ملزومات ایجاد بازدارندگی دفاعی در خلیج فارس و دریای عمان

[Skyhawk 16,545]

بسم الله الرحمن الرحیم

 

مقدمه

قرارگیری خلیج فارس به عنوان اصلی ترین تامین کننده انرژی فسیلی جهان و تنگه هرمز به عنوان اصلی ترین گذرگاه ناوگان حمل و نقل انرژی موجب شده است که این منطقه به عنوان قلب انرژی جهان مطرح شود.به تبع آن موقعیت خاص استراتژیکی برای این منطقه و کشور ایران به عنوان دارنده بیشترین سهم از دریا ایجاد شده است.
همین مسئله موجب حضور ناوگان قدرت های فرامنطقه ای جهت حفظ جایگاه و هژمونی در درجه نخست و امنیت انرژی و اقتصاد(برپایه خرید و فروش نفت و کالا با دلار)در درجه بعدی شده است.

پیش از وقوع انقلاب اسلامی در ایران رژیم پهلوی به عنوان بازوی فرعی آمریکا در کنار رژیم اسرائیل, وظیفه حفاظت از منافع و تثبیت کننده سلطه قدرت های غربی  و همچنین تامین امنیت انرژی در این منطقه را عهده دار بودند و رژیم آل سعود نیز با امضای قرارداد نفتی-سیاسی 25 ساله با آمریکا سرسپردگی خود را به نظام سیاسی آمریکا اعلام نموده بود و از این لحاظ هیچ خطری منطقه خلیج فارس را تهدید نمی نمود. با وقوع انقلاب اسلامی در ایران و تهاجم رژیم بعثی عراق(به نیابت از قدرتهای غربی و کشورهای عربی)به ایران, خلیج فارس نیز از تقابل نظامی بین ایران و عراق بی نصیب نماند و در ادامه این مخاصمه هجوم به نفتکشها(موسوم به جنگ نفتکش ها)نیز شروع شد که آغازگر حضور گسترده تر نیروهای نظامی و ناوگان بیگانه در خلیج فارس جهت حمایت از رژیم صدام و امنیت تامین انرژی بود.
این حضور تا پس از آتش بس و پذیرش قطعنامه 598 ادامه یافت تا هنگام تهاجم عراق به کویت که منجر به واکنش آمریکا و وقوع یک جنگ طولانی در این منطقه از جهان شد.
پس از جنگ اول و دوم خلیج فارس نیز این حضور نظامی ادامه یافت و تا زمان حاضر نیز به دلیل مقابله با ایران ادامه دارد.

 

تهدیدات موجود از ناحیه دریا بر علیه کشور ایران

تهدیدات را از نظر نوع آنها به دو دسته نیابتی و مستقیم میتوان دسته بندی نمود.
در تهدیدات نیابتی کشور ایران با ناوگان دریایی  حداقل پنج کشور عربی(عربستان سعودی,مصر,کویت,امارات)و متحدین غیر عرب آنها(مانند پاکستان)مواجه هست که میتوانند پشتیبانی غیرمستقیم قدرتهای فرامنطقه ای را نیز در اختیار داشته باشند.

تهدیدات دریایی مستقیم نیز ناوگان دریایی قدرتهای فرامنطقه ای و کشورهای عضو ناتو را شامل میشود و حتی ناوگان دریایی کشورهای عربی را نیز در بر می گیرد.

به این ترتیب مشخص است که کشور ایران با منابع و توان خرید(یا تامین داخلی)محدود قادر نیست موازنه را به صورت متقارن ایجاد نماید و جنگ احتمالی یک جنگ همتراز محسوب نمیشود.
بنابراین باید از منابع و امکانات موجود در جهت ایجاد یک توانمندی بازدارنده نامتقارن استفاده نمود تا با ایجاد توازن نسبی, خطر احتمالی مرتفع گردد.
در این راستا و در ادامه مقاله پیشنهاداتی جهت تولید تجهیزات و جنگ افزارها و اثربخشی حداکثری آنها در یک جنگ ناهمتراز ارائه میشود.  

 

اشراف اطلاعاتی و مختصات یابی اهداف

مهمترین بخش مقابله با دشمن اشراف اطلاعاتی و نحوه ایجاد آن است.در حال حاضر شناسایی و موقعیت یابی اهداف دریایی به وسیله رادارهای زمینی ثابت و متحرک و همچنین هواپیماهای گشت دریایی و پهپادها انجام میشود.
 اما اصلی ترین راه ایجاد  اشراف اطلاعاتی در دریا در زمان حاضر استفاده از ماهواره ها و هواگردهای گشت دریایی است که به دلیل محدودیت های موجود امکان استفاده از ماهواره ها با دشواری بسیاری مواجه است و همچنین احتمال مقابله و انهدام آنها نیز بسیار بالاست.
بر همین اساس باید با اتخاذ تدابیری خاص, اشراف اطلاعاتی لازم در منطقه خلیج فارس و دریای عمان تا اقیانوس هند را فراهم نمود که در ادامه به تعدادی از این راهکارها اشاره میشود.

ساخت مجموعه ماهواره های جاسوسی کوچک و ارزان با عمر مداری کوتاه
با وجود هزینه بر بودن مشکلات حفاظت از ماهواره ها اما با اینحال میتوان برنامه ای جهت ساخت مجموعه ماهواره های کوچک و با طول عمر مشخص تعریف نمود که با هزینه اندک در زمان نیاز به سرعت پرتاب شده و عملیاتی شوند و با گردش  مداوم و گروهی در مدار, اشراف اطلاعاتی لازم را فراهم نمایند.به دلیل کوچک بودن سایز این ماهواره ها میتوان چندین ماهواره کوچک یا ده ها میکرو ماهواره را با تنها با یک موشک ماهواره بر پرتاب نمود و در مدار مستقر کرد که هزینه نهایی را نیز کاهش می دهد.
این ماهواره ها با توجه به مدارشان میتوانند یک تا چند ماه ماندگاری داشته باشند و با توجه به سایز بزرگ کشتی های نظامی دقت بالایی برای دوربین ماهواره مورد نیاز نیست, اما در صورت داشتن دقت بالا میتوان پایگاه های زمینی دشمن را هم مورد رصد قرار داد. همچنین میتوان سیستم موقعیت یابی ماهواره ای بر پایه این طرح راه اندازی نمود.
در برهه زمانی کنونی به دلیل تاثیر پذیری سازمان فضایی از دولت و توافق هسته ایی, نیروهای نظامی و خصوصا نیروی هوافضای سپاه به عنوان دارنده فناوری طراحی و تولید موشک های بالستیک و ماهواره بر ها, در صورت لزوم باید مستقلا چنین برنامه ای را اجرا نمایند.شاید موشک بالستیک خرمشهر بتواند به عنوان مبنا برای ساخت یک ماهواره بر مورد استفاده قرار گیرد.
همچنین به نظر میرسد که  ساخت ماهواره های مذکور با توان فنی زیر مجموعه سپاه و شرکتهای دانش بنیان عملی باشد.

موشک خرمشهر:

 

بکارگیری هواپیماهای گشت دریایی سرنشین دار
در زمینه هواپیماهای سرنشین دار گشت دریایی میتوان از ظرفیت موجود و ارتقای آنها به تجهیزات جدید و همچنین ساخت نمونه گشت دریایی ایران 140 نیز بهره گرفت و با پرواز تحت حمایت پدافند و نیروی هوایی موقعیت یابی اهداف در خلیج فارس و قسمت هایی از دریای عمان را انجام داد, اما نفوذ به عمق دریای عمان و اقیانوس هند و موقعیت یابی اهداف حاضر در این مناطق به دلیل حضور هواگردهای دشمن از توان این هواپیماها خارج است.

استفاده از هواپیمای سرنشین دار و پهپاد های پنهانکار
برای نفوذ دریای عمان و اقیانوس هند میتوان از ظرفیت هواپیمای پنهانکاری مانند قاهر استفاده نمود.
همچنین میتوان از پهپادها و خصوصا از پهپاد صاعقه(نمونه با پیشران جت)و سیمرغ که مهندسی معکوس پهپاد آرکیو170 محسوب میشوند استفاده کرد.
اما به دلیل وسعت زیاد منطقه مورد نظر دید الکترواپتیکال و حرارتی نمیتواند به تنهایی اشراف اطلاعاتی لازم را ایجاد نماید و استفاده از رادار نیز میتواند منجر به شناسایی هواگردها شود.
با اینحال میتوان با تعبیه یک مجموعه آنتن در بدنه و بالهای این هواگردها آنها را به قابلیت الینت و شنود امواج مجهز نمود تا با شنود سیگنالهای ارسالی از ناوگان دشمن آنها را موقعیت یابی کرده و به وسیله رله ارتباطی و دیتالینک  مختصات آنها را در اختیار فرماندهی و یگان عملیاتی قرار دهند.
این روش به عنوان یکی از تاکتیک های مقابله با پدافند هوایی دشمن در جنگنده F/A-18G نیز مطرح شده است. به این صورت که با در اختیار گیری پهپادی با نام Dash X و ارسال آن به حریم هوایی دشمن, سیگنالهای ارسالی از تجهیزات آنها توسط پهپاد جمع آوری شده و جهت تجزیه  و تحلیل و مقابله در اختیار جنگنده قرار میگیرد.
در رزمایش مدافعان حریم ولایت نیروی هوافضای سپاه در بهمن سال 1395 یک پهپاد(از خانواده شاهد)مجهز به تعدادی آنتن به نمایش درآمد که نوید بخش  گسترش کاربرد و ماموریت های پهپادها در نیروی هوافضای سپاه محسوب میشود.

