دفاع مقدس چهلمین سال دفاع مقدس و گام دوم انقلاب اسلامی

[seyedmohammad 10,524]

بسمه تعالی

 

چهلمین سال دفاع مقدس و گام دوم انقلاب اسلامی

 

 

 

چکیده :

 

با توجه به وضعیت نظامی ایران در آغاز انقلاب دشمنان ایران  گمان می کردند که با استفاده از این فرصت می توانند طی مدت کوتاهی بخش های وسیعی از خاک ایران را اشغال کرده، و حتی حکومت مرکزی را به سقوط بکشانند .

اگر دوعامل اصلی یک نیروی مسلح را شامل ابزار و تجهیزات و نیروی انسانی بدانیم ؛ بایستی اذعان نمود که در ابتدای انقلاب و در شرایط تحمیل جنگ هردو عامل به شدت ضربه خورده بود ولی پژوهش در تاریخ دفاع مقدس آشکار میسازد که در اینجا نه صرفا تجهیزات و نه صرفا مجهادت های شجاعانه نیرو های انسانی مشارکت کننده در دفاع مقدس، بلکه فرماندهی جهادی فرماندهان جوان و مخلص انقلابی بود که آنچه از تجهیزات قابل استفاده و در اختیار بود را در یک سو و در سوی دیگر نیروی سربازان دلیر ایران اسلامی را در اختیار گرفته و در جنگی نابرابر و تحت تحریم دشمن بعثی را به پشت مرز های بین المللی رانده و نواحی اشغال شده را آزاد کردند.

این جهاد مخلصانه تا آنجا ادامه یافت که پس از 8 سال تحریم اقتصادی و نظامی شدید و نیز دخالت مستقیم و غیر مستقیم کشور های منطقه ای و فرامنطقه ای به نفع عراق، از ساز و برگ جنگی مورد نیاز چیزی که برای جنگ قابل اتکا باشد، آنچنان که در نامه محسن رضایی، فرمانده وقت سپاه پاسداران ایران، مورد نیاز بودن آنها قید شده بود، باقی نمانده بود؛ و نیز استفاده گسترده دشمن از تسلیحات شیمیایی و وارد آمدن تلفات انسانی پر شمار بر گرده توان نظامی ایران سنگینی می کرد، و ناچار به پذیرش قطع نامه تن دادیم.

در سال های پس از جنگ نیز با ادامه تحریم ها و فشار های سیاسی از یک سو و از سوی دیگر توان محدود اقتصادی در دسترس جهت بازسازی نظامی توان ایران، باز این مدیریت و فرماندهی جهادی این عزیزان بودن که راه گشای مشکلات شد و با بهره گیری از روش  های غیر کلاسیک و با حداقل ممکن هزینه به توان نظامی ایران جان تازه ای بخشیده و دژ بازدارندگی نظامی ایران را مستحکم ساختند. در این مسیر ایران به توفیقات قابل توجه و کم نظیری در سطح جهانی دست یافت که از آن جمله می توان به پیشرفت های صورت گرفته در حوزه موشکی و سامانه های بی سرنشین اشاره کرد. البته در سال های اخیر و با مساله ی برجام  شاهد بروز شکاف هایی در دیواره های بازدارندگی نظامی ایران بوده ایم که موضوعی فراتر از بحث یادداشت جاری، و خود محل بحث در گزارش دیگری ست.

در طی دهه های بعدی تا بدین جا که 4 دهه از آغاز دفاع مقدس گذشته و وارد دومین سال از گام دوم انقلاب اسلامی شده ایم، ما شاهد حداقل تغییرات نسلی در راس هرم قوای نظامی ایران بوده ایم به نحوی که می توان گفت در طی 4 دهه گذشته همین نسل از جوانی تا میان سالی و اکنون در سنین بیش از 60 و حتی 70 سالگی سکان امور را در اختیار داشته اند و با پشت صف نگه داشتن نسل بعدی در فرماندهان نظامی دچار رکود نسلی شده ایم. در واقع خود آن نسل فرماندهان جوان سال های جنگ قصه ی خویش را که خود قهرمانان اصلی آن بوده اند را فراموش کرده و عموما در پس از سال های مجاهدت های انقلابی و ساختار شکنی های شجاعانه به حفظ 4 دهه رکود نسلی رسیده اند.

در آستانه ی گام دوم انقلاب اسلامی و با توجه به منویات رهبری در بیانیه گام دوم , شاید بتوان گفت که توجه به مساله تغییر نسل  میتواند مهم ترین درس دفاع مقدس در آستانه چهل سالگی دفاع مقدس به عنوان یکی از بزرگترین و افتخار آمیز ترین اتفاقات تاریخ ایران باشد .

البته مهم ترین مساله در مورد تغییر نسلی همان گونه که در مقاله توضیح داده شده است نه تنها جوان گرایی در سازمان و سپردن امور به جوانان بلکه انجام مطالعات و طراحی مدلی برای مدیریت این روند است تا مشکلاتی چون خویش سالاری و عدم شایسته سالاری که در روند تغییر نسل در هر سازمانی ,  در کمین است اتفاق نیفتد .

 

........................................................................................................

 

 

قسمت اول : 

 

 

وضعیت نظامی ایران در آغاز انقلاب به معنای واقعی کلمه آشفته بود.در نقاط متعددی گروه های تروریستی و تجزیه طلب درگیری های مسلحانه گسترده ای به راه انداخته بودند. در ساختار فرماندهی ارتش بسیاری از پست ها خالی مانده بود. هزاران مستشار آمریکایی که به عنوان آموزش با ارتش ایران همکاری می‌کردند با وقوع انقلاب از کشور اخراج شده بودند، تعداد زیادی از فرماندهان نظامی فرار کرده، بازنشسته شده یا برکنار شده بودند، نظام سربازگیری ناکارا شده بود و بخشی از نیروهای نظامی کشور درگیر ناآرامی‌های داخلی شده بودند. به علاوه برخی مصوبات دولت موقت همچون ضرورت خدمت نیروهای ارتشی در زادگاهشان و نیز اعطای مجوز استعفا به افسران ارتش باعث شد ارتش نتواند از بسیاری قابلیت‌های خود استفاده کند. در این بین سپاه پاسداران نیز نیرویی تازه‌تأسیس متشکل از جوانان بود که امکانات و توانایی لازم برای جنگ را نداشت. فرماندهان رده بالای سپاه را غالباً جوانان کم تجربه تشکیل می‌دادند که از اصول کلاسیک رزم بی‌اطلاع، و فاقد هر گونه سابقه و تجربه ای در میادین رزم کلاسیک بودند. تجهیزات نظامی از نظر نگه داری، تامین قطعات یدکی و آموزش وضعیت ضعیفی داشت. از این میان می توان به وضعیت لشکر 92 زرهی اشاره کرد که استعداد پرسنلی آن به 20 درصد تقلیل یافته بود.

دشمن گمان می کرد با استفاده از این فرصت می تواند طی مدت کوتاهی بخش های وسیعی از خاک ایران را اشغال کرده، و حتی حکومت مرکزی را به سقوط بکشاند

در اینجا نه صرفا تجهیزات و نه صرفا مجهادت های شجاعانه نیرو های انسانی مشارکت کننده در دفاع مقدس، بلکه فرماندهی جهادی فرماندهان جوان و مخلص انقلابی بود که آنچه از تجهیزات قابل استفاده و در اختیار بود را در یک سو و در سوی دیگر نیروی سربازان دلیر ایران اسلامی را در اختیار گرفته و در جنگی نابرابر و تحت تحریم دشمن بعثی را به پشت مرز های بین المللی رانده و نواحی اشغال شده را آزاد کردند.

این جهاد مخلصانه تا آنجا ادامه یافت که پس از 8 سال تحریم اقتصادی و نظامی شدید و نیز دخالت مستقیم و غیر مستقیم کشور های منطقه ای و فرامنطقه ای به نفع عراق، از ساز و برگ جنگی مورد نیاز چیزی که برای جنگ قابل اتکا باشد، آنچنان که در نامه محسن رضایی، فرمانده وقت سپاه پاسداران ایران، مورد نیاز بودن آنها قید شده بود، باقی نمانده بود؛ و نیز استفاده گسترده دشمن از تسلیحات شیمیایی و وارد آمدن تلفات انسانی پر شمار بر گرده توان نظامی ایران سنگینی می کرد، و ناچار به پذیرش قطع نامه تن دادیم.

در سال های پس از جنگ نیز با ادامه تحریم ها و فشار های سیاسی از یک سو و از سوی دیگر توان محدود اقتصادی در دسترس جهت بازسازی نظامی توان ایران، باز این مدیریت و فرماندهی جهادی این عزیزان بودن که راه گشای مشکلات شد و با بهره گیری از روش  های غیر کلاسیک و با حداقل ممکن هزینه به توان نظامی ایران جان تازه ای بخشیده و دژ بازدارندگی نظامی ایران را مستحکم ساختند. در این مسیر ایران به توفیقات قابل توجه و کم نظیری در سطح جهانی دست یافت که از آن جمله می توان به پیشرفت های صورت گرفته در حوزه موشکی و سامانه های بی سرنشین اشاره کرد. البته در سال های اخیر شاهد بروز ترک ها و تبعات آن در دیواره های بازدارندگی نظامی ایران بوده ایم که موضوعی فراتر از بحث یادداشت جاری، و خود محل بحث در گزارش دیگری ست.

در طی دهه های بعدی تا بدین جا که 4 دهه از آغاز دفاع مقدس گذشته و وارد دومین سال از گام دوم انقلاب اسلامی شده ایم، ما شاهد حداقل تغییرات نسلی در راس هرم قوای نظامی ایران بوده ایم به نحوی که می توان گفت در طی 4 دهه گذشته همین نسل از جوانی تا میان سالی و اکنون در سنین بیش از 60 و حتی 70 سالگی سکان امور را در اختیار داشته اند و با پشت صف نگه داشتن نسل بعدی در فرماندهان نظامی دچار رکود نسلی شده ایم. در واقع خود آن نسل فرماندهان جوان سال های جنگ قصه ی خویش را که خود قهرمانان اصلی آن بوده اند را فراموش کرده و عموما در پس از سال های مجاهدت های انقلابی و ساختار شکنی های شجاعانه به حفظ 4 دهه رکود نسلی منتهی به ایام پیری و محافظه کاری رسیده اند.

