امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

1 ساعت پیش, pckho0r گفت:

یکی از ارزان ترین مکانیزم ها خصوصآ در مناطق بیابانی (حمله از پایگاه های شرق و شمال شرق کشور) که کروزها سینه کش و در ارتفاع بسیار پایین حرکت می کنند استفاده از مین های جهنده است که در صورت استفاده صحیح می تونند به معنای واقعی دیواره آتش سهمگینی رو در مسیر کروزها به وجود بیارن. کافیه مسیرهای احتمالی عبور کروزها به صورت موزائیکی به این مین ها مسلح بشه ، مطابق شکل زیر :

این مین ها قابلیت این رو دارند که تا ارتفاع 500 متر به بالا پرتاب بشن تنها کافیه که هر مین به فیوز قابل زمانبندی مجهز بشه تا با دیتیلی که از خروجی سنسورها میگیره زمان و ارتفاع مناسب رو برای جهش و انفجار بدست بیاره.

روش دیگه استفاده از مین جهنده چیدمان موزائیکی-رینگی (اصطلاح من دراوردی خودمه!) در اطراف پایگاه ها و مراکز حساس نظامی اقتصادی و ... هست جای که در فاز آخر پروفایل پروازی کروز در کمترین ارتفاع ممکن به سمت هدف شیرجه میره

یکی از کارا ترین طرح هاست ، پدافند میتونه با بازطراحی مین های ضد بالگرد (صیاد و J.AHM) قسمت و یا مسیر خاصی از منطقه ای رو پوشش بده ، حتی میتونه با رادارهای پست دیگر لینک بشه برای افزایش کارایی دوسویه ، میشه به عنوان یک لایه پدافندی روش فکر کرد.....

2086713_429.jpg0e60677f-10f0-4fb8-af62-5f5e13aecf6e.png

ویرایش شده در توسط remo
  • Like 1
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوستان اکثرا  محل استقرار پدافند کوتاه برد رو در نزدیک مناطق حساس فرض می گیرند؛طبق نکته ای که در ارسال قبلی بهش اشاره کردم

استقرار پدافند کوتاه برد مجهز به اپتیک و رادار پیش اخطار در مرز زمان پاسخگویی واحتمال اصابت رو افزایش میده 

میدونم که فلسفه وجودی پدافند کوتاه برد  استقرار اون در اخرین لایه رینگ دفاعی هست اما تاکتیک بکارگیری سیستم کوتاه بردی از تلفیق توپ و من پدها با روش رهگیری اپتیکی فروسرخ در نقاط مرزی میتونه تهدیدات در خط مرزی و قبل از مرحله شیرجه کروز شناسایی کنه  در این حالت احتمال اصابت افزایش پیدامیکنه

 احتمال اختلال در سیستمی متکی به اپتیک کمتره و با فرض هدف قرار گرفتن شبکه پدافندی رو نسبت به تهدیدات موجود هوشیار میکنه

لازم به ذکر هست این تاکتیک عملا نمیتونه چتر پدافندی مطمئنی رو ایجاد کنه فقط بار کاری شبکه پدافندی رو تا حدودی کاهش میده 

 

ویرایش شده در توسط aminjabbary
  • Like 1
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام

پهپاد صادق که ۴ سال پیش رونمایی شد مجهز به دو تیر منپد میثاق هستش.

n82655667-71851961.jpg

1945150.jpg

لینک فیلم رونمایی

""https://www.youtube.com/watch?v=EndJmS4Kx9c""

این امر نشون دهند این است که فکر بکارگیری از پهپاد‌ها قدیمی هستش و در طول این چهار سال با تست و خطا گیری این دانش پیشرفت باید کرده باشه.

پیشنهاد من تجهیز پهپاد‌های مهاجر۶ به ۴ عدد منپد میثاق هستش.

باید این پهپاد رو به نحوی تغییر داد که توان پرتاب از روی سکو رو پیدا کنه و از طریق چتر بازیابی بشه. به این طریق نیاز به باند فرود نیست و از هر نقطهٔ توان آغاز پرواز هست.طبق اندازه گیری من از طریق نقشه گوگل کل مرز جنوبی آبی ما کمتر از ۱۵۰۰ کیلومتر هستش.

من ۲۰۰ عدد پهپاد مهاجر۶ رو مامور می‌کنم که محافظت از این مرز رو به عهده بگیرن. در خط اول ۱۰۰ تا از پهپاد هارو که مجهز به اپتیک‌های قوی حرارتی و نظارتی و ۴ تیر میثاق شدن قرار میدم که هر کدوم در محدوده شعاع ۱۵ کیلومتری بچرخن. این پهپاد‌ها دارای هوش مصنوعی هستن و با هم شبکه شدن و نیازی به اپراتور زمینی به صورت تک به تک ندارند.

در خط دوم ۷۵ تا از پهپاد‌ها رو قرار میدم که دور دایره ایی به شعاع ۲۰ کیلومتر پشت خط اول به فاصله ۵۰ کیلومتری از خط اول بچرخن و موشک‌های رو که از طریق خط اول شناسایی شدن اما مورد هدف قرار نگرفتن رو شکار کنن این خط دفاع میتونه از سایت‌های اپتیکی ضعیف تری استفاده کنه.

