دکترین هسته ای ضربه دوم دکترین هسته ای ضربه دوم

[behnamsniper 1,903]

 

 

 

دکترین هسته ای ضربه دوم 

 

 

در دکترین جنگ هسته ای،  "قابلیت حمله دوم" به توانایی پاسخ قطعی یک کشور به یک حمله هسته ای، با حمله  تلافی جویانه هسته ای بر علیه مهاجم نامیده می شود.  داشتن چنین قابلیتی (و متقاعد کردن دشمن به وجود چنین قابلیتی) در دکترین بازدارندگی هسته ای لازم و ضروری است، از ان جا که ممکن است  طرف دیگر تلاش کند تا در یک جنگ هسته ای با یک "حمله بزرگ اولیه" (first  strike) بر علیه رقیب جنگ را به نفع خود تمام کند. 

 

 

داشتن قابلیت های حمله- دوم با خطر حمله -اول هسته ای مقابله کرده و "عدم استفاده اولیه" از تسلیحات هسته ای را تضمین خواهد کرد. گر چه ممکن است یکی از طرفین قدرت پاسخ بازدارندگی کمتری باشد، اما معمولا قابلیت های حمله دوم متقابل و دوجانبه باعث شکل گیری دکترین دفاعی " تخریب  متقابل" (mutual assured destruction) می شود.

قابلیت های حمله دوم را می توان با تحقق بخشیدن به  فرایند های fail-deadly   تقویت کرد. این فرایند ها خط قرمزی را تعیین می کند و اگر از این خط قرمز عبور شود  عواقب عبور را  تضمین می کنند. برای نمونه، این خط قرمز می تواند عدم حمله به یک  کشور متحد باشد. اگر طرف دیگری با حمله به متحد ما از این خط قرمز عبور کند،  عواقب از پیش تعیین شده برای این عمل به اجرا در خواهد امد. این عواقب از پیش تعیین شده، همچون یک حمله دوم هسته ای تلافی جویانه، می تواند طیف گسترده ای از پاسخ ها را در بر گیرد.

 

 

 

 

 

هدف حیاتی در حفظ قابلیت های حمله دوم، جلوگیری از موج اول حملات هسته ای در تخریب زرادخانه  های هسته ای یک ملت است تا اجازه حمله تلافی جویانه هسته ای را بدهد. استراتژی nuclear triad راهی برای گسترش دادن و تنوع بخشیدن به زرادخانه های هسته ای کشور ها است تا از قابلیت های حمله دوم اطمینان حاصل کنند. Nuclear triad از سه جزء  تشکیل شده است: اول بمباران های استراتژیک قدیمی، دوم موشک های بالستیک قاره پیما (ICBM)، سوم زیردریایی های با قابلیت شلیک موشک های بالستیک (SLBM). هدف از داشتن سه  گزینه مختلف در  استفاده از تسلیحات هسته ای این است تا مطمئن شویم که دشمن نمی تواند تمام زرادخانه های هسته ای شما را در حمله اول نابود کند و این سه راه ضربه دوم هسته ای را تضمین خواهد کرد و در نتیجه منجر به تضمین دکترین بازدارندگی هسته ای می شود.

 

 

 

زیردریایی های با قابلیت شلیک موشک های بالستیک گزینه مرسوم اما بسیار گران برای ضربه-دوم هسته ای هستند، و باید با یک روش مطمئن در تشخیص اینکه مهاجم کیست پشتیبانی شوند. استفاده از زیردریایی ها یک مشکل جدی را به دنبال دارد، زیرا در حمله تلافی جویانه یک زیردریایی، ممکن است کشور دیگری به اشتباه هدف قرار بگیرد و باعث وخیم تر شدن درگیری شود. با این وجود اجرای حمله دوم در بازداشتن از حمله اول ضروری است. کشورهای دارنده سلاح هسته ای این دکترین را هدف اولیه خود خود قرار می دهند تا رقیب خود را متقاعد کنند که حمله اول ارزش رو به رو شدن با حمله دوم را ندارد. چنین کشورهایی گزینه های متعددی  برای پرتاب کلاهک های هسته ای، گزینه های اماده ای برای سناریو های متنوع حمله هسته ای، روش های شلیک مختلفی در نقاط مختلف کشور و تاسیسات زیر زمینی شلیک که مخصوصا برای مقاوت در حملات هسته ای طراحی شده اند را دارا می باشند. برخی موشک های هسته ای  در نقاط مرزی مستقر شده اند تا مهاجمان را متقاعد کنند که حمله به این سایت ها احتمالا باعث وقوع جنگ هسته ای چند گانه خواهد شد.

