امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

50 minutes قبل , mehdipersian گفت:

20fi_screenshot_20200110_180334.jpg

نیویورک تایمز ادعا کرده فیلم از لحاظ جغرافیایی و زاویه ی فیلم و زمان آمدن صدا و... به اون منطقه ی شهر پرند کاملا منطبق هست. (درباره ی صحت داشتن شلیک شدن موشک به هواپیما در فیلم حرفی نزده)

اگه بپذیریم فیلم واقعی هست و شلیک موشک را به هواپیما نشان میدهد با توجه به فیلمبرداری دقیق اون فرد در زمان و مکان مناسب و منطقه ای که هواپیما به موشک ادعایی برخورد کرده به نظرم باید احتمال اینکه یک گروه تروریستی مجهز از نزدیکی شهر پرند این شلیک را انجام دادند را در نظر بگیریم.به علت اینکه انفجار فیلم قوی هم نیست شاید یک دوش پرتاب یا یک موشک مخصوص برای همچین عملیاتی بوده

دقیقا من هم اولین موضوعی که بعد از دیدن ویدئو نظرم رو جلب کرد همین نکته بود: 

 

۱- اینکه یکی تو «شب» از دقایقی قبل از برخورد داره، «هواپیما رو در آسمان بیکران» با دوربین موبایل مانیتور میکنه و شلیک و برخورد رو ثبت کنه قطعا نمیتونه تصادفی باشه و اولین چیزی که به ذهن متبادر میشه عملیات تروریستی و خرابکارانه هست.

 

۲- یک عملیات تروریستی علیه اهداف هوایی قطعا با موشک های دوش پرتاب اجرا میشه.

 

۳- حجم سر جنگی موشک پرتاب در حدی نیست که بتونه هواپیما در اون ابعاد رو رو هوا منهدم کنه. 

 

۴- اینکه موتور هواپیما آتش میگیره، یعنی اگه موشکی برخورد داشته با اون باید احتمال ۹۹ درصد ، موشک از یک سیکر حرارتی بهره ببره، که اتفاقا چیزیه که در موشک های دوشپرتاب وجود داره.

 

مسولین به جای انکار محکم و رد هرگونه برخورد موشک با هواپیما صرفا برخورد موشک نیروهای مسلح و پدافندی رو منکر بشن و پنجره عملیات تروریستی رو برای بررسی بیشتر باز بذارن

  • Like 1
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اگر از ایده فیک بودن فیلم موشک و برخورد بگذریم و نادیده اش بگیریم، این حادثه یا اشتباه مهلک و وحشتناک (و دیگر صفات توصیف کننده عمق این فاجعه) پدافند بوده یا یک اقدام تروریستی! که در هر دو صورت کشور با عنوان نا امنی آسمان یک باره دیگه تحت فشار شدیدی قرار خواهد گرفت! که البته شخصا ترجیح میدم اشتباه پدافند بوده باشه تا ...

  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بهترین دفاع حمله است. با دوستی موافقم که در این حدود می گفت که از روز اول بهتر بود که خودمون موج رو بوجود می آوردیم و بر اون سوار می شدیم تا وایسیم که طرف مقابل این موج رو ایجاد کنه و ما انگشت به دهان بمونیم و کاسه چه کنم چه کنم به دست بگیریم. میشد هم به ترامپ تاخت و هم عوامل تیرانا نشین رو نقره داغ کرد و... . ولی ما نه از این فرصت استفاده کردیم و نه از فرصت اطلاع رسانی سریع و دقیق تا کشتی بوئینگ به گل بشینه.

