بویینگ 747 و کاربری نظامی بویینگ 747 و کاربری نظامی

[remo 4,094]

Boeing 747

&

Military use

 

 

 

ملقب به جامبوجت ( Jumbo Jet ) ،  ملکه آسمان ( Queen of the Skies ) ، نماد تکنولوژیک ایالات متحده در جنگ سرد ، هواپیمایی که نزدیک به 40 سال رکورد بزرگترین هواپیمای مسافربری جهان را یدک کشید.در طول تاریخ حمل و نقل هوایی ، برخی از طرح ها نتوانسته به تولید کامل برسند ، یا به دلیل طرحهای شرکت رقیب فراموش شدند.ریشه های برنامه بویینگ 747 را می توان به همگرایی دو رشته کاملاً مجزا از توسعه هواپیمای بویینگ ردیابی کرد - یکی در عرصه تجاری و دیگری با پس زمینه نظامی. تلاش تجاری در ابتدا برای افزایش طول یک 707 با تعداد صندلی 279 نفری متمرکز شده بود ، در حالی که برنامه نظامی در تلاش بود تا در یک رقابت طراحی پیروز شود که در نهایت به Lockheed C-5A برای نیروی هوایی آمریکا منجر شد. هر دو مطالعه تأثیر قابل توجهی در اندازه و شکل نهایی 747 داشتند ، بنابراین در نظر نگرفتن تاثیر افراد و اقدامات در هردو جریان نظامی و تجاری از منظر تاریخ نگاری کاملا اشتباه است.

 

جمع بندی اینکه چه چیزی بیشترین تاثیر را در بوجود آمدن این شاهکار مهندسی گذاشته بسیار دشوار است . نمیتوان تصور کرد اگر محاصره برلین توسط استالین نبود ،اگر ساختار تامین نیاز عملیاتی در صنعت نظامی آمریکا به شکل دیگری می بود،  اگر تغییر دکترین نظامی ایالات متحده در دهه 60 یا تلاش افسران و ژنرال های نیروی هوایی بخصوص ژنرال William H. Tunner برای ارتقا بخش ترابری نظامی ارتش صورت نمی گرفت ، اگر افراد جسور و بی پروایی مانند  William Allen  در بویینگ و Juan Trippe در شرکت Pan Am نبودند که برنامه ای را که "مادر تمام قمار ها " نامیده شد به سرانجام برسانند ، آیا بویینگ 747 در آسمان پرواز میکرد یا خیر ؟

 

در این تایپک سعی شده به دو خط تجاری و نظامی که منجر به تولید بویینگ 747 شد پرداخته شود  و همچنین کاربری های نظامی صورت گرفته از این مدل بررسی گردد. مواردی که در ادامه خواهد آمد ، برگرفته از مطالعه و ترجمه تعداد زیادی کتاب ، مدارک نظامی و وب سایت می باشد که در انتهای تاپیک به صورت تفکیک شده معرفی خواهد شد .

 

• فصل اول : پیش زمینه
  • 1. هدیه از طرف پیشوا
  • 2. وحشت آمریکایی
• فصل دوم :پیدایش
• فصل سوم :توسعه
• فصل چهارم :کاربری نظامی

 

 

 

ویرایش شده در دی 98 توسط remo

[remo 4,094]

فصل اول : پیش زمینه

قسمت اول

 

A Gift From The Führer

هدیه از طرف پیشوا

 

 

 

 

 

شاید غیر باور به نظر برسد اما ریشه های 747 به اواخر آوریل 1945 برمی گردد ، زمانی که جنگ جهانی دوم به اروپا محدود شد و روسها در حال پیشروی به داخل ویرانه های برلین بودند ،  یک تیم جستجوی ویژه از ایالات متحده در جنگلی نزدیک به  براونشوایگ (Braunschweig) آنچه را که دنبالش بود، پیدا کرد. این تیم با دسترسی به مؤسسه تحقیقات هوانوردی هرمان گورینگ یا (LFA) Reichsmarshal Hermann Goering ، از آخرین و پیچیده ترین تحقیقات نازیها در مورد تونل باد و  مفهوم جدید بالهای عقبگرد (swept wings) پرده برداشت.

