امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

پریدن به سوی هدف با موج رسانه ای

 

موج خبری وقتی ایجاد می شود تمرکز ها گرفته می شود و مجاز جای حقیقت را می گیرد. درک حقیقت کاری سخت است در این شرایط و معمولا استیصال روانی است که کل شرایط را به دست می گیرد. 

hqdefault~0.jpg

پیشتر درمورد استیصال روانی در مقاله هجمه رسانه ای بحث شد.

ولی میوه چینی از این استیصال روانی است که هدف نهایی این هجمه رسانه ای هست. وقتی تمرکز روانی خود را از دست می دهیم، قدرت تشخیص و عمل ما به شدت افت می کند و از حالت تهاجمی به فاز دفاعی می رویم و دشمن به راحتی می تواند به عملیات فیزیکی خود بپردازد. 

cvz1puw3ukda.png

در سه مقاله مراحل و راهکار غلبه بر این استیصال بیان شد :

اول: تحلیل زبان شناسی از صحبت های احساسی
دوم: تفکیک لایه های دردها و احساسات و تفکیک ریشه های هر مشکل

سوم: ارائه راه حل برای عدم تکرار در چنین شرایطی

 

اما بحث درک هدف مهاجم و حرکت از فاز دفاعی به فاز تهاجمی موضوعی هست که بسیار به خلاقیت و شرایط محیطی بستگی دارد. 

در نتیجه یک هجمه رسانه ای را به عنوان مثال ذکر می کنم 

 

newsjacking_orig.png

 

مراکش هم با اسرائیل صلح کرد

همه تسلیم شده اند و دارند با اسرائیل صلح می کنند و ایران و کسانی که صلح نمی کنند تنها و طرد شده هستند. 

واقعیت چه هست؟

آیا ایران تنها مانده است؟ 

این خبر واقعیت است یا موج رسانه ای؟ 

پشت این موج رسانه ای چه پنهان هست؟

 

 

باید به عقب برگردیم 

یک دهه پیش 

پاکستان می خواست با اسرائیل صلح کند که ناگاه فعالیت های دیپلماتیک و مقاومت در ایران و مقاومت باعث شد پاکستان با اعلام رسمی از این قضیه برائت کند و طرح در همان نطفه خفه شود. 

13971124105336668166391010.jpg

یک دهه بعد: 

 

حاج قاسم ترور شد ناگاه جو هیجانی همه را فراگرفت ولی کمتر کسی از خود پرسید ترور این شهید شروع چه بازی از طرف آمریکا و اسرائیل خواهد بود ؟ 

ولی امروز می توان گفت که ترور شهید سلیمانی اولین گام برای اجرای یک پازل بزرگ برای موفقیت طرح معامله قرن توسط جرالد کوشنر داماد اسرائیلی ترامپ بود. 

شهید سلیمانی بزرگترین سد در مقابل این طرح بود و باید حذف می شد تا این طرح شانس بقا پیدا کند. 

شبیه ترور احمد شاه مسعود در افغانستان پیش از حملات یازده سپتامبر و حمله و اشغال افغانستان

ترور انجام شد و اسمش را گذاشتند ترور قرن ( فقط یادشان رفت که خون شهید برکت دارد)

4380948.jpg

 

 

همه درگیر داستان پاسخ ایران و هواپیمای اکراینی بودیم که جلسه ای برای معامله قرن انجام شد و ترامپ در کنار نتانیاهو از آن پرده برداری کردند. اما در زمینه کوشنر بود. 

download~5.jpg

ولی به قول رهبر انقلاب این طرح در شکم مادر مرده بود. با وجود شرکت نمایندگان بسیاری از کشورهای عرب در کنفرانس منامه، رهبران تشکیلات خودگردان و حماس این نشست را بایکوت کردند.عدم حمایت فلسطینی ها و اتحاد نیروهای مقاومت چه در غره و چه در کرانه باختری نشان داد که این طرح شانسی برای به سرانجام رسیدن ندارد. این قضیه به قدری برای داماد بی صبر ترامپ سخت بود که به شدت و با عصبانیت از فلسطینی ها انتقاد کرد:

نقل قول

کوشنر:

فلسطینی‌ها احمق هستند چون قبل از مطالعه طرح ترامپ فورا آن را رد کردند و فکر می‌کنند این طرح خوب نیست.

فلسطینی‌ها احتمالا لازم دارند کمی دوش آب سرد بگیرند تا بهتر این طرح را بخوانند و هضم کنند."

 

 

اما آنها متوقف نشدند و برگی را رو کردند که تا سالها مقامات عرب از انجام آن پرهیز می کردند

اینبار اما کوشنر و نتانیاهو می خواستند که کار را تمام کنند و دیگران را در عمل انجام شده قرار دهند. 

حضور نتانیاهو در عمان آغاز این طرح بود و با طرح صلح امارات با اسرائیل ادامه یافت و در اوج به در واشنگتن ازتفاهم مشترک بحرین، امارات با اسرائیل رونمایی شد. 

 

_114389979_gettyimages-1228529873-594x594.jpg 

 

این طرح با ملاقات محرمانه نتانیاهو در ریاض و ورود کشورهایی چون مراکش، سودان و ... در حال تکمیل شدن است. 

