اخبار برترعلمی " اخبار برتر علمی"

sadra91 · آذر 94

باسلام

کشف ترکیبات شیمیایی دوست دار حیات درون انسلادوس قمر زحل

تصویر برداری کاسینی از پدیدار شدن انسلادوس از پشت قمر بزرگتر زحل (دئونه) در زوج شدن کیهانی در ۱۵ سپتامبر

پس از مشخص شدن وجود اقیانوس در زیر سطح یخ زده انسلادوس قمر زحل اینک شواهد بدست آمده نشان از این دارد که آب این اقیانوس در تماس با سنگ های بستر آن تقریبا دارای pH قلیایی همانند آب و صابون بوده وباعث ایجاد مواد شیمیایی بالقوه دوستدار حیات شده است ٬ دانشمندان در حال جستجو کردن شواهدی از فرایند هیدروترمال ( فعل وانفعالات آب و مواد محلول در آن در فشار و دمای بالا و تشکیل انواع خاصی از سنگها )در اعماق آبهای این قمر هستند .

این اطلاعات توسط فضای پیمای مدارگرد کاسینی ناسا که در ماه اکتبر نفوذی عمیق به سمت توده مه ویخ قطب جنوبی انسلادوس داشت ارسال گردید ٬ قمری با گستردگی ۳۱۰ مایل که به عنوان یکی از مکانهای احتمالی تشکیل حیات خارج از زمین شناخته می شود.
جاناتان لونین دانشمند سیاره شناس دانشگاه کرنل در کنفرانس اتحادیه ژئو فیزیک آمریکا در سان فرانسیسکو می گوید« این واقعا یک جهان با یک محیط قابل زندگی در داخل آن است»

تجزیه و تحلیل اولیه گذر کاسینی از ارتفاع بیش از ۴۵ کیلومتری این قمر در ۲۸ اکتبر نشان می دهد که اقیانوس زیر سطحی انسلادوس دارای منبعی از گازهای حاصل از واکنش و فعل و انفعالات شیمیایی آب با سنگهای بستر دریاست .

کریستوفر گلین ژئوشیمیدان دانشگاه تورنتو و موسسه تحقیقات جنوب غربی بودلر کلرادو می گوید :
PH بالا موضوع قابل ملاحظه ایست و اینکه چگونه بوجود آمده؟ شاید آنچه در انسلادوس رخ داده وامروز هم می تواند اتفاق افتد حاصل واکنش های ژئو شیمیایی بین سنگ های غنی از آهن و منیزیم زیر پوسته این قمر باآب اقیانوس باشد.
او می گوید این واکنش های منجر به ایجاد PH بالا به عنوان Serpentinization شناخته می شوند( ایجاد نوعی از سنگ های با منشا رسوبی بر اثر فعل و انفعالات شیمیایی آب با مواد زیر پوسته زمین) و نمونه مشابه آن در زمین منافذ هیدروترمال قلیایی در وسط اقیانوس اطلس می باشد.
یکی دیگر ازپیامدهای ژئو شیمیایی Serpentinization تولید گاز هیدروژن است ٬ هرچند تلاشها جهت یافتن نشانه هایی از هیدروژن در گازهای انسلادوس تا به حال نتایج قطعی نداشته است ولی این گاز می تواند پیامدهای قابل توجه در چشم انداز زندگی داشته باشد٬ زیرا هیدروژن می تواند هدایت گر و محرک در سنتز و پیوند بین مولکولهای آلی باشد‌.

فضای پیمای کاسینی که برای بیش از ۱۱ سال در مدار سیاره زحل در حال گردش است ٬ روز شنبه آخرین گذر خود را برفراز انسلادوس انجام می دهد.

http://news.discovery.com/space/alien-life-exoplanets/life-friendly-chemistry-revealed-inside-enceladus-151215.htm ویرایش شده در آذر 94 توسط sadra91

naserr · بهمن 95

رونمایی از لباس فضانوردی فضاپیمای استارلاینِر

کمپانی بوئینگ 3 روز پیش برای نخستین بار از لباس جدید فضانوردی که سرنشینان فضاپیمای استارلاینِر آن را میپوشند رونمایی کرد .

