arash_slayer

تحلیل و پیگیری تحولات کره شمالی و جنوبی

Recommended Posts

[quote] خیر ! حالتی مثل افغانستان داره ! [/quote]
از بعد در ارتباط بودن با دنیای خارج عرض کردم. مثلا اینترنت و کانال های ماهواره ای و ...

[quote] اینا مردمشون بر خلاف کره جنوبی توی شهر با لباس محلی راه میرن [/quote]
بله ولی گویا دلیلش چیز دیگه ای باشه!
یک دلیلش همون نوشته خط بالاست و یک دلیلشم اینه که مقامات این کشور زیاد با این جور چیزها میانه خوبی ندارند و یک جورایی این چیز ها رو همون تهاجم فرهنگی و ... میدنند و بعضا با وضع قوانین میخواهند جلوش رو بگیرند.(یک جورایی مثل مملکت خودمون البته به شیوه و سبک خودشون icon_wink )



[quote] شما آمارش رو داری ؟ [/quote]
به نقل از دیدبان حقوق بشر عرض کردم.

[quote] فکر کنم جنگ 33 روزه یک انقلاب خیلی خیلی جدی در زمینه جنگ های متقارن و نا متقارن بود ! [/quote]
فرمایش شما صحیح ولی من در مورد جنگ های کلاسیک بحث میکنم چون در جنگ های نا متقارن هزار پیشامد میتونه اتفاق بیفته.


[quote] بعید میدونم حتی یک توپ رو هم بشه مورد هدف قرار داد ! [/quote]
بله کار کار سختی هستش و به همین دلیل هم تمام ترس آمریکایی ها متوجه این قدرت کره شمالی هستش.
یک جورایی آمریکایی ها از این توپخانه حساب میبرند چون تقریبا تمام پایگاهاشون تو تیررسشه!

راستی مهم اندازه بمب اتمی نیست مهم نفس استفاده ازشه چون در اون صورت یک جورایی بهانه رو دست آمریکا دادن برای مظلوم نمایی و اون قضایایی که در سال 1991 اتفاق افتاد!

[quote] در بعد سیاسی مردم کرده جنوبی پیوند های خانوادگی با ملت کره شمالی دارند و همگی از یک قماش هستند ! به راحتی قبول نمیکنند که بخاطر منافع آمریکا وارد جنگ با همسایه ای از جنس خودشون بشوند و کلی کشته بدن ! . [/quote]
بله این هم درسته و به همین خاطر هم امریکایی ها با دولت جنوبی دست به یکی کردن و گویا صبح تا شب همش دارن جوری پیش مردمشون وانمود میکنند که انگار تنها دشمنشون تو دنیا همین مردمان هستند!!
در واقع دارن سعی میکنند که اول این پیوندها رو سست کنند یا بشکنند تا کارشون راحت تر پیش بره.
حالا تا چه حد موفق بودن خدا داند!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جسارتا پیشنهاد می کنم یه تاپیک با عنوان:

[b]مقایسه توان دفاعی کره شمالی و جنوبی
[/b]
زده بشه و ادامه بحث اونجا پیگیری بشه چون بحث خوبیه و حیفه که ابتر بمونه . چطوره؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]جسارتا پیشنهاد می کنم یه تاپیک با عنوان:

مقایسه توان دفاعی کره شمالی و جنوبی

زده بشه و ادامه بحث اونجا پیگیری بشه چون بحث خوبیه و حیفه که ابتر بمونه . چطوره؟
[/quote]
خوب این چکاریه همینجا ادامه می دیم البته اگر برای بایگانی می گویید بله درسته icon_wink

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
پکن - کره شمالي روز دوشنبه درباره اقدامات تنش زا و تحرکات نظامي آمريکا و کره جنوبي براي برهم زدن امنيت شبه جزيره کره و بروز رويدادهاي غيرمترقبه در پيامد اين اقدامات ، هشدار داد.

