ACV- خودرو دوزیست جدید سپاه تفنگداران نیروی دریایی آمریکا

[Crash 18,580]

مقدمه

در کد ایالات متحده آمریکا، عنوان 10 ، بخش 5063 ، تفنگداران دریایی ایالات متحده: ترکیب و عملکرد،  مورخ 1 اکتبر 1986 آمده است: تفنگداران نیروی دریایی به منظور فراهم آوردن قابلیت های عملیات آبی-خاکی و زمینی برای دستیابی به پایگاههای پیشرفته دریایی و  انجام نبردهای زمینی-دریایی باید آموزش دیده و مجهز باشند. در این راستا ، تفنگداران نیروی دریایی طبق قانون موظفند تجهیزات لازم را برای انجام عملیات آبی-خاکی و عملیات زمینی داشته باشند.

این بند از قوانین در حقیقت به وزارت دفاع و تفنگداران نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا یک اجازه قانونی می دهد تا سیستم های آبی-خاکی مدرن و لازم  را به خدمت بگیرند و توانایی های مهمی را برای اجرای استراتژی نظامی ارائه دهند.

شروع ماجرا  

در 6 ژانویه سال 2011میلادی پروژه EFV (Expeditionary Fighting Vehicle) سپاه تفنگداران نیروی دریایی ارتش ایالات متحده آمریکا به خاطر ضعف در طی آزمایش عملیاتی و هزینه های بیش از حد لغو شد. پروژه EFV در دهه 1990 و 2000 توسط جنرال دینامیکس ساخته شده بود . قرار بود 573 دستگاه شامل انواع مدل نفربر (EFVP1) و مدل فرماندهی (EFVC1) به خدمت گرفته شود.  خودرو EFV یک خودرو زنجیر دار دوزیست بود که می توانست فاصله 42 کیلومتری از دریا تا ساحل به شکل مستقل در حالت شناوری طی کند. ظرفیت EFV در مدل نفربر شامل 3 خدمه و 17 سرنشین و مسلح به توپ 30 میلیمتری Mk44 Bushmaster II بود. مدل فرماندهی نیز دارای تجهیزات فرماندهی ، کنترل و اطلاعاتی بودند. همچنین متصل به پشتیبانی آتش سپاه تفنگداران نیروی دریایی بودند. با این وجود پس از صرف حدود 3 میلیارد دلار بر روی پروژه EFV آن  لغو شد.

پروژه EFV جنرال دینامیکس- برنامه ای که باوجود تلاش های این شرکت برای سرپا نگه داشتن آن لغو شد.

 سپاه تفنگداران نیروی دریایی سال ها درگیر جنگ های زمینی در عراق و افغانستان بود در نتیجه تحلیگران نظامی این سوال را مطرح کردند آیا در آینده سپاه تفنگداران نیروی دریایی نیاز دارد دست به یک عملیات گسترده آبی-خاکی بزند؟ درنتیجه پس از تجربه  جنگ های عراق و افغانستان تفنگداران نیروی دریایی و بخش نیروی دریایی وزارت دفاع  لزوم انجام عملیات بزرگ آبی-خاکی را مورد بررسی قرار دادند. در اوایل سال 2012 چشم انداز استراتژیک برای چگونگی انجام عملیات دوزیستان در آینده منتشر شد. ادعای اصلی تحقیق این است که توانایی های عملیات آبی-خاکی نیروی دریایی نقش محوری در دفاع از اهداف جهانی یک کشور متصل به دریا خواهد داشت.

حضور خودروهای دوزیست AAV در  اشغال عراق

نمونه های از نابودی خودروهای دوزیستAAV ارتش امریکا در عراق بوسیله راکت های ضد زره و بمب های کنارجاده ای

