«طرح عملیات» مقابله با خودروها انتحاری داعش و سایر گروههای تروریستی

[Lord-Soldier 2,200]

تاپیک بسیار عالی...

یکی از اون تاپیکهایی که منتظرش بودیم و نظرات عالی بسیاری از دوستان

خود تنظیم صورت سوال - فراتر از رسیدن به یک راه حل یا نرسیدن به آن - ارزش زیادی داره.

 

اما در مورد انتحاری

 

بسیاری از راه حل ها مبتنی بر نظام درست اطلاعات است، یعنی اطلاعات صحیح، به موقع، و ... (جناب MR9 میتونند ویژگیهای اطلاعات مورد نیاز رو بگند؟ ) که منجر به دستور و اقدام در رده های مختلف مربوطه بشه. در صورت وجود چنین سیستمی، مسئله انتحاری که سهله! کل جنگ رو از بعد نظامی خیلی راحت میشه جمع کرد! و وقتی که چنین سیستم و ساختاری در ارتشی وجود نداره، ایجاد اون بسیار سخته و به قول رفیقمون مثل از بین بردن تانک با پرتاب پفکه!

خب پس این کار رو میشه به عنوان یک کار بلند مدت دنبال کرد

اما برای کوتاه مدت اولین کار اینه که یک جوری این نقیصه استراتژیک رو دور بزنیم.

یعنی راهکارهایی پیشنهاد بشه که نیاز به «سیستم» اطلاعاتی پیشرفته نداشته باشه. نیاز به هماهنگی نداشته باشه. یعنی سلاح باید در رده پایین تر از تیپ باشه. یعنی حداکثر، در رده گردانی باشه. بلکه پایین تر باشه بهتره. یعنی توسط فرد شناسایی انجام بشه و بلافاصله اقدام انجام بگیره.

 

خب واضح ترین گزینه موشک های هدایت شونده ضد تانک هست. این یکی از برترین گزینه ها هست و باقی میمونه.

اما مشکلاتی وجود داره : در زمان حمله، در بسیاری موارد قبل و در حین حرکت انتحاری، آتش تهیه پرحجمی ریخته میشه که هم شامل کالیبر و سلاحهای مستقیم زن، و هم آتش غیرمستقیمه که کار رو برای «فرد» در استفاده از موشکهای ضدزره مشکل میکنه. (یعنی شخص نمیتونه درست هدفگیری کنه. نمی تونه از پناهگاهش بیرون بیاد) یک راه حل این مشکل هم استفاده از موشکهای «شلیک کن و فراموش کن» هست. همانطور که جناب گوبلز توضیح خوبی دادند بعیده کزینه های غربی حتی NLAW سوئدی قابل تهیه کردن باشه. میمونه گزینه چینی. البته هزینه این سلاح هم بالاست و معلوم نیست حتی در صورت ورود، در سطح گردان یا پایینتر باشه.

 

یک گزینه دیگه هم خمپاره های هدایت شونده «شلیک کن و فراموش کن» ضدتانک است، که نمونه معروف آن استریکس سوئدی است.

این خمپاره مثل خمپاره های معمولی از هر قبضه ای شلیک می شود و خودش با جستجوگر مادون قرمز هوشمند، خودروهای زرهی را پیدا کرده و از بالا منهدم می کند. فکر می کنم حتی آبرامز رو هم میتونه نابود کنه. در آزمایشات ارتش آمریکا ظاهرا نه تنها به زره بالایی M60 نفوذ کرده، بلکه از اون طرف هم در اومده! فقط باید بررسی بشه که چقدر قابلیت اطمینان داره و آیا برای هدفگیری کامیون و ... هم مناسب هست یا نه؟ این سلاح با برد 7 کیلومتری میتونه با یک قبضه منطقه وسیعی رو پوشش بده.

 

اگر هم از سیستمهایی مثل آموس استفاده بشه که دیگه فوق العاده میشه. علاوه بر تحرک بالا، این سلاح میتونه تا 900 متری به صورت مستقیم هم شلیک کنه. نسخه تک لوله آن هم هست به نام نمو، که البته اماراتی ها هم دارند.

 

 

تاپیک آموس شاهکار فنلاندی ها در میلیتاری

فرض کنید یک قبضه آموس در یک منطقه حضور داشته باشه. با توان شلیک 26 گلوله در دقیقه میتونست به تنهایی توازن رو در جایی مثل خان طومان به هم بزنه. ( گلوله های خوشه ای هم میتونه شلیک کنه) البته این هم یک اشکال داره که به دلیل کالیبر 120 احتمالا از رده گردان بالاتر میره. اگر نمونه 81 مم این خمپاره وجود داشته باشه خیلی خوب میشه. ( حتی خمپاره 81 هم توان نفوذ به اکثر تانکهای اصلی میدان نبرد فعلی رو داره)

 

البته آموس یک مقدار گرونه

ولی خمپاره اندازهای خود کششی یا کششی دیگه هم هستند که منظور ما رو برآورده می کنند.

