Ahmad6644

ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ( خبرها ، حواشی ، تحلیل ها ، احتمالات ! و .... )

Recommended Posts

والا نمیدونم شما ایرانو چی فرض کردین ، شاید فکر میکنید یه جنگنده خیلی مهم تر از مسائل منطقه ای هست ، کمی به سوریه و عراق و یمن توجه کنید

اگه با هوش باشین خواهید فهمید ما 1 هستیم در برابر حداقل 5 کشور دیگه روسها هم این موضوع رو میدونن و متوجه هستن که اگه ایران سقوط کنه

مرز های روسیه از اروپا تا هند تهدید خواهد شد حالا شما به عنوان آدم عاقل دادن تکنولوژی هایی که میتونه امنیت شما رو تضمین کنه خوبه یا بد؟؟؟؟؟

سوخو-30 اگه خوب بود روسها دنبال نسخه 35 نمیرفتند همانطور که گفتم سوخو-30 مثل اف-15 منسوخه چون در جنگ های نوین هیچکدومشون

پیروز نخواهند بود جنگهای کنونی و آینده جنگی هستند که حداقل دشمنت رافائل هست و شما حداقل به سوخو-35 نیاز دارید نه سوخو-30 و امثالهم

قبل از اینکه سوخو-30 رو ستایش کنید کمی به داشته های دشمنمون هم توجه کنید

ادامه ی این بحث جز به بیراهه بردن تاپیک فایده ای نداره.

شما در گفته هاتون جز نتیجه گیری شخصی چیزی رو عنوان نکردید و بنده هم قصد ندارم نتایج مورد نظر خودمو در جوابش عنوان کنم.

اشتراکات و تفاوت های سوخو-30 و سوخو-35 هم بارها گفته شده و با دید شما فعلا فقط پاکفا جنگنده هست و بقیه همه منسوخند! و با توجه به استدلالتون فردا روسیه امتیاز تولید اس-400 و توپول-ام و اسکندر رو هم یکجا به ما خواهد داد چون نمیخواد مرزهای روسیه با ناتو و متحدینش احاطه بشه.

گذر زمان همه چیز رو مشخص میکنه.

تا اون زمان موفق و موید باشید.

  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

برخی از دوستان میگن این سوخوها تاریخشون گذشته چون نسل 4 هستن. بنظرم قرار نیست همه هواپیماهای یه کشور نسل 5 و پنهانکار باشن. پنهانکارها کار تخریبچی ها رو تو جنگ انجام میدن. راه رو باز میکنن واسه بقیه. مثلا با یه تعداد پنهان کار میشه عملیات سرکوب پدافند دشمن رو انجام داد بعد با هواپیماهای ساده و ارزون یه حمله هوایی گسترده انجام داد.شاید مام یه روزی پاکفا تحویل گرفتیم یا اصن شاید از همین آرکیو 170 تونستیم هواپیمای بمب افکن کوچیک پنهانکار بسازیم یا شایدم چشم شیطون کر یه روز قاهر پنهانکار رو عملیاتی کردیم. بنظرم حتی فانتوم هارو هم نباید بازنشسته کنیم. لااقل بصورت ذخیره ولی عملیاتی نگهشون داریم

  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

والا نمیدونم شما ایرانو چی فرض کردین ، شاید فکر میکنید یه جنگنده خیلی مهم تر از مسائل منطقه ای هست ، کمی به سوریه و عراق و یمن توجه کنید

اگه با هوش باشین خواهید فهمید ما 1 هستیم در برابر حداقل 5 کشور دیگه روسها هم این موضوع رو میدونن و متوجه هستن که اگه ایران سقوط کنه

مرز های روسیه از اروپا تا هند تهدید خواهد شد حالا شما به عنوان آدم عاقل دادن تکنولوژی هایی که میتونه امنیت شما رو تضمین کنه خوبه یا بد؟؟؟؟؟

سوخو-30 اگه خوب بود روسها دنبال نسخه 35 نمیرفتند همانطور که گفتم سوخو-30 مثل اف-15 منسوخه چون در جنگ های نوین هیچکدومشون

پیروز نخواهند بود جنگهای کنونی و آینده جنگی هستند که حداقل دشمنت رافائل هست و شما حداقل به سوخو-35 نیاز دارید نه سوخو-30 و امثالهم

قبل از اینکه سوخو-30 رو ستایش کنید کمی به داشته های دشمنمون هم توجه کنید

 

حرف شما درسته منتها باید شرایط رو در نظر گرفت...

