امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

38 minutes قبل , MR9 گفت:

سلام علیکم

طرح مفهومی  گونه مشتق شده بومی ریز پهپاد پردیکس هواپایه یا زمین پایه برای محافظت از اهداف حیاتی در مناطق متراکم شهری 

gg~2.jpg

الزامات :

1- تشخیص سمت و جهت اصلی حمله 

2- وجود زیرساختهای مناسب برای حمل ریزپهپادها ( طیف متنوعی از پیکربندی ها از پرنده های باری نظیر هرکولس ، جتهای رزمی و پهپادها تا لانچرهای ثابت یا متحرک زمین پایه ) // اولویت با بخش هواپایه 

پی نوشت :

1- این طرح مفهومی صرفا برای مناطق شهری با تراکم بالای جمعیتی است تا تلفات غیر نظامی به حداقل ممکن برسد .(  اهداف مستقر در محیط های غیر شهری نیازمند شیوه متفاوتی است ) 

2- بدلیل محدودیت فضای طراحی شده ، جهت حمله موشکهای کروز از 3 سمت در نظر گرفته شده ( که در شرایط واقعی احتمال حمله بصورت 360 درجه نیز وجود دارد ) 

3- پیش فرض ، ایجاد یک پوشش برای رینگ آخر دفاعی است تا احتمال اصابت به کمترین تعداد کاهش پیدا کند ( به 0 احتمالا نخواهد رسید ) 

4- پیشاپیش از نقد و نظرات دوستان استقبال میشود 

قطعاً طرح پیچیده و هزینه بری خواهد بود چون اول باید بحث شبکه و امنیتش اوکی بشه بعد مثلا با ++c یه الگوی رفتاری بنویسن مثل Craig Reynolds Algorithms که بحث Separation, Cohesion, Alignment, Obstacle مشابه همون چیزی که تو طبیعت تو رفتار پرندگان مثل سار ها وجود داره پیاده سازی شده باشه همون بحث Flocking تو شبیه سازی جمعیت که حتی تو صنعت VFX هم ازش استفاده میشه https://www.red3d.com/cwr/boids/

ویرایش شده در توسط LegendaryAegis
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
39 minutes قبل , LegendaryAegis گفت:

قطعاً طرح پیچیده و هزینه بری خواهد بود چون اول باید بحث شبکه و امنیتش اوکی بشه بعد مثلا با ++c یه الگوی رفتاری بنویسن مثل Craig Reynolds Algorithms که بحث Separation, Cohesion, Alignment, Obstacle مشابه همون چیزی که تو طبیعت تو رفتار پرندگان مثل سار ها وجود داره پیاده سازی شده باشه همون بحث Flocking تو شبیه سازی جمعیت که حتی تو صنعت VFX هم ازش استفاده میشه https://www.red3d.com/cwr/boids/

بابا داداش من چرا اینقدر سختش میکنی یه رادار محل و ارتفاع کروز و محل برخورد احتمالی رو مشخص میکنه یک رله ارتباطی هم به ریز پرنده ها میگه در کدام نقطه و تقریبا چه ارتفاعی تجمع بیشتری داشته باشند تا شانس اصابت بالا بره نوشتن الگوریتمش خیلی سخت نیست ولی اینکه بخوای تمام ریز پرنده ها همدیگه رو بشناسن و به عنوان یه ارگانیسم هوشمند عمل کنن باید بیشنی یه تیم چند هزار نفره رو بزاری سر کار و با وقت و هزینه زیاد شاید به هدف برسی ... برای برخورد نکردن ریز پرنده ها راههای خیلی ساده تری هم وجود داره 

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
32 minutes قبل , sezar گفت:

بابا داداش من چرا اینقدر سختش میکنی یه رادار محل و ارتفاع کروز و محل برخورد احتمالی رو مشخص میکنه یک رله ارتباطی هم به ریز پرنده ها میگه در کدام نقطه و تقریبا چه ارتفاعی تجمع بیشتری داشته باشند تا شانس اصابت بالا بره نوشتن الگوریتمش خیلی سخت نیست ولی اینکه بخوای تمام ریز پرنده ها همدیگه رو بشناسن و به عنوان یه ارگانیسم هوشمند عمل کنن باید بیشنی یه تیم چند هزار نفره رو بزاری سر کار و با وقت و هزینه زیاد شاید به هدف برسی ... برای برخورد نکردن ریز پرنده ها راههای خیلی ساده تری هم وجود داره 

از اونجایی که ممکنه بعد scatter کردن ریز پرنده ها موشک ها به شکل هوشمند پروفایل پروازیشونو تغییر بدن این ایده رو مطرح کردم که بعدش بتونیم بحث هدایت براساس الگورتیم پیاده کنیم و تمرکز فقط به یه نقطه معطوف نشود ، بله نوشتن اگوریتم ممکنه پیچیده نباشه ولی بحث هوشمند سازی و شبکه کردنش خودش بسیار complex و هزینه زیادی داره به هر حال این ایده بود که به ذهن بنده رسید ، این ویدئویی ببینید متوجه منظور بنده خواهید شد ، به هر حال منتظر نظرات اساتید هستیم.
https://www.youtube.com/watch?v=QbUPfMXXQIY

ویرایش شده در توسط LegendaryAegis
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
39 minutes قبل , LegendaryAegis گفت:

از اونجایی که ممکنه بعد scatter کردن ریز پرنده ها موشک ها به شکل هوشمند پروفایل پروازیشونو تغییر بدن این ایده رو مطرح کردم که بعدش بتونیم بحث هدایت براساس الگورتیم پیاده کنیم و تمرکز فقط به یه نقطه معطوف نشود ، بله نوشتن اگوریتم ممکنه پیچیده نباشه ولی بحث هوشمند سازی و شبکه کردنش خودش بسیار complex و هزینه زیادی داره به هر حال این ایده بود که به ذهن بنده رسید ، این ویدئویی ببینید متوجه منظور بنده خواهید شد ، به هر حال منتظر نظرات اساتید هستیم.
https://www.youtube.com/watch?v=QbUPfMXXQIY

