آنالیز شبکه دفاع هوایی ایران آنالیز شبکه دفاع هوایی ایران

[iron_man63 5,702]

مقدمه مترجم: تام کوپر نویسنده و محقق اتریشی یکی از معدود صاحب نظران هوانوردی نظامی غرب است که در مورد نیروی هوایی ایران و هواپیماهای در حال خدمت در این نیرو تا کنون مقالات و حتی کتاب های زیادی را به رشته تحریر در آورده است. در وضعیت فعلی منطقه و بحران های اخیر که خاورمیانه با آن روبروست، نگاه تمام جهانیان به کشور ایران دوخته شده است زیرا کشور دیگری موقعیت ژئوپلیتیکی و اهمیت اقتصادی و نظامی را که کشور ما در منطقه داراست ندارد. مسئله قدرت اتمی ایران و پافشاری سران کشورمان بر احقاق حقوق مسلم ایران در دارا بودن فناوری هسته ای برای مقاصد صلح آمیز موجب شده است تا توجه کشورهای مختلف دنیا به قوای نظامی ایران و بررسی امکان درگیری نظامی بین ایران و کشورهایی نظیر آمریکا و دولت های اروپایی معطوف شود. مقاله ای که در ادامه خواهید خواند، به تحلیل توانایی های نیروی پدافند هوایی جمهوری اسلامی ایران می پردازد و اهمیت وجود این نیرو در دفاع از کشورمان به عنوان عامل بازدارنده و دفاعی در مقابل دشمن احتمالی و همچنین نوع پیشرفت مقدورات و مشکات آن را بررسی می نماید. لازم به ذکر است که1- ترجمه این اثر نماینده مطابقت عقاید نویسنده با نظر مترجم و تایید یا رد مسائل نیست و این مقاله صرفاً بازتاب افکار و ایده های نویسنده این مطلب می باشد
 

Iran Is Building Air Defenses Against Stealth Aircraft

ایران در حال ساخت سیستم دفاع هوایی علیه هواپیمای پنهانکار است

در اوایل ماه اوت سال 2017، موسسه Mitchell انجمن نیروی هوایی، گزارشی در مورد اهمیت قابلیت های پنهانکاری برای هواپیماهای هوایی فعلی و آینده ایالات متحده منتشر کرد.

این گزارش اعلام می دارد: استیلث یا"کاهش میزان سطح مقطع راداری هواپیما، توانایی مدرن نظامی در مبارزه  است و در آینده نیز  قابل  بهره بردار ی و اعتماد است."

Stealth "به طور قابل توجهی فاصله ای   که هواپیما در آن شناسایی می شود را کاهش می دهد و این به نوبه خود باعث افزایش شانس موفقیت در ماموریت می گردد
. "Stealth همراه با ترکیب سرعت و ایجاد چالش های اضافی برای دفاع هوایی دشمن سبب می شود  حتی در صورت  شناسایی هواپیما ، زمان لازم برای ردیابی، آتش و هدایت موشک های سطح به هوا بسیارکم باشد و گاهی اوقات مقدار زمان  بازتابش بسیار کوتاه هست و حتی هواپیماهای پنهانکار شناسایی شده قابل رد گیری نیست"


مشخص است که دشمنان بالقوه ایالات متحده در تلاش برای مقابله با استبداد به شدت کار می کنند.
  بسیاری از تحولات و پیشرفت های ایرانیها  در این سال ها  ممکن است ردپایش در  جمهوری خلق چین باشد

برای درک کامل  گسترش آخرین پیشرفت های  توانایی دفاع هوایی ایران، لازم است از حدود 10 سال پیش مورد بررسی قرار گیرد

در اواسط سال 2000، دفاع هوایی ایران در حالت کاملآ ضعیفی قرار داشت  اکثریت سیستم های پدافند ی، منسوخ و نیاز فوری به تعمیر و نگهداری داشت

شبکه رادار این کشور  توانایی ردیابی بیشتر وسایل نقلیه هوایی ناوگان ایالات متحده، اسراییل و متحدان آن که اغلب در داخل فضای هوایی ایران حضور داشتن را نداشت  واین نشانه وضعیتی ضعیف شبکه راداری ایران بود

مثال این وضعیت عدم شناسایی تانکرهای USAF تانکرهای حامی عملیات جنگی در افغانستان و عراق پس از حضور دو ساعت در داخل فضای هوایی ایران حضور داشته بدون آنکه شناسایی شوند.