به گزارش ايرنا ، اين هشدار در حالي صادر مي شود که کره جنوبي از غرق شدن يک کشتي نيروي دريايي و ناپديد شدن 46 ملوان آن در منطقه آبي مورد منازعه با کره شمالي خبر داده است.
خبرگزاري کره شمالي روز دوشنبه به نقل از بيانيه ارتش اين کشور آورده است : کره جنوبي با آوردن خبرنگاران به منطقه مورد منازعه يک جنگ رواني به راه انداخته است.
اين بيانيه خاطر نشان مي سازد که اين اقدام تخطي از مفاد رژيم متارکه صلح سال 1953 ميلادي است که آمريکا نيز آن را امضا کرده است.
بيانيه ادامه مي دهد : اگر کره جنوبي و آمريکا هشدارها را ناديده گرفته و مناطق مورد منازعه و يا مرزي را مورد تهديد امنيتي قرار دهند حوادث ناخواسته اي رخ خواهد داد و مسبب کشته شدن قربانيان نيز آمريکا خواهد بود.
وزارت خارجه کره شمالي نيز امروز با انتشار بيانيه از اقدامات آمريکا در انتقاد از حقوق بشر در کره شمالي ابراز انزجار کرد.

لینک
http://www.irna.ir/View/FullStory/?NewsId=1027399

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان یک المان مهم رو فراموش کردن چین و تا حدودی روسیه که با جاپن اختلاف داره و از طریق کره شمالی می تونه هم به آمریکا و هم به جاپون فشار بیاره

اگر آمریکا بخواد حمله کنه 1 هفته ای طومار کره شمالی رو جمع می کنه ولی چین نمی زاره کره شمالی عددی نیست خودمونم گول نزنیم پشتیبانی مردمی هم نداره مگه مردم کره شمالی نمی خوان اینترنت و.... داشته باشن مگه کره جنوبی رو نمی بینن
وسعت خاک زیادی هم نداره کره شمالی میشه سکو های موشکی رو هم شناسایی کرد نیرو هوایی هم تعطیل دریایی هم تعطیل می گم تعطیل واقعا تعطیلا
فکر نمی کنم کره شمالی به توانایی نصب کلاهک به روی موشک های بالستیک دست پیدا کرده باشه
اگرم بخواد کره جنوبی رو با بمب اتمی بزنه دیگه بهونه آمریکا جور میشه منتظر اجازه چین نمیشه حمله می کنه گسترده هیچ کشوری هم نمی تونه بگه حمله نکن چون بمب اتمی زده پس افکار عمومی رو در کل جهان باخته بازم خودشو نابود کرده
پس اگه جنگ بشه بابای کره شمالی برای همیشه سلام کره واحد البته به سختی

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]از بعد در ارتباط بودن با دنیای خارج عرض کردم. مثلا اینترنت و کانال های ماهواره ای و ...[/quote] البته یکمی صبر کنی ایرانسل توی افغانستان سرویس وایمکسشو راه میندازه ! icon_wink

[quote]فرمایش شما صحیح ولی من در مورد جنگ های کلاسیک بحث میکنم چون در جنگ های نا متقارن هزار پیشامد میتونه اتفاق بیفته.[/quote] گور بابای جنگ های کلاسیک کنده شده ...
جنگ کلاسیک خواب و خیال آمریکاست که دیگه هیچ وقت در نیا اتفاق نخواهد افتاد ... نمونش نابود شدن با جنگ کلاسیک آلمان نازی هست که وارد شدن به بحث یعنی منحرف شدن از تاپیک ...
[quote]راستی مهم اندازه بمب اتمی نیست مهم نفس استفاده ازشه چون در اون صورت یک جورایی بهانه رو دست آمریکا دادن برای مظلوم نمایی و اون قضایایی که در سال 1991 اتفاق افتاد![/quote] خوب چون گفتید که فاصله کم هست بنده این رو اضافه کردم ...
البته اگر دو سوم خاک کره شمالی تسخیر بشه ! معلوم نخواهد بود حد خریت یک حاکم نسبتا مستبد و خودخواه چقدر خواهد بود ... و اگر بزنه و اون هم جواب بده هیچی از هیچ کدومشون باقی نمیمونه ...