میفهمم چی میگی ولی سرعت این ریز پرنده ها 80 کیلومتر بر ساعت هست . یا همچین چیزی . اولا که توی این تپیک تاماهاک میاد سمتمون . دوما اینکه فرقی بین هوشمند بودن یا نبودنشون نیست با این سرعت موشک مسیرش رو عوض کنه حد قل 10 برابر سریعتر هست از این ریز پهبادها میشود هزینه زیاد و نتیجه 0 . اینجوری حد اقل هزینه کمی کردیم و در مورد کروزهای معمولی هم کاربردی هست 

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
38 minutes قبل , sezar گفت:

میفهمم چی میگی ولی سرعت این ریز پرنده ها 80 کیلومتر بر ساعت هست . یا همچین چیزی . اولا که توی این تپیک تاماهاک میاد سمتمون . دوما اینکه فرقی بین هوشمند بودن یا نبودنشون نیست با این سرعت موشک مسیرش رو عوض کنه حد قل 10 برابر سریعتر هست از این ریز پهبادها میشود هزینه زیاد و نتیجه 0 . اینجوری حد اقل هزینه کمی کردیم و در مورد کروزهای معمولی هم کاربردی هست 

خوب این یه Challenge که باید تو نوع موتور استفاده شده و ساختار آیرودینیامیکی بنده و بال... تو ریز پرنده ها حل بشه اگر قرار باشه مشابهه این طرح عملیاتی بشه بنده هم همونطور که عرض کردن هزینه یه همچین پروژه ای بسیار بالاست ولی اگر این طرح به درستی پیش بره قطعا جواب میده و میشه این طرح به درستی و مدیریت کرد ، الان برای این طرح هزینه بشه بهتر از اینه که چندین برابرش هزینه بشه برای زیرساخت های آسیب دیده و یا در بدترین حالتش منهدم شده به واسطه حمله احتمالی...

ویرایش شده در توسط LegendaryAegis
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
30 minutes قبل , LegendaryAegis گفت:

خوب این یه Challenge که باید تو نوع موتور استفاده شده و ساختار آیرودینیامیکی بنده و بال... تو ریز پرنده ها حل بشه اگر قرار باشه مشابهه این طرح عملیاتی بشه بنده هم همونطور که عرض کردن هزینه یه همچین پروژه ای بسیار بالاست ولی اگر این طرح به درستی پیش بره قطعا جواب میده و میشه این طرح به درستی و مدیریت کرد ، الان برای این طرح هزینه بشه بهتر از اینه که چندین برابرش هزینه بشه برای زیرساخت های آسیب دیده و یا در بدترین حالتش منهدم شده به واسطه حمله احتمالی...

با این حال میشه مشابه همینو با هزینه کمتر انجام داد و برای طرح دیگر مشابه mq-8 fire scout که به موشک strela 3 یا همون میثاق خودمون مسلح شده هزینه کرد و صورت ترکیبی از هردو طرح بهره برد
NorthropGrummanMQ8FireScoutRigged_399.jp

ویرایش شده در توسط LegendaryAegis
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
19 hours قبل , MR9 گفت:

سلام علیکم

طرح مفهومی  گونه مشتق شده بومی ریز پهپاد پردیکس هواپایه یا زمین پایه برای محافظت از اهداف حیاتی در مناطق متراکم شهری 

gg~2.jpg

الزامات :

1- تشخیص سمت و جهت اصلی حمله 

2- وجود زیرساختهای مناسب برای حمل ریزپهپادها ( طیف متنوعی از پیکربندی ها از پرنده های باری نظیر هرکولس ، جتهای رزمی و پهپادها تا لانچرهای ثابت یا متحرک زمین پایه ) // اولویت با بخش هواپایه 

پی نوشت :

1- این طرح مفهومی صرفا برای مناطق شهری با تراکم بالای جمعیتی است تا تلفات غیر نظامی به حداقل ممکن برسد .(  اهداف مستقر در محیط های غیر شهری نیازمند شیوه متفاوتی است ) 

2- بدلیل محدودیت فضای طراحی شده ، جهت حمله موشکهای کروز از 3 سمت در نظر گرفته شده ( که در شرایط واقعی احتمال حمله بصورت 360 درجه نیز وجود دارد ) 

3- پیش فرض ، ایجاد یک پوشش برای رینگ آخر دفاعی است تا احتمال اصابت به کمترین تعداد کاهش پیدا کند ( به 0 احتمالا نخواهد رسید ) 

4- پیشاپیش از نقد و نظرات دوستان استقبال میشود 

ایده جالبیه، اما،

اولا یک پرنده 500 گرمی فرضا بتونه 100 گرم ماده منفجره هم حمل کنه، چه اثری روی یک موشک یک تنی  میذاره؟

ثانیا، در محیط شهری، فرضا بتونه منهدمش هم بکنه، خب میفته روی خونه مردم و تلفات زیادی میگیره.

ثالثا، موشکهای فعلی در فاز آخر مانور میدن. این ریز پرنده ها در برابر مانور کارآیی ندارند.

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 20 آبان 1397 در 14:53 , ghiam گفت:

 

این سامانه از رادار کشف سامانه مصباح استفاده می کنه. رادار توانایی کشف 20 هدف با آر سی اس 0.1 متر مربع (آر سی اس توماهاوک) را از فاصله 20 کیلومتری داره. 

کل سامانه بر روی یک خودرو (مثل خوردروی سامانه حائل یا یک ایوکو) حمل میشه. قیمت این سامانه با احتساب 32 موشک و لانچر و رادار حدود 4 میلیون دلاره. یعنی 4 عدد از این سامانه از نظر قیمت برابر با 1 عدد پانتسیر هست. در صورتی که 4 سامانه ما توانایی زدن 32 هدف در زمان واحد رو داره و بدون بارگذاری 64 موشک در لانچر باقی میمونه تا با 32 هدف دیگه درگیر بشه. اما پانتسیر توانایی زدن 8 هدف رو داره. البته سامانه مدنظر من به هیچ عنوان از لحاظ راداری به پای پانتسیر نمیرسه. اما کارایی بالایی داره.) با پول 50 عدد سامانه پانتسیر ما می تونیم 200 عدد از سامانه جدید خودمون رو بسازیم که یعنی با 800 میلیون دولار هزینه قابلیت هدف قرار دادن 3200 موشک کروز توماهاوک رو  با احتمال اصابت 92 درصد برای پرتاب دو موشک داریم. 