 

 

فرماندهانی که در زمان جنگ تحمیلی به رغم سن بسیار کم و عدم داشتن سوابق آکادمیک یا میدانی رزمی درخور توجه مورد اعتماد امام خمینی (ره) قرار گرفته و مسئولیت سنگین اداره و فرماندهی جنگ را عهده دار شدند. به عنوان مثال سید یحیی رحیم صفوی در آغاز جنگ 28 ساله، محسن رضایی 26 ساله، علی شمخانی 25 ساله، و علی صیاد شیرازی 36 ساله بود. علاوه بر این می توان از دهه ها فرمانده دیگر با سنین کمتر از 30 سال نام برد که عهده دار فرماندهی جنگ در سطوح مختلف شدند:

 «محمود کاوه» را می‌توان یکی از جوان‌ترین فرماندهان دفاع مقدس دانست. او در شرایطی فرماندهی «تیپ ویژه شهدا» را بر عهده گرفت که تنها ۲۱ سال سن داشت. محمود کاوه پیش از آنکه اول مرداد ۱۳۶۱ به فرماندهی تیپ ویژه شهدا برسد، از ۱۵ خرداد ۱۳۵۸ مربی آموزش نظامی، از سوم شهریور ۱۳۵۹ مسئول محافظان بیت امام خمینی رحمةالله‌علیه و از ۴ آبان ۱۳۵۹ مربی آموزش نظامی در پادگان کرمانشاه تیپ ویژه شهدا بود. او همچنین در در سال ۱۳۶۵ فرمانده لشکر ویژه شهدا شد. تیپ ویژه شهدا از کلیدی‌ترین یگان‌های سپاه بود و موفقیت‌ها و عملیات‌های کم‌نظیر آن با فرماندهی کاوه باعث شد به لشکر ارتقا یابد. «یونس زنگی‌آبادی» در سال ۱۳۶۰ و تنها یک سال پس از آغاز جنگ به عضویت سپاه پاسداران در آمد و شجاعت و دلیری او باعث شد در حالی که تنها ۲۱ سال داشت از سوی سردار قاسم سلیمانی فرمانده لشکر ۴۱ ثارالله، به فرماندهی تیپ امام حسین علیه‌السلام برسد. او که در سال ۱۳۴۰ در زنگی‌آباد کرمان متولد شده بود، ۲۵ دی ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵، زمانی که تنها ۲۵ سال داشت، در شلمچه به شهادت رسید. «مهدی زین‌الدین» که در سال ۱۳۳۸ در تهران متولد شده بود، پس از انقلاب اسلامی و با تاسیس سپاه پاسداران، به واحد اطلاعات آن پیوست و تا پیش از آغاز جنگ تحمیلی در تبریز و قم به فعالیت‌های مختلف پرداخت. با آغاز جنگ، به همراه یک گروه ۱۰۰ نفره برای گذراندن آموزش‌های کوتاه‌مدت به جبهه‌ها رفت. او از همان ابتدای جنگ و در حالی که تنها ۲۱ سال سن داشت، توانست مسئول واحد شناسایی و پس از آن مسئول واحد اطلاعات و عملیات سپاه پاسداران در دزفول و سوسنگرد شود و چندی بعد به فرماندهی لشکر علی ابن ابیطالب علیه‌السلام منصوب شد.

 

مهدی زین‌الدین که یکی از خوش‌فکرترین و جوان‌ترین فرماندهان دفاع مقدس بود، سرانجام ۲۷ آبان ۱۳۶۳ در شرایطی که همراه با برادرش مجید با هدف شناسایی مناطق جنگی از کرمانشاه به سردشت می‌رفت، با گروه‌های مسلح جدایی‌طلب غرب کشور درگیر شد و در حالی به همراه برادرش به شهادت رسید که تنها ۲۵ سال داشت. علیرضا موحد دانش یکی دیگر از فرماندهان سپاه پاسداران بود که در عملیات‌های فتح‌المبین، والفجر یک و والفجر دو حضور چشمگیر داشت. او که در سال ۱۳۳۴ در تهران متولد شد، پس از پیروزی انقلاب ابتدا در کمیته انقلاب اسلامی شمیران به فعالیت پرداخت و در فروردین ۱۳۵۸ به سپاه پاسداران پیوست و ابتدا به پاسداران بیت امام خمینی رحمةالله‌علیه پیوست. شهید موحد دانش پس از آغاز ناآرامی‌های کردستان رهسپار غرب کشور شد و در چند عملیات برای مقابله با نیروهای جدایی‌طلب حضور یافت. او از ابتدای دفاع مقدس تا دی ۱۳۵۹ به همراه محمد جهان‌آرا به شناسایی مواضع دشمن در خرمشهر مشغول بود و پس از آن جانشین محسن وزوایی در عملیات بازی‌دراز ۲ شد. یک دست او در عملیات بازی‌دراز ۳ در شهریور ۱۳۶۰ قطع شد. شهید موحد دانش پس از آن معاون گردان حبیب بن مظاهر در تیپ ۲۷ محمد رسول الله را بر عهده گرفت. با اتمام عملیات بیت‌المقدس به همراه نیروهای «محمد رسول الله» به لبنان اعزام شد و پس از بازگشت در شهریور ۱۳۶۱ با حکم محسن رضایی فرمانده کل سپاه، فرماندهی تیپ ۱۰ سیدالشهدا را عهده‌دار شد.

علیرضا موحد دانش در عملیات والفجر یک دوباره مجروح شد و سرانجام ۱۳ مرداد ۱۳۶۲ در جریان عملیات والفجر دو در منطقه حاج عمران، به شهادت رسید. بنابر برخی خاطره‌های همرزمانش، در حالی که به شدت زخمی شده بود، خود را به سنگر عراقی‌ها رساند و سیم ارتباطی آنها با عقبه‌شان را با دندان جوید و قطع کرد و در همین حال بود که گلوله‌باران نیروهای بعثی، منجر به شهادت او در ۲۸ سالگی شد. سردار سرلشکر احمد کاظمی یکی دیگر از فرماندهانی است که در سال‌های جوانی به نقش‌آفرینی در جبهه‌های جنگ علیه رژیم بعث عراق پرداخت. او در ابتدای پیروزی انقلاب برای مقابله با دشمنان داخلی انقلاب در اوایل ۱۳۵۹ به کردستان رفت. او که جزء اولین اعضای سپاه پاسداران بود، به همراه یک گروه ۵۰ نفره در آبادان حضور یافت؛ گروهی که پس از مدتی لشکر زرهی ۸ نجف اشرف به فرماندهی احمد کاظمی شد و صدها تانک و نفربر و ماشین‌آلات جنگی از نیروهای عراقی به غنیمت گرفت. دو سال فرماندهی جبهه فیاضیه آبادان و ۶ سال فرماندهی لشکر ۸ نجف اشرف از سمت‌های او در جنگ تحمیلی و همچنین یک سال فرماندهی لشکر ۱۴ امام حسین علیه‌السلام، ۷ سال فرماندهی قرارگاه حمزه سیدالشهدا و قرارگاه رمضان و همچنین ۵ سال فرماندهی نیروی هوایی سپاه، بخشی از مسئولیت‌های او بوده است. حاج احمد کاظمی از ناحیه پا، دست و کمر بارها مجروح شد و انگشت دستش نیز قطع شده بود. علاوه بر چند مورد بالا، جوانان برومند و شجاع دیگری هم بوده‌اند که در جریان ۸ سال دفاع مقدس مایه عزت و سربلندی ملت ایران شدند. نزدیک به ۳۰ تن از فرماندهان جنگ را می‌توان برشمرد که بین سال‌های ۱۳۴۰ تا ۱۳۳۰ متولد شدند و سال‌های جوانی خود را در جبهه‌ها سپری کردند؛ از «سیدحسین علم‌الهدی» که در سال ۱۳۳۷ متولد شد و در ۲۲ سالگی در عملیات نصر با اصابت همزمان سه گلوله تانک به شهادت رسید، تا «حسین خرازی» که در سال ۱۳۳۶ در اصفهان زاده شد، مسئول اسلحه‌خانه کمیته انقلاب در زمان پیروزی انقلاب بود و لشکر پیاده ۱۴ امام حسین اصفهان را تاسیس کرد و سرانجام ۷ اسفند ۱۳۶۵ در ۲۹ سالگی در عملیات کربلای ۵ به شهادت رسید.

«محمدعلی جعفری» فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز یکی از جوان‌ترین فرماندهان دفاع مقدس بوده است. فرماندهی قرارگاه غرب، فرماندهی قرارگاه نجف، فرماندهی تیپ‌های عاشورا و معاونت سپاه شوشتر از مسئولیت‌های او بوده است. او که خرداد ۱۳۶۰ به سپاه پاسداران پیوست، از ۲۴ سالگی در جبهه‌ها حضور یافت و در عملیات‌های کربلای ۴ و ۵ جانباز شد.

«شهید حاج قاسم سلیمانی» یکی دیگر از فرماندهان جوان جنگ تحمیلی بوده که در ۲۰ اسفند ۱۳۳۵متولد شده و در عملیات‌های فتح فاو، کربلای ۴ و ۵ و همچنین تک شلمچه حضور داشته است. او که در ابتدای انقلاب برای مبارزه با جدایی‌طلبان به مهاباد رفته بود، پس از بازگشت به ریاست پادگان قدس سپاه در کرمان منصوب شد و با آغاز جنگ به آموزش چندین گردان از سپاهیان کرمان می‌پردازد. سردار سلیمانی پس از جنگ به مبارزه با اشرار در کرمان پرداخت و از سال ۱۳۷۶ همزمان با اوج‌گیری طالبان در افغانستان به فرماندهی نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منصوب شد.

«علی شمخانی» دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران، از پایه‌گذاران سپاه پاسداران و فرمانده سپاه در استان خوزستان بود در آغاز جنگ تحمیلی ۲۵ سال داشت و پس از پایان جنگ با انتقال به ارتش، به فرماندهی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی منصوب شد.

«محمدباقر قالیباف» هم در سال ١٣٦١ در حالی که تنها ۲۱ سال سن داشت ،به عنوان فرمانده تیپ امام رضا(ع) و یک سال بعد در جایگاه فرمانده لشکر ٥ نصر خراسان انتخاب شد.

«حسین دهقان» وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، «محمدابراهیم همت» فرمانده لشکر محمد رسول‌الله، «حمید باکری» جانشین لشکر ۳۱ عاشورا، «حسن باقری» قائم‌مقام فرمانده نیروی زمینی سپاه، «محسن رضایی» فرمانده سپاه پاسداران در دوران جنگ تحمیلی، «مهدی باکری» فرمانده لشکر ۳۱ عاشورا، «سید محسن صفوی» فرمانده قرارگاه صراط المستقیم، «محمد بروجردی» فرمانده سپاه کردستان و «محمد جهان‌آرا» که شکست حصر آبادان مرهون تلاش و مجاهدات او و یارانش بود، همگی فرماندهانی بودند که در ابتدای آغاز جنگ تحمیلی ۲۵ تا ۲۶ ساله بودند.

