ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ( خبرها ، حواشی ، تحلیل ها ، احتمالات ! و .... )

[cheka 15,065]

[quote name='mahdishata' timestamp='1382719766' post='345564']
هدیه ای که قرارگاه خاتم الانبیا به طرف روس داده در واقع یک کپی از پهپاد بسیار پیشرفته آمریکایی RQ-170 بوده است که در سال 2011 توسط ایران شکار شد.
[/quote]

یاد خبر سر هم بندی RQ-170 که چند روز پیش منتشر شده بود افتادم

[mahdavi3d 14,067]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]چه جالب! به بچه‌ای که درساشو خوب نخونده جایزه می‌دهیم (اونم جوایزی که بیا و ببین!) که من بعد، بیشتر درساشو نخونه.. آورین آورین... [/font][/size]

[mahdishata 832]

[quote name='mahdavi3d' timestamp='1382724293' post='345584']
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]چه جالب! به بچه‌ای که درساشو خوب نخونده جایزه می‌دهیم (اونم جوایزی که بیا و ببین!) که من بعد، بیشتر درساشو نخونه.. آورین آورین... [/font][/size]
[/quote]

شایدم بشه گفت روی مربی جودو یه فن زدیم که تو کف مونده

[Sami1993 11,574]

تاریخ انتشار : 24 مرداد 1391

یادداشت اختصاصی
سیاست نظامی روسیه در قبال ایران، میراث میدویدیف و چالش پوتین
خبرگزاری فارس: در حالی مسئله عدم واگذاری سیستم‌های موشکی S-300 در دوران "میدویدیف" به چالشی در روابط 2 کشور ایران و روسیه تبدیل یافت که اکنون نیز در مقابل مدیریت پوتین، لابی‌های آمریکایی، اسرائیلی و عربی در روسیه همچنان تاثیرگذارند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در آسیای مرکزی، "ایگور پانکروتینکو" محقق و کارشناس برجسته روس ضمن یادداشت اختصاصی برای فارس، بحث پشت پرده عدم واگذاری سیستم S-300 به ایران، اقامه دعوای جمهوری اسلامی در این مورد به دادگاه بین‌المللی، وضع مجتمع صنایع نظامی روسیه و نفوذ عوامل غربی و رژیم صهیو‌نیستی در دولت این کشور را مورد بررسی قرار داده که در زیر با متن کامل آن آشنا خواهید شد.

اقامه دعوای ایران نسبت به روسیه که حدود یک میلیارد دلار بوده و بزودی در دادگاه بین‌المللی داوری مورد بررسی قرار خواهد گرفت، مثال روشن بی‌کفایتی آن عده از مقامات مسکو است که مسئولیت شکل‌دهی سیاست خارجی شرقی این کشور را بر عهده دارند.

تاریخچه مربوط به این قرارداد مثل آینه "نقص مادرزادی" دیپلماسی روسیه را به نمایش گذاشت: تمایل برای نشستن هم‌زمان بر روی دو صندلی، ناتوانی در تشخیص اولویت‌ها و محاسبه پیامدهای آن، ارزیابی ناکافی وعده کشورهای ثالث و نادیده گرفتن نیازهای صنایع نظامی کشور به نفع شرکای غربی.

تفسیر رسمی روسیه از روند موجود از چند بخش ترکیب یافته است که هر یکی به توضیح جداگانه دارد.

شکوه و فقر مجتمع صنایع نظامی روسیه

نکته اول اینکه قرارداد عرضه سیستم‌های موشکی ضد هوایی S-300 هنوز در سال 2005 به امضا رسیده بود و در این مورد تنها در سال 2007 اطلاع رسمی پخش شد.

مبلغ قرارداد 800 میلیون دلار بوده و 167 میلیون دلار از آن به عنوان پیش‌پرداخت به روسیه واگذار شده است. تحویل این سیستم‌ها با توجیه "دلایل فنی" همواره به تاخیر انداخته می‌شد.

"دلایل فنی" در اصل یک نوع تعریف همراه با ملاحظات سیاسی وضع موجود مجتمع صنایع سیاسی روسیه می‌باشد. اگر این مسئله را از زبان بروکراسی به زبان روسی برگردانیم، این معنی را می‌دهد که تولیدکننده روسی در رابطه با اجرای سفارش‌های وزارت دفاع ناتوان است.