 

Launch on warning (شلیک موشک های بالستیک هسته ای زمانی که هشداری از حمله هسته ای طرف مثابل دریافت شد و پاسخ در زمانی که هنوز موشک های طرف مقابل به مقصد نرسیده اند)  استراتژی مقابله به مثل تسلیحات هسته ای است که در طول جنگ سرد بین بلوک شرغ و بلوک غرب  مشهور شد. علاوه بر nuclear triad، ملت ها سیستم های  هشدار دهنده ای را به خدمت گرفتند که شلیک موشک های هسته ای به سمت انها را را تشخیص می داد. این سیستمها و تشخیص شلیک به انها اجازه می داد تا گزینه ها و قابلیت های  حمله دوم تلافی جویانه را قبل از اینکه حمله اول هدفی را مورد اصابت قرار دهد در دستور کار قرار گیرد. این گزینه نیز راه دیگری برای تقویت و استحکام بخشیدن  به قابلیت های حمله دوم و منصرف کردن از حمله اول هسته ای بود.

 

به خاطر دقت پایین نسل های اولیه موشک های بالستیک قاره پیما (و احتمالا موشک های بالستیک شلیک شده از زیردریایی ها)، حمله دوم تنها بر علیه اهداف بی دفاع، بسیار بزرگ و غیر نظامی مهم همچون شهر ها صورت می گرفت. نسل های بعدی موشک های بالستیک با دقت بهتر امکان حمله به اهداف نظامی مهم و تاسیسات نظامی تقویت شده را فراهم کرد.

 

 

 

Permiter-PTS

 

 

Permiter-PTS یا "دست مرده"، دکترین بازدارندگی هسته ای شوروی بود که طی ان اگر سرفرماندهی نیروها و یا سیستم کنترل موشک ها در یک حمله غافلگیرانه از بین می رفت، به صورت خودکار موشک ها را در یک حمله تلافی جویانه شلیک می کرد.

 

تاریخ  شکل گیری Permiter-PTS به 1974 بر می گردد، این دکترین  پاسخی به ترس شوروی از حملات ویران کننده هسته ای موشک های بالستیک شلیک شده از زیردریایی های امریکا بود. این دکترین در ژانویه 1985  با استقرار  سیلوهای پرتاب موشک های SS-17 در "یدروو" و کوستروما عملیاتی شد، هر کدام از سیلوها به ترتیب 100 و 150 مایل از طرف شمال غرب از مسکو فاصله داشتند. در صورت نابودی  لایه های چند گانه ارتباطی در حمله اولیه،  این سیستم با لایه های چند گانه اضافی ساخته شده بود. اجازه شلیک با رادیو VHD، با فرستنده هایی که در اعماق زمین دفن شده بود، به انها ارسال می شد. توسعه این سات در طول سالهای بعد با جایگزینی موشک های قاره پیمای SS-27 در دسامبر 1990 و تقویت های بیشتر در 1996 ادامه پیدا کرد. فرماندهی روسیه نگران بود که ممکن است  سیستم باعث شلیک تصادفی موشک ها شود، بنابراین اقدامات حفاظتی متعددی را در طراحی ان  لحاظ کرده بود:

 

* اولا هر دو مرکز فرماندهی vyuga به سرفرماندهی مرکزی روسیه و سیستم ارتباطی مطمئن Kazbek  متصل بودند. قطع ارتباطی هر دو سیستم به معنی این بود که پست فرماندهی ملی نابود شده و رهبری سیاسی کشور نیز کشته شده بود.

 

* دوم، رئیس ستاد کل می بایست سطح تهدید را به بالاترین درجه می رساند بنا براین اجازه  شلیک قبل از قطع ارتباط دریافت شده بود. اگر این اجازه دریافت نمی شد، به اپراتورهای موشک های سیلو بستگی داشت تا شلیک اتوماتیک را لغو کنند.

 

سوم، اطلاعات جمع اوری شده ورودی از حسگرهای متنوعی به داخل سرور مرکزی داده می شد. این ورودی ها شامل حسگرهای زمینی و فروسرخ می شد که بدین منظور طراحی شده بودند تا انفجارات اولیه نزدیک ایستگاه های رادار، پست های فرماندهی، سیلوها و اطلاعات ماهواره Oko را از هشدارهای اولیه را شناسایی کنند.  Permiter-PTS  بدین منظور طراحی نشده بود تا هنگام حمله های کوچک از طرف متحدان امریکا و قدرت های هسته ای اسیا عمل کند، و قدرت روسها را برای ایجاد "جنگ همه جانبه اصلی" (در مقابل رقیب اصلی-امریکا) از دست انها خارج سازد. علاوه بر این، برنامه و طراحی هایی نیز برای احتمال  بلایایی طبیعی همچون زلزله و...... با استناد به اطلاعات ایستگاه های زلزله نگاری در نظر گرفته شده بود.

