Ahmad6644

ارتباطات و قراردادهای دفاعی ایران و روسیه ( خبرها ، حواشی ، تحلیل ها ، احتمالات ! و .... )

Recommended Posts

اف 117 هیچ کشوری از حق وتو استفاده نکرده؟! پس کی بود بخاطر دخالت واشنگتن در یکی از این کشورهای کوچیک بود اسمشو یادم نیست از حق وتو استفاده کرد؟! چین از وتو استفاده کرده بود!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بسمه تعالی با سلام میخائیل دیمیتریف مدیر سرویس فدرال همکاری های نظامی و فنی روسیه در صدر هیئت بلندپایه نظامی و فنی برای شرکت در چهارمین اجلاس کمیسیون مشترک همکاری دفاعی جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه روز چهارشنبه وارد تهران می شود. به گزارش اداره کل تبلیغات دفاعی وزارت دفاع، نمایندگان ارشد دفاعی دو کشور علاوه بر بررسی راه های گسترش مناسبات دفاعی ایران و روسیه در حوزه های جدید، آخرین وضعیت اجرای توافقات حاصل شده در جلسات گذشته کمیسیون مشترک دفاعی دو کشور را پیگیری خواهند کرد. منبع: http://www.air-mag.blogsky.com/ نظریه: با توجه به اظهارات جدید آقای متکی وزیر امور خارجه و وزیر دفاع و همچنین از سوی دیگر مقامات نظامی و دفاعی روسیه مبنی بر همکاریهای نزدیکتر دفاعی و نظامی دو کشور و تحکیم آن این نشست در این زمان اهمیت زیادی دارد علاوه بر آن روسیه با فرستادن سوخت هسته ای نیروگاه بوشهر به ایران یک « نه » بزرگ به مقامات کاخ سفید و سیاست های مداخله جویانه آنها در محدود ساختن روابط با تهران را دادند و با توجه به کشمکش های موجود بین آمریکا با روسیه در مورد سپر موشکی آمریکا که میرود تا به بحرانی جدی جهانی تبدیل شود و محور احتلافات در این خصوص ، آمریکا و انگلیس از یک سو و روسیه و ایران نیز از سوی دیگر می باشند و با توجه به اظهارات جسته گریخته اخیر مقامات روسی مبنی بر اینکه بعنوان خاکریز اول درگیری آمریکا در منطقه و سپر روسیه در مقابل تهدیدات آمریکا ، ایران است این مذاکرات بسیار میتواند حائز اهمیت باشد. بطوریکه شاید تعدادی پروژه های استراتژیک ایران با سرعت بیشتری به نتیجه برسد. در هر صورت باید منتظر ماند و دید آینده چه وقایعی رخ خواهد داد. / najaf 47

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
راوبط روس ها با ايران از ديرباز تا به حال
با سلام
فراز و نشیب های سیاسی ، موقعیت های متعدد و متفاوتی را در روابط ایران و روسیه در دوران گذشته پدید آورده ، اما شرایط کنونی دنیای سیاست و پدیده ای به نام "ایران اتمی" زاویه جدیدی را در عرصه دیپلماسی میان دو کشور فراهم کرده است.

زمانی که دنیای غرب نسبت به فعالیت های هسته ای ایران ،علیرغم صلح آمیز اعلام شدن آن، ابراز نگرانی کرد و درصد فراهم آوردن تمهیداتی برای محدود کردن کشورمان برآمد ، سکانداران سیاست خارجی ایران بر آن شدند تا در مواجه با غرب ابتدا شیوه گفتگو را برای رفع تهدیدات خارجی انتخاب کنند و از سویی دیگر با وارد کردن قدرت های دیگر اتمی از جمله روسیه و چین و پیدا کردن حامیانی برای ادامه فعالیت های هسته ای موزانه ای میان کشورهای موافق و مخالف برقرار سازند.

این روند البته از زمان روی کار آمدن دولت محمود احمدی نژاد و به دست گرفتن هدایت شورای امنیت توسط علی لاریجانی شتاب بیشتری به خود گرفت . با ورود ولادیمیر پوتین به ایران در جریان دومین نشست کشورهای حاشیه ای دریای خزر، همکاری ایران و روسیه در مورد ادامه روند مذاکرات هسته ای با نگاه خوشبینانه برخی سیاسیون کشورمان روبرو شد.

این طرز تلقی نگاهی یکسونگرانه داشت و با ذوق زدگی همراه بود چون گذشته روابط این دو کشور نشان می داد که روسها معامله گرانی باتجربه هستند که از هر فرصتی برای کسب منافع بیشتر استفاده می کنند و به کاری به ضرر احتمالی و قطعی شرکای سیاسی خود ندارند.