پهپاد شاهد:

سیمرغ:

صاعقه با موتور توربینی:

نمونه جدید تری از این پهپاد با همان برآمدگی هایRQ-170:

Dash X:

 

رادارهای برد بلند OTH
رادارهای ماورای افق در باند اچ اف فعالیت میکنند. این رادارها با ارسال امواج به لایه یونوسفر جو زمین و بازتاب آن اهداف را مورد رصد قرار می دهند و در گونه سطحی با امواج انحنای کمتری داشته و به لایه های پائین تر برخورد میکنند.
به نظر میرسد که رادارهای ماورای افق با برد بلندشان نیز توانمندی کشف اهداف دریایی را داشته باشند. جهت موقعیت یابی دقیقتر پیش از پرتاب موشک ضد ناو, میتوان به محل مربوطه پهپاد شناسایی(دارای پیشران جت)اعزام نمود.

رادار کیهان:

نمونه ثابت کیهان:

رادارسپهر:

رادار قدیر:

نفوذ سایبری به مراکز فرماندهی دشمن و شنود اطلاعات ارسالی ماهواره ها
گزینه دیگر استفاده از ظرفیت سایبری و نفوذ به ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا موسوم به سنتکام است که هرچند که اقدامی دشوار محسوب میشود اما در صورت عملی شدن به دلیل ماهیت جنگ های شبکه محور میتوان اطلاعات خوبی از موقعیت لحظه ای اهداف دشمن بدست آورد.
همچنین امکان نفوذ به ماهواره های دشمن و ماهواره های تجاری و استفاده از اطلاعات آنها نیز باید بررسی شود.

 تهدیدات دریایی بر علیه کشور ایران به چند بخش کلی تقسیم میشوند:
-تهدیدات فراساحلی از ناحیه دریای عمان و اقیانوس هند
-تهدیدات موجود در خلیج فارس و تنگه هرمز
-تهدید اشغال جزایر
-تهدید اشغال سواحل خلیج فارس و دریای عمان

با توجه به توانمندی های موجود در نیروهای نظامی و مسلح بودن به موشک های کروز با برد بالا و  در تعداد زیاد, پیشبینی میشود که پیش از سرکوب این توانمندی بخش بزرگی از ناوگان دشمن خارج از تیررس موشک های ضد ناو قرار گرفته و از فاصله امن با موشک های کروز و هواگردهای موجود, پدافند هوایی و موشک های کروز ضدناو را در موج اول حملات مورد تهاجم قرار دهند.بر همین مبنا بررسی نحوه مقابله با تهدیدات را از تهدیدات اصلی شروع میکنیم.  

در تقسیم بندی وظایف نیروهای مسلح, وظیفه دفاع از دریای عمان و حفاظت از ناوگان دریایی  بر عهده نیروی دریایی ارتش و حفاظت از خلیج فارس بر عهده نیروی دریایی سپاه قرار داده شده است, البته در تعامل با یکدیگر.

نیروی دریایی ارتش برپایه دکترین دفاع متقارن و نیروی دریایی سپاه بر اساس دکترین دفاع نامتقارن شکل گرفته است.
تجهیزات موجود در سازمان رزم نیروی دریایی ارتش متشکل از فرگیت های های کلاس الوند و موج و ناوچه های موشک انداز کلاس کمان است.
همچنین این نیرو تعدادی زیر دریایی کلاس نهنگ و کلاس کیلو و همچنین زیر دریایی کلاس غدیر در اختیار دارد و برنامه ای جهت بکارگیری زیردریایی های کلاس فاتح و بعثت نیز در حال اجراست.د
متاسفانه ناوگان رزمی نیروی دریایی ارتش به دلیل نداشتن پوشش هوایی در خارج از دریای عمان و نداشتن یک سیستم پدافند هوایی قابل اتکاء در یک جنگ تمام عیار امکان فاصله گرفتن زیاد از سواحل را نداشته و ناچارا باید همانند یک سکوی موشک انداز ضد ناو تحت حمایت قرارگاه پدافند هوایی فعالیت نمایند.
اما در شرایط عادی و در زمان صلح این ناوگان با بهره گیری از فریگیت های خود نقش مهمی در تامین امنیت حمل و نقل دریایی ایفاء نموده و میتواند منازعات کوچک را هم به خوبی پاسخ دهد یا مانع از وقوع آنها شود.
به هر حال وضعیت کنونی نشان دهنده نیاز شدید به یک سیستم پدافند هوایی کوتاه برد جهت مقابله با موشک های کروز ضد ناو و یک سیستم میانبرد با موشک های آماده برای پرتاب در تعداد بالاست.

 

تجهیزات موجود در سازمان رزم نیروی دریایی سپاه متشکل از قایق های تندروی سبک مسلح به راکت های مینی کاتیوشا و قایق های تندروی متوسط مجهز به راکت انداز فلق و موشک های ضد ناو کوتاه برد نصر و ظفر است.همچنین این نیرو از ده فروند شناور موشک انداز کلاس تندر(هودونگ چینی)بهره مبرد که هر یک از آنها به دو لانچر موشک ضدناو نور مجهز هستند.
اخیرا موشک کروز نصیر با بردی مابین 50 تا 1۰0 کیلومتر نیز در اختیار نیروی دریایی سپاه قرار گرفته است که با توجه به جثه کوچک آن میتواند در قایق های تندرو متوسط نیز مورد استفاده قرار گیرد. از نظر نگارنده مقاله ساخت و بکارگیری این موشک در قایق های تندرو, اقدامی همتراز ساخت موشک خلیج فارس به شمار می آید.
از دیگر امکانات موجود در اختیار نیروی دریایی سپاه قایق های پرنده و شناورهای دوزیست اژدر افکن و موشک انداز است که چندی پیش موشک ضد ناو ناشناخته ای توسط یک فروند از این قایق ها در رزمایش دریایی پیامبر اعظم-9 پرتاب شد.

در تهاجم بر علیه ناوگان دریایی دشمن در خلیج فارس و تنگه هرمز بر اساس نوع و سطح تهدیدات در فاز اول جهت آسیب رساندن به هدف
در یک عملیات بر علیه ناوگان رزمی دشمن در فاز نخست قایق های موشک انداز متوسط با موشک های کروز سوخت جامد نصر(با برد 35 کیلومتر)و ظفر(با برد  25 کیلومتر)وارد عمل شده و از فاصله 20 تا 30 کیلومتری ناو دشمن را با مورد اصابت قرار میدهند. اخیرا موشک کروز جدیدی با نام نصیر نیز به لیست تجهیزات این نیرو اضافه شده که میتواند در راستای حملات دور ایستا به ناوگان دشمن بسیار موثر واقع شود.

در صورت نیاز در فاز دوم قایق های تندرو سبک راکت انداز با هجوم به نزدیکی ناو آسیب دیده با پرتاب انبوهی از راکت ها ناو را به صورت کامل نابود کرده یا به تسلیم شدن وادار میسازند.

نیروی دریایی سپاه پاسداران از تونل های زیر زمینی جهت حفاظت از یگان های موشک انداز بهره میبرد و احتمالا پایگاه های حفاظت شده ای نیز جهت استقرار قایق های تندرو در برخی نقاط احداث شده است.

کاروان موشکهای ضدناو و راکت انداز نیروی دریایی سپاه:

 

تهدیدات فراساحلی از ناحیه دریای عمان و اقیانوس هند و نحوه مقابله با آنها

همانطور که ذکر شد تهدید اصلی در دریا به دلیل شرایط موجود از ناحیه دریای عمان و اقیانوس هند بر علیه کشور و ناوگان حمل و نقل دریایی اعمال خواهد شد.مقابله موثر با این تهدید میتواند احتمال وقوع جنگ را به میزان بسیار زیادی کاهش دهد.چراکه با وجود توان تخریب ناوگان رزمی دشمن و دور شدن آنها به فاصله چند هزار کیلومتر امکان بکارگیری موشک های کروز سطح به سطح و جنگنده های مستقر بر روی ناوهای هواپیمابر تقریبا امکان ناپذیر شده و از طرفی پایگاه های هوایی نیز در تیررس انواع موشک ها قرار دارند و همین موضوع باعث افزایش تلفات و افزایش هزینه و طولانی شدن یک جنگ میشود.

