MR9

" توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (2)

Recommended Posts

با سلام 

 

ضمن تشکر از دوست بسیار عزیز جناب اسکای هاوک ، 

 

دقیقاً یکی از سازو کارهایی که بشدت به آن نقد دارم ، بحث بازرسی هاست که ظاهراً بدلیل طبقه بندی بودن ، هیچ اطلاعاتی از آن منتشر نشده ( نه ما و نه  طرف مقابل )  و به نظرم ، این مساله ، حتی از بندهای موجود در ارتباط با حوزه موشکی و ....  مهمتر و ناراحت کننده تر و ظاهراً هم در  کمال تاسف ، میان هیاهوی ناشی از مباحث اقتصادی و موشکی ، گم شده است 

  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

 

 جناب محمد، ضمن سلام و احترام مجدد (.............)، تا اونجا که ذهنم یاری میکنه اول این تاپیک یا قسمت اول تاپیک هسته ای قرار بر این بود که تاپیک به لینک دونی سایر سایت ها تبدیل نشه... ولی شما درسته لینک را نمیذارید، ولی اکثر پست هاتون کپی پیست مطالب سایر سایت هاست... فکر نمیکنم هدف فقط نگذاشتن لینک بوده باشه... هدف احتمالا ایجاد بحث بین خود بچه ها بوده... وگرنه این تاپیک تبدیل میشه به یکسری کپی پیست از سایت های رجا و مشرق و فارس از یک طرف، و انتخاب و عصرایران و فرارو از طرف دیگه...

 

 

این نوشتار شما نشون میده که اون مطلب کاملا صحیح هست و چون پاسخی براش ندارید، بهترین گزینه را نذاشتن چنین مطالبی می دونید، بگذریم و ادامه ندیدم . . .

 

-----------------------------------------------------------------------------

 

دوستانی که مدافع مطلق توافق هستند، یا لااقل مدافع بالای 60 تا 70 درصد محتوای برجام توافق شده و قطعنامه 2231 هستند لطفا به این سولات پاسخ بفرمایند:

 

1- چرا 23 بار (۴ بار  از کلمه  Suspend و ۱۲ بار از Implementation و ۷ بار از کلمه Ceaseaplication ) کلمه «تعلیق» ( ونه کلماتی مانند خاتمه یا لغو) در برجام تکرار شده؟ ۲۳ بار استفاده از کلمه تعلیق یعنی این که  قانون تحریم سرجای خود وجود دارد، اما در زمان مشخصی این قانون اجرا نمی‌شود. به عنوان مثال، طرح ترافیک در همه روزهای شهر تهران وجود دارد اما در روز جمعه این قانون متوقف می‌شود، در روز جمعه نمی‌شود گفت که قانون طرح ترافیک وجود ندارد، بلکه وجود دارد و اگر مقام مسئول دستور دهد می‌تواند این قانون در روز جمعه هم اجرایی شود. ۷ بار از  Ceaseaplication استفاده شده است که باز معنای متوقف شدن می‌دهد. آیا این بدین معنی نیست که امکان بازگشت تحریمها در هر زمانی که ما لحظه ای به ساز طرف مقابل حرکت نکنیم، وجود دارد؟

 

2- قانون الزام دولت به حفظ دستاوردهای هسته‌ای به صراحت بیان می‌کند در نتایج مذاکرات، لغو تحریم‌ها باید به صورت یک جانبه و کامل در متن توافقنامه درج و لغو آن از روز آغاز تعهدات ایران انجام شود، آیا اگر با دید منطقی نگاه کنیم، در جمع‌بندی مذاکرات به این بند توجه شده است؟

 

3- اگر ابتدای متن برجام را بخوانید خواهید دید در ابتدای آن نوشته شده است دو طرف باید به صورت داوطلبانه مراحل را پیش ببرند، در عمل داوطلبانه بودن این مسئله برای طرف غربی است. برای ما داوطلبانه بودن اقدامات راست آزمایی، معنایی ندارد. زیرا ما قطعنامه سازمان ملل علیه خودمان را داریم و نمی‌توانیم راهی جز حذف زیرساخت‌های هسته ای را پیش بگیریم. این یعنی در صورت عمل نکردن به شرایط سابق بازخواهیم گشت. اما اگر آمریکا به تعهداتش عمل نکند، برای طرف مقابل هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد. اگر طرف غربی ادعا کند که ایران کارهای راست آزمایی را درست انجام نداده تحریم‌ها اتوماتیک (مکانیزم ماشه) بازخواهد گشت، اما هیچ گاه هیچ قطعنامه ای علیه آمریکا صادر نخواهد شد، زیرا آمریکا حق وتو داردو تا به حال سابقه نداشته یک قطعنامه سازمان ملل، علیه آمریکا صادر شود، برای این موضوع دوستان چه توجیهی دارند؟

 

4- ایران بر اساس برجام، 105 مورد محدودیت را پذیرفته که برخی از آنها محدودیتهای اساسی و تا حداقل 3 تا 4 سال غیر قابل جبران (و تازه با هزینه های فوق العاده زیاد) هستند، ( ان شا الله در تاپیکی مستقل به بررسی آنها خوهیم پرداخت) ، در مقابل، دریافتی دست به نقد (ونه نسیه) ایران چه بوده است؟

 

