Ahmad6644

ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ( خبرها ، حواشی ، تحلیل ها ، احتمالات ! و .... )

Recommended Posts

با عرض سلام

100تا 150 فروند ؟؟؟بودجه از کجا میاد اونوقت؟؟؟هواپیماهای قدیمی چی میشن؟؟؟

قطعا ما نمیتونیم هواپیما های قبلی رو بازنشسته کنیم ، درسته که سوخو-30 چند منظورس اما از کجا معلوم بتونه ماموریت هاشو با ظریب درصد بالا انجام بده؟؟ خوب بودن این جنگنده فقط ادعای روسهاست ولاغیر در زمینه حضور موثر در جنگها حداقل بنده این جنگنده رو ندیدم ، یادمون نره هندی ها اگه از این جنگنده راضی بودن سراغ رافائل نمیرفتند

خرید یا تولید در این تعداد آن هم بدون در نظر گرفتن وضع اقتصادی اصلا خوب نیست ، توجه داشته باشید که هر لحضه امکان نزاع بین ایران و اعراب (قضیه سوریه و عراق و یمن) وجود داره پس تحویل این جنگنده ها قطعا باید در بازه زمانی خیلی کوتاهی انجام بپذیره بنابر این پول هم حداقل باید 60 درصدش آماده باشه تا بشه تولید کرد که بدبختانه فکر نکنم ما داشته باشیم

نیاز به سوخت خارجی و موشک های مختلف هم باید بررسی بشه مثلا ما قراره در آسمون خودمون درگیر بشیم یا در آسمون کشور رقیب؟؟؟؟ جنگنده های ما آیا میخوان داگفایت کنن یا از دور به هدف حمله کنن؟؟؟ استعداد حریف در کمیت و کیفیت چقدره؟؟؟حریف چه نوع جنگنده ای داره؟؟؟ انواع جنگنده های حریف رو با چه روشی میشه نابود کرد؟؟؟ و ....

1- با توجه به اینکه تحویل همین تعداد چه مستقیم توسط سازنده و چه مونتاژ مشترک در داخل کشور چند سال زمان نیاز داره، و اینکه این قرارداد شروعی برای بازسازی نیروی هوایی هست بنابراین یودجه مورد نظر از راه های مختلف تامین خواهد شد و جای نگرانی نداره. خصوصا اینکه مبلغ واقعا زیاد و سر سام اور نخواهد بود!

 

2- یکی از خوبی های این جنگنده اینه که به دلیل استفاده زیاد توسط کشورهای مختلف محک خورده و فقط تبلیغات صرف نیست! در مورد هندی ها یاد اور میشم سرتولید همین جنگنده با کشور فرانسه هم همکاری داشتند برای بخشهایی مثل اوونیک... نمیشه گفت عدم رضایت از این جنگنده اونها رو به سمت فرانسه سوق داد. شاید در نظرگرفتن این موضوع که چین رقیب و دشمن هندهم همین جنگنده رو داره و نسل پیشرفته ترش یعنی Su-35 رو هم دراختیار میگیره، خب طبیعیه که هند به فکر تنوع و ایجاد برتری برای نائگان خودش بیفته و در این مسیر حتما فرانسا تضمینهایی و قولهایی داده که روسیه نداده!!

 

3- نزاع بین ایران و اعراب خیلی بحث مفصلیه! مگه الان که این جنگنده رو نداریم کسی به خودش جرات دست درازی به ایران رو داده در منطقه؟! قطعا وجود نیروی هوایی خوب بهتر ساکت میکنه امثال اعراب حوزه خلیج فارس رو... اما تا اون زمان اونها هم در وضعیتی نیستن که بخوان ماجراجویی کنند و اصلا درست نیست بگیم هر لحظه امکان درگیری وجود داره!

 

4- دوباره به برد ذکر شده برای این جنگنده با سوخت داخلیش توجه کنید: 3000 کیلومتر در ارتفاع! حتی اگه این مقدار به 2500 کیلومتر هم کاهش پیدا کنه باز در نقشه میبینید که محدوده ای که شامل بخشی از اروپا گرفته تا افریقا و کشورهایی مثل هند رو هم در برد خودش داره!

 

5- اما موشک... شرایط برای داگ فایت خیلی بحث می طلبه! اما واضحه که جنگنده های اماراتی و سعودی اپگریدهای خوبی روشون صورت گرفته..همینطور در مورد ترکها. اما اینجا جاییه که باید مهندسی معکوس خودش رو نشون بده

اگه ایران اژدری مثل حوت رو مدعیه که مهندسی معکوس کرده یا موشک کروزی به نام سومار پس میتونه موشک هوا به هوای R77 روسی رو هم مهندسی معکوس کنه هرچند با زحمت بیشتر (با فرض اینکه دو مورد اول کاملا صحت داره). و با تولید و ارتقا این موشک و نبود موشکی همتراز که با نمونه ارتقا پیدا کرده R77 برابری کنه در بین همسایگان ما؛ میشه گفت شکار جنگنده مهاجم خیلی واضح به نظر میاد.

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یه سوال داشتم.
ممکن سوخو ها در اختیار نیرو هوافضا سپاه قرار بگیره؟!