بدون تردید، روسیه اگر منفعتی در رعایت موازنه با قدرت های غربی در موضوع انرژی هسته ای ایران نمی دید محال بود که هر از گاهی در مواجهه با برخی از اعضای شورای امنیت از در مخالفت با آمریکا و سایر متحدانش برآید.

در مقابل ایالات متحده که موضعی انعطاف ناپذیر در مقابل فعالیت های هسته ای ایران دارد ، موضع روسیه در قبال این موضوع از ماهیت متفاوتی برخوردار است به گونه ای که در مواجهه با مذاکر ه کننده ایرانی بسان یک شریک هسته ای از در گفتگو درمی آید و همواره از تداوم همکاری سخن می گوید اما از سويي دیگر در محافل رسمي و غير رسمي به ويژه نشست هاي شوراي حكام آژانس بين المللي انرژي اتمي همواره به مسئولیت های و تعهدات بین المللی اشاره می کند و در قطعنامه های صادره علیه ایران امضایی به یادگار می گذارد.

به طور کلی از روسیه نمی توان به عنوان یک شریک مطمئن یاد کرد زیرا مواضعش همواره مبهم بوده و این در حالی است که موضع آمریکا همواره صریح و قابل پیش بینی بوده است .

مروری بر تاریخ روابط ایران و روسیه نشان می دهد ، دیپلماسی قوی و قدرت سیاسی ایران همواره روسیه را به اتخاذ روابطی "محترمانه توام با احتیاط" با ایران واداشته و هر گاه حکومت مرکزی کشورمان به ضعف و انحطاط می گرایید با واکنشی طلبکارانه و متجاوزانه روسیه مواجه می شد.

آغاز روابط چهارصد ساله ایران و روس به دوره شاه طهماسب که با تثبیت حاکمیت صفوی همراه بوده بر می گردد. وجود دشمن مشترکی مثل عثمانی عامل قوی برای همگرایی این دو کشور بود.

در دوره های بعدی با توجه به گسترش دست اندازی های عثمانی به مرزهای شمال غربی کشور، تحرکات سیاسی دربار سلطان محمد خدابنده را در پی داشت ؛ او سفيري به نام‌ "هادي‌بيگ" را به دربار روسيه فرستاد و به منظور مقابله با تهدیدات عثمانی حتی حاضر به واگذاری برخی امتیازات سیاسی از جمله هبه کردن باکو و دربند به روسیه نیز شد.

چالش اصلی میان ایران و روسیه از زمان شاه عباس دوم آغاز شد ؛ در آن زمان برخی نیروهای قزاق که در سرحدات مرزی مستقر بودند ، به اراضی ایران تجاوز کردند و دست به شبیخون و دستبرد زدند. این مسئله به مناسبات تجاری و اقتصادی ایران و روسیه خسارت وارد کرد .

همزمان با بر تخت نشستن پتر کبیر، دوران ضعف و اضمحلال صفویان در دوران شاه سلطان حسین آغاز شده بود . پتر کبیر جاسوسی به نام آرتمی ولینسکی را لباس سفارت پوشاند تا اوضاع ایران را به روسیه گزارش دهد. اوضاع آشفته کشورمان، پتر را برای تجاوز به ایران مصمم کرد. او مترصد فرصتی بود تا بهانه ای برای حمله به متحد سابق خود بیابد. شورش لزگی ها و حمله محمود افغان و برکناری شاه صفوی شرایط را برای حمله به ایران فراهم کرد.

در طول تاریخ ایران ، روسيه بيش از هر كشور ديگري اراضي کشورمان را اشغال کرده است. بزرگترین ضربه به منافع سیاسی و اقتصادی ایران با تحمیل دو عهدنامه ترکمانچای و گلستان به زعمای سلسله قاجاریه وارد شد.

رقابت روسیه و انگلیس در ایران قرن نوزدهم با کسب امتیازات فراوانی همراه بود که بیش از همه طبقات فرودست جامعه را با صدمات جبران ناپذیر مواجه کرد و منافع مادی کشور را به تاراج یغما برد.

در خلال این سالها ، استیلای روسیه بر امور اداری و اقتصادی ایران از گستردگی بیشتری برخوردار شد و همراه با انگلیس به عنوان حاکمی بلامنازع در عرصه سیاسی و اقتصادی ایران مطرح شد.

وقوع جنگ جهانی اول و پیروزی انقلاب اکتبر 1917 که سبب ساز خروج روسیه از جنگ شد روابط این کشور با ایران را دچار دگرگونی کرد و از این پس شرایط ویژه ای که با نوسان همراه بود بر روابط ایران و روسیه سایه افکند.

