بقاپذیری شبکه پدافند هوایی یکپارچه مدرن بقاپذیری شبکه پدافند هوایی یکپارچه مدرن

[MOHAMMAD 6,333]

 

سئوال این هست ، با محور قرار دادن این موضوع که تقابل آینده مورد بحث  میان ما ( بعنوان یک نیروی مسلح موج دومی ) با نیروهای متخاصم ( موج سومی و بالاتر) ، هیچ شباهتی به تقابل انصارا... با حکومت شبه جزیره عربستان دارد ؟؟؟

 

بله، در صفحه 4 اگر اشتباه نکنم در پاسخ دوست عزیزمون واریور اشاره کردم که شباهت قضیه ما و یمن به «شرایط پیرامونی بین المللی» مشابه مون برمیگرده که از هر طرف اجماع قدرتها علیه ماست (فکر نکنم کسی این شباهت رو منکر بشه).

 

این شرایط پیرامونی بین المللی خود تعیین کننده بسیاری از فاکتورهای استراتژیک هست.

 

 

فناوری موجود ما به نسبت دهه 60 شمسی ، به مراتب قدیمی تر هست (  اگر اس-300 را موقتاً کنار بگذاریم )

 

قصد ندارم سطح بحث رو از استراتژیک به تاکتیکی و تکنیکی کاهش بدم، ولی داشتن اطلاعات تاکتیکی و تکنیکی درست و دقیق میتونه به بهسازس و بهبود استراتژی کمک کنه که به اون «کمک تاکتیک(یا تکنیک) به استراتژی» میگن.

 

در حوزه پدافند هوایی(چون مثال شما از این حوزه هست) بهسازی و افزایش قدرت در حوزه نرم افزاری بیشتر و سریعتر از سخت افزاری بوده، هر چند که پیشرفتهای سخت افزاری شایان توجهی هم در این حوزه بوده(یک قلم موشک شلمچه را نسبت به هاوک در نظر بگیرید، از بهسازی های سخت افزاری رادار و الکترونیک و ... تا بهسازی موتور موشک و افزایش سرعت موشک به میزان 0.2 ماخ).

 

عرض بنده این است که پیش فرض صحیح تکنیکی به بهبود استراتژی منجر می شود(همان کمک تکنیک به استراتژی) و پیش فرض اشتباه تکنیکی هم نه تنها کمکی به استراتژی نمیکند که باعث ایراد اشتباه به آن هم می شود.

 

 

اما اگر پذیرفتیم که اِلمان های جنگ مدرن ، با آنچه که در دفاع مقدس تجربه شده ، متفاوت هست و  با استفاده از قید " باید " نوع نگاه را تغییر داد والا باید منتظر عواقب ناخوشایند آن بود  ( خرابی وسیع ، که به  دنبالش  روشن شدن  نیروهای گریز از مرکز موجود را که فعلاً خاموش هستند را بدنبال دارد و.... )

 

به درستی اشاره فرمودید به «المان»، المان یعنی تکنیک، ابزار، وسیله و مانند اینها، یعنی ابزارهایی که در سطح تکنیکی کاربرد دارند، اما یک سوال مهم: استراتژی ها از زمان جنگ تاکنون چه میزان تغییری کرده اند؟

تاجایی که اطلاعات کم بنده میگوید، از زمان سان تزو تاکنون استراتژی ها تغییرات عمده نداشته اند، بله پیشرفتهای تکنیکی و تکنولوژیکی باعث تغییراتی در برخی تاکتیکهای استراتژی ها شده ولی تغییرات اساسی بسیار کم بوده است و شاهد مثال نیز کتاب هنر جنگ سان تزو می باشد که هنوز استراتژی های مطرح شده در آن -صرفنظر از ابزار- قابل کاربرد و استفاده است.

پس اگر در سطح استراتژیک بحث کنیم، استراتژی های زمان جنگ تحمیلی هنوز قابل کاربرد هستند بشرطی که به درسهای آموخته شده توجه کنیم.