 

ویرایش شده در تیر 95 توسط Lord-Soldier

[MrArhz 906]

مشکل پهپاد اینه که نیروی روی زمین، اعتمادش به پهپادی است که باید از جایی دیگر بیاد، هماهنگی میخواد، گرونه و ممکنه نیاد

باید دنبال راهکاری باشیم که گروهان‌ها را بی نیاز کند تا بتوانند تحرک بالا و قدرت تصمیم گیری مستقل داشته باشند

برای همین هم هست که میگم پهپاد های موجود در سپاه رو انتقال بدیم به این صورت اگر برای ما امکانش باشه هزینه ی چندانی نداره.

دوستان دقت کنن همونجور که بار ها هم در تاپیک گفته شد انتحاری ها همراه با آتش سنگین و موشک های ضد زره روانه میشن بنابراین هر نوع وسیله ای در زمین میتونه طعمه ی چرب و نرم جدیدی باشه. اما با نصب موشک های ضد زره روی پهپاد ها میشه از کیلومتر ها دور تر هم انتحاری ها رو ضد.

[Alicommando 786]

سلام تاپیک عالیی بود
یک راه دیگه ای که بنده پیشنهاد میدم استفاده از موشک ضد زره با قابلیت شلیک و بعد هیچ هست به محض اینکه موشک قفل کرد و پرتاب شد امکان فرار هم موجوده:)) ویرایش شده در تیر 95 توسط Alicommando

[zAa9 1,139]

سلام تاپیک عالیی بود
یک راه دیگه ای که بنده پیشنهاد میدم استفاده از موشک ضد زره با قابلیت شلیک و بعد هیچ هست به محض اینکه موشک قفل کرد و پرتاب شد امکان فرار هم موجوده:))

سلام بر تو دوست عزیز...
فکر کنم با دقت نخوندی تاپیک رو چون در چند جا به شلیک کن و فراموش کن اشاره شد :)
همونطور که دوستان اشاره کردن به نظر بهترین راهکار استفاده ترکیبی از پهپاد ها و نیروهای پیاده شناسایی و تیم های شکار مجهز به ضد زره هست! با توجه به وجود مقدار زیادی ضد زره فکر کنم امکان مجهز کردن بسیاری از واحد های رزمی به موشک ضد زره کاملا وجود داشته باشه!

[AGM65 289]

سلام شايد اين چيزي كه ارتش درست كرده بدردبخورباشه
قابليت شليك درحال حركت هم داره.

http://www.aparat.com/v/nRPBu

[arminheidari 24,406]

خیلی از طرح های پیشنهادی به راحتی هدف حملات موشک های ضد زره قرار می گیرند و عملا با همراه کردن چند تیم ضد زره، ماشین انتحاری راحت راهش را باز می کند 

در زمان جنگ هم اگر ما می توانستیم موشک های تاو خود را به تعداد به خط مقدم ببریم و مستقیم با تانک های تی 72 درگیر سازیم خیلی از حملات ارتش عراق مهار می شد همانطور که هروقت این طور شد مهار شد 

از این رو برای مهار ماشین های انتحاری سبک بودن نکته مهمی است 

پیشنهاد جناب گوبلز مبنی بر موشک ضد زره گزینه خیلی خوبی است اگر هم روی یک جیپ تقویت شده هم نصب شود 

ولی در حالت کلی باید هر واحد یک تیم شکار انتحاری در نظر بگیرد با امکان موجود خودش 

حال این امکان می تواند تانک باشد، تک تیرانداز باشد موشک ضد زره باشد

[MOHAMMAD 6,333]

با سلام خدمت دوستان و عرض پوزش از اینکه چند روزی درگیر بودم و نرسیدم پاسخ بدهم( الان هم وضعیت بهتر نشده و مجبورم تیکه تیکه پاسخ بدهم!)

 

 

اگر هدف متوقف کردن انتحاری ها در مواضع دفاعی مثل مواضع ما در جنوب حلب باشد بهترین راه کانالیزره کردن مسیر حرکت انتحاری برای رسیدن به مقر نیروهای خودی و استفاده از چند مین هوشمند در این مسیر هست

 

ایده بسیار عالی ای هست، فقط چون دشمن از انتحاری های متعدد استفاده میکنه، ممکنه معبر بازگشایی بشه.

 

 

اگر هدف متوقف کردن انتحاری ها در مواقع هجوم و مواقعی که مواضع دفاعی ثابت نیستند باشد بهترین راه استفاده از دیدبان های تمام وقت و استفاده از موشک های ضد زره با قابلیت شلیک کن فراموش کن مثل جاولین است راه کاری که نیروهای ویژه امریکایی در حمایت از کردها در جبهه نبرد علیه داعش انجام میدهند و نتیجه خوبی هم میگیرند.

 

این هم ایده بسیار خوبی هست ولی دست ما کوتاه و خرما بر نخیل...

 

 

طرح چیپ تر هم میتونه استفاده از تاو بر روی وانت باشد که در عراق بوفور استفاده میشه و این طرح هم موفقیت خوبی دارد بویژه در محیط های بیابانی ولی محدودیت های زیادی هم دارد که ناشی از شلیک در خط دید و عدم قابلیت شلیک کن فراموش کن و حمله از بالا است (موشک اندازهای روسی مناسب این کار نیستند تاو قابلیت های بهتری دارد)

 

این طرح کارایی بهتری داره و قطعا باید در پست دفاع کننده موشک انداز ضد تانک موجود باشه ولیکن خود وانت شلیک کننده در معرض خطر تاکتیکالهای دشمن و موشکهای ضد تانک ایشان -به طریق اولی- قرار دارد.