چیزی همچون سامانه Hermes-C7cfb8357a50b96345476a80177db5e51--moderns c

ویرایش شده در توسط elyas20
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 13 دی 1397 در 21:21 , ghiam گفت:

بررسی حمله موشکی آمریکا به پایگاه هوایی الشعیرات

 

در این پست قصد دارم با استفاده از تصاویر ماهواره ای، ویدئوی منتشر شده از سایت اپتیک پهپاد روسی و گزارش های مختلف از پایگاه الشعیرات، میزان عملیات آمریکا را در حد توان بررسی کنم.

ISI تصاویر اهداف منهدم شده در الشعیرات را منتشر کرد. طبق این تصویر 44 هدف مورد اصابت قرار گرفتند که برای برخی از اهداف بیش از یک موشک شلیک شده است.

Syria-15.jpg

تصویر اهداف ادعایی ISI از اهداف منهدم شده در الشعیرات

طبق نظر این سایت این اهداف شامل 17 شیلتر، 5 جزء از آتشبار سام 6، 7 جایگاه سوخت، 10 انبار مهمات و 7 کارگاه بوده است.

 

GHIAM

 

در تصویر isi ادعا شده 5 سامانه دفاع هوایی منهدم شده ولی در بررسی های شما این قضیه تائید یا رد نشده . البته با توجه به خاکی بودن زمین و گذشت زمان (نمیدونم تصاویر گوگل مربوط به چند وقت بعد از حمله هست ) تشخیص سخت هست ولی من یادمه زمانی که تراسرور کامل پولی نشده بود نقاط ادعایی isi رو در تصاویری که مربوط به چند روز بعد از حمله بود بررسی کردم و به جز 10 انبار مهمات که قابل تشخیص نبود برام در بقیه نقاط ادعایی اثرات برخورد دیده میشد. یادمه تصویری از یه راکت انداز منهدم شده هم منتشر شده بود که یه عده به اشتباه میگفتن پانتسیر هست و همینطور تعدادی کامیون و خودرو نظامی که باید بررسی بشن که در کدوم بخش فرودگاه قرار داشتن و مهندم شدن .

مثلا سه نقطه پدافندی که isi ادعا کرده (در شمال فرودگاه پایین عکس )  در این مختصات هستن :

https://www.google.com/maps/place/Shayrat+Air+Base/@34.5025336,36.9179231,216m/data=!3m1!1e3!4m5!3m4!1s0x15231ef7a969d1c3:0x91285cd9feb31a9a!8m2!3d34.5011599!4d36.8980529

در ویکی مپیا وقتی اشاره گر رو میبری روی اون نقاط مینویسه مهندم شده در حمله امریکا :

http://wikimapia.org/#lang=en&lat=34.502697&lon=36.917818&z=18&search=shayrat

مختصات دو نقطه پدافندی دیگه :

https://www.google.com/maps/place/Shayrat+Air+Base/@34.5035784,36.9112617,353a,35y,180h/data=!3m1!1e3!4m5!3m4!1s0x15231ef7a969d1c3:0x91285cd9feb31a9a!8m2!3d34.5011599!4d36.8980529

http://wikimapia.org/#lang=en&lat=34.503887&lon=36.910930&z=19&search=shayrat

 

بر 13 دی 1397 در 21:21 , ghiam گفت:

 اما با دقت در تصاویر قبل از حمله و بعد از حمله می بینیم ساختمانی که تخریب نشده است در جلوی آن زمین دچار تغییراتی واضح بوده است که احتمالا موشک در آن قسمت به زمین برخورد کرده و به اصطلاح اسکی کرده و فیوز موشک عمل نکرده است.

اون ساختمون هم به نظرم اسیب جدی دیده چون در تصاویر ماهواره ای اثرات سوختگی از اونطرف ساختمون هم زده بیرون که در این تصویر مشخص هست :

 

thumb_C803UfbXoAAZWKZ.jpg

 

بر 13 دی 1397 در 21:21 , ghiam گفت:

در اینجا یک مورد مشکوک وجود دارد و آن هم دو اصابت در نزدیکی یکدیگر است گرچه منابع غربی آنها را تعمیرگاه/کارگاه معرفی کرده اند اما با توجه به تصاویر ماهواره ای هیچ ساختمانی قبل از حمله در آنجا وجود نداشته است. و هواگردی هم در آن مکان پارک نشده است. در آن مکان دو اثر سوختگی وجود دارد اما هیچ حفره‌ای دیده نمی شود. تصاویر آن را در پایین مشاهده می کنید.

درسته ساختمونی نیست ولی زمین خالی هم نیست . یه چیزایی در این تصویر میشه مشاهده کرد که نمیدونم چی هستن ولی هرچی هستن هدف قرار گرفتن :

thumb_C803Bv5XsAAU48L.jpg

thumb_imagesat-shayrat-2017-image06.jpg

بر 13 دی 1397 در 21:21 , ghiam گفت:

normal_Untitled-8.jpg

به صورت مشخص شیلتر سمت چپ هر یک از شیلترهای دوقلو مورد اصابت قرار نگرفته است

 

به نظر میاد یکی از شلتر ها بیش از یک موشک خورده . شلتر سمت راست سقفش سوراخ هست ولی در مقابل شلتر سمت چپ هم اهدافی (هواپیما) منهدم شدن :

thumb_C803J0JXkAATVwC.jpg

thumb_C800EiJXUAEMjJb.jpg

 

بر 13 دی 1397 در 21:21 , ghiam گفت:

قسمت بعدی پایگاه بخش جایگاه‌های سوخت است. 3 جایگاه سوخت وجود دارد. که دو جایگاه هر کدام دارای دو ردیف مخزن سوخت و یک جایگاه دارای سه ردیف مخزن سوخت است.

