صنعت دفاعی و مدیریت منابع مدیریت منابع و نیروها در صنایع نظامی

[arminheidari 24,407]

به نام خداوند بخشنده مهربان که هرچه داریم از لطف اوست

 

امیدواریم لطفش رو در تدوین این تاپیک شامل همه ما بکنه 

 

با سلام 

ضعف های اساسی در کشور ما شامل سه دسته می شود که در تلاشم با کمک دوستان در سه تاپیک نگاهی مختصر ولی کاربردی تدوین کنیم 

1- رسانه و تبلیغات ---------------------- تاپیک نبرد "رسانه ای و الگوی تبلیغات"

2- مدیریت منابع و نیروها ------------ تاپیک فعلی "مدیریت منابع و نیروها در صنایع نظامی"

3- الگوی آموزش و انتقال تجربه ---- تاپیک آینده " آموزش و مستندیازی کلید توسعه منابع انسانی" 

 

درگیری های روزانه سبب کندی روند تولید مطالب شد ولی انشالله کلنگ اول این تاپیک رو با هدف نگرشی کاربردی بر مدیریت منابع و نیروها می زنیم 

 

مدیریت منابع و صنایع نظامی

 

 

بهترین تعریف برای مدیریت عبارت از استفاده بهینه از منابع انسانی، مالی و تجهیزات موجود برای دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده است. متاسفانه تعریف درستی از مدیریت در تفکر ما وجود ندارد، مدیریت درست کلمه عام هست و از نگاه مردم یک مدیریت درست مشابه مدیریت رضاخانی و استبداد است و باوری به مدیریت برنامه ریز وجود ندارد. در شکل زیر، کیفیت مدیریت منابع در بین سیستم های نظامی متفاوت به خوبی نشان داده شده است و ثابت می کند که فناوری و تجهیزات نوین الزاما به معنای کیفیت استفاده خوب از آن نیست. در این تصویر امریکا دارای بالاترین سطح فناوری و مدیریت منابع است در حالی که ایران هنوز به بهره وری و استفاده خوبی از زیرساخت ها و فناوری خود نرسیده است. نکته ای که این نمودار را مهم می کند، بهره وری بالا در گروه های نظامی چون حزب الله، حماس و داعش است که علارغم سطح فناوری پایین به حداکثر بهره وری و استفاده از منابع خود رسیده اند. این موضوع در نبردهای داعش و تجهیزاتی که با خلاقیت ساخته شده اند یا موشک های ساده حماس در شرایط تحریم و محاصره نمود خوبی دارد. تجهیزاتی که توسط این گروه ها و بر مبنای خلاقیت ساخته شدند به تدریج در سیستم های رسمی نظامی استفاده و تقلید شد که نشان می دهد بهره وری لزوما منوط به داشتن فناوری سطح بالا نیست و در هر سطحی ممکن است. 

 

دیدگاه های متفاوتی برای مدیریت و استفاده بهینه از منابع وجود دارد. در این بین چندین چشمه مولد و مخرب برای هر مدیریتی وجود دارد که دقیقا در مقابل هم قرار می گیرند. 
چشمه های اصلی مولد و مخرب در مدیریت عبارت اند از: 

 

·         شفافیت                           – فساد و پنهان کاری

·         آموزش                            – جهل مدرک گرایی

·         ثبت تجارب و مستندسازی     – عبرت شدن

·         شایسته سالاری                  – گروه سالاری

·         برنامه ریزی                       – شعار محوری

·         تحقیق و توسعه                  – درجا زدن

·         بازاریابی                           – انحصار و رانت

 

در اولین توضیح : 

فساد و چشمه های مخرب را می توان به شیر آب ورودی به تاسیسات خراب نامید که با تداومش شرایط را هر لحظه بدتر می کند در حالی که با حذف آن شرایط پایدار و مدیریت تسهیل تر می شود. 

 

 

آموزش کلید اصلی توسعه منابع انسانی بوده و عملکرد بهینه نیروها را تضمین می کند. 

 

ثبت مستندات که پایه تغذیه کننده روش ها، روندها و تکنولوژی ها است و در استاندارد ایزو با این شعار شناخته می شود که یک اشتباه نباید دوبار تکرار شود. 

در حقیقت تدوین تجارب و نظرات اولین گام یادگیری و پیشرفت بشر بوده است. 

 

 

در مجموع عدم مدیریت منابع منجر به اتلاف منابع و از دست رفتن فرصت ها می شود. از این نظر معضل مدیریت به "فقر بر روی منابع غنی" تعبیر می شوند. چرا که در تلاش برای بدست آوردن فرصت و منابعی هستند که خود دارند. 

حال باید نگاه خود را اصلاح کنیم و از میان گل های مشکلات و چالش ها ، طلای فرصت را استخراج کنیم 

 

 

 

ادامه دارد....

ویرایش شده در مهر 99 توسط arminheidari

[arminheidari 24,407]

خودکفایی و امنیت تولید
همیشه بین تولید بومی و همکاری تجاری تقابلی بزرگ مطرح است که نه مبتنی بر راهبرد تجاری بلکه ناشی از نگاه تک بعدی به تولید است. در تعیین راهبرد تولید چندین معیار از جمله قیمت، دسترسی به کالا، زیرساخت تولید، حجم درگیری، تنوع منابع و ... مطرح می گردد. همپوشانی های جالبی که در عرصه تولید وجود دارد سبب می شود که گاهی تولید یک تجهیز علیرغم قیمت بالایش توجیه داشته باشد و گاهی با وجود سود ترجیح به برون سپاری باشد. 
 

 

•    برای مثال معیار تولید در خصوص کالایی که به وفور در بازار هست در قیاس با کالایی که کاربری خاص دارد و دسترسی به آن محدودیت دارد کاملا متفاوت است. چرا که در این حالت کالای خاص به عنوان نقطه بحرانی تولید معرفی می شود. 

•    در مثالی دیگر، وجود پتانسیلی در کارخانه که موجب هزینه جاری می شود و تبدیل آن به تولید است. در نگاه اول درآمد کمتر از هزینه است ولی با در نظر گرفتن هزینه جاری می توان به این نتیجه رسید که بکارگیری این توان موجب کاهش ضرر کل شده اگرچه صفر نشده است. این وضعیت در کارخانه های دولتی که نیروی انباشته زیادی دارد یا شرکت های در حال ورشکستگی قابل اجرا هست. 

 

•    هزینه های پنهان اجتماعی دیگر نکته ای هست که تولید را تحت تاثیر قرار می دهد. این مثال مشابه شرایط قبل است ولی نگاه بزرگ یک اجتماع در آن درگیر است. یک کارخانه ضرر ده با تکنولوژی قدیمی حفظ می شود تا کارکنان ان اخراج نشوند و از بحران اجتماعی جلوگیری شود. این شرایط در کارخانه های هند و پاکستان و اکنون در ایران دیده می شود و این انتخاب راه حلی موقت است تا مدیریت تغییر بتواند زیرساخت لازم برای تغییر شرایط را فراهم نماید. 

•    تمرکز بر کار تخصصی دلیل دیگری هست که باعث می شود شرکت ها برای پرهیز از هزینه مدیریت منابع خاص، بخش های غیر راهبردی تولید را علی رغم سود به دیگر منابع برون سپاری کنند. این قضیه در خصوص تولید مواد خام دیده می شود و از هزینه زمانی و مشغولیت در خصوص آن بخش آزاد شده و بر تخصص خود تمرکز می کنند. برای مثال شرکت BAE System با برون سپاری بسیاری از کارها، خود را از مشغولیت مدیریتی آنها ازاد کرده است. در ایران، هنگام تاسیس سازمان انرژی اتمی با ریاست دکتر علی اکبراعتماد این سیاست پیگیری شد و انسجام و پویایی بالایی به این سازمان تازه تاسیس داد و توانست به سرعت برنامه های خود را وسعت ببخشد. 