تحول اساسی که بعد از انقلاب اکتبر در دیپلماسی سردمداران شوروی روی داد باعث شد که رهبران انقلابی این کشور در فکر ایجاد حکومت جهانی مبتنی بر ایده های سوسیالیستی برآیند ؛ به همین خاطر با توجه به روابط گسترده مرزی با ایران ، کشومان به مثابه معبری برای صدور انقلاب کمونیستی تلقی می شد و حتی به گفته تروپاتوفسکی یکی از محققان روسیه در سال 1918، اهمیت ایران برای شوروی به حدی بود که می بایستی به عنوان نخستین کشور به تسخیر اتحاد جماهیر شوروی در می آمد.

سياست اتحاد جماهير شوروي نسبت به ايران در اين دوران، متغیر بود این مسئله بخصوص در دوره رضا شاه نمود بیشتری داشت . نمونه روشن این تغییر و تحول مربوط به زمانی می شد که رضا خان سعی داشت درآمدهای نفتی ایران را بالا ببرد. نتیجه این کار اختلاف میان دولت ایران و شرکت نفت بود.

دستگاه تبلیغاتی شووری در ایران از اقدام رضا شاه حمایت و آن را حرکتی مترقی دانست اما پس از توافق میان رضا شاه و شرکت نفت و حل اختلافات ، حکومت رضا شاه و ایران هدف حملات تبلیغاتی شوروی قرار گرفت.

گرچه بلشويكها به خاطر قرار دادن ايران در مدار اتحاد شوروي ، تمام امتيازات اخذشده از ايران در زمان روسيه تزاري از جمله قرارداد 1907 را که طبق آن كشورهاي روسيه تزاري و انگليس، ايران را به سه منطقه شمال (تحت نفوذ روسيه)، جنوب (تحت‌ نفوذ انگليس) و مركز (بي‌طرف) تقسيم كرده بودند باطل اعلام كردند اما پس از پایان جنگ جهانی دوم و تبدیل شوروی به عنوان نماد قدرت شرق در مقابل آمریکا ، ویژگی های ایران و موقعيت جغرافيايي ، منابع معدني و مسائل اقتصادي و سياسي کشورمان جذابیت های فراوانی برای سیاستمداران شوروی پیدا کرد.

سردمداران روسیه سابق همچنان آرزوی دست یافتن به آبهای گرم در در سر می پروراندند اما وجود كشوري مثل ايران این تنگنای ستراتژيكی را همچنان به قوت خود باقی نگه داشته بود و به همین خاطر بود که رهبران شووروی بعد از اشغال ایران توسط نیروهای متفق و علیرغم تعهدات سه کشور اشغالگر با ایران مبنی بر خروج از ایران بر ادامه اشغال آذربایجان اصرار می ورزیدند.

محمد رضا پهلوی علیرغم دلبستگی به استمرار سیاست های آمریکایی در خاورمیانه و تلاش در جهت کسب اطمینان دولت ایالات متحده به عنوان یک متحد خوب سعی می کرد همسایه شمالی را نیز بر سر مهر آورد به همین خاطر دو کشور طرح گسترش روابط دوجانبه در سطوح مختلف اقتصادی، سیاسی و حتی نظامی را مورد بررسی قرار دادند اما وابستگی شاه به غرب ، امکان توسعه روابط با شوروی را به حداقل ممکن رساند.

در مواجهه با انقلاب ایران، سیاستمداران شوروی موضعی محتاطانه در قبال پیروزی انقلاب اسلامی ایران اتخاذ کردند .
مسلماً سقوط شاه و تضعیف آمریكا و خروج ایران از سنتو و انحلال دو مرکز مراقبت استراتژیکی در بندر شاه و کبکان موجبات خرسندی شوروی را فراهم می آورد و باعث شکست اردوگاه غرب به عنوان رقیب اصلی شوروری می شد.

علیرغم اینکه مقامات شوروی اعلام کردند که سیاست نزدیکی با ایران را در پیش می گیرند اما تهاجم شووری به افغانستان و اتخاذ موضعی سخت از سوی امام خميني علیه سیاست های شوروی ، روابط دو کشور را دچار تنش هایی کرد.

در فوریه 1983 با دستگیری سران حزب توده در ایران از جمله كیانوری رهبر حزب و منع فعالیت آن اتهام براندازی ، روابط ایران و شوروی به سردی گرایید و هیجده دپیلمات شوروی از ایران اخراج شدند.

از سوی دیگر، پیروزی‏های ایران در جنگ در سال 1982، باعث تغییر سیاست خارجی شوروی و حمایت آشكار از عراق شد.