۲۵ تا پهپاد مهاجر۶ در پشت خط دوم خواهند چرخید وظیفه این خط پشتیبانی از دو خط اول هستش بگونه ایی که  پهپاد‌های حاضر در این خط اقدام به جابجای با پهپادهایی که سوخت یا تیر تموم کردن میکنند تا اون پهپاد‌ها امکان فرود با چتر در پایگاه‌های تعیین شده رو داشته باشن و بعد از سوخت گیری و تجهیز مهمات دوباره از روی سکو پرتاب بشن. همچنین پهپاد‌های حاضر در خط آخر وظیفه دارن که خودشون رو همیشه در بهترین حالت برای زدن موشک‌های که در حال اومدن هستن قرار بدن تا اگه موشکی از دو خط اول عبور کرد توسط آنها شکار بشن.

رمز موفقیت این ایده در شبکه شدن پهپاد‌ها برای انتقال اطلاعات و توان پردازش هوش مصنوعی برای پیدا کردن زود هنگام موشک‌ها از طریق سایت‌های اپتیک نصب شده‌ و قرار دادن پهپاد ها در بهترین زاویه ممکن برای شلیک هستش.

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام علیکم

 پیرو ایده برادر عزیز ، جناب ahmad1361

این تاپیک برای دوست گرامی naserr است  که جای خالی ایشان در میلیتاری کاملا حس میشود 

با این حال 

به آینده خوش آمدید ! ریز پهپادها در رزم شبکه محور

PERDIX_swarm-main.jpg

این هم مطلبی بود که بنده در دی ماه 95 در میلیتاری ارسال کردم 

آزمایش موفقیت آمیز ریز پرنده پِردیکس

 

PERDIX_ot-swarmb.jpg

1-10-2017_5-49-55_PM.jpg

2~110.jpg

8~18.jpg

پی نوشت :

فرض کنید ، ناوگان فرسوده نیروی هوایی ما با یک ارتقاء برنامه ریزی شده ، این چنین قابلیتی را بخودش ببیند . ان وقت ........................

  • Like 2
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
51 minutes قبل , MR9 گفت:

سلام علیکم

 پیرو ایده برادر عزیز ، جناب ahmad1361

این تاپیک برای دوست گرامی naserr است  که جای خالی ایشان در میلیتاری کاملا حس میشود 

با این حال 

به آینده خوش آمدید ! ریز پهپادها در رزم شبکه محور

 

این هم مطلبی بود که بنده در دی ماه 95 در میلیتاری ارسال کردم 

آزمایش موفقیت آمیز ریز پرنده پِردیکس

پی نوشت :

فرض کنید ، ناوگان فرسوده نیروی هوایی ما با یک ارتقاء برنامه ریزی شده ، این چنین قابلیتی را بخودش ببیند . ان وقت ........................

سالها قبل برادران ما در نیروهای مسلح به این ایده ها رسیده بودند و به زودی باید شاهد به ثمر نشستن تلاش هاشون باشیم...

 

  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

PERDIX_ot-swarmb.jpg

 

برای مقابله با این ریز پهپاد ها باید رفت سمت تکنولوژی HEMP High power electromagnetic pulse که به قول کاربر عزیز EMP  میدان 80 ولت بر متر سابقه سرنگونی  F-16  رو داره

  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در مورد اخلال در جی پی اس و جمینگ هم  باید بگم احتمالا تا 10 سال دیگه اینها بی استفاده می شوند ....

ارتباطات کوانتومی و قطب نمای کوانتومی ....

https://www.zoomit.ir/2018/11/12/299228/quantum-compass-navigation-without-gps/

کلا سایت تایپکی برای نقل خبرهای تکنولوژی نداره !؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
12 minutes قبل , Ghalam گفت:

در مورد اخلال در جی پی اس و جمینگ هم  باید بگم احتمالا تا 10 سال دیگه اینها بی استفاده می شوند ....

ارتباطات کوانتومی و قطب نمای کوانتومی ....

https://www.zoomit.ir/2018/11/12/299228/quantum-compass-navigation-without-gps/

کلا سایت تایپکی برای نقل خبرهای تکنولوژی نداره !؟

در حال حاضر هم موشک LRASM با استفاده از تکنیک  پهنای باند بسیار پایین و در فواصل بسیار کوتاه زمانی تونسته تو شدیدترین محیط جنگ الکترونیک تمام اطلاعاتش رو از ماهواره بگیره . یعنی خودشون هم نتونستن توش اخلال ایجاد کنن 

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 hour قبل , sezar گفت:

در حال حاضر هم موشک LRASM با استفاده از تکنیک  پهنای باند بسیار پایین و در فواصل بسیار کوتاه زمانی تونسته تو شدیدترین محیط جنگ الکترونیک تمام اطلاعاتش رو از ماهواره بگیره . یعنی خودشون هم نتونستن توش اخلال ایجاد کنن 

جنگال یک گزینه هست که باید ازش استفاده بشه ولی نمیشه زیاد بهش امید بست ...

  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 ساعت پیش, Ghalam گفت:

جنگال یک گزینه هست که باید ازش استفاده بشه ولی نمیشه زیاد بهش امید بست ...