خدمه هواپیماهای مسافربری بین المللی که در داخل فضای هوایی تهران پرواز می کردند، اغلب از  رادیو برای جلوگیری از برخورد،و تصادف با یکدیگر استفاده می کردند


تغییراتی  در سالهای اخیر بوجود آمده است ، که میتوان علل آن را  حمله آمریکا به عراق در سال 2003 واستفاده وسیع  هواپیماهای جنگی ایالات متحده و موشک های کروز از فضای هوایی ایران  به علاوه تنش های مداوم با آمریکا ، اسرائیل و طولانی شدن تحویل سیستم دفاع هوایی پیشرفته از روسیه دانست

تا اواسط سال 2000، ستون فقرات دفاع هوایی  ایران هنوز درسیستم های MIM-23B I-HAWK ساخته شده توسط U.S.  اواسط دهه 1970 بود
جدایی پدافند هوایی در سال 2008 از نیروی هوایی میتواند  نشانگر اندکی  بهبود باشد، امایونیفرم های براق و سلاح های  منسوخ شده این بهبود را تحت الشعاع قرار میدهد

[arminheidari 24,423]

سلام 

ممنون بابت گزارش 

ولی حس می کنم یکم بدبینانه نوشته است ، کلیت مطلب درست است ولی دیگه اینقدر داغون هم نبود سیستم پدافند هوایی 

بعد از جنگ عراق مشخصا نیروهای نظامی ایران تکان اساسی به خودشون دادن و کلی تلاش صورت گرفت از لباس و ظاهر گرفته تا تجهیزات و تا ساختار 

بحث دفاع موزاییکی و دفاع غیر عامل بعد از جنگ عراق به شدت در ایران مورد توجه قرار گرفت 

شاید بتوان گفت این روند تغییر در نشاندن آر کیو خود را نشان داد 

اگرچه نمی توان گفت که آسمان ایران غیرقابل نفوذ است ولی می توان ادعا کرد که نگاه به آسمان به کلی متفاوت شده است 

[iron_man63 5,702]

سلام خیلی ممنون

ایشون با نگاه بسیار بدبینانه ای به دستاورد های ما نگاه میکنن که من واقعا موافق آنها  نیستم اما بنظرم دونستن نظر  یک ژورنالیست نظامی در خصوص نیروی پدافند ایران میتونه تو خیلی موارد جالب باشه که در ادامه مقاله انشالله به آن ها اشاره میکنم

[hossein9 2,426]

کل 4 قسمت مقاله را از سایت انگلیسی خواندم. خلاصه حرفش اینه: "این تجهیزات ایرانی اکثرا یا ساخت چین هستند یا منشا چینی دارند و هر کسی در ایران خیال می کنه ساخت این تجهیزات نتیجه توانمندی های دانشمندان ایرانی است، در توهم است."

[iron_man63 5,702]

در سال 2007، ایران قرارداد خود را با روسیه برای به دست آوردن پنج گردان موشک S-300PMU-1 به ارزش 800 میلیون دلار به امضا رساند. در تاریخ 22 سپتامبر 2010، تحت فشار سنگین ایالات متحده، دیمیتری مدودف، رئیس جمهور روسیه، این قرارداد را لغو کرد.

استدلال مدودف این بود که این لغو مطابق با قطعنامه 1929 شورای امنیت مبنی بر منع فروش سلاح های متعارف به ایران شامل موشک ها و سیستم های موشکی سازمان ملل  می باشد

ایران اعلام داشت  که سیستم های S-300 تحت تحریم های شورای امنیت.  قرار نمی گیرند، زیرا آنها سلاح های دفاعی هستند، در سال 2011 ایران یک پرونده 4 میلیارد دلاری را علیه شرکت روسی صادرات روسی Rosoboronexport تشکیل داد

مسکو هر کاری که ممکن بود برای متقاعد کردن ایران برای متوقف کردن دعوی قضایی انجام داد - از جمله ارائه و ارتقاء سیستم های ساخت روسیه از جمله SA-5s، SA-6s و SA-11 وحتی تحویل برخی از سیستم های پیشرفته روسی مانند رادارNebo، Avtobaza eletronic-intelligence detectors و Tor / SA-15 SAM
تا اواخر سال 2015، وضعیت به نقطه ای رسید که ایران تمام درخواست های  نظامی مربوط به سلاح های روسی را متوقف کرد، واعلام کرد که پرونده  مسکو را ترک نمی کند مگر، با اخذخسارت   4 میلیارد دلار ی یا  شروع  ارائه S-300 به ایران.