  • Like 1
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

درود ؛ دوستان این نظر شخصی من هست که این فیلم اصلا معتبر نیست . جدا از اینکه که این فرد فیلمبردار از کجا میدونست قراره اینطور باشه و چرا بعد از مثلا اصابت موشک هیچ واکنشی نشون نمیده و بسیار براش عادیه بحث بر سر این هست که چرا بعد از مثلا اصابت موشک به هواپیما ، هیچ آتش سوزی در آسمان رخ نمیده ؟؟!! در صورتی که در این سه یا چهار فیلمی که از سقوط منتشر شده هواپیما با آتش در حال سقوط هست ولی در این فیلم فقط یک نور شدید ایجاد و چند ثانیه بعد صدای برخورد هم میاد ولی دیگه هیچ اثری از هواپیما در آسمان نیست !!! این فیلم بیشتر شبیه انهدام راکت های حماس در شهرک های اشغالی هست تا انهدام هواپیما ! 

  • Like 4
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
3 hours قبل , SardarJangal گفت:

محلی که اینا پیدا کرده اند برای محل نقطه تصویر برداری به نظر من این نقطه است:

https://www.google.com/maps/@35.4894325,50.9069839,160m/data=!3m1!1e3

 

 

دوستان توجه کنید، الان اولین و بهترین راه برای بیرون رفتن از این مرداب بوئینگی بررسی میدانی این نقطه هست، باید یک نفر میدانی بره این نقطه رو بررسی کنه ببینیم اصلا فیلم از این نقطه گرفته شده یا نه. دوستان اینجا کسی رو از پرند میشناسید یا نه؟

  • Like 1
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

یکی از فیلم ها از توی ماشین بود اون یکی توسط یه موبایل بود...

در دو فیلم انفجار حاصل از برخورد و شعله ور شدن چند ثانیه قبلش هم یکی هست.

فقظ زاویه های فیلم برداری فرق داره.

اونی که با موبایل میگیره براش پرواز ها روتین شده تو منطقه و سریع میگه هواپیما آتیش گرفته...

به نظر نقص فنی احتمال بالا داره.

 

  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

چند نکته برای نقد این ویدیو: اولا چرا صدای خود هواپیما نمیاد ؟
دوما چرا چراغ های هواپیما خاموش ؟

سوما بنظر من این ویدیو قدیمی و قبلاً دیده بودمش

 

 

  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

چند نکته به نظر من وجود دارد:

1.اگر ارتفاع ادعا شده درست باشه، بعید میدونم در شب هیچ اپراتور و سیستم دوش پرتابی بتونه در ارتفاع 7000 متری هدفی رو پیدا و سپس قفل حرارتی و به اون شلیک کنه. قاعدتا کار یک سیستم راداریست.

2.مشخص نیست فقط یک شلیک صورت گرفته باشد. اگر احتمال بدیم موشک اول باعث قطع سیستم های برقی هواپیما شده، فیلم بردار در همین زمان شروع به فیلم برداری کرده و فقط تونسته از شلیک دوم فیلم بگیره.

3.برخورد موشک به هدف موجب آسیب میشود. نوع آسیب بسته به شرایط متفاوت است و هر برخوردی لزوما موجب انفجار و از هم پاشیدگی نمی شود. اتفاقا در مورد سازه های بزرگی مثل هواپیماهای مسافربری این احتمال بیشتر است.

4.اگر پدافند شلیک نکرده باشد می توانست تا الان آن را تکذیب بکند چون شلیک موشک چیزی نیست که فرمانده یک نیرو از آن بی خبر باشد.

 

ویرایش شده در توسط Battlefield2
  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوباره می پرسم چرا قرارگاه پدافند هوایی و نیروی هوافضای سپاه هیچ بیانیه رسمی صادر نمی کنند؟ مگر می شود موشکی توسط این نهادها شلیک شود و فرماندهان خبر نداشته باشند؟ تکذیب رسمی از سوی این دو نهاد نخستین مرحله واکنش رسمی بود که انجام نشده است و متأسفانه تأییدی است بر دخالت آنها در قضیه مگر اینکه دلیل دیگری پشت قضیه باشد. چرا مسؤولین هواپیمایی کشوری به فرماندهان نظامی ارجاع نمی دهند؟ سوی دیگر قضیه این واقعیت است که هواپیماهای مسافری برای فرود اضطراری با تنها یک پیشرانه طراحی می شوند - به ویژه برای لحظات پس از برخاست - و مشخص نیست که واقعا” چه اتفاقی برای این هواپیما افتاده است که حتی خلبان و‌ کمک وی قادر به تماس با برج مراقبت نبوده اند.

