ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ( خبرها ، حواشی ، تحلیل ها ، احتمالات ! و .... )

[bds110 11,728]

بازدید ادمیرال شهرام ایرانی از تسلیحات روسی سواستوپول کریمه 

ویدئو  

http://www.aparat.com/v/SRTtx

 

دوستان کسی میتونه نوع ریموت رو مشخص کنه هرچند احتمالا نیروی دریایی دنبال خرید سیستم دفاع نزدیک باشه 

 

 

 

 

 

   

[aura 2,319]

نوع این هم دوستان مطلع مشخص کنند ممنون میشم

 

[ldmdff 6,274]

نوع این هم دوستان مطلع مشخص کنند ممنون میشم

 

باید یه مدل از این باشه 

https://en.wikipedia.org/wiki/AK-630

[yavarrr 822]

بازدید ادمیرال شهرام ایرانی از تسلیحات روسی سواستوپول کریمه 

ویدئو  

http://www.aparat.com/v/SRTtx

 

دوستان کسی میتونه نوع ریموت رو مشخص کنه هرچند احتمالا نیروی دریایی دنبال خرید سیستم دفاع نزدیک باشه   

ویدیو سلاح

https://www.youtube.com/watch?v=7WpyHbxPFYs

این یکی را امتحان کنید

ویرایش شده در مرداد 95 توسط MR9

[pyaghoubi 531]

یعنی در عجبم .بعد این همه موشک ساختن و ... یعنی این مملکت توان ساخت یک تفنگ نداشت.خیبر و کارا و فاتح و فجر و سما و... اینا چی بودن .یک تفنگ هم نتونستیم بسازیم بعد این همه سال که حالا بریم یک سلاح هجومی از روس ها بخریم(اگر اسمی اشتباه گفتم پوزش)!!!!

گیر از اینجا نیس، گیر از اینجاست که اولین خودرو هوشمند برقی در ایران سال 2001 تولید میشه!!! اما هنوز .... و بعد شما بخوای سایپا و ایران خودرو قاتل دزد و مونتاژکار رو نماد صنعت خودرو ببینی ... سال 2001 همه به اشتباه روی خودروهای با سوخت هیدروژنی سرمایه گذاری کرده بودند!!

 

بعد شرکت تسلا موتورز سال 2008 بدون این فناوریا!!! 2.7 میلیارد دلار کمک بلاعوض میگیره از وزارت انرژی آمریکا و همین تکنولوژی ها رو بعدا استفاده میکنه منتهی هنوز در مملکت ما ...

 

ما خیلی کارها میتونستیم انجام بدیم و هنوزم میتونیم... اما نیاز به یه پاکسازی مثل ترکیه از قوای نظامی، تا قضایی تا دانشگاهی و آموزش پرورش داریم در درجه اول. دوم تغییر سیستم و شفاف کردن سیستم هست.

 

و گیر از جایی هست، رئوس کشور متاسفانه مامور به ایران نیستن و مامور از جایی دیگه هستن، حتی اگر رییس جمهور هم بشوند ...

 

اینا خیال بافی نیست که بگیم ما f-22 نمیتونیم بسازی، خود این f-35 بعد از اینهمه سال تجربه 10، 15 سال درگیرش هستند، ما تنبلیم و نمیخوایم درگیر بشیم.

از سال 68 به اینور مرتب آقایون میگفتن، نمیتونیم بسازیم چون مثلا خیلی طول میشکه از اون زمان 27 سال گذشته!!!! و این حرف تکرار میشه 27 سال دیگه!! و اگر ایرانی مونده باشه باز دستمون به گدایی برای دریافت تکنولوژی رده چندم دراز هست.

 

از تکنولوژی حاضر تا آینده همه در ایران ممکن هست. منتهی چیزی که که غیر ممکنش کرده این هست که غیر ممکنه هست طرح یا ایده علمی و انقلابی داده بشود که تاثیرش خیلی خیلی گسترده و بنیادی باشه و بگذارند رشد کنه.

 

دیگه وقیح تر از اینکه مامور رسمی و شناخته MI6 از بعد از انقلاب در بالاترین پست های امنیتی بوده!!!! و الانم در یکی از بالاترین سطوح خودش و نوچه هاش داره به ریش ما میخنده.

از نفوذ جریان بهاییت بخصوص در مثلا استان فارس بطوری که جواسیس موساد و غیره در سال حدود 78 بود که نگذاشتند برند تهران همونجا محاکمه شدند و هیچکدوم هم محکوم به اعدام نشدند!!!!

