Ahmad6644

ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ( خبرها ، حواشی ، تحلیل ها ، احتمالات ! و .... )

Recommended Posts

در صورت خرید سوخو، فالکرون و فنسر تغییر شدیدی در نیروی هوایی خود شاهد خواهیم بود 

ولی این ملزوم به هماهنگ کردن آن به سیستم های خودمان و جنگ الکترونیک و ضد جمینگ برای آن ها است که اگر این کار را لحاظ نکنیم هنوز دست پایین را خواهیم داشت 

 

اما در صورت خرید این جنگنده ها، آرایش ناوگان ما چگونه خواهد شد 

حقیقت را بگویم در شرایطی نیستیم که اف 4 اف 5 و اف 14 های خود را کنار بگذاریم بویژه که اکنون به تکنولوژی های ان ها آشنا و مسلط هستیم و توانسته ایم موشک های خود را روی آنها سوار کنیم 

از سوی دیگر خلبانان ما در سبک غربی آموزش دیده اند و تطابق برای کنترل جنگنده های شرقی برای آنها زمان بر خواهد بود بویژه که ما روی مهارت خلبانان خود حساب ویژه باز کرده ایم و انتظار داریم همان مهارتی که با جنگنده های غربی نشان می دهند با جنگنده شرقی نشان دهند

 

سوال 

چه مدت طول می کشد مهارت کافی برای کنترل این جنگنده ها کسب شود و تبحری در حد زمان جنگ ایجاد شود؟

جنگنده های اف 4، اف 5 ما به کدام قسمت جهت ماموریت منتقل می شوند و ماموریتشان چه تعریف خواهد شد؟

درصورت خرید در تعداد بالا

میتوان ایرگارد و شاید تایگر ها رو بازنشسته کرد

شاید هم نیروی هوایی سپاه علاقمند

بکارگیری از تایگر برای پشتیبانی زمینی باشه و بعنوان جایگزین برای توکانو ازش استفاده کنه

حتی میشه اذرخش به خدمت بگیره و تایگر ها رو در شرایط عملیاتی به انبار بفرسته

بدلیل اینکه تایگر ها خستگی سازه شدیدی دارند حداقلش آذرخش ها نوسازند... حداقلش اینه

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در مورد خرید سوخو 30 دوستان مطلبی رو باید در نظر بگیرن. اول از همه اگه سوخو 30 بدن باید جشن بگیریم زیاد دلتون رو صابون نزنین که اتفاق خاصی قرار بیفته.

ما دهه ها از فناوری روز نظامی عقب بودیم و الان یهو نمیتونیم با جنگنده پیشرفته ای مثل سوخو 35 کار کنیم تازه همیشه در مورد روسها این نکته رو باید در نظر گرفت که خدمات پس از فروششون افتضاح هست و حالا اگه مشکلی تو تامین قطعات سوخو30 پیش بیاد چین و هند هم این قطعات رو تولید میکنن واسه همین میشه از اونا هم تامین کرد.

این که دوستان میگن موتور سوخو35 یا سامانه های الکترونیکی اون رو رو سوخو30 نصب کنیم من امیدوارم این اتفاق نیفته چون علاوه بر افزایش هزینه بازم تو تعمیرات مار و دچار مشکل میکنه و بسیار پیچیده میشه کار با اون.

به شخصه دوست دارم تعداد میگ 35 هم بخریم ولی مشل تامین قطعات اون باز هم مطرح و ای کاش از چین هم جنگنده میخریدیم تا هم به بازارش راه پیدا کنیم و هم روسیه باز هم فکرهای الکی نکنه که تو بازار ایران تنهاست.

در وهله اول بهترین کار خرید تعداد محدودی سوخو30  و یاک 130 برای اموزش و اشنایی و فراهم اوردن زیرساختهای مورد نیاز برای یک جنگنده مدرن شرقی هست و بعدش به نظرم همکار با چین در پروژه های نسل 5 این کشور جی 20 و جی 31 الیبته پس مدتی ( چند سال) تجربه در زمینه جنگده های نسل چهر و امکان مونتاژ احتمالیش در صورت سفارش زیادش هست .

  • Upvote 3
  • Downvote 20

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

این حرف که همه میگن ما با سوخو 35 نمیتونیم کار کنیم رو از کجا در میارین میگین.

ما اگه با روسها اتحاد استراتژیک ببندیم میتونیم مثل چین و هند به خیلی از تکنولوژی ها و خدمات روز دنیا دست پیدا کنیم.

