ماهواره برهای نظامی ایران تاپیک جامع ماهواره برهای نظامی جمهوری اسلامی ایران

[M-ATF 4,314]

هم اکنون, HAMAD2012 گفت:

 

 

 درمورد این ماهواره  هم گمانه زنی زیاد هست   که احتمال استفاده از رانشگر گاز سرد  وجود داره تا به مدار بالاتر منتقل بشه وزن خود ماهواره گفته شده 50 کیلو هست  حالا چرا به مدار250 منتقل میشه معلوم نیست و چرا مستقیما مثل نور به مدار 450 منتقل نمیشه  البته  این گمانه زنی ها باتوجه به مطالبی  که از قبل گفته شده مطرح میشود  وهنوز هیچ چیز دقیقی وجود نداره

 

 

حتی اگه ذوالجناح ناهید رو مستقیما به ۴۵۰ کیلومتری بفرسته،  باز هم نیازی به ماهواره بری در حد قائم نیست و ماهواره بری مبتنی بر سجیل میتونه این‌وظیفه رو انجام بده. .

ویرایش شده در اردیبهشت 99 توسط M-ATF

[M-ATF 4,314]

هم اکنون, BISKIVIT گفت:

ورژن سوخت جامد

 

QASED 2 missile 3d model

 

مرحله ی اول و دوم ، موشک بالستیک سوخت جامد سجیل 2 در نظر گرفته شده  ..

 

 

ممنون از شما اگه تصویری از قاصد و طرح مبتنی بر سجیل کنار هم بگذارید جهت مقایسه مفید خواهد بود.

[karmania20152015 3,181]

توئیت تمسخرامیز فرمانده فضایی ارتش امریکا درباره ماهواره تصویربرداری نور  "Iran states it has imaging capabilities—actually, it’s a tumbling webcam in space; unlikely providing intel" باید دید سخن معروف  گاندی شامل ماجرا ماهواره های نظامی ایران خواهد شد یا خیر؟

مهاتما گاندی – ابتدا تو را نادیده می گیرند، بعد به تو می خندند، سپس با تو می جنگند، و در نهایت تو پیروز می شوی.

 

[sohrabirani 706]

درکنارتمام مسایل یه چیزی رو همه نادیده گرفتن یه پیام به طرف مقابل ایران میتونه با هزینه خیلی کم ودرزمانی کوتاه بخش بزرگی ازموشک های بالستیکش رو تبدیل به موشک قاره پیما کنه

[MR9 113,927]

12 hours قبل , HAMAD2012 گفت:

 همان طور که حدث میزدم این پرتاب  برای تست زیر سیستم ها بوده

 

 

بسم ا...

 

این را یکی از کاربران مهمان در میلیتاری ارسال کرده ، برای اطلاع دوستان به انجمن منتقلش کردم

 

 

 

[Ghalam 3,284]

هم اکنون, karmania20152015 گفت:

توئیت تمسخرامیز فرمانده فضایی ارتش امریکا درباره ماهواره تصویربرداری نور  "Iran states it has imaging capabilities—actually, it’s a tumbling webcam in space; unlikely providing intel" باید دید سخن معروف  گاندی شامل ماجرا ماهواره های نظامی ایران خواهد شد یا خیر؟

مهاتما گاندی – ابتدا تو را نادیده می گیرند، بعد به تو می خندند، سپس با تو می جنگند، و در نهایت تو پیروز می شوی.

 

 

اصولا مردم آمریکا و افکار عمومی آمریکا وقتی بفهمند که طرف مقابل می تونه خاکشون رو بزنه ، میزان عقلانیتشون بالاتر می ره . البته این میل به ضعیف کشی در میان تقریبا تمامی جوامع بشر وجود داره . این میل در  آمریکایی ها به خاطر 200 سال جنگ های ممتد و بدون آسیب به خاک اصلیشون ، خیلی خیلی تشدید شده .

[sasasasa 3,147]

مشکلی که در زمینه پرتاب ماهواره در ایران وجود داشته و به نظرم وجود دارد مشکل موتور است. ایران یک موتور سوخت مایع داشت که با اسکیل آپ یعنی حفظ طراحی ولی بزرگتر کردن ابعاد موتورهای بزرگتری ساخت و موشک به فضا پرتاب کرد. این کار تا حدی میتواند جواب دهد. مثلا سایپا با بزرگتر کردن ابعاد موتور پراید موتور تیبا را ساخت. حالا شاید بشود با بزرگتر کردن ان موتوری برای پژو هم ساخت ولی دیگر نمی توان از همین طرح برای لندکروزر یا کامیون استفاده کرد. 