بله سوخو 35 بهتر است اصلا سوخو 50 باید بگیریم...اما ایا شرایطش هست!؟ اصلا مگه فقط خریدن هست! باید به خریدن افتخار کرد یا تولید! ... ما بودجه کافی برای سوخو 35 نداریم...اصلا فرض کن داشته باشیم ، روس ها اجازه تولید در یاران حتی بصورت ونتاژ 100 درصدی رو هم نخواهند داد... به ایندش فکر کنیم...اگه روس ها طبق عادتشون رنگ عوض کنند قطعات سوخو 35 رو از کجا باید تهیه کنیم! در حالی که سوخو 30 در کشورهای زیادی ساخته میشه و قطعاتش قابل تهیه تر از 35 هست.

ما در زمینه هوایی کمی عقب موندیم... لازمه یه احیای دوباره بشیم... اگه بتونیم به تکنولوژی های ساخت سوخو 30 دست پیدا کنیم(حداقل در برخی قطعات) و بتونیم تحت لایسنس اون رو در ایران تولید کنیم (به خصوص نسخه دارای کانارد و خروجی متغیر) حداقل می تونیم در زمینه دفاع هوایی حرفهایی برای گفتن داشته باشیم....

 

همین کشورهای منطقه در راسشون امریکا از همین تجهیزات هوایی تاریخ مصرف گذشته واهمه دارند... دکترین نظامی ما بر مبنای دفاع هست... ما با داشتن سامانه های ضد هوایی و موشکی که داریم توش خوب جلو میریم با همین سوخو 30 می تونیم از حریم هوایی مون در مقابل اف 35 ها دفاع کنیم.

 

ضمنا اینکه میگید سوخو 35 ، خوب بگید سوخو 50 ... اگه نمیدند که خوب همون 35 رو هم نداند تا حالا ... یعنی مستشاران و فرماندهان نظامی ما نمی دونند سوخو 35 بهتر از سوخنو 30 هست! خوب شرایطش نیست که دنبال سوخو 30 هستند.

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با عرض سلام وخسته نباشید

دوستان ما داریم در مورد 1. خرید 2. تولید 3.انتقال تکنولوژی4.تعداد.. ..حرف میزنیم در حالی که این مراحل توسط وزارت دفاع طی شد (کسانی که درامور خرید هستن بهترازمن میدونن که چی برای این مملکت بهتر هست ) شرمند ولی بهتربرای مثال در مورد  نوع رادار ارایه فازی  فعل یا غیر فعل ویا پالس داپلر و.... حرف بزنیم بهتر نیست با عرض ادب فراوان به دوستان

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ادامه ی این بحث جز به بیراهه بردن تاپیک فایده ای نداره.

شما در گفته هاتون جز نتیجه گیری شخصی چیزی رو عنوان نکردید و بنده هم قصد ندارم نتایج مورد نظر خودمو در جوابش عنوان کنم.

اشتراکات و تفاوت های سوخو-30 و سوخو-35 هم بارها گفته شده و با دید شما فعلا فقط پاکفا جنگنده هست و بقیه همه منسوخند! و با توجه به استدلالتون فردا روسیه امتیاز تولید اس-400 و توپول-ام و اسکندر رو هم یکجا به ما خواهد داد چون نمیخواد مرزهای روسیه با ناتو و متحدینش احاطه بشه.

گذر زمان همه چیز رو مشخص میکنه.