خیر چون دکترین دفاعی متفاوتی داره ، سپاه بیشتر در دریا و زمین حضور داره نه در هوا

البته جنگنده های پشتیبانی نزدیک و بمب افکن میتونه ولی رهگیری یا چند منظوره فکر نکنم

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

1- با توجه به اینکه تحویل همین تعداد چه مستقیم توسط سازنده و چه مونتاژ مشترک در داخل کشور چند سال زمان نیاز داره، و اینکه این قرارداد شروعی برای بازسازی نیروی هوایی هست بنابراین یودجه مورد نظر از راه های مختلف تامین خواهد شد و جای نگرانی نداره. خصوصا اینکه مبلغ واقعا زیاد و سر سام اور نخواهد بود!

 

2- یکی از خوبی های این جنگنده اینه که به دلیل استفاده زیاد توسط کشورهای مختلف محک خورده و فقط تبلیغات صرف نیست! در مورد هندی ها یاد اور میشم سرتولید همین جنگنده با کشور فرانسه هم همکاری داشتند برای بخشهایی مثل اوونیک... نمیشه گفت عدم رضایت از این جنگنده اونها رو به سمت فرانسه سوق داد. شاید در نظرگرفتن این موضوع که چین رقیب و دشمن هندهم همین جنگنده رو داره و نسل پیشرفته ترش یعنی Su-35 رو هم دراختیار میگیره، خب طبیعیه که هند به فکر تنوع و ایجاد برتری برای نائگان خودش بیفته و در این مسیر حتما فرانسا تضمینهایی و قولهایی داده که روسیه نداده!!

 

3- نزاع بین ایران و اعراب خیلی بحث مفصلیه! مگه الان که این جنگنده رو نداریم کسی به خودش جرات دست درازی به ایران رو داده در منطقه؟! قطعا وجود نیروی هوایی خوب بهتر ساکت میکنه امثال اعراب حوزه خلیج فارس رو... اما تا اون زمان اونها هم در وضعیتی نیستن که بخوان ماجراجویی کنند و اصلا درست نیست بگیم هر لحظه امکان درگیری وجود داره!

 

4- دوباره به برد ذکر شده برای این جنگنده با سوخت داخلیش توجه کنید: 3000 کیلومتر در ارتفاع! حتی اگه این مقدار به 2500 کیلومتر هم کاهش پیدا کنه باز در نقشه میبینید که محدوده ای که شامل بخشی از اروپا گرفته تا افریقا و کشورهایی مثل هند رو هم در برد خودش داره!

 

5- اما موشک... شرایط برای داگ فایت خیلی بحث می طلبه! اما واضحه که جنگنده های اماراتی و سعودی اپگریدهای خوبی روشون صورت گرفته..همینطور در مورد ترکها. اما اینجا جاییه که باید مهندسی معکوس خودش رو نشون بده

اگه ایران اژدری مثل حوت رو مدعیه که مهندسی معکوس کرده یا موشک کروزی به نام سومار پس میتونه موشک هوا به هوای R77 روسی رو هم مهندسی معکوس کنه هرچند با زحمت بیشتر (با فرض اینکه دو مورد اول کاملا صحت داره). و با تولید و ارتقا این موشک و نبود موشکی همتراز که با نمونه ارتقا پیدا کرده R77 برابری کنه در بین همسایگان ما؛ میشه گفت شکار جنگنده مهاجم خیلی واضح به نظر میاد.

1-فکر کنم شما فقط تولید جنگندرو رو در نظر گرفتین ، برای هر جنگنده حداقل ده نفر خلبان و تکنسین احتیاج هست (هزینه آموزش + حقوق) ، اورهال هواپیما هم هست که بعضا خیلی اورهال سنگین میشه و منجر به تعویض کامل قطعه مورد نظر میشه ، تسلیحات هم باید تولید یا خریداری بشن که اینهم هزینه ای رو میطلبه ، هزینه هر سورتی پرواز هم فکر کنم حداقل ده هزار دلار میشه

 

2-بکار گرفته شدن توسط کشور های مختلف مهم نیست بلکه توانایی مهم هست بقیه جملتون هم از حدث و گمانه نه یقین

 

3-دلیل تجدید نیروی هوایی قطعا رقیبانمون هستن وگرنه مرض نداریم جنگنده بخریم کشور رقیب هم ماشالله کم نیسن از درو دیوار میبارن

 

4-درمورد برد هم بنده گفتم اول ببینیم برای چه عملیات هایی ما از این جنگنده استفاده میکنیم نه این که باید از پیت های خارجی استفاده کنیم یا نه

 

5-اونی که اژدر حوت رو مهندسی معکوس میکنه قطعا میتونه موشکهای خانواده R رو هم معکوس سازی کنه ، بنده منکر نیستم اما علت و نحوه استفاده از جنگنده هارو باید برسی کنیم و توان دشمن رو تحلیل و تجزیه کنیم و بعد تصمیم به استفاده از تسلیحات بگیریم

 

از مدیران عذرخواهی میکنم که دوتا پست پشت سر هم ارسال کردم

ویرایش شده در توسط Srbazazry
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