در نتیجه پس از لغو پروژه EFV که برای جایگزینی خودروی های نظامی AAV (Amphibious Assault Vehicle) که 40 سال از عمر عملیاتی آنها گذشته بود، پنتاگون در نظر داشت به سرعت به منظور توسعه یك وسیله نقلیه "مناسب تر و پایدارتر" برای جایگزینی EFV حرکت كند. در حال حاضر ، تفنگداران نیروی دریایی از وسیله نقلیه تهاجمی دوزیست سری AAV-7A1 برای انتقال تفنگداران دریایی از کشتی به ساحل استفاده می کنند. تفنگداران نیروی دریایی از سال 1971 از AAV استفاده كرده اند و انتظار دارند كه تا زمان تعویض با وسیله نقلیه مشابه ، از آن استفاده كنند. با گذشت سال ها ، تفنگداران نیروی دریایی ادعا كردند كه AAV دیگر قادر نیست نیازهای این نیرو را برآورده سازد. از آنجا که فناوری تسلیحات و شکل تهدیدات از اوایل دهه 1970 متحول شده اند. با وجود ارتقاء ،AAV دارای کمبود های در زمینه های عملکرد در شناوری، حرکت بر روی خشکی، مرگبار بودن ، محافظت و قابلیت شبکه بودن است. محدوده 3 کیلومتری از کشتی به ساحل که خودروهای AAV باید طی کنند  به عنوان یک مسئله مهم برای بقاپذیری انها محسوب می شود نه تنها برای خود وسیله نقلیه بلکه برای نیروهای نظامی که در داخل ان قرار دارند. از طرف دیگر AAV توانایی عملکرد به عنوان یک خودرو رزمی برای حمایت از نیروهای پیاده نظام را ندارد. تفنگداران  نیروی دریایی مجهز به خودروهای LAV-25 با پیکرندی8x8  هستند . این خودرو زرهی توانایی جابه جایی 3 خدمه و 6 سرنشین رادارد. با این وجود کاملاً دوزیست نیست و برای عملیت های آبی خاکی نیاز به شناور ها مخصوص مانند لندی کرافت و هواناو دارد. از طرفی با توجه به مسلح بودن این خودرو زرهی به توپ25 میلیمتری طبق اعلام دفتر اجرایی برنامه های دریایی، زره پوش های LAV-25 به عنوان خودروهای شناسایی در خدمت  قرار دارد و قرار نیست نقش یک خودرو رزمی را برعهده داشته باشند.

خودرو دوزیست AAV دیگر توانایی برطرف کردن نیازهای تفنگداران نیروی دریایی آمریکا را  باوجود بروز رسانی ندارد.

زره پوش هایLAV-25 نیز به هیچ عنوان توانایی برظرف کردن نیازهایتفنگداران نیروی دریایی آمریکا را ندارند چون از نظر شناوری نمی توانند در آب های پر از موج دوام بیاورندو در عملیات های ابی-خاکی به شناورهای متکلی اند.

 

در نتیجه تفنگداران نیروی دریایی  پروژه (Amphibious Combat Vehicle) ACV را برای پر کردن این خلاء تعریف کرد. از جمله ویژگی های این طرح: 

1- وسیله نقلیه ACV باید به شکل کامل دوزیست باشد و بتواند یک تیم 17 نفره و کاملا تجهیز شده تفنگداران دریایی را جابه جا کند. همچنین بتواند یک مسافت به طول 20 کیلومتر را با سرعت 8 گره دریایی با موج های به ارتفاع 60 الی 180 سانتی متر را طی کند.

 2- این وسیله نقلیه باید بتواند با گروهای مکانیزه برای انجام عملیات پایدار در ساحل در انواع زمین ها حرکت کند. همچنین سرعت آن در جاده ، خارج از جاده و برد رزمی ان بیشتر یا مساوی با تانک اصلی میدان نبرد M1A1  باشد.

 3- خودرو مورد نظر باید تواند در برابر آتش مستقیم ، غیر مستقیم و انفجار مین ها و بمب های کنار جاده ای (IED)  از خود محافظت کند .

4- وسیله نقلیه باید مجهز به  سیستم های فرمان و کنترل  (C2) با امکان فعالیت در دریا خشکی باشد. همچنین حداقل تسلیحات پایه برای این خودرو زرهی یک مسلسل است تا بتواند با خودروهای سبک و پیاده نظام دشمن درگیر شود.

