سگ های انتحاری ! ضد تانک

[crazy-doctor 7,023]

                                                                                     

 

 

 

 

از سگ  همواره در طول تاریخ به عنوان حیوان محبوب، مخدوم وفادار انسان و عصای دست او ! یاد شده چه بحث شکار باشد یا  صحبت از حراست  و حفاظت سگ ها همیشه در نقش های متفاوتی کمک حال انسان بوده اند. استفاده از این حیوان در میدان نبرد نیز سابقه ای طولانی دارد گرچه این تاپیک تنها به یک مورد خاص در برهه ای از  جنگ جهانی دوم پرداخته است و بررسی وسیع تر این موضوع نیاز به تاپیک های جداگانه ای دارد . 

 

 سگ های انتحاری در میدان نبرد 

 

  سگ ضد تانک ارتش شوروی همراه با بمب انتحاری در مقابل تانک t-34 ( به نظرکه  تی 34 هست !) 

 

 

در ابتدای قرن بیستم بعضی از کشور ها اقدام به تعلیم سگ های ضد تانک برای حمل مواد منفجره و هدف قرار دادن اهداف نظامی چون تانک ها و خودروهای زرهی کردند.این سگ ها به صورت عمده در شوروی و روسیه بین سال های  1930 تا 1996 تعلیم دیدند و در طی جنگ جهانی دوم( عمدتا1941 -1942 ) بر علیه تانک های آلمانی مورد استفاده قرار گرفتند. ارتش امریکا نیزدر1943 سگ های انتحاری را برای استفاده بر علیه استحکامات نظامی تعلیم داد اما هیچوقت عملیاتی نشدند.گرچه خط مشی اولیه تعلیم این سگ ها برمبنای حمل بمب توسط سگ، رها کردن و انفجار با چاشنی زمان دار بود اما این روش موفق نبود و در نهایت با روش انفجار در اثر برخورد که موجب مرگ سگ نیز میشد تعویض شد. 

 

در 1924 کمیته نظامی انقلاب شوروی استفاده از سگ ها را برای مقاصد نظامی تصویب کرد که شامل طیف وسیعی از ماموریت ها  مثل عملیات نجات، رساندن کمک های اولیه، برقراری ارتباط، جستجوی اشخاص و مین ها، شرکت در میدان نبرد، حمل غذا دارو،زخمی ها توسط سورتمه و منفجر کردن اهداف و مواضع دشمن می شد. برای نیل به این اهداف یک مدرسه تخصصی تعلیم سگ در استان مسکو تاسیس شد. 12 مدرسه محلی نیز پس از ان افتتاح شدند که در سه عدد از انها سگ های ضد تانک را اموزش می دادند .

 

ارتش شوروی فاقد تعلیم دهنده های مخصوص برای این کار بود بنابراین  شروع به استخدام شکارچیان، تعلیم دهندگان سیرک، و تعلیم دهندگان سگ های پلیس کرد، تعدادی از دانشمندان پیشرو در زمینه حیوانات نیز برای کمک به سازماندهی یک برنامه آموزشی در مقیاس بزرگ  در این موضوع دخیل بودند. سگ های ژرمن شپرد به علت ویژگی ها و توانایی های فیزیکی و نیز سهولت اموزش و تعلیم پذیری برای این برنامه  مورد توجه بودند اما بقیه گونه ها نیز مورد استفاده قرار می گرفتند. ایده استفاده از سگ ها به عنوان یک مین متحرک در دهه 1930 همراه با لوازم سوار کردن مواد منفجره روی سگ توسعه یافت. در 1935 واحد های  سگ های ضد تانک به صورت رسمی به ارتش شوروی ملحق شد.

 

تعلیم و اموزش

 

ایده اصلی حمل بمب حمایل شده به بدن سگ برای رساندن به اهداف مشخص و ثابت بود و سگ بعد از رسیدن به هدف باید بمب را در انجا به وسیله کشیدن یک تسمه ازاد شونده توسط دندان هایش رها میکرد و سپس به سوی مربی خود باز می گشت .بعد از ان بمب به وسیله یک چاشنی زمان دار یا کنترل از راه دورمنفجر می شد که مورد دوم در ان زمان بیش ازاندازه گران و غیر ممکن بود.

 

یک گروه از سگ ها برای این هدف به مدت 6 ماه تمرین داده شدند اما نتایج نشان داد که هیچ کدام ازانها نتوانستند به این ماموریت تسلط پیدا بکنند.

