Recommended Posts

جلوشه، من توی یه نمایشگاه به مناسبت هفته دفاع مقدس دیدم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

این چندتا عکسم برای فتح عزیز!اختصاصی!

 

برای همون موقع ها!

 

که قبلا تو پست هاش علاقه مندی به مهندسی رزمی رو اشاره کرده بود!

 

icon_cheesygrin

labvzdnw5nljag7b6v4g.jpg

 

vhtrvv0q20ox3grm59fg.jpg

 

z5gz0g0jlyvseea90m5g.jpg

 

 

اینم نمای زیبایی از قله های مرتفع کوردستان ایران!و یک رزمنده عزیز!

s3sspgut6phzwkyf5uxq.jpg

  • Upvote 7
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

این هم که از این ریل های استاندارد نصب تجهیزات نداره  :-(

 

img23~2.jpg

به نظر میاد هنوز به جمع بندی و انتخاب طرح نهایی نرسیدن.این همون طرح ابتداییه که قرار بود بعدا ریل پیکاتینی بهش اضافه بشه و سلکتور آتش به جلو منتقل بشه.ولی به نظر میاد هنوز دارن بررسی می کنن ببینن ارزش داره طرحو گسترش بدن یا نه.باید ببینیم بلاخره  فاتح میاد یا ام16 یا همین سلاحهای موجود ارتقا پیدا می کنن.در صورت تصویب طرح کارا (آذرخش) احتمالش کمه که ریل پیکاتینی بهش اضافه بشه.ریل پیکاتینی بدرد نیروهای مخصوص میخوره و اونها هم به احتمال زیاد از ام16آ4 استفاده می کنن. کارا برای نیروهای پیاده عادی گزینه واقعا خوبیه چون دقت و قدرت مناسبی داره.در مورد نامگذاری به شخصه اسم های ساده و شماره داری مثل ام16 یا ژ36 رو به چنین اسمهایی ترجیح میدم.شایذ انتخاب اسم جدید برای طرح کارا (آذرخش) نشونه اینه که این طرح قبول شده وقراره شاهد بکارگیری گسترده این سلاح باشیم!! 

ویرایش شده در توسط airborn
  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نظر میاد هنوز به جمع بندی و انتخاب طرح نهایی نرسیدن.این همون طرح ابتداییه که قرار بود بعدا ریل پیکاتینی بهش اضافه بشه و سلکتور آتش به جلو منتقل بشه.ولی به نظر میاد هنوز دارن بررسی می کنن ببینن ارزش داره طرحو گسترش بدن یا نه.باید ببینیم بلاخره  فاتح میاد یا ام16 یا همین سلاحهای موجود ارتقا پیدا می کنن.در صورت تصویب طرح کارا (آذرخش) احتمالش کمه که ریل پیکاتینی بهش اضافه بشه.ریل پیکاتینی بدرد نیروهای مخصوص میخوره و اونها هم به احتمال زیاد از ام16آ4 استفاده می کنن. کارا برای نیروهای پیاده عادی گزینه واقعا خوبیه چون دقت و قدرت مناسبی داره.در مورد نامگذاری به شخصه اسم های ساده و شماره داری مثل ام16 یا ژ36 رو به چنین اسمهایی ترجیح میدم.شایذ انتخاب اسم جدید برای طرح کارا (آذرخش) نشونه اینه که این طرح قبول شده وقراره شاهد بکارگیری گسترده این سلاح باشیم!! 

اولا این سلاح چه برتری نسبت به G.3 های فعلی ارتش داره جز طول کوتاه تر..ایا قدرت و دقت فدا نشده البته از استهلاک و صدای گوش خراشش که بگذریم؟؟؟ این اقا اینقدر تو اون مجله ناله کردن تا این طرح خنده دار به زور به ارتش تحمیل شد! بخشی از حرفهاتون دقیقا نظر فرماندهان ارتشو طلایی کرد برای من؟ مگه نیروی پیاده بی ارزش هست که هر سلاخیو بدیم دستش؟ اقایون قرن 21 هست این دوربینش کجا هست ؟ شما به قسمتی که چانه قرار میگیره دقت کنید تو افتاب سوزان دوروزه میپوسه و از بین میره؟ فوم براش گذاشتن؟؟؟؟ هی ما بگیم هی شما یا پاک کنید یا !!!!!!بهترین گزینه برای ارتش همون G3A4 هست سلاحی کارا تقویت و بروز شده ما با توجه به توان داخلیمون میتونیم به یه سلاح مناسب بر پایه و کالیبر و قدرت و دقت G3 برسیم بشرطی که هر طرح خنده دار و مسخره ای رو بزرگ نکنیم .


راستی پهپادهای ارتش که رونمایی و کاربردشون نشون داده شده سبب شده تا مقالاتی هم نوشته بشه مثل این از سایت رادیو فردا!!!!!((((((((((((((((((((((((((هدف از اين سلسله نوشته ها تلاشی است برای ارزيابی توان جمهوری اسلامی در زمينه پهپادی ، کنار زدن دستاورهای غلو آميزِ مطرح شده از سوی فرماندهان سپاه و مقامهای وزارت دفاع وسر انجام مقايسه  اين توان در آينه واقعيات منطقه ای و فراتر. در بخش اول رتبه های ادعائی توان  پهپادی، دستاورد های مشکوک و تامين برخی از قطعات و ملزومات از خارج برای توليد پهپاد، بررسی ميشود.