 

 

برخلاف قابلیت های شلیک اتوماتیک، کنترل فرماندهی هسته ای روسیه می توانست دستور نابودی موشک ها را در حین پرواز به خود موشک ها ، در مواقع پرتاب تصادفی،  ارسال کند. گزارش های مبسوطی وجود دارد که  زیردریایی های حامل موشک های بالستیک روسیه، به خاطر مشکلات ارتباطی که می توانست رخ دهد، هرگز جزء برنامه Permiter-PTS قرار نگرفتند.

 

منبع   https://en.wikipedia.org/wiki/Second_strike

 

 

مترجم  : محمد رجبعلی 

 

 

 

شادی ارواح طیبه شهدا، امام شهدا، خصوصا شهدای مدافع حرم

 

و به ویژه 

 

سلامتی نایب بر حق امام زمان 

 

 

امام خامنه ای 

 

 

سه صلوات محمدی عنایت کنید 

[hfm 108]

با تشکر بسیار جالب بود

اگر میشود در ادمه در مورد اقدامات متقابل امریکا بیشتر تضیح دهید

[behnamsniper 1,903]

با تشکر بسیار جالب بود

اگر میشود در ادمه در مورد اقدامات متقابل امریکا بیشتر تضیح دهید

 

 

سلام و درود

 

خواهش می کنم  بزرگوار نظر لطف شما است 

 

 

حقییقت  مطلب این هست که حقیر توانایی پاسخ درست رو به این سوال شما ندارم . پاسخ به اسن سوال بر عهده ی کسی هست که نیروهای نظامی روسیه و امریکا و تاریخ نظامی رو به خوبی بشناسه کسی مثل اقا سینا و جناب MR9 

 

 

چیزی هم نتونستم پیدا کنم  اما همون طور که در بالا هم اشاره شده ، سه راه اصلی برای پاسخ به حمله اول هسته ای وجود داره  ،

 

استفاده از بمب افکن ها،

 

استفاده از موشک های بالستیک که از نقاط مختلف و از لانچرهای متفاوت پرتاب می شند

 

و زیردریایی های حامل موشک های بالستیک هسته ای هست

 

بررسی هر کدام از این گزینه ها و اینکه امریکا چه اقداماتی رو در هر کدوم انجام داده ( و ایضا روسیه چون این قایلیت برای کشوری در نظر گرفته شده که بتونه یک جنگ هسته ای تمام عیار رو شروع کنه)  از توان حقیر سراپا تقصیری چون من  خارج هست 

 

شاید با راهنمایی های اساتید و بزرگان بتونیم کاری در این زمینه انجام بدیم  ولی در هر کدام از این گزینه های پاسخ باید به قایبلیت ها و توانایی های امریکا نگاه کرد که همون طور که خدمتتون عرض کردم حقیر اطلاعاتی ندارم 

 

ولی خوندن این تاپیک ارزشمن استاد بزرگوار جناب MR9 رو بدون ایجاد حاشیه و چند بار برای درک بهتر به شما توصیه می کنم 

 

التماس دعا 

 

 

http://www.military.ir/forums/topic/28619-%D8%A2%DB%8C%D8%A7-%D9%86%D8%B3%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D9%86-%D8%A8%D9%85%D8%A8-%D8%A7%D8%AA%D9%85%DB%8C-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B7-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AA%D8%B5%D9%85%DB%8C%D9%85-%D8%A7%D8%B4%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA/page-8

[MR9 114,521]

سلام علیکم  و رحمت ا.... 

 

بررسی هر کدام از این گزینه ها و اینکه امریکا چه اقداماتی رو در هر کدوم انجام داده ( و ایضا روسیه چون این قایلیت برای کشوری در نظر گرفته شده که بتونه یک جنگ هسته ای تمام عیار رو شروع کنه)  از توان حقیر سراپا تقصیری چون من  خارج هست 

 

شکسته نفسی می فرمایید بهنام عزیز .  :rose: 

 

---------------------------

 

البته این مبحث  بسیار طولانی است ولی به شکل خلاصه :

 

تا دهه 60 میلادی ، استراتژی ارتش سرخ ، پیمان ورشو و از آن سو ایالات متحده و ناتو برپایه ضربه نخست گذارده شده و به همین سبب ، عمده تلاش ها روی ساخت بمب افکن های حامل مهمات هسته ای و سیلوهای موشکهای قاره پیما و بعضاً ساخت موشکهای تاکتیکی هسته ای برای استقرار در خاک اروپا ، متمرکز شده بود .

