دکترین هسته ای ضربه دوم دکترین هسته ای ضربه دوم

[arminheidari 24,433]

هدف از واگذاری اختیارات به واحد ها، از بین بردن انگیزه دشمن برای حمله به وحد کنترل مرکزی به امید از کار انداختن کل سیستم است وگرنه در حالت عادی تمامی دستورات از ستاد کل ارسال می شوند و واحد ها با اینکه بعضا توانایی انجام درگیری هسته ای را دارند اما مطلقا اختیارات تام ندارند. نیروی نظامی یک ابزار است در دست سیاست مدار نه برعکس. در جایی رهبران کشور سالم هستند مکانیسم خودکار چه مفهومی دارد؟ به هر حال حتی با در نظر گرفتن مکانیزم خودکار مد نظر شما؛
بحث در اینجا نه بر روی تمایلات آمریکا، بلکه بر روی گزینه های شوروی است: حمله محدود، حمله همه جانبه، عدم پاسخ.
در پاسخ، اگر حمله محدود بکنیم، اولا چگونه ثابت بکنیم حمله ما محدود است؟ چون سیستم نظامی آمریکا شروع درگیری را میتواند مشاهده کند اما نقطه پایان آن را خیر. ثانیا از کجا بفهمیم حمله ما موثر و هم تراز است؟ چون آمریکا پیش دستی کرده است، حتما اهداف ارزشمند مورد نظر ما را تخلیه نموده است. ثالثا از کجا بفهمیم واکنش آمریکا چه خواهد بود؟ آمریکا آغاز گر جنگ است و می توانسته ماه ها روی این طرح کار بکند، از کجا معلوم پاسخ آمریکا همه جانبه نباشد؟ در این صورت ما دوبار ضربه خورده ایم بدون اینکه ضربه خوبی زده باشیم.
اگر حمله همه جانبه بکنیم، نتیجه آن نابودی هر دو ما خواهد بود.
اگر پاسخ ندهیم، چه خواهد شد؟

يك نكته مهم بحث فعاليت هاى قبل از جنگ است مثل شطرنجي كه ساعت ها دو طرف وقت مى گذارند و حمله نهايى تنها ظرف ٥ دقيقه شكل و انجام مى گيرد
قبل از شروع جنگ دو طرف تمام مناطق و تجهيزات ممكن را شناسايى كرده و با توجه به معيارها أولويت بندى مى كنند و براى نابودى و از كار انداختن انها برنامه ريزى مى كنند
يعنى دشمن دقيق تحليل مى شود
در گام بعد سناريو تعريف مى شود و براى هر حالت و شيوه تهاجم و شروع يك حمله راه هاى جواب پاسگويى مى انديشند
اين بخش سناريو با كمك تركيبى از أفراد نظامى باتجربه و سياستمداران باتجربه و أفراد متخصص اين فن صورت مى گيرد
و براى هر راه و استراتژى مزايا معايب و درصد خطا و ... تعيين مى شود
و در نهايت به تصويب شوراى عالى دفاع ان كشور مى رسد

بدين ترتيب در شروع نبرد تمام احتمالات در نظر گرفته شده و پاسخ داده مى شود
مطمئنا هر اقدامى مزيت و عيبى دارد ولى باتوجه به شرايط بايد راهى را انتخاب كرد كه صرفه داشته باشد

بارها شده جواب بدون پاسخ بوده و بارها پاسخ متقابل بوده است

در مورد مثال حمله محدود امريكا و بعد تماس تلفنى اين احتمال است كه
شوروى اصلا بگوييد اين تلفن فريب است و هدف حمله بزرگ است
يا بدليل عدم امادگى در نيرويى شوروى تصميم به خويشتن دارى بكند
يا أصلا خود امريكايى ها از ترس پاسخ شوروى حمله را گسترش دهند
يا حتى ممكن است در جواب شوروى دست به حمله سايبرى شديد بزند و أمريكا را فلج كند
يعنى وضعيت اقدام از پيش ديده شده را تعيين مى كند كه كدام سناريو در حال اجرا است
و اين كه اثبات كند نه در جنگ اثبات وجود ندارد بلكه طرف مقابل بايد باور كند و اين هيچ وقت قطعى نيست