در ایران نیز همین داستان اتفاق افتاد. موتور سوخت مایع موجود را تا حد ممکن بزرگتر کردند. سپس به سمت افزایش مراحل و اضافه کردن مراحل سوخت جامد روی اوردند. ولی این هم تا حدی جواب میدهد. اگر ایران بخواهد زمانی ماهواره های بزرگتر را به ارتفاعاتی مانند 1000 یا 3000 کیلومتر پرتاب کند نیاز به طراحی یک موتور بزرگ از پایه است که ظاهرا بسیار هزینه بر و نیاز به دانش و چند سال زمان دارد. نکته اینکه بسیاری از کشورها برای ساخت ماهواره بر موتور از کشورهای دیگر میخرند. مثلا کره جنوبی از روسیه موتور میخرد.

موتور سلمان گفته میشود شبیه موتور موشک استاندارد 3 است که بزرگتر شده. فکر نمی کنم این تایپ موتور خیلی قابل افزایش سایز باشد. بیشتر به درد موشگ ضد ماهواره و موشک بالستیک میخورد. 

البته به نظر من ساخت موشک ضد ماهواره شاید از ساخت موشک ماهواره بر هم استراتژیک تر باشد. اگر کسی با امریکا درگیر شود و بتواند ماهواره های جاسوسی ان را بزند به نظر من چیزی حدود 40 درصد از توان تهاجمی انرا گرفته. زیرا امریکا با اطلاعات ماهواره ای همان ابتدا به تمام پدافندها و رادارهای کشور مورد نظر حمله میکند. و سعی میکند فضای ان کشور را اشغال کند. اگر ماهواره های امریکا  زده شوند و پدافندها هم متحرک باشند( که مال ما متحرک است) عملا سرکوب پدافند برای امریکا بسیار مشکل میشود. 

بنابراین به نظر من ساخت موشک ضد ماهواره برای ما مهمتر از ماهواره بر است. چون اگر ماهواره جاسوسی هم داشته باشیم احتمال زدن ان توسط امریکا زیاد است.

[MR9 113,927]

 

مقدمه : این متن ( بخش نخست و دوم ) صرفا" نظر نویسنده آن است  والزاما" منعکس کننده سیاستهای انجمن میلیتاری نخواهد بود

 

 

آیا جاه طلبی فضایی جدید ایران ، نگرانی جدیدی بوجود آورده  ؟!!!!!

 

بخش نخست

 

 

قاصد / نور ..... طراحی دیجیتال پچ از @BISKIVIT

 

 

در 22 آوریل 2020 ، جمهوری اسلامی ایران  با موفقیت ، نخستین ماهواره  نظامی خود با شناسه "نور " را با استفاده از  پیکربندی جدید فضایی خود "قاصد " ( Qased Space Launch Vehicle) به فضا پرتاب نمود . با شلیک "قاصد" ، ایران درواقع از برنامه فضایی موازی خود که توسط نیروی هوا-فضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دنبال میشود ، رونمایی نمود . این در حالی است که نگرانی ها در خصوص پرتابهای فضایی گذشته ایران که بنا به برخی تحلیل ها بعنوان پوششی برای توسعه فناوری موشکهای بالستیک قاره پیما ( ICBM) صورت می گرفت ، کمتر مورد توجه قرار داشت. بااین وجود ، نشانه های بسیار جدی مورد رصد قرار گرفته ،  نشان می دهد که مسیر جدید نیروی هوا-فضای سپاه  ، در واقع نشان دهنده راهبرد ایران برای نیل به ایجاد یک بسترکامل برای بومی سازی فناوری تولید و شلیک موشکهای بالستیک برد بلند است .