5- مطابق ماده ۳ آيين نامه چگونگي تنظيم و انعقاد توافق های بین المللی به تصويب رسيده كه در تاريخ ۷۳/۲/۱۲ مواردي از آن اصلاح و همچنين در دولت آقاي خاتمي در تاريخ ۸۳/۱۵/۶ براي بار دوم موارد ديگري از آن اصلاح شده و در نهايت در راستاي اجراي مفاد اصول ۷۷ و ۱۲۵، توسط هيأت دولت تصويب شده است، «در کلیه توافق‌های دو یا چند جانبه منطقه‌ای و بین‌المللی، لازم است یک نسخه از آنها به زبان فارسی تنظیم گردد و در توافق های حقوقی تشریفاتی (كه مصوبه مجلس را نياز دارد) ‌مراتب رجحان، زبان فارسی یا یک زبان ثالث یا تساوی اعتبار زبان فارسی با زبان طرف قرارداد، جهت تفسیر قید شود. تبصره: در توافق حقوقي تشريفاتي دوجانبه لازم است يك نسخه از توافق به يكي از زبان هاي رايج انگليسي، فارس و عربي به عنوان زبان مرجع جهت تفسير تنظيم گردد. در صورتي كه زبان طرف مقابل از زبان هاي رايج باشد و تنظيم متن توافق به تشخيص معاونت حقوقي و امور مجلس رياست جمهوري با لحاظ شرايط و روابط دوجانبه به زبان ثالث مناسب نباشد، بايد براي تفسير، تساوي اعتبار متن زبان فارسي با زبان طرف متقابل در توافق قيد شود.» اين صراحت قانوني در حالي است كه در جمع بندی توافقنامه هسته اي "برجام" به اين ماده قانوني عمل نشده است چرا كه: اولا: وزارت خارجه در زمان توافق هيچ متن فارسي را در كنار متن انگليسي تهيه نكرده است. در حقيقت ، با قبول "برجام" توسط آقاي ظريف، نمايندگان جمهوري اسلامي ايران متن انگليسي و مفاهيمي كه از اين متن برداشت مي شود را پذيرفته اند اما نمايندگان ۵+۱ هيچ متني را كه به زبان مادري ما مفاهيم مورد توافق از آن برداشت شود را نپذيرفته اند، چون چنين متني وجود خارجي نداشته است! ثانيا: در متن برجام كه توافق حقوقي تشريفاتي است، به هيچ وجه براي تفسير موارد اختلاف "زبان فارسي يا يك زبان ثالث يا قيد مساوي بودن زبان فارسي با زبان طرف قرارداد" به عنوان مرجع ذكر نشده است. بنابر اين ترجمه ارائه شده توسط وزارت خارجه – حتي اگر متقن ترين ترجمه فارسي هم باشد – نمي تواند از طرف مجلس ايران مورد بررسي قرار بگيرد، چرا كه طرف مقابل بعد از رد یا قبول مجلس مي تواند در آن ترجمه خدشه كند و تنها متن فارسي كه مانند متن انگليسي مورد توافق دو طرف قرار گرفته، بايد براي بررسي به مجلس ايران ارائه شود. ثالثا: بر اساس اين ماده آيين نامه چگونگي تنظيم و انعقاد توافق های بین المللی و بر خلاف آنچه توسط يكي از نواب رئيس مجلس، مسئولان وزارت خارجه و رسانه ها گفته شده، مجلس يا هر دستگاه ديگري، نمی تواند متن انگليسي را به عنوان متن اصلي در روند بررسي خود قرار دهد بلكه بايد متن ترجمه فارسي مورد توافق دو طرف مذاكره را مورد بررسي قرار دهد. همانطور كه كنگره آمريكا متن انگليسي مورد توافق دو طرف را مورد بررسي قرار خواهد داد و بر اساس مفاهيمي كه از الفاظ آن بر اساس زبان مادري خود برداشت مي كند، تصميم خواهد گرفت. رابعا: بر خلاف تبصره اين ماده قانوني در متن "برجام" هيچ زباني (فارسي، عربي، انگليسي) به عنوان مرجع جهت تفسير تعيين نگرديده است و حتي به دليل اين كه متن انگليسي به عنوان متن اصلي پذيرفته شده، در حقيقت در صورت نياز به تفسير، اين متن انگليسي است كه مرجح قرار خواهد گرفت! همچنين بر خلاف متن قانون مذكور از آنجا كه زبان طرف مقابل انگليسي است، تساوي زبان فارسي با زبان طرف مقابل (انگليسي) در متن برجام قيد نشده است! خامسا: بر اساس ماده ۵ اين آيين نامه «در هر توافق حقوقي بايد روش و مرجع حل و فصل اختلافات ناشي از تفسير يا اجراي آن در متن توافق پيش بيني شود، به صورتي كه در درجه اول، دادگاه هاي و مراجع جمهوري اسلامي ايران و در صورت عدم رضايت طرف خارجي به ترتيب يك مرجع حقوقي بين المللي يا مرجع تخصصي بين المللي يا مرجع خارجي رسمي عهده دار اين امر شود.» سادسا: مطابق ماده ۸ اين قانون «دستگاه دولتي بايد قبل از ارايه پيشنهاد براي الحاق يا اعلام قبولي يك توافق چند جانبه حقوق تشريفاتي، با در نظر گرفتن مصالح و منافع ملي كشور، مطالعه و بررسي هاي لازم را در مورد اعمال حق شرط (رزرو) در آن انجام داده و گزارش جامعي كه متضمن علل و توجيه لزوم پيش بيني يا عدم پيش بيني حق شرط در مواردي از آن باشد، همراه با لايحه پيشنهادي هيأت وزيران تسليم نمايد. در مواردي كه دستگاه دولتي، اعمال حق شرط را لازم بداند، بايد لايحه طوري تنظيم شود كه حاوي شرايط مورد نظر باشد. تبصره ۲ ـ در صورتي كه براي پذيرش توافق حقوقي لحاظ حق شرط (رزرو) منع شده باشد يا پذيرش مشروط آن، مغاير با هدف و موضوع توافق باشد، هنگام نياز، دستگاه دولتي بايد بيانيه توضيحي كه متضمن برداشتي در راستاي مصالح و منافع كشور از متن مي باشد را تهيه و همراه با لايحه پيشنهادي به هيات وزيران ارايه نمايد.» بر اساس اين ماده قانوني، وزارت خارجه نبايد توافقي دربسته و صفر يا صدي را مي پذيرفت به طوري كه در حال حاضر به مجلس اعلام مي شود يا بايد تمام اين توافق پذيرفته شود و يا تمام توافق رد شود! مطابق قانون، وزارت خارجه ملزم بود گزارش جامعي كه متضمن علل و توجيه لزوم پيش بيني يا عدم پيش بيني حق شرط در مواردي از اين توافقنامه باشد را همراه با لايحه پيشنهادي هيأت وزيران تسليم نمايد، در حالي كه چنين اتفاقي رخ نداده! سابعا: مطابق ماده ۱۰ اين آيين نامه قانوني «دستگاه دولتي بايد بيانيه توضيحي كه متضمن برداشتي در راستاي مصالح و منافع كشور از متن مي باشد را تهيه و همراه با لايحه پيشنهادي به هيأت وزيران ارائه نمايد.» متأسفانه به اين بند قانوني هم عمل نشده است چرا كه : اولا: متن ارائه شده به مجلس،‌ علاوه بر اشكالات شكلي و محتوايي مربوط به ترجمه، به صورت لايحه قانوني و بعد از تصويب هيأت وزيران به مجلس شوراي اسلامي ارائه نشده است. ثانيا: به ضميمه متن ارائه شده توسط وزار خارجه، هيچ بيانيه توضيحي كه در آن توضيح داده شده باشد كه بر چه اساسي برخي محدوديت هاي سنگين و يا قيودي كه ناقض خطوط قرمز و بر خلاف منافع ملي مي باشد را پذيرفته است. ثامنا: مطابق ماده ۱۲ اين آيين نامه قانوني «در صورتي كه لازم باشد متن نمونه اي تنظيم شود كه توافق هاي حقوقي تشريفاتي دو جانبه يا مواردي از آن مطابق متن، منعقد شود، موضوع در كميسيون بررسي توافق هاي بين المللي مطرح خواهد شد. اين كميسيون با عضويت نمايندگان تام الاختياري وزارت امور خارجه ، دفتر خدمات حقوقي بين المللي و دستگاه دولتي ذيربط و سه نفر از اساتيد حقوق، زير نظر معاونت حقوقي رياست جمهوري تشكيل خواهد شد. تصميمات كميسيون در اين مورد براي دستگاه هاي اجرائي ذيربط لازم الاجرا خواهد بود.» همانطور كه همه مي دانند، متن توافق هسته اي تا زمانی که جمع بندی شد به صورت محرمانه تهيه و تنظيم مي شد و علي رغم تأكيد مقام معظم رهبري مبني بر ارائه متن توافق و مذاكرات به مردم و نخبگان، متأسفانه تا آخرين روز مذاكرات هسته اي، دولت محترم هيچ متني را در اختيار مردم و نخبگان قرار نداد و اين در حالي است كه مطابق اين بند قانوني، قانونگذار براي اطمينان بيشتر در رعايت حقوق ملت بويژه در توافقنامه هاي بين المللي، براي تهيه اين متون، كميسيوني را با تركيب ذكر شده پيش بيني كرده است ولي براي تهيه متن"برجام" اين مسير قانوني طي نشده است. حالا و پس از این مقدمه نسبتا طولانی، آیا بر اساس قوانین کشور، توافقنامه ای که تا این حد متناقض با قوانین تهیه شده است ارزش حقوقی دارد؟ آیا اصلا امکان قانونی برای اجرا دارد؟ آیا هیچ رییس دولتی اختیار قانونی برای اجرای آن را دارد؟

 

با تشکر

  • Upvote 11
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

امروز شبکه خبر گفتگوی دکتر صالحی با اعضای کمیسیون امنیت ملی مجلس رو نشان داد که واقعاً برای مجلس متاسفم آقای دکتر صالحی در مذاکرات به عنوان شخصی که ابعاد فنی برجام رو تایید میکنه حضور داشت یعنی طبق گفته ی خودش به سیاست در مذاکرات کاری نداشته ولی اعضای محترم کمیسیون حتی نتوانستن یک سوال درست و حساب فنی از ایشون بپرسن که حتی یک ذره به چالش بندازنش همه ی سوالات رواعضای محترم در این تاپیک بهتر و دقیق تر جواب دادن ولی متاسفانه وجود یک شخص منتقد که اشراف کامل بر مسائل هسته ای داشته باشه و در حد خود دکتر صالحی باشه در جلسه احساس میشد چرا که جواب های دکتر صالحی اکثراً فنی بود و از قیافه نماینده ها و ترک کردن جلسه معلوم بود که چیزی دستگیرشون نمیشه و خیلی از سوالات نصفه و یا به طور غیر شفاف و فقط از دیدگاه دکتر صالحی جواب داده میشد که واقعاً انصاف نبود آینده یک کشور هست که داره به خاطر ساده لوحی بعضی از افراد فراموش میشه فقط امیدوارم بازهم از این جلسات برگزار بشه و به یک جلسه ختم نشه و افراد منتقد رو هم به کمیسیون دعوت کنن و نظراتشون رو بررسی کنن انشاءالله

ویرایش شده در توسط Enccomputer
  • Upvote 7
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یکی از دوستان بررسی کنه با این توافق قضیه ی سهم ما از مجتمع غنی سازی اورودیف چی شد بالاخره که  طی این سال ها به اسم تحریم نه اورانیومش به ما رسید نه سود حاصل از سرمایه مون 

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

این نوشتار شما نشون میده که اون مطلب کاملا صحیح هست و چون پاسخی براش ندارید، بهترین گزینه را نذاشتن چنین مطالبی می دونید، بگذریم و ادامه ندیدم . . .

 

-----------------------------------------------------------------------------

 

دوستانی که مدافع مطلق توافق هستند، یا لااقل مدافع بالای 60 تا 70 درصد محتوای برجام توافق شده و قطعنامه 2231 هستند لطفا به این سولات پاسخ بفرمایند:

 

1- چرا 23 بار (۴ بار  از کلمه  Suspend و ۱۲ بار از Implementation و ۷ بار از کلمه Ceaseaplication ) کلمه «تعلیق» ( ونه کلماتی مانند خاتمه یا لغو) در برجام تکرار شده؟ ۲۳ بار استفاده از کلمه تعلیق یعنی این که  قانون تحریم سرجای خود وجود دارد، اما در زمان مشخصی این قانون اجرا نمی‌شود. به عنوان مثال، طرح ترافیک در همه روزهای شهر تهران وجود دارد اما در روز جمعه این قانون متوقف می‌شود، در روز جمعه نمی‌شود گفت که قانون طرح ترافیک وجود ندارد، بلکه وجود دارد و اگر مقام مسئول دستور دهد می‌تواند این قانون در روز جمعه هم اجرایی شود. ۷ بار از  Ceaseaplication استفاده شده است که باز معنای متوقف شدن می‌دهد. آیا این بدین معنی نیست که امکان بازگشت تحریمها در هر زمانی که ما لحظه ای به ساز طرف مقابل حرکت نکنیم، وجود دارد؟

 

2- قانون الزام دولت به حفظ دستاوردهای هسته‌ای به صراحت بیان می‌کند در نتایج مذاکرات، لغو تحریم‌ها باید به صورت یک جانبه و کامل در متن توافقنامه درج و لغو آن از روز آغاز تعهدات ایران انجام شود، آیا اگر با دید منطقی نگاه کنیم، در جمع‌بندی مذاکرات به این بند توجه شده است؟