سابقه بکارگيری هواپيما های بدون سرنشين در ايران به  قبل از انقلاب ۱۳۵۷ برميگردد.  درارتش شاهنشاهی از اين هواپيما ها به عنوان هدف برای آزمايشِ کارآيی موشکهای سطح به هوا وآتش توپخانه ناوهای نيروی دريائی، وهمچنين موشکهای هوا به هوای جنگنده های نيروی هوائی استفاده ميشد. 

اما بعد از انقلاب و در اواسط جنگ ايران و عراق ، هواپيماهای بدون سرنشين، برای اولين بار و به گونه ای ابتدائی،  برای ماموريت های شناسائی، فيلم برداری از مواضع دشمن و کسب اطلاعات بکار گرفته شدند . پس از جنگ فعاليت های گسترده ای برای طراحی و ساخت هواپيماهای بدون سرنشين (يا پهپاد ، مخفف پرنده هدايت پذير از راه دور)  در صنايع دفاعی و چند دانشگاه  کشور آغاز شد که همچنان ادامه دارد. در حال حاضر شرکت هواپيما سازی ايران (هسا) و صنايع هوائی قدس از مهمترين مراکز طراحی و توليد پهپاد اند. 

 اسامی مهمترين پهپاد هائی که جمهوری اسلامی تاکنون توليد کرده است، عبارتند از: ابابيل (نوع بی، اِس و تی)؛ صائقه (۱،۲)؛ تلاش (۱، ۲)؛ مهاجر (۱، ۲، ۳،۴)؛ طوفان؛  باز؛ چابک پر؛ تيزپر؛ سهند؛ طوفان؛ حازم؛ زحل؛ سفره ماهی؛ کرّار؛ سرير؛  حماسه ؛ شاهد ۱۲۹؛ و فُطرس.  به طور کلی  پهپاد های ساخته شده در ايران را ميتوان به سه دسته تقسيم کرد: پهپاد های با بُرد و سقف پروازی کوتاه ( مانند تلاش ۱ ويژه  آموزش خلبانی پهپاد ها) ؛ پهپاد های با بُرد و سقف پروازی متوسط (مانند مهاجر ۲، ۳ با سقف پروازی تا ۱۲۰۰۰ پا، ويژه مراقبت هوائی و شناسائی) ؛ وسر انجام  پهپاد های با بُرد و سقف پروازی بلند (مانند پهپاد مسلحِ شاهد ۱۲۹ بابرد ۱۷۰۰ کيلومتر، سقف پروازی ۲۵ هزار پا و ومداومت پروازی ۲۴ ساعت).
 

سه سال پيش، سپاه پاسداران از شکار يک پهپاد آمريکائی مدل "آر کيو ۱۷۰" در آسمان ايران خبر داد. به تازگی ، سپاه پاسداران اعلام کرده است که متخصصان کشور موفق شده اند با مهندسی معکوس ، نمونه ايرانی پهپاد  مذکور را توليد کنند. فيلم پرواز اين پرنده  روز۲۱ آبان ۹۳ از طريق سيمای جمهوری اسلامی به نمايش گذاشته شد. 

رتبه های ادعائی

در سه سال گذشته فرماندهان سپاه ، مقامهای وزارت دفاع و صنايع نظامی کشور، و رسانه های جمهوری اسلامی در تشريح دستاوردهای کشور در زمينه پهپاد ها، رتبه های مختلف ومتضادی به ايران داده اند.

حسين سلامی، جانشين فرمانده سپاه پاسداران ، در آذر ۹۰ ۱۳ گفت: «ايران دومين کشور [دنيا] در حوزه فناوری پهپاد است.»

محمد  اسلامی، معاون وزير دفاع در امور تحقيقاتی و صنعتی، در بهمن ۱۳۹۱  رتبه بندی تازه ای به ايران داد و تاکيد کرد: «جمهوری اسلامی در حوزه نظامی در بين ۱۰ کشور اول دنيا قرار دارد و در حوزه فناوری پهپاد، جز پنج کشور دنيا است.»

 در بهمن ماه همين سال، ابوالفضل طالبی، کارشناس هوا فضا و عضو هيئت مديره جامعه متخصصين پرواز، در مصاحبه ای با راديو ايران  تصريح کرد: «ايران در منطقه رتبه نخست را در ساخت و طراحی پهپاد ها دارد.»

نه ماه بعد، ۲۷ آبان ۱۳۹۲، وب سايت شبکه خبر جمهوری اسلامی، در تشريح جايگاه ايران در  توليد و توسعه پهپاد ها نوشت: «جمهوری اسلامی در منطقه رتبه نخست و در جهان رتبه چهارم را در زمينه پهپاد و همچنين علم پهپاد که در اصل علم جنگ الکترونيک ميباشد و ...[همچنين] تکنولوژی هوا فضا که جز تکنولوژی برتر ميباشد،  به خود اختصاص داده است.»

در همين رابطه، در ارديبهشت ۱۳۹۳، روزنامه مشرق، گزارش کرد: «ايران سومين سازنده پهپاد های مجهز به موشک در دنيا است.»

 روز ۱۹ آذر ۱۳۹۳، خبرگزاری فارس نيز به نقل از حسين سلامی نوشت:«پهپاد های ما ميتوانند ۳۰۰۰ کيلومتر را با فناوری رادارگريز طی کرده و تصاويری از ميدان ديد خود تهيه کنند و به لحظه آن اطلاعات را منتقل کنند.»
 