موج رسانه ای این طرح اینگونه بیان می شود. "همه تسلیم شده اند و دارند با اسرائیل صلح می کنند و ایران و کسانی که صلح نمی کنند تنها و طرد شده هستند. "

 

نکته جالب ماجرا این جاست که اکثر کارشناسان بین الملل با صراحت می گویند تمامی کشورهایی برای صلح با اسرائیل توافق کرده اند همگی با اسرائیل مناسبات و مراودات پنهان داشته اند و علت رو کردن این مناسبات امروز باید را باید پرسید؟ 

مهمتر از هر نکته ای کشور مراکش است که به عنوان میانجیگر صلح کمپ دیوید شناخته می شود و سران وقت اسرائیل بعد از صلح برای تشکر به مراکش رفتند. 

 

 

سوال مهم : چرا بصورت دومینو وار کشورهای عربی مناسبات خود با اسرائیل را علنی می کنند؟ 

جواب : فشار ترامپ و نتانیاهو (کوشنر) برای ثبت این اتفاق به عنوان دیپلماسی خودشان و قراردادن دیگر کشور ها در عمل انجام شده

 

سوال مهم 2: این رونمایی و موج رسانه ای چه تاثیر مثبتی برای اسرائیل دارد؟ 

جواب اول: احیای معامله قرن و رسیدن به هدف فیزیکی آن

جواب دوم: انجام فیزیکی معامله قرن و رسمیت بخشیدن به اشغال فلسطین و جولان

جواب سوم: هدف ناامید کردن مقاومت و کشاندن کشورهای خنثی به این صلح 

جواب چهارم: این موج رسانه ای برای کسب اهدافی بود که صهیونیست ها در طی 40 سال موفق به آن نشدند و علارغم همه قدرت نمایی ها و آدم کشی ها مجبور به عقب نشینی از لبنان، شکست در سال 2006، شکست جنگ با غزه، شکست طرح صلح با پاکستان، شکست تجزیه و فروپاشی سوریه و ... شدند. 

Trump_Peace_Plan_28cropped29.jpg

سوال مهم 3 : آیا نکته مثبتی برای مقاومت وجود دارد؟ 

جواب: بله ، شکستن نفاق

در جنگ 33 روزه کشورهای عربی داعیه دفاع از مردم لبنان را داشتند ولی بعدها منتشر شد که بخشی از بودجه و تحریکات جنگ توسط انها انجام شد

این اتفاق نفاق بسیاری از کشورهای عربی را از بین برده و برای افکار عمومی متحدان واقعی آرمان فلسطین را مشخص کرده است. 

در مستند در میانه آتش سردار سلیمانی نقل قولی از اولمرت کرد که بسیار مهم بود که "برای اولین بار در جنگ علیه یک سازمان عربی، اغلب کشورهای عربی حمایت کردند"


3619043.jpg

 

  مقاومت پاکستان در برابر فشار امارات برای به رسمیت شناختن اسرائیل

ویرایش شده در توسط arminheidari
  • Like 1
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تصاویر سلبریتی های همیشه در صحنه را در تلاش برای سبقت گرفتن در گرامیداشت کریسمس و بابانوئل! و سال نوی میلادی را اون هم مفصل تر از خود غربی ها و جوامعی که لااقل تقویم میلادی دارند دیدم با درخت کریسمس و کلاه پاپانوئل! و ... داشتم با خودم فکر میکردم که خب، مشکلی نیست ولی برای خودشون سوال نیست که برای چی؟ با کدوم ربط؟ یک جشن سنتی/مذهبی غربی و مسیحی عمدتا که نه با تقویم ما کار داره نه با تاریخ و سنت ما نه حتی با مراودات اجتماعی و کاری ما چرا باید براش زحمت کشیده بشه (تصور کنید صف بسته بودند برای خرید درخت کریمس) تا گرامی داشته بشه و لااقل برای خودشون سوالات هویتی/اصالتی/تاریخی/اجتماعی ایجاد نمیکنه که در همین احوالات برخوردم به یک برنامه بی بی سی با چه موضوعی باشه خوبه؟ "ارتباط جشن های باستانی ایران با کریسمس" :)

 

یعنی برای موضوعاتی که در ذهن بوجود میاد که در نقد مسئله یا انحرافی گفته بشه زودتر از طرحش برنامه میسازند تا توجیه و ترمیم کنند روند را. سلبریتیها که در نقش الگوها و مهره های این بازی ها هستند ولی جالبه که تا کجا براش فکر میشه در این رسانه ها و چطور انقدر هماهنگ بازی میکنند.

 

تصور کنید برد پیت در صف سنبل و سنجد و بعد نشسته با عینک و دیوان حافظ در برگرفته منتظر تحویل سال شمسی تا فال بگیره! :) و مدام هم سلفی میگیره منتشر میکنه که یعنی خیلی من شبیه شما هستم.

بی هویتی یک چیزه ولی میان مایگی هم یک چیز!

 

 

ویرایش شده در توسط alala
  • Like 1
  • Upvote 7
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

کاری به سلبریتی ها ندارم و تقلید در این امور رو امری نکوهیده می دونم ولی آمدن پیامبر مهربانی و صفا عیسی مسیح همیشه باعث شادی و سرور منه. پیام عیسی مسیح مربوط به دوره یا نژاد خاصی نیست و هر انسان آزاده ای از آمدن پیامبر رحمت و مهربانی می تونه خوشحال باشه.