 

3- اگر ابتدای متن برجام را بخوانید خواهید دید در ابتدای آن نوشته شده است دو طرف باید به صورت داوطلبانه مراحل را پیش ببرند، در عمل داوطلبانه بودن این مسئله برای طرف غربی است. برای ما داوطلبانه بودن اقدامات راست آزمایی، معنایی ندارد. زیرا ما قطعنامه سازمان ملل علیه خودمان را داریم و نمی‌توانیم راهی جز حذف زیرساخت‌های هسته ای را پیش بگیریم. این یعنی در صورت عمل نکردن به شرایط سابق بازخواهیم گشت. اما اگر آمریکا به تعهداتش عمل نکند، برای طرف مقابل هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد. اگر طرف غربی ادعا کند که ایران کارهای راست آزمایی را درست انجام نداده تحریم‌ها اتوماتیک (مکانیزم ماشه) بازخواهد گشت، اما هیچ گاه هیچ قطعنامه ای علیه آمریکا صادر نخواهد شد، زیرا آمریکا حق وتو داردو تا به حال سابقه نداشته یک قطعنامه سازمان ملل، علیه آمریکا صادر شود، برای این موضوع دوستان چه توجیهی دارند؟

 

4- ایران بر اساس برجام، 105 مورد محدودیت را پذیرفته که برخی از آنها محدودیتهای اساسی و تا حداقل 3 تا 4 سال غیر قابل جبران (و تازه با هزینه های فوق العاده زیاد) هستند، ( ان شا الله در تاپیکی مستقل به بررسی آنها خوهیم پرداخت) ، در مقابل، دریافتی دست به نقد (ونه نسیه) ایران چه بوده است؟

 

5- مطابق ماده ۳ آيين نامه چگونگي تنظيم و انعقاد توافق های بین المللی به تصويب رسيده كه در تاريخ ۷۳/۲/۱۲ مواردي از آن اصلاح و همچنين در دولت آقاي خاتمي در تاريخ ۸۳/۱۵/۶ براي بار دوم موارد ديگري از آن اصلاح شده و در نهايت در راستاي اجراي مفاد اصول ۷۷ و ۱۲۵، توسط هيأت دولت تصويب شده است، «در کلیه توافق‌های دو یا چند جانبه منطقه‌ای و بین‌المللی، لازم است یک نسخه از آنها به زبان فارسی تنظیم گردد و در توافق های حقوقی تشریفاتی (كه مصوبه مجلس را نياز دارد) ‌مراتب رجحان، زبان فارسی یا یک زبان ثالث یا تساوی اعتبار زبان فارسی با زبان طرف قرارداد، جهت تفسیر قید شود. تبصره: در توافق حقوقي تشريفاتي دوجانبه لازم است يك نسخه از توافق به يكي از زبان هاي رايج انگليسي، فارس و عربي به عنوان زبان مرجع جهت تفسير تنظيم گردد. در صورتي كه زبان طرف مقابل از زبان هاي رايج باشد و تنظيم متن توافق به تشخيص معاونت حقوقي و امور مجلس رياست جمهوري با لحاظ شرايط و روابط دوجانبه به زبان ثالث مناسب نباشد، بايد براي تفسير، تساوي اعتبار متن زبان فارسي با زبان طرف متقابل در توافق قيد شود.» اين صراحت قانوني در حالي است كه در جمع بندی توافقنامه هسته اي "برجام" به اين ماده قانوني عمل نشده است چرا كه: اولا: وزارت خارجه در زمان توافق هيچ متن فارسي را در كنار متن انگليسي تهيه نكرده است. در حقيقت ، با قبول "برجام" توسط آقاي ظريف، نمايندگان جمهوري اسلامي ايران متن انگليسي و مفاهيمي كه از اين متن برداشت مي شود را پذيرفته اند اما نمايندگان ۵+۱ هيچ متني را كه به زبان مادري ما مفاهيم مورد توافق از آن برداشت شود را نپذيرفته اند، چون چنين متني وجود خارجي نداشته است! ثانيا: در متن برجام كه توافق حقوقي تشريفاتي است، به هيچ وجه براي تفسير موارد اختلاف "زبان فارسي يا يك زبان ثالث يا قيد مساوي بودن زبان فارسي با زبان طرف قرارداد" به عنوان مرجع ذكر نشده است. بنابر اين ترجمه ارائه شده توسط وزارت خارجه – حتي اگر متقن ترين ترجمه فارسي هم باشد – نمي تواند از طرف مجلس ايران مورد بررسي قرار بگيرد، چرا كه طرف مقابل بعد از رد یا قبول مجلس مي تواند در آن ترجمه خدشه كند و تنها متن فارسي كه مانند متن انگليسي مورد توافق دو طرف قرار گرفته، بايد براي بررسي به مجلس ايران ارائه شود. ثالثا: بر اساس اين ماده آيين نامه چگونگي تنظيم و انعقاد توافق های بین المللی و بر خلاف آنچه توسط يكي از نواب رئيس مجلس، مسئولان وزارت خارجه و رسانه ها گفته شده، مجلس يا هر دستگاه ديگري، نمی تواند متن انگليسي را به عنوان متن اصلي در روند بررسي خود قرار دهد بلكه بايد متن ترجمه فارسي مورد توافق دو طرف مذاكره را مورد بررسي قرار دهد. همانطور كه كنگره آمريكا متن انگليسي مورد توافق دو طرف را مورد بررسي قرار خواهد داد و بر اساس مفاهيمي كه از الفاظ آن بر اساس زبان مادري خود برداشت مي كند، تصميم خواهد گرفت. رابعا: بر خلاف تبصره اين ماده قانوني در متن "برجام" هيچ زباني (فارسي، عربي، انگليسي) به عنوان مرجع جهت تفسير تعيين نگرديده است و حتي به دليل اين كه متن انگليسي به عنوان متن اصلي پذيرفته شده، در حقيقت در صورت نياز به تفسير، اين متن انگليسي است كه مرجح قرار خواهد گرفت! همچنين بر خلاف متن قانون مذكور از آنجا كه زبان طرف مقابل انگليسي است، تساوي زبان فارسي با زبان طرف مقابل (انگليسي) در متن برجام قيد نشده است! خامسا: بر اساس ماده ۵ اين آيين نامه «در هر توافق حقوقي بايد روش و مرجع حل و فصل اختلافات ناشي از تفسير يا اجراي آن در متن توافق پيش بيني شود، به صورتي كه در درجه اول، دادگاه هاي و مراجع جمهوري اسلامي ايران و در صورت عدم رضايت طرف خارجي به ترتيب يك مرجع حقوقي بين المللي يا مرجع تخصصي بين المللي يا مرجع خارجي رسمي عهده دار اين امر شود.» سادسا: مطابق ماده ۸ اين قانون «دستگاه دولتي بايد قبل از ارايه پيشنهاد براي الحاق يا اعلام قبولي يك توافق چند جانبه حقوق تشريفاتي، با در نظر گرفتن مصالح و منافع ملي كشور، مطالعه و بررسي هاي لازم را در مورد اعمال حق شرط (رزرو) در آن انجام داده و گزارش جامعي كه متضمن علل و توجيه لزوم پيش بيني يا عدم پيش بيني حق شرط در مواردي از آن باشد، همراه با لايحه پيشنهادي هيأت وزيران تسليم نمايد. در مواردي كه دستگاه دولتي، اعمال حق شرط را لازم بداند، بايد لايحه طوري تنظيم شود كه حاوي شرايط مورد نظر باشد. تبصره ۲ ـ در صورتي كه براي پذيرش توافق حقوقي لحاظ حق شرط (رزرو) منع شده باشد يا پذيرش مشروط آن، مغاير با هدف و موضوع توافق باشد، هنگام نياز، دستگاه دولتي بايد بيانيه توضيحي كه متضمن برداشتي در راستاي مصالح و منافع كشور از متن مي باشد را تهيه و همراه با لايحه پيشنهادي به هيات وزيران ارايه نمايد.» بر اساس اين ماده قانوني، وزارت خارجه نبايد توافقي دربسته و صفر يا صدي را مي پذيرفت به طوري كه در حال حاضر به مجلس اعلام مي شود يا بايد تمام اين توافق پذيرفته شود و يا تمام توافق رد شود! مطابق قانون، وزارت خارجه ملزم بود گزارش جامعي كه متضمن علل و توجيه لزوم پيش بيني يا عدم پيش بيني حق شرط در مواردي از اين توافقنامه باشد را همراه با لايحه پيشنهادي هيأت وزيران تسليم نمايد، در حالي كه چنين اتفاقي رخ نداده! سابعا: مطابق ماده ۱۰ اين آيين نامه قانوني «دستگاه دولتي بايد بيانيه توضيحي كه متضمن برداشتي در راستاي مصالح و منافع كشور از متن مي باشد را تهيه و همراه با لايحه پيشنهادي به هيأت وزيران ارائه نمايد.» متأسفانه به اين بند قانوني هم عمل نشده است چرا كه : اولا: متن ارائه شده به مجلس،‌ علاوه بر اشكالات شكلي و محتوايي مربوط به ترجمه، به صورت لايحه قانوني و بعد از تصويب هيأت وزيران به مجلس شوراي اسلامي ارائه نشده است. ثانيا: به ضميمه متن ارائه شده توسط وزار خارجه، هيچ بيانيه توضيحي كه در آن توضيح داده شده باشد كه بر چه اساسي برخي محدوديت هاي سنگين و يا قيودي كه ناقض خطوط قرمز و بر خلاف منافع ملي مي باشد را پذيرفته است. ثامنا: مطابق ماده ۱۲ اين آيين نامه قانوني «در صورتي كه لازم باشد متن نمونه اي تنظيم شود كه توافق هاي حقوقي تشريفاتي دو جانبه يا مواردي از آن مطابق متن، منعقد شود، موضوع در كميسيون بررسي توافق هاي بين المللي مطرح خواهد شد. اين كميسيون با عضويت نمايندگان تام الاختياري وزارت امور خارجه ، دفتر خدمات حقوقي بين المللي و دستگاه دولتي ذيربط و سه نفر از اساتيد حقوق، زير نظر معاونت حقوقي رياست جمهوري تشكيل خواهد شد. تصميمات كميسيون در اين مورد براي دستگاه هاي اجرائي ذيربط لازم الاجرا خواهد بود.» همانطور كه همه مي دانند، متن توافق هسته اي تا زمانی که جمع بندی شد به صورت محرمانه تهيه و تنظيم مي شد و علي رغم تأكيد مقام معظم رهبري مبني بر ارائه متن توافق و مذاكرات به مردم و نخبگان، متأسفانه تا آخرين روز مذاكرات هسته اي، دولت محترم هيچ متني را در اختيار مردم و نخبگان قرار نداد و اين در حالي است كه مطابق اين بند قانوني، قانونگذار براي اطمينان بيشتر در رعايت حقوق ملت بويژه در توافقنامه هاي بين المللي، براي تهيه اين متون، كميسيوني را با تركيب ذكر شده پيش بيني كرده است ولي براي تهيه متن"برجام" اين مسير قانوني طي نشده است. حالا و پس از این مقدمه نسبتا طولانی، آیا بر اساس قوانین کشور، توافقنامه ای که تا این حد متناقض با قوانین تهیه شده است ارزش حقوقی دارد؟ آیا اصلا امکان قانونی برای اجرا دارد؟ آیا هیچ رییس دولتی اختیار قانونی برای اجرای آن را دارد؟

