Ahmad6644

ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ( خبرها ، حواشی ، تحلیل ها ، احتمالات ! و .... )

Recommended Posts

با سلام

 

 

به نظرم ، با توجه به ماهیت اقیلمی ایران ، همان استتار آسیای صغیر ، بهتر و مناسب ترهست ، چون علاوه بر همگونی با محیط ، ابهت خاصی را به پرنده رزمی خواهد داد .

 

شخصاً زیاد با این استتار آبی/ خرمایی ، موافق نیستم ، چون پرنده رزمی را تبدیل به یک پدیده دیگر می کند :mrgreen:

 

 

 

80853028409632349646_copy.jpg

 

 

 

خیلی از کشورها به سمت استتار ساده ( که معمولا خاکستری هست رفتن ) ، به عنوان مثلا همین ترکیه و فانتومهایش قبل و بعد از بروزرسانی !

 

این استتار خاکی هم از لحاظ روانی و تبلیغاتی تاثیر منفی روی ظاهر و سن و سال پرنده می گذارد ، برعکس استتار آبی/خاکستری مثل کرم جوان کننده می ماند و مثالش هم فتوفانتوم 6502 هست که بدلیل استتار آبی/خاکستری خیلی سرحال تر و جوان تر از کل ناوگان فانتوم به نظر می آید !

 

32088_23555.jpg

 

یا تامکت  6030 علارغم زمینگیری و منتظر اورهال بودن ، به دلیل نوع استتار ، سالم و سرحال به نظر می آید !

 

 

 

 باید دید کارشناسان نیروی هوایی نظرشان چه چیزی  هست

 

اگر آقایون کارشناس بودن ، وضعیت فنسرها این شکلی نمی شد !

 

بماند که آقایون با سکوتشون فعلا رو مخ تشریف دارند !

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام

 

خیلی از کشورها به سمت استتار ساده ( که معمولا خاکستری هست رفتن ) ، به عنوان مثلا همین ترکیه و فانتومهایش قبل و بعد از بروزرسانی !

 

این استتار خاکی هم از لحاظ روانی و تبلیغاتی تاثیر منفی روی ظاهر و سن و سال پرنده می گذارد ، برعکس استتار آبی/خاکستری مثل کرم جوان کننده می ماند و مثالش هم فتوفانتوم 6502 هست که بدلیل استتار آبی/خاکستری سرحال تر و جوان تر از کل ناوگان فانتوم به نظر می آید یا تامکت  6030 علارغم زمینگیری و منتظر اورهال بودن ، به دلیل نوع استتار ، سالم و سرحال به نظر می آید !

 

فرموده شما کاملاً صحیح هست . اما این را هم در نظر داشته باشید که شرایط اقلیمی ایران و موقعیت استقرار پایگاه های هوایی متفاوت از شرایط جغرافیایی ترکیه است . با این وصف باید منتظر ماند و دید .

 

بعنوان مثال تفاوت میان استتار ایگل های سعودی و ایگل های iaf . با اینکه بلحاظ فاصله جغرافیایی به هم نزدیک هستند ، اما بدلیل شرایط اقلیمی محلی و الزام بر رعایت اصول پدافند غیر عامل و همرنگ شدن با محیط ، از دو استتار متفاوت استفاده می کنند .

 

 

با کمی تخفیف ، نظر بنده روی این استتار هست

 

111~3.jpg

 

به هرترتیب ، ورود پرنده های جدید ، الزامات جدیدی را می طلبد و امیدواریم شاهد موارد ناراحت کننده نباشیم

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مادر همه چیز نیاز است، امروز نیاز به خودکفایی در ساخت سوزن تا فضاپیما نداریم، این هدف ما است. نیاز امروز ما برقراری توازن تسلیحاتی در منطقه است.
امروز اگر روسیه از سوریه عقب نشینی بکند ما توانایی CAS نداریم، ما فاقد هواگرد های جنگ پیشرفته هستیم، فاقد شناور های رزمی پیشرفته هستیم، فاقد زرهی پیشرفته هستیم و از همه بدتر فاقد ساختار و صنایع نظامی قدرتمند هستیم. صنایع نظامی ما با دنیا ارتباطی ندارند، صنایع دفاعی غرب و شرق تحولات فناوری در صنایع رقیب رو بدقت دنبال میکنند، سعی می کنند عقب نمانند، در حالی که کل منطقه با انواع تسلیحات پیشرفته و مدرن پر شده غیر از ما.
نیاز ما خرید 100 فروند جنگنده سوخو 30 نیست، ما حداقل 500 فروند هواپیمای رزمی در انواع مختلف نیاز داریم، ما به هواپیمای مخصوص جمینگ نیاز داریم مثل گراولر، ما به هواپیمای مخصوص بمباران پشت خطوط دشمن نیاز داریم مثل فول بک، ما به هواپیمای رهگیر نیاز داریم همانند تامکت و فاکس هاوند، ما به بمب افکن های دوربرد نیاز داریم مثل بک فایر و بیر، ما به هواپیمای پشتیبانی نزدیک و ضد زرهی نیاز داریم مثل فراگ فوت و .... .
آرمانگرایی و تفکر اینکه حتما باید درست بکنیم و خریدن اشتباهه، باعث میشه عقب بمونیم.

