bds110

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

naserr    7,221

naserr
ارسال شده در

من هم عذرخواهی میکنم بسیار تند رفتم.

خوشحال هستم که توانستم با کوتاه نیامدن، همچین تغییر نگرش شگرفی رو در شما پدید بیارم... 

 

خواهش میکنم عزیز. شما بزرگواری. جسارتاً باید خدمت شما عرض کنم که نگرش بنده از ابتدا هم همان چیزی بوده که عنوان کردم و هیچ تغییری در اون ایجاد نشده . شاید مشکل از بنده بوده که نتوانستم دیدگاه خودم رو به شکل درست منتقل کنم. البته شما چه کوتاه بیای و چه نیای سَروَر مایی  :winking:

 

در مورد بقیه فرمایشات شما هم فقط میتونم بلند و واضح بگم  انشاالله

 

 

اما برای موشک های میانبرد و دوربرد پیشنهاد بنده ساخت یک موشک جدید (با قطر بیشتر) هست که در مرحله نهایی به جای سرجنگی معمول ( mirv یا marv) از چندین موشک مینیاتوری مستقل  (در سایزی که موتورش توان کافی برای  گذر از فاز میدکورس تا ترمینال رو داشته باشه و سرجنگی مناسبی هم , حمل کنه)  بهره ببره! پرتاب همزمان چنین موشکی حتی شاید برای سیستم هایی نظیر PAC-3 هم دردسر ساز بشه و قبل از رسیدن موشک هایی مثل  اس ام-3 و تاد و اَرو 3 هم ریز موشک ها رها شدن و ماموریت حامل (قدر- سجیل یا موشک جدیدتری که پیشنهاد شده) به پایان رسیده!

 

سلام علیکم . ایده جالبیست . فقط در مورد اون قسمت هایی که با رنگ قرمز مشخص کردم باید توجه داشته باشید که موشک اس ام-3 میتونه تقریبا از پایان فاز صعود یا ASCENT و در تمامی طول فاز میانی پروازِ موشک های بُرد متوسط و میانبُرد با اونها درگیر بشه و نتیجتاً این طرحِ شما در برابر این موشک کارایی چندانی نخواهد داشت. ولی در برابر اَرو 3 و مشخصاً تاد میتونه اثر بخشی بیشتری داشته باشه.

  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست

لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

Skyhawk    16,545

Skyhawk
ارسال شده در

سلام علیکم . ایده جالبیست . فقط در مورد اون قسمت هایی که با رنگ قرمز مشخص کردم باید توجه داشته باشید که موشک اس ام-3 میتونه تقریبا از پایان فاز صعود یا ASCENT و در تمامی طول فاز میانی پروازِ موشک های بُرد متوسط و میانبُرد با اونها درگیر بشه و نتیجتاً این طرحِ شما در برابر این موشک کارایی چندانی نخواهد داشت. ولی در برابر اَرو 3 و مشخصاً تاد میتونه اثر بخشی بیشتری داشته باشه.

 

سلام

این یه ایده خامه و نیازمند بررسی بیشتره! همین که ارو و تاد رو به چالش میکشه دستاورد بزرگیه! اتفاقا منظور بنده ساخت موشکی هست که بعد از فاز صعود بتونه تمام موشک های ذکر شده رو رها کرده و موشک ها فاز میانی تا شیرجه رو مستقلا طی بکنند!

 

نکته دیگر اینکه فکر میکنم باید موقعیت لانچر موشک بالستیک و شناور SM-3 رو هم در نظر گرفت! مطمئنا بیشتر موشک های شهاب 3 و قدر و سجیل از نیمه شمالی کشور شلیک خواهند شد و احتمالا این مسئله در شانس اصابت موشک SM-3 , پیش از رها سازی  تاثیر منفی خواهد داشت! علاوه براین باید در نظر گرفت که در صورتی که بتوان با استفاده از توان موشکی ضدکشتی سطحی و هواپایه (از کروز تا بالستیک در رنج های مختلف) خیلج فارس و دریای عمان رو ناامن کرد , تهدید SM-3 هم حذف میشه یا کاهش پیدا میکنه! حداقل اگر از نمونه زمین پایه SM-3 استفاده نشه که اونهم در صورت بکارگیری  (اگر هدف رو فلسطین اشغالی در نظر بگیریم) حداقل 300 کیلومتر فاصله لانچر اس ام 3 رو دورتر میبره!