تا اون زمان موفق و موید باشید.

بنده همچین ادعایی ندارم که روسیه صفر تا صدش و به ما میده

اگه مایل هستین در خصوصی ادامه بدیم


حرف شما درسته منتها باید شرایط رو در نظر گرفت...

بله سوخو 35 بهتر است اصلا سوخو 50 باید بگیریم...اما ایا شرایطش هست!؟ اصلا مگه فقط خریدن هست! باید به خریدن افتخار کرد یا تولید! ... ما بودجه کافی برای سوخو 35 نداریم...اصلا فرض کن داشته باشیم ، روس ها اجازه تولید در یاران حتی بصورت ونتاژ 100 درصدی رو هم نخواهند داد... به ایندش فکر کنیم...اگه روس ها طبق عادتشون رنگ عوض کنند قطعات سوخو 35 رو از کجا باید تهیه کنیم! در حالی که سوخو 30 در کشورهای زیادی ساخته میشه و قطعاتش قابل تهیه تر از 35 هست.

ما در زمینه هوایی کمی عقب موندیم... لازمه یه احیای دوباره بشیم... اگه بتونیم به تکنولوژی های ساخت سوخو 30 دست پیدا کنیم(حداقل در برخی قطعات) و بتونیم تحت لایسنس اون رو در ایران تولید کنیم (به خصوص نسخه دارای کانارد و خروجی متغیر) حداقل می تونیم در زمینه دفاع هوایی حرفهایی برای گفتن داشته باشیم....

 

همین کشورهای منطقه در راسشون امریکا از همین تجهیزات هوایی تاریخ مصرف گذشته واهمه دارند... دکترین نظامی ما بر مبنای دفاع هست... ما با داشتن سامانه های ضد هوایی و موشکی که داریم توش خوب جلو میریم با همین سوخو 30 می تونیم از حریم هوایی مون در مقابل اف 35 ها دفاع کنیم.

 

ضمنا اینکه میگید سوخو 35 ، خوب بگید سوخو 50 ... اگه نمیدند که خوب همون 35 رو هم نداند تا حالا ... یعنی مستشاران و فرماندهان نظامی ما نمی دونند سوخو 35 بهتر از سوخنو 30 هست! خوب شرایطش نیست که دنبال سوخو 30 هستند.

سوخو-50؟؟؟؟ الان من حرفی از پکفا زدم؟؟؟؟ مبحث اصلی سوخو-35 هست؟؟؟؟ چطور بودجه برای خرید سوخو-30 داریم واسه سوخو-35 نداریم؟؟؟؟

خرید بدون انتقال تکنولوژی یعنی حماقت حالا میخواد این خرید 1 فروند باشه میخواد1000 فروند باشه ما الان خریدیم و وابستگی نشون دادیم دهه های آینده چی اون موقع هم باید وابسته باشیم؟؟؟

خیلی وقت پیش باید به فکر تولید تحت لیسانس جنگنده های روسی و چینی میبودیم نه الان ، من با سوخو-30 مشکلی ندارم فقط معتقدم هر طور شده باید ما هم بسازیمش والسلام

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بجای این حرف ها بشینین چهارتا کتاب در باب پیشرانه یا ... بخونید شاید تونستید یه موتور هواپیمایی چیزی درست کنید....

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام

 

 

خب همین 6فروند لود شده همم برای سوخو 30 رو سنگینتر خواهد کرد وبالطبع بردش کم خواهد شد

 

بله ولی چقدر؟ برای سوخو 30 میشه آرایش مشابه 2 تا آدر، 2 تا آلامو و 2 تا آرچر رو در نظر گرفت که مجموع وزنشون میشه حدود 1320 کیلو، یعنی کمی بیش از یک هشتم میزان حمل بار مجاز توسط سوخو 30، با این حساب شاید برد پروازی اون حدود 500 کیلومتر افت کنه و چون جنگنده نزدیک سوخترسان خودی هست مشکلی وجود نداره.