با پول میشه خیلی چیزها رو خرید و رابطه نزدیک و اتحاد استراتژیک که ازش حرف میزنن میتونه میتونه واقعا بهمون کمک کنه .

  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

قرارداد فروش سوخو30 در جریان بازدید وزیر دفاع ایران از مسکو امضا نمی شود

 

تهران واقعا علاقمندی خود به خرید چند فروند هواپیمای جنگنده "سوخو ـ 30 اس ام" از روسیه را نشان می دهد اما قرارداد مربوطه در جریان بازدید فعلی سردار حسین دهقان، وزیر دفاع ایران از مسکو امضا نخواهد شد.

 

یک مقام عالی رتبه سازمان فدرال همکاری های فناوری نظامی روسیه ضمن اعلام این مطلب به خبرگزاری "ریا نووستی" خاطرنشان ساخت فعلا طرفین در حال بحث درباره این مسئله هستند.

 

http://ir.sputniknews.com/world/20160216/1211526.html

 

 

مرحله جدید همکاری فن آوری – نظامی روسیه و ایران

ولادیمیر ساژین

 

پانزدهم و شانزدهم فوریه حسین دهقان وزیر دفاع ایران در یک سفر کاری به مسکو آمد.

 

وی مذاکراتی با همتای روسی خود سرگی شایگو و همچنین با مشاور رئیس جمهور روسیه ولادیمیر کوژین و معاون نخست وزیر دیمیتری راگوزین داشت. در جریان دیدار مسائل تضمین امنیت بین المللی ، مبارزه با تروریسم و اوضاع در سوریه و در خاور میانه در کل و همچنین همکاری نظامی — فن آوری دو کشور بحث و بررسی شدند. چشم اندازهای توسعه ی همکاری فن آوری — نظامی بین روسیه و ایران چیست؟ شرق شناس و تحلیل گر سیاسی ولادیمیر ساژین در این باره می گوید:
لازم به یادآوری است که ایران از قدیم یکی از خریداران عمده ی تسلیحات روسی است. در زمان محمد رضا شاه پهلوی مسکوهمکاری نظامی — فن آوری خود را با ارتش ایران تقویت نمود.
پس از انقلاب اسلامی از آغاز سال های 90 تا زمان آغاز اجرای تحریم های بین المللی علیه تهران ، همکاری فن آوری- نظامی با این کشور توسعه ی پویا داشته و با حجم بسیار بالایی صورت می گرفت.


ساژین ادامه می دهد: در آن دوره هواپیماهای شکاری میگ-29 ، بمب افکن های سو-24 ام کا ، سامانه های موشکی اس-200 ب ، موشک های هوانوردی ، سه زیر دریایی دیزلی- الکتریکی و ده ها هلیکوپتر می-17 و می —171 به ایران فرستاده شد.
توافق عمده از سال 1991 بسته شد که دریافت گواهینامه و ارائه همکاری فن آوری در سازمان دهی تولید یک هزار تانک تی —72 اس و 1500 خودرو جنگی پیاده نظام بی ام پ —2 در ایران بود. ضمنا روسیه به ایران سامانه موشکی " تاپ —ام 1 " را فرستاد.
در عین حال تحریم های بین المللی که علیه جمهوری اسلامی ایران به خاطر برنامه های هسته ای اجرا شدند اجازه ندادند که همکاری فن آوری- نظامی پیشرفت کند. در آن زمان قرارداد مربوط به ارسال سامانه موشکی اس-300 به ایران لغو شد. ساژین تاکید می کند که این کار توسط مسکو در سال 2010 به طور کاملا موجه انجام شد. در آن شرایط پیچیده ارسال سامانه موشکی، اوضاع حول ایران را دشوار تر کرده و مخالفین ایران را برای حمله به این کشور ترغیب می کرد.