 

(در پرانتز، به گفته استاد حسن عباسی -در سفری که به شهر ما داشتند و در جلسه ای نیمه خصوصی در خدمتشان بودیم- ما اصلا در جنگ استراتژی نداشتیم، ما جنگ را به کاستی استراتژی باختیم نه تاکتیک، اتفاقا تاکتیک داشتیم و زیاد هم داشتیم ولی حتی نمیدانستیم استرتژی چیست؟ لذا با داشتن حجم انبوهی از تاکتیک، وقتی شما استراتژی نداشته باشید جنگ را می بازید، هر قدر هم که خوب بجنگید. این درسی است که باید از دفاع مقدس بگیریم)

 

 

ارائه  مستندات این مساله ، نیاز به ذکر جزییات یگان بکارگیرنده آن دارد که از بیان آن معذورم ولی ذکر این مساله بسیار مهم هست که  چنین چیزی متاسفانه حقیقت دارد .

 

از آنجا که نیازی به ذکر مسائل محرمانه نیست و تاکنون در مستندات علن نمونه ای از کاربرد توپ 40 میلی بوفورس در نیروی زمینی مشاهده نشده شاید بتوان نتیجه گرفت که مورد مشاهده شما، موردی ویژه یا منحصر به فرد بوده و عمومیت نداشته(مثلا برای کاربردی خاص علیه نوعی اهداف زمینی).

[MR9 113,933]

بله، در صفحه 4 اگر اشتباه نکنم در پاسخ دوست عزیزمون واریور اشاره کردم که شباهت قضیه ما و یمن به «شرایط پیرامونی بین المللی» مشابه مون برمیگرده که از هر طرف اجماع قدرتها علیه ماست (فکر نکنم کسی این شباهت رو منکر بشه).

 

این شرایط پیرامونی بین المللی خود تعیین کننده بسیاری از فاکتورهای استراتژیک هست.

 

البته یک نقدی به این فرموده جنابعالی هست . 

 

در جغرافیای سیاسی ، یک مفهومی به اسم کد ژئوپلیتیک  وجود دارد که هیچ دو کشوری در دنیا وجود ندارند که یک کد یکسان داشته باشند و شرایط فعلی یمن هم به هیچ عنوان قابل مقایسه با ما ( در حوزه موقعیت راهبردی ، برخورداری از زیرساختهای صنعتی ، وسعت ، کیفیت و کمیت نیروی انسانی و.... که همگی بعنوان شاخص های  یک واحد سیاسی برای ارزیابی شرایط استراتژیک و ژئواستراتژیک  و مقایسه آن با سایر واحدهای سیاسی هست ) نیست . 

 

بحث تحریم یمن و هجوم قدرتهای منطقه ای و فرا منطقه ای به این کشور که خودش از یک انسجام سیاسی داخلی برخوردار نبود را نمی شود با تحریم های 30 و چند ساله علیه ج.ا.ا مقایسه کرد که اصولاً از ریشه این مقایسه اشتباه مهلکی است که تحلیل ها را بسمت مسیرخطرناکی پیش می برد که در نهایت موجب محاسبه استراتژیک نادرستی خواهد شد . 

به همین دلیل روند طرح ریزی امنیت در یک مقیاس  کلان و زیر مجموعه های آن که بخشی از آن حوزه دفاعی و مباحث تاکتیکی و تکنیکی  هست در ج.ا.ا با یمن بطور کامل متفاوت هست و نمی شود این دو را در یک کفه ترازو گذاشت و بیان نمود که وضعیت دو طرف یکسان هست . 

 

 

 

قصد ندارم سطح بحث رو از استراتژیک به تاکتیکی و تکنیکی کاهش بدم، ولی داشتن اطلاعات تاکتیکی و تکنیکی درست و دقیق میتونه به بهسازس و بهبود استراتژی کمک کنه که به اون «کمک تاکتیک(یا تکنیک) به استراتژی» میگن.

 

 

 

خوب این عبارت کاملاً صحیح هست ولی اشتباه در تحلیل در حوزه استراتژیک ( که در کشور ما کم هم نبوده )  به مانند بازی دومینو به سطح تاکتیکی و تکنیکی هم منتقل می شود و در یک نگاه ، موجب ناکامی در حصول به اهداف راهبردی خواهد شد . 