این لباس جدید که با همکاری کمپانی توانمند و مشهور " دیوید کلارک " توسعه پیدا کرده ، " بوئینگ بلو " یا " آبی بوئینگ " نام دارد و از انواع مشابه قبلی بسیار سبک تر ، راحت تر ، کاربُردی تر و دارای محافظت بیشتری میباشد .

قابلیت تحرّک در حالت فشرده شده ( فشار هوای درون لباس ) این لباس بیشتر است و همچنین 40 درصد وزن سبک تری از لباس قبلی ناسا دارد . لایه های خلاقانه جدید باعث میشود فضانوردان خنک بمانند و دیگر خبری از عرق ریختن های آزار دهنده در لباس فضایی نخواهد بود .

مواد جدید به کار رفته در این لباس سبب میشود تا بخار آب از آن خارج شده ولی هوا درون لباس باقی بماند .

این لباس با الگو قرار دادن لباس های فضایی پیشین ، تمامی استاندارهای ایمنی و کارایی ناسا را رعایت میکند و با بهره گیری از فناوری های بسیار پیشرفته ، راه را برای سفرهای مداری به ایستگاه فضایی بین المللی هموار مینماید .

دستکش های سازگار با صفحات لمسی ، امکان استفاده از صفحات کامپیوترهای موجود در کپسول فضایی را برای سرنشینان فراهم میاورد . همچنین کفش های این لباس توانایی تنفّس داشته و در برابر لیز خوردن کاملاً مقاوم هستند .

زیپ های موجود در قسمت بالاتنه به گونه ای طراحی شده اند که تغییر حالت از نشسته به ایستاده را برای افراد بسیار آسان تر از گذشته میکند . همچنین لایه های موجود در روی زانوها و آرنج ها باعث میشود فضانوردان بتوانند دست و پای خود را در زوایای بیشتر و راحت تر حرکت دهند .

این لباس علاوه بر محافظت از سرنشینان در هنگام برخاست از زمین و بازگشت به اتمسفر ، وظیفه برقراری ارتباط شنیداری میان سرنشینان کپسول با یکدیگر و با ایستگاه کنترل زمینی را از طریق سامانه گوشی و دهنی کاملاً جدید و راحت را بر عهده دارد .

کلاه خود این لباس ارتفاع بلند تری نسبت به مدل های پیشین داشته و بر خلاف ساختار سخت و سنگین اسلاف خود ، جنس بسیار نرم و انعطاف پذیری دارد . همچنین با بهره گیری از پنجره ای بزرگ از جنس پلی کربنات ، دید پیرامونی فوق العاده ای را به مسافران استارلاینِر در سفرهای فضایی هدیه میدهد .

امتیازات این لباس را میتوان به طور خلاصه بر شمرد :

* سبکی و قابلیت انعطاف و تغییر شکل و حالت ، مطابق با اندام شخص .

* کلاه خود به لباس متّصل شده و در واقع بخشی از آن است ، در حالی که لباس های پیشین ، از کلاه خود جداشونده و بسیار سنگین استفاده میکردند .

* استفاده از دریچه های خروج هوا ( باد خور ) برای تخلیه گرما و بخار تعرّق بدن ، در عین حالی که فشار هوای درون لباس را فوراً تامین میکند.

این لباس به همراه کفش ها و همگی متعلّقات آن در مجموع 9 کیلوگرم وزن دارد که 4.5 کیلوگرم سبک تر از لباس فضانوردان شاتل فضایی میباشد .

" کریس فرگوسن " مدیر بخش سامانه های ماموریتی و سرنشینان فضاپیمای استارلاینِر و فضانورد بازنشسته ناسا درباره این لباس میگوید :

ما چالش های مهندسی بیشماری را پشت سر گذاشته ایم . لباس های فضایی در اندازه ها ، شکل ها و طرح های متفاوتی معرفی شده اند ، ولی فکر میکنم که این لباس درخور و برازنده بوئینگ و فضاپیمای استارلاینِر است .