تهدید اصلی که در مرحله ابتدایی جنگ از جانب دریا کشور را تهدید می نماید, حمله با موشک های کروز تاماهاوک به مواضع پدافندی و موشکی و دیگر مراکز حیاطی کشور است که مقابله با این تهدید بر عهده پدافند و نیروی هوایی قرار دارد اما به دلیل ارتباط با موضوع در این مقاله مورد  بررسی قرار می گیرد.
در یک جنگ احتمالی, تهدید موشک های کروز تاماهاوک احتمالا از ناحیه دریای عمان یا اقیانوس هند و یا حتی توسط لانچر های زمینی مستقر در کشورهای عربی متوجه کشور خواهد بود.
بهترین روش برای شناسایی و مقابله با چنین تهدیداتی نظارت هوایی از طریق هواپیماهای آواکس یا بالن های نظارتی است و با توجه به وجود لینک ارتباطی جهت هدایت موشک در صورت مختل شدن جی پی اس, شنود سیگنال نیز میتواند در راستای شناسایی تهدیدات مفید واقع شود.
برای مقابله با این تهدید و با فرض پرتاب شدن آنها, باید در نقاط و مسیرهایی که احتمال عبور موشک ها در آن نقاط وجود دارد رادار و سیستم های نظارتی الکترواپتیکال و حرارتی مستقر نمود.رادارهایی مختلفی برای شناسایی این نوع تهدیدات تولید شده اند اما با توجه به گستردگی نقاط نمیتوان در همه نقاط چنین سیستم هایی مستقر نمود.
اما با استقرار رادارهای تاکتیکی کوچک و سیستم های نظارتی الکترواپتیکال/حرارتی در این نقاط میتوان عبور و مرور هواگردها و موشک های کروز را مورد رصد قرار داد و با ارسال گزارش به واحدهای عملیاتی(سیستم های پدافندی-جنگنده های نیروی هوایی و پهپادهای رهگیر)آنها را پیش از رسیدن به هدف شکار نمود.    

 

اما در خصوص ناوگان دریایی دشمن با توجه به فاصله زیاد این مناطق از سواحل کشور و در اختیار نداشتن برتری هوایی در مناطق مذکور تنها راه مقابله با تهدیدات اقیانوس هند و انتهای دریای عمان استفاده از موشک های بالستیک ضد ناو است.موشک هایی با سوخت جامد و قابلیت جابجایی بالا و استقرار و عملیاتی شدن سریع.
البته امکان ساخت نمونه ضدناو موشک کروز سومار نیز میسر است اما باید توجه داشت که چنین موشکی در فاصله زمانی 1الی 2 ساعته به برد نهایی خود رسیده که در این فاصله هدف متحرک میتواند از نقطه اولیه به میزان قابل توجهی جا به جا شده باشد و بدون ارتباط مستمر با موشک امکان به خطا رفتن آن بسیار بالاست و علاوه بر این به دلیل تعداد کم موشک های پرتابی امکان رهگیری شدن و انهدام آن نیز بالاست.
بر همین اساس پیشنهاد ساخت دو موشک جدید بر پایه فناوری موشک های خلیج فارس و هرمز ارائه میشود.

 لحظه اصابت موشک خلیج فارس:

 
ساخت نمونه ضد ناو موشک ذوالفقار
موشک شبه بالستیک ذوالفقار با برد 700 کیلومتر که پیش از این آزمون برد و دقت را در حمله به دیرالزور پاس نموده گزینه جالبی برای استفاده در نقش ضد ناو محسوب میشود.
این موشک برمبنای توسعه موشک فاتح110 ساخته شده و از سرجنگی جداشونده بهره میبرد که پیش از رسیدن به هدف از بدنه جدا میشود.
همین قابلیت با تمام محاسنی که میتواند داشته باشد(افزایش برد و شانس بیشتر گذر از سد پدافند ضد موشکی)در عین حال موجب پیچیده تر شدن استفاده از آن در نقش ضد ناو میشود.
جدا شدن سرجنگی و هدایت آن تا زمان اصابت به هدف مستلزم داشتن سیستم کنترلی و هدفیابی است که در موشک ذوالفقار کامپیوتر به قسمت میانی و بالک ها و سیستم کنترل آنها به انتهای سرجنگی جداشونده منقل شده اند  که این مسئله موجب شده است که در مقایسه با نمونه های پیشین فاتح110, کلاهک ذوالفقار در حدود 40 سانتی متر کوچکتر شود که البته با همه این تغییرات هنوز هم سرجنگی آن برای نقش ضد ناو کافی است.وزن سر جنگی موشک فاتح 110 در نسل اول 600 کیلوگرم است که در نسل دوم به دلیل افزایش برد, سرجنگی به 450 کیلوگرم تقلیل داده شده است. بنابراین در موشک فاتح از ظرفیت کامل کلاهک استفاده نشده و  برآورد میشود که در موشک ذوالفقار که نسل جدید فاتح110 محسوب میشود, قسمت کلاهک موشک به صورت بالقوه گنجایش حدودا 500 کیلوگرم ماده انفجاری را داشته باشد که این میزان دو برابر یک سرجنگی موشک کروز ضد ناو است.
ظاهرا افزایش برد نمونه های جدیدتر موشک فاتح(نسل سوم و چهارم فاتح 110,فاتح 313,ذوالفقار)بر اساس کاهش وزن بدنه و ارتقای پیشران و جدا شدن سرجنگی(انحصارا در موشک ذوالفقار)حاصل شده است.

  سرجنگی موشک ذوالفقار متشکل از پنج قسمت بخش کنترل,کامپیوتر و سنسورهای مرتبط با موقعیت یابی,ماده انفجاری,فیوز دماغه است.
در نمونه ضدناو ذوالفقار باید بخش مربوط به فیوز و دماغه با سیکر راداری یا الکترواپتیکال/حراتی جایگزین شود.
به نظر میرسد که قسمت مذکور حداقل ظرفیت پذیرش سیکر موشک ضد ناو خلیج فارس را دارا است اما با اینحال میتوان سیکر کوچکتری نیز برای آن تولید نمود.

موشک ذوالفقار:

فیوز ضربه ای موشک فاتح110:

سیکر الکترواپتیکال موشک خلیج فارس:

 
تعدادی از سیکر های مورد استفاده در تسلیحات هوا به سطح:

سیکر مادون قرمز موشک نصر:

ساخت موشک سجیل ضد ناو
موشک بالستیک سوخت جامد سجیل در سال 1387 رونمایی شد.سجیل موشکی با دو مرحله جدایش و سرجنگی جدا شونده است. و احتمالا نمونه دارای هدایت در فاز ترمینال این موشک نیز همانند موشک عماد در آینده رونمایی خواهد شد. برد موشک سجیل به صورت رسمی 2000 تا 2500 کیلومتر اعلام شده است اما با توجه به ابعاد,وزن و چند مرحله ای بودن این موشک در مقایسه با نمونه های مشابه خارجی به نظر میرسد که برد آن کمتر از میزان واقعی اعلام شده است!حتی در مقایسه با موشک سوخت مایع قدر که تک مرحله ای است و صرفا سر جنگی جدا شونده دارد!

به هر صورت موشک سجیل به دلیل برد بالا و مطلوب آن میتواند در نقش ضد ناو بسیار جالب توجه باشد.
این موشک در صورت بکارگیری در این نقش میتواند از عمق خاک کشور به سوی اهداف دریایی شلیک شود و همچنین با برد بسیار بالای خود تمام خلیج فارس و دریای عمان و قسمت هایی از اقیانوس هند را تحت پوشش خود قرار دهد.
به این ترتیب ناوگان دشمن بالاجبار باید در زمان جنگ و تا قبل از پاکسازی و سرکوب این موشکها در آن سوی دریای عمان مستقر شوند تا از گزند این سلاح مصونیت داشته باشند.

به دلیل سرعت بالای این موشک استفاده از سیکر الکترواپتیکال در این موشک چندان مطلوب نیست! اما میتوان از سیکر راداری موشک هرمز یا سیکر موشک کروز نصیر استفاده نمود که ابعاد کوچکی داشته و میتواند در قسمت دماغه سرجنگی سجیل قرار گیرد.
موشک سجیل در 14 دقیقه به حداکثر برد خود(البته حداکثر برد سجیل دقیقا مشخص نیست)میرسد و در این فاصله ناو مورد نظر در بهترین شرایط و با بالاترین سرعت, تنها 5 تا 15 کیلومتر میتواند جا به جا شود, آنهم در صورتی که از ابتدا متوجه خطر شده باشد!بنابراین حتی در صورت عدم وجود لینک ارتباطی بین موشک و پرتابگر  یا بین موشک و پهپاد, بازهم شانس اصابت بالایی وجود دارد.
در فاز نهایی و زمان فرود موشک با جدا سازی حفاظ بالای رادوم یا جستجوگر الکترواپتیکال, با انجام مانوری خاص سرجنگی محدوده مورد نظر را مورد کاوش قرار داده و روی هدف قفل مینماید.

سرعت سجیل 14 ماخ ذکر شده است که به نظر میرسد مربوط به مرحله فاز میانی و خروج از جو است و پس از ورود مجدد به جو این سرعت کاهش میابد, اما با اینحال به دلیل انرژی جنبشی بالای سرجنگی(شامل 500 کیلوگرم مواد انفجاری)تخریب گسترده ای ایجاد میشود و میتواند منجر به غرق شدن هدف شود.
لازم به ذکر است که بنابر گفته فرمانده هوافضای سپاه پاسداران پیش از این دو فروند موشک سجیل از کویر سمنان به دهانه اقیانوس هند در فاصله 1900 کیلومتری شلیک شده است در حالی که معمولا به دلیل وسعت سرزمینی ایران اهداف در داخل مرزهای خاکی تعیین میشوند!بر اساس ویدئوی انتشار یافته از این آزمایش, ظاهرا موشک سجیل بر علیه یک هدف دریایی استفاده شده است.