 

 

تانک ها و نفربرهای مورد استفاده توسط ارتش سوریه و کشور ما عمدتا از الکترونیک دهه 70 استفاده میکنند امروزه حتی برای نسل جدید سیستم های کنترل اتش با دقیق ترین توپ های ساخته دست بشر هدف قرار دادن اهداف متحرک امری چالش برانگیز محسوب میشود و کماکان درصد موفقیت تضمین شده نیست میتوانید مشاهده کنید:

 

http://www.aparat.com/v/ZWPp4

 

حال برای هدف قرار دادن یک انتحاری که بعضا با سرعتی بالا در حال حرکت است نمیتوان انتظار داشت یک تانک با شلیک های کند خود قبل از رسیدن هدف به انتحاری ان را متوقف نماید ، پس کلا تانک ها راهکاری جالب به نظر نمیرسند وقتی صحبت از تانک های مورد استفاده خودی و تکنولوژی کنترل اتش انها به میان بیاید درباره این موضع صحبت نشود بهتر است .

 

دقیقا به همین دلیل من هم اونها رو از طرح کنار گذاشتم، و همچنین سرعت ریلود پایین یک تانک در برابر سرعت حرکت انتحاری.

 

-----------------------------------------------------------------------------------

 

 

این همه هزینه فکر نکنم لازم باشه خیلی راحته مسیرهای منتهی به پایگاه ها و ورودی شهرها باید هدفدار کانالیزه بشه مسیرهای دیگه مسدود بشه و به روش زمین مسلح مین گزاری و تله گزاری بشه و یجورایی زمین سوخته بشه که بی استفاده بشه مسیرهای باقیمانده هم توسط مین های ضد تاتک و ضد نفر کانال کشی بشه البته معبر برای نیرو های خودی تعبیه بشه

 

یک مشکلی که در این راستا هست دوست عزیز این هست که اگر فیلمهای حرکت ، نفوذ و انفجار این انتحاری ها را به وفور ببینید، در خیلی از موارد با وجود کانالیزه شدن مسیر، و با وجود مین گذاری و حضور راکت انداز ضد زره، و حتی بعضا موشک انداز هدایت شونده ضد زره، بازهم انتحاری از همه لایه ها رد شده و با موفقیت خودشو به موقعیت انفجار رسونده، باید طوری با حمله دشمن مقابله کرد که خواص «تکرار پدیری» ، « زرهی بودن» ، «سرعت بالا» و خلاصه تمام ویژگی های آن را با هم از او گرفت.

 

ضمن اینکه چون به هر حال ما طرف دولت سوریه هستیم، مینکاری بیش از حد بعدا هزینه های جمع آوری سرسام آوری دارد و تلفات غیر نظامی را تا سالها پس از جنگ افزایش می دهد( مینهای بکار رفته در نبردهای شمال آفریقا در جنگ جهانی دوم تا 50 سال بعد از اتمام جنگ قربانی می گرفتند)

 

--------------------------------------------------------------------

 

 

فکر کردید بدون اسکورت انتحاری میفرستند ؟ همه این گزینه هارو با تاو یا کرنت میزنن قبل از اینکه بتونند موقعیت خودروی انتحاری رو مشخص کنند

 

اوه ممنونم که مارو از اشتباه در آوردید! :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:

 

برادر ابراهیم، دقیق سناریوی دفاعی رو بخونید بعد نقد کنید، خودورهای زرهی مدافع خط، قرار نیست الزاما جلوتر از خط باشند، حتی اگر 500 متر هم عقبتر از خط دفاعی باشند(به فرض) بازهم می توانند در فاصله 100 تا 800 متری خط انتحاری را منهدم کنند، ضمن اینکه در سوریه بدلیل اینکه هر دو طرف به موشکهای ضد تانک هدایت شونده به وفور مجهز هستند، معمولا فاصله دو خط اول طرفین به نحو معقولی انتخاب می شود تا از موشکهای ضد زره یکدیگر آسیب فوری نبینند( در فیلمها و مستندات صحنه نبرد فاصله زیاد دو خط مشخص هست) و در نهایت اینکه علت پیشنهاد موشک HJ-9 این بود که این موشک از نظر برد یک برتری 1500 تا 1700 متری بر تاو دارد و امکان شلیک اول را برای ما فراهم میکند. جمر تاو هم که الان در سوریه به وفور موجود و قابل نصب بر خودروهاس.

 

 

ضمن اینکه سوای نبود بودجه برای خرید !

 

البته برآورد من کلی بود و نرسیدم ریز دربیارم، ولی واقعا این هزینه زیاد نخواهد بود و کل قضیه با 200 میلون دلار جمع میشه، که در متن توضیح دادم که روش تامین چطور میتونه باشه و چگونه مشارکت سیاسی چین می تونه کمک کننده باشه.

 

 

ناتوانی حمل و نقل ارتش و تعداد نقاطی که باید محافظت بشن اجازه نمیده همه چیز رو با APC حل کرد ،...

 

خوشبختانه بدلیل تجارب گذشته، در هر منطقه درگیری، این خودروها و حاملهای آنها تحت فرمان همان یگان عمل کننده هستند، مثلا اگر خط دست ارتش سویه باشد در اختیار ایشان، اگر خط در اختیار بچه های فاطمیون باشد به همین ترتیب و ...مزیت این روش این است که از بروکراسی کند و دیوانه کننده ارتش سوریه خلاصی حاصل می شود، ضمن اینکه تمام مزیت این روش در سرعت عمل آن است که باید در راس توجه باشد.

