بقاپذیری شبکه پدافند هوایی یکپارچه مدرن بقاپذیری شبکه پدافند هوایی یکپارچه مدرن

[MrArhz 907]

به نام خدا

با سلام و درود خدمت دوستان

 

 

البته آن چیزی که فرمودید صحیح هست ولی :

 

1- شما قابلیت ما را در شلیک مستمر موشک به زیرساختهای دشمن در نظر دارید ؟؟؟ ( تعدادموشکهای موثر ما در دپوها و میزان شلیکها در یک بازه زمانی مشخص / چون قرار نیست جنگ زیاد طول بکشد با توجه به تجربیات گذشته ) ( اینکه ما به چه تعداد و تا چه زمانی می توانیم فشار حملات هوایی دشمن را با شلیک موشک پاسخ  دهیم ؟؟؟ ) 

 

این سئوالات و موارد مشابه مسلماً باید با توجه به توان  نظامی ما ، میزان  انعطاف پذیری ساختار نظامی ، شرایط جامعه و  آستانه تحمل مردم و ....  پاسخ داده شود و برای شرایط اضطراری و غیر قابل پیش بینی راه حل های مشخصی برآورد گردد .

 

این را هم دقت بفرمایید که حریف ما نیروی هوایی عراق نیست ( هر چند این نیرو در سالهای پایانی دفاع مقدس ، به شکل ناگواری ما را زیر فشار شدید قرار داده بود و اطلاعات مربوط به آن تازه دارد منتشر می شود . حالا این را در کنار یکسری اطلاعات شفاهی منتشر شده از سوی عزیزان در داخل کشور بگذارید ، قطعات پازل از نحوه عملکر این نیرو از سال 1983 تا 1988 کمی تا قسمتی از هاله ابهام در می آید )

 

2-  موشک بالستیک ، جنگ افزاری هست که  عمدتاً برای ایجاد ترس در عقبه دشمن مورد استفاده قرار می گیرد و برای تاثیر گذاری باید به تعداد زیاد و قبل از هر گونه عمل دشمن مورد استفاده واقع شود ( یعنی قبل از پرواز هواپیماها به سمت اهداف در داخل کشور . این بدین معنی است که به محض احساس خطر ، باید دست به اقدام زد ) 

 

3- در غیاب یک نیروی هوایی موثر ، تا چه اندازه می توانید روی پدافند زمین پایه که فناوری آن مربوط به دهه 70 و80 هست ( در بهترین شرایط ) تکیه کنید ؟؟

 

4- یک برآورد نشان می دهد که برای حفاظت از اهداف حیاتی و شهرها و صرفاً  استفاده از توپ 23 م.م ، نیاز به 11000 قبضه از این سلاح و خدمه مورد نیاز ( میانگین هر توپ  4 نفر ) خواهید داشت ، ( با توجه به وسعت 2000000 کیلومتری مربعی کشور و گسترش زیرساختها در سالهای اخیر ، این رقم حداقل 4 برابر خواهد شد ) . حالا اگر همچنان بر تسلیحات موج دومی که نیاز به خدمه به سبک جنگ دوم را دارند ، اصرار کنیم ، وضعیت را حدس بزنید که چه هزینه سنگینی باید مصرف شود . 

 

5- غرض از همه این صحبتها این هست ، چیدن همه تخم مرغ ها در یک سبد ، عاقلانه نیست و حداقل نتیجه این هست در یک حمله احتمالی  باید شاهد انهدام  حداقل 5000 هدف ( طبق برآوردهای نیروی هوایی ایالات متحده که به شکل رسمی هم منتشر شده ) باشیم ولی امکان جلوگیری از این پیش آمد ، وجود خواهد داشت و این نیازمند داشتن یک برآورد درست و منطبق بر شرایط روز از ماوقع هست . 

 

پی نوشت :

 

حرف برای نوشتن زیاد هست و بنده قصد مخالف خوانی و تضعیف روحیه را ندارم ، صرفاً به بخشی ازواقعیت موجود را در محدوده اطلاعات شخصی اشاره کردم که خالی از نقص ، نیست . ولی خوبی این بحث این  هست که محترمانه و به دور از هرگونه حاشیه صورت می گیرد و هدف هم همین خواهد بود . یک تحلیل علمی .

 

با تشکر از نقد خوبوتون،

بنده هم در نظر داشتم در این تاکتیک تعداد موشک های شلیک شده رقم بالایی خواهد بود ولی خوب فعلا بهترین راهی که داریم همینه. گفتم که میشه تعداد موشک با چند کلاهک رو شلیک کرد تا به این صورت از تعداد کلی موشک ها کاسته بشه. میشه مثلا برای پایگاه های هوایی یا مناطق حفاظت شده یه نوع کلاهک سنگر شکن ساخت ولی این کلاهک ها باید اینقدر دقیق باشن که هداف رو مورد هدف قرار بدن.

البته اگر این کار در یک محدوده ی خاص به طور دائم و فراتر هم تا حدودی انجام بشه بازم تعداد موشک ه کاهش پیدا میکنه. مثلا با این تاکتیک پایگاه های دشمن رو در برد 800 کیلومتری هدف قرار بدیم به این صورت مجبورن از پایگاه های فارتر از این برد استفاده کنن.

 

متاسفانه یکی از بزرگترین معایب استراتژی ما اینه که میزاریم دشمن ضربه ی اول رو بزنه بعد ...

 

بله قطعا هیچ چیز جای نیروی هوایی رو پر نمیکنه ولی خوب در نبودشم باید یه فکری کرد و خوب با اوضاع و شرایط الان ، در نبود پدافند هوا پایه و دریا پایه ، تنها راهکار تکیه بر پدافند زمین پایه و موشک های بالستیک.