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با عرض سلام و تسلیت بابت گندکاری و فاجعه ای که یک عده بی لیاقت انجام دادن!

 

حادثه تاسف انگیز و هولناک سقوط هواپیمای مسافری رو خدمت خانواده قربانیان و همه هموطنان تسلیت عرض می کنم. و خدا خودش به بازماندگان صبر و تحمل عنایت کند.

 

چند روزی فکر میکردم چی بنویسم و هر بار دستم به قلم نمی رفت! اصلا میشه چیزی گفت؟ کشته شدن هموطنان و انسانهای بیگناه چیزی نیست که بتونیم بسادگی دربارش متنی بنویسیم.

 

جدای از علت اتفاق که توسط عزیزان متخصص و کارشناسان تیم ارزیابی سانحه باید بررسی و اعلام بشه یک نکته رو فقط عرض می کنم.

 

متاسفانه مسئولین هوانوردی و ... با صدور اجازه پرواز به هواپیماهای غیرنظامی اون هم در شرایط جنگی ، اشتباه بزرگی مرتکب شدند. اگر پروازها رو مثلا 12 ساعت کنسل میکردن این اتفاق می افتاد؟

 

شاید میگفتن نمیشه پروازها رو کنسل کرد! ولی می بینید که نتیجه چطور شد؟ لطفا و خواهشا جان انسان ها رو محترم بشماریم. عزیزان دیگران ، مانند عزیزان خود ما هستند چرا که همگی انسان و فراتر از آن ، از یک کشور و ملت هستیم.

 

******

امکان ارسال پست در این بخش رو ندارم و اجبارا ویرایش شد.

******

با از دست دادن یک انسان و هموطن نمی توان چیزی نوشت و درباره کشته شدن 176 انسان بیگناه ذهن آدمی توان بیان رو به کل از دست میده.

 

فقط می تونم در حد خودم خدمت تمام هموطنان و خانواده قربانیان سقوط هواپیمای مسافری تسلیت عرض کنم و از خدا برای بازماندگان صبر و شکیبایی آرزو داشته باشم.

 

ولی ختم کلام اینکه گندکاری رو با هیچ حرف و عملی نمیشه جمع کرد ، خون های زیادی به ناحق ریخته شد!!! جدا خسته نباشید!!!

  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ارتفاع پرواز 7000 متری نبوده، گویا 7000 پایی بوده. یک سوال، اگر با دوش پرتاب زده باشن، آیا رادار های پدافند می تونستن موشک و مسیرش رو ردیابی کنن؟ یعنی متوجه شدند که یک موشک ناشناس به سمت هواپیما حرکت کرده؟

 

نکته دیگه اینکه وقتی بدون بازخوانی جعبه سیاه اعلام می کنن که فردا علت حادثه اعلام خواهد شد، یکم منو مشکوک می کنه به اینکه احتمالا دلایل سقوط چیزی غیر از نقص فنی بوده که الان می تونن مبتنی بر اون اعلام نظر کنن! خدا خودش کمک کنه

ویرایش شده در توسط alexandre

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

متاسفانه بیانیه ستاد کل مسئولیت حادثه رو تایید کرد. گفتن چون در حالت آماده باش بودن و هواپیماهای دشمن به پرواز در اومده بودن و اهداف متخاصم در برخی رادارها مشاهده شدن حساسیت خیلی بالا رفته.

بعد هواپیمای737 موقع چرخش به یک مرکز حساس سپاه نزدیک میشده و به نظر مثل یک هدف متخاصم بوده و در اثر اشتباه انسانی هدف قرار گرفته و مسافران "به شهادت" رسیدن.

وعده داده شده که جلوی تکرار چنین حوادثی گرفته بشه و متخلفین به سازمان قضایی نیروهای مسلح معرفی بشن. ضمنا دستور داده شده مسئولین سپاه با حضور در رسانه ملی توضیح ارائه بدن.