با به قدرت رسيدن گورباچف و تغيير و تحول عميق در سياست خارجي آن کشور، براي شوروي ، خاتمه جنگ طولاني بين ايران و عراق از طريق مسالمت آميز جنبه حياتي و ضروري پيدا کرد.

در يک اقدام عملي که در تهران و محافل بين المللي به عنوان اهرم فشار براي پايان جنگ تعبير شد، مسکو کارشناسان خود را به بهانه عدم امنيت ناشي از جنگ شهرها در بهمن 1364 ( فوريه 1985) از ايران خارج کرد.
طي اقدامي ديگر در جريان راي گيري نسبت به قطعنامه 598 ( فوريه 1987) ، اتحاد شوروي با راي مثبت خود به ساير اعضاي شوراي امنيت پيوست.

ملاقات ادوارد شوارد نادزه، وزیر امور خارجه شوروی، در فوریه 1989 با امام خمینی و ارائه پیام گورباچف و قبل از آن ارسال پیام امام به گورباچف، نقطه عطفی در ایجاد شالوده مشاركتی نزدیك‏تر و با ثبات‏تر بود.
متعاقب آن ، سفر هاشمی رفسنجانی به شوروی این روابط را به سطح گسترده تری رساند اما کناره گیری گورباچف و روی کارآمدن يلتسين، بر روابط ايران و شوروي تاثيري سوء گذاشت.
عناصر هوادار يلتسين با سياست پيشين شوروي مبني بر توسعه روابط دوستانه با ايران موافق نبودند، چراکه در مبارزه خود با گورباچف خواهان کسب حمايت غرب بودند و غرب نيز با ايران دشمني داشت. گذشته از اين ، "اسلام مبارز" را به عنوان مهم ترين خطر بالقوه اي که امنيت و منافع روسيه را تهديد مي کرد، تلقي مي کردند و از آنجايي که از نظر آنها ايران حامي اصلي دعوت اسلامي به شمار مي رفت، آن را بيشتر به ديده تهديدي بر منافع روسيه مي نگريستند.

فروپاشی شوروی و شکل گیری کشورهای آسیای مرکزی و قفقار منافع ایران و روسیه را به هم نزدیک کرد و این روند تا دوره کنونی استمرار یافت اما با مطرح شدن بحت ایران اتمی این روابط تعریف دیگری به خود گرفت.

این کشور تاکنون سياست حداقلي را در روابط با ايران در پیش گرفته که بر مبنای آن روسیه تلاش می کند ایران را در حدی حفظ کند که به منافع خود با غرب آسیبی نرسد.

روسيه به شدت نيازمند سرمايه و حمايت سياسي غرب براي همگرايي با اقتصاد جهاني است و اين جز با پايه ريزي روابطي مبتني بر درك منافع متقابل امكان پذير نخواهد بود.

این مسئله تقریبا بدیهی است که کشوری مثل روسیه هرگز راضي به همجواری با کشوری با قابليت غني‌سازي مستقل اورانيوم ندارد و به همین خاطر در این خصوص با آمریکا و سایر متحدان اروپاییش اشترک نظر دارد.
دلیل این امر راي مثبت روسيه به قطعنامه‌هاي 1696، 1737 و 1747 شوراي امنيت عليه كشورمان است.

به نظر می رسد علت اصلی تفاوت دیدگاه روس ها در برخی از نشست های شورای حکام یا جلسات شورای امنیت با همتایان غربی خود بهره برداری از پرونده هسته ای ایران به عنوان اهرمی جهت اخذ امتیاز و ادای تقابل ظاهری با ایالات متحده آمریکا باشد.

این مسئله نه تنها در مورد ایران بلکه در خصوص سایر کشورهای خاورمیانه از جمله اعراب نیز صادق است.

نمونه بازر آن سفر ولادیمیر پوتین به کشورهای عربی و عقد قراردادهای نظامی و ارائه پیشنهاد ساخت نیروگاه اتمی به آنان است.

روسیه علیرغم اینکه بیش از هر کشوری درگیر مسئله اتمی ایران است اما هیچگاه شک و تردید خود را در مورد فعالیت های صلح آمیز هسته ای کشورمان پنهان نکرده و مقامات روسی همواره در این خصوص اظهارات متناقص و مبهمی را مطرح کرده اند.