 

برنامه موازی فضایی سپاه پاسداران :

نخستین نشانه مهم در متفاوت بودن شلیک "قاصد" در مقایسه  با پرتابهای قبلی ایران ، مرجع آماده سازی و پرتاب این پیکربندی جدید است . در حالی که به صورت متعارف ، پرتابهای ماهواره های بومی توسط سازمان فضایی ( آژانس فضایی ) ایران با مشارکت وزارت دفاع  این کشور انجام میشد ، اما بر خلاف رویه معمول ، شلیک قاصد توسط نیروی هوا-فضای سپاه پاسداران صورت پذیرفت  ، در حالی که این مساله ، حتی در انتخاب  موقعیت پرتاب نیز تاثیر نهاد . بدین معنی که قاصد نخستین حامل فضایی ایران است که  به جای شلیک از مرکز پرتاب امام خمینی (ره) ، از مرکز تست موشکی سپاه در شاهرود به فضا پرتاب گردید . با این وصف ، نقش سپاه در این برنامه ، تنها به این مساله محدود نشده است . به اعتقاد برخی ناظران نظامی ، هر دو پیشرانه  مرحله دوم قاصد وهمچنین پیشرانه ماهواره "نور" توسط بخش موشکی سپاه   و خارج از ساختارهای شناخته شده صنعت موشکی ایران  توسعه یافته و تولید شده است .

 

 

 

پیشرانه سوخت جامد سلمان ، یکی از جنبه های محرمانه برنامه موشکی /فضایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

 

این مساله بخوبی نشاندهنده آن است  که شلیک اخیر قاصد ، تنها یک قدرت نمایی ساده از سوی سپاه بشمار نمی رود ، بلکه شاید پرده های محرمانگی را از برنامه تمام عیار فضایی کنار زده شده و آن را در معرض دید قرار داده است . این تحلیل شاید از  گفته های فرمانده نیروی هوا- فضای سپاه  " سردار امیر علی حاجی زاده " نشات می گیرد که  در جریان یک سخنرانی چنین بیان نمود :

"برنامه فضایی ایران ، سالها به دور از جنجال در حال توسعه و پیشرفت بود و براساس آنچه که در این نیرو بصورت یک استاندارد درآمده ، تنها  پس از  یک تست ، رونمایی گردید . این درحالی است که  فرمانده نیروی فضایی سپاه !!!!!!! ( جعفرآبادی ) در سخنانی اظهار داشته بود که برنامه فضایی سپاه  یک  "پروژه فوق العاده "  شامل SLV ها ، ماهواره ها و ایستگاه های زمینی مربوط به آن است .

 

در واقع ، بررسی منابع باز ( OPERN- SOURCE) نشان میدهد که سپاه پاسداران از نیمه دوم دهه نخست قرن بیست ویکم  ( 2005) به شکل موازی با برنامه فضایی رسمی ایران ، تلاشهای گسترده ای را برای توسعه  فناوری طراحی  و تولید حامل های فضایی برنامه ریزی نموده و به شکل خاص ، این برنامه بر روی  کاربرد پیشرانهای سوخت جامد متمرکز شده است . 

 

 

 

تصویر ماهواره ای از حادثه پادگان ملارد

راز سر به مُهری که هنوز ابعاد ناشناخته زیادی از آن بحالت طبقه بندی شده وجود دارد

 

این هدف گذاری ، آنچنان برای فرماندهان ارشد سپاه از اهمیت خاصی برخوردار بود که حتی انفجار (مشکوک )  یک مرکز تست ( پادگان ملارد ) موجبات کشته شدن ( شهادت . م )  رهبر اصلی برنامه موشکی سپاه ( سردار شهید حسن تهرانی مقدم ) را فراهم آورد ، توسعه برنامه متوقف نشد و رونمایی های اخیر صورت گرفته ، شامل نمایش پیشرانه سلمان و شلیک قاصد و تستهای مکرر در مرکز تحقیقاتی شاهرود ، اثبات می کند که  طراحی های از پیش برنامه ریزی شده با قدرت ادامه پیدا کرده است .

 

پیشرفتهای جدید در فناوری پیشرانه سوخت جامد :

 

نقش اول شلیک جدید ایران ، حامل فضایی " قاصد" است که می توان آن را یک موشک سه مرحله ای دانست که مرحله نخست آن را موشک  سوخت مایع "قدر"  ، یک بدنه مجهز به  پیشرانه سلمان بعنوان نیرو دهنده مرحله دوم  و یک پیشرانه ناشناخته  برای مرحله سوم آن  دانست .

