دفاع مقدس به مثابه یک میراث بشری دفاع مقدس به مثابه یک میراث بشری

[seyedmohammad 10,524]

بسمه تعالی

 

182

 

به بهانه ی چهل سالگی دفاع مقدس ؛

 

 

دفاع مقدس به مثابه یک میراث بشری 

 

 

1:  به اعتقاد نظریه پردازان روابط بین الملل ،  تا زمان جنگ جهانی دوم ،  مهم ترین دلیل در شعله ور شدن آتش جنگ ها ، عدم واکنش مناسب جهانی به تهاجمات مرزی، عبور از مرز های نظامی، اشغال و تجزیه کشور های دیگر بود. در بحران چکسلواکی وپیش از جنگ دوم ، موسولینی پیش‌نهاد کردکه کنفرانسی متشکل از قدرت‌های اروپایی بریتانیا، فرانسه، ایتالیا و آلمان نازی برای رسیدگی به آن تشکیل شود. در ۱۹۳۸ این کنفرانس  بدون حضور نماینده‌ای از شوروی یا چکسلواکی در مونیخ تشکیل شد و این قدرت ها بدون درنظر گرفتن تمامیت ارضی چکسلواکی ، در پایان جلسه سودت را به آلمان بخشیدند .

 نویل چمبرلین پس از امضای توافق‌نامه مونیخ گفت: «امروز ماصلح را برای زمانه‌مان را تحقق بخشیدیم.» ولی خبر نداشت که بی توجهی به حق حاکمیت ملی و حفظ تمامیت ارضی کشور های دیگر چه عواقبی در بر خواهد داشت !

هیتلر پس از اتریش و چکسلواکی به سراغ لهستان رفت و  آتش جنگی را روشن کرد که اروپا و برخی نقاط دیگردنیا را به مدت بیش از ۶ سال در خود فرو برد.

کشور های قدرتمند دنیا در سایه عدم واکنش و نادیده گرفتن اشغال خاک دیگر کشور ها، که به ظاهر مستقیما آسیبی به منافع آنان نمی زد، به دنبال به دست آوردن صلح سعادتمندانه ای بودند که هرگز آن را به دست نیاوردند. به دنبال این جنگ خانمان سوز بود که به منظور برقراری صلح و امنیت در جهان و محترم شمردن تمامیت ارضی کشور ها، منشور ملل متحد در تاريخ 26 ژوئن 1945 در سانفرانسيسكو در پايان كنفرانس ملل متحد درباره تشكيل يك سازمان بين‌المللي به امضاء رسيد و در 24 اكتبر همان سال لازم‌الاجرا گرديد. در ماده 1 از فصل 1 منشور این سازمان آمده است:

"حفظ صلح و امنيت بين‌المللي و بدين منظور به عمل آوردن اقدامات دسته جمعي موثر براي جلوگيري و برطرف كردن تهديدات عليه صلح و متوقف ساختن هرگونه عمل تجاوز يا ساير كارهاي ناقض صلح و فراهم آوردن موجبات تعديل و حل و فصل اختلافات بين‌المللي يا وضعيت‌هايي كه ممكن است منجر به نقض صلح گردد با شيوه‌هاي مسالمت‌آميز و برطبق اصول عدالت و حقوق بين‌الملل... "

 

 

2 :  پس از جنگ جهانی دوم، از یک سو به دنبال رقابت ها و توسعه طلبی های شدت گرفته در پی جنگ سرد، از سوی دیگر به دلیل اوج گرفتن مساله امنیت انرژی، مجددا مناقشات ارضی و به راه انداختن جنگ ها و کودتا ها توسط ابر قدرت ها شدت گرفت. در ادامه تسلط چنین جوی،  جنگ 8 ساله ایران و عراق که یکی از طولانی ترین، خسارت بار ترین و پرتلفات ترین جنگ های قرن 20 ام بود به راه افتاد.