ما برای تغییر مدل نبرد در برابر آمریکا و ناتو یا برای برقراری توازن در مقابل اعراب به هواگردهای زیادی نیاز داریم که خرید این ها در سایه محدودیت های اعمال شده و کمبود منابع مالی ، با دشواری های زیادی رو به رو هست و خرید سوخو 30 اگر در مقطع فعلی تحقق پیداکنه (احتمالا تعداد بالایی نخواهد بود) و مجوزش هم از سوی شورای امنیت صادر بشه ، در مقابل توان اعراب برای نهاجا بیشتر یک مسکن به شمار میاد!
مشکل داشتن نگاه و اتکا به خارج در تامین جنگ افزار اینه که با خرید خارجی و ایجاد وابستگی نمیشه اقتداری در حد یک قدرت منطقه ای و جهانی ایجاد کرد که همزمان با چند کشور ثروتمند مورد حمایت غرب وارد نبرد شد!حتی چین هم چنین سیاستی نداره!
قبل از حضور روسیه در سوریه ، نیروی هوایی ما هم میتونست با استقرار تعدادی هواگرد رزمی به استعداد یک الی دو اسکادران از نیروهای سوری و مقاومت پشتیبانی به عمل بیاره (حالا با هر کیفیتی) اما اعراب و ترکیه و غرب این حرکت رو تحمل نمیکردن و تقابل شکل میگرفت! حتی با خرید صد فروند سوخو 30 هم این شرایط تغییر نمیکنه چراکه ایران متاسفانه اقتدار روسیه رو نداره و یک قدرت اتمی نیست.


پ.ن :
احتمال داره که در مقطع کنونی و در دوره محدودیت 5 ساله سفارشی در حد یک الی دو اسکادران داده بشه و بعد از گذشت 5 سال برنامه مونتاژ فلانکر رو در نظر داشته باشن.
  • Upvote 3
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ما برای تغییر مدل نبرد در برابر آمریکا و ناتو یا برای برقراری توازن در مقابل اعراب به هواگردهای زیادی نیاز داریم که خرید این ها در سایه محدودیت های اعمال شده و کمبود منابع مالی ، با دشواری های زیادی رو به رو هست و خرید سوخو 30 اگر در مقطع فعلی تحقق پیداکنه (احتمالا تعداد بالایی نخواهد بود) و مجوزش هم از سوی شورای امنیت صادر بشه ، در مقابل توان اعراب برای نهاجا بیشتر یک مسکن به شمار میاد!
مشکل داشتن نگاه و اتکا به خارج در تامین جنگ افزار اینه که با خرید خارجی و ایجاد وابستگی نمیشه اقتداری در حد یک قدرت منطقه ای و جهانی ایجاد کرد که همزمان با چند کشور ثروتمند مورد حمایت غرب وارد نبرد شد!حتی چین هم چنین سیاستی نداره!
قبل از حضور روسیه در سوریه ، نیروی هوایی ما هم میتونست با استقرار تعدادی هواگرد رزمی به استعداد یک الی دو اسکادران از نیروهای سوری و مقاومت پشتیبانی به عمل بیاره (حالا با هر کیفیتی) اما اعراب و ترکیه و غرب این حرکت رو تحمل نمیکردن و تقابل شکل میگرفت! حتی با خرید صد فروند سوخو 30 هم این شرایط تغییر نمیکنه چراکه ایران متاسفانه اقتدار روسیه رو نداره و یک قدرت اتمی نیست.