 

 

کلا باید بگم ترامپ تو خواب هم چنین گل به خودی ای رو نمیدید....لطمه اش از نظر وجهه عمومی وحشتناک هست. اون همدلی به خاطر سردار سلیمانی. احساس غرور به خاطر پاسخ به آمریکا. شاید ما متوجه تفاوت این قضایا و لزوم عدم خلط مبحث بدونیم ولی بدنه جامعه چطور؟!

بدتر از همه اینه که از حالا تا ابد این قضیه با جنایت آمریکایی ها روی خلیج فارس مقایسه میشه.

جامعه ما کم مستعد شایعه بود دیگه از فردا هر بی سر و پایی یه داستان میسازه و میگه مثل همون قضیه هواپیمای 737. کسانی که در این مدت جلوی انتشار اصل قصیه رو گرفتن به این جنبه ماجرا را هم فکر کردن؟ به آبروی رفته و بی اعتمادی آینده مردم؟ به نظرم اونا هم دقیقا باید محاکمه بشن!

حضرات نمیخواین بیدار بشین؟!

ویرایش شده در توسط Dolphin
  • Upvote 5
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

وای وای وای 

متاسفانه هزینه این خیلی برای ما سنگین خواهد بود. خیلی

الان شما هر چی بگی عمدی نبوده، بالاخره پیامد عمدی بودن رو داره... یک ساعت دیگه امتحان دارم و واقعا الان حالم خراب شد...

 

به خدا اگر همان روز اعلام میشد این همه ضربه نمی خوردیم. به خاطر اینکه حمله موشکی نره تو حاشیه اینقدر دیر اعلام شد که اشتباه بود. الان هم موشکی رفت تو حاشیه هم نظام واقعا ضربه خورد.

 

ویرایش شده در توسط alexandre
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط seyedmohammad
      بسمه تعالی
       182
       

       
      خلاصه سیاستی: بررسی نیاز به پدافند هسته ای 
       
       
      مقدمه: اصطلاح پدافند هسته ای گاه به معنی دفاع از سایت های هسته ای به کارمی رود. گاهی نیز به طور خاص در مورد کسانی که در پروژه هایی چون آماد و یا پروژه های مشابه احتمالی درگیر بوده اند به کار می رود تا بر ماهیت دفاعی کار ایشان تاکید شود.* گاهی نیز به معنی استفاده از نیروی هسته ای برای مقاصد پدافندی است. خلاصه ی سیاستی زیر در پی بررسی این موضوع است. 
       