 

رادار فرا افق نگر و به صورت کلی تمام رادارهای ثابت با ابعاد بزرگ صرفا نقش پیش اخطاری پیش از وقوع جنگ و پویش برد بلند در زمان صلح رو دارن و به محض شروع جنگ اولین و ساده ترین اهداف هستند و به سرعت از صحنه خارج میشن ، شما با یک نرم افزار Google earth موقعیت تمام رادارهای برد بلند ایران رو یافته و مورد بررسی قرار بدید دیگه تا اخرش رو بخونید

 

چنین نیازی وجود نداره که از یک تهدید که در شرق هست یک سایت پدافندی در غرب مطلع بشه مگر در صورتی که مسیر تهدید به نحوی تشخیص داده بشه که تهدید در حال ورود به محدوده پدافندی غرب هست به عنوان مثال

 

معمولا اطلاعات تهدید ضمن ارسال به واحد مدیریت مرکزی پدافند (فرماندهی کل کشور) صرفا به مناطق نزدیک و در مسیر اعلام میشه مثل شرق ، شمال شرقی یا جنوب شرقی

 

تا زمانی که نیاز نباشه اطلاعات مخابره نمیشه چون این بار اطلاعاتی بیهوده روی شبکه ایجاد میکنه

 

این مسئله امکان پذیر نیست مگر ما بریم به سمت سیستم هایی مثل فلاخن داود که موشک بتونه از رادارهای مختلفی (که ۀن هم کنترل آتش نیستن و شناسایی و کشف هدف هستن) اطلاعات هدف رو بگیره (در صورت نیاز)

 

سامانه های پدافندی ما هر کدام از یک روش برای هدایت استفاده میکنن و مواردی که تشابه روش هدایتی وجود داره ویژگی های رادار متفاوت و غیر همسان هست در نتیجه امکان شلیک موشک از یک سامانه و هدایتش توسط یک سامانه راداری متفاوت و غیر مرتبط وجود نداره.

 

تنها کاری که میشه کرد این هست که شما در قالب شبکه یکپارچه پدافندی ، از طریق پست های فرماندهی ، اطلاعات اولیه هدف رو از رادارهای مختلف دریافت و به اشتراک بگذارید برای سیستم های مختلف در منطقه پدافندی

 

یکی از دلایل ایجاد شبکه های پدافندی ، یکپارچه سازی و اشتراک اطلاعات اهداف هست.

 

در بحث پدافند دو مبحث اصلی مطرح میشه یکی پدافند نقطه ای یکی منطقه ای

 

موردی که شما فرمودید بیشتر در مورد پدافند منطقه ای کاربرد داره

 

ولی در بحث پدافند نقطه ای سامانه شما به جهت برد و پوششی که داره (عمدتا برد کوتاه) امکان فاصله گرفتن بیش از حد از نقطه مورد دفاع رو پیدا نمیکنه مگر اینکه اون نقطه بدون دفاع باقی بمانه ، در نتیجه سامانه شما هر چقدر هم که مانور بده باز هم در محدوده ای نزدیک به نقطه تحت دفاع قرار خواهد داشت

 

در نتیجه در این نوع از پدافند موقعیت یابی سامانه خیلی دشوار هم نیست خصوصا اگر تجهیزات کشف و شناسایی با قابلیت های تصوربرداری و انتقال داده real time داشته باشید ( حالا ماهواره ای یا ............)

 

برای اینکه سامانه شما هدف قرار نگیره لازم هست اقدامات گسترده تری انجام بدید و صرفا اختفا و استتار پاسخگو نیست

 

با تشکر از نقد خوبتون ،

بله رادار های فرا افق نگر هدف ساده ای اند ولی من مثال زدم. بیشتر منظورم اینه که یه جور پوشش عالی و بودن خلا در تمام کشور و اطارفش وجود داشته باشه.

 

ببندید از نظر بنده یک سامانه ی پدافنده ی باید به این صورت باشه که شامل اجزای زیر هست:

1- واحد شناسایی و کنترل آتش : که شامل حداقل دو رادار یکی شناسایی و یکی کنترل آتش در دو باند مختلف باشه که اتفاقا هر دو هم بتونن هر دو کار رو انجام بدن.

2- واحد آتش : که شامل موشک های سامانه در برد های متفاوت هست.

3- واحد ارتباطات : که شامل دستگاه هایی برای برقرار ارتباط میان اجزای سامانه و همچنین تبادل اطلاعات با شبکه است.

4- واحد فرماندهی که وظیفه اش مشخصه.

5- واحد های قابل اضافه : که حالا میتونن شامل اجزایی برای هر کدوم از واحد های قبلی باشن مثل سیستم های کشف غیر فعال امواج رادیویی یا سامانه های بصری و ...

 

حالا در یک این چنین سامانه ای که دارای چند لایه است و چند رادار مناطق به طور عالی پوشش داده میشن. حال اگر یکی از رادار ها مورد هدف قرار گرفت رادار، رادار دیگه جاش رو پر میکنه و اگر اونم هدف قرار گرفت و هیچ سامانه ی دیگه ای برای هدایت موشک نبود اینجاست که واحد ارتباطات که سامانه رو به شبکه وصل میکنه دست به کار میشه و ارتباط خودش رو بین اجزای سامانه ی مذکور و رادار های سامانه ی کناری برقرار میکنه.

 

یه نظر دیگه هم درام  که نمیدونم آیا خوب باشه یا نه ولی مثلا وقتی که همه ی اجزای واحد شناسایی مورد هدف قرار گرفت با استفاده از موشک های غیر فعال و شلیک به آخرین مختصات هدف هنوز شانسی برای نابودهی هدف داشت.

