زنده ماندن در شرایط سخت زنده ماندن در شرایط سخت

[JJavad 36]

به نظر شما فيلماى بير گيريلس واقعيه ؟ به نظر من با چاقو هاى داغون گرير كه هيچ كارى نميشه كرد. فكر كنم واسه ى هر ٤٥ ديقه ٤-٥ تا چاقو عوض كنه.
درباره تيز كردن چاقو تو طبيعت هم بگيد

[Toronto 50]

فيلم كه تو فضاي نت زياده ، منتها بايد آدم بره سراغ درست حسابي هاش كه چيزي ياد بگيره، مثلا دِيو كانتِر بِري ، طبيعت گرد معروفيه كه فيلم هاش تو شبكه مستند پخش شد. ايده هاي جالبي هم ميزنند ، مثل استفاده از فيلتر سيگار تو ني براي تصفيه آب گل آلود رود خونه.

[JJavad 36]

بير گيريلسم با زغال و نى و پارچه اب مى خورد

[yazdan61 2,698]

اگر کسی این فیلم ها رو داره یا قسمت های رو برش بزنه یا به صورت اسکرین شات اینجا قرار بده که بیشتر مفید باشه

[Navard 7,025]

 

روشهای تهیه آب :
یکی از راحتترین راههای تهیه آب تعقیب رد پای جانوران است , مطمین باشید اگر در منطقه ای که شما هستید رد پای جانوران هست قطعا آب هم هست , شترها و اکثر جانوران در هنگام غروب آفتاب به سمت آب می روند.
روش دیگر تهیه آب این است که گودالی به ارتفاع 40 سانتی متر در زمین حفر کنید ( این روش در شنهای روان چندان کار ساز نیست ) در ته گودال لیوان و یا کاسه ای قرار دهید سپس روی گودال را با 1 تکه پلاستیک کاملا بپوشانید و دور تا دور گدال را با سنگ ریزه بپوشانید سپس یک سنگ بسیار کوچک در وسط پلاستیک قرار دهید به گونه ای که سنگ ریزه دقیقا از دید بالا در وسط لیوان قرار داشته باشد . از این طریق در اثر تابش و گرما , خاک رطوبت خود را از دست می دهد و بخار آب حاصل در برخورد با پلاستیک به شکل قطرات ریز درون لیوان می چکد, در این روش می توانید در هر 6 ساعت نصف لیوان آب تهیه کنید .
روش دیگر تهیه آب استفاده از گیاهان کویری است . این گیاهان معمولا ریشه و ساقه پر آبی دارند .
در فاصله تپه های شنی و بوته زارها نیز می توانید آب بیابید . 
در دریاچه های نمک معمولا در 50 سانتی متری به آب نمک می رسید . می توانید با جوشاندن وسپس سرد کردن بخار آب به آب دست یابید.
در صورتی که هیچ روشی کار ساز نبود و تشنگی به شدت بر شما غالب گشته بود تکه ای از ریگ بیابان را در زیر زبان خود قرار دهید این روش باعث می شود بزاق های دهان شما ترشح شوند و از میزان تشنگی شما کاسته شود .
در کویر همیشه مقداری شکر همراه داشته باشید . اضافه کردن شکر به آبهای تلخ کویر مزه آب را عوض می کند و شرب آن را راحتتر مینماید .
فراموش نکنید آبی را که در کویر بدست می آورید هرگز بدون جوشاندن و یا قرصهای تصفیه آب مصرف نکنید همچنین برای یافتن آب خود را خیلی خسته نکنید زیرا به آب بدن و توان خود نیاز دارید . قبل از عزیمت به مناطق کویری نقشه های دقیق منطقه را تهیه کنید . قبل از عزیمت از کسانی که به منطقه آشنایی دارند موقعیت چشمه ها و قنوات را جویا شوید و بر روی نقشه علامت گذاریکنید . دوستان و نزدیکان خود را از سفر خود آگاه کنید .سخن آخر اینکه بی گدار به آب نزنید . 

 

 به نظر من غیر از گزینه ی قرمز راه دیگه ای جواب نمیدهد و باید ادم صبر کنه تا بمیره   :blushing:

ویرایش شده در مرداد 94 توسط Navard

[mehran55 20,860]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز

 

 

 

آموزش عبور از رودخانه و سیلاب

(بخش اول)

 

 

در کشور ما خیلی محتمل است که در زمان اردوهای نظامی ، طبیعت گردی  و یا حتی در زمان سوانح غیر مترقبه به موانع آبی نظیر رودخانه ، سیلاب و ... موقعیت ، انسان را مجبور به عبور از گدار رودخانه نماید.