جنگ الکترونیک یه بازی موش و گربه است مثل مبحث امنیت که همواره نسبیه و امنیت مطلق بی معنی هست با پیشرفته تر شدن سیستم ها هکرها هم از تکنیک های پیشرفته تری برای دور زدن راهکارهای امنیتی استفاده می کنند. در این 70 سالی که از عمر سیستم های کامپیوتری میگذره هیچکدوم نتوستند به طور کامل بر دیگری غالب بشن! در مورد LRASM یا هر سلاح دیگه میشه گفت در مقابل تکنیک های قبلی و شناخته شده جنگ الکترونیک مقاوم شده ، باید دید در مقابل تکنیک های جدید و بروز شده چه کارنامه ای به جا میگذاره!

 

  • Like 3
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
9 hours قبل , pckho0r گفت:

جنگ الکترونیک یه بازی موش و گربه است مثل مبحث امنیت که همواره نسبیه و امنیت مطلق بی معنی هست با پیشرفته تر شدن سیستم ها هکرها هم از تکنیک های پیشرفته تری برای دور زدن راهکارهای امنیتی استفاده می کنند. در این 70 سالی که از عمر سیستم های کامپیوتری میگذره هیچکدوم نتوستند به طور کامل بر دیگری غالب بشن! در مورد LRASM یا هر سلاح دیگه میشه گفت در مقابل تکنیک های قبلی و شناخته شده جنگ الکترونیک مقاوم شده ، باید دید در مقابل تکنیک های جدید و بروز شده چه کارنامه ای به جا میگذاره!

 

شما از کجا مطمئن هستید در حملات اولیه دشمن از روش های ارتباطی جدیدی استفاده نمی کنه !؟ 

اصولا روش های غیرفعالی مثل جنگال ، پدافند غیر عامل و ... باید اجرا و رعایت بشوند ولی نمی شه بهشون امید زیادی بست ... 

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
50 minutes قبل , Ghalam گفت:

شما از کجا مطمئن هستید در حملات اولیه دشمن از روش های ارتباطی جدیدی استفاده نمی کنه !؟ 

اصولا روش های غیرفعالی مثل جنگال ، پدافند غیر عامل و ... باید اجرا و رعایت بشوند ولی نمی شه بهشون امید زیادی بست ... 

در جنگ الکترونیک همیشه باید به روز بود 

اهمیت جنگ الکترونیک رو نه فقط در جنگ های عراق که در جنگ بین ناوهای اسرائیل و سوریه میتوان دید 

وقتی ناوهای توپدار اسرائیلی با جنگ الکترونیک موشک های ناوهای سوری را منحرف و با توپ های خود پدری از ناوهای سوری دراوردند 

از سوی دیگر وقتی شما با نیرویی مثل آمریکا روبرو می شوی که خود را مدعی اول جنگ الکترونیک می داند باید با چند روش جنگ الکترونیک رو جلو ببری 

نبرد سیگنال یک سمت داستان 

کور کردن ماهواره ها و حتی زدن ماهواره ها در فضا سمت دیگری از داستان 

 

  • Like 1
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اگر بدون محدودیت بخوایم فکر کنیم، یکی از بهترین راهکارها هم MHTK هست

Miniture Hit to Kill Missile

با سوار کردن این سیستم روی یک پلتفرم هوایی مثل هرکولس میشه از بالا به راحتی کروزها رو هدف قرار داد همچنین جابجایی سریع داشت و همچنین از حملات سید در امان موند. برد این سیستم با شلیک از ارتفاع بالا بیشتر هم میشه.

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام علیکم

طرح مفهومی  گونه مشتق شده بومی ریز پهپاد پردیکس هواپایه یا زمین پایه برای محافظت از اهداف حیاتی در مناطق متراکم شهری 

gg~2.jpg

الزامات :

1- تشخیص سمت و جهت اصلی حمله 

2- وجود زیرساختهای مناسب برای حمل ریزپهپادها ( طیف متنوعی از پیکربندی ها از پرنده های باری نظیر هرکولس ، جتهای رزمی و پهپادها تا لانچرهای ثابت یا متحرک زمین پایه ) // اولویت با بخش هواپایه 

پی نوشت :

1- این طرح مفهومی صرفا برای مناطق شهری با تراکم بالای جمعیتی است تا تلفات غیر نظامی به حداقل ممکن برسد .(  اهداف مستقر در محیط های غیر شهری نیازمند شیوه متفاوتی است ) 

2- بدلیل محدودیت فضای طراحی شده ، جهت حمله موشکهای کروز از 3 سمت در نظر گرفته شده ( که در شرایط واقعی احتمال حمله بصورت 360 درجه نیز وجود دارد ) 

3- پیش فرض ، ایجاد یک پوشش برای رینگ آخر دفاعی است تا احتمال اصابت به کمترین تعداد کاهش پیدا کند ( به 0 احتمالا نخواهد رسید ) 

4- پیشاپیش از نقد و نظرات دوستان استقبال میشود 

  • Like 1
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط NIX
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      گراد ، تگرگ روسی
       

       
       
       
      گراد یک سامانه پرتابگر چندگانه خودکششی 122 میلیمتری است که در اتحاد جماهیر شوروی طراحی و ساخته شده است ، این سامانه و راکت M-210F برای نخستین بار در سالهای آغازین دهه 1960 توسعه یافته و نخستین کاربرد رزمی آن در مارس 1969 در طول درگیری مرز چین و شوروی بود
      BM مخفف Boyevaya Mashina به معنی ماشین جنگی است و نام مستعار گراد Grad در روسی به معنی تگرگ می باشد
       