انعقاد " توافق هسته ای" و به دنبال آن آغاز روند لغو تحریم ها از ایران امکانات جدیدی را برای توسعه ی همکاری فن آوری نظامی بین روسیه و ایران گشود. این امر گامی برای حل مشکلات اس-300 نیز بود. در واقع قطع نامه ی شورای امنیت سازمان ملل متحد که معاهده ی هسته ای را تایید نمود، صادرات تسلیحات تهاجمی سنگین به ایران را برای پنج سال و موشک ها و فن آوری های موشکی را برای هشت سال ممنوع کرده است. اما همکاری فن آوری — نظامی چنین انواعی از تسلیحات و فن آوری نظامی را شامل نمی شود.
در سپتامیر سال 2015 قرارداد جدیدی برای ارسال سامانه موشکی اس-300 پی ام او —2 به ایران امضاء شد. اجرای سند یعنی ارسال آن به ایران باید در ماه های اول سال 2016 شروع شده و در پاییز به اتمام برسد. یادآوری می کنیم که در ساختار هر مجموعه ، پست فرماندهی هنگ و دو گردان با چهار راکت انداز در هر کدام است و بهای دو مجموعه ی اس —300 پی ام او-2 تقریبا یک میلیارد دلار خواهد بود. در محوطه ی مانورهای نظامی کاپوستین یار بلافاصله پس از امضای قرارداد اولین مجموعه سامانه موشکی فرستاده شد. در حال حاضر این سیستم ها در آنجا آزمایشاتی را برای تایید خصوصیات فن آوری ذکر شده سپری می کنند. سپس آنها به بندر روسی در دریای خزر فرستاده شده و از آنجا از طریق دریا به ایران می روند.


ضمنا در سال 2016 تقریبا 80 متخصص ایرانی آمادگی برای بهره برداری از اس-300 ام پی او-2 را در مراکز تحصیلی روسی آموزش می بینند. آموزش تقریبا 4 ماه به طول می انجامد. قیمت آن در قرارداد ذکر شده است.
می توان گفت که انعقاد قرارداد مربوط به سامانه موشکی ، امکانات جدیدی را برای توسعه ی همکاری نظامی بین روسیه و ایران گشوده است. براساس ارزیابی کارشناسان ، ایران به تسلیحات امروزی به ارزش کلی 13 میلیارد دلار نیازمند است. بعید نیست که همه اینها ، قراردادهای آینده با صنایع دفاعی روسیه باشد.

سفر اخیر وزیر دفاع ایران ، چنین گمان هایی را تقویت می کند. در حاشیه های این سفر نظراتی به چشم می خورد که نظامیان ایران می خواستند فن آوری نظامی روسی و تسلیحاتی را به ارزش 8 میلیارد دلار بخرند. چه چیزی نظامیان ایرانی را به روسیه علاقه مند کرده است؟


در وهله ی اول امکان ایجاد سیستم های گسترده دفاع ضد هوایی با کمک روسیه که بر وجود سیستم های کوچک برد، برد متوسط و دوربرد دلالت دارد. این سیستم می تواند بر اساس فن آوری های روسی ساخته شود. یکی از مهم ترین عناصر چنین سیستمی ، هواپیماهای شکاری چند منظوره سو-30 اس ام است که ایران قصد دارد تعداد زیادی از آنها را خریداری کند. همچنین مشورت در خصوص ارسال احتمالی سیستم های موشکی ساحلی " باستیون" با موشک های ضد کشتی مافوق صوت " یاختون" (یاخونت) ، هواپیماهای آموزشی — جنگی یاک-130 ، هلی کوپترهای خانواده ی می —8/17 و فن آوری دریایی شامل زیردریایی های دیزلی — الکتریکی و قایق های روی آب کلاس " فرگات"(فریگیت-ناوشکن) و همچنین تانک های تی-90 است.


قابل ذکر است که در مرحله ی کنونی همکاری فن آوری —نظامی تهران سعی دارد نه تنها خود فن آوری نظامی را خریده بلکه در وهله ی اول فن آوری های معاصر تولید آنرا نیز وارد نماید. طی سال های طولانی ایران در ایزوله بوده و امکان دریافت نمونه های جدید تسلیحات و فن آوری تولید آنها را نداشته است. همه چیزهایی که صنایع دفاعی ایران در سال های اخیر ساخته است: هواپیماهای جنگی ، تانکها، انواع سیستم های موشکی و سیستم های دفاع ضد هوایی و غیر ، شبیه سازی بوده و یا در بهترین حالت با تغییرات طراحی تسلیحات موجود در ارتش ایران که نمونه های قدیمی فن آوری های جنگی خارجی از شوروی ، آمریکا ، چین و کره ی شمالی به روز شده بودند.(!) معرفی های بیشمار تولیدات جدید صنایع دفاعی ایران اغلب در زمان ریاست جمهوری احمدی نژاد صورت می گرفت و تنها تبلیغاتی با هدف تقویت روحیه ی نظامی ارتش و ملت ایران بود.


