پرواز بر فراز آسمان مرگبار پرواز بر فراز آسمان مرگبار

[Crash 18,581]

طرح جدید بالگرد بویینگ !

 

شرکت بویینگ با نمایش تصویر گرافیکی از  نمونه اولیه بالگرد خود ورود به رقابت هواگرد شناسایی/ تهاجمی آینده ارتش امریکا را رسمی کرد. به نظر میرسد این بالگرد جدید طرح نهایی شرکت بویینگ برای این رقابت باشد. بالگرد شرکت بویینگ برای پاسخگویی به الزامات ارتش طراحی شده است در حالی که با تغییر فناوری ها و مأموریت ها، قابلیت پیشرفت نیز خواهد داشت. این بالگرد جدید دارای دو کابین ماژولار است که اجزای داخلی آن مانند نمایشگرها و تجهیزات مورد نیاز میتواند بسته به نیاز ارتش امریکا تغییر کند. این بالگرد دارای یک موتور (نامشخص) و روتور  اصلی تکی شش پره است. شین اوپنشو مدیر برنامه هواگرد شناسایی/ تهاجمی آینده بویینگ گفت : "ما به ارتش گوش داده ایم، تمام گزینه های مختلف را ارزیابی  و طراحی خود را بهینه کرده ایم تا هواگرد مناسب برای تحقق نیازهای ارتش فراهم کنیم. ما در حال ارائه هواگرد بسیار معتبر ، پایدار و انعطاف پذیر با تمرکز بر ایمنی و جنگ آینده هستیم. "  شرکت بویینگ مشخصات فنی درباره این بالگرد جدید را هنوز منتشر نکرده است.ی کی از رقبای اصلی شرکت بویینگ در  رقابت هواگرد شناسایی/ تهاجمی آینده ارتش امریکا  شرکت بل با هواگرد بل 360 است.

[alrkhs 4,593]

به نام خدا

بل جزئیات جدیدی از پیشرفت نمونه اولیه 360 Invictus ارائه داد

 

 

در دهه آینده، چهره ارتش آمریکا و مهم تر از همه ابزارهایی که برای به راه انداختن جنگ استفاده می شود، به طور قابل توجهی تغییر خواهد کرد. نیروهای مسلح در جبهه های مختلف تلاش می کنند تا تقریبا همه چیز را مدرن کنند، و برخی از نتایج این تلاش ها در حال حاضر در حال نمایان شدن است.

 

 

یکی از این حوزه ها، هواپیماهای شناسایی آینده (FARA) اند. هدف این برنامه پیدا کردن جایگزینی برای بالگرد Bell OH-58 Kiowa است که توسط ارتش ایالات متحده در سال 2014 پس از چندین دهه خدمت بازنشسته شد.

چند سال پیش، ارتش پنج شرکت را برای توسعه بالگرد FARA انتخاب کرد، AVX، بل، بوئینگ، Karem و سیکورسکی. برنامه این است که نمونه اولیه ای از آن در سال 2022 پرواز کند و با توجه به شواهد، کار بر روی این بالگردها طبق برنامه پیش می رود.

این هفته ، یکی از شرکت هایی که روی نمونه های اولیه کار می کند، یعنی Bell، نتایج پیشرفت خود را منتشر کرد. بالگرد آن ها با نام 360 Invictus به سرعت در تاسیسات این شرکت سر هم بندی می شود.

 

   

 

کار بر روی نمونه اولیه Invictus در اواخر سال 2020 آغاز شد و این بالگرد در حال حاضر شکل متمایز خود را دارد. بدنه، تیغه های روتور اصلی، مجموعه گیربکس، کیس ها و سایر اجزا در حال حاضر تقریبا در جای خود قرار دارند. در همین زمان، گیربکس اصلی روتور، محورهای محرک و کوپلینگ در حال حاضر به حرکت در آمده اند.