بدیهی است، تمام تجهیزات مربوط به اس 300 تااواسط سال 2017 تحویل داده شد. عکس ها نشان می دهد که ایرانی ها یک نوع بسیار متنوع S-300 دریافت کرده اند که ترکیبی از اجزای S-300P / PMU - به ویژه رادار 64N6 Big Bird و سیستم S-350 با موشک هایی است که دارای فاصله حداکثر 120 کیلومترمی باشند

در سمت چپ - ویدیو ایران T.V. S-300 جعلی در یک رژه نظامی در تهران در سال 2010. ضبط از طریق تام کوپر. در سمت راست - حتی برخی از آخرین سیستم های SAM تحت مدیریت ایران هنوز بر اساس تکنولوژی 40 سال قبل ایالات متحده است. این عکس تست پرتاب یک صیاد 2 را نشان می دهد - یک سیستم قدیمی مبتنی بر RIM-66B  ساخته شده توسط امریکا که در اواسط دهه 1970 تحویل داده شده است. عکس حسین

حیدرپور

آشوب

در همین ایام ، تهران خود را در مقابل تهدیدهای مستقیم و غیرمستقیم حمله اسرائیل و ایالات متحده به برنامه هسته ای خود دید
نگرانی مقامات در پایتخت ایران  نسبت به ضعف دفاع هوایی خود، به بهبود وضعیت کمک کرد

اولین اقدام  شروع  تبلیغات  شامل گزارش هایی درباره ترکیبی از پروژه های واقعی و غیرواقعی با هدف ارائه تصویری غریب از دفاع هوایی ایران بود.

نخستین نشانه های افزایش سرمایه گذاری در  پدافند در سال 2008 ظاهر شد، زمانی که چندین سیستم رادار ی جدید - (که بیشتر آنها بر پایه طرح های نظری روسی و چینی است) - به  خدمت وارد شد تا سال 2010، انواع ارتقاء سیستم های مختلف پدافندی  نیز ظاهر شد.

هر سیستم با نام جدیدی ارایه شد - حتی زمانی که ارتقاء مورد نظر شامل  کاری کوچک بود،مثل  جایگزینی موتورهای سوخت جامد و استفاده از رنگ جدید.
مورد دوم در موشک های مهراب-1 / صیاد-2 که بسیار تبلیغ شده بودند، بکار گیری شد ،در واقع بهینه سازی شامل تعمیرات اساسی استانداردهای RIM-66B ساخته شده توسط ایالات متحده بود که در اواسط دهه 1970 به ایران داده شده بود

علاوه بر مغشوش شدن تصاویر، نامگذاری های چند گانه یک سیستم  موشکی جدید -  برای استفاده همان سیستم موشکی در نیروی هوایی ایران و پدافند  هوایی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مشاهده میگردید
در سال 2010، افسران ارشد نیروی هوایی تلاش نافرجامی را برای ارائه نسخه داخلی S-300 در رژه تهران انجام دادند

برداشت کلی از پروزه های ایران دارای یک ازهم گسیختگی می باشد در حالی که شکی نیست که ایران دانش کافی و توانایی های صنعتی لازم برای تحقیق و توسعه سیستم های پدافندی  خود،را دارد اما  فرآیندهای تصمیم گیری و مدیریت صنعتی مشکل واقعی کشور است.

به دلایل جنگ در خاورمیانه که در مقاله قبلی توضیح داده شد، هر تصمیم واحد مربوط به خرید  تسلیحات بستگی دارد به رضایت ده ها تن از گروه های های مختلف در تهران و دیگر شهرهای بزرگ ایران - و در نهایت اخذتصمیم  قاطع در مقابل لابی تصمیم ساز

در یک دوره گروهی ممکن است قدرتمند باشد و بنابراین برای دو یا سه سال تصمیم آن لابی نهایی می شود، اما به ندرت ادامه می یابد نتیجه وضعیتی است که سرنوشت هر پروژه جدید به فرآیندهای تصمیم گیری ای بستگی دارد که از کنترل افرادی که در حال اجرای پروژه ها هستند خارج می شود.