امروز ایران به ارتش قدرتمند و موثر نیازمند است. که با تکیه بر منابع خود و فن آوری های مدرن خارجی ایجاد می شود. بنابراین موضع رهبر جمهوری اسلامی ایران در اولویت های خرید نه تکنیک بلکه تکنولوژی کاملا عاقلانه و عمل گرایانه است.
روسیه می تواند و باید شریک مطمئن ایران باشد.(!) این امر به تانک های تی —90 و فن آوری های هوایی مرتبط است. متخصصین روسی پیش بینی می کنند که در آینده قابل پیش بینی ارتباط روسیه و ایران در زمینه همکاری فن آوری — نظامی بیشتر به طرف اجرای پروژه های مشترک پیش می رود. در وهله ی اول این امر به آن انواع تسلیحات مرتبط است که بر اساس آن ها ایران تحولات مشخص ساختاری و علمی داشته و همچنین پایگاه های تولیدی لازم خواهدداشت. تسلیحات زمینی و از جمله فن آوری زرهی و فن آوری دریایی در اولویت های آن هستند.


چشم اندازهای گسترده همکاری فن آوری نظامی آماده سازی نظامیان ایرانی و پرسنل فن آوری نظامی در موسسه های آموزشی نظامی را مد نظر دارد. این مسئله ممکن است در مذاکرات در مسکو بحث و بررسی شده باشد.
ساژین خاتمه می دهد: شک و تردیدی نیست که وزیر دفاع ایران حسین دهقان در مسکو تعداد زیادی از موضوعات برای بحث و گفتگو با همتاهای روسی داشت. و باید امیدوار بود که تمامی طرح های مورد بحث و تفکرات در واقعیت به نفع روسیه ، ایران و تضمین امنیت در خاور میانه و جهان است.

 

 

http://ir.sputniknews.com/iran/20160216/1211440.html

ویرایش شده در توسط Mosip
  • Upvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

این حرف که همه میگن ما با سوخو 35 نمیتونیم کار کنیم رو از کجا در میارین میگین.

ما اگه با روسها اتحاد استراتژیک ببندیم میتونیم مثل چین و هند به خیلی از تکنولوژی ها و خدمات روز دنیا دست پیدا کنیم.

با پول میشه خیلی چیزها رو خرید و رابطه نزدیک و اتحاد استراتژیک که ازش حرف میزنن میتونه میتونه واقعا بهمون کمک کنه .

کشوری که هنوز  یه هواپیمای اموزشی رو خودش طراحی نکرده و نساخته اخرین خرید نظامیش در بعد هوایی مربوط به نزدیک به 3 دهه تا دو دهه پیش هستش تو تمام بخش ها کمبود شدید داره ( سلاح و ترابری و ...) و ... چه طور میخواد یهو با نسل 4.5 کار کنه . 

شما هم مطمئن باش با روسها اتحاد استراتژیک میبندیم شک نکن فقط اول اس 300 بزار بیاد و بعد دنبال سوخو35 برو

  • Upvote 3
  • Downvote 26

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

کشوری که هنوز  یه هواپیمای اموزشی رو خودش طراحی نکرده و نساخته اخرین خرید نظامیش در بعد هوایی مربوط به نزدیک به 3 دهه تا دو دهه پیش هستش تو تمام بخش ها کمبود شدید داره ( سلاح و ترابری و ...) و ... چه طور میخواد یهو با نسل 4.5 کار کنه . 

شما هم مطمئن باش با روسها اتحاد استراتژیک میبندیم شک نکن فقط اول اس 300 بزار بیاد و بعد دنبال سوخو35 برو

 

کار کردن با هواپیمای نسل 4++ مثل سوخو 35 اونقدر هم معجزه نمی خواد که ما نداشته باشیم! مگه اوگاندا هواپیما ساخته که الان سوخو 30 داره!؟ ضم اینکه ما تجربه ساخت صاعقه رو داریم!

شما مثل اینکه یادت رفته تامکت در زمون خودش یه هیولای با اوج فناوری بود که یهو داده شد به ایران و ما تونستیم حتی بدون حضور مستشاران امریکایی ازش استفاده کنیم!سوخو 35 که جای خود داره...ضمن اینکه ایرن دنبال سوخو 35 نیست و فعلا سوخو 30 رو میخواند...حداقل اخرین مطالب از زبان خود وزیر دفاع این رو میگه.