پ.ن :
احتمال داره که در مقطع کنونی و در دوره محدودیت 5 ساله سفارشی در حد یک الی دو اسکادران داده بشه و بعد از گذشت 5 سال برنامه مونتاژ فلانکر رو در نظر داشته باشن.

من شرایط رو اینطور میبینم که ما نیازمند تجهیز نیروی هوایی هستیم. تمامی پروژه های بومی به دلیل گلوگاه هایی که بعضا شما هم آشنا هستید متوقف شده اند. برای خرید هواپیما و انتقال تکنولوژی  روسیه بنا بر دلایلی * بهتر از بقیه است. هر چقدر بخریم هم کم است. چه یک اسکادران چه ده اسکادران بهرحال تنها راه پیش روی ما این است. کاچی بهتر از هیچی ... .

 

 

پ.ن:

* در کلان ترین دیدگاه ممکن میتوان عنوان کرد توزان قوا به نفع ایران در عموم حالت ها به ضرر چین است. البته روسیه هم از این امر مستثنی نیست اما به دلیل منافع نزدیک تر روسیه در منطقه و تاثیر مستقیم تحولات منطقه بر هژمونی روسیه - حالت تضعیف کامل ایران برای روسیه مفید نیست. برای غرب ایران ضعیف کاملا منطقی است اما تا حدی.

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

من شرایط رو اینطور میبینم که ما نیازمند تجهیز نیروی هوایی هستیم. تمامی پروژه های بومی به دلیل گلوگاه هایی که بعضا شما هم آشنا هستید متوقف شده اند. برای خرید هواپیما و انتقال تکنولوژی روسیه بنا بر دلایلی * بهتر از بقیه است. هر چقدر بخریم هم کم است. چه یک اسکادران چه ده اسکادران بهرحال تنها راه پیش روی ما این است. کاچی بهتر از هیچی ... .


پ.ن:
* در کلان ترین دیدگاه ممکن میتوان عنوان کرد توزان قوا به نفع ایران در عموم حالت ها به ضرر چین است. البته روسیه هم از این امر مستثنی نیست اما به دلیل منافع نزدیک تر روسیه در منطقه و تاثیر مستقیم تحولات منطقه بر هژمونی روسیه - حالت تضعیف کامل ایران برای روسیه مفید نیست. برای غرب ایران ضعیف کاملا منطقی است اما تا حدی.

با خرید سوخو 30 و 35 مشکلی وجود نداره! مشکل در دو چیز هست! نگاه به خارج برای تامین جنگ افزار و خرید جنگنده های سبگ رزمی و آموزشی!
ما برنامه ای برای تولید جنگنده هایی مثل سوخو و تامکت نداشتیم ، اما برای ساخت جنگنده های سبک و آموزشی پروژه های متعددی تعریف و سعی شده برای تولیدشون زیرساخت علمی و صنعتی هم فراهم بشه و یقینا در این راه منابع مالی بسیاری هم صرف و سرمایه شده! بنابراین حالا که میشه از این توانمندی (حتی با کمک خارجی) بهره گرفت چرا باید رفت و یاک 130 خرید؟ از پاکستان کمتریم؟
مسئله بعدی این هست که آیا با نگاه صرف به خارج میتونستیم نیروی موشکی با این کیفیت و کمیت بالا فراهم کنیم؟
الان چین هم سوخو خریداری میکنه ولی اتکاش به داخل هست و صرفا موتور و برخی قطعات رو وارد میکنه که در آینده در این زمینه هم وابستگیش قطع میشه ، ما هم باید مسیر چین رو در پیش بگیریم.
  • Upvote 9
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

وزیر دفاع که خیلی سنگین و سخت حرف زد...طرف روسی هم اطلاعاتی نداده... امیدوارم اون چیزی که فکر می کنیم نباشه!

 

اگه بحث تولید در ایران هست مسلما تعداد سوخو ها باید بالا باشه.... نمیشه که شما کارخانه مونتاژ راه اندازی کنی برای 20 فروند! سوخو 30 ...

خرید یاک ها شاید به قضیه 5 سال ایران برمیگرده... امیدوارم بتونند با رایزنی با روسها قبل از این 5 سال فکری به حال اورهال تجهیزات ایران هم بکنند.

 

البته اگه طرف روسی بد عهدی کنه ابروی سیاسیش بدجور میره...به خصوص با اون ژست پوتین که گفته بود ما مثل بعضی ها از پشت خنجر نمی زنیم!   در نهایت اگر بدعهدی کنه مسلما ایران به سمت چین خواهد رفت! 