مانند سایر رقبا در برنامه FARA، پس از آماده شدن، بالگرد Bell باید به چیزی تبدیل شود که ارتش آن را knife fighter می نامد. محدودیت های مکانیکی کمی برای آنچه سازندگان مجاز به انجام آن هستند وجود دارد، به جز قطر روتور و عرض بدنه، که نباید از 40 فوت (12 متر) تجاوز کند.

Invictus از موتور جنرال الکتریک نیرو می گیرد، اما یک واحد Pratt & Whitney نیز برای تامین نیروی اضافی نصب شده است. این هواپیما قادر است به سرعت 210 مایل در ساعت (330 کیلومتر در ساعت) برسد.

شرکت بل درباره مقدار کار باقی مانده تا پایان پروژه توضیحی نداد.

 

 

منبع

[Navard 7,048]

 

"به نام خداوند بخشنده مهربان"

 

روزنه ای بسوی  آینده هوانوردی از پنجره شرکت بل 

 

 

 

کمپانی Bell Textron سه طرح مفهومی هواگردهای نظامی جدید را به نمایش گذاشت که از فناوری  نشست و برخواست عمودی سریع( (HSVTOL) بهره می برد. این سه طرح از یک مفهوم پیشرانه استفاده می کنند که در آن از روتورهای بال برای بلند کردن عمودی استفاده می شود، سپس موتورهای توربوفن نیروی محرکه ای را برای پرواز سریع و رو به جلو فراهم می کنند. از جزئیات بیشتر این طرح اطلاع چندانی در دست نیست. ایده های ترکیب بالگرد و هواپیما هرگز فراموش نشده و به مرور به بلوغ رسیده اند. این مطلب بسیار قدیمی است و به طرح دوفوکس 1909  سوئیس باز می گردد، اما 98 سال بعد این مفهوم با V-22 Osprey به واقعیت تبدیل می شود. 

 

 

بوضوح برخی از ایده ها برای خروج از مرحله آزمایشی و ورود به خدمت زمان طولانی را طی می کنند اما آیا این مطلب در مورد طرح بل هم می تواند صادق باشد؟ مزایای ترکیب ملخ های بزرگ  تا شونده در کنار استفاده از پیشران جت مشخص است، با این کار سطح مقطع یک بالگرد به میزان قابل توجهی کاهش می یابد و می توان به سرعت 540 مایل بر ساعت( 869 کیلومتر بر ساعت) پرواز کند.

طرح اولیه این پیش نمونه به سال 1967 و با مدل  Bell-627 بازمی گردد. در آن سال نیروی هوایی ایالات متحده نیازمندی خود برای یک هواگرد عمود پرواز با قابلیت پرواز سریع منتشر کرد. طرح بل هواگردی با ملخ تاشو بود که عملکرد  پروازی  مشابه V-22  داشت با این تفاوت که پس از برخواست ملخ ها کُند شده و نهایت متوقف می شدند و پس از توقف ملخ ها  در یک پایلون جمع می شدند و نهایتا موتور جت  هواگرد ادامه کار را برعهده می گرفت.

 

Bell-627

 

فناوری HSVTOL قابلیت پرواز یک هلیکوپتر با سرعت، برد و قابلیت بقای یک هواپیمای جنگنده را ترکیب می کند. اهداف  طراحی HSVTOL بل شامل ویژگی های زیر است:

- قابلیت پرواز در ارتفاع پایین

- سرعت کروز بیش از 400 کیلومتر

- استقلال کامل نسبت به باندهای پرواز

- مداومت پروازی بالا

- ایجاد یک پلتفرم  در ماموریت های گوناگون از نسخه بی سرنشین و تهاجمی سرنشین دار تا نسخه ترابری سنگین

- طراحی بر پایه وزن 1814 کیلوگرم برای نمونه بی سرنشین تا 45 تُن برای بزرگترین نمونه 

 

نسخه  بی سرنشین با احتمال تهاجمی بودن

 

 

نسخه متوسط  و احتمالا با توانایی های مشابه یک جنگنده پشتیبانی نزدیک و حتی جنگنده های چند منظوره با بهبود طرح

 

نسخه ترابری سنگین تا تناژ 45 تن!