 

با تشکر

 

خب... اون جمله ای که فرمودید و قرمز کردم، واقعا از اون استدلال ها بودا... یعنی این موضوع که بنده به قانون تاپیک مبنی بر تذاشتن لینک یا کپی پیست اعتراض کردم، دلیلی است بر درست بودن مطلبی که شما کپی پیست کردید؟ پس اگر بنده هم یک کپی پیست مثلا از سایت عصرایران بذارم و یکی از دوستان به من تذکر بدن که قانون تاپیک را نقض کردم، دلیلی میشه بر درست بودن مطلبی که بنده گذاشتم؟ خب در این مورد قضاوت با دوستان...

 

و اما در مورد این که چرا بنده یا سایر دوستان مخالف جوابی به این موارد نمیدیم...

این خیلی غیرمنصفانه و ناجوانمردانه است که شما مطلبی را به سرعت یک کنترل+a، یک کنترل+c و یک کنترل+v به عنوان پست و برخلاف قرار ابتدای تاپیک منتشر کنید، و بعد بنده یا سایر دوستانی که نظر مخالف دارند ازوقت و زندگیشون بزنند برای پاسخ به این موارد... دلیل مخالفت بنده با این رویکرد شما هم همینه که این موضوع منجر میشه به تاپیکی که یک سری مجموعه کپی پیست یا لینک از سایت های دو طرف قرار داده شده و هیچ بحث زنده ای صورت نگرفته...

 

در این پست آخر هم که یک نوآوری اضافه فرمودید و پستتون را شامل چند کپی پیست مجزا از چند خبر مختلف قرار دادید، که البته نسبت به رویکرد قبلی ارزشمندتره...! مثلا بندهای یک و سه کپی پیست بخشی از این لینک  و بند چهارم کپی پیست بخشی از نامه جناب رسایی در این لینک هست... و مثلا نهایت سعی و تلاش شما اضافه کردن جمله "برای این موضوع دوستان چه توجیهی دارند؟" به انتهای بند سوم هست...

 

بنده نه موافق 100 درصد توافقم، نه مخالف... و از این پس به این پست های کپی پیستی یا به عبارتی غیرزنده نه کاری خواهم داشت، و نه گیری خواهم داد، این وظیفه مدیر تاپیک هست که تاپیک از روح زنده و جوشش خالی نشه... فکر میکنم به اندازه کافی در این مورد تذکر دادم... بهتره این تاپیک هم مثل سایر تاپیک های نظامی این سایت، مرجعی باشه برای سایر سایت ها (از هر جناح) نه بالعکس...  ولی انشاالله از فردا یا پس فردا یکسری سلسله مطلب آماده کردم که ارسال خواهم کرد و از دوستان هم تقاضا میکنم، به صورتی زنده، چالشی و درونزا (به قول یکی از دوستان چشمک) به گرم و جدی شدن مجدد این تاپیک مهم بپردازند...

  • Upvote 11
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یک نکته مهم دیگه که ازش غفلت شده قضیه توافق با آژانس موسوم به نقشه راه هست. این توافق کاملا مخالف با قوانین کشور صورت گرفته و حتی پیش از تصویب در ایران، اجرایش شروع شده:

 

شواهد موجود در متن توافقات نشان می دهد که توافق با آژانس توافقی کاملاً مستقل از برجام است و از روزی که اعلام شده لازم الاجرا در نظر گرفته شده است و همکنون نیز در دوره اجرای آن قرار داریم! این در حالی است که این توافق از هیچ یک از مجاری قانونی، یعنی شورای عالی امنیت ملی و یا مجلس شورای اسلامی گذر نکرده است اما دولت عملاً در حال اجرای آن است.

مطابق پارگراف شماره ۱۴ برجام (+) ایران باید تمامی تعهدات خود در توافقش با آژانس را تا تاریخ ۱۵ اکتبر (۲۳ مهر ۹۴) -شامل در اختیار گذاشتن دانشمندان و مکان‌های حساس نظامی- انجام داده باشد و آژانس در تاریخ ۲۳ آذر گزارش خود را در رابطه با عمل ایران به تعهداتش به شورای حکام ارائه خواهد داد:

ایران «نقشه راه برای رفع ابهام از مسائل مورد اختلاف حال و گذشته» مورد توافق با آژانس، شامل ترتیباتی برای پرداختن به مسائل مورد نگرانی حال و گذشته‏ ی مربوط به برنامه هسته ای‏ ایران مندرج در ضمیمه گزارش مورخ ۸ نوامبر ۲۰۱۱ آژانس (GOV/2011/65)، را کاملا اجرا خواهد نمود. اجرای کامل فعالیت هایی که ایران بر اساس این نقشه راه برعهده می گیرد تا ۱۵ اکتبر ۲۰۱۵ تکمیل خواهد شد و متعاقبا مدیرکل تا ۱۵ دسامبر ۲۰۱۵ ارزیابی نهایی خود پیرامون «حل و فصل تمامی مسائل اختلافی باقی مانده‏ ی گذشته و حال» را به شورای حکام ارائه خواهد نمود…

 

 

و این یعنی ایران باید تا ۲۳ مهر تمامی تعهدات خود در این نقشه راه را انجام داده باشد. از سوی دیگر مشاهده می‌کنیم که به نحو عجیبی تاریخ اتمام اجرای تعهدات ایران پیش از زمان امضای نهایی برجام ( یا روز تصویب) است! یعنی ایران حتی قبل از اینکه برجام به صورت قطعی مورد توافق طرفین قرار بگیرد باید تعهدات خود با آژانس را انجام داده باشد. این مسأله عملاً به این معنی است که امریکا ابتدا توانایی دولت ایران در رد کردن خطوط قرمز صریح نظام در زمینه ممنوعیت بازرسی و بازجویی را می‌آزماید و تنها در صورت واگذاری پیشاپیش این امتیازات سنگین و جلب رضایت امریکا توافق به مرحله اجرا درخواهد آمد.

پیوست شماره ۵ برجام در بند ب پاراگراف شماره ۶ :

«روز تصویب»، ۹۰ روز پس از تائید این برجام از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد از طریق قطعنامه ای که در بالا بدان اشاره شد یا در تاریخی زودتر از آن از طریق موافقت متقابل همه مشارکت کنندگان برجام خواهد بود و در این تاریخ این برجام واجد اثر خواهد شد.

 

 

قطعنامه شورای امنیت روز ۲۹ تیر تصویب شده است و ۹۰ روز بعد از آن یعنی ۲۶ مهرماه ۹۴ روز تصویب برجام محسوب می‌شود. این تاریخ حتی بعد از تاریخ انجام تعهدات ایران در متن نقشه راه توافق شده با آژانس است. در نتیجه حتی پیش از قطعی شدن برجام برای طرفین، ایران باید تعهدات خود در توافقش با آژانس را به صورتی مستقل و موازی با روند تصویب برجام انجام بدهد. در نتیجه حتی اگر ایران برجام را تصویب نکند به این تعهدات فوق‌العاده مهم قبلاً عمل کرده و امتیازات بسیار سنگینی را واگذار نموده است.

  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

موردی رو قبلا توی سایت گفتم ، شاید چند سال پیش و الان نمیتونم پیداش کنم ؛

 

واقعیت امر اینه که ما قادر به تولید سوخت هسته ای برای راکتور های موجود در کشور نیستیم ، شاید با دستکاری راکتور تهران و مهندسی معکوس صفحات سوخت کاری کردیم که بشه ازش مجدد استفاده کرد اما واقعیت چیز دیگه است .