 

 

 

 

 

پیوستگی تصمیم گیری استراتژیک از سطح کلان ( دکترین ملی ) تا زیر مجموعه های آن و تقسیم بندی های پایین تر ، یک نکته را به اثبات می رساند که هراندازه نوع نگاه به پدیده ها در سطح بالا ، هوشمندانه تر باشد ، این هوشمندی به سطح پایین تر منتقل می شود و بطور طبیعی ، اگر این مساله در مقیاس دفاعی هوشمندانه تر باشد ، بالتبع ، منافع حاصل از آن در یک سطح گسترده تر قابل مشاهده است .

 

 

 

در حوزه پدافند هوایی(چون مثال شما از این حوزه هست) بهسازی و افزایش قدرت در حوزه نرم افزاری بیشتر و سریعتر از سخت افزاری بوده، هر چند که پیشرفتهای سخت افزاری شایان توجهی هم در این حوزه بوده(یک قلم موشک شلمچه را نسبت به هاوک در نظر بگیرید، از بهسازی های سخت افزاری رادار و الکترونیک و ... تا بهسازی موتور موشک و افزایش سرعت موشک به میزان 0.2 ماخ).

 

دقت بفرمایید ، هراندازه بتوانید سامانه هایی نظیر هاوک  ، اس-200 ، راپییر ، سی کت و..... را بلحاظ نرم افزاری ارتقاء دهید ، بازهم پلت فرم اصلی که یک طرح قدیمی هست برای مقابله با تهدیدات جدید کارایی لازم را ندارد . 

 

 

 

هاوک را مثال زدید ، مشخصاً از حجم تجهیزات یک آتشبار هاوک  اطلاع دارید و اینکه برای استقرار در یک موضع تاکتیکی این سامانه نیاز به زیرسازی دارد که در محیط رزم قرن 21 ، این مساله غیر قابل قبول هست . بدین معنی که کشور مدافع ، با قید " باید و الزام" باید سامانه هایی را در اختیار داشته باشد تا در کنار استفاده از نرم افزارهای جدید ( فرموده شما) قابلیت تحرک لازم و قابل قبول را داشته باشد که نه هاوک و نه اس-200 چنین قابلیتی را ندارند و بدلایل مختلف بدست نخواهند آورد . ( هر چند تلاش های داحلی برای متحرک سازی هاوک قابل تقدیر هست اما به نظرم چندان با محیط رزم امروزتطابق ندارد )  

 

 

 

 

 

به درستی اشاره فرمودید به «المان»، المان یعنی تکنیک، ابزار، وسیله و مانند اینها، یعنی ابزارهایی که در سطح تکنیکی کاربرد دارند، اما یک سوال مهم: استراتژی ها از زمان جنگ تاکنون چه میزان تغییری کرده اند؟

 

 

مشخصاً استراتژی های کلان تغییری کمی کردند ولی این نکته را باید در نظر داشت که اگر چه ماهیت استراتژی تغییری نکرده ، اما روشهای طراحی ، تطابق آن با محیط رزم جدید ، در مقیاس ثانیه در حال تغییر هست و این غیر قابل اجتناب خواهد بود و هرکسی با این ضرب آهنگ  تغییر هماهنگ نشود ، لاجرم آسیب خواهد دید . 

 

 

 

پس اگر در سطح استراتژیک بحث کنیم، استراتژی های زمان جنگ تحمیلی هنوز قابل کاربرد هستند بشرطی که به درسهای آموخته شده توجه کنیم.