پ.ن: امروز دنیا دهکده ای جهانی شده اتفاقا پدیده جشن گرفتن جشن نوروز توسط غیر ایرانیان رو مدتیه از طرف غیر ایرانی ها می بینم. این امر پسندیده است همچنانکه برعکسشو دیدم، چنانچه پیج خواننده ای خارجی رو دیدم که در استوریش تصویری از سردار سلیمانی گذاشته بود.

 

این هم یه مولانا خوانی از ویل اسمیت بازیگر مطرح هالیوودی

 

مولانا خوانی توسط ویل اسمیت

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
2 hours قبل , aminf14 گفت:

کاری به سلبریتی ها ندارم و تقلید در این امور رو امری نکوهیده می دونم ولی آمدن پیامبر مهربانی و صفا عیسی مسیح همیشه باعث شادی و سرور منه. پیام عیسی مسیح مربوط به دوره یا نژاد خاصی نیست و هر انسان آزاده ای از آمدن پیامبر رحمت و مهربانی می تونه خوشحال باشه.

پ.ن: امروز دنیا دهکده ای جهانی شده اتفاقا پدیده جشن گرفتن جشن نوروز توسط غیر ایرانیان رو مدتیه از طرف غیر ایرانی ها می بینم. این امر پسندیده است همچنانکه برعکسشو دیدم، چنانچه پیج خواننده ای خارجی رو دیدم که در استوریش تصویری از سردار سلیمانی گذاشته بود.

این هم یه مولانا خوانی از ویل اسمیت بازیگر مطرح هالیوودی

مولانا خوانی توسط ویل اسمیت


اطلاع دارید که ترجمه مولانا خصوصا در آمریکا سابقه دیرینه ای داره بیش از یک قرن و ارتباطی به دهکده جهانی نداره و برای بسیار قبلتر از این حرفها هست و یکجورهایی شاید برخی شعرهاش به زبان انگلیسی در امریکا به اسم ملای رومی مشهورتر از بسیاری از شعرهای امریکایی باشه. اتفاقا  بیانسه هم اسم بچه هاش را به تاثیر از این رومی به قول خودشون آقا و رومی گذاشته و قاعدتا در حال احترام به فرهنگ ایرانی ذیل دهکده جهانی نیست در حالیکه احتمالا شاید واقعا نهایتا اگر تحقیق نکرده باشه فکر میکنه رومی، رومیه! :) (به خاطر شهرت ترجمه های رومی و فروش فوق العادش در آمریکا طی دهه های گذشته)

 

موضوع همونطور که اشاره کردید در تفاوت عمیق هست بین جریان سازی بی هویت و عقده مندی سلبریتیسمیک! با بخش عظیمی از نوکیسگان اتفاقا بیشتر مخالف آیین های دینی تازه به دوران رسیده (باید دیده باشید صف کشیدن جلوی مغازه در شمال شهر زیر سرما برای خرید درخت کاج و کلاه پاپانوئل) با مشتاقان فرهنگ و گرامیداشت سنن تاریخی جهان به شکل محترمش. که یکیش در حال پر کردن عقده های شخصیتیش و خلاهای متعدد ناشی از میان مایگیش هست و دیگری عمق بخشیدن به اصالت های درونی و جذب آگاهی و بخشیدن احترام که دو مقوله کاملا جدا هم هستند. که نهایتا یکیش با توجیهات کمدی! و با استحاله میرسه به پدیده قتل فرهنگ ژاپنی توسط جوانان امریکایی زدش یا برپاداشتن سنن با منشا مسیحی در جامعه مسلمان ترکیه به اسم تجدد و پشت پا زدن به فرهنگ ملی و بومی.

 

 

ویرایش شده در توسط alala
  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اتفاقا این احترام به فرهنگ ماست. وقتی کشور ما غرق هرج و مرج بوده اشعار مولانا و خیام به زبان انگلیسی برگردانده شده، امروز در دانشگاه های تاپ ادبیات اروپا رشته هایی  در مورد مولانا، سعدی، خیام، فردوسی، نظامی و... وجود داره و اینقدری که روی اندیشه این بزرگان تمرکز میشه در کشور ما این امر وجود نداره حتی اینقدر خست و تنگ نظری وجود داره که سریالی هم در موردشون ساخته نمیشه . ما توانایی پاسداشت و معرفی نوابغ هنر خودمون رو نداریم اونوقت انتظار داریم این بزرگان قاپیده نشن؟ به مولانا ملای رومی هم گفته میشده به خاطر زیستگاهش و طبیعیه چنین فرد بزرگی اینطوری از طرف مقابل پاسداشت بشه ولی طرف مقابل منکر ریشه ها و محیط پرورش مولانا جلال الدین رومی نیست. برخلاف حکومت فعلی ما که در مقام عمل رابطه خوبی با مولانا، فردوسی، خیام و... نداره و حتی مولانا رو منحرف و کجرو هم دانسته اند. من ندیدم این صف ها رو چون به دنبال این زرق و برق و حرکات سلبریتی ها نیستم. این موارد برای چندتا لایکه و من موافقمش نیستم ولی نباید این ارائه بد و مزورانه رو بهانه ای کنیم برای فراموشی ریشه های مشترک تمام انسانها به ویژه این ریشه ها پیامبران معظم باشن از عیسی مسیح، موسی، نوح ،یونس، سلیمان، داود و..... باید چه بزرگان خودمون و چه ریشه های مشترک دینی و فرهنگی رو پاس بداریم امری که مدتهاست در ایران مغفول واقع شده.