ظاهرا  برای امنیت نیروگاه ها کنوانسیون بین المللی وجود داره و شرکت های سازنده نیروگاه های هسته ای هم توی قراردادهاشون ذکر میکنند که فقط سوخت خودشون رو برای نیروگاه تایید میکنند و اگر هر سوخت دیگری در نیروگاه توسط طرف قرارداد گذاشته بشه ، کل عملکرد نیروگاه از ضمانت شرکت سازنده خارج خواهد شد . این یعنی ما صدها تن سوخت تولید کنیم ، حتی در بوشهر هم نمیتونیم نصب کنیم مگر اینکه خودمون نیروگاه بسازیم و از این سوخت استفاده کنیم ، هیچ کشوری هم این سوخت رو بصورت میله یا صفحه از ما نخواهد خرید . این یعنی کل برنامه هسته ای ما تا کنون جنبه تولید دانش برای دستیابی به فناوری هسته ای داشته نه اینکه واقعا کاری برای شرایط موجود ما ازش بر بیاد  ، رجوع کنید به اظهارات صالحی ؛

 

یکی از دستاوردهای مهم برجام ورود ایران به گروه تأمین‌کننده بانک سوخت هسته‌ای در جهان است، اکنون ایران هم می‌تواند اورانیوم غنی‌شده تولید کند و هم می‌تواند بفروشد و در مقابل آن، اورانیوم طبیعی وارد کند، پیش از این نمی‌توانستیم تولید کنیم، نمی‌توانستیم بفروشیم و نمی‌توانستیم وارد کنیم.

    ...http://sahebkhabar.ir/news/6670132/%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%81%D9%82-%D9%85%D8%AD%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%A2%DA%98%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D9%88-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%86%D8%B1%DA%98%DB%8C-%D8%A7%D8%AA%D9%85%DB%8C-%D9%81%D9%82%D8%B7-%D9%85%D8%B1%D8%A8%D9%88%D8%B7-%D8%A8%D9%87-%D8%B4%DB%8C%D9%88%D9%87-%D8%A7%D8%AC%D8%B1%D8%A7%DB%8C

 

در واقع فقط مقداری سوخت بعنوان نمایشی برای تحت فشار قرار دادن غرب تولید میکردیم همین ،...

 

---

 

 

یک نکته مهم دیگه که ازش غفلت شده قضیه توافق با آژانس موسوم به نقشه راه هست. این توافق کاملا مخالف با قوانین کشور صورت گرفته و حتی پیش از تصویب در ایران، اجرایش شروع شده:

 

شواهد موجود در متن توافقات نشان می دهد که توافق با آژانس توافقی کاملاً مستقل از برجام است و از روزی که اعلام شده لازم الاجرا در نظر گرفته شده است و همکنون نیز در دوره اجرای آن قرار داریم! این در حالی است که این توافق از هیچ یک از مجاری قانونی، یعنی شورای عالی امنیت ملی و یا مجلس شورای اسلامی گذر نکرده است اما دولت عملاً در حال اجرای آن است.

مطابق پارگراف شماره ۱۴ برجام (+) ایران باید تمامی تعهدات خود در توافقش با آژانس را تا تاریخ ۱۵ اکتبر (۲۳ مهر ۹۴) -شامل در اختیار گذاشتن دانشمندان و مکان‌های حساس نظامی- انجام داده باشد و آژانس در تاریخ ۲۳ آذر گزارش خود را در رابطه با عمل ایران به تعهداتش به شورای حکام ارائه خواهد داد:

 

ایران «نقشه راه برای رفع ابهام از مسائل مورد اختلاف حال و گذشته» مورد توافق با آژانس، شامل ترتیباتی برای پرداختن به مسائل مورد نگرانی حال و گذشته‏ ی مربوط به برنامه هسته ای‏ ایران مندرج در ضمیمه گزارش مورخ ۸ نوامبر ۲۰۱۱ آژانس (GOV/2011/65)، را کاملا اجرا خواهد نمود. اجرای کامل فعالیت هایی که ایران بر اساس این نقشه راه برعهده می گیرد تا ۱۵ اکتبر ۲۰۱۵ تکمیل خواهد شد و متعاقبا مدیرکل تا ۱۵ دسامبر ۲۰۱۵ ارزیابی نهایی خود پیرامون «حل و فصل تمامی مسائل اختلافی باقی مانده‏ ی گذشته و حال» را به شورای حکام ارائه خواهد نمود…

 

 

 

توافقنامه ایران و آژانس مربوط به برجام نیست بلکه مربوط به شیوه بازرسی هاست که فکر میکنم منظور از کنترل شده همین توافق باشد.

GOV/2011/65 مربوط به سال 2011 هست  و فکر میکنم بعد از ژنو1 عمده اش تحت عنوان اقدامات ایران انجام شده البته به جز PMD .. ؛

 

https://www.iaea.org/sites/default/files/gov2011-65.pdf

  • Upvote 8
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یه متن فارسی پیدا کردم ، بالاخره فارس نیوز به یه دردی خورد ؛

 

این متن مربوط به گزارش GOV/2014/43 هست که بعد از GOV/2011/65 نوشته شده و بهش اشاره داره ؛

93/06/15

 

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13940425000976

متن مشابه از ایسنا

http://isna.ir/fa/news/93030300868/%D9%85%D8%AA%D9%86-%DA%A9%D8%A7%D9%85%D9%84-%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D8%A2%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%88-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86

 

9. از زمان گزارش قبلی مدیرکل و همانگونه که از سوی آژانس درخواست شده بود؛ ایران روشنگری‌های بیشتری در ارتباط با اقدام عملی گام دوم چارچوب همکاری پیرامون چاشنی‌های انفجاری (EBW) صورت داده است. (بنگرید به بند 65 گزارش) آژانس بر اساس بر اساس تحلیل خود از اطلاعات ارائه شده توسط ایران در ارتباط با شش اقدام عملی در گام دوم، در حال حاضر هیچ موضوع باقیمانده ای را در ارتباط با این اطلاعات شناسایی نکرده است.

 

 

13. در تاریخ 25 آگوست 2014، آژانس با هدف پیشبرد فرایند چهار نامه به ایران ارسال نمود. آژانس از جمله پیشنهاد کرد که تا قبل از پایان ماه آگوست نشستی در تهران برگزار شود تا به ایران و آژانس این فرصت را بدهد تا به پنج اقدام عملی در گام سوم چارچوب همکاری بپردازند. آژانس همچنین از ایران دعوت کرد تا اقدامات عملی جدید برای پرداختن به نگرانی های اظهار شده از سوی آژانس در ضمیمه گزارش GOV/2011/65 را پیشنهاد کند.

 

 

16. در نامه پیش گفته مورخ 28 آگوست 2014، ایران همچنین پیشنهاد کرد که قبل از شناسایی هر اقدام جدیدی، نقشه راهی تدوین شود. آژانس در پاسخ مورخ 4 سپتامبر 2014 خود بر دعوت از ایران (بنگرید به بند 13 بالا) برای پیشنهاد اقدامات عملی جدید در ارتباط با چارچوب همکاری بمنظور پرداختن به نگرانی بیان شده از سوی آژانس در ضمیمه گزارش GOV/2011/65، بدون تاخیر بیشتر تاکید کرد. هیچگونه اقدام عملی جدیدی تا کنون پیشنهاد نشده است.

 

63. ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیرکل (GOV/2011/65) تحلیل مفصلی از اطلاعات در دسترس آژانس در آن زمان را ارائه کرد که نشان می‌داد ایران فعالیت‌هایی را اجرا کرده است که با توسعه یک وسیله انفجاری هسته‌ای مرتبط است.  بنا به ارزیابی آژانس این اطلاعات روی هم رفته معتبر هستند.  آژانس از نوامبر 2011 اطلاعات بیشتری بدست آورده است که تحلیل مندرج در ضمیمه مذکور را بیشتر مورد تایید قرار می دهد.

 

64. در فوریه 2012 ایران نگرانی‌های آژانس را بیشتر بدلیل اینکه برپایه ادعاهای بی اساس می‌باشد، رد کرده است. در یک نامه به تاریخ 28 اوت 2014 ایران اعلام کرده که بیشتر موضوعات در ضمیمه GOV/2011/65 فقط ادعاهایی است که ارزش بررسی ندارند.

 

 

68. همانگونه که در گزارش قبلی مدیر کل مشخص شده و همانطور که توسط مدیر کل در جلساتش در تهران در 17 اوت 2014 تاکید شده، لازم است آژانس قادر شود یک ارزیابی سیستمی از موضوعات باقی مانده مندرج در ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیرکل (GOV/2011/65) انجام دهد. این مستلزم بررسی و به دست آوردن درکی از هر موضوع در جای خودش است و سپس همه موضوعات را با یکدیگر در یک سیستم قرار داده و آن سیستم را به عنوان یک مجموعه ارزیابی کند.

 

 

و آخرین نکته ؛

 

79. ‌آژانس به نظارت و راستی آزمایی در ارتباط با اقدامات مندرج در  برنامه اقدام مشترک (JPA) همانگونه که تمدید شده ادامه می دهد.

 

 

 

حالا این JPA چی هست ؟ در واقع توافق ژنو یا همون نقشه راه معروف  که برای 2013 هست .