روسیه در حال حاضر سیاست دو پهلویی را در قبال انرژی هسته ای در پیش گرفته و تمایل دارد که این موقعیت بحرانی همچنان در عرصه بین المللی حفظ شود. کمترین سودی که زمامداران روسی از حفظ شرایط موجود خواهد برد کسب امتیازات بیشتر در مجادله اتمی ایران و غرب است.
درست است كه روس ها هيچ وقت قابل اعتماد و اطمينان نبودند و نيستند اما يك ويژگي آنها براي ما خوب است. آن ويژگي برخورد و رويارويي با رژيم صهيونيستي است در واقع روس ها چه در زمان شوروي و چه در زمان روسيه فعلي از صهيونيست ها خوششان نيامده و نمي آيد و هيچگاه از اسرائيل حمايت نكردند. اسرائيل در مناسبات بين المللي حكم يك فرزند ضعيف را براي آمريكا بازي مي كند كه اين فرزند پانه آشيل آمريكاست. روس ها هميشه از اين نقطه ضعف تا حدودي استفاده كردند و توانستند از طريق اعمال فشار و تهديد اين رژيم و آمريكا را در مسائلي سر عقل آورد.
نمونه هايي از برخورد روس ها با اسرائيل
در زمان شوروي
- مقامات شوروي ، اسرائيل را به حمله موشكي تهديد كرده و گفته بودند توانايي اين را دارند كه هر نقطه از سرزمين هاي اشغالي را كه بخواهند مي توانند موشك باران كنند به طوريكه چيزي از اين رژيم باقي نماند. برخي از كارشناسان اعتقاد دارند كه تهديد بسيار جدي شوروي باعث شد كه رژيم صهيونيستي به تقويت قواي نظامي خود همچون ساخت بمب اتم با همكاري فرانسه ، آمريكا و انگليس روي بياورد. البته با وجود توان نسبتا بالاي نظامي اسرائيل هنوزهم روسيه با توانايي موشكي فوق العاده اي كه در اختيار دارد مي تواند رژيم جعلي صهيونيستي را در كسري از زمان با خاك يكسان كند و قشر عظيمي از قوم يهود را از صحنه جهاني محو كند.
يا
- نماينده اتحاد جماهير شوروي در سازمان ملل در بدو تاسيس اين رژيم پيشنهادي را مطرح كرد كه در آن پيش از طرفين درگير (اسرائيل و فلسطين) خواسته شده بود كه با پايان دادن به درگيري ها تصميم به تاسيس دو دولت مستقل بگيرند. در آن زمان نه فلسطيني ها كه آن موقع در قدرت بودند و اكثر كشورهاي عربي حامي آن ها بودند و فكر ميكردند كه مي توان كشور اشغال شده خودشان را پس بگيرند ، قبول كردند نه اسرائيلي ها كه كلا هيچ پيشنهادي را قبول نمي كنند !
در زمان روسيه
- حمايت از جنبش حماس و مردم فلسطين و دعوت از سران اين جنبش براي سفر به روسيه .
- تاسيس پايگاه نظامي در لبنان ، با تاسيس اين پايگاه روس ها مراقب بخشي از خاك لبنان را پذيرفتند و تعدادي پدافند و نيروهاي ويژه را در خاك لبنان مستقر كردند. با اين اقدام اسرائيل در حمله راحت به هر نقطه لبنان اندكي دچار مشكل مي شود.
- تاسيس پايگاه نظامي و دريايي در سوريه ، اين پايگاه يك پايگاه استراتژيك ا بسيار مهم و با تجهيزات راداري و پدافندي بسيار پيشرفته است. اين اقدام روسيه اعتراض و نگراني شديد اسرائيل را در پي داشته است.بعقیده اسرائیلی ها، بنادر سوریه که به احتمال زیاد کشتی های روسی در آنها مستقر خواهند شد، تبدیل به مراکز بزرگ جاسوسی و دفاع ضد هوایی خواهند شد. در اسرائیل نگران این هستند که روسیه در آنجا اطلاعات دریافتی خود را با شرکای خود در کشورهای مسلمان منطقه، از جمله با سوریه و شاید با ایران در میان بگذارد. علاوه بر این، مسکو برای دفاع از پایگاه خود باید سیستم نیرومند دفاع ضد هوایی را راه اندازی کند که بتواند هم از تهدیدات هوایی و هم از بخش اعظم خاک سوریه محافظت کند.
اين تصميم روسيه در صورت كامل اجرا شدن آن ميتواند سدي مستحكم در برابر اسرائيل براي حمله به سوريه باشد.
- اعلام حمايت از استقلال فلسطين در پي اعلام استقلال كوزو .
و...