 پروژه ACV برخی از قابلیت های EFV را با روشی عملی تر و با صرفه تر خواهد داشت. در هماهنگی با طرح  ACV سپاه تفنگداران نیروی دریایی در حال توسعه یک نفربر دوزیست با نام پروژه (Marine Personnel Carrier) MPC  بودند تا به عنوان  پلتفرم با تحرک زیاد و بقاپذیری بالا در مناطق ساحلی به این نیروها خدمت کند. در پروژه MPC   این خودروها قابلیت های دوزیست بودن و شناوری مانند پروژه های EFV، ACV و AAV را نخواهند داشت و بیشتر برای انجام عملیات در آب های سرزمینی مانند رودخانه ها ،دریاچه ها و یا عملیات ساحل به ساحل از آن استفاده خواهد شد. در نتیجه پروژه MPC  و ACV قرار بود نقش اصلی را در عملیات های آینده سپاه تفنگداران نیروی دریایی بازی کنند.  در این بین سپاه تفنگداران نیروی دریایی باید کنگره را موجاب کند که پروژه های خودروهای دوزیست مانند MPC  و ACV چه اهمیتی و ضرورتی دارند. کنگره مسئول مجوز و تخصیص بودجه برای کلیه برنامه های سیستم های تسلیحاتی ، از جمله MPC  و ACV  است. کنگره می تواند نگران این باشد که چگونه ACV تفنگداران نیروی دریایی را قادر می سازد نه تنها عملیات آبی-خاکی ، بلکه عملیاتی را در ساحل انجام دهند. یکی دیگر از نگرانی های احتمالی کنگره این است که تا چه اندازه یک توانایی حمله آبی-خاکی گسترده ، جزء ضروری امنیت ملی ایالات متحده است. در 14 ژوئن 2013، فرماندهی سپاه تفنگداران نیروی دریایی برنامه MPC را به خاطر فشارهای مالی لغو کرد، اما پیشنهاد کرد که ممکن است این برنامه حدود 10 سال دیگر با مناسب تر شدن وضعیت بوجه دوباره مورد بررسی قرار گیرد. در این دوره توجه بیشتر سپاه تفنگداران نیروی دریایی معطوف به پروژه  ACV و وسیله نقلیه تاکتیکی سبک مشترک (JLTV) بود.  با این حال در ماه مارس سال 2014 تفنگداران نیروی دریایی طرح تصمیم گرفتند پروژه  MPC را زنده نگه دارند. تفنگداران نیروی دریایی MPC را به عنوان پروژه ACV Increment 1.1 معرفی و برای به خدمت گرفتن حدود 200 دستگاه خودرو برنامه ریزی کردند. همچنین تفنگداران نیروی دریایی قصد دارند پروژه ACV Increment 1.2، که یک خودرو زنجیردار، کاملا دوزیست و قابلیت حرکت سریع  در آب را دارد در حدود 470 دستگاه به خدمت بگیرند. اگر چه پروژه ACV Increment 1.1 نیز دارای قابلیت شناوری و  دوزیست بودن را دارد اما برای حرکت به سمت سواحل به کشتی ها وابسته خواهد بود. در 24 نوامبر 2015 ، تفنگداران نیروی دریایی قراردادهای با شرکت هایBAE Systems و SAIC برای توسعه نمونه های اولیه ACV 1.1 بستند. قرارداد BAE به مبلغ 8/103میلیون دلار و SAIC با 5/121میلیون دلار بود. هر شرکت می بایست ظرف دوسال 16 نمونه اولیه را به این نیرو تحویل دهند. هر دو شرکت نمونه های اولیه خود را زود تحویل و آزمایش مهندسی و ساخت از اواسط مارس 2017 آغاز شد. در تاریخ 19 ژوئن سال 2018 ، تفنگداران نیروی دریایی طرح شرکت BAE Systems را برای تولید انبوه انتخاب کردند. 