 

غلامعلی رشید، احمد متوسلیان، سیدیحیی رحیم صفوی، سیدعطاءالله صالحی، نورعلی شوشتری، داوود کریمی، علی صیاد شیرازی و عبدالحسین برونسی هم از زمره فرماندهانی بودند که در آغاز دفاع مقدس ۲۷ تا ۳۸ ساله بودند. ^[1]

 

 

 

مساله تغییر نسل را شاید بتوان از جمله مسائلی دانست که به شکل اجتناب ناپذیر و با تولد و ورود نیرو های جوان به عنوان ورودی های جدید از سطوح پایین سیستم از سویی و بازنشستگی، از کار افتادگی و یا فوت نیروهای مسن سیستم در سطوح بالا اتفاق می افتد.

اما فراتر از رویداد های طبیعی چون تولد ها و مرگ ها، مساله تغییر نسل، آمادگی برای آن و حتی لزوم آن بسیار حائز اهمیت است، و نیازمند آن است که فراتر از امری اجتناب ناپذیر به دست طبیعت، به عنوان فرایندی برنامه ریزی شده، سیستمی و سازمان یافته و متناسب با نیاز های عملیاتی، توانایی ها و نقاط ضعف موجود به پیش برده شود. به ویژه آنکه با سرعت گرفتن تحولات خصوصا در عرصه علم و فناوری و تاثیر قاطعی که بر مناسبات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و نظامی دنیا می گذارد، خصوصیات، رفتار ها و قابلیت های هر نسل نسبت به نسل قبلی با تفاوت های بزرگتری تمییز پیدا می کند، و هم زمان عدم ناسازگاری های نسل قبلی با موقعیت های موجود و پیشرو، که نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در سطوح فرماندهی به حتی 3 نسل قبل نیز می رسد و از ثبات چند دهه ای برخوردار بوده است، عمیق تر و اساسی تر شده و می تواند منجر به بروز ناکارآمدی های عمده ای شود. این امر آسیب هایی را در پی داشته و خواهد داشت که در ادامه به آن اشاره می شود.

همان طور که پیشتر گفته شد موضوع تغییر نسل از 2 جهت ورود نسل جدید جوان در پایه سیستم و لزوم تغییر نسل پیشین که در سطوح فرماندهی در راس سیستم که در محدوده سنی 60 سال یا بیشتر قرار دارند، تاثیرگذار و حایز اهمیت می باشد. وردی های جدید از نسل جدید از یک سو چالش های فرهنگی، اجتماعی و ... نسل خود را به همراه خود وارد سازمان رزم قوای مسلح می سازند، از سوی دیگر چالش هایی را نیز در باب تعامل و فرماندهی فرماندهان که با این نسل دارای شکاف نسلی هستند به همراه دارند که هر چه این شکاف نسلی خصوصا از جنبه های فناورانه، آموزشی و اجتماعی شدید تر باشد، چالش های حادتری را در پی خواهد داشت.

در سطح بالا دستانه نیز رکود نسلی و بیگانگی با مسائل و چالش های روز دنیا ناهمگونی شناختی و ضعف در پاسخ گویی و عمل در حوزه چالش های جدید را به همراه دارد که بسیار نمونه ها از آن دیده ایم.

البته مساله شیفت نسلی نه تنها در قوای مسلح ایران که در تمامی ارتش های دنیا به یکی از مسائل کلیدی وضعیت حال و آینده تبدیل شده است و مطالعات و بررسی های گسترده ای حول آن انجام گرفته است، در ایران اما این مساله به جهت رکود 4 دهه ای نسلی این بحران حاد تر شده است.

 

تئوری نسل ها پیشنهاد می کند که تفاوت های موجود در داخل هر یک از نسل ها و میان هر نسل، قابل تمایز است و دیدگاه های مشترک را تعریف می کند^[2]. اکثر پژوهشگران در مورد نظریه نسل ها بر نحوه گروه بندی نسل ها اتفاق نظر دارند. تئوریسین های نسل ها گروه های نسلی را بر حسب بازه زمانی تولدشان دسته بندی می کنند. رویداد های مهم که بر فرهنگ ما تاثیر می گذراند، همانند به پایان رسیدن جنگ جهانی دوم، اثر جدا کننده ای میان نسل ها می گذارند. این رویداد های تغییر دهنده فرهنگ متشکل از باور های مشترکی ست که از گروهی از ارزش ها و نرم ها ساخته شده اند. ارزش های هر گروه عموما همگن هستند و بر اساس رویداد هایی ست که در دوره زندگی اعضای آن گروه رخ داده است وآنها به صورت شناختی و احساسی با آن تعامل داشته اند –به ویژه رویداد های مربوط به جنبش های اجتماعی- کاربرد فناوری، استاندارد های آموزشی، فعالیت ها، حرفه ها، و روابط نسبت به کار، خانواده، ارزش ها، ایده ها، و زمان^[3].  به طور خلاصه اعضای هر نسل دارای رفتار، باور ها و آمال مشترکی هستند. البته سال های جدا کننده ی این گروه های نسلی در نزد تمامی پژوهشگران نظریه نسل ها الزاما دقیقا یکسان نیست و بعضا تفاوت هایی دیده می شود.

 

 

 

به خواست خدا ادامه دارد .

 

 

 

 

 

 

---

[1] https://www.mehrnews.com/news/2408509/%D8%AC%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-20-%D9%81%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%B2%DB%8C%D8%B1-26-%D8%B3%D8%A7%D9%84

 

[2] Craig A. Triscari, “Generational Differences in the Officer”

[3] Twenge and Campbell

 

 

ویرایش شده در مهر 99 توسط seyedmohammad

[seyedmohammad 10,524]

بخش دوم  : 

 

 

 

 

نسل شبکه

 

آخرین نسلی که اولین گروه از جوانان آن در حال ورود به عرصه های مختلف حرفه ای در اجتماع می باشد نسل شبکه است. این نسل اگرچه با توجه به تفاوت های فرهنگی، مذهبی و جغرافیایی در جای جای دنیا تفاوت هایی در خصوصیات خود در مناطق مختلف دنیا با دیکدیگر دارند، اما با توجه به ویژگی اساسی معرف آنها، که شبکه و عصر اطلاعات و زندگی در دهکده جهانی ست، دارای ویژگی های مشترک و مشابه فراوانی بسیار فراتر از تفاوت های خود هستند. در پژوهشی ویژگی های این نسل در جامعه آمریکا این چنین توصیف شده است:

در طی دوران حیات جوان آنها، نسل شبکه از طریق پیشرفت انفجاری در فناوری، بی ثباتی اقتصادی، خشونت عمومی و اجتماعی رو به افزایش، و جنبش های عدالت جویی شکل گرفته است.^[1] تلاطم های سیاسی 2 دهه اخیر آمریکا – که در ایران نیز با علل متفاوتی اجتماع با آن دست به گریبان بود- تاثیر شدیدی بر روی این نسل گذاشته است. حتی بزرگسال ترین افراد نسل شبکه دنیا را پیش از حوادث 11 سپتامبر به یاد نمی آروند. آنها کشور خود را در ظاهر مبارزه با تروریسم، همواره درگیر جنگ های مختلف در خاطر دارند.

بزرگ شدن نسل شبکه همراه با طلوع رنسانس دیجیتال بود. این نسل آنچنان به اطلاعات و فناوری دسترسی دارد، که هیچ نسلی تا پیش از این نداشته است. آنها همراه تلفن های هوشمند و دسترسی به شبکه اینترنت باند پهن جهانی دوران رشد خود را گذرانده اند.^[2] هر جیزی که آنها میل به دانستن آن داشته اند تنها تا فشردن یک کلیک با آنها فاصله داشته است.

این ترکیب قدرتمند از اطلاعات و سرعت خود را در پرسنل ارتشی جوانی نشان داده است که پاسخ فوری و تعامل دائمی را ترجیح می دهند. آنها مایل هستند اطلاعات به صورت دیداری ارائه شود و می تواند چند کار را به صورت هم زمان به پیش ببرند. اما این ارتباطات موبایلی پیشرفته هزینه ها و معایبی نیز به همراه داشته است. این امر می تواند موجب کاهش تعاملات فیزیکی، افزایش تعاملات افراطی، کاهش تمرکز به دلیل چند وظیفگی، حواس پرتی، و نرم های اجتماعی غیر معمول شود.^[3]

نسل شبکه حجم عظیمی از اطلاعات را به سرعت می بلعد، اما در عین حال نسبت به موضوعاتی که پیامد هایش را درک نمی کنند به سرعت علاقه خود را از دست می دهند.^[4] برای یک افسر غیر سازمانی از نسل شبکه نادرست خواهد بود که در جایی دوری و به دور از دسترسی به شبکه قرار داشته باشد، چرا که آنها انگیزه دارند از طریق توانایی هایشان در سازمان شان یا در جهان تاثیر گذار بوده و موفق باشند.^[5]

 

قابلیت های نسل شبکه شامل اتصال سراسری، اطلاعات، و تعامل می باشد. آنها از نظر روانی احساس نیاز به متصل بودن به کاری را دارند که در حال انجام اش هستند. بسیار بیشتر از آنچه نسل پیش از آنها چنین احساس نیازی داشت. آنها مایل اند چرایی و چگونگی کاری که در حال انجام اش هستند را بدانند. اگر آنها احساس کنند که در حال ایجاد تغییری در سازمان نیستند، یا رهبر کاری آنان متوجه ارزش تلاش های آنان نیست، به سرعت به دنبال جای دیگری خواهند بود تا در آنجا تفاوتی ایجاد کنند^[6]. 

آنها مایل اند خودشان مستقیما چیزها را بفهمند و درک کنند، تا آنکه یک ناظر بالای سر برای حتی کوچکترین امور داشته باشند که تک تک راه حل ها را به آنها دیکته کند، که فلسفه فرماندهی ماموریت ارتش این چنین است^[7]. بخشی از این میل به حل مشکلات جهان بدین جهت است که آنها تمایل دارند راه های خلاقانه ای را برای حل مشکلات امتحان کنند که تا پیش از آن آزموده نشده اند. نسل شبکه از اینکه خود شخصا چیزی را با کمک اینترنت بیاموزد لذت می برد و در برابر فناوری های نوین احساس راحتی بی مانندی دارد. آنها با اتکا به خود با راهنمایی های کوچکی از سوی اعضای ارشد پژوهش در مورد موضوعات را شروع می کنند، و هم رده ها و ارشد های خود را به عنوان منابعی می بینند که می توانند در اجرای تلاش هایشان از آنها کمک بگیرند^[8]. 

