شهید سپهبد پاسدار، قاسم سلیمانی تاپیک جامع بررسی شهادت فرماندهی سپاه قدس ، سپهبد پاسدار شهید حاج قاسم سلیمانی

[alala 28,625]

هم اکنون, alexandre گفت:

در پاسخ به دوستانی که نگران هستند پاسخ ما الان منجر به جنگ بشه بایدبگم که رفقا! رفقای میلیتاری، آمریکا سردار رو در خاک عراق مورد هدف قرار داده و ما می تونیم الان با یک پاسخ مناسب و محدود، هم تا حدی انتقام بگیریم و هم عزت خودمون رو حفظ کنیم. اما، اما اگر پاسخ ندیم، لطفا بفرمایید اگر پس فردا به یک هدف داخل کشور حمله شد و دوباره بحث انتقام پیش اومد، بفرمایید ما اونجا چه پاسخی می تونیم بدیم که هم تلافی کرده باشیم و هم عزت مان رو حفظ کرده باشیم؟ غیر از اینه که پاسخ ما اگر قرار باشه متناسب با حمله اونها به خاک کشور ما بوده باشه قطعا منجر به جنگ میشه؟ می خوام بگم ما الان می تونیم یک پاسخ محدود بدیم که احتمالا (50-50) منجر به جنگ نشه، ولی اگر ما پاسخ ندیم و حمله مجدد آنها سطح درگیری را وارد مرحله بالاتری کنه که خواهد کرد، جنگ قطعی (100%) خواهد بود! این مسئله خیلی روشنه مثل روز.

 

قاعدتا با رویکرد "حفظ زیر ساختها" به هر بهایی. مثلا حمله به سایتهای هسته ای هم اگر بهش پاسخ بدیم زیرساختهای کلان اقتصادی را قربانی یک برنامه علمی کردیم  وهیچ توجیهی نداره بهش پاسخ بدیم.

 

همین ترفند اولا وحشت آفرینی ترامپ و پمپئو ( شاید با سابقه حمله به اهداف در سوریه و خصوصا در عراق* (پایگاه های حشد و اخرین مورد بوکمال) که پاسخی نگرفتند و بعد هم گروگان گرفتن زیرساختها و تهدید به جنگ گسترده که راحت اونها را میتونه به همه اهدافشون از طریق نظامی ( چیزی که پمپئو در همین مصاحبه ساعاتی پیشش بهش اشاره کرد: ما مجموعه ای از اقدامات سیاسی/امنیتی/اقتصادی و نظامی را برای وادار کردن ایران به رفتار عادی (بخوانید گرفتن تمام ابزارهای قدرت تا براندازی کامل یا جنگ نهایی)  در پیش گرفته ایم ) برسونه شاید باعث شده که اصلا هدف اصلی و برنامه اصلی پیشبرد این وضعیت تا آخرین نقطه (جنگ نهایی به هر حال ) باشه.

 

*صمدی در برنامه ای اشاره به حادثه تیفور کرد گفت در داخل کشور عده ای با این بهانه که الان در موقعیتی هستیم که داریم کاری را پیش میبریم و پاسخ ممکنه اون مسیر را خراب کنه جلوی پاسخ را گرفتند.

[gava 262]

4 hours قبل , MR9 گفت:

3 سپهبد شهید ، به فاصله 20 سال از هم

 

 

 

 

راست به چپ :

سپهبد شهید ولی ا... قرنی  ( تاریخ شهادت : 1358 )

سپهبد شهید علی صیاد شیرازی  ( تاریخ شهادت  : 1378 )

سپهبد شهید قاسم سلیمانی  ( تاریخ شهادت  : 1398 )

 

 

 

در مورد سپهبد قرنی موضوعی که جالب هست اینه که این بزرگوار با دسیسه مستقیم بازرگان و ابراهیم یزدی از کار برکنار شد.