 

(در پرانتز، به گفته استاد حسن عباسی -در سفری که به شهر ما داشتند و در جلسه ای نیمه خصوصی در خدمتشان بودیم- ما اصلا در جنگ استراتژی نداشتیم، ما جنگ را به کاستی استراتژی باختیم نه تاکتیک، اتفاقا تاکتیک داشتیم و زیاد هم داشتیم ولی حتی نمیدانستیم استرتژی چیست؟ لذا با داشتن حجم انبوهی از تاکتیک، وقتی شما استراتژی نداشته باشید جنگ را می بازید، هر قدر هم که خوب بجنگید. این درسی است که باید از دفاع مقدس بگیریم)

 

البته  فرماندهان وقت ، با این فرموده جناب عباسی ظاهراً موافق نیستند . اگر چه قبول این نکته که ما در دفاع مقدس مشکل در استراتژی داشتیم ، خودش جای خوشوقتی است و امیدواری ، اما  به شکل طبیعی مشکل در سطح کلان به سطوح پایین تر هم منتقل می شود ، پس با وجود مشکل در سطح راهبردی ، ما در تاکتیک و طبیعتاً در نوع نگاه به فناوری در میدان نبرد ، با اختلال مواجه بودیم و همین اختلال ، به امروز منتقل شده است ( از تجهیزات انفرادی پیاده نظام تا حوزه زرهی و نیروی هوایی و .....) 

 

 

 

 

از آنجا که نیازی به ذکر مسائل محرمانه نیست و تاکنون در مستندات علن نمونه ای از کاربرد توپ 40 میلی بوفورس در نیروی زمینی مشاهده نشده شاید بتوان نتیجه گرفت که مورد مشاهده شما، موردی ویژه یا منحصر به فرد بوده و عمومیت نداشته(مثلا برای کاربردی خاص علیه نوعی اهداف زمینی).

 

حالا الزاماً منظور نیروی زمینی یک نهاد نظامی خاص  نیست . هر چند تصاویر مستندی از بکارگیری انبوه این سامانه وجود دارد که با توجه به وضعیت ثبت این تصاویر ، امکان انتشار آن وجود ندارد . 

[arminheidari 24,407]

البته  فرماندهان وقت ، با این فرموده جناب عباسی ظاهراً موافق نیستند . اگر چه قبول این نکته که ما در دفاع مقدس مشکل در استراتژی داشتیم ، خودش جای خوشوقتی است و امیدواری ، اما  به شکل طبیعی مشکل در سطح کلان به سطوح پایین تر هم منتقل می شود ، پس با وجود مشکل در سطح راهبردی ، ما در تاکتیک و طبیعتاً در نوع نگاه به فناوری در میدان نبرد ، با اختلال مواجه بودیم و همین اختلال ، به امروز منتقل شده است ( از تجهیزات انفرادی پیاده نظام تا حوزه زرهی و نیروی هوایی و .....) 

 

 

با اجازه یک اظهار نظری بکنم شاید بگویید بی ربط است ولی دارم می بینم که باداشتن برخی فناوری ها در دستمان و کنارمان هنوز مشکلات هست

 

در این مدتی که روی پیروزی ها و شکست های جنگ نیم نگاهی انداختم بویژه با مطالب خوب شما یک مساله را دیدم که امروزه هم گریبان ما را گرفته است 

متاسفانه همانطور که در فوتبال ما هم مشهود است طرز تفکر تیمی در کشور ما و نیروهای ما وجود ندارد و همه می خواهند گلزن باشند و این سبب می شود افرادی که به این آگاهی می رسند که جای درستشان در تامین و عقبه است کم شده و بار این بخش مهم را به تنهایی بدوش بکشند و عملا با رفتن آنها کسی جایگزین ندارند یا بعد از مدتی تحلیل بروند 

 

اینکه به نیروی خودمان یاد دهیم هرجا هستی سعی کن مفید باش و به عنوان جزیی از یک تیم بزرگ سازنده باش، چیزی که شاید علت شکست خیلی از استراتژی های ماست 

به زبان عامیانه ما نیاز به تفکر پیگیر داریم که یک کار را تا رسیدن به نتیجه پیگیری کند ( حال در مسیر یا خودش آگاه به استراتژی باشد یا به او اطلاعات لازم را برسانیم ) 

یعنی بعد از یکی دو مرحله نیروهای ما متوقف می شوند و حتما باید یک نفر پیگیر کار را هل دهد تا حرکت کنند که عملا فشار روی دوش همان یک نفر می افتد 

 

به شخصه می توانم بگویم که دست خالی هم خیلی کارها می شود کرد تنها اگر خواست و پیگیری باشد ( مسئولیت پذیری و تعهد نسبت به مسئولیت)