بارها اعلام شده بود که ارتش روسیه با سیستم‌های موشکی ضد هوایی "ترئومف 400" و "پرومته 500" تجهیز شده و تولید S-300 را قطع می‌کند. اما واقعیت تا حدودی متفاوت از این بود: در ماه آوریل سال جاری اعلام شد که خرید S-300 اصلاح‌شده B4 از سر گرفته خواهد شد و آن اساس سیستم دفاع هوایی روسیه را تشکیل خواهد داد.

دلیل چنین تصمیمی رسما اعلام نشده است ولی ضمن صحبت‌های خصوصی، نمایندگان مجتمع صنایع نظامی و ارتش روسیه به وجود 2 دلیل اشاره می‌کنند. یکی کمبود بودجه که این خیلی مهم نیست و دیگری نتیجه "گذار به روابط بازاری" که دلیل اصلی دانسته شده که به نحوی حاصل حضور "مدیران مؤثر" در مجتمع صنایع نظامی روسیه است که برای تجهیز نیروهای مسلح کشور با این نوع سیستم‌ها، قدرت تولید تعداد لازم را نداشتند.

یعنی در اینجا مشکل مالی مطرح نبوده بلکه به از دست دادن ظرفیت‌های تولیدی و کارشناسان متخصص (طراح) بر می‌گردد.

حالا معلوم شده است که مشکلات مشابه با سیستم S-300 و نوع اصلاح‌شده B4آن نیز وجود دارد. نمونه‌هایی که برای آزمایش صحرایی تولید می‌شوند مشکل ندارند اما سیستمی که به صورت انبوه باید برای تامین نیازهای ارتش تولید شود، با مشخصات تاکتیکی و فنی اعلام‌شده انطباق کامل ندارند.

این وضعیت در حال تبدیل شدن به یک روش معمول در مجتمع صنایع نظامی روسیه می‌باشد.

همچنین جا دارد به جنجال‌های اخیر در زمینه شکایات الجزایر و هند در رابطه به نقض شرایط قرارداد نظامی و بازپس دادن تجهیزات به روسیه اشاره شود.

"مدیران مؤثر" به اصطلاح بهینه‌سازی را تا مرزی رساندند که در مجتمع صنایع نظامی حالا دیگر نه طراح و سازندگان اصلی، بلکه دبیران مطبوعاتی و مدیران تبلیغاتی جایگاه شخصیت‌های کلیدی را اشغال کرده‌اند.

هنگامی که یکی از کارمندان سازمان دولتی فضایی روسیه در یک مراسم عمومی می‌نوشت به دلیل حسادت شخصی نسبت به خانم دبیر مطبوعاتی، با بطری به سر رئیس خود می‌زند، این معنی را دارد که در این گونه سازمان‌های دولتی به هر کاری دست می‌زنند، جز تقویت توان دفاعی کشور.

ضمن گفت‌وگوهای خصوصی با مولف این مطلب، کارشناسان نظامی روس بارها اذعان کرده‌اند که "قرارداد ایرانی" S-300 به‌طور کامل می‌توانست نقش مشابه "قرارداد بوشهر" را اجرا کند که در اوایل دهه 90 منبع تامین مالی و موجب بقای صنایع هسته‌ای روسیه شده بود. اما به این دلیل نتوانست چنین نقش را اجرا کند که منافع مجتمع صنایع نظامی روسیه قربانی ملاحظات "سیاست بزرگ" مقامات نظامی و دیپلماسی این کشور گردید. البته به دلیل اقدامات لابی‌های آمریکایی، اسرائیلی و عربی در مسکو.

لابی‌های غربی و نفوذ عربی

اینجا خیلی ضروری است تا به توضیح بخش دوم تفسیر رسمی روسیه بپردازیم: در اواخر سال 2008 مسکو با توجه "ملاحظات سیاسی" در پی انتخاب رئیس جمهور جدید، اجرای قرارداد را به تعلیق انداخت.