البته اين رتبه ها ی ادعائی منحصر به  قدرت پهپادی ايران نيست. حسين دهقان، وزير دفاع، به تازگی گفت: «جمهوری اسلامی بعد از آمريکا، روسيه و چين، چهارمين قدرت موشکی جهان است.»

بزرگنمائی ، دستاورهای مشکوک

بی شک ايران در در زمينه ساخت پهپاد ها به پيشرفت های ملموسی نايل شده است ولی ميل وافر مقامهای وزارت دفاع و سرداران سپاه به بزرگنمائی وقُمپز در کردن و در برخی موارد ادعاهای مشکوک در مورد سلاحهائی که هنوز به مرحله توليد نرسيده و يا عملياتی نشده اند، تشخيص سره از ناسره و تعيين دستاوردهای واقعی جمهوری اسلامی را مشکل ميکند. 

آگاهی ما در مورد توان پهپاد های ايران بر پايه اطلاعاتی است که رسانه های تحت کنترل جمهوری اسلامی انتشار ميدهند که معمولاً با تاکيد به  نا کار آمد بودن تحريم های بين المللی عليه ايران ، بزرگنمائی توان صنايع نظامی وخود کفا ئی جمهوری اسلامی درعرصه توليد سلاحها توام است.

نمونه بارز آن رونمائی پيش نمونه و نمايش فيلم پرواز جنگنده "قاهر۳۱۳ " در سال ۱۳۹۱ميباشد که  به گفته محسن کاظمی، فرمانده سپاهِ محمد تهران بزرگ، اين جنگنده ميتواند با "اف  ۱۶"  آمريکا مقابله کند. ولی شمار زيادی از کارشناسان با بررسی ابعاد و اندازه  "قاهر ۳۱۳" و همچنين  پيشرانه ، نمايشگر ها، دستگاههای هدايت پروازی و جايگاه حمل سلاح آن ، به اين نتيجه رسيده اند که  جنگنده   ياد شده چيزی بيشتر از  ماکت پلاستيکی نيست و اينکه فيلم نمايش داده شده در مورد پرواز اين هواپيما در واقع فيلم پرواز يک هواپيمای کنترل شده از راه دوراست.

نمونه ديگر از اين دستاورهای مشکوک، مربوط به پهپاد عمود پروازی است که ايران خبر آزمايش موفقيت آميز  آن را در مهر ماه ۱۳۹۱ به اطلاع عموم رساند. نمونه نهائی اين پهپاد  رادارگريزِ چهار موتوره با شعاع عملياتی ۱۷۰ کيلومتر  و سقف پروازی ۱۲۰۰۰ پا که از آن به عنوان «نخستين پهپاد عمود پرواز جهان» با نام «کوکر -۱» ياد شد، قرار بود که در آذرماه همان سال در نمايشگاه هوائی کيش رونمائی شود. نه  تنها اين وعده  محقق نشد که بررسی عکس های منتشر شده پروازِ اين پهپاد در رسانه های ايران نشان داد که  اين عکس ها با استفاده از نرم افزارهای تصويری از عکس های يک پهپاد عمود پرواز ساختِ دانشگاه چيبا در ژاپن  روبرداری شده است. پهپاد مذکور را اين دانشگاه  با همکاری شرکت «جی اف گرافت» در سال ۱۳۸۶  توليد کرده بود.

در تيرماه ۱۳۹۲، رسانه های جمهوری اسلامی از رونمائی «جديد ترين پهپاد عمود پرواز» ايران به نام «مهناد ۴۱» خبر دادند که توسط يک شرکت دانش بنيان در اصفهان ساخته شد. اين پرنده ۶۸۰ گرم وزن و ۵۶ کيلومتر در ساعت سرعت دارد و برُد ان ۴۰۰ متر است. 

استفاده از فتو شاپ  برای بزرگنمائی و غلو در مورد توانائی جمهوری اسلامی ، مسبوق به سابقه است. کما اينکه در جريان  رزمايش «پيامبر اعظم  ۳» که در تيرماه ۱۳۸۷ برگزارشد، وب سايت سپاه و رسانه های ايران عکسی را منتشر کردند که نشان ميداد چهار موشک همزمان  وبا هم شليک شده اند. عکس های انتشار يافته بعدی از همين رزمايش و مقايسه و ارزيابی آنها با عکس های قبلی نشان داد که در  اصل سه موشک شليک شده بود و موشک چهارم که به احتمال قوی عمل نکرده بود، با استفاده از نرم افزارهای تصويری ، به آن عکس اضافه  شده است. 

نيروی رانش ، تامين قطعات و ملزومات از خارج

بکار گيری عباراتی مانند «خود کفائی»، «طراحی وفناوری کاملاً بومی»، «بی نيازی به غرب» ،  «بی اثر بودن  تحريم های بين المللی» که در بسياری موارد به غلو پهلو ميزند، عبارات محبوب فرماندهان سپاه، وزير دفاع و مقامهای صنايع نظامی جمهوری اسلامی است که درهر فرصت مناسب و به مناسبت های مختلف  به زبان مياورند.

اما شواهد نشان ميدهد که تحريم های بين المللی از سوی سازمان ملل، آمريکا و برخی از کشور های غربی و همچنين برخی از قوانين صادراتی و قرارداد های بين المللی،  محدوديت های ملموسی را برای جمهوری اسلامی  ايجاد کرده است به طوريکه اين کشور نميتواند برخی از قطعات و لوازم مورد نياز را برای توليد پهپادهای بزرگ از بازار آزاد تهيه کند. بسياری از شرکتهای جمهوری اسلامی مانند شرکت صنايع هواپيما سازی ايران و صنايع هوائی قدس مشمول اين تحريم ها هستند.