نکته قابل ذکر اینکه موشک بالستیک میانبرد عماد که دارای هدایت در فاز ترمینال است نیز قابلیت تبدیل به موشک ضد ناو را دارد اما این موشک از نوع سوخت مایع است و در چنین کاربردی بهتر است که از موشک سوخت جامد استفاده شود. اگرچه به دلیل تزریق سوخت در داخل پایگاه زیر زمینی مشکل چندانی به وجود نمی آید.

نکته دیگر در خصوص موشک های بالستیک ضد ناو اینکه با وجود دستیابی به سیکرهای راداری فعال و ساخت موشک ضد ناو هرمز ,موشک خلیج فارس با سیکر الکترواپتیکال نیز همچنان تولید میشود.

 

تهدیدات موجود در خلیج فارس و تنگه هرمز و نحوه مقابله با آنها

به نظر میرسد که تهدیدات موجود در خلیج فارس به صورت جدی در فاز دوم جنگ دریایی شکل بگیرد و شاید بر همین اساس در رزمایش دریایی پیامبر اعظم-9 حمله به ناو هواپیمابر دشمن و تصرف آن مورد تمرین قرار گرفت. در حالی که در فاز نخست, ناوگان دشمن جهت مصونیت از آسیب های احتمالی دور از دسترس قایق های و تسلیحات قرار میگیرند.
با اینحال تصور تخلیه کامل خلیج فارس و پایگاه های دریایی موجود در آن نیز دور  از واقعیت است و به نظر میرسد که تعدادی ناوچه به همراه ناوگان رزمی کشورهای عربی و همچنین قایق های تندروی بی سرنشین جهت جلوگیری از نفوذ احتمالی به پایگاه ها و تصرف احتمالی سکوهای نفتی یا اختلال در عبور و مرور نفتکش ها در منطقه خلیج فارس حضور داشته باشند.

تقریبا تمام سطح خلیج فارس تحت پوشش موشک های ضدناو نور(با برد 120 کیلومتر),قادر(با برد 200 کیلومتر)و قدیر(با برد 300 کیلومتر) قرار دارد که این موشک ها توسط کامیونهایی با لانچر دو یا سه فروندی حمل و پرتاب میشوند و نیروهای دریایی ارتش و سپاه تعداد زیادی از این موشک ها را در اختیار دارند.همچنین نیروی هوای ارتش نیز نمونه هواپایه موشک قادر را با جنگنده اف 4 فانتوم هماهنگ نموده است.
پیشنهاد میشود که با ساخت فریبنده هایی با عملکرد مشابه این موشک ها اثر بخشی آنها افزایش داده شود.
   
ساخت دکوی موشک کروز ضد ناو جهت اشباع سیستم تدافعی ناوگان دریایی دشمن
دکوی مذکور باید از لحاظ مشخصات راداری و همچنین عملکردهایش مانند سرعت و ارتفاع پروازی مشابه یک موشک ضد ناو واقعی باشد. با توجه به تولید موشک های ضد ناو جدید با برد 200 کیلومتر و بیشتر, به این منظور میتوان با تغییر تعدادی از موشک های کروز چینی و موشک کروز نور و حذف سرجنگی و افزودن مخزن سوخت به جای سرجنگی, برد موشک را افزایش داد و دکوی موشک ضدناو با عملکردی مشابه موشک کروز را به تولید رساند.
البته به دلیل حذف سرجنگی موشک ها محاسبات نقطه ثقل مجددا باید انجام گیرد.

برای ارزان سازی و کاهش هزینه پروژه میتوان دکوی های با پیشران پالس جت(همانند موشک کروز V-1 آلمانی)و بدون سیستم هدفیابی کامل تولید نمود و در هر دسته تنها یک یا دو دکوی مجهز به سیکر و سیستم هدایتی کامل استفاده نمود و مابقی دکوی ها با لینک اطلاعات دکوی اصلی(اطلاعات موقعی,ارتفاع,موقعیت دقیق هدف)به سمت هدف روانه شوند.

به این نحو در یک تهاجم موشکی بر علیه ناوگان دریایی دشمن علاوه بر بیشتر کردن شانس موفقیت موشک های کروز ضد ناو, تعدادی اهداف کاذب هم به سوی اهداف پرتاب میشوند که هزینه مقابله را برای دشمن افزایش داده و در نهایت نیز میتوانند مانند موشک های کروز و با هزینه بسیار اندک به اهداف نیز اصابت نمایند.اما به دلیل نداشتن سرجنگی تنها تخریبی جزئی در اثر انرژی جنبشی و سوخت موشک ایجاد میشود.البته به دلیل نداشتن سیکر مستقل احتمال به خطا رفتن دکوی ها در فاز پایانی بسیار بالاست که با توجه به هدف اصلی تولید این دکوی ها که فریب سیستم دفاعی ناو میباشد, کاملا توجیه پذیر است.

با داشتن چنین فریبنده ای و استقرار آنها در لانچرهای سه و شش فروندی ولایت میتوان تعداد زیادی اهداف کاذب در هر تهاجم به سوی ناوگان دشمن ارسال نمود و شانس موفقیت موشک های کروز ضد ناو را افزایش داد.

موشک کروز ضدناو مقتدر
در هنگام تحویل اولین سری از موشک های ضدناو قدیر وزیر دفاع وقت از تولید موشک کروزی جدید با برد دو برابر موشک قدیر خبر دادند که به نظر میرسد رسیدن به برد 600 کیلومتری تنها از راه افزودن بال به این موشک میسر است.
نمونه مشابه این موشک با نام YJ-62 در کشور چین تولید شده که برد آن 400 کیلومتر ذکر شده است و از لانچر سه فروندی شلیک میشود.با دستیابی به این موشک کل خلیج فارس  و دریای عمان در تیرس موشک های کروز ضدناو نیروهای مسلح ایران قرار خواهد گرفت و میتوان اهداف را از داخل عمق خاک کشور مورد اصابت قرار داد و به این ترتیب امنیت لانچر ها و بقاپذیری آنها افزایش می یابد.
نکته قابل ذکر اینکه موشک کروز سطح به سطح جدیدی با نام یاعلی تولید شده است که با برد 700 کیلومتر, ابعادی مشابه یک موشک کروز ضد ناو دارد و از این لحاظ ساخت موشک مقتدر قابل دستیابی به نظر میرسد.

موشک کروز سوپر سونیک و هایپرسونیک
تا کنون اطلاعات مستندی مبنی وجود موشک سوپر سونیک ضدناو با پیشران رم جت در اختیار نیروی دریایی ارتش و سپاه یا نهاجا روئیت نشده است اما به نظر میرسد که دستیابی به چنین سلاحی با وجود زیرساخت فنی و تونل باد 8 ماخ ناممکن نیست.در زمینه متریال بدنه نیز به نظر نمیرسد که مشکل حادی وجود  داشته باشد.با وجود الیاف کربن جهت تقویت بدنه موشک نیز شاید ساخت اینگونه تجهیزات نسبت به گذشته راحت تر باشد.
در زمینه موشک های هایپر سونیک موضوع پیچیده تر است و باید یک برنامه بلند مدت جهت تامین فناوری های مورد نیاز تعریف شود.

موشک جدید نیروی دریایی سپاه
در  رزمایش دریایی پیامبر اعظم-9 برای اولین بار یک موشک ضد ناو سوخت جامد جدید مورد آزمایش قرار گرفت که مشخصات و عملکرد دقیق این موشک مشخص نیست. اما به صورت کلی این موشک توسط قایق اژدر افکن به زیر آب پرتاب شده و پس از طی مسیر کوتاهی(12 ثانیه)از آب خارج شده و روانه هدف میشود.این موشک از لحاظ ظاهری و عملکرد شباهت زیادی به موشک RPK-7 Veter روسی دارد.

نمونه روسی:

 

تهدیدات موجود برای قایق های تندرو در نبرد  احتمالی
اخیرا مقابله با قایق های تندروی نیروی دریایی سپاه به دلیل اثبات موثر بودن آنها در طول جنگ احتمالی مورد توجه قرار گرفته و ایده هایی برای مقابل با این قایق ها نیز مطرح شده و تسلیحاتی نیز تولید و تست شده است.
از جمله این تهدیدات موشک گریفین است که در حالت سطح به سطح برد آن 8کیلومتر است که با توجه به جثه کوچکش در تعداد بالا میتواند در یک ناو و قایق یا حتی توسط هواگردهای رزمی حمل شده و مورد استفاده قرار گیرد.
همچنین در سالهای اخیر استفاده از پهپادهای کوچک در نقش دکوی برای فریب پدافند هوایی مطرح شده اند و احتمال ساخت نمونه های انتحاری آنها(با پیشران متفاوت و سرعت بیشتر)نیز محتمل است.
 