ولی اگر چنین باشد بایستی اطلاعات و منابع لازم برای گذر امن از رودخانه در اختیار شما باشد. فرض می کنیم که شما در عبور از رودخانه و به گدار زدن شَک هائی در دل دارید، یا اطلاعات و تمریناتی برای این کار از پیش نداشته اید. حالا باید چه کاری انجام دهید؟. 

 

 

اقدامات اولیه در هنگام رسیدن به معبر آبی

( به تعبیر من ده فرمان مقدس  )

 

1- بررسی بالا و پایین رودخانه از روی نقشه و اینکه نزدیک ترین پل یا منطقه مسکونی کجاست؟

2- بررسی عمق آب (پرهیز از عبور از رودخانه عمیق). ترجیحا اندازه آب برای عبور تا زانوها باشد، بیشتر از آن معمولا بسیار خطرناک است.
3- بررسی جریان و تلاطم آب رودخانه
4 - بررسی شرایط جوی و آب و هوائی . با در نظر گرفتن پیش بینی وضع هوا می توانید تصمیم بگیرید تا پایان بارش و پایین آمدن آب صبر کنید
5- بررسی رنگ یا کدر بودن آب (در آب های کدر ، تیره و گل آلود شما نمی توانید تشخیص بدهید که در گام بعدی با چه چیزی مواجه می شوید و این بسیار خطرناک است)

6- بررسی وضع بستر رودخانه و تعیین اینکه سنگلاخ ، گل یا لجن است

7- بررسی عرض رودخانه برای یافتن بهترین محل گدار (جستجو کنیم تا گدار مطمئن رودخانه برای عبور را پیداکنیم)

8- علاوه بر این ملاحظات فنی باید وضع بدنی گرو خود را مجددا ارزیابی کرده و از خود بپرسید این عبور برای آسیب پذیرترین عضو گروه چقدر امن است.

9- مواظب فشارهای روحی وارده به اعضای گروه و همچنین شرایط جسمانی همه اعضای گروه خود باشید. ( مواردی نظیر ترس از آب ، خستگی و تحلیل رفتن قوای بدنی و ... )

10- ایمن سازی لباس ها و تمامی وسائل پیش از ورود اولین نفر به آب

 

انتخاب گدار و عبور از آب

 

گدار یعنی کم عمق ترین محل رودخانه که بدون ابزار ( یا با کمترین ابزار ) ، به راحتی بتوان از آن عبور کرد.

 

در انتخاب بهترین گدار این عوامل و بسیاری عوامل دیگر بایستی به دقت مورد ملاحظه قرار گیرد:

 

1- کم عمق بودن منطقه انتخابی ،حداکثر تا زانو.
2 - عاری بودن منطقه انتخابی از موانع معلق یا غیر معلق نظیر گرداله بزرگ یا کنده درخت، (چون طناب به این موانع گیر می کند).
3- عاری بودن بستر رودخانه از گرداله (صخره های کوچک ) و سنگ های بیرون زده یا گِل چسبناک و دارا بودن عمق یکنواخت تا آنجا که ممکن است.
4- اجتناب از ساحل بلند ورودی و خروجی و اطمینان یافتن از یک نقطه مناسب برای نقطه خروج.

5- قوی تر بودن جریان آب در قسمت بیرونی پیچ ها.
6- عدم عبور از کنار پل های ویرانه. کلا هر مانع بزرگی در رودخانه قرار دارد محل ایجاد یک جریان برگشتی قوی می باشد که گرداب ایجاد می کند.
7- در جاهایی در رودخانه که مانع بزرگی مثل یک تخته سنگ بزرگ و آب ریز شیب دار قرار دارد ، گاهی یک گرداب عمودی می تواند تشکیل دهد و موجب یک جریان برگشتی قوی به سوی مانع در طرف پایین دست گردد. این گرداب های عمودی بی اندازه خطرناکند چون اگر کسی در یکی ازآنها گرفتار شود رهایی از آن تقریبا غیر ممکن است.

8- موانع غوطه ور و یا اندکی غوطه ور به ویژه شاخه های درختان خیلی خطرناکند.