و الان مشخصه کیا دارند باهم میتابند.

مردمم که یا درگیر معیشتن یا درگیر اختلافات و دشمنی فضایی به دلیل مختلف. تو همچین جامعه ای که تفکر دانشگاهش نمیتونه کامل علمی و سالم باشه. کمتر کسی حقیقتا به کشور و وطن پرستی فکر میکنه. در نهایت بایستی رفت یه همچین اسلحه ای رو هم از روسیه وارد کرد................

[RElectron 553]

اسلحه فجر 224 به نظر میاد که الان استفاده میشه (بعضی عکسها اینو نشون میده). منتهی این سلاحهای بر پایه M16 بیشتر بدرد همین نیروهای ویژه و حرفه ای میخوره و نه سرباز وظیفه به دلایلی مثل سختی در نگهداری و نظافت. واسه نیروهای وظیفه بهتره سلاحی بر پایه همین کلاشنیکوف تهیه بشه.

[iron_man63 5,701]

باید یه مدل از این باشه 

https://en.wikipedia.org/wiki/AK-630

سامانه CIWS روسی  AK-630 M2  DUET

 

 

با نواخت 10000 تیر و بازتاب کم راداری

[Sami1993 11,574]

گزارش فارس از توجه کشورمان به سوخو 30

 

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13950605000306

 

به نظر من یکی از نکات مهم در مصاحبه های مسئولین امر و به خصوص وزیر دفاع این هست که تلویحا به فرسوده بودن ناوگان جنگنده و نیاز به جنگنده جدید و نوساز اذعان کردند ( که البته با استفاده از واژه هایی مثل ارتقا و ... سعی در کم کردن تلخی این حقیقت دارند ) !

 

و البته همچنان صدایی از نیروی هوایی در نمی آید !

[kebrit 524]

گزارش فارس از توجه کشورمان به سوخو 30

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13950605000306

به نظر من یکی از نکات مهم در مصاحبه های مسئولین امر و به خصوص وزیر دفاع این هست که تلویحا به فرسوده بودن ناوگان جنگنده و نیاز به جنگنده جدید و نوساز اذعان کردند ( که البته با استفاده از واژه هایی مثل ارتقا و ... سعی در کم کردن تلخی این حقیقت دارند ) !

و البته همچنان صدایی از نیروی هوایی در نمی آید !

سکوتشون خیلی جالبه.میدونید با توجه به روند وقایع ما شاهد این موضوعیم که دستگاهای نظامی ما دارای سری اطلاعات مجزا هستند مگر اینکه قسمت هایی که لازم به اشتراک گذاری باشه.من تصورم بر اینه.نیروی هوایی در حال ساخت جنگنده هست.وزارت دفاع و دولت فقط از وجود این پروژه خبر دارن و نه جزییات .برای همین چون از کیفیت این پروژه اطلاعاتی ندارن فرض بر جدی نبون اون میزارن و دنبال رفع نیاز نیروی هوایی هستند.نیروی هواییم از موضوع به صورت سخت افزاری صود می بره.با سکوتش هم سوخو 30 گیرش می اد هم جنگنده بومی میسازه.برای همین سکوت کرده.اگر بگه خیر ما نیاز نداریم.سوخو 30 رو به عنوان مکمل از دست داده .و زیر ذربینداطلاعاتی میره .اگر بگه ما می خواییم.بعد از ارائه پروژش زیر انتقاد میره که پس چرا ابراز نیاز کردی.بنابراین سکوت کرده.اون بخش از افراد که تمام منابع اطلاعاتی در اختیار دارن به نظرم خرید + تولید بومی رو گزینه مناسبی می دونن ویرایش شده در شهریور 95 توسط kebrit

[sasasasa 3,147]

این متن رو شخصی درقسمت نظرات بینندگان مشرق گذاشته بود چون حاوی نکات خوبی هست وحدس میزنم نگارنده اطلاعاتی داشته عینا کپی پیست کردن