این جنگ در شرایط عدم ثبات داخلی ایران در پی وقوع انقلاب اسلامی در سال 1979 و در کمتر از یک سال پس از انقلاب در حاکی که تمامی نهاد های حاکمیتی دچار تنش و تحولات بوده و ارتش نیز پس از پیوستن به انقلاب وضع آشفته و نابسامانی داشت شروع شد.  صدام وعده پیروزی قریب الوقوع را می داد و خود اولین گلوله توپ را به سمت ایران شلیک کرد .  همچنین ارتش عراق به شدت از سوی کشور های غربی و شرقی تجهیز شده بود تحت حمایت سنگین مستشاری و اطلاعاتی آنان بود . در سوی دیگر ارتش و سازمان نظامی ایران در ضعف و آشفتگی و تحریم تسلیحاتی به سر می برد به نحوی که بسیاری منتظر سقوط قریب الوقوع حکومت نوپای ایران و یا دست کم اشغال بخش های وسیعی از خاک ایران از جمله مناطق نفت خیز ایران بودند. این مقاومت با چنگ و دندان نظامیان ارتشی و سپاهی و به ویژه نیرو های داوطلب مردمی بود که خاک ایران را از دهان صدام بیرون کشید و تمامیت ارضی آن را حفظ کرد. این جنگ که با تحریک و دسیسه ابر قدرت ها توسط صدام علیه ایران تحمیل شد می توانست مثال دیگری باشد از جنگ های صورت گرفته بر سر منابع انرژی خصوصا منطقه بسیار نفت خیر جنوب شرق ایران، اما نکته ی مهم آن  مباح شمردن کشور گشایی هایی بود که از سوی قدرت های جهانی و حتی دیگر کشور های منطقه قرار بود صلح سعادت مندانه دیگری را در پی داشته باشد. اما دوباره گندم  صلح به دندان هیچ کدام از آن کشور ها نرسید، پس از خاتمه جنگ ایران و عراق، صدام در حالی کویت را اشغال کرد که چشم به سرزمین های شبه جزیره عربستان دوخته بود. همان دو کشوری که در سال های جنگ ایران و عراق بیشترین حمایت مالی را از صدام کرده بودند. پس از آن تنها ورود آمریکا و دیگر کشور های غربی عضو ائتلاف بود که عربستان را از خطر اشغال شدن رهانید و خاک کویت را آزاد کرد. ورودی که با به راه انداختن جنگ اول خلیج فارس همراه بود و تاسیس پایگاه های نظامی و استقرار گسترده نظامیان آمریکایی و سلطه دولت مطبوعشان بر گلوگاه های تولید انرژی جهان را به دنبال داشت.

همچنین، در اتفاقی کم نظیر هر دو بلوک شرق و غرب که در جای جای جهان از هیچ فرصتی برای رقابت و تخاصم با یکدیگر دریغ نمی ورزیدند، برای یاری رژیم بعث به رهبری صدام علیه ایران متحد شده بودند. تانک های مدرن تی 72، موشک های بالستیک اسکاد، هواپیما های بسیار پیشرفته میگ 25 و 29 که در آن زمان آخرین دستاورد های بلوک شرق بود  و بسیاری تسلیحات دیگر، از شوروی سابق، هواپیما های سوپر اتاندارد، میراژ اف-1 ، موشک های ضد کشتی اگزوست، سامانه پدافندی رولند و حتی تاسیسات اتمی از سوی فرانسه، بسیاری تجهیزات و حتی سلاح های شیمیایی از آلمان، و در نهایت اطلاعات ماهواره ای و تصاویر هوایی، کمک های مستشاری و در نهایت حتی دخالت مستقیم از سوی ایالات متحده، در کنار دلار های نفتی شیخ های حاشیه خلیج فارس صدام را در برابر ایران یاری می رساند. چرا که نفت و امنیت انرژی مگا ترند جدیدی بود که پس از کشور گشایی های جنگ جهانی دوم محبوب شده بود، و هر دو بلوک شرق و غرب بر سر آن تفاهم و اتفاق نظر داشتند.

این در حالی ست که مبنای شکل گیری سازمان ملل به عنوان یگانه سازمانی که تمامی دولت ها و ملت های جهان را با یکدیگر مرتبط می سازد و به دور یک میز می نشاند آن بود که حقوق و تمامیت ارضی کشور ها محترم و خدشه ناپذیر دانسته شود. 

