امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

پست فرماندهی سامانه اس 400 در ایران؟!


 

1573846_668.jpg
پست فرماندهی اس 400
 

ظاهرا مدل اصلاح شده پست فرماندهی سامانه S-300PMU-2 و پست فرماندهی S-400 که بترتیب با مدل های 54K6E2 و 55K6/55K6E شناخته میشوند از نظر ظاهری (نوع کشنده ، کانتینر و غیره) تقریبا غیر قابل تمییز دادن از یکدیگر هستند لذا به احتمال قوی مدل دریافت شده ، پست فرماندهی 54K6E2 متعلق به سامانه S-300 PMU-2 هست 

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دانلود کلیپ رژه 29 فروردین سال 1395 / سامانه s300  

حجم 4.84 کیفیت خوب 

 

 

دانلود کلیپ رژه 29 فروردین سال 1395 / سامانه s300 

 حجم 14.98 کیفیت فول اچ دی 

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

البته اگر پی ام 1 رو هم گرفته باشیم(که مسلما با رتقاهایی همراه هست) می توانیم بعدا به پی ام یو 2 ارتقاش بدیم...امکان اترقا براش هست... منتها مهمتر، تولید نمونه داخلی در داخل هست چرا که این تعداد اس300 کافی نیست و نیاز به چندین مدل دیگر هم هست...امیدوارم خبرهای خوبی هم از باور 373 بیاد... 

ویرایش شده در توسط Argada
  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

لذا به احتمال قوی مدل دریافت شده ، پست فرماندهی 54K6E2 متعلق به سامانه S-300 PMU-2 هست

 

سوال 1: قرارداد اس 300 ایران با روسیه از کدوم نوع بود؟

 

سوال 2: آیا امکان بکارگیری موشکهای اس 300 در سامانه اس 400 و بالعکس وجود داره یا خیر؟

 

سوال 3: چقدر احتمال میدید که اساسا اس 400 دریافت شده باشد و نه مدلی از اس 300؟

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

البته اگر پی ام 1 رو هم گرفته باشیم(که مسلما با رتقاهایی همراه هست) می توانیم بعدا به پی ام یو 2 ارتقاش بدیم...امکان اترقا براش هست... منتها مهمتر، تولید نمونه داخلی در داخل هست چرا که این تعداد اس300 کافی نیست و نیاز به چندین مدل دیگر هم هست...امیدوارم خبرهای خوبی هم از باور 373 بیاد... 

 

 

 

pmu-1 از سخت افزارهای انالوگ دوران شووروی استفاده میکنه در حالی که سیستم pmu-2 کاملا دیجیتالیزه شده است ، با وجود شباهت ظاهری ساختاری کاملا متفاوت دارند این ارتقا غیر ممکن به نظر میرسه

ویرایش شده در توسط TIGERII
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام علیکم

 

 

براساس اطلاعات منتشر شده ، گونه pmu.1 قرار بود تحویل شود

 

 

علی الظاهر همین طور است ، و صد البته این برای یک سیستم روسی بسیار عجیب هست ، چرا که تا جایی که مطالعه شده ، سیستم های قدیمی روسی چنین قابلیتهایی را نداشتند و فلسفه ایجاد ساختار پدافندی روسها هم چنین چیزی نبود .

 

 

 

با یکی از دوستان بسیار عزیز صحبت می کردیم ، برآیند صحبتها  این بود که :

 

1- بدلیل بسته شدن خط تولید گونه pum.1  ،

 

2- تحت فشار قرار داشتن روسها برای تحویل ( البته نه فشار سیاسی یا مواردی دیگر )

 

ترکیبی از بخشها و تجهیزات از گونه های مختلف این سامانه از انبارها ، مواضع پدافندی ارتش روسیه ( سامانه های در حال خدمت در سازمان رزم این ارتش ) و بخشهایی از سامانه های بسیارجدید در حال تولید ، جمع آوری شده و پس از تستهای اولیه در حضور مقامات ایرانی ، تحویل گردید .

 

این مساله هم نکات مثبتی دارد و هم نکات منفی . با این وصف ، هرچیزی که تحویل شده (گونه های PUM.1  ، PUM.2 ،  FAVORITE ، گونه IR و یا S-350)، خون تازه ای در رگهای شبکه پدافندی ما ( رادار و آتشبارهای موشکی ) است . وحداقل امیدواریم دست از سر راپییر ها و اس-200 و هاوکهای قدیمی برداشته شده و بودجه آنها برای خرید یا ساخت سامانه های جدیدتر اختصاص داده شود . وصد البته امیدواریم ، زمانی که عزیزان در قرارگاه خاتم الانبیاء (ص) قصد دارند شبکه را ارتقاء دهند ، سیستم آموزشی خودشان را هم به روز کنند . چرا که ماهیت تهدید ، به نسبت دورانی که با عراق در حال جنگ بودیم ، بسیار متفاوت هست و بالتبع ، نیازمند رهکنش های جدیدتر خواهد بود .