[quote]بله این هم درسته و به همین خاطر هم امریکایی ها با دولت جنوبی دست به یکی کردن و گویا صبح تا شب همش دارن جوری پیش مردمشون وانمود میکنند که انگار تنها دشمنشون تو دنیا همین مردمان هستند!!
در واقع دارن سعی میکنند که اول این پیوندها رو سست کنند یا بشکنند تا کارشون راحت تر پیش بره.
حالا تا چه حد موفق بودن خدا داند![/quote] بله خیلی تابلو هم این کار رو انجام میدن !! نمونش جومونگ هست که تسو نماینده کشور شمالی و جومونگ نماینده کشور جنوبی ! ...
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تاریخ کره به عصر مفرغ بر می‌گردد. در سال ۱۹۴ قبل از میلاد یک سردار فراری چینی به نام ویمن قدرت را به دست گرفت ولی چندی نینجامید که امپراتوری هان در چین حکومت وی را سرنگون ساخت و کره جزئی از امپراتوری چین گردید. کره در ۱۰۸ قبل از میلاد به چهار مستعمره مجزای چین تقسیم شد. در حدود سال ۳۵۰ میلادی‘ سه دولت سلطنتی در شبه جزیره کره تشکیل یافت که عبارت بودند از: سیلا‘ پائگ چه و کوگوریو‘ که در میان آنها دولت سیلا از اقتدار بیشتری برخوردار بود. در همین ایام آئین بودائی رواج یافت. دولت سیلا موفق شد به کمک چین‘ پائگ چه را در سال ۶۶۰ و کوگوریو را در سال ۶۶۸ به خاک خود منضم نماید. در سال ۶۷۶ میلادی کشور متحد جدید توانست قوای چین را ازخاک کره بیرون رانده و کنترل کامل شبه جزیره کره را در دست گیرد.

در تمام این دورانها اشراف و خاندان سلطنتی امور کلی و کنترل کشور را به عهده داشتند. در سال ۹۱۸ میلادی بار دیگر فرمانروایی به نام وانگ کون توانست حکومت واحدی را در شبه جزیره کره تشکیل دهد و نامش را کوریو گذاشت. لیکن این حکومت نیز چندی بعد همچنان تحت نفوذ اعیان و اشراف ایا لات مختلف که ار اعقاب کشور سیلا محسوب می‌شدند قرار گرفت. با این همه حکومت کوریو تا سال ۱۲۳۱ به طول انجامید تا آنکه در آن سال قوم مغول کشور را تصرف کرد و به دنبال آن آئین کنفدراسیون در کره رواج یافت. در سال ۱۲۶۰ حکومت مغولان پایان یافت و حکومت کوریو دوباره برقرار گشت. پیروان دین کنفسیوس به تدریج در دستگاههای دولتی راه یافتند و سرانجام در سال ۱۳۹۲ میلادی به ریاست ژنرال ئی سونگ گی به حکومت کوریو پایان دادند و از این زمان سلسله‌ای که تا سال ۱۹۱۰ در کره حکومت راند‘ کنترل کشور را در دست گرفت. ۲۶ پادشاه در طی حکومت این سلسله به قدرت رسیدند و پایتخت آنان شهر هان یانگ(سئول امروزی) بود.

در قرون پانزدهم و شانزدهم کره از نظر علمی و فرهنگی به پیشرفتهای شایانی رسید. در زمان حکومت این امپراتوری آئین کنفسیوس رسمیت یافت. در سال ۱۵۹۲ ژاپنیها به کره لشکرکشی کردند ولی حکومت با کمک چینیها حمله آنان دفع کرد. در اوایل قرن هفدهم کره تابع دولت چین شد ولی چنان از رابطه با دیگر کشورهای خارجی ابا داشت که به مملکت (پادشاهی) منزوی معروف شد.