 

 

 

اما با آغاز دهه 70 ، مجموع  تینک تانکهای آمریکایی و در راس آنها افرادی نظیر جورج کنان ( پدر راهبرد محاصره سازی روسها و سفیر وقت آمریکا در مسکو) ، باندی ، مک نامارا و اسمیت ، با توجه به پیشرفت فناوری و شرایط بین المللی ، استراتژی جدیدی را مطرح کردند که به استراتژی عدم توسل به ضربه نخست یا A NO FIRST-USE STRATEGY مشهور شد . هسته اصلی این راهبرد ، این بود که هر دوطرف ماجرا قادر به ایراد ضربه نخست نیستند و تا زمانی که مورد حمله قرار نگیرند ، دست به حمله نخواهند زد . اتخاذ این راهبرد منجر به پیمان کاهش تسلیحات راهبردی  ( سالت یک و دو و استارت ) گردید . 

 

 

از آن به بعد ، تمرکز دو طرف بر روی ساخت تسلیحات ضد ماهواره ، استقرار تسلیحات هسته ای در فضا ، ساخت زیردریایی های هسته ای حامل موشکهای قاره پیما ، افزایش توانایی های  اطلاعاتی از کشور حریف و ... شد .

 

 

این مساله به شکل مستقیم با مفهوم به مراتب پیچیده تر بازدارندگی  ارتباط دارد که در ادبیات راهبردی ، عمدتاً در 3 مرحله باز شناسی می شود 

 

1- مرحله نخست 1962-1945  که دوران دکترین سد نفوذ بود و ایالات متحده تفوق و برتری عددی در تسلیحات هسته ای را داشت 

 

2- مرحله دوم  1972-1962 که نقطه اوج آن بحران موشکی کوبا بود که برای اولین بار دوطر ف به یک برابری در کمیت و کیفیت تسلیحات راهبردی رسیدند 

 

3- مرحله سوم  1989-1972 که دوران امضاء پیمان ها و قرار دادهای دوجانبه بود هر چند در این دوران روسها به شکل عجیبی در ساخت شناورهای و زیر سطحی های مسلح به تسلیحات هسته ای از آمریکایی ها پیش افتاده بودند . 

 

 

پی نوشت :

 

با توجه به اینکه به جز سیاستمداران و نظامیان ، شخص دیگری فضای پرتنش و ملتهب آن روزها را درک نکرده ، شاید مرور فیلم استانلی کوبریک ( دکتر استرنج لاو) جالب به نظر برسد  :winking: 

[hfm 108]

ممنون دوستان از اطلاعاتی که دادید

[hfm 108]

با سلام خدمت اقا بهنام و اقای mr9 عزیز

همین اول از چیزهایی که شاید بی ربط به پست های شما عزیزان هست  میخواهم بگویم عذرخواهی میکنم

اقا بهنام شما لینکی از سایت رو به بنده حقیر معرفی کردی که صحبت های اقای mr9 عزیز و دیگر بزگواران واساتید سایت درونش بود که واقعا ممنونم واستفاده کردم

ولی پست های زیادی از دیگر دوستان بود که با خواندن ان بنده احساس کردم درباره جای یا نقطه دیگری از چهان صحبت میکنند یا بنده سراپا تقصیر اصلا در این کره خاکی زندگی نمیکنم

متاسفانه و یا با تردید خوشبختانه نمیدونم به دلیل شغل و حرفه ایی که دارم خیلی از واقعیت های جامعه را به صورت عریان وحقیقی میبینم واگر کمی تامل کرده باشید میبینید ادعایی بر اینکه زیاد میفهم ندارم  وترجیح میدهم از سخنان شما بزگواران استفاده کنم

سوال هایی برایم پیش امده که اساتید سایت بنده را مورد لطف خود قرار داده وتوضیحی بدهند متشکر میشوم

1-چرا افراد زیادی در این سایت خود را پشت افراد عالیرتبه نظام قایم میکنند و هوشمندانه سخنان انان را هر طور که خود دوست دارن به نفع خود مصادره میکنند

2-( که البته این سوال برایم مهمتر است) وضع صنعت یک کشور به اقتصاد  وبه طبع ان به امور نظامی وبالاخره قدرت چانه زنی بین المللی رابطه کاملا مستقیمی دارد