موتورهای سبک از ملزومات اصلی برای رانش پهپاد اند. به رغم تحريم های اعمال  شده، شواهد نشان ميدهد که ايران در تهيه اين موتور ها و يا قطعات لازم برای توليد آنها  موفق بوده است . دربرخی موارد  ايران خود اين موتورها را  ساخته و يا مونتاژ کرده است.  اکثر پهپاد های ايران  جثه ای کوچک دارند و از نوع تاکتيکی با بُرد کوتاه يا متوسط اند . توليد اين پهپاد های به نسبت ساده ، هزينه  زيادی نميبرد و برای توليد آنها فن آوری ابتدائی کفايت ميکند.  بهمين جهت تهيه قطعات مورد نيازبرای توليد اين نوع پهپاد ها در بازار های جهانی ، بر خلاف  قطعات پيچيده با تکنولوژی پيشرفته ويا قطعاتی که مصارف دو گانه دارند،  توجه فروشندگان خارجی را جلب نميکند و دست يابی به آنها از طريق واسطه ها و يا دلالان اسلحه با چند برابر قيمت بازار امکان پذير است.

گزارش رسانه های غربی ازعلاقه  جمهوری اسلامی به خريد موتور های هوائی از کشور های اروپائی، به ويژه آلمان، حکايت دارد. برپايه برخی از اسناد منتشر شده از سوی ويکی ليکس، ديپلوماتهای آمريکائی در نوامبر سال ۲۰۰۶ به همتايان آلمانی خود هشدار دادند که شرکتهای صوری جمهوری اسلامی تلاش دارند موتورهای هوائی نوع "ليمباخ ۵۵۰ ئی" (موتورچهارسيلندر با قدرت ۵۰ اسب بخار) ، را از شرکت سازنده آن خريداری کنند و سپس آنها را با  بارنامه  قلابی به  شرکت هواپيما سازی ايران ارسال نمايند . 

در فروردين ماه سال جاری ، دادگاه ايالتی فرانکفورت آلمان، دو ايرانی را به دليل فروش شماری از موتور ها ياد شده که برای پهپاد «ابابيل  ۳» به کار گرفته ميشود،  محاکمه کرد. درسطح بين المللی «رژيم کنترل تکنولوژی موشکی» يا (MTCR)، اعضا خود از جمله آلمان  را،  از صدورصادرات برخی  تکنولوژی موشکی و پهپادی منع ميکند. اما ازآنجائيکه،  اين رژيم  شامل  موتورهای هوائی نميشود، به همين جهت دادگاه  فرانکفورت دو ايرانی  مذکور را به  اتهام  نقض قوانين صادراتی آلمان به پای ميز محاکمه کشاند. بررسی لاشه و موتور يک فروند «ابابيل ۳» که در سوريه سقوط کرد،  استفاده از موتورهای آلمانی را تائيد کرده است. 

 به رغم برخی وابستگی ها برای تامين نيروی رانش پهپاد های کوچک با موتورهای پيستونی،  شرکت  صنايع هواپيما سازی در سال ۲۰۱۲ اعلام کرد که قادر به ساختن موتور های توربوفَن برای پهپاد های دوربُرد است – نوعی موتور جت  مناسب برای سرعت های متوسط و بهيمن جهت اغلب هواپيماهای  جت مسافر بری، موتور های توربو فَن دارند. دو سال پيش سرتيپ بيطرف ، جانشين سازمان صنايع هوائی نيرو های مسلح ، اعلام کرد که گام های مهمی در زمينه طراحی و ساختِ توربوفن های سنگين  صورت گرفته است و سال گذشته وزير دفاع ايران نيز براستفاده ازاين موتور های جت  به جای موتور های پيستونی در پهپاد ها تاکيد ورزيد. 

چهار سال پيش، مرداد ۱۳۸۹، جمهوری اسلامی با رونمائی  اولين پهپاد دوربرد خود به نام کرّار اعلام کرده بود که نيروی رانش اين پهپاد را يک موتور توربو جت  ساخت ايران تامين ميکند. 

به نظر بسياری از کارشناسان فنی و هوائی، ممکن است جمهوری اسلامی  قادر به توليد  توربو جت  باشد ولی به يقين نميتوان گفت که صنايع هوائی ايران  بتواند  موتور های توربو فن  بسازد.

ویرایش شده در توسط ia65
  • Upvote 2
  • Downvote 13

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوستان کسی کلیپ گرافیکی امروز اخبار14 دیده

گویا میرلژ را به ماوریک مجهز کردند

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تاپیک دیگه خز شده ول کنین بابا اون زمان دکتر احمدی نژاد بود که نیرو های مسلح پادشاهی میکردن :-(

  • Upvote 8
  • Downvote 20

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوستان کسی کلیپ گرافیکی امروز اخبار14 دیده

گویا میرلژ را به ماوریک مجه

با حرف که نمیشه.یه انیمیشن نشون داد  rolling_on_the_floor  بابا خو واقعیشو نشون بدین چرا طرح گرافیکی؟ :-(  :-(

  • Downvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تاپیک دیگه خز شده ول کنین بابا اون زمان دکتر احمدی نژاد بود که نیرو های مسلح پادشاهی میکردن :-(

 