1-فکر کنم شما فقط تولید جنگندرو رو در نظر گرفتین ، برای هر جنگنده حداقل ده نفر خلبان و تکنسین احتیاج هست (هزینه آموزش + حقوق) ، اورهال هواپیما هم هست که بعضا خیلی اورهال سنگین میشه و منجر به تعویض کامل قطعه مورد نظر میشه ، تسلیحات هم باید تولید یا خریداری بشن که اینهم هزینه ای رو میطلبه ، هزینه هر سورتی پرواز هم فکر کنم حداقل ده هزار دلار میشه

 

2-بکار گرفته شدن توسط کشور های مختلف مهم نیست بلکه توانایی مهم هست بقیه جملتون هم از حدث و گمانه نه یقین

 

3-دلیل تجدید نیروی هوایی قطعا رقیبانمون هستن وگرنه مرض نداریم جنگنده بخریم کشور رقیب هم ماشالله کم نیسن از درو دیوار میبارن

 

4-درمورد برد هم بنده گفتم اول ببینیم برای چه عملیات هایی ما از این جنگنده استفاده میکنیم نه این که باید از پیت های خارجی استفاده کنیم یا نه

 

5-اونی که اژدر حوت رو مهندسی معکوس میکنه قطعا میتونه موشکهای خانواده R رو هم معکوس سازی کنه ، بنده منکر نیستم اما علت و نحوه استفاده از جنگنده هارو باید برسی کنیم و توان دشمن رو تحلیل و تجزیه کنیم و بعد تصمیم به استفاده از تسلیحات بگیریم

 

از مدیران عذرخواهی میکنم که دوتا پست پشت سر هم ارسال کردم

1- موضوع اینجاست که شما الان کل هزینه ها  رو دلاری محسبه میکنید... اما بخشی از هزینه ها (در ابتدا کم و بتدریج بخش عمدش) هزینه ریالیه که ربطی به فروش و قیمت نفت برای تامین هزینه نداره

این همون بخشیه که بهش ظرفیت داخلی کشور میگن!! از دستمزد خلبان تا مربی خلبان در طول سالهای استقرار تا بخشی از هزینه مونتاژ و تولید قطعه و مواد اولیه داخلی... همه اینها در چرخه اقتصادی داخلی به گردش در میاد و تا جایی که بشه از خروج مستقیم ارز جلوگیری کرد نگرانی بابت تامین هزینه وجود نداره!

البته همه اینها منوط به اینه که واقعا کمر همت به بومی سازی حداکثری در یک بازه زمانی بسته شده باشه.

 

2- در مورد کارایی خانواده فلانکر مطلب زیاده و بحث هم مفصل ایشالا تاپیک جداگانه براش ایجاد بشه و عزیزان علاقه مندی هاشون رو مطرح کنن. اما در حال حاضر و بنا به واقعیات، برای ایران این بهترین انتخابه قطعاً !

 

3- به نظر من دلیل تجدید ساختار نیروی هوایی ضرورت ذاتیه وجود این نیروه! مگه در سوریه داعش یا بقیه شورشی ها نیروی هوایی دارن؟ تاثیر یک نیروی هوایی مقتدر در چند وقت اخیرخیلی از شرایط رو اونجا عوض کرد.

فانتوم و تامکت دیر یا زود دیگه باید خداحافظی کنند پس برای نیاز این بخش چه باید کرد؟ باید به فکر یه استخوان بندی جدید بود برای نیروی هوایی !

البته منکر جمله شما هم نیستم بالاخره تهدیدات منطقه ای محرک هستن در اخذ تصمیمات سریعتر

 

4-کلیت صحبت شما درسته و قطعا تصمیم گیرندگان نظامی به نیازها و برنامه ها و تناسب اونها دقت دارند.

فقط باید در نظر گرفت که عملیاتهایی که ایران انجام میده در چهارچوب تحرکات منطقه ای تعریف میشه. دکترین فعلی ما هجوم گسترده نیست...  وقتی خط تولید به داخل انتقال پیدا کرد، بسته به تغییر نیاز و دیدگاه میشه ورژن های بعدی رو متناسب با نیاز جدید، با همکاری روسها تغییر داد. همینوطر که در هند ابتدا Su-MKI شروع به تولید کرد بعد با تغیراتی که مورد نیازشون بود ورژن Su-MKK رو تولید کردن.

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

1- موضوع اینجاست که شما الان کل هزینه ها  رو دلاری محسبه میکنید... اما بخشی از هزینه ها (در ابتدا کم و بتدریج بخش عمدش) هزینه ریالیه که ربطی به فروش و قیمت نفت برای تامین هزینه نداره

این همون بخشیه که بهش ظرفیت داخلی کشور میگن!! از دستمزد خلبان تا مربی خلبان در طول سالهای استقرار تا بخشی از هزینه مونتاژ و تولید قطعه و مواد اولیه داخلی... همه اینها در چرخه اقتصادی داخلی به گردش در میاد و تا جایی که بشه از خروج مستقیم ارز جلوگیری کرد نگرانی بابت تامین هزینه وجود نداره!

البته همه اینها منوط به اینه که واقعا کمر همت به بومی سازی حداکثری در یک بازه زمانی بسته شده باشه.

 

2- در مورد کارایی خانواده فلانکر مطلب زیاده و بحث هم مفصل ایشالا تاپیک جداگانه براش ایجاد بشه و عزیزان علاقه مندی هاشون رو مطرح کنن. اما در حال حاضر و بنا به واقعیات، برای ایران این بهترین انتخابه قطعاً !