وی پس از استعفا در خانه اش توسط اعضای کروهک فرقان به شهادت رسید. رهبر کروهک فرقان طلبه ای بود 20 ساله بنام گودرزی که آیات قرآن را تفسیر میکرد( حالا چطوری خدا داند!؟)

 

از قول مرحوم سپهبد شاپور آذربرزین:

 

هنگامی که آذری قمی (که اواسط سال 58 جایگزین خلخالی شد) حکم آزادی من را از زندان داد به من تاکید کرد که از اینجا که میروی بسیار مواظب باش . به هیچ عنوان خودروهای ناشناس رو سوار نشو. چراکه هر ارتشی را که ما اینجا آزاد میکنیم توده ای ها و فرقان بیرون از اینجا او را ترور میکنند. 

[aminf14 4,186]

گودرزی و طیف اطرافش متاسفانه فاقد حتی درک حداقلی از دین بودند و چه شهید قرنی و چه شهید مطهری قربانی این درک و بینش سطحی این افراد شدند. همچنین صیاد که از والاترین و با ایمان ترین فرماندهان ارتش و نظام بعد از انقلاب بود، خون پاکش بخاطر همین کوردلی و فقدان بینش لازم ریخته شد. غم رهبر در فقدان صیاد عجیب بود.

ویرایش شده در دی 98 توسط aminf14

[aminf14 4,186]

یکی از گلایه هایی که بنده در دلم هست و به نظرم سالها ایران رو دو شقه کرده و از پیشرفت اون جلوگیری کرده، این دوگانگی افراد افراطی و تفریطی است . افراطیونی که بجای آمریکا و ایادی اش مثل نتانیاهو و بن سلمان ، سر تفنگ رو به سوی هم وطن خودشون گرفتن و به اونها وعده تکه پاره شدن توسط مردمو میدن . از اون طرف کاری به عقیده و مرام ندارم، قاسم سلیمانی سرباز این مملکت بود و خدا می داند که والاترین سرباز وطن بود. افرادی اگر عقیده و یا مرام متفاوت دارند، خودشون رو به جای این شهید بزرگوار بزارن، حاضرن از آرامش و زن و بچه و فراه خودشون بگذرن و اسیر استرس و سختی و خطر بالای مرگ بشن؟. اگه خودشون رو به جای قاسم سلیمانی می زاشتن و درک میکردن که تا لحظه آخر و همزمان با در آغوش گرفتن خطر، مانوس قرآن و کلام خدا بودن یعنی چه. اگه احترام نمی زارن زخم نزنن، تمسخر نکنن، کسانی که عزیزشونو از دست داده باشن میدونن تمسخر و اینکه بعضی از غم تو شاد باشن، چقدر درد آوره. قاسم سلیمانی نموداری از دشمنی با دشمن و مدارا و رفتار نیکو با هموطنان خود بود. هیچ وقت آلوده جناحی نشد، هیچ وقت طمع قدرت نداشت، هیچ وقت هدف بزرگ رو گرفتار سیاست و اقتصاد و... نکرد. همین ها، قاسم سلیمانی را تبدیل به چنین مرد بزرگی ساخت که در وداع با او چند میلیون نفر به خیابان بیان. ترامپ نماد یه انسان احمق و بدون خرد بود، هیچ انسانی چنین افراد خود ساخته ای رو هدف قرار نمیده چون نتیجه سالها توطئه و خبائث اون استعمارگرها به باد میره همچنانکه خون پاک قاسم سلیمانی دلهای ملت ایران را که زیر باز مشکلات اقتصادی و دعوای جناحی و... از هم فاصله گرفته بود بهم گره زد، لذا نیازه که این سرمایه عظیم که مانند انتخاباتی باشکوهه رو خراب و ازش استفاده سیاسی نکرد. همه دیدیم خیلی از مردم رو که از هر مرام و عقیده به دلاور شهیدشون ادای احترام کردند پس قدر این بزرگواری مردم رو بدونیم و تمام این انرژی رو جمع کرده و بر سر ابلیسانی نظیر ترامپ خالی کنیم.