سلام به دلیل علاقه دوستان به بحث این که چرا ایران سوخو 30 را انتخاب کرد به بعضی از آنها می پردازیم
الف) کلیه سلاح هایی که ایران می خواهد وارد کند بر اساس تجربیات جنگ سوریه و عراق می باشد. در این جنگ نیروی هوایی (به ویژه روسیه) نقش مهمی در پشتبانی نیروی زمینی بازی کرد در این تجربه وتجربه های دیگر ثابت شد که جنگنده های دو کابین درحمله به اهداف سطحی کارایی بهتری از جنگنده های تک کابین دارند(البته جنگندهای تهجمی استریت ایگل و سوفا و سوپرهرنت اف هم همگی دوکابین هستند)این تجربه همچنین درمورد باگرد های کاموف 50 ومیل 28 هم وجود داشت که به ساخت کاموف 52 منجرشد روسیه در نبرد سوریه به صورت گسترده از توپولوف22 وسوخو34 وسوخو30استفاده می کند از این رو ایران هم به دنبال یک جنگنده دو کابین می گردد . به همین دلیل کلیه جنگنده های تک کابین از لیست انتخاب حذف شدن دلیل انتخاب نشدن سوخو 35 هم تک کابین بودن آن می باشد. ب) از طرفی چون ایران به دلایل مختلف از جمله سرمایه گزاری روی خط تولید در درون کشور فقط خواهان خرید یک جنگنده است . پس کلیه جنگنده های تخصصی از لیست حذف می شوند.چون باید بیش از یک جنگنده خریداری شود. سوخو 34 هم چون یک جنگنده تخصصی تهاجمی است از لیست حذف شد. به این ترتیب ایران به دنبا یک جنگنده چند منظوره دوکابین است از میان جنگنده های کنونی روسیه فقط جنگنده های سوخو 30 و میگ 35 چنین شرایطی دارند(البته در آینده سو خو 50 هندی هم یک جنگنده دو کابین چندمنظوره خواهد بود.) میگ 35 داری را دار آرایه فازی فعال است و سطح مقطع راداری کمتری از سوخو30 دارد ولی سوخو 30 توان حمل مهمات بیشتر و سوخت بیشتری دارد یعنی میگ 35 رهگیر بهتری است و سو خو 30 جنگنده تهاجمی بهتری می باشد و برای یک جنگ مشابه سوریه بهتر از میگ35 است برای همین ایران سوخو 30 را انتخاب کرد . ج) اما چرا ایران به دنبال جنگنده های چینی نرفت در میان جنگنده های چینی کنونی فقط جی 16 شرایط مورد نظر ایران را دارد وجی10(این جنگنده دوکابین هم نیست) به دلایل مشابه میگ 35 از گردونه رقابت حذف می شود. منابع غربی جنگنده جی 16 (کپی چینی سوخو30 )را در بعضی از زمینه ها(مثلا رادار ارایه فازی و مهمات هوشمند دور برد) حتی از جنگنده روسی برتر می دانند اما فعلا چین این جنگنده را صادر نمی کند. دلایل مختلفی هم برای آن گفته شده از قبیل این که چین تا نیاز داخلی خود را تعمین نکند صادرات شروع نمی شود و دیگر این که چین نمی خواهد روابط خوب خود با روسیه را به خطر بیندازد و دیگر این که چین به علت وابستگی به روسیه در تولید موتور بدون کمک روسیه قادر به صادرات آن نیست و... د) البته یکی دیگر از دلایل انتخاب سوخو 30 این است که امکان تولید سفارشی و شخصی سازی و بروز رسانی آن به وسیله روسیه چین و هند و حتی ایران در زمینه های مختلف از جمله ایجاد توان ابرکروز و رادارها و هشدار دهنده های جدید و مهمات هوشمند دور برد وجود دارد و چون این جنگنده در چند کشور تولید می شود تحریمها اثر کمتری روی آن دارد و امکان واگذاری خط منتاژ آن به ایران بیشتر است. برای انتخاب یاک 130 هم دلایل مشابهی وجود دارد از جمله توانایی پشتیبانی نزدیک هوایی با تشکر .