نسل شبکه همچنین مخیر بودن را ارزش می نهد. این ترجیح الزاما به این معنی نیست که باید انتخاب های زیادی وجود داشته باشد تا از میانشان یکی را برگزینند، بلکه بیشتر درباره ی این است که فردیت و خلاقیتشان را بروز دهند^[9]. به جهت میل محرکه برای تغییر دنیا، نسل شبکه بیشتر در تظاهرات ها، راهپیمایی ها، و مبارزات برای تغییرات اجتماعی شرکت می کنند^[10]. آنها ترسی از کار سخت ندارند، اما می خواهند تلاش هایشان دیده شود و تغییری ایجاد کند. در حوزه ی کار آفرینی، "اگر می خواهید درگیر نسل شبکه شوید، مطمئن شوید که به فردیت آنها احترام می گذارید به همان اندازه که عملکرد و تلاش شان را به رسمیت می شناسید." ^[11]

 

 

در پژوهشی در باب همین موضوع در مورد ارتش ایالات متحده به قلم رابرت فارمر^[12] آمده است:

 

ارتش ایالات متحده در حال حاضر متشکل از 4 نسل است: نسل بومر^[13] (1946-64)، نسل X ^[14] (1965-80)، نسل Y ^[15] (1981-2000)، و نسل Z ^[16] (کسانی که از سال 2001 به بعد متولد شده اند)^[17]. هر یک از این گروه ها دارای ارزش های منحصر به فردی ست که بر نحوه درک آنان نسبت به مسائل، استفاده، و واگرایی نسبت به ارزش های ارتش تاثیر می گذارد. به طور قابل ملاحظه ای، ارزش های هر نسل می تواند جهت پیشبینی پاسخ های هریک از گروه های نسلی بکار رود، لذا واکنش های آنها قابل پیشبینی و یا قابل تخفیف یا شدت بخشی برای رسیدن به انسجام بیشتر در واحد رزمی، افزایش درک فردی و گروهی، و کمتر دامن زدن به نزاع های فردی ست. به طور ویژه این پژوهش می پرسد، "چگونه رهبران نظامی می توانند روابط منفی میان ارزش های نسلی هر یک از نسل ها و ارزش های نظامی را کاهش دهند در عین اینکه بتوانند از تراز مثبت این ارزش ها برای افزایش قابلیت ها و توان اعمال قدرت نظامی در افق 2050 بهره برند؟"^[18]

 

ارزش های نسلی

 

ارزش های مقامات اجرایی کشوری و رهبران قوه مقننه معمولا به اهداف استراتژیک ملی گره خورده اند. بر اساس اسناد بالادستی کشورها که بر قوانین جزئی بر اساس آن بنیان نهاده شده ; رهبران  در تلاش هستند آن انگاره  ای را بتراشند که تصویر مجسم آمال ملی و عقیدتی باشد. اهداف استراتژیک , وضعیت نهایی حرکتی هستند که رویکرد عملیاتی از آن مشتق می شود، و بر روی شکاف میان وضعیت فعلی و وضعیت مورد نظر پلی ایجاد می کنند^[19]. ارزش ها در طی زمان تغییر می کنند و منابع زیادی روی آنها تاثیر می گذراند. از این روی تصمیم سازان بینشی می سازند تا همزمان که فرمان حرکت کشور را به سمت آن هدف در دست دارند، وضعیت پایانی را همواره در افق آن نگاه دارند. آنچنان که تصمیم سازی تحت تاثیر فرهنگ تصمیم سازان قرار دارد، فرهنگ ارتش و نیروهای مسلح  نیز بر فرهنگ تصمیم سازان  تاثیر می گذراد. اگر ارزش های نیروی مسلح با کسانی که توسط آن تصمیمات یا فرمان ها تاثیر می پذیرند مشترک نباشد، آن تصمیمات یا فرمان ها امکان معنی و مفهوم یافتن را پیدا نمی کنند. اگر زیردستان تصمیم یا فرمان را درک نکنند، چندان محتمل نیست که نسبت به آن تعهدی پیدا کنند و تنها با آن انطباق پیدا می کنند. محیط عملیاتی امروز بر پیچیدگی و کنترل غیر متمرکز تحت مفهوم فرماندهی ماموریت، ارزش می نهد، که نیازمند تعهد سربازان به جای تطبیق و پذیرش زیردستانه آنان است^[20]. بنابراین پل زنی میان شکاف های نسلی به منظور ایجاد درک مشترک از ارزش های ارتش به منظور بر قراری نظم مناسب و دیسیپلین لازم در نیروی مسلح  امروزی لازم و حیاتی ست. ارزش های نسل ها قابل تعریف است و تصویری واضح از اینکه چگونه –به عنوان یک گروه- افراد رفتار خواهند کرد، پرورش خواهند یافت، و انتظار پاداش خواهند داشت، به دست می دهد. پژوهش در رفتار نسل ها تمایزات بارزی را در بین نسل های مختلف نشان می دهد. ^[21]

 

 

 

در یکی دیگر از پژوهش های صورت گرفته چالش های مساله شکاف نسلی این چنین بر شمرده شده است:

 

یک مشکل در مورد نصیحت هایی که در باب به خدمت گیری و رهبری نسل جوان در  گفته می شود، وجود دارد: نسل هزاره دیگر نسلی نیست که ارتش نیاز داشته باشد در مورد آنها تمرکز کند. هزاره ی جدیدی ها –کسانی که ما بین 1980 تا 1996 متولد شده اند- در حال پیوستن به ارتش نیستند؛ آنها خود ارتش هستند! تا سال 2015 حدود 72 درصد از پرسنل فعال ارتش را نسل هزاره تشکیل می دادند. در واقع حتی در سال گذشته تعداد زیادی از این نسل هزاره ای ها می توانستند با 20 سال سابقه خدمت بازنشسته شوند.

 کسانی که به تازگی برای ورود به خدمت ثبت نام کرده اند در حال گذراندن دوره های آموزشی ای هستند که ارزش زمانی که صرف آنها می کنند را ندارد و متناسب نسل جدید نیستند. این ها آموزش های نسل جدید نیستند: نسل شبکه

نسل شبکه که اعضای آن به عنوان NetGens نیز شناخته می شوند، شامل افرادی می شود که در و پس از 1997 متولد شده اند. در کشور های اروپایی , ژاپن و آمریکا تا سال 2015 این نسل جمعیتی بالغ بر 70 میلیون نفر را تشکیل می دادند. در این سال مسن ترین افراد این نسل 21 ساله می شدند. در حال حاضر نسل شبکه ای ها بخش قابل توجهی از جمعیت استخدامی ارتش را تشکیل می دهند که شامل 15 درصد از نیروی وظیفه نام نویسی کرده در سپاه تفنگداران دریایی^[22] می باشد.

این نسل جدید از نظر فکری بیشتر برای خطر ها و عدم قطعیت ها آمادگی دارد، و سرشار از اراده و اعتماد به نفس می باشد، اما در عین حال به طرز منحصر به فردی شکننده می باشد.  نیروهای مسلح نیازمند سر سختی ذهنی بیشتری فراتر از آنچه نسل شبکه در زمان ورود به ارتش در اختیار دارند، می باشد. نسل شبکه اطلاعات را به روش متفاوتی دریافت می کنند، خود را در درجه اول به عنوان اشخاص منحصر به فرد و نه جزئی از اجتماع می بینند، و ارزش کمتری برای رویه های سنتی قائل هستند. این نیرو های تازه استخدام شده در حال دگرگونی چالش های نیروی انسانی هستند که ارتش با آنها مواجه است. امروزه بخش عمده ای از ارتشی های نسل هزاره ای مجبورند روش های ارتباطی و آموزشی خود در برابر افراد نسل شبکه را تغییر دهند، تا بتوانند از آنها جنگجو یانی بسازند که بتوانند بر فشار های شدید مناقشات مسلحانه چیره شوند. ^[23]

 

نسل های متفاوت با مدل ارزشی نیروهای مسلح به نحو متفاوتی تعامل می کنند. محققین، اندیشگران امور نظامی، و فرماندهان تیپ دیدگاه های متفاوتی در این باب دارند که چه چیز مهم است و چرا. علاوه بر این، انسان ها بر اساس نظرات و عقایدشان، جهان بینی و شغل شان، به مفاهیم اهمیت و ارزش می دهند. برای مثال اندیشگران ممکن است به تمامیت و یکپارچگی بیشترین اهمیت را بدهند، حال آنکه فرماندهان تیپ بالاترین ارزش را ازان وظیفه بدانند.

زمانی که در مورد تئوری نسل ها و اهمیت آن مطالعه می کنیم، هدف درجه اول انطباق تمامی اعضای قوای مسلح اعم از سپاه، ارتش، وزارت دفاع، و نیروی انتظامی  با مدل ارزشی انقلاب اسلامی، تبدیل به برترین امور می شود. از آنجایی که همه پرسنلی که وارد نیروهای مسلح شده اند قوانین، ارزش ها و اصول مشخصی را که در برابر آنان قرار گرفته را درک می کنند، عملکرد قوای مسلح در کلیت آن، فردیت افراد را کم ارزش نمی کند یا تجانس گروهی را از بین نمی برد. با تغییر کردن افرادی که تصمیمات را اتخاذ می کنند، به همین ترتیب تعابیر و تفاسیر از اطلاعات و استاندارد های پیاده سازی نیز دچار تغییر می شود.

در ساختار ارتش های جهان معمولا نسل جوان جایگاه های سطوح پایینی، نسل میان سال در سطوح میانی، و نسل مسن تر در سنین 50 و بالاتر سطوح عالی فرماندهی را عهده دار هستند. در قوای مسلح ایران اما پس از انقلاب اسلامی ساختار فرماندهی ارتش در سطوح عالی و میانی به کلی دچار تغییرات اساسی شد، سپاه نیز نیرویی بود که اساسا به تازگی تاسیس شده بود و آنچنان که پیشتر ذکر شد عموم فرماندهان رده بالای آن جوانانی کم سن و سال بودند. در اینجا مدل سنتی ساختار سنی نیروهای مسلح دستخوش تغییر شد که این تغییرات و اخلاص و جسارت این فرماندهان البته برکات فراوانی به همراه داشت. با گذشت ایام و گذشت بیش از 30 سال از پایان جنگ اما ما شاهد یک رکود نسلی بوده ایم، رکود نسلی که نسل جوان و میان سالی که در صف ارتقای جایگاه بوده اند را نیز در هرم فرماندهی رسوب داده و بعضا حتی به سن بازنشستگی رسانده. این مساله به نوبه خود مستعد آن است که این نسل را نیز تحت محافظه کاری شدیدی که خود دست به گریبان آن بوده، به بازتولید بحران رکود نسلی سوق دهد. واژه "بحران" تعمدا و آگاهانه از آن روی بکار رفته است که به معنای واقعی کلمه  این مساله مستعد آن است که منجر به ایجاد ناکارآمدی های عمده و تهدیدات در سطح امنیت ملی شود.

 

 

 

 

به خواست خدا ادامه دارد .

