امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

ویدئوی مربوط به شلیک دو موشک پدافند توسط نیویورک تایمز  هم چند ساعت پیش همراه با توضیحاتی آپلود شده که بخش هاییش رو اینجا میارم.

 The new video fills a gap about why the plane’s transponder stopped working, seconds before it was hit by a second missile. 
 The new video appears to confirm that an initial strike disabled the transponder, before the second strike, also seen in the video, around 23 seconds later 

 اینجا هم اشاره می شه که ویدئوی جدید گپی که در مورد چرایی از کار افتادن فرستنده ی سیگنال بوده رو پر می کنه .

 

Iran’s military blamed human error for the strike, and said the plane had been misidentified as a cruise missile flying over Tehran. But the plane’s flight path would suggest otherwise. 
It was climbing at around 2,000 feet per minute on its ascent from the airport when the first missile was fired, according to a Times analysis of flight data. 

در مورد اشتباه گرفته شدن با موشک کروز پاسخی می شه به بخش فوق داد ؟

 

 The date visible on the footage is “2019-10-17,” not Jan. 8, the day the plane was downed. We believe this is because the camera system is using a Persian calendar, not a Gregorian one. 
Jan. 8 converts to the 18th of Dey, the 10th month in the Persian calendar. Digitally that would display as 2019-10-18 in the video. One theory is that the discrepancy of one day can be 
explained by a difference between Persian and Gregorian leap years. 

بخش آخر می تونه جواب دوستانی باشه که با توجه به درست نبودن تاریخ صحت این ویدئو رو زیر سوال برده بودند.

 

 

لینک ویدئوی مربوطه در نیویورک تایمز

ویرایش شده در توسط mohammadhossein
  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

برای یاد آوری تاریخی

 

سی ام دی ماه سال نود وشش .. بطور دقیق دو سال پیش

 

فقط به  اسکرین شات گرفته شده از بخش دفاعی یکسری سایتها دقت بفرمایید ...

 

حرفی برای گفتن باقی نمی ماند .... فقط مطالعه کنید ، بعد پیش خودتان قضاوت ....

 

2012_08.jpg

 

بر 30 دی 1396 در 10:52 , MR9 گفت:

سلام علیکم

برای یک نیروی مسلح موج سومی و بالاتر ، نه تنها سرمایه گذاری های هنگفتی برای شبیه سازهای پیشرفته صورت می گیرد ، بله این شبیه سازها نه تنها برای آموزش پرسنل رده صف ، بلکه آن چیزی که war game نامیده میشود را برای فرماندهان رده ستاد طراحی ، تولید و مورد استفاده قرار می دهند .

یک مثال بارز آن ، سرگرمی جالب توجهی است که معمولاً سرمایه دارهای علاقه مند به حوزه نظامی در کشورهای غربی آن را انجام می دهند . در یک حال استاندارد یک ماکت بزرگ ( به ابعاد میز بیلیارد و بزرگتر ) عوارض زمینی نبردهای مشهور تاریخ را عین آن چیزی که رخ داده بصورت مینیاتوری بازسازی می کنندوبعد با بازیکنان با تجهیزات رزمی مینیاتوری ( سواره نظام ، پیاده نظام ، توپخانه ، تانک ، زره پوش و ... و ... ) تاکتیکهای فرماندهان را بازسازی کرده و این شکلی روی جنبه های مختلف نبرد بحث و بررسی می کنند ( یک تفریح سالم ، البته بسیار گران و پرهزینه ولی بشدت آموزنده ) که نیازمند مسلط بودن بازیکنان به اصول رزم و تاریخ نظامی هست .

حالا با توجه به اینکه ما توانایی مالی چنین کاری را نداریم ، مجبوریم تا به این شبیه سازهای مجازی بسنده کنیم . کاری که ارتشهای پیشرفته آن را انجام داده و می دهند  با توجه به این موتورهای پیشرفته گرافیکی ( اگر اصطلاح درستی را بیان کرده باشم ) در اختیار آنها وجود دارد و اینکه سابقه نشان داده که این ارتشها از شکستهای خودشان درس می گیرند ، مرتب انها را بررسی می کنند، جنبه های مختلف شکستها و پیروز های خودشان را بصورت سیستماتیک در سازمان های مسلح و حتی مجموعه های علمی غیر نظامی باز یاد آوری می کنند ، تعجبی نخواهد داشت که مشاهده کنیم، از فناورهای پیشرفته شبیه سازی ( حتی فناوری های گران قیمت 3 بعدی سازی ) برای آموزش استفاده می کنند

