هواپیماهای B-17 در خدمت رژیم صهیونیستی و تشکیل اسکادران 69

[deserthawk 5,518]

بسم الله الرحمن الرحیم

 

روز پیش از اتمام قیمومیت انگلستان بر فلسطین در 15 می 1948 دیوید بن گورین تشکیل دولت اسرائیل را اعلام کرد و ساعاتی بعد نیروهای عربی متشکل از مصر، اردن، سوریه و لبنان با شروع حمله، جنگ 1948 اعراب و اسرائیل را آغاز کردند. دارایی های هوایی رژیم نوپای اسرائیل به سرعت در قالب نیروی هوایی اسرائیل سازماندهی شد و در 26 می 1948 به عنوان زیرمجموعه ای از ارتش این رژیم درآمد.

 

هواپیماهای Avia S-199 اسرائیلی در حال تاکسی

 

در ابتدا این نیرو به علت ناوگان سبک به سرعت از سوی نیروهای هوایی اعراب برتری خود را از دست داد ولی به تدریج با ورود اولین هواپیماهای Avia S-199 نبردهای هوایی به سمت برتری اسرائیل پیش رفت این هواپیماها که نسخه های مجهز به موتورهای یونکرس جومو از هواپیماهای مسراشمیت bf109 بودند از سوی چکسکواکی از 20 می به سرزمین های اشغالی برده شدند. این هواپیماها حریف خوبی برای اسپید فایرهای اعراب بودند. با وجود تحریم تسلیحاتی طرفین شرکت کننده از سوی سازمان ملل متحد، یهودیان و پشتیبانی کنندگان جهانی  که به نام ماچال مشهور بودند از راه های مخفیانه و دور زدن قوانین و راه ها به انتقال تسلیحات مبادرت ورزیدند.

 

شویمر و بن گوریون

 

ال شویمر به عنوان یک مهندس پرواز که در خطوط هوایی TWA برای مدت های طولانی کار کرده بود انتقال تسلیحات به سرزمین های اشغالی را برنامه ریزی می کرد. در اولین گام او با انتقال هواپیماهای ترابری C-47 مازاد از طریق پاناما به اسرائیل هسته اولیه ترابری هوایی اولیه ارتش اسرائیل را طرح ریزی کرد. در ادامه او یک مامور خرید دولتی سابق ایالات متحده با نام چارلی وینترز را که در آن زمان در میامی بود استخدام کرد و به وسیله او سه فروند بوئینگ B-17G Flying Fortress که برای انتقال محصولات بین پورتوریکو و فلوریدا بکار گرفته شده بودند را به مبلغ 15000 دلار برای هر فروند خریداری کرد. او همچنین یک تیم مکانیک و مهندسی سابق نیروی هوای آمریکا را برای آماده سازی هواپیما برای نبرد بکار گرفت.

 

هواپیمای B-17 با رجیستر قبلی 44-43842 پیش از خرید از سوی اسرائیل

 

سه B-17 با رجیسترهای 44-83811 ، 44-83753 و 44-83851 بطور مخفیانه از ایالات متحده به فرودگاهی در چکسلواکی که در واقع به عنوان پایانه اروپایی پشتیبانی هوایی از اسرائیل بود به پرواز در آمدند. پروازهای ساختگی به برزیل برنامه ریزی شدند تا امکان ردگیری این هواپیماها را از بین ببرند. آنها برای B-17 چهارمی نیز نقشه کشیده بودند که این هواپیما با عبور از مرزهای کانادا و در مسیر پرواز به آزور توسط دولت پرتقال توقیف شد.

 

هواپیمای چهارم که قبل از رسیدن به دست اسرائیلی ها توقیف شد

 