 

3- به نظر من دلیل تجدید ساختار نیروی هوایی ضرورت ذاتیه وجود این نیروه! مگه در سوریه داعش یا بقیه شورشی ها نیروی هوایی دارن؟ تاثیر یک نیروی هوایی مقتدر در چند وقت اخیرخیلی از شرایط رو اونجا عوض کرد.

فانتوم و تامکت دیر یا زود دیگه باید خداحافظی کنند پس برای نیاز این بخش چه باید کرد؟ باید به فکر یه استخوان بندی جدید بود برای نیروی هوایی !

البته منکر جمله شما هم نیستم بالاخره تهدیدات منطقه ای محرک هستن در اخذ تصمیمات سریعتر

 

4-کلیت صحبت شما درسته و قطعا تصمیم گیرندگان نظامی به نیازها و برنامه ها و تناسب اونها دقت دارند.

فقط باید در نظر گرفت که عملیاتهایی که ایران انجام میده در چهارچوب تحرکات منطقه ای تعریف میشه. دکترین فعلی ما هجوم گسترده نیست...  وقتی خط تولید به داخل انتقال پیدا کرد، بسته به تغییر نیاز و دیدگاه میشه ورژن های بعدی رو متناسب با نیاز جدید، با همکاری روسها تغییر داد. همینوطر که در هند ابتدا Su-MKI شروع به تولید کرد بعد با تغیراتی که مورد نیازشون بود ورژن Su-MKK رو تولید کردن.

1-همچین میگین ظرفیت داخلی انگار خلبانامون میتونن با سوخو-30 بپرن  فقط منتظر جنگنده هستن ما اگه در داخل هم تولید کنیم بازهم باید بودجه باشه چرا آخه قبول نمیکنید

 

2-ایران مگه چند تا گزینه پیش رو داره که این یکی بهترینش باشه؟

 

3-بازسازی ضروری هست اما علم بازسازی ضروری تر هست ، شما یک جنگنده رو وارد کنی با این که جنگنده رو بسازی خیلی فرق داره

 

4-تغییر نیاز هست اما آیا به همین آسونی هست؟؟؟

ویرایش شده در توسط Srbazazry
  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با خودم فکر کردم یاد حکایتی افتادم که میگفت :

روزی گوسفندان مشغول چرا بودند که گرگی حمله کرد . چوپون رسید و گرگ رو کشت.

گوسفندا خوشحال و راضی از بودن با انسان بودند ، که روزی عروسی ای شد و چوپون اومد و سر چند گوسفند رو برید و تکه کرد

خب با این وضع رابطه ی انسان وگرگ تنها یک رابطه ی طبیعی رقابت در صیادیه !!

 

منظورم اینه که نه پوتین شیعه است نه ایرانی و همان طور که بارها در طول تاریخ همپیمانانش رو فروخته فقط به صلاح خودش دقیقا فقط به صلاح خودش خواهشا عمو پوتین رو دوست خودتون نگیرید همین آقای پوتین تو تحریم ها ایران شرکت داشت الانم تو سوریس فقط بخاطر منافعشه فردا کلاهش یه جا دیگه میافته حالا که باید بخریم سوال من اینه که چیکار میتونیم بکنیم که به راحتی با فروش کدهای راداری و... ما توسط روسیه به کشور های دیگه بی اثر بشه؟

  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

1-همچین میگین ظرفیت داخلی انگار خلبانامون میتونن با سوخو-30 بپرن  فقط منتظر جنگنده هستن ما اگه در داخل هم تولید کنیم بازهم باید بودجه باشه چرا آخه قبول نمیکنید

 

2-ایران مگه چند تا گزینه پیش رو داره که این یکی بهترینش باشه؟

 

3-بازسازی ضروری هست اما علم بازسازی ضروری تر هست ، شما یک جنگنده رو وارد کنی با این که جنگنده رو بسازی خیلی فرق داره

 

4-تغییر نیاز هست اما آیا به همین آسونی هست؟؟؟

 

1- شاید کمی بیشتر روی عرض بنده در مورد ریالی بودن بخش عمده هزینه ها در دراز مدت تعمق بفرمایید به جواب سوالتون برسید. هزینه ریالی در داخل سیستم تامین میشه. مثلا بیست درصد درامد فلان شرکت داخلی (ریالی) تزریق بشه...البته واقعا برای درامدهای ریالی دولت دستش باز تره تا درامد ارزی.

وقتی یک مربی اموزش میبینه (با هزینه دلاری در روسیه) بعدا خود اون فرد دهها نفر رو اموزش میده (با هزینه ریالی در ایران). قرار نیست یک ساله 100 جنگنده بیاد و صد نفر هم اموزش ببین یکجا ... بلند مدت بودن رو در نظر بگیرید.

 

2- عزیزان چینی هم ظاهرا به گفته وزیر از گزینه ها بودن!!

 

3-شما اصرار داری به واژه "واردات"، در حالی که بارها در همین تاپیک صحبت از ایجاد خط تولید مشترک و انتقال سهم عمده ساخت به داخل شد و البته مهندسی معکوس تا جای ممکن.