      سامانه موشک انداز BM 21  در سال 1963 در ارتش شوروی برای جایگزینی سامانه قدیمی BM 14  بکار گیری شد ، نقش پایه ای سامانه BM 21  برای پشتیبانی نیرو های زمینی با سرکوب فوری مواضع شلیک موشک های ضد تانک ، توپخانه ها ، خمپاره انداز ها ، از میان بردن نقاط مقاومت دشمن در منطقه نبرد بود
       
      نام مستعار روسی "تگرگ" نام مناسبی برای سامانه تسلیحاتی است که می تواند تا 40 راکت 122 میلی متری را در حدود 20 ثانیه در بردهای گوناگون پرتاب کند. گراد یک سامانه تتسلیحاتی دقیق نیست و برای رساندن مهمات خود به جای هدف نقطه ای ، برای یورش به یک منطقه طراحی شده است ، در برد 20 کیلومتری ، زمانی که 40 موشک پرتاب می شود، منطقه اصابت تا 600 متر در 600 متر گسترش می یابد (36 هکتار).
       

       
       
      از زمان معرفی سامانه BM 21 در دهه 60 این راکت انداز  های 122 میلیمتری در همه مناطق درگیری در سراسر حهان حاضر بوده اند . سادگی این سامانه بهمراه ارائه توان آتشباری عظیم از یک سکوی متحرک و نسبتا سبک منجر به پذیرش سریع و گسترده آن شده است..این سامانه تسلیحاتی به شکل گسترده ای کپی شده است و اکنون گونه های گسترده ای از نسخه ها و مشتقات آن را می توان در فهرست موجودی بیش از 50 نیروی مسلح در سراسر دنیا میتوان مشاهده کرد
       
      از آنجایی که BM-21 یک طراحی نسبتا قدیمی است که  اواخر دهه 1950 توسعه یافت ،بنابر این  برخی از این گونه‌های کپی شده ویژگی‌ های تسلیحات تازه تری را به آن افزوده اند ، مانند سیستم ‌های کنترل آتش پیشرفته و ویژگی‌های آیرودینامیکی پیشرفته‌تر برای خود موشک‌ها [در موارد پیشرفته تر موشک های هدایت شونده. م].
       
       
      پرتابگر اولیه یک شاسی کامیون Ural-375D 6×6 بود. در سال 1976، خودروی پرتابگر Ural-375D با کامیون جدیدتر و قدرتمندتر Ural-4320 6×6 جایگزین شد. هر BM-21 توسط یک کامیون 9k450  با 60 موشک اضافی پشتیبانی می شود. نصب شدن بر روی کامیون های 6×6 به BM-21 تحرک قابل توجهی می دهد که به ویژه پس از شلیک، زمانی که پرتابگرها باید به سرعت جابجا شده تا از آتش سامانه های ضد توپخانه ای دشمن در امان باشند. عملیات شلیک و جابجایی رفتار معمول در راکت انداز های چندگانه خودکششی است
       
       
      کامیون پشتیبان سامانه گراد
       
      راکت یا موشک
      راکت یا موشک به مهماتی گفته می شود که توسط یک موتور به حرکت در می آید. موتور موشک / راکت در ساده‌ ترین گونه از لوله‌ ای تشکیل شده است که در آن سوخت می‌ سوزد و در یک انتهای آن دهانه‌ ای دارد. گازهای خارج شده باعث ایجاد واکنشی برابر و مخالف در انتهای بسته لوله شده و پرتابه را به جلو می راند . رانش با هدایت گازهای به سرعت در حال انبساط از سوخت موشک در حال سوختن از طریق یک یا چند نازل (ونتوری/ ونچوری) ایجاد می شود.
       

       
      نمایش اثر ونتوری
       
       راکت های 122 میلی متری برای BM-21 دارای هفت ونتوری در پشت موتور موشک هستند. در حالی که موتورهای موشک می‌توانند حاوی سوخت مایع یا جامد باشند، سامانه های BM-21 موشک ‌هایی را با موتورهایی که فقط دارای سوخت جامد هستند شلیک می‌کنند. بر خلاف موشک ، یک راکت هدایت نشده مسیر خود را در هنگام پرواز تنظیم نمی کند تا به هدف اصابت کند. به این ترتیب، هنگامی که BM-21 یک راکت را شلیک میکند هیچ راهی برای تغییر مسیر آن وجود ندارد.
       
      راکت ها
      راکت ها به منظور دستیابی به پایداری آیرودینامیکی ، از باله یا چرخش محوری استفاده می کنند ، راکت های سامانه گراد ترکیب هر دو این روش ها را بکار می برد. روش اولیه برای ایجاد پایداری آیرودینامیکی از طریق استفاده از چهار بالک در بخش پشتی است . هنگامی که راکت پرتاب می شود، شروع به چرخش با سرعت نسبتا کندی می کند. باله‌های فنری که در بخش پشتی دور راکت پیچیده شده اند و با یک بند نازک در جای خود نگه داشته شده اند که هنگام پرتاب می‌سوزد. همانطور که قسمت پشتی موشک از لوله پرتاب خارج می شود، فنرها باله ها را باز کرده و راکت را در پرواز تثبیت می کنند.
       