در مورد مكانيزم خودكار اشاراتى شده است براى مثال زدن مسكو مكانيزم خودكار شوروى را فعال مى كرد
يا زدن واشنگتن براى امريكا
مكانيزم خودكار در واكنش به يك اتفاق تعريف شده است و نه هر اتفاقى و ممكن براى كسى
حمله محدود إيجاد وضعيت سياه مى كند ولى از نوع درجه متوسط
وضعيت سياه هم درجه دارد و در اخرين و بالاترين درجه همه واحدها جدا مى شوند
و اين اتفاق تعريف شده در يك سناريو تأييد شده و توسط مقامات سياسى ابلاغ شده است
براى مثال زيردريايى هاى هسته اى پرونده اى محرمانه دارند كه اگر دستور بيايد فرمانده زيردريايى ان را باز مى كند و در ان دستورالمعلى ذكر شده كه كسى نمى داند ولى با اين وجود براى همين پرتاب سه نَفَر از داخل زيردريايى بايد كليد خود را فعال كنند

[arminheidari 24,433]

برای بررسی سناریوها می توان به فیلم های تولید شده این چند دهه پرداخت 

اگرچه فیلم هستند ولی یک سناریو نزدیک به واقعیت را مورد اشاره قرار داده اند 

 

اولین فیلم را دوستان فرمودند فیلم دکتر استرنجلاو یا چگونه با بمب دوست شدم

که بحث شروع و واکنش های دستورالعمل شده را نشان می دهد و ابزارها برای حمله و ضدحمله اتمی و دیوانگی برای شروع جنگ

https://en.wikipedia.org/wiki/Dr._Strangelove

 

فیلم دیگرCrimson_Tide که بیان گر یک پیام اخطار هسته ای به زیردریایی و خرابی سیستم برای تایید مجدد دستور که بین فرمانده و معاون زیردریایی درگیری بین شلیک یا عدم شلیک ایجاد می کند و این سوال زمان درگیر شدن و ابهام شروع جنگ را به خوبی مطرح می کند

 https://en.wikipedia.org/wiki/Crimson_Tide_(film)

 

 

فیلم دیگر مجموعه همه ترس ها است، که یک حمه اتمی توسط یک گروه سوم است و شوروی و امریکا را به سمت جنگ می برد

در این فیلم حملات محدود نشان داده می شود و این که چقدر راحت می توان به یک جنگ اتمی رسید و این که تامل در جنگ که احساس اول از همه غالب می شود به شدت کم و اشتباه بالا می رود

https://en.wikipedia.org/wiki/The_Sum_of_All_Fears_(film)

 

فیلم دیگر فانتوم است که ایجاد حمله ساختگی و شروع جنگ هسته ای را به تصویر می کشد

https://en.wikipedia.org/wiki/Phantom_(2013_film)

[scorpion57 4,277]

نقش سلاح های هسته ای در قرن بیست و یکم         

                                    

بازنگری در بازدارندگی هسته ای: 

جنگ تهاجمی که فدراسیون روسیه در اوکراین به راه انداخته است، 75 سال پس از استفاده از اولین بمب اتمی، نگرانی ها در مورد تسلیحات هسته ای را دوباره تقویت کرده است. 

جنگ اوکراین اولین جنگ متعارفی است که پس از جنگ جهانی دوم در اروپا در سایه تهدیدات هسته‌ای انجام شده است. فدراسیون روسیه دارای بزرگترین زرادخانه هسته ای در سطح جهان است و دکترین هسته ای آن امکان استفاده از تسلیحات هسته ای را ابتدا در برابر دشمنانی که آماده حمله به کشور با قابلیت های متعارف هستند، پیش بینی می کند. 

نظم جهانی هسته ای برای مدتی قبل از شروع جنگ اوکراین با مشکل مواجه بود. از سال 2006، کره شمالی به طور پیوسته توانایی های هسته ای خود را برای حمله به داخل خاک ایالات متحده ارتقا داده است. چین در حال کار بر روی گسترش زرادخانه خود و تسلط بر حوزه های فناوری حیاتی از جمله فضا و هوش مصنوعی بوده است. و تردیدها در مورد بعد نظامی برنامه هسته ای ایران وجود دارد. اما تهدید روسیه بر سر تسلیحات هسته‌ای در اوکراین مشکل بسیار جدی‌تر و ریشه‌دارتر است این که موازنه هسته‌ای جهانی چقدر شکننده است. 

برای چندین دهه، بهترین راه برای مدیریت تنش‌های هسته‌ای بالقوه، بر طراحی موقعیت‌های بازدارندگی هسته‌ای برای منصرف کردن دشمن از انجام یک حمله غافلگیرانه  استوار بوده است.