با اینکه از فوتبال زیاد خوشم نمی آید ولی مصادق بارز بازی بدون توپ است که در استراتژی ها جنگی دیده می شود ( متاسفانه مثالش یادم رفته است ) 

[arminheidari 24,407]

مصداق بازی بدون توپ حرکت هایی از نیروی شوروی در افغانستان در کنار مرزهای شرقی ما بود که ما را مجبور کرد چند جنگنده در آنجا مستقر کنیم حال که در جنگ به آنها خیلی نیاز داشتیم 

یا مثال کوچک تر حمله های ایذایی است که تمرکز و توان دشمن را کم می کند

[worior 25,825]

بله، در صفحه 4 اگر اشتباه نکنم در پاسخ دوست عزیزمون واریور اشاره کردم که شباهت قضیه ما و یمن به «شرایط پیرامونی بین المللی» مشابه مون برمیگرده که از هر طرف اجماع قدرتها علیه ماست (فکر نکنم کسی این شباهت رو منکر بشه).

 

این شرایط پیرامونی بین المللی خود تعیین کننده بسیاری از فاکتورهای استراتژیک هست.

 

 

قصد ندارم سطح بحث رو از استراتژیک به تاکتیکی و تکنیکی کاهش بدم، ولی داشتن اطلاعات تاکتیکی و تکنیکی درست و دقیق میتونه به بهسازس و بهبود استراتژی کمک کنه که به اون «کمک تاکتیک(یا تکنیک) به استراتژی» میگن.

 

به درستی اشاره فرمودید به «المان»، المان یعنی تکنیک، ابزار، وسیله و مانند اینها، یعنی ابزارهایی که در سطح تکنیکی کاربرد دارند، اما یک سوال مهم: استراتژی ها از زمان جنگ تاکنون چه میزان تغییری کرده اند؟

تاجایی که اطلاعات کم بنده میگوید، از زمان سان تزو تاکنون استراتژی ها تغییرات عمده نداشته اند، بله پیشرفتهای تکنیکی و تکنولوژیکی باعث تغییراتی در برخی تاکتیکهای استراتژی ها شده ولی تغییرات اساسی بسیار کم بوده است و شاهد مثال نیز کتاب هنر جنگ سان تزو می باشد که هنوز استراتژی های مطرح شده در آن -صرفنظر از ابزار- قابل کاربرد و استفاده است.

پس اگر در سطح استراتژیک بحث کنیم، استراتژی های زمان جنگ تحمیلی هنوز قابل کاربرد هستند بشرطی که به درسهای آموخته شده توجه کنیم.

 

(در پرانتز، به گفته استاد حسن عباسی -در سفری که به شهر ما داشتند و در جلسه ای نیمه خصوصی در خدمتشان بودیم- ما اصلا در جنگ استراتژی نداشتیم، ما جنگ را به کاستی استراتژی باختیم نه تاکتیک، اتفاقا تاکتیک داشتیم و زیاد هم داشتیم ولی حتی نمیدانستیم استرتژی چیست؟ لذا با داشتن حجم انبوهی از تاکتیک، وقتی شما استراتژی نداشته باشید جنگ را می بازید، هر قدر هم که خوب بجنگید. این درسی است که باید از دفاع مقدس بگیریم)

 

 

 