 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
12 hours قبل , aminf14 گفت:

اتفاقا این احترام به فرهنگ ماست. وقتی کشور ما غرق هرج و مرج بوده اشعار مولانا و خیام به زبان انگلیسی برگردانده شده، امروز در دانشگاه های تاپ ادبیات اروپا رشته هایی  در مورد مولانا، سعدی، خیام، فردوسی، نظامی و... وجود داره و اینقدری که روی اندیشه این بزرگان تمرکز میشه در کشور ما این امر وجود نداره حتی اینقدر خست و تنگ نظری وجود داره که سریالی هم در موردشون ساخته نمیشه . ما توانایی پاسداشت و معرفی نوابغ هنر خودمون رو نداریم اونوقت انتظار داریم این بزرگان قاپیده نشن؟ به مولانا ملای رومی هم گفته میشده به خاطر زیستگاهش و طبیعیه چنین فرد بزرگی اینطوری از طرف مقابل پاسداشت بشه ولی طرف مقابل منکر ریشه ها و محیط پرورش مولانا جلال الدین رومی نیست. برخلاف حکومت فعلی ما که در مقام عمل رابطه خوبی با مولانا، فردوسی، خیام و... نداره و حتی مولانا رو منحرف و کجرو هم دانسته اند. من ندیدم این صف ها رو چون به دنبال این زرق و برق و حرکات سلبریتی ها نیستم. این موارد برای چندتا لایکه و من موافقمش نیستم ولی نباید این ارائه بد و مزورانه رو بهانه ای کنیم برای فراموشی ریشه های مشترک تمام انسانها به ویژه این ریشه ها پیامبران معظم باشن از عیسی مسیح، موسی، نوح ،یونس، سلیمان، داود و..... باید چه بزرگان خودمون و چه ریشه های مشترک دینی و فرهنگی رو پاس بداریم امری که مدتهاست در ایران مغفول واقع شده.

 

 

حالا بحث مشخص هست و میانمایگی و تشخیص بی هویتی، اساس ابتدای بحث بود که چیز تازه ای نیست و سخت هم نیست تشخیص مصداق ها و روش ها و جریانات و افراد منتسب بهش و اتفاقا اصل احترام و بزرگداشت و پاس داشتن بزرگان تاریخ و فرهنگ نه به درخت کریسمس و رژ روی گونه و کلاه بوقی و زنگوله‌ای و حتی جشن و کنفرانس و مراسم و عکس و پوستر که به مطالعه و تامل و شناخت و آگاهی از این افراد و آثار و اثراتشون هست و بعد افزودن چیزکی به زیسته ها و رسوبات ذهنی خودمون در مقام نظر و  عمل. والا که آدم ها و نمادهای تاریخی بدون "این" و توجه و تامل و تدقیق پیشکشهاشون به تاریخ و فرهنگ ودین و تمدن فقط تعدادی اسم هستند و روایت خالی.

 

ولی بخش دوم را حالا با این علاقه چندین ساله به ادبیات برام خیلی عجیب هست. به قسمت اولش کاری ندارم چون حتما اطلاع دارید که "ترجمه" یک روند پویای دوسویه است که قرن ها بدون توجه به مملکت مبدا و مقصد زبان، بنا به نیاز و انتخاب و معرفی و گاهی شانس و علاقه در جریان هست و حتی احتمالا ترجمه های اولیه از مولوی هم از زبان ترکی به انگلیسی بوده یا معروفترین برگردان ها مطرح به زبانی غیر از زبان مبدا. ولی در قسمت دوم عبارت ادعایی "برخلاف حکومت فعلی ما که در مقام عمل رابطه خوبی با مولانا، فردوسی، خیام و... نداره و حتی مولانا رو منحرف و کجرو هم دانسته اند" هست که غریب هست.

 

دقیقا کدام فکت ها شما را به این قضاوت رسونده که حکومت فعلی(کجاش دقیقا؟) در مقام عمل(یعنی چی عمل؟) رابطه خوبی(رابطه خوب؟!) با مولانا و فردوسی و خیام و ... نداره؟ ببینید در بیان لغوی هم «حکومت» واژه مشخص و عام و جامعی است با این ذکر قاطع و هم مولانا و فردوسی و خیام انقدر شناخته شده که قابل بررسی باشه نسبت رابطشون با جریان جاری فرهنگ معاصر و هم قضاوت قطعی «رابطه خوبی نداره» - حالا بحث های شاملو و فروغ و حتی اخوان را میفهمم در کشمکش ها و گروکشی های سیاسی که البته قطعا اون هم غالبا سیاسی و دروغ و تحریف هست نسبتها و نهایتا دلایل فراادبی قائل میشه بود براش و معاصر بودنشون و نسبتشون با اتفاقات روز  ولی مولانا و خیام و فردوسی آیا؟! :)

 

  • Upvote 1
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دوستان فكر كنم اين صحبت ها و نگاه به مسال متناسب با نبرد رسانه اي نباشه

 

براي اينكه بحث در مسير درست قرار گيرد

مشخصا وقتي ما فضاي خالي فرهنگى داريم يا ايجاد ميكنيم 

اون فضا با اولين موضوعي كه پيش بياد پر ميشه 

 