در آن مرحله وزرای خارجه روسیه و آمریکا از سیاست حالا از زبان افتاده " راه‌اندازی مجدد" روابط سخن به میان آوردند که "باراک اوباما" اعلام کرده و ظاهرا تغییر خط مشی در مورد روسیه را دنبال می‌نمود.

با توجه به تضمین طرف آمریکایی در رابطه با جدی و پایدار بودن "راه‌اندازی مجدد"، روسیه به صورت یک‌جانبه اقدام به تحقق تفسیر گسترده قطعنامه شماره 1929 شورای امنیت سازمان ملل متحد کرد که در ماده 8 آن آمده است؛ "شورای امنیت تصمیم می‌گیرد که همه کشورها می‌باید مانع از تامین و فروش مستقیم و غیرمستقیم هرگونه تانک‌های جنگی، ماشین‌های جنگی زرهی،‌ سیستم‌های دارای کالیبر سنگین، هواپیماهای جنگی، بالگردهای تهاجمی،‌ ناوها، موشک‌ها یا سیستم‌های موشکی که در زمره سلاح‌های متعارف ثبت‌شده در سازمان ملل هستند، از خاک این کشورها یا توسط اتباع و شخصیت‌هایی تحت حاکمیت قضایی این کشورها یا تحت کشتی‌ها یا هواپیماهای زیر لوای این کشورها حتی اگر در خاک این کشورها آغاز شده یا نشده باشد، به ایران شوند".

همچنین در این ماده، شورای امنیت "از همه کشورها می‌خواهد تا هوشیاری و محدودیت‌ها بر تامین، فروش، انتقال، تهیه، ساخت و استفاده از همه تسلیحات دیگر و مواد مرتبط با آن‌ها را به اجرا درآورند".

جالب اینجا است که سیستم S-300به هیچ وجه نمی‌توانست تحت ماده هشت و طبقه‌بندی VII سلاح‌های متعارف سازمان ملل متحد قرار گیرد. در این مورد "دیمیتری مدودف" و مشاوران وی به امید کسب امتیازات آمریکا، کاسه داغ تر از آش شدند.

در سپتامبر 2010 رئیس جمهور روسیه فرمان "در مورد اقدامات مربوط به اجرای قطعنامه شماره 1929 مورخ 9 ژوئن2010 شورای امنیت سازمان ملل متحد" را به امضا رساند و در آن مدودف عملا کلمه به کلمه متن ماده 8 قطعنامه سازمان ملل متحد را آورده و به‌طور یک‌جانبه به آن سیستم S-300 را اضافه کرد.

جای یادآوری است که این صرفا تفسیر سیاسی است که پشت سر آن خیلی از حرف‌ها ناگفته وجود دارد. اما اصل موضوع اینجاست که به قرارداد روسیه و ایران، عربستان سعودی و اسرائیل نیز مداخله کردند.

در 25 آوریل 2010 دیدار مدودف با شاهزاده "سعود الفیصل" وزیر امور خارجه عربستان سعودی (ضمنا بخش مطبوعاتی کرملین ترجیح داد تا خبر همراهی "مکران بن عبدالعزیز" رئیس سازمان اطلاعات عمومی سعودی با سعود الفیصل رسانه‌ای نشود) پشت درب‌های بسته صورت گرفت.

بر اساس برخی از گزارش‌ها در این دیدار سعود الفیصل به صورت شفاهی به مدودف وعده داده که در صورت لغو قرارداد با ایران، سعودی آماده از سرگیری مذاکرات با روسیه برای خرید 150 دستگاه تانک T-90، 100 فروند بالگردانMi-17 و Mi-35، 100 دستگاه زره‌پوش BMP-3 و 20 سیستم دفاع هوایی با مبلغ کلی حدود 4 میلیارد دلار می‌باشد.

همچنین تقریبا هم‌زمان با این سفر، اسرائیل به نمایندگان روسیه وعده داد که چنانچه مسکو از تحویل S-300 به تهران منصرف شود، یک کارخانه تولید جدیدترین انواع پهپادها را در اختیار خواهد گرفت.

در مقابل این وعده‌های کاملا شفاهی، مدودف فرمان ممنوعیت تحویل را صادر کرد.