از یک نظر ، در انتخاب موشک "قدر" بعنوان مرحله نخست موشک قاصد ، نشانه های تازه ای دیده میشود که در نمونه های قبلی دیده نشد ،بدین  معنی که سپاه  یک نسخه بهبود یافته از موشک شهاب -3 که در سیستم نامگذاری ایران ، با شناسه " قدر" شناخته میشود را بکار گرفته  که در واقع ، سلاح سازمانی استاندارد سوخت مایع نیروی موشکی ایران بشمارمی رود و در گذشته بعنوان مبنایی برای توسعه ماهواره بر "سفیر" نیز مورد استفاده قرار گرفته است .

 

 

سایت مرکز تست موشکی شاهرود

 

اما نوآوری واقعی حامل فضایی قاصد را می توان در مرحله دوم آن جستجو نمود که به پیشرانه سوخت جامد سلمان مجهز شده است . این پیشرانه که برای نخستین بار در فوریه سال جاری ( 2020 ) رونمایی گردید ، مجموعه ای از فناوری های بسیار پیشرفته ای ، از جمله  یک خروجی (نازل) چرخشی برای کنترل پرواز موشک و پوشش فیبرکربن سبک را در خود جای داده بود . با این وجود ، سلمان با توجه به ابعادکوچک  و بطور طبیعی ، کارایی محدود خود ، صرفا" بعنوان نیروی رانشی مرحله دوم  در نظر گرفته شده بود ،اما بر خلاف  ابعاد و کارایی ادعای اش ، در حقیقت ، یک نوع نمایش فناوری های تک ایرانی برای موشک های بالستیک برد و بخصوص قاره پیما ( ICBM) بشمارمی رود ، ضمن اینکه ، شواهدی وجود دارد که نشان میدهد ، ایران در گذشته و در پنهان سازی ماهرانه ای ، موفق شده تا پیشرفتهای خود را در حوزه فناوری پیشران های سوخت جامد ، به مراحل قابل ملاحضه ای ارتقاء دهد .

 

 

    

 

خانواده سیمرغ  و قاصد

 

 

در همین راستا ، فرمانده نیروی هوا- فضای سپاه  مدعی است که استفاده از بدنه موشک سوخت مایع قدر بعنوان مرحله نخست حامل فضایی قاصد ، تنها یک راه حل موقت و ارزان  قیمت برای تست پیشرانه سلمان بوده و در شلیکهای بعدی ، برای مرحله نخست نیز از پیشرانه های سوخت جامد بکار خواهد رفت . اهمیت گفته های فرمانده سپاه در این نکته نهفته بود که وی تاکید مینمود  ، سپاه برای انتقال ماهواره های بزرگتر در مدارهای بالاتر ، در حال تعریف حامل قدرتمندتر است . از سویی دیگر ، تجزیه وتحلیل موقعیت جغرافیایی سایت شاهرود نشان میدهد که ایران چندین سال است که پیشرانه های با ابعاد بزرگتر را مورد آزمایش قرار داده است .

 

https://www.aparat.com/v/e0ZfB

 

بدین سبب می توان گفت که استفاده از فناوری پیشرانه سوخت جامد ، یک انحراف بزرگ وقابل تامل از برنامه فضایی متعارف ایران است که در گذشته به فناوری های سوخت مایع قدیمی ، اتکاء بسیار زیادی داشت .این فناوری منسوخ شده ، آنچنان برای تحلیلگران آمریکایی اهمیت داشت که بخش عمده ای از آنها براین اعتقاد قرار داشتند که مجموعه برنامه فضایی ایران ، در واقع پوششی برای توسعه فناوری موشکهای بالستیک بشمارمی رود .