اما در خصوص تعداد نقاطی که باید محافظت شوند بله تا حدودی حق با شماست و این تعداد برای شورع کار است و می توان بعدا آن را گسترش داد ، البته از یم نکته نباشد غافل شد و آن اینکه تروریستها هیچ وقت حتی در زمان اوج توان و پتانسیل حمله همه جانبه از تمامی خطوط درگیری را نداشته اند، و الان که ضعیفتر هم شده اند.

کسی هم مدعی حل کامل مسأله نشده، ولی کمک شایانی می شود، قطعا باید هنوز سنگرهای موشک انداز ضد زره در خطوط دفاعی باشند، تاکتیکالها باشند، و ...

 

ولی از همه اینخا مهمتر، شناسایی و کسب اطلاعات است، بخصوص با پهپادها.

 

 

بهترین گزینه این هست :

 

این بهترین گزینه فعلا یه مشکلاتی داره که عمده اش اینه که دست ما بهش نمیرسه و پیف پیف....

 

----------------------------------------------------------------------------------

 

 

این پیشنهاد شاید خنده دار بیاد

اما تا حدی قابل اجراست به نحویکه هر خودرویی دارای

 کامپیوتر هست چ دیزل چ بنزینی

و همچنین دارای سیستم برقی است بچه های مرزبانی از نوعی شوکر برای خاموش کردن خودرو ها استفاده میکنن

میشه از این روش هم استفاده کرد

البته شنیدم که در امریکا استفاده از امواج الکترومغناطیس هم در حال ازمایشه

 

این پیشنهاد خنده دار نیست، اتفاق در پلیس آمریکا بصورت آزمایشی یادمه که برای متوقف کردن خودروهای قانون شکن تست شد(از بکارگیریش خبری ندارم) ولی مشکل اینه که شما برق ولتاژ بالا رو به بدنه برسونی که ECU بسوزه، و اگر بتونی به بدنه برسی دیگه همونجا منهدمش میکنی( با همون پرتابه) و دیگه نیازی به اینکار نیست.

 

-------------------------------------------------------------------------------

[HamedGh1 555]

اول خواستم بگم میشه از بمب های الکترومغناطیس تضعیف شده یا emp برای از کار انداختن انتحاری ها استفاده کرد بعد دیدم هنوز یه چند سالی مونده تا بتونیم به همچین چیزایی دست پیدا کنیم علاوه بر اون مطمءن نیستم که بتونه رو خودرو های انتحاری اثر بزاره پس میخوام یه نظر دیگه ای بدم 

دوستان به قدر کافی در مورد زمان گیر و هزینه بر بودن مین چه از نظر کارگذاشتن و چه از نظر جمع اوریش توضیح دادن پس کلا من بیخیال مین تو بحث مقابله با انتحاری ها میشم .

معمولا انتحاری ها دو نوع وارد عمل میشن 

نوع اول قبل از نیرو های عملیاتی دشمن خودشون رو به خط نیرو های مقابل رسونده و راه رو برای عقبه هموار میکنن

نوع دوم هم چند دقیقه بعد از اینکه نیرو هاشون منطقه رو زیر اتش گرفتن وارد عمل شده و مثل مورد اول راه رو برای عقبه هموار میکنن .

تو نوع اول مهار انتحاری به مراتب اسون تراز مورد دوم هست ولی بازم قریب به اتفاق خودشون رو به خط میرسونن

حالا نظر من اینه که میتونیم تو نقاط حساس و مناطقی که خطر نفوذ انتحاری بیشتر از سایر نقاط هست به جای میدان مین یا مین های هوشمند گرون قیمت . بمب با قدرت انفجار بالا بزاریم که موج انفجارش حداقل شعاع بیست بیستو پنج مترو بفرسته هوا . و با فاصله مناسب ازش یه دیده بان با دوربین مناسب و وسیله عقب نشینی مثل موتور و اینجور چیزا کمین کنه و هر لحظه اماده باشه در صورت رویت انتحاری  بمبو منفجر کنه و بکشه عقب . که البته گفتم این روش بیشتر وقتی بدرد میخوره که انتحاری جلوتر حرکت کنه . ولی اگر نیرو های پیاده یا تاکتیکال های دشمن جلوتر حرکت کنن هم بدرد میخوره که با از بین بردن اونا روحیه دشمنو گرفت حداقل !

حتی میشه از این روش بصورت دولایه استفاده کرد که اگر از لایه اول جون سالم به در برد تو لایه دوم از کار بیوفته 

شاید نظرم خنده دار باشه ولی از سکوت بهتره شاید بدرد بخوره .

[Lord-Soldier 2,200]

در صورتی که فاصله خطوط بیش از 4500 متر باشه، استفاده از ایده جناب محمد ممکنه. اما اگر کمتر باشه تقریبا هیچ سیستم توپخانه ای در این نقش «زیاد» موفق نخواهد بود چون در معرض موشکهای ضد زره قرار خواهد گرفت.

به نظر شخصی من میاد که فاصله خطوط در سوریه کمتر از این مقدار باشه.