  • Like 1
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست

لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

naserr    7,221

naserr
ارسال شده در

مطمئنا بیشتر موشک های شهاب 3 و قدر و سجیل از نیمه شمالی کشور شلیک خواهند شد و احتمالا این مسئله در شانس اصابت موشک SM-3 , پیش از رها سازی  تاثیر منفی خواهد داشت!

حداقل اگر از نمونه زمین پایه SM-3 استفاده نشه که اونهم در صورت بکارگیری  (اگر هدف رو فلسطین اشغالی در نظر بگیریم) حداقل 300 کیلومتر فاصله لانچر اس ام 3 رو دورتر میبره!

 

فرمایش شما کاملاً صحیحه . تا اونجایی که بنده اطلاع دارم آمریکا هیچ برنامه ای برای استقرار سامانه ایجِس زمین پایه در خاک اسرائیل نداره و برای محافظت اون از 4 ناوشکن آرلی بِرک مجهز به سامانه دفاع موشکی ایجِس استفاده میکنه که در بندر رُتای اسپانیا در غالب برنامه دفاع موشکی اروپایی EPAA مستقر شده اند. چهارمین و آخرین  شناور این ناوگان حدود 3 ماه پیش در این بندر مستقر شد.

 

http://www.navy.mil/submit/display.asp?story_id=91243

http://www.nato.int/cps/en/natohq/news_123087.htm

http://navaltoday.com/2015/09/28/uss-carney-moors-at-naval-station-rota-spain/

http://news.usni.org/2015/09/25/destroyer-uss-carney-arrives-in-rota-completing-european-ballistic-missile-defense-quartet

 

در زمان وقوع هر گونه جنگ احتمالی ، این شناورها به منظور دفاع از کشورهای اروپایی به شمالی ترین نقطه دریای آدریاتیک و یا ساحل غربی دریای سیاه منتقل میشوند ( توجه داشته باشید که سامانه های ایجس زمین پایه در رومانی و لهستان فعال خواهند بود ) .همچنین برای دفاع از اسرائیل ، به آبهای نزدیکِ سواحل این کشور در دریای مدیترانه منتقل خواهند شد.

  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست

لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم
برو به فهرست موضوعات موشک های بالستیک

  • مطالب مشابه

    • FLANKER
      تاپیک جامع بررسی بالستیک "سجیل "
      توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • NIX
      راکت انداز بی ام-21 گراد / تگرگ ( BM-21 GRAD)
      توسط NIX
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      گراد ، تگرگ روسی
       

       
       
       
      گراد یک سامانه پرتابگر چندگانه خودکششی 122 میلیمتری است که در اتحاد جماهیر شوروی طراحی و ساخته شده است ، این سامانه و راکت M-210F برای نخستین بار در سالهای آغازین دهه 1960 توسعه یافته و نخستین کاربرد رزمی آن در مارس 1969 در طول درگیری مرز چین و شوروی بود
      BM مخفف Boyevaya Mashina به معنی ماشین جنگی است و نام مستعار گراد Grad در روسی به معنی تگرگ می باشد
       
      سامانه موشک انداز BM 21  در سال 1963 در ارتش شوروی برای جایگزینی سامانه قدیمی BM 14  بکار گیری شد ، نقش پایه ای سامانه BM 21  برای پشتیبانی نیرو های زمینی با سرکوب فوری مواضع شلیک موشک های ضد تانک ، توپخانه ها ، خمپاره انداز ها ، از میان بردن نقاط مقاومت دشمن در منطقه نبرد بود
       
      نام مستعار روسی "تگرگ" نام مناسبی برای سامانه تسلیحاتی است که می تواند تا 40 راکت 122 میلی متری را در حدود 20 ثانیه در بردهای گوناگون پرتاب کند. گراد یک سامانه تتسلیحاتی دقیق نیست و برای رساندن مهمات خود به جای هدف نقطه ای ، برای یورش به یک منطقه طراحی شده است ، در برد 20 کیلومتری ، زمانی که 40 موشک پرتاب می شود، منطقه اصابت تا 600 متر در 600 متر گسترش می یابد (36 هکتار).
       