اینکه زیرساختش موجود نیست یا علم کافی تو همه زمینه ها نیست در حال حاضر هم درسته برای همین باید با یک خط مونتاژ شروع کرد و رشد داد با اتکا به توانمندی هایی که امیدواریم به وجود بیاد

 

4- ؟؟!! ؟؟ جمله واضح نبود برام

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

 

4- دوباره به برد ذکر شده برای این جنگنده با سوخت داخلیش توجه کنید: 3000 کیلومتر در ارتفاع! حتی اگه این مقدار به 2500 کیلومتر هم کاهش پیدا کنه باز در نقشه میبینید که محدوده ای که شامل بخشی از اروپا گرفته تا افریقا و کشورهایی مثل هند رو هم در برد خودش داره

 

 

 

دوست عزیز و گرامی این محدوده پروازی در حالت فول لود نیست.... به این همه دقت کردید ؟

در این قحطی جنگنده ما در صورت خرید از انها به عنوان جنگنده آلرت استفاده خواهیم کرد که معمولا جنگنده آلرت فول لود خواهد بود

در ضمن بنده عرض کردم مخازن سوخت فقط به دلیل برد نبود بلکه برد یکی از دلایلشه

موتور AL31 موتور های خیلی پر مصرفی هستند

و استهلاک جنگنده بالا میره و خیلی چیزای دیگه که استاد MR9

توضیح دادند....

به نظر بنده آداپته کردن سوخترسان هامون با سوخو 30 کار اشتباهیه به نظرم باید سوخترسان و آواکس هم با سوخو خریداری بشه....

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

1- شاید کمی بیشتر روی عرض بنده در مورد ریالی بودن بخش عمده هزینه ها در دراز مدت تعمق بفرمایید به جواب سوالتون برسید. هزینه ریالی در داخل سیستم تامین میشه. مثلا بیست درصد درامد فلان شرکت داخلی (ریالی) تزریق بشه...البته واقعا برای درامدهای ریالی دولت دستش باز تره تا درامد ارزی.

وقتی یک مربی اموزش میبینه (با هزینه دلاری در روسیه) بعدا خود اون فرد دهها نفر رو اموزش میده (با هزینه ریالی در ایران). قرار نیست یک ساله 100 جنگنده بیاد و صد نفر هم اموزش ببین یکجا ... بلند مدت بودن رو در نظر بگیرید.

 

2- عزیزان چینی هم ظاهرا به گفته وزیر از گزینه ها بودن!!

 

3-شما اصرار داری به واژه "واردات"، در حالی که بارها در همین تاپیک صحبت از ایجاد خط تولید مشترک و انتقال سهم عمده ساخت به داخل شد و البته مهندسی معکوس تا جای ممکن.

اینکه زیرساختش موجود نیست یا علم کافی تو همه زمینه ها نیست در حال حاضر هم درسته برای همین باید با یک خط مونتاژ شروع کرد و رشد داد با اتکا به توانمندی هایی که امیدواریم به وجود بیاد

 

4- ؟؟!! ؟؟ جمله واضح نبود برام

1-الان هم واسه ورود این جنگنده خیلی دیره چه برسه به این که ما برنامه بلند مدت داشته باشیم برای این جنگنده ، رقیبای ما بزودی به نسل 5 مجهز میشن ولی ما چی؟؟؟بهتره کمی عمیقتر به موضوع نگاه کنیم

 

2-نکنه منظور شما جی-10 هست؟؟؟ این جنگنده هم زمان مصرفش گذشته ، من نمیدونم چرا اصرار به استفاده از جنگنده های تاریخ مصرف گذشته دارید؟؟؟

 

3-شما یبار جمله رو با تعمل بخونید بعد ایراد بگیرید ، من کی گفتم فقط وارد کنیم؟؟؟ نظر بنده اینکه هم با چینی ها هم با روس ها قرارداد بسته بشه به شرطی که صفر تا صد در ایران تولید بشه اونم نه دها فروند بلکه چند فروند و فقط بخاطر ورود تکنولوژی همین و بس

 

4-بنده عرض کردم تغییر دادن در یک جنگنده مگه به همین آسونی هست؟ باید تکنولوژی داشته باشی نه فقط حرف

  • Upvote 3
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

چند نکته در مورد خرید سوخو ها بنده از منابع مطمئنی شنیدم که فکر میکنم در پست های قبلی هم اشاره کرده ام.

1- در نهاجا 6 ماموریت تعریف شده که باید توسط جنگنده یا جنگنده های خریداری شده قابل انجام باشد

2-یکی از مشکلات نهاجا نعددانواع جنگنده های این نیرو است که هزینه این نیرو را افزایش داده است. برای جلوگیری از تشدیداین مشکل قرار شده از خرید چند جنگنده اجتناب شده و تمام 6 ماموریت توسظ یک جنگنده انجام شود. بنابراین سوخو به عنوان یک جنگنده چند ماموریته انتخاب شده است. مدل های سفارشی ایران ممکن است چنذین ورژن متفاوت مناسب به عنوان رهگیر، ضربتی،و ... باشند.

3-به علت بی اعتمادی به روس ها برای ارایه خدمات قرار شده جنگنده ای گزینش شود که تکنولوژی ان نیز منتقل گردد تا حداقل برای نگهداری ان بعدا نیاز به روس ها نباشد و قطعات اصلی در کشور تولید شوند.