 

 

 

 

 

---

[1] Seemiller & Grace, 2017

[2] Patel, 2017

[3] Green 2019

[4] Heitzman, 2018

[5] Mercurio, 2017

[6] Rampton, 2017

[7] Department of the Army, 2012

[8] Seemiller & Grace, 2017

[9] Bridges, 2015

[10] Weise, 2019

[11] Patel, 2016, para. 16

[12] Robert M. Farmer

[13] Boomer

[14] baby buster, slacker, or Gen X

[15]  echo boomer, Generation Y, or generation next

[16] در برخی طبقه بندی ها شامل نسل هزاره سوم و نسل شبکه

[17] Cameron B. Caine, Generational Differences in Workplace Ethics: A Supplemental Report of the 2011

[18] Col John P. McDonnell, “National Strategic Planning: Linking DIMEFIL/PMESII to a Theory of

Victory”

[19] Department of Defense. ADP 3-0, 1.

[20] Scott Borerud. “An Overview of Ethical Philosophy”

[21] How Can the United States Army Leverage the Strengths of Three Disparate Generations to Fight and Win the Nation’s Wars?

[22] Marine Corps

[23]https://warontherocks.com/2018/03/how-the-network-generation-is-changing-the-millennial-military/

ویرایش شده در مهر 99 توسط seyedmohammad

[seyedmohammad 10,524]

بخش سوم :

 

 

 

 

تبعات مساله شکافت نسلی :

 

این مساله را می توان از 2 جهت بررسی کرد.نخست آنچه به طور عمومی در تمامی ارتش های دنیا رخ می دهد و نسبت آن با دوران انفجاری فناوری، دوم اهمیت این موضوع در شرایط خاص ایران.

اگرچه روال معمول در تمامی ارتش های دنیا درگیر بودن با 3 نسل در هرم پرسنلی خود است: نسل جوان تر نیروهای تازه وارد، نسل پیشین در میانه هرم و مسن ترین و البته با تجربه ترین نسل در بالاترین رئوس ساختار فرماندهی، ولی سرعت و شتاب گیری پیشرفت فناوری و تاثیر بی بدلیل آن در شکل دهی به میادین نبرد موجب شده است که شاهد شکل گرفتن شکافی میان نسل های قدیمی تر با موضوعات روزی باشد که نیروی عملیاتی با آن مواجه می شود یا خواهد شد. در این بین در کشور هایی که نرخ دانش آکادمیک و مطالعه در بین سطوح فرماندهی بالاتر بوده و آموزش های نظامی به طور نظام مند به روز می شود عمق این شکاف ها کمتر بوده و حتی در کشور های پیشرو جهت سازگاری و حتی بهره بردن نیروی عملیاتی از قابلیت های نوین در دسترس، دکترین های جدیدی در دست تالیف قرار می گیرد. این روند را می توان از عملیات طوفان صحرا به عنوان اولین جنگ که یک ارتش با استانداردهای موج سومی در آن درگیر شد، تا سیر عملیاتی شدن قابلیت های موج چهارمی در ارتش های مدرن امروز، و نیز تحلیل و تئوریزه کردن مفاهیم موج پنجمی برای ارتش های آینده، پیگیری کرد.

 در برخی موارد این دکترین ها چنان آینده نگرانه و پیشرو در بوده که علاوه بر بهره بردن تمام و کمال از توان فناوری روز، مسیر و نیازمندی های توسعه فناوری، در جایی که لبه دانش بشری به پیش رانده می شود، را برای حتی 2 تا 3 دهه بعد مشخص می کنند. به عنوان نمونه ای می توان به تلاش های ژنرال استاری در توسعه و تدوین مفاهیم موج سومی اشاره کرد. شخصیت دانش پژوه وی به عنوان یک دشمن دانا برای نظام اسلامی شایسته توجه است  آنچنان که کتابخانه شخصی وی شامل بیش از 4 هزار جلد کتاب بود، آشنایی به علوم روز و جسارتش در پیاده سازی مفاهیم جدید در ساختاری با دیسیپلین شدید که نسبت به وضع موجود اینرسی. (میل به عدم تغییر وضعیت حاضر ) دارد، از ویژگی های بارزی بود که زمینه شروع و به ثمر نشستن اقدامات وی را فراهم آورد. در اهمیت چنین رویکردی در ارتش های جهان و اینکه چه نقشی در سرنوشت آنها در آینده میدان نبرد می تواند بازی کند، بازخوانی خود عملیات طوفان صحرا کافی ست. در یک سوی این جنگ ارتش بعث عراق قرار داشت که یکی از قدرتمند ترین ارتش های جهان به لحاظ کمیت نیروی انسانی و نیز پیشرفته بودن تجهیزات نظامی بود. قوای زرهی عراق را آن روزگار 5 امین قدرت زرهی دنیا می دانستند، در بخش هواپیما و نیروی هوایی به روز ترین تجهیزات دنیا از فالکروم ها، فنسر ها تا فاکسبت های ساخت شوروی که آخرین دستاورد های بلوک شرق بودند تا میراژ های فرانسوی را در اختیار داشت. در بخش پدافند به روز ترین تجهیزات راداری و سامانه های پدافندی ساخت شوروی و حتی رولند فرانسوی را در اختیار داشت که با وجود شکست عراق ولی توانستند برای قوای ائتلاف دردسر قابل توجه ایجاد کنند. قدرت عراق را حتی فرماندهان و نظامیان ایران نیز به خوبی به یاد دارند که در اواخر جنگ وضع جبهه ها را به چه سان کشانده بود، فاو چگونه سقوط کرد و ...

اما به رغم آن توانایی این عقب ماندگی ساختار فرماندهی عراق که ساختاری موج دومی در برابر ساختار موج سومی طرف آمریکایی، بود که موجب شد طومار آن ارتش قدرتمند در 43 روز در هم پیچید و بزرگراه مرگ از آن باقی بماند.^[1]

امروزه اما به دلیل سرعت قابل زیاد تحولات حوزه فناوری، و نیز عمیقتر شدن شکاف نسلی از جهت ارتباط با فناوری، آنچنان که نسل جوان را که در سنین ورودی های جدید ارتش ها قرار دارند آنطور که پیشتر مورد بحث قرار گرفت "نسل شبکه" می نامند، در ارتش های. دنیا به طور نظام مند به روز نیز شاهد بروز تعارضاتی هستیم که حاکی از این افزایش فاصله نسلی و عدم توانایی ارتباط بر قرار کردن نسل های قبلی با موضوعات روز است. این موارد در این ارتش ها اگرچه به دشت معضلات عمیق و منجر به ناکارآمدی در ارتش های کشور هایی با اینرسی زیاد و دگم اندیشی نیست، اما در عین حال مسائل جالب توجه و قابل بحثی بوده اند که از چشمان رصدگر پژوهشگران و اندیشکده های حوزه نظامی و مسائل راهبردی دور نمانده اند.

 

 

مثالی از اثرات شکاف نسلی در سطح دنیا : 

 

جهت بررسی موردی نمونه ای از این مسائل بررسی وضعیت ارتش رژیم اشغالگر قدس از 2 جهت حائز اهمیت فوق العاده است. نخست آنکه به بررسی ارتش رژیمی پرداخته می شود که با جمهوری اسلامی ایران دارای دشمنی راهبردی و منازعه فعال منطقه ای ست. دوم آنکه ارتش این رژیم به جهت ضعف عمده ای که از جهت عمق راهبردی ناچیز گریبان گیر آن بوده به نحوی که هر اشتباهی در هر جنگی و هر نقطه ضعفی در هر منازعه نظامی می توانسته تبدیل به آخرین اشتباه آن رژیم شود، در طی چند دهه گذشته به ویژه در حوزه مسائل راهکنشی و توسعه تجهیزات مدرن و البته روزآوری ساختار های هدایت و فرماندهی یکی از ارتش های پیشرو در جهان بوده است. موفقیت این رژیم در این حوزه تا حدی بوده است که حتی کشور های دارای سابقه نظامی گری تاریخی و و صاحب سبکی در فناوری نظامی چون چین، روسیه، فرانسه و حتی در مواردی خود آمریکا، دارای ارتباط نظامی مستمر نظامی با آن رژیم بوده و از دست آوردهای نظامی آن بهره برده اند. این ارتباط نظامی و ابعاد آن چنان گسترده و متنوع است که خود می تواند موضوع گزارش مفصل دیگری باشد.

داستان این ناهمگونی نسلی اما از این قرار بود: این رژیم اعلام نیازی تحت عنوان پروژه کارمل^[2] با درخواست های مشخص جهت توسعه وسیله ای اثبات گر فناوری جهت بررسی و توسعه قابلیت های تانک ها و خودرو های زرهی نسل بعد، اعلام کرد. از جمله موارد مهم در نیازمندی های عملیاتی این طرح به قابلیت های نظارتی شناسایی پیشرفته، آگاهی محیطی با دید 360 درجه، قابلیت های رزم شبکه محور و هوش مصنوعی، و نیز امکان عملیاتی سازی تانک مورد بحث تنها با 2 خدمه که درون یک دریچه^[3] در شاسی تانک قرار می گرفتند، می توان اشاره کرد. در سال 2018 , 3 پیمانکار نظامی خصوصی طرح های خود را در این باره ارائه کردند که شامل کمپانی های Rafael، IAI و Elbit Systems بودند. جهت مقایسه مفاهیم طرح شده در این پروژه را دست کم 3 دهه فراتر از مفاهیم عملیاتی در حوزه زرهی قوای مسلح ایران می توان دانست، نوآورانه بودن مفاهیم این پروژه در حدی بود که از مفاهیم طرح شده در پروژه های نسل آینده کشور صاحب سبکی در حوزه زرهی چون روسیه و مشخصا تانک مدرن T-14 آرماتا نیز فراتر بود.

 

 

 

هر یک از این کمپانی ها به صورت جداگانه شروع به طراحی و توسعه فناوری های کانسپت خود شد. این طراحی ها به کلی بخش داخلی خودروهای زرهی را تغییر میداد و دارای کاکپیت پیشرفته ای مشابه هواپیماهای جنگنده بود. یکی از چالش برانگیز ترین بخش های این پروژه این بود که این تانک یا خودروی زرهی می بایست می توانست تنها با 2 خدمه به صورت کامل عملیاتی شود. در حال حاضر تانک های اصلی میدان نبرد که بر اساس مکتب غربی طراحی شده اند، از جمله تانک های مرکاوا، عموما دارای 4 خدمه اصلی هستند، و تانک های روسی به جهت برخورداری از مکانیزم گلوله گذاری اتوماتیک دارای 3 خدمه هستند. واضح است که عملیاتی شدن کامل یک تانک مدرن تنها با 2 خدمه نیازمند سطح بالایی از اتوماسیون و یکپارچگی سخت افزاری با خدمه می باشد.