امثال عباسی به زعم خودشون در حوزه استراتژی سیر میکنند و دنبال دکترین های مختلف میگردند به این خاطر که به مسائل استراتژی علاقه دارند . در حالی که ایراد اصلی در دوران جنگ تحمیلی و همینطور جنگ امروز سوریه و عراق و حتی مدیریت کشور و ... که همچنان شاهدش هستیم به استراتژی بر نمیگرده انواع اقسام استراتژی ، تجهیزات و امکانات موجود هست یا قابل فراهم شدن ، ایراد در چند قدم قبلتر از تدوین استراتژی و اون یافتن و جایگذاری افراد مناسب در موقعیت های مناسب هست که عاقل ، با تجربه ، با سواد و از نظر روحیه توانمند  و متناسب  باشند تا بتونند انتخاب صحیح بین استراتژی های مختلف ، تدوین استراتژی جدید ، شناخت صحیح و بهره گیری از امکانات داشته باشند ، نه اینکه یک آقازاده پیدا کنیم و بهش قدر و مقام و ثروت و اختیار بدیم  صرفا به این خاطر که فرزند حاج آقا ... هست و بعد منتظر باشیم و جلوی انتقاد رو هم بگیریم تا امور به درستی انجام بشه ، منظور من رو شما نمیتونید درک کنید مگر زمانی که از نزدیک نحوه تخصیص بودجه ، تعریف پروژه و طرح های خرد و کلان صنعتی و اقتصادی کشور رو شاهد باشید ... البته از فرماندهی جنگ تحمیلی بخاطر شرایط انقلابی و نابخردی جمعی همه مسئولان نوپا میشه بگذریم، ...

 

این تصویر رو بار سوم هست که در سایت قرار میدم :

 

 

 

 

برای 1200 عدد استورم شدو اماده به شلیک با برد 1000 کیلومتر چه تدبیری دارید ؟ 6000 عدد gbu39b ؟

 

http://www.military.ir/forums/topic/26650-%D8%A7%D8%B2-%D9%87%D9%85%D9%87-%D8%AC%D8%A7-%D8%A7%D8%B2-%D9%87%D9%85%D9%87-%D8%B1%D9%86%DA%AF-%D9%85%DB%8C%D9%84%DB%8C%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D8%AA%DB%8C/page-56?p=376688#entry376688

 

http://www.military.ir/forums/topic/26170-%D8%B9%D8%B1%D8%A8%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AA-11-%D9%85%DB%8C%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%AF-%D8%AF%D9%84%D8%A7%D8%B1-%D8%A8%D9%85%D8%A8-%D9%88-%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C/#entry344618

[MrArhz 906]

به نام خدا

با سلام

 

هر چند که آخر این تاپیک میرسیم به بحث عدم توانایی پدافند در ایجاد موازنه و پذیرفتن استراتژی توسعه موشک های بالستیک ! ، رویه ابتدایی تاپیک بهتر بود .

 

اساس یک حمله هوایی در یک جنگ تمام عیار ، از بین بردن قدرت آفندی دشمن در ابتدا و سپس قدرت دفاعی دشمن و در نهایت پشتیبانی از نیروها بر روی زمین هست .

 

فرض کنید دشمن همه رادارهای ما رو اخلال کرد، دست اول پدافند ما رو فلح کرد باید قبل از اینکه بتونه نقشه حمله هوایی کاملی رو به اجرا بگذاره (که این نقشه کامل مصادف با امنیت کامل آسمان نیروی مهاجم و ورود بمبر های سنگین) بتونیم جلوی اجراش رو به روش متقابل اعم از همتراز و ناهمتراز بگیریم .

که راهش اجرای آتش متقابل بصورت کوبنده ، دقیق و ادامه دار در رنج های مختلف هست . باید بتونیم 3/4 پایگاه های هوایی دشمن رو به فاصله کوتاهی غیر قابل استفاده کنیم و اگرنه عاقبتی مثل یوگوسلاوی ، عراق ، لیبی ، سوریه ، یمن و سایر بدبخت بیچاره های عقب مونده خواهیم داشت .

این اشتباهه که جواب jassm رو اس 300 و یا تور بده . جواب  jassm رو باید موشکی کروز ساخت داخل با همین مشخصات بده . یعنی در یک نقشه پدافندی وقتی تراز موازنه افند به پدافند به هم میخوره متقابلا باید بصورت نا همتراز قدرت افندی ما حفظ بشه و پدافند دشمن شکسته بشه . ما نباید اجازه بدیم مانور آفندی کاملی روی پدافند ما به اجرا در بیاد ، مثل این میمونه که تنها بخواهیم با 3 نفر دفاع ویک نفر دروازه بان بدون مشارکت خط میانی و تهاجمی از پس حمله تمام عیار حریف بربیاییم . اون موقع دست دوم پدافند ما قادر خواهد بود بقای ناامنی آسمان کشور برای دشمن رو تضمین کنه . دست کم در این حالت بجای سه هیچ باختن نتیجه سه دو خواهد شد و چیزی از ارزشهای تیم ملی ما کم نمیشه، ..