فوریت تهدیدات هسته ای امروز یک سوال اجتناب ناپذیر را مطرح می کند: آیا بازدارندگی هسته ای هنوز در قرن بیست و یکم مناسب است؟

                                                                    

راه اندازی شبکه تحقیقاتی بازنگری هسته ای

در 10 می، پروژه مدیریت اتم در مرکز بلفر ، شبکه تحقیقاتی در مورد بازاندیشی بازدارندگی هسته‌ای (RNDn) را راه‌اندازی کرد تا به دو سؤال اساسی و مرتبط با یکدیگر پاسخ دهد: 

-با توجه به وخامت چشم انداز ژئوپلیتیکی و امنیتی، چگونه مطمئن شویم که بازدارندگی هسته ای شکست نمی خورد؟  

-چه جایگزین هایی می تواند جایگزین بازدارندگی هسته ای شود و چه شرایطی باید برای تحقق آنها وجود داشته باشد؟

RNDn بزرگترین کنسرسیوم بین نهادی و بین دانشگاهی در زمینه هسته ای است. که متشکل از بیش از 10 دانشگاه و مرکز تحقیقاتی و ده ها دانش پژوه و متخصص است. 

کار به چهار گروه اصلی تقسیم می شود: (بودجه RNDn از بنیاد مک آرتور تأمین می شود.)

1-پیشگیری از جنگ های هسته ای، به ریاست مشترک دانشگاه هاروارد و مرکز مطالعات نیروی هوایی هند. 

2-اخلاق، قانون و بازدارندگی هسته ای، به ریاست مشترک دانشگاه استنفورد و دانشگاه آکسفورد. 

3-کنترل تسلیحات و فناوری های نوظهور ، به ریاست مشترک مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی و دانشگاه هامبورگ. 

4-فراتر از بازدارندگی هسته ای ، به ریاست مشترک حسن الباثیمی (کینگز کالج لندن، مرکز مطالعات علمی و امنیتی)، ربکا دیویس گیبون (دانشگاه مین جنوبی، گروه علوم سیاسی)، و استفان هرتزوگ (ETH زوریخ، مرکز مطالعات امنیتی) .

 

این شبکه تحقیقاتی  مطالعات هسته ای را برای دهه های آینده شکل خواهد داد. همچنین همکاری بین‌المللی، بین نسلی و بین رشته‌ای را در مقیاسی بی‌سابقه تشویق خواهد کرد. 

 

اگر بازدارندگی هسته ای شکست بخورد، چیزهای زیادی در خطر است. و آنها مصمم هستند که اجازه ندهند این اتفاق بیفتد. (این کارها رو یک قدرت هسته ایی با زراد خانه عظیم اتمی دارد انجام می دهد)

                              

بازنگری در بازدارندگی هسته ای به چه معناست 

سه چهارم قرن پس از اولین انفجارهای هسته‌ای، سلاح‌های هسته‌ای و تهدید درگیری هسته‌ای همچنان سایه‌ای طولانی بر امور جهانی می‌افکند. اما عصر هسته‌ای کنونی با دورانی که در آن نظریه‌های بازدارندگی هسته‌ای در ابتدا توسعه یافتند، کاملاً متفاوت است. این تفاوت به خاطر تعداد بیشتر بازیگران و متغیرهاست. که به واسطه وابستگی های متقابل پیچیده اقتصادی و فناوری به یکدیگر متصل شده اند. و با دیگر چالش‌های جهانی - تغییر آب و هوا، مسائل عدالت اجتماعی، ناسیونالیسم خشونت‌آمیز، بیماری‌های همه‌گیر جهانی - در مقیاس بی‌سابقه‌ای در تعامل است. 

از زمان پایان جنگ سرد، پرسش‌هایی در مورد اینکه چقدر بازدارندگی به‌عنوان پاسخی به خطرات امنیتی وجودی در دنیای متشکل از بازیگران هسته‌ای متعدد دولتی و بالقوه غیردولتی، درهم‌تنیدگی گسترده هسته‌ای با فناوری‌های غیرهسته‌ای و نظامی،مناسب است، مطرح شده است. گروه‌هایی(غیر دولتی)با جاه‌طلبی‌های هسته‌ای، و یا حمله ترکیبی/خاکستری منطقه‌ای دولتها که به دنبال شکست یا از کار انداختن دشمن خود هستند، بدون اینکه لزوما وارد جنگ شود.(برای ما آشناست)