اینجا رو اشتباه نکردید ؟ دو جایگاه دارای سه ردیف سوخت هست و یک جایگاه دارای دو ردیف که میشه 8 ردیف .

 

ویرایش شده در توسط Blanco
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

انشاالله و به امید حق به زودی زود سامانه پانتسیر ایرانی ،بهتر و مجهز و شکیل تر از سامانه چینی رونمایی بشود

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

سلام خدمت دوستان عزیز

در سری تحقیقات Project AIR FORCE (PAF) اندیشکده رند  در سال 2011 یک براورد هزینه از به کارگیری بمب افکن های استراتژیک در مقابل موشک های کروز صورت گرفته که به نظر جالبه.

 

  • مقایسه هزینه بمب افکن های نفوذکننده (Penetrating Bombers)[منظور بمب افکن های استراتژیک] با موشک های کروز در دوره سی ساله

مقایسهای بین بمب افکن های نفوذکننده و موشکهای کروز ، مدتهاست مورد بحث است. ، سوالی که  مطرح می شود اینست که : کدام رویکرد مقرون به صرفه تر است؟ پروژه AIR FORCE (PAF) پیش بینی هزینه های اولیه چرخه عمر (LCC) برای یک بمب افکن نفوذکننده جدید را ، از جمله هزینه روزانه مبارزه با یک یا چند دشمن که حتی دفاع هوایی متوسط دارند و همچنین برآورد هزینه های اولیه برای موشک های کروز که از فاصله های متقابل توسط پلتفرم های غیر پنهانکار پرتاب شده ، تهیه کرده است. هزینه های تدارکات برای سیستم  موشک کروز لحاظ نشده و PAF فرض گرفته  که موشک های کروز نیازی به ISR support  ندارند.  (همچنین تجزیه و تحلیل اثربخشی این دو رویکرد  در این ارزیابی اولیه گنجانده نشده است.)

 

 

نقل قول

 

محاسبات PAF نشان می دهد که اگر با این شرایط برای 20 روز یا بیشتر در طی 30 سال آینده  نبردی صورت گیرد ، بکار گیری بمب افکن ها هزینه ی کمتری دارد.

 

 

%D9%86%D9%85%D9%88%D8%AF%D8%A7%D8%B1.jpg

 
  • در این شکل، نمودار آبی به عنوان تابعی از هزینه کل دوره عمر یک بمب افکن نفوذکننده (هزینه خالص فعلی (NPV)، در یک دوره سی ساله) به  تعداد روزهای درگیر در نبرد با یک سورتی را نشان می دهد .
  • نمودار قرمز نشان دهنده هزینه های دستیابی به همان نتیجه با شلیک 12 موشک کروز در روز است .

علاوه بر مقایسه کلی هزینه ها , اتکای به گزینه‌های مختلف موشکی ممکن است شامل ریسک‌های اضافی نیز باشد.اگر  آمریکا ذخیره محدودی از موشک‌ها داشته باشد, ممکن است گزینه های خوبی برای ادامه یک درگیری خاص نداشته باشیم . علاوه بر این,ممکن است دشمنان بالقوه محاسبات اولیه خود را براساس مقدار موجودی موشکهای ما  انجام دهند. این مورد توانایی ما را برای جلوگیری از جنگ کاهش می دهد; و اگر ما درگیر شویم(شروع کننده جنگ باشیم )  به دشمن  انگیزه  لازم  برای بی ثمر کردن حملاتمان را خواهد داد.

 
 
 
 
ویرایش شده در توسط remo
  • Like 1
  • Upvote 13

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط NIX
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      گراد ، تگرگ روسی
       

       
       
       
      گراد یک سامانه پرتابگر چندگانه خودکششی 122 میلیمتری است که در اتحاد جماهیر شوروی طراحی و ساخته شده است ، این سامانه و راکت M-210F برای نخستین بار در سالهای آغازین دهه 1960 توسعه یافته و نخستین کاربرد رزمی آن در مارس 1969 در طول درگیری مرز چین و شوروی بود
      BM مخفف Boyevaya Mashina به معنی ماشین جنگی است و نام مستعار گراد Grad در روسی به معنی تگرگ می باشد
       
      سامانه موشک انداز BM 21  در سال 1963 در ارتش شوروی برای جایگزینی سامانه قدیمی BM 14  بکار گیری شد ، نقش پایه ای سامانه BM 21  برای پشتیبانی نیرو های زمینی با سرکوب فوری مواضع شلیک موشک های ضد تانک ، توپخانه ها ، خمپاره انداز ها ، از میان بردن نقاط مقاومت دشمن در منطقه نبرد بود
       
      نام مستعار روسی "تگرگ" نام مناسبی برای سامانه تسلیحاتی است که می تواند تا 40 راکت 122 میلی متری را در حدود 20 ثانیه در بردهای گوناگون پرتاب کند. گراد یک سامانه تتسلیحاتی دقیق نیست و برای رساندن مهمات خود به جای هدف نقطه ای ، برای یورش به یک منطقه طراحی شده است ، در برد 20 کیلومتری ، زمانی که 40 موشک پرتاب می شود، منطقه اصابت تا 600 متر در 600 متر گسترش می یابد (36 هکتار).
       

       
       
      از زمان معرفی سامانه BM 21 در دهه 60 این راکت انداز  های 122 میلیمتری در همه مناطق درگیری در سراسر حهان حاضر بوده اند . سادگی این سامانه بهمراه ارائه توان آتشباری عظیم از یک سکوی متحرک و نسبتا سبک منجر به پذیرش سریع و گسترده آن شده است..این سامانه تسلیحاتی به شکل گسترده ای کپی شده است و اکنون گونه های گسترده ای از نسخه ها و مشتقات آن را می توان در فهرست موجودی بیش از 50 نیروی مسلح در سراسر دنیا میتوان مشاهده کرد
       
      از آنجایی که BM-21 یک طراحی نسبتا قدیمی است که  اواخر دهه 1950 توسعه یافت ،بنابر این  برخی از این گونه‌های کپی شده ویژگی‌ های تسلیحات تازه تری را به آن افزوده اند ، مانند سیستم ‌های کنترل آتش پیشرفته و ویژگی‌های آیرودینامیکی پیشرفته‌تر برای خود موشک‌ها [در موارد پیشرفته تر موشک های هدایت شونده. م].
       