 

اعضای تیم می دانستند که این کشف یک موفقیت بزرگ است , اما هیچ یک از آن‌ها باور نمیکردند که تبدیل به یک جام مقدس هوایی برای بویینگ خواهد شد. سه نفر از مهندسان شرکت بویینگ ، برت کینمن (Bert Kineman) ، جورج مارتین (George Martin) و جورج شایرر (George Schairer) در این تیم حضور داشتند که توسط تئودور فون کارمان (Theodore von Karman) مهندس و فیزیکدان مشهور هوانوردی هدایت می شد.این اطلاعات به بوئینگ کمک کرد تا نقش برجسته ای را در علم به عهده بگیرد ،تصور می شود که این اطلاعات مستقیماً به طراحی بالهای عقبگرد مقیاس بزرگ بمب افکن های بسیار موفق B-47 و B-52 منجر شده است. همان تیم های طراحی به دنبال طراحی 707 و خواهران کوچکتر آن 727 و 737 برآمدن و 20 سال پس از کشف براونشوایگ به طرح 747 رسیدند.

 

بوئینگ قبلاً یک بمب افکن را در سال 1943 در برنامه داشت ، اما نتوانست مشکلات آن را در تونل باد به طور رضایت بخشی حل کند. وقتی جورج شایرر ، مهندس آیرودینامیک بوئینگ ، اندکی پس از پایان جنگ از LFA بازدید کرد و اطلاعات تونل باد بالهای عقبگرد را در آنجا دید ، بلافاصله به سیاتل (دفتر مرکزی شرکت) گزارش داد. در نتیجه ، بوئینگ در سپتامبر سال 1945 طراحی اولین B-47 با بالهای عقبگرد را به اتمام رساند و سال 1947 اولین XB-47 با زاویه بال 35 درجه پرواز خود را با  موفقیت انجام داد ،

 

 

درواقع بسیاری از دستاوردهای نظامی صنعتی آلمان اندكی پس از جنگ جهانی دوم  به عنوان "هدایا" به قدرتهای پیروز منتقل شد تا راه خود را برای حمل و نقل هوایی پیدا كنند.اما LFA چه بود که تاریخ هوانوردی به کارهای صورت گرفته در آن مدیون است ؟

 

پس از پایان جنگ جهانی اول ، پیمان ورسای آلمان را از انجام هرگونه تحقیق در زمینه هوایی و موتور منع کرد. با این وجود ، وزارت دفاع جمهوری وایمار (Reichswehrministerium) از سال 1920 با آماده سازی برای ایجاد نیروی هوایی و البته برای توسعه و تولید هواپیماهای خاص خود اقدامات خود را آغاز کرد. تنها چند سال بعد اولین مؤسسات تحقیقاتی به نام  پژوهشکده هوانوردی آلمان (DVL ) تاسیس شد. پس از به قدرت رسیدن ناسیونال‌سوسیالیسم و متعاقب آن ایجاد وزارت هوانوردی رایش (RLM) ، تلاش برای ساخت جنگنده بطور چشمگیری تقویت شد.

 

هنگامی که وزارت هوانوردی رایش RLM       در سال 1935 فرمانی را صادر كرد كه تحقیقات هوانوردی آلمان باید تا 1938  با سایر كشورها هم طراز گردد یا از آنها پیشی بگیرد، علاوه بر انستیتوی تحقیقات آیرودینامیکی (AVA) در گوتینگن و پژوهشکده هوانوردی آلمان (DVL ) در برلین ، یک موسسه سری دیگر نیز  تاسیس شد. برنامه های اولیه ایجاد این موسسه قبلاً در سال 1933 انجام شده بود. طبق برنامه ریزی RLM ، این مکان باید تا حد امکان مرکزی و نزدیک به دانشگاه فنی (Technische Hochschule) باشد و امکان ایجاد یک فرودگاه و همچنین بهترین شرایط را برای استتار دارا باشد. تقاضا برای استتار خوب از بسیاری جهات مورد توجه قرار گرفت. به جز فرودگاه ، کل سیستم باید در یک منطقه جنگلی قرار داشته باشد. در صورت امکان ،سقف اماکن نباید بالاتر از تاج درختان باشد و محورهای طولی ساختمانها باید تا آنجا که ممکن است شمالی/ جنوبی واقع شوند تا از شکل گیری سایه های خیلی تاریک جلوگیری شود. ساختمانها باید تا حد ممکن به سبک روستایی طراحی شوند. شناسایی فرودگاه باید با کاشت چمنزارهای متعدد و زمین کشاورزی دشوار گردد.برای کاهش خطر تشخیص ، هیچ خط ریلی یا خطوط انتقال برق و دودکشی ، هیچ باند ، جاده یا ایستگاهی برای عملیات حمل و نقل هوایی  وجود نداشت . تقریباً تمام نیازهای زیرساختی این مجموعه از سیستم گرمایش بخار زیرزمینی تأمین می شد.این موسسه تا پایان جنگ چنان مخفی ماند ، که نیروی هوایی متفقین هرگز آن را بمباران نکردند.