 

این درحالی است که  بزرگترین حامل فضایی فعلی ایران ( سیمرغ) ، در تئوری ، میتواند بعنوان یک بستر تحقیقاتی کامل برای تبدیل شدن به یک سامانه تسلیحاتی بسیار بزرگ  مورد استفاده قرار گیرد . به همین دلیل ، برخی ناظران براین باورند که  حامل فضایی قاصد ، بدلیل وجود عملکردهای مشخص  ، برای استفاده بعنوان یک ICBM از محدودیتهای مشخصی برخوردار است . اما درصورتی که اراده تبدیل آن به یک موشک بالستیک  ایجاد شود ، برد مرگبار سامانه های تسلیحاتی موشکی ایران ، از محدوده 2000 کیلومتری فعلی ، فراتر خواهد رفت  واین بدان معناست که ایران ، قدم نخست برای حرکت بسوی ایجاد قابلیتهای بومی بالستیک  قاره پیما را محکم برداشته است ، هر چند روند پیشرفت این برنامه احتمالی ،بستگی زیادی به  سرعت حرکت برای دستیابی به پیشرانه هایی با قطر بزرگتر و همچنین تمایل رهبران ارشد ایران خواهد داشت .

 

پی نوشت : 

1- ادامه دارد .............

2- منابع در انتهای مطلب معرفی خواهد شد ...

3- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به  ذکر دقیق  منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 

 

برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران  ( MILITARY.IR) 

 

                                                                                                                       مترجم : MR9

[HAMAD2012 1,188]

هم اکنون, MR9 گفت:

یک پیشرانه ناشناخته  برای مرحله سوم

 

 

 اینهم یک نکته جالب دیگر  که کسی به اون توجه نکرده بود  باتوجه به گفته سردار حاجی زاده  مرحله سوم هم سوخت جامد بوده   

[alala 28,614]

3 hours قبل , karmania20152015 گفت:

توئیت تمسخرامیز فرمانده فضایی ارتش امریکا درباره ماهواره تصویربرداری نور  "Iran states it has imaging capabilities—actually, it’s a tumbling webcam in space; unlikely providing intel" باید دید سخن معروف  گاندی شامل ماجرا ماهواره های نظامی ایران خواهد شد یا خیر؟

مهاتما گاندی – ابتدا تو را نادیده می گیرند، بعد به تو می خندند، سپس با تو می جنگند، و در نهایت تو پیروز می شوی.

 

 

تقریبا واضح هست و مشخصا توسط خود فرمانده نیرو هم اشاره شده هدف این شلیک تست مواردی از جمله پیشران سلمان در محیط خلا بوده. حالا در این میان یک ماهواره هم در مدار قرار گرفته برای اطمینان از مراحل دوم و سوم ماهواره بر بوده. چه یک وبکم چه یک ماهواره کاربردی تفاوتی برای ما نمیکنه فعلا. برای ساخت ماهواره وقت زیاد هست، پیشران تثبیت بشه به اندازه کافی قدر وجود داره! که منظومه ای از ماهواره های کاربردی کوچک حتی تو همین مدار قرار بدیم، زیاد نگران نباید باشه فرمانده فضایی آمریکا.

 

این هم یک خبر که امروز منتشر شد و مرتبط با برنامه فضایی:

نقل قول

حسین صمیمی رئیس پژوهشگاه فضایی ایران گفت: نمونه‌های مهندسی تراسترهای تک‌پیشرانه و دوپیشرانه در پژوهشکده سامانه‌های حمل‌ونقل فضایی پژوهشگاه فضایی ایران ساخته شده و آزمون‌های عملکردی را به خوبی پشت سر گذاشته‌اند.

وی توضیح داد: سامانه‌های فضایی مانند ماهواره‌ها، سفینه‌ها و ماه‌نشین‌ها برای حرکت در فضا و کنترل موقعیت خود از موتورهای ویژه‌ای استفاده می‌کنند. در کاربردهای فضایی به این نوع از موتورها، تراستر اطلاق می‌شود. ویژگی‌هایی همچون گستردگی محدوده نیروی رانش تولیدی، امکان روشن و خاموش کردن به ‌دفعات، کنترل‌پذیری مناسب و همچنین سابقه طولانی استفاده‌ موفقیت‌آمیز از آن‌ها در دنیا، باعث شده است که این سامانه‌های کم پیشران به‌عنوان پرکاربردترین تراسترها در انواع مأموریت‌های فضایی به کار برده شوند.

صمیمی گفت: با توسعه فناوری تراسترهای تک‌پیشرانه و دوپیشرانه، امکان تعریف مأموریت‌های گسترده و متنوعی برای محموله‌های فضایی و ماهواره‌های بومی آتی فراهم شده است.