       
       
      از زمان معرفی سامانه BM 21 در دهه 60 این راکت انداز  های 122 میلیمتری در همه مناطق درگیری در سراسر حهان حاضر بوده اند . سادگی این سامانه بهمراه ارائه توان آتشباری عظیم از یک سکوی متحرک و نسبتا سبک منجر به پذیرش سریع و گسترده آن شده است..این سامانه تسلیحاتی به شکل گسترده ای کپی شده است و اکنون گونه های گسترده ای از نسخه ها و مشتقات آن را می توان در فهرست موجودی بیش از 50 نیروی مسلح در سراسر دنیا میتوان مشاهده کرد
       
      از آنجایی که BM-21 یک طراحی نسبتا قدیمی است که  اواخر دهه 1950 توسعه یافت ،بنابر این  برخی از این گونه‌های کپی شده ویژگی‌ های تسلیحات تازه تری را به آن افزوده اند ، مانند سیستم ‌های کنترل آتش پیشرفته و ویژگی‌های آیرودینامیکی پیشرفته‌تر برای خود موشک‌ها [در موارد پیشرفته تر موشک های هدایت شونده. م].
       
       
      پرتابگر اولیه یک شاسی کامیون Ural-375D 6×6 بود. در سال 1976، خودروی پرتابگر Ural-375D با کامیون جدیدتر و قدرتمندتر Ural-4320 6×6 جایگزین شد. هر BM-21 توسط یک کامیون 9k450  با 60 موشک اضافی پشتیبانی می شود. نصب شدن بر روی کامیون های 6×6 به BM-21 تحرک قابل توجهی می دهد که به ویژه پس از شلیک، زمانی که پرتابگرها باید به سرعت جابجا شده تا از آتش سامانه های ضد توپخانه ای دشمن در امان باشند. عملیات شلیک و جابجایی رفتار معمول در راکت انداز های چندگانه خودکششی است
       
       
      کامیون پشتیبان سامانه گراد
       
      راکت یا موشک
      راکت یا موشک به مهماتی گفته می شود که توسط یک موتور به حرکت در می آید. موتور موشک / راکت در ساده‌ ترین گونه از لوله‌ ای تشکیل شده است که در آن سوخت می‌ سوزد و در یک انتهای آن دهانه‌ ای دارد. گازهای خارج شده باعث ایجاد واکنشی برابر و مخالف در انتهای بسته لوله شده و پرتابه را به جلو می راند . رانش با هدایت گازهای به سرعت در حال انبساط از سوخت موشک در حال سوختن از طریق یک یا چند نازل (ونتوری/ ونچوری) ایجاد می شود.
       

       
      نمایش اثر ونتوری
       
       راکت های 122 میلی متری برای BM-21 دارای هفت ونتوری در پشت موتور موشک هستند. در حالی که موتورهای موشک می‌توانند حاوی سوخت مایع یا جامد باشند، سامانه های BM-21 موشک ‌هایی را با موتورهایی که فقط دارای سوخت جامد هستند شلیک می‌کنند. بر خلاف موشک ، یک راکت هدایت نشده مسیر خود را در هنگام پرواز تنظیم نمی کند تا به هدف اصابت کند. به این ترتیب، هنگامی که BM-21 یک راکت را شلیک میکند هیچ راهی برای تغییر مسیر آن وجود ندارد.
       