در اينجا دو موضوع داريم

اولين مناسبت ها و رفتار فرهنگى درست

دومين برخورد ما با ميراث فرهنگى به جا مانده از پيشينيان هست چه مادي و چه معنوي

 

حالا ما بايد چه كنيم ؟ 

 براي شروع بايد گفت نگاه تك بعدي به مسائل باعث مي شود رفتارها به ضد رفتار تبديل شود

 

در مورد مناسبت ها به سراغ روز مادر و پدر مي روم كه با اينكه روز جهاني دارد ولي هميشه روز مذهبي در ايران براي مردم مبنا بوده و تبريك و عيدي ميدن

بگم كارهاي فرهنگى خاصي هم داشتيم بايد بگم نه 

جز چندتا تصوير احساسي و مصاحبه با ماردان و پدرام بويژه در اسايشگاه ها

ولي فطرت و احساس ادم ها خودش عامل اهميت اين روزها شده است. 

 

حالا سراغ روزهايي مثل ولنتاين و كريسمس ميريم 

كاملا خلا فرهنگى و نگاه تك بعدي ديده مي شود 

 

در مورد ولنتاين ما روزي قديمي تر و ايراني داريم كه به اون بها نمي ديم و باعث ميشيم ولنتاين فرهنگ خودش رو منتقل كنه و اخر هم تعطيلي چند مغازه اوج كار فرهنگى ماست

در حالي كه همون روز عشاق در فرهنگ ايراني ميتونه مينائي براي نامزدها، عشق زن و شوهر و حتي تشويق به ازدواج بشه

 

در مورد ميراث بشري 

بايد بپذيرم كه در اينجا هم كم كاري ما باعث خيلي از اتفاقات شده است.

اول انكار و چند دستگي احساسي

دوم عدم ارائه اين ميراث به زبان ساده و امروزي تر 

 

براي بنده اي كه كمي در خواندن كتاب هاي سعدي و مولانا و فردوسي و ... وقت گذاشتم 

به راحتي ميتونم بگم چيزي كه امروز ما به عنوان چالش هاي اخلاقي و فرهنگى ازش ياد ميكنيم در هزار سال پيش بحث شده و مدون و زيبا ارائه و جمع بندي شده است ولي ما به زبان و بيان امروزي نميتونيم و تلاش نمي كنيم بازتعريفش كنيم 

 

اين اتفاق حتي در مفاهيم قراني و اسلامي هم ديده ميشه 

و مجبوريم مفاهيمي كه در احاديث هست رو در نوشته هاي اروپايي ها جستجو كنيم و هورا بكشيم 

و اين نگاه نه تنها مختص شيفتگان غرب كه در تكذيب كنندگان غرب هم ديده مي شود 

  • Like 2
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
37 minutes قبل , arminheidari گفت:

براي اينكه بحث در مسير درست قرار گيرد

مشخصا وقتي ما فضاي خالي فرهنگى داريم يا ايجاد ميكنيم 

اون فضا با اولين موضوعي كه پيش بياد پر ميشه 

 

 

حتما که این بحث جنبه های بسیار گوناگونی داره. حالا به نظر میرسه چون من یک جنبش را برجسته میکنم اصرار دارم فقط یک جنبه داره که قاعدتا اینطور نیست.

فی المثل وقتی ما اتمسفری داریم که دچار خلا تربیتی و رفاهی و فرهنگی هست بزهکاری توش فرصت پیدا میکنه ولی این دلیل بر این نیست که همه بزهکار میشن. من از زاویه تقصیرات فردی بحث میکردم و این جنبه از این جهت انتخاب کردم چون در اون بحث داشتم طیفی را نقد میکردم که دچار خلا مدنظر نبودند.(قشر مرفه تازه به دوران رسیده که البته به دنبال خود مثل یک مرض مسری هوادار سبکی جمع میکنند) اشاره کردم که حتما قشر مورد بحث دچار بی هویتی و ازخودباختگی و میانمایگی متاثر از نوکیسگی هستند. والا که در مورد عامه مردم عناصر دخیل حتما فرهنگی/تربیتی/مدیریتی . ... هست.

 

ولی معتقدم نباید وقتی آسیب شناسی میشه وقایع واضح را تقلیل بدیم به امور نسبی و چند بعدی. باز فی المثل در یک اتمسفر دارای خلا جرم خیز شما میتونید برای طیفی از کودکان که متاثر از خلا (حالا تقصیر هر کس، از خانواده تا مسئول دولتی و تربیتی و رفاهی و ...) هستند و به بزهکاری کشیده شدند این نگاه آسیب شناسانه کلان را داشته باشی ولی وقتی با چند مورد روبرو میشی که مثلا مشکلات روحی دارند و یا دچار تروماهای شخصیتی هستند و بزهکاریشون بیش از اون خلا عمومی ناشی از این آسیب هاست نباید به جای فرستادنش پیش روانشناس مثل اون طیف اول که اشاره کردم فقط به پر کردن خلاهای موجودش بپردازی. بیماری عده ای ارتباط به مشکلات اساسی طیف بزرگتر نداره. 