       
      انواع راکت های سامانه گراد
       
      راکت 9M22
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               64  کیلوگرم
      سرجنگی         18.4 کیلوگرم
      طول              2870 میلیمتر
      تعداد ترکش     1640 تکه
      برد                5 تا 20.4 کیلومتر
       
      راکت 9M22M
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               46  کیلوگرم
      سرجنگی         18.4 کیلوگرم
      طول              1930 میلیمتر
      تعداد ترکش     1640 تکه
      برد                2 تا 10.8 کیلومتر
       
      راکت 9M22U
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               66.6  کیلوگرم
      سرجنگی         18.4 کیلوگرم
      طول              2870 میلیمتر
      تعداد ترکش     1640 تکه
      برد                5 تا 20.1 کیلومتر
       
      راکت 9M28F
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               56.5  کیلوگرم
      سرجنگی         21 کیلوگرم
      طول              2270 میلیمتر
      تعداد ترکش     1000  تکه
      برد                تا 15 کیلومتر
       
      راکت 9M53F
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               70   کیلوگرم
      سرجنگی         26  کیلوگرم
      طول              3037 میلیمتر
      تعداد ترکش     2450  تکه
      برد                5 تا 20.5 کیلومتر
       
      راکت 9M521
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               66  کیلوگرم
      سرجنگی         21 کیلوگرم
      طول              2840  میلیمتر
      تعداد ترکش     1000  تکه
      برد                تا 40  کیلومتر
       
      راکت 9M522
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               70  کیلوگرم
      سرجنگی         25  کیلوگرم
      طول              3037 میلیمتر
      تعداد ترکش     1800  تکه
      برد                تا 37.5  کیلومتر
       
       
       
      گراد در نقش موشک
       
      با توجه به گستره کاربران راکت انداز های گراد شرکت های دفاعی در صدد بهبود عملکرد این سامانه بر آمده اند که شرکت ترکیه ای راکستان و همینطور صنایع دولتی رافائل دو شیوه گوناگون را برای افزایش دقت این سامانه به کار برده اند
       

       
      راکت (موشک) ساخت راکستان با سامانه هدایتی GPS / INS
       
      شرکت راکستان یک راکت هدایت شونده به سامانه هدایت ماهواره ای به همراه سامانه هدایت داخلی توسعه داده است که با استفاده از امواج ماهواره های جی پی اس دایره خطای برابر 30 متر (ادعایی)  دارد
       

       
      کیت Epik
       
      شرکت رافائل کیت EPIK را برای راکت های سامانه گراد توسعه داده است (Electro-Optical Precision Integration Kit)) که بر پایه هدایت داخلی  INS و پردازشگر تصویری کار میکند ، تصویر هدف که توسط سامانه های دیگر (هلیکوپتر / هواپیما / پهپاد / نیرو های پیاده) برداشت شده است روی سامانه هدایت داخلی بارگیری شده و در زمان پرواز پویشگر فعال دماغه راکت با مقایسه تصویر ذخیره شده اقدام به جانمایی و شیرجه بر روی هدف تعیین شده می نماید ، از آنجایی که EPIK با جی پی اس در ارتباط نیست امکان جم و اخلال بر روی آن نیز وجود ندارد. شرکت سازنده دقت اصابت کمتر از 3 متر را برای این کیت هدایتی اعلام کرده است
       
      با هدایت پذیر شدن راکت های سامانه گراد سامانه های Fire Finder امکان محاسبه الگوی پروازی پرتابه برای اجرای عملیات سرکوب را تا حد بسیار زیادی از دست خواهند داد
       
       
       
       
       

       
       
      سامانه راکت چند گانه خودکششی
       
      سازنده    اتحاد جماهیر شوروی
      سال ورود به خدمت   1963 میلادی
      تعداد خدمه    6 نفر
       
      گونه های سامانه گراد

       
      BM 21 V
      نسخه هوابرد با 12 تیوب بر روی کامیون گاز 66B 
       

       
      GRAD 1
      نسخه سبکتر سامانه گراد با 36 تیوب بر روی کامیون زیل 131
       

       
      9K132 Grad-P
      گراد پی لانچر تکی راکت 122 میلیمتری
       

       
        A-215 Grad-M
      نسخه دریایی سامانه گراد
       

       
      9K59 Prima
      پریما نسخه بهبود یافته گراد با 50 تیوب
       

       
      Grad-K
      نسخه تازه تر گراد بر روی کامیون کاماز 5350
       

       
      Tornado G
      راکت انداز بهبود یافته گراد بر روی کامیون اورال 4320
       
       
       
      پیوند 1
      پیوند 2
      پیوند 3
      پیوند 4
      پیوند 5
    • توسط seyedmohammad
      بسمه تعالی
       182
       

       
      خلاصه سیاستی: بررسی نیاز به پدافند هسته ای 
       
       
      مقدمه: اصطلاح پدافند هسته ای گاه به معنی دفاع از سایت های هسته ای به کارمی رود. گاهی نیز به طور خاص در مورد کسانی که در پروژه هایی چون آماد و یا پروژه های مشابه احتمالی درگیر بوده اند به کار می رود تا بر ماهیت دفاعی کار ایشان تاکید شود.* گاهی نیز به معنی استفاده از نیروی هسته ای برای مقاصد پدافندی است. خلاصه ی سیاستی زیر در پی بررسی این موضوع است. 
       