سوخو 30 هم حتی داره  تو اوگاندا استفاده میشه... حرف شما کلا کمی بی معنی هست... یه جور خودزنی هست...مثل این می مونه بگی طرف یه عمره با مداد نوشته حالا بهش یهو مداد نوکی بدی، بگی نمی تونه باهاش کار کنه!؟ این هم هونه در ابعاد بزرگتر...اموزش و  تولید تحت لاینس پس برای چیه!؟

 

ایران در حال حاضر هم با روس ها متجد استراتژیک هست! منظور از استراتژیک متحد هژمونی مثل اروپا و غرب نیست...متحدی که بر سمایل راهبردی خودشون اتفاق نظر دارند و در حال همکاری روی اهداف خودشون هستند...هم دولتمردان خود روسیه مثل پوتین از تحاد حرف زده و هم دولتمردان ایران... اینکه این اتحاد چقدر قوی تر بشه و یا ضعیف تر بشه رو باید به شرایط و البته توان سیاسی-اقتصادی-امنیتی ایران گره زد.

در حال حاضر روس ها تحت فشار هستند و خودشون هم می دونند اگه مثل یرتسین بخواند به سمت غرب برند باید قید قدرت و نفوذ رو بزنند... پس دنبال متحد هستند ضمن اینکه در هر حال عقبه شانگهای و بریکس و متحدان تاریخی مثل چین و هند رو هم دارند(هر چند اونا هم منافع خودشون رو دارند) و در اروپا هم سر تحریمشون اختلاف زیاد هست... .بهترین فرصت برای ما استفاده از این موقعیت هست.

ویرایش شده در توسط Argada
  • Upvote 16
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

واقعا شما نگران کار کردن پرسنل هوایی ما با نسل 4.5هستین.واقعا جای تعجب هست نگرانی همه بچه های سایت از عدم خرید یا تحویل این جنگنده هاست شما ایران رو حتی تو سطح عراق هم در نظر نگرفتی.شاید مشکل ساخت و طراحی در ایران وجود داره که نه به هوش ایرانی ربط داره که بیشترش مسیله مدیریتی هست ولی از نظر کاربرد تکنولوژی ایران در منطقه حداقل رو دست نداره 

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ایران به دنبال خرید 8 میلیارد دلار تسلیحات روسی است
 

یک روزنامه روسی درباره سفر وزیر دفاع ایران به روسیه نوشت: ایران قصد دارد به مبلغ هشت میلیارد دلار انواع تسلیحات را از روسیه خریداری کند.

 

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا به نقل از ایرنا، روزنامه کامرسانت روسی با اشاره به حضور سردار «حسین دهقان» وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ایران در مسکو، نوشت: «وزیر دفاع ایران با سرگئی شایگو، همتای روس خود و دمیتری راگوزین، معاون امور دفاعی نخست‌وزیر روسیه دیدار می‌کند و به گفته یک مقام نزدیک به کاخ کرملین با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه نیز دیدار خواهد کرد.»

روزنامه روسی به نقل از مقام‌های عرصه همکاری‌های فنی -نظامی روسیه نوشت: «طرف ایرانی می‌خواهد از روسیه تسلیحات و ادوات جنگی به ارزش بیش از هشت میلیارد دلار خریداری کند.»

این مقام‌ها خاطرنشان کردند: «دیدار وزیر دفاع ایران از مسکو باید برخی از معاملات کلیدی با روسیه را پیش ببرد و تهران فهرستی از تسلیحات و تجهیزات نظامی مورد نیاز را به مسکو تحویل داده است.»

روزنامه روسی نوشت: «بر اساس اطلاعات خبرگزاری روسی اینترفاکس-ای.وی.ان، طرف ایرانی علاقه‌مند به خرید جنگنده‌های روسی از نوع «سوخو-30اس.ام» - و بومی‌سازی آن در آینده، هواپیماهای آموزشی «یاک-130»، بالگردهای «ام.آی-8» و «ام.آی-17» و سامانه‌های موشکی سطح به دریا «باستیون» مجهز به موشک‌های مافوق صوت «یاخونت»، ناو از نوع فرگات (frigates ) و زیردریایی‌های دیزلی و برخی تسلیحات دیگر است.»