متاسفانه در کشور ما بدلیل عدم وجود حساسیت نسبت به این مسائل ، چنین تحلیل هایی که همه می دانیم درجه صحت آن تا چه اندازه پایین هست ( به قسمت سبزرنگ توجه کنید) ارائه می شود :

1-19-2018_11-12-19_PM.jpg

 یک نتیجه کلی ، زیرساختهای لازم  به نسبت در کشور ما برای طراحی و استفاده از این شیوه ها کاملاً موجود هست ولی تا زمانی که این چنین ذهنیتی نسبت به فناوری پیشرفته نظامی وجود دارد ( یک فرار به جلوی کاملا" مشخص که باسوء استفاده از یک نقص فنی یا شکست که در دنیای فناوریهایک مساله طبیعی است و در کشور ما هم بارها رخ داده )   نمیشود امیدوار به بهبود وضعیت شد .

پی نوشت :

البته سالهاست که چنین افرادی دیگر در ساختارهای نظامی ما حضور ندارند که با شجاعت و صراحت به نقص ها و کمبود توجه کرده و  برای رفع و به حداقل رساندن آنها به ایده های جدید میدان دهند شهید حسن باقری ، مسئول وقت اطلاعات ستاد عملیات جنوب

 

 

  • Like 1
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
6 hours قبل , MR9 گفت:

برای یاد آوری تاریخی

 

سی ام دی ماه سال نود وشش .. بطور دقیق دو سال پیش

 

فقط به  اسکرین شات گرفته شده از بخش دفاعی یکسری سایتها دقت بفرمایید ...

 

حرفی برای گفتن باقی نمی ماند .... فقط مطالعه کنید ، بعد پیش خودتان قضاوت ....

 

 یه حقیقتی که باورش تلخه اینه که، اشتباه اونقدری فاحش هست،. که به نظر میاد اپراتورها به دلیل عدم آموزش کافی حقیقتا اصلا دید و شناختی نسبت به پروفایل پروازی اهداف مختلف نداشتن و در نتیجه این درک رو نداشتن که بتونن یه بوئنگ رو از یه کروز تشخیص بدن،

 

همونطور که این اشتباه ۳۰ سال پیش هم وجود داشت و باعث شهادت شهید بابایی شد، یعنی فردی رو گذاشتن پشت توپ پدافندی که تفاوت ظاهری یه اف ۵ رو از هواپیماهای دشمن مثلا میگ تشخیص نمی داد. 

  • Like 3
  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
39 minutes قبل , M-ATF گفت:

 

 یه حقیقتی که باورش تلخه اینه که، اشتباه اونقدری فاحش هست،. که به نظر میاد اپراتورها به دلیل عدم آموزش کافی حقیقتا اصلا دید و شناختی نسبت به پروفایل پروازی اهداف مختلف نداشتن و در نتیجه این درک رو نداشتن که بتونن یه بوئنگ رو از یه کروز تشخیص بدن،

 

همونطور که این اشتباه ۳۰ سال پیش هم وجود داشت و باعث شهادت شهید بابایی شد، یعنی فردی رو گذاشتن پشت توپ پدافندی که تفاوت ظاهری یه اف ۵ رو از هواپیماهای دشمن مثلا میگ تشخیص نمی داد. 

 

جور دیگر هم میشه فکر کرد

اگر کروز آمریکایی بخواد بیدگنه را بزنه می‌تونه بیاد روی باند فرودگاه امام (ره) بعد مثل هواپیمای مسافری اوج بگیره و انرژی جنبشی هم کسب کنه و بخوره به هدف

توجیه اشتباه آتشبار نیست ولی سناریویی متفاوت است که آنها را خیلی دست کم نمی‌گیرد

باید بمانیم تا حقایق روشن بشن 

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
22 hours قبل , warjo گفت:

این فرد هم تقریبا معلوم بود کیه، احتمال زیاد نگهبان یکی از مجتمع هایی که تو پرند تهران هست. وقتی داشتیم ویدئو رو بررسی می کردیم خواستم اینو بگم، پیش گفتم شاید برا کسی الکی مشکل درست کنم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