در این حالت، چه‌طور می‌توان به وعده‌های بی‌اساس مقامات رده اول کشورهایی نظر مساعد داشت که هیچ گاه نسبت به روسیه حسن نظر نداشتند (اسرائیل) و فراتر از آن به‌طور آشکار تعرض‌های مسلحانه علیه روسیه را (عربستان سعودی و قطر) تامین مالی می‌کردند؟

از جانب دیگر، فرمان میدویدیف را تیم مشاوران، آماده و با وزارتخانه‌ها هماهنگ کرده بودند. مشاوران و مقامات وزارتخانه‌های مربوطه که از مدت‌ها پیش دارای "روابط صمیمانه" با لابی‌های غربی، اسرائیلی و عربی می‌باشند. گذشته از این برخی از آن‌ها در اصل لابی‌هایی هستند که تصمیم‌ها را آماده و در مسیر منافع هر طرف دیگر، جز روسیه قرار می‌دهند. ویرایش شده در شهریور 93 توسط Sami1993

[hammed 361]

البته نباید جنگ  با گرجستان رو هم فراموش کرد.

بزرگترین یا مهمترین امتیازی که مدوودف از آمریکا گرفت در واقع همین عدم حمایت از گرجستان بود. در مقایسه با اکراین آمریکا در مورد گرجستان کوچکترین پشتیبانی به عمل نیاورد. و این برای روسیه دست آورد بزرگی بود البته به صورت موقت . الان اوضاع و احوال ابخازیا واقعا دیدن داره رکود شدید و همین هم یک دلیل دیگر بر عدم موضع گیری صحیح مدوودف در قبال سیاست خارجه با ایران رو نشون میده. در مورد پوتین هم نباید امیدوار بود البته از شرایط به وجود آمده ایران میتونه استفاده های زیادی ببره ولی نباید به این روسها اعتماد کرد. امیدوارم که دیگه این دفعه مقامات ایرانی فریب این روسهارو نخورن. واقعا یه بازی همیشگی شده این روابط ایران و روسیه و کی قراره ما ایرانیها پرده کنار بزنیم و چهره واقعی روسهارو ببینیم. اله اعلم. 

[Sami1993 11,574]

سیاست نظامی روسیه در قبال ایران، میراث میدویدیف چالش پوتین (2)
خبرگزاری فارس: امروز مبارزه سیاسی در سطح رهبری روسیه وارد مرحله جدیدی شده بطوریکه در مقابل مدیریت "پوتین" تنها لابی‌های آمریکایی، اسرائیلی و عربی قرار نگرفته‌اند، بلکه دولت میدویدیف نیز که دارای تعداد بالای مشاوران غربگرا می‌باشد، به این مبارزه پیوسته است.


به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در آسیای مرکزی، "ایگور پانکروتینکو" محقق و کارشناس برجسته روس ضمن یادداشت اختصاصی برای فارس، بحث پشت پرده عدم واگذاری سیستم S-300 به ایران، اقامه دعوای جمهوری اسلامی در این مورد به دادگاه بین‌المللی، وضع مجتمع صنایع نظامی روسیه و نفوذ عوامل غربی و رژیم صهیو‌نیستی در دولت این کشور را مورد بررسی قرار داده است.

اقامه دعوای ایران نسبت به روسیه که حدود یک میلیارد دلار بوده و بزودی در دادگاه بین‌المللی داوری مورد بررسی قرار خواهد گرفت، مثال روشن بی‌کفایتی آن عده از مقامات مسکو است که مسئولیت شکل‌دهی سیاست خارجی شرقی این کشور را بر عهده دارند.

تفسیر رسمی روسیه از روند موجود از چند بخش ترکیب یافته است که هر یک نیاز به توضیح جداگانه دارد که در قسمت گذشته 2 بخش آن بیان شد و در این فرصت پانکروتینکو از زاویه متفاوت بحث را ادامه می‌دهد.