 

 

اول اینکه این مطلب صحیح هست که دوره بازبینی موتور های AL31

4000 ساعت هستش؟ اگر این مطلب صحیح هست راهکار چیست؟

 

خیر چنین  نیست، هنوز موتورهای روسی فاصله قابل توجهی با نمونه های غربی در این زمینه دارند، البته قرار هست در AL-41 به این عدد که فرمودید برسند ولی مشکل در لبه تکنولوژی هست، یعنی علم مهندسی مواد. که روسها از غربی ها عقبتر هستند.

 

 

ایا میتوان درخواست موتور دیگری از روس ها برای نصب روی جنگنده داشت؟

 

موتور دیگر یعنی ورژنهای بالاتر همین موتور و یا از اون بالاتر یعنی AL-41 و ورژنهای بالاتر هم یعنی تکنولوژی بالاتر که بعیده روسها به ما بدهند.

 

 

ایا گرفتن خط تولید موتور یا قراردادی در این زمینه بسته شه بهتره؟

 

صد در صد، ولی رضایت طرف مقابل و توان چانه زنی شما هم شرطه که ما در این زمینه بسیار ضعیف هستیم.

 

 

خود روس ها برای ترمیم و بهتر کردن این موتور کاری نکردن؟

 

چرا، واریانتهای مختلفی برای این موتور ارائه شده که با یک جستجوی ساده می تونید به اونا دست پیدا کنید.

 

 

ایا خرید تانکر بهتر از اداپته کردن سوخترسان های خودمون نیستش؟

به دلیل عمر بالای ناوگان سوخترسانی نهاجا

 

دوست عزیز فرمایش شما متین، ولی فعلا در کوتاه مدت چاره ای جز این نیست، ضمن اینکه در نهایت بهترین راهکار برای ما انتقال تعدادی از 330 های خریداری شده از هما به نیروی هوایی و تبدیل اونها به سوخترسان هست( که خیلی بهتر از سوخترسانهای روسی خواهند بود)

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

حرف شما درسته منتها باید شرایط رو در نظر گرفت...
بله سوخو 35 بهتر است اصلا سوخو 50 باید بگیریم...اما ایا شرایطش هست!؟ اصلا مگه فقط خریدن هست! باید به خریدن افتخار کرد یا تولید! ... ما بودجه کافی برای سوخو 35 نداریم...اصلا فرض کن داشته باشیم ، روس ها اجازه تولید در یاران حتی بصورت ونتاژ 100 درصدی رو هم نخواهند داد... به ایندش فکر کنیم...اگه روس ها طبق عادتشون رنگ عوض کنند قطعات سوخو 35 رو از کجا باید تهیه کنیم! در حالی که سوخو 30 در کشورهای زیادی ساخته میشه و قطعاتش قابل تهیه تر از 35 هست.
ما در زمینه هوایی کمی عقب موندیم... لازمه یه احیای دوباره بشیم... اگه بتونیم به تکنولوژی های ساخت سوخو 30 دست پیدا کنیم(حداقل در برخی قطعات) و بتونیم تحت لایسنس اون رو در ایران تولید کنیم (به خصوص نسخه دارای کانارد و خروجی متغیر) حداقل می تونیم در زمینه دفاع هوایی حرفهایی برای گفتن داشته باشیم....

همین کشورهای منطقه در راسشون امریکا از همین تجهیزات هوایی تاریخ مصرف گذشته واهمه دارند... دکترین نظامی ما بر مبنای دفاع هست... ما با داشتن سامانه های ضد هوایی و موشکی که داریم توش خوب جلو میریم با همین سوخو 30 می تونیم از حریم هوایی مون در مقابل اف 35 ها دفاع کنیم.

ضمنا اینکه میگید سوخو 35 ، خوب بگید سوخو 50 ... اگه نمیدند که خوب همون 35 رو هم نداند تا حالا ... یعنی مستشاران و فرماندهان نظامی ما نمی دونند سوخو 35 بهتر از سوخنو 30 هست! خوب شرایطش نیست که دنبال سوخو 30 هستند.