شوخی بود دیگه این؟

  • Upvote 3
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

تاپیک دیگه خز شده ول کنین بابا اون زمان دکتر احمدی نژاد بود که نیرو های مسلح پادشاهی میکردن :-(

 

اینم از شاهکار های نیروی زمینی تو زمان محمود جون:

http://www.rajanews.com/userfiles/image/%D8%B1%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%8A%D8%B4/%D8%B1%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%8A%D8%B4%20%281%29.jpg

رزمایش علی ابن ابیطالب (ع). (حیف این اسم ها که رو این رزمایش ها (بخونید فضاحت ها) گذاشته میشه)

دقیقا همین کلاه ها، استتار هایی که باعث میشن به این رزمایش امیدوار بشیم (حداقل لباسشون با رنگ محیط بیشتر می خونه)، نحوه ی مجهز کردن افراد به شکل کاملا غیر اصولی (یکی ژ3 داره، یکی کلاش. اگه مهمات یکیشون تموم بشه نمیتونه از اون یکی بگیره). عکس های دیگه هم هست. اون موقع می گفتیم نمیتونیم تجهیزاتو گیر بیاریم. الان که ماشالله کتائب حزب الله عراق هم داره از تسلیحات ما استفاده می کنه فقط خودمون این وسط بی نصیب موندیم.

  • Upvote 6
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

واعدوا لهم ماستطعتم من قوه ومن رباط الخیل ترهبون به عدوالله و عدوکم

 

از قافیه اش خنده آمد خلق را

 

با این وضع نمایش رزمایش نه تنها دشمن ترسی به دل راه نداده که بسیار امیدوار شده که ایران نهایتا درسطح بسیار بسیار پائینی ازنظر توانمندی زمینی  بود هست و خواهد بود

 

همچنان امید فرماندهان محترم به نیروهای جان برکف است که با حداقل امکانات دشمن را به زانو دربیاورند اما این دشمن دیگر عراق نیست که ... 

 

ما درنبرد بعدی تنها امیدمان غیرت سربازان است و بس

از مغز خواب برخی  چیزی بهتر از این درنمی آید پس ما جنگ پرتلفاتی درپیش داریم

خیلی بیشتر از نسبت 8 بر یک چین 

شاید صد بر یک 

اما چیزی که واضح است درنبرد آتی ما به سرعت به سمت جنگ نامتقارن میرویم

چون بلد نیستیم از تجهیزات برای حفظ نیروی انسانی یک حفاظ امنیتی ایجاد کنیم

 

ما درهمطرازی با کشورهای جهان سوم تجهیزات  نیروی زمینی خود را حفظ کرده ایم و بس

  • Upvote 9
  • Downvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تاپیک دیگه خز شده ول کنین بابا اون زمان دکتر احمدی نژاد بود که نیرو های مسلح پادشاهی میکردن :-(

اصلا صحبت محمود رو نکن که دلم از دستش خونه !!!

ویرایش شده در توسط mahdiarmy
  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
در خبرهای پخش شده از رسانه ملی اعلام شد میراژ رو مجهز به 6 موشک ماوریک وطنی که دارای حداکثر برد 27 کیلومتر و جستجوگر تلویزیونی مادون قرمز کردن همچینین گفت که شبیه ساز پرواز میراژ هم به بهره برداری رسیده.
 
خوب خیلی خبر خوبیه ترکیب میراژ و ماوریک برای هر دشمنی میتونه خطرناک باشه
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

جناب MTN1917 از پاسخ شما سپاسگذارم!

__________

کار تمسخر ارتش از تجهیزات گذشت به بدنه نیروها رسید، حالا نه اینکه بقیه آحاد ملت ما به خور و خواب فکر نمیکنن، برای گذران زندگیشون کار نمیکنن، خوب اون بنده خدا که وارد سیستم نظامی میشه، بعد از تحمل سختیهای کار توقع گذران زندگیشم داره، عیب که نیست.

بزرگوار کجای متنی رو که من نوشته بودم شما خوندی و فکر کردی داریم کادر ارتش رو مسخره می کنیم؟؟؟؟

اصلاً خوندی؟

--------------------------------------------

اگه سربازی رو مثلاً سی میلیونتومان بفروشند با پولی که بابت هر نفر می گیرند می تونند سه تا سرباز رو کامل مسلح کنند

منطقی به نظر می رسه

سه تا سرباز با جلیقه ضد گلوله بیشتر از چهارتا سرباز بدون جلیقه دووم میارند

ویرایش شده در توسط mopmop
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اولا این سلاح چه برتری نسبت به G.3 های فعلی ارتش داره جز طول کوتاه تر..ایا قدرت و دقت فدا نشده البته از استهلاک و صدای گوش خراشش که بگذریم؟؟؟ این اقا اینقدر تو اون مجله ناله کردن تا این طرح خنده دار به زور به ارتش تحمیل شد! بخشی از حرفهاتون دقیقا نظر فرماندهان ارتشو طلایی کرد برای من؟ مگه نیروی پیاده بی ارزش هست که هر سلاخیو بدیم دستش؟ اقایون قرن 21 هست این دوربینش کجا هست ؟ شما به قسمتی که چانه قرار میگیره دقت کنید تو افتاب سوزان دوروزه میپوسه و از بین میره؟ فوم براش گذاشتن؟؟؟؟ هی ما بگیم هی شما یا پاک کنید یا !!!!!!بهترین گزینه برای ارتش همون G3A4 هست سلاحی کارا تقویت و بروز شده ما با توجه به توان داخلیمون میتونیم به یه سلاح مناسب بر پایه و کالیبر و قدرت و دقت G3 برسیم بشرطی که هر طرح خنده دار و مسخره ای رو بزرگ نکنیم .