•    مثال مدیریت تنوع منابع یکی از نکاتی هست که شرکت های انگلیسی و اسرائیل به آن پایبند هستند. همیشه خرید عمده از یک منبع باعث کاهش هزینه می شود ولی امنیت تامین کالا بویژه برای کالاهایی با درجه راهبردی بالا حکم می کند که یک نوع کالا حداقل از دو یا سه منبع متفاوت تهیه شود تا در صورت اشکال برای یک منبع، تولید و محصول مورد نیاز با مشکل مواجه نشود. مزیت دیگر این اقدام امکان افزایش درخواست کالا بصورت ناگهانی بوده که تنها با داشتن چند منبع ممکن هست. شرکت Rotork انگلستان به عنوان نمونه ای صنعتی قطعات مورد نیاز خود را در طی مناقصاتی با حداقل دو یا سه شرکت برنده تامین می کند. رتبه اول 55 درصد کالا، رتبه دوم 35 درصد از کالا و تامین کننده سوم 10 درصد از درخواست را تامین می نماید. در چند شرکت خاص 5 الی10 درصد اخر بصورت تولید بومی تامین می شود. اسرائیل گندم خود را علاوه بر تولید داخلی از 6 منبع متفاوت خریداری می کند. 

•    از دید هدف و افق تولیدی، وزارت دفاع آمریکا، مابین تولید علم، تولید فناوری و تولید صنعتی فرق قائل می شود. این تفکیک باعث می شود که توجیه بودجه بسیار دقیق تر و متناسب با هدف صورت گیرد چرا که شکل هزینه مصرفی در تولید علم و تولید صنعتی بسیار متفاوت است. با این وجود در تولید علم به عنوان سرشاخه نیاز، برون سپاری صورت می گیرد و مجموعه هایی همچون ناسا یا دارپا متولی تولید علم و بخشی از فناوری هستند و از شرکت های تحقیقاتی یا دانشگاه ها برای برون سپاری ریزپروژه ها استفاده می کنند. 

•    نکته جالب دیگر در خصوص تجارت، نگاه فروشنده به خریدار است. اگر فروشنده بداند خریدار قابلیت تولید و شناخت کامل از محصول دارد رفتارش به شدت متفاوت خواهد بود و این مساله در خصوص تفاوت شکل فروش جنگنده به اسرائیل و امارات و عربستان دیده می شود. اسرائیل بعد از جنگ با اعراب بر اساس نقشه های فرانسوی ها، آمریکایی ها و چند جنگنده دیگر، اقدام به ساخت جنگنده هایی چون کفیر و لاوی کرد و با ادعای دفاع از خود قوانین مالکیت را زیرپا گذاشت. با تکمیل جنگنده سازنده های جنگنده در مقابل کسی قرار گرفته بودند که جنگنده ای ارزان و همتراز تولید کرده بود و در حال اشغال بازار آنها بود از این رو پیشنهاد های فروشی به اسرائیل شد تا توسعه جنگنده را به عنوان سازنده کنار بگذارد. اما اسرائیل در قبال این امتیازها، فقط طراحی موتور و بدنه را کنار گذاشت و تکنولوژی حساس موشک، رادار و جنگ الترونیک را توسعه داد و امروز قابلیت های خود را بر سوریه و روسیه به رخ می کشد. 

 

 

•    مثال جالب دیگری که در خرید هواپیمای جنگی توسط اسرائیل می توان گفت، خرید قالب و مکانیک هواپیما و اصلاح رادار، سیستم آتش و ارتباطی جنگنده در خود اسرائیل هست. از این طریق هزینه خرید رادار و سیستم اتش از جنگنده حذف یا کم می شود و از سوی دیگر بخش حساس جنگنده که در نبرد چالش بر انگیز می شود در دستان صنایع دفاعی اسرائیل باقی خواهد ماند. یعنی بخش بدنه، موتور و بخشی از موشک ها به عنوان تکنولوژی غیرحساس ولی دست و پاگیر وارد می شود و بخش مربوط به تکنولوژی بالا در خود اسرائیل توسعه داده می شود. این نگاه در خصوص جنگنده های اسرائیل باعث می شود که آمریکا به عنوان سازنده قابلیت چندانی در شناخت و جاسوسی از جنگنده را نداشته باشد و جنگنده نیز مطابق با نیازهای خود خریدار رفتار کند. همچنین تکنولوژی رادار و جنگ الکترونیک قابل توسعه و استفاده در دیگر جنگنده ها به عنوان ارتقا خواهد بود. در فروش جنگنده اف 35 شاهد تغییر کدها و برنامه ریزی های جنگنده های ارسالی توسط اسرائیل بودیم چیزی که اف 35 را به یک جنگنده نیمه بومی تبدیل می کند. این نکته به قدری جالب است که در بحث خرید تجهیزات از کشور خارجی به عنوان الزام مهم باید توسط ایران رعایت شود. 

 

همه این موارد نشان می دهد که خریدار باید درک صحیح و کاملی از هدف خود داشته باشد و کیفیت خرید را متناسب با واقعیت و نیاز تطابق دهد. 

 

چرا که گاهی ابزاری به شما فروخته می شود که هرگز از ان استفاده نخواهید کرد و تنها هزینه اجباری پرداخت می کنید، برای مثال در تلویزیون های جدید قابلیت هایی هست که فروشنده با آنها شما را وسوسه به خرید جنس گرانتر می کند مانند توانایی ساپورت گیم و کیفیت بالای تصویر، در حالی که شما از این تکنولوژی استفاده نخواهید کرد. یا فروش مانیتور متخصصین گرافیک با قابلیت تفکیک بسیار ریز رنگ برای یک کار اداری یک کارمند ساده دولتی 

 

نکته ای که بعد از امنیت مسیر تامین کالای خام، در تولید بسیار اهمیت پیدا می کند، در نظر گرفتن نیاز ثابت و نیاز شناور است که تنوع منابع تامین در این راستا بسیار راهگشا است. 
 نقطه نظرهای دیگری نیز وجود دارد که می توان به این بحث اضافه کرد. ولی در یک نگاه ساده جدول فوق را به عنوان تقابل ارزش هزینه تولید و ارزش راهبردی کالا معرفی می شود. 
 

 

ادامه دارد ... 

ممنون میشم اگر نکته ای به ذهنتون میرسه اضافه کنید 

[arminheidari 24,407]

نظارت جناب @worior در استاتوس که شباهت به هدف این تاپیک داشت

 

چند اشکال بسیار بزرگ و نابود کننده در پیاده سازی سیستمهای کنترل سایبری برای نظم اجتماعی بقولی همون پلیس آهنی 2..

اول بلاتکلیفی.. در بسیاری از موارد امکان قراردهی سنجه برای ارزیابی عملکرد وجود ندارد. در بسیاری موارد امکان فهم بازخورد وجود ندارد
در حالت بلاتکلیفی سیستم در حالت مورد بلاتکلیفی معطل میماند، توقف میکند و عمدتا از سامانه های خلاق شکست خورده و عقب می افتد.
 

دوم؛ رفتارهای خشک و بروکراتیک، همه به دنبال صرفا انجام درست سنجه ها و موظف به رساندن عملی که در بازخورد پیش بینی و یا خواسته شده است خواهند شد.
 

سوم؛ جابجایی هدف، تامین این سنجه ها در سازمانها و نهاد و اجتماعات، بجای اهداف کلی سیستم. در واقع افراد یادشون میره که مثلا باید نظام رو سرپا نگه دارند! طرف دنبال اینه که ایران خودرو رو نگه داره، اونیکی دنبال اینه مرغداریش رو نگه داره و اون دیگری دنبال خرید جنگنده یا موشکشه و هرکسی در جای خودش سنجه خودش رو دنبال میکنه و کلیت رو از دست میده
 

چهارم، مدیریت برداشت، خطای اساسی در سامانه هایی که براشون بازخورد در قالب یک حدود تعریف شده، مثلا وقتی میتونند چند برابر سوددهی داشته باشند یا چند برابر کارکنند، خودشون رو نسبت به بازخورد مورد نظر محدود میکنند، این اشکال در بخش کشاورزی شوروی به شکل کشنده ای رخ داد، و الان هم تو بسیاری از صنایع ما داره رخ میده
 

پنجم، فریب ناظر کنترل، با استفاده از داده های ساختگی...
 