به عنوان مثال، نیروی دریایی ایران حدود 130 فروند موشک پدافندی  RIM-66B را از دهه 1970 تحویل گزفت. بخش دفاع ایران می تواند آنها را اصلاح و ارتقا دهد. از لحاظ تئوری، همه چیز در واقع انجام شد. با این حال، به منظور تکمیل این کار، تیم نیاز به پول، تجهیزات و امکانات آزمایشی داشت.

مسئله مالکیت اولین مانع بود. وزارت دفاع   این مشکل را با  گرفتن همه موشک های استاندارد RIM-66B   از نیروی دریایی حل کرد. این حرکت، وزارتخانه را در یک زمان در تقابل با حداقل سه مقام کاملا متفاوت مواجه نمو د که هر کدام به دنبال منافع خود و تصمیم گیری در اختیار خود بودند

نیازی به گفتن نیست که ارتقاء نیمه تمام به پایان رسید . اما ارتقا چیز مهمی نبود. نتیجه یک سیستم غیر کارامد صرفا برای  اهداف تبلیغاتی  بود، نه چیز دیگری

با افزایش تعداد پروژه ها، واحدهای پدافند هوایی مسئول یک تاسیسات خاص یا منطقه جغرافیایی اغلب با پنج سیستم پدافندی  متفاوت روبه رو بودند  - که ازپنج سیستم  سه سیستم عملیاتی بود، اما دو سیستم به طرز ناامید کننده  ای از رده خارج بوده و عملا  تنها یک سیستم در عمل حضور داشت  سیستم چهارم به علت انبار داری نامناسب عملیاتی نبود و سیسنم پنجم صرفا تبلیغاتی بود

ویرایش شده در آذر 96 توسط iron_man63

[iron_man63 5,702]

در یک دوره گروهی ممکن است قدرتمند باشد و بنابراین برای دو یا سه سال تصمیم آن لابی نهایی می شود، اما به ندرت ادامه می یابد نتیجه وضعیتی است که سرنوشت هر پروژه جدید به فرآیندهای تصمیم گیری ای بستگی دارد که از کنترل افرادی که در حال اجرای پروژه ها هستند خارج می شود.

 

دقیقا این ها درد پروژه های ما هستن که یک ژورنالیست از هزار مایل آن طرف تر متوجه این موضوع شده اما مسئولین ما یا نمیدونن یا نمیخوان بدونن.......................

ویرایش شده در آذر 96 توسط iron_man63

[iron_man63 5,702]

هم اکنون, hossein9 گفت:

کل 4 قسمت مقاله را از سایت انگلیسی خواندم. خلاصه حرفش اینه: "این تجهیزات ایرانی اکثرا یا ساخت چین هستند یا منشا چینی دارند و هر کسی در ایران خیال می کنه ساخت این تجهیزات نتیجه توانمندی های دانشمندان ایرانی است، در توهم است."

برداشت کلی از پروژه های ایران دارای یک ازهم گسیختگی می باشد در حالی که شکی نیست که ایران دانش کافی و توانایی های صنعتی لازم برای تحقیق و توسعه سیستم های پدافندی  خود،را دارد اما  فرآیندهای تصمیم گیری و مدیریت صنعتی مشکل واقعی کشور است.

ببینید سیاه نمایی ایشون و بابک تقوایی امر غریبی نیس

اولا بسیاری از اطلاعات ایشون ناقصه که علتش رو  شاید در قسمت بعدی مقاله متوجه بشید دوما شدیدا سیاه نمایی وجود داره مثلا بارها صیاد 2و 3و4رو در حد استاندارد میدونه اما نکاتی هم وجود داره که واقعا جای تامل داره مثل نکته بالا

[M-ATF 4,314]

نمی دونم این مقاله تا چه حد صحیح هست ولی

متاسفانه اونقدر تایید چیزایی که این مقاله میگه رو در مثال های مشابه دیگه تو کشورمون دیدم، که بیشتر از اینی که احتمال به نادرست بودنش بدم، به صحیح بودنش میدم البته باز هم نه به این شوری که در این مقاله عنوان شده.