      راکت ها
      راکت ها به منظور دستیابی به پایداری آیرودینامیکی ، از باله یا چرخش محوری استفاده می کنند ، راکت های سامانه گراد ترکیب هر دو این روش ها را بکار می برد. روش اولیه برای ایجاد پایداری آیرودینامیکی از طریق استفاده از چهار بالک در بخش پشتی است . هنگامی که راکت پرتاب می شود، شروع به چرخش با سرعت نسبتا کندی می کند. باله‌های فنری که در بخش پشتی دور راکت پیچیده شده اند و با یک بند نازک در جای خود نگه داشته شده اند که هنگام پرتاب می‌سوزد. همانطور که قسمت پشتی موشک از لوله پرتاب خارج می شود، فنرها باله ها را باز کرده و راکت را در پرواز تثبیت می کنند.
       
       
      انواع راکت های سامانه گراد
       
      راکت 9M22
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               64  کیلوگرم
      سرجنگی         18.4 کیلوگرم
      طول              2870 میلیمتر
      تعداد ترکش     1640 تکه
      برد                5 تا 20.4 کیلومتر
       
      راکت 9M22M
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               46  کیلوگرم
      سرجنگی         18.4 کیلوگرم
      طول              1930 میلیمتر
      تعداد ترکش     1640 تکه
      برد                2 تا 10.8 کیلومتر
       
      راکت 9M22U
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               66.6  کیلوگرم
      سرجنگی         18.4 کیلوگرم
      طول              2870 میلیمتر
      تعداد ترکش     1640 تکه
      برد                5 تا 20.1 کیلومتر
       
      راکت 9M28F
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               56.5  کیلوگرم
      سرجنگی         21 کیلوگرم
      طول              2270 میلیمتر
      تعداد ترکش     1000  تکه
      برد                تا 15 کیلومتر
       
      راکت 9M53F
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               70   کیلوگرم
      سرجنگی         26  کیلوگرم
      طول              3037 میلیمتر
      تعداد ترکش     2450  تکه
      برد                5 تا 20.5 کیلومتر
       
      راکت 9M521
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               66  کیلوگرم
      سرجنگی         21 کیلوگرم
      طول              2840  میلیمتر
      تعداد ترکش     1000  تکه
      برد                تا 40  کیلومتر
       
      راکت 9M522
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               70  کیلوگرم
      سرجنگی         25  کیلوگرم
      طول              3037 میلیمتر
      تعداد ترکش     1800  تکه
      برد                تا 37.5  کیلومتر
       
       
       
      گراد در نقش موشک
       
      با توجه به گستره کاربران راکت انداز های گراد شرکت های دفاعی در صدد بهبود عملکرد این سامانه بر آمده اند که شرکت ترکیه ای راکستان و همینطور صنایع دولتی رافائل دو شیوه گوناگون را برای افزایش دقت این سامانه به کار برده اند
       

       
      راکت (موشک) ساخت راکستان با سامانه هدایتی GPS / INS
       
      شرکت راکستان یک راکت هدایت شونده به سامانه هدایت ماهواره ای به همراه سامانه هدایت داخلی توسعه داده است که با استفاده از امواج ماهواره های جی پی اس دایره خطای برابر 30 متر (ادعایی)  دارد
       

       
      کیت Epik
       
      شرکت رافائل کیت EPIK را برای راکت های سامانه گراد توسعه داده است (Electro-Optical Precision Integration Kit)) که بر پایه هدایت داخلی  INS و پردازشگر تصویری کار میکند ، تصویر هدف که توسط سامانه های دیگر (هلیکوپتر / هواپیما / پهپاد / نیرو های پیاده) برداشت شده است روی سامانه هدایت داخلی بارگیری شده و در زمان پرواز پویشگر فعال دماغه راکت با مقایسه تصویر ذخیره شده اقدام به جانمایی و شیرجه بر روی هدف تعیین شده می نماید ، از آنجایی که EPIK با جی پی اس در ارتباط نیست امکان جم و اخلال بر روی آن نیز وجود ندارد. شرکت سازنده دقت اصابت کمتر از 3 متر را برای این کیت هدایتی اعلام کرده است
       