اما متاسفانه نقص اصلی اینجا دیده میشه یعنی در کنار پدافند ناکارامد استراتژی دفاعی ناکارامد ، قدرت اعمال نیروی مناسبی هم دیده نشده و حتی در صورت از بین بردن پایگاه های هوایی مهاجمین امکان بهره برداری از آسمانشون رو نداریم !

 

 

این گفته شما رو بنده قبل تر عرض کردم اما و به نظر من هم بهترین کاری که میتونیم بکنیم همینه که پایگاه های دشمن رو در یه حد فاصل (مثلا800 کیلومتر) دور کنیم اما برای این کار نیز به موشک های دقیق و کلاهک تخصصی هست که بشه در تعداد تولید کرد.

همونطور که میدونید ما میتونیم با موشک های بالستیک تاکتیکی خیلی راحت تمام پایگاه های امارات، قطر، بحرین، کویت و بخشی از پایگاه های عربستان رو هدف قرار بدیم. در این صورت این کشور ها و نیروی های متخاصم دیگه مجبورن تجهیزاتشون رو به پایگاه های دورتر در عمان ، عربستان و اسرائیل مستقر کنن که خوب این خودش کلی مشکل ایجاد خواهد کرد.

مثلا ازدهام برخی از این پایگاه ها،یا در بحث فرماندهی و تدارکات و یا استفاده از سوخترسان ها و مهمات دور ایستا که همه ی این مشکلات برای ما یک مزیته. 

ویرایش شده در خرداد 95 توسط MrArhz

[HHL 1,472]

برای 1200 عدد استورم شدو اماده به شلیک با برد 1000 کیلومتر چه تدبیری دارید ؟ 6000 عدد gbu39b ؟

http://www.military....688#entry376688

http://www.military....ری/#entry344618

 

 

براشون هدف بسازیم و اهدافشون رو هم جوری دست کاری کنیم که سخت دست یافتنی بشه...

[worior 25,825]

براشون هدف بسازیم و اهدافشون رو هم جوری دست کاری کنیم که سخت دست یافتنی بشه...

 

شما اهداف نظامی بخصوص سامانه های پدافندی رو فاکتور بگیر، چرا که این سامانه ها قرار نیست مستقیم به داخل عربستان و امارات حمله کنند ! همین داخل  و بر روی زمین مجبورند بمانند ...

 

مهم زیرساخت های اقتصادی هست ، پالایشگاه ها ، بندرگاه ها ، صنایع فولاد و ... 

[HHL 1,472]

شما اهداف نظامی بخصوص سامانه های پدافندی رو فاکتور بگیر، چرا که این سامانه ها قرار نیست مستقیم به داخل عربستان و امارات حمله کنند ! همین داخل  و بر روی زمین مجبورند بمانند ...

 

مهم زیرساخت های اقتصادی هست ، پالایشگاه ها ، بندرگاه ها ، صنایع فولاد و ... 

 

نقش و وظیفه دقیق این هدف ها اهمیت چندانی نداره،  نقش و خواست  ما از تهیه چنین اهدافی صرفا برای تغییر جهت پیکان حملات از دیگر اهداف با اهمیت در نبرد،  به سمت اینهاست...

 

و اما زیر ساخت های بزرگی که مثال زدید رو فقط میشه با تهدید به مقابله به مثل و به دست آوردن توانایی  حمله بیش از آنچه که آنها انتظار دارند حفظ کرد، بالاخره اونها هم از اینها دارند...

[Goebbels 38,204]

هر چند که آخر این تاپیک میرسیم به بحث عدم توانایی پدافند در ایجاد موازنه و پذیرفتن استراتژی توسعه موشک های بالستیک ! ، رویه ابتدایی تاپیک بهتر بود .