      ***
       
      اصلی ترین تهدید نظامی علیه ایران در سال های پس از انقلاب آمریکا، اسرائیل و برخی کشور های منطقه بوده و هستند. این کشور ها همواره به توان نظامی و حجم تهدیدات خود علیه نظام ایران افزوده اند و اخیرا جسورانه دست به اقدامات خصمانه ی تمام عیار می زنند. اگرچه ایران به لحاظ وسعت، توپوگرافی و نیز توان نظامی قابل توجهی که داراست هدف فوق العاده دشواری برای اشغال زمینی است، اما در عین حال در برابر حملات هوایی خصوصا در مورد زیر ساخت های حیاتی که در نوار ساحلی جنوبی قرار دارند، ضعف های قابل توجهی دارد. در عین حال رزم هواپایه همان نقطه ی قوتی ست که دشمنان ایران خصوصا آمریکا به شدت بر روی آن سرمایه گذاری کرده اند. به همین جهت انبوهی از پایگاه های هوایی را در اطراف مرز های ایران تاسیس کرده اند و بعضی کشور های منطقه نیز خاک و پایگاه های هوایی خود را در اختیار آنان قرار داده اند.
       این البته امری نیست که از دید سران و نظامیان دور مانده باشد. اصلی ترین استراتژی ایران در هنگام درگرفتن یک جنگ تمام عیار با آمریکا یا ائتلافی به رهبری آمریکا علیه ایران نابودی سریع این پایگاه ها قبل از آن است که بتوانند نقش مثمر ثمری در طی آن جنگ ایفا کنند. در حالی که نیروی هوایی ایران به لحاظ کمی و کیفی دارای ضعف های عمده است و توان اجرای چنین ماموریتی را خصوصا در برابر قوای هوایی کشور های متخاصم ندارد، عمده تلاش ها و سرمایه گذاری های ایران در طی چند دهه گذشته بر روی موشک های بالستیک برای نابودی این پایگاه ها و حتی ناو های هواپیمابر به عنوان پایگاه های هوایی متحرک، و دیگر اهداف نظامی استراتژیک دشمن متمرکز شده است. در واقع در برابر قدرت هوایی حریف دکترین نظامی ایران بر پایه استراتژی انکار (A2AD) و به طورخاص انکار هوا بنا شده است.
      البته با توجه به وسعت، تعدد و حفاظت شده بودن این پایگاه های هوایی در مورد کفایت و عملکرد توان موشکی متعارف ایران مباحثی از جمله لزوم استفاده از تسلیحات اتمی مطرح شده است که پیش تر به طور مفصل در بسته سیاستی راهبردی  از سوی اندیشکده ممتن تهیه شده است و مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است.
      اما تمامی این استراتژی ها و تاکتیک ها در بعد آفندی مطرح می شود . برنامه ریزی برای یک جنگ تمام عیار نیازمند داشتن راهکارهای پدافندی مناسب نیز می باشد.
      ظهور تسلیحات دوربرد و هدایت شونده یکی از مهمترین عناصر متمایز کننده کارزار های موج دومی و موج سومی است. در طی 3 دهه گذشته مثال های متعددی از عمل کرد و تاثیر گذاری این تسلیحات بر سرنوشت جنگ ها و تمدن ها می توان بر شمرد که عمدتا از جنگ اول خلیج فارس (طوفان صحرا) شروع و با به امروز ادامه و تکامل یافته است. ، سرعت رشد و تکامل این استراتژی و جنگ افزار های مربوطه، میزان اثر گذاری آنها در میادین نبرد، توان دشمنان در بکار گیری گسترده و دامنه دار چنین تسلیحاتی –از جهت مالی، لجستیکی و فناوری- اهمیت و خطر این دست تهدیدات را غیر قابل کتمان ساخته است.
      در یک طبقه بندی کلی بر حسب تعریف راه حل، این تهدیدات را می توان به دو دسته تقسیم کرد.
       
      ·        تهدیدات کروز، هوا سرشی و شبه بالستیک با سرعت های ساب سونیک و حداکثر 3 ماخ
      ·        تهدیدات هوا سرشی، شبیه بالستیک و بالستیک با سرعت های بیش از 3 ماخ و هایپرسونیک
       