9- با فرض اینکه با جریان آب حرکت می کنید نیروی آب ظاهر نیست. به محض اینک به مانعی برخوردید تمام زور و نیروی رودخانه را باید تحمل نمایید و همین می تواند شما را به دام بیاندازد.

10- همیشه متکی نباشید که از نقطه بخصوصی که مدتی قبل عبور کرده اید مجددا عبور کنید. چون گدار رودخانه در حال تغییر است.
 

 

 

قبل از عبور از رودخانه حتما این موارد را رعایت کنید : 

1- هنگامیکه گدار را انتخاب کردید بهترین روش عبور را انتخاب کنید ( روش های عبور از گدار در پست بعدی معرفی می شوند )

2- در نظر گرفتن شرایط بدنی و آمادگی روانی گروه
3- در نظر گرفتن وزن کوله ها
4- اگر مجروح دارید عبور خیلی خطرناک است. حتما تمهیدات لازم برای عبور مطمئن مجروحین را پیش از ورود به آب مجددا مرور کنید
5- محل عبور باید در توان همه افراد گروه باشد.
6- عدم عبور از رودخانه در فصل سرما و در شب در تاریکی
7- اگر از طناب استفاده می کنید طریقه کار کردن با آن را مجددا به همه افراد گروه آموزش دهید.
8- پرهیز از پوشاک و لباسهایی که دارای بندهای متعدد است و جمع وجور کردن یا در شلوار زدن لباسها ی آویزان
9- در نظر گرفتن مسئولیت برای هر شخص در حد توان او و توجیه کردن او
10- شماره بندی اعضا در صورت لزوم

 

11- استفاده از علائم قراردادی برای ارتباط (به علت پر سرو صدا بودن رودخانه ها که نمی توان از صدا استفاده کرد، داشتن علائم قراردادی در هنگام عبور بسیار راهگشا است.)
12- اگر با طناب حمایت انجام می دهید علائمی برای دادن و جمع کردن طناب به کار برید.
13- با قرار دادن یک کیسه پلی اتیلن بزرگ (کیسه زباله بزرگ) داخل کوله، ابتدا لوازم را داخل کیسه های کوچک تر قرار دهید و همه را در کیسه بزرگ داخل کوله قراردهید و درب کیسه را کاملا ببندید تا کوله شما آب بندی شود. (بعد ازعبور به لباس خشک و گرم و دیگر لوازم خود نیاز دارید.)
14- پرهیز از پریدن روی سنگ ها با فاصله بلند (بهتر است پاهایمان خیس شود تا اینکه خشک عبور کنیم ولی پاهایمان رگ به رگ شود و صدمه ببیند)
15- در آوردن جوراب ها از پا و پا کردن پوتین ها
16- پوشیدن گتر و داخل کردن بند و نخ آن
17- پرهیز از شلوار بادگیر که پایین آن با کش مسدود شده زیرا آب داخل آن جمع شده و سطح تماس شما را با آب زیاد می کند و گام برداشتن را مشکل می کند.
18- تا آنجا که می توانید سطح تماس خود را با جریان آب کم کنید.
19- کوله را به پشت بگذارید اما آن را روی بدن محکم نکنید تا در زمان خطر آن را رها کنید ولی یک بند حمایت به کوله و خودتان با گره چفت شونده وصل کنید. به یاد داشته باشید که اگر کوله خوب آب بندی شود مانند یک کلک برای شما عمل می کنید.
20- آب بندی لوازم الکترونیکی مثل گوشی تلفن همراه، دستگاه GPS و غیره توسط کیسه های نایلونی و خاموش کردن آنها، تا در هنگام عبور از رودخانه دچار از کار افتادگی نشوند.

 

 

ادامه دارد ...

 

پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

 

.

ویرایش شده در فروردین 0 توسط mehran55

[mehran55 20,860]

با سلامی گرم و دوباره به دوستان میلیتاریست عزیز

 

 

 

آموزش عبور از رودخانه و سیلاب

(بخش دوم - تکنیک های عبور)

 

حالا که با پیش فرض های عبور از رودخانه و گدار آشنا شدیم به بررسی رایج ترین تکنیک های عبور از رودخانه می پردازیم :

 

عبور یک نفره با چوب دستی

 

در داخل آب همیشه رو به بالای آب (جهت آمدن آب رودخانه) قرار بگیرید و پاها را از حدمعمول بازتر بگذارید. استفاده از یک چوب دستی برای عمق آب و نقطه اتکای سوم خود بسیار کارآمد است.( اگر از دو باتون یا چوب دستی استفاده می کنید دست طرف جریان آب برای تعادل و دست طرف مسیر حرکت را برای اندازه گیری عمق آب استفاده کنید)
 

 

عبور گروهی : در کل فراموش نکنید که نبایستی بدون طناب از رودخانه عبور کرد؛ مگر اینکه برای شما واضح باشد که عبور با ایمنی کامل صورت می گیرد.