1-بنظر من تحت هیچ شرایطی نباید در زمین آمریکا بازی کنیم چون هرچه قدر اتحادمون کم بشه تبعاتمون بیشتره و مطمئن باشید ترامپ حاج قاسم را بعد از حوادث آبان ماه و با تصور حمایت مردم شهید کرد

2-تاریخ نشون داده اکثریت مردم ایران نه سفید مطلق هستن و نه سیاه (در علوم اجتماعی میگن قشر خاکستری)برای همین میبینیم این افراد در شرایط مختلف تحت رسانه ها قرار میگیرند و در شرایط مختلف واکنش مختلف دارند

این باعث وظیفه سنگین  اصحاب رسانه و حتی وبلاگ نویسان میشه لذا خواهشمندم در نوشتن انصافو رعایت کنین بماند که من همواره سعیم این بوده در بحث ها داخل نشوم و......و بیشتر بیننده باشم

3-نقش استرس نظامیان رو در شکل گیری اشتبهات همواره به یاد داشته باشید

متاسفانه ما همواره دشمن رو آنقدر بزرگ میکنیم که حتی کار های جادویی از آن انتظار داریم

4-با مرور مطالب دوستان بعید میدونم در بین شما بیش از یک درصد نظامی عملیاتی وجود داشته باشه

اما برید از دوستان نظامی تان بپرسید گاهی در زمان عملیات استرس چنان غالب میشه که کارهای احمقانه هم برای شما منطقی بنظر میرسه علت فقط عدم آموزش نیس وقتی سربازان آمریکایی بعد حمله موشکی از ترس حالشان بهم میخورد و بی هوش میشوند این از عدم آموزش نیس جو بسیار سنگین است متاسفانه در کشور ما از اول به دنیا آمدن با استرس شروع شده ود رنهایت در استرس کنکور کار و...قرار میگیریم و از نظر استرس نسبت به دنیا یه سرگردن از نظر استرس بالاتریم

5-فکر میکنیدیک نظامی در کشورما چقدر حقوق میگیره ایشان هم در شب عملیات در فکر همه مشکلات عادی ما اعم از اجاره خانه بنزین و.... است همه با هم در یک کشتی هستیم نگید نباید باشه نباشه انسان نیست

6-نکته عجیبی که جوابشو نگرفته ام اینه که معمولا اهداف غیر نظامی در صفحه اسکوپ به عنوان هدف معرفی نمیشود و معمولا اگه شما اصرار به هدف گیری یک هواپیمای غیر نظامی بکنید سیستم چند بار erorبا صدای آژیر مانند میدهد و در نهایت در صورت اصرار شما میبایستی از ابتدا با کد ادمین مجددا وارد سیستم شده و اقدام به هدف گیری نمایید البته در شرایط آژیر قرمز پروتکل دیگری در دسترس است که به هر جنبنده ای اجاز شلیک میدهد حال در آن زمان کدام پرو تکل در دسترس بوده است باید منتظر ماند و دید

7-به امید پیشنهاد های سازنده دوستان جهت افزایش قدرت و دقت  و سرعت سامانه های  C4I

الهم عجل لولیک الفرج

الهم الرزقنا الزیاره الحجه

الهم الرزقنا الشفاعه الحجه

  • Upvote 7
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
8 minutes قبل , iron_man63 گفت:

6-نکته عجیبی که جوابشو نگرفته ام اینه که معمولا اهداف غیر نظامی در صفحه اسکوپ به عنوان هدف معرفی نمیشود و معمولا اگه شما اصرار به هدف گیری یک هواپیمای غیر نظامی بکنید سیستم چند بار erorبا صدای آژیر مانند میدهد و در نهایت در صورت اصرار شما میبایستی از ابتدا با کد ادمین مجددا وارد سیستم شده و اقدام به هدف گیری نمایید البته در شرایط آژیر قرمز پروتکل دیگری در دسترس است که به هر جنبنده ای اجاز شلیک میدهد حال در آن زمان کدام پرو تکل در دسترس بوده است باید منتظر ماند و دید

 

این داستان خیلی بو داره . خیلی

  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
3 hours قبل , hosm گفت:

اگر کروز آمریکایی بخواد بیدگنه را بزنه می‌تونه بیاد روی باند فرودگاه امام (ره) بعد مثل هواپیمای مسافری اوج بگیره و انرژی جنبشی هم کسب کنه و بخوره به هدف

 

 

سلام علیکم ، امکانش هست یک مقدار بیشتر توضیح بدید ؟؟  چرا موشک کروزی که پروفایل پروازی اش مشخص هست ، باید روی باند فرودگاه که طبیعتا"  محافظت تر از سایت نامبرده باید باشد ، سینه مال حرکت کند ؟؟؟ در حالی که مسیر ساده تری را هم میتواند بسمت هدف دنبال کند !!!