 

[Navard 7,043]

همیشه در بحث ها گفته شد که ماهواره بر قاصد با تغییراتی میتونه یک موشک قاره پیما بشود. و یا با اتصال پیشران سلمان به باقی موشک های موجود من جمله خرمشهر و سجیل میتوانیم به برد بسیار زیاد دست پیدا کنیم. اما مطلبی که تا حالا به آن پرداخته نشده این است که ما در بهترین حالت با این تکنولوژی به چه بردی دست پیدا میکنیم!؟ و برای رسیدن به خاک آمریکا موشک هایمان چه بردی را باید طی کنند؟!

فاصله مستقیم تهران تا چند شهر مهم کشورهای غربی و هم پیمان آمریکا:

 

۱-فاصله هوایی تهران تا رم ۳۴۲۴ کیلومتر است.

 

۲-فاصله هوایی تهران تا برلین  ۳۵۱۳ کیلومتر است.

 

۳-فاصله هوایی تهران تا پاریس حدود 4221 کیلومتر است.

۴-فاصله هوایی تهران تا ملبورن  استرالیا حدود 12600 کیلومتر است.

 

۵- فاصله هوایی ایران تا توکیو ژاپن حدود ۷۵۰۰کیلومتر است.

 

۶-فاصله هوایی  تهران تا نیویورک 9,879 کیلومتر است.

 

۷- فاصله تهران تا یکی از غربی ترین نقاط آمریکا یعنی شهر  لس آنجلس برابر با ۱۲۱۸۹کیلومتر است. 

۸-فاصله هوایی ایران تا شهر تورنتو کانادا 9881 کیلومتر است.

پ ن: اگر اشتباهی میبینید ذکر کنید.

 

ویرایش شده در اردیبهشت 99 توسط Navard

[alala 28,614]

یکی از دوستان به این نکته اشاره کردند و درسته شاید کمی ایده ذهنی به نظر برسه ولی میشه روش لااقل به عنوان یک طوفان فکری بحث کرد:

 

اگر پرتابه ای شبه ماهواره در همین مدار 400 کیلومتری که گویا با کمی دقت عمرش را تا سه سال هم میشه افزایش داد قرار بگیره که مجهز به چند تراستر پرقدرت باشه، از اونجا که تقریبا با سرعت ثابت و مدار قابل پیش بینی روبرو هستیم آیا ازش میشه به عنوان یک سلاح استفاده کرد؟  چالش هایی وجود داره به نظر:

 

1. محاسباتی که دقیق بتونه تخمین بزنه چه زمانی و با چه قدرتی و چه جهتی اگر تراستر ها فعال بشند در جهت معکوس امکان این وجود داره که مدارگرد از مدار خودش خارج بشه و به سمت زمین سقوط کنه و دقیقا به نقطه مدنظر یا حوالیش برخورد کنه. ( در صورت تصمیم )

2. امکان ارتباط با پرتابه زمانیکه مایلها از فضای کشور خودی دور هست و بر فضای کشور هدف داره پرواز مکینه ( البته محاسبات قدم اول اگر دقیق باشه میشه در حافظه ذخیره بشه در موعد عبور از فضای آسمان خودی و با تاخیر زمانی در مکان مناسب از مدار فعال بشه یا روش های مشابه )

3. امکان هدایت در بعد از عبور از جو پرتابه

4. وزن چنین پرتابه ای با تراسترها و البته سر جنگی و محافظ برای سقوط در جو ( فرض هست تنها برای دسترسی و تهدید کشور دشمن و با حداقل خسارات و سر جنگی مرسوم تنها تواناییش قراره مورد بررسی قرار بگیره )

و ...

 

میدونیم روسها با پرتابه های فراصوت و بالستیک جدید در تئوری تقریبا شبیه چنین چیزی را مدنظر دارند البته با مشخصات و رفتار کاملا متفاوت ولی خب میشه بهش فکر کرد ویا بسطش داد به شیوه های ابتکاری جنگ نامتقارن

ویرایش شده در اردیبهشت 99 توسط alala

[Navard 7,043]

هم اکنون, Ghalam گفت:

ببخشید ولی شما چرا اینجوری حساب می کنید آیا کروی بودن کره ی زمین رو حساب کردید .