در قرن نوزدهم استثمار مردم توسط اشراف شدت گرفت. از نیمه دوم همان قرن علاقه کشور ژاپن به این سرزمین جلب شد. در سال ۱۸۷۶ سرانجام بنادر کره بر روی کشتیهای تجارتی خارجی گشوده شد. این مل با انعقاد یا معاهده تجاری اجباری با ژاپن صورت گرفت و کمی بعد آمریکا و ممالک اروپایی وارد داد و ستد با کره شدند. این عمل نهایتا منجر به دخالت دول خارجی در امور داخلی کره شد. پس از پیروزیها ی ژاپن در نخستین جنگ با چین(۹۵- ۱۸۹۴) و در جنگ با روسیه (۵- ۱۹۰۴)‘ کره به کلی تحت استیلای ژاپن قرار گرفت. امپراتور کره خواست با اعزام هیئتی به لاهه‘ مملکت خود را از زیر نفوذ کشور ژاپن بیرون بیاورد. ولی با کشف این موضوع مجبور به استفاء گردید و پسرش سون جونگ آخرین امپراتور سلسله یی به پادشاهی رسید.

در خلال سالهای ۱۰- ۱۹۰۵ ‘ مبارزه بر ضد حکومت ژاپنیها ادامه داشت. در سال ۱۹۱۰ کره رسما به امپراتوری ژاپن ملحق شد. ژاپن صنایع جدید و خطوط آهن را در آنجا احداث کرد اما این امر نتوانست جلوی آزادی طلبی کره ایها را بگیرد.

در اوایل مارس ۱۹۱۹ به دنبال فوت آخرین امپراتوری کره‘ یک گرده همایی عظیم با شرکت ۲ میلیون تن در سئول برگزار شد و طی آن کره ایها خواستار استقلال شدند. در طی این گرده همایی برخوردهای خونینی میان قوای ژاپنی و مزدوران کره‌ای آنها با اجتماع کنندگان صورت گرفت که منجر به قتل و مجروح شدن ۲۳۰۰۰ تن و دستگیری بیش از حد ۴۷۰۰۰ تن گردید. در ماه آوریل همان سال رهبران استقلال طلبان از جمله سینگمان ری‘ آن چانگ هوو کیم کو دولت موقت کره را در شهر شانگهای چین تشکیل دادند. ژاپنیها با نهایت قدرت استیلای خود را بر کره حفظ نمودند و سرمایه دارانش را به غارت این سرزمین شدت بخشیدند.

در زمان دومین جنگ چین و ژاپن و جنگ جهانی دوم‘ پایه‌های نفوذ ژاپن در کره به سستی گرائید. در ابتدای جنگها که شانگهای به تصرف ژاپن در آمد‘ دولت موقت کره از آنجا متوری گردید.در طی جنگ جهانی دوم‘ دول آمریکا‘ چین و انگلیس به ملیون کره وعده استقلال دادند. نیروهای استقلال طلب کره‌ای در سراسر چین پخش شدند و در سال ۱۹۴۲ به ژاپن اعلام جنگ دادند. این نیروها با قوای متفقین در کره همکاری کرده و تا زمان تسلیم ژاپن در سال ۱۹۴۵ به جنگ ادامه دادند.

در فوریه و ژانویه سال ۱۹۴۵ به ترتیب کنفرانسهای بین المللی تایلا(در کریمه) و پوتسدام تشکیل‘ و کره به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم شد. قسمت شمالی در تصرف روسها و قسمت جنوبی در اشغال آمریکاییها بود. مدار ۳۸ نیز به عنوان مرز دو کره تعیین گردید تا اینکه بعد مجدد متحد شوند. ولی همکاری دو دولت عملی نبود زیرا در ناحیه شمال رهبری را کمونیستها به عهده داشتند و در جنوب طرفداران غرب بر سر کاربودند. عاقبت در سال ۱۹۴۸ تقسیم کره به دو کشور صورت رسمی یافت و دو حکومت کره شمالی(جمهوری دموکراتیک خلق کره) و کره جنوبی(جمهوری کره) بر قرار گردید.

تا اواسط سال ۱۹۴۹‘ سربازان خارجی از هر دو کره خارج شده بودند. کره شمالی دارای حکومت کمونیستی به رهبری کیم ایل سونگ شد که اکنون پسر او کیم جونگ ایل رهبری کره را به عهده دارد.