       
      پرتابگر اولیه یک شاسی کامیون Ural-375D 6×6 بود. در سال 1976، خودروی پرتابگر Ural-375D با کامیون جدیدتر و قدرتمندتر Ural-4320 6×6 جایگزین شد. هر BM-21 توسط یک کامیون 9k450  با 60 موشک اضافی پشتیبانی می شود. نصب شدن بر روی کامیون های 6×6 به BM-21 تحرک قابل توجهی می دهد که به ویژه پس از شلیک، زمانی که پرتابگرها باید به سرعت جابجا شده تا از آتش سامانه های ضد توپخانه ای دشمن در امان باشند. عملیات شلیک و جابجایی رفتار معمول در راکت انداز های چندگانه خودکششی است
       
       
      کامیون پشتیبان سامانه گراد
       
      راکت یا موشک
      راکت یا موشک به مهماتی گفته می شود که توسط یک موتور به حرکت در می آید. موتور موشک / راکت در ساده‌ ترین گونه از لوله‌ ای تشکیل شده است که در آن سوخت می‌ سوزد و در یک انتهای آن دهانه‌ ای دارد. گازهای خارج شده باعث ایجاد واکنشی برابر و مخالف در انتهای بسته لوله شده و پرتابه را به جلو می راند . رانش با هدایت گازهای به سرعت در حال انبساط از سوخت موشک در حال سوختن از طریق یک یا چند نازل (ونتوری/ ونچوری) ایجاد می شود.
       

       
      نمایش اثر ونتوری
       
       راکت های 122 میلی متری برای BM-21 دارای هفت ونتوری در پشت موتور موشک هستند. در حالی که موتورهای موشک می‌توانند حاوی سوخت مایع یا جامد باشند، سامانه های BM-21 موشک ‌هایی را با موتورهایی که فقط دارای سوخت جامد هستند شلیک می‌کنند. بر خلاف موشک ، یک راکت هدایت نشده مسیر خود را در هنگام پرواز تنظیم نمی کند تا به هدف اصابت کند. به این ترتیب، هنگامی که BM-21 یک راکت را شلیک میکند هیچ راهی برای تغییر مسیر آن وجود ندارد.
       
      راکت ها
      راکت ها به منظور دستیابی به پایداری آیرودینامیکی ، از باله یا چرخش محوری استفاده می کنند ، راکت های سامانه گراد ترکیب هر دو این روش ها را بکار می برد. روش اولیه برای ایجاد پایداری آیرودینامیکی از طریق استفاده از چهار بالک در بخش پشتی است . هنگامی که راکت پرتاب می شود، شروع به چرخش با سرعت نسبتا کندی می کند. باله‌های فنری که در بخش پشتی دور راکت پیچیده شده اند و با یک بند نازک در جای خود نگه داشته شده اند که هنگام پرتاب می‌سوزد. همانطور که قسمت پشتی موشک از لوله پرتاب خارج می شود، فنرها باله ها را باز کرده و راکت را در پرواز تثبیت می کنند.
       
       
      انواع راکت های سامانه گراد
       
      راکت 9M22
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               64  کیلوگرم
      سرجنگی         18.4 کیلوگرم
      طول              2870 میلیمتر
      تعداد ترکش     1640 تکه
      برد                5 تا 20.4 کیلومتر
       
      راکت 9M22M
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               46  کیلوگرم
      سرجنگی         18.4 کیلوگرم
      طول              1930 میلیمتر
      تعداد ترکش     1640 تکه
      برد                2 تا 10.8 کیلومتر
       
      راکت 9M22U
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               66.6  کیلوگرم
      سرجنگی         18.4 کیلوگرم
      طول              2870 میلیمتر
      تعداد ترکش     1640 تکه
      برد                5 تا 20.1 کیلومتر
       
      راکت 9M28F
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               56.5  کیلوگرم
      سرجنگی         21 کیلوگرم
      طول              2270 میلیمتر
      تعداد ترکش     1000  تکه
      برد                تا 15 کیلومتر
       
      راکت 9M53F
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               70   کیلوگرم
      سرجنگی         26  کیلوگرم
      طول              3037 میلیمتر
      تعداد ترکش     2450  تکه
      برد                5 تا 20.5 کیلومتر
       
      راکت 9M521
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               66  کیلوگرم
      سرجنگی         21 کیلوگرم
      طول              2840  میلیمتر
      تعداد ترکش     1000  تکه
      برد                تا 40  کیلومتر
       
      راکت 9M522
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               70  کیلوگرم
      سرجنگی         25  کیلوگرم
      طول              3037 میلیمتر
      تعداد ترکش     1800  تکه
      برد                تا 37.5  کیلومتر
       
       
       
      گراد در نقش موشک
       
      با توجه به گستره کاربران راکت انداز های گراد شرکت های دفاعی در صدد بهبود عملکرد این سامانه بر آمده اند که شرکت ترکیه ای راکستان و همینطور صنایع دولتی رافائل دو شیوه گوناگون را برای افزایش دقت این سامانه به کار برده اند
       

       
      راکت (موشک) ساخت راکستان با سامانه هدایتی GPS / INS
       
      شرکت راکستان یک راکت هدایت شونده به سامانه هدایت ماهواره ای به همراه سامانه هدایت داخلی توسعه داده است که با استفاده از امواج ماهواره های جی پی اس دایره خطای برابر 30 متر (ادعایی)  دارد
       

       
      کیت Epik
       
      شرکت رافائل کیت EPIK را برای راکت های سامانه گراد توسعه داده است (Electro-Optical Precision Integration Kit)) که بر پایه هدایت داخلی  INS و پردازشگر تصویری کار میکند ، تصویر هدف که توسط سامانه های دیگر (هلیکوپتر / هواپیما / پهپاد / نیرو های پیاده) برداشت شده است روی سامانه هدایت داخلی بارگیری شده و در زمان پرواز پویشگر فعال دماغه راکت با مقایسه تصویر ذخیره شده اقدام به جانمایی و شیرجه بر روی هدف تعیین شده می نماید ، از آنجایی که EPIK با جی پی اس در ارتباط نیست امکان جم و اخلال بر روی آن نیز وجود ندارد. شرکت سازنده دقت اصابت کمتر از 3 متر را برای این کیت هدایتی اعلام کرده است
       