در پزشکی شاخه ای داریم به اسم "تشخیص" با زیرشاخه های دیگه. هدف تشخیص شناخت علائم هست و مشخص کردن بیماری و بیماری میتونه فقط دارای عوامل درونی باشه یا متاثر از محیط و عوامل بیرونی و یا توامان. قاعدتا باید هر عامل را در جایگاه خودش بررسی کرد.

  • Like 1
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

آلالای گرامی عجالتا من چون شما دوست گرامی وارد ریز گفتگو نمیشم، چیزهایی که میگم براساس فکت هست. سر همین فیلم مولانا از مراجع استعلام گرفته شد و بر کجرو و منحرف ودن مولانا جلال الدین رومی شهادت دادند. دیگه فردوسی و خیام بماند که واقعا در طی این سالها هرکس اومده بخاطر دیدگاه متفاوت اونها، از نواختن اونها خودداری نکرده فردوسی بخاطر زنده کردن زبان و هویت ایران زمین و خیام بخاطر جهان بینی اش. این مورد رو ببینید. او خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.

نظر آیت الله مکارم در مورد مولانا

 

ویرایش شده در توسط aminf14
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
19 hours قبل , aminf14 گفت:

آلالای گرامی عجالتا من چون شما دوست گرامی وارد ریز گفتگو نمیشم، چیزهایی که میگم براساس فکت هست. سر همین فیلم مولانا از مراجع استعلام گرفته شد و بر کجرو و منحرف ودن مولانا جلال الدین رومی شهادت دادند. دیگه فردوسی و خیام بماند که واقعا در طی این سالها هرکس اومده بخاطر دیدگاه متفاوت اونها، از نواختن اونها خودداری نکرده فردوسی بخاطر زنده کردن زبان و هویت ایران زمین و خیام بخاطر جهان بینی اش. این مورد رو ببینید. او خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.

نظر آیت الله مکارم در مورد مولانا

 

 

سلام

 

جناب امین عزیز، راستش در همون پست اول بحث ابتدایی تقریبا استدلال شد و نظرات بیان شد ولی گاهی تنها به خاطر کاربرانی که در آینده ممکنه مطلبی را ببینند من به قول شما وارد جزییات مطلبی میشم که به نظرم اساسا اشتباه هست و ممکن هست بسیاری را چون پاسخی در مقابلش نمیبینند به گمان ببره که خب پاسخی نیافته پس لابد صحیح هست والا جسارتا به نظرم اشتباه بودن نظر اولیه خیلی خیلی واضح هست (مخالفت یا هرچیزی که اسمش را میزارید حکومت با شاعران کلاسیک خصوصا مصداقهایی چون مولانا و خیام و فردوسی) حتی برای افرادی که ادبیات را پیگیری نمیکنند. کمی بیشتر توضیح میدم و باور بفرمایید مطول نوشتن و صرف زمان و نورچشم نه از روی زمان اضافی داشتن یا تفریح که در عین آزارانگیز! بودن و مشقت هدفی جز این نگرانی نداره.

 

در ابتدا خب شما اگر آیت الله مکارم و مصداق های اینچنینی را «حکومت» قلمداد کنید که اصل و اساس «حکومت» در ایران میره زیر پرسش ذاتی! و بحث مجزایی است. توجه کنید شما حتی استثنا هم نکردید و مطلق حکومت را خطاب قرار دادید. ولی امیدوارم برای این قضاوت قطعی و انتسابش به «حکومت» هر چه مصداق در ذهن دارید اینجا بفرمایید تا ظاهر امر لااقل مشخص بشه.

 

  • در ادامه من تعجب میکنم واقعا و بسیار تعجب میکنم؛ مثلا من از آِیت الله خامنه ای تعبیرات متعدد و عجیب و غریب حتی و شاید بشه گفت تقدیس گونه در مورد مثنوی و مولانا ذکر کنم نظر حکومت محسوب نمیشه؟ در مورد حافظ و فردوسی چطور؟ و خیام؟ طوری که حتی شاید باعث رنجش یک یا دو مورد از مراجع نسبت به ایشون شده باشه (خدا داند)  (اونهم که نظراتی در چارچوب دین نسبت به این شعرا و برخی فرقه های متمسک جو! )
  • حالا نه اینکه فقط در تعبییر و تعریف و تمجید و ارجاع مدام و مطالعه و توصیه و حمایت عملی هم خلاصه بشه بلکه جلسات منظم شعر ایشون به صورت سالیانه یکی از عملی ترین اقدامات در کشور در بالاترین سطح هست در توجه به شعر کلاسیک و معاصر دادن که انبوه هم ارجاع داده میشه با تشویق و تحسین به شاعران کلاسیک در اونها
  • بعد هم از مراجع مختلف که مستقیم یا غیرمستقیم مورد توجه قرار میدند اشعار شعرا را و شاید کمی در مورد حضرت مولانا اختلاف نظر اصطلاحا حوزوی وجود داره که اون هم مراجع مختلف نظرات مختلف دارند و اگر قرار به استفتا از یک مرجع یا چند مرجع باشه که باید گفت مثلا حکومت با ساخت فیلم در مورد حضرت عباس (ع) مخالفه،یا حکومت در مورد وحدت مسلمین مخالفه! یا ده ها مورد این شکلی چون یک یا چند استفتا و نظر در مورد موضوعی ملاک قرار گرفته
  • نهایتا نظر نخبگان انقلاب مثل شهید مطهری و امثالهم در مورد توجه عمیق به شعرا و مثلا حضرت مولانا و ...
  • یا برنامه های متعدد در همین صدا و سیما که چه در حوزه تخصصی و چه عام مدام میپردازه به این شعرا و دیوان هاشون و خصوصا وجه عرفانیشون (که اتفاقا مدنظر اون استفتای مدنظر شما هم هست و از این دست) که من فقط همین زمان حاضری که داریم با هم گفتگو میکنم را اشاره کنم خیلی از مخاطبان اتفاقا عام اذعان میکنند مثلا دیوان شاعری تبدیل به کتاب بالینیش شده از بس خوب معرفی و تشریح و توصیف و خوانش شده
  • یا حمایت های ارشاد و برخی سازمان های حکومتی از چاپ دیوان ها و اشعار و شرح های متعدد و تصحیحات و ...