به دنبال تحریک دامنه دار آمریکا در ۲۵ ژوئن سال ۱۹۵۰ به خاطر اتحاد مجدد‘ کره شمالی به کره جنوبی حمله ور شد. هفت لشکر پیاده و یک تیپ تانک عملیات را آغاز کردند. سازمان ملل متحد(تحت فشار آمریکا) دست به کار گردید و در همان روز شورای امنیت قلعنامه‌ای را تصویب کرد که طی آن خواستار توقف جنگ و عقب نشینی کره شمالی به شمال مدار ۳۸ شد.

در ۲۷ ژوئن‘ شورای امنیت سازمان ملل متحد به پیشنهاد آمریکا تصویب کرد که نیروهای چند دولت عضو آن سازمان جهت مقابله با حمله کره شمالی به کره جنوبی بشتابند. به دنبال این تصمیم آمریکا و ۱۵ کشور دیگر نیروهای نظامی خود را برای شرکت در جنگ اعزام داشتند. ژنرال دوگلاس مک آرتور تا سال ۱۹۵۱ فرماندهی نیروهای سازمان ملل را به عهده داشت. در این مدت نیروهای کره شمالی با سرعت زیادی در حال پیشروی در خاک کره جنوبی بودند. در روز ۲۸ ژوئنو سئول به دست آنان سقوط کرد. پنج روز پس از حمله تردیدی باقی نماند که شکست نهایی از آن نیروهای کره جنوبی و متحداش به خصوص آمریکاست. از این رو آمریکا سواحل کره را محاصره کرده و شروع به بمباران مناطق صنعتی و مسکونی کره شمالی نمود. در تمام این مدت تلفات سنگینی به متحدان وارد می‌شد تا اینکه نیروهای تازه نفس وارد جنگ شدند. بر روی هم در هفته‌های اول جنگ نیروهای کره جنوبی و آمریکا به اطراف شهر پوسان در منتهای جنوب شرقی شبه جزیره کره عقب رانده شده بودند. به تدریج میزان نیروهای آمریکایی افزوده گشت تا حدی که ورق به ضرر کره شمالی برگشت. در روز پانزدهم سپتامبر ۱۹۵۰ نیروهای آمریکایی در اینچون واقع در ساحل غربی کره جنوبی پیاده شده و طی حمله‌ای برق آسا شهر سئول را اشغال کردند سایرقوای متحدین نیز دست به تعرض زده و کمونیستها به سوی شمال عقب نشینی کردند. قوای سازمان ملل به سوی نواحی شمالی پیش رفتند و در روز دهم اکتبر شهر پیونگ یانگ پایتخت کره شمالی به دست آنان افتاد. در شانزدهم اکتبر نیروهای کره جنوبی به مرز منچوری رسیدند و ظاهراً پیروزی برای آنان تکمیل گشته بود. اما ناگهان چین کمونیست به عنوان دفاع از منچوری در صحنه نبرد به نفع کره شمالی وارد گشت. سربازان چینی در آغاز به صورت داوطلب در جبهه‌ها حضور داشتند اما لشکرهای منظم آنان بعدها وارد عمل شدند و در ماه نوامبر ضربات شدیدی بر نیروهای آمریکایی وارد آوردند. از همین ماه عقب نشینی سپاهیان سازمان ملل آغاز شد و ادامه یافت. تاروز سوم دسامبر ۱۹۵۲ سئول بار دیگر به دست نیروهای چینی و کره شمالی افتاد. حمله متقابل نیروهای آمرکایی سرانجام موجب تسلط دوباره آنان در بیست و هفتم آوریل سال ۱۹۵۱ بر سئول گردید. در این بین ژنرال مک آرتور از فرماندهی متحد برکنار و ژنرال ریجوی جانشین وی گردید (دلیل این عمل طرح مک آرتور برای بمباران اتمی مرز چین با کره شمالی به خاطر جلوگیری ازورود سیل سربازان چینی بود). به دنبال آخرین حمله تعرضی کمونیستها که در ۱۶ مه صورت گرفت و سئول سقوط کرد نیروهای سازمان ملل به حمله نهایی دست زده و سئول را دوباره اشغال کردند. از ماه ژوئن تلاش برای مذاکره میان طرفین آغاز گردید. با این حال جنگهای کوچکی همچنان در جریان بود که تلفات سنگینی بر جای نهاد. در این مدت تنها سربازان چین به یک حمله شدید دست زدند. مذاکرات ترک مخاصمه ادامه یافت و سرانجام در ۲۷ ژوئیه ۱۹۵۳ پیمان آتش بس جنگ کره امضاء شد. وضع دو کره نسبتاً به همان وضع سابق ماند. این جنگ بر روی هم خرابیها و خسارات و تلفات فراوان به بار آورد و بسیاری از تأسیسات صنعتی و شهرها در ضمن آن ویران شد. تلفات نیروهای سازمان ملل و کره جنوبی به ۷۴۰۰۰ کشته(۵۴۲۴۶ آمریکایی) و ۲۵۰۰۰۰ زخمی (۱۰۳۲۸۴ آمریکایی) و ۸۳۰۰۰ (اکثر آمریکایی) مفقود الاثر و اسیر رسید. تعداد کشته شدگان و زخمیان چینی ۹۰۰۰۰ تن و کره شمالی نیز ۵۲۰۰۰ نفر بوده‌است. در ضمن حدود ۴۰۰۰۰۰غیر نظامی نیز در طی این جنگ کشته شدند. پس از پایان جنگها‘ دولت کره شمالی با استفاده از منابع سرشار از این سرزمین دست به اجرای برنامه‌های وسیعی برای صنعتی سازی و ترمیم کشور زد. با کمک چینیها و روسها خطوط آهن و کارخانه‌ها از نو ساخته شدند. برنامه پنج ساله‌ای که در سال ۱۹۵۸اعلام گشت با مشکلاتی رو به رو شد درسال ۱۹۶۰ برنامه‌ای برای صنعتی کردن بیشتر کشور اعلام شد.