امیدوارم من اشتباه کنم

[arminheidari 24,423]

استراتژی ایران را باید به دو بخش قبل و بعد از جنگ عراق تقسیم کرد 

قبل از جنگ عراق، دشمن درجه یک ایران صدام بود و ایران آمادگی خود را اول برای مهار او تدارک می دید 

ولی بعد ازجنگ با حذف صدام تنها هدف آمریکا و اسرائیل بود 

امروز هم در حال شکل گیری جبهه جدیدی به نام عربستان و کشورهای حاشیه خلیج فارس است که هنوز زیر پوشش آمریکا هنوز هستند 

[End 7,085]

سلام .

(امیدوارم دوستان تا پایان مطالعه کنند)

خب متاسفانه همانطور که برداشت های این جناب ادعا میکنه پدافند هوایی ایران و کلا تولیدات داخلی  مربوط به پدافند فقط برای پروپاگاندا و مصرف داخلی هستش و نمیتونه تهدیدی رو با عکس العمل جدی همراه کنه .نا خوداگاه فکری به ذهن ادم خطور میکنه و ان اینکه بسیاری از نوشته های این متن نیز جهت دار و برای گروه خاصی نوشته شده است .(مصرف داخلی رسانه های غربی )

اما باید در کنار حرفای این مقاله نقد و بررسی هایی انجام داد .که قطعا بحث مدیریتی خارج از تمرکز اصلی این مقوله هست.

همواره پدافند هوایی بخش امیدوار کننده ی توان نظامی ایران را تشکیل میداد .و همواره بخش پیشگام در صنعت دفاعی کشور بود که قطعا همه ی ما شاهد آن بودیم و هستیم .و اما چگونه!؟

اولین جرقه های نوسازی پدافند ما از سال ها پیش کلید خورد و نهایت به بهینه سازی  های سامانه های هاوک و  ورود گسترده ی سامانه های مشابه کورتال (حرز و یا زهرا) و... انجامید .بعد ها این روند توسعه ؛ شدت بیشتری پیدا کرد و ایران  مجموعه ی صیاد و تلاش رو با شتاب تولید کرد .در مجموعه تلاش و ساخت باور ۳۷۳ به اوج شکوفایی خودش رسید . ایران حتی پا رو از این هم فراتر گذاشت و مجموعه ی کاملی از اخلال گر ها و پهپاد ها و سامانه های تخصصی برای مبارزه با موشک های کروز و اهداف با ارتفاع کم(توپ های سنگین و سبک ضد هوایی و موشک های کوتاه برد ودوش پرتاب)رو وارد معرکه کرد.متاسفانه تام کوپر حداقل تا اینجای کار نگاهی خشک  و متعصبانه به پدافند هوایی ما داشته و به این  نگاه کلی پدافند ما توجهی نداشته است .در حقیقت ایران سلسله مراتب  پدافند را کاملا اصولی پیش برد و رعایت کرد  .برای مثال در جنگ خلیج فارس یکی از موضوعاتی که پدافند هوایی رژیم بعث رو شدیدا سرکوب کرد .اخلال های وحشتناک  نیروی هوایی ائتلاف بود و در گام بعد  حملات گسترده موشک های کروز و پهپاد های طعمه (ایران عملا برای تقابل با این چند مورد هزینه ی بسیار کرده)

ایران برای برد متوسط سنگ  تمام گذاشت و برای آلوده تر کردن آسمان از سامانه های سوم خرداد و رعد و طبس بهره جست . حتی قابلیتی بوجود اورد که در سامانه های سوم خرداد از موشک صیاد نیز استفاده شود که در واقع بردی مشابه با سامانه های بوک ۳ روسی برای ما فراهم میکرد.(دوستان مطلع میدونند که با وجود شباهت ها عملا  از نظر نوع عملکرد و رادار و هزینه  با هم متفاوت اند و این کار به علت پایین امدن هزینه ها و افزایش ساخت صورت گرفته )