 

 

پ.ن. البته این 4500 متر برای تاو هست. اگر از پیکان سرخ چینی HJ-9 استفاده بشه که ظاهرا بردش بلند تر هم هست که مشکل بیشتر هم میشه.

[worior 25,819]

برادر ابراهیم، دقیق سناریوی دفاعی رو بخونید بعد نقد کنید، خودورهای زرهی مدافع خط، قرار نیست الزاما جلوتر از خط باشند، حتی اگر 500 متر هم عقبتر از خط دفاعی باشند(به فرض) بازهم می توانند در فاصله 100 تا 800 متری خط انتحاری را منهدم کنند، ضمن اینکه در سوریه بدلیل اینکه هر دو طرف به موشکهای ضد تانک هدایت شونده به وفور مجهز هستند، معمولا فاصله دو خط اول طرفین به نحو معقولی انتخاب می شود تا از موشکهای ضد زره یکدیگر آسیب فوری نبینند( در فیلمها و مستندات صحنه نبرد فاصله زیاد دو خط مشخص هست) و در نهایت اینکه علت پیشنهاد موشک HJ-9 این بود که این موشک از نظر برد یک برتری 1500 تا 1700 متری بر تاو دارد و امکان شلیک اول را برای ما فراهم میکند. جمر تاو هم که الان در سوریه به وفور موجود و قابل نصب بر خودروهاس.

 

 

عراق انواع تجهیزات روسی قدیمی و مدرن آمریکایی رو داشت ، اما در ماجرای حرکت داعش با انواع انتحاری ها از فواصل مختلف و از زوایای مختلف روبرو شد ... قرار نیست که همیشه انتحاری رو از فاصله 10 کیلومتری در بیابان ببینیم که داره سمتمون میاد و بعد نفربر رو در موقعیت مسلط قرار بدیم تا بتونیم انتحاری دشمن که پیش از رسیدن به شعاع 700 متری نیروهای خودی میبایست منفجر بشه رو بزنه . 

تاو، و البته من عرض کردم کرنت ، سوابقی بر بدن دوستانی هست که گواهی میده با کرنت نفر میزنن . و البته همین hj9 رو هم تروریست ها در اختیار میگیرند . اما نفربر ها ، بصورت تقریبی بر اساس تقریب هایی مربوط به 2012 :

 

BMP-T

 دست کم 3 میلیون دلار 

 BMP-3

3.5 میلیون دلار (آپگرید بی ام پی 2 به چیزی شبیه 3 در حدود 1.2 میلیون دلار خرج داره )

BTR-90

1.5 تا 2 میلیون دلار 

 

نرخ چینی ها رو اطلاع درستی ندارم ، اما ارزانترین نفربر چینی WZ551 هست که فقط یه تیربار 12.7 داره400 هزار و WZ501 که همون بی ام پی 1 یا براق خودمون باشه 700 هزار دلار که  البته خود ارتش سوریه بسیار بهترش رو همین الان در اختیار داره  ،...

 

البته برآورد من کلی بود و نرسیدم ریز دربیارم، ولی واقعا این هزینه زیاد نخواهد بود و کل قضیه با 200 میلون دلار جمع میشه، که در متن توضیح دادم که روش تامین چطور میتونه باشه و چگونه مشارکت سیاسی چین می تونه کمک کننده باشه.

 

 

با این برآورد 200 میلیون دلار  ، باید تصور کنی در بهترین شرایط بتونی 200 نفربر 1 میلیون دلاری بخری و از چین انتقال بدی داخل سوریه اون یه چیزی تو مایه های BMP-1 کمی اختصاصی شده، ولی لازمه به این موارد توجه کنی :

انتقال ، کشتی و هواپیما : هر آنتونف 124 در نهایت بتونه 2 تا BMP حمل کنه که میشود 100 پرواز ! و اگر قطعات و تجهیزات جانبی رو هم اضافه کنیم بیشتر هم میشه . پس تنها راه کشتی و انتقال زمینی از مرزهای سوریه به نقاط مربوطه است . این یعنی دخالت مستقیم و لشکر کشی چین به داخل سوریه ! حالا به نظرت بدون رضایت جامعه جهانی یعنی همین جان کری شدنی هست ؟! در واقع شما نباید رضایت چین رو بدست بیاری بلکه باید رضایت جامعه جهانیه رو بدست بیاری ..

از یه زاویه دیگه :

تلفات زرهی سوریه .

به آماری ، به قاعده 15 ماه از 2012 تا سه ماهه نخست 2013 ارتش سوریه بیشتر از 850 تانک و نفربر از دست داد و تا پایان 2013 به آمار دیگری 1800 تانک و نفر بر به اشکال مختلف از دست رفت. تا امروزش رو کسی ظاهرا حساب نکرده  .

http://www.syrianews.cc/syria-losses-tanks/

 

نیازی به ذکر نیست که وقتی تانک و نفربر در صحنه جنگ باشند ، حین تهاجم انتحاری هم بیکار نمی نشینند :

BTR-82 به همراه توپ 30

http://defence-blog.com/wp-content/uploads/2015/08/pt9JnBhFc7s.jpg

 

حالا به نظرتون بهترین وسیله (به عقیده بنده BMP-3) که بازی به هم زن واقعی هست با این مبلغی که فرمودید در تعداد 50 عدد به همراه تسلیحات واقعا چه تاثیر جدی ای در صحنه این نبرد خواهد داشت ؟! چند نقطه رو میتونه دفاع کنه ؟ و چقدر میتونه از فاصله مورد نظر شما با دشمن درگیر نشه و عقب تر بایسته ! اون هم جایی که مهاجمین تو لوله تانک نارنجک میندازن و تی 90 رو هم میدزدند ؟ و چقدر عاقلانه است که وسیله تقریبا 4 میلیون دلاری( با احتساب هزینه خرید، تجهیز ، انتقال تا استقرار در منطقه) رو در برابر انبوه موشک های ضد زره ، IED ها و ... به قیمت چند ده هزار دلار قرار داد ؟! ...