انها در مواجهه با یک هدف  منفرد خوب عمل میکردند اما زمانی که هدف یا مکان تغییر پیدا میکرد گیج می شدند و غالبا در حالی به سوی مربی خود بر می گشتند که بمب را رها نکرده بودند که در شرایط عملیاتی میتوانست باعث کشته شدن سگ و مربی توامان گردد.

 

شکست های پی در پی باعث ساده سازی برنامه شد. بمب محکم به بدن سگ بسته می شد و در اثر تماس با هدف منفجر می گشت و باعث مرگ حیوان می شد.از انجایی که در برنامه اولیه سگ ها تعلیم دیده بودند تا هدف خاصی را پیدا کنند این برنامه برای پیدا کردن هر تانکی از دشمن خلاصه شده بود. سگ ها با گرسنه نگاه داشتن آموزش می دیدند و غذای انها زیر تانک ها جا سازی می شد.

 

تانک ها در ابتدی تعلیم بدون حرکت بودند، سپس موتور انها را روشن می کردند که بعدا شلیک گاه بیگاه تفنگ ها و دیگر عوامل مشابه میدان نبرد به ان اضافه می شد.این روال جهت اموزش سگ ها برای دویدن زیر تانک ها درشرایط  میدان نبرد برنامه ریزی شده بود.هر سگ با یک بمب 10 تا 12 کیلوگرمی که در دو خورجین پارچه ای حمل می کرد و برای هر سگ اختصاصا تهیه شده بود مسلح میشد.هر بمب یک سوئیچ  ایمنی داشت که دقیقا پیش از قرار گیری در موضع حمله برداشته می شد.

 

سگ انتحاری  و تجهیزات ان در بالا و مکانیزم فعال کننده بمب در پایین ( اختصاصی میلیتاری ) 

 

هیچ کدام از بمب ها علامت و نشانه ای روی خود نداشتند و چنین فرض شده بود که قابل خنثی شدن نباشند. یک اهرم چوبی به طول بیست سانتی متر از یکی از کیسه ها خارج شده بود وقتی که سگ به زیر تانک می رفت اهرم چوبی به زیر تانک برخورد می کرد و باعث انفجار بمب می شد. چون شاسی ضعیف ترین قسمت این خودروها بود این انتظار می رفت که انفجار باعث از کار افتادن تانک شود. استفاده از سگ های ضد تانک بین سالهای 1941-1942  تشدید شد زمانی که ارتش سرخ تمام تلاشش را می کرد تا جلوی پیشروی آلمان ها در جبهه شرقی را بگیرد .دران دوره مدارس تعلیم سگ بیشتر تمرکز را روی اموزش سگ های ضد تانک قرارداده بودند . حدود 40 هزار سگ برای ماموریت های مختلف در ارتش سرخ قرار گرفتند .

 

 

اولین گروه از سگ های ضد تانک در پایان  تابستان 1941 به خطوط مقدم رسیدند شامل 30 سگ و 40 تعلیم دهنده .استقرار انها باعث اشکار شدن پاره ای از مشکلات جدی  شد.در طول دوره اموزش  برای صرفه جویی در سوخت و مهمات سگ ها با تانک هایی اموزش داده شده بودند که حرکت و شلیک نمی کردند اما در میدان نبرد سگ ها از رفتن زیر تانک های در حال حرکت خوداری می کردند.

 

بعضی از سگ های سمج تر به سمت تانک های در حال حرکت می دویدند و صبر می کردند تا تانک از حرکت بایستد! اما در حین این کار مورد اصابت گلوله قرار می گرفتند. تیر اندازی از سمت تانک ها بیشتر سگ ها را می ترساند. انها به سمت سنگر های خودی بر می گشتند و غالبا در حین پریدن داخل کانال باعث انفجار بمب و کشته شدن سربازان میشدند. برای جلوگیری از این موضوع سگ های که برمی گشتند باید کشته می شدند (معمولا توسط مربی انها) . این امر باعث می شد تا تعلیم دهندگان نسبت به کار با سگ های جدید بی میل باشند بعضی از انها این طور می گفتند که ارتش از قربانی کردن مردم دست بر نمیدارد و حالا سراغ سگ ها هم رفته است. کسانی که به صورت اشکار برنامه را سرزنش می کردند توسط حفاظت اطلاعات ارتش مورد اذیت و ازار قرار گرفتند.