آنچه که عیان است این است که پدافند هوایی ایران سعی کرده در این زمینه  الگوی کاملی را عملی  کند .قطعا دوستان حوادث مرتبط با شکار های پهپادی را به خاطر دارند .سر تاپیک های مرتبط با شکار ار کیو ۱۷۰ یکی از بحث هایی که می شد این بود که ما در ان سال فقط توانایی شناسایی و اخلال را داشتیم و نه هدف قرار دادن!!! در واقع یکی از کار هایی که صورت گرفت همین موضوع بود .با افزایش تنوع موشک ها و سامانه ها و ...(این عمل بسیار جای امیدواری دارد.در حالی که نویسنده ی مقاله ان را به باد سخره گرفته!!! )

یکی از موضوعاتی که نویسنده عملا چشم پوشی کرده لاعقل تا اینجای مقاله .استفاده ی بسیار گسترده ایران از سامانه های الکترواپتیک و اپتیک هستش .عملا نگاه نکردن به این قابلیت یعنی کاهش ۴۰ درصدی توان پدافندی ما!!!  

ایران یکی از پیشگامان استفاده از سامانه های اپتیک در پدافند است.

ایران بطور بسیار گسترده و عملی .تاکید میکنم بصورت اجرایی و عملی از سامانه های اپتیک برد بلند در اکثرا سامانه های ساخت داخل استفاده میکند . و حتی این موضوع در اجزای باور۳۷۳ نیز گنجانده شده است‌!!!! تولیدات متنوع صاایران با نام های سداد در شماره های مختلف که برد های گوناگون   دارند از این جمله اند. ایا این کار ایران نشانه ی بی نظمی است یا نبوغ و درک میدان نبرد نوین!؟ .(همواره در سایت منتقد نبود نیروی هوایی راهبردی  و انعطاف پذیر  و بسیاری از بخش ها هستم  که به دلایلی بهشون کم توجهی شده. اما این مقاله  اعجاب اور است !!!)

خلاصه به نظر بنده این مقاله خالی از اعتبار و نقد حقیقی و علمی است با اینکه بعضی ایرادات واقعا وارد که در هر جای دنیا هم هست و  در ایران هم هست با کمی شدت بیشتر اما  حداقل در پدافند هوایی این ایرادات ناچیز تر  هستند .این تاپیک در کل زیباست و تشکر میکنم از نویسنده .مقاله اصلی هم با اینکه بدی هایی داره  اما خوبی هم داره ولی باز به همون حرف اولم رجوع میکنم اصلا قابل تایید نیست. و جهت منحرف کردن یا اماده کردن نگاه عده ای نگاشته شده است...

 

ویرایش شده در آذر 96 توسط Navard

[iron_man63 5,702]

با سلام و تشکر

این شخص یک ژورنالیست بوده و مقاله ی او جهت مصرف خاصی طراحی شده است

درواقع ما همواره با دو نوع دیگاه  به صنایع دفاعی و نظامی خود روبه رو هستیم

1-بزرگنمایی که هدف آن ایران هراسی و فروش سلاح بیشتر به .......می باشد

2-تضعیف که هدف آن تحقیر پروژه های ملی ما جهت سر خوردگی قشر محقق و.....است اما بنظر من مطالعه این مقاله از این جهت مهمه که ما می تونیم به یک سری مسائل جالب پی ببریم

مثلا در قسمت های آتی نویسنده از نام گذاری های سیستم های ما انتقاد میکنه که باعث سردرگمی اون و دیگران شده

که بنظرم هدف از این نامگذاری ها همین است

و......امیدوارم ادامه مقاله برای دوستان جذاب باشه

[iron_man63 5,702]

هم اکنون, M-ATF گفت:

نمی دونم این مقاله تا چه حد صحیح هست ولی

متاسفانه اونقدر تایید چیزایی که این مقاله میگه رو در مثال های مشابه دیگه تو کشورمون دیدم، که بیشتر از اینی که احتمال به نادرست بودنش بدم، به صحیح بودنش میدم البته باز هم نه به این شوری که در این مقاله عنوان شده.