 

 

-----------

حالا که مهندسی معکوس تسلیحات مدرن آمریکایی اخ اخ و پیف پیف :

همین موشک صاعقه با بروز رسانی (الحاق اپتیک دید در شب 2 حالته) با برد 1000 تا 1500 و اصلاح لانچر (سبک سازی و پرتاب سرد و حذف رد دود) یکی از قابل ترین تسلیحات به منظور مقابله با انتحاری ها خواهد شد ، هیچ هزینه خاص سیاسی نداره ، بجای 200 میلیون دلار ، با 20 میلیون دلار هم میشه بصورت تقریبی 250 لانچر و 500 موشک  مستقر کرد ،...

[Lord-Soldier 2,200]

همین موشک صاعقه با بروز رسانی (الحاق اپتیک دید در شب 2 حالته) با برد 1000 تا 1500 و اصلاح لانچر (سبک سازی و پرتاب سرد و حذف رد دود) یکی از قابل ترین تسلیحات به منظور مقابله با انتحاری ها خواهد شد ، هیچ هزینه خاص سیاسی نداره ، بجای 200 میلیون دلار ، با 20 میلیون دلار هم میشه بصورت تقریبی 250 لانچر و 500 موشک  مستقر کرد ،...

 

مهمترین خوبیش اینه که از لحاظ رده سازمانی این سلاح میتونه رده پایینی داشته باشه و حتی در کنترل «دسته» باشه. دیگه نیازی نیست که ارتباط برقرار کنند و درخواست پشتیبانی و ... که تا اون موقع انتحاری مربوطه مشغول خوردن زقوم در جهنم است، البته به همراه عده ای از سربازان سوری!

 

برای صاعقه نمیشه روی پرتاب سرد حساب باز کرد، مگر اینکه الان انجام شده باشه. وگرنه معلوم نیست چند سال دیگه (یا شاید هم چند ماه البته) بتونیم به این فناوری برسیم، بعد چقدر طول بکشه که به تولید صنعتی برسه و کی به سوریه برسه.

الحاق اپتیک دید در شب عملی تره اما اون هم ممکنه چند ماه طول بکشه.

 

حالا باید دید بدون پرتاب سرد، و زمانی که خط زیر آتش تهیه است و انواع آتش مستقیم و غیر مستقیم روی نیروهاست، فرد میتونه هدفگیری و شلیک موفقی داشته باشه؟ اگر میتونه با چه تدابیری؟ خصوصا با آتش عقبه عظیم این سلاح که نمیشه از درون سنگر شلیک کرد...

[Skyhawk 16,545]

ظاهرا موشک ضد زره فایر اند فورگت بیشتر مورد توجه قرار داره اما از طرفی هم به سادگی قابل دستیابی نیست و پلت فرم مناسبی هم برای ساخت (مهندسی معکوس) چنین موشکی در اختیار نداریم! ولی از طرف دیگر چون خودروهای انتحاری داعش عموما از حفاظت زرهی پائینی برخوردارن ، میشه از پلت فرم منپد میثاق بهره گرفت! این موشک ذاتا یک موشک شلیک کن و فراموش کن هست و با یک سری تغییرات میشه به موشک ضد زره فایر اند فورگت تبدیلش کرد!



پیشنهاد دوم بکارگیری تاکتیک داعش بر علیه خودش هست! یعنی ساخت و استفاده از روبات انتحاری که با قفل اولیه ، چند کیلوگرم مواد منفجره رو به سرعت به خودروی انتحاری برسونه...




و گزینه آخر که تیغ دولبه هست! پنچر کردن چرخ خودروهای انتحاری هست! این ابزار ها رو هم میشه دور محل استقرار نیرو ها پخش‌ کرد و هم اینکه بعد از شناسایی تهدید و هم زمان با بکارگیری تسلیحات موجود ، این میخ ها رو هم به طرق مختلف به سمت مسیر خودرو پرتاب کرد!

[MrArhz 906]

به نام خدا

با سلام

بنده چند سناریو رو مطرح میکنم ببینید هیچ کدوم از این راهکار ها میتونه جوابگو باشه.

1- نیرو های خوده ی درحال حمله به شهری که در تصرف دشمن هستن، به محض نزدیکی نیرو ها به دروازه های شهر انتحاری ها از توی کوچه پس کوچه ها بیرون میان. جای شک نیست که فرصت استفاده از ضد زره نیست. بهترین راهکار استفاده از نفربر و یا پهپاد که البته روش دوم موثر تره چون از قبل انتحاری شناسایی شده.