جا داره شعری نقل کنم از حافظ که دکتر سروش اون رو اندکی تغییر داده:

من همان دَم که وضو ساختم از چشمۀ عشق
چار تکبیر زدم یک سره بر هر چه که هست

«قاسم» از دولت عشق تو سلیمانی شد
یعنی از وصل تواَش نیست به جز باد به دست

ویرایش شده در دی 98 توسط aminf14

[Abed2 647]

سلام.

به نظر این حقیر ضربه اول باید به قدری قاطع باشه که دشمن حتی نتونه سرش رو بالا بگیره ببینه کیه داره میزنتش.

در واقع حمله باید چند بخش باشه که بخش اول به صورت کاملاً رادار گریز و در سکوت و همزمان سایت های راداری و پدافند و سیستم عصبی(مراکز فرماندهی) دشمن هدف قرار بگیره و با فاصله کمی مراکز تجمع نفرات و سپس با استفاده از کلاهک های بارشی مراکز نگهداری ادوات هوایی هدف قرار بگیره تا قدرت پاسخ از دشمن صلب بشه. در صورتی که آمریکا پاسخی بدهد، باید به سمت زدن پشتیبانی رفت، چون ارتش پر هزینه و بزرگ آمریکا بدون پشتیبانی دوام چندانی نداره. البته این نظر شخصی من هست و قطعاً خالی از ایراد نیست، ضمن اینکه اینها کلیات بود و در جزئیات دنیایی از طرح ها رو میشه مطرح کرد.

[alala 28,625]

هر چه بیشتر از سردار میشنوم و میخونم و میبینم، میگم ممکنه در کاریزما، هوش و تجربه بالاخره یک جایگزینی براشون پیدا بشه ولی در اخلاص و اینچنین از زمین کنده شدن هم آیا کسی مثلش را پیدا میکنیم؟ به نظرم تاثیرگذاری سردار سلیمانی بیش از خصوصیات فردیش ناشی از تاثیر روحی ایشون در افراد بوده. یک مغناطیس که منبعی ناشناخته داشته که البته با این شناختی که داره ازش حاصل میشه سخت نیست حدس زد ریشه در کجا داشته.

 

نقل قول

عاشَ سَعیداً و ماتَ شَهیداً؛

 

ویرایش شده در دی 98 توسط alala

[bluemoon 577]

بسم ربّ الشهداء و الصدیقین

 

سراپا اگر زرد و پژمرده ایم
ولى دل به پائیز نسپرده ایم
چو گلدان خالى لب پنجره
پر از خاطرات ترک خورده ایم
اگر داغ دل بود، ما دیده ایم
اگر خون دل بود، ما خورده ایم
اگر دل دلیل است، آورده ایم
اگر داغ شرط است، ما برده ایم
اگر دشنه دشمنان، گردنیم
اگر خنجر دوستان، گرده ایم
گواهى بخواهید، اینک گواه
همین زخم هایى که نشمرده ایم!
دلى سر بلند و سرى سر به زیر
از این دست عمرى به سر برده ایم.

 

سالهاست در میلیتاری خبرهای سوریه و بعد عراق و یمن را میخونم

و همیشه ترس داشتم سردار عزیزمون را از دست بدیم

صبح روز شهادت بهت زده و گیج بودم

و بعد عصبانی از رعایت نشدن مسائل امنیتی برای این سردار  بزرگ

سردار شهید فقط یک فرد نبود بلکه تجربه حدود 40 ساله و هزاران و بلکه میلیونها انسان ازاده و سرافرازی و بی نیازی و ........... بود

دلم خون چشمم اشک و عصبانی از خودم از جامعه از اون مرد هرزه

شاید مشکلات اقتصادی و فقر و غیره تا اعماق اعتقادات دینی من و امسال من نفوذ کرده بود اما کم کم ی حسی داشتم دیگه از جامعه دلگیر نبودم بخاطر فقر ( بی لیاقتی برخی سیاسیون و اختلاس و اقازاده بازی و .... ) دنبال قاسم بیشتر گشتم فقط برام سردار جنگی بود اما بعد دیدم همه گریانن همه کسایی که اطرافم بیشتر از من نسبت به این زمانه بدگمان بودن اما شیون میکردند