      در این راستا در مورد دسته اول تهدیدات معتقد به اهمیت فراوان سامانه های بردکوتاه خصوصا در مقابله با تهدیدات نو ظهور و حملات انبوه توسط تسلیحات دور ایستا و لزوم برخورداری این سامانه ها از استاندارد ها و قابلیت های سطح  بالا هستیم تا نه تنها بقای خود در میدان رزم را حفظ کنند، بلکه ضامن بقای تاسیسات حیاتی برای کشور باشند که بعضا دهه ها عمر و دهه ها میلیارد دلار هزینه صرف ساخت آنها شده و نابودی آنها می تواند ضربات جبران ناپذیر بر پیکره ی ایران عزیز وارد آرد. به رغم پهنه ی وسیع جغرافیایی برخی از مهم ترین و استراتژیک ترین تاسیسات کشور در نقاط مرزی (جنوب) واقع هستند نه در "عمق استراتژیک" کشور، در واقع همیشه و در همه موارد داشتن پهنه ی جغرافیایی وسیع فراهم آورنده ی عمق استراتژیک لازم در همه سطوح نیست. حمله به این تاسیسات نه تنها نیاز به عملیات های پر ریسک عمقی ندارد، بلکه در مواردی مانند تاسیسات پارس جنوبی عدم رعایت اصول پدافند غیر عامل این تاسیسات را به شدت آسیب پذیر ساخته است.
      در مورد دسته دوم تهدیدات سامانه های پدافندی مورد نیاز است که بتواند در محدوده های ارتفاعی مختلف با اهداف بسیار پر سرعت درگیر شود. انواع سامانه های ضد بالستیک در این دسته بندی قرار می گیرند. کار در مورد ساخت این سامانه ها در دنیا از دهه 60 میلادی و ایام جنگ سرد شروع شده و تا به امروز ادامه یافته اند. آمریکا، اسرائیل و روسیه (شوروی سابق) سه قدرت نظامی هستند که بیشترین سرمایه گذاری ها را در این حوزه انجام داده اند که البته به لحاظ سطح فناوری و تعدد سامانه ها آمریکا با اختلاف زیاد از سایرین پیش است. در کشور ما نیز در سال های اخیر با تحویل گرفتن سامانه پدافندی اس-300 و نیز ساخت سامانه باور-372 توان بسیار محدودی در این حوزه پدافندی ایجاد شده که البته برای رویارویی در یک سناریوی جنگی مطلقا کافی نمی باشد و توجه و سرمایه بیشتری در این حوزه مورد نیاز است.
      اما همانند بخش آفندی که در مورد مفید و یا حتی ضروری بودن قدرت آتش اتمی مباحثی از سوی کارشناسان مطرح شده در بخش پدافندی نیز نظراتی از سوی تعدادی از کارشناسان نظامی مطرح شده است که درخور توجه است.
      در مورد تهدیدات دسته اول سابقه توسعه تسلیحات اتمی برای اجرای عملیات پدافندی در علیه اهدافی که می توان آنها را در این دسته قرارداد وجود دارد، از راکت های غیر هدایت شونده هوا به هوای اتمی، تا موشک های پدافندی دوربرد اتمی همچون سامانه اس-200 در نسخه اصلی (نسخه های صادراتی این سامانه فاقد کلاهک اتمی می باشند). نکته اما اینجاست که شکل و نحوه عملکرد تهدیدات جدید به گونه ای است که این راه حل ها را می توان کاملا منسوخ بر شمرد. حملات امروزه نه توسط اسکادران های انبوه و متراکم جنگنده ها و نه توسط فورمیشنی از بمب افکن های استراتژیک همچون بی-52 برای اجرای عملیات بمباران فرشی، صورت می گیرد. حملات دورایستای امروزی که عمدتا توسط موشک های کروز و هوا سرشی هواپایه صورت می گیرد هرچند به صورت انبوه صورت می گیرد اما عموما از مسیرهای متفاوت و در ارتفاع پست انجام می شود و حتی برخی از این تسلیحات همچون  JASSM  این قابلیت را دارند تا محدوده هدف را دور زده و از پشت سر به سمت آنها حمله ور شوند. پرواز در ارتفاع پست معضل دیگری ست که بکارگیری تسلیحات پدافندی با کلاهک اتمی را بسیار خسارت بار می کند. در مورد بکارگیری تسلیحات اتمی پدافندی در بردهای بسیار دور، برای مثال در سناریویی گروهی از بمب افکن های آمریکایی از پایگاه دیگوگارسیا برخاسته و در محدوده دریای عرب ده ها فروند موشک کروز AGM-158ER را روانه خاک ایران می کنند، در چنین سناریویی در میانه مسیر علاوه بر آنکه مساله مسیرهای پروازی غیر متراکم و متعدد وجود دارد، نکته دیگر آن است که به فرض به قدر کافی دور بردن برد پدافند به نحوی که به یک مبدا حمله به قدر کافی همگرا و متراکم برسیم، در اینجا درواقع شکل دیگری از سناریوی انکار هوا را مطرح کرده ایم، به شکلی که انهدام خود پایگاه دیگوگارسیا که مبدا خیزش بمب افکن های آمریکایی به سمت ایران است، عملی تر، به صرفه تر و با پیچیدگی های فنی و عملیاتی به مراتب کمتری همراه خواهد بود.
       