      ***
       
      اصلی ترین تهدید نظامی علیه ایران در سال های پس از انقلاب آمریکا، اسرائیل و برخی کشور های منطقه بوده و هستند. این کشور ها همواره به توان نظامی و حجم تهدیدات خود علیه نظام ایران افزوده اند و اخیرا جسورانه دست به اقدامات خصمانه ی تمام عیار می زنند. اگرچه ایران به لحاظ وسعت، توپوگرافی و نیز توان نظامی قابل توجهی که داراست هدف فوق العاده دشواری برای اشغال زمینی است، اما در عین حال در برابر حملات هوایی خصوصا در مورد زیر ساخت های حیاتی که در نوار ساحلی جنوبی قرار دارند، ضعف های قابل توجهی دارد. در عین حال رزم هواپایه همان نقطه ی قوتی ست که دشمنان ایران خصوصا آمریکا به شدت بر روی آن سرمایه گذاری کرده اند. به همین جهت انبوهی از پایگاه های هوایی را در اطراف مرز های ایران تاسیس کرده اند و بعضی کشور های منطقه نیز خاک و پایگاه های هوایی خود را در اختیار آنان قرار داده اند.
       این البته امری نیست که از دید سران و نظامیان دور مانده باشد. اصلی ترین استراتژی ایران در هنگام درگرفتن یک جنگ تمام عیار با آمریکا یا ائتلافی به رهبری آمریکا علیه ایران نابودی سریع این پایگاه ها قبل از آن است که بتوانند نقش مثمر ثمری در طی آن جنگ ایفا کنند. در حالی که نیروی هوایی ایران به لحاظ کمی و کیفی دارای ضعف های عمده است و توان اجرای چنین ماموریتی را خصوصا در برابر قوای هوایی کشور های متخاصم ندارد، عمده تلاش ها و سرمایه گذاری های ایران در طی چند دهه گذشته بر روی موشک های بالستیک برای نابودی این پایگاه ها و حتی ناو های هواپیمابر به عنوان پایگاه های هوایی متحرک، و دیگر اهداف نظامی استراتژیک دشمن متمرکز شده است. در واقع در برابر قدرت هوایی حریف دکترین نظامی ایران بر پایه استراتژی انکار (A2AD) و به طورخاص انکار هوا بنا شده است.
      البته با توجه به وسعت، تعدد و حفاظت شده بودن این پایگاه های هوایی در مورد کفایت و عملکرد توان موشکی متعارف ایران مباحثی از جمله لزوم استفاده از تسلیحات اتمی مطرح شده است که پیش تر به طور مفصل در بسته سیاستی راهبردی  از سوی اندیشکده ممتن تهیه شده است و مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است.
      اما تمامی این استراتژی ها و تاکتیک ها در بعد آفندی مطرح می شود . برنامه ریزی برای یک جنگ تمام عیار نیازمند داشتن راهکارهای پدافندی مناسب نیز می باشد.
      ظهور تسلیحات دوربرد و هدایت شونده یکی از مهمترین عناصر متمایز کننده کارزار های موج دومی و موج سومی است. در طی 3 دهه گذشته مثال های متعددی از عمل کرد و تاثیر گذاری این تسلیحات بر سرنوشت جنگ ها و تمدن ها می توان بر شمرد که عمدتا از جنگ اول خلیج فارس (طوفان صحرا) شروع و با به امروز ادامه و تکامل یافته است. ، سرعت رشد و تکامل این استراتژی و جنگ افزار های مربوطه، میزان اثر گذاری آنها در میادین نبرد، توان دشمنان در بکار گیری گسترده و دامنه دار چنین تسلیحاتی –از جهت مالی، لجستیکی و فناوری- اهمیت و خطر این دست تهدیدات را غیر قابل کتمان ساخته است.
      در یک طبقه بندی کلی بر حسب تعریف راه حل، این تهدیدات را می توان به دو دسته تقسیم کرد.
       
      ·        تهدیدات کروز، هوا سرشی و شبه بالستیک با سرعت های ساب سونیک و حداکثر 3 ماخ
      ·        تهدیدات هوا سرشی، شبیه بالستیک و بالستیک با سرعت های بیش از 3 ماخ و هایپرسونیک
       