 

برای اسپم نبودن پست 

 

11~16.jpg

 

زمان  تقریبی پیمایش موشک کروز بسمت هدف و سه مرحله شناسایی این پرتابه ها 

 

 

  • Like 1
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
29 minutes قبل , MR9 گفت:

سلام علیکم ، امکانش هست یک مقدار بیشتر توضیح بدید ؟؟  چرا موشک کروزی که پروفایل پروازی اش مشخص هست ، باید روی باند فرودگاه که طبیعتا"  محافظت تر از سایت نامبرده باید باشد ، سینه مال حرکت کند ؟؟؟ در حالی که مسیر ساده تری را هم میتواند بسمت هدف دنبال کند !!!

 

 

متوجه نشدم منظور شما را از مشخص بودن پروفایل پروازی کروز

 در دشت های باز جنوب تهران موشک کروز زود شکار میشه. با توجه به حرام لقمه بودن آمریکاییها، سناریوی استفاده از کریدورهای پرواز غیر نظامی و جعل ترتسپوندر خیلی به نظر بنده بعید نیست

  • Like 2
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
20 minutes قبل , hosm گفت:

 

متوجه نشدم منظور شما را از مشخص بودن پروفایل پروازی کروز

 در دشت های باز جنوب تهران موشک کروز زود شکار میشه.

 

منظور این هست که مسیر شلیک موشک کروز را چرا باید از  روی منطقه ای که طبیعتا محافظت تر شده باید باشد ( فرودگاه ) باید برای حمله بسمت بطور مثال بیدگنه  باید استفاده کنند ؟؟ این شکلی که درصد غافلگیری برای ضربه زدن پایین می آید .

20 minutes قبل , hosm گفت:

با توجه به حرام لقمه بودن آمریکاییها، سناریوی استفاده از کریدورهای پرواز غیر نظامی و جعل ترتسپوندر خیلی به نظر بنده بعید نیست

 

فرض اگر این سناریو را بپذیریم ، این ضعف آشکار ما درست در قلب شبکه دفاع هوایی ( تهران و حومه ) را آشکار نمی کند ؟؟؟  این به نظرم بیشتر تضعیف روحیه شبکه دفاع هوایی هست . ضمن اینکه استفاده از مسیرهای پروازی غیر نظامی ، بدعت خطرناکی هست ، چون اگر اثبات شود ، از این به بعد ، هیچ کس ، حتی خود آمریکایی ها هم از عواقب ان مستثنی نخواهند بود .

یکبار آمریکایی ها در زمان حادثه پرواز 007 کره جنوبی ،این را تست کردند ، عواقبش اگر چه مستقیم برای آنها نشد ولی همه دیدند که استفاده از دالان  پرواز غیر نظامی برای ماموریتهای رزمی ، چه نتایجی دارد ، ضمن اینکه این امکان هست که این چنین اتفاقی برای خطوط امریکایی هم بیافتد 

  • Like 2
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
9 hours قبل , MR9 گفت:

فرض اگر این سناریو را بپذیریم ، این ضعف آشکار ما درست در قلب شبکه دفاع هوایی ( تهران و حومه ) را آشکار نمی کند ؟؟؟  این به نظرم بیشتر تضعیف روحیه شبکه دفاع هوایی هست . ضمن اینکه استفاده از مسیرهای پروازی غیر نظامی ، بدعت خطرناکی هست ، چون اگر اثبات شود ، از این به بعد ، هیچ کس ، حتی خود آمریکایی ها هم از عواقب ان مستثنی نخواهند بود .