شنبه خیابون ها پر از عزادار

خدایا چی شده چرا همه متحول شدن چرا من این حس و دارم

خوب شاید ناراحتی از سوء مدیریت و .... تو این سالها چشمم را بسته بود دلم را خسته کرده بود

فیلمهای سردار از ارزوی شهادت

خانه ساده و زندگی عادی ایشون

غم مردم وای خدایا غم همه همه جا

وقتی تو ی فیلم سردار ب یکی نهیب میزد وسط سخنرانی ( بچه را چیکار داری ) بچه شهید را

وقتی تو فیلم دیگه بچه ای سرنماز بهشون گل داد و گرفت

 

https://cdn.yjc.ir/files/fa/news/1398/10/13/11138162_318.mp4

 

وقتی تو فیلم دیگه از مردم میخواست که نظرشون را راجبش بگن

وقتی رهبر سه بار با گریه شهادت داد که جز خوبی ازشون ندیدیم

وقتی یک ملت این شهادت را دادن

یاد این حدیث افتادم

«هرکس من را طلب می‌کند می‌یابد مرا، و کسی که مرا یافت، می‌شناسد مرا، و کسی که من را دوست داشت، عاشق من می‌شود و کسی که عاشق من می‌شود، من عاشق او می‌شوم و کسی که من عاشق او بشوم، او را می‌کشم و کسی که من او را بکشم، خونبهایش بر من واجب است، پس خونبهای او من هستم»

 

دل تنگ سردار هستم

اما سردار دلتنگ : در کوه ها و بیابان ها در جست و جوی شهادت هستم.

 

خوشا دردی!که درمانش تو باشی

خوشا راهی! که پایانش تو باشی

خوشا چشمی!که رخسار تو بیند

خوشا ملکی! که سلطانش تو باشی

خوشا آن دل! که دلدارش تو گردی

خوشا جانی! که جانانش تو باشی

خوشی و خرمی و کامرانی

کسی دارد که خواهانش تو باشی

چه خوش باشد دل امیدواری

که امید دل و جانش تو باشی!

همه شادی و عشرت باشد، ای دوست

در آن خانه که مهمانش تو باشی

 

و اوست اینک مهمان خدا و چون او خوشحال هست من نیز خوشحالم

 

خدایا شهادت در راه خودت را نصیب ما و نصیب فرزندان ما و نصیب فرزندان فرزندان ما قرار بده تا زمانی که در راه تو در راه امام زمانت شهید بشیم

ویرایش شده در دی 98 توسط bluemoon

[00amir 803]

والا معلوم نیست چه خبره اخر میزنن نمیزنن مستقیمه غیر مستقیمه

 

[iMosi 9,456]

اعوذبالله من الشیطان الرجیم 

بسم الله الرحمن الرحیم 

سلام علیکم 

آیه شریفه  8 سوره مبارکه جمعه:

 

«قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلَاقِيكُمْ ۖ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

 

بگو: «این مرگی که از آن فرار می‌کنید سرانجام با شما ملاقات خواهد کرد؛ سپس به سوی کسی که دانای پنهان و آشکار است بازگردانده می‌شوید؛ آنگاه شما را از آنچه انجام می‌دادید خبر می‌دهد!»

صدق الله العلی العظیم 

_____________________

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:

 

«مَن عَدَّ غَداً مِن اجَلِهِ فَقَد اساءَ صُحبَةَ المَوتِ. 

هر كه فردا را جزءِ عمر خود بشمارد از مرگ ناخشنود است.»