" اریک بو " یکی دیگر از فضانوردان میگوید : این لباس شما را زنده نگه میدارد و از همه مهم تر پوشیدن و کار کردن با آن بسیار ساده تر از انواع پیشین است . هر قدر چیزی پیچیده تر باشد ، راه های بیشتری برای خراب شدن وجود دارد پس بنا بر این سادگی بهترین چیز در این زمینه است .

این لباس در حقیقت نقش پشتیبان برای سرنشینان را در شرایط اضطراری ایفا میکند . اگر همه زیر سامانه های پشتیبانی از حیات درون کپسول کار خود را به درستی انجام دهند ، هیچ نیازی به استفاده از لباس فضایی نیست .

فضانوردان باید تمرینات گوناگونی را با این لباس درون استارلاینر انجام دهند تا با روش استفاده درست از دکمه ها و ابزار آلات آشنا شوند . چندین حالت مختلف ورود و خروج به فضاپیما تمرین میشود تا بهترین راه های کار و فعالیت شناسایی شوند .

فضاپیمای استارلاینر میتواند 4 تا 7 سرنشین را به ایستگاه فضایی بین المللی منتقل کند . این فضاپیما به همراه فضاپیمای " دراگون سرنشین دار " از کمپانی اسپیس اِکس وظیفه دارند تا از ابتدای سال 2018 ، فضانوردان آمریکایی را از خاک آمریکا به مدار زمین منتقل کنند.

دو ویدیو از معرفی لباس بوئینگ بلو :

[aparat]MApru[/aparat]

[aparat]NIAKT[/aparat]

http://www.boeing.com/features/2017/01/space-suit-01-17.page

https://www.nasa.gov/feature/new-spacesuit-unveiled-for-starliner-astronauts

http://www.davidclarkcompany.com/aerospace/iva-eva

**gholam22** · اسفند 95

رونمایی جف بزوس از موتور جدید BE-4

به تازگی جف بزوس رئیس شرکت بلو اورجین در حساب توییترش چند عکس از موتور جدید BE-4 منتشر کرده و از اتمام روند مونتاز ان خبر داده است.ظاهرا قرار است ازمایش این موتور به زودی در ایالت تگزاس صورت پذیرد.

این موتور که توانایی تولید 2400 کیلو نیوتون توان رانشی را خواهد داشت فرار است تا قبل از سال 2019 در موشک ولکان نصب و ازمایش گردد.بلو اورجین در نظر دارد تا از این موتور در موشک جدیدش با نام New Glenn استفاده نماید.

**Mosip** · فروردین 96

اولین ماموریت فناوری راداری جدید ناسا

به‌تازگی، سازمان ناسا توانمندی شگرف فناوری راداری جدید خود را با یافتن ماهواره‌ای گمشده در گردش به دور ماه آزموده است.

یافتن و ره‌گیری ماهواره‌ها و زباله‌های فضایی در مدار زمین کار بسیار سختی است و چالش فناوری به شمار می‌رود. حالا اگر قرار باشد یک ماهواره در گردش به دور ماه ره‌گیری شود، کار بسیار سخت‌تر خواهد بود. تلسکوپ‌های نوری نمی‌توانند اجرامی کوچک را در این فواصل رصد کنند. اما آزمایشگاه پیشرانۀ جت یا جی‌پی‌ال (JPL سرواژۀ Jet Propulsion Laboratory)، وابسته به سازمان هوافضای ایالات‌متحده، فناوری راداری جدیدی را به کار گرفته است که می‌تواند فضاپیماها را در مدار ماه نیز ره‌گیری کند. این فناوری می‌تواند به مأموریت‌های بعدی ماه کمک کند.