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اول خویش، بعد درویش
تهران از مذاکره پیرامون برنامه هسته ای خود با گروه 1+5 میانجیگران بین المللی (پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد بعلاوه آلمان) امتناع می کند بدین ترتیب، روسیه در ترکیب کشورهایی قرار گرفت که ایران قصد ندارد با آن ها مسائل مربوط به توسعه برنامه هسته ای خود را بررسی کرده و یا بیش از آن، هماهنگ کند. چنین چیزی علیرغم این است که مقامات روسیه همیشه رسماً و عملاً خواستار اعطای حق توسعه انرژی اتمی به ایران تحت ضمانت های آژانس بین المللی انرژی اتمی بوده اند.

چنین تصوری ایجاد می شود که مقامات روسیه تا آخرین لحظه با هواداری از ایران، این هدف را دنبال می کردند که این همسایه مهم و استراتژیک را به خود "دل بسته" کنند. از همین جا ادامه ساخت نیروگاه اتمی در بوشهر علیرغم فشار آمریکا نشئت می گیرد؛ از همین جا پیشنهاد ایجاد مراکز بین المللی غنی سازی اورانیوم در خاک روسیه نشئت می گیرد؛ از همین جا تلاش مصرانه برای توسعه فروش تسلیحات مدرن به ایران نشئت می گیرد؛ (اواخر سال گذشته مشخص شد که ایران پدافندهای موشکی اس-300 به مبلغ 800 میلیون دلار از روسیه می خرد).

و در نتیجه معلوم شد که بیش از این که ایران به فناوری های هسته ای روسیه "دل ببندد"، روسیه به استراتژی ژئوپلیتیک دولت اسلامی همسایه خود "دل بستگی" دارد. و این همسایه به هیچ وجه قصد ندارد منافع خود را بخاطر "دوستی با ملت بزرگ روسیه" قربانی کند.

در مورد ایران، علاوه بر همه چیز، مسئله مبارزه بر سر بازار فروش فناوری های هسته ای نیز وجود دارد. فرانسه و آمریکا نسبت به رژیم هایی در "جهان سوم" که به آنها فناوری های هسته ای عرضه می کنند، بسیار صبورانه تر برخورد می کنند. ضمن این که توسعه پتانسیل هسته ای اسرائیل و هند به کمک آمریکا جامعه جهانی را متزلزل نساخت.

و در هر صورت ایران با سیاست عدم همکاری روسیه را در وضعیتی بسیار دشوار قرار می دهد. این که چگونه منافع استراتژیک و اقتصادی روسیه را با هم ترکیب کرد، مسئله ای دشوار برای مقامات جدید کشور است.

روزنامه "نیزاویسیمایا گازیتا"، خبرگزاری «نووستی» روسیه، 29 اسفند

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر روی یك انجمن اینترنتی از قول یك انگلیسی زبان مطلبی نقل شده بود كه ایران و روسیه توافق كرده اند كه ایران برای بهبود دقت موشكهای ایران از سیستم گلوناس روسیه كه مشابه جی پی اس آمریكاست استفاده كنه!!! آیا موشكهای زمین به زمین ما با هدایت اینرسیایی نیاز به گلوناس دارند؟ استفاده از گلوناس برای سیستم موشكی ما با توجه به اینكه روسیه همیشه در دقیقه نود پشت ایران رو خالی كرده عقلانی هست؟ گلوناس نظامی به اندازه جی پی اس نظامی دقت داره یا نه؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سيستم هاي جي پي اس مگر براي هدايت موشكهاي پيشرفته ي كروز نيست؟ فكر نكنم ما موشكهامون كه الان داريم براي اين منظور طراحي و آماده شده باشند..مگر اينكه سيستم هاي جديد طراحي كنيم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بله سيستم جپي اس و گلوناس براي هدايت دقيق كاربرد داره ولي مهم نيست كه نوع موشك چي باشه موشكهاي با هدايت اينرسيايي هم در فار آخر مي تونن از اين مزيت بهره مند بشن. متنها اشكال اينجاست كه جي پي اس نظامي مال آمريكاست ودر اختيار ساير كشورها نيست. جي پي اس غير نظامي هم كه همه دسترسي دارن اونقدر دقيق نيست كه براي هدايت موشك استفاده بشه مثلا" در ارتفاع عمدا" خطا وارد شده و يا ابعاد به صورت نادرست داده ميشه كه كاربرد نظامي نداشته باشه. ايران و روسيه دارن با هم توافق مي كنن كه از گلوناس روسي در فاز نظامي استفاده بشه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ايشالا با توسعه صنايع هوافضاي خودمون روزي برسه كه اين سيستمارو خودمون داشته باشيم

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بسمه تعالی
با سلام

تصویر


دو هفته پس از سفر رئیس جمهور به تاجیکستان برای حضور در اجلاس شانگهای و در حالی که فضای این اجلاس تحت تأثیر جنگ گرجستان بود، منوچهر متکی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی صبح پنج شنبه عازم مسکو شد و با وزير امور خارجه روسيه دیدار کرد. دیداری که در آن، لاوروف از آمادگي كشورش براي همكاري‌هاي امنيتي با ايران و كشورهاي قفقاز به منظور برقراري و استمرار ثبات در منطقه خبر داد و در مقابل متکي نيز طرح سپر موشكي آمريكا را تفسير روي زمين جنگ ستارگان براي كنترل روسيه خواند.