روش هایی که از این به بعد توضیح داده می شود و برای درک بهتر توضیحات توسط میلیتاریست های گرامی به صورت مصور می باشد برای عبور از آب های نسبتا کم عمق و آرام مناسب است، که نتایج لغزش احتمالی آن در آب چیزی بیش از خیس شدن نیست.
 

 

عبور حلقه ای

 

سه نفر دور هم جمع شده و دست های خود را مطابق شکل روی شانه یکدیگر قلاب کنید. قوی ترین افراد بایستی رو به بالای جریان آب باشد در حالیکه گروه همدیگر را محکم نگه داشته اند از عرض رودخانه پیشروی می کنند و در صورت لزوم همدیگر را پشتیبانی می نمایند.

هرگاه بستر رودخانه ناهموار است شاید لازم باشد هر دفعه یکی حرکت کند. در غیر این صورت گروه بایستی تحت فرمان سرپرست حرکت نماید.

 

عبور زنجیره ای

 

سه نفر یا بیشتر در یک صف پهلوی یکدیگر را میگیرند (نفر اول می تواند از یک چوب دستی برای پشتیبانی استفاده کند) صف بایستی به طور هم زمان به پهلو حرکت کند و هر قدم از تراورس توسط سرپرست هماهنگ می شود.

 

عبور پهلو به پهلو

 

سه نفر یا بیشتر بایستی در یک صف پهلوی یکدیگر قرارگرفته دست ها را به یکدیگر قلاب کرده و یک چوب بلند را می گیرند. برای اینکه کمترین مجال به نیروی آب داده شود، گروه رو به عرض رودخانه قرار می گیرد و چوب به موازات ساحل آن.

 

عبور عرضی با طناب

 

در این روش یک نفر از اعضا را که آمادگی بهتری دارد (و بهتر است سنگین وزن هم باشد) را با دو رشته طناب حمایت می کنیم تا به طرف دیگر رودخانه برود.

بعد از رسیدن به طرف دیگر، تکیه گاه مطمئنی با اتکاء به درخت یا سنگ ایجاد می کند و یکی از طناب ها را فیکس می کند و از طناب دوم برای حمایت افراد استفاده می کنند.

هر نفر برای عبور با طناب انفرادی روی سینه خود گره بولین ایجاد می کند و با فاصله یک متر ازسینه خود روی طناب گره هشت یک لا ایجاد می کند و یک کارابین درحلقه آن وصل می کند

شیوه زدن گره بولین

 

 

سپس جهت عبور کارابین را به طناب فیکس شده میاندازد. (بهتر است کارابین پیچی باشد)

 کارابین دیگری را مستقیم به طناب روی سینه وصل می کند و با وسط طناب حمایت گره هشت یک لا ایجاد کرده و در کارابین سینه می اندازد تا در زمان عبور ، گذشته از اتصال به طناب فیکس شده توسط دو حمایت کننده حمایت شود و از رودخانه عبور کند.
 

نکته پایانی : رودخانه ها جزئی از محیط کوهستان هستند و فرا گرفتن عبور ایمن ازآنها یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.

آب در حال حرکت نیرویی قوی وهیبت آور دارد، این را در برنامه ریزی خود در نظر داشته باشید و از دچار کردن گروه خود به شکلی که یک عبور مخاطره انگیز را به وجود آورد به شدت پرهیز نمائید.
قضاوت و تصمیم گیری شایسته و صحیح ؛ بر اساس تجربه و اطلاع کامل از شیوه های ایمن و گوناگون و محدودیت آنها ، کلید یک گذر امن است.

 

اما همیشه به یاد داشته باشید که بهتر است برگشت طولانی داشته باشیم تا جان کسی را برای عبور دشوار از رودخانه به خطر بیاندازیم.

 

 

... پایان

 

پ.ن : دوستانی که پسندیدند مثبت را فراموش نکنند.

 

.