گزارش های عملکرد ACV 1.1 شرکت BAE Systems در آزمایش ها نشان می داد واحد های مجهز به این خودرو می توانستند به سرعت مانورهای حرکت مناسب را انجام دهند و با ایجاد آتش پشتیبانی مناسب از پیاده نظام حفاظت کنند. در آزمایش هیچ مشکلی در عملکرد خودروها وجود نداشت که نشان دهد نیاز به طراحی مجدد نیاز است. تست های مختلف که شامل : حرکت در زمین های بیابانی، عملیات مشترک با تانک ها و خودروهای رزمی، انجام مانور برای  به دست آوردن مزیت تاکتیکی نسبت به نیروی مقابل و پشتیبانی از نیروهای پیاده نظام بود انجام گرفت. نیروهای شرکت کننده در این آزمایش ها خاطر نشان کردند ACV 1.1 به نسبت به پیشینیان خود عملکرد بهتری داشته است. قرارداد اولیه  به ارزش 198 میلیون دلار  برای تولید  30 دستگاه ACV 1.1 و تحویل تا پاییز سال 2019 تحویل بسته شد.  در تاریخ 10 آوریل 2019، فرماندهی تفنگداران نیروی دریایی در کمیته خدمات مسلح سنا اعلام کرد در پاییز سال 2018 ، آزمایش نمونه های اولیه ACV 1.1  عملکرد خوبی خصوصا در تحرک پذیری در حالت شناوری از خود نشان دادند در نتیجه تصویب شد تا پروژه ACV 1.1 و ACV 1.2 در یک دیگر ادغام شدند. و خودروهایACV  به طور کامل جایگزین با خودروهای AAV شوند. جدیدترین تست های بر روی ACV در تاریخ 18 دسامبر سال 2019 اتجام شد. هدف از ان تست عملکرد این خودروها در حالت گشت شبانه در خط ساحلی در موقعی که نور محیطی کم است بود.

شرکت SAIC  با همکاری شرکت مهندسیST سنگاپور محصول  Terrex 2 را در رقابت ACV 1.1 شرکت دادند که نتوانست رضایت تفنگداران نیروی دریایی را جلب نمایید.

شرکت BAE Systems نیز با همکاری شرکت Iveco با محصول SuperAV در رقابتACV 1.1 شرکت کردند

بخشی از رقابتACV 1.1 - در این بخش خودروهای دوزیست باید از یک شناوری آبی-خاکی خارج شوند - خودرو تمام سبز رنگ در سمت چپ Terrex 2 است و دو خودرو با استتار سبز-مشکی-قهوه ای SuperAV است در پشت سر انها نیز خودروهای دوزیست AAV  قرار دارند.

لحظه خروج خودرو دوزیستSuperAV از شناور

جدیدترین تست ACV  در زمنیه گشت های ساحلی در شرایط نور کم

 

برنده بازی

در سال 2015 بعد از درخواست سپاه تفنگداران نیروی دریایی برای ارائه برنامه ACV ،شرکت BAE Systems با همکاری شرکت دفاعی Iveco طرح مورد نظر را پیاده سازی کردند و نمونه اولیه را در دسامبر سال 2016 به سپاه تفنگداران نیروی دریایی تحویل دادند. در حقیقت تا قبل از این شرکت دفاعی Iveco طرح خود یعنی SuperAV که یک خودرو دوزیست 8x8  بود را ارائه کرده بود. با مشارکت BAE Systems و شرکت دفاعی Iveco ، شرکت BAE برای هماهنگی طرح SuperAV با نیازمندی های سپاه تفنگداران نیروی دریایی مجبور شد SuperAV را مجدد طراحی کند. تغییر اندازه بدنه، اضافه شدن بدنه V شکل برای مقاومت بیشتر دربرابر انفجار مین ها و تغییر پیشران ها از جمله تغییرات اصلی عنوان شد. طرح  ACV شرکت های  BAE / Iveco که برای سپاه تفنگداران نیروی دریایی ارسال شد توانایی حمل 3 خدمه و 13 سرنشین را دارد. ACV می تواند  به راحتی از حوضچه های شناورهای جنگی دوزیست بارگیری و یا تخلیه شود. این خودرو می تواند به یک برجک رزمی بدون سرنشین با تسلیحات سنگین نیز مجهز شود. اما در حال حاظر برنامه ای برای نوع تسلیحات مناسب برای ACV  در نظر گرفته نشده است. خودرو ACV مجهز به سیستم H-Drive است به این شکل که نیرو برای هر چرخ به شکل انفرادی تامین می شود در نتیجه در صورت آسیب یا از بین رفتن از هر چرخ خودرو می تواند به حرکت خود ادامه دهد و تحرک پذیری در زمین های نرم مانند زمینهای شن وماسه ای نیز حفظ می شود. این وسیله نقلیه به یک موتور دیزلی شش سیلندر با حداکثر ظرفیت تولید 690 اسب بخار مجهز شده است. طول کلی بدنه 8.9 متر، عرض و ارتفاع آن به ترتیب 3.1  و 2.8 متر است. وزن خالص ACV 30 تن است و می تواند تا وزن 3 تن را حمل نمایید. بدنه ACV می تواند به راحتی در برابر آتش سلاح های کالیبرکم و ترکش توپخانه ای از خود مقاومت نشان دهد. همچنین برای بقای بیشتر خدمه مجهز به صندلی ها مقاوم در برابر انفجار است. حداکثر در جاده سرعت بیش از 105 کیلومتر بر سرعت در حالت شناوری 6 گره دریایی می باشد. حداکثر برد رزمی در حالت حرکت  بر روی جاده با سرعت 89 کیلومتر بر ساعت 523 کیلومتر است. همچنین برد رزمی ان در حالت شناوری 12 مایل دریایی می باشد.