 

 

فعلا بحث بنده سناریواست این که ضعف پدافند را می‌رساند یا خیر به نظرم بیش از آن ضعف جایگیری پادگان نسبت به فرودگاه مهم تر است

 

اینکه بدعت خطرناکی است قبول. آمریکایی ها نشان داده‌اند دم بریده بوده و به هیچ قانون و قاعده‌ای پایبند نیستند. به زور اسلحه و تحمیق توده‌ها از رسانه، خود را از هر قانون و قراردادی بالاتر می‌بینند. به نظر بنده بسیار محتمل است که از کریدورهای غیر نظامی استفاده کنند

  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

هویت همه قربانیان حادثه سقوط هواپیما شناسایی شد

 

قاضی محمد شهریاری سرپرست دادسرای امور جنایی تهران در گفت و گو با خبرنگار قضایی فارس گفت:  پروسه تشخیص هویت جان باختگان و قربانیان سانحه هواپیمایی با سرعت ادامه یافت.

وی افزود: ساعتی قبل کار شناسایی ۱۷۶ قربانی این حادثه به پایان رسید و به این ترتیب هویت همه جانباختگان شناسایی شده و پیکر آنها آماده تحویل به خانواده‌ها است.

 شهریاری گفت: این در حالی است که یکی از بانوان حاضر در این پرواز باردار بوده که جنین شش ماهه‌ای از شکم این فرد کشف شده است.  :cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry:

سرپرست دادسرای امور جنایی تهران تصریح کرد: همچنین تا آخرین ساعات اداری امروز پیکر بیش از ۹۰ نفر از قربانیان به خانواده آنها تحویل داده شده است.

  • Like 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
19 minutes قبل , hosm گفت:

به  نظرم بیش از آن ضعف جایگیری پادگان نسبت به فرودگاه مهم تر است

 

سلام علیکم

 

الان یک جنبه  این مساله قابل بررسی هست ، در این حوزه ، ما یک اصطلاحی داریم در جغرافیا  به نام  "آمایش نظامی " . طرح اولیه فرودگاه امام (ره)  ( با نام قبلی فرودگاه آریامهر) سال 1346 کلید خورد (پیشنهاد ایکائو و بعد تصویبش در سال 1351 ) ، توسعه اولیه اش هم بعد از انقلاب از سال 1383 بوده تا حال حاضر ، طبیعتا" آن عزیزانی که در انتخاب ومکان گزینی زیرساختهای نظامی دست اندرکار بودند ، الان باید پاسخگو باشند .

 

19 minutes قبل , hosm گفت:

به نظر بنده بسیار محتمل است که از کریدورهای غیر نظامی استفاده کنند

 

یک نکته ای این وسط غیر قابل چشم پوشی هست . وقتی به شبکه دفاع هوایی اعلام آماده باش می دهند ،  پایش دالان های نظامی و غیر نظامی (کل فضای هوایی کشور ) در آن همزمان صورت میگیرد ( همپوشانی دوایر شبکه دفاع هوایی )  طبیعتا" حتی اگر نیروی متخاصم از دالان غیر نظامی استفاده کند ، شبکه موظف به پاسخگویی هست . این مساله بخوبی عیان می کند که "سیستم" دچار نقصان و کمبود هست ( در ابعاد مختلف شامل فناوری ، آموزش ، سخت افزار و .... )

  • Like 1
  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط seyedmohammad
      بسمه تعالی
       182
       

       
      خلاصه سیاستی: بررسی نیاز به پدافند هسته ای 
       
       
      مقدمه: اصطلاح پدافند هسته ای گاه به معنی دفاع از سایت های هسته ای به کارمی رود. گاهی نیز به طور خاص در مورد کسانی که در پروژه هایی چون آماد و یا پروژه های مشابه احتمالی درگیر بوده اند به کار می رود تا بر ماهیت دفاعی کار ایشان تاکید شود.* گاهی نیز به معنی استفاده از نیروی هسته ای برای مقاصد پدافندی است. خلاصه ی سیاستی زیر در پی بررسی این موضوع است. 
       