      با هدایت پذیر شدن راکت های سامانه گراد سامانه های Fire Finder امکان محاسبه الگوی پروازی پرتابه برای اجرای عملیات سرکوب را تا حد بسیار زیادی از دست خواهند داد
       
       
       
       
       

       
       
      سامانه راکت چند گانه خودکششی
       
      سازنده    اتحاد جماهیر شوروی
      سال ورود به خدمت   1963 میلادی
      تعداد خدمه    6 نفر
       
      گونه های سامانه گراد

       
      BM 21 V
      نسخه هوابرد با 12 تیوب بر روی کامیون گاز 66B 
       

       
      GRAD 1
      نسخه سبکتر سامانه گراد با 36 تیوب بر روی کامیون زیل 131
       

       
      9K132 Grad-P
      گراد پی لانچر تکی راکت 122 میلیمتری
       

       
        A-215 Grad-M
      نسخه دریایی سامانه گراد
       

       
      9K59 Prima
      پریما نسخه بهبود یافته گراد با 50 تیوب
       

       
      Grad-K
      نسخه تازه تر گراد بر روی کامیون کاماز 5350
       

       
      Tornado G
      راکت انداز بهبود یافته گراد بر روی کامیون اورال 4320
       
       
       
      پیوند 1
      پیوند 2
      پیوند 3
      پیوند 4
      پیوند 5
    • توسط seyedmohammad
      بسمه تعالی
       182
       

       
      خلاصه سیاستی: بررسی نیاز به پدافند هسته ای 
       
       
      مقدمه: اصطلاح پدافند هسته ای گاه به معنی دفاع از سایت های هسته ای به کارمی رود. گاهی نیز به طور خاص در مورد کسانی که در پروژه هایی چون آماد و یا پروژه های مشابه احتمالی درگیر بوده اند به کار می رود تا بر ماهیت دفاعی کار ایشان تاکید شود.* گاهی نیز به معنی استفاده از نیروی هسته ای برای مقاصد پدافندی است. خلاصه ی سیاستی زیر در پی بررسی این موضوع است. 
       
      ***
       
      اصلی ترین تهدید نظامی علیه ایران در سال های پس از انقلاب آمریکا، اسرائیل و برخی کشور های منطقه بوده و هستند. این کشور ها همواره به توان نظامی و حجم تهدیدات خود علیه نظام ایران افزوده اند و اخیرا جسورانه دست به اقدامات خصمانه ی تمام عیار می زنند. اگرچه ایران به لحاظ وسعت، توپوگرافی و نیز توان نظامی قابل توجهی که داراست هدف فوق العاده دشواری برای اشغال زمینی است، اما در عین حال در برابر حملات هوایی خصوصا در مورد زیر ساخت های حیاتی که در نوار ساحلی جنوبی قرار دارند، ضعف های قابل توجهی دارد. در عین حال رزم هواپایه همان نقطه ی قوتی ست که دشمنان ایران خصوصا آمریکا به شدت بر روی آن سرمایه گذاری کرده اند. به همین جهت انبوهی از پایگاه های هوایی را در اطراف مرز های ایران تاسیس کرده اند و بعضی کشور های منطقه نیز خاک و پایگاه های هوایی خود را در اختیار آنان قرار داده اند.
       این البته امری نیست که از دید سران و نظامیان دور مانده باشد. اصلی ترین استراتژی ایران در هنگام درگرفتن یک جنگ تمام عیار با آمریکا یا ائتلافی به رهبری آمریکا علیه ایران نابودی سریع این پایگاه ها قبل از آن است که بتوانند نقش مثمر ثمری در طی آن جنگ ایفا کنند. در حالی که نیروی هوایی ایران به لحاظ کمی و کیفی دارای ضعف های عمده است و توان اجرای چنین ماموریتی را خصوصا در برابر قوای هوایی کشور های متخاصم ندارد، عمده تلاش ها و سرمایه گذاری های ایران در طی چند دهه گذشته بر روی موشک های بالستیک برای نابودی این پایگاه ها و حتی ناو های هواپیمابر به عنوان پایگاه های هوایی متحرک، و دیگر اهداف نظامی استراتژیک دشمن متمرکز شده است. در واقع در برابر قدرت هوایی حریف دکترین نظامی ایران بر پایه استراتژی انکار (A2AD) و به طورخاص انکار هوا بنا شده است.
      البته با توجه به وسعت، تعدد و حفاظت شده بودن این پایگاه های هوایی در مورد کفایت و عملکرد توان موشکی متعارف ایران مباحثی از جمله لزوم استفاده از تسلیحات اتمی مطرح شده است که پیش تر به طور مفصل در بسته سیاستی راهبردی  از سوی اندیشکده ممتن تهیه شده است و مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است.
      اما تمامی این استراتژی ها و تاکتیک ها در بعد آفندی مطرح می شود . برنامه ریزی برای یک جنگ تمام عیار نیازمند داشتن راهکارهای پدافندی مناسب نیز می باشد.
      ظهور تسلیحات دوربرد و هدایت شونده یکی از مهمترین عناصر متمایز کننده کارزار های موج دومی و موج سومی است. در طی 3 دهه گذشته مثال های متعددی از عمل کرد و تاثیر گذاری این تسلیحات بر سرنوشت جنگ ها و تمدن ها می توان بر شمرد که عمدتا از جنگ اول خلیج فارس (طوفان صحرا) شروع و با به امروز ادامه و تکامل یافته است. ، سرعت رشد و تکامل این استراتژی و جنگ افزار های مربوطه، میزان اثر گذاری آنها در میادین نبرد، توان دشمنان در بکار گیری گسترده و دامنه دار چنین تسلیحاتی –از جهت مالی، لجستیکی و فناوری- اهمیت و خطر این دست تهدیدات را غیر قابل کتمان ساخته است.
      در یک طبقه بندی کلی بر حسب تعریف راه حل، این تهدیدات را می توان به دو دسته تقسیم کرد.
       