 

 

ظاهرا سامانه تحویلی به ایران ترکیبی از اس300  / اس350 / اس400  هستش..................چون  ترکیبی از تجهیزات 3 سیستم نامبرده در پدافند رونمایی شده در رژه دیده میشه ( رادارهای اس300 / واحد فرماندهی و کنترل اس400 / رله ارتباطی اس350  و.....) و دوم اینکه هیچ کارشناسی تا الان نتونسته نوع سیستم تحویلی به ایران شناسایی کنه.....همین موارد نشون میده ایران مدل خاصی از این سامانه رو تحویل گرفته

 

 

 

اما با توجه به نمایش تجهیزات تحویلی هر چه هست  قطعنا از ورژن  PMU1   بالاتره و در ضعیف ترین حالت شاید هم سطح PMU2  باشه  اگر نگیم بالاتره

ویرایش شده در توسط Thundar
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام

ظاهرا سامانه تحویلی به ایران ترکیبی از اس300  / اس350 / اس400  هستش..................چون  ترکیبی از تجهیزات 3 سیستم نامبرده در پدافند رونمایی شده در رژه دیده میشه ( رادارهای اس300 / واحد فرماندهی و کنترل اس400 / رله ارتباطی اس350  و.....) و دوم اینکه هیچ کارشناسی تا الان نتونسته نوع سیستم تحویلی به ایران شناسایی کنه.....همین موارد نشون میده ایران مدل خاصی از این سامانه رو تحویل گرفته

 

برخی اعتقاد دارند شناسه این گونه  S-300 IR است که البته بیشتر در حد گمانه زنی است

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

pmu-1 از سخت افزارهای انالوگ دوران شووروی استفاده میکنه در حالی که سیستم pmu-2 کاملا دیجیتالیزه شده است ، با وجود شباهت ظاهری ساختاری کاملا متفاوت دارند این ارتقا غیر ممکن به نظر میرسه

 

اون برای نسخه های پایه بود...الان سیستم هوش مصنوعیش تغییر داشته... اگه تغییر نداشت نمیشد تجهیزات پیشرفته و به راحتی باهاش شبکه کرد...مثلا اوتوبازا-ام رو با یه سیستم انالوگ شبکه کردن تمسخر امیز هست...نسخه امرزوی با پایه تفاوت داره... 

ضمنا بحث ارتقا ربطی به دیجیتال(با توجه به اشنایی بنده با هوش مصنوعی) بودن pmu2  نداره... 

ویرایش شده در توسط Argada

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 باسلام

اون برای نسخه های پایه بود...الان سیستم هوش مصنوعیش تغییر داشته... اگه تغییر نداشت نمیشد تجهیزات پیشرفته و به راحتی باهاش شبکه کرد...مثلا اوتوبازا-ام رو با یه سیستم انالوگ شبکه کردن تمسخر امیز هست...نسخه امرزوی با پایه تفاوت داره... 

ضمنا بحث ارتقا ربطی به دیجیتال(با توجه به اشنایی بنده با هوش مصنوعی) بودن pmu2  نداره... 

 

تا جایی که اطلاع دارم ، آذربایجانی ها ، رادار بیگ برد را با نسخه دهه هشتاد این سامانه  ( s-300 p) یکپارچه کردند و این انعطاف پذیری حداقل از نظر بنده یک مقدار عجیب و غیر قابل انتظار هست .

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 باسلام

 

تا جایی که اطلاع دارم ، آذربایجانی ها ، رادار بیگ برد را با نسخه دهه هشتاد این سامانه  ( s-300 p) یکپارچه کردند و این انعطاف پذیری حداقل از نظر بنده یک مقدار عجیب و غیر قابل انتظار هست .

 موارد دیگه ای هم هست... برا همین هست که گفتم که ارتقا ربطی به انالوگ و دیجیتال بودن نداره... دوستانی که با الکترونیک و علوم مشابه اشنا هستند می دونند در کنار خیلی از سامانه های اصطلاحا دیجیتال و وابسته به تراشه، تجهیزات انالوگ هم استفاده میشه در یک رایانه در کناره پردازنده و رم دیجتال، شما از هارد مکانیکی استفاده می کنید! ... این بحث بسیار پیچیده هست اما خوب نمیشه صریحا ردش کرد!

 

اینکه هیچ کارشناسی تا الان نتونسته نوع سیستم تحویلی به ایران شناسایی کنه

 

 

یک احتمال هست...و این که ایران با تغییرات و سفارشی کردن قطعات سعی در متفاوت کردن نسخه ی دریافتی کرده . اینجوری شبیه سازی و مقابله باهاش سخت تر میشه... هر چند چیزی که به نمایش درامده به pmu 2 شبیه تر هست تا pmu1

ویرایش شده در توسط Argada
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.