4-روس ها حاضر به فروش سوخو 35 بودند ولی اولا در تعداد کم دوما به علت حساسیت انها بر روی این جنگنده حاضر به انتقال تکنولوژی نبوده اند بنابراین این جنگنده انتخاب نشد.

5-برای حفظ برتری هوایی با توجه به احتمال خرید اف 35 توسط کشورهای منطقه در سال های اینده و بعد از انجام این قرار داد میتوان خرید تعداد محدودی سوخو پکفا را به عنوان مکما مورد بررسی قرار داد.

در مورد بودجه خریذ این هواپیما ذوستان به قیمت پایین نفت اشاره میکنند ولی به درامد ایران از گاز توجه ندارند. با تکمیل فازهای پارس جنوبی که دولت 11 قول داده تا انتهای این ذوره انجام شود درامدی معادل نفت بلکه بیشتر از گاز حاصل میشود. پارس جنوبی نزدیک به 30 فاز است که هر فاز درامدی بین 1 تا 2 میلیارد درامد نصیب کشور میکند.

ویرایش شده در توسط sasasasa
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

با این حال اگر همه  شرایط را خوب در نظر بگیریم ، با نفت 30 دلاری چه باید کرد ؟؟

 

درود بر شما دوست و استاد عزیز

 

درست میفرمایید ولی 2 نکته وجود داره، اول اینکه خود ورود ایران به فاز خریدهای نظامی خارجی قیمت نفت را کم کم بالا خواهد برد( تازه این خیلی مهم نیست به نظر من) دوم اینکه فرض بفرمایید بودجه دفاعی کشور سالانه 2 میلیارد دلار باشه( که شما بهتر از بنده میدونید چه حدودی هست و نیاز به ذکرش هم نیست) ولی فرض میکنیم 2 میلیارد دلار باشه، با فرض بازپرداخت میان مدت (5 ساله) و قیمت 40 میلیون دلار برای هر فروند، سالی 800 میلیون دلار باید به روسها بدهیم (البته به اضافه مقداری اسکونت). در صورت افزایش مدت زمان بازپرداخت، میزان مبلغ پرداختی سالانه کاهش و مبلغ اسکونت پرداختی افزایش پیدا میکنه.

 

---------------

 

تطبیق با جنگ افزارهای بومی هم اصل مهمی بود که دوستان اشاره کردند.

 

--------------

 

در جواب دوست دیگرمون، جنگنده آلرت و جنگنده کپ (CAP) معمولا فول لود نمیپرن ( اینکار باعث کاهش مانور پذیری اون میشه) و اف 14 های خودمون هم در گشتهای CAP معمولا با آرایش 2 - 2 - 2 ( 2 فینیکس، 2 اسپارو و 2 ساید ویندر) میپریدند که آرایش نسبتا سبکی هست( البته ما مشکلات دیگری هم داشتیم که جای بیان اونها فعلا نیست)

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

4- دوباره به برد ذکر شده برای این جنگنده با سوخت داخلیش توجه کنید: 3000 کیلومتر در ارتفاع! حتی اگه این مقدار به 2500 کیلومتر هم کاهش پیدا کنه باز در نقشه میبینید که محدوده ای که شامل بخشی از اروپا گرفته تا افریقا و کشورهایی مثل هند رو هم در برد خودش داره

 

 

 

دوست عزیز و گرامی این محدوده پروازی در حالت فول لود نیست.... به این همه دقت کردید ؟

در این قحطی جنگنده ما در صورت خرید از انها به عنوان جنگنده آلرت استفاده خواهیم کرد که معمولا جنگنده آلرت فول لود خواهد بود

در ضمن بنده عرض کردم مخازن سوخت فقط به دلیل برد نبود بلکه برد یکی از دلایلشه

موتور AL31 موتور های خیلی پر مصرفی هستند

و استهلاک جنگنده بالا میره و خیلی چیزای دیگه که استاد MR9

توضیح دادند....

به نظر بنده آداپته کردن سوخترسان هامون با سوخو 30 کار اشتباهیه به نظرم باید سوخترسان و آواکس هم با سوخو خریداری بشه....

 

در مورد استفاده به عنوان جنگنده آلرت با توجه به توانایی ها و تعریف وظیفه و محدوده ی عملیاتی که برای جنگنده آلرت تعریف شده هست، ضعفی در میزان برد درگیری نداره Su-30. در این سالیان تامکت به عنوان یک جنگنده آلرت انجام وظیفه کرده اونم به بهترین نحو که با توجه به مسافتی که تامکت قادر به عملیاته میشه نتیجه گرفت حداقل در زمینه"برد درگیری" برای خرید جدید و در قامت جنگنده های آلرت مشکلی وجود نداره.

 

اما در مورد موتور AL31:

درسته. این موتور ساعات پروازی خیلی کمتری داره نسبت به رقبای غربی خودش. مصرف سوخت بالاتریم داره نسبت به تراست تولیدی و معایبی دیگه که در طول این سالها ایران ترجیهش استفاده از موتورهای غربی برای تلاش در راه ساخت موتورجنگنده ایرانی بوده...