در فرودگاه زاتک در چک  B-17ها به ابزارهای پیشرفته تری مجهز شدند و به سرعت آماده پروازهای عملیاتی شدند. برای پرواز 15 جولای 1948 قرار بود که آنها بطور مستقیم به سرزمین های اشغالی پرواز نمایند ولی با وخیم شدن شرایط برای اسرائیل آنها ماموریت یافتند که مسلح به بمب شوند و در حین پرواز در بین راه اهداف مصری را نیز بمباران کنند. یکی از B-17ها ماموریت یافت تا شهر غزه را بمباران کند، دیگری قصد بمباران فرودگاه العریش نمود و هواپیمای سوم نیز اقدام به بمباران قصر ملک فاروق در قاهره کرد. دو هواپیمای اول مشکلاتی برای مشخص کردن اهدافشان پیدا کردند ولی سومی با موفقیت اقدام به بمباران قاهره نمود. این اقدام تاثیر زیادی در سردرگمی مصری ها داشت چرا که تا آن زمان قاهره از دسترس هواپیماهای سبک و کوتاه برد اسرائیلی در امان بود و دسترسی به آن ناممکن می نمود. این حمله مانند حمله دولیتل به ژاپن در سال 1942 تاثیر روانی زیادی برجای گذاشت. دو هواپیمای اولی بمباران را با هدف قرار دادن مناطق کوری در رفح به پایان بردند ولی روی هم رفته تاثیر کلی حملات همچنان که روحیه مصری ها را به شدت پایین آورد، روحیه اسرائیلی ها را بالا می برد.

 

B-17 در خدمت اسرائیل

 

از آنجایی که سه هواپیما با عجله زیاد آماده نبرد شده بودند مشکلات فنی متعددی در راه پرواز روی داده بود که یکی از موارد مهم خالی شدن مخزن اکسیژن بود که باعث بیهوش شدن بعضی از خدمه در حین عبور از مصر بعد از بمباران شده بود. هر سه هواپیمای B-17 بعد از پرواز پر حادثه خود به سلامت در فرودگاه اکرون فرود آمدند.

 

هواپیما و خدمه در سرزمین های اشغالی

 

فرمانده پرواز با نام بیل کاتز که یک خلبان سابق ایالات متحده بود به عنوان فرمانده اسکادران جدیدالتاسیس 69 پاتیشیم (چکش ها) مجهز به هواپیماهای B-17 مستقر در پایگاه سابق ارتش سلطنتی انگلیس که با نام رامات دیوید نامیده می شد انتخاب شد. سه هواپیما استتار جدید به خود گرفتند و با شماره های 1601، 1602 و 1603 دوباره شماره گذاری شدند. در آن زمان IDF از پروازهای حمل و نقل عادی بطور مخفیانه برای بمباران استفاده می کرد که با ورود B-17ها قابلیت تهاجمی اسرائیل به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافت.

 

طرح شماتیکی از رجیستر 1602 در استتار صحرایی متعلق به اسکادران 69

 

روز بعد در 16 جولای سه بمب افکن سه ماموریت بمباران را انجام دادند که اولی برای بمباران العریش که روز قبل آن را گم کرده بودند انجام شد، دومین ماموریت برای بمباران نیروهای پیش رونده مصری از سمت جنوب اجرا شد و سومین مورد شب همان روز برای بمباران نیروهای سوری در شمال انجام گشت. اندکی بعد ماموریت های چندگانه بمباران هر روز علیه مصری ها، اردنی ها و سوری ها انجام می شد. چندین حمله بر ضد دمشق پایتخت سوری ها انجام شد. در اوایل، ماموریت های بمباران با اسکورت اسپیدفایرها و S-199 های اسرائیلی انجام می شد ولی با گذشت زمان و نابودی ذخایر هوایی اعراب، B-17ها می توانستند بدون اسکورت جنگنده ها و به تنهایی اقدام به بمباران بکنند. تا زمان آتش بس در فوریه و مارس 1949، بیش از 200 ماموریت رزمی توسط اسکادران 69 انجام شده بود.

 

رجیسترهای 1601 و 1602 در حال پرواز جمع

 

در پایان جنگ اسکادران مقر خود را به پایگاه هوایی هازور تغییر داد. در یکی از B-17 ها با رجیستر 1602 در زیر دماغه جایی که برآمدگی برجک قرار داشت تغییراتی برای حمل یک رادار جستجوگر اعمال شد. این هواپیما در نیمه اول دهه 1950 استتار صحرایی خود را تغییر داد و به عنوان یک هواپیمای گشت دریایی در مدیترانه به گشت زنی می پرداخت. در این زمان قطعات یدکی کافی برای مجهز کردن هر سه هواپیما به برجک تسلیحات تامین شد و همیشه دو هواپیما برای عملیات آمادگی رزمی را داشتند. در جولای 1956 سه بمب افکن برای حالت رزرو در انبار قرار داده شدند.