این لیست را همینطور میتونم ادامه بدم ولی خب همین مقدار را هم میدونم خیلیها حوصله نمیکنند بخونند والا که اگر قرار بود فقط نظرات صریح و مستقیم تحسین آمیز و  حتی گاهی به نظر اغراق شده (از فرط تاکید) آیت الله خامنه ای را در مورد تک تک شاعران کلاسیک فقط اشاره ای کنم این تاپیک چندین صفحه جلو میرفت ...
 

پی نوشت: حتی من با تحلیل شخصی وقتی بخشهایی از سخنان متعدد رهبری در مورد تحسین و بزرگداشت و گرامیداشت و توصیه و تبلیغ برخی شاعران را میبینم به نظرم میرسه که ایشون یک تنه ایستادند تا از وجوهی که اتفاقا برخی ممکنه با این شعرا مخالفت کنند؛ از همون وجوه استفاده کنند تا این شعرا را و افکارشون را تبیین کنند که اشتباه بودن اون نگاه ها را تصحیح کنند. اون هم در این جایگاه و موضوع.

 

خلاصه اگر مطالب بیشتری مورد نیاز هست میتونم بپردازم بهش در این راستا ولی مطلب زیاد هست در این مورد و برای یک قضاوت دقیق تر دوستان علاقه مند میتونند به مطالب موجود رجوع کنند و یا صوت و فیلمهای موجود را پی بگیرند.

 

 

 

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

علیکم سلام عزیز برادر. پشتوانه عقیدتی حکومت منظور هست که معمولا هم نگاه متفاوت یا به دور از کشمکش رو نمی پسندند. من وارد ریز این موارد نمیشم  چون این مخالفت ها اهمیتی برام نداره و ذره ای خیام، مولانا، فردوسی، نظامی و سعدی کوچیک نمیشن. فقط ما الگوهای فرهگی رو از نسلمون به طوری که شایسته معرفی هستند محروم می کنیم و در نتیجه اون نسل به دنبال الگوهای بیرونی و از همه بدتر الگوهای پوشالی از قبیل مرد آهنی، سوپرمن، هالک و بتمن و .... میره.

موارد از این دست زیاده  و فارغ از حوصله گفتگو

مولانا

مولانا

ویرایش شده در توسط aminf14

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 ساعت پیش, aminf14 گفت:

علیکم سلام عزیز برادر. پشتوانه عقیدتی حکومت منظور هست که معمولا هم نگاه متفاوت یا به دور از کشمکش رو نمی پسندند. من وارد ریز این موارد نمیشم  چون این مخالفت ها اهمیتی برام نداره و ذره ای خیام، مولانا، فردوسی، نظامی و سعدی کوچیک نمیشن. فقط ما الگوهای فرهگی رو از نسلمون به طوری که شایسته معرفی هستند محروم می کنیم و در نتیجه اون نسل به دنبال الگوهای بیرونی و از همه بدتر الگوهای پوشالی از قبیل مرد آهنی، سوپرمن، هالک و بتمن و .... میره.

موارد از این دست زیاده  و فارغ از حوصله گفتگو

مولانا

مولانا

 

امیدوارم قبل ادامه بحث در نظر بگیرند دوستان هم که بحث تنها به منظور روشنگری است کاملا و خدای نکرده قصد جدلی وجود نداره و هیچ اصراری هم بر اصرار بر نظر. قطعا من در مقام دفاع یا رد نظر علما و مراجع نیستم که بسیار نادان تر هستم در این مقوله که نظری داشته باشم (طبیعی است چون تحصیلات تخصصی حوزوی و دینی ندارم) ولی علاقه شخصیم به ادبیات و فضای ادبی فعلی کشور هست که تنها به این بحث میپردازم و نه ادعای خیام و حافظ شناسی یا تصوف پژوهی و عرفان دانی.