مطمئنین میشه با سوخو 30 و پشتیبانی زمینی و موشک های برد بلند و قوی جلوی ورود f35 رو گرفت و حتی منهدمش کرد؟! نمیشه این پول رو روی تعمیر و ارتقا f14 ها بزاریم و از اونها استفاده کنیم؟ ویرایش شده در توسط parsaamini
  • Upvote 1
  • Downvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام

 

 

بله ولی چقدر؟ برای سوخو 30 میشه آرایش مشابه 2 تا آدر، 2 تا آلامو و 2 تا آرچر رو در نظر گرفت که مجموع وزنشون میشه حدود 1320 کیلو، یعنی کمی بیش از یک هشتم میزان حمل بار مجاز توسط سوخو 30، با این حساب شاید برد پروازی اون حدود 500 کیلومتر افت کنه و چون جنگنده نزدیک سوخترسان خودی هست مشکلی وجود نداره.

 

 

خیر چنین  نیست، هنوز موتورهای روسی فاصله قابل توجهی با نمونه های غربی در این زمینه دارند، البته قرار هست در AL-41 به این عدد که فرمودید برسند ولی مشکل در لبه تکنولوژی هست، یعنی علم مهندسی مواد. که روسها از غربی ها عقبتر هستند.

 

 

موتور دیگر یعنی ورژنهای بالاتر همین موتور و یا از اون بالاتر یعنی AL-41 و ورژنهای بالاتر هم یعنی تکنولوژی بالاتر که بعیده روسها به ما بدهند.

 

 

صد در صد، ولی رضایت طرف مقابل و توان چانه زنی شما هم شرطه که ما در این زمینه بسیار ضعیف هستیم.

 

 

چرا، واریانتهای مختلفی برای این موتور ارائه شده که با یک جستجوی ساده می تونید به اونا دست پیدا کنید.

 

 

دوست عزیز فرمایش شما متین، ولی فعلا در کوتاه مدت چاره ای جز این نیست، ضمن اینکه در نهایت بهترین راهکار برای ما انتقال تعدادی از 330 های خریداری شده از هما به نیروی هوایی و تبدیل اونها به سوخترسان هست( که خیلی بهتر از سوخترسانهای روسی خواهند بود)

خیلی ممنون از اطلاعات مفیدی که در اختیار بنده و سایرین قرار میدید
:rose: :rose: :rose:

اگر ممکن هست مقاله ایی معرفی کنید جهت مطالعه تکمیلی ممنون میشم

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مطمئنین میشه با سوخو 30 و پشتیبانی زمینی و موشک های برد بلند و قوی جلوی ورود f35 رو گرفت و حتی منهدمش کرد؟! نمیشه این پول رو روی تعمیر و ارتقا f14 ها بزاریم و از اونها استفاده کنیم؟


اف٣٥ هيولا نيست كه خوده آمريكا هم ميدونه ي شكست بوده ولي برعكس ما اونا انقد در تبليغات قدرتمند هستند كه همه فكر مي كنند اف ٣٥ خداي اسمان هاست
  • Upvote 11
  • Downvote 16

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اف٣٥ هيولا نيست كه خوده آمريكا هم ميدونه ي شكست بوده ولي برعكس ما اونا انقد در تبليغات قدرتمند هستند كه همه فكر مي كنند اف ٣٥ خداي اسمان هاست

شما به چی میگی شکست یه وقت یکی هدفش اینه دکتراش رو از MIT بگیره میره استنفورد!! این براش شکسته!!!!

 

یه وقت یکی دکتری دانشگاه آزاد قبول میشه دیگه خدا رو بنده نیست!!!

فکر کنم شکست رو برای F35 از این دید بشه بررسی کرد.

اگرچه اگر ما درست مدیریت میکردیم منابعمون رو و مسئولین عالم به علم روز و بیغرض داشتیم نسل 6 جنگنده هم چیزی نیس، که نشه ضدش رو ساخت اونم بصورت عملیاتی و عالی.