در  خصوص حفظ قابلیت عملیاتی قایق های تندرو و حفاظت از آنها در برابر تهدیدات پیش رو میتوان چند ایده مطرح نمود:

-تعبیه سنسور تشخیص پرتو لیزر و افشانه های پر فشار پخش کننده مایع یا پودر تجزیه کننده پرتو لیزر

-تعبیه سنسور تشخیص حریق و افشانه های آتش خاموش کن بر روی قایق های تندرو جهت مقابله با سرهای جنگی آتش زا

-زرهی کردن بخش های آسیب پذیر قایق های تندرو متوسط با زره واکنشی سبک

-بکارگیری اخلالگرهای ماهواره ای و دیتالینک در تعدادی از قایق های تندرو جهت اخلال در عملکرد موشکهای دشمن و پهپاد های انتحاری
 در خصوص اخلاگرهای ماهواره ای باید توجه داشت که احتمال استفاده از سیستم موقعیت یابی ماهواره ای دیگر نظیر گلوناس چندان بعید نیست.  

-مسلح سازی قایق های تندرو سبک به موشک های ضد زره هدایت شونده مانند سدید به جای راکت انداز مینی کاتیوشا
این موشک ها در نگاه اول شاید پر هزینه به نظر برسند اما با داشتن برد 3 تا 5 کیلومتر, مصونیت بیشتری برای قایق های تندرو ایجاد کرده و  موجب کاهش تلفات در عملیات میشوند و با داشتن سیستم هدایت شانس برخورد را افزایش داده و حتی میتوان نقاط خاص و آسیب پذیر ناو را با آنها مورد هدف قرار داد.
در این زمینه موشک ضدزره سدید سالهاست که مورد استفاده نیروی هوافضای سپاه قرار دارد و اخیرا نمونه دیگری از این نوع سلاح بر پایه موشک ضدزره تاو در وزارت دفاع تولید شده است.

-مسلح سازی قایق های تندرو با وزن متوسط به موشک کروز ضد ناو نصیر
قایق های تندرو رزمی با وزن متوسط در نیروی دریایی سپاه, دو گروه قایق های اژدر افکن و قایق های موشک انداز را شامل میشود.
قایق های تندرو ذوالفقار با  داشتن دو پرتابگر موشک کوتاه برد ضد ناو از نوع نصر و ظفر در حال حاضر از فاصله بیش از 30 کیلومتر قابلیت تهاجم بر علیه ناوگان دشمن را دارند. با افزوده شدن موشک کروز نصیر(با برد 50 الی 100 کیلومتر)به لیست تسلیحات قابل پرتاب توسط این قایق ها, قابلیت حملات دورایستای آنها تقویت شده و به خودی خود امنیت عملیات و بقاپذیری قایق های تندرو افزایش خواهد یافت.

موشک ضد ناو نصیر:

موشک ضد ناو نصر:

موشک ضد ناو ظفر:

 

-استفاده از منورهای تولید کننده تشعشات مادون قرمز جهت کور کردن سنسور موشک ها و پهپادهای انتحاری و بالگردهای دشمن
سنسورهای تصویر ساز مادون قرمز در انواع مختلفشان بر اساس نور مادون قرمز ساطع شده از اجسام آنها را آشکار سازی میکنند و اما منابع نوری قدرتمند اصطلاحا موجب کوری این سنسورها میشوند.

بمباران راکتور هسته ای سوریه(طبق ادعای رژیم اسرائیل)توسط جنگنده های رژیم اسرائیل:

 بر اساس این ضعف سنسورهای مادون قرمز میتوان انواعی از منورهای ساطع کننده امواج مادون قرمز را تولید کرد و پرتابگر آنها را در قایق های تندرو نصب نمود تا درحین حرکت دسته قایق های تندرو به سمت هدف و همچنین در صورت شناسایی خطر نزدیکی موشک یا پهپاد انتحاری به صورت تعیین شده شلیک شوند.
نحوه آگاهی از نزدیکی موشک در ادامه توضیح داده میشود.

-ساخت سیستم دفاع فعال برای قایق های تندرو بر پایه سنسور مادون قرمز و سنسور لنزیاب
سیستم های دفاع فعال معمولا در خودروهای زرهی و برعلیه تسلیحات ضد زره مورد استفاده قرار میگیرند که استفاده از چنین سیستم هایی در قایق های تندرو تقریبا ناممکن بوده و نمیتوان آنها را در تعداد بالا مورد استفاده قرار داد.
حال اگر بتوان با شناسایی منبع گرمایی موتور و درخشش لنز موجود در دماغه یک موشک ضد زره/ضد قایق تندرو, آن را شناسایی نمود در واقع مبنای ساخت یک سیستم دفاع فعال ارزان قیمت تشکیل شده است.

به دلیل پسیو بودن سیستم و حرکت سریع و نامنظم قایق های تندرو نمیتوان توسط پرتو لیزر اهدافی نظیر موشک های گریفن و هلفایر و پهپادهای انتحاری را فاصله یابی نمود.
به هر حال ناچارا بر همان اطلاعات اولیه اتکاء نموده و با چرخش سمت قایق و متمایل کردن پهلوی قایق به سمت موشک, اقدام به شلیک پرتابه های انفجاری با خرج راکتی صورت میگیرد.
پرتابه ها دارای فیوز های مجاورتی مادون قرمز و همچنین سنسور لنزیاب بوده و تنها در صورت کشف هدف سرجنگی را فعال می نمایند.سنسور لنزیاب نیز همانند یک سیکر الکترواپتیکال پرتابه را به سمت هدف هدایت مینماید.

البته انفجار پرتابه و موشک میتواند منجر به خسارت به قایق ها یا جراحات در سرنشینان آنها شود اما در مقابل شدت آسیب را کاهش داده و میتواند حتی آن را مرتفع سازد.

مزیت این سیستم ارزان بودن آن است که میتوان تمام قایق های تندرو سبک و متوسط  را به این سیستم تجهیز نمود.

دوربین های لنزیاب ساخت صنایع داخلی:

موشک Pike

موشک چینی Hidden blade:

 

-ساخت قایق های تندرو با ماموریت پدافند هوایی
در حال حاضر قایق های تندرو تهاجمی حداکثر به تسلیحات ضد هوایی مانند توپ 23 میلیمتری و موشک های میثاق مجهز هستند.
شناسایی به موقع و مختصات یابی تهدید و مقابله به موقع با آن نیازمند داشتن سیستم های نظارتی است که استفاده از چنین سیستم هایی تاب حال در این قایق ها دیده نشده است.

قایق های رزمی تندرو نیروی دریایی سپاه در دو کلاس سبک و متوسط هر کدام نسبت به توانایی هایشان نیازمند در اختیار قرارگیری این سیستم ها هستند.
سیستم پدافندی پیشنهادی برای قایق های تندرو سبک استفاده از سکوی یکپارچه شامل سیستم پسیو الکترواپتیکال/حرارتی به همراه یک فاصله یاب لیزری است.مقابله با هواگردها دشمن نیز با اتماسیون سازی استفاده از منپد ها(موشک های دوشپرتاب)و توپ های 23 میلیمتری  انجام میشود.

در خصوص قایق های رزمی متوسط و سنگین موشک انداز نیز میتوان با فناوری در دسترس سیستم پدافندی کوتاه برد پسیو بسیار توانمندی تولید نمود.
نمونه مشابه این سیستم در حال حاضر در کشور یمن و توسط مبارزین حوثی و همپیمانان آنها استفاده میشود و موفقیت قابل توجهی نیز کسب نموده است که مورد اصابت قراردادن دو فروند جنگنده اف 15 و احتمالا یک فروند تورنادو از جمله این موفقیت هاست.آن هم در شرایط کاملا نابرابر و ریسک بالا!

سیستم پیشنهادی متشکل از یک رادار کوتاه برد برای نظارت و یک سکوی دارای سنسورهای الکترواپتیکال/حرارتی است که کار رهگیری هدف را انجام داده و مقابله با اهداف نیز با موشک های شهاب ثاقب دارای سیکر تصویر ساز مادون قرمز انجام میشود.
با وجود برد بالای این موشک(12 کیلومتر در برابر اهداف کم سرعت)امنیت زیادی برای قایق های تندرو ایجاد میشود.
در سالهای اخیر نمونه های مختلفی از این موشک در نقش های پدافندی و ضد زره تولید شده است و در یکی از نمایشگاه ها نیز ماکت نمونه مادون قرمز آن در زیر پهپاد کرار به نمایش گذاشته شد.

قایق های تندرو کلاس ذوالفقار را میتوان به 2 لانچر 4 فروندی از موشک های شهاب ثاقب مجهز نمود.البته برای انجام اینکار باید کنیستر موشک را تغییر داده و برای هر چهار فروند یک حفاظ یکپارچه طراحی نمود.یا اینکه بالکهای موشک را تاشو نمود تا فضای کمتری اشغال نمایند. این سیستم پدافندی را میتوان در ناوگان نیروی دریایی ارتش هم برای مقابله با موشک های کروز و هواگردها بکار برد.
در هر دسته از قایق ها تندرو, چند قایق پدافندی نیز حضور داشته و وظیفه مقابله با تهدیدات هوایی(بالگردها,پهپادها و جنگنده های دشمن)را انجام می دهند.

جزئیات این طرح در این تاپیک توضیح داده شده است.