ششم، خوب به نظر آمدن بجای خوب بودن، این اتفاق بخصوص در زمانی که ستاده مبهم هست اتفاق میفته، مثلا به یک بخشی میگویند جنگنده بساز، خوب بودن یعنی ساختن چیزی که در زمان جنگ جواب بده و خوب به نظر آمدن یعنی تحقق یک شعار که ما مثلا توانستیم!
 

هفتم، نابرابری های تصویر شده (تصور شده) این اشکال هم زمانی رخ میده که یک واحد یا گروه اجتماعی یه مدت زیادی خوب کار کنه و سنجه های قوی درست کنه طوری که ناظر فکر کنه همیشه چنین توانایی میتونه به عنوان یه رفتار استاندارد در بیاد، بنابراین بعد از مدتی این گروه برای خودش جایگاه محترمانه ای در سیستم کنترلی درست میکنه و باعث ایجاد استانداردهای غیر قابل دستیابی برای دیگران میشه، تا اینکه لو میره یا اینکه بحالت اسطوره ای در میاد،...
 

 یه ایراد اساسی دیگه هم مونده بود که نگفتم، در سیستم اجتماعی پیاده سازی کنترل سایبری بسیار هزینه بر هست، چون هسته های کنترلی وسیعی میخواد و هر کدام باید کلی پول خرجشون بشه، البته یه راهکار داره و اونم اینه که کنترل بواسطه خود افراد و گروه ها اعمال کنیو

 

یه ایراد دیگه هم یادم اومد، دایره استثنائات وسیع. برای نمونه وقتی یه سنجه کنترلی وضع میکنید مثلا "قانون مالیات ها"! بعد اونقدر شرایط مختلف ایجاد میشه که ناظر کنترل مجبور میشه مقدار زیادی استثنا قائل بشه، اون موقع این استثناء ها از خود سنجه ها بیشتر میشن و کنترل رو غیر ممکن میکنند و عملا قانون بیفایده میشه.

 

 

ویرایش شده در آبان 99 توسط arminheidari

[arminheidari 24,407]

تفکیک بین تولید علم، تولید فناوری، تولید صنعتی

 

در مدیریت تولید شناخت ارزش راهبردی و جایگاه واقعی محصول بسیار مهم هست. برای بهینه سازی هزینه ها لازم است مابین تولید علم، تولید فناوری و تولید صنعتی تمیز قائل شد. عدم تفکیک بین این سه بخش سبب اتلاف هزینه و موازی کاری بسیار در صنایع می شود. به صورت مشخص در آمریکا بر مبنای بازار آزاد و در اسرائیل بر مبنای محدود بودن منابع این تفکیک بصورت خیلی دقیق صورت می گیرد. یک مثال درخشان در زمینه تولید علم سازمان ناسا است که با پروژه های ایکس به عنوان خط شکن عرصه علوم هوا و فضا شناخته می شود. 

 

 

بعد از جنگ جهانی دوم و عطش شکستن سرعت صوت و تسخیر آسمان سبب شد که برنامه ای از پرنده ها به نام پرنده های ایکس شکل بگیرد. این برنامه بر مبنای ساخت پرنده هایی نوین با هدف کسب فناوری و دانش علمی و فنی در خصوص بدنه، بال، جریان هوا و دیگر موارد مبهم در مورد هواپیما بویژه در سرعت های بالا صورت گرفت که از دل بسیاری از پرنده ها، جنگنده و پرنده هایی بیرون آمد که صنعت هوایی نظامی و غیرنظامی را تحت تاثیر قرار داد. 
اولین سری پروژه، پرنده ایکس 1 بود که دیوار صوت را برای اولین بار شکست و در نهایت سرعت هایی بی نظیری را ثبت کرد و تا کنون  به پروژه ایکس 59 و تلاش برای حمل و نقل فراصوت ولی آرام رسیده است. برنامه پرنده های ایکس نمونه کامل و درخشان تحقیقات است که چند ده برابر ارزش این تحقیقات سود مالی و نظامی و تکنولوژیک برای نیروی هوایی آمریکا رسانده است و این برنامه برای مسئولینی که برای تحقیقات ارزش قائل نیستند دلیلی چون آفتاب است.
 

 

در تولید فناوری سازمان دارپا (آژانس پروژه‌های پژوهشی پیشرفتهٔ دفاعی) یک مثال موفق است که بر پایه توسعه فناوری ها مبتنی بر نیاز یا ایده های جدید فعالیت می کند. این سازمان مسئولیت توسعه و ساخت فناوری‌های نوین را برای استفاده نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا به عهده دارد. پس از جنگ ویتنام، دارپا به بهره‌برداری از پردازش‌های پیشرفته و فناوری‌های شبکه و بازسازی و تقویت روابط با دانشگاه پرداخت. علاوه بر این، دارپا مفاهیم تازه‌ای برای ماهواره‌های کوچک، بسیار سبک‌وزن و (LIGHTSAT) و کارگردانی برنامه‌هایی در مورد تولید دفاعی، فناوری‌های زیردریایی، و خودرو زره‌پوش جنگی / ضد زره را دنبال می‌کند. تاریخ فعالیت دارپا را شاید بتوان به دو دوره زمانی: ۱. «پیش از سال ۲۰۰۱ و تمرکز بر دانشمندان نخبه و شرکت‌های دانشگاهی» و ۲. «پس از سال ۲۰۰۱ و تمرکز بر بنگاه‌های بزرگ صنعتی» تقسیم نمود.

 

لیستی از پروژه های مشهور دارپا
•    پروژه برای ساخت یک کشتی جنگ ضد زیردریایی بدون سرنشین.
•    تطبیقی خودرو و رویکردی برای طراحی، تأیید، و ساخت سامانه‌های دفاعی پیچیده و وسایل نقلیه
•    اطلس به عنوان یک ربات انسان‌نما است.
•    تلفن همراه سامانه تشخیص تیرانداز: گلوله محل تشخیص سامانه صوتی توسط فناوری‌های BBN برای تشخیص تک تیراندازها در خودروی جنگی نظامی توسعه یافته‌است.
•    فناوری برای دسترسی به طیف پویا برای ارتباطات نظامی مطمئن
•    یک سامانه رباتیک تاکتیکی مستقل
•    آرپانت، نخستین نسل از اینترنت
•    نقشه فیلم آسیا و اقیانوسیه
•    بوئینگ X'
•    ارسال فرمان از سامانه اطلاعات شبکه برای کنترل فرماندهی.
•    چالش بزرگ: رقابت ماشین‌های بدون راننده
•    برنامه پژوهشی فراصوت
 

 

 

در حقیقت این فناوری ها در ابتدا با هدف نظامی توسعه وداده شده و به تدریج بصورت تجاری در بازار مورد استفاده قرار می گیرند. این روند تضمین کننده سود چندباره فناوری برای سازنده است. 

 

خرید پیش نمونه ها و رقابت در تولید صنعتی 

 

روشی دیگر که وزارت دفاع آمریکا برای حمایت از فناوری و تقویت آن انجام می دهد تفکیک مناقصات طراحی پیش نمونه از تولیدات صنعتی است. این اتفاق در نیروی هوایی بسیار نمود پیدا می کند. در ابتدا مشخصات پرنده مورد نیاز اعلام می گردد و سه شرکت هواپیمایی برای طراحی آن دعوت می شوند. هر سه شرکت پرنده های خود را طراحی، توسعه و به عنوان پیش نمونه می سازند. نمونه ها در یک آزمایش استاندارد و تعریف شده ازمایش و ارزیابی می شوند. در انتها پس از تایید حداقل های مورد نظر وزارت دفاع پرنده ها به عنوان نمونه های مجاز به بخش مناقصات تولید صنعتی معرفی می شوند و قیمت های تولید صنعتی خود را مطرح می نمایند. بخش های متقاضی مثل نیروی هوایی و یا دریایی با توجه به قیمت و توانمندی محصول مورد نظر خود را انتخاب کرده و درخواست تولید انبوه می نمایند. در این بین پیش نمونه های بازنده توسط وزارت دفاع خریده شده و هزینه تولید و تحقیق آنها با مبنای مشخصی پرداخت می گردد. 