ادامه این داستان "جذاب‌تر" است. نتایج انتظارات روسیه برای اجرای قرارداد چند میلیارد‌دلاری با عربستان سعودی را "آناتولی اسایکین" رئیس سازمان صادرات دفاعی روسیه (سازمان روس‌آبارون‌اکسپورت) به‌طور کامل و جامع ارزیابی کرد: قراردادی برای ده‌ها میلیون دلار منعقد کردیم که بر اساس استانداردهای ما قرارداد کوچکی به‌شمار می‌آید. موضوعات دیگر در مرحله بحث و بررسی قرار دارد. ما پیشنهادات تجاری در رابطه با تجهیزات مورد نظر عربستان سعودی را ارائه کردیم و منتظر پاسخ می‌باشیم".

همین طور کارخانه تولید پهپادهای اسرائیلی نیز نه به روسیه بلکه به آذربایجان واگذار شد.

ضمنا چندی قبل چشم‌انداز همکاری‌های نظامی- فنی میان روسیه و اسرائیل (و همچنین وعده‌های تل‌آویو) "آموس گیلاد" سرتیپ بازنشسته و مدیر دفتر نظامی- سیاسی وزارت دفاع اسرائیل اظهار داشت: تنها چیزی که ما به روسیه فروختیم، پهپاد Searcher می‌باشد که 30 سال قبل تولید شده و دستگاه‌های آن نیز قدیمی می‌باشند... طرف روسی به منظور راه‌اندازی تولید پهپادهای خودی این دستگاه را خریداری کرده است. ما تعهد خود در چارچوب توافق صورت‌گرفته با روسیه را اجرا کردیم اما هیچ یک از سیستم‌های مدرن به این کشور فروخته نشده و از این پس نیز فروخته نخواهد شد.

با تصمیم حضور در "سیاست بزرگ"، دولت میدویدیف خود را در موقعیت ضرب‌المثل معروف "از این مانده و از آن رانده" قرار داد.

کومرسانت چاپ مسکو: "فداکاری" روسی و "ناسپاسی" ایرانی

فکر می‌کنید داستان دیگر به پایان رسیده است؟ نه، برعکس دارد جذاب‌تر می‌شود.

و اینجا است که به بخش سوم تفسیر رسمی، یعنی ناراحتی مسکو از "ناسپاسی ایران" می‌پردازیم که در صفحات روزنامه "کومرسانت" بدون ذکر نام نماینده دولت روسیه بیان شده است: ما از آن‌ها حمایت می‌کنیم، در رابطه با مذاکرات هسته‌ای موضع سازنده می‌گیریم ولی آن‌ها این‌طور "حقمان" را کف دستمان می‌گذارند.

مقام نامعلوم دولت میدویدیف به دلیل "تواضع" از کنار یک موضوع رد می‌شود. و آن اینکه موقعی که دولت میدویدیف متوجه شد که سرش کلاه رفته، با تصمیم به اصلاح وضع یک نماینده ارشد خود را به ایران اعزام کرد که به مقامات جمهوری اسلامی ‌این مطلب را عرض نمود: روسیه در وضعیت سخت و دشوار قرار گرفته ولی آماده اصلاح آن می‌باشد. چنانچه ایران به دادگاه بین‌المللی اقامه دعوی بکند و تصمیم مربوطه صادر بشود، پس روسیه برای تجدید قرارداد تحویلS-300 مبنای حقوقی خواهد داشت".

این واقعیت که برای تجدید قرارداد یادشده نیازی به هیچ مبنای حقوقی مورد اشاره نمی‌باشد (زیرا خود روسیه تفسیر گسترده از قطعنامه شورای امنیت بیرون کشیده)، می‌توان این احتمال را بعید ندانست که ایده طرح تصمیم‌ فوق از خارج به کارشناسان میدویدیف القا شده است.

حتی علائم مختص "کاپیتول هیل" به نظر می‌رسد. اینکه میدویدیف هنوز در دانشگاه، رشته حقوق را با "سعی و کوشش بیش از حد" فرا گرفته است، از مدت‌ها پیش مورد توجه غرب (و نه‌تنها غرب) قرار داشته و از این ویژگی وی مشاوران غربگرایش آشکارا بهره‌برداری به عمل آوردند.