[ESIBANDARI 358]

تحلیل جالبی بود
تقریبا هم درسته
همه اینا به شرطیه که روسیه بخواد این جنگنده قابل رو بهمون بفروشه
اگر از همین الان قرارداد نهایی بشه و روسیه کم و بیش شروع به ساخت کنه و خلبانان ما هم آموزش هاشون شروع بشه و تکنسین های تعمیر و نگهداری مون هم برن دوره ها رو بگذرونن اون وقته که بعد از اتمام زمان تحریم ها میتونیم در اولین روز حداقل ۱۰۰ فروند جنگنده آماده و خلبانهای آموزش دیده و غیره داشته باشیم ویرایش شده در شهریور 95 توسط ESIBANDARI

[reza2200 432]

به نظر من روسیه از بحث فروش جنگنده به ایران به عنوان کارت ایران با غرب بازی میکنه.درست مثل اس 300 که تا قضیه اوکراین پیش اومد اس 300 را دادن من تقریبا مطمینم اگر ماجرای اوکراین پیش نمیومد ما نه برجام داشتیم نه اس 300

[ESIBANDARI 358]

پس باید دعا کنیم که غرب با روسیه حسابی به اختلاف بخورن
چون خودمون وزن سیاسی و اقتصادی و نظامی نداریم که بتونیم ازش استفاده کنیم و اقلام مورد نیازمون رو راحت از روسها بگیریم
این روسیه با ما پیمان استراتژیک نمیبنده ویرایش شده در شهریور 95 توسط ESIBANDARI

[Mosip 3,604]

این متن رو شخصی درقسمت نظرات بینندگان مشرق گذاشته بود چون حاوی نکات خوبی هست وحدس میزنم نگارنده اطلاعاتی داشته عینا کپی پیست کردن

سلام به دلیل علاقه دوستان به بحث این که چرا ایران سوخو 30 را انتخاب کرد به بعضی از آنها می پردازیم
الف) کلیه سلاح هایی که ایران می خواهد وارد کند بر اساس تجربیات جنگ سوریه و عراق می باشد. در این جنگ نیروی هوایی (به ویژه روسیه) نقش مهمی در پشتبانی نیروی زمینی بازی کرد در این تجربه وتجربه های دیگر ثابت شد که جنگنده های دو کابین درحمله به اهداف سطحی کارایی بهتری از جنگنده های تک کابین دارند(البته جنگندهای تهجمی استریت ایگل و سوفا و سوپرهرنت اف هم همگی دوکابین هستند)این تجربه همچنین درمورد باگرد های کاموف 50 ومیل 28 هم وجود داشت که به ساخت کاموف 52 منجرشد روسیه در نبرد سوریه به صورت گسترده از توپولوف22 وسوخو34 وسوخو30استفاده می کند از این رو ایران هم به دنبال یک جنگنده دو کابین می گردد . به همین دلیل کلیه جنگنده های تک کابین از لیست انتخاب حذف شدن دلیل انتخاب نشدن سوخو 35 هم تک کابین بودن آن می باشد. ب) از طرفی چون ایران به دلایل مختلف از جمله سرمایه گزاری روی خط تولید در درون کشور فقط خواهان خرید یک جنگنده است . پس کلیه جنگنده های تخصصی از لیست حذف می شوند.چون باید بیش از یک جنگنده خریداری شود. سوخو 34 هم چون یک جنگنده تخصصی تهاجمی است از لیست حذف شد. به این ترتیب ایران به دنبا یک جنگنده چند منظوره دوکابین است از میان جنگنده های کنونی روسیه فقط جنگنده های سوخو 30 و میگ 35 چنین شرایطی دارند(البته در آینده سو خو 50 هندی هم یک جنگنده دو کابین چندمنظوره خواهد بود.) میگ 35 داری را دار آرایه فازی فعال است و سطح مقطع راداری کمتری از سوخو30 دارد ولی سوخو 30 توان حمل مهمات بیشتر و سوخت بیشتری دارد یعنی میگ 35 رهگیر بهتری است و سو خو 30 جنگنده تهاجمی بهتری می باشد و برای یک جنگ مشابه سوریه بهتر از میگ35 است برای همین ایران سوخو 30 را انتخاب کرد . ج) اما چرا ایران به دنبال جنگنده های چینی نرفت در میان جنگنده های چینی کنونی فقط جی 16 شرایط مورد نظر ایران را دارد وجی10(این جنگنده دوکابین هم نیست) به دلایل مشابه میگ 35 از گردونه رقابت حذف می شود. منابع غربی جنگنده جی 16 (کپی چینی سوخو30 )را در بعضی از زمینه ها(مثلا رادار ارایه فازی و مهمات هوشمند دور برد) حتی از جنگنده روسی برتر می دانند اما فعلا چین این جنگنده را صادر نمی کند. دلایل مختلفی هم برای آن گفته شده از قبیل این که چین تا نیاز داخلی خود را تعمین نکند صادرات شروع نمی شود و دیگر این که چین نمی خواهد روابط خوب خود با روسیه را به خطر بیندازد و دیگر این که چین به علت وابستگی به روسیه در تولید موتور بدون کمک روسیه قادر به صادرات آن نیست و... د) البته یکی دیگر از دلایل انتخاب سوخو 30 این است که امکان تولید سفارشی و شخصی سازی و بروز رسانی آن به وسیله روسیه چین و هند و حتی ایران در زمینه های مختلف از جمله ایجاد توان ابرکروز و رادارها و هشدار دهنده های جدید و مهمات هوشمند دور برد وجود دارد و چون این جنگنده در چند کشور تولید می شود تحریمها اثر کمتری روی آن دارد و امکان واگذاری خط منتاژ آن به ایران بیشتر است. برای انتخاب یاک 130 هم دلایل مشابهی وجود دارد از جمله توانایی پشتیبانی نزدیک هوایی با تشکر .