      ***
       
      اصلی ترین تهدید نظامی علیه ایران در سال های پس از انقلاب آمریکا، اسرائیل و برخی کشور های منطقه بوده و هستند. این کشور ها همواره به توان نظامی و حجم تهدیدات خود علیه نظام ایران افزوده اند و اخیرا جسورانه دست به اقدامات خصمانه ی تمام عیار می زنند. اگرچه ایران به لحاظ وسعت، توپوگرافی و نیز توان نظامی قابل توجهی که داراست هدف فوق العاده دشواری برای اشغال زمینی است، اما در عین حال در برابر حملات هوایی خصوصا در مورد زیر ساخت های حیاتی که در نوار ساحلی جنوبی قرار دارند، ضعف های قابل توجهی دارد. در عین حال رزم هواپایه همان نقطه ی قوتی ست که دشمنان ایران خصوصا آمریکا به شدت بر روی آن سرمایه گذاری کرده اند. به همین جهت انبوهی از پایگاه های هوایی را در اطراف مرز های ایران تاسیس کرده اند و بعضی کشور های منطقه نیز خاک و پایگاه های هوایی خود را در اختیار آنان قرار داده اند.
       این البته امری نیست که از دید سران و نظامیان دور مانده باشد. اصلی ترین استراتژی ایران در هنگام درگرفتن یک جنگ تمام عیار با آمریکا یا ائتلافی به رهبری آمریکا علیه ایران نابودی سریع این پایگاه ها قبل از آن است که بتوانند نقش مثمر ثمری در طی آن جنگ ایفا کنند. در حالی که نیروی هوایی ایران به لحاظ کمی و کیفی دارای ضعف های عمده است و توان اجرای چنین ماموریتی را خصوصا در برابر قوای هوایی کشور های متخاصم ندارد، عمده تلاش ها و سرمایه گذاری های ایران در طی چند دهه گذشته بر روی موشک های بالستیک برای نابودی این پایگاه ها و حتی ناو های هواپیمابر به عنوان پایگاه های هوایی متحرک، و دیگر اهداف نظامی استراتژیک دشمن متمرکز شده است. در واقع در برابر قدرت هوایی حریف دکترین نظامی ایران بر پایه استراتژی انکار (A2AD) و به طورخاص انکار هوا بنا شده است.
      البته با توجه به وسعت، تعدد و حفاظت شده بودن این پایگاه های هوایی در مورد کفایت و عملکرد توان موشکی متعارف ایران مباحثی از جمله لزوم استفاده از تسلیحات اتمی مطرح شده است که پیش تر به طور مفصل در بسته سیاستی راهبردی  از سوی اندیشکده ممتن تهیه شده است و مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است.
      اما تمامی این استراتژی ها و تاکتیک ها در بعد آفندی مطرح می شود . برنامه ریزی برای یک جنگ تمام عیار نیازمند داشتن راهکارهای پدافندی مناسب نیز می باشد.
      ظهور تسلیحات دوربرد و هدایت شونده یکی از مهمترین عناصر متمایز کننده کارزار های موج دومی و موج سومی است. در طی 3 دهه گذشته مثال های متعددی از عمل کرد و تاثیر گذاری این تسلیحات بر سرنوشت جنگ ها و تمدن ها می توان بر شمرد که عمدتا از جنگ اول خلیج فارس (طوفان صحرا) شروع و با به امروز ادامه و تکامل یافته است. ، سرعت رشد و تکامل این استراتژی و جنگ افزار های مربوطه، میزان اثر گذاری آنها در میادین نبرد، توان دشمنان در بکار گیری گسترده و دامنه دار چنین تسلیحاتی –از جهت مالی، لجستیکی و فناوری- اهمیت و خطر این دست تهدیدات را غیر قابل کتمان ساخته است.
      در یک طبقه بندی کلی بر حسب تعریف راه حل، این تهدیدات را می توان به دو دسته تقسیم کرد.
       
      ·        تهدیدات کروز، هوا سرشی و شبه بالستیک با سرعت های ساب سونیک و حداکثر 3 ماخ
      ·        تهدیدات هوا سرشی، شبیه بالستیک و بالستیک با سرعت های بیش از 3 ماخ و هایپرسونیک
       