سیستم کوتاه برد انگلیسی Rapier Jernas:

 

-استفاده از جنگنده  پشتیبانی نزدیک برای حمایت هوایی از قایق های تندرو
بهره گیری از جنگنده  پشتیبانی نزدیک برای حمایت هوایی از قایق های تندرو  یکی از راهکارهای تامین امنیت برای این نیروی مهاجم است اما باید توجه داشت که حضور جنگنده در فاصله نزدیک از ناوگان دشمن موجب به خطر افتادن آن شده و توجیه چندانی ندارد! در این زمینه تا حدودی جنگنده پنهانکار قاهر میتواند موثر واقع شده و با استفاده از سیستم نظارتی پسیو خود در زیر دماغه, بالگردها و جنگنده های دشمن را رهگیری نموده و با موشک های کوتاه برد مورد هدف قرار دهد.
البته همچنان به دلیل قرار گیری در مجاورت رادارهای پرقدرت ناوگان دشمن, ریسک این کار بسیار بالاست اما به هرحال یکی از گزینه های موجود محسوب میشود.

تهدید اشغال جزایر
در یک جنگ احتمالی,  اشغال و جداسازی جزایر سه گانه ایران در مجاورت تنگه هرمز(تنب بزرگ,تنب کوچک,ابوموسی)به منظور قطع حکمرانی ایران بر تنگه هرمز, قطعا یکی از اهداف اصلی نبرد خواهد بود! چه از جانب کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و چه از جانب قدرت های فرامنطقه ای.
برای جلوگیری از این اتفاق در جزایر مذکور باید استحکاماتی جهت مقابله با این هدف دشمن احداث نمود و جزایر را به پدافند هوایی(هرچند از نوع کوتاه برد یا میانبرد هدایت الکترواپتیکال/حرارتی )و موشک های ضد ناو کوتاه بردی مانند نصر و ظفر مسلح نمود. همچنین این جزایر به استقرار یگانهای دفاعی از سربازان عادی تا تکاوران دریایی(با تجهیزات دفاعی کامل)نیازمند هستند و از جانب سواحل خلیج فارس نیز باید مورد حمایت توپخانه و راکت اندازهای فجر 3 و فجر5 قرار داشته باشند.
بکارگیری جنگنده پنهانکاار قاهر در نقش حمایت هوایی از این جزایر نیز میتواند بسیار موثر واقع شود.
 
در رزمایش دریایی پیامبر اعظم-9, سپاه پاسداران حفاظت از جزایر خلیج فارس به نمایش گذاشته شد که این رزمایش یکی از برترین رزمایش های سالهای اخیر محسوب میشود.هرچند که هنوز هم با حالت ایده آل فاصله وجود دارد.

استفاده از پهپادها:

مین های جهنده ضد بالگرد:

 

تله های انفجاری:

تسلیحات اتوماسیون شده:

 

تهدید اشغال سواحل خلیج فارس و دریای عمان
اشغال سواحل دریای عمان و خلیج فارس جزو آخرین مرحله از جنگ دریایی انجام میشود, اما نفوذ به سواحل جهت خنثی سازی پدافند هوایی و سکوهای پرتاب موشک های ضد ناو, قطعا در برنامه های دشمن قرار دارد و باید برای چنین وضعیتی آمادگی لازم را فراهم نمود.
 
در همین راستا برای مقاومت در فاز آخر باید سواحل خلیج فارس و دریای عمان به موشک اندازهای ضد ناو کوتاه برد و ضد زره و راکتهای فجر و پدافند کوتاه برد متحرک مجهز شوند.

همچنین مناطق خاص از سواحل دریای عمان و خلیج فارس که یگانهای ضدناو و پایگاه های نیروی دریایی در آن مناطق استقرار دارند باید به باید به رادارهای جستجوگر سطحی(مانند رادار رازیت)و سیستم های الکترواپتیکال مجهز شوند و در زمان خطر باید به صورت مداوم گشت پهپادی(با پهپادهایی مانند اسکن ایگل)انجام گیرد.

  

همچنین بر اساس تجربیات حاصله از حمله پهپادی اخیر به پایگاه هوایی روسیه در سوریه از جانب تروریست ها یا در پوشش آنها, احتمال تهاجم گسترده با پهپادهای انتحاری بر علیه موشک اندازهای ضد ناو و اسکله قایق های تندرو نیز دور از ذهن نیست و باید توسط سیستم های ضد پهپادی و کور کننده های جی پی اس/گلوناس با این تهدیدات مقابله و از یگان موشک انداز ضد ناو و اسکله قایق های تندرو حفاظت نمود.

 

نتیجه گیری
متن فوق نشان دهنده وجود تهدیدات متنوع و با تغییرات زیاد در این منطقه از جهان است که فائق آمدن بر این تهدیدات نیازمند رصد مداوم اوضاع و تحولات در تهدیدات و صحنه رزم است.
در طول سالها سرمایه های صدها میلیارد دلاری حاصل از فروش نفت و گاز و تجارت دریایی در این منطقه از جهان در چهارچوب اراده و برنامه  قدرت های جهانی به یک انبار مهمات مجهز بر علیه کشور مستقل ایران بدل شده است.در فاز نخست جهت محاصره و کنترل ایران و در فاز دوم برای ایجاد یک درگیری نیابتی و با هزینه کشورهای عربی.
به صورت قطعی کشور ایران در یک رقابت و بازی با قوانین دشمن نمیتواند بر این برنامه ریزی چیره شود, آنهم با وجود درآمد محدود و هزینه کردهای غیرنظامی غیرعاقلانه و مصرفانه! اما با  اتخاذ سیاست های دفاعی خاص و ویژه این شرایط میتوان در این تنگنا حداقل تمامیت ارزی کشور را حفظ نمود و سرانجام حکام و حکومت های  دیکتاتوری عربی(با ظاهر متجددانه)را به نظاره نشست.

[Ghalam 3,284]

این ها درسته ، ولی جنگ شد ، خیلی از اونهایی که باید پشت ارتش و سپاه بایستند رو شما توی کشور پیدا نمی کنید ... نمی شه کشور رو در زمان جنگ با مدیرانی اداره کرد که تنها دلیل مدیر شدنشون یا « ژن خوبشون » بوده یا وابستگی سیاسی و مالی به جناح های خاص ...

از مدیریتی که نتونست یک زلزله در یک شهر کوچک رو مدیریت کنه ، شما انتظار مدیریت کردن کشور در زمان جنگ همه جانبه رو دارید !؟

[arminheidari 24,405]

با تشكر از جناب اسكاي هاك بابت مقاله ارزشمند و وقت اي كه گذاشتند 

 

خوشبختانه سلاح هايي رو كه ما ساختيم بر مبناي نياز بود و درس هاي خوبي رو از بابت عراق و جنگ بالكان گرفتيم

اين درك هم ايجاد شد كه طرح حلقه هاي واردن و دفاع غيرعامل چه ارزشي داره و تو اين زمينه كار شد 

چيزى كه در نبرد اينده شرايط رو تعيين ميكنه سه عامل هست

اول شناسايى به موقع و حفظ سيستم ارتباطي كل كشور در شروع و ميانه بحران

دوم حفظ لجستيك و تامين مايحتاج اوليه برأي كشور و نيروي نظامي 

سوم چيدمان و استفاده چندلايه اي از سيستم ها و وسائل موجود 

[Ghalam 3,284]

3 minutes قبل , arminheidari گفت:

با تشكر از جناب اسكاي هاك بابت مقاله ارزشمند و وقت اي كه گذاشتند 

 

خوشبختانه سلاح هايي رو كه ما ساختيم بر مبناي نياز بود و درس هاي خوبي رو از بابت عراق و جنگ بالكان گرفتيم

اين درك هم ايجاد شد كه طرح حلقه هاي واردن و دفاع غيرعامل چه ارزشي داره و تو اين زمينه كار شد 

چيزى كه در نبرد اينده شرايط رو تعيين ميكنه سه عامل هست

اول شناسايى به موقع و حفظ سيستم ارتباطي كل كشور در شروع و ميانه بحران

دوم حفظ لجستيك و تامين مايحتاج اوليه برأي كشور و نيروي نظامي 

سوم چيدمان و استفاده چندلايه اي از سيستم ها و وسائل موجود 

چهارم و از همه مهمتر ، مدیریت افکار عمومی کشور ...

[arminheidari 24,405]

3 minutes قبل , Ghalam گفت:

چهارم و از همه مهمتر ، مدیریت افکار عمومی کشور ...

تو مديريت إفكار عمومي تجربه چند جنگ متفاوت هست 

-جنگ شش روز و راديو أعراب كه مدام از پيروزي ميگفت و ناگاه أعراب شكست بدّي خوردند و روحيه كامل از دست رفت ( صدا و سيماي ما هم همين مسير رو ميره) 

-دفاع مقدس كه صدا و سيما با نشان دادن إيثار و روح معنوي دفاع كشور رو متحد و همه رو برأي انجام كاري حتي واكس كشف تهيج ميكرد و مثال بارزش روايت فتح بود 

-سيستم خبري امريكا در جنگ ويتنام كه يك سيستم ضد جنگ بود 

-سيستم خبري امريكا بعد از ويتنام كه بر مبناي خبر سازي جعلي در كنار واقعيت ها و إشباع خبري بود

- سيستم خبري انگليس گفتن حقايق از نظر جناح هاي مختلف و گفتن و إشاره به نكاتى و دروغ هايي ريز  به مرور أفكار عمومي كه بتدريج به عنوان بديهيات قبول كنند 

[Skyhawk 16,545]

تصویر مربوط به برخورد موشک سجیل به دهانه اقیانوس هند رو فراموش کرده بودم پست کنم.