راستی پهپادهای ارتش که رونمایی و کاربردشون نشون داده شده سبب شده تا مقالاتی هم نوشته بشه مثل این از سایت رادیو فردا!!!!!((((((((((((((((((((((((((

هدف از اين سلسله نوشته ها تلاشی است برای ارزيابی توان جمهوری اسلامی در زمينه پهپادی ، کنار زدن دستاورهای غلو آميزِ مطرح شده از سوی فرماندهان سپاه و مقامهای وزارت دفاع وسر انجام مقايسه اين توان در آينه واقعيات منطقه ای و فراتر. در بخش اول رتبه های ادعائی توان پهپادی، دستاورد های مشکوک و تامين برخی از قطعات و ملزومات از خارج برای توليد پهپاد، بررسی ميشود.


سابقه بکارگيری هواپيما های بدون سرنشين در ايران به قبل از انقلاب ۱۳۵۷ برميگردد. درارتش شاهنشاهی از اين هواپيما ها به عنوان هدف برای آزمايشِ کارآيی موشکهای سطح به هوا وآتش توپخانه ناوهای نيروی دريائی، وهمچنين موشکهای هوا به هوای جنگنده های نيروی هوائی استفاده ميشد.


اما بعد از انقلاب و در اواسط جنگ ايران و عراق ، هواپيماهای بدون سرنشين، برای اولين بار و به گونه ای ابتدائی، برای ماموريت های شناسائی، فيلم برداری از مواضع دشمن و کسب اطلاعات بکار گرفته شدند . پس از جنگ فعاليت های گسترده ای برای طراحی و ساخت هواپيماهای بدون سرنشين (يا پهپاد ، مخفف پرنده هدايت پذير از راه دور) در صنايع دفاعی و چند دانشگاه کشور آغاز شد که همچنان ادامه دارد. در حال حاضر شرکت هواپيما سازی ايران (هسا) و صنايع هوائی قدس از مهمترين مراکز طراحی و توليد پهپاد اند.


اسامی مهمترين پهپاد هائی که جمهوری اسلامی تاکنون توليد کرده است، عبارتند از: ابابيل (نوع بی، اِس و تی)؛ صائقه (۱،۲)؛ تلاش (۱، ۲)؛ مهاجر (۱، ۲، ۳،۴)؛ طوفان؛ باز؛ چابک پر؛ تيزپر؛ سهند؛ طوفان؛ حازم؛ زحل؛ سفره ماهی؛ کرّار؛ سرير؛ حماسه ؛ شاهد ۱۲۹؛ و فُطرس. به طور کلی پهپاد های ساخته شده در ايران را ميتوان به سه دسته تقسيم کرد: پهپاد های با بُرد و سقف پروازی کوتاه ( مانند تلاش ۱ ويژه آموزش خلبانی پهپاد ها) ؛ پهپاد های با بُرد و سقف پروازی متوسط (مانند مهاجر ۲، ۳ با سقف پروازی تا ۱۲۰۰۰ پا، ويژه مراقبت هوائی و شناسائی) ؛ وسر انجام پهپاد های با بُرد و سقف پروازی بلند (مانند پهپاد مسلحِ شاهد ۱۲۹ بابرد ۱۷۰۰ کيلومتر، سقف پروازی ۲۵ هزار پا و ومداومت پروازی ۲۴ ساعت).


سه سال پيش، سپاه پاسداران از شکار يک پهپاد آمريکائی مدل "آر کيو ۱۷۰" در آسمان ايران خبر داد. به تازگی ، سپاه پاسداران اعلام کرده است که متخصصان کشور موفق شده اند با مهندسی معکوس ، نمونه ايرانی پهپاد مذکور را توليد کنند. فيلم پرواز اين پرنده روز۲۱ آبان ۹۳ از طريق سيمای جمهوری اسلامی به نمايش گذاشته شد.


رتبه های ادعائی


در سه سال گذشته فرماندهان سپاه ، مقامهای وزارت دفاع و صنايع نظامی کشور، و رسانه های جمهوری اسلامی در تشريح دستاوردهای کشور در زمينه پهپاد ها، رتبه های مختلف ومتضادی به ايران داده اند.


حسين سلامی، جانشين فرمانده سپاه پاسداران ، در آذر ۹۰ ۱۳ گفت: «ايران دومين کشور [دنيا] در حوزه فناوری پهپاد است.»


محمد اسلامی، معاون وزير دفاع در امور تحقيقاتی و صنعتی، در بهمن ۱۳۹۱ رتبه بندی تازه ای به ايران داد و تاکيد کرد: «جمهوری اسلامی در حوزه نظامی در بين ۱۰ کشور اول دنيا قرار دارد و در حوزه فناوری پهپاد، جز پنج کشور دنيا است.»


در بهمن ماه همين سال، ابوالفضل طالبی، کارشناس هوا فضا و عضو هيئت مديره جامعه متخصصين پرواز، در مصاحبه ای با راديو ايران تصريح کرد: «ايران در منطقه رتبه نخست را در ساخت و طراحی پهپاد ها دارد.»