  

در این فرآیند بهینه ترین محصول با قیمت و کیفیت مناسب تعیین شده و تولید می گردد. این در حالی است که هر سه شرکت در بخش تحقیقات از نظر مالی متضرر نبوده و تنها از نظر سود در تولید صنعتی دچار جالش می شوند. این اتفاق به معنای حمایت و تقویت بخش های تحقیقاتی و طراحی شرکت ها در مناقصه و نیاز بعدی شرکت های هواپیمایی خواهد بود. همچنین گاهی یک فناوری در یک پیش نمونه بازنده به عنوان ابزاری مفید در محصول نهایی استفاده می شود. 

 

 

تولید صنعتی 

 

تفکیک بین تولید صنعتی و تولید پیش نمونه و تحقیقاتی یک اقدام موثر در بهینه سازی هزینه ها است. روش تولید در پیش نمونه مبتنی بر چالش اولین ها و دستیابی به فناوری است ولی در تولید صنعتی روش تولید پر تعداد، مباحث نگهداری و تعمیرات اهمیت می یابد. از این نظر در تولید صنعتی بحث مونتاژ و ماژول بسیار شنیده می شود. چابکی بخش تولید صنعتی یک معیار مهم در نرخ و هزینه تولید است که باید از نظر فنی از طرف بخش های فناوری تغذیه شود تا درگیر مسائل طراحی نشود. 
در هنگام نهایی کردن نقشه های تولید صنعتی لزوم در نظر گرفتن بخش ها بصورت مجزا و سهولت در نصب بسیار حیاتی است. همچنین در نظرگرفتن منابع و زیر منبع های حیاتی برای خط تولید سبب پایداری و بهینه شدن هزینه می شود. انتخاب استاندارد و تجاری تجهیزات سبب کاهش هزینه ساخت و تعمیرات شده و تمرکز طراح را بر روی ذات و هدف طرح بیشتر می کند. پیچ و مهره شاید نام آشنا ترین مواد استاندارد و تجاری هستند ولی صفحه های نمایش و پمپ های هیدرولیک از دیگر ابزاری است که در صورت تایید کیفیت قابلیت تجاری شدن را دارند. 
واضح است که خط تولید جای فکر کردن نیست و تا جای ممکن تفکر ماشینی و رباتیک بر انسان ارجحیت دارد و این نکته تفاوت عمده در تولید پیش نمونه و تولید سری است. از این رو در خطوط تولید ربات ها به راحتی و با قیمت بسیار کمتر و در تیراژ بالا فعال هستند در صورتیکه در طراحی ذهن خلاق انسان جرقه های ایده را از ذهن تا واقعیت پیگیری می کند. 
 

 

 

ادامه دارد ....

[arminheidari 24,407]

بازخورد دوستان در مورد مقاله " تفکیک بین تولید علم، تولید فناوری، تولید صنعتی"

 

بر 17 اردیبهشت 1393 در 13:03 , MR9 گفت:

با سلام
با تمام احترامی که برای متخصصین وزارت دفاع و تلاشهایشان برای سرپا نگه داشتن تجهیزات دفاعی قائل هستم ولی تا زمانی که ما یک برنامه منسجم برای به روزکردن نیروهای مسلح نداشته باشیم ، راه به هیچ جایی نمی بریم . پیشرفت در صنایع موشکی بسیار قابل توجه است ولی با موشکهایی با کلاهک 1000 کیلوگرمی نمی توان از پس زره تانکهای ایکس و ایگرگ بر آمد . حالا بعضی از دوستان می گن دهلاویه و توفان و ... . درست . اما پیشرفت زره های حفاظتی خودروهای زرهی انقدر سریع که ما باید ، تاکید می کنم باید حداقل درک درستی از پیشرفت های 20 تا 30 سال آینده داشته باشیم تا زمانی که درصدد ساخت یک سلاح مثلا" سلاح ضد زره هستیم ، این سلاح آنقدر جا برای ارتقاء داشته باشد تا بتواند با تهدیدهای 20 تا 30 سال آینده مقابله نماید
مثلا" آمریکایی ها در دهه 1960 اگر اشتباه نکنم ، موشک BGM-71 تاو را طراحی و تولید کردند و تقریبا" پس از 25 تا 30 سال BGM-114 هل فایر را جایگزین آن کردند . ( هرچند ایالات متحده دشمن ماست ) اما این نشاندهنده وجود یک آینده نگری صحیح در ساختار دفاعی آنها بشمار می آید . این مساله را اضافه کنید به وجود مراکز تحقیقاتی بخش خصوصی که فقط یکی از آنها DARPA نام دارد . مثلا" آماری را من مطالعه می کردم که دارپا در سال 2005 از بیش از 5000 طرح جدید حمایت مالی از 200 دلار تا 1 میلیون دلار کرده بود و از این رقم 1000 طرح واجد شرایط شناخته شد و این رقم هم فقط دو طرح به تولید انبوه رسید . بنابراین در این حوزه از خرج کردن نباید ترسید ، ساختارهای ناکارامد را می بایست از میان برد و درک درستی از تهدیدات باید داشت . حال اگر این کار را دشمن ما انجام می دهد ، چرا ما نباید از آنها یاد بگیریم و به آن البته با بومی سازی آن و ایجاد کردن آن بر اساس نیازهای بومی آن را در کشور خودمون پیاده کنیم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟/
پاسخ به این سئوال را فقط دست اندرکاران دفاعی می بایست بدهند .

 

 

- در خصوص "دارپا" شروع فعالیت از 1958 ... یک بازه 60 ساله تا 2020 ، کسب و تولید مستمر اطلاعات ، بررسی نیازها و بعد تولید فناوری ... یک چرخه استاندارد که در برای ایجاد آن ، "زمان" و "سرمایه " هزینه شد .. 2 تاعاملی که در ما اصلا وجود ندارد ( چون دوست داریم تند وزود نتیجه بگیریم ) @MR9

 

- این مساله را اضافه کنید به وجود مراکز تحقیقاتی بخش خصوصی که فقط یکی از آنها DARPA نام دارد . مثلا" آماری را من مطالعه می کردم که دارپا در سال 2005 از بیش از 5000 طرح جدید حمایت مالی از 200 دلار تا 1 میلیون دلار کرده بود و از این رقم 1000 طرح واجد شرایط شناخته شد و این رقم هم فقط دو طرح به تولید انبوه رسید . @MR9

 

- چند سال پیش یک مقاله از یک استاد ژاپنی خواندم که مضمونش به این شکل بود که آمریکایی ها بعد از جنگ جهانی برای اینکه ارتش ژاپن را مهار کنند تمام صنایعی که ارتش ژاپن در اختیار داشت و به وسیله آنها می توانست تولید سرمایه جدا از بودجه دولت کند را از آنها گرفتند !!  اما در کل بحث بسیار ریشه ای هستش و اجازه دهید بر رویش کمی فکر کنم . @HRA

 

 

[worior 25,822]

بسمه تعالی

 

مسئله منابع انسانی، بحث بسیار بسیار گسترده ای در حوزه مدیریت هست و فرق چندانی هم ندارد مباحث مربوط به این بخش در نیروهای مسلح با سایر سازمانها. غیر حوزه فرهنگ اختصاصی نیرو.

کتاب بخونید؛

 

حوزه ارتباطات سازمانی و منابع انسانی

 

مثلا در حوزه منابع انسانی کتاب رابینز بسیار معروف هست و در دانشگاه های ایران تدریس میشه

در حوزه مدیریت اسلامی منابع انسانی هم کتب زیادی هست مثلا "مدیریت ما" از پورعزت و مدیریت اسلامی مقیمی که البته در حوزه منابع انسانی اسلامی هنوز کار دارند.

 

این کتب موارد بالا رو بسیار بسیار مفصل توضیح دادن.