      در این راستا در مورد دسته اول تهدیدات معتقد به اهمیت فراوان سامانه های بردکوتاه خصوصا در مقابله با تهدیدات نو ظهور و حملات انبوه توسط تسلیحات دور ایستا و لزوم برخورداری این سامانه ها از استاندارد ها و قابلیت های سطح  بالا هستیم تا نه تنها بقای خود در میدان رزم را حفظ کنند، بلکه ضامن بقای تاسیسات حیاتی برای کشور باشند که بعضا دهه ها عمر و دهه ها میلیارد دلار هزینه صرف ساخت آنها شده و نابودی آنها می تواند ضربات جبران ناپذیر بر پیکره ی ایران عزیز وارد آرد. به رغم پهنه ی وسیع جغرافیایی برخی از مهم ترین و استراتژیک ترین تاسیسات کشور در نقاط مرزی (جنوب) واقع هستند نه در "عمق استراتژیک" کشور، در واقع همیشه و در همه موارد داشتن پهنه ی جغرافیایی وسیع فراهم آورنده ی عمق استراتژیک لازم در همه سطوح نیست. حمله به این تاسیسات نه تنها نیاز به عملیات های پر ریسک عمقی ندارد، بلکه در مواردی مانند تاسیسات پارس جنوبی عدم رعایت اصول پدافند غیر عامل این تاسیسات را به شدت آسیب پذیر ساخته است.
      در مورد دسته دوم تهدیدات سامانه های پدافندی مورد نیاز است که بتواند در محدوده های ارتفاعی مختلف با اهداف بسیار پر سرعت درگیر شود. انواع سامانه های ضد بالستیک در این دسته بندی قرار می گیرند. کار در مورد ساخت این سامانه ها در دنیا از دهه 60 میلادی و ایام جنگ سرد شروع شده و تا به امروز ادامه یافته اند. آمریکا، اسرائیل و روسیه (شوروی سابق) سه قدرت نظامی هستند که بیشترین سرمایه گذاری ها را در این حوزه انجام داده اند که البته به لحاظ سطح فناوری و تعدد سامانه ها آمریکا با اختلاف زیاد از سایرین پیش است. در کشور ما نیز در سال های اخیر با تحویل گرفتن سامانه پدافندی اس-300 و نیز ساخت سامانه باور-372 توان بسیار محدودی در این حوزه پدافندی ایجاد شده که البته برای رویارویی در یک سناریوی جنگی مطلقا کافی نمی باشد و توجه و سرمایه بیشتری در این حوزه مورد نیاز است.
      اما همانند بخش آفندی که در مورد مفید و یا حتی ضروری بودن قدرت آتش اتمی مباحثی از سوی کارشناسان مطرح شده در بخش پدافندی نیز نظراتی از سوی تعدادی از کارشناسان نظامی مطرح شده است که درخور توجه است.
      در مورد تهدیدات دسته اول سابقه توسعه تسلیحات اتمی برای اجرای عملیات پدافندی در علیه اهدافی که می توان آنها را در این دسته قرارداد وجود دارد، از راکت های غیر هدایت شونده هوا به هوای اتمی، تا موشک های پدافندی دوربرد اتمی همچون سامانه اس-200 در نسخه اصلی (نسخه های صادراتی این سامانه فاقد کلاهک اتمی می باشند). نکته اما اینجاست که شکل و نحوه عملکرد تهدیدات جدید به گونه ای است که این راه حل ها را می توان کاملا منسوخ بر شمرد. حملات امروزه نه توسط اسکادران های انبوه و متراکم جنگنده ها و نه توسط فورمیشنی از بمب افکن های استراتژیک همچون بی-52 برای اجرای عملیات بمباران فرشی، صورت می گیرد. حملات دورایستای امروزی که عمدتا توسط موشک های کروز و هوا سرشی هواپایه صورت می گیرد هرچند به صورت انبوه صورت می گیرد اما عموما از مسیرهای متفاوت و در ارتفاع پست انجام می شود و حتی برخی از این تسلیحات همچون  JASSM  این قابلیت را دارند تا محدوده هدف را دور زده و از پشت سر به سمت آنها حمله ور شوند. پرواز در ارتفاع پست معضل دیگری ست که بکارگیری تسلیحات پدافندی با کلاهک اتمی را بسیار خسارت بار می کند. در مورد بکارگیری تسلیحات اتمی پدافندی در بردهای بسیار دور، برای مثال در سناریویی گروهی از بمب افکن های آمریکایی از پایگاه دیگوگارسیا برخاسته و در محدوده دریای عرب ده ها فروند موشک کروز AGM-158ER را روانه خاک ایران می کنند، در چنین سناریویی در میانه مسیر علاوه بر آنکه مساله مسیرهای پروازی غیر متراکم و متعدد وجود دارد، نکته دیگر آن است که به فرض به قدر کافی دور بردن برد پدافند به نحوی که به یک مبدا حمله به قدر کافی همگرا و متراکم برسیم، در اینجا درواقع شکل دیگری از سناریوی انکار هوا را مطرح کرده ایم، به شکلی که انهدام خود پایگاه دیگوگارسیا که مبدا خیزش بمب افکن های آمریکایی به سمت ایران است، عملی تر، به صرفه تر و با پیچیدگی های فنی و عملیاتی به مراتب کمتری همراه خواهد بود.
       
      ولی در مورد تهدیدات بالستیک و هایپر سونیک از آنجایی که سرعت و ارتفاع پروازی این دسته از تهدیدات عموما زیاد است و سرعت واکنش نسبت به آنها محدود، و نیز سر نسل های متاخر توان مانور دهی این تسلیحات افزایش قابل توجهی داشته، نابودی این تهدیدات نیازمند در اختیار داشتن سامانه های پدافندی با سرعت و دقت بسیار زیاد است به نحوی که بتوانند تخریب لازم را نسبت به هدف اعمال کنند.
       