 

مبنع حدیث: کتاب شریف بحارالانوار ، تالیف آقای محمد باقر مجلسی(ره)،جلد: ۷۴، صفحه ۱۵۳

 

پيامبر صلى الله عليه و آله در اين حديث بيان مى‌دارد كه انسان نبايد فردا را جزءِ عمر خود حساب كند و براى آن برنامه‌ريزى كند، زيرا اين آرزو به اين معناست كه از مرگ ناخشنود است و همين نارضايتى از مرگ، سبب غفلت در زندگى دنياست. معمولاً اغلب مردم از مرگ مى‌ترسند و تنها گروهى اندك بر چهرۀ مرگ لبخند مى‌زنند و آن را در آغوش مى‌فشارند. امّا چرا مرگ و مظاهر آن و حتّى نام آن براى گروهى رنج‌آور است‌؟ دليل عمده اين است كه به زندگى پس از مرگ ايمان ندارند، يا اگر ايمان دارند اين ايمان به صورت باورى عميق درنيامده و بر افكار و عواطف آنها حاكم نشده است. وحشت انسان از فنا و نيستى طبيعى است. انسان از تاريكى شب مى‌ترسد زيرا ظلمت، نيستىِ نور است و گاه از مرده مى‌ترسد، زيرا آن‌هم در مسير فنا قرار گرفته است. امّا اگر انسان با تمام وجودش باور كند كه دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است، چنانكه در حديث آمده است:

 

«الدُّنيا سِجنُ المؤمِنِ وَ جَنَّةُ الكافِرِ. »

 

و اگر باور كند كه اين جسم خاكى قفسى است براى مرغ روح او كه وقتى اين قفس شكست آزاد مى‌شود و به هواى كوى دوست پر و بال مى‌زند، مسلّماً در آرزوى آن دم است كه از اين چهره پرده برفكنَد. آرى اگر ديدگاه انسان دربارۀ مرگ چنين باشد هرگز از آن وحشت نمى‌كند، در عين اينكه زندگى را براى پيمودن مسير تكامل خواهان است. لذا در تاريخ عاشورا مى‌خوانيم كه هرقدر حلقۀ دشمن تنگ‌تر و فشار بر حسين عليه السلام و يارانش بيشتر مى‌شد چهره‌هايشان برافروخته‌تر و شكوفاتر مى‌گشت و حتّى پيرمردان اصحابش صبح عاشورا خندان بودند. وقتى از آنها سؤال مى‌شد مى‌گفتند: براى اينكه ساعاتى ديگر شربت شهادت مى‌نوشيم و حورالعين را در آغوش مى‌گيريم.

علّت ديگر ترس از مرگ، دلبستگى بيش از حد به دنياست، زيرا مرگ ميان او و محبوبش جدايى مى‌افكنَد و دل كندن از آن‌همه امكاناتى كه براى زندگى مرفّه و پرعيش و نوش فراهم ساخته، براى او دشوار است.

عامل سوم، خالى بودن ستون حسنات و پر بودن ستون سيّئات نامۀ عمل است.

در حديثى مى‌خوانيم كه:

«كسى خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد: اى رسول خدا، چرا مرگ را دوست ندارم‌؟

فرمود: آيا ثروتى دارى‌؟

گفت: آرى.

فرمود: چيزى از آن را پيش از خود فرستاده‌اى‌؟

گفت: نه.

فرمود: به همين دليل است كه مرگ را دوست ندارى، چون نامۀ اعمالت ازحسنات خالى است.»

 

اصولاً از جمله مسائل بسيار مهمّى كه خداپرستان را از مادّى‌ها جدا مى‌سازد بينش آنان در مورد مرگ است. موحّدان مرگ را تولّدى دوباره مى‌دانند و آن را آغاز حياتى جديد مى‌شمارند و از نظر آنان مرگ جز انتقال از خانه‌اى به خانۀ ديگر نيست كه از قفس دنيا آزاد مى‌شوند و به جهان وسيع آخرت گام مى‌نهند، ولى مادّى‌ها مرگ را پايان همه چيز مى‌دانند و ازاين‌رو حاضر نيستند خود را قربانى ارزش‌هاى بزرگ كنند مگر تحت فشار قرار گيرند، امّا خداپرستان از كشتن و كشته شدن در راه خدا باكى ندارند، ايثار مى‌كنند، از جان و مال مايه مى‌گذارند و فقط از خدا مى‌ترسند.