 

 3:  جنگ ایران و عراق یکی از طولانی ترین جنگ های قرن 20 ام بود و با فاصله کوتاهی جنگ اول خیلج فارس را در پی داشت . این جنگ همزمان با انقلاب رسانه ای در دنیا و فراگیر شدن رسانه های دیداری اتفاق افتاد و  موجب شد تا افکار جهانی در مورد این جنگ و منازعات بعدی در خاور میانه حساس شود، زیرا در بسیاری از کشور های جهان، خصوصا کشور های غربی روزانه اخبار متعددی از جنگ ایران و عراق منتشر می شد. اگر جنگ ویتنام وجدان های مردم جهان را در مورد جنگ افروزی مستقیم ابرقدرت ها حساس نمود؛  جنگ ایران و عراق مردم جهان را متوجه بعد جدیدی ازین آتش افروزی ها نمود . طولانی شدن جنگ در مناطق نفت خیز، آن هم در شرایطی که هر دو بلوک شرق و غرب در آن همکاری و مشارکت دارند، افکار عمومی را در مورد اهداف پنهان و اصلی به راه افتادن این جنگ حساس کرد. به ویژه انکه پس از پایان جنگ ایران و عراق، پس از آنکه صدام با چراغ سبز آمریکا دست به اشغال کویت زد، همان آمریکا، خود به ناگاه مدعی پرچم داری مبارزه با صدام و آزادی سازی کویت شد.

این رسوایی ها و آگاهی عمومی از حقایق جنگ های نفتی بود که کار را برای دست اندازی های نظامی قدرت های بزرگ به خاک دیگر کشور ها به میزان کم نظیری دشوار ساخت؛ مقاومت طولانی ایرانیان، که در شرایطی که در جنگی نابرابر و تحت تحریم های شدید، با چنگ و دندان مقاومت کردن و گوشت تن را سپر گلوله قرار دادن مانع از نابودی کشور و به تاراج رفتن سرزمین های نفت خیز در دسیسه چیده شده توسط ابر قدرت ها، و آگاه شدن افکار عمومی جهان در مورد اهداف پنهان این جنگ شد، موجب شد تا دولت آمریکا حتی در ژست مبارز آزادی نیز کار دشواری در اقناع افکار عمومی در توجیه مداخله نظامی خود داشته باشد و مجبور به اجرای تبلیغات و پروپاگاندای گسترده از جمله داستان معروف رسوایی شهادت دروغین دختر سفیر کویت شود. [1]

 نهایتا نتیجه آن شد که افکار عمومی به هیچ وجه جنگ افروزی را تحت هر عنوانی برنمی تابید و تنها واقعه ای چون 11 سپتامبر می توانست از پس توجیه افکار عمومی برای اشغال افغانستان و افزایش حضور و مداخله نظامی آن کشور در خاور میانه بر آید. برای اشغال عراق نیاز به افسانه سرایی ها در مورد انبار های تسلیحات کشتار جمعی عراقی بود که دستمایه اشغال آن کشور قرار گرفت. همان دست مایه ای که با رسوا شدن دروغ ها و دسیسه های آن یکی از بزرگترین بی آبرویی های دولت آمریکا در 100 سال گذشته را به بار آورد و دولت بوش پسر را به یکی از منفور ترین دولت های آمریکا در داخل آمریکا و سطح بین المللی بدل کرد. و در ادامه کار به آنجا کشید که در برابر فشار افکار عمومی راهی جز خاتمه اشغالگری و خروج نظامیان از عراق باقی نماند. حتی برای دولت ترامپ شعار خارج کردن نظامیان از افغانستان و خاتمه جنگ به بزرگ ترین دستاورد بدل شد .

 

4 : حساسیت افکار عمومی  مردم جهان نسبت به حق حاکمیت ملی کشورها ، حاصل بی خانمان شدن ، کشته شدن و نقص عضو انسانهای بسیاری بوده واین بهایی بسیار گزاف به شمار می آید . این آگاهی از اهداف واقعی تجارت جنگ در بین قدرت های بزرگ بود که راه را برای دست اندازی های بیشتر به خاک دیگر کشور ها بست و مقاومت 8 ساله و خون صد ها هزار ایرانی  در برابر اشغال گری ، نقش کم نظیری در شکل گیری آن ایفا کرد. ازین رو میتوان گفت که دفاع مقدس ایران نه تنها یک موضوع ملی بلکه یک میراث بشری و متعلق به تمام انسان های آزاده است : میراث تثبیت حق حاکمیت ملی و تمامیت ارضی .

 

 

---

[1] https://en.wikipedia.org/wiki/Nayirah_testimony

 

 

ویرایش شده در مهر 99 توسط seyedmohammad

[seyedmohammad 10,524]

بسمه تعالی

 

نمونه­هایی از نادیده گرفته شدن حاکمیت ملی و مرزهای جغرافیایی کشورها پیش از دفاع مقدس:

 

·         بحران آذربایجان (1945-1946)
شوروی با وجود پایان جنگ جهانی دوم از تخلیۀ خاک ایران امتناع کرده، با تقویت و تشویق گروههای جدایی طلب آذربایجان و کردستان ایران، سعی در تجزیۀ خاک کشورمان داشت که در نهایت به این هدف نرسید.