برای آزمایش توانمندی این فناوری راداری، محققان آزمایشگاه پیشرانۀ جت دو ماهواره را در مدار ماه ره‌گیری کردند؛ یک ماهوارۀ فعال و یک ماهوارۀ گمشده. ماهوارۀ فعال متعلق به سازمان ناساست و مدارگرد شناسایی ماه یا به‌ اختصار ال‌آر‌اُ (LRO سرواژه Lunar Reconnaissance Orbiter) نام دارد. پیدا کردن مدارگرد شناسایی ماه آسان‌تر بوده است چون به دلیل فعال بودن این مأموریت اطلاعات محل دقیق آن وجود دارد. ماهوارۀ غیرفعال چاندریان-۱ نام دارد که سازمان فضایی هندوستان در سال ۱۳۸۷ آن را به مدار ماه فرستاد. فعالیت این ماهواره در شهریور ۱۳۸۸ به پایان رسید. پس از گذشت بیش از هفت سال از پایان آن مأموریت، از موقعیت دقیق چاندریان-۱ اطلاعی در دست نبود و عملاً یک ماهوارۀ گمشده به حساب می‌آمد. پوستۀ ماه پر است از نواحی با جرم فشرده که میدان گرانشی در آن‌ها قوی‌تر از میانگین است. این نواحی می‌توانند در درازمدت مدار ماهواره‌ها را دچار تغییر کنند و حتی باعث سقوط آن‌ها روی سطح ماه شوند.

کارشناسان آزمایشگاه جی‌پی‌ال برای پیدا کردن ماهواره‌ها در اطراف ماه از ارسال ریزموج (ماکروویو) از آنتن‌های زمینی و تحلیل امواج بازتاب شده بهره می‌گیرند. برای یافتن ماهوارۀ چاندریان-۱ ریزموج قدرتمندی از آنتن ۷۰ متری شبکه فضای دوردست گلدستون (Goldstone Deep Space Communications Complex) متعلق به جی‌پی‌ال که در کالیفرنیای امریکا قرار دارد به سمت ماه ارسال شد. سپس امواج بازتابی از ماه با آنتن صد متری رادیوتلسکوپ گرین بَنک (Green Bank)، در ویرجینیای غربی در امریکا، دریافت شد. بررسی امواج دریافتی نشان داده است که چاندریان-1 هنوز در مداری ۲۰۰ کیلومتری بالای سطح ماه در گردش است.

جدای از معلوم نبودن موقعیت فعلی، چالش دیگر برای پیدا کردن چاندریان-1 اندازۀ کوچک آن بود. این ماهوارۀ مکعبی تنها به ابعاد یک و نیم متر است و پیدا کردن چنین ابعاد کوچکی در فاصلۀ ماه بسیار دشوار بود. پیدا شدن این ماهواره توانمندی فوق‌العادۀ فناوری ره‌گیری راداری جدید ناسا را اثبات کرد.

ازاین‌پس، جی‌پی‌ال می‌تواند با همکاری رادیوتلسکوپ‌های بزرگ زمینی به ره‌گیری ماهواره‌ها و فضاپیماها در اطراف ماه بپردازد.

https://www.jpl.nasa.gov/news/news.php?feature=6769

بخشی از نوشتار از مجله نجوم

برای اطلاع از برنامه های راداری دیگر ایالات متحده در فضا به این دو تاپیک ارزشمند جناب مهدوی مراجعه بفرمایید:

http://www.military.ir/forums/topic/29546-%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-6-%D9%85%DB%8C%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%AF-%D8%AF%D9%84%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D9%85%D8%AA%D8%AD%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%87%D8%B2%DB%8C%D9%86%D9%87-%D8%AF%D8%B1/

http://www.military.ir/forums/topic/27768-%D8%AD%D8%B5%D8%A7%D8%B1-%D9%81%D8%B6%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D9%84%D8%A7%DA%A9%D9%87%DB%8C%D8%AF-%D8%B1%D8%B3%DB%8C%D8%AF/

ویرایش شده در فروردین 96 توسط Mosip

naserr · فروردین 96

آزمایش زیپ لاین نجات فضانورد توسط ULA

به تازگی کمپانی یو ال اِی آخرین آزمایش سامانه خروج اضطراری یا EES را به پایان رساند . این سامانه توسط گروه صنعتی " تِرا نُوا " طراحی شده و ساختاری مشابه زیپ لاین ( طناب آویز انتقال ) های معمولی داشته و برای جا به جایی بسیار سریع سرنشینان فضاپیمای استارلاینِر ساخت بوئینگ در ماموریت های آینده طراحی شده است .