در این بین یکی از خلاقانه طرح ها مربوط به کمپانی IAI بود. ویژگی های شاخص و متمایز کانسپت این کمپانی شامل استفاده از یک نمایشگر چند منظوره  وسیع و نیز استفاده از. دسته کنترلر کنسول های بازی Xbox ساخت کمپانی ماکروسافت بود. البته ایده استفاده از این کنترلر ها پیش از آن در ساخت یکی از زیردریایی های اتمی کلاس ویرجینیای آمریکا نیز سابقه داشت^[4].

 

نمونه اثباتگر فناوری کانسپت کمپانی IAI

 

فلسفه استفاده از چنین. دسته کنترلر هایی را می تون در این واقعیت جست که نسل جوانی که عمده جمعیت کاربر این تجهیزات خواهد بود، همان نسل هزاره ای که دوران جوانی خود را با انفجار عصر دیجیتال سپری کرده یا نسل شبکه ای که همراه انقلاب فناوری اطلاعات بلوغ یافته، برای سال های قابل توجه عمر خود را با چنین ابزار هایی سپری کرده، به آنها خو گرفته، آشنایی کامل با آنها داشته، و در بسیاری موارد کارهای مشابهی را در قالب گیم ها و شبیه سازی ها انجام داده است. چنان کاکپیت پیشرفته و سطح بالای اتوماسیون و هوش مصنوعی از یک سو علاوه بر حجم بالای اتوماسیون و کاهش نیاز به خدمه، به شدت بار کاری خدمه را کم کرده، از سوی دیگر رابط کاربری با بخش مکانیکال تانک را از نزدیک به زبان مکانیک و ماشین به سمت زبان های رایانه ای کاملا سطح بالا و حتی سطوح انتزاعی رسانده به نحوی که تجربه هدایت تانک در دنیای واقعی را به شدت به تجربه هدایت تانک در بازی های رایانه ای نزدیک کرده است. کاری که برای دهه ها خدمه جوان پیش از قرار گیری در تانک واقعی به انجام رسانده بودند.

در عمل نیز بازخورد های گرفته شده از کاربران بیشترین سطح راحتی رابط کاربری، بهبود عملکرد و سرعت کسب مهارت خدمه در کار با تانک مربوط به همین طرح کمپانی IAI بود، دقیقا همان طرحی که رد شد!

علت این امر را می توان در آن دانست که آن کسانی که آن کنترلر ها را دست گرفته بودند، با آن آشنا بودند و هیچ حس عجیب و بیگانه ای هنگام کار کردن با آن نداشتند، همان کسانی نبودند که در مورد سرنوشت پروژه تصمیم می گرفتند، کسانی از نسل دیجیتال! که کاملا برعکس، در سطوح فرماندهی افرادی بزرگ شده نسل آنالوگ که آن کنترلر ها برای شان ناآشنا، بیگانه و نامانوس بود، هیچ حس یکپارچگی با آن نداشته و شاید حتی وجود آن را کسرشان نظامی گری می دانستند درباره پروژه تصمیم گرفتند.

البته چنین موردی در مورد چنان پروژه بلند پروازانه ای نه یک فاجعه و شکست بزرگ برای صنایع نظامی رژیم غاصب، که به عنوان یک متر  نشان دهنده ی آن بود که حتی در ساختار ارتش به روز و پیشرفته ای با سطح بالای دانش نظامی میان فرماندهان نیز چنین شکاف نسل هایی در حال دیده شدن است، حال سرنوشت آن ارتش های دگم که در برخی کشور هایی که در مفاهیم مربوط به جنگ جهانی دوم و ماقبل آن ثابت شده اند چه خواهد بود؟

 

بررسی ضرورت تغییر نسل در ساختار فرماندهی قوای مسلح ایران :

 

 

لزوم تغییر نسل در ایران را می توان بر 2 دلیل عمده استوار کرد. نخست ایستایی نسل: اگرچه در کشور های دیگر نیز عموما راس هرم فرماندهی در محدوده 60 سالگی قرار دارد، ولی در طی زمان این افراد 60 ساله از نسل های متفاوت بر منسب قرار می گیرند. حال آنکه در ایران و به ویژه در سپاه پاسداران نسلی از فرماندهان دوره جنگ همواره رئوس فرماندهی را در اختیار داشته، جنگی که بیش از 3 دهه از پایان آن می گذرد و در این 3 دهه ایستایی نسلی در سطوح بالای فرماندهی حکم فرما بوده است. این امر علاوه بر اشکالاتی که پیشتر بیان شد، به دلیل علت دومی که در ادامه بحث می شود اثرات ناگوار تشدید شده ای را به همراه داشت.

دلیل دوم نرخ بالای فاصله با علوم روز و تجهیزات  در میان فرماندهان نسل فعلی ست. البته که این عزیزان در سال های جنگ رشادت های بسیار داشته، پیروزی ها و افتخارات فراوان کسب کرده اند ، ولی تاریخ جنگ فقط به همین موارد خلاصه نمی شود. جنگ در شرایطی علیه ایران تحمیل شد که در ارتش ساختار نظامی از هم پاشیده، سطوح فرماندهی در بسیاری موارد خالی مانده، با سومدیریت ها و بعضا خیانت های انجام شده توان عملیاتی یگان های ارتش به شدت تحلیل رفته بود. در مورد سپاه نیز با نیرویی تازه تاسیس مواجه بودیم که عمده فرماندهان آن چندان سابقه رزمی در میدان های عملیاتی یا محافل آکادمیک نداشته و در شرایط اضطراری و بر حسب ضرورت سکان هدایت را به دست گرفته و وارد میدان شدند. این کم تجربگی ها در سپاه و حتی ارتش و در کنار آن ضعف ساختار ها هزینه های زیادی را بر انقلاب نوپای ایران تحمیل کرد. البته در نهایت قوای مسلح ایران در طی این جنگ آبدیده شده، تمامیت کشور را حفظ کرده و تجربه ها اندوختند. اما تجربه هایی که با قیمت گزاف بدست آمده بود، قیمتی که با دریایی از خون بهای آن پرداخت شد. در طی دفاع مقدس بر اساس آمارها ,  بیشترین تعداد عملیات های اجرا شده از سوی طرف ایرانی شکست خورد و در مجموع بیش از 3 برابر طرف عراقی متحمل تلفات شدیم. در کنار فتوحات بزرگی چون الی بیت المقدس ,  عملیات رمضان ها، کربلای 4 و 5 ها و والفجر مقدماتی ها را هم  از سر گذراندیم. البته که در آن شرایط راهی جز این نبود، و اگر نبود جان فشانی ها و رشادت های صورت گرفته چه بسا چیزی از انقلاب و ایران تا به امروز باقی نمانده بود.

 مشکل اما از آنجا شروع شد که آن عزیزانی که تا پیش از ضرورت جنگ اساسا نظامی نبوده، هیچ دانش نظامی نداشته، و تجربه اندوخته شان در شرایط اضطرار با هزینه های سنگین به دست آمده بود , بدون اینکه بسیاری شان هیچ گاه تبدیل به نظامیان تمام عیار، دارای دانش به روز، و اساسا علاقه مند به دانش روز بشوند در تمامی 3 دهه پس از جنگ کماکان سکان هدایت قوای مسلح را در انحصار خود نگاه داشتند. اگرچه در طی سال های پس از پایان جنگ شاهد رشد صنایع نظامی داخلی بودیم و بعضا دستآورد های در سطح جهانی بزرگی را توانستیم بدست آوریم. اما به جهت همان ضعف در سطوح فرماندهی و آموزش نه تنها پیشرفت های مشابهی را شاهد نبودیم که اثرات آن به وضوح در برخی عملکردهای  نیرو های مسلح دیده می شود. تا پیش از ورود جدی ایران به مساله بحران سوریه در زمان حیات پربرکت سردار بزرگ اسلام شهید سلیمانی بسیاری از کارشناسان مستقل مسائل نظامی کاملا ناکارآمدی ها و عدم آمادگی نیرو های ایرانی را برای ورود به چنان منازعه ای پیشبینی کرده بودند که متاسفانه در عملیات محرم ودر  عمل نیز همان نتایج مشاهده شد.  در رویکرد نهایی میتوان اتفاقاتی چون عملیات محرم و یا فاجعه خان طومان  را از آن جهت مفید دانست که شاید موجب گردد قوای مسلح ایران موجب کاستی های خود در رده های تجهیزات عملیات و و … گردد و چون یک سیلی است که  بهتر است آن را از تروریست ها در بیش از هزار کیلومتر دورتر از مررز های خودی بخوریم تا در جنگ احتمالی دیگری در مرزهای ایران . نرخ بالای تلفات، بی برنامگی ها ، عدم بهره وری و صرف هزینه های سنگین در برابر دستاورد های اندک، و در بسیاری موارد فاصله چند دهه ای عملکرد با میادین نبرد روز، به نحوی که در حوزه فرماندهی، آموزش و حتی تجهیزات سطح استاندارد هایی. دقیقا در حد زمان دفاع مقدس . شکست ها و عقب نشینی ها تا آنجا که کمتر از 18 درصد از خاک سوریه در اختیار قوای دولتی باقی مانده و آنهم مانند تکه یخی در زیر آفتاب هر روز در حال از دست رفتن بود، واقعیات میدان نبرد سوریه را تا پیش از ورود گسترده ارتش روسیه، تشکیل می داد. حتی پس از آن هم در مواقعی که نقش ارتش روسیه و بمباران های آن در بخشی از مناطق عملیاتی کم می شد شکست های سخت و پر تلفاتی را متحمل می شدیم که از دردناک ترین آنها می توان به شکست پر تلفات در خانطومان اشاره کرد که پیکر برخی شهدای آن فاجعه پس از 4 سال به تازگی به دست آمده است.

این ناکار آمدی را حتی تا پیش از جنگ سوریه به وضوح برای چشمان بینا آشکار بود. اگرچه شهادت در دیدگاه شیعه همواره " اکرام من الله " و " عطیه من الرب " دانسته شده ولی  شهادت دسته جمعی نیروهای صابرین در  ارتفاعات جاسوسان و تلفات سنگین مدافعان وطن آن هم در شرایطی که اجرای عملیات پاکسازی آن ارتفاعات حتی متناسب استاندارد های مربوط به جنگ جهانی دوم نیز نبود .  این سطح از تلفات برای یکی از نخبه ترین نیروهای عملیاتی جمهوری اسلامی  به هیچ وجه قابل قبول نبوده و ضعف در مراتب مختلف فرماندهی نمایان بود. همچنین عملکرد های نه چندان قابل قبول و تحمل تلفات قابل توجه در درگیری های مرزی در مناطق شرقی که با شدت کمتر هنوز هم ادامه دارد از نشانه های دیگری بود که کارشناسان  را قبل از جنگ سوریه از واقعیاتی در  قوای مسلح ایران آگاه می کرد.