و اما:

 

جناب امین ابتدای کار به صراحت میفرمایید «حکومت» و اصل پرداخت من به موضوع هم مربوط به همین صراحت کاملا وارونه بود و حالا هم کل موضوع را تقلیل میدید به یک «عنوان مصنوعی» لااقل در این مبحث به نام «پشتوانه عقیدتی» حکومت و در همین عنوان پرداخت شده هم یکسری مطالب عمومی سطح وب را شاهد مثال میارید که به چند مرجع تقلید و چند خبر و واکنش موضوعی یکی دو مورد از علما اشاره کردند که در یک بحث تخصصی و حوزوی در باب صوفی گری و عرفان زدگی نظرات مختص به خودشون را دارند و اتفاقا در خود همین مطالب داریم میبینیم که مثلا آیت الله صافی دارند به برگزاری کنگره درون همین حکومت انتقاد میکنند و اصولا موضع چند تن از علما از قدیم و از ایام برگزاری کنگره خصوصا اون هم بیشتر در خصوص حضرت مولانا روشن بوده و هست و اخیرا با بحث ساخت فیلم حسن فتحی و استفتاهای جدید و پاسخ چند تن از علما دوباره برجسته شد ولی آیا حقیقت است اولا این را اینگونه مطلق نظر «حکومت» بیان میکنید و بعد هم حکم قطعی میدید که حکومت مخالفِ (رابطه خوبی اون هم عملا نداره) نه تنها مولانا که حافظ و فردوسی و خیام هست.

تازه هیچ اشاره ای هم به نظرات و بیانات مراجع دیگه از جمله آیت الله جوادی و حسن زاده آملی و همچنین استاد آشتیانی و مطهری و حتی نظرات امام و علامه جعفری و طباطبایی و از همه مهمتر وقتی بحث حکومت هست آیت الله خامنه ای که عملا و مستمرا قاطعانه نظر دادند در این باب، نمیکنید که لااقل عنوان کنید در سطح نظری هم اگر بحثی است یک بحث طلبگی و حوزوی است. این کجا و آن کجا واقعا؟!

 

باز اشاره میکنم بماند انواع و اقسام شخصیت های حکومتی و دولتی و سازمان های دولتی و حکومتی و اداری و فرهنگی که در حال تبلیغ و گسترش و تشریح و برنامه سازی در باب شعرا هستند و تقریبا میشه ادعا کرد به گستره وسیع این مصداقها روزی نیست که تکریم نکنند اتفاقا حضرت مولانا را خاصه. حضرت حافظ و فردوسی و خیام که بماند.

 

نهایتا حتی همین ادعای ذکر شده هم باز کاملا تحریف شده است در حکم ابتدایی: (اولا تشکیل نهادی موهوم متشکل از چند تن از مراجع به نام «پشتوانه عقیدتی حکومت» و بعد تعمیمش به کل حوزه و نظر مراجع و وعلما و بعد هم حکم کلی و قطعی: رابطه بد عملی حکومت با شعرای نام برده) مثل سایر موضوعات دیگه که علما هر یک نظر مخصوص به خودشون را دارند این اختلافات هم در بسیاری موضوعات دیگه وجود داشته و داره. مثلا آیا نظر برخی علما و مراجع در رابطه با مخالفت با چند فیلم و سریال من باب نمایش چهره حضرت عباس مخالفت حکومت اون هم مخالفت عملی! با حضرت عباس تعبیر خواهد شد؟ نه تنها استدلال کاملا ناقص و غلط هست بلکه حتی استدلال نظر علما را ارتباط دادن به حکم حکومت هم غلط هست. ده ها مثال دیگه هم براش وجود داره نظرات مخالف و متضاد مراجع در یک موضوع و رویکرد عملی حکومت در همان موضوع.

 

نهایتا باز تکرار میکنم یکی از سرسخت ترین مدافعین شعرای کلاسیک ما و نظرات تاییدی متعددشون در رابطه با فردوسی و مولانا گرفته تا حافظ و خیام خود حضرت آیت الله خامنه ای به عنوان راس حکومت هست و اقدامات عملیشون علاوه بر نظراتشون در راس حاکمیت در این رابطه هم که برای همون ابتدای استدلال از نظر من کافی بود حتی.

 

نهایتا من هم امیدوارم در انبوه مقالات و نشریات و کنگره ها و برنامه های تلویزیونی و خصوصا کتاب های چه کودک و نوجوان و چه بزرگسال در رابطه با شعرای کلاسیک ما (فقط در این بخش) و تبلیغات متعدد همین رسانه ملی برای علاقه مند کردن و اصرار کردن به خوانش این شعرا و لااقل یکی از کتابهاشون را به عنوان کتاب بالینی انتخاب کردن و حظ بردن از این دریای عظیم، والدین و خانواده ها هم توجه کنند و بدونند که آشنا کردن فرزندانشون هرچند در تمام جهان کار مشکلی است پیوند دادن حتی بزرگسالان با ادبیات کهن خصوصا شعر (حالا در ایران اتفاقا ما بسیار بسیار بیشتر خوشبختانه مانوس هستیم با شعرای کلاسیکمون) چه لذت عمیقی را بهشون منتقل میکنه در کنار حکمت و خیلی ساده درس زندگی.

نمونش هم باز اتفاقا به تبلیغ رهبر انقلاب برای نوجوانان همین کتابهای جناب آذریزدی در بخش مربوط به مثنویش تا کتابهای متعدد دیگه.

 

 

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

رفیق چسبیدی به حکومت و قطعی و فکر کنم کلا دنبال خود مطلب نیستی. دنبال  چیزی هستی که به نظرت باید ازش دفاع کنی  و مقوله مهم رو فراموش کردی. من موارد رو ارائه دادم و فکر نکنم حوصله  تا ابد ادامه دادن بحثی که به پایان رسیده و طرفین ادله خودشونو بیان کردند و 180% تفاوت دید دارند، رو داشته باشم. ممنون بابت گفتگو. با احترام

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.