امیدوارم من اشتباه کنم

بله یک سری موارد متاسفانه واقعیت داره اما بسیاری هم خیر مطمئن باشید اگر ذره ای به قدرت نظامی ما شک داشتنددر ماجرای دستگیری تفنگداران دریایی لحظه ای درنگ نمیکردن چون مسئله حیثیت و آبروی آمریکا در میان بود حداقل یک چنگ دندونی نشان میدادن و بهترین بهانه برای گرفتن زهره چشم از ما و.. بود و شاید امتیازات بیشتری هم میگرفتن

باور داشته باشید اگر در کشور روشنگری رشد کنه سوای حزب گرایی ما انشالله آینده روشنی خواهیم داشت 

[iron_man63 5,702]

 

استفاده مداوم و تکراری از نام های مشابه برای سیستم های راداری  و موشک های مختلف، این تصور را ایجاد کرده است که توسعه دفاع هوایی ایران دارای یک بی نظمی کامل است.(در واقع شمارو گیج کردیم)
در حقیقت، پروژه ها در امتداد چهار خط اصلی ادامه دارد.

    تعمیرات و ارتقاء MIM-23B I-HAWK، S-200 / SA-5، SA-6، SA-11 و SA-17.
    توسعه انواع پیشرفته برخی از سیستم های قدیمی، از جمله MIM-23B I-HAWK / Mersad و S-200 / Sayyad-2.
    اختراع سیستم های جدید و مستقل مانند Talash که به خودی خود یک توسعه  از ترکیب S-200 / Sayyad-2 است.
    و در نهایت، ادغام تمام سیستم های قدیمی و جدید

.



رادارکنترل  آتش حافظ سیستم موشکی تلاش -3. روح الله وحدتی عکس

چهار خانواده اصلی سیستم ها از سنگین ترین سرمایه گذاری بهره مند می شوند.

    شهاب ثاقب. نسخه تولید تحت لیسانس  موشکی HQ-7 چینی در سطح زمین به همراه مدل های Ya-Zahra-1/2/3، Talash-1 و Herz-9 است.
    شاهین نسخه بومی  تولید شده از سیستم آمریکایی MIM-23B I-HAWK. انواع  نام های دیگر آن  عبارتند از: شلمچه، قادر مرصاد و حافظ.
    صیاد 1 موشک چینی( HQ-2) است  که تهران نوع  صیاد-1Aرا با اضافه کردن یک جستجوگر مادون قرمز، تولیدنمود
سپس با ترکیب  اجزای سازنده  RIM-66B آمریکا  Mehrab را ساخت و با ادامه بهینه سازی ها  انواع  Sayyad-2, Sayyad-2M, Sayyad-3 را تولید کرد
    Taer-1 / Ra'ad-1،(طائر 1ورعد) نوع متحرک  از SA-6 روسیه که ایران با کمک چینی ها آن را بهینه کرده است
طائر 2A و Taer-2B  سامانه متحرک موشک SA-17 است و سدید-630 نمونه ای  برد بلند از Taer-2B.

سامانه تلاش  سیستم جالب توجه  ای است ، زیرا اساسا ترکیبی از سامانه S-200 / SA-5 Gammon و بهینه ساری موشک های استاندارد RIM-66B ساخته شده توسط ایالات متحده بود.

با این حال، تا سال 2014، یک پیکربندی کاملا جدید - Talash-3 -  که شباهت بسیار کمی به سیستم های شوروی و روسیه دارد شکل گرفت

این پیکربندی شامل یک رادار نظارت الکترونیکی  آرایه ای بنام قدیر، یک رادار جدیدکنترل آتش  به نام حافظ، یک پست جدیدکنترل وفرمانده ای  و یک پرتابگر با چهار تیوپ برای موشک های صیاد2 بود.

تا اواخر سال 2017، تجهیزات کافی برای ساخت حداقل دو سایت تلاش-3 ایجاد شد. با توجه به وابستگی ظاهری واینکه مبنای سیستم Talash-3 به موشک های 40 سال قبل  ایالات متحده آمریکا باز میگردد، انتظار زیادی از این سامانه در آینده متصور نیست

تقریبا در همان زمان، ایرانیان  سیستمIFF جدید خودرا معرفی کردند این مورد بسیار  ضروری بود زیرا سیستم های IFF قدیمی موجود متعلق به ایالات متحده و روسیه در معرض تهدید قرار داشتند  - و به همین دلیل ایران نیاز مند سیستم  IFF ای بودکه با طراحی  دفاع هوایی جدیدش سازگار باشد

مقایسه بالا بین یک موشک قرمز صیاد 3 و یک صیاد 4. اگر چه هر دو در ظاهر شبیه به RIM-66B هستند لیکن  دارای  طراحی جدید می باشند. عکس ازACIG     

[baktari 406]