ضمن یک مقدار شگفت‌زدگی از "آگاهی‌های" حقوقی مقامات روسیه، ایرانیان این سوال را مطرح کردند که آیا این پیشنهاد دقیق بوده و با حقوقدان شماره یک روسیه هماهنگ شده است؟ تنها پس از تائید قاطع مقام یادشده روسی، ایرانیان دعوای خود را به دادگاه بردند.

یعنی این اقدام با ابتکار و پیشنهاد جانب روسی صورت گرفته و "ناسپاسی ایرانی" تنها توهم مقامات روسی است که عمدا از برخی از نقاط حساس این داستان صرف نظر می‌کنند.

گذشته از این ایران بارها تاکید کرده که به دنبال بهره‌گیری از این موقعیت در جهت دریافت پول‌های کلان از روسیه نمی‌باشد.

"رضا سجادی" سفیر جمهوری اسلامی ایران در مسکو بارها اعلام نموده است که اقامه دعوی ایران فقط هدف "فراهم کردن مبنای حقوقی برای روسیه در جهت از سرگیری همکاری‌ها" را دنبال می‌کند.

اما مشکل این است که امروز بحث از سرگیری قرارداد با ایران، در دهلیزهای قدرت "سرگردان" بوده و تا هنوز به "ولادیمیر پوتین" معرفی نکردن گزینه‌های حل موضوع، این گونه توجیه می‌شود که "حالا دوره تعطیلات تابستانی است". اما در اصل این یک نوع کارشکنی علنی مقامات غربگرای دولت میدویدیف بوده و تعریف دیگری از این وضع نمی‌توان داشت.

روشن است که حکم دادگاه ژنو به نفع ایران خواهد بود. نه به دلیل از نظر حقوقی نقص نداشتن کار آن‌ها (هرچند چنین است) و یا فوران ایران‌دوستی غربی‌ها ( چیزی که بسیار باورنکردنی است).

اصل مسئله اینجا است که چنین تصمیم از نظر مادی حتی به اندازه یک سنت ارزش ندارد (چرا که تحریم‌های مالی بین‌المللی مانع پرداخت این پول‌ها خواهند شد).

واقعیت این است که بدون این قضیه نیز به آبروی روسیه به عنوان کشور همکار نظامی- فنی لطمه وارد شده و حکم دادگاه می‌تواند وضعیت را بیش از این سنگین کند.

در نتیجه مجتمع صنایع نظامی روسیه که غوطه‌ور در بحران است، به‌طور قطع وارد مرحله‌ای خواهد شد که منتاژ تجهیزات قدیمی غربی توسط پیچ‌گوشتی از شاخصه‌های اصلی آن خواهد بود.

پس از اتفاق S-300 ، می‌توان بحث ورود روسیه به بازار سیستم‌های دفاع هوایی را به باد فراموشی سپرد، زیرا این امر از جانب روسیه تبلیغاتی بیش نیست، تبلیغاتی که پشت سر آن ناتوانی مجتمع صنایع نظامی و عدم وجود سطون فقرات سیاسی روسیه پنهان شده است.

این است که برای ایران راحت‌تر خواهد بود چنانچه به‌طور مستقل (و یا با همکاری چین و یا بلاروس) اقدام به ساخت مشابه‌های این سیستم‌ها و حتی پیشرفته‌تر از آن بکند.

بارها به این نکته اشاره کرده‌ام که روش مسکو در برابر ایران، دقیق‌ترین وجه مشخصه وجود و یا عدم وجود استقلال سیاست خارجی روسیه می‌باشد.

امروز مبارزه سیاسی در سطح رهبری روسیه برای خط ضد ایران و یا طرفدار ایران، وارد مرحله جدید می‌شود. حالا دیگر در مقابل مدیریت پوتین فقط لابی‌های آمریکایی، اسرائیلی و عربی در روسیه قرار نگرفته‌اند، بلکه دولت مدودف نیز که دارای تعداد بالای مشاوران غربگرا می‌باشد، به این مبارزه پیوسته است.

روابط روسیه با ایران و قابلیت روسیه برای تحقق سیاست خارجی مستقل به آن بستگی دارد که در این ماجرا پیروزی با چه گروهی خواهد بود.