وضع صنعت حال حاضر ما ما فقط چند پله تکرار میکنم چند پله با فاجعه کامل فاصله دارد

سکوتی عجیب در این مملکت میبینم

وقتی از تحریم خودرو داخلی صحبت میشود صدای  کف و هورا و تایید بلند میشود

کارخانه ها تعطیل و صاحبین کارخانه ها اکثرا دلال ماشین الات  وکالا های چینی گشته اند

کار به جایی کشیده اگر شخصی در جای دولتی و حتی خصوصی کار کند و به اصطلاح بار خود را نبندد در جامعه اورا بی عرضه خطاب میکنند

 گلوله توپی میتراشی بدنه تانکی بورینگ میزنی وقتی ان ماشین ابزارها چینی است یعنی چه؟

وقتی که اکثر قریب به اتفاق ماشین الات وابزارالات ما چینی است وما ماشین ابزار سنگین تولید نمیکنیم یعنی ابتدایی ترین احتیاجات صنعت ما چینیست این یعنی چه؟

وقتی بزگترین دشمن ما در ایران است که ذره ذره دارد ایران را میبلعد که ما که هیچ امریکا رانیز بخواهد نابود میکند وان بحران خشکسالی است وهیچ کس ککش هم نمیگزد  این یعنی چه؟

و سوال مهم چرا ما مردم دیگر ککمان نمیگزد؟

ما مردم ایران در سراشیبیه سقوطیم چون دیگر دوست نداریم!!!!!! با منطق باشیم

ما مردم ایران در سراشیبیه سقوطیم چون فکر میکنیم مرگ برای همسایه است

بدترین ضربه هارا خودمان به خودمان زدیم در طول جنگ هشت ساله بدترین شکست ها چه شکستی بود؟

سوالی که هر روز از خودم میپرسم چرا کار جامعه ما به اینجا کشید؟

ببخشید عذر میخواهم میدانم بی ربط است ولی وقتی ان مطالب را خواندم ودیدم دیر صباحی است منطق کم کم دارد از بین مردم میرود و دلی پرخون دارم دیگر طاقت نیاوردم

  عاجزانه از شما بزگواران سایت میخواهم تایپیکی را در این مورد راه اندازی کنید

با تشکر

[behnamsniper 1,903]

 

با سلام خدمت اقا بهنام و اقای mr9 عزیز

همین اول از چیزهایی که شاید بی ربط به پست های شما عزیزان هست  میخواهم بگویم عذرخواهی میکنم

اقا بهنام شما لینکی از سایت رو به بنده حقیر معرفی کردی که صحبت های اقای mr9 عزیز و دیگر بزگواران واساتید سایت درونش بود که واقعا ممنونم واستفاده کردم

ولی پست های زیادی از دیگر دوستان بود که با خواندن ان بنده احساس کردم درباره جای یا نقطه دیگری از چهان صحبت میکنند یا بنده سراپا تقصیر اصلا در این کره خاکی زندگی نمیکنم

متاسفانه و یا با تردید خوشبختانه نمیدونم به دلیل شغل و حرفه ایی که دارم خیلی از واقعیت های جامعه را به صورت عریان وحقیقی میبینم واگر کمی تامل کرده باشید میبینید ادعایی بر اینکه زیاد میفهم ندارم  وترجیح میدهم از سخنان شما بزگواران استفاده کنم

سوال هایی برایم پیش امده که اساتید سایت بنده را مورد لطف خود قرار داده وتوضیحی بدهند متشکر میشوم

1-چرا افراد زیادی در این سایت خود را پشت افراد عالیرتبه نظام قایم میکنند و هوشمندانه سخنان انان را هر طور که خود دوست دارن به نفع خود مصادره میکنند

2-( که البته این سوال برایم مهمتر است) وضع صنعت یک کشور به اقتصاد  وبه طبع ان به امور نظامی وبالاخره قدرت چانه زنی بین المللی رابطه کاملا مستقیمی دارد

وضع صنعت حال حاضر ما ما فقط چند پله تکرار میکنم چند پله با فاجعه کامل فاصله دارد

سکوتی عجیب در این مملکت میبینم

وقتی از تحریم خودرو داخلی صحبت میشود صدای  کف و هورا و تایید بلند میشود

کارخانه ها تعطیل و صاحبین کارخانه ها اکثرا دلال ماشین الات  وکالا های چینی گشته اند

کار به جایی کشیده اگر شخصی در جای دولتی و حتی خصوصی کار کند و به اصطلاح بار خود را نبندد در جامعه اورا بی عرضه خطاب میکنند

 گلوله توپی میتراشی بدنه تانکی بورینگ میزنی وقتی ان ماشین ابزارها چینی است یعنی چه؟