[iron_man63 5,702]

درخصوص منبع حرفام در خصوص پدافتد عراق

 

منبع کتاب : ظرفیت نظامی و خطر بروز جنگ،چین،هند،پاکستان و ایران.فصل 17
این کتاب در دانشگاه جنگ تدریس میشه

دانشکاه جنگ واقع در میدان حر دو تا توپ هم جلوشه

 

و یک کتاب مرجع تو این مسایل هستش

بماند که برخی دوستان چنان نقد میکنن که ادم بی خیال بحث میشه اگه جواب بدیم میگن از بحث خارج شدین

یادمه یه زمانی یکی از دوستان در دانشگاه تهران ادبیات می خوند

یکی از اساتید به ایشان پروژه ای در خصوص سرودن شعر داده بود

این دوست ما هم با توجه به عدم قریحه یک شعر از حافظ رو آورد

(در آن زمان اینترنت نبود و نسخ متفاوتی از دیوان حافظ وجود داشت و بسیاری از شعر ها در سایر دیوان ها نبود)

این استاد عزیز پس از نیم سا عت تغییر      شعر حافظ را کم و زیاد کرد وارایه داد و گفت این شد در واقع این عزیز به حافظ هم ایراد گرفته بود

 

 

حالا برخی دوستان چنان نقد می نمایند که واقعا از دفاع از مطالب خود صرف نظر میکنم

اما بنظر من تمامی حرف ها و راهکار ها حداکثر 70 در صد صحیح است نه این جواب هایی که دوستان میگویند و احتمالش از نظر انها گاهی 200درصد است یکم دینامیک باشید نه اینقدر صلب

 

ویرایش شده در خرداد 95 توسط iron_man63

[Goebbels 38,206]

از آنجایی که ما اطلاعات دفاعی ایران را نداریم نباید راجع به این کشور بحث بکنیم. کشور قربانی فرضی کشوری است مشابه با ایران که ما برایش نیروی پدافند و آفند هوایی خاصی را فرض کردیم.

 

 

چرا نداریم؟ در سطح مشخصی (که در بر گیرنده تمام مسائل نیست البته) از این اطلاعات مطلع هستیم

 

حالا در یک این چنین سامانه ای که دارای چند لایه است و چند رادار مناطق به طور عالی پوشش داده میشن. حال اگر یکی از رادار ها مورد هدف قرار گرفت رادار، رادار دیگه جاش رو پر میکنه و اگر اونم هدف قرار گرفت و هیچ سامانه ی دیگه ای برای هدایت موشک نبود اینجاست که واحد ارتباطات که سامانه رو به شبکه وصل میکنه دست به کار میشه و ارتباط خودش رو بین اجزای سامانه ی مذکور و رادار های سامانه ی کناری برقرار میکنه.

 

 

معمولا اتشبارهای پدافندی صرفا دارای یک رادار کنترل آتش هستند و رادار جایگزینی ندارند

 

1- واحد شناسایی و کنترل آتش : که شامل حداقل دو رادار یکی شناسایی و یکی کنترل آتش در دو باند مختلف باشه که اتفاقا هر دو هم بتونن هر دو کار رو انجام بدن.

 

 

چنین چیزی وجود نداره در واقع و باند های کاری رادارهای کنترل آتش به صورت اختصاصی و واحد هست
 

 

یه نظر دیگه هم درام  که نمیدونم آیا خوب باشه یا نه ولی مثلا وقتی که همه ی اجزای واحد شناسایی مورد هدف قرار گرفت با استفاده از موشک های غیر فعال و شلیک به آخرین مختصات هدف هنوز شانسی برای نابودهی هدف داشت.

 

 

صرفا در صورت اینکه سامانه به تجهیزات اپتیک مجهز باشد و این تجهیزات همراه با رادار مورد هدف قرار نگیره این مسئله ک هشما فرمودید امکان پذیر هست
 

 

درخصوص منبع حرفام در خصوص پدافتد عراق

 

منبع کتاب : ظرفیت نظامی و خطر بروز جنگ،چین،هند،پاکستان و ایران.فصل 17
این کتاب در دانشگاه جنگ تدریس میشه

دانشکاه جنگ واقع در میدان حر دو تا توپ هم جلوشه

 

و یک کتاب مرجع تو این مسایل هستش

بماند که برخی دوستان چنان نقد میکنن که ادم بی خیال بحث میشه اگه جواب بدیم میگن از بحث خارج شدین

یادمه یه زمانی یکی از دوستان در دانشگاه تهران ادبیات می خوند

یکی از اساتید به ایشان پروژه ای در خصوص سرودن شعر داده بود

این دوست ما هم با توجه به عدم قریحه یک شعر از حافظ رو آورد

(در آن زمان اینترنت نبود و نسخ متفاوتی از دیوان حافظ وجود داشت و بسیاری از شعر ها در سایر دیوان ها نبود)

این استاد عزیز پس از نیم سا عت تغییر      شعر حافظ را کم و زیاد کرد وارایه داد و گفت این شد در واقع این عزیز به حافظ هم ایراد گرفته بود

 

 

حالا برخی دوستان چنان نقد می نمایند که واقعا از دفاع از مطالب خود صرف نظر میکنم

اما بنظر من تمامی حرف ها و راهکار ها حداکثر 70 در صد صحیح است نه این جواب هایی که دوستان میگویند و احتمالش از نظر انها گاهی 200درصد است یکم دینامیک باشید نه اینقدر صلب

 

 

این فرمایشات رو کنار بگذارید

 

شما صحبتی مطرح کردید که بنده و دوستان حق وارد کردن نقد به اون رو داریم حالا اگر شما تحمل نقد رو ندارید بحث دیگری هست

 

ضمن اینکه از نظر دوستان صحبت نکنید صرفا نظر خودتون رو بگید کسی اینجا صحبت از احتمالات 200 درصدی نکرده در صحبت خودش

[Goebbels 38,206]

در مورد مقابله موشکی با پایگاه های هوایی هر چند مبحث مرتبط با این تاپیک نیست و ربط مستقیمی نداره ولی مطالعه این مطلب از موسسه رند خالی از لطف نیست (نه تاییدش میکنم نه ردش میکنم فقط توصیه میکنم مطالعه کنید) ، یکسری مطالب رو بررسی کرده که بعضا تحلیل علمی همراه با فرمول هم ضمیمه اش هست ، این رو اضافه کنم که درک صحیح از مطالبش نیازمند تسلط به زبان هست وگرنه امکان برداشت اشتباه زیاده

[seyedmohammad 10,524]

 

 

مثال زدم استفاده از بالن ها در ارتفاع پست عملا با تسلیحات هدایت شونده و دورایستا زیر سوال میره چون جنگنده دیگه قرار نیست بیاد بمباران چشمی و ارتفاع پست اونم در چند ده متری هدف انجام بده

 

جان کلام همینه . آینده ی حملات هوایی ؛ نه هواپیماهای پنهانکار تر بلکه  تسلیحات دورایستا تر و پنهانکار هستند . 