در بخش آموزش نیز علاوه بر ضعف های دیده شده در سوریه که بعضا این ضعف آموزش حتی مانع از بهره بردن از پتانسیل اندک تجهیزات موجود می شد، می توان به نتایج کسب شده در مسابقات نظامی روسیه نیز اشاره کرد.

این مسابقات در رشته های مختلف و متنوعی برگذار می شود که به جهت عدم آمادگی طرف ایرانی تنها در معدودی از رشته ها شرکت می کند. بحث این مسابقات بسیار مفصل است، به اختصار به بخش زرهی آن پرداخته می شود. در بخش زرهی تا قبل از دو دوره پیش، تیم های زرهی ارتش برنده مسابقات داخلی شده و به این مسابقات اعزام می شدند. پس از کسب نتایج بسیار ضعیف در دوره های ابتدایی که بعضا با عملکرد های فوق العاده ضعیفی همراه بود: عدم توانایی لود کردن نوار فشنگ تیربار، غرق کردن خودروی زرهی و .... نهایتا تا قبل از دوره سال 2019 تیم ارتش توانست خود را به تیم های میانی جدول برساند آن هم در شرایطی که فاصله عملکردی زیادی با تیم های روسیه و چین دارا بود. در دوره سال 2019 اما 3 تیم نخبه زرهی سپاه راهی روسیه شد. اما حاصل کار تیراندازی هایی بود که هیچگاه به هدف نمی خورد، مسیر هایی که هیچگاه به درستی طی نمی شد و حتی در یک مورد به دلیل اشتباه خدمه پیشران تانک دچار آتش سوزی شد. نهایتا پس از کشور های گمنام آسیای مرکزی، شرق اروپا و حتی ارمنستان تیم نخبه زرهی سپاه در مجموع آخر شد و ضعیف ترین نتایج را کسب کرد. این نمایش ضعیف و دور از شان انقلاب اسلامی و دور از آبروی اهل بیت عصمت و طهارت (سلام الله علیهم اجمعین ) را اما مورد دیگری تکمیل کرد. در این دوره روسیه برای اولین بار 3 تیم زرهی زنان را نیز راهی مسابقات کرده بود. بهترین نتیجه تیم نخبه نیروی زمینی سپاه با اختلاف زیاد از ضعیف ترین نتیجه ضعیف ترین تیم زنان روسیه نیز نازل تر بود.

 

 

 

علاوه بر مشکلات عدیده ساختاری و عقب ماندگی آن که شرح و آسیب شناسی گسترده و مشروح آن خود می تواند موضوع گزارش دیگری باشد، در برخی موارد ناآگاهی فرماندهان و اظهار نظرهای غلط و نسنجیده ایشان به کمک زرادخانه رسانه ای دشمنان قسم خورده اسلام و انقلاب آمده و خوراک رسانه ای آنها  را تا مدت ها فراهم کرده و اعتبار و ابروی مجموعه نیروهای مسلح را که برای کسب و حفظ آن خون ها ریخته شده را به راحتی بر باد می دهند. متاسفانه  ما در حال حاضر در بالاترین سطوح فرماندهی قوای مسلح با فرماندهانی مواجه هستیم که حتی اسم پرکاربرد ترین تجهیزات در اختیار نیرو های تحت امرشان را نیز به درستی نمی دانند. . فرمانده نیروی زمینی ارتش در برنامه زنده تلویزیون جمهوری اسلامی ,  تفاوت سلاح مشهور روسی دراگانوف با کالیبر 7.62*54 با سلاح آنتی متریال ساخت جهاد خودکفایی در کالیبر 14.5 را نمی داند، سلاح سازمانی ژ3 با کالیبر 7.62*51 را می خواهد با ام.پی5 با کالیبر 9*19 جایگزین کند. آ یا فرمانده  دیگری  در جهاد خودکفایی نیروی زمینی سپاه در یک مصاحبه رسمی ,  سلاح معروف  ام1 را همان ام4 ، و تانک  تی55 را همان تی90 می داند. فرمانده پیشین نیروی زمینی ارتش خودرویی را که کپی ناشیانه ای از خودروی فیلم های هالیوودی بوده رونمایی می نماید در حالی که به زبان انگیسی روی آن future generation tank (نسل آینده تانک) نوشته است . فرمانده کل سپاه در مجلس شورای اسلامی متاسفانه  پهپاد ها و بالگرد های پشتیبانی را در کنار موشک های قاره پیمای اتمی در زمره تسلیحات استراتژیک می پندارد .  نهایتا هم ایشان در یک بی درایتی آشکار با رونمایی از دستگاه کرونا یاب  مستعان  به آبروی سپاه پاسداران صدمه ی قابل توجهی وارد نمودند .

 مثال های بالا از آن رو ذکرشد که بسیاری از آنها با وجود یک گروه رسانه ای و یا مشاورین جوان و آشنا به علوم روز قابل پیشگیری به نظر میرسد .

در آستانه ی گام دوم انقلاب اسلامی و با توجه به منویات رهبر انقلاب در بیانیه گام دوم , شاید بتوان گفت که توجه به مساله جوان گرایی میتواند مهم ترین درس دفاع مقدس در آستانه چهل سالگی دفاع مقدس به عنوان یکی از بزرگترین و افتخار آمیز ترین اتفاقات تاریخ ایران باشد .

البته همانگونه که ذکر شد مهم ترین مساله در مورد جوان گرایی نه سپردن امور به جوانان بلکه انجام مطالعات و طراحی مدلی برای مدیریت این روند است تا مشکلاتی چون خویش سالاری و عدم شایسته سالاری که در روند تغییر نسل ,  در کمین است اتفاق نیفتد .

 

 

به خواست خدا ادامه دارد .

 

---

[1] جهت اطلاعات بیشتر رجوع شود به تاپیک  "نبرد هوا-زمینی"

[2] Carmel

[3] hatch

[4] https://thediplomat.com/2018/03/us-navy-commissions-new-attack-sub-fitted-with-xbox-controllers/

 

 

[worior 25,947]

5 hours قبل , seyedmohammad گفت:

فلسفه استفاده از چنین. دسته کنترلر هایی را می تون در این واقعیت جست که نسل جوانی که عمده جمعیت کاربر این تجهیزات خواهد بود، همان نسل هزاره ای که دوران جوانی خود را با انفجار عصر دیجیتال سپری کرده یا نسل شبکه ای که همراه انقلاب فناوری اطلاعات بلوغ یافته، برای سال های قابل توجه عمر خود را با چنین ابزار هایی سپری کرده، به آنها خو گرفته، آشنایی کامل با آنها داشته، و در بسیاری موارد کارهای مشابهی را در قالب گیم ها و شبیه سازی ها انجام داده است. چنان کاکپیت پیشرفته و سطح بالای اتوماسیون و هوش مصنوعی از یک سو علاوه بر حجم بالای اتوماسیون و کاهش نیاز به خدمه، به شدت بار کاری خدمه را کم کرده، از سوی دیگر رابط کاربری با بخش مکانیکال تانک را از نزدیک به زبان مکانیک و ماشین به سمت زبان های رایانه ای کاملا سطح بالا و حتی سطوح انتزاعی رسانده به نحوی که تجربه هدایت تانک در دنیای واقعی را به شدت به تجربه هدایت تانک در بازی های رایانه ای نزدیک کرده است. کاری که برای دهه ها خدمه جوان پیش از قرار گیری در تانک واقعی به انجام رسانده بودند.

 

 

تو جامعه شناسی جنگ میگن؛

قوی ها از قبیله جدا میشدند و به جنگ میرفتن، اکثر گونه های قوی در جنگ ها کشته میشدن و گونه های ضعیف باقی میموندن و اموری مثل تولید مثل و حکومت رو بدست میگرفتن، و این قشر محکوم به استفاده از هوش بودن.

سوای اینکه جمله بالا چقدر درست باشه، نظر من اینه که با روش فوق یه ترتیب جمعیتی برای بقا بوجود می آمد، با حذف قوی تر ها، امکان بقای ضعیفتر ها از نظر منطق ضعف و قدرت باقی میموند، بزودی شاهد نجنگیدن مستقیم، نبود سرباز همراه با طول عمر افزایی این گونه های ضعیف از نظر جسمی هستیم،. گونه های بسیار ضعیفی که هرگز نمیمیرند چون مواد و تجهیزات عمر افزایی بالایی دارند، ولی جنگ های بی انتهایی راه میندازن و دنیا رو نابود خواهند کرد. مگر اینکه در منطق ضعف یک عشقولانه رافتی ظهور کنه، البته نه بصورت گی و لزبین!

[RezaKiani 1,931]

3 hours قبل , worior گفت:

قوی ها از قبیله جدا میشدند و به جنگ میرفتن، اکثر گونه های قوی در جنگ ها کشته میشدن و گونه های ضعیف باقی میموندن و اموری مثل تولید مثل و حکومت رو بدست میگرفتن، و این قشر محکوم به استفاده از هوش بودن.

سوای اینکه جمله بالا چقدر درست باشه، نظر من اینه که با روش فوق یه ترتیب جمعیتی برای بقا بوجود می آمد، با حذف قوی تر ها، امکان بقای ضعیفتر ها از نظر منطق ضعف و قدرت باقی میموند، بزودی شاهد نجنگیدن مستقیم، نبود سرباز همراه با طول عمر افزایی این گونه های ضعیف از نظر جسمی هستیم،.

الزاما قوی ترینها بهترینها نیستند... به همین دلیل هست که باهوشها قلچماق ها رو میفرستن خط مقدم و در نتیجه باهوش ها زنده می مونن و زاد و ولد می کنند... در آینده همه ی جنگهای جنگهای هوش مدار میشه... جنگ اینترنتی ، هک کردن سیستمهای حریف، فرستادن تروجان و اینها.... جنگهای بزن بزنی رو هم صادر می کنن به کشورهای جهان سومی که هنوز یه چندتایی قلچماق توشون مونده.... مثل صنایع فولادشون رو که صادر کردن به چین و تایوان و در عوض برنامه نویسی و سی پی یو رو برای خودشون حفظ کردن

[worior 25,947]

7 minutes قبل , RezaKiani گفت:

الزاما قوی ترینها بهترینها نیستند... به همین دلیل هست که باهوشها قلچماق ها رو میفرستن خط مقدم و در نتیجه باهوش ها زنده می مونن و زاد و ولد می کنند... در آینده همه ی جنگهای جنگهای هوش مدار میشه... جنگ اینترنتی ، هک کردن سیستمهای حریف، فرستادن تروجان و اینها.... جنگهای بزن بزنی رو هم صادر می کنن به کشورهای جهان سومی که هنوز یه چندتایی قلچماق توشون مونده.... مثل صنایع فولادشون رو که صادر کردن به چین و تایوان و در عوض برنامه نویسی و سی پی یو رو برای خودشون حفظ کردن

 

 

این بحث قویترینها پیش تاریخی هست، و مربوط به فناوری نمیشه، بیشتر بقاپذیری و سلامت جسمی.