      با هدایت پذیر شدن راکت های سامانه گراد سامانه های Fire Finder امکان محاسبه الگوی پروازی پرتابه برای اجرای عملیات سرکوب را تا حد بسیار زیادی از دست خواهند داد
       
       
       
       
       

       
       
      سامانه راکت چند گانه خودکششی
       
      سازنده    اتحاد جماهیر شوروی
      سال ورود به خدمت   1963 میلادی
      تعداد خدمه    6 نفر
       
      گونه های سامانه گراد

       
      BM 21 V
      نسخه هوابرد با 12 تیوب بر روی کامیون گاز 66B 
       

       
      GRAD 1
      نسخه سبکتر سامانه گراد با 36 تیوب بر روی کامیون زیل 131
       

       
      9K132 Grad-P
      گراد پی لانچر تکی راکت 122 میلیمتری
       

       
        A-215 Grad-M
      نسخه دریایی سامانه گراد
       

       
      9K59 Prima
      پریما نسخه بهبود یافته گراد با 50 تیوب
       

       
      Grad-K
      نسخه تازه تر گراد بر روی کامیون کاماز 5350
       

       
      Tornado G
      راکت انداز بهبود یافته گراد بر روی کامیون اورال 4320
       
       
       
      پیوند 1
      پیوند 2
      پیوند 3
      پیوند 4
      پیوند 5
    • MR9
      فکور -90 شبحی برخاسته از خاکستر
      توسط MR9
      فکور90 ، در اصل ، یک پروژه داخلی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (IRIAF)  بشمار می رفت که تاریخ آغاز آن به اوایل دهه نخست قرن بیست و یکم ( 2000 میلادی ) برمی گردد . به اعتقاد برخی ، در آن زمان هیچ  موشک هوا به هوای عملیاتی AIM-54A فونیکس در فهرست موجودی نیرو وجود نداشت ، در نتیجه  متخصصان نیروی هوایی پیشنهاد دادند  تا قطعات و اجزاء فونیکس ها را با قطعات موشکهای تغییر یافته هاوک ( پروژه سجیل ) بهبود دهند و موشکهای موجود را بحالت عملیاتی بازگردانند .
      با کلید خوردن این پروژه ، به شکل همزمان نیروی هوایی یک قرارداد همکاری را با صنایع شهید بابایی وابسته به وزارت دفاع و پشتبانی نیرو های مسلح با هدف بازگرداندن چند تیر موشک فونیکس بحالت عملیاتی در یک بازه زمانی یکساله (2007-2006) به امضاء رساندند  و برای اطمینان از صحت کار ، چند کارشناس بازنشسته فنی نیروی هوایی ارتش نیز به این پروژه پیوسته و این ایده دنبال شد.
      براساس گزارشهای تایید نشده ، در اوایل کار ، موشکهای از رده خارج فونیکس با استفاده از جستجوگر موشک MIM-23B دوباره عملیاتی شدند . با این حال ، در سالهای بعد (2009-2008) ، زمانی که صنایع شهید بابایی ، یک نسخه بهبود یافته از موشک پدافند هوایی MIM-23B را با رادار و اویونیک جدید برای نیروی هوایی توسعه داد ، این ایده برای کارشناسان بوجود آمد که تمامی موشکهای فونیکس باقی مانده را با اویونیک جدید و رادار موشک شلمچه ، ( نسخه بهبود یافته MIM-23B) به حالت عملیاتی درآورند .
      این موشک با موفقیت کامل مابین سالهای 2009 تا 2010 آزمایش شد ، اما علی الظاهر  در خط تولید انبوه قرار نگرفت . نسخه جدید سجیل / شلمچه  با جستجوگر و اویونیک پیشرفته با شناسه سجیل هوابرد برای تجهیز تامکتهای نیروی هوایی ، فانتوم ومیراژهای اف-یک در حال توسعه است .
      پی نوشت : 
      این تحلیل ، صرفاً یک نظر بشمار می رود و نه تایید و نه رد می گردد . با این حال امیدواریم نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، بیش از پیش ، از قابلیتهای تدافعی ، تهاجمی برخوردار گردد . 

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.