بخش بیشتری از  پدافند زمین پایه باید به صورت تخصصی معطوف به موشک های کروز بشه . 

درمورد JSOW میشه فرض کرد که pmu2 مثلا ،  هواپیمای شلیک کننده رو تهدید میکنه . اما درمورد JASSM دیگه نمیشه هیچ فرضی کرد . jassm در مدل پایه ، خارج از محدوده ی درگیری و حتی کشف هر پدافندی شلیک میشه . نهایتا اینه که در رادار فرا افق نگر ، حرکت ابتدایی جنگنده رو ببینید .  در مدل ER حتی همون رو هم نمیشه دید . فقط موج موشک های کروز رو میبینید که بر خلاف تاماهاوک ها از جایی که انتظار دارید شلیک نشده ان !

همچنین در صورتی که ماموریت  های  ضد رادار به کروزهای هایپر سونیکی چون  Perseus و یا ایکس-۵۱ سپرده بشه  ، کار بسیار مشکل خواهد شد . 

[EMP 6,864]

چرا نداریم؟ در سطح مشخصی (که در بر گیرنده تمام مسائل نیست البته) از این اطلاعات مطلع هستیم

 

درود به دوست گرامی

اینجا نداریم بیشتر به معنی نباید داشته باشیم و اگر هم داشته باشیم مجاز به بحث درباره آن نیستیم هست.

همین هم که اطلاعات ما در بر گیرنده همه مسائل نیست باعث می شود که نتوانیم بحث درستی بکنیم برای همین یک کشوری را فرض کردیم با یک توانایی خاص تعریف شده.

برای آن سناریوی تخیلی من نیاز به کشوری داشتم تخیلی که به صورت ایده آل و کلاسیک به پایان نامه های دکترا توجه دارد و پدافند غیر عامل را بسیار جدی گرفته و بسیاری پارامتر های فرضی دیگر که با یک کشور واقعی تفاوت دارد.

[Goebbels 38,206]

درود به دوست گرامی

اینجا نداریم بیشتر به معنی نباید داشته باشیم و اگر هم داشته باشیم مجاز به بحث درباره آن نیستیم هست.

 

 

 

چرا نباید داشته باشیم؟ و چرا نباید  مجاز به بحث در موردش باشیم؟

 

در چهارچوب اطلاعات رسمی و تحلیل بر مبنای اون ها هیچ مشکلی نیست بخش عمده ای از اطلاعات هم همین موارد هستن

[Goebbels 38,206]

در مورد مقابله موشکی با پایگاه های هوایی هر چند مبحث مرتبط با این تاپیک نیست و ربط مستقیمی نداره ولی مطالعه این مطلب از موسسه رند خالی از لطف نیست (نه تاییدش میکنم نه ردش میکنم فقط توصیه میکنم مطالعه کنید) ، یکسری مطالب رو بررسی کرده که بعضا تحلیل علمی همراه با فرمول هم ضمیمه اش هست ، این رو اضافه کنم که درک صحیح از مطالبش نیازمند تسلط به زبان هست وگرنه امکان برداشت اشتباه زیاده

 

دانلود از مدیا فایر جهت دوستانی که امکان دانلود فایل پیوست از سایت براشون فراهم نشد

 

http://www.mediafire.com/download/9lj6nz45ldzp5yp/MR1028.pdf

[Muting 3,233]

از دوست عزیزمون جناب Goebbels بابت تاپیک ممنونم.

 

در مورد نسل جدید HARM که با نام AARGM شناخته میشه، خواستم مطلبی ینویسم که دیدم دوست کم پیدا و با سوادمون جناب امیرارسلان خان قبلاً زحمتش رو در تاپیکی کشیدند :

http://www.military.ir/forums/topic/28919-%D9%85%D9%88%D8%B4%D9%83-%D9%BE%D9%8A%D8%B4%D8%B1%D9%81%D8%AA%D9%87-%D8%B6%D8%AF-%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%B1-aargm/?hl=harm

 

خلاصه ویژگی های موشک ضد رادار جدید که هنوزم در حال سیر مراحل تکامل و تستهای مختلفه رو میشه اینطور عنوان کرد :

 

1- به دلیل وجود رادارفعال موج میلیمتری در فاز نهایی ، قابلیت کشف و انهدام رادارهایی را دارد که برای زمان کوتاهی روشن شده و دوباره خاموش شده اند. در واقع ترفند خاموش کردن و اقدام به جابجایی محل رادار (در مورادرادار متحرک) بعد از شناسایی با توجه به اینکه موشک در فاز نهایی با رادار دقیق موج میلیمتری اقدام به تفکیک و شناسایی محل رادار خواهد کرد، چندان موثر نیست.

این توانایی در مورد کم اثر شدن روش "فریب" از طریق ارسال سیگنالهای کاذب برای گمراه کردن موشک هم قابل توجه خواهد بود.

 

 

2- تعقیب رادارهای در حال حرکت که البته در موارد مربوط به کشتی ها قابل بررسیه و در پدافند زمینی که مورد بحث تاپیک هست چندان قابل بحث نباشه. اما نکته مهمش بالاتر رفتن توان مانورپذیری و عکسل عمل دقیق تر موشک در برابر سیگنالهای دریافتیه که با هدایت چندگانه خودش اصابتی کاملتر و دقیقتر رو به همراه داره.