[Sami1993 11,574]

وزیر دفاع روسیه وارد تهران شد
وزیر دفاع جمهوری فدراسیون روسیه شامگاه امروز وارد فرودگاه مهرآباد تهران شد و از سوی معاون وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران ، مورد استقبال قرار گرفت.
 
به گزارش مشرق، «ارتشبد سرگئی شویگو» وزیر دفاع جمهوری فدراسیون روسیه شامگاه دوشنبه ( 29 دی ماه ) وارد فرودگاه مهرآباد تهران شد و از سوی معاون وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران ، مورد استقبال قرار گرفت.

بر پایه این گزارش، بررسی راه‌های گسترش روابط دفاعی دو کشور، تبادل نظر پیرامون مسائل دوجانبه، منطقه‌ای و بین‌المللی و امضای تفاهم نامه همکاری‌های دفاعی–نظامی از جمله اهداف سفر وزیر دفاع روسیه به جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌رود.

قرار است فردا (صبح روز سه شنبه) مراسم استقبال رسمی از ارتشبد «سرگئی شویگو» وزیر دفاع جمهوری فدراسیون روسیه از سوی سردار حسین دهقان وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران در محل وزارت دفاع کشورمان برگزار شود.

مذاکرات وزرای دفاع دو کشور و امضای تفاهم نامه همکاری‌های دفاعی-نظامی ایران روسیه از دیگر برنامه‌های روز سه‌شنبه وزیر دفاع روسیه در تهران است.

[ldmdff 6,274]

این بار چی میخان بهمون بندازن اونم نصفه نیمه . فقط خدا بخیر کنه

[amirarsalankhan 15,443]

غرامت، تحويل ندادن s300ها چي شد؟ چرا اون رو پرداخت نميكنن؟

دادگاه لاهه هم كه حكم به نفع ما داد

[Sami1993 11,574]

وقتی بخیر می گذره که هوشمندانه عمل کنیم !

[mahdiarmy 2,581]

من جای طرف ایرانی باشم از اول ورود ایشون تا زمان خروجشون فقط میشینم اینجوری نیگاشون میکنم

 

[GRIPEN 5,143]

سفر وزرای دارای مناصب امنیتی میتونه در ارتباط با همکاری های استراتژیک دو کشور باشه، رساندن پیام رهبران کشور متبوع و دریافت پاسخ، بخصوص که شایگو از نزدیکان پوتین هست. منظورم اینه که این سفر لزوما در راستای همکاری دفاعی و خرید و فروش سلاح نیست.

شاید هم یک شمشیر سامورایی عتیقه جایی در ایران هست و ایشون اومده واسه کلکسیونش خریداری کنه (شوخی).

[death 4,593]

خوب مشخصه دوست عزيزمون اومده تا قراردادي رو نهايي كنه يا يه چيزي ميخواد ببره يا يه چيزي ميخواد بفروشه با توجه به اينكه تقريبا 3 ماه پيش فرمانده نيرو هوايي و دريايي روسيه تقريبا همزمان اومدن ايران از رو ديدار ها ميشه حدس زد داستان مال پدافند هست يا موشك دريايي كه فكر نكنم موشك دريايي خاصي داشته باشن روس ها كه ما علاقه مند باشيم ! ايكاش يه 20 تا ميگ 29 ovt ميخريديم بقيه ميگ هامون  هم به همون استاندارد ارتقا ميداديم كه كلا بعيده !!!‌حتي فكر بهش  خلاصه داستان اينكه روس ها الان شرايط 1 سال قبل رو ندارن و خيلي راحت تر حاضرن  به ايران تسليحات بفروشن ! خصوصا اگه تجهيزات كاربرد دفاعي داشته باشه !مثل اس 400 

[armagdon 3,964]

کشور ما امسال بخاطر بی ارزش شدن نفت پولی در بساط نداره ولی هیئت روسی بیشتر ممکن هست برای تبادل نظر در مورد بحران های سوریه و عراق و اکراین به ایران اومده باشن

[CHAF 306]

وزرای دفاع ایران و روسیه بر حل مشکل سامانه اس ۳۰۰ توافق کردند