استفاده از زیپ لاین ، سریع ترین راه برای انتقال افراد از ارتفاع بالای سکوی پرتاب به سطح زمین و در فاصله ای ایمن میباشد و توانایی انتقال 20 نفر شامل عوامل پروازی و زمینی را دارد .

این زیپ لاین به طبقه 12 برج دسترسی سرنشینان و در ارتفاع 52 متری از سطح زمین متصل است و انتهای آن بر روی زمین و در فاصله 410 متری از راکت قرار دارد . در آن نقطه پناهگاهی ایمن در عمق 12 متری سطح زمین قرار دارد که گنجایش نگداری از 20 نفر در مدت 24 ساعت را دارد .

پس از نشستن و آغاز حرکت ، در مدت 30 ثانیه سرعت سرنشین به 65 کیلومتر در ساعت رسیده و در انتهای مسیر و بر روی هر کابل ، فنرهایی برای کاهش سرعت و فرود آرام تعبیه شده . سرنشین میتواند با دستگیره مخصوص میزان ترمز و سرعت خود را تنظیم کند .

در گذشته نیز از سامانه ای مشابه به نام " اسلاید وایر " برای شاتل فضایی استفاده میشده ولی به کابین های بزرگی مجهز بود که میتوانست تعداد سرنشین بیشتری حمل کند . ولی سامانه جدید برای هر نفر به صورت جدا طراحی شده و برتی چشمگیری نسبت به گونه قبلی دارد .

http://www.ulalaunch.com/ula-completes-crew-emergency-egress-system.aspx

http://spaceflight101.com/crew-emergency-egress-system-installed-at-slc-41/

**Mosip** · مرداد 97

کشف دریاچه ای از آب مایع! زیر سطح مریخ

برداشت هنری از فضاپیمای مارس اکسپرس بر فراز قطب جنوب بهرام، و نمایی راداری از یک بخش آن

رنگ آبی پررنگ نماینده‌ی بیشترین بازتاب است که به گفته‌ی دانشمندان نشانگر آب مایع است

داده‌های ماهواره‌ای نشان می‌دهند که دریاچه‌ی بزرگی از آب مایع زیر یک لایه‌ی کلفت یخ سطحی این سیاره پنهان شده.

اگرچه سیاره ی بهرام (مریخ) سردتر از آنست که آب خالص بتواند در آن به حالت مایع باشد، ولی در عوض سرشار از نمک‌های کلسیم، منیزیم، و سدیم است که دمای یخ زدن (انجماد) آب‌هایش را پایین می‌آورد. همین می‌تواند آب را در دماهایی به پایینیِ ۷۴ درجه ی سانتیگراد زیر صفر هم به حالت مایع نگه دارد.

برخلاف یافته‌های پیشینِ آب در بهرام، که یا یخ‌زده بودند یا اگر هم مایع بودند به شدت فصلی بودند، این ذخیره‌ی آب به نظر می‌رسد مایع پایدار است. روبرتو اوروزی از بنیاد ملی اخترفیزیک در بولونیای ایتالیا می‌گوید: «این تنها جاییست که آب در آن تا مدتی دراز به حالت مایع پایدار می ماند.»

اوروزی و همکارانش به کمک ماهواره‌ی مارس اکسپرس، نگاهی به زیر یخ‌های کلاهک یخی قطب جنوب سیاره انداختند. این دریاچه با پهنای ۲۰ کیلومتر و فاصله‌ی ۱.۵ کیلومتر زیر سطح، در عکس‌های راداری روشن‌تر از دیگر بخش‌های زیر سطح دیده می‌شد.