اما در شرایط فعلی مزیت بزرگ این موتور، سازنده اونه که همونطور که صحبتهایی در این سالها در مورد پیشنهاد این موتور جنگنده به ایران بوده، در سالهای آتی هم میشه روی قراردادی جداگانه برای تامین موتور جنگنده ای جدا از su-30 که در ایران تولید بشه حساب کرد. همونطور که همچین پروسه ای در جنگنده های تولیدی چین طی شده.

 

موضوع اینجاست که نوع نگاه نه خرید جنگنده بلکه تولید جنگده باید باشه. در اینصورت همکاری سازنده جنگنده بسیار اهمیت پیدا میکنه. اینجاست که ایران وقتی به چین میره و در مورد جنگنده J-10 مذاکره میکنه، نه برای خود اون جنگنده که صرفاً چند میلیون دلار ارزونتر بلکه برای قراردادی هست که منتهی به تولید داخلی جنگنده بشه.

قطعاً رفت و آمدهای مقامات عالی رتبه روسیه و ایران و صحبتها در مورد گسترش روابط دفاعی به خرید چند فروند جنگنده محدود نیست!

ویرایش شده در توسط Muting
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در مورد بودجه خریذ این هواپیما ذوستان به قیمت پایین نفت اشاره میکنند ولی به درامد ایران از گاز توجه ندارند. با تکمیل فازهای پارس جنوبی که دولت 11 قول داده تا انتهای این ذوره انجام شود درامدی معادل نفت بلکه بیشتر از گاز حاصل میشود. پارس جنوبی نزدیک به 30 فاز است که هر فاز درامدی بین 1 تا 2 میلیارد درامد نصیب کشور میکند.

 

حرف شما در کل درسته اما اصلاح کنم که پارس جنوبی در حال حاضر 24 فاز رو در بر میگیره که شامل تولید گاز از 4 لایه گازی از سازند کنگان معادل سازند خوف عربستان هست. طرح دیگری هم برای برداشت نفت از لایه نازک اما غنی نقتی این میدان تعریف شده که اون جداگانه انجام میشه. البته ما بدلیل تحریم ها و نداشتن توان فنی جهت دسترسی به این لایه نفتی تا کنون برداشتی از نفتش نداشتیم. اما از 24 فار تعریف شده ی پارس جنوبی فازهای 1 تا 8 در زمان ریاست جمهوری آقای خاتمی افتتاح و بهره برداری شدن. در دولت آقای احمدی نژاد تنها فاز 9-10 افتتاح شد.

در دولت حاضر هم فازهای 12 و 15-16 به بهره برداری رسیدن. در سال آتی هم فازهای 17-18 و فاز 19 و 20-21 به بهره برداری میرسن. شاید فار 14 هم به بهره برداری برسه.

در کل با راه اندازی تمامی پروژه های مرتبط با پارس جنوبی کشور از این میدان به تنهایی درآمدی معادل درآمد فروش نفت میرسه که گواه عظمیت این میدان و ارزش اونه.

 

---------------------------

در خصوص این خرید احتمالی و شرایط حاکم بر مسایل نظامی ما برداشت من اینگونه خواهد بود: (اینها تنها برداشت و گمانه های شخصی من هستند و گذر زمان مشخص میکنه کدومش درست و کدومش نادرست بوده)

شورای بین الملی نظارت بر برجام که عموما شامل 5+1 و ایران خواهد بود با خرید گسترده نظامی از سوی ایران مخالفت خواهد کرد؛ بخصوص اگر در تجهیزات خریداری شده گزینه ای باشه که امکان حمله به همسایگان رو شامل بشه. لذا:

 

×احتمالا خرید ما چیزی بیش از 24 تا 36 فروند سوخو-30 نخواهد بود و تعداد بیشتر تایید نخواهد شد.

×با مونتاژ داخلی مخالفت خواهد شد. چون تاثیرش بر ارتقا توان صنعتی و نظامی ما محرز خواهد بود

×احتمالا با خرید تسلیحات هوا به زمین (که مسلما تسلیحات هجومی تعریف میشن) مخالفت خواهد شد و تنها تسلیحات هوا به هوا (که دفاعی تعریف خواهند شد) اونهم با محدودیت در برد و توانایی تایید خواهند شد.

×فکر تولید کامل داخلی و یا انتقال تکنولوژی تولید موتور یا الکترونیک جنگنده رو از سر بیرون کنید. نه شورای نظارت تایید خواهد کرد و نه روسیه این امکان رو ارزون میفروشه که طی سالهای آتی رقیبی برای خودش بتراشه یا اینکه یکی از بازارهای تسلیحاتی خودش رو از دست بده. تمام کشورهای درگیر پرونده ایران از نیت ما برای خودکفایی و عدم وابستگی به قدرتهای بزرگ آگاهند.

×هرگز امکان اورهال سنگین رو به ایران نخواهند داد.

×گزینه ای رو اضافه خواهند کرد که این تسلیحات حق نخواهند داشت که در راستای منافع ایران در کشور ثالث (مثلا سوریه و ...) به عملیات بپردازند.

×قطعا بندی رو ذکر میکنند که تخطی ایران از موارد فوق شامل تحریم ها و تنبیهات شدید سیاسی و اقتصادی بشه.

ویرایش شده در توسط Armanmodern
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
×احتمالا خرید ما چیزی بیش از 24 تا 36 فروند سوخو-30 نخواهد بود و تعداد بیشتر تایید نخواهد شد.