 

 

  با توجه به خریدهای کشورهای منطقه انتخاب عقلانی تر برای نیروی هوایی در درجه نخست فراهم آوردن شرایط دفاع مناسب از آسمان کشورمان در تکمیل پدافند زمین پایه است این امر ممکن است با  جنگنده سوخو 30 تا قسمتی میسر شود ولی با نگاهی به رقیبان منطقه ای آن از جمله استرایک-سایلنت ایگل، یوروفایتر تایفون، سوپر هورنت، فالکن ها در انواع بروزرسانی های مختلف، محتملا رافال و در آینده ای نه چندان دور اف-35 که اکثرا با سطح مقطع راداری کم و دارای رادارهای آرایه فازی فعال هستند سوخو 30 شانس کمی برای بقا در برابر این رقیبان پر تعداد و دارای اویونیک و جنگال مدرن غربی دارد.

 

در حالی که جنگنده های میگ 35 و سوخو 35 با داشتن خصوصیات نسل ⁺⁺4 و اویونیک و جنگال نسبتا به روزتر و رادارهای آرایه فازی فعال انتخاب بسیار مناسبتری برای دفاع هوایی و در نقش رهگیر برای کشورمان میباشند.

در باب انتخاب بین میگ 35 و سوخو 35 طبیعی است که در اکثر پارامترها برتری با سوخو است به جز در اندازه سطح مقطع راداری که میگ با عدد تقریبی 0.3 مترمربع از روبرو دیرتر شناسایی خواهد شد؛ البته اینجا عوامل دیگری در میان است که میگ 35 را به عنوان جانشین یک رهگیر برای ما انتخاب مناسبتری میسازد که بصورت کوتاه بیان میکنم:

 

   1. هزینه خرید کمتر میگ 35 نسبت به سوخو 35 (سوخو35 یک جنگنده چند منظوره و همه کاره است که خصوصیات تهاجمی و برد بسیار زیادی دارد پس طبیعتا گرانتر است در حالی که نیروی هوایی سوخو 30 دوکابین را به عنوان جانشین فانتوم ها و ستون فقرات نیرو هوایی برگزیده که با توجه به جوانب امر و هزینه ها انتخابی منطقی است)

   2. هزینه های بسیار کمتر پشتیبانی میگ 35 و همچنین وجود زیر ساخت ها و کادر فنی به نسبت آشناتر با این جنگنده (با توجه به خدمت میگ 29 در کشورمان)

   3. سطح مقطع راداری کمتر میگ نسبت به سوخو 35 و بقاپذیری بیشتر به کمک رادارهای زمین پایه در مقابله با رادارگریزها.

   4. عامل دیگر تمایل کمتر روس ها به فروش سوخو 35 و در مقابل تمایل بیشتر به فروش میگ 35 است؛ با خرید میگ 35 خط تولید این جنگنده در کارخانه جات میگویان افتتاح میشود و این شرکت را از رکود خارج خواهد کرد، نتیجه میشود که با این خرید در صورت هشیاری مسئولین میتوان امتیازاتی در کنارش برای ما حاصل شود از جمله:  +درخواست مدل غیر صادراتی میگ 35  +درخواست تسلیحات هوا به هوا غیر صادراتی به خصوص R-77  +بازگشایی خط تولید داخلی همین جنگنده یا جنگنده های دیگر و یا موتور و قطعات  +و حتی امتیاز در خریدهای غیر هوایی

 

   .. در صورت وجود منابع مالی نامحدود! برای نهاجا و همچنین اراده بدون شرط طرف روس برای فروش سوخو 35 انتخاب مناسبتری در جایگاه رهگیر است.