اوروزی می‌گوید این دریاچه بی‌اندازه سرد و شور است، ولی می‌تواند زیست‌پذیر باشد، همان گونه که روی زمین در چنین شرایطی می‌توان میکروب زنده یافت: «اینجا جاییست که انتظار نمی‌رود جانداران زندگی راحتی داشته باشند، ولی از روی همسان‌های زمینی می‌توان وجود زندگی را در آن هم امکان‌پذیر دانست.»

Detecting_buried_water_with_radar_node_f

پژوهش خطرناک

یافتن این دریاچه کار سختی بود، زیرا از پیش می‌دانستیم که آشکارساز راداری مارس اکسپرس برای چنین سنجش‌هایی نامطمئن است. در حقیقت این پژوهشگران برای برنامه‌نویسیِ دوباره‌ی نرم‌افزار آشکارساز، آن هم هنگامی که فضاپیما دارد به گرد سیاره می‌چرخد باید قمار می‌کردند. واقعا احتمال داشت یک نقص جدی پدید بیاید، ولی به گفته‌ی اوروزی، همه چیز به خیر گذشت.

تصویر راداری- برشی از سطح قطب جنوب بهرام که لایه‌های زیرش را نشان می‌دهد. نوار افق بالاتر از همه، یخ سطح بهرام را نشان می‌دهد. تا ژرفای پایین‌تر، حدود ۱.۵ کیلومتر، ردیف ته‌نشست‌های یخ و خاک را می‌بینیم. پایین‌ترین لایه، بخش مرکز آن که به پهنای ۲۰ کیلومتر است، بسیار روشن‌تر (بازتابندگی بیشتر) نسبت به همه‌ی جاهای دیگر دارد که برداشت دانشمندان از آن، یک ذخیره‌ی آب مایع است.

پس از آن، دانشمندان باید منتظر فرصتی برای دیدن قطب جنوب می‌ماندند. مارس اکسپرس تنها زمانی می‌توانست داده‌های خوبی به دست بیاورد که به هنگام شب، نزدیک منطقه‌ی قطب جنوب باشد، زیرا نور روز می‌توانست با داده‌های آن تداخل پیدا کند. در مدت ۳ سال، این فرصت کمتر از ۳۰ بار پیش آمد، ولی خوشبختانه همین هم برای رسیدن به نتیجه بسنده می‌کرد.

جفری پلات از آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا هشدار می‌دهد که اگرچه این کشفی نویدبخش به نظر می‌رسد ولی برای تایید نیاز به پژوهش‌های بیشتر دارد. به گفته‌ی او، آنچه که عکس‌های راداری نشان داده می‌تواند چیزهای دیگری هم باشد، از جمله آرایش ویژه‌ای از یخ دی‌اکسید کربن، و یا یخ آب بسیار خالص.

پلات می‌گوید: «اگر نتایج تایید شود، بزرگ‌ترین رویداد درباره‌ی وجود آب مایع در روزگار کنونی بهرام خواهد بود. این آشکارا می‌تواند بر شناخت ما از تاریخ اقلیمی و امکان زیست‌پذیری این سیاره تاثیر بگذارد.»

گزارش این دانشمندان روز ۲۵ ژوییه در نشریه‌ی ساینس منتشر شد.

منبع و مطالعه بیشتر:

https://1star-7skies.blogspot.ae/

https://www.newscientist.com/article/2174955-massive-lake-of-water-found-beneath-mars-south-pole-could-host-life/

https://www.sciencemag.org/news/2018/07/liquid-water-spied-deep-below-polar-ice-cap-mars

http://www.sci-news.com/space/mars-express-reservoir-liquid-water-06239.html

https://www.sciencealert.com/vast-liquid-water-reservoir-found-on-mars-radar-planum-australe-subglacial-lake