نه ماه بعد، ۲۷ آبان ۱۳۹۲، وب سايت شبکه خبر جمهوری اسلامی، در تشريح جايگاه ايران در توليد و توسعه پهپاد ها نوشت: «جمهوری اسلامی در منطقه رتبه نخست و در جهان رتبه چهارم را در زمينه پهپاد و همچنين علم پهپاد که در اصل علم جنگ الکترونيک ميباشد و ...[همچنين] تکنولوژی هوا فضا که جز تکنولوژی برتر ميباشد، به خود اختصاص داده است.»


در همين رابطه، در ارديبهشت ۱۳۹۳، روزنامه مشرق، گزارش کرد: «ايران سومين سازنده پهپاد های مجهز به موشک در دنيا است.»


روز ۱۹ آذر ۱۳۹۳، خبرگزاری فارس نيز به نقل از حسين سلامی نوشت:«پهپاد های ما ميتوانند ۳۰۰۰ کيلومتر را با فناوری رادارگريز طی کرده و تصاويری از ميدان ديد خود تهيه کنند و به لحظه آن اطلاعات را منتقل کنند.»


البته اين رتبه ها ی ادعائی منحصر به قدرت پهپادی ايران نيست. حسين دهقان، وزير دفاع، به تازگی گفت: «جمهوری اسلامی بعد از آمريکا، روسيه و چين، چهارمين قدرت موشکی جهان است.»


بزرگنمائی ، دستاورهای مشکوک


بی شک ايران در در زمينه ساخت پهپاد ها به پيشرفت های ملموسی نايل شده است ولی ميل وافر مقامهای وزارت دفاع و سرداران سپاه به بزرگنمائی وقُمپز در کردن و در برخی موارد ادعاهای مشکوک در مورد سلاحهائی که هنوز به مرحله توليد نرسيده و يا عملياتی نشده اند، تشخيص سره از ناسره و تعيين دستاوردهای واقعی جمهوری اسلامی را مشکل ميکند.


آگاهی ما در مورد توان پهپاد های ايران بر پايه اطلاعاتی است که رسانه های تحت کنترل جمهوری اسلامی انتشار ميدهند که معمولاً با تاکيد به نا کار آمد بودن تحريم های بين المللی عليه ايران ، بزرگنمائی توان صنايع نظامی وخود کفا ئی جمهوری اسلامی درعرصه توليد سلاحها توام است.


نمونه بارز آن رونمائی پيش نمونه و نمايش فيلم پرواز جنگنده "قاهر۳۱۳ " در سال ۱۳۹۱ميباشد که به گفته محسن کاظمی، فرمانده سپاهِ محمد تهران بزرگ، اين جنگنده ميتواند با "اف ۱۶" آمريکا مقابله کند. ولی شمار زيادی از کارشناسان با بررسی ابعاد و اندازه "قاهر ۳۱۳" و همچنين پيشرانه ، نمايشگر ها، دستگاههای هدايت پروازی و جايگاه حمل سلاح آن ، به اين نتيجه رسيده اند که جنگنده ياد شده چيزی بيشتر از ماکت پلاستيکی نيست و اينکه فيلم نمايش داده شده در مورد پرواز اين هواپيما در واقع فيلم پرواز يک هواپيمای کنترل شده از راه دوراست.


نمونه ديگر از اين دستاورهای مشکوک، مربوط به پهپاد عمود پروازی است که ايران خبر آزمايش موفقيت آميز آن را در مهر ماه ۱۳۹۱ به اطلاع عموم رساند. نمونه نهائی اين پهپاد رادارگريزِ چهار موتوره با شعاع عملياتی ۱۷۰ کيلومتر و سقف پروازی ۱۲۰۰۰ پا که از آن به عنوان «نخستين پهپاد عمود پرواز جهان» با نام «کوکر -۱» ياد شد، قرار بود که در آذرماه همان سال در نمايشگاه هوائی کيش رونمائی شود. نه تنها اين وعده محقق نشد که بررسی عکس های منتشر شده پروازِ اين پهپاد در رسانه های ايران نشان داد که اين عکس ها با استفاده از نرم افزارهای تصويری از عکس های يک پهپاد عمود پرواز ساختِ دانشگاه چيبا در ژاپن روبرداری شده است. پهپاد مذکور را اين دانشگاه با همکاری شرکت «جی اف گرافت» در سال ۱۳۸۶ توليد کرده بود.


در تيرماه ۱۳۹۲، رسانه های جمهوری اسلامی از رونمائی «جديد ترين پهپاد عمود پرواز» ايران به نام «مهناد ۴۱» خبر دادند که توسط يک شرکت دانش بنيان در اصفهان ساخته شد. اين پرنده ۶۸۰ گرم وزن و ۵۶ کيلومتر در ساعت سرعت دارد و برُد ان ۴۰۰ متر است.


استفاده از فتو شاپ برای بزرگنمائی و غلو در مورد توانائی جمهوری اسلامی ، مسبوق به سابقه است. کما اينکه در جريان رزمايش «پيامبر اعظم ۳» که در تيرماه ۱۳۸۷ برگزارشد، وب سايت سپاه و رسانه های ايران عکسی را منتشر کردند که نشان ميداد چهار موشک همزمان وبا هم شليک شده اند. عکس های انتشار يافته بعدی از همين رزمايش و مقايسه و ارزيابی آنها با عکس های قبلی نشان داد که در اصل سه موشک شليک شده بود و موشک چهارم که به احتمال قوی عمل نکرده بود، با استفاده از نرم افزارهای تصويری ، به آن عکس اضافه شده است.