 

 

  جمع بندی پر حرفی های بنده در بالا این است، حالا که بعد از چهل و اندی سال اراده ای برای بازسازی تجهیزات نیروی هوایی به وجود آماده بهتر این است که خریدها تخصصی و با بررسی همه جوانب و تهدیدات انجام شود این مثل روز روشن است که بیشترین تهدید و حملات توسط دشمنان منطقه ای و حتی فرا منطقه ای از طریق آسمان بر میهنمان تحمیل خواهد شد پس در این مسیر خدای ناکرده نباید کم کاری یا راحت طلبی در پیش گرفته شود.

خرید ترکیبی و تخصصی چند اسکادران میگ 35 در کنار تعداد بالا سوخو 30 و همچنین سوخو 34 به عنوان بمب افکن تاکتیکی حداقل نیاز و حق طبیعی نهاجا برای بوجود آوردن بازدارنگی و دفاع از آسمان ولایت است.

 

 

 

 

 

 

 

پی نوشت:

  همیشه سخن از تولید داخلی جنگنده و رفع نیاز بوسیله آن در میان بوده و هست؛ واقعیت، گفتن واقعیت زمانی که پای حیات یک ملت در میان است خیانت نیست. واقعیت این است در طول این چند دهه و از زمان شروع تلاش هوشمندانه امیر شهید ستاری پروژه های مختلفی معرفی شده است ولی هیچکدام بصورت عملیاتی نتیجه نداد و به تولید انبوه نرسید. ما در حال حاضر حتی یک طرح برای جانشینی هیچ یک از سه جنگنده پیشنهادی بالا نداریم. فرآیند تبدیل شدن یک طرح جنگنده به نمونه آزمایشی رفع اشکال و ساخت نمونه های اولیه تا رسیدن به مرحله تولید زمان بسیار زیادی میبرد که حتی کشورهای پیشرو در این صنعت هم توانایی جهش از روی آن را ندارند؛ حتی اگر معجزه ای رخ دهد طرحی همین فردا کامل بیرون بیاید و باز هم معجزه ی دیگری شامل حالمان شود و این طرح در طول پنج! سال به مرحله تولید برسد آن وقت غول راه اندازی خط تولید صنعتی که پاشنه آشیلمان است در پیش رو داریم (با تولید کارگاهی سالانه 4/5 عدد که مشکلی از ما حل نخواهد شد) ... بنظر شما عقلانیست امنیت کشوری با این میزان تهدیدات را به اما، اگر و شاید گره بزنیم؟!

  هیچوقت، ما هیچوقت نباید پروژه های ساخت جنگنده داخلی را کنار بگذاریم حتی زمانی که رویای نیروی هوایی چندصد فروندی از جنگندهای نو به حقیقت پیوسته است؛ اگر ترس ما از این خرید انبوه، کنار گذاشتن پروژه های داخلی توسط مسئولین است همان بهتر که از همین حالا بخاطر امنیت آینده وطنمان که در دستان خدای ناکرده چنین مسئولین کوته اندیشی است در ترس باشیم.

ویرایش شده در شهریور 95 توسط Mosip

[sasasasa 3,147]

  با توجه به خریدهای کشورهای منطقه انتخاب عقلانی تر برای نیروی هوایی در درجه نخست فراهم آوردن شرایط دفاع مناسب از آسمان کشورمان در تکمیل پدافند زمین پایه است این امر ممکن است با  جنگنده سوخو 30 تا قسمتی میسر شود ولی با نگاهی به رقیبان منطقه ای آن از جمله استرایک-سایلنت ایگل، یوروفایتر تایفون، سوپر هورنت، فالکن ها در انواع بروزرسانی های مختلف، محتملا رافال و در آینده ای نه چندان دور اف-35 که اکثرا با سطح مقطع راداری کم و دارای رادارهای آرایه فازی فعال هستند سوخو 30 شانس کمی برای بقا در برابر این رقیبان پر تعداد و دارای اویونیک و جنگال مدرن غربی دارد.
 