 

 

نه دیگه قرار نیست اخرش به اینجا برسیم هر چند برخی دوستان تمایل دارن برسونن به این نقطه

 

کار تحقیقاتی که از موسسه رند پیشتر تقدیم حضور دوستان شد (در قالب یک فایل پی دی اف) در جهت نرسیدن بحث به مبحث موشک های بالستیک بود و اینکه به صرف استفاده از موشک های بالستیک ما به توان تهاجمی لازم برای سرکوب متقابل و کامل توان هوایی حریف نخواهیم رسید

 

 

برای 1200 عدد استورم شدو اماده به شلیک با برد 1000 کیلومتر چه تدبیری دارید ؟ 6000 عدد gbu39b ؟

 

http://www.military....688#entry376688

 

http://www.military....ری/#entry344618

 

 

 

این outnumber یا saturation ناشی از برخی تسلیحات هوا به زمین یکی از بزرگترین مشکلات پدافندی هست برای ما

 

افزایش سیستم های پدافند نقطه ای راهکاری هست که میتونه سطح تهدید مواردی مثل GBU-39 رو کاهش بده ولی همچنان از بین نخواهد برد چون این افزایش هم محدودیت داره در هر حال

 

برفرض که ما بتونیم 50 درصد از هواگرد های حامل این مهمات رو هم سرنگون کنیم 50 درصد مابقی توان حملشون به تعدادی هست که دخل ما رو بیاره ، با فرض اینکه که با 50 درصد از مهمات شلیک شده هم مقابله موثر صورت بگیره (که به این میزان و مرحله نمیرسه) بازم میزان قابل توجهی مهمات برای نابودی هدف روانه خواهد شد

 

یک نمونه اش همون SDB یک فروند اف 15 چه تعداد از این بمب رو میتونه حمل کنه؟

 

خصوصا که این تسلیحات در برابر طیفی از اقدامات متقابل مثل اخلال جی پی اس هم تا سطوح قابل توجهی مقاوم شدن

 

در آینده امثال ریز هواگرد های تهاجمی و امثال LOCAAS هم مورد استفاده روزافزون خواهند بود که کلا پدافند رو میپیچه به هم

[Alicommando 786]

سلامت باشید

 

اس 300 های ما هم قابل سرکوب هست منتهی چالش هایی داره سرکوب این سامانه که در ادامه مطلب بیشتر باهاش اشنا میشید

 

این سامانه کار رو سخت میکنه ولی غیر ممکن نمیکنه

 

 

 این توان که شما میفرمایید به جهت توسعه تکنولوژی های پدافندی به چالش کشیده شده و صحبت این مطلب هم در واقع همین هست

 

 چالش های پدافندی در پیش روی نیروی هوایی آمریکا هیچ زمانی به این اندازه نبوده که امروزه هست

 

صد البته پدافند دو بعد زمین پایه و هواپایه داره و پدافند زمین پایه صرف هر چند که امکان ضربه زنی به توان هوایی طرف مقابل رو داره ولی در نهایت نتیجه بخش نخواهد بود

 

به همین دلیل بوده و هست که غول پدافندی مثل شوروی ضمن تشکیل واحد های پدافندی زمین پایه ، یگان های پدافندی هواپایه رو هم تاسیس کرد و رهگیرهایی مثل میگ 31 و ........... رو به تولید رساند

 

اولین واحد های پدافندی که در شوروی اقدام به مقابله با تهدید میکردن واحد های پدافند هواپایه و در حقیقت جنگنده های رهگیر بودن و بعد از اون چنانچه این واحد ها به هر دلیل به موفقیت نمیرسیدن یگان های زمین پایه وارد عمل میشدن

 

این مسئله میتونه هشداری برای ما باشه که روی پدافند زمین پایه تاکید داریم در حالی که در بعد هوایی وضعیت خرابه

 

 

به جهت توانایی های مدیریتی و کاربری پدافند صرب ها چیزی از ما کم نداشتن که هیچ جلوتر هم بودن شاید زمان خودشان

 

 

سامانه های هدایت اپتیکی در ضمن وجود مزایا محدودیت های خودشون رو دارن

 

سلام آقای نویخانی منبعی که این مقاله رو ترجمه کردید رو میشه مرحمت بفرمایید؟

متشکرم