 

 

بعد از بررسی نقاط مختلف سرانجام منطقه براونشوایگ (Braunschweig) در جنوب غربی شهر کوچک Völkenrode  انتخاب گردید. در نوامبر سال 1935 ، ساخت نخستین تونل باد آغاز شد ، بین مارس و اکتبر 1936 اولین ساختمان اداری ساخته شد و در 10 فوریه 1936 ، با نام مؤسسه تحقیقات هوانوردی آلمان یا (DFL) _Deutsche Forschungsanstalt für Luftfahrt_   ثبت شد. با این حال ، در سال 1938 ، DFL نام جدیدی گرفت: مؤسسه تحقیقات هوانوردی هرمان گورینگ ، یا به اختصار LFA . خود گورینگ هرگز از کل امکانات بازدید نکرد.این موسسه پس از اتمام ساختمان اداری اول کار خود را آغاز کرد. در سالهای بعد ، تقریباً هشتاد ساختمان در محل ساخته شد. کل هزینه های ساخت و گسترش زیرساخت ها در آن زمان حدود شصت میلیون رایش مارک بود.تا پایان جنگ ، حدود 1500 نفر در این مؤسسه مشغول به کار بودند ، از جمله 150 دانشمند. با توجه به اندازه و ویژگی های آن ، LFA یکی از بزرگترین و پیشرفته ترین مراکز تحقیقاتی هوانوردی در جهان بود.

 

موسسه از پنج پژوهشکده تشکیل شده بود :

•     پژوهشکده آیرودینامیک. رئیس: هرمان بلانک . تجهیزات: از جمله 5 تونل باد ، هر یک از تونل های بادی LFA با حرف  "A" نام گذاری می شد.
  • تونل A1 دارای دو نازل مختلف (دایره ای 2.5 متری یا 2.2m x 3.0m بیضوی) بود که حداکثر سرعت 198 کیلومتر در ساعت راتولید می کرد. تونل باد A1 که بین سالهای 1935 و 1937 ساخته شد.
  • سال 1937 ، تونل A2 وارد خدمت شد.  A2 تا 4 متر قطر داشت و قادر به تولید سرعت  بین 1 و 1.2 ماخ بود. این سرعت توسط یک جفت موتور 600 کیلووات (800 اسب بخار) DC تولید می شد و برای مطالعه الگوهای جریان با وسایل تداخل سنج  مجهز شده بود.
  • تونل A3 ، بزرگترین تونل باد LFA ، دارای قطر 8 متر با حداکثر سرعت 350 کیلومتر بود .بنایی عظیم ، به طول تقریباً 95 و عرض 75 متر ، به همین دلیل برای استتار ساختمان روی سقف چمن کاری شده بود. سرعت تولیدی توسط یک جفت موتور 6 مگاوات (8000 اسب بخار) تامین می شد.
  • تونل A6/7 مافوق صوت  ، که در محفظه تست 25cm x 25cm خود حداکثر با  20 ثانیه رانش ( 180 تا 300 ثانیه استراحت) به سرعت جریان 3ماخ میرسید. ، این تونل با توربین کار نمی کرد بلککه با خلاء کار می کرد و دارای یک مخزن خلاء 1000m³ بود.
  • تونل A9 یک جفت تونل بادی مافوق صوت را در خود جای داده بود که هر یک از آنها با موتور 4 مگاوات (5،400 اسب بخار) خوده به حداکثر سرعت 1.5 ماخ می رسید ، اما قطر تونل آن تنها 80 سانتی متر مربع (12 اینچ) بود.

 

    

 

 

تونل باد A-3

 

   

موشک های مدل برای تست در  تونل باد

 

 

الگو گیری امریکا و شوروی از طرح های تست شده در موسسه LFA

 

• پژوهشکده دینامیک گاز. رئیس: آدولف بوسمن. تجهیزات: از جمله دو تونل باد با سرعت حداکثر سه برابر سرعت .بررسی مشخصات پروفیل های بال و پروانه ، پایداری و قابلیت اطمینان در سرعت های بالا ، پویایی گاز نظری بویژه در ناحیه بال (بال عقبگرد) و سرعت مافوق صوت ، فرآیندهای اصطکاک و گرم شدن در سرعت های بالا و امواج شوک تحقیقاتی است که در این مرکز انجام میگرفت.