·         جنگ کره (1950-1953)
این جنگ با عبور نیروهای کرۀ شمالی از مرز رسمی میان دو کشور با هدف تصرف کرۀ جنوبی و یکپارچه ساختن شبه جزیرۀ کره آغاز شد و با ورود نیروهای سازمان ملل متحد و شکست ارتش کرۀ شمالی و متحدان چینی پایان یافت.

·          نخستین جنگ هند و چین (1946-1954)
فرانسه با پشتیبانی ایالات متحده پس از خروج ارتش امپراتوری ژاپن از هند و چین، بار دیگر فعالیت استعماری خود را در منطقه آغاز کرد و پس از مقاومت ویتنامیها وادار به ترک هند و چین شد.

·         تهاجم چین به تبت (1950)
ارتش چین، تبت را ضمیمۀ جمهوری خلق چین کرد.

·         نبرد استقلال الجزایر (1954-1962)
مقاومت ملت الجزایر منجر به خروج نیروهای فرانسوی و پایان استعمار شد.

·         جنگ ویتنام (1955-1975)
ایالات متحده پس از خروج فرانسویها، مستقیماً وارد هند و چین شد و با بهانه قرار دادن واقعۀ خلیج تونکین، جنگ ویرانگری را آغاز کرد که با شکست ارتش آمریکا و سقوط دولت غربگرای ویتنام جنوبی پایان یافت.

·         انقلاب مجارستان (1956)
ارتش سرخ شوروی با عبور از مرزهای رسمی، انقلاب مردم مجارستان را به شدت سرکوب کرد.

·         بحران سوئز (1956)
پس از ملی شدن کانال سوئز توسط جمال عبدالناصر، نیروهای بریتانیا، فرانسه و اسرائیل به مصر حمله کردند و پس از اولتیماتوم شوروی و عدم همکاری ایالات متحده، وادار به ترک خاک مصر شدند.

·         بحران کنگو (1960-1967)
بلژیک پس از پایان رسمی استعمار کنگو، با تحریک عواملش در استان کاتانگا، سعی داشت مهم ترین معادن کنگو را تحت کنترل خود درآورد و برای ایجاد کاتانگای خودمختار از مزدوران اروپایی و آفریقای جنوبی استفاده می­کرد و حتی موفق شد نیروهای سازمان ملل متحد را در چند نبرد شکست دهد.

·         تهاجم خلیج خوکها (1961)  
نیروهای مسلح ضد انقلاب کوبا با پشتیبانی ایالات متحده قصد ساقط کردن حکومت کاسترو را داشتند، ولی پس از پیاده شدن در سواحل کوبا از ارتش این کشور شکست سختی خوردند.

·         جنگ مرزی آفریقای جنوبی (1966-1989)
با خروج استعمارگران پرتغالی از آنگولا، درگیری میان نیروهای آفریقای جنوبی (حکومت آپارتاید) و چریکهای کمونیست تحت حمایت شوروی و کوبا تبدیل به جنگ تمام عیار شد.

·         جنگ شش روزه (1967)
اسرائیلیها در جنگی سریع، تهاجم کشورهای سوریه، مصر و اردن را دفع کرده، نوار غزه و بلندیهای جولان را ضمیمۀ خاک خود ساختند.

·         بهار پراگ (1968)
شوروی برای ممانعت از گسترش آزادیهای اجتماعی به همراه نیروهای پیمان ورشو، چک­اسلواکی را اشغال کرد.

·         جنگ هند و پاکستان (1971)
هند با جدا کردن پاکستان شرقی، کشور بنگلادش را ایجاد کرد.

·         جنگ قبرس (1974)
ترکیه به قبرس تحت کنترل یونان حمله کرد.

·         جنگ داخلی لبنان (1982)
اسرائیلیها با بهانۀ درخواست کمک دولت لبنان، این کشور را اشغال کردند.

·         جنگ چاد (1987)
تهاجم لیبی به چاد با شکست ارتش قذافی پایان یافت.

·         جنگ افغانستان (1979-1989)
نیروهای شوروی برای گسترش نفوذ بر افغانستان، این کشور را اشغال کردند، اما در مقابل مقاومت مجاهدین افغان، وادار به خروجی خفت بار گشتند.