منوچهر متكي وزير امور خارجه كشورمان كه به دنبال توافق رؤساي جمهوري ايران و روسيه در حاشيه اجلاس شانگهاي در تاجيكستان مبني بر رايزني مستمر وزراي خارجه دو كشور، به منظور بررسي آخرين تحولات قفقاز و روابط دوجانبه به مسكو سفر كرده، با سرگئي لاوروف وزير امور خارجه اين كشور ديدار و گفتگو كرد.
متكي در اين ديدار با اشاره به روند رو به رشد روابط دوجانبه گفت: ‌اراده سياسي مقامات عاليرتبه دو كشور و تأكيد آنها بر استفاده از ظرفيت‌هاي فراواني كه قابليت بهره‌برداري در جهت گسترش همه جانبه روابط دو جانبه را دارد، استمرار رايزني در پايتخت دو كشور را براي عملياتي كردن اين ظرفيت ضروري مي‌كند.
وزير امور خارجه كشورمان با اشاره به بحران اخير قفقاز خاطرنشان كرد: شرايط منطقه و محيط بين‌الملل ايجاب مي‌كند جدي‌تر از گذشته همكاري‌هاي منطقه‌اي را عملي سازيم. كشورهاي منطقه قفقاز مي‌توانند با يك همكاري مشترك امنيتي، توطئه بحران در قفقاز را كه تحركات برخي كشورهاي فرامنطقه‌اي بيانگر تلاش براي ادامه بحران است را همانند توطئه آسياي مركزي كه در گذشته با همكاري منطقه‌اي ناكام ماند، عقيم كنند.
متكي در ادامه افزود: علاوه بر گفتگوهاي منطقه‌اي، گفتگو با اروپا نيز مي‌تواند به طور موازي با استفاده از ظرفيت‌ها و تعهدات اين قاره براي ثبات و آرامش منطقه قفقاز در دستور كار قرار گيرد.
وزير امور خارجه كشورمان با اشاره به اهداف آمريكا از بحران قفقاز گفت: طرح سپر موشكي آمريكا در حقيقت تفسير روي زمين جنگ ستارگان براي كنترل روسيه است.
در اين ديدار لاوروف وزير امور خارجه روسيه نيز با اشاره به روابط دوجانبه اظهار داشت: ما از استمرار رايزني‌ها پيرامون روابط دوجانبه و همكاري‌هاي منطقه‌اي استقبال كرده و در اين خصوص به موقعيت‌هاي چشمگيري نائل شده‌ايم.
وزير امور خارجه روسيه ضمن تحليل بحران قفقاز خاطرنشان كرد:‌ اقدامات غيرعاقلانه در تحريك گرجستان،‌براي ما تنها يك راه‌حل باقي گذاشته بود و آن هم نجات زندگي عادي مردم اوستياي جنوبي بود كه با حمله گرجستان مختل شده بود.
وي افزود:‌ معيار ما در حمايت از اوستياي جنوبي و آبخازيا صلح براي همه اقوام اين دو منطقه است.
لاوروف با اشاره به شكست ماجراجويي آمريكا در بحران قفقاز افزود: من ديروز نيز در مصاحبه خود اعلام كردم هدف آمريكا از طرح سپر دفاع موشكي، مهار توان روسيه است.
وي تصريح كرد: ما آماده همكاري‌هاي امنيتي با ايران و كشورهاي قفقاز براي برقراري و استمرار ثبات و آرامش در منطقه هستيم.
طرفين در پايان مذاكرات بر ضرورت استمرار رايزني‌ها در پايتخت‌هاي دو كشور براي دستيابي به راهكاري منطقه‌اي در جهت برقراري صلح و ثبات بر اساس توافق روساي جمهور دو كشور تأييد كردند.
در این زمینه پايگاه خبري "ايلاف" امروز در گزارشي با عنوان "هر چقدر روسيه به ايران نزديك‌تر مي‌شود، اسرائيل بيشتر دچار تنش مي‌شود" نوشت: منابع اسرائيلي از توسعه روابط روسيه و ايران در همه زمينه‌هاي سياسي، اقتصادي و انرژي نگران مي‌شوند به ويژه كه "دميتري ميدويديف"، رئيس جمهور روسيه نيز اخيرا اعلام كرد با هر نوع حمله نظامي عليه ايران و اعمال فشار و تحريم‌‌هاي اقتصادي عليه اين كشور مخالف است.