خودروSuperAV ساخت شرکت دفاعی Iveco

ACV  در حال وارد شدن به آب و حالت شناوری- در این عکس می توان واترجت های ACV  را مشاهده کرد در بخش عقبی بدنه نصب شده اند.

هنوز مشخص نیست سپاه تفنگداران نیروی دریایی چه آرایش تسلیحاتی را برای ACV  انتخاب می کند.

علاوه بر حالت شناوری خودروهای ACV ، بر روی خشکی نیز تحرک پذیری بالایی دارند.

خودرو ACV  در کنار خودرو دوزیست AAV

 

نقل با ذکر نام میلیتاری بلامانع است

منبع

1

 

[karmania20152015 3,181]

پس از انتخاب خودروی زره پوش ACV  به عنوان زره پوش رسمی دوزیست  تفنگداران نیروی دریایی امریکا سرانجام این نیرو برجک مورد نظر خود را از بین گزینه های مختلف انتخاب کرد. برجک MCT-30  محصول شرکت نروژی  kongsberg به عنوان یک ارایش تسلیحاتی کنترل از دور ومدلاور شناخته میشود.سلاح اصلی این برجک یک توپ 30 ملم XM813 مارک 44 میباشد که به دلیل  طراحی یک تثبیت کننده جدید از دقت اتش خوبی برخوردار است.گفته شده است این توپ قابلیت هدف قرار دان یک هدف 2در 2 متری را از فاصله 3 کیلومتری دارد. این توپ به طور معمول از مهمات خانواده Orbital ATK استفاده میکند همچنین قادر به استفاده از مهمات انفجار در هوا Mk310 نیز برای ان قابل تصور است.در کنار این توپ یک تیربار 7.62 ملم برای اتش در مسافت نزدیک نیز بر روی این برجک نصب شده است .مدولار بودن این برجک به کاربر این اجازه را میدهد که بر حسب نیاز سایت مورد نیاز خود را بر روی ان نصب کند به طور مثال موشک ضد زره امریکایی جاولین  نیز یکی از گزینه های در نظر گرفته برای ان است که در تعداد یک تیر  قابل شلیک از این برجک میباشد.سطح حفاظتی این برجک  STANAG 4569 میباشد که قابیلت نصب صفحات ماژولار در جلوی برجک نیز برای ان فراهم میسازد.از دیگر  تجهیزات نصب شده بر این برجک 2 مجموعه 4 تیوپی نارنجک دودزا میباشد و  یک دوربین برای استفاده در روز و همچنین یک دوربین حرارتی و فاصله یاب لیزری نیز برای ان طراحی شده است.