• پژوهشکده مقاومت مصالح. رئیس: برنارد دیرکسن. تجهیزات: از جمله یک سالن برای تست های استاتیک روی اجزای بزرگ و یک سالن آزمایش دیگر. اساساً کار این مرکز شامل مطالعاتی در مورد استحکام و توزیع تنش بست ها ، اتصالات پرچی ، پیچی و بررسی توزیع تنش برشی و تنش بر گنبدها بود. مناسب بودن مواد سرامیکی برای قطعات جداگانه موتورهای جت (از جمله تیغه های توربین) و ملاحظات نظری در مورد رفتار تیغه های روتور ، آزمایشات استقامتی ، آزمایشات بار پویا و آزمایشات مشابه در این بخش از LFA انجام میگرفت.

• پژوهشکده تحقیقات موتور. رئیس: ارنست اشمیت. هرمان گورینگ در سال 1943 ارنست اشمیت را به عنوان "نماینده مجاز پیشران جت" منصوب کرد.  ارنست اشمیت نیز بزرگترین شبکه تحقیقاتی آلمان را برای توسعه فناوری موشکی جامد در LFA تأسیس کرد.تجهیزات:  یک ازمایشگاه تست ارتفاع برای تست بر روی موتورها ، که در آن شرایط آب و هوا تا ارتفاع 20000 متری شبیه سازی میشد،  یک محفظه خلاء به طول 6متر و قطر 2.50 متر برای دمای پایین تا منفی 60 درجه سانتیگراد و فشارهای منفی مربوط به ارتفاع  20000 متر ، که مجهز به یک تونل باد بود.در اینجا همچنین به تحقیق در مورد سوخت های جامد و مایع برای موتور جنگنده ها  یا موتور رم جت موشک V1 پرداخته میشد.بخش مهمی از تحقیقات به موتورهای جت و سوختهای مناسب پرداخته شده است.

• پژوهشکده سینماتیک (تحقیقات سلاح). رئیس: تا سال 1938 ویلهلم تامه ، سپس پل هاكمن ، ریچارد گرامل و تئودور راسمان.این موسسه جنبه های بسیاری از سلاح گرم و پرتاب سلاح را مورد بررسی قرار داده است. اینها شامل توسعه دستگاه های بینایی ، تحقیقات مواد شیمیایی انفجاری ، بالستیک های عمومی ، تحقیقات در مورد تثبیت و کاهش سرعت پرتابه ها در طول پرواز ، پاسخ آنها به پرتاب های متقاطع یا جانبی ، اندازه گیری مسیر و چرخش ، اندازه گیری نیرو بر روی سلاح های موجود در هواپیما و تحقیقات برای تکنیک های انفجاری. تجهیزات: از جمله کانال تیراندازی زیرزمینی به طول 400 متر (حجم 15000 متر مربع) به همراه ابزار  اندازه گیری در طول کانال ، که در آن می توان فشار منفی مربوط به ارتفاع 22000 متری  را ایجاد کرد .دو کانال تیراندازی دیگر به طول 100 متر و 25 متر عمدتا برای تحقیقات تسلیحات و مهمات مورد استفاده قرار گرفت. برای آزمایش اسلحه ها در دماهای شدید ، کانال تیراندازی 100 متر دارای یک محفظه اضافی بود که می توانست تا منفی 60 درجه سانتیگراد سرد شود یا تا 80 درجه سانتیگراد گرم .

 

علاوه بر این ، یک موسسه فنی موشکی Luftwaffe تحت عنوان پوششی "ایستگاه بازرسی هواپیما Trauen" به عنوان شعبه DFL در Trauen نزدیکی فاسبرگ با هشتاد کارمند وجود داشت.  که دارای یک ازمایشگاه بزرگ برای موتورهای موشک (  75*20 متر ، ارتفاع 5 متر) ، یک دکل آزمایشی کوچک و یک سایت برای تولید اکسیژن مایع (81 کیلوگرم در ساعت) بود. در این مرکز کار بر روی توسعه موتور موشکهای بزرگ و موشک فضایی  انجام میگرفت . همچنین ، یک موتور رمجت نیز تولید کرده است.