      ·        تهدیدات کروز، هوا سرشی و شبه بالستیک با سرعت های ساب سونیک و حداکثر 3 ماخ
      ·        تهدیدات هوا سرشی، شبیه بالستیک و بالستیک با سرعت های بیش از 3 ماخ و هایپرسونیک
       
      در این راستا در مورد دسته اول تهدیدات معتقد به اهمیت فراوان سامانه های بردکوتاه خصوصا در مقابله با تهدیدات نو ظهور و حملات انبوه توسط تسلیحات دور ایستا و لزوم برخورداری این سامانه ها از استاندارد ها و قابلیت های سطح  بالا هستیم تا نه تنها بقای خود در میدان رزم را حفظ کنند، بلکه ضامن بقای تاسیسات حیاتی برای کشور باشند که بعضا دهه ها عمر و دهه ها میلیارد دلار هزینه صرف ساخت آنها شده و نابودی آنها می تواند ضربات جبران ناپذیر بر پیکره ی ایران عزیز وارد آرد. به رغم پهنه ی وسیع جغرافیایی برخی از مهم ترین و استراتژیک ترین تاسیسات کشور در نقاط مرزی (جنوب) واقع هستند نه در "عمق استراتژیک" کشور، در واقع همیشه و در همه موارد داشتن پهنه ی جغرافیایی وسیع فراهم آورنده ی عمق استراتژیک لازم در همه سطوح نیست. حمله به این تاسیسات نه تنها نیاز به عملیات های پر ریسک عمقی ندارد، بلکه در مواردی مانند تاسیسات پارس جنوبی عدم رعایت اصول پدافند غیر عامل این تاسیسات را به شدت آسیب پذیر ساخته است.
      در مورد دسته دوم تهدیدات سامانه های پدافندی مورد نیاز است که بتواند در محدوده های ارتفاعی مختلف با اهداف بسیار پر سرعت درگیر شود. انواع سامانه های ضد بالستیک در این دسته بندی قرار می گیرند. کار در مورد ساخت این سامانه ها در دنیا از دهه 60 میلادی و ایام جنگ سرد شروع شده و تا به امروز ادامه یافته اند. آمریکا، اسرائیل و روسیه (شوروی سابق) سه قدرت نظامی هستند که بیشترین سرمایه گذاری ها را در این حوزه انجام داده اند که البته به لحاظ سطح فناوری و تعدد سامانه ها آمریکا با اختلاف زیاد از سایرین پیش است. در کشور ما نیز در سال های اخیر با تحویل گرفتن سامانه پدافندی اس-300 و نیز ساخت سامانه باور-372 توان بسیار محدودی در این حوزه پدافندی ایجاد شده که البته برای رویارویی در یک سناریوی جنگی مطلقا کافی نمی باشد و توجه و سرمایه بیشتری در این حوزه مورد نیاز است.
      اما همانند بخش آفندی که در مورد مفید و یا حتی ضروری بودن قدرت آتش اتمی مباحثی از سوی کارشناسان مطرح شده در بخش پدافندی نیز نظراتی از سوی تعدادی از کارشناسان نظامی مطرح شده است که درخور توجه است.
      در مورد تهدیدات دسته اول سابقه توسعه تسلیحات اتمی برای اجرای عملیات پدافندی در علیه اهدافی که می توان آنها را در این دسته قرارداد وجود دارد، از راکت های غیر هدایت شونده هوا به هوای اتمی، تا موشک های پدافندی دوربرد اتمی همچون سامانه اس-200 در نسخه اصلی (نسخه های صادراتی این سامانه فاقد کلاهک اتمی می باشند). نکته اما اینجاست که شکل و نحوه عملکرد تهدیدات جدید به گونه ای است که این راه حل ها را می توان کاملا منسوخ بر شمرد. حملات امروزه نه توسط اسکادران های انبوه و متراکم جنگنده ها و نه توسط فورمیشنی از بمب افکن های استراتژیک همچون بی-52 برای اجرای عملیات بمباران فرشی، صورت می گیرد. حملات دورایستای امروزی که عمدتا توسط موشک های کروز و هوا سرشی هواپایه صورت می گیرد هرچند به صورت انبوه صورت می گیرد اما عموما از مسیرهای متفاوت و در ارتفاع پست انجام می شود و حتی برخی از این تسلیحات همچون  JASSM  این قابلیت را دارند تا محدوده هدف را دور زده و از پشت سر به سمت آنها حمله ور شوند. پرواز در ارتفاع پست معضل دیگری ست که بکارگیری تسلیحات پدافندی با کلاهک اتمی را بسیار خسارت بار می کند. در مورد بکارگیری تسلیحات اتمی پدافندی در بردهای بسیار دور، برای مثال در سناریویی گروهی از بمب افکن های آمریکایی از پایگاه دیگوگارسیا برخاسته و در محدوده دریای عرب ده ها فروند موشک کروز AGM-158ER را روانه خاک ایران می کنند، در چنین سناریویی در میانه مسیر علاوه بر آنکه مساله مسیرهای پروازی غیر متراکم و متعدد وجود دارد، نکته دیگر آن است که به فرض به قدر کافی دور بردن برد پدافند به نحوی که به یک مبدا حمله به قدر کافی همگرا و متراکم برسیم، در اینجا درواقع شکل دیگری از سناریوی انکار هوا را مطرح کرده ایم، به شکلی که انهدام خود پایگاه دیگوگارسیا که مبدا خیزش بمب افکن های آمریکایی به سمت ایران است، عملی تر، به صرفه تر و با پیچیدگی های فنی و عملیاتی به مراتب کمتری همراه خواهد بود.
       
      ولی در مورد تهدیدات بالستیک و هایپر سونیک از آنجایی که سرعت و ارتفاع پروازی این دسته از تهدیدات عموما زیاد است و سرعت واکنش نسبت به آنها محدود، و نیز سر نسل های متاخر توان مانور دهی این تسلیحات افزایش قابل توجهی داشته، نابودی این تهدیدات نیازمند در اختیار داشتن سامانه های پدافندی با سرعت و دقت بسیار زیاد است به نحوی که بتوانند تخریب لازم را نسبت به هدف اعمال کنند.
       