در گزارش کامرسانت آمده است: «سردار دهقان پیش از سفر به روسیه از تصمیم ایران برای خرید جنگنده‌های روسی از نوع «سوخو-30اس.ام» خبر داد و گفت که می‌خواهد در مورد مشارکت و ساخت هواپیمای نظامی توافقنامه امضا کند.»

روزنامه روسی در ادامه گزارش خود به نقل از امیر سرتیپ کیومرث حیدری، جانشین فرمانده نیروی زمینی ارتش، نوشت: «ایران همچنان علاقه‌مند به خرید تانک‌های تی-90 روسی است و باید تحویل فناوری ساخت به طرف ایرانی این تانک از شرایط معامله باشد.»

در گزارش همچنین خاطرنشان شده است که وزیر دفاع ایران افزون بر مذاکره با طرف روسی درباره طرح‌های جدید از وضع اجرای قراردادهای اجراشده که بزرگترین آن، تحویل مجموعه‌های پدافند هوایی اس-300 پی.ام.او-3 به ایران به ارزش حدود یک میلیارد دلار است، مطلع خواهد شد.»

 

http://www.ana.ir/news/85097

 

 

این گزارش می افزاید تهران می‌تواند از مسکو بخواهد در تعمیر جنگنده‌های میگ-29، سوخوی-24 و زیردریایی‌ها کمک کند.

 

http://www.presstv.ir/DetailFa/2016/02/16/450640/iran-russia-Sukhoi-Mil-Mi-helicopters

ویرایش شده در توسط remo
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

استتار دیجیتالی که اخیرا رو اف14اجرا شد خیلی به نظر مناسب میرسه .تو دو تا تصویر اول ظاهرا ناو نشین هستند

ویرایش شده در توسط arjemandi
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام دوستان میگم اگه قردادسوخو30بسته بشه توخوشبینانه ترین حالت زمان تحویلشون به ایران کی میتونه باشه؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام دوستان میگم اگه قردادسوخو30بسته بشه توخوشبینانه ترین حالت زمان تحویلشون به ایران کی میتونه باشه؟

 

وقتی در 1989 ایران درخواست میگ های 29 رو کرد و 20 فروند از شوروی گرفت حدود 2 تا 3 سال زمان برد اینا رو بدند به ایران...بعدش هم که ایران 40 تای دیگه سفارش میده که خوب اسم نحس امریکا میادو باقی قضایا...

باید دید ایران چه میزان سفارش داده...شرایطش چیه... با چه تسلیحات و ادواتی! و اینکه تولید تحت لایسنس هست و یا خرید کامل... فرض کنیم ایران 100 تا سوخو 30بخواد! در نهایت ایران یحتمل درخواست خرید تعدادی(مثلا 20 تا) رو بصورت فوری میکنه که تو خود روسیه میسازنش و در مدت حدودا 2  سال تحویل میدند و بقیه رو می خواد در خود ایران مونتاژ کنه...که اونم یحتمل 6 سالی طول میکشه... حالا این زمان می تونه کاملا بسته به شرایط فرق کنه.

 

بعدبخاطرتحریم های تسلیحاتی که تا5سال گریبانگیرماهست چی به مشکل برنمیخوریم؟ 

 

همین جا جواب میدم اف تاپیک نشه...

طبق عهدنامه بین ایران و 5+1 محدودیتی 5 ساله برای ایران در نظر گرفته شده است و تا پیش از آن هم ایران قادر خواهد بود آنچه را که در لیست «تسلیحات متعارف سازمان ملل» وجود دارد، با جلب رضایت اعضای شورای امنیت سازمان ملل خریداری کند.

پس میشه به این موضوع اشاره کرد...هرچند بنده به طرف مقابل در برجام بدبین هستم!

 

اگه واقعیت رو بخواید در زمینه هوایی...جدای بحث تسلیحات... ما علاوه بر سوخو 30 ،نیاز به بالگردهای  سنگین و نیمه سنگین تهاجمی و ترابری مانند نمونه ای کاموف و میل ...هواپیمهایی ترابری سنگین و سوخت رسان نظیر ایلوشین و اواکس هم داریم... با توجه به خواب بودن نیروی هوایی ما قریب به دو دهه ما نیاز به خرید و سرمایه گذاری بالای 40 میلیارد دلار داریم...

وقتی برای هواپیمای مسافربری 45 میلیارد یورو سرمایه گذاری میشه دیگه برای نیروی هوایی حساب ها باید بیشتر هم باشه...

ویرایش شده در توسط Argada
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.