 

3- با توجه به وجود دیتابیس عبور از عوارض طبیعی با کمک  جی پی اس و هدایت درونی (Digital Terrain Elevation Database-aided GPS/INS) و در نهایت استفاده از رادار فعال موج میلیمتری در فاز آخر، امکان جمینگ بر علیه موشک بسیار کم خواهد شد (اگه نگیم جمینگ غیر ممکن میشه)

 

4-  ارتقا و بهبود گیرنده راداری جهت شناسایی طیف وسیعتریی از امواج راداری، برد شناسایی بیشتر و میدان دید وسیعتر (anti-radiation homing)

 

5- AARGM-ER :

ظاهرا برد فعلی موشک ارتش امریکا رو راضی نکرده و این کشور در برنامه ای چند ساله تا  سال 2020 در پروژه ای با اسم AARGM-ER قصد استفاده از موتور جدید بر روی راکت موشک و دو برابر کردن برد اون رو داره که گزینه مورد نظر برای اینکار استفاده از موتور  ramjet  با حفظ سایر مشخصات هدایت و سرجنگی هست.

[SaSa7 274]

ممنون از سینا عزیز بابت این تاپیک جامع و کامل.
چند نکته رو که به ذهنم میرسه رو خدمتتون میگم.
اول داستان هدف قرار دادن اون نایت هاوک توسط یوگوسلاوی, به نظر میرسه اون مورد یک استثنا هست, که اصل قضیه رو اثبات میکنه, و وضعیت زمانی بدتر میشه که نحوه اثابت رو بررسی کنیم, با بررسی اون نحوه اثابت به این نتیجه میرسیم که اصلاح اون مورد برای نیروی هوایی امریکا, نه نیاز به تغییرات سخت افزاری داشته, نه حتی نرم افزاری, و احتمالا بعد از اون مورد با یک دستور اداری مبنی بر عدم استفاده مکرر از یک مسیر هوایی, مرتفع گردیده.
دوم اینکه مقایسه کردن یک کشور, با همه دستگاه ها, مراکز حساس و ادارات و .... با یک گروه, که چندان درگیر این مسایل نیست کار درستی باشه, یک گروه چریکی میتونه به دشمن خوش ضربه بزنه و تا رسیدن به موقعیت مناسب دوباره مخفی بشه, ولی ایا ما میتونیم بعد از زدن یک ضربه احتمالی نقاط حساسمون رو مخفی کنیم؟؟؟ و زمانی که این مراکز مورد حمله قرار بگیرند, کشور مدافع زیر فشار زیادی قرار میگیره که پاسخ متناسب بدهد,
هر چند وضعیت کنونی کشور یمن(اگر مسایل اخلاقی رو کنار بگذاریم) نشان دهنده خیلی از مسایل هست.
فکر میکنم برای مقابله با شرایط احتمالی, استفاده از عملکردهای تجربه شده,مثل یوگوسلاوی, و به دنبال چاره اساسی رفتن, بیشتر از کارهای خلق الساعه کمکون کند.

[Goebbels 38,206]

در مورد موشک AGM-88E چند نکته هست که میتونه برای ما مهم باشه

 

 

نکته اول ارتقای توان پردازش سیگنال این موشک و استفاده از سیستم پردازش سیگنال پیشرفته (advanced signal processing) هست که ضمن بهبود دقت و قابلیت موقعیت یابی امواج راداری ، توانایی تشخیص و تمایز بین امواج راداری و امواج فریب دهنده را افزایش میده. در نتیجه شما با ساطع کننده های فریب دهنده که صرفا در باند یا محدود فرکانسی رادار عمل میکنند نمیتونید این موشک رو به راحتی فریب بدید و لازم هست ویژگی های دیگر امواج ساطح شده از رادار رو هم بعضا توسط ساطع کننده فریب دهنده تقلید کنید که این یعنی پیچدگی و افزایش هزینه در سیستم های فریب دهنده. یک چنین سیستم فریب دهنده ای چندین جزء خواهد داشت از جمله سامانه یکپارچه ساز یا integration system برای هماهانگی با سیستم پدافندی ، دریافت اطلاعات رادار و تقلید اون توسط ساطح کننده ها و ......... این سیستم در ضمن افزایش هزینه نسبت به ساطع کننده های فریب دهنده معمول ، جهت به کارگیری در کنار سامانه های متحرک نیازمند نصب یا حمل بر روی خودروهایی جدا از خودروی حامل پدافند هست در نتیجه حجم کلی اجزای پشتیبان سامانه پدافندی  رو افزایش میده که این مسئله خودش مشکلاتی در بر خواهد داشت. یک نمونه از این سیستم ها توسط دفتر طراحی KBR مشترک بلاروس/روسیه ساخته شده و جهت سامانه هایی نظیر تور (و امثالهم) ارائه گردیده. این سامانه ضمن در اختیار داشتن ساطع کننده های فریب دهنده (با قابلیت تقلید برخی از ویژگی های امواج راداری صرف نظر از فرکانس) از چف و مولد دود هم برای اخلال در رادار موج میلیمتری یا هدایتگر اپتیکی موشک برخوردار هست

 

 

نکته دوم این هست که موشک AGM-88E از قابلیت مقابله با رادارهای متحرک برخوردار هست که این مسئله خصوصا برای مقابله با سامانه های با تحرک بالا نظیر تور ام 1 که امکان کشف و شناسایی اهداف در حال حرکت و مقابله با اهداف در حال حرکت (صرفا مدل Tor-m2U) رو دارند مهم هست.

 

هدف قرار دادن رادار دریایی متحرک توسط AGM-88E

 

 

سومین نکته افزایش برد شناسایی موشک هست که شلیک آن رو خارج از محدوده برد طیف وسیعی از سامانه های پدافندی از جمله سامانه های کوتاه برد و میان برد قرار خواهد داد.