سوخو 30 ها قابلیت های هجومی ایران رو افزایش میدند... اگه  کار ارسال اونها کمتر از 5 سال به شورای امنیت برسه قضیه کمی پیچیده میشه .... جالبه قرار بود توافق و برجام فقط بر سر مسایل هسته ای باشه!!! ... 

ویرایش شده در توسط Argada
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام 

 

الان چین هم سوخو خریداری میکنه ولی اتکاش به داخل هست و صرفا موتور و برخی قطعات رو وارد میکنه که در آینده در این زمینه هم وابستگیش قطع میشه ، ما هم باید مسیر چین رو در پیش بگیریم.

 

چین نمونه خوبی هست ولی آیا حاضریم همان راهی را که چین رفته ، با یک برنامه ریزی درست و با زدن میان برهای منطقی و نه تبلیغاتی ، برویم ؟؟  علاوه برآن ، آیا موانع و مشکلاتی که بر سر توسعه یک مدل بومی برای ما وجود دارد ، بر سر راه چین هم وجود دارد ؟؟

 

چینی ها بعد یک مدتی سر کله زدن با فناوری روسی ، به این نتیجه رسیدند که باید همزمان از فناوری غربی هم استفاده کنند و بعد از یک دوره فترت ، این کار را هم انجام دادند ( حالا از حوزه فناوری تجاری و کمتر حساس برانگیز شروع شد و به سطح حال حاضر رسید . 

 

مشکلاتی  متعددی  بر سر راه آنچه که می فرمایید ، وجود دارد که حل آن عزم ملی می طلبد و مشخصاً مربوط به یک سازمان خاص یا صرفاً مربوط به نیروی های مسلح نیست .  

  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سکوت وزیر دو‌حالت داره ....
یا روس‌ها موافقت نکردن
یا قراره در سکوت انجام بشه

گزینه ی اول محتمل تره ، چون روس ها اگه واقعا می خواند کاری کنند ، در وهله ی اول باید میگ ۲۹ ها و فنسرها رو اورهال اساسی و بهینه کنند ...
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با خرید سوخو 30 و 35 مشکلی وجود نداره! مشکل در دو چیز هست! نگاه به خارج برای تامین جنگ افزار و خرید جنگنده های سبگ رزمی و آموزشی!
ما برنامه ای برای تولید جنگنده هایی مثل سوخو و تامکت نداشتیم ، اما برای ساخت جنگنده های سبک و آموزشی پروژه های متعددی تعریف و سعی شده برای تولیدشون زیرساخت علمی و صنعتی هم فراهم بشه و یقینا در این راه منابع مالی بسیاری هم صرف و سرمایه شده! بنابراین حالا که میشه از این توانمندی (حتی با کمک خارجی) بهره گرفت چرا باید رفت و یاک 130 خرید؟ از پاکستان کمتریم؟
مسئله بعدی این هست که آیا با نگاه صرف به خارج میتونستیم نیروی موشکی با این کیفیت و کمیت بالا فراهم کنیم؟
الان چین هم سوخو خریداری میکنه ولی اتکاش به داخل هست و صرفا موتور و برخی قطعات رو وارد میکنه که در آینده در این زمینه هم وابستگیش قطع میشه ، ما هم باید مسیر چین رو در پیش بگیریم.

هزینه خرید خودکار بیک ۱۰۰۰ تومنه. اصلا گرون بفروشه ۵۰۰۰۰ تومن.

هزینه تولید این خودکار چقدر میشه؟ صد هزار تومان؟ یک میلیون تومان؟ 

هزینه تاسیس کارخانه تولید این خودکار چقدر میشه؟ ده میلیون؟ صد میلیون؟

ما فعلا هشتمون گرو نهمونه نه مثل چین که پول برامون علف خرس باشه. ما نمی خواهیم پاکستان بشیم و ما نمی خواهیم کره شمالی بشیم. ما میخواهیم مثل آمریکا ابرقدرت باشیم. قدرت سیاسی و قدرت اقتصادی متوازنی در کنار قدرت نظامی داشته باشیم.