ايلاف ادامه داد: اظهارات مدويديف مورد نقد و تحليل بسياري از رسانه‌هاي عبري زبان در اسرائيل قرار گرفت تا ميزان روابط روسيه و ايران را ارزيابي كرده و ببينند به نفع كدام طرف است.
اين گزارش ادامه داد: از سوي ديگر "منوچهر متكي"، وزير امور خارجه ايران در راس هيات بلندپايه سياسي به مسكو سفر كرده تا به بررسي تحولات منطقه و بررسي توافقات حاصل شده بين روساي جمهور دو طرف در حاشيه نشست اخير شانگهاي در دوشنبه پايتخت تاجيكستان بپردازد.
كارشناسان جاسوسي اسرائيل مي‌گويند كرملين تهران را به عنوان اهرم فشار بر واشنگتن قرار داده و به اين دليل در اعمال فشار آمريكا عليه تهران با كاخ سفيد همراه نيست و به رغم درخواست دولت آمريكا روس‌ها فعاليت خود را در نيروگاه بوشهر ادامه مي‌دهند.
ايلاف در ادامه آورده است: بر اساس گزارش‌هاي اسرائيل كارشناسان روس در بوشهر حضور دارند و خانواده‌هاي آنها تحت مراقبت‌‌هاي شديد امنيتي قرار دارند و بيش از هزار دانشجو براي تحصيل در رشته‌هاي انرژي هسته‌اي و فيزيك هسته‌اي به روسيه اعزام شدند و تل‌آويو معتقد است اورانيوم منابع روسي از طريق كشورهاي همسايه به ايران رسيده است.
اين گزارش نوشت: تلاش اسرائيل براي مقابله با برنامه هسته‌اي ايران تا جايي پيش رفته كه برخي از ژنرال‌هاي نظامي خود را مامور كرده كه ايران را به هر طريق تهديد كنند كه از جمله آن تهديد به حمله نظامي است و اين در حالي است كه اسرائيل به هيچ وجه قدرت و آمادگي حمله به ايران را ندارد و همه تهديدات پوچ به نظر مي‌رسد.
ايلاف تاكيد كرد: اسرائيل هرگز نمي‌تواند همچون حمله‌ به نيروگاه هسته‌اي عراق در سال 1981 اين سناريو را در ايران تكرار كند چون بسياري از تاسيسات هسته‌اي ايران در عمق عميق زمين قرار دارد و به طور كامل از هر گزندي دور است.
اين گزارش به اظهارات "شالوم فريدمن" پژوهشگر صهيونيستي اشاره مي‌كند كه گفته است از آنجايي كه ايران به فعاليت هسته‌اي خود و غني سازي اورانيوم ادامه مي‌دهد هر ضربه‌اي بر تاسيسات آن با خسارت جاني زيادي بر غيرنظاميان به خاطر تشعشات شديد هسته‌‌اي برخاسته از آن وارد مي‌شود كه اين خود محكوميت جهاني را به همراه دارد و جهان اسلام را به مقابله با اسرائيل به خاطر كشتار جمعي وامي‌دارد.
ايلاف در ادامه آورده است: واكنش ايران به حمله اسرائيل نيز غرق كردن اسرائيل در زير موشك‌باران است و متحدان و دوستان تهران در منطقه نيز همچون سوريه و حزب الله نيز قيام خواهند كرد.
گزارش ايلاف تاكيد كرد: وقتي كه اسرائيل در صورت حمله پيشدستانه با خطرات بسيار شديد مواجه مي‌شود آنگاه منطقي است كه اين براي آمريكا خطرناك‌تر است.
ايلاف دلايل محال بودن حمله آمريكا به ايران را اين گونه برشمرد كه نخست شكست جورج بوش در دستيابي به سلاح كشتار جمعي در عراق شك و ترديد درباره قدرت سازمان‌هاي اطلاعاتي آمريكا را قوي‌تر كرد و از سوي ديگر بسياري از كارشناسان و پيگيري كنندگان برنامه هسته‌اي ايران تاكيد مي‌كنند كه اطلاعات آمريكا درباره برنامه هسته‌اي تهران حمله به ايران را توجيه نمي‌كند علاوه بر اينكه قدرت نظامي واشنگتن در عراق و افغانستان تحليل رفته و دستاوردهاي بزرگ در مبارزه با تروريسم به دست نياورده است.

منبع: رجا نیوز

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    2 کاربر