      در این راستا در مورد دسته اول تهدیدات معتقد به اهمیت فراوان سامانه های بردکوتاه خصوصا در مقابله با تهدیدات نو ظهور و حملات انبوه توسط تسلیحات دور ایستا و لزوم برخورداری این سامانه ها از استاندارد ها و قابلیت های سطح  بالا هستیم تا نه تنها بقای خود در میدان رزم را حفظ کنند، بلکه ضامن بقای تاسیسات حیاتی برای کشور باشند که بعضا دهه ها عمر و دهه ها میلیارد دلار هزینه صرف ساخت آنها شده و نابودی آنها می تواند ضربات جبران ناپذیر بر پیکره ی ایران عزیز وارد آرد. به رغم پهنه ی وسیع جغرافیایی برخی از مهم ترین و استراتژیک ترین تاسیسات کشور در نقاط مرزی (جنوب) واقع هستند نه در "عمق استراتژیک" کشور، در واقع همیشه و در همه موارد داشتن پهنه ی جغرافیایی وسیع فراهم آورنده ی عمق استراتژیک لازم در همه سطوح نیست. حمله به این تاسیسات نه تنها نیاز به عملیات های پر ریسک عمقی ندارد، بلکه در مواردی مانند تاسیسات پارس جنوبی عدم رعایت اصول پدافند غیر عامل این تاسیسات را به شدت آسیب پذیر ساخته است.
      در مورد دسته دوم تهدیدات سامانه های پدافندی مورد نیاز است که بتواند در محدوده های ارتفاعی مختلف با اهداف بسیار پر سرعت درگیر شود. انواع سامانه های ضد بالستیک در این دسته بندی قرار می گیرند. کار در مورد ساخت این سامانه ها در دنیا از دهه 60 میلادی و ایام جنگ سرد شروع شده و تا به امروز ادامه یافته اند. آمریکا، اسرائیل و روسیه (شوروی سابق) سه قدرت نظامی هستند که بیشترین سرمایه گذاری ها را در این حوزه انجام داده اند که البته به لحاظ سطح فناوری و تعدد سامانه ها آمریکا با اختلاف زیاد از سایرین پیش است. در کشور ما نیز در سال های اخیر با تحویل گرفتن سامانه پدافندی اس-300 و نیز ساخت سامانه باور-372 توان بسیار محدودی در این حوزه پدافندی ایجاد شده که البته برای رویارویی در یک سناریوی جنگی مطلقا کافی نمی باشد و توجه و سرمایه بیشتری در این حوزه مورد نیاز است.
      اما همانند بخش آفندی که در مورد مفید و یا حتی ضروری بودن قدرت آتش اتمی مباحثی از سوی کارشناسان مطرح شده در بخش پدافندی نیز نظراتی از سوی تعدادی از کارشناسان نظامی مطرح شده است که درخور توجه است.
      در مورد تهدیدات دسته اول سابقه توسعه تسلیحات اتمی برای اجرای عملیات پدافندی در علیه اهدافی که می توان آنها را در این دسته قرارداد وجود دارد، از راکت های غیر هدایت شونده هوا به هوای اتمی، تا موشک های پدافندی دوربرد اتمی همچون سامانه اس-200 در نسخه اصلی (نسخه های صادراتی این سامانه فاقد کلاهک اتمی می باشند). نکته اما اینجاست که شکل و نحوه عملکرد تهدیدات جدید به گونه ای است که این راه حل ها را می توان کاملا منسوخ بر شمرد. حملات امروزه نه توسط اسکادران های انبوه و متراکم جنگنده ها و نه توسط فورمیشنی از بمب افکن های استراتژیک همچون بی-52 برای اجرای عملیات بمباران فرشی، صورت می گیرد. حملات دورایستای امروزی که عمدتا توسط موشک های کروز و هوا سرشی هواپایه صورت می گیرد هرچند به صورت انبوه صورت می گیرد اما عموما از مسیرهای متفاوت و در ارتفاع پست انجام می شود و حتی برخی از این تسلیحات همچون  JASSM  این قابلیت را دارند تا محدوده هدف را دور زده و از پشت سر به سمت آنها حمله ور شوند. پرواز در ارتفاع پست معضل دیگری ست که بکارگیری تسلیحات پدافندی با کلاهک اتمی را بسیار خسارت بار می کند. در مورد بکارگیری تسلیحات اتمی پدافندی در بردهای بسیار دور، برای مثال در سناریویی گروهی از بمب افکن های آمریکایی از پایگاه دیگوگارسیا برخاسته و در محدوده دریای عرب ده ها فروند موشک کروز AGM-158ER را روانه خاک ایران می کنند، در چنین سناریویی در میانه مسیر علاوه بر آنکه مساله مسیرهای پروازی غیر متراکم و متعدد وجود دارد، نکته دیگر آن است که به فرض به قدر کافی دور بردن برد پدافند به نحوی که به یک مبدا حمله به قدر کافی همگرا و متراکم برسیم، در اینجا درواقع شکل دیگری از سناریوی انکار هوا را مطرح کرده ایم، به شکلی که انهدام خود پایگاه دیگوگارسیا که مبدا خیزش بمب افکن های آمریکایی به سمت ایران است، عملی تر، به صرفه تر و با پیچیدگی های فنی و عملیاتی به مراتب کمتری همراه خواهد بود.
       