متاسفانه فایل ویدئویی باکیفیتش رو در اختیار ندارم.

https://www.aparat.com/v/pdjc0

https://www.aparat.com/v/RYhCI

---

 

همچنین بد نیست مجددا این تصاویر هم مرور بشن.

[Skyhawk 16,545]

2 hours قبل , arminheidari گفت:

با تشكر از جناب اسكاي هاك بابت مقاله ارزشمند و وقت اي كه گذاشتند 

 

خوشبختانه سلاح هايي رو كه ما ساختيم بر مبناي نياز بود و درس هاي خوبي رو از بابت عراق و جنگ بالكان گرفتيم

اين درك هم ايجاد شد كه طرح حلقه هاي واردن و دفاع غيرعامل چه ارزشي داره و تو اين زمينه كار شد 

چيزى كه در نبرد اينده شرايط رو تعيين ميكنه سه عامل هست

اول شناسايى به موقع و حفظ سيستم ارتباطي كل كشور در شروع و ميانه بحران

دوم حفظ لجستيك و تامين مايحتاج اوليه برأي كشور و نيروي نظامي 

سوم چيدمان و استفاده چندلايه اي از سيستم ها و وسائل موجود 

خواهش میکنم.

به برخی موضوعات نظیر استفاده از زیردریایی ها و مین های دریایی اشاره ای نکردم, دوستان دیگر در صورت امکان این موضوعات رو مورد بررسی قرار بدهند.

[ahmad212 18]

من واقعا خوشحال شدم که افرادی مثل شما توی سایت وجود دارند که به دنبال راه حل مشکل می گردند و مانند بقیه در مواجه با توانایی دشمن خودشون را نمی بازند و با چنین مقاله ارزشمندی تاکتیک و شیوه نبرد جدیدی را معرفی می کنند و مقلد تاکتیک و شیوه نبرد غربی و شرقی نمیشن و در دام تقلید کورکورانه تاکتیک های جنگی دشمن نمی افتند ( چون فلان کشور  ناو هواپیمابر داره ما هم باید داشته باشیم و یا چون فلان کشور جنگنده ای با مشخصات فلان خریده ما هم از کشور دیگر جنگنده ای با همون توانایی بخریم) من هم مثل شما دو سال پیش در سایتی مانند جنگاوران پیشنهاد حمایت پدافندی از قایق های تندرو داده بودم و پیشنهادم این بود که یک قایق حامل سیکر راداری یا حرارتی و قایق دوم حامل موشک پدافندی باشه و با لینک شدن با هم وظیفه پدافند از ناوگروه قایق های تندرو داشته باشند که شما در این مقاله به طور مفصل و کامل این موضوع را شرح دادین و در مورد استفاده از موشک بالستیکی مانند سجیل بر علیه ناو هواپیمابر من هم مثل شما شدیدا موافق این موضوع هستم و نه تنها موشک های میان برد بلکه موشک های دوربرد و قاره پیما را هم در رنج های بالاتر هم می شود استفاده کرد و ناو هواپیمابر را هزاران کیلومتر دورتر و وسط اقیانوس نابود کرد ( به شرط شناسایی توسط ماهواره یا رادارهای دوربرد افق نگر)     

[Skyhawk 16,545]

این نكته رو هم اضافه کنم که ماهواره های ارتفاع پائین قبل از شروع جنگ پرتاب میشن و با توجه به عمر مداریشون سرویس رسانی میکنند. 

در واقع مثل الان که ناوگان آمریکا و فرانسه برای حمله به سوریه آماده شدند و هشدار پرواز ممنوع داده شده.

55 minutes قبل , ahmad212 گفت:

من واقعا خوشحال شدم که افرادی مثل شما توی سایت وجود دارند که به دنبال راه حل مشکل می گردند و مانند بقیه در مواجه با توانایی دشمن خودشون را نمی بازند و با چنین مقاله ارزشمندی تاکتیک و شیوه نبرد جدیدی را معرفی می کنند و مقلد تاکتیک و شیوه نبرد غربی و شرقی نمیشن و در دام تقلید کورکورانه تاکتیک های جنگی دشمن نمی افتند ( چون فلان کشور  ناو هواپیمابر داره ما هم باید داشته باشیم و یا چون فلان کشور جنگنده ای با مشخصات فلان خریده ما هم از کشور دیگر جنگنده ای با همون توانایی بخریم) من هم مثل شما دو سال پیش در سایتی مانند جنگاوران پیشنهاد حمایت پدافندی از قایق های تندرو داده بودم و پیشنهادم این بود که یک قایق حامل سیکر راداری یا حرارتی و قایق دوم حامل موشک پدافندی باشه و با لینک شدن با هم وظیفه پدافند از ناوگروه قایق های تندرو داشته باشند که شما در این مقاله به طور مفصل و کامل این موضوع را شرح دادین و در مورد استفاده از موشک بالستیکی مانند سجیل بر علیه ناو هواپیمابر من هم مثل شما شدیدا موافق این موضوع هستم و نه تنها موشک های میان برد بلکه موشک های دوربرد و قاره پیما را هم در رنج های بالاتر هم می شود استفاده کرد و ناو هواپیمابر را هزاران کیلومتر دورتر و وسط اقیانوس نابود کرد ( به شرط شناسایی توسط ماهواره یا رادارهای دوربرد افق نگر)     

لطف دارید.

کاری هست که فعلا میتونم انجام بدم.

[gen 413]

یه خسته نباشید فوق پیشرفته و قوی به اقای اسکای هاوک ! دستت درد نگرفت این همه تایپ کردی ؟ دمت گرم که انقدر استادانه و علمی تحلیل میکنی . دیدن نقاط قوت ها و ضعف ها و نتیجه گیری عادلانه بدور از تمسخر و توهین به توان کشور نه مثل بعضی ها ...

 

[alinaderi 238]

عالی بود استفاده کردیم

[Lord-Soldier 2,200]

خدا قوت و دست مریزاد

 

به نظر من، مفید تر از مقابله تاکتیکی، مقابله استراتژیک است. یعنی حمله به استراتژی دشمن مفید تر است تا حمله به خود دشمن.

اگر تهدید فرامنطقه ای را در نظر بگیریم، استراتژی دشمن دور نگاه داشتن سکو های خود از منطقه درگیری و «دورایستایی» است. بر این اساس اگر ما بتوانیم این دور ایستایی را مختل کنیم دشمن طبق استراتژی خودش، وارد جنگ نخواهد شد یا استراتژی را تغییر خواهد داد که ده ها سال طول خواهد کشید، کما اینکه از سال 2000 و آن رزمایش معروف، ده ها سال طول کشیده تا دشمن به استراتژی فعلی دورایستایی برسد.

به نظرم یکی از بهترین ابزارهای ما می تواند هواپیماهای گشت دریایی با برد بلند باشد، چیزی شبیه Tu-142 . در حقیقت 3 فروند از اینها می تواند بیش از 300 فروند جنگنده چندکاره برای ما «بازدارندگی» ایجاد کند. البته با تغییراتی و مجهز کردن آنها به رادارهای جستجوی سطحی و هوایی و کم کردن تسلیحات حمل شونده. نهایتا 6 موشک دوکاره هوا/دریای مانند فونیکس اصلاح شده و دارای دیتالینک ( یا نمونه های بر پایه موشک استاندارد) یا نمونه های داخلی صیاد 2/3/4 تنها تسلیحات این هواپیما باشند و بقیه حجم و وزن به سامانه های راداری - تجهیزات پردازشی - و پرسنل پردازشی اختصاص داده شود. این هواگردها باید به صورت 7/24 در دریای عمان و اقیانوس هند گشت زده و با برد 200-400 کیلومتری رادارهای خود، عملا ناوهای هواپیما بر را مجبور به حدی از دورشدن بکنند که سواحل ایران از برد رزمی هواگردهایشان خارج شود.

چرا این هواپیما بازدارندگی ایجاد می کند؟

همانطور که استاد گرامی اسکای هاوک اشاره کردند توانایی هدف قرار دادن دریا با موشکهای بالستیک وجود دارد، مانع عمده این کار دریافت اطلاعات از صدها و هزاران کیلومتر دورتر از سواحل است. این هواگردها این امکان را میسر می کنند و به عنوان سکوی مقدم عمل می کنند لذا دشمن قبل از حمله به ایران باید آنها را نابود سازد. لذا مانند یک سنگر کمین عمل نموده و استراتژی ایران مبنی بر ضربه دوم را تقویت می کنند. بدین معنی که هرگونه تعرض به این هواپیماهای گشت دریایی به معنی جنگ با ایران خواهد بود و فرصت راهی سازی موج موشکهای بالستیک برای ایران فراهم خواهد شد.

این هواگردها امکان غافلگیری را پایین تر آورده که اثربخشی ضربه دوم را بیشتر میکند. 