2- حالا عکس سناریوی قبل، یعنی نیرو های خودر درحال دفاع از شهرن. در اینجا تقریبا همه ی گزینه ها وجود داره(ضد زره-نفربر-مین، خندق و...-پهپاد) بهترین روش در اینجا اینه که شما از ترکیبی از روش ها استفاده کنی. با پهپاد از کیلومتر ها قبل شروع به مقابله و شناسایی کنی و هنگامی که نزدیک شدند با ضد زره نفبر یا هرچی.

3- آسون ترین سناریو شاید  در دشت های باز باشه که در اون هم همه ی گزینه ها موجوده.

اما،

4- در آخرین سناریو و سخت ترین شهر به طور نسبی دست دو طرف هست و یا حومه ی شهر توسط هریک حالا اشغال شده و بطور کل جنگ در فضا های بسته ی شهری و فاصله ی خطوط دوطرف بسیار کمه. جای شک نیست که در اینجا نفربر های فقط طعمه ی خوبی اند و کار چندانی نمیتونن بکنن، ضد زره هم فایده ی چندانی نداره، اما شما از آسمان با پهپاد یا بالگرد یا جنگنده می تونید انتحاری رو قبل از رسیدن به جبهه ی خودی و زمانی که اصلا در دید جبهه ی خودی نیست نابود کنید.

 

دوستان از اونجایی که ضد زره در اکثر موارد در خط دیدی کاربرد داره و از اونجایی که هنگام روانه ی انتحاری ها آتش دشمن سنگین میشه شاید چندان نشه روی این حساب باز کرد بخصوص در مواردی که جبهه بسیار نزدیکه.

نفربر ها  هم همنطور که دوست عزیزمون جناب worior گفت هم قیمت بالایی دارن هم با توجه ب سواب درخشان!! زرهی ارتش سوریه طعمه ی خوبی برای سیل انبوه ضد زره های دشمنن.

می بینید که در همه ی ان سناریو ها پهپاد ها برتری بیشتر نسبت به بقیه ی موارد دارن و به عقیده ی بنده بهترین گزینه پشتیبانی هوایی است و خوب با نبود جنگنده و بالگرد بلطبع توسط پهپاد.

 

البته عرض بنده این معنا نیست که از هیچ یک از روش های دیگه استفاده نشه بلکه نظر من اینه که با استفاده از همه ی روش ها یک دفاع لایه ای رو تشکیل بدیم که در اون پهپاد ها در خط اول تعدادی از انتحاری ها رو منحدم و شروع به شناسایی می کنن. بعد با موشک های ضد زده تعداد بیشتری به درک واصل میشن، باد با تانک یا نفربر و در آخر هم موانع و میادین مین. به این صورت اگر اجرا بشه به عیده ی بنده یک انتحاری هم نمیتونه خودش رو به خط برسونه.

ویرایش شده در تیر 95 توسط MrArhz

[rastinrastini 155]

سلام

نظرتون چیه که ماشن در زمین نسبتا صاف حرکت می کنه. اگر جلوش یک چیزی شبیه تصویر زیر در بیاد اونم مثلا 200 متر مونده به خاکریز بنظرتون ماشین چپ نمیکنه و از حرکت نمی ایسته؟ میتونه فولادی باشه و به عرض 30 سانت با فاصله های دو متری. هزینه چندانی هم نداره.

موفق باشید.

[MR9 113,739]

سلام علیکم 

 

بسیاری از راه حل ها مبتنی بر نظام درست اطلاعات است، یعنی اطلاعات صحیح، به موقع، و ... (جناب MR9 میتونند ویژگیهای اطلاعات مورد نیاز رو بگند؟ ) 

 

 

 

خوب ، به مساله بسیار بسیار مهمی اشاره شد . به هر ترتیب ، یکی از آسیبهای چنین تاپیکها و موضوعاتی  این است که صرفاً حول محور سخت افزار نظامی می گردد ، در حالی که فضای نبرد ، در کنار سخت افزار ، اِلمان های دیگری را هم در بر داشته و دارد که مهمترین آن حوزه پیچیده " اطلاعات رزمی " است که بطور مستقیم روی جنبه "عملیاتی " صحنه رزمی تاثیر گذار هست و گریزی از آن نیست و نخواهد بود . 

 

 

1-  فلاش بک به گذشته : 

 

جنگ دوم : مشخصاً ماوقع نبرد کورسک را همگان اطلاع دارند ، سازمان رزم ورماخت ، بزرگترین گروه  بندی زرهی خودش در جبهه شرقی را وارد میدان نبرد کرد تا روسها را در این منطقه از صفحه روزگار محو کند اما به یک دلیل نه چندان ساده ( صرف نظر از کمیت و کیقیت تانکها که طبیعتاً همان سخت افزار نظامی است ) یعنی عدم برآورد درست اطلاعاتی از توان رزمی روسها ، صحنه را باخت . 