از همين جاست كه درمى‌يابيم تا چه اندازه ايمان به معاد در تكامل انسان مؤثّر است. هيچ ايمان و عقيده‌اى بعد از توحيد به‌اندازۀ معاد در تكوين شخصيّت انسان دخالت ندارد و همۀ انبيا مبعوث شدند تا به اين دو مطلب دعوت كنند. بى‌جهت نيست كه به ما سفارش كرده‌اند بسيار به ياد معاد باشيم. اين حكايت را شايد شنيده باشيد كه كسى در تعريف آقای بروجردى (ره) مى‌گفت ايشان قيامت را باور كرده است. در ابتدا اين سخن خنده‌آور است مگر مى‌شود مسلمانى مانند آقای بروجردى (ره) به معاد اعتقاد نداشته باشد؟ امّا بايد دقيق‌تر شد و به عمق اين كلام بلند رسيد، زيرا منظور آن باورى است كه در زندگى بازتاب داشته باشد، باورى كه مبدأ حركت و تلاش براى كسب رضايت الهى باشد، نه باورى كه هيچ اثرى در روح و جان آدمى نگذارد. در مورد قيامت مسائل بسيار مهمّى وجود دارد و به همين جهت بايد در سخنرانى‌ها، نوشته‌ها، كلاس‌هاى تربيتى روى مسألۀ قيامت تأكيد ورزيد. مسلمانى كه به باورهاى دينى اعتقاد راسخ دارد و زندگى دنيا را پل و مقدّمه‌اى براى آخرت مى‌داند، براى ساختن خودش بر روى مسألۀ معاد زياد تكيه مى‌كند.

شايد يكى از دلايلى كه ما در شبانه‌روز ده مرتبه جملۀ «مَالِكِ يَوْمِ الدِّين» را تكرار مى‌كنيم اين باشد كه «يوم الدّين» (روز قيامت) را فراموش نكنيم. وقتى فراموش نكرديم همه چيز در ما زنده مى‌شود. مختصر اينكه بسا كسانى در اعتقاد، الهى‌اند، امّا در برخورد با معاد مادّى. به عبارت ديگر، به مبدأ و معاد ايمان دارند، امّا در عمل از مرگ مى‌ترسند. گويى مرگ را پايان همه چيز مى‌دانند. اين تضاد بين عقيده و عمل واقعاً فاجعه است. ما وقتى عملاً به روز قيامت باور نداشته باشيم ايثار نمى‌كنيم. ما با رفتار و كردارمان نشان مى‌دهيم كه به

 

آيۀ ۱۶۹ سوره مبارکه آل عمران

 

«وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِى سَبِيلِ اللَّهِ امْوَاتًا بَلْ احْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ

 

هرگز گمان مبريد كسانى كه در راه خدا كشته شدند مرده‌اند، بلكه زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزى داده مى‌شوند»

 

ايمان نداريم. چنان به اين زندگى چسبيده‌ايم و بر گرد هوى‌و هوس مى‌چرخيم كه از قيامت غافل شده‌ايم. مطابق اين حديث، كسى كه به قيامت ايمان دارد هميشه آماده است. فردا را به‌طور قطع جزءِ عمرش حساب نمى‌كند، بلكه برعكس احتمال مى‌دهد كه فردا روز مرگ او باشد. لذا حساب‌ها را صاف و خود را مهيّاى استقبال از مرگ مى‌كند.

در آيات قرآن آمده است كه مردم در روز قيامت، يا در مرحلۀ جان دادن، تقاضاى بازگشت مى‌كنند.