و برای اینکه بدونید این مکتب مدیریت انسانی در دوره صنعتی از کجا شروع شد؛ جهت مطالعه:

 

https://fa.wikipedia.org/wiki/اثر_هاثورن

[arminheidari 24,407]

4 hours قبل , worior گفت:

بسمه تعالی

 

مسئله منابع انسانی، بحث بسیار بسیار گسترده ای در حوزه مدیریت هست و فرق چندانی هم ندارد مباحث مربوط به این بخش در نیروهای مسلح با سایر سازمانها. غیر حوزه فرهنگ اختصاصی نیرو.

کتاب بخونید؛

 

حوزه ارتباطات سازمانی و منابع انسانی

 

مثلا در حوزه منابع انسانی کتاب رابینز بسیار معروف هست و در دانشگاه های ایران تدریس میشه

در حوزه مدیریت اسلامی منابع انسانی هم کتب زیادی هست مثلا "مدیریت ما" از پورعزت و مدیریت اسلامی مقیمی که البته در حوزه منابع انسانی اسلامی هنوز کار دارند.

 

این کتب موارد بالا رو بسیار بسیار مفصل توضیح دادن.

و برای اینکه بدونید این مکتب مدیریت انسانی در دوره صنعتی از کجا شروع شد؛ جهت مطالعه:

 

https://fa.wikipedia.org/wiki/اثر_هاثورن

 

ممنون 

 

کتب منابع انسانی رو در طیف بسیار وسیعی می توان دید بویژه بحث های سازماندهی منابع انسانی 

در این بین کتب تجاری و عامه پسند هم به شدت محبوبیت کسب کرده و با عناوین انگیزشی در بازار یافت می شوند مثل کتب برایان تریس 

 

اما امروز روز مشکل کمبود منابع نیست بلکه افزایش بی سابقه منابع و قراردادن مخاطب در مقابل انبوهی از اطلاعات است 

بگونه ای که فرد یا گریزان می شود یا گمگشته این حجم اطلاعات 

 

واقعیت این است که نیاز به اطلاعات دسته بندی شده و کاربردی به شدت احساس می شود 

و تو این تاپیک سعی شده این دانش بصورت عامه پسند و کاربردی منتقل شود تا مخاطب با بحث ساده و راحت فهم روبرو شود و هم در زندگی خود بکار بگیرد و هم در پی تکمیل مطلب برود 

 

برای مثال در مقاله خودکفایی و تولید تمامی موارد ها بصورت غیر تخصصی و با بیان ساده نوشته شده است در حالی که در ذات خود یک کتاب تخصصی خواهد بود 

یکی از این موارد مثال زیر است 

 

 

13 hours قبل , arminheidari گفت:

روشی دیگر که وزارت دفاع آمریکا برای حمایت از فناوری و تقویت آن انجام می دهد تفکیک مناقصات طراحی پیش نمونه از تولیدات صنعتی است. این اتفاق در نیروی هوایی بسیار نمود پیدا می کند. در ابتدا مشخصات پرنده مورد نیاز اعلام می گردد و سه شرکت هواپیمایی برای طراحی آن دعوت می شوند. هر سه شرکت پرنده های خود را طراحی، توسعه و به عنوان پیش نمونه می سازند. نمونه ها در یک آزمایش استاندارد و تعریف شده ازمایش و ارزیابی می شوند. در انتها پس از تایید حداقل های مورد نظر وزارت دفاع پرنده ها به عنوان نمونه های مجاز به بخش مناقصات تولید صنعتی معرفی می شوند و قیمت های تولید صنعتی خود را مطرح می نمایند. بخش های متقاضی مثل نیروی هوایی و یا دریایی با توجه به قیمت و توانمندی محصول مورد نظر خود را انتخاب کرده و درخواست تولید انبوه می نمایند. در این بین پیش نمونه های بازنده توسط وزارت دفاع خریده شده و هزینه تولید و تحقیق آنها با مبنای مشخصی پرداخت می گردد. 

 

 

نه فقط در این زمینه که حتی در علوم پزشکی و مهندسی نیاز به ساده سازی و تفکیک اطلاعات به شدت حس می شود 

و اینکه اولیت مطالب مشخص و بصورت لینکی و سلسله مراتبی به هم متصل شوند

ایجاد سایت هایی مثل ویکی پدیا یا دیگر ویکی ها نمونه ای از این تلاش است که بازخوردهای بسیار خوبی از کاربران گرفته است در حالی که از نظر تخصصی جای اشکال زیاد دارند ولی در ارتباط با کاربر بسیار موفق هستند

[arminheidari 24,407]

انتقال فناوری ممکن است یا باید تمام خودمان چرخ را بسازیم؟

 

اول باید به یک سوال مهم جواب  دهیم، سوال مهمی که همه از خود می پرسند ولی جواب درستی داده نمی شود.

چرا می توانیم موشک تولید کنیم ولی خودرو سازی ما منجر به پراید می شود؟ 

با تفکیک بخش های علمی، فناوری و تولید صنعتی بهتر می توان مشکلات را متوجه شد. 

 

واحد علمی در شرکت بصورت مشخص روی اطلاعات پایه علمی مثل ضریب درگ، آیرودینامیک و ... کار می کند و بیشتر با همکاری با دانشگاه ها و موسسات علمی اقدام به مستند سازی و تولید مدارک علمی فنی می کند. این مدارک با واحد فناوری تبادل شده و سعی در تامین نیازها و ایجاد افق علمی برای تولید و طراحی فناوری دارد.

 

کار مشترک مابین خودروسازی و دانشگاه های ما در ایران بسیار محدود و فاقد برنامه جامع بوده و در عمل بخش فناوری را مجبور به طراحی و مهندسی تقریبی می نماید که پرهزینه و پرخطا است.  ذکر این نکته ضروری است که واحد علمی به سوالات واحد فناوری پاسخ می دهد و درصدد است با بسط این سوالات چشم انداز بزرگتر از جواب آری یا خیر ایجاد کند. 

 

در یک شرکت با توجه به هزینه و راهبرد خدمات بخشی از کارها بصورت درون سازمانی و بخشی بصورت برون سپاری انجام می شود. گاهی یک فناوری از یک شرکت یا مخترع خریده و توسعه داده می شود. 

                 

تبدیل علم به فناوری 

 

واحد فناوری و طراحی در خودروسازی قوه محرکه محسوب می شود. این واحد هر خودرو را بر بخش های کوچک و مختلف تقسیم کرده و هر بخش را در واحد مستقل خود طراحی و بهینه می کند. بخش ها معمولا شامل بدنه، سیستم محرکه، انتقال قدرت، سیستم تعلیق، برق و سیستم جانبی بوده که بر روی بهبود آن ها و فناوری های نوین مربوط کار میشود. 
بهبود فناوری باعث کاهش مشکلات خودرو در طول عمر کاری می شود و خط تولید را ارتقا می بخشد. همچنین با توسعه فناوری در ایده ها و طرح های جدید پیش نمونه هایی ساخته می شود که در خودروهای نسل بعد قابل استفاده خواهد بود. مواردی که در فناوری و طراحی مدنظر قرار می گیرد شامل کوچکی، سادگی ،ارزانی، کارایی، مصرف کم، بقا و ماندگاری، ایمنی و قابلیت حل یک مشکل است. 

 

 

 

در خودرو سازی ایران واحد فناوری بها داده نشده و در عمل خروجی مناسبی از آن دیده نمی شود. خلا واحد فناوری می بایست سبب بررسی نقاط ضعف و حل مشکل تولید فناوری شود ولی در عمل بدلیل وجود منبعی به نام تولید تحت لیسانس و درآمد زایی بدون زحمت، این بخش بدون برنامه و بدون بودجه هدفمند رها می شود و به طور قطع هیچ پرسشی از واحد علمی نخواهد داشت. همین مساله سبب می شود تمامی تغییر آپشن ها در ماشین های ایرانی شامل بدنه، چراغ و استفاده از موتور دیگر وسیله باشد. در حقیقت شرکت های خودروسازی معتاد و وابسته به شرکت های خارجی شده و واحد فناوری را به عنوان قوه محرکه خود رها کرده اند. 