 

از30 سگ گروه اول  تنها چهار قلاده  موفق شدند بمب ها را در کنار تانک های المانی منفجر کنند که مقدار خسارت وارد شده مشخص نیست. شش عدد در برگشت به سنگرهای ارتش شوروی منفجر شدند که باعث کشته و زخمی شدن تعدادی از سربازان شد. سه قلاده هدف گلوله قرار گرفتند و با وجود تلاش شدید نیروی های شوروی به دست آلمان ها افتادند که باعث شد نمونه هایی از بمب و مکانیزم انفجار در اختیار المان ها قرار بگیرد.یک افسر اسیر شده المانی بعدا اعلام کرد که انها از مطالعه سگ های کشته شده به این نتیجه رسیده اند که این برنامه ناکارامد و بی نتیجه است. جنگ روانی المان ها برای بی اعتبار کردن ارتش شوروی چنین تبلیغ می کرد که سربازان شوروی از شرکت در نبرد سر باز می زنند و درعوض سگ ها را به میدان جنگ می فرستند .

 

نیرو های شوروی همراه با دو سگ انتحاری 

 

اشتباه فاحش دیگری در برنامه تعلیمی بعدا اشکار شد، شوروی از تانک های ساخت خود که با موتور دیزل کار می کردند برای برنامه تعلیمی استفاده می کرد ( تانک های المانی که با موتور بنزینی کار می کردند)  از انجا که سگ ها بر شامه و بویایی حساس خود تکیه می کردند به دنبال تانک های اشنای شوروی می گشتند تا تانک های المانی با بوی عجیب و نا اشنا.

 

تاثیراستفاده از  سگ های ضد تانک در جنگ جهانی دوم نامعلوم باقی مانده است.ادعاهایی از منابع شوروی وجود دارد که در حدود 300 تانک توسط سگ های ضد تانک خسارت دیده اند این ادعاها توسط تاریخدانان  به عنوان پروپاگاندا مورد تردید قرار گرفته است. هر چند اسنادی بر این ادعاها از موفقیت های مشخص در برنامه وجود دارد که در انها شمار تانک های منهدم شده معمولا در هر کدام از این موارد  حدود ده عدد است مثلا در جبهه واحد 160 پیاده نظام در نزدیکی شهر هلوخیف 6 سگ به پنج تانک المانی خسارت وارد کردند، در نزدیکی فرودگاه استالینگراد سگ های ضد زره 13 تانک را نابود کردند، در نبرد کورسک 16 سگ 12 تانک المانی  که  خطوط دفاعی شوروی را شکسته بودند  از کار انداختند.

 

المان ها در مورد سگ های ضد تانک شوروی از 1941 اطلاع داشتند و اقدامات پیش گیرانه ای را در مقابله با انها  انجام داده بودند.ناکارامدی  مسلسل های نصب شده بر بالای خودروهای زرهی به علت کوچک بودن مهاجمینی مثل سگ ها و نزدیکی انها به زمین، ایضا سرعت بالای انها (که هدف گیری را سخت می کرد ) مشخص شده بود به همین دلیل به تمام سربازان المانی ابلاغ شده بود که به هر سگی که در میدان نبرد مشاهده کردند شلیک کنند .خصومت سربازان و افسر های المانی با سگ ها را نویسنده ایتالیایی کورتزیو مالاپارته در کتاب  کاپوت ( قربانی ) مورد اشاره قرار داده است. مالاپارته به عنوان خبرنگار ایتالیایی در جبهه شرقی در سالهای 41-42 فعالیت میکرد. وی نقل می کند که چطور یکی از اولین ماموریت های هر سرباز المانی در حین ورود و اشغال روستا ها در اکراین جستجو و کشتن هر سگ در معرض دید بوده است.

 

استفاده نیروهای اس اس از سگ ( المان ها هم برنامه مفصلی در استفاده از سگ ها داشتند ) 

 

بعد از 1942 استفاده از سگ های ضد تانک در ارتش شوروی به شدت کاهش یافت و مدارس تعلیم دهنده تمرکز خود را روی تعلیم سگ های مین یاب و حمل کننده قرار دادند هرچند اموزش سگ های ضد تانک بعد از جنگ جهانی دوم تا 1996 ادامه یافت.

 

سایر کشورها

 

ارتش ژاپن حدود 25 هزار سگ از متحد خود المان دریافت کرد و چندین مدرسه تعلیم و اموزش سگ در ژاپن و یکی در نانجینگ چین تاسیس شد. بعضی از سگ ها برای تخریب و انهدام تعلیم دیده بودند اما به جای بستن مواد منفجره به سگ ان را در ارابه ( گاری ) که توسط  حیوان کشیده می شد قرار می دادند.این تاکتیک موفقیت کمی داشت که بیشتر به خاطر اموزش و تعلیم ضعیف بود .