 

اهمیت LFA  از نقل قول های متفقین بعد از تسخیر آن بدست آمد.سرهنگ دونالد ال پوت ، دستیار فرمانده سرویس اطلاعات فنی متفقین هنگامی که "فهمید که در میان برجسته ترین و مجهز ترین مرکز تحقیقاتی که تاکنون ساخته شده است" قرار دارد شگفت زده شد، وی سایتهای آزمایش و ابزارهای اندازه گیری را "عجیب و غریب" توصیف کرد. همچنین دکتر کلارک میلکان ،مهندس آیرودینامیک و متخصص تونل باد موسسه فناوری کالیفرنیا  ، LFA را "مهمترین سازمان تحقیقاتی هوانوردی آلمان" ، کانالهای تست تیراندازی را "پیشرفته ترین در جهان" و تونل باد A3 را "قدرتمندترین در جهان" دانست. ، سرلشکر لسلی ای. سیمون ، رئیس سابق پژوهشکده تحقیقات بالستیک ارتش آمریكا ، وضعیت LFA را  حداقل در زمینه تحقیقات تسلیحاتی فوق پیشرفته توصیف کرد.

 

 

اما چه شد که در آن شرایط بحرانی جنگ جهانی دوم ، ارتش ایالات متحده به تشکیل تیم جستجوی مجزا برای LFA اقدام کرد .......

 

 

 

ادامه دارد

 

• دانلود مقاله برای مطالعه بیشتر در مورد LFA

 

 

ویرایش شده در اردیبهشت 99 توسط remo

[remo 4,094]

فصل اول : پیش زمینه

قسمت دوم

 

American Horror

وحشت آمریکایی

 

 

 

جهش تکنولوژیک ناگهانی متحدین در ژوئن سال 1944 کاملاً آشکار بود ، هنگامی که دو P-38 نیروی هوایی ارتش ایالات متحده (USAAF) و یک  de Havilland Mosquito نیروی هوایی سلطنتی (RAF)  به طور  رمز آلودی توسط یک هواگرد نازی ساقط شد . یکی از جنگنده های متفقین از این درگیری جان سالم به در برد و به انگلیس بازگشت. توصیفات خلبانان باور نکردنی بود و خبر از ظهور نسل جدید جنگنده میداد ، جنگنده های بدون پروانه ، عصر جت . با ظاهر کردن عکس های گرفته شده از  جت جنگنده   Messerschmitt Me 262  که از دوربین دماغه تفنگ جنگنده های متفقین گرفته شده بود ، بهت و حیرت بر چهره فرماندهان ناوگان هوایی متفقین آشکار شد. تقریباً در همین زمان ، گزارشات ناخوشایند دیگری  از هواگردی مثلثی شکل ، دارای پیشران راکتی به نام  Me 163 Komet دریافت شد.

 

 

    

 

عکس گرفته شده از Me-262 و Me-163

 

                    

 

Messerschmitt Me 262  اولین جت جنگنده عملیاتی تاریخ

 

 

 

چند روز پس از آغاز عملیات Overlord ، هنری هارلی آرنولد فرمانده کل نیروهای هوایی ارتش ایالات متحد متوجه شد كه ایالات متحده و متحدانش به هیچ وجه جهان را در توسعه هوانوردی نظامی رهبری نمی كنند.  ژنرال آرنولد تصمیم گرفته بود كه نیروی هوایی ارتش بتواند بسیاری از پیشرفتهای تکنولوژیک رو کسب کند.ولی ژنرال آرنولد باید از چیزی اطمینان می یافت.همین بود که بزرگترین اتفاق در صنعت هوانوردی نظامی آمریکا رقم خورد.

 

در میان دانشمندان و متفکران هوایی آنروز ، دکتر تئودور فون کارمان ( Theodore von Kármán) متخصص آیرودینامیک (پدر علم پرواز فراصوت ) مجارستانی  که  به امید جلوگیری از پیشرفت ناسیونالیسم و نازیسم ، از اروپا به آمریکا منتقل شده بود با چند افسر نیروی هوایی ارتش ، از جمله آرنولد آشنا شده بود. از زمان اولین ملاقات آنها در انستیتوی فناوری کالیفرنیا (CalTech) در اوایل دهه 1930 ، آرنولد شاهد مهارت های استاد در استفاده از معادلات ریاضی برای حل مشکلات پیچیده آیرودینامیکی بود.اعتماد آرنولد به کارمان هنگامی که در برنامه CalTech بدون تردید به سخت ترین پروژه ها رسیدگی میکرد ، جلب شد. در اوایل سال 1943 ، بخش مهندسی تجربی فرماندهی مواد نیروی هوایی ارتش ایالات متحده گزارشهای فون کارمان را که بر اساس منابع اطلاعاتی انگلیس منتشر کرد که موشک های آلمانی را قادر به دستیابی به پیمایش بیش از 100 مایل معرفی کرد.کارمان هم از نظر تخصص و هم از نظر شناخت توانایی آلمان ها در هوانوردی بهترین گزینه بود.