 

 

در مورد خط تولید باید دانست که این بخش در حقیقت یک خط مونتاژ کار است که بدون فکر باید از بخش فناوری و طراحی تغذیه شود تا یک کار سری و ثابت را انجام دهد و تولید کند. در حقیقت چابکی کلید موفقیت خط تولید است در حالی که خط تولید خودرو در ایران بسیار سنگین و پر هزینه است. 

     

 

 

نیروی مازاد در خط تولید باعث ایجاد هزینه اضافه و کاهش سود دهی می شود. بویژه که این نیروها بیشتر سفارشی و فاقد انگیزه، خروجی و مهارت کافی هستند. 
تلفات بالا قطعات در خط تولید از دیگر عوامل افزایش هزینه خط بوده که ناشی از کیفیت نامناسب قطعات مصرفی است. لازمه رفع این معضل ردیابی مشکل توسط بخش کنترل کیفی است که باید آمار درستی از مشکلات ارائه داده و راهکار حل آن را ارائه دهد. البته مدیریت شرکت نیز پیگیری کرده و منابع نامناسب را اصلاح یا تغییر دهد. متاسفانه در این بخش شاهد کاهش عمدی کیفیت و افزایش تلفات را شاهد هستیم. 

عدم وجود منابع متنوع و مطمئن باعث می شود که به خاطر تنها یک قطعه به راحتی خط تولید دچار توقف و ضرر شود که در این شرایط انبارداری مواد مصرفی و داشتن چند منبع متفاوت بسیار مهم است. 

نکته دیگری که در صنایع خودروسازی ما مشهود است، بحث خدمات پس از فروش و فروش قطعات یدکی است که به عنوان یک بازار سودآور شناخته می شود در حالیکه در خودروسازی های خارجی تلاش برای کاهش نیاز خودرو به خدمات تعمیراتی به عنوان یک نکته سودآور در فروش شناخته می شود و خودروها پس از طی یک عمر ده ساله اوراق و جایگزین می شوند و قطعات یدکی برای حوادث جاده ای بیشتر مطرح می گردد تا فرسودگی خودرو در حالیکه در ایران فرآیند تعویض قطعات از ماه اول تولید شروع می شود. 

 

تمامی موارد بالا در صنایع موشکی ما بدلیل تحریم، فشار حملات اسرائیل و بازرسی های خارجی و تلاش برا حفظ و تداوم خط تولید به سطوح قابل قبول رسیده اند. صنایع موشکی ما هیچ راه حل ساده ای برای فرار از تلاش ندارند و مجبورند که بخش فناوری خود را تقویت کنند و در غیر این صورت شکست هایشان سبب زیرسوال رفتن صندلیشان می شود. باید مطمئن بود که اگر فروش موشک به ایران مجاز بود هرگز شاهد پیشرفت موشکی نبودیم. چیزی که سردار حاجی زاده در یک مصاحبه تلویزیونی در مورد خرید موشک های اسکاد بلوک شرق به آن اشاره کرد. 

مخالفت رهبر انقلاب با خرید موشک به روایت فرمانده هوافضای سپاه

نقل قول

لبته شیرینی های فریبنده ای هم وجود داشت که می توانست مسیر ما را عوض کند؛ در دوره فروپاشی شوروی پیشنهادات خوبی برای خرید موشک از کشورهای جداشده از شوروی  داشتیم. موشک اسکاد دو و نیم میلیون دلاری را می‌خواستند به ما صدهزار دلار بدهند و یا سکوی پرتاب سه میلیون دلاری را با قیمت بسیاری ناچیزی حاضر بودند به ما بفروشند.

 

بارها ما درخواست می دادیم تا از این تجهیزات خریداری کنیم اما مقام معظم رهبری با این خواسته ما مخالفت کردند، شاید ما چندین بار گردش کار کردیم و ایشان مخالفت کردند.

فرمانده نیروی هوافضای سپاه با بیان اینکه آن روزها تحقیقات موشکی ما در آستانه به نتیجه رسیدن بود، اظهار داشت: اگر آن روز آن خرید را انجام داده بودیم، امروز در این جایی که در موشکی هستیم قرار نداشتیم.

 

   

این تصویر ساخت چرخ از نو نیست، بلکه مهندسی معکوس و تلاش برای کسب دانشی است که نمی دهند و جز با خواستن بدست نمی آید 

 

 

این موضوع بیان متفاوت از جمله معروف "نیاز مادر اختراع است" می باشد که در نبرد ها به شکل افزایش میزان تلاش برای پیروزی با قطع امید نیروها از کمک و عدم امکان تسلیم و عقب نشینی دیده می شود. این موضوع در عرصه موشکی بواسطه تحریم ها ایجاد شده است. 

 

 

نکته: در مورد قیمت و عدم رقابت قیمتی باید گفت که این صحبت ما تا زمانی که هزینه تحقیقات رو از هزینه تولید جدا نکنیم قابل انجام نیست

چون بعد از تثبیت تکنولوژی ما در غزه لبنان و یمن با حداقل وسایل موشک های موفقی ساختیم و نشون دادیم که تونستیم هزینه ها رو کاهش بدیم

ویرایش شده در آبان 99 توسط arminheidari

[arminheidari 24,407]

نظرات دوستان در مورد مقاله 

انتقال فناوری ممکن است یا باید تمام خودمان چرخ را بسازیم؟

 

 

-  ایا موشک هم شبیه پراید وارد یک بازار با رقبای دیگه شده که کیفیتش بررسی بشه؟ @Overdose

 

- مقایسه یک صنعت تجاری(خودرو سازی) با صنعتی که هیچ توجیه اقتصادی نداره(موشکی) مقایسه درستی هست؟ @Crash

 

-  تطابق صد درصد نداره ولی اشتراکاتی رو داره

 

- جنگنده های اسراییلی ساخت‌امریکاست در کدوم کشور توتستیم مثلا بجای اف۱۵ بهشون فاتح و قائم و خرمشهر بفروشیم؟؟ و اینکه‌اونا راضی باشن!! این‌معنیش رقابته اون چیزی که شما‌میگید رویارویی هست و جنگ

 

- مثلا خط تولید موشک A حتی برفرض زیانده بودن تولید میشه اما اگه خط تولید یک ماشین زیانده باشه خودرو ساز مجبوره اون رو جمع کنه

 

- تا وقتی خودروسازی خصوصی نشه و واردات خوردو مثل سایر کالاها آزاد نشه فساد و عقب ماندگی و مافیا در این بخش ادامه پیدا میکنه

 

- اولا مقایسه ی جنگنده و موشک اشتباه هست.........دوما کشوری که بتونه اف15 بخره اجازهی خرید سلاح ایرانی نداره یعنی اربابش بهش اجازه نمیده........سوما تحریم تسلیحاتی تازه رفع شده

 

- کی میدونه موشکی چندین تستش فیل میشه و نمی تونه ماهواره ۵۰ کیلویی را تو جوا مورد نظر قرار بده واقعا در مقابل رقبا چه کیفیتی داره؟ چون مصرف کننده حفاظت اطلاعات داره و‌هرگونه انتقاد را‌هم‌منکوب میکنه

 

- تفکیک علم - فناوری - خط تولید، اگر متن رو بخونید می بینید تو صنایع خودروسازی ما اصلا بخشی به نام علم و فناوری نداریم د ( در عمل) و فقط خط تولید است، اون هم خط تولید با سربار شدید و بی هدف ولی این بخش ها برای موشکی به واسطه مسدود بودن ایجاد شده است، نکته ای که شما باید به من بگید اینه که اگه تحریم های موشکی برداشته شود آیا صنایع موشکی ما باز پیشرفت می کند ، من می گویم نه چون تفکر هنوز بر آماده خوری هست

 

- شرکتهای خودرو سازی rnd دارن و طرح هایی خوبی هم دارن ولی بودجه نمیدن اجرایی بشه !! بودجه را دادن برای استخدام خیل عظیم مدیران نجومی بگیر تحریمی

 

- مشکل اینجاست که پرامتر "پول " در تحلیل ها در نظر گرفته نمیشه از زمانی بخشی به نام علم و فناوری نیازمند پول هست !