 

نکته چهارم استفاده از جستجوگر راداری موج میلیمتری در فاز پایانی هست که این مسئله علاوه بر کمک به موشک جهت مقابله با تکنیک خاموش سازی رادار ، امکان ایجاد تمایز مابین سامانه راداری و فریب دهنده های ساطع کننده امواج رو از طریق تفاوت در الگوی بازتاب راداری فراهم میکنه که باز کار رو برای مدافع سخت تر خواهد کرد. در اینجا لازم هست که فریب دهنده ساطح کننده امواج از جهت الگوی راداری هم مد نظر قرار بگیره که باز به معنی افزایش هزینه خواهد بود. به عنوان مثال میشه از فریب دهنده LPPU-83 ساخت بلاروس (مشابه سازی اس 300 وی) نام برد که سعی شده الگوی بازتاب راداری و بصری سامانه پدافندی رو مشابه سازی بکنه

 

 

نکته پنجم در افزایش بار کاری و کاهش توان دفاعی سامانه های پدافندی توسط موشک های ضد رادار هست. سامانه های پدافندی خصوصا انواع دفاع نقطه ای و برد کوتاه نظیر تور ام 1 از قابلیت مقابله فعال با موشک های ضد رادار و انهدام اون ها برخوردارند. اما مسئله ای که میبایست مد نظر قرار بگیره این هست که دفاع از خود در برابر موشک های ضد رادار ، بخشی از توان رزمی سیستم جهت دفاع از نقطه تحت پوشش رو کاهش میده و متوجه دفاع از خود در برابر تهدیداتی مثل موشک های ضد رادار خواهد کرد. در نتیجه اولویت با اقدامات مقابله ای غیر فعال خواهد بود.

 

آخرین نکته گسترش دامنه تطبیق و به کارگیری موشک های ضد رادار نسل جدید با هواگرد های مختلف هست که نیاز به استفاده این موشک ها توسط پلتفرم های خاص و مشخص رو از بین میبره و به استفاده اون تقریبا عمومیت میده

 

[Muting 3,233]

نسل جدید سیستم های جنگ الکترونیک امریکا

Next Generation Jammer

 

 

 

 

 

 

نیروی دریایی آمریکا در جهت ارتقا تجهیزات الکترونیکی هواپیمای EA-18G، برنامه ای را برای ساخت تجهیزات جنگ الکترونیک جدید برای این پرنده دنبال میکند که در راستای این برنامه ، در آوریل 2016، قراردادی 1 میلیارد دلاری با شرکت  Raytheon جهت توسعه طرح خود و تولید آن که پیش بینی می شود تا سال 2021 به سرانجام برسد، منعقد کرد.

 

 

 

این نسل جدید از جمرها، پیشرفته ترین تجهیزات جمینگ و توانایی حملات الکترونیک را در اختیار پرنده EA-18G قرار خواهد داد.

 

1- توانایی حملات سایبری ؛ در این روش هواپیما با استفاده از رادار ارایه فازی (AESA) خود جریانی از دیتای مناسب و مورد نظر را وارد سیستم راداری و ارتباطی طرف مقابل می کند.

 

2-تکنیک های جمینگ با استفاده سریع از پرتوهای پرتوان، همچنین برخورداری تجهیزات الکترونیک برای فریب ، تخریب یا کاهش تهدیدات در این حوزه برای حفاظت از نیروهای خودی

 

3- استفاده از تکنولوژی  رادار ارایه فازی گالیوم نیترید -(GaN) based AESA-  در نسل جدید جمرهای در حال توسعه.

 

4- توانایی اصلاح و تطبیق این سیستم جمینگ برای استفاده بر روی جنگنده F-35 و پهپادها مانند انچه در پرنده EA-18G قرار خواهد گرفت.

 

 

شرکت Raytheon طراحی و ساخت این سیستم جنگ الکترونیک جدید را از سال 2013 آغاز کرده است.

ویرایش شده در خرداد 95 توسط Muting

[MrArhz 907]

به نام خدا

با سلام

 

معمولا اتشبارهای پدافندی صرفا دارای یک رادار کنترل آتش هستند و رادار جایگزینی ندارند

 

 

بله به همین جهت هم هست که در صورت هدف قرار گرفتن این رادار و حتی رادار شناسایی کل سامانه بلا استفاده میشه. اما اگر رادار شناسایی بتونه کار رادار کنترل آتش رو هم انجام بده و یا بر عکس در صورت هدف قرار گرفتن یکی از دو رادار سامانه هنوز میتونه به کارش ادامه بده.

یک چیز شبیه به این

http://s7.picofile.com/file/8254576242/MEADS_rwdfdsuy.jpg

 

چنین چیزی وجود نداره در واقع و باند های کاری رادارهای کنترل آتش به صورت اختصاصی و واحد هست

 

 

به گمانم منظور بنده رو اشتباه گرفتید منظورم یان بود که باند کاری رادار شناسایی و کنترل آتش متفاوت باشه.

http://s7.picofile.com/file/8254576726/MEADS_elements.jpg

 

بذارید این بار شفاف تر توضیح بدم.

 

برای اینکه سامانه ی پدافندی بتونه درصد بقاش رو افزایش بده باید به این صورت باشه که شمال:

 

 

1- واحد شناسایی و کنترل آتش : که شامل حداقل دو رادار یکی شناسایی  در باند مثلا VHF و یکی کنترل آتش در X که هری از این رادار ها در صورت هدف قرار گرفتن رادار دیگه کار اون رو هم انجام میده. البته میشه به این سامانه رادار های دیگری رو هم اضافه کرد.