 

دکتر تئودور فون کارمان

 

ژنرال آرنولد در جلسه ای فوق العاده محرمانه در باند فرودگاه La Guardia  نیویورک ، با کارمان ملاقات کرد.آرنولد راننده کارمان را مرخص کرد و سپس با کارمان از نگرانی های خود در مورد آینده نیروی هوایی آمریكا سخن گفت و تعجب كرد كه چگونه پیشرانه جت ، رادار ، موشك و سایر ابزار ها می تواند آینده را تحت تأثیر قرار دهد. زمانی که کارمان از آرنولد سوال کرد دقیقا ازاو چه میخواهد تا انجام دهد ، ژنرال به او گفت كه می خواهد به پنتاگون برود ، گروهی از بهترین دانشمندان را با هم جمع كرده و برای پنجاه سال آینده یك طرح برای تحقیقات هوایی تهیه كند.اما تنها این مورد نبود ، آرنولد از تأثیر خود بر کارمان استفاده کرد و وی را متقاعد کرد که هدایت یک کارگروه از دانشمندان را برای ارزیابی داده ها و آزمایشگاه های هوایی  تسخیر شده آلمانی برای نیروی هوایی ارتش به عهده بگیرد.هردو به تفاهم رسیدن که به دست آوردن فناوری های آلمان نازی می تواند به معنای رهبری در سالهای پس از جنگ باشد.تیم فون کارمان از این رو یکی از چندین گروه مستقل نظامی انگلیس ، فرانسوی ، روسی و آمریکایی بود که سرتاسر کشور ویران شده آلمان را می گشتند ، اغلب ساعت ها پشت خط مقدم بودن و هرکدام قصد داشتند که اولین نفری باشند که به اسناد ، تجهیزات و افراد دسترسی پیدا میکنند.

 

برای انجام مأموریت خود ، کارمان در 23 اکتبر 1944 رسماً مشاور AAF (Army Air Forces) در امور علمی شد. قسمتی به نام  گروه مشاوره علمی (SAG). آرنولد در 7 نوامبر دستورالعملهای رسمی و کتبی را تهیه کرد و توافقنامه LaGuardia را تحکیم کرد ، نامه ای چهار صفحه ای که مرزهای گزارش گروه کارمانی را تعیین می کند.در ادامه ژنرال هنری آرنولد موفق به تصویب یک عملیات سری گشت که آینده نیروی هوایی آمریکا را متحول نمود .عملیاتی  تحت عنوان  Operation Lusty  برای جمع آوری فناوری هواپیمایی پیشرفته و مخفی آلمان . کلمه Lusty  در واقع مخفف عبارت   Luftwaffe Secret Technology  است.

 

 

نقل قول

Henry H. Arnold

 

هنری هارلی آرنولد Henry Harley Arnold ، با نام مستعار _ Hap _ (25 ژوئن 1886 - 15 ژانویه 1950)  رئیس سپاه هوایی (1938-1938) ، فرمانده کل نیروهای هوایی ارتش ایالات متحده ، تنها ژنرال پنج ستاره نیروی هوایی ایالات متحده بود و تنها افسر پنج ستاره آمریکا می باشد که در دو سرویس زمینی و هوایی آمریكا خدمت کرده است . آرنولد همچنین بنیانگذار اندیشکده RAND یکی از بزرگترین اندیشکده های غیرانتفاعی جهان  و یکی از بنیانگذاران شرکت  Pan American World Airways بود .

          

 

 

آرنولد توسط برادران رایت آموزش پرواز خود را گذراند ، یکی از اولین خلبانان نظامی در سراسر جهان و یکی از سه خلبان رتبه بندی شده در تاریخ نیروی هوایی ایالات متحده بود.او همچنین شاگرد و پیرو ژنرال بیلی میچل بود.آرنولد قبل از ورود آمریکا به جنگ جهانی دوم فرماندهی نیروی هوایی ارتش(USAAF) را برعهده گرفت و آن را از یک سازمان کوچک به بزرگترین و قدرتمندترین نیروی هوایی جهان  با بیش از 20،000 مرد و 800 هواپیمای جنگی تبدیل کرد. آرنولد مدافع سرسخت تحقیق و توسعه و فناوری بود ، نیروی هوایی در دوره تصدی وی شاهد توسعه بمب افکن های بین قاره ای ، جنگنده جت ، استفاده گسترده از رادار ، هواپیمای ترابری جهانی و نبرد اتمی به عنوان پایه های اصلی یک نیروی هواپایه مدرن بود.