با سلام و عرض خسته نباشید یه تمامی دوستان گرامی . اینک ایشون یک روزنامه نگار هستن و باید از ادبیات دروغین استفاده زیادی بکنن و بطور کلی هر رسانه ی غربی ک حرف ایران ازش میشه باید بد بگه و اگر واقعیت رو بخوان تحلیل کنند اولا اونا دیگ مث بیست یا سی سال پیش توان جاسوسی از ایران رو ندارن.ویا اینک بگیم ما از سامانه های مورد استفاده شرقی یا غربی استفاده میکنیم اطلاعاتی ندارن واصلا اگر هم اظهار نظر میکنن خیلی کلی و سطحی یعنی بطور کلی نمیتونن ک تحلیل مناسبی از سیستم های راداری ایران داشته باشند چه برسه ک بخوان این سیستم هارو به سخره بگیرن پس این یه مسله است .و مسله دیگ اینه ک ما هیچ سیستم راداری از روسیه استفاده نمیکنیم چرا؟؟؟؟؟این زمانی بیشتر خودشو نشون میده ک ایران تونست پهبادی رو زمین بشونه ک حتی روسیه یا چین تو خوابشونم نمیتونستن اونو بزنن چه برسه ک سالم گیرش بیارن ممنون ..............یا علی

[iron_man63 5,702]

جایگزینS-300 چیست؟

ظهور تلاش-3 مرحله بعدی در توسعه دفاع هوایی ایران بود - یک سیستم کاملا جدید و برد بلند  SAM، و جایگزین قطعی S-300 اگر مسگو به وعده خود عمل نمیکرد و  S-300راتحویل نمی داد.

این جایگزین برای S-300 تحت برنامه ای در  ایران Bavar-373  نام گذاری شد

تاریخ شروع پروژه باور -373 را می توان سپتامبر 2011 دانست ، با اشاره به پیشرفت علمی و تکنولوژیکی ایران و همکاری بین فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، فرماندهی پدافند هوایی خاتم النبیا، مراکز صنعتی و مراکز علمی - ماشین تبلیغاتی تهران توسعه یک جایگزین بومی برای سیستم S-300 را اعلام کرد.

ورودی سرویس برای Bavar-373 در ابتدا سال 2016 تعیین شده بود. در سال 2017  برنامه ریزی برای نمایش  Bavar-373 انجام شد . با این وجود، مهمترین اجزای آن در سال 2014 ارائه شدند
این اجزا شامل کمتر از سه سیستم راداری کاملا متفاوت - از جمله رادار جدید کنترل آتش  Meraj بعلاوه موشک پدافندی صیاد-4 با طراحی جدید بودند

رو نمایی از سیستم BAR-373 SAM حامل موشک های صیاد 4   . عکس از طریق ACIG

دفاع هوایی متنوع

رادارمعراج یک قطعه بسیار جالب از تجهیزاتیست که به طور رسمی بر اساس رادار حافظ جهت سیستم پدافندیTalash-3 توسعه داده شده است. در مقایسه با آرایه های اسکن الکترونیکی غیر فعال  Passive-S-300 و S-400 و MIT-104 Patriot ساخته شده در ایالات متحده -و روسیه  که تغذیه  ورودی انتن خود را از طریق تابش خروجی الکترومغناطیسی دریافت میکنند  - Meraj-4 دارای ماژول های حالت جامد یست که  مستقیما ماژول آنتن را تغذیه میکند

تیوپ  موشک صیاد 4  هنوز هم به طور کلی مشابه با RIM-66B هستند،لیکن ازنو   طراحی شده و اکنون می توانند در ایران تولید شوند.

ایرانیان به جای پرتاب سرد روسی( cold Launch) که موشک ها را با کمک هوای تحت فشار، قبل ازروشن شدن موتورموشک، پرتاب میکرد از سیستم  پرتاب گرم (  Launch hot)آمریکا را استفاده کردند
تمام اجزای سیستم Bavar-373 بر روی   کامیون 8 . 8 ظفر  و 10.10 ذوالجناح نصب شده اند و به این ترتیب متحرک هستند.

واضح است كه عملا ایرانی ها چه كار می كنند - یعنی، ساختن دفاع هوایی متنوع و گوناگون در برابر هواپیماهای پنهانکار و موشك ها