 

- اگر مقایسه کنیم می بینیم شرکت هایی مثل هیوندا و کیا و ... کلی هزینه کردن ولی نسبت هزینه ها و توزیعش تو بخش های علمی، فناوری و تولید چطور بوده،؟ بیایید اول رو این سه بخش علم ، فناوری و تولید بحث کنیم، وقتی تایید کردید می بینید چرخه این سه بخش هزینه سودآور میشه

 

- اصولا مقایسه صنعتی که برپایه تجارت ساخته شده با صنعتی که فقط باید امنیت رو تامین کنه به هر قیمتی دو راه جدا از هم هستن

 

- یه شرکت مثل bmw مقدار80% از سود خالصش هزینه توسعه و پیشرویی و پرچم داریش میشه مثل ایران نمیره خانه و ویلا بسازن و یا اینکه به اندازه کارگراشون مدیر استخدام کنن!!! و چشمشون به قطعات سازاست‌که کیفیت ووقیمت‌مرتب بهبود پیدا کنه

 

-  من کلا قیاس این دوتا صنعت رو باهم نمی تونم متوجه بشم... چون اهدافشون باهم متفاوته راه های جداگانه ای هم دارن طی میکنن

 

-----------------------

- مثلا میشه صنعت خودروسازی آلمان رو با موشک سازی کشورمون مقایسه کنیم ؟

 

- دو بحث داریم رسیدن به کیفیت ساخت، و ایجاد بخش علمی، فناوری و تولید، و بخش دوم اقتصادی کردن طرح

 

- میشه این دو تا در کیفیت ساخت، و ایجاد بخش علمی، فناوری و تولید مقایسه کنید تا من بیتشر متوجه بشم

 

- وجود سه بخش مولد علمی، مولد فناوری و خط تولید چابک، وجه مشترک بین خودروسازی آلمان و موشکی ایران هست، بخش تولید علم رو هر دو با کمک دانشگاه ها در میارن، بخش فناوری رو یا میرن میخرن، یا مهندسی معکوس می کنن یا خودشون تولید می کنن ، و خط تولید هم چابکی، سرعت و ارزان بودن

 

-  گفتم مقایسه... نه نقاط مشترک

-  منظورت از مقایسه پارامتر خاصی هست؟

- نه تمام پرامترها موجود که موجب تولید مثلا یک سندان در آلمان و یک موشک در ایران میشه

 

- منظورم این هست بله میشه صنعت خودرو سازی داخلی رو با نمونه های غربی و اسیایی مقایسه کرد چون اهداف شون برای تولید یک محصول یکسان اما هدف تولید موشک در ایران بسیار متفاوته

- صنعت و تولید کننده اینه مخصولاتش را ببین!!

https://www.instagram.com/p/CAC9mWol1yh/?igshid=y943g0u5l5wo

 

- هدف در شرکت های ماشین سازی سود هست !! اما موشک سازی قوی شدن به هر قیمتی هست

- وقتی شرکت خودرو سازی داخلی میبینه با تولید پراید داره سود میکنه پس داره به هدفش میرسیه

-  اما موشک سازی داخلی می بینه اگه همون اسکاد قبل رو بسازه ضرر کرده پس میره سراغ موشک بهتر حتی گرون تر

 

- شرکت لامبورگینی ایتالیا رو دیگه همه میشناسن کارش ساخت خودروهای سوپر اسپرت هست مدلی مثل گالاردو نمونه ای قدیمی از قدرت لامبورگینی هست

اما چند سالی هست که لامبورگینی نمونه suv خودشون رو معرفی کرده

شرکتی که کارش ساخت سوپر اسپرت هاست یکدفعه شیف میکنه روی ساخت suv این جهش علتش چیه؟؟؟

غیر از اینکه لامبورگینی میخواد بخش بیشتری از بازار رو تصاحب کنه

در حقیقت جهش در صنایع غیر نظامی رسیدن به سود بیشتر هست

 

- مشکل اصلی ایران در همه زمینه ها چه سیاسی چه نظامی و چه اقتصادی مدیریت ضعیف و سفارشی هست...ایران از نظر منابع و پول و نیروی انسانی غنی هست ولی توان استفاده از این مزیتها رو نداریم...اگه اولویت پیشرفت کشور باشه تو 15 سال میتونیم خودمونو به سطح مالزی و ترکیه برسونیم @ariya0912

 

- حرف شما صحیح ولی باید پرسید این مدیریت ضعیف کع از مدیران ضعیف سرچشمه میگیره چگونه بوجود اومده. جواب سادست. گزینش های غلط و امتیاز بندی.. @Navard

 

-  اتفاقا سودی که خودرو ساز میبره کمه !! این فکر اشتباهه خودرو ساز سود نمیکنه و توان توسعه نداره!! یسری نیروی غیر متخصص بهش تحمیل شده که تصمیمات اشتباه هم میگیرن!! و باید بودجه و هزینه خیلی از جاها را تامین کنه!

-  حرفو درست بخون " وقتی شرکت خودرو سازی داخلی میبینه با تولید پراید داره سود میکنه پس داره به هدفش میرسیه"

- خودروسازهای خارجی برای سود بیشتر مجبور هستن مدلهای جدید با اپشنهای بروز بسازن تا از رقیبها عقب نیفتن

-  اما خودرو سازی داخل با پراید داره سود میبره نیاز به تغییر نداره

 

- اگه میخواید به شدت انحصار در بازار خودروی داخلی پی ببرید مستند اختاپوس رو ببینید @islfk

 

- خوب کی خط مشی تعیین میکنه که بدون‌ارتقا تکنولوژی سود ببره کی مشخص میکنه واردات ممنوع بشه تا سود بیشتر ببرن خوب اون‌سود قطعا تو‌جیب خود صنعت خودرو نمیره چون در هر صورتی باید خیلی پیشرفت میکرد نه این‌زیان‌انباشته بالا بیاره !! سود باید خرج یسری نهادها و چیزایی دیگه بشه

 

- دو خواسته مهم از مجلس باید یکی شفافیت باشه یکی واردات خودرو دست دوم خارجی

 

- صحبتهای شما کاملا صحیحه..وقتی رقابتی نباشه خودروساز حتی با تولید پراید هم به سود میرسه و نیازی به توسعه نداره..تنها حمایتی که دولت باید از تولید داخل انجام بده کاهش هزینه اهای انرژی و حمل و نقل هست اگه شرکت داخلی تونست تولیدات قابل رقابت با محصولات وارداتی داشته باشه ادامه میده در غیر اینصورت باید مدیریتش رو اصلاح کنه..مثالهای زیادی از صایع کوچک وجود داره که شرکتهای داخلی با وجود واردات مزیتشونو حفظ کردن و بازار کشور رو در اختیار دارن..

 

-  شما به شخصه حقوق بالایی دارید ولی نه خونه دارید نه ماشین و نه رفاه مناشب پس این‌پولها چی شده؟؟ شما برده یک مدیریت اشتباه و یا اشخاص دیگه بودید که پول شمارا به میل خود برای خودشون هزینه کردن و فقط شما برده بودید!! (فرضی بود از خودرو سازی) خیلی عجیبه که هنوز فعالن

 

- قیمت ۲۰۶ در بازار به رقم ۲۵۰ میلیون رسیده ولی کارخانه با قیمت‌۹۰ میلیون تکمیل وجه میکنه کی این سود را میخوره کی اینطوری دستوری کرده نرخ را!!