 

این مسافت نزدیک ترین مسافت مستقیم و هوایی برای ایر لاین هاست. نه یک موشک بالستیک و البته بقول شما رسیدن به این اهداف شاید راحت تر از چیزی باشه که به نظر میرسید. ولی با توجه به برد موشک هایی مثل توپول  و ترایدنت و امثالهم ما نهایتا همچین مسافت  مستقیمی رو باید طی کنیم. باز از دوستان میخوام برد پیشنهادی برای موشک مورد نیاز برای هدف قرار دادن خاک امریکا رو بنویسند و البته برد موشک هایی با پیشران سلمان مثل قاصد اگر قاره پیما بشن رو پیشبینی کنند.

ویرایش شده در اردیبهشت 99 توسط Navard

[mehdipersian 23,507]

آنالیز پرتاب نور توسط ماهواره بر قاصد توسط اسکات منلی:

https://m.youtube.com/watch?v=SPTz7Ig9RQE

[MR9 113,927]

مقدمه : این متن ( بخش نخست و دوم ) صرفا" نظر نویسنده آن است  والزاما" منعکس کننده سیاستهای انجمن میلیتاری نخواهد بود

 

 

آیا جاه طلبی فضایی جدید ایران ، نگرانی جدیدی بوجود آورده  ؟!!!!!

 

بخش دوم و پایانی

 

پرتاب ماهواره به فضای خارج از جو :

 

دومین غافلگیری و یابعبارت بهتر ، تغییر مهم در این رویداد ، در مقایسه  با روند های گذشته ، شکل پرتاب قاصد محسوب میشود . در واقع ، ماهواره های قبلی ایرانی ، از زیرساختهای ثابت در حالی که  فراهم سازی مقدمات اولیه ، بصورت آشکار و انتشار اخبار و همچنین نشت اطلاعات در منابع غربی ، به فضا پرتاب می شدند ، اما در یک چرخش آشکار ، قاصد از یک پرتابگر متحرک  که شباهت بسیاری به پرتابگرهای موشکهای بالستیک ایرانی داشت ، شلیک گردید و در کمال تعجب ، هیچگونه هشداری از سوی مقامات ایرانی و یا حتی غربی ، در این خصوص ارائه نشد .

 

 

  

 

 

این شکل پرتاب که به اصطلاح ، شلیک چریکی (guerilla launch) نامیده میشود ، تقلیدی خاص از عملیاتهای موشکی بالستیکی  محسوب میشود ، بخصوص اینکه بدانیم ، نحوه شلیک های قبلی برای حاملهای سفیر و سیمرغ در ایران ، اصولا بدلیل نیاز به آماده سازی های اولیه  ، چندان برای کاربردهای غافلگیرانه نظامی مناسب به نظر نمی رسند . درواقع امر ، مقامات ایرانی ، قابلیت تحرک این سامانه و وجود پتانسیل شلیک در هر زمان و مکانی را در شمار افتخارات خود ثبت کرده اند  و این بخوبی نشان میدهد که  modus operandi ( یک عبارت لاتین به معنای  حالت عملکرد . م ) که برای پرتاب انتخاب شده ، یک سیگنال عمدی به مخاطب بوده باشد .

 

 بدین ترتیب ، با توجه به اینکه مرحله نخست این موشک ، با موشکهای عملیاتی بالستیک ایرانی ، یکسان بوده ومرحله دوم آن نیز یک موشک  سوخت جامد است ، طراحی و تولید یک سامانه موشکی بالستیکی بر مبنای پیکربندی قاصد ، می تواند به شکل قابل ملاحضه ای سطح تحرک و زمان آماده سازی خانواده موشکهای ایرانی را با یک تحول غیر قابل باور روبرو نماید .

 

 

   

 

چشم انداز استراتژیک  :

با توجه به مواردی که در سطور پیشین بدان پرداخته شد و همچنین  مراجعه داده های ثبت شده مربوط به قبل از حادثه 2011 ،  انچه که  مجموعه داده های بدست آمده ، نشان میدهد ، این است  که برنامه فضایی ایران به رهبری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ، منطق بسیار متفاوتی را با برنامه فضایی غیر نظامی ایران ، دنبال می کند . در حالی که برنامه فضایی غیر نظامی ایران ، از تبدیل موشکهای بالستیک آغاز و ادامه پیدا نموده است ، اما  هدف گذاری نیروی هوا-فضای سپاه  ، توسعه  حامل های بسیار جدید برای ایجاد یک پوشش عقلانی  به منظور تولید موشکهای برد بلند بوده و شلیک قاصد ، کم و بیش با هدف ارسال سیگنالی ظریف و ابتدایی ، به مخاطبهای خاص بوده است  .