       

       
       
      نسل اول این سامانه ها که در آمریکا و شوروی سابق توسعه یافتند به جهت ضعف در رسیدن به دقت لازم و توان اعمال تخریب مناسب از کلاهک های اتمی بهره می برند تا با شعاع نابودی[1] و قدرت زیاد از انهدام تهدید اطمینان حاصل کنند. به عنوان نمونه می توان از موشک های ضد بالستیک آمریکایی اسپارتان ویژه درگیری با هدف در ارتفاع بلند با کلاهک اتمی به قدرت 5 کیلوتن و موشک اسپرینت ویژه درگیری در ارتفاع کمتر با کلاهک اتمی با قدرت 1 کیلوتن نام برد که هر دو جزئی از سمانه ضد بالستیک سیف گارد بودند. در روسیه امروزی که میراث دار شوروی سابق است تحول عمده ای نسبت به حوزه جنگ سرد نسبت به تهدیدات بالستیک دوربرد رخ نداده و دفاع ضد بالستیک مسکو کماکان بر عهده سامانه های برجای مانده از دوره جنگ سرد است که عملکردی مشابه موشک اسپراینت دارند و از کلاهک اتمی بهره می برند. در مورد آمریکا اما این کشور با توسعه انبوهی از فناوری های جدید و گران قیمت از موشک های غول پیکر با کلاهک اتمی فاصله گرفته و به سمت استفاده از فناوری هایی چون برخورد مستقیم[2] و سرباره کشنده[3] پیش رفته و آنها را جهت بکار گیری در زمین و دریا و محدوده ارتفاع عملکردی مختلف توسعه داده است. لازم به ذکر است که این سامانه ها هنوز در برابر حملات انبوه در حد یک سناریوی آخر الزمانی خصوصا در مورد موشک های قاره پیما محدودیت هایی را در برابر خود دارند هرچند پیشرفت های عمده و چشم گیری خصوصا در دهه های اخیر رخ داده و توسعه و سرمایه گذاری های بیشتر در دست اقدام است. فناوری Hit to kill و نیز Kill vehicle در بین تمامی کشور های جهان تنها در اختیار آمریکا بوده و رژیم اسرائیل نیز با انتقال فناوری از آمریکا تنها به شکل محدودی از این سطح فناوری ها برخوردار است و دیگر کشورها از اروپای غربی گرفته تا روسیه و چین، چه به لحاظ سطح فناوری چه به لحاظ منابع مالی مورد نیاز برای حرکت در مسیر به دست آوردن چنین فناوری هایی با مشکل رو به رو هستند و فاصله بسیار زیادی با آمریکا در این حوزه دارند. با توجه به این موارد ساخت یک سامانه ضد بالستیک، خصوصا ضد قاره پیما که ابزار عمده اعمال قدرت اتمی دشمنان است که به جای آنکه درگیر فناوری های بسیار پیچیده و گران قیمت همچون Kill vehicle بشود، از کلاهک اتمی در محدوده چند کیلوتن بهره ببرد می تواند راه حلی معقول تر و در دسترس تر باشد.
       
       
      والحمدلله رب العالمین
        *در مورد شهید فخری زاده این عبارت مرتبا تکرار شد. 
      [1] Kill radius
      [2] Hit to kill
      [3] Kill vehicle
    • توسط MR9
      فکور90 ، در اصل ، یک پروژه داخلی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (IRIAF)  بشمار می رفت که تاریخ آغاز آن به اوایل دهه نخست قرن بیست و یکم ( 2000 میلادی ) برمی گردد . به اعتقاد برخی ، در آن زمان هیچ  موشک هوا به هوای عملیاتی AIM-54A فونیکس در فهرست موجودی نیرو وجود نداشت ، در نتیجه  متخصصان نیروی هوایی پیشنهاد دادند  تا قطعات و اجزاء فونیکس ها را با قطعات موشکهای تغییر یافته هاوک ( پروژه سجیل ) بهبود دهند و موشکهای موجود را بحالت عملیاتی بازگردانند .
      با کلید خوردن این پروژه ، به شکل همزمان نیروی هوایی یک قرارداد همکاری را با صنایع شهید بابایی وابسته به وزارت دفاع و پشتبانی نیرو های مسلح با هدف بازگرداندن چند تیر موشک فونیکس بحالت عملیاتی در یک بازه زمانی یکساله (2007-2006) به امضاء رساندند  و برای اطمینان از صحت کار ، چند کارشناس بازنشسته فنی نیروی هوایی ارتش نیز به این پروژه پیوسته و این ایده دنبال شد.
      براساس گزارشهای تایید نشده ، در اوایل کار ، موشکهای از رده خارج فونیکس با استفاده از جستجوگر موشک MIM-23B دوباره عملیاتی شدند . با این حال ، در سالهای بعد (2009-2008) ، زمانی که صنایع شهید بابایی ، یک نسخه بهبود یافته از موشک پدافند هوایی MIM-23B را با رادار و اویونیک جدید برای نیروی هوایی توسعه داد ، این ایده برای کارشناسان بوجود آمد که تمامی موشکهای فونیکس باقی مانده را با اویونیک جدید و رادار موشک شلمچه ، ( نسخه بهبود یافته MIM-23B) به حالت عملیاتی درآورند .
      این موشک با موفقیت کامل مابین سالهای 2009 تا 2010 آزمایش شد ، اما علی الظاهر  در خط تولید انبوه قرار نگرفت . نسخه جدید سجیل / شلمچه  با جستجوگر و اویونیک پیشرفته با شناسه سجیل هوابرد برای تجهیز تامکتهای نیروی هوایی ، فانتوم ومیراژهای اف-یک در حال توسعه است .
      پی نوشت : 
      این تحلیل ، صرفاً یک نظر بشمار می رود و نه تایید و نه رد می گردد . با این حال امیدواریم نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، بیش از پیش ، از قابلیتهای تدافعی ، تهاجمی برخوردار گردد . 
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.