      ولی در مورد تهدیدات بالستیک و هایپر سونیک از آنجایی که سرعت و ارتفاع پروازی این دسته از تهدیدات عموما زیاد است و سرعت واکنش نسبت به آنها محدود، و نیز سر نسل های متاخر توان مانور دهی این تسلیحات افزایش قابل توجهی داشته، نابودی این تهدیدات نیازمند در اختیار داشتن سامانه های پدافندی با سرعت و دقت بسیار زیاد است به نحوی که بتوانند تخریب لازم را نسبت به هدف اعمال کنند.
       
       

       
       
      نسل اول این سامانه ها که در آمریکا و شوروی سابق توسعه یافتند به جهت ضعف در رسیدن به دقت لازم و توان اعمال تخریب مناسب از کلاهک های اتمی بهره می برند تا با شعاع نابودی[1] و قدرت زیاد از انهدام تهدید اطمینان حاصل کنند. به عنوان نمونه می توان از موشک های ضد بالستیک آمریکایی اسپارتان ویژه درگیری با هدف در ارتفاع بلند با کلاهک اتمی به قدرت 5 کیلوتن و موشک اسپرینت ویژه درگیری در ارتفاع کمتر با کلاهک اتمی با قدرت 1 کیلوتن نام برد که هر دو جزئی از سمانه ضد بالستیک سیف گارد بودند. در روسیه امروزی که میراث دار شوروی سابق است تحول عمده ای نسبت به حوزه جنگ سرد نسبت به تهدیدات بالستیک دوربرد رخ نداده و دفاع ضد بالستیک مسکو کماکان بر عهده سامانه های برجای مانده از دوره جنگ سرد است که عملکردی مشابه موشک اسپراینت دارند و از کلاهک اتمی بهره می برند. در مورد آمریکا اما این کشور با توسعه انبوهی از فناوری های جدید و گران قیمت از موشک های غول پیکر با کلاهک اتمی فاصله گرفته و به سمت استفاده از فناوری هایی چون برخورد مستقیم[2] و سرباره کشنده[3] پیش رفته و آنها را جهت بکار گیری در زمین و دریا و محدوده ارتفاع عملکردی مختلف توسعه داده است. لازم به ذکر است که این سامانه ها هنوز در برابر حملات انبوه در حد یک سناریوی آخر الزمانی خصوصا در مورد موشک های قاره پیما محدودیت هایی را در برابر خود دارند هرچند پیشرفت های عمده و چشم گیری خصوصا در دهه های اخیر رخ داده و توسعه و سرمایه گذاری های بیشتر در دست اقدام است. فناوری Hit to kill و نیز Kill vehicle در بین تمامی کشور های جهان تنها در اختیار آمریکا بوده و رژیم اسرائیل نیز با انتقال فناوری از آمریکا تنها به شکل محدودی از این سطح فناوری ها برخوردار است و دیگر کشورها از اروپای غربی گرفته تا روسیه و چین، چه به لحاظ سطح فناوری چه به لحاظ منابع مالی مورد نیاز برای حرکت در مسیر به دست آوردن چنین فناوری هایی با مشکل رو به رو هستند و فاصله بسیار زیادی با آمریکا در این حوزه دارند. با توجه به این موارد ساخت یک سامانه ضد بالستیک، خصوصا ضد قاره پیما که ابزار عمده اعمال قدرت اتمی دشمنان است که به جای آنکه درگیر فناوری های بسیار پیچیده و گران قیمت همچون Kill vehicle بشود، از کلاهک اتمی در محدوده چند کیلوتن بهره ببرد می تواند راه حلی معقول تر و در دسترس تر باشد.
       
       
      والحمدلله رب العالمین
        *در مورد شهید فخری زاده این عبارت مرتبا تکرار شد. 
      [1] Kill radius
      [2] Hit to kill
      [3] Kill vehicle
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.