وقتی که اکثر قریب به اتفاق ماشین الات وابزارالات ما چینی است وما ماشین ابزار سنگین تولید نمیکنیم یعنی ابتدایی ترین احتیاجات صنعت ما چینیست این یعنی چه؟

وقتی بزگترین دشمن ما در ایران است که ذره ذره دارد ایران را میبلعد که ما که هیچ امریکا رانیز بخواهد نابود میکند وان بحران خشکسالی است وهیچ کس ککش هم نمیگزد  این یعنی چه؟

و سوال مهم چرا ما مردم دیگر ککمان نمیگزد؟

ما مردم ایران در سراشیبیه سقوطیم چون دیگر دوست نداریم!!!!!! با منطق باشیم

ما مردم ایران در سراشیبیه سقوطیم چون فکر میکنیم مرگ برای همسایه است

بدترین ضربه هارا خودمان به خودمان زدیم در طول جنگ هشت ساله بدترین شکست ها چه شکستی بود؟

سوالی که هر روز از خودم میپرسم چرا کار جامعه ما به اینجا کشید؟

ببخشید عذر میخواهم میدانم بی ربط است ولی وقتی ان مطالب را خواندم ودیدم دیر صباحی است منطق کم کم دارد از بین مردم میرود و دلی پرخون دارم دیگر طاقت نیاوردم

  عاجزانه از شما بزگواران سایت میخواهم تایپیکی را در این مورد راه اندازی کنید

با تشکر

 

 

سلام

 

اینجا جای مطرح کردن این سری سوالات نیست 

 

 

نمی خواستم جواب بدم ...

 

با توجه به اینکه این سوالات هم در اغلب موارد گونی ساز است   (خدا  توبه)

 

 

اما شاید جواب به این سوال ها همان چیزی است که خواب رو از چشم برخی از ما گرفته ........

 

از اساتید سایت بخواهید تا شما رو راهنمایی کنند 

 

التماس دعا 

[arminheidari 24,423]

اکثر نکات مهم را دوستان ذکر کردند 

اما در بحث ضربات و موج های حمله دوم به بعد، بویژه حملات هسته ای برنامه ریزی و حفظ تاسیسات حمله کلید ماجرا است 

از این رو زیردریایی های هسته ای به عنوان اصلی ترین ابزار این نبرد تعریف می شوند 

و در برنامه ریزی بعضی در همان فاز اول درگیر می شوند و بعضی برای آخرین تیر ترکش درگیر می شوند که همه و همه در فرم های فوق سری و محرمانه در مدارک فرمانده زیردریایی موجود است 

 

دومین وسیله لانچرهای متحرک است که در مناطق دور افتاده برای بار اول از آن منطقه و یا شاید هم از آن سکو پرتاب می کنند 

بدلیل محدودیت جابجایی، پنهان شدن و اختفا و کمترین توجه راز موفقیت است ( دفاع غیر عامل)

همچنین ارتباط با این واحدها در حداقل ممکن می باشد و حتی گاهی فرماندهان اصلی میدانی خبری از محل ندارند

گاهی لانچر روی کشتی تجاری نیز نصب است 

 

سومین ضربه با لانچرهای ثابت بویژه سیلوهای زیرزمینی است که ضعیف ترین حلقه در این موارد می باشند 

و اتکای دفاعی آنها در استحکام زیرزمینی و گم شدن لانچر اصلی در کمیت بالا لانچرهای اصلی و فریب است 

معمولا این لایه در موج اول و حداکثر دوم مورد استفاده قرار می گیرد تا موج های پایانی اگر چه بدلیل امکان لود مجدد امکان فعال سازی برای موج های بعدی در صورت مصون ماندن از حمله امکان پذیر است

 

چهارمین وسیله برای عملیات استفاده از حامل هوایی است 

که باتوجه به هشیار شدن دشمن و بحث پدافند باز این روش در موج اول مورد استفاده قرار می گیرد و بصورت همیشه آماده باش برای نبرد در نظر گرفته می شود 

فیلم دکتر استرنجلاو نمونه خوبی از این مورد است

البته در مورد کشورهایی که پدافند هوایی درهم شکسته است این روش هنوز جواب می دهد 

 

آخرین روش بحث بمب هایی است که بصورت شبه جاسوسی در خاک دشمن قرار داده شده است و برای روز مبادا نگهداری می شود 

[Generalmohammad 3,178]

مسئلتن یا شیخ،

با فرض همین نظریه «دکترین هسته ای ضربه دوم»، شوروی و آمریکا را مقایسه بکنید، اگر هر کدام با حمله محدود هسته ای مواجه شوند چه کار باید بکنند؟

[arminheidari 24,423]