 

[Crash 18,580]

معرفی زیر سیستم های پیشنهادی BAE Systems برای خودروی دوزیست SuperAV 

شرکت  BAE Systems به تازگی تصویری از خودروی دوزیست SuperAV  را منتشر کرده است که به شکل ویژه ای به تجهیزات رزمی و شناسایی مجهز است. البته به نظر نمی رسد این نمونه عملیاتی باشد و فقط شرکت BAE Systems میخواهد قابلیت خودروی دوزیست SuperAV  در هماهنگی با سیستم های مدرن رزمی و شناسایی جهت بازاریابی را نشان دهد. در حقیقت تجهیز خودروهای رزمی در میدان نبرد کنونی و آینده به طیف گسترده ای از سنسورها و زیر سیستم ها  برای بقا و انجام ماموریت به خاطر تغییر شکل میدان نبرد ضروری است. تفنگداران نیروی دریایی آمریکا  در حال حاضر از مشتریان خودروی دوزیست SuperAV هستند که میتواند این زیر سیستم ها برای انها  جذاب باشد. در ادامه به بررسی برخی از این زیر سیستم های میپردازیم:

 

زیر سیستم های نصب شده بر روی خودروی دوزیست SuperAV

 

1) سیستم اقدام متقابل TERRA RAVEN : این سیستم اقدام مقابل ساخت خود شرکت BAE Systems می باشد. سیستم اقدام متقابل TERRA RAVEN به شکل ماژولار طراحی شده است که میتواند بر روی طیف گسترده ای از خودروهای زرهی نصب شود. این سیستم اقدام متقابل مبتنی بر لیزر  قابلیت شناسایی تهدیداتی مانند موشکهای ضد زره و غیر فعال کردن آنها به شکل پوشش 360 درجه ای را دارد.

سیستم اقدام متقابل TERRA RAVEN

 

2) برجک رزمی بدون سرنشین MCT : به نظر میرسد یکی از تسلیحات اصلی خودروی دوزیست  تفنگداران نیروی دریایی آمریکا SuperAV  برجک رزمی MCT مسلح به توپ های 30 م.م MK44 و مسلسل هم محور 7.62 م.م باشد. علاوه بر این این مدل برجک مجهز به موشکهای هدایت شونده ضد زره جاولین نیز میباشد.

برجک رزمی بدون سرنشین MCT

 

3) راکت انداز هدایت لیزری LAND-LGR4 : علاوه بر موشکهای جاولین بر روی برجک  MCT  یک سیستم راکتی نیز نصب بود. سیستم راکت هدایت لیزری   LAND-LGR4 ساخت شرکت دفاعی Arnold یک سیستم راکتی سبک وزن برای خودروهای زرهی است که به آنها قابلیت شلیک ازران و دقیق را میدهد. این راکت انداز میتواند راکتهای 70 م.م هدایت لیزری را با حداکثر برد 8 کیلومتر شلیک نماید. برد موثر این راکت انداز 6 کیلومتر می باشد. هر پرتابگر این مدل میتواند 4 راکت را در خود جای دهد.

راکت انداز هدایت لیزری LAND-LGR4

 

4) سامانه پدافندی برد کوتاه : سامانه پدافندی برد کوتاه نصب شده بر این خودرو SuperAV  دارای دو بخش مجزا است:

    1) سیستم تسلیحات لیزری کم جحم CLWS: این سیستم تسلیحات لیزری ساخت شرکت بوئینگ است که با قدرت 5 کیلوواتی  می تواند یک سلاح ارزان قیمت و موثر خصوصا برای نابودی پهپاد ها و ریز پهپادها برای خودروهای زرهی در میدان نبرد باشد.

سیستم تسلیحات لیزری کم جحم بوئینگ

 

   2) رادار نظارت RPS-42 : این رادار نظارت هوایی در باند اس،  حالت جامد و رادار دیجیتالی است. این رادار می تواند جنگنده ها ، هلی کوپترها ، پهپادها ، هواپیماهای ترابری و غیره را در محدوده تاکتیکی شناسایی ، طبقه بندی و ردیابی کند. به علت پوشش نیم کره این رادر برای ایجاد پوشش 360 درجه ای 4 عدد از این رادارها بر روی خودرو نصب شده است. حداکثر برد این رادار 50 کیلومتر و برای اهداف کوچک مانند ریز پهپادها 3/5 کیلومتر میباشد.

رادار نظارت RPS-42

 

5) سیستم نظارت چند طیفی کم حجم برد بلند TacFLIR 280-HD: این سیستم نظارتی ساخت شرکت FLIR یک سیستم تصویربرداری زمینی  برای شناسایی و ردیابی قاچاقچیان ، تروریست ها یا هر تهدید دیگری در  روز/شب و در  زمین های ناهموار  است. این سیستم نظارتی میتواند جزئیات لازم برای شناسایی ، ردیابی و ارزیابی تهدیدهای دوربرد را  انجام دهد. در این نمونه سیستم نظارتی برای افزایش برد و دید بهتر سیستم نظارتی بر روی یک پایه تلسکوپی نصب شده است.