 

- حالا شاید بپرسین چرا دست دوم و نه خودرو نو ؟؟ خودرو تو خارج از کشور عمر مفیدش حدود ۵ ساله و بعد از اون تبدیل به ماشین دست دوم میشه یعنی خودروی ۲۰۱۵ الان احتمالا خودرو دست دوم خارج باشه که قیمتش خیلی از نمونه های جدید پایین تره

 

- اقایان مدیر به صنایع خودرو سازی شبیه چاه نفت نگاه میکنن وقتی حفر شد فقط استخراج و در امد !! دیگه هیچ هزینه و سرمایه گزاری مجددی لازم نیست!! این‌میشه نتیجش کار دست متخصص هم نیست

 

- والا من یه پراید 84 دارم از اول هم دست خودمون بوده..تازه رفتم رودری و رو صندلیشو عوض کردم که یه 30 سال دیگه سوار شم..5 سال کجا بود؟

 

- به نظرم تو موشکی هم بهتر از خودرو سازی نیستیم .....فوش نخوریم صلوات

 

-  تو صنعت حدود ۳ درصد سود سالیانه مربوط به بخش r&d هست که مربوط به تحقیق و توسعه هست که در خودرو های خارجی نمونش دیده میشه ما تحقیق و توسعه موشکی مون خیلی از تحقیق و توسعه خودرویی جلوتره

 

- این تو داخل کشوره که شما میتونی خودرو دهه ۵۰ هم پیدا کنی خارج عمر مفید ۵ ساله

 

- هزینه های سربار تولید را تو ایران ندارن مثلا من لیستی دیدم از قیمت تمام شده مراید که خیلی پایین بود ولی چندین مدل مالیات و یا بودجه به نهایتهای مختلف بهش اضاف شده بود

 

 

 

 

 

ویرایش شده در آبان 99 توسط arminheidari

[Bavar373 51]

25 minutes قبل , arminheidari گفت:

 مقایسه یک صنعت تجاری(خودرو سازی) با صنعتی که هیچ توجیه اقتصادی نداره(موشکی) مقایسه درستی هست؟ @Crash

هدف خودروسازی چیه؟فروش بیشتر

عامل فروش بیشتر چیه؟کیفیت

عامل کیفیت چیه؟علم

هدف موشکی(برای ما) چیه؟بازدارندگی بیشتر

عامل بازدارندگی بیشتر چیه؟قدرت و دقت بیشتر

عامل رسیدن به قدرت و دقت بیشتر چیه؟علم

همه چیز به علم ختم میشود.....چیزی که ما داریم.....اما انگار اراده ای برای استفاده از ان نیست!!!!

 

 

[arminheidari 24,407]

خب با این توضیحات، انتقال فناوری ممکن است یا باید تمام خودمان چرخ را بسازیم؟ قسمت دوم

 

دو دیدگاه در مورد همکاری مشترک و انتقال تکنولوژی وجود دارد
دیدگاه اول "یاس و نمی توانیم" که می گوید ما توانایی نداریم و تماما باید از غرب یا شرق بیاوریم و مونتاژ کار باشیم و حتی مدیر از خارج وارد کنیم و ایران خودرو نمادش هست. 

 

دیدگاه دوم "مصداق سنگ بزرگ برداشتن علامت نزدن است" به کمتر از ساخت اف 35 راضی نیست بدون نگاه به داشته ها می گوید کل چرخ را باید از نو طراحی کنیم و در عمل پروژه را چنان بد تعریف و دست نیافتنی تعریف می کنند که به فاجعه و اتلاف سرمایه چشمگیر ختم می شود. 

 

بحث میان دو دیدگاه زیاد است ولی واقعیت دیدگاه سوم است که بحث نمی شود که مبتنی بر این نظر است که "فناوری و علم تقدیم نمی شود بلکه باید فناوری رو قاپید و تنها تشنگان واقعی این کار را می کنند" 

این دیدگاه می داند که زمین خوردن جزئی ناپذیر از مسیر یادگیری راه رفتن و دویدن است 

از راه رفتن دیگران ایده و کمک می گیرد ولی منتظر کمک نمی ماند و از تلاش نمی ایستد

 

در دیدگاه سوم هدف بالا تعریف می شود مثل ساخت اف 35 ولی برنامه ای واقع بینانه برای دستیابی به این هدف تعریف می کند، این برنامه و مسیر راه مبتنی بر داشته ها بوده و با جز جز کردن مساله و اولویت بندی آن را به کاری شدنی در زمان مشخص تبدیل می کنند. داشته ها تنها به توانمندی اولیه محدود نمی شود بلکه به توسعه زیرساخت، دانش و سرمایه معطوف بوده و از تجربه و مشاور دیگران برای تسریع در کار استفاده می شود.

 

در حقیقت طرفداران این تفکر منتظر شخص دیگری نمی مانند تا کارشان را انجام دهد بلکه از هر کمک منطقی استقبال می کنند. 

 

* اگر بخواهیم مثالی برای تفاوت سه دیدگاه بیان کنیم می توانیم اینگونه بگوییم که دوره آموزشی یک هفته ای تعریف می شود 
- دیدگاه اول وارد دوره می شوند تا عکسی بگیرند، نمره پاسی بگیرند و تا جای ممکن حضور غیاب را بپیچانند. (دقیقا نماد افراد دولتی که دوره های بازآموزی اجباری دارند)
- دیدگاه دوم دوره را قبول نداشته و می گوید خودم تمامی کتاب های مربوطه را می خوانم. ( اکثرا نمی خوانند و اگر بخوانند طی سه الی 6 ماه می خوانند)
- دیدگاه سوم مبتنی بر نیاز وارد کلاس می شود و از قضا پول هم از جیب می دهد ولی وقتش را تلف نکرده و تا لحظه آخر دنبال یادگیری و مستند کردن نکات هست. این گروه برنده واقعی هستند. 

 

 

اگر مثال ذکر شده رو در نظر بگیریم می فهمیم مهمترین نکته درک درست از هدف بوده و بعد از آن تلاش برای رسیدن به سطوح هدف مطرح است. شناخت و باور درست از اهداف باعث تصمیم های موثر و مبتنی بر شرایط میدانی شده تا دستیابی و تثبیت تکنولوژی در بهینه ترین زمان و هزینه انجام پذیرد. با این دیدگاه انتقال تکنولوژی های اقتصادی بر مبنای اولویت در دستور کار قرار گرفته و در شرایطی که انتقال دانش و تکنولوژی ممکن نیست، چرخ از نو ساخته شده و بخش تحقیقاتی خط شکن می شود. مسلما این خط شکنی تاثیر زیادی بر هموار شدن مسیر انتقال تکنولوژی های ممنوع خواهد داشت. 
در مجموع انتقال تکنولوژی و تحقیقات مستقل (ساخت چرخ از نو) دو بخش مکمل هم بوده که باید در کنار هم دیده شوند، در غیر اینصورت مسیر کسب فناوری به شدت از معیارهای منطقی و اقتصادی دور خواهد شد. 

 

تقدیم به دوستان گرانقدر @MR9 @worior که تو بحثشون کلی ایده خوب مطرح کردن

 

ویرایش شده در آبان 99 توسط arminheidari

[mr-sadra 79]

انچه که امروز در صنایع نظامی و علی الخصوص صنایه هوافضا شاهد ان هستیم ثمره ی ایجاد زیرساخت (انسانی ، علمی و صنعتی) از سالیان گذشته میباشد و هر روز شاهد بارش فکری و نواوری در ان می باشیم در حالی که در صنایعی امثال خودرو سازی این امور به صورت زیر ساختی انجام نشده و شاهد خلق موجودی هستیم که به سان گوسفندی فربه فقط از حیث طول و عرض به بلوغ رسیده و در حالیکه توان ایستادن بر روی پای خود رو نداشته ، امکان رها کردن ان نیز وجود ندارد .

در صنایعی امثال هواپیما سازی نیز تا مادامی که نهضت قطعه سازی به راه نیافتد شاهد روند مزبور خواهیم بود . چه انکه دولت یا بخش دفاعی نه سرمایه و نه صرفه ی اقتصادی دارد که بخواهد صفر تا صد یک تولید را خود و به تنهایی تولید کند .

امروز و در شرایط تحریمی و با وضع موجود در صنایع خودرو بهترین راه حل ایجاد بخش های زیرساختی در دل خود خودروسازها میباشد .

جه اشکالی دارد، قسمت های قوای محرکه ایران خودرو و سایپا در هم ادغام و شرکت مادر تخصصی جهت تولید