نيروی رانش ، تامين قطعات و ملزومات از خارج


بکار گيری عباراتی مانند «خود کفائی»، «طراحی وفناوری کاملاً بومی»، «بی نيازی به غرب» ، «بی اثر بودن تحريم های بين المللی» که در بسياری موارد به غلو پهلو ميزند، عبارات محبوب فرماندهان سپاه، وزير دفاع و مقامهای صنايع نظامی جمهوری اسلامی است که درهر فرصت مناسب و به مناسبت های مختلف به زبان مياورند.


اما شواهد نشان ميدهد که تحريم های بين المللی از سوی سازمان ملل، آمريکا و برخی از کشور های غربی و همچنين برخی از قوانين صادراتی و قرارداد های بين المللی، محدوديت های ملموسی را برای جمهوری اسلامی ايجاد کرده است به طوريکه اين کشور نميتواند برخی از قطعات و لوازم مورد نياز را برای توليد پهپادهای بزرگ از بازار آزاد تهيه کند. بسياری از شرکتهای جمهوری اسلامی مانند شرکت صنايع هواپيما سازی ايران و صنايع هوائی قدس مشمول اين تحريم ها هستند.


موتورهای سبک از ملزومات اصلی برای رانش پهپاد اند. به رغم تحريم های اعمال شده، شواهد نشان ميدهد که ايران در تهيه اين موتور ها و يا قطعات لازم برای توليد آنها موفق بوده است . دربرخی موارد ايران خود اين موتورها را ساخته و يا مونتاژ کرده است. اکثر پهپاد های ايران جثه ای کوچک دارند و از نوع تاکتيکی با بُرد کوتاه يا متوسط اند . توليد اين پهپاد های به نسبت ساده ، هزينه زيادی نميبرد و برای توليد آنها فن آوری ابتدائی کفايت ميکند. بهمين جهت تهيه قطعات مورد نيازبرای توليد اين نوع پهپاد ها در بازار های جهانی ، بر خلاف قطعات پيچيده با تکنولوژی پيشرفته ويا قطعاتی که مصارف دو گانه دارند، توجه فروشندگان خارجی را جلب نميکند و دست يابی به آنها از طريق واسطه ها و يا دلالان اسلحه با چند برابر قيمت بازار امکان پذير است.


گزارش رسانه های غربی ازعلاقه جمهوری اسلامی به خريد موتور های هوائی از کشور های اروپائی، به ويژه آلمان، حکايت دارد. برپايه برخی از اسناد منتشر شده از سوی ويکی ليکس، ديپلوماتهای آمريکائی در نوامبر سال ۲۰۰۶ به همتايان آلمانی خود هشدار دادند که شرکتهای صوری جمهوری اسلامی تلاش دارند موتورهای هوائی نوع "ليمباخ ۵۵۰ ئی" (موتورچهارسيلندر با قدرت ۵۰ اسب بخار) ، را از شرکت سازنده آن خريداری کنند و سپس آنها را با بارنامه قلابی به شرکت هواپيما سازی ايران ارسال نمايند .


در فروردين ماه سال جاری ، دادگاه ايالتی فرانکفورت آلمان، دو ايرانی را به دليل فروش شماری از موتور ها ياد شده که برای پهپاد «ابابيل ۳» به کار گرفته ميشود، محاکمه کرد. درسطح بين المللی «رژيم کنترل تکنولوژی موشکی» يا (MTCR)، اعضا خود از جمله آلمان را، از صدورصادرات برخی تکنولوژی موشکی و پهپادی منع ميکند. اما ازآنجائيکه، اين رژيم شامل موتورهای هوائی نميشود، به همين جهت دادگاه فرانکفورت دو ايرانی مذکور را به اتهام نقض قوانين صادراتی آلمان به پای ميز محاکمه کشاند. بررسی لاشه و موتور يک فروند «ابابيل ۳» که در سوريه سقوط کرد، استفاده از موتورهای آلمانی را تائيد کرده است.


به رغم برخی وابستگی ها برای تامين نيروی رانش پهپاد های کوچک با موتورهای پيستونی، شرکت صنايع هواپيما سازی در سال ۲۰۱۲ اعلام کرد که قادر به ساختن موتور های توربوفَن برای پهپاد های دوربُرد است – نوعی موتور جت مناسب برای سرعت های متوسط و بهيمن جهت اغلب هواپيماهای جت مسافر بری، موتور های توربو فَن دارند. دو سال پيش سرتيپ بيطرف ، جانشين سازمان صنايع هوائی نيرو های مسلح ، اعلام کرد که گام های مهمی در زمينه طراحی و ساختِ توربوفن های سنگين صورت گرفته است و سال گذشته وزير دفاع ايران نيز براستفاده ازاين موتور های جت به جای موتور های پيستونی در پهپاد ها تاکيد ورزيد.


چهار سال پيش، مرداد ۱۳۸۹، جمهوری اسلامی با رونمائی اولين پهپاد دوربرد خود به نام کرّار اعلام کرده بود که نيروی رانش اين پهپاد را يک موتور توربو جت ساخت ايران تامين ميکند.


به نظر بسياری از کارشناسان فنی و هوائی، ممکن است جمهوری اسلامی قادر به توليد توربو جت باشد ولی به يقين نميتوان گفت که صنايع هوائی ايران بتواند موتور های توربو فن بسازد.


این نظر خودتونه یا نظر رادیو فردا؟؟؟؟؟؟؟!!!!؟؟؟؟!
  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.