 

بنظر می رسد در این طرح در سرعت های پایین (فرم بالگردی) سرعت پرواز بالاتری نسبت به یک هلیکوپتر تک ملخ در وزن مشابه بدست آید. در پرواز با سرعت بالا نیروی درگ در ارتباط با مجموعه  پایلون ها بوجود می آید اما سرعت تا 400 کیلومتر کاملا منطقی به نظر می رسد و هیچ دلیل هم وجود ندارد که چرا این مفهوم در طیف وسیعی از نقش ها و وزن ها نتواند ساخته و استفاده باشد. به توجه به این طرح گرافیکی  میتوان متوجه شد که برای کاهش اثر راداری تلاش شده است اما با این وجود مجموعه تاشدن ملخ ها می تواند بر روی سطح مقطع اثری منفی داشته باشد. در تصویر سه ترتیب مختلف ورودی هوا را دیده می شود و قطعا تاثیر هر کدام در سطح مقطع باید جداگانه بررسی شود. مشخص نیست که آیا از یک پیشران کاملاً جدا علاوه بر پیشران اصلی برای تأمین قدرت ملخ ها استفاده می شود یا اینکه یک موتور با چرخه متغیر که می تواند  نیروی رانش را به شفت ها انتقال دهد استفاده خواهد شد. اما بنظر می رسد در این پیکربندی جدید استفاده از انتقال قدرت چرخه متغییر تا این لحظه کمی پر ریسک و دشوار است. در آزمایش های طرح Bell-627 اطلاعات ارزشمندی در این زمینه بدست آمد.

 

خطرات اعلام  شده در گزارش بل در سال 1972:

• عدم پایداری تکیه گاه ملخ ها (کمی قبل از رسیدن به سرعت بالا و تغییر نحوه پروازی).

• مقدار زیاد لرزش تیغه در بازه زمانی  تا شدن تیغه ، که نیاز به مهار لرزش و بارهای دینامیکی مرتبط دارد.

• آشفتگی دینامیکی  ساختار بال و پایلون دربازه تا شدن تیغه. در طی  آزمایش تونل باد  مشخص شد که این مسئله با  تداخل آیرودینامیکی تیغه و بال ارتباط دارد.

• این گزارش همچنین اظهار می کند که مکانیسم های تاشو یک چالش مهم طراحی از نظر دستیابی به پرواز و نشست برخواست  قابل اعتماد با وزن مناسب است.

 

 

روی هم رفته ، به نظر می رسد این طرح Bell برای پیگیری توسعه مناسب هستند ولی مسیر طولانی را برای توسعه در پیش دارند. چالش اصلی این است که یک منبع مالی پایدار در این مدت طولانی از آن پشتیبانی کند. ارتش آمریکا علاقه ویژه ای به طرح های این چنینی دارد. همینطور علاقه زیادی به پیدا کردن جایگزینی مناسب برای  V-22 Osprey دیده می شود.این طرح می تواند یک نقطه شروع  برای آینده بخش بزرگی از هواگرد های آمریکا و دنیا باشد. نمایش پیش نمونه ها در وزن های پایین تر می تواند همه چیز را مشخص کند.

 

 

نگاشته شده توسط Navard

 

 هرگونه  برداشت از این مطلب با ذکر نام military.ir الزامی است.

 

بن مایه

ویرایش شده در مرداد 0 توسط Navard

[majid363 3,578]

3 hours قبل , Navard گفت:

روزنه ای بسوی  آینده هوانوردی از پنجره شرکت بل 

 

ممنون از شما 

این طرح را 50 سال قبل آلمانها داشتن حتی تونسته بودن نمونه هایی هم بسازند

Dornier Do 31 - Wikipedia

[alrkhs 4,593]

به نام خدا

انتخاب موتور Honeywell توسط سیکورسکی (لاکید مارتین) و بوئینگ برای بالگرد DEFIANT X

 

 

Honeywell انتخاب شده است تا موتور توربوشفت HTS7500 جدید خود را به عنوان قدرتدهنده هلیکوپتر لاکهید مارتین سیکورسکی – بوئینگ DEFIANT X، که در حال حاضر مدعی برنده شدن در رقابت هواپیماهای تهاجمی دوربرد آینده ارتش ایالات متحده (FLRAA) است، ارائه دهد.