2- واحد آتش : که شمل تعدای لانچر با موشک های برد بلند متوسط و کوتاه میشه که خوب به این صورت سامانه میتونه در برد بلند با جنگنده ای که کار سرکوب پدافند رو انجام میده و در برد کوتاه با موشک های سرکوب پدافند مبارزه کنه. البته میشه تعدای آتشبار کتاه برد شبیه به پانسیر و اسکای شیلد رو هم به سامانه اضامه کرد.

3- واحد ارتباطات : این واحد مسئول برقرای ارتباط میان اجزای سامانه و ارسال اطلاعات به کامپیوترهایی هست که اطلاعات رو بین سامانه ها به تبادل می گذارن.

4- واحد فرماندهی که وظیفه اش مشخصه.

5- واحد های قابل اضافه : که حالا میتونن شامل اجزایی برای هر کدوم از واحد های قبلی باشن مثل سیستم های کشف غیر فعال امواج رادیویی یا سامانه های بصری، انواع فریب ، دهنده ها رادار های مختلف و ...

 

حال وقتی رادار شناسایی هدف رو کشف میکنه اطلاعت رو به واحد ارتباطات میفرسته. واحد ارتباطات با رادار کنترل آتش که 20 کیلومتر اون طرف تر هست و با لانچر های برد بلند که 10 کیلومتر اون طرف ترن ارتباط برقرار می کنه و اطلاعات هدف رو براشون ارسال میکنه و بعد هم تائید رو از واحد فرماندهی گرفته و به اون ها اطلاع میده. هچنین اطلاعات رو به کامیوتر های مرگزی شبکه ارسال میکنه تا در اختیار دیگر سامانه ها قرار بگیره. حال فرض بر این است که هدف یک جنگنده ی است که قصد سرکوب پدافند رو داره. ابتدا که موشک هاب برد بلند به سمتش شلیک میشن اما هدف موفق به فرار از دست موشک و شلیک موشک سرکوب پدافند میشه. موشک در ارتفاع پست به سامانه نزدیک میشه و سریعا ارتفاع گرفته و قصد حمله به رادار ها رو داره. پاسخ سامانه شلیک موشک های کوتاه برد به سمت هدف هست و در صورت موجود آتش بار های کوتاه برد هم به سمت هدف آتش می کنن. اما باز به فرض موشک از اینها هم عبور کرده و رادار شناسایی رو مورد هدف قرار میده. اما در سامانه یک تغیر به وجود میاد و رادار کنترل آتش همزمان اقدام به شنسایی و کنترل موشک ها میکنه.

 

حال فرض رو بر این بذاریم که باز عین سناریوی بالا تکرار شد و اینبار رادار کنترل آتش هم هدف قرار گرفت. در این صورت واحد ارتباطات با شبکه ارتباط برقرار میکنه و شبکه هم پیام رو به واحد ارتباطات سامانه ای که در همون نزدیکی هست میفرسته و واحدر ارتباطات اون سامانه هم ارتباط خودش رو با رادار شناسایی و کنترل آتش سامانه اش برقرار کرده که به این ترتیب ارتبطی بین رادار های سامانه ی مذکور با اجزای سامانه ای که مورد هدف قرار گرقته برقرار میشه و سامانه از طریق اون رادار ها اقدام به شلیک میکنه.

 

حال اگر در اطراف سامانه ای که مورد هدف قار گرفته سامانه ای نبود یا اون هم دچار حمله شده بود و یا هر چیز دیگه اینبار سامانه با توجه به اطلاعت قبلی هدف که برای اجزا و برای شبکه ارسال شده موشک ها رو به سمت آخرین مختصات هدف شلیک میکنه و موشک به وسیله ی هدایت فعال یا غیر فعال اقدام به کشف و رهگیری هدف میکه.

 

می بینید که دشمن چقدر کار باید انجام بده تا کار سامانه تا حدودی مخطل بشه و خوب در صورت وجود فریب دهنده ها، سامانه های بصری و ... درصد دشمن برای از کار انداختن سامانه بسیار کاهش پیدا میکنه و برای این کار باید اکثر اجزای سامانه رو مورد هدف قرار بده.

 

پی نوشت: اگر یک شبکه ی شناسایی جدای از شبکه ی اصلی پدفافند وجود داشته باشه که اطلاعات اهداف رو به شبکه ی پدافند بده با هدف قرر گرفتنرادار های  سامانه ها باز سامانه به وسیله ی هدایت اینرسی و بعد هدایت فعال یا غیر فعال موشک خطری جدی برای دشمن خواهد بود.

[Goebbels 38,206]

بله به همین جهت هم هست که در صورت هدف قرار گرفتن این رادار و حتی رادار شناسایی کل سامانه بلا استفاده میشه. اما اگر رادار شناسایی بتونه کار رادار کنترل آتش رو هم انجام بده و یا بر عکس در صورت هدف قرار گرفتن یکی از دو رادار سامانه هنوز میتونه به کارش ادامه بده.

یک چیز شبیه به این

http://s7.picofile.c...DS_rwdfdsuy.jpg

 

 

 

این لازمه اش این هست که شما تماما از رادارهای آرایه فازی استفاده کنید که هم در جایگاه شناسایی هدف قابل استفاده هستند هم درگیری با هدف

 

به جهت هزینه ای ممکن نیست خصوصا برای امثال ما

 

رادارهای غیر آرایه فازی هم توان اندکی برای این کار دارن و باید در یک کاربری خاص و تخصصی استفاده بشن

 

به گمانم منظور بنده رو اشتباه گرفتید منظورم یان بود که باند کاری رادار شناسایی و کنترل آتش متفاوت باشه.

http://s7.picofile.c...DS_elements.jpg

 

بذارید این بار شفاف تر توضیح بدم.

 

برای اینکه سامانه ی پدافندی بتونه درصد بقاش رو افزایش بده باید به این صورت باشه که شمال:

 

 

1- واحد شناسایی و کنترل آتش : که شامل حداقل دو رادار یکی شناسایی  در باند مثلا VHF و یکی کنترل آتش در X که هری از این رادار ها در صورت هدف قرار گرفتن رادار دیگه کار اون رو هم انجام میده. البته میشه به این سامانه رادار های دیگری رو هم اضافه کرد.