 

 از سال 2011، ائتلافی از کشورهای غیرهسته‌ای ابتکار عملی قدرتمندی برای بررسی پیامدهای انسانی سلاح‌های هسته‌ای به راه انداختند و مدعی شدند که هرگونه استفاده از سلاح‌های هسته‌ای در هر نقطه از جهان عواقب فاجعه‌باری بر زنجیره غذایی و تامین آب زیرساخت های کشاورزی و بهداشتی و همه چیز خواهد داشت. این ابتکار بعداً با تصویب معاهده منع سلاح‌های هسته‌ای که فوریه  2021 لازم‌الاجرا شد به اوج خود رسید. ذکر این نکته ضروری است که هیچ یک از کشورهای دارای سلاح هسته‌ای یا متحدان آنها در هیچ جلسه مذاکره شرکت نکردند. 

شکاف بین کشورهایی که برای امنیت خود به سلاح‌های هسته‌ای متکی هستند و آن‌هایی که معتقدند امنیت تنها از طریق جهانی عاری از سلاح‌های هسته‌ای قابل تضمین است، در حال افزایش است. 

                          

بازدارندگی هسته ای: موضوع سیاسی نیست، بلکه واقعیت است

بازدارندگی هسته ای شرطی نیست که شما رعایت کنید یا وضعیتی که به آن دست پیدا کنید. بلکه، این رابطه بین دو یا چند کشور هسته ای و ابزاری است که توسط دولت ها برای دستیابی به اهداف خاص استفاده می شود. بر این اساس، در معرض تغییر ملاحظات استراتژیک و شرایط جهانی  پویا و در حال تکامل است. 

 

مفهوم بازدارندگی ریشه‌های تاریخی عمیقی دارد و به لطف عصر هسته‌ای، به‌ویژه در کشورهای دارای سلاح هسته‌ای موجود، عمیقاً توسعه یافته و ریشه‌دار شده است.

 

بازدارندگی، به‌طور کلی، تأثیرگذاری بر تصمیم‌گیری از طریق تهدید به زور برای منصرف کردن حریف از انجام یک اقدام ناخواسته است. این امر می تواند از طریق تهدید به مقابله به مثل (بازدارندگی با مجازات) یا با  (بازدارندگی با انکار) یا هر دو محقق شود.  

 

مفهوم بازدارندگی هسته‌ای - که از نظر تئوری و اخلاقی گیج‌کننده است - از نظر تاریخی مورد بحث و مناقشه قرار گرفته است. کشورها  برای ارعاب دشمن، با تهدید به استفاده از سلاح‌های مخرب انبوه  -( سلاح‌های هسته‌ای )- که می‌تواند کشتار جهانی فاجعه‌باری ایجاد کند، بر بازدارندگی هسته‌ای خود تکیه می‌کنند.

 

"در طول دوره رقابت شدید شوروی و ایالات متحده، برخی این سوال را مطرح کردند که آیا سلاح‌های هسته‌ای می‌تواند به صورت عمدی یا تصادفی پرتاب شود؟.مزایای بازدارندگی هسته‌ای ارزش این خطر وحشتناک را دارد ؟

                                 

                                                 بانی جنکینز، معاون وزیر کنترل تسلیحات و امنیت بین‌الملل(در حال سخنرانی در همین مورد) 

-مخالفت با مفهوم بازدارندگی هسته ای همچنین منجر به ایجاد مکاتب فکری متعددی در مورد سلاح های هسته ای شد.

اولین مورد از ایالات متحده خواست تا به دنبال حفظ برتری فنی کیفی و آماده سازی برای جنگ هسته ای باشد. دومی از یک موضع هسته ای محدودتر و توافقات دوجانبه و چندجانبه برای محدود کردن اشکال خطرناک رقابت هسته ای حمایت کرد. سومین با توجه به خطاپذیری انسان، تأثیرات فاجعه بار سلاح های هسته ای و ناپایداری بازدارندگی هسته ای، خلع سلاح هسته ای کامل را مورد بحث قرار داد. 

 

اگرچه بازدارندگی هسته‌ای رضایت‌بخش نبود و دست‌کم قابل بحث بود، اما راهی برای عبور از تمایلات خطرناک جنگ هسته‌ای و اهداف سازش ناپذیر خلع سلاح ارائه کرد. و هر چقدر هم که ترسناک و مخاطره آمیز باشد، بازدارندگی هسته ای، به گفته بسیاری از سیاست گذاران و محققان، اثرات مثبتی در کاهش خطر جنگ در طول جنگ سرد داشته است.