در ۱۹۶۱ کره شمالی پیمانهای نظامی با شوروی و چین منعقد ساخت. کره شمالی بارها به علت حضور سربازان آمریکایی در کشور کره جنوبی‘ پیشنهاد برای مذاکرات اتحاد دو کره را رد کرده‌است. کره شمالی در سیاست خارجی با رابطه دوستانه‌ای که با چین و شوروی دارد‘ معهذا بی طرفی خود را حفظ می‌کند در سالهای ۸۱- ۱۹۸۰ جو تبلیغاتی غرب علیه کره شمالی شدت گرفت. در آغاز سال ۱۹۸۲ پیشنهاد اتحاد مجدد دو کره را داد که از سوی کمونیستها رد شد.

سیاست

حکومت این کشور جمهوری دموکراتیک (سوسیالیستی) است. قوه مقننه از یک مجلس قانون گذاری به نام مجلس عالی خلق با ۵۷۹ عضو (برای ۴ سال) تشکیل یافته‌است.قدرت اصلی قانون گذاری در دست کمیته مرکزی حزب کارگر(حزب کمونیست) است. قانون اساسی موجود در سال ۱۹۷۲ تدوین شده و بر اساس آخرین تقسیمات کشوری‘ کره شمالی از ۹ استان‘ ۴ شهرداری و ۲ شهر بزرگ تشکیل گردیده که هر کدام زیر نظر یک شورای منتخب مردم اداره شده و مشخصات استان‌های آن به شرح زیر است:

نام مساحت(کیلومترمربع) مرکز پیونگان جنوبی ۱۳۰۰۰ ساین نی پیونگان شمالی ۱۲۰۰۰ سینوئیجو چاگانگ ۱۶۰۰۰ کانگیه کانگوون ۱۰۷۵۰ ونسان هامگیونگ جنوبی ۱۷۵۰۰ هام هونگ هامگیونگ شمالی ۱۶۰۰۰ چونگجین هوانگهائه جنوبی ۷۵۰۰ هائجو هوانگهائه شمالی ۸۴۰۰ ساریوون یانگانگ ۱۴۰۰۰ هیه سان فعالیت احزاب در کره شمالی محدود بوده و تنها حزب قانونی آن حزب کارگر است. کره شمالی در سال ۱۹۴۵ مستقل شده و روز ملی آن نهم سپتامبر است. عضوسازمان ملل است و در سازمانهای زیر نیز عضو است: فائو‘ اونکتاد‘ یوپو‘ وهو‘ ومو‘ اتحادیه بین المجا لس جنبش عدم تعهد کومکون(به عنوان ناظر).