 

آیه شریفه ۹۹ و ۱۰۰ سوره مبارکه مومنون :

 

 «حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ * لَعَلِّى أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَ مِنْ وَرَاءِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ

 

هنگامى كه مرگ يكى از آنان فرا رسد، مى‌گويد: پروردگارا، مرا بازگردانيد - شايد در آنچه ترك كردم (و كوتاهى كردم) عمل صالحى انجام دهم، (ولى به او مى‌گويند:) چنين نيست اين سخنى است كه او به زبان مى‌گويد (و اگر بازگردد همان راه را ادامه مى‌دهد) و در پى (مرگ) آنان برزخى است تا روزى كه برانگيخته شوند».

 

صدق الله العلی العظیم 

 

در همۀ اين موارد، قرآن يا به صراحت يا به كنايه، جواب «كَلّا» (هرگز) داده است. قانون تكامل اجازۀ بازگشت نمى‌دهد. مگر جنينى كه از مادر متولّد شد ممكن است بار ديگر به رحم مادر بازگردد؟ از نظر سير تكاملى بشر محال است، خواه كامل متولّد شده باشد يا ناقص. وقتى مسأله چنين است آيا نبايد در آن دقّت بيشترى كرد؟ آيا نبايد دربارۀ آن سختگير باشيم و بيشتر دربارۀ آن بينديشيم‌؟ ازاين‌رو بايد زياد به ياد معاد باشيم و روزى از ما نگذرد كه يادى از مرگ و معاد نكنيم. و اگر درست بينديشيم و بدان انديشه جامۀ عمل بپوشانيم، تمام وجودمان از نور و صفا پر مى‌شود.

 

منبع: کتاب شریف انوار هدایت، تالیف آقای ناصر مکارم شیرازی ،انتشارات امام علی بن ابی طالب (ع)

 

 

ویرایش شده در دی 98 توسط iMosi

[bluemoon 577]

آغاز و پایان عملیات

محدود ایران

پایگاه احتمالا خالی عین الاسد موشک باران شد

 

تمام ؟

[Msebr 235]

چرا بگرام رو نزدن؟

[bluemoon 577]

هم اکنون, Msebr گفت:

چرا بگرام رو نزدن؟

هم اکنون, Msebr گفت:

چرا بگرام رو نزدن؟

 

 

 

چون 50 درصد هنوز بفکر برجام هستن

 

دها فروند موشک بدون تلفات شد انتقام سخت؟؟؟

[00amir 803]

 

هم اکنون, bluemoon گفت:

 

 

 

چون 50 درصد هنوز بفکر برجام هستن

 

دها فروند موشک بدون تلفات شد انتقام سخت؟؟؟

ببخشید شما به این زودی از کجا فهمیدی تلافات داده یا نه

[Ehsan_animator 3,012]

بهترین خبر اینه که قبل از حمله مثلا یک ساعت قبلش به آمریکایی ها گفته باشن تخلیه کنید اینجوری تلفات کم میشه و آمریکا حمله تلافی جویانه نمی کنه که اگر اینطور باشه یعنی بهترین برد برای ایران در حد و قواره های ژاپن زدیم یک پایگاه هوایی شون رو کتلت کردیم هیچ غلطی نکردن ... یعنی فراتر از ژاپن و آلمان

[00amir 803]

هم اکنون, Ehsan_animator گفت:

بهترین خبر اینه که قبل از حمله مثلا یک ساعت قبلش به آمریکایی ها گفته باشن تخلیه کنید اینجوری تلفات کم میشه و آمریکا حمله تلافی جویانه نمی کنه که اگر اینطور باشه یعنی بهترین برد برای ایران در حد و قواره های ژاپن زدیم یک پایگاه هوایی شون رو کتلت کردیم هیچ غلطی نکردن ... یعنی فراتر از ژاپن و آلمان

خوب اون وقت این یعنی که ما از جنگ با شما میترسیم وفقط برای مصرف داخلی مجبور به واکنش هستیم این دشمن رو وقیح تر میکنه و خیلی زودهم سران کشورهای عربی از زبان دوستان غربیشون خبر بهشون میرسه و دیگه کسی از ما کوچکترین حسابی نمیبره