 

در 1943 ارتش امریکا استفاده از سگ های مسلح بر علیه استحکامات و سنگر ها را مورد توجه قرار داد. هدف این بود که سگ در حال حمل بمب به درون یک سنگر نفوذ کند که بعد بمب توسط یک تایمر منفجر می شد.سگ های این برنامه محرمانه در فورت بلوار (فرفکس ویرجینیا ) اموزش دیده بودند. این سگ ها که گرگ های تخریب نامگذاری شده بودند اموزش داده شده بودند تا خود را به یک سنگر رسانده به ان وارد شوند و در انتظار یک انفجار شبیه سازی شده بنشینند !.

 

هر سگ بمبی را حمل می کرد که مانند روش روس ها توسط دو بسته ( خورجین !) به بدنش متصل شده بود. این برنامه در دسامبر 1943 به دلیل نگرانی ها درباره ایمنی لغو شد. در حین اموزش گاهی سگ ها بدون اینکه وارد سنگر شوند یا مدت زمان لازم را در انجا بمانند به سمت مربی خود بر می گشتند که در شرایط عملیاتی میتوانست منجر به کشته شدن نیروهای خودی شود . بیم ان میرفت که در میدان نبرد این بازگشت حیوان به سمت مربی به دلیل ترس از اتش دشمن بسیار بیشتر شود . تلاش مجدد برای ادامه برنامه در 1944 و 1945 به شکست انجامید.

یک شهروند سویسی مقیم سنتافه ( مرکز ایالت نیومکزیکو ) به نام William A. Prestre طرحی را در مورد استفاده از سگ های عظیم الجثه ! برای کشتن سربازان ژاپنی به ارتش امریکا ارائه کرد. او ارتش را متقاعد کرد تا تمام یک جزیره را در رودخانه میسیسیپی برای ساخت تاسیسات اموزشی و تعلیم سگ ها اجاره کند. ارتش امید داشت تا حدود دو میلیون سگ را در انجا اموزش دهد.

 

ایده او  به این صورت بود که جزیره توسط ناوچه های ابی خاکی ( شناورهای حمل نیرو که هزاران سگ را در مقابل مدافعان ژاپنی رها می کردند) مورد تهاجم قرار بگیرد و حمله سپس توسط پیاده نظام درحالی که مدافعان ژاپنی ها گیج واشفته بودند ادامه پیدا می کرد .

 

تمرین سپاه تفنگداران دریایی امریکا در کمپ Lejeune  کارولینای شمالی جکسون ویل 1943

 

یکی از بزرگترین مشکلات پیش روی برنامه پیدا کردن سربازان ژاپنی برای اموزش دادن سگ ها بود ! (از انجایی که تعداد بسیار معدودی از انها اسیر می شدند)  نهایتا سربازان امریکایی – ژاپنی ارتش برای این امر داوطلب شدند. اما بزرگترین مشکل خود سگ ها بودند. از انجا که بیش از اندازه رام بودند، به اموزش های که برای یورش بردن به ساحل در نظر گرفته شده بود جواب نمی داند یا از اتش خمپاره و توپخانه وحشت زده می شدند. نهایتا بعد از صرف میلیون ها دلار پروژه تعطیل شد.

 

در حدود سال 2007  مبارزان عراقی از بمب های متصل شده به سگ ها علیه نیرو های امریکایی استفاده کردند. برای انفجار بمب ها از کنترل از راه دور استفاده شده بود( ظاهرا موارد حمله موفقیت امیز نبوده است ) 

 

 

ویدئوی همراه با توضیحات و بازسازی نحوه  کار سگ های ضد تانک 

 

[aparat]T8WX9?[/aparat]

 

ویدئویی از حضور این سگ ها در میدان نبرد 

 

[aparat]lx1SZ?[/aparat]

 

 

منبع 

 

https://en.wikipedia.org/wiki/Anti-tank_dog

و ...

 

برای میلیتاری MILITARY.IR Ⓒ 2016

 

انتشار مجدد تمام یا بخشی از این متن با ذکر نام سایت میلیتاری و مولف بلا مانع و موجب خوشحالی ماست ! 

[mahdi313 313]

سلام با تشکر از شما ؛ اگه ممکنه ویدیوها رو بصورت لینک هم قرار بدید.

[crazy-doctor 7,023]

سلام با تشکر از شما ؛ اگه ممکنه ویدیوها رو بصورت لینک هم قرار بدید.

 

سلام علیکم 

 

http://hw1.asset.aparat.com/aparat-video/bab02705238ffde90c48a89bea36fe734225967-360p__55828.mp4

 

http://hw16.asset.aparat.com/aparat-video/15cb043ac294493d0929a5c186610cbc4225975-360p__37428.mp4

 

 

===============

 

برای دانلود ویدئو ها  از اپارات به صورت زیر عمل کنید