مردم

جمعیت این کشور حدود ۲۳ میلیون و ۴۷۹ هزار نفر یا میانگین سنی ۳۳ سال است. امید به زندگی برای زنان در بدو تولد ۷۵ و برای مردان ۶۹ سال است. آماری از مبتلایان به ایدز در این کشور در دست نیست. مردم این کشور به طور سنتی پیرو بودا هستند. زبان رسمی در این کشور کره‌ای است.

وضعیت حقوق بشر

* درپی سیلهای متعدد وبروز قحطی و خشگسالی در دهه نود درحدودششصد هزارنفر جان خودرااز دست دادند.[۱]
* دولتهای غربی جامعه کره شمالی را جامعه‌ای به شدت طبقاتی و برپایه روابط خویشاوندی وارتباطات سیاسی توصیف می‌کنند.[۲]
* بنا بر گفته دولت آمریکا شهروندان کره شمالی اجازه عبورومرور آزاد چه درداخل وچه سفر به خارج از کشور راندارند. [۳]
* بعضی از پناهندگان اهل کره شمالی داستانهایی مبتنی بر بهره کشی بدنی، سقط جنین وبچه کشی در زندان‌های کره شمالی نقل می‌کنند.[۴]
* کره شمالی دیکتاتورترین کشور جهان در فهرست دموکراسی واحد اطلاعات اکونومیست است.[۵]
* در کره شمالی جشنوارهایی پرهزینه به نام بازیهای توده در تجلیل از رهبر این کشور برگزارمیشود که به مدت شش شب پیاپی درهفته وبه مدت دوماه برگزار می‌شود.دراین نمایشها صد هزارشرکت کننده ازجمله رقاصها وژیمناست‌ها به اجرای نمایش می‌پردازند.[۶]
* هنوز هم اردوگاه مخوف گولاگ در آن وجود دارد.
* تا کنون بین ۷۰۰ هزار تا سه ملیون و پانصد هزار نفر در این کشور اعدام شده‌اند. اعدام میتواند حتی به دلیل یک تماس تلفنی ساده با خارج از کشور یا احتکار مواد غذایی صورت گیرد. این اعدام‌ها گاها در استادیوم‌های ورزشی در حضور هزاران تماشاگر انجام میشود.[۷]


http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D8%B1%D9%87_%D8%B4%D9%85%D8%A7%D9%84%DB%8C

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
به نظر من که بیشتر شبیه اون بهونه های دری وریه مرسوم رسانه های غربیه ...
البته من زیاد اخبار رو در این زمینه دنبال نکردم... دوستان اگه جواب سوال های زیر رو میدونن لطف کنن ماروهم در جریان بذارن ... فکر کنم بحث کردن در این موارد خیلی مفید تر از بررسی جنگ احتمالی باشه ... چون هرچی باشه ... جواب این سوال ها در تحلیل قدرت (تکنولوژی) نیروهای داخلی
مفیده !

نه معلومه کشتیه چی بوده که غرق شده .
نه معلومه غرق شده یا خودشون غرقش کردن .
نه معلومه با چی غرق شده ؟ موشک ، اژدر ، مین ، سخره !!؟؟ بالاخره چی و چه نوعی بوده ؟
عکسی از خسارات وارده و یا کشتی در حال غرق شدن موجوده ؟

به نظر فقظ یه فشار تبلیغاتیه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
عکسی از خسارات وارده و یا کشتی در حال غرق شدن موجوده ؟

تلوزیون خودمن صحنه غرق شدن ناو جنگی و نشان داد منم دیدم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تقريبا نيمه غرق شده بود بطور برعکس , يه قسمت از کف ناو از آب بيرون مونده بود ...
ولي هر چيزي که باعث غرق شدنش شده خيلي سريع غرقش کرده چون 46 نفر از خدمش فرصت کافي براي بيرون اومدن نداشتن و غرق شدن !
ياد اون ناو آمريکايي در آخر جنگ خودمون افتادم که با يه مين .... !!!! برخورد کرد ولي از شانس خوبش غرق نشد .اينکه ميگن ميني که ناو کره جنوبي رو غرق کرده مال قديم نديماست بنظرم درست نيست .
مينه از همون نوع مينهاي زمان جنگ خودمون بود که بهش ميگفتن مين سرگردان !!!
البته خودش سرگردان نبود بيچاره , سر گردانش ميکردن!
icon_wink