 

جنگ اکتبر 73 : غافلگیری سرویس ضد اطللاعاتی رژیم عبری در برآورد درست آنچه که در ذهن سعد الدین شاذلی می گذشت در کنار رقابتهای  معمول میان بخش های مختلف شبکه اطلاعات غیر نظامی و نظامی آنها ، باعث شد تا مصری ها حداقل در ابتدای امر ، ضربه سختی به  واحدهای نظامی این رژیم در صحرای سینا وارد آورند ( در کنار استفاده از موشکهای ضد زر ه و آتشبارهای پدافندی سام )

 

 

2- بطور مشخص ، هیچ  سازمان نظامی ( منظم و غیر منظم ) بی نیاز از  اطلاعات نبوده و نیست و از ابتدای مخاصمات میان آدم ها ، نقش بی بدیل اطلاعات و تاثیر آن روی  شکست یا موفقیت عملیات رزمی مورد بررسی قرار گرفته و مسلماً قرار خواهد گرفت .  البته به دلایل مختلف ، وارد شدن کامل به این حوزه مقدور نیست ولی آنچه که در حال حاضر باید مورد توجه قرار بگیرد عرض می شود

 

 

 پیش فرض یکم : اصولاًاستفاده از  هر گونه استحکامات ثابت و میدان موانع ( مین / سیم خاردار و..) را از ذهن دور کنید ، چرا که فضای نبرد سوریه آنقدر سیال و متجرک هست و وضعیت جبهه چنان جابه جا می شود و عمده درگیری ها در توپوگرافی پیچیده شهری رخ می دهد که این مساله بیشتر به یک مزاحمت شبیه هست تا حلال مشکلات ( البته یکسری استثنائاتی هم وجود دارد که در حال زمان پرداختن به آن نیست ) 

 

پیش فرض دوم : برای مقابله با این تاکتیک ، در حوزه سخت افزار ، نیاز به یک پلاتفرم متحرک مسلح به یک موشک ضد زره که بسته به  موقعیت قرار گیری ، مسیر حرکت انتحاری  ، توپوگرافی منطقه (  کوهستان ، دشت هموار ، تپه ماهورها ، مناطق شهری با کشیدگی مشخص ( وجود فضای باز میان بلوکهای شهری )  ، اندازه ( وانت ، کامیون ، نفربر زرهی ، تانک و... ) و نیم رخ  ( ارتفاع خودروی انتحاری از سطح زمین ) از یک فاصله ایمن ( بازهم بسته به موقعیت استقرار عناصر خودی که حداقل میان 2 تا 3 کیلومتر فاصله خواهد داشت ) می بایست آن را مورد هدف قرار دهد ، نیاز خواهید داشت . 

 

پیش فرض سوم : مشخصاً وجود عناصر فوق الذکر بدون در اختیار داشتن عنصر برتری ( هوا)  بصورت نسبی فایده چندانی نخواهد داشت ، چرا که برای کاهش سطح غافلگیری  نیاز دارید تا از کیلومترها جلوتر حرکت انتحاری را تشخیص و واحدهای مدافع را مطلع کرده تا آمادگی لازم را بدست آورند 

 

 

پیش فرض چهارم :  همه موارد گفته شده ، بدون در اختیار داشتن اطلاعات کافی از صحنه نبرد ، عملاً با حداقل بهره وری مورد استفاده قرار می گیرند . در نتیجه :

 

 

 

 

اگر فرض کنیم سطح نخست ، به شکل حرفه ای انجام می گیرد ( کنترل / فرماندهی در سطح ستادی ) ، پس مشکل ما در حال حاضر ، معضل کمبود اطلاعات از شیوه و تاکتیکهای انتحاری در سطح عملیاتی و تاکتیکی است . 

 

 

به نظرم ، شکاف حاضر در حوزه اطلاعات برای جبهه مقاومت در مقابل تکفیری ها ، منطقه مماس میان سطح عملیاتی ( آنچه که در رده ستادی تصمیم گیری می شود ) با سطح تاکتیکی ( آنچه که در فضای نیرد به وقوع می پیوندد ) خواهد بود . اگر هدف گذاری ما در سوریه ، یک هدف گذاری راهبردی و نه تاکتیکی است ، پس نیاز داریم یک تجدید نظر اساسی در این حوزه انجام دهیم . شاید با تجدید نظر در برخی نگاه ها ، ورق جنگ حداقل توازن خودش را بدست آورد 

 

سئوال : آیا در این چند سال ، روی شیوه های انتحاری کار شده ؟؟؟ بدین معنی که داعش بیشتر در کدام مناطق ( فراوانی داده ای ) این تاکتیک را بکار برده ؟؟  به شکل جزئی تر ، تجهیزات مورد استفاده از چه نوعی بوده ؟؟؟ ( بیشتر خودروهای غیر نظامی  سبک استفاده شده یا خودروهای سنگین ؟؟)  این سئوالات ، تنها چند سئوال از صدها سئوالی است که قبل از مقابله با تاکتیک انتحاری باید پاسخ داده شود ، در غیر اینصورت ، همچنان شاهد نلفات انسانی خواهیم بود و آن گریزی هم نیست 

 

 

پی نوشت :

 

در این سالها ، همواره کشاکشی میان چهار تعریف در خصوص جنگ در گرفته که آیا جنگ ، هنر است ؟؟ علم است ؟؟ یا دانش و یا یک سرگرمی خونین برای انسانها / علیرغم تعارف متعدد ، جنگ ترکیبی از سه مفهوم نخست به نظر می رسد . این مساله نشان می دهد که بر خلاف تصورات دهه های قرن گذشته ، حتی برای جنگیدن نیاز دارید تا جنبه های مختلف رزم را در محاسبات بیاورید تا شاهد موفقیت را در آغوش کشید .