 

https://en.wikipedia.org/wiki/Joint_Plan_of_Action

 

ارائه پرسشنامه فنی جدید رآکتور اراک به آژانس
گام برداشتن به سوی موافقت با انعقاد رهیافت پادمان آژانس در مورد رآکتور اراک
دادن دسترسی بازرسان آژانس به:
کارگاه‌های مونتاژ سانتریفیوژ
کارگاه‌های تولید روتور سانتریفیوژ و محل نگهداری آن‌ها
معادن اورانیوم و مراکز خالص‌سازی آن
ارائه اطلاعات مشخص به آژانس، شامل اطلاعات در خصوص طرح‌های تأسیسات، توصیف ساختمان‌­ها در هر یک از مراکز هسته‌ای، توصیفی از سطح عملیاتی که در هر یک از مراکز مشخص انجام می‌شود، اطلاعات در خصوص معادن، تخلیص و منابع اولیه در مدت ۳ ماه از شروع قرارداد
دسترسی روزانه بازرسان آژانس به نطنز و فردو با هدف بررسی فایل‌های ضبط شده دوربین‌ها در مواقعی که برای بازرسی دوره‌ای (DIV ،IIV ،PIV) و بازرسی‌های سرزده در این مراکز حضور ندارند.

 

 

 

و اما سوال ؛ 

آیا سازمان انرژی اتمی ایران ، قادر به بستن توافقنامه ای با آژانس برای بازرسی از مکان هایی فراتر از دایره مدیریتی خود هست یا خیر ، مثلا اجازه داره به آژانس دسترسی به پادگان های سپاه یا ارتش رو بده ، اصلا در حوزه اختیاراتش هست ؟!

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

 

 

و اما سوال ؛ 

آیا سازمان انرژی اتمی ایران ، قادر به بستن توافقنامه ای با آژانس برای بازرسی از مکان هایی فراتر از دایره مدیریتی خود هست یا خیر ، مثلا اجازه داره به آژانس دسترسی به پادگان های سپاه یا ارتش رو بده ، اصلا در حوزه اختیاراتش هست ؟!

 

نکته ای که ذهن مرا مشغول کرده این است که در مذاکرات حتما ما مشاوره نظامی باید می داشتیم

چون بعضی تصمیمات باید مشورت با فرد آگاه به مسائل نظامی داخلی صورت می گرفت

ولی اصلا ما چنین کسی را دیدیم؟

 

یادم هست آمانو با دریادار شمخانی دیدار کردند، ممکن است ایشان به عنوان نماینده بخش نظامی باشد؟


امروز ظاهرا آقای ولایتی ادعا کرده که "ورود هر بیگانه‌ای از جمله بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی یا هر بازرس دیگری به مراکز حساس نظامی جمهوری اسلامی در هر شرایطی ممنوع است!" این حرف با گفته عراقچی یعنی بازرسی از مراکز نظامی انطباق نداره! 

 

یک نکته دیگه اینکه مثلا در این بازرسی ها به چه صورتی قراره از ابزارهای با ارزشی مثل دستگاه های پرس عظیم و با ظرفیت بالا که هم در صنعت موشک سازی و هم در هواپیما سازی کاربرد دارن و تعدادشون محدوده حفاظت بشه؟ در این رابطه فکر میکنم خوندن مجدد پست ارزشمند جناب MR9 میتونه مفید باشه!

 

 

http://www.military.ir/forums/topic/29276-عملیات-روباه-صحرا-،-بازرسی-مقدمه-حمله-نظامی/page-3

 

در مورد این نکاتی که شما فرمودید و صحبت دوستمان گرانقدرمان جناب mr9

باید گفت در جنگ و یا تهدید پیش رو تمام بحث بر سر هزینه های پیش رو است، یعنی ما هزینه دشمن را آنقدر بالا برده ایم که جنگ برایش خوب نیست و باید از آن پرهیز کند باید اینکه احتمال پیروزی هم ممکن است داشته باشد ولی این پیروزی تاوانش سنگین تر از حد تحملش است 

 

در حملات جراحی نیز هدف کاهش هزینه با افزایش دقت است 

خوب برای افزایش مجدد هزینه چه کاری می کنید؟ 

دشمن تقریبا تاسیسات ساخت موشک ما را می داند پس چه کار باید کرد؟

گاهی اوقات مسدود کردن اطلاعات برای گمراهی دشمن کافی نیست و باید اطلاعات زیاد و غلط هم تولید کرد که اطلاعات درست را پنهان کند

 

 

حداقل و اولین جواب افزایش امنیت تاسیسات اصلی نظامی به وسیله راه هایی است که برای صنایع غنی سازی درنظر گرفتیم یعنی پدافند غیر عامل 

خدا را شکر آنقدر هم اهیمت دارد که برایش هزینه کنیم

 

اول پراکندگی

دوم فریب و ساخت شبه ماکت

سوم افزایش قدرت و شکل ساختمان چه از نوع زمینی چه نوع زیرزمینی چه در دل کوه مثل نظنز و فردو

چهارم افزایش تعداد وسایل 

و ...

همه این ها هزینه بر است برای ما ولی این هزینه ، به مراتب هزینه دشمن را بالا می برد و این هزینه ای است که برای امنیت می پردازیم 

 

البته با توجه به تجربه قدیم احتمالا این کارها صورت گرفته است

  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام

 

ضمن تشکر از همه دوستان بابت شرکت در تاپیک ، از همه عزیزان درخواست دارم ( موافقان ، مخالفان و ممتنع ها ) از ارائه لینک ، جداً خودداری فرمایند ، در غیر این صورت ، مجبور به حذف آن خواهم شد . (هرچند امیدوارم هرگز مجبور به انجام این کار نشوم )

 

متشکرم :rose: :rose:

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
خبرگزاریها به نقل از چند تن از نمایندگان کنگره ( سانچز، کروز، ترنر ) گزارش دادن که مقامات کنگره از یک مقام بلند پایه فرانسوی با نام ژاک اودیبه که گویا مشاور امنیت ملی فرانسه هست پیامی دریافت کردن مبنی بر حمایت فرانسه از رد توافق هسته ای توسط کنگره، گفته شده که رد این توافق راه رو برای یک توافق بهتر در آینده باز میکنه.

منبع بلومبرگ ویو
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اصلا" خنده داره هنوز بعضی ها چطور متوجه نشدند که چرا تحریم ها تعلیق شدن نه اینکه لغو بشن! خب مشخصه تحریم ها در صورتی به طور کامل برداشته میشد که ایران حاضر میشد سایت های غنی سازی رو کاملا تعطیل کنه به طوریکه امکان برگشت به راحتی امکان پذیر نباشه. خب ایران حاضر نشد اونا هم تحریم ها رو معلق کردن تا در صورتی که ایران زیر حرفش زد بازگشت تحریم ها براشون به راحتی امکان پذیر باشه. از اون ور هم اگه اونا زیر حرفشون زدن ایران میتونه تو فردو یا نطنز غنی سازی رو سریع شروع کنه. خب ما که اعلام میکنیم نمیخوایم بمب اتم بسازیم عملا چیزی رو از دست ندادیم!

  • Upvote 2
  • Downvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یک نکته مهم دیگه که ازش غفلت شده قضیه توافق با آژانس موسوم به نقشه راه هست. این توافق کاملا مخالف با قوانین کشور صورت گرفته و حتی پیش از تصویب در ایران، اجرایش شروع شده:

 

شواهد موجود در متن توافقات نشان می دهد که توافق با آژانس توافقی کاملاً مستقل از برجام است و از روزی که اعلام شده لازم الاجرا در نظر گرفته شده است و همکنون نیز در دوره اجرای آن قرار داریم! این در حالی است که این توافق از هیچ یک از مجاری قانونی، یعنی شورای عالی امنیت ملی و یا مجلس شورای اسلامی گذر نکرده است اما دولت عملاً در حال اجرای آن است.

مطابق پارگراف شماره ۱۴ برجام (+) ایران باید تمامی تعهدات خود در توافقش با آژانس را تا تاریخ ۱۵ اکتبر (۲۳ مهر ۹۴) -شامل در اختیار گذاشتن دانشمندان و مکان‌های حساس نظامی- انجام داده باشد و آژانس در تاریخ ۲۳ آذر گزارش خود را در رابطه با عمل ایران به تعهداتش به شورای حکام ارائه خواهد داد:

 

این مورد جزو خطوط قرمز بود و تا حدی مهم به شمار میاد که مقام معظم رهبری برای نشون دادن اهمیت موضوع و ایستادگی نظام بر روی این خواسته جمله "من اجازه نخواهم داد" رو بکار بردن!