مسئلتن یا شیخ،
با فرض همین نظریه «دکترین هسته ای ضربه دوم»، شوروی و آمریکا را مقایسه بکنید، اگر هر کدام با حمله محدود هسته ای مواجه شوند چه کار باید بکنند؟

معمولا جواب محدود داده مى شود و بعد مذاكره تلفنى
ولى اگر از حدى كه طبق دستورالعمل ها بيان شده است بگذارد و واحدها منفصل شوند ديگر الفاتحه
چون حداقل زير دريايى هاى خط اول را نمى توان ديگر متوقف كرد و اين به معنى رشد تصاعدى جنگ أتمى است

[Generalmohammad 3,178]

معمولا جواب محدود داده مى شود و بعد مذاكره تلفنى
 

و اگر جواب محدود با خطر ضربه دوم و تهاجم همه جانبه طرف مقابل همراه باشد؟

[arminheidari 24,423]

و اگر جواب محدود با خطر ضربه دوم و تهاجم همه جانبه طرف مقابل همراه باشد؟

جواب هم سطح هميشه هست و تقريبا نيمه اتوماتيك اجرا مى شود و مطابق دستورالعمل ها است
ولى يك جايى كه هيچ كي نمى دادند و جز اسرار هر كشور است سيستم دومينوار درگير مى شود و تقريبا هيچكس نمى تواند جلويش را بگيرد

[Generalmohammad 3,178]

به نظرم مطلقا چیزی به عنوان مکانیسم خودکار نداریم، اجازه بدین کمی بهتر توضیح بدم؛

در یک حمله محدود هسته ای آمریکا، سه پایگاه نیروی هوایی شوروی ازبین رفته اند و بیش از پنجاه هزار نیروی نظامی و حدود 30 درصد از توان هوایی این کشور از بین رفته است، در این میان ذخیره اصلی سلاح های میکروبی شوروی نیز از بین رفته است.

مقامات شوروی برای اتخاذ واکنش مناسب جلسه ای ترتیب داده اند که از سمت آمریکایی ها پیام می رسد که حمله آنها محدود بوده و ادامه ندارد ولی چون پیش دستانه است آنها در بهترین وضعیت برای دادن پاسخ به هرگونه حرکت نظامی شوروی هستند، مقامات شوروی نیز می دانند که یا باید حمله محدودی انجام داده و مقابله به مثل کنند که احتمال آن می رود آمریکا به آن پاسخ همه جانبه بدهد ویا اینکه با تمام قوا حمله بکنند که نتیجه آن نابودی هر دو طرف خواهد بود.

ضربه دوم خود منجر به افزایش سطح درگیری از درگیری محدود به درگیری همه جانبه میشه و درگیری همه جانبه یعنی نابودی. باید در خاطر داشته باشیم که هدف از وجود نیروی نظامی نه جنگ و درگیری و ...، بلکه حفاظت از کشور و منافع ملی بوده و ممکن است به همین جهت وارد جنگ هم بشوند. حال اگر جنگی خود به معنای نابودی کشور است چرا باید وارد آن بشویم؟

[arminheidari 24,423]

به نظرم مطلقا چیزی به عنوان مکانیسم خودکار نداریم، اجازه بدین کمی بهتر توضیح بدم؛
در یک حمله محدود هسته ای آمریکا، سه پایگاه نیروی هوایی شوروی ازبین رفته اند و بیش از پنجاه هزار نیروی نظامی و حدود 30 درصد از توان هوایی این کشور از بین رفته است، در این میان ذخیره اصلی سلاح های میکروبی شوروی نیز از بین رفته است.
مقامات شوروی برای اتخاذ واکنش مناسب جلسه ای ترتیب داده اند که از سمت آمریکایی ها پیام می رسد که حمله آنها محدود بوده و ادامه ندارد ولی چون پیش دستانه است آنها در بهترین وضعیت برای دادن پاسخ به هرگونه حرکت نظامی شوروی هستند، مقامات شوروی نیز می دانند که یا باید حمله محدودی انجام داده و مقابله به مثل کنند که احتمال آن می رود آمریکا به آن پاسخ همه جانبه بدهد ویا اینکه با تمام قوا حمله بکنند که نتیجه آن نابودی هر دو طرف خواهد بود.
ضربه دوم خود منجر به افزایش سطح درگیری از درگیری محدود به درگیری همه جانبه میشه و درگیری همه جانبه یعنی نابودی. باید در خاطر داشته باشیم که هدف از وجود نیروی نظامی نه جنگ و درگیری و ...، بلکه حفاظت از کشور و منافع ملی بوده و ممکن است به همین جهت وارد جنگ هم بشوند. حال اگر جنگی خود به معنای نابودی کشور است چرا باید وارد آن بشویم؟