       

       
       
      نسل اول این سامانه ها که در آمریکا و شوروی سابق توسعه یافتند به جهت ضعف در رسیدن به دقت لازم و توان اعمال تخریب مناسب از کلاهک های اتمی بهره می برند تا با شعاع نابودی[1] و قدرت زیاد از انهدام تهدید اطمینان حاصل کنند. به عنوان نمونه می توان از موشک های ضد بالستیک آمریکایی اسپارتان ویژه درگیری با هدف در ارتفاع بلند با کلاهک اتمی به قدرت 5 کیلوتن و موشک اسپرینت ویژه درگیری در ارتفاع کمتر با کلاهک اتمی با قدرت 1 کیلوتن نام برد که هر دو جزئی از سمانه ضد بالستیک سیف گارد بودند. در روسیه امروزی که میراث دار شوروی سابق است تحول عمده ای نسبت به حوزه جنگ سرد نسبت به تهدیدات بالستیک دوربرد رخ نداده و دفاع ضد بالستیک مسکو کماکان بر عهده سامانه های برجای مانده از دوره جنگ سرد است که عملکردی مشابه موشک اسپراینت دارند و از کلاهک اتمی بهره می برند. در مورد آمریکا اما این کشور با توسعه انبوهی از فناوری های جدید و گران قیمت از موشک های غول پیکر با کلاهک اتمی فاصله گرفته و به سمت استفاده از فناوری هایی چون برخورد مستقیم[2] و سرباره کشنده[3] پیش رفته و آنها را جهت بکار گیری در زمین و دریا و محدوده ارتفاع عملکردی مختلف توسعه داده است. لازم به ذکر است که این سامانه ها هنوز در برابر حملات انبوه در حد یک سناریوی آخر الزمانی خصوصا در مورد موشک های قاره پیما محدودیت هایی را در برابر خود دارند هرچند پیشرفت های عمده و چشم گیری خصوصا در دهه های اخیر رخ داده و توسعه و سرمایه گذاری های بیشتر در دست اقدام است. فناوری Hit to kill و نیز Kill vehicle در بین تمامی کشور های جهان تنها در اختیار آمریکا بوده و رژیم اسرائیل نیز با انتقال فناوری از آمریکا تنها به شکل محدودی از این سطح فناوری ها برخوردار است و دیگر کشورها از اروپای غربی گرفته تا روسیه و چین، چه به لحاظ سطح فناوری چه به لحاظ منابع مالی مورد نیاز برای حرکت در مسیر به دست آوردن چنین فناوری هایی با مشکل رو به رو هستند و فاصله بسیار زیادی با آمریکا در این حوزه دارند. با توجه به این موارد ساخت یک سامانه ضد بالستیک، خصوصا ضد قاره پیما که ابزار عمده اعمال قدرت اتمی دشمنان است که به جای آنکه درگیر فناوری های بسیار پیچیده و گران قیمت همچون Kill vehicle بشود، از کلاهک اتمی در محدوده چند کیلوتن بهره ببرد می تواند راه حلی معقول تر و در دسترس تر باشد.
       
       
      والحمدلله رب العالمین
        *در مورد شهید فخری زاده این عبارت مرتبا تکرار شد. 
      [1] Kill radius
      [2] Hit to kill
      [3] Kill vehicle
    • توسط MR9
      فکور90 ، در اصل ، یک پروژه داخلی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (IRIAF)  بشمار می رفت که تاریخ آغاز آن به اوایل دهه نخست قرن بیست و یکم ( 2000 میلادی ) برمی گردد . به اعتقاد برخی ، در آن زمان هیچ  موشک هوا به هوای عملیاتی AIM-54A فونیکس در فهرست موجودی نیرو وجود نداشت ، در نتیجه  متخصصان نیروی هوایی پیشنهاد دادند  تا قطعات و اجزاء فونیکس ها را با قطعات موشکهای تغییر یافته هاوک ( پروژه سجیل ) بهبود دهند و موشکهای موجود را بحالت عملیاتی بازگردانند .
      با کلید خوردن این پروژه ، به شکل همزمان نیروی هوایی یک قرارداد همکاری را با صنایع شهید بابایی وابسته به وزارت دفاع و پشتبانی نیرو های مسلح با هدف بازگرداندن چند تیر موشک فونیکس بحالت عملیاتی در یک بازه زمانی یکساله (2007-2006) به امضاء رساندند  و برای اطمینان از صحت کار ، چند کارشناس بازنشسته فنی نیروی هوایی ارتش نیز به این پروژه پیوسته و این ایده دنبال شد.
      براساس گزارشهای تایید نشده ، در اوایل کار ، موشکهای از رده خارج فونیکس با استفاده از جستجوگر موشک MIM-23B دوباره عملیاتی شدند . با این حال ، در سالهای بعد (2009-2008) ، زمانی که صنایع شهید بابایی ، یک نسخه بهبود یافته از موشک پدافند هوایی MIM-23B را با رادار و اویونیک جدید برای نیروی هوایی توسعه داد ، این ایده برای کارشناسان بوجود آمد که تمامی موشکهای فونیکس باقی مانده را با اویونیک جدید و رادار موشک شلمچه ، ( نسخه بهبود یافته MIM-23B) به حالت عملیاتی درآورند .
      این موشک با موفقیت کامل مابین سالهای 2009 تا 2010 آزمایش شد ، اما علی الظاهر  در خط تولید انبوه قرار نگرفت . نسخه جدید سجیل / شلمچه  با جستجوگر و اویونیک پیشرفته با شناسه سجیل هوابرد برای تجهیز تامکتهای نیروی هوایی ، فانتوم ومیراژهای اف-یک در حال توسعه است .
      پی نوشت : 
      این تحلیل ، صرفاً یک نظر بشمار می رود و نه تایید و نه رد می گردد . با این حال امیدواریم نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، بیش از پیش ، از قابلیتهای تدافعی ، تهاجمی برخوردار گردد . 
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.