 

 

 

ايشان با تأکید بر اينکه هر مقدار در مقابل زياده خواهي هاي طرف مقابل کوتاه آمده شود، آنها جلوتر خواهند آمد، خاطرنشان کردند: بايد در مقابل اين زياده خواهي ها، ديواره مستحکمي از عزم و توکل و اقتدار ملي بوجود آيد.
رهبر انقلاب يک نمونه از زياده خواهي هاي طرف مقابل در مذاکرات هسته اي را، درخواست براي بازرسي از مراکز نظامي و گفتگو با دانشمندان و محققان ايراني بيان کردند و افزودند: همانگونه که قبلا هم گفته شد، اجازه هیچگونه بازرسی از هيچيک از مراکز نظامي و همچنين گفتگو با دانشمندان هسته اي و ساير رشته هاي حساس و اهانت به حريم آنها، داده نخواهد شد.
حضرت آيت الله خامنه اي تأکید کردند: من اجازه نخواهم داد که بيگانگان بيايند و با دانشمندان و فرزندان عزيز و برجسته اين ملت صحبت و از آنان بازجويي کنند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی در دانشگاه افسری امام حسین(ع)   ( ۱۳۹۴/۰۲/۳۰ )

 

 

ما اصلا چیزی به اسم تحمیل خواسته به ولی فقیه رو داریم؟ اصلا همچین چیزی ممکنه؟ :nerd:    

 

 

در مورد این نکاتی که شما فرمودید و صحبت دوستمان گرانقدرمان جناب mr9

باید گفت در جنگ و یا تهدید پیش رو تمام بحث بر سر هزینه های پیش رو است، یعنی ما هزینه دشمن را آنقدر بالا برده ایم که جنگ برایش خوب نیست و باید از آن پرهیز کند باید اینکه احتمال پیروزی هم ممکن است داشته باشد ولی این پیروزی تاوانش سنگین تر از حد تحملش است 

 

در حملات جراحی نیز هدف کاهش هزینه با افزایش دقت است 

خوب برای افزایش مجدد هزینه چه کاری می کنید؟ 

دشمن تقریبا تاسیسات ساخت موشک ما را می داند پس چه کار باید کرد؟

گاهی اوقات مسدود کردن اطلاعات برای گمراهی دشمن کافی نیست و باید اطلاعات زیاد و غلط هم تولید کرد که اطلاعات درست را پنهان کند

 

 

حداقل و اولین جواب افزایش امنیت تاسیسات اصلی نظامی به وسیله راه هایی است که برای صنایع غنی سازی درنظر گرفتیم یعنی پدافند غیر عامل 

خدا را شکر آنقدر هم اهیمت دارد که برایش هزینه کنیم

 

اول پراکندگی

دوم فریب و ساخت شبه ماکت

سوم افزایش قدرت و شکل ساختمان چه از نوع زمینی چه نوع زیرزمینی چه در دل کوه مثل نظنز و فردو

چهارم افزایش تعداد وسایل 

و ...

همه این ها هزینه بر است برای ما ولی این هزینه ، به مراتب هزینه دشمن را بالا می برد و این هزینه ای است که برای امنیت می پردازیم 

 

البته با توجه به تجربه قدیم احتمالا این کارها صورت گرفته است

 

باور کنید اینکه ما سعی کنیم به هر طریق ممکن از توافق صورت گرفته دفاع کنیم خدمت به کشور به شمار نمیره! چه بسا اصلا مهلت نداشته باشیم در این باغ سبزی که نشون داده میشه (ورود سرمایه گذاران خارجی و ...) قدم بگذاریم! 

با این فرضیه شما تمام اسرار کشور فاش شده به شمار میره و اصلا نیازی برای بازرسی وجود نداره!

در حقیقت برای رفع تحریم ها و بهبود وضعیت اقتصادی دارید از امنیت کشور هزینه میکنید بدون اینکه خطرات این مسئله رو در نظر بگیرید! در صورت تائید توافق شاید خطر حمله آمریکا و ناتو برطرف شده باشه اما همچنان خطر حمله اعراب پابرجاست! هیچ بعید نیست که وظیفه مقابله سخت با ایران به اعراب واگذار شده باشه! این کشورها سالهاست که هزینه های سنگینی رو برای خرید تسلیحات صرف میکنن! انواع تجهیزات و تسلیحات پیشرفته در تعداد بالا هم در اختیارشون قرار میگیره اونهم در شرایطی که در مجاورت فلسطین اشغالی قرار دارن! آخرین مورد خرید 600 تیر موشک پاتریوت به مبلغ 4.5 میلیارد دلار توسط عربستان بود که در طی چند روز گذشته انجام شد!

حالا با همه این تعریف ها یک سناریو در نظر بگیریم! فرض کنید بعد از انجام تعهدات ایران (تعهداتی که در برجام ذکر شده) و از دست دادن ذخایر اورانیوم و امکان تولید سلاح هسته ای تعدادی از کشورهای عربی با تشکیل یک ائتلاف و در ادامه تخاصم با ایران قصد حمله به کشور رو داشته باشن! در این صورت آیا این اطلاعات در اختیار اونها قرار نمیگیره و نمیتونه برای ما مخاطره داشته باشه؟ در پست قبل دیدید که آمریکا با اون ظرفیت تهاجمیش تنها دو هدف از چهارده هدف موجود در تصویر رو مورد اصابت قرار داده بود! محرمانه و مخفی بودن این اماکن  از دید بازرس ها (بخونید جاسوس های تربیت شده آمریکا) بقاپذیری صنایع تولیدی رو در زمان جنگ افزایش میده!هم از نظر مشکل بودن نفوذ به این مراکز(به خاطر فاصله و حلقه های پدافندی قرار گرفته در مسیر) و هم از نظر تعدد اهداف و محدود بودن تسلیحات قابل حمل! اما با اینکاری که قراره انجام بشه و شما هم ازش دفاع میکنید یکی از امتیازات رو دارید به راحتی در مقابل دریافت وعده رفع تحریم ها از بین میبرید! اگر بند مربوط به ممنوعیت استفاده از موشک بالستیک در قطعنامه هم طبق گفته جان کری الزام آور باشه دیگه به خاطر ترس از بازگشت تحریم ها هم شاید نشه از این تسلیحات در جنگ استفاده کرد!

داشتن ذخایر اورانیوم غنی شده و زنجیره غنی سازی میتونه امنیت ما رو حداقل در مقابل اعراب حفظ کنه! اگر در سریعترین زمان نشه به کلاهک هسته ای دست پیدا کرد حداقل شاید بشه تعدادی بمب هواپایه رو تولید کرد که قطعا در مقابل کشورهای عربی میتونه موثر واقع بشه!

  • Upvote 7
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

باور کنید اینکه ما سعی کنیم به هر طریق ممکن از توافق صورت گرفته دفاع کنیم خدمت به کشور به شمار نمیره! چه بسا اصلا مهلت نداشته باشیم در این باغ سبزی که نشون داده میشه (ورود سرمایه گذاران خارجی و ...) قدم بگذاریم! 

با این فرضیه شما تمام اسرار کشور فاش شده به شمار میره و اصلا نیازی برای بازرسی وجود نداره!

در حقیقت برای رفع تحریم ها و بهبود وضعیت اقتصادی دارید از امنیت کشور هزینه میکنید بدون اینکه خطرات این مسئله رو در نظر بگیرید! در صورت تائید توافق شاید خطر حمله آمریکا و ناتو برطرف شده باشه اما همچنان خطر حمله اعراب پابرجاست! هیچ بعید نیست که وظیفه مقابله سخت با ایران به اعراب واگذار شده باشه! این کشورها سالهاست که هزینه های سنگینی رو برای خرید تسلیحات صرف میکنن! انواع تجهیزات و تسلیحات پیشرفته در تعداد بالا هم در اختیارشون قرار میگیره اونهم در شرایطی که در مجاورت فلسطین اشغالی قرار دارن! آخرین مورد خرید 600 تیر موشک پاتریوت به مبلغ 4.5 میلیارد دلار توسط عربستان بود که در طی چند روز گذشته انجام شد!

حالا با همه این تعریف ها یک سناریو در نظر بگیریم! فرض کنید بعد از انجام تعهدات ایران (تعهداتی که در برجام ذکر شده) و از دست دادن ذخایر اورانیوم و امکان تولید سلاح هسته ای تعدادی از کشورهای عربی با تشکیل یک ائتلاف و در ادامه تخاصم با ایران قصد حمله به کشور رو داشته باشن! در این صورت آیا این اطلاعات در اختیار اونها قرار نمیگیره و نمیتونه برای ما مخاطره داشته باشه؟ در پست قبل دیدید که آمریکا با اون ظرفیت تهاجمیش تنها دو هدف از چهارده هدف موجود در تصویر رو مورد اصابت قرار داده بود! محرمانه و مخفی بودن این اماکن  از دید بازرس ها (بخونید جاسوس های تربیت شده آمریکا) بقاپذیری صنایع تولیدی رو در زمان جنگ افزایش میده!هم از نظر مشکل بودن نفوذ به این مراکز(به خاطر فاصله و حلقه های پدافندی قرار گرفته در مسیر) و هم از نظر تعدد اهداف و محدود بودن تسلیحات قابل حمل! اما با اینکاری که قراره انجام بشه و شما هم ازش دفاع میکنید یکی از امتیازات رو دارید به راحتی در مقابل دریافت وعده رفع تحریم ها از بین میبرید! اگر بند مربوط به ممنوعیت استفاده از موشک بالستیک در قطعنامه هم طبق گفته جان کری الزام آور باشه دیگه به خاطر ترس از بازگشت تحریم ها هم شاید نشه از این تسلیحات در جنگ استفاده کرد!

داشتن ذخایر اورانیوم غنی شده و زنجیره غنی سازی میتونه امنیت ما رو حداقل در مقابل اعراب حفظ کنه! اگر در سریعترین زمان نشه به کلاهک هسته ای دست پیدا کرد حداقل شاید بشه تعدادی بمب هواپایه رو تولید کرد که قطعا در مقابل کشورهای عربی میتونه موثر واقع بشه!