صحبت شما زمانى درست است كه ان طرف كه اين جا أمريكا است أيا مى خواهد اين روند را ادامه دهد ؟
در مورد كشورى مثل ايران و أمريكا بله حق با شماست اين وضعيت وجود دارد همانطور كه در مورد حزب الله و اسرائيل مى بينيم
جواب اين است كه اگر شوروى جواب درست ندهد با بحران جدى روبرو مى شود پس اين ريسك را مى پذيرد

مكانيزم اتوماتيك داريم در سطح درگيرى بالا كه اهميت ان در نه در خود مكانيزم بلكه در ترس دشمن است كه اگر از سطحى فراتر رود ديگر رهبر ان كشور هم نمى تواند حلوى سيستم را بگيرد و شما نابود مى شويد
از سويى تمام سناريو ها چه محدود و چه وسيع ديده مى شود و شروع تصميم رهبرى كنترل رفتن به فازهاى نبرد است
حتى اگر رهبر ان كشور از بين برود باز سيستم جواب مى دهد

مطمئن باشيد جواب محدود داده مى شود مگر يك حالت خاص كه نفعش بالا و بصورت غير أتمى و بسيار اساسى تر است و بعيد مى دانم براى دو كشور همتراز مثل شوروى و أمريكا ديده شود

[Generalmohammad 3,178]

صحبت شما زمانى درست است كه ان طرف كه اين جا أمريكا است أيا مى خواهد اين روند را ادامه دهد ؟
در مورد كشورى مثل ايران و أمريكا بله حق با شماست اين وضعيت وجود دارد همانطور كه در مورد حزب الله و اسرائيل مى بينيم
جواب اين است كه اگر شوروى جواب درست ندهد با بحران جدى روبرو مى شود پس اين ريسك را مى پذيرد

مكانيزم اتوماتيك داريم در سطح درگيرى بالا كه اهميت ان در نه در خود مكانيزم بلكه در ترس دشمن است كه اگر از سطحى فراتر رود ديگر رهبر ان كشور هم نمى تواند حلوى سيستم را بگيرد و شما نابود مى شويد
از سويى تمام سناريو ها چه محدود و چه وسيع ديده مى شود و شروع تصميم رهبرى كنترل رفتن به فازهاى نبرد است
حتى اگر رهبر ان كشور از بين برود باز سيستم جواب مى دهد

مطمئن باشيد جواب محدود داده مى شود مگر يك حالت خاص كه نفعش بالا و بصورت غير أتمى و بسيار اساسى تر است و بعيد مى دانم براى دو كشور همتراز مثل شوروى و أمريكا ديده شود

هدف از واگذاری اختیارات به واحد ها، از بین بردن انگیزه دشمن برای حمله به وحد کنترل مرکزی به امید از کار انداختن کل سیستم است وگرنه در حالت عادی تمامی دستورات از ستاد کل ارسال می شوند و واحد ها با اینکه بعضا توانایی انجام درگیری هسته ای را دارند اما مطلقا اختیارات تام ندارند. نیروی نظامی یک ابزار است در دست سیاست مدار نه برعکس. در جایی رهبران کشور سالم هستند مکانیسم خودکار چه مفهومی دارد؟ به هر حال حتی با در نظر گرفتن مکانیزم خودکار مد نظر شما؛

بحث در اینجا نه بر روی تمایلات آمریکا، بلکه بر روی گزینه های شوروی است: حمله محدود، حمله همه جانبه، عدم پاسخ.

در پاسخ، اگر حمله محدود بکنیم، اولا چگونه ثابت بکنیم حمله ما محدود است؟ چون سیستم نظامی آمریکا شروع درگیری را میتواند مشاهده کند اما نقطه پایان آن را خیر. ثانیا از کجا بفهمیم حمله ما موثر و هم تراز است؟ چون آمریکا پیش دستی کرده است، حتما اهداف ارزشمند مورد نظر ما را تخلیه نموده است. ثالثا از کجا بفهمیم واکنش آمریکا چه خواهد بود؟ آمریکا آغاز گر جنگ است و می توانسته ماه ها روی این طرح کار بکند، از کجا معلوم پاسخ آمریکا همه جانبه نباشد؟ در این صورت ما دوبار ضربه خورده ایم بدون اینکه ضربه خوبی زده باشیم.

اگر حمله همه جانبه بکنیم، نتیجه آن نابودی هر دو ما خواهد بود.

اگر پاسخ ندهیم، چه خواهد شد؟