 

 

 

با درنظر گرفتن قدرت سیاسی و مالی سپاه در داخل ، میتوان انتظار داشت که این برنامه درمقایسه با پسرعموهای غیر نظامی خود ، تحت نظارت کمتر دولت ایران ( قوه مجریه ) قرار گیرد ، هر چند جدا کردن  این رویداد از بستر سیاسی جدید در حال شکل گیری ایران ، غیر قابل تفکیک است . با عقب نشینی ایالات متحده از توافق هسته ای وهمچنین در پیش گفتن فشار حداکثری از سوی این کشور بر علیه ایران  ، انگیزه دولت فعلی ایران را در ایجاد محدودیت در توسعه موشکی را بشدت کاهش داده  و این ، بخش بشدت ضد آمریکایی حاکمیت ایران را تشویق میکند تا بیش از گذشته ، برنامه شبیه به این را در دستور کار خود قرار دهند .

 

به شکل خلاصه ، برخی ناظران براین اعتقادند که جمهوری اسلامی ایران در صحنه بین المللی ، چیزی برای از دست دادن ندارد ، تشدید گستره برنامه موشکی و ادامه برنامه توسعه  حامل های فضایی بواسطه اجرای تستهای مکرر ،فرصتی نادر را برای این کشور فراهم می آورد تا فشارهای روز افزون ایالات متحده را تا حدودی خنثی نموده  و اهرم سیاسی قدرتمندی را برای خود فراهم آورد . بدین ترتیب ، در حالی که ایران در تئوری میتواند خود را از محدوده برد تحمیل شده 2000 کیلومتری ، به مانند آنچه که کره شمالی در سال 2017 به اجرا گذاشت ، برهاند ، اما ظاهرا"  این امر در حال حاضر بسیار بعید به نظر می رسد .

 

 

آنچه که  به نظر میرسد ، محتمل تر باشد ، این است که ایران ، همچنان  مسیر فعلی را در قالب توسعه حاملهای فضایی ادامه داده و به شکل گام به گام ، این روند را تشدید خواهد نمود تا منافع امنیتی این کشور که در حال حاضر بر توسعه موشکهای بالستیک استوار گشته است ،  در طول زمان بدست آید . در حقیقت ، براساس آنچه که در فضای تفکر سیاستمداران ونظامیان  ایرانی قابل مشاهده است ، به نظر می رسد که برنامه فضایی سپاه  به تقریب ، به مانند  برنامه  هسته ای این کشور ، دچار تحول گردد ، که درآن ، پیشرفتهای فنی ، بعنوان اهرمی برای به حداکثر رساندن منافع امنیتی این کشور ، مورد استفاده قرار گیرد .

 

 

بنابراین ، تازمانی که  فرصت برای اقدام وجود داشته باشد ، استراتژیستهای غربی ، نمی بایست ، سرمایه ها ی ارزشمند  سیاسی را بر روی برنامه فضایی غیر نظامی ایران و مطالبات غیرواقعی و غیر قابل تحقق نظیر متوقف نمودن تستها یا اعمال رژیم کنترل فناوری موشکی (MTCR) هزینه نمایند .

در عوض، تمامی تلاشهای غرب می بایست برروی دستیابی به یک تفاهم غیررسمی یا رسمی که برد موشکهای ایران را در همان محدوده 2000 کیلومتر نگاه داشته ومضاف براین ، دسترسی ایران را در توسعه فناوری سوخت موشکی برای کاربردهای نظامی محدود نماید ، متمرکز نمایند .اما در حال حاضر ،برنامه فضایی پیشرفته سپاه  و روابط بشدت تیره میان جمهوری اسلامی ایران وایالات متحده  ، نیل به چنین توافق محدودی را به یک هدف دوردست تبدیل نموده است .

 

پی نوشت :

 

1- منبع

2- تصاویر از آرشیو میلیتاری

- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به  ذکر دقیق  منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 

 

برگردان به پارسی ، اختصاصی برای بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران  ( MILITARY.IR) 

 

                                                                                                                       مترجم : MR9