 

باور کنید نوشته هایم در تایید و یا رد توافق نیست بلکه بیان دیدگاه دیگر و متفاوت است

علت هم این هست که هنوز نفهمیده ام در این توافق چه داده اند و چه گرفته اند و هر بار رفتم مطالعه کردم بیشتر گیج شدم الان هم منتظر اجرا هستم که در اجرا واقعیت ها دیده می شود 

 

حقیقت این است امنیت یک پارامتر مهم است که از دید اقتصادی باعث تقویت تولید سرمایه می شود 

شما می توانید در یک خانه خوب زندگی کنید و یا یک خانه چوبی که زیر باران نم می دهد 

در هر دو می شود زندگی کرد ولی خانه چوبی کلی وقت شما و سرمایه شما را به خود مشغول می کند که بد است 

 

مطلبی هم که گفتم خلاصه ای است از کلی توجیه و کلاس حفاظت اطلاعاتی که برایمان گذاشتند 

و گفتند امنیت طبقه بندی است و باید این مسئله را بدانیم که اطلاعات ارزش و قیمت دارد

و نباید با اطلاعات بصورت غلط رفتار کرد بلکه باید آنها را در رده خویش دید

محرمانه، فوق محرمانه، سری ، فوق سری

 

بخشی از اطلاعات کشور لو رفته است حداقل از طریق ماهواره ها و خیلی منابع دیگر 

اما بخشی از آن خیر، ما باید بین این اطلاعات فرق قائل شویم و آنها را ارزش گذاری کنیم 

 

در مجموع هیچ گاه تهدید همسایگان برعلیه ما صفر نمی شود و اکنون هم بیش از هر موقعی است حداقل من این را می بینم و اگر فرصتی بدست آید دریغ نمی کنند

ولی این دلیل نمی شود که ما اصل حفاظت اطلاعات را فراموش کنیم

همانطور که نبود حفاظت بد است ، افزایش بیش از حد ایمنی بد است

چرا که حفاظت از اطلاعات بخشی از امنیت را می سازد و امنیت هم سرمایه یا همان پول را می سازد

خب اگر هزینه حفاظت اطلاعات شما بیش از تولید سرمایه مادی و معنوی شما شود یعنی حفاظت اطلاعات شما مشکل دارد 

 

باز تکرار می کنم جملات مرا در رد یا تایید توافق نبینید که جواب من نسبت به توافق فعلا نمی دانم و گنگ است

بلکه در اهمیت نگاه دینامیک به قضایا نگاه کنید یعنی نه صفر و نه صد

 

و شاید این نکته هم بد نباشد که در مقابل تیم های عربی داور هم همیشه جز تیم حریف است 

----------------

اما در مورد بمب اتم ، نظر شخصی ام این است که این سلاح نمی تواند امنیت ما را تامین کند و ما به سلاح قوی تر نیاز داریم 

چیزی هم تراز و قابل استفاده و کاری ، چیزی شبیه نیروی دریای آلمان نازی یا ارتشی از پهبادها و ربات های قابل کنترل

 

از همین رو پرسیدن که به نظر دوستان سلاحی همتراز با بمب اتم چیست؟

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

باور کنید نوشته هایم در تایید و یا رد توافق نیست بلکه بیان دیدگاه دیگر و متفاوت است

علت هم این هست که هنوز نفهمیده ام در این توافق چه داده اند و چه گرفته اند و هر بار رفتم مطالعه کردم بیشتر گیج شدم الان هم منتظر اجرا هستم که در اجرا واقعیت ها دیده می شود 

 

حقیقت این است امنیت یک پارامتر مهم است که از دید اقتصادی باعث تقویت تولید سرمایه می شود 

شما می توانید در یک خانه خوب زندگی کنید و یا یک خانه چوبی که زیر باران نم می دهد 

در هر دو می شود زندگی کرد ولی خانه چوبی کلی وقت شما و سرمایه شما را به خود مشغول می کند که بد است 

 

مطلبی هم که گفتم خلاصه ای است از کلی توجیه و کلاس حفاظت اطلاعاتی که برایمان گذاشتند 

و گفتند امنیت طبقه بندی است و باید این مسئله را بدانیم که اطلاعات ارزش و قیمت دارد

و نباید با اطلاعات بصورت غلط رفتار کرد بلکه باید آنها را در رده خویش دید

محرمانه، فوق محرمانه، سری ، فوق سری

 

بخشی از اطلاعات کشور لو رفته است حداقل از طریق ماهواره ها و خیلی منابع دیگر 

اما بخشی از آن خیر، ما باید بین این اطلاعات فرق قائل شویم و آنها را ارزش گذاری کنیم 

 

در مجموع هیچ گاه تهدید همسایگان برعلیه ما صفر نمی شود و اکنون هم بیش از هر موقعی است حداقل من این را می بینم و اگر فرصتی بدست آید دریغ نمی کنند

ولی این دلیل نمی شود که ما اصل حفاظت اطلاعات را فراموش کنیم

همانطور که نبود حفاظت بد است ، افزایش بیش از حد ایمنی بد است

چرا که حفاظت از اطلاعات بخشی از امنیت را می سازد و امنیت هم سرمایه یا همان پول را می سازد

خب اگر هزینه حفاظت اطلاعات شما بیش از تولید سرمایه مادی و معنوی شما شود یعنی حفاظت اطلاعات شما مشکل دارد 

 

باز تکرار می کنم جملات مرا در رد یا تایید توافق نبینید که جواب من نسبت به توافق فعلا نمی دانم و گنگ است

بلکه در اهمیت نگاه دینامیک به قضایا نگاه کنید یعنی نه صفر و نه صد

 

و شاید این نکته هم بد نباشد که در مقابل تیم های عربی داور هم همیشه جز تیم حریف است 

----------------

اما در مورد بمب اتم ، نظر شخصی ام این است که این سلاح نمی تواند امنیت ما را تامین کند و ما به سلاح قوی تر نیاز داریم 

چیزی هم تراز و قابل استفاده و کاری ، چیزی شبیه نیروی دریای آلمان نازی یا ارتشی از پهبادها و ربات های قابل کنترل

 

از همین رو پرسیدن که به نظر دوستان سلاحی همتراز با بمب اتم چیست؟

 

اگر اطلاعات به دست اومده از فعالیت های جاسوسی (به وسیله نیروی انسانی و فناوری های روز) کافی بود نیازی به بازرسی از اماکن نظامی عراق (اونهم به اون صورتی که ازش مطلع هستید) وجود نداشت! متن زیر قسمتی از قطعنامه 1929 هست که قبلا هم قرار داده بودم! این بند به خوبی نشون میده که دشمن برای دستیابی به جزئیات فعالیت های نظامی ایران تا چه حدی اشتیاق داره!

9- دانشگاه مالک اشتر: یک نهاد تابعه مرکز تحقیقات علم و فناوری دفاعی درون وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح است. دانشگاه مالک اشتر شامل گروه‌های تحقیقاتی است که پیش از این در مجموعه مرکز تحقیقات فیزیک (PHRC) قرار داشت. بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اجازه نیافته‌اند تا با کارکنان مصاحبه کنند یا اسناد تحت کنترل این سازمان را به منظور حل مسئله باقیمانده بعد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای ایران مشاهده نمایند.
http://idsp.ir/fa/pages/?cid=97

 

امنیت بر تمام نیازهای انسان و حتی کشور ارجحیت داره! به قول معروف از نان شب هم واجب تره! اگر امنیت نباشه خیلی چیزها هم از دست خواهد رفت! وضعیت فعلی ما بدتره یا وضعیت احتمالی که در اون ائتلاف عربی به ایران حمله ور شدن ؟ انسان عاقل چرا خودش رو باید از چاله به چاه بیافکنه؟ وجود ظرفیت ساخت سلاح هسته ای ضامن امنیت ماست و تقریبا هیچ چیزی نمیتونه با این سلاح برابری داشته باشه! ما اگر همین فردا هم سفارش رویایی 300-200 فروند جنگنده (که پولش رو هم نداریم) رو به روسیه هم بدیم بازهم به دلیل فاصله زمانی تا تحویل و آمادگی برای رزم نمیشه بر روی اونها حساب باز کرد و حتی (بدون در نظر گرفتن پدافند زمینی) در تعداد مغلوب تسلیحات ائتلاف خواهند شد! از طرفی در کنار ممنوعیت استفاده از موشک بالستیک (تا 8 سال) فروش تسلیحات به ایران هم تا 5 سال ممنوع شده که این خودش باید برای ما حساسیت برانگیز باشه که متاسفانه نیست! یک جورایی میشه این مسئله رو نشونه ای برای حمله به ایران در طی این مدت یاد شده تعبیر کرد! با از دست دادن توان ساخت سلاح هسته ای و ممنوعیت استفاده از موشک بالستیک و همچنین بازرسی ها کشور واقعا در معرض آسیب قرار میگیره که این مسئله باید برای کسانی که امروز خوشبینانه در انتظار بهبود اوضاع اقتصادی هستن نگران کننده باشه اما متاسفانه دیده میشه که برخی دوستان بیشتر روی موفقیت در انتخابات های آتی دلخوش هستن تا موارد دیگر...

ما در زمینه سیاست های کلان نظام و اهداف و آرمان ها عقب نشینی نداشتیم که دشمن مواضعش رو در مقابل ما تغییر بده! با این وضعیت چرا باید تحریم ها برطرف شده و سیل سرمایه گذار به ایران روانه بشه تا پول و امکانات بیشتری برای دشمنی با آمریکا و صهیونیست ها در اختیار ایران قرار بگیره؟شاید هم انقلابی چیزی شده ما خبر نداریم!!!

  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.