      ولی در مورد تهدیدات بالستیک و هایپر سونیک از آنجایی که سرعت و ارتفاع پروازی این دسته از تهدیدات عموما زیاد است و سرعت واکنش نسبت به آنها محدود، و نیز سر نسل های متاخر توان مانور دهی این تسلیحات افزایش قابل توجهی داشته، نابودی این تهدیدات نیازمند در اختیار داشتن سامانه های پدافندی با سرعت و دقت بسیار زیاد است به نحوی که بتوانند تخریب لازم را نسبت به هدف اعمال کنند.
       
       

       
       
      نسل اول این سامانه ها که در آمریکا و شوروی سابق توسعه یافتند به جهت ضعف در رسیدن به دقت لازم و توان اعمال تخریب مناسب از کلاهک های اتمی بهره می برند تا با شعاع نابودی[1] و قدرت زیاد از انهدام تهدید اطمینان حاصل کنند. به عنوان نمونه می توان از موشک های ضد بالستیک آمریکایی اسپارتان ویژه درگیری با هدف در ارتفاع بلند با کلاهک اتمی به قدرت 5 کیلوتن و موشک اسپرینت ویژه درگیری در ارتفاع کمتر با کلاهک اتمی با قدرت 1 کیلوتن نام برد که هر دو جزئی از سمانه ضد بالستیک سیف گارد بودند. در روسیه امروزی که میراث دار شوروی سابق است تحول عمده ای نسبت به حوزه جنگ سرد نسبت به تهدیدات بالستیک دوربرد رخ نداده و دفاع ضد بالستیک مسکو کماکان بر عهده سامانه های برجای مانده از دوره جنگ سرد است که عملکردی مشابه موشک اسپراینت دارند و از کلاهک اتمی بهره می برند. در مورد آمریکا اما این کشور با توسعه انبوهی از فناوری های جدید و گران قیمت از موشک های غول پیکر با کلاهک اتمی فاصله گرفته و به سمت استفاده از فناوری هایی چون برخورد مستقیم[2] و سرباره کشنده[3] پیش رفته و آنها را جهت بکار گیری در زمین و دریا و محدوده ارتفاع عملکردی مختلف توسعه داده است. لازم به ذکر است که این سامانه ها هنوز در برابر حملات انبوه در حد یک سناریوی آخر الزمانی خصوصا در مورد موشک های قاره پیما محدودیت هایی را در برابر خود دارند هرچند پیشرفت های عمده و چشم گیری خصوصا در دهه های اخیر رخ داده و توسعه و سرمایه گذاری های بیشتر در دست اقدام است. فناوری Hit to kill و نیز Kill vehicle در بین تمامی کشور های جهان تنها در اختیار آمریکا بوده و رژیم اسرائیل نیز با انتقال فناوری از آمریکا تنها به شکل محدودی از این سطح فناوری ها برخوردار است و دیگر کشورها از اروپای غربی گرفته تا روسیه و چین، چه به لحاظ سطح فناوری چه به لحاظ منابع مالی مورد نیاز برای حرکت در مسیر به دست آوردن چنین فناوری هایی با مشکل رو به رو هستند و فاصله بسیار زیادی با آمریکا در این حوزه دارند. با توجه به این موارد ساخت یک سامانه ضد بالستیک، خصوصا ضد قاره پیما که ابزار عمده اعمال قدرت اتمی دشمنان است که به جای آنکه درگیر فناوری های بسیار پیچیده و گران قیمت همچون Kill vehicle بشود، از کلاهک اتمی در محدوده چند کیلوتن بهره ببرد می تواند راه حلی معقول تر و در دسترس تر باشد.
       
       
      والحمدلله رب العالمین
        *در مورد شهید فخری زاده این عبارت مرتبا تکرار شد. 
      [1] Kill radius
      [2] Hit to kill
      [3] Kill vehicle
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.