موتور توربوشفت HTS7500 جدید ترین و پیشرفته‌ترین مدل از خانواده موتور های نظامی Honeywell، شامل موتور T55 که به مدت 60 سال ناوگان نیرودهنده ناوگان H-47 بود، است. HTS7500، همانند T55، موتور بسیار قابل اعتمادی است که برای محیط های سخت و ایمن نگه داشتن نیرو های نظامی طراحی شده است. HTS7500 آمادگی رزمی را بهبود می بخشد و فراتر از نیاز های قدرت و مصرف سوخت ماموریت هاست. موتور جدید با یک سامانه کنترل مدرن عرضه می شود که امکان گردش کاملا ایمن داده های موتور را فراهم می کند. این سامانه کنترل، قابلیت های عملیاتی را بهبود می بخشد، هزینه های چرخه عمر را کاهش می دهد، و وضعیت سلامت موتور را از طریق نقشه راه دیجیتال خود تضمین می کند.

 

موتور توربوشفت HTS7500 جدید بهترین نسبت قدرت به وزن و ارزش کلی را در این کلاس موتور های توربوشفت بالگرد های نظامی دارد.

Dave Marinick، رئیس سامانه های موتور و قدرت Honeywell Aerospace، در اینباره گفت: "این موتور براساس معماری اثبات شده در نبرد T55 ساخته شده، اما HTS7500 عملکرد، اطمینان پذیری و بهره وری موتور را به سطح کاملا جدیدی می رساند. ساختار مشابه موتور ها برای نگه داری عالی است زیرا می توان از ابزار و تمرینات فعلی استفاده کرد. با این حال، HTS7500 در بحث عملکرد 42 درصد قوی تر از T55-GA-714A است و در کلاس موتور هایی با این مقدار اسب بخار، کمترین وزن کلی را دارد."

Ricky Freeman، رئیس بخش دفاع و فضای Honeywell Aerospace، گفت: "ما به تمرکز ارتش ایالات متحده بر مدرن سازی و عملیات های چند دامنه ای متعهدیم، و انتخاب جدید تکنولوژی موتور های Honeywell برای DEFIANT X ثابت کننده تعهد ماست. HTS7500 تمام نیاز های تیم لاکهید مارتین سیکورسکی – بوئینگ و ارتش را برآورده می کند و ما از اینکه می توانیم نقشی در آینده برخاست عمودی برای مشتریان ارتش و تیم DEFIANT داشته باشیم، هیجان زده ایم."

DEFIANT X سریع ترین و مانورپذیر ترین بالگرد تهاجمی در تاریخ خواهد بود. این بالگرد می تواند 2 برابر سریع و طولانی تر از Black Hawk پرواز کند و هم اکنون در حال آزمایش شدن در محیط رزمی دیجیتالی است، و همچنان به اثبات برد و بقا پذیری بی مانند خو ادامه می دهد.

FLRAA در سال 2019 توسط ارتش ایالات متحده آغاز شد تا با توسعه یک بالگرد کاربردی از سال 2030 جایگزین سیکورسکی UH-60 Black Hawk شود. بلک هاوک در دهه های 1960 و 1970 توسعه داده شد و در سال 1976 توسط ارتش ایالات متحده انتخاب گشت. FLRAA ارائه دهنده نسل بعدی قابلیت ها برای ارتش ایالات دهنده برای دهه ها خواهد بود و HTS7500 ساخته شده تا اطمینان پذیری و مدت زمان روی بال در سطح جهانی را برای نسل بعدی هواپیما ها ارائه دهد.

 

 مشخصات موتور HTS7500:

طول: 1.3 متر

ارتفاع: 0.8 متر

قدرت: 7500 اسب بخار (SHP)

دور موتور: 15000 دور بر دقیقه

 

 

منبع