  • Upvote 10
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
به دلیل شباهات های زیاد سوخو30 و سوخو35 یکی از دوستان لطف کنه تفاوت های این دو هواپیما رو البته به جز تفاوت در طراحی بدنه ذکر کنه
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

شما به چی میگی شکست یه وقت یکی هدفش اینه دکتراش رو از MIT بگیره میره استنفورد!! این براش شکسته!!!!

 

یه وقت یکی دکتری دانشگاه آزاد قبول میشه دیگه خدا رو بنده نیست!!!

فکر کنم شکست رو برای F35 از این دید بشه بررسی کرد.

اگرچه اگر ما درست مدیریت میکردیم منابعمون رو و مسئولین عالم به علم روز و بیغرض داشتیم نسل 6 جنگنده هم چیزی نیس، که نشه ضدش رو ساخت اونم بصورت عملیاتی و عالی.

دوستان منو با منفیاشون منو مورد لطف قرار دادند icon_cheesygrin ولی منظور من این نبود که مدیریت ما عالیه نه بحث چیز دیگس گفتن ما میتونیم جلوی اف 35 رو تو اسمون خودمون بگیریم من میگم چرا نگیریم fi_lone_ranger حتی اگر برترین جنگنده رو داشته باشی تنها 75 درصد در اسمون برتری داره چون اف35 هم کامل رادارگریز نیست


به دلیل شباهات های زیاد سوخو30 و سوخو35 یکی از دوستان لطف کنه تفاوت های این دو هواپیما رو البته به جز تفاوت در طراحی بدنه ذکر کنه

داده نمایی اول برای سوخو30 و دومی برای سوخو 35

http://uupload.ir/files/azpy_1166578.png

http://uupload.ir/files/83ke_457125.png

  • Upvote 7
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اگه آقایان مدیریت درست و درمونی داشتند الان ما خودمون تولید کننده بودیم نه وارد کننده ، سوخو-30 یا35 رو طول میکشه تا کپی کنیم تا اون موقع هم حریفامون به نسل 5 مجهز میشند

برام جالبه که دوستان خیلی راحت درباره کپی کاری صحبت میکنن کپی کاری و مهندسی معکوس خودش یه دانش خیلی بزرگیه شما یه جوری از کپی کاری سو.خو30و35حرف میزنید که انگار نقشه انفجاری جنگنده رو میگیرین میدن به چاپگر سه بعدی و سپس اون قطعات تولیدی رو سرهم میکنید میشه جنگنده .اگه اینجوری بود که الان 50ساله تایگر داریم هنوز هم نتونستیم اونو از اول درست و حسابی کپی کنیم

ویرایش شده در توسط arjemandi
  • Upvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خیر چنین  نیست، هنوز موتورهای روسی فاصله قابل توجهی با نمونه های غربی در این زمینه دارند، البته قرار هست در AL-41 به این عدد که فرمودید برسند ولی مشکل در لبه تکنولوژی هست، یعنی علم مهندسی مواد. که روسها از غربی ها عقبتر هستند.

موتور دیگر یعنی ورژنهای بالاتر همین موتور و یا از اون بالاتر یعنی AL-41 و ورژنهای بالاتر هم یعنی تکنولوژی بالاتر که بعیده روسها به ما بدهند.

 

موتور  AJ-41 هرچند که دارای بهبودهایی نسبت به نسل قبل هست اما در موضوع یاد شده که زمان بین دو اورهال هست همچنان روی عدد 1000 ساعت ایستاده!

 

اینجا باید دقت داشت که موتور یدکی به تعداد متناسب در قرار داد خریداری بشه (قطعا میشه) و با توجه به قیمت 2.8 میلیون داری این موتور، میانگین زمان بین اورهال ها و عمر کلی کم این موتور که 3000 ساعته خیلی باعث دردسر نخواد بود.

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.