در دوره ای نیاز بر وجود تسلیحات استراتژیک محسوس بود. تلاشهایی برای خرید موشک انجام شد و با شکست مواجه گشتیم. تو یه کارگاه کوچیک قطعات ساختیم و با قیف توی موشک سوخت ریختیم و الحمد الله پرید. گرچه همه طرح ها با خوبی و خوشی به پایان نرسیدند. ما درهمون زمان میتونستیم از شوروی اسکاد بخریم. ما سالها بعد تونستیم نمونه ای که بتونه با اسکاد رقابت بکنه بسازیم. ما هزینه ای به نام هزینه فرصت و زمان دادیم. این هزینه هزینه های دیگری برای ما ایجاد کرد. ما در انتهای جنگ فاقد ابزاری برای هدف قرار دادن عمق عراق بودی. ما در صلح دست پایین رو داشتیم. اگر و اگر ما توانایی هدف قراردادن عمق عراق رو داشتیم بعد از فتح خرمشهر و بیرون راندن عراق نیازی به ورود به خاک عراق احساس نمی شد. دیگر فاو و رمضان معنا نداشتند. دیگر ادامه جنگی در کار نبود.

در بحث تولید هم اگر ما میتونستیم به جای چند موشک از لیبی و کره چند موشک ازخود  شوروی وارد میکردیم و متخصصان شوروی متخصصان ما رو به خوبی آموزش میدادند و روابط خوبی با صنایع نظامی شوروی برقرار می شد در زمان کوتاه تری به دستاورد های موشکی واقعی دست پیدا میکردیم.

راهی که ما طی کردیم نتیجه وجود تحریم ها و موانع متعدد بود نه اینکه خود خواسته باشد. اگر تحریم ها نبودند امروز کشور ما قدرت بلامنازع منطقه بود.

  • Upvote 14
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اگه روس ها می خوان حال بدهند ، بهتره طرح مرحوم مغفور « شفق » که خودش نمونه ی رزمی یاک ۱۳۰ بود رو هم احیا کنیم
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

من فکر میکنم برای کوتاه مدت یک تعداد سوخو 30  از نیروی  هوایی روسیه اجاره کنیم.با خلبان روسی و حقوق مکفی.سپس خلبانان خودمون که از آموزش برگشتند هدایت این سوخوها را بدست بگیرند سپس زمان تحویل سوخوهای نو که رسید اینهارو پس بفرستیم

  • Upvote 1
  • Downvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

من فکر میکنم برای کوتاه مدت یک تعداد سوخو 30  از نیروی  هوایی روسیه اجاره کنیم.با خلبان روسی و حقوق مکفی.سپس خلبانان خودمون که از آموزش برگشتند هدایت این سوخوها را بدست بگیرند سپس زمان تحویل سوخوهای نو که رسید اینهارو پس بفرستیم

که چی بشه؟؟

  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

من فکر میکنم برای کوتاه مدت یک تعداد سوخو 30  از نیروی  هوایی روسیه اجاره کنیم.با خلبان روسی و حقوق مکفی.سپس خلبانان خودمون که از آموزش برگشتند هدایت این سوخوها را بدست بگیرند سپس زمان تحویل سوخوهای نو که رسید اینهارو پس بفرستیم


يني تو اين مدت اين نيروي هوايي ما نمي تونه كاري بكنه در برابر عوامل خارجي كه بريم پول اضافي بديم؟؟؟فكر نمي كنم منطقي باشه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تکذیب ورود سامانه اس ۳۰۰ به ایران در پنجشنبه/ایران هنوز قیمت مندرج در قرارداد اس ۳۰۰ را پرداخت نکرده است

 

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس در حالی‌که برخی منابع روس از ارسال سامانه دفاع موشکی اس -300 به ایران در فردا (پنجشنبه) خبر داده بودند،  وزارت دفاع روسیه به صراحت ارسال سریع سامانه اس -300 به ایران را  در این تاریخ تکذیب کرد.

به نوشته خبرگزاری روسی «تاس» یک مقام عالی‌رتبه وزارت دفاع روسیه امروز (چهارشنبه) گفت: «این حرف مزخرف است. آغار ارسال اولین سری از سامانه‌های موشکی اس- 300 MU-2  میسر نیست دهد زیرا  تا تاریخ 16 فوریه طرف ایرانی  قیمت مندرج در قرارداد را پرداخت نکرده است.

این مقام ارشد نظامی روسیه افزود: «حضور وزیر دفاع ایران در آستاراخان و در مراسم ساختگی ارسال نخستین سامانه‌های دفاع موشکی اس 30 به تهران امکان پذیر نیست.»

 

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13941128001635

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.