در حالی که جنگنده های میگ 35 و سوخو 35 با داشتن خصوصیات نسل ⁺⁺4 و اویونیک و جنگال نسبتا به روزتر و رادارهای آرایه فازی فعال انتخاب بسیار مناسبتری برای دفاع هوایی و در نقش رهگیر برای کشورمان میباشند.
در باب انتخاب بین میگ 35 و سوخو 35 طبیعی است که در اکثر پارامترها برتری با سوخو است به جز در اندازه سطح مقطع راداری که میگ با عدد تقریبی 0.3 مترمربع از روبرو دیرتر شناسایی خواهد شد؛ البته اینجا عوامل دیگری در میان است که میگ 35 را به عنوان جانشین یک رهگیر برای ما انتخاب مناسبتری میسازد که بصورت کوتاه بیان میکنم:
 
   1. هزینه خرید کمتر میگ 35 نسبت به سوخو 35 (سوخو35 یک جنگنده چند منظوره و همه کاره است که خصوصیات تهاجمی و برد بسیار زیادی دارد پس طبیعتا گرانتر است در حالی که نیروی هوایی سوخو 30 دوکابین را به عنوان جانشین فانتوم ها و ستون فقرات نیرو هوایی برگزیده که با توجه به جوانب امر و هزینه ها انتخابی منطقی است)
   2. هزینه های بسیار کمتر پشتیبانی میگ 35 و همچنین وجود زیر ساخت ها و کادر فنی به نسبت آشناتر با این جنگنده (با توجه به خدمت میگ 29 در کشورمان)
   3. سطح مقطع راداری کمتر میگ نسبت به سوخو 35 و بقاپذیری بیشتر به کمک رادارهای زمین پایه در مقابله با رادارگریزها.
   4. عامل دیگر تمایل کمتر روس ها به فروش سوخو 35 و در مقابل تمایل بیشتر به فروش میگ 35 است؛ با خرید میگ 35 خط تولید این جنگنده در کارخانه جات میگویان افتتاح میشود و این شرکت را از رکود خارج خواهد کرد، نتیجه میشود که با این خرید در صورت هشیاری مسئولین میتوان امتیازاتی در کنارش برای ما حاصل شود از جمله:  +درخواست مدل غیر صادراتی میگ 35  +درخواست تسلیحات هوا به هوا غیر صادراتی به خصوص R-77  +بازگشایی خط تولید داخلی همین جنگنده یا جنگنده های دیگر و یا موتور و قطعات  +و حتی امتیاز در خریدهای غیر هوایی
 
   .. در صورت وجود منابع مالی نامحدود! برای نهاجا و همچنین اراده بدون شرط طرف روس برای فروش سوخو 35 انتخاب مناسبتری در جایگاه رهگیر است.
 
 
  جمع بندی پر حرفی های بنده در بالا این است، حالا که بعد از چهل و اندی سال اراده ای برای بازسازی تجهیزات نیروی هوایی به وجود آماده بهتر این است که خریدها تخصصی و با بررسی همه جوانب و تهدیدات انجام شود این مثل روز روشن است که بیشترین تهدید و حملات توسط دشمنان منطقه ای و حتی فرا منطقه ای از طریق آسمان بر میهنمان تحمیل خواهد شد پس در این مسیر خدای ناکرده نباید کم کاری یا راحت طلبی در پیش گرفته شود.
خرید ترکیبی و تخصصی چند اسکادران میگ 35 در کنار تعداد بالا سوخو 30 و همچنین سوخو 34 به عنوان بمب افکن تاکتیکی حداقل نیاز و حق طبیعی نهاجا برای بوجود آوردن بازدارنگی و دفاع از آسمان ولایت است.
 
 
 
 
 
 
 