اونی که سلامت جسمی نداشته یا از نظر قوت بدن از ژن ها و گونه های ضعیف بوده مثل همین الان که معاف از رزم یا معاف دایم میشن، اون موقع هم قادر به رفتن به جنگ نبودن و ...

[RezaKiani 1,931]

1 hour قبل , worior گفت:

این بحث قویترینها پیش تاریخی هست، و مربوط به فناوری نمیشه، بیشتر بقاپذیری و سلامت جسمی.

اونی که سلامت جسمی نداشته یا از نظر قوت بدن از ژن ها و گونه های ضعیف بوده مثل همین الان که معاف از رزم یا معاف دایم میشن، اون موقع هم قادر به رفتن به جنگ نبودن

متوجه هستم... منم دقیقا همین رو گفتم... اونها که باهوشن و زرنگ قوی هیکلها رو می فرستند جلو

[Crash 18,582]

بر 19 مهر 1399 در 10:21 , seyedmohammad گفت:

در این بین یکی از خلاقانه طرح ها مربوط به کمپانی IAI بود. ویژگی های شاخص و متمایز کانسپت این کمپانی شامل استفاده از یک نمایشگر چند منظوره  وسیع و نیز استفاده از. دسته کنترلر کنسول های بازی Xbox ساخت کمپانی ماکروسافت بود. البته ایده استفاده از این کنترلر ها پیش از آن در ساخت یکی از زیردریایی های اتمی کلاس ویرجینیای آمریکا نیز سابقه داشت^[4]

در این مورد  یعنی استفاده از  کنترلر کنسولهای بازی جدیدا در مورد پلتفرم NGCV (نسل بعدی خودروهای رزمی ) نیز ارتش امریکا از نمونه مشابه استفاده کرده است

کنترلر بخش تحقیقاتی پلتفرم NGCV

 

اما نکته جالب توجه در توسعه  پروژه پلتفرم NGCV نحوه درک توسعه دهندگان پلتفرم  NGCV از محیط نبرد اینده هست. در حقیقت راه حل توسعه دهندگان بسیار ساده است انها  از سربازان میخواهند که بازی ویدئویی کنند!!! بعد از انجام چند هزار ساعت بازی در محیط شبیه سازی شده  توسط کاربرها/سربازهای مختلف در شرایط مختلف توسعه دهندگان با بررسی و انالیز انها درک بهتری از نبرد اینده و اینکه پلتفرم NGCV چه قابلیتهای باید داشته باشه به دست می اروند.

 

سمت راست بخشی از محیط شبیه سازی پروژه NGCV سمت چپ یک بازی ویدئویی

 

   

 

 

[MR9 114,484]

22 minutes قبل , Crash گفت:

در این مورد  یعنی استفاده از  کنترلر کنسولهای بازی جدیدا در مورد پلتفرم NGCV (نسل بعدی خودروهای رزمی ) نیز ارتش امریکا از نمونه مشابه استفاده کرده است

 

بسم ا...

 

 

مطالب بیشتر در خصوص پیکربندی NGCV

 

نسل آینده خودروهای رزمی ( NGCV ) ارتش ایالات متحده آمریکا

[zed 4,792]

   با سلام خدمت همه دوستان گرامی

صحنه نبرد پشت پرده ای دارد که آن بنیه اقتصادی و هزینه ای است که انجام می شود . مشخصا در بعد آموزش خلبانان ما در قبل از دوران انقلاب با دومیلیون دلار آموزش می دیدند در حالی که برای خلبانان عراقی 150 تا 200 هزار دلار هزینه می شد و این علاوه بر تفاوت سخت افزاری دور نیروی هوایی بود و بعدها با سیل کمک های انجام شده به عراق در انتهای جنگ این وضعیت عوض شد . به نظر می رسد با بودجه ایکه صرف نیروهای مسلح ما می شود بیش از این هم نباید انتظار داشت . جنگ اول خلیج فارس نیاز به بازنگری راهبرد نظامی ما را نشان داد و جنگ سوریه در عمل فرصتی برای سنجش داده ها و ستانده ها بود و به نظر می رسد تغییر نگرش در میان نیروهای مسلح ما در حال اتفاق افتادن است . 

ذکر این نکته نیز لازم است که شکست های اتفاق افتاده در سوریه تماما به تفکر نظامی و فرماندهان ما بر نمی گشت بلکه در بسیاری از آنها ارتش دوست و برادر سوریه دخیل بود . به هر حال نبرد القصیر یا آزاد سازی نبل و الزهرا هم کار همین فرماندهان موجود بود . در هر ارتشی تعداد اندکی از فرماندهان درخشان می شوند . همه فرماندهان آلمان جنگ جهانی گودریان و رومل نبودند . همینطور که در ارتش سوریه همه سهیل حسن و عصام زهیرالدین نشدند .

به نظر می رسد تغییر نسل فرماندهان تا زمانی که با ایجاد زیر ساختها و تقویت بودجه همراه نشود نفع خاصی را عاید ما نخواهد کرد . نیروهای مسلح بودجه را از دولت باید بگیرند و دولت باید آن را در مجلس تصویب کند . پس این تغییر نسل نه تنها در نیروهای مسلح بلکه در کل ساختار اداری و اقتصادی و فرهنگی کشور باید اتفاق بیافتد .

شرایطی بود که خرج کردن در نیروهای مسلح و بنیه نظامی کاشت و آبیاری در کویر دانسته می شد نظیر خیلی موراد دیگر که امروز با آنها دست به گریبانیم . نساختن پالایشگاه ، نساختن مسکن ، تحدید نسل و فرزند آوری و غیره و همان تفکر هنوز هم سرکار هست و سیاستها را خنثی می کند .

 

[seyedmohammad 10,524]

5 hours قبل , zed گفت:

   با سلام خدمت همه دوستان گرامی

صحنه نبرد پشت پرده ای دارد که آن بنیه اقتصادی و هزینه ای است که انجام می شود . مشخصا در بعد آموزش خلبانان ما در قبل از دوران انقلاب با دومیلیون دلار آموزش می دیدند در حالی که برای خلبانان عراقی 150 تا 200 هزار دلار هزینه می شد و این علاوه بر تفاوت سخت افزاری دور نیروی هوایی بود و بعدها با سیل کمک های انجام شده به عراق در انتهای جنگ این وضعیت عوض شد . به نظر می رسد با بودجه ایکه صرف نیروهای مسلح ما می شود بیش از این هم نباید انتظار داشت . جنگ اول خلیج فارس نیاز به بازنگری راهبرد نظامی ما را نشان داد و جنگ سوریه در عمل فرصتی برای سنجش داده ها و ستانده ها بود و به نظر می رسد تغییر نگرش در میان نیروهای مسلح ما در حال اتفاق افتادن است . 

ذکر این نکته نیز لازم است که شکست های اتفاق افتاده در سوریه تماما به تفکر نظامی و فرماندهان ما بر نمی گشت بلکه در بسیاری از آنها ارتش دوست و برادر سوریه دخیل بود . به هر حال نبرد القصیر یا آزاد سازی نبل و الزهرا هم کار همین فرماندهان موجود بود . در هر ارتشی تعداد اندکی از فرماندهان درخشان می شوند . همه فرماندهان آلمان جنگ جهانی گودریان و رومل نبودند . همینطور که در ارتش سوریه همه سهیل حسن و عصام زهیرالدین نشدند .

به نظر می رسد تغییر نسل فرماندهان تا زمانی که با ایجاد زیر ساختها و تقویت بودجه همراه نشود نفع خاصی را عاید ما نخواهد کرد . نیروهای مسلح بودجه را از دولت باید بگیرند و دولت باید آن را در مجلس تصویب کند . پس این تغییر نسل نه تنها در نیروهای مسلح بلکه در کل ساختار اداری و اقتصادی و فرهنگی کشور باید اتفاق بیافتد .

شرایطی بود که خرج کردن در نیروهای مسلح و بنیه نظامی کاشت و آبیاری در کویر دانسته می شد نظیر خیلی موراد دیگر که امروز با آنها دست به گریبانیم . نساختن پالایشگاه ، نساختن مسکن ، تحدید نسل و فرزند آوری و غیره و همان تفکر هنوز هم سرکار هست و سیاستها را خنثی می کند .

 

 

Z

 

ایده ی نهایی مقاله این نیست که باید فرماندهان جوان روی کار بیایند . هم چنین این نیست که همه ی مشکلات نیروهای مسلح با آمدن فرماندهان جوان حل میشود . 

ایده ی نهایی آن است که شیفت نسلی ناگزیر است و به جهت شکاف نسلی باید مدلی برای مدیریت روند آن طراحی شود وگرنه مشکلاتی به وجود خواهد آمد . 

 

در آینده در مورد مدل های مدیریت شیفت نسلی هم صحبت خواهد شد انشالله .

 

ویرایش شده در مهر 99 توسط seyedmohammad

[lordashrafi 823]

 

در حالی که در ایران آزادی بیان در بخش کشوری هم یک رویاست، در آمریکا در بخش لشکری هم آزادی رو بسط داده‌اند!.. زمانی که ترامپ میخواست آغاز بخش فضایی ارتش امریکا رو اعلام کنه_ چیزی که قبلا وجود نداشته_ علم جنگیدن در این حوزه رو باید تولید میکردن، و محل تولیدش دانشگاه‌های ارتشه. دانشکده‌های نیروی هوایی اما، با حمایت فرمانده نیرو هوایی و حمایت پنتاگون، داره به دانشجویان میگه با رعایت اصول حفاظت اطلاعات، درباره این موضوع هرچه می‌خواهد دل تنگ‌تان بگویید، به ما یا به رسانه‌ها. اگه به نظرتون ما درجه‌داران و بالادستی‌ها داشتیم پرت می‌گفتیم، بگید پرته. اگه فکر می‌کنید ما زیادی محافظه‌کاریم، ایده متجددانه خودتون رو ارائه بدید. تو ارتش ما، چرا «داریم» اتفاقا.

مردمی‌شدن و دموکراتیزه شدن نظامی‌گری، باید اینطوری باشه. نه اینکه سرتیپ مملکت پاچه شلوارشو بزنه بالا و یخچال منو از تو گل و لای دربیاره بیرون! من میخوام نظامی کشورم انقدر جذبه و پرستیژ داشته باشه که مگس جرئت نکنه بشینه رو شونه‌ش، اما به شعور من و حق اظهارنظرم احترام بذاره. که اجازه بده بگم «داریم تو این جبهه جدید چه گهی می‌خوریم ژنرال؟».

 

این دقیقا اون تغییریه که باید در اینده(تحت هر عنوانی و هر گامی) اتفاق بیوفته در بخش نظامی گری