 

سیستم نظارت چند طیفی کم حجم برد بلند TacFLIR 280-HD

 

[Crash 18,580]

نسخه های مختلف پلتفرم ACV

 

تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا تا به امروز سفارش ساخت و تولید چهار نسخه از پلتفرم نفربر دوزیست ACV را با صنایع دفاعی BAE Systems منعقد کرده است. طراحی ماژولار پلتفرم ACV  این اجازه را به توسعه دهندگان میدهد تا بدون افت عملکرد و با هزینه پایین نسخه های مختلف پلتفرم ACV را براساس پلتفرم پایه و یا توجه به نیاز تفنگداران دریایی ایالات متحده  توسعه دهند و تولید کند. تاکنون BAE Systems پنچ نسخه ACV را معرفی کرده است که شامل:

 

1) ACV-P : این نسخه که به عنوان نسخه پایه در نظر گرفته میشود یک نفربر رزمی است و برای جابه جایی و انتقال امن سربازان تفنگداران دریایی از دریا به ساحل و از ساحل به خشکی کاربرد خواهد داشت. یکی از زیر مجموعه این نسخه مجهز به یک برجک رزمی با توپ 30 م.م خواهد بود (ACV-30)

ACV-P

 

 

2)  ACV-C : این نسخه در نقش فرماندهی و کنترل برای ارائه بالاترین سطوح ارتباطات، هماهنگی و تجزیه و تحلیل میدان نبرد برای پشتیبانی از  واحدهای فرماندهی و کنترل طراحی شده است. ACV-C  تفنگداران دریایی را قادر می سازد به سرعت داده ها را دریافت و تجزیه و تحلیل کنند، عملکردهای واحدهای را هماهنگ کنند و اطلاعات انالیز شده را به سرعت به آنها ارسال کنند. ACV-C  میتواند تمام ماموریت های محول شده را در حین حرکت و به شکل محافظت شده با کمک شبکه های مستقل با ارتباطات دیجیتالی انجام دهد.

ACV-C

 

3) ACV-R : این نسخه یک خودرو بازیابی زرهی است. نسخه ACV-R قابلیت‌های نگهداری، بازیابی و تعمیرات میدانی را برای گروهان ها و گردان ابی- خاکی تهاجمی در حمایت از لشکر تفنگداران دریایی ایالات متحده فراهم می‌کند. حضور این نسخه خصوصا برای فعالیت تمامی نسخه های ACV  و دیگر خودروهای رزمی تفنگداران دریایی ایالات متحده  ضروری است.

تصویر گرافیکی ACV-R

 

4)  ACV C4/UAS : این نسخه مجهز به سیستم مدیریت نبرد و سنسورهای مختلف محلی است. نسخه C4/UAS مجهز به پلتفرم یکپارچه کاملا دیجیتالی است تا تمام حسگرها و دادهای میدان نبرد را بین خودروهای رزمی برای مدیریت میدان نبرد محلی به اشتراک بگذارد. همچنین هدایت و کنترل پهپادهای کوچک شناسایی در این نسخه وجود دارد.

ACV C4/UAS

 

5) ACV Precision Fires : این نسخه که" آتش دقیق" نامگذاری شده است با نسخه C4/UAS هماهنگی ویژه ای دارد و با کمک مدیریت میدان نبرد محلی و اشتراک گذاری داده های میتواند با تسلیحات همچون موشک های ضد زره جاولین و پهپادهای انتحاری Hero-120 و یا به شکل اتش مستقیم با توپ 30 م.م  M230LF  اهداف متخاصم را نابود کند. نسخه ACV Precision Fires تنها نسخه ای از خانواده پلتفرم ACV  است که تفنگداران دریایی ایالات متحده در مورد به خدمت گرفتن آن اعلام رسمی نکرده است. این احتمال وجود دارد نسخه ACV Precision Fires زیر مجموعه نسخه ACV-P باشد.

 

ACV Precision Fires