پی نوشت:
  همیشه سخن از تولید داخلی جنگنده و رفع نیاز بوسیله آن در میان بوده و هست؛ واقعیت، گفتن واقعیت زمانی که پای حیات یک ملت در میان است خیانت نیست. واقعیت این است در طول این چند دهه و از زمان شروع تلاش هوشمندانه امیر شهید ستاری پروژه های مختلفی معرفی شده است ولی هیچکدام بصورت عملیاتی نتیجه نداد و به تولید انبوه نرسید. ما در حال حاضر حتی یک طرح برای جانشینی هیچ یک از سه جنگنده پیشنهادی بالا نداریم. فرآیند تبدیل شدن یک طرح جنگنده به نمونه آزمایشی رفع اشکال و ساخت نمونه های اولیه تا رسیدن به مرحله تولید زمان بسیار زیادی میبرد که حتی کشورهای پیشرو در این صنعت هم توانایی جهش از روی آن را ندارند؛ حتی اگر معجزه ای رخ دهد طرحی همین فردا کامل بیرون بیاید و باز هم معجزه ی دیگری شامل حالمان شود و این طرح در طول پنج! سال به مرحله تولید برسد آن وقت غول راه اندازی خط تولید صنعتی که پاشنه آشیلمان است در پیش رو داریم (با تولید کارگاهی سالانه 4/5 عدد که مشکلی از ما حل نخواهد شد) ... بنظر شما عقلانیست امنیت کشوری با این میزان تهدیدات را به اما، اگر و شاید گره بزنیم؟!
  هیچوقت، ما هیچوقت نباید پروژه های ساخت جنگنده داخلی را کنار بگذاریم حتی زمانی که رویای نیروی هوایی چندصد فروندی از جنگندهای نو به حقیقت پیوسته است؛ اگر ترس ما از این خرید انبوه، کنار گذاشتن پروژه های داخلی توسط مسئولین است همان بهتر که از همین حالا بخاطر امنیت آینده وطنمان که در دستان خدای ناکرده چنین مسئولین کوته اندیشی است در ترس باشیم.

دوست عزیز بنده این متن رو ننوشتم فقط کپی پیست کردم ولی چند نکنه هست که در رابطه با صحبت های شما و این متن میتونم اشاره کنم.
1- میگ 35 ارتقا یافته میگ 29 است. خود میگ 29 جنگنده خیلی خوشنامی نیست. این جنگنده که به تعداد زیادی در دنیا فروخته شده تاکنون حتی یک پیروزی هوایی تایید شده نداشته است. تاکنون هم مشتری خارجی نداشته یا مشتریان کمی داشته. برعکس بسیاری سوخو 27 را که پایه سوخو 30 است جزو شاهکارهای طراحی روس ها میدانند. خود روسیه عمدتا دارد نیروی هوایی خود را بر مبنای مدل های مختلف سوخو گسترش میدهد.انواع مختلف این خانواده جنگنده مشتریان زیادی مانند هند چین و چند کشور ذیگر داشته است
2- سوخو سطح مقطع راداری بزرگتری دارد بنابراین زودتر کشف میشود. ولی از طرفی به علت بزرگتر بوده و دماغه بزرگتر داشتن میتوان روی ان رادارهای قویتری کار گذاشت. شاید بتوان روسها را متقاعد کرد مجموعه رادارهای نصب شده بر روی سوخو 35 یا پکفا را به ما بصورت سفارشی بدهند. رادار سوخو 35 حدود 400 کیلومتر برد دارد روی این هواپیما چند رادار دیگر نیز نصب شده که تقریبا به خلبان دید 360 درجه میدهد. یک راار باند ال نیز برای کشف پرنده های رادار گریز دارد. میگ به علت کوچکی قابلیت نصب این مجموعه راداری را ندارد. خود کشورمان نیز پیشرفت های خوبی روی رادار داشته و شاید بتواند بتدریج خود رادارهایی طراحی کرده و روی ان قرار دهد. علاوه بر این به علت بزرگی این جنگنده احتمالا بتواند موشک های هوا به هوای سنگین مثل فونیکس که ظاهرا بومی سازی شده بر روی ان نصب کرد. ولی میگ 35 جنگنده کوچکتری است و بعید است این قابلیت را داشته باشد.
3- از ابتدا در کشور ما سیاست این بوده که دو پلت فرم، یک جنگنده سبک و یک سنگین یا نیمه سنگین انتخاب گردد. جنگنده سبک نیروی هوایی صاعقه است که دو کابینه شده و برنامه هایی نیز برای کاهش سطح مقطع راداری ان وجود دارد. موتور ان نیز اخیرا بومی سازی شد. سوخو 30 به عنوان پلت فرم جنکنده سنگین انتخاب شده. که ظاهرا قرار است در ایران تولید شده و ما اجازه ارتقا و تغییراتی را نیز در ان داشته باشیم. خود روس ها از این جنگنده سوخو 35 و سوخو 50 را خلق کردند. میگ 35 یا 29 در رده تقریبا سبک طبقه بندی میشوند.
4- سیاست نهاجاتولید جنگنده است. روسها به راحتی اجازه تولید سوخو 35 که جنگنده روز انها است را به ما نمی دهند ویرایش شده در شهریور 95 توسط sasasasa