 

در سال 1945 ، آرنولد با 10،000،000 دلار بودجه باقیمانده از جنگ جهانی دوم به تأسیس پروژه "Research ANd Development" (که به شرکت RAND ، یک اندیشکده غیرانتفاعی تبدیل شد) پرداخت. در ابتدا RAND وظیفه "پیوند برنامه ریزی نظامی با تصمیمات تحقیق و توسعه" را به عهده داشت ولی به مراتب فراتر از مأموریت اصلی خود گسترش یافت."

 

در ژانویه سال 1945 ، تیم دستچین شده ی کارمان از سی و یک دانشمند برجسته برای شروع کاری که آرنولد به آنها  دستور داده بود ، در واشنگتن حاضر شدند. در همان ابتدا کارمان با مخالفت در برابر برخی از اعضای گروه - به عنوان مثال ، یک انگلیسی ، سر ویلیام هاثورن ، مواجهه شد. سرهنگ   Glantzberg، معاون نظامی کارمان ، اعتراض خود را مبنی بر وجود هر "خارجی" در این گروه ابراز کرد. کارمان به سرهنگ یادآوری می کرد که آرنولد بهترین افراد را بدون توجه به ریشه آنها می خواهد . سرانجام Glantzberg با ناراحتی قبول کرد و اظهار داشت که ... بریتانیا ، از متحدین ما هستند.کارمان همچنین اصرار داشت که یک افسر نیروی دریایی را به گروه اضافه کند ، ویلیام بولای (دانشجوی سابق کالتک). وقتی سرهنگ بیان کرد که استاد بیش ازاندازه  پیش رفته ، کرمان با این سؤال ساده پاسخ سرهنگ را داد که : "اما سرهنگ ، نیروی دریایی هم  مطمئناً از متحدین ما هستند؟"

جلسات گروه مشاوره علمی (SAG) در هفته های اول مارس و آوریل برگزار شد ، تحقیقات اساسی انجام گرفت و قالب کلی گزارش را نهایی کردند. کرمان تأکید کرد که این جلسات دارای یک هدف سه گانه است:

• SAG به دنبال راه هایی برای تضمین "بینش علمی در نیروی هوایی" است .
• علاقه دانشمندان آمریکایی به آینده نیروی هوایی را تضمین می کند.
•  ضرورت و اهمیت ، وجود یک نیروی هوایی قوی را برای مردم آمریكا تببین میکند.

در 22 آوریل 1945 ، USAAF اهداف اطلاعاتی و فنی را در یک سازمان رزم  مشترک ، به نام لشگر بهره برداری (Exploitation Division) با کد عملیاتی "Lusty"  ترکیب کرد.عملیات Lusty با هدف بهره برداری از اسناد علمی، امکانات تحقیقاتی ، هواپیماها و دانشمندان اسیر شده آلمانی آغاز شد. این عملیات دو تیم داشت.تیم اول تحت رهبری سرهنگ خلبان آزمایش هارولد واتسون ،با ترکیبی ازخلبانان وظیفه جمع آوری هواپیماها و تسلیحات هوایی بود. تیم دوم  یا همان تیم کارمان ، دانشمندانی بودند که اسناد و مراکز تحقیقاتی را جمع آوری میکردند .

مدتی نگذشت که تیم سرهنگ واتسون نام مستعار "Whizzers " را بدست آورد ، زیرا در اصل اولین واحد جت در تاریخ هواپیمایی آمریکا بود.در کمال تعجب ، روابط کاری دو دشمن سابق بسیار خوب بود. Whizzers به زودی  تعدادی از خلبانان آزمایش Luftwaffe  ، مکانیک ها و کارمندان Messerschmitt  نیز را به تیم اضافه کرد.

 

با پیشرفت متفقین در بهار 1945 به اروپا ، تیم کارمان ، آزمایشگاه های آلمانی را زیرو رو کرد.که در پست قبل شرحش آمده.