 

 

هر باند عملکردی یک سری ویژگی هایی دارد که الزاما پوشش دهنده یکدیگر نیست

 

رادار شناسایی جای رادار کنترل اتش رو نمیگیره

 

مگر اینکه شما مثلا دو رادار چند منظوره در باند X داشته باشید که در صورتی که یکی مورد هدف قرار گرفت دومی مورد استفاده قرار بگیره
 

 

حال وقتی رادار شناسایی هدف رو کشف میکنه اطلاعت رو به واحد ارتباطات میفرسته. واحد ارتباطات با رادار کنترل آتش که 20 کیلومتر اون طرف تر هست و با لانچر های برد بلند که 10 کیلومتر اون طرف ترن ارتباط برقرار می کنه و اطلاعات هدف رو براشون ارسال میکنه و بعد هم تائید رو از واحد فرماندهی گرفته و به اون ها اطلاع میده. هچنین اطلاعات رو به کامیوتر های مرگزی شبکه ارسال میکنه تا در اختیار دیگر سامانه ها قرار بگیره. حال فرض بر این است که هدف یک جنگنده ی است که قصد سرکوب پدافند رو داره. ابتدا که موشک هاب برد بلند به سمتش شلیک میشن اما هدف موفق به فرار از دست موشک و شلیک موشک سرکوب پدافند میشه. موشک در ارتفاع پست به سامانه نزدیک میشه و سریعا ارتفاع گرفته و قصد حمله به رادار ها رو داره. پاسخ سامانه شلیک موشک های کوتاه برد به سمت هدف هست و در صورت موجود آتش بار های کوتاه برد هم به سمت هدف آتش می کنن. اما باز به فرض موشک از اینها هم عبور کرده و رادار شناسایی رو مورد هدف قرار میده. اما در سامانه یک تغیر به وجود میاد و رادار کنترل آتش همزمان اقدام به شنسایی و کنترل موشک ها میکنه.

 

حال فرض رو بر این بذاریم که باز عین سناریوی بالا تکرار شد و اینبار رادار کنترل آتش هم هدف قرار گرفت. در این صورت واحد ارتباطات با شبکه ارتباط برقرار میکنه و شبکه هم پیام رو به واحد ارتباطات سامانه ای که در همون نزدیکی هست میفرسته و واحدر ارتباطات اون سامانه هم ارتباط خودش رو با رادار شناسایی و کنترل آتش سامانه اش برقرار کرده که به این ترتیب ارتبطی بین رادار های سامانه ی مذکور با اجزای سامانه ای که مورد هدف قرار گرقته برقرار میشه و سامانه از طریق اون رادار ها اقدام به شلیک میکنه.

 

 

 

خوب این تقریبا مسئله ای هست که که در شبکه پدافندی تامین میشه ، به اشتراک گذاری اطلاعات
 

 

پی نوشت: اگر یک شبکه ی شناسایی جدای از شبکه ی اصلی پدفافند وجود داشته باشه که اطلاعات اهداف رو به شبکه ی پدافند بده با هدف قرر گرفتنرادار های  سامانه ها باز سامانه به وسیله ی هدایت اینرسی و بعد هدایت فعال یا غیر فعال موشک خطری جدی برای دشمن خواهد بود.

 

 

 

پیشتر عرض کردم لازمش هست که ما سیستمی مثل فلاخن داود داشته باشیم که وقتی رادارهای اصلی سامانه به هر دلیل از کار افتادن یا هدف قرار گرفتن موشک اطلاعات اولیه رو از منابع دیگه بگیره

[MrArhz 907]

این لازمه اش این هست که شما تماما از رادارهای آرایه فازی استفاده کنید که هم در جایگاه شناسایی هدف قابل استفاده هستند هم درگیری با هدف

به جهت هزینه ای ممکن نیست خصوصا برای امثال ما

رادارهای غیر آرایه فازی هم توان اندکی برای این کار دارن و باید در یک کاربری خاص و تخصصی استفاده بشن

هر باند عملکردی یک سری ویژگی هایی دارد که الزاما پوشش دهنده یکدیگر نیست

رادار شناسایی جای رادار کنترل اتش رو نمیگیره

مگر اینکه شما مثلا دو رادار چند منظوره در باند X داشته باشید که در صورتی که یکی مورد هدف قرار گرفت دومی مورد استفاده قرار بگیره

خوب این تقریبا مسئله ای هست که که در شبکه پدافندی تامین میشه ، به اشتراک گذاری اطلاعات

پیشتر عرض کردم لازمش هست که ما سیستمی مثل فلاخن داود داشته باشیم که وقتی رادارهای اصلی سامانه به هر دلیل از کار افتادن یا هدف قرار گرفتن موشک اطلاعات اولیه رو از منابع دیگه بگیره

 

البته فرمایشات شما صحیح هست اما این ها هم کار های دور از دسترسی نیست و خوب ما یا باید یه فکر اساسی برای نیروی هوایی کنیم یا باید پدافند زمین پایه مون رو در حد چنین چیز هایی بسازبم. در هر دو صورت کار هزینه بری هست با این تفاوت که گزینه ی اول هزینش بیشتره و کاربردش هم.

بزرگترین مزیت غرب برتری هواییشه و اگه ما بتونیم اینو ازش بگیریم کارشون تمومه ولی خوب طبعا ما نمیتونیم یه نیروی هوایی شبیه به اونا بسازیم و پدافن زمین پایه هم با شریط امروزی از عهده ی این کار بر نمیاد.

بهترین کار اینه که تعدای رهگیر داشته باشیم که در پوشش پدافند عمل کنن و حملات ضربتی رو هم بر دوش موشک های کروز و بالستیک بذاریم.