اسکات سیگان در یکی از آثار مهم خود می گوید: «تکیه بر بازدارندگی هسته ای برای حفظ صلح مانند اسکیت روی یخ نازک است. این واقعیت که قبلاً این کار را انجام داده اید به این معنی نیست که باید انتظار داشته باشید که بتوانید آن را برای همیشه با خیال راحت انجام دهید.»  .

منبع:https://www.belfercenter.org/ 

ویرایش شده در یکشنبه در 15:33 توسط scorpion57

[aminf14 4,270]

ممنون بابت ترجمه. یکی دو نکته اضافه کنم:

اول اینکه ما باید ببینیم مفهوم بازدارندگی چیه؟ آیا پیشگیری از فروپاشی سیستم حکمرانی یا به خطر افتادن تمامیت ارضی منظور نظر هست یا درو نشدن توسط دشمن با بمباران فرشی و همیشگی. رسیدن به بازدارندگی مطلق واقعا نشدنیه مثلا اسرائیل رو در نظر بگیریم: نیروی هوایی قدرتمندی داره و نیروی دریایی و زمینی شم قابل قبوله، اقتصاد قوی داره، لابی های کارا و متحدین همیشگی داره که از هر کمکی بهش دریغ نمیکنن ولی آیا بازدارندگی داره . در عمل این حملات یمن و حزب الله اون رو زیر سوال برده .اگر چه اون سرزمین های اشغالی از دست نرفته یا پاره پاره نشده ولی مردمان اون سرزمین ها آرامشی ندارن. این از بازدارندگی مطلق که رسیدن بهش خیلی سخت هست. ولی برای پیشگیری از سرنوشت کشوری مثل لیبی داشتن زرادخانه هسته ای می تونه گام نخستین باشه. مثلا عراق که آسمان کشورش شده بزرگراه هواپیماهای ترکیه یا سوریه زمان اسد یا لبنان اگر این امکان رو داشتند اینقدر نسبت به ضربات خصم آسیب پذیر  و گاها  بی دفاع نبودند و همون تهدید هسته ای دشمن رو به عقب می کشوند.ولی همونطور که در بالا اشاره کردم تنها داشتن زرداخانه های هسته ای کافی نیست . 

در دنیای کنونی زرداخانه هسته ای میتونه پلن a دشمن رو خنثی کنه ولی پلن b و c رو نه. میتونه از تبدیل کشور به لیبی جلوگیری کنه ولی تنها زرادخانه هسته ای توانایی تبدیل یک کشور به کره شمالی رو نداره.

پلن های بعدی دشمن برای مقابله با زرادخانه ای هسته ای یا تاسیسات هسته ای میتونه اینها باشه:

1) حملات هوایی یا موشکی به زرادخانه یا تاسیسات هسته ای (که البته مخاطرات خودشو داره )

2) خرابکاری در زرادخانه یا تاسیستان هسته ای 

3) پوچ نشون دادن عامل بازدارندگی تاسیسات هسته ای با ایجاد شکاف های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی

4) تلاش برای تغییر نظام کشور دارنده زرادخانه هسته ای برای تبدیل دشمن به دوست 

بارزترین مثالی که به نظرم از سه طریق ضربه نخورد ولی از راه سوم دچار مشکلات فراوان و نهایت سقوطش شد. اگر ما به دنبال بازدارندگی هستیم گام اول داشتن زرادخانه های هسته ای است. به نظرم ما هر اندیشه و پیش فرض ذهنی داشتیم با این مذاکرات طولانی برجام و نگرش غرب به ایران باید کنار بزاریم و خیلی سریع به این توانایی (بدون اعتراف به داشتنش) دست پیدا کنیم ولی در کنار اون از تقویت اقتصاد، بافت سیاسی و اجتماعی، بالا بردن توان دیپلماتیک و یافتن کشورهای متحد بین المللی و همچنین افزایش توان نظامی به ویژه در نیروی هوایی ( برای داشتن برتری هوایی در بین کشورهای همسایه حداقل) و افزایش ملموس احتیاط ها در جنبه حفاظت اطلاعات ( برای جلوگیری از خرابکاری و نفوذ) دریغ نکنیم.

 

ویرایش شده در شنبه در 15:35 توسط aminf14