 

           

                           کارمان و تعدادی از اعضای تیمش در موسسه LFA                                        تصویری دراماتیک از  استاد سابق کارمان ،  L. Prandtl ، که به اسارت متفقین درامده

 

 البته رقابت بین دیگر  سرویس های ارتش آمریکا در تاراج اسناد و تسلیحات آلمانی وجود داشت. به طور مثال تیم های بهره برداری نیروی دریایی به سرعت اطلاعات سخت افزاری و فنی را در جعبه های بزرگ جمع آوری و آنها را  جز دارایی "نیروی دریایی ایالات متحده" معرفی میکردند. و تیم های نیروی زمینی ، جعبه های نیروی دریایی را در جعبه های بزرگتر می ریختند و آنها را به "نیروی زمینی ایالات متحده" منتقل می کردند.

 

دکتر Millikan از دانشمندان هوانوردی بعد از بازگشت از اروپا گزارش کرد : انگلیسی ها در مورد موسسه LFA صحبت می کنند. می بینید که در سرزمین های اشغالی انگلیس است. ما آن را داشتیم ، سپس انگلیسی ها وارد شدند و آن را به دست گرفتند و صحبت آن است که انجا را به عنوان یک مؤسسه بریتانیایی اداره کنند. من  فکر میکنم کمی خطرناک باشد. فکر می کنم ما نمی خواهیم چنین مراکز تحقیقاتی بزرگی در آلمان باقی بمانند و باید آنها را بیرون بکشیم یا آنها را منفجر کنیم.واضح است ، اگرچه در گزارش Millikan کاملاً پنهان است ، بین بریتانیایی ها و آمریکایی ها درگیری هایی - اگر نه فیزیکی ، پس ایدئولوژیک - رخ داده است. البته حرکت بریتانیایی های قابل درک است ، LFA  در صدر لیست آنها قرار داشت . ولی آنها کمی دیر رسیدن.به قول مسئول تیم بهره بردار بریتانیایی:"ما به شرایط سختی رسیدیم. وقتی ما به منطقه ای میرسیدیم ، آنجا کاملاً در حال جابجایی بود" .آمریکایی ها در حالی که در LFA بودند ، تجهیزات را از زیر بینی انگلیس به سرقت برده بودند.

تا 10 مه 1945 متفقین صنعت آلمان را به ارزش تقریبی 320 میلیارد RM تخریب کرده بودند. با این حال ، همه امکانات ساخت هواپیمایی نابود نشده بود. استالین به خوبی از فرصت های خود برای  استفاده از تخصص فنی آلمان به نفع ارتش شوروی پس از جنگ آگاه بود. 65 درصد از صنعت هوانوردی آلمان با امکانات تحقیق و تولید خود در هنگام نبرد ارتش سرخ به سمت غرب ، به دست اتحاد جماهیر شوروی افتاد. غارت فنی اولویت اول را داشت.

 

غنیمتی های کارمان طی عملیات Seahorse همگی به خاک آمریکا منتقل شد. اگرچه سایر شرکتهای آمریکایی به طور همزمان به این اطلاعات دسترسی پیدا کردند ، اما بوئینگ توانست بیشترین بهره را از تحقیقات جنجالی ببرد، زیرا 750 هزار دلار در تونل باد خود سرمایه گذاری کرده بود، که می توانست سرعت باد را تا 0.975 ماخ تولید کند که  از سرعت هواپیما ها در آن زمان خیلی بیشتر بود.غیر از این حضور مهندسان شرکت بویینگ  در تیم کارمان یک امتیاز طلایی بود. دسترسی فوری به دانش موسسات LFA و AVA پس از جنگ جهانی دوم برای شروع اولین نسل هواپیماهای جاسوسی ، نظامی و مسافربری در ایالات متحده ، مانند B-47، F-86 B-52، B-707، DC-8  بسیار مهم بود.

 

بعدها طی عملیات Project Paperclip شاخص ترین افراد علمی و صنعتی آلمان نازی به خاک آمریکا منتقل شدند.

 

گروهی از 104 دانشمند موشکی آلمان نازی، در پایگاه Fort Bliss تگزاس

 

 

 

پ.ن :

 

دوستان شاید سوال کنند ، B-747 چه ربطی به این پست ها داره ، در هر پست شما با تاثیر افراد ، ساختار ها ، رویداد ها و فرهنگی آشنا میشد که منجر به ساخت B-747 شدوحجم انباشته تجربه صنعتی و علمی کشورهای پیشرو  را درک خواهید کرد فقط کافیه به سال های رویداد ها بیشتر دقت کنید.........

 

 

ویرایش شده در اردیبهشت 99 توسط remo