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بلیز جان عزیز توانایی نظامی کره شمالی خیلی بیش از اون چیزی که فکر می کنید برادر! درسته که کره جنوبی صد در صد دارای تجهیزات بروزتری هست ولی فراموش نکنید که نیروی زمینی کره شمالی برتری زیادی نسبت به نیروی زمینی کره جنوبی داره کره شمالی حتی دارای زیردریایی هی با قابلیت حمل موشک های بالستیک هم هست! کره شمالی بیش از 15000 راس تجهیزات توپخانه ای داره! یعنی تقریبا 3 برابر ما! حالا وسعت کشور رو در نظر بگیرید! کره شمالی حتی تانک با توپ 125 میلیمتری می سازه!

یک چیز خارج از موضوع بگم که متوسط ضریب هوشی کره شمالی 102 و کره جنوبی 100 که با چین که دارای ضریب هوشی 105 (بیشترین در جهان) هستند تقریبا برابره! حالا در نظر بگیرید که ضریب هوشی اینها دوتا هم از جنوبی ها بالاتره!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]یک چیز خارج از موضوع بگم که متوسط ضریب هوشی کره شمالی 102 و کره جنوبی 100 که با چین که دارای ضریب هوشی 105 (بیشترین در جهان) هستند تقریبا برابره! حالا در نظر بگیرید که ضریب هوشی اینها دوتا هم از جنوبی ها بالاتره![/quote]

ليچ جان اين آمارها معتبره!!؟ icon_wink


1 Hong Kong 107
2 South Korea 106
3 Japan 105
4 Taiwan 104
5 Singapore 103
6 Austria 102
6 Germany 102
6 Italy 102
6 Netherlands 102
10 Sweden 101
10 Switzerland 101
12 Belgium 100
12 China 100
12 New Zealand 100
12 United Kingdom 100
16 Hungary 99
16 Poland 99
16 Spain 99
19 Australia 98
19 Denmark 98
19 France 98
19 Mongolia 98
19 Norway 98
19 United States 98
25 Canada 97
25 Czech Republic 97
25 Finland 97
28 Argentina 96
28 Russia 96
28 Slovakia 96
28 Uruguay 96
32 Portugal 95
32 Slovenia 95
34 Israel 94
34 Romania 94
36 Bulgaria 93
36 Ireland 93
36 Greece 93
39 Malaysia 92
40 Thailand 91
41 Croatia 90
41 Peru 90
41 Turkey 90
Rank Country IQ estimate[3]
44 Colombia 89
44 Indonesia 89
44 Suriname 89
47 Brazil 87
47 Iraq 87
47 Mexico 87
47 Samoa 87
47 Tonga 87
52 Lebanon 86
52 Philippines 86
54 Cuba 85
54 Morocco 85
56 Fiji 84
[b]56 Iran 84 [/b]
56 Marshall Islands 84
56 Puerto Rico 84
60 Egypt 83
60 Saudi Arabia 83
60 United Arab Emirates 83
61 India 81
62 Ecuador 80
63 Guatemala 79
64 Barbados 78
64 Nepal 78
64 Qatar 78
67 Zambia 77
68 Congo 73
68 Uganda 73
70 Jamaica 72
70 Kenya 72
70 South Africa 72
70 Sudan 72
70 Tanzania 72
75 Ghana 71
76 Nigeria 67
77 Guinea 66
77 Zimbabwe 66
79 Democratic Republic of the Congo 65
80 Sierra Leone 64
81 Ethiopia 63
82 Equatorial Guinea 59

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نصیریانی جان این آمار از کجاست؟ ، یعنی ضریب هوشی متوسط عراق و کوبا و فیجی و امثال اینها از ما بیش تره ؟؟! icon_wink

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.