همانطور که گفته شده

« بهترین سلاح، سلاحی است که قبل از شروع، جنگ را ببرد»

ویرایش شده در فروردین 97 توسط Lord-Soldier

[MOHAMMAD 6,333]

3 minutes قبل , Lord-Soldier گفت:

خدا قوت و دست مریزاد

 

به نظر من، مفید تر از مقابله تاکتیکی، مقابله استراتژیک است. یعنی حمله به استراتژی دشمن مفید تر است تا حمله به خود دشمن.

اگر تهدید فرامنطقه ای را در نظر بگیریم، استراتژی دشمن دور نگاه داشتن سکو های خود از منطقه درگیری و «دورایستایی» است. بر این اساس اگر ما بتوانیم این دور ایستایی را مختل کنیم دشمن طبق استراتژی خودش، وارد جنگ نخواهد شد یا استراتژی را تغییر خواهد داد که ده ها سال طول خواهد کشید، کما اینکه از سال 2000 و آن رزمایش معروف، ده ها سال طول کشیده تا دشمن به استراتژی فعلی دورایستایی برسد.

به نظرم یکی از بهترین ابزارهای ما می تواند هواپیماهای گشت دریایی با برد بلند باشد، چیزی شبیه Tu-142 . در حقیقت 3 فروند از اینها می تواند بیش از 300 فروند جنگنده چندکاره برای ما «بازدارندگی» ایجاد کند. البته با تغییراتی و مجهز کردن آنها به رادارهای جستجوی سطحی و هوایی و کم کردن تسلیحات حمل شونده. نهایتا 6 موشک دوکاره هوا/دریای مانند فونیکس اصلاح شده و دارای دیتالینک ( یا نمونه های بر پایه موشک استاندارد) یا نمونه های داخلی صیاد 2/3/4 تنها تسلیحات این هواپیما باشند و بقیه حجم و وزن به سامانه های راداری - تجهیزات پردازشی - و پرسنل پردازشی اختصاص داده شود. این هواگردها باید به صورت 7/24 در دریای همان و اقیانوس هند گشت زده و با برد 200-400 کیلومتری رادارهای خود، عملا ناوهای هواپیما بر را مجبور به حدی از دورشدن بکنند که سواحل ایران از برد رزمی هواگردهایشان خارج شود.

چرا این هواپیما بازدارندگی ایجاد می کند؟

همانطور که استاد گرامی اسکای هاوک اشاره کردند توانایی هدف قرار دادن دریا با موشکهای بالستیک وجود دارد، مانع عمده این کار دریافت اطلاعات از صدها و هزاران کیلومتر دورتر از سواحل است. این هواگردها این امکان را میسر می کنند و به عنوان سکوی مقدم عمل می کنند لذا دشمن قبل از حمله به ایران باید آنها را نابود سازد. لذا مانند یک سنگر کمین عمل نموده و استراتژی ایران مبنی بر ضربه دوم را تقویت می کنند. بدین معنی که هرگونه تعرض به این هواپیماهای گشت دریایی به معنی جنگ با ایران خواهد بود و فرصت راهی سازی موج موشکهای بالستیک برای ایران فراهم خواهد شد.

این هواگردها امکان غافلگیری را پایین تر آورده که اثربخشی ضربه دوم را بیشتر میکند. 

همانطور که گفته شده

« بهترین سلاح، سلاحی است که قبل از شروع، جنگ را ببرد»

 

عالی فرمودید.

[Lord-Soldier 2,200]

خوشحالم که بیشتر می بینیمتون

اختیار دارید

درسهایی که از شما یادگرفتیم رو پس میدیم

 

بیشترین خوشحالی من از دیدن قاهر، ایفای چنین نقشی بود. احتمالا به خاطر استفاده از اثر سطحی قاهر بتواند برد زیادی داشته باشد. البته قاهر به دلیل کمبودن فضا برای تجهیزات راداری و پردازشی کاملا نمی تواند این نقش را ایفا کند . از طرف دیگر هواپیمای گشت دریایی مورد ذکر، بهتر است کاملا اثر راداری مشخص و زیادی داشته باشد که این پیام را به دشمن بدهد که « دارم میبینمت!»

 

تکمله : البته این فقط برای دشمن فرامنطقه ای قابل استفاده است ک اهل محاسبه و هزینه فایده است. اگر یک دشمن منطقه ای بی فکر و دیکتاتور را بپزند که بدون توجه به هزینه ای که برای کشور و مردمش ایجاد می شود برای ارضای عقده های شخصی به یک جنگ بزرگ علیه ایران دست بزند، این استراتژی فایده ندارد. در حقیقت «چیکن استراتژی» ایران در مقابل یک گاو رم کرده جوابگو نیست و باید برای آن هم تمهیداتی اندیشید. 

[Skyhawk 16,545]

2 hours قبل , Lord-Soldier گفت:

خدا قوت و دست مریزاد

 

به نظر من، مفید تر از مقابله تاکتیکی، مقابله استراتژیک است. یعنی حمله به استراتژی دشمن مفید تر است تا حمله به خود دشمن.

اگر تهدید فرامنطقه ای را در نظر بگیریم، استراتژی دشمن دور نگاه داشتن سکو های خود از منطقه درگیری و «دورایستایی» است. بر این اساس اگر ما بتوانیم این دور ایستایی را مختل کنیم دشمن طبق استراتژی خودش، وارد جنگ نخواهد شد یا استراتژی را تغییر خواهد داد که ده ها سال طول خواهد کشید، کما اینکه از سال 2000 و آن رزمایش معروف، ده ها سال طول کشیده تا دشمن به استراتژی فعلی دورایستایی برسد.

به نظرم یکی از بهترین ابزارهای ما می تواند هواپیماهای گشت دریایی با برد بلند باشد، چیزی شبیه Tu-142 . در حقیقت 3 فروند از اینها می تواند بیش از 300 فروند جنگنده چندکاره برای ما «بازدارندگی» ایجاد کند. البته با تغییراتی و مجهز کردن آنها به رادارهای جستجوی سطحی و هوایی و کم کردن تسلیحات حمل شونده. نهایتا 6 موشک دوکاره هوا/دریای مانند فونیکس اصلاح شده و دارای دیتالینک ( یا نمونه های بر پایه موشک استاندارد) یا نمونه های داخلی صیاد 2/3/4 تنها تسلیحات این هواپیما باشند و بقیه حجم و وزن به سامانه های راداری - تجهیزات پردازشی - و پرسنل پردازشی اختصاص داده شود. این هواگردها باید به صورت 7/24 در دریای عمان و اقیانوس هند گشت زده و با برد 200-400 کیلومتری رادارهای خود، عملا ناوهای هواپیما بر را مجبور به حدی از دورشدن بکنند که سواحل ایران از برد رزمی هواگردهایشان خارج شود.

چرا این هواپیما بازدارندگی ایجاد می کند؟

همانطور که استاد گرامی اسکای هاوک اشاره کردند توانایی هدف قرار دادن دریا با موشکهای بالستیک وجود دارد، مانع عمده این کار دریافت اطلاعات از صدها و هزاران کیلومتر دورتر از سواحل است. این هواگردها این امکان را میسر می کنند و به عنوان سکوی مقدم عمل می کنند لذا دشمن قبل از حمله به ایران باید آنها را نابود سازد. لذا مانند یک سنگر کمین عمل نموده و استراتژی ایران مبنی بر ضربه دوم را تقویت می کنند. بدین معنی که هرگونه تعرض به این هواپیماهای گشت دریایی به معنی جنگ با ایران خواهد بود و فرصت راهی سازی موج موشکهای بالستیک برای ایران فراهم خواهد شد.

این هواگردها امکان غافلگیری را پایین تر آورده که اثربخشی ضربه دوم را بیشتر میکند. 

همانطور که گفته شده

« بهترین سلاح، سلاحی است که قبل از شروع، جنگ را ببرد»

خرید Tu-142 و امثالهم که به دلیل تحریم ها میسر نیست و از طرفی در مورد لغو تحریم های نظامی هم دورنمای مثبتی دیده نمیشه.

به نظرم در خصوص موج اول حملات هم بحث بشه خیلی خوبه.

با وجود رادارهای ماورای افقی که ذکر شدند غافل گیری در ابعاد بزرگ شدنی نیست!

به نظر بنده در صورت وقوع جنگ بزرگی بین ایران و آمریکا بر خلاف سایر جنگ ها که موج اول حملات با موشک های کروز و جنگنده های پنهانکاری انجام شده، در زمان با ایران در موج اول از موشک های بالستیک با سرجنگی متعارف بر علیه رادارهای دوربرد(هوایی و سطحی) و مراکز فرماندهی و اهداف استراتژیک استفاده میشه! چون در زمینه کشف پنهان کارها در ایران زیاد کار شده و ریسک عملیات عمقی بالاست!

ایجاد منطقه پرواز ممنوع برای خطوط هوایی غیر نظامی یا استقرار ناوها در دریای عمان و اقیانوس هند هم که اعلام رسمی جنگه(مثل اتفاقی که اخیرا در مورد سوریه رخ داد)و بعیده که در مورد ایران هم این سناریو تکرار بشه.

---

پ.ن:لنگ ما رو زمین پهن هست برادر.