×با مونتاژ داخلی مخالفت خواهد شد. چون تاثیرش بر ارتقا توان صنعتی و نظامی ما محرز خواهد بود

×احتمالا با خرید تسلیحات هوا به زمین (که مسلما تسلیحات هجومی تعریف میشن) مخالفت خواهد شد و تنها تسلیحات هوا به هوا (که دفاعی تعریف خواهند شد) اونهم با محدودیت در برد و توانایی تایید خواهند شد.

×فکر تولید کامل داخلی و یا انتقال تکنولوژی تولید موتور یا الکترونیک جنگنده رو از سر بیرون کنید. نه شورای نظارت تایید خواهد کرد و نه روسیه این امکان رو ارزون میفروشه که طی سالهای آتی رقیبی برای خودش بتراشه یا اینکه یکی از بازارهای تسلیحاتی خودش رو از دست بده. تمام کشورهای درگیر پرونده ایران از نیت ما برای خودکفایی و عدم وابستگی به قدرتهای بزرگ آگاهند.

×هرگز امکان اورهال سنگین رو به ایران نخواهند داد.

×گزینه ای رو اضافه خواهند کرد که این تسلیحات حق نخواهند داشت که در راستای منافع ایران در کشور ثالث (مثلا سوریه و ...) به عملیات بپردازند.

×قطعا بندی رو ذکر میکنند که تخطی ایران از موارد فوق شامل تحریم ها و تنبیهات شدید سیاسی و اقتصادی بشه.

در این صورت اصلا نخریم بهتره

اما توجه داشته باشید که روسها قبول کردن که انتقال تکنولوژی صورت بگیره چون سوخو-30 در روسیه منسوخ شده

روسها قطعا میدونند اگه بخوای لایی در کنند بین دوکشور اختلاف اوج میگیره پس حدالمقدور دوست ندارن دوستشون در خاورمیانه رو از دست بدن

تولید یا خرید تسلیحات هجومی هم لازم نیست عیان بشه ، میتونیم به نام خودمون تولید کنیم که در این صورت مشکلی پیش نخواهد اومد

ایران میتونه اعلام کنه خودش تسلیحات جنگنده ها رو میسازه و وارد نکرده در اون صورت تحریم به چه علت خواهد بود؟

  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مورد دیگه که دقیق تر بهش نگاه کنیم روش های تامین هزینه برای پروژه های صنعنتی-نظامی مشترک بار روسیه هست (نه صرفا خرید چند فروند جنگنده)

 اخیراً زمزه هایی میشنویم از همکاری برای ساخت بالگرد های روس در ایران (نظامی یا غیر نظامی)، ساخت مشترک هواپیمای مسافربری، ساخت مشترک تانک و احتمالا پروژه های دیگه. اما روسیه هم مثل قضیه خرید ایرباس برای تامین مالی پروزه ها به ایران از طریق تخصیص خط اعتباری کمک کرده.

 

امضای ۳۸ میلیارد دلار خط اعتباری در دیدار معاون وزیر اقتصاد با مسوولان روس
 

محمد خزاعی، معاون وزیر اقتصاد در دیدار با مسوولان روس قراردادهای خط اعتباری ۳۸ میلیارد دلاری را امضا و برای افزایش همکاری‌ها با این کشور مذاکره می‌کند. به گزارش خبرگزاری فارس، به نقل از وستینک کاوکازا ، مهدی سنایی سفیر ایران در روسیه خبر داد محمد خزاعی معاون وزیر اقتصاد ایران دیداری با همتای روسی خود در روسیه داشت. به گفته سفیر ایران در روسیه، این دیدار به منظور امضای یکسری اسناد و قرارداد خط اعتباری انجام گرفت، همچنین مذاکراتی برای همکاری بیشتر دو کشور انجام خواهد شد. سنایی گفت: معاون وزیر اقتصاد ایران مذاکراتی با وزیر اقتصاد روسیه برای امضای قراردادهای خط اعتباری برای پروژه‌های مشترک خواهد داشت.
 

سنایی افزود: این برای ما مهم است که پروژه‌هایی به ارزش 40 میلیارد دلار به اجرا برسد. قراردادهایی به ارزش 2 میلیارد دلار پیش از این در زمان حضور ولادیمیرپوتین در ایران امضا شد و لازم است امضای قراردادها برای خط اعتباری جدید تکمیل شود. سفیر ایران در روسیه همچنین گفت: امیدوارم در سال 2016 روسیه وام 5 میلیارد دلاری از محل بانک‌های دولتی و 2 میلیارد دلاری از نشکون‌بانک را نیز بپردازد. رسانه‌های داخل ایران گزارش داده‌اند خط اعتباری 3/ 2 میلیارد دلاری که پیش از این امضا شده است برای مدت 10 سال و با تنفس 3 ساله و با نرخ بهره که بیشتر از 5 درصد نباشد پرداخت می‌شود. این اعتبار برای سرمایه‌گذاری مشترک در زیرساخت‌ها و خط آهنی که گرمسار ایران را به اینچه برون روسیه متصل می‌کند هزینه می‌‌شود. همچنین برای زیرساخت‌های نیروگاه حرارتی در بندرعباس سرمایه‌گذاری خواهد شد

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.