 

رجیستر 1602 مجهز به رادار جستجوگر در زیر دماغه

 

به دنبال بحران سوئز در ماه اکتبر سال 1956، B-17 ها از انبار دوباره به خدمت برگشتند. عملیات اسرائیلی ها در نبردهای 1956 از 29 اکتبر با عملیات کادش و حمله اسرائیلی ها به شبه جزیره سینا آغاز شد. در 31 اکتبر 1956 سه بمب افکن B-17 به موقعیت نیروهای مصری در نوار غزه حمله کردند ولی یک سری از مشکلات تکنیکی در طول جنگ باعث پایان دادن به عملیات این هواپیماها درIDF شد. این بمب افکن ها سرانجام در نوامبر 1958به عنوان آخرین هواپیماهای B-17 Flying Fortress از خدمت خارج شدند.

اسکادران 69 نیز منحل شد ولی در سال 1969 به عنوان دومین اسکادران نیروی هوایی اسرائیل با بکارگیری F-4E Phantom II دوباره تشکیل شد. امروزه این اسکادران از هواپیماهای F-15I Raam استفاده می کند که نمونه صادر شده F-15E Strike Eagle به اسرئیل است.
 ال شووینمر که مهندس پرواز TWA بود در تشکیل و تجهیز اولیه نیروی هوایی اسرائیل نقش زیادی داشت. او و همه همراهان آمریکایی اش بجز یک نفر هرگز زندانی نشدند و بعدها نیز همه توسط رئیس جمهوران ایالات متحده مشمول عفو شدند.
 

منابع:

 

http://www.aerovintage.com/b17news12.htm

http://theaviationist.com/2014/07/22/how-israel-got-the-b-17

http://www.tailsthroughtime.com/2011/04/last-operational-b-17-flying-fortresses.htm

 

تقدیم به ارواح طیبه شهدای غواص

تمامی حقوق متعلق به نویسنده و وبسایت میلیتاری می باشد

[MR9 113,750]

با سلام خدمت دوستان و تشکر فراوان از جناب desert hawk

 

 

جنگ سوئز ، اکتبر 1956

 

 

 

 

 

 

 

در جریان جنگ سوئز ، حداقل دو فروند بمب افکن B-17 " دژپرنده " ، در قالب اسکادران شصت و نهم IAF ماموریت بمباران عقبه ارتش مصر را برعهده داشتند . طرح اصلی استتار این بمب افکن ها ، ترکیبی از رنگهای آبی و قهوه ای در سطوح پایینی و بالایی بدنه بود . اما به شکل خاص ،  آماده سازی بمب افکن B-17 G به رجیستر بدنه 23 ، تنها چند ساعت قبل از آغاز عملیات رزمی به پایان رسید و پس از اتمام عملیات اجرای استتار بر روی این هواپیما ، پرنده فوق بلافاصله راهی ماموریت رزمی گردید . پس از پایان جنگ ، خطوط راه راه با ترکیبی از رنگهای سیاه و زرد ، به نشانه شرکت در عملیات نظامی بر فراز آبراهه سوئز، به بدنه اضافه گردید .

 

 

 

B-17 G  1953  

 

پی نوشت :

 

ظاهراً گرافیست مورد نظر ، الگوی استتار را در طرح خودش رعایت نکرده است .

[MR9 113,750]

با سلام خدمت دوستان 

 

ظاهراً این بن گوریون ( لعنت ا... علیه اجمعین ) ، دچار علاقه مفرط به دژ پرنده شده و از جهات گوناگون ، با این دژ پرنده عکس انداخته  :mrgreen: 

 

 

 

 

 

پائولا بن گوریون 

 

 

نخستین خدمه دژ پرنده IAF ، لحظاتی قبل از تیک اف از فرودگاه Zatec  در چکسلواکی ، ( ژوئیه 1948 ) عکسی به یادگار گرفته اند . این دژ پرنده ، یکی از پرنده هایی بشمار می رفت که از میامی در ایالات متحده به پرواز در آمد  و ظاهراً  تنها دژ پرنده ای بشمار می رود که از جنگ سال 1948 ، جان به سلامت برد .

[deserthawk 5,518]

 

 و ظاهراً  تنها دژ پرنده ای بشمار می رود که از جنگ سال 1948 ، جان به سلامت برد .

 

ضمن تشکر از شما طبق مطالعات بنده هر سه B-17 از جنگ های 1948 و 1956 جان بدر بردند (البته تصویر یکی از آنها که احتمالا فرود سخت داشت در ادامه آمده است).