بسم الله الرحمان الرحیم
سرباز سرو
با سلام خدمت تمامی دوستان و اساتید میلیتاری
همونطور که میدونین چند سالی هست که در ایران تلاش شده تا تجهیزات سربازان استاندارد سازی بشه و در این راستا پروژه های مختلفی کلید خورده که متاسفانه هیچ کدوم به طور کامل به ثمر نرسیده یا به طور کامل عملی نشده ...
اما خوشبختانه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تونسته با استاندارد کردن تجهیزات نیروهای صابرین هر چند دستُ پا شکسته نشون بده که به این امر توجه ویژه داره و به دنبال بالا بردن اثر بخشی نیرو های خودش در میدان نبرد هست
تصاویری که پس از شهادت نفرات عزیز این نیرو منتشر میشه تا حالا نشون داده که صابرین از تجهیزات مناسبی برخوردار هست اما با این حال به نظر میاد به صورت استاندارد در نیومده و اصطلاحا نیرو ها "شلخته" تجهیزات بندی می کنن
برای مثال مشخص نیست که یه rifleman یا Machine Gunner از چه تجهیزات و چه سطحی از محافظت باید برخوردار باشه و چه قدر امکان شخصی سازی داره و یا این که آیا نیرو مجاب به این هست که حتما از استاندارد تعیین شده تبعیت کنه و در صورت رعایت نکردن مورد مواخذه قرار بگیره یا خیر ...
به هر حال
امسال در نمایشگاه آیپاس 2016 ، با پروژه ای آشنا شدم تحت عنوان "سرباز سرو" که تا حدودی امیدوار کننده بود ...
به نظر مسئولین این پروژه بیشتر تمرکز خودشونُ روی شبکه محور کردن سرباز سرو گذاشتن که باعث شده یه سری مزیت ها و یک سری نقاط ضعف رو بوجود بیاره که در ادامه اون ها رو ذکر می کنم اما قبل از ورود به این قسمت می خوام یه نقدی داشته باشم به البسه و تجهیزات محافظتی این پروژه
البسه
لباس مورد استفاده در این پروژه از نوع combat fatigues هست که از الگوی دوخت جدید تری نسبت به لباس های استاندارد سرباز ها و کادری های حال حاضر نیروی های مسلح برخوردار هست و خب این موضوع یه مزیت محسوب میشه
اما این که این لباس مناسب برای پروژه ی سرباز آینده هست یا خیر باید بگم که خیر
نیروهای ویژه در اکثر کشور ها در حال حاضر از نسل جدیدی از لباس ها استفاده می کنن که از استاندارد های نظامی زیادی چه در دوخت ، چه در نوع پارچه و چه در رنگ برخوردار هستن و راحتیُ اثر بخشی بالایی رو برای نیرو ها به ارمغان میارن
مزیت هایی مثل آنتی باکتریال بودن ، ضد عرق بودن با قابلیت تنفس پذیری بالا ، کاهنده اثرات گرمایی و... ، این ها بزارین کنار الگوی دوخت بسیار کاربردی این لباس ها
الگوی استتار مورد استفاده هم در سرباز سرو ازنوع استتار شکلاتی و دیجیتال صحراییهست که اثر بخشی خوبی در جغرافیای ایران از خودشون نشون دادن به خصوص دیجیتال صحرایی اما با توجه به صحبت هایی که با کلنل عزیز داشتیم ایشون معتقد بود که بهترین الگو برای ایران چیزی بین مولتی کم و دیجیتال صحرایی هست تا بهترین نتیجه حاصل بشه ...
خب این موضوع بر میگرده به همکاری دفتر طراحی سرباز سرو با شرکتی مثل ساتر سبز که متاسفانه تولیدات این شرکت دست کم یه 15 ، 20 سالی از استاندارد های روز نظامی عقبه !
پوتین
خوشبختانه در این زمینه شرکت های ایرنی مثل بهمن خوب عمل کردن و محصولات مناسبی رو برای نیرو های نظامی تولید می کنن.
که بعضی از تولیدات رو میتونین در تصاویر مشاهده کنین
حفاظت
متاسفانه سرباز سرو در بخش حفاظت به شدت ضعیف عمل کرده
با این که در ایران تولیدات خوبی در این زمینه داریم ولی خبری از استفاده از این محصولات در سرو مشاهده نشده ...
برای مثال کلاه مورد استفاده در این پروژه ظاهرا از نوع tactical lightweight helmet هست منتهی نکته ی وحشتناک ماجرا اینه که مربوط میشه به airsoft و هیچ گونه محافظتی رو فراهم نمی کنه و صرفا ظاهر نمونه ی اصلی رو داراست
نمونه ی ایرسافت
قیمت نمونه ی نظامی این کلاه های چیزی حدودی 700 دلار هست که اگر صادقانه بخوام نظرم رو بگم ، عمرا تولید نمونه ی اصلیش صرف داشته باشه ، دلیل استفاده از این کلاه هم بر میگرده به تطبیق خیلی زیادش با تجهیزاتی مثل دید در شب و گوشی های هوشمند جدید (electronic hearing protection ) که قابلیت فیلتر کردن و حذف صدای تیراندازی رو در کنار تقویت قدرت شنیداری سرباز ، داره ... البته در بخش تجهیزات الکترونیک بیشتر در موردشون صحبت می کنم
اما کلاه ، به نظر بهتره از همون کلاه های pasgt استفاده بشه که در ایران هم به تولید میرسه و سطح حفاظت یکسانی با نمونه های جدید داره یا در بهترین حالت نمونه ی بروز شده ی این کلاه مورد استفاده قرار بگیره ...
کلاهخود pasgt تولید ایران
جلیقه
جلیقه ی مورد استفاده در این پروژه اصلا مناسب نیست و صرفا یک جلیقه خشاب محسوب میشه و محل قرار گیری تبلت و پردازنده درش در بدترین نقاط ممکن در نظر گرفته شده
خبری از پلیت سرامیکی نیست ، و کولار هم مشاهده نشده
پردازنده ی اصلی دقیقا در قسمت پشت سرباز قرار گرفته که به هیچ عنوان مکان مناسبی نیست ، هم آسیب پذیری خود پردازنده میره بالا هم قابلیت حمل کوله پشتی رو از سرباز صلب می کنه
شرایطی رو در نظر بگیرین که نیاز باشه سرباز سریعا به پشت دراز بکشه یا سریعا سینه خیز بشه ... قطعا سیتم دچار آسیب میشه ...!
بهتره به فکر طراحی یک جلیقه خشابی باشن که قابلیت استفاده و پوشیده شدن بر روی جلیقه های ضد گلوله ی تولید داخل و یا قابلیت حمل پلیت سرامیکی یا استیلُ دارا باشه و در عین حال مکان یابی مناسبی برای تجهیزات الکترونیک درش انجام گرفته باشه
برای مثال بهتر بود پردازنده ی اصلی در بغل جلیقه و در یک کیف مجزا تعبیه میشد
نصویر جلیقه ی تولید داخل
تصویر نوعی پلیت کریر ( معمولا پلیت استیل AR500 درشون استفاده میشه که به راحتی گلوله های ثاقب 51*7.62 رو دفع می کنه ... )
تصویر chest rig d3 ، یکی از بهترین جیب خشاب های حال حاضر دنیا که قابلیت تطبیق بالایی با انواع پلیت کریر ها و جلیقه های ضد گلوله رو داره
سلاح
سلاح مورد استفاده در این سیستم به نظر تنها مزیتش هست ... اسلحه ی مصاف که جداگانه در تاپیکی مجزا نقدش کردم
مقایسه کنین با اسلحه ی سما و ببینین در این سال ها چقدر پیشرفت کردیم
تجهیزات الکترونیک و قابلیت ها
این سیستم تشکیل میشه از یک پردازشگر اصلی ، یک باتری 10 هزار میلی آمپر ساعتی با توان شارژدهی 4 یا حداکثر 5 ساعته ، نشانگر دوست از دشمن ، نمایشگر قابل اتصال برو روی دست ، دوربین ، هدست هدایت استخوانی ، تشخیص دهنده ی علائم حیاتی و صفحه ی کلید کنترل که خودش شامل دکمه ی کنترل بیسیم ، ارسال اطلاعات سرباز برای نیرو های دیگه و فرماندهی ، دکمه ی ریست و... میشه
این که این سیستم خوبه ، لینک می کنه نیرو های رو ، قابلیت ارسال تصاویر داره و... همه خوبه
ولی من می خوام معیابش رو بگم
متاسفانه جنس پردازش گر پلیمری هست و در صورتی که اکثرا یونیت پردازشگر در نمونه های خارجی آلمینیومی هست تا بقاع پذیری بالایی در میدون جنگ داشته باشن
باتری عملکرد ضعفی نسبت به نمونه های مشابه خارجی داره و زمان خیلی کمی رو میتونه شارژدهی کنه
نشانگر دوست از دشمن خیلی بزرگ هست و در جای بدی تعبیه شده . برای مثال میتونستن روی کلاهخود تعبیه اش کنن و با در نظر گرفتن باتری جداگانه اونُ از سیستم اصلی جدا کنن
مورد دیگه هم اینه که به خاطر داشتن چراغ بزرگ ، در صورت استفاده در شب در تجهیزات دید در شب نور زیادی ممکنه از خودش تولید کنه که با توجه به مجهز بودن دشمنان به این سیستم ها به راحتی باعث لو رفتن مکان سرباز ها میشه ...
نمایشگر و تبلت در نظر گرفته شده محافظت خیلی ضعیفی دارن و در صورت وارد شدن ضربات جزئی به راحتی از سرویس خارج میشن در صورتی که تبلت های نظامی مورد استفاده در پروژه های سرباز آینده ی کشور های دیگه قابلیت بقاع پذیری و محافظت بالایی دارن
نمونه های خارجی اکثرا از نمایشگر چشمی و دوربین روی اسلحه برخوردار هستن که بهتر از نمایشگر روی دست عمل می کنن
هدست مورد استفاده شاید عملکرد خوبی داشته اما مناسب محیط نبرد نیست ، گوشی های نظامی جدید قابلیت محافظت بالایی دارن و به راحتی صداهای انفجار و شلیک رو فیلتر می کنن و در عین حال باعث تقویت صدای های دیگه میشن
برای مثال اگر شلیک در کنار شما صورت بگیره سیستم در کسری از ثانیه صدای شلیک رو فیلتر ولی صدای پچ پچ سرباز کناری تون رو به وضوح پخش می کنه !
[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10203/HP051_500_1.JPG][/url]
صحبت آخر
به نظر این پروژه صرفا یک نمونه ی اولیه هست و راه زیادی برای به بلوغ رسیدن در پیش داره ، به هر حال جا داره از این گروه حمایت بشه تا بتونن نمونه های بهتری رو طراحی کنن
بنده هم به دلیل کم بودن اطلاعاتم در این زمینه و تنها مطالعه بر روی سیستم مشابه ratnik روسی زیاد نتوسنتم تخصصی نقدش کنم و همونطور که خودتون دیدین و خوندین بیشتر نظر شخصیه خودم رو در مورد سرو گفتم
( احتمالا خیلی سخت تونستین بخونین ، چون اصلا ویرایش نکردم و همونطور که حرف زدم تاپیکُ هم نوشتم و از این بابت معذرت می خوام ، حسش نیست ... یه چند وقتی هست دچار این مشکل شدم )
از دوستان و اساتید هم خواهش می کنم در تکمیل کردن این تاپیک بنده رو یاری کنن
با تشکر
فقط برای میلیتاری
نویسنده : محمد سالم اسرمی