ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ( خبرها ، حواشی ، تحلیل ها ، احتمالات ! و .... )

[Ahmad6644 8]

تاكيد وزير امور خارجه بر تسریع روند پروژه های ایرانی - روسی


[align=center][/align]


رایزنی های معاونان وزرای امورخارجه ایران و روسیه به ریاست مهدی صفری معاون آسیا، اقیانوسیه و مشترک المنافع و الکساندرلوسیاکف معاون آسیا وزارت امور خارجه روسیه امروز در تهران برگزار شد.

در این مذکرات، طیف وسیعی از موضوعات دوجانبه، منطقه ای و بین المللی مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت و طرفین تاکید کردند که در خصوص بسیاری از موضوعات یاد شده اشتراک نظر بالایی بین مواضع دو کشور وجود دارد و به همین خاطر ضروری است که تماس های مسئولین دو کشور بیش از پیش گسترش یابد.

معاون وزیر امورخارجه روسیه در این دیدار با تاکید بر اهمیت و جایگاه جمهوری اسلامی ایران در سیاست خارجی روسیه یادآور شد که این موقعیت در نوع خود بی نظیر است و به همین خاطر کشورش احترام ویژه ای به روابط خود با تهران قائل است.

لوسیاکف اهمیت موضوعات اقتصادی در تحکیم هر چه بیشتر مناسبات را مورد تاکید قرار داده و یادآور شد باید تلاش گردد که پروژه های در دست اجرای دو کشور نظیر: فروش هواپیما، ماهواره زهره و نیروگاه ذغال سنگ طبس هر چه سریعتر عملی گردد.

معاون وزیر امورخارجه روسیه، اهمیت ساخت و راه اندازی نیروگاه بوشهر را یادآور شد و تاکید نمود مسکو در راه اندازی این نیروگاه جدی است و تلاش به عمل خواهد آمد که موانع تحقق این امر، هر چه سریعتر مرتفع گردد.

صفری معاون وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران نیز در این مذاکرات، اهمیت روابط دو کشور را مورد تاکید قرار داده و تاکید نمود که اقدامات عملی و از جمله عملی شدن توافقات از سوی طرف روس و بویژه راه اندازی نیروگاه بوشهر نقش بسزایی در پیشبرد همکار های دو کشور خواهد داشت.


منبع : www.avia.ir

[TANK 48]

لاوروف از برنامه های هسته ای ایران و کره شمالی ابراز نگرانی نمود مانیل، 11 مرداد، خبرگزاری «نووستی»/"سرگی لاوروف" وزیر امور خارجه روسیه روز پنجشنبه در همایش امنیت آسه آن در مانیل در رابطه با تهدید اشاعه سلاح کشتار جمعی ابراز نگرانی نمود. وی در این همایش که در آن وزرای خارجه بیش از 20 کشور جهان از جمله کره شمالی حضور دارد گفت: "بیشترین نگرانی را خطر انتشار سلاح کشتار جمعی در منطقه از جمله در حاشیه برنامه هسته ای کره شمالی موجب می شود". وی از پیشرفت هایی که اخیرا در چارچوب گروه شش جانبه میانجیان بین المللی صورت گرفته استقبال نمود. به گفته وی روسیه تا اندازه ای که توانست در این جریان مساعدت کرد. وی اوضاع پیرامون برنامه هسته ای ایران را نیز دشوار نامید. لاوروف گفت: "از تهران دعوت می کنیم که کاملا به خواسته های قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد عمل نماید. ما راه دیگری جز راه سیاسی-دیپلماسی برای حل این مسئله نمی بینیم". لاوروف از پیشرفت های مثبتی که به گفته وی در ارتباط های میان ایران با آژانس بین المللی انرژی اتمی مشاهده شده استقبال نمود. وی خاطر نشان ساخت: "فقط از طریق همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی تهران می تواند اعتماد را نسبت به برنامه هسته ای خود احیا کند. از این بابت همه نفع می برند"

[Reza6662 37]

نمي دونم دوستان چرا انتظار مردي از روسها دارند. روسها تاكنون براي ساخت نيروگاهي كه مي توانست سالها پيش افتتاح شده باشد، تاكنون 2.200 ميليون دلار (دو ميليارد و دويست ميليون دلار) ايران را تلكه كرده اند. روسيه كشوري است كه بيشترين خسارت را در تاريخ به كشورمان وارد كرده است. يادمان نرود كه كشورهايي چون گرجستان، ارمنستان و آذربايجان را به زور از ما گرفتند و به اين نيز بسنده نكرده و از فتحعلي شاه قاجار غرامت جنگي نيز دريافت كردند!

[Soldier_Nazi 1]

من نميدونم ملت ايران چرا اينقدر گير دادن به روسها! ميدونيد چقدر بلا سر كشورمون آورده اند :?

[TANK 48]

شنایی با یکی از دوربردترین موشکهای هوا به هوای روسی
Novator KS-172 AAM-L

موشک Novator موسوم به KS-172 AAM-L (نام دیگر: R-172) موشکی هوا به هوایی است بسیار دوربرد که در دفتر طراحی Novator توسعه یافته و تولید شده است.
این موشک تنها جهت نصب بر روی Su-35 ، Su-37 و MiG-31BM طراحی شده است. هرچند گزارش های مبنی بر استفاده از این موشک دوربرد بر روی آواکس های A-50 منتشر شده است.

هدف اصلی از طراحی این موشک، جلوگیری از پرواز آواکس و سایر هواپیماهای پیش اخطار بود. هرچند که به راحتی می توانست به عنوان سیستم ABM نیز به کار رود که افشای این موضوع باعث تیره شدن روابط با ایالات متحده می گشت، زیرا دو طرف اتحاد شوروی سابق و ایالات متحده، پیمان ABM یا منع تولید موشکهای ضدبالستیک را امضاء کرده بودند تا بدین وسیله از گسترش بی حد و حساب موشکهای اس اس به نوعی جلوگیری کنند.



این موشک بسیار دوربرد از سیستم هدایت راداری فعال بهره می برد و می تواند به اهدافی تا ارتفاع 100 هزار فوت که سرعتی برابر 4 ماخ دارند هدفگیری شده و به دقت اصابت نماید در حالی که هدف مورد نظر در حال اجرای مانورهایی تا 12g می باشد.
هرچند نوع خاصی از رادار ناشناخته ی تولید شده توسط زاسلون فقط جهت جنگنده هایی که از این موشک بهره می گیرند ساخته شده است که طبق گزارش مامور CIA این رادار ویژه، بردی برابر 500 تا 600 کیلومتر در عرضی به پهنای 60 درجه را تراک می کند، ضمن اینکه همانند سایر رادارهای روسی از قابلیت دید پائین – شلیک پائین نیز بهره می برد و قادر است به اهدافی به ابعاد حدود 50 سانتی متر مربع در ارتفاع 5 فوتی نیز شلیک شود! با این حساب، جنگنده بمب افکن های استیلتی نظیر F-22 ، B-2 و F-117 نیز می توانند به آسانی شکار R-172 شوند.

سوخوی35 در کنار موشک R-172


طرح ها و نقشه های R-33 ، R-37 ،MiG-31 و R-172 در دهه ی 1980 از طریق یک مامور CIA با نام مستعار Donald سر از ایالات متحده درآورد. وی بعدها توسط KGB شناسایی و دستگیر شد و در اواخر دهه ی 1980 در مسکو تیرباران شد.
این موشک برای اولین بار در نمایشگاه هوایی در ابوظبی به سال 1993 بر روی سوخوی35 رویت شد. هرچند کمبود منابع مالی، مانع تولید و توسعه ی انبوه آن شده است اگرچه آزمایشات پرتابی آن با موفقیت همراه بوده است.
تولید این موشک در روسیه بارها به تعویق افتاده است. در سال 1997 پروژه ی این موشک کاملن روسی محسوب می شد، ولی به سال 2004 قرار بر این شده که با تولید مشترک در هند، بر روی جنگنده های هندی Su-30MKI نصب گردد.
موشک KS-172 حدس زده می شود که بر پایه ی همان موشک ضدهوایی (9K37M1 Buk-M( طراحی شده باشد. (نام ناتو: SA-11 'Gadfly')

تصاویری از نوع زمین به هوای R-172 موسوم به SA-11



این موشک از یک راکت دو مرحله ای به عنوان موتور استفاده می کند که قادر می سازد برد زیادی معادل 400 کیلومتر (250 مایل) داشته و به راحتی به سرعت 4 ماخ دست یابد.
این موشک با سیستم ناوبری داخلی و براساس اطلاعات منتقل شده از جنگنده ی شلیک کننده، خود را به نزدیکی هدف می رساند، سپس با استفاده از رادار درونی خود، هومینگ دقیق و نهایی خود را انجام داده و سپس سرجنگی بسیار پرقدرت آن منفجر می شود.
این موشک عمدتن جهت هدفگیری بسیار دوربرد بر علیه سیستم های آواکس یا تانکرهای سوخت رسان آمریکایی یا جنگنده های محافظ ناوهای دریایی (نظیر اف14) به کار می رود، بدون آنکه وارد نبرد نزدیک با این ادوات هوایی شود.

سیستم بسیار پیشرفته ی رهگیری اهداف دوربرد، امکان سرنگونی جنگنده های استیلت آمریکایی را به راحتی فراهم می آورد. با این تفاصیل می توان گفت که یکی از دلائلی که ایالات متحده دست به طراحی AIM-152 زده است، موشکهایی جدید و بسیار دوربرد و ضداستیلت روسی نظیر R-37 و R-172 می باشند.

مشخصات فنی (تخمینی):
طول: 4/7 متر
طول بالچه ها: 75 سانتی متر
قطر موشک: 51 سانتی متر
وزن: 750 کیلوگرم
سرعت: 4 ماخ
برد: 400 کیلومتر (250 مایل)
هدایت پذیری: ناوبری اولیه و هومینگ نهایی به صورت راداری فعال
سرجنگی: 50 کیلوگرم TNT
موشکهای معادل: AIM-54C و R-33 و R-37 و AIM-152



حیفم اومد که عکسش رو نبینین براتون آپ کردم :? اینجا بینید

دوست عزيز پست شما چه ربطي به موضوع مورد بحث داره

[mohajem 1]

باید خدمت دوستمان عرض كنم اشتباه نكنید روس ها هستند كه به ما اسلحه نمی دهند و اینكه شما می بینید مسئولین نظامی اظهار عدم تمایل می كنند دلالیل مختلفی دارد مثلا اینكه آنها می گویند ما دشمن منطقه ای نداریم و دشمن ما فرا منطقه ایست و چون دشمن ما تعداد جنگنده های زیادی دارد و ما نمی توانیم از این طریق به او برتری یابیم بهتر است رو به پدافند و صنایع موشكی و دفاع هوایی كار كنیم و از این طریق به دشمن ضربه بزنیم .تا حدودی این مسئله قابل قبول است ولیكن این امر مانع از تقویت یگان هوایی ما نمی شود.مسئله دوم اینكه روس ها به هیچ وجه تمایل به همكاری با ما ندارند و از ایران به عنوان برگ برنده در چانه زنی های جهانی استفاده میكنند و با تهدید آمریكا به تجهیز و حمایت از ایران امتیازات زیادی از آمریكا می گیرند .برای مثال و روشن شدن بحث از همه دوستان می خواهم كمی در مورد روند عضویت روسیه در سازمان تجارت جهانی و اتفاقاتی كه در این زمان در سیاست های بین آمریكا و روسیه و ایران اتفاق افتاد مطالعه كنند تا حقایق بیشتری برای انها روشن شود.در ضمن دید روسیه به ایران مانند دید روسیه به سوریه و چین و ونزولا و غیره نیست زیرا آنها متحدان استراتژیك روسیه هستند ولیكن روسیه ما را تهدیدی برای خود میداند و می ترسد از روزی كه ایران قدرت بگیرد و با توجه به عقاید ایدئولوژیكی خود برای روس ها مشكل ساز شود نمونه آن هم جبهه گیری ایران در مقابل حمله روس ها به مردم بیگناه و مسلمان چچن بود كه باعث خشم روس ها شد.ویا یك دلیل دیگر اگر(به نظر شما احمد آقا)ما تمایلی برای خرید جنگنده از روس ها نداریم چرا تا بحال از خود نپرسیده اید كه چرا سیستم های دفاع هوایی و موشكی سرس اس-300 را از روسیه نخریده ایم .آیا تمایلی برای خرید نداشته ایم؟؟؟ و یا روس ها آن را هم به ما نمی دهند.آنكه دیگر جنگنده نیست و صرفا دفاعی است؟به نظر شما دلیل آن چیست؟ویا چرا روس ها در مقابل اصرار فراوان مقامات ایرانی برای خرید تسلیحات نظامی و هوایی فقط با فروش تور ام 1 به ایران موافقت كردند.آن هم با آن قیمت(برسی قیمت اصلی و قیمت فروخته شده به ایران با شما).آیا تور ام 1 توان مقابله با بی-1وبی -2 واف -22 و غیره را دارد یا سوخو 27ومیگ 31و اس- 300؟(جواب با شما)
اما دلیل دیگر.مگر شما نمی گویید مسئولین ما تمایلی به خربد جنگنده از روسیه ندارند ؟پس فراموش كرده اید كه چهار سال پیش رئیس نیروی هوایی وقت در هنگام گزارش عملكرد در حضور رهبر انقلاب از خرید جنگنده های سوخو 27 و تحویل در آینده نزدیك به ایران گفته بود .سرانجام آن قرار داد و خرید چه شد؟آیا تحویل شد و در آشیانه های مخفی ما در حال خاك خوردن است؟ویا باز هم روس ها باسیاستهای خود ما را آچمز كردن؟(باز هم جواب با شما)
اما دلیل دیگر .شما كه اعتقاد دارید مسئولین خود ما تمایلی برای خرید جنگنده از روسیه ندارند آیا آنها تمایلی برای خرید لوازم یدكی جنگنده ها روسی داخل كشور هم ندارن .آیا از خود پرسیده اید كه چرا میگ 29 های ما كم پرواز می كنند.آیا می دانید روسیه حتی در دادن لاستیك برای این جنگنده برای ما مشكل ساز شده است ؟رسیدن به جواب آن ساده است كافیست از دوستانی كه در پایگاه مهرآباد در حال خدمتند سوالی كنید.آیا از وضعیت سوخو 25 های سپاه اطلاعی دارید كه در چه وضعیتی هستند؟این تحقیق نیز با شما
اما سخن آخر
روس ها نیز مانند همه كشور های جهان به فكر منافع خود هستند وما را بعنوان برگ برنده در بازی های سیاسی خود ردو بدل می كنند.بعضی وقت ها به این فكر می كنم كه ما هم آیا سیاست مدونی داریم كه باید كولی دادن به روس ها را ادامه دهیم.امیدوارم این سیاست حد اقل وجود داشته باشد و هدف نهایی آن سربلندی ایران و ایرانی باشد.
یا علی

بر گرفته شده از

اینجا

[TANK 48]

تحليل خوبي كردي دوست عزيز با نظرت موافقم

[payam 1]

از اول هم گفتند سیاست پدر و مادر نمیشناسه....حالا بفرمایید ما پدر روسها هستیم که دل برامون بسوزونند یا مادرشون؟ :? این مسئولان مملکتی باید یکم بیشتر به پتانسیل جوانان ایرانی اهمیت بدند و شایسته سالاری رو به جای ریش سالاری شروع کنند...

[GOLDEN-CROWN 20]

والا با این که بنده خامم روس هست و از اونجایی که سالهاست اینجام ولی باز میگم که حرام زاده و پست از روس تو دنیا نیست.البته بلا نسبت خانم خودم!! :?


مرگ بر عرب!
مرگ بر عرب پرست!
مرگ بر عرب اشغالگر!
درود بر ایران و ایرانی!
درود بر قوم پاک اریا!
درود بر کوروش کبیر!

[payam 1]

والا با این که بنده خامم روس هست و از اونجایی که سالهاست اینجام ولی باز میگم که حرام زاده و پست از روس تو دنیا نیست.البته بلا نسبت خانم خودم!! :?


مرگ بر عرب!
مرگ بر عرب پرست!
مرگ بر عرب اشغالگر!
درود بر ایران و ایرانی!
درود بر قوم پاک اریا!
درود بر کوروش کبیر!

آخرم باید به این اعراب بیچاره فحش بدید :D
بابا فراموش نکنید ما هموطن عرب هم داریم.....این تنفرهای نا بجا بر علیه اقوام راهی به جایی نمیبره

[GOLDEN-CROWN 20]

دوست من به نظر بنده سگ زرد برادر روباهه یهودی یهودی هست.عرب هم عرب.........

[SAEID 2,832]

در سیاست ادبیات عامیانه معنا و مفهومی ندارد و بنابراین نامردی روسها هم بی معنی است و این مردمان فقط به فکر منافع ملی خود هستند و هیچ عقل سلیمی حاضر نمیشود بخاطر یک کشور که هیچ برای یک شهر دیگه خونه خودش رو ویران کند! تنها، مشکل از برخی مسئولان ایرانی است که سواد سیاسی نداشته و وقتی صحبت از دوستی با روسیه میشود این نوع دوستی را با دوستیهای دوران دبستان یکسان فرض میکنند! بعدش هم همین آقایون میان میگن که روسها نامردی کردن! مگه دوست بودید که نامردی کنن؟ معادلات سیاسی رو درست حل نکردید دیگه ربطی به بقیه ندارد. چرا انگلیس نمیاد بگه فرانسه در حق ما نامردی کرد؟ چون فرمولهای سیاسی رو صحیح و با اصول تنظیم کردن نه از روی احساسات! :?

[GOLDEN-CROWN 20]

وطن عزیزم ایران بدست چه کسایی افتاده که نه تنها سواد ندارند بلکه معادلات جهانی رو میخواهند با مسائل دینی و فکرهای اولیه و بچه گانه حل کنند. یادمه پیامبر اسلام حضرت محمد (ع) یک چیزی در این مورد گفته بود یادم نمیاد........

[TANK 48]

در تهران امکان شکایت از روسیه به دادگاه بین المللی لاهه را بخاطر عدم رعایت تعهدات روسیه برای اجرای پروژه تکمیل نیروگاه برق اتمی در بوشهر بررسی می کنند. چنین چیزی می تواند طی چند روز آینده رخ دهد. این واکنش تهران به قصد مسکو برای تعلیق عرضه سوخت هسته ای ویژه نیروگاه اتمی بوشهر تا زمانی است که بحران پیرامون برنامه هسته ای ایران حل شود. در اواخر هفته گذشته "رشید جلالی جعفری" عضو کمیسیون سیاست خارجه و امنیت ملی مجلس شورای اسلامی ایران اطلاع داد که ایران قصد دارد از مسکو به دادگاه لاهه شکایت کند. طبق اخبار مندرج در خبرگزاری "آفتاب"، این نماینده تاکید کرد که روسیه قراردادی که این کشور را موظف به عرضه سوخت هسته ای لازم برای نیروگاه اتمی بوشهر می کند را نقض کرده است. در عین حال وی به سخنان نمایندگان روسیه اشاره کرد که گفته بودند تا زمانی که ایران به شرایط اعلام شده از سوی جامعه جهانی عمل نکند، سوخت هسته ای را دریافت نمی کند. - آژانس بین المللی انرژی اتمی بعنوان سپری در برابر حمله ایده پرداز تاثیر گذاری نظامی بر تهران، دیک چینی معاون رئیس حمهور امریکاست. روزنامه "گاردین" دلیل اصلی و تنها دلیل برای آغاز جنگ را شکست تلاش های دیپلماتیک می داند. در عین حال جعفری قاطعانه مخالف سیاسی سازی توافقنامه با روسیه است و در مجلس نیز پیشنهاد وی مخالفینی پیدا کرده است. روز شنبه "کاظم جلالی" سخنگوی کمیسیون سیاست خارجه و امنیت ملی مجلس که رئیس ایرانی گروه دوستی پارلمان های ایران و روسیه نیز هست، این را تکذیب نمود که تهران قصد شکایت علیه مسکو را دارد. به گفته وی، فراخوان این عضو کمیته برای شکایت به دادگاه لاهه، تنها بازتاب دهنده نظر شخصی وی است. در عین حال وی گفت که تعویق راه اندازی نیروگاه اتمی بوشهر، "جو بی اعتمادی و نارضایتی" در روابط مسکو و تهران ایجاد می کند. بیشتر کارشناسان معتقدند که روسیه حقیقتاً از مسئله تکمیل پروژه نیروگاه اتمی بوشهر بعنوان اهرم نیرومند سیاسی هم در روابط با ایران و هم با شرکای غربی در گروه 1+5 استفاده می کند. رویتر با اطلاع این مطلب که مسکو به تهران درباره تاخیر عرضه سوخت هشدار داده است، خاطر نشان می کند که این گام، بخشی از توافقات بین فدراسیون روسیه و گروه 1+5 است. دستیابی به همین توافقات سبب شدند که بررسی مسئله اعمال تحریمات جدید علیه جمهوری اسلامی ایران به ماه سپتامبر موکول شود. - تهران رازهای اتمی را فاش می کند دو هفته قبل مسکو به تهران هشدار داد که عرضه سوخت هسته ای برای نیروگاه اتمی بوشهر بعلت وجود مشکلات در پرداخت ها می تواند سبب تاخیر پروژه برای مدتی دیگر شود. مقامات مسکو بطور معمول وجود چنین انگیزه های سیاسی در تصمیم گیری ها درباره زمان راه اندازی ساخت نیروگاه اتمی بوشهر را تکذیب می کنند. در عین حال، راه اندازی آن به کرات با اشاره به مشکلات مالی و یا فنی به تاخیر افتاده است. وزارت امور خارجه روسیه و "اتم استروی اکسپورت" پیمانکار اصلی تکمیل پروژه بوشهر، روز گذشته تهدیدات تهران برای شکایت به دادگاه لاهه را تفسیر نکردند. اما طبق اطلاعاتی که پیشتر بدست آمده بودند، مشخص است که تکمیل این پروژه همانند توافقات پیشین با ایران در ماه سپتامبر 2007 نخواهد بود. طبق خوشبینانه ترین پیشبینی ها، نیروگاه پاییز سال آینده راه اندازی می شود. باید یادآور ساخت که اوایل سال جاری ایران مشکلاتی در انتقال پول برای تامین مالی پروژه بوشهر داشت. در نتیجه جدول زمانی پایان کار با وقفه رویارو شد. این بحران که بعدتر بطور کامل حل شد، (چندی پیش تهران اعلام کرد که هیچگونه بدهی به روسیه ندارد) اکنون به مسکو این امکان را می دهد که هر گونه تعویق را نقص فنی اعلام کند. و بعقیده برخی از ناظرین، بعید است که کلاً سوخت هسته ای روسی به ایران برسد. در رابطه با تلاش تهران برای شکایت از روسیه به دادگاه لاهه نیز باید گفت که طبق آیین نامه دادگاه، بررسی چنین پرونده ای تنها در صورت توافق دو طرف پرونده، یعنی هم شاکی و هم متهم ممکن است. چنین قانونی می تواند این تلاش را بی آتیه سازد. زمانی نیز خود ایران از شرکت در بررسی شکایت آمریکا علیه این کشور در رابطه با اشغال سفارت آمریکا در تهران در سال 1979 امتناع کرده بود.

[SAEID 2,832]

سفر پوتین به تهران؛ نقطه عطفی در روابط ایران و روسیه


سرانجام پس از سه و نيم دهه که از سفر رئيس جمهور شوروی می گذرد، یک مقام بلند پایه دیگر روسی در 24 مهر 1386 از تهران بازديد می کند. این در حالی است که طی این مدت، اكبر هاشمي رفسنجاني رییس مجلس شورای اسلامی در سال 1368 و سيد محمد خاتمي رییس جمهوری اسلامی ایران در سال 1379 به مسکو رفته و توافقاتی دهساله برای همکاری های جامع دو کشور امضا نموده اند. این وقفه 35 ساله، هر علتی که داشته باشد، خود بر اهمیت این سفر افزوده و آن را از یک بازدید سیاسی معمولی فراتر برده است.

[align=center][/align]

از زمانی که دولت جمهوری اسلامی ایران تصمیم گرفت که روابط ایران و شوروی از زیر غبار جنگ تحمیلی و اشغال افغانستان بیرون آمده و همکاری های دو کشور در فضایی جدید آغاز شود، شرایط داخلی، منطقه ای و جهانی برای دو کشور آنچنان دگرگون شده که بسیاری از اسطوره های پیشین روابط ایران و روسیه شکسته است. این موضوع به جایی رسیده که روس ها دركرانه هاي خلیج فارس مشغول ساختن یک نیروگاه هسته ای برای ایران شده اند؛ امری که زمانی برای مسکو یک رویا و برای تهران یک کابوس پنداشته می شد، اما در شرایط جدید، عین امنیت، همکاری و همزیستی است.

شاید از روسیه جديد در دوره یلتسین غرب گرا انتظاری نبود، اما از روزی که پریماکف با شعار همکاری شرقی با کشورهای چین، هند و ایران بر مسند وزارت خارجه و سپس نخست وزیری تکیه زد، موضوع جدي تر شد. این موضوع با ریاست جمهوری ولاديمير پوتین در آغاز هزاره جدید و تجدید روابط دهساله با ایران ـ که برای یکسال مسکوت مانده بود ـ فضای نوینی را ترسیم کرد و با نگرانی های او بخاطر اشغال عراق، حوادث اوکراین، گرجستان و قرقیزستان و بویژه سپر دفاع موشکی، وضع را برای تهران به بهترین شکل ممکن دگرگون کرد.

تا پيش از اين، مسكو انجام چنين ديداري را در تهران به وجود قراردادها و توافقاتي ميلياردي يا امضاي موافقتنامه نهايي بر سر رژيم حقوقي درياي خزر مشروط كرده و دليل سفرهاي پياپي رئيس جمهور يا نخست وزير روسيه به كشورهاي مختلف جهان از جمله چين، هند و كشورهاي عربي را وجود توافقات مهم ذكر كرده بود.

در واقع روسیه و پوتین امروز با ایران، نه بر اساس اشتراکات ایدئولوژیک بلکه به دلیل منافع عيني و نيز وحدت در مخاطرات به نوعی همسویی رسیده اند که پوتين ايران را شريك روسيه دانسته و تهران را مكان یک ملاقات تاریخی قرار داده است.

طبعاً دلیل اصلی این سفر، شركت در دومین نشست سران کشورهای ساحل دریای خزر و امضاي بیانیه نهايي سران خواهد بود و در کنار آن نیز میان او و همتایش محمود احمدی نژاد، ملاقاتی در جهت گسترش روابط دوجانبه صورت خواهد گرفت. البته او تهران را به تداوم مذاکره و دیپلماسی در موضوع پرونده هسته ای ترغیب خواهد نمود و هشداری نیز خواهد داد که محدودیت های مسکو در عرصه های دیپلماتیک بین المللی در این موضوع تا کجاست.

او همچنین بر این نکته تاکید می کند که دو کشور علاوه بر افزایش همکاری های اقتصادی موضوع مشترک دارند و آن جلوگیری از نفوذ و تعدیل اقدامات مخرب امریکا در منطقه است. برخي تحليل گران روسي از احتمال وجود يك طرح پيشنهادي براي حل مسئله هسته اي و يا حتي تأكيد بر توقف غني سازي هسته اي سخن گفته اند.

این سفر می تواند روابط دو کشور را از وضع موجود یعنی مبادلات اقتصادی دو میلیارد دلاری و نیز همکاری های منطقه ای فراتر ببرد. دو کشور در مورد مسایل خاورمیانه، افغانستان، آسیای مرکزی و قفقاز منافع و دغدغه های مشترک دارند و طبعا امکان گسترش همکاری ها در این موضوعات وجود دارد.

اما يك واقعیت نیز مطرح است که تهران و مسکو همچنان بر سر اصلی ترین موضوع این سفر؛ يعني دريايي خزر با مشكلاتي روبرو هستند. در واقع اين عرصه آبي دو دهه است كه در فقدان يك رژيم حقوقي جامع بسر مي برد و در برخي موارد كشورهاي ساحلي تا مرز درگيري پيش رفته و نيروي دريايي روسيه نيز يك رزمايش در آن انجام داده است. همه اينها در حالي انجام شده كه قرار بوده خزر «درياي صلح و همكاري» و «منطقه غيرنظامي» باشد. همچنين، تهران و عشق آباد بر عدم تقسيم خزر بدون توافق همه كشورها تأكيد كرده اند، اما روسيه، قزاقستان و آذربايجان بر خلاف آن، مبادرت به چنين كاري كرده اند.

در مسائل منطقه اي نيز اگر چه ايران و روسيه در مورد نفوذ آمريكا هم داستانند، اما در ساير زمينه ها همانند اسرائيل و طرف هاي عربي، اختلاف نظر داند و از اين روست كه پوتين پيش از ايران به مصر، فلسطين، اسرائيل، عربستان، اردن و... سفر كرده است. يك موضوع ديگر، بحث انتقال سوخت هسته اي براي نيروگاه بوشهر است كه نگراني تهران را برانگيخته و طبعاً در مذاكرات مطرح خواهد شد.

ممكن است برخي تحليل گران اين سفر را كم اهميت نشان دهند و از طرفي برخي نيز آن را به عنوان ايجاد يك جبهه بين المللي در مقابل آمريكا، ناتو و غرب تحليل كنند. اما واقعيت امر حكايت از آن دارد كه انجام ديدار به نوبه خود مهم است و همكاري هاي دو كشور حتي بدون وجود عنصر امريكا نيز از اهميت برخوردار است و از زماني كه روسيه از مرزهاي ايران فاصله گرفته و كشورهاي حائل ايجاد شده اند، دو كشور همانند دوره صفويه و تزارهاي هم عصر آن، همكاريهايي مفيد، منطقي و بدور از تهديد را آغاز كرده اند. تداوم همكارهاي دو كشور در دو دهه اخير در مواردي چون سازش تاجيكستان، كمك به ائتلاف شمال در مقابل طالبان، مبدلات تسليحاتي (كه ايران پس از چين و هند، سومين كشور خريدار جنگ افزار و فن آوري نظامي از روسيه است) و مقاومت در مجامع بين المللي در مقابل يكجانبه گرايي آمريكا مي تواند عرصه هاي نويني را براي همكاري فراهم آورد.

به بيان روشن تر، دو تمدن و فرهنگ ايراني و روسي كه پيشينه همزيستي هزار ساله دارند، با وجود نكات تلخ و تاريك، مي توانند اراده شكل گرفته در سال 1368 (1989)را كه منجر به مجموعه اي از همكاري ها در بيست سال گذشته شده است، با ترسيم عرصه هاي جديدتر همچنان مبارك و مداوم دانسته و پيگيري كنند.

نويسنده: دكتر جهانگير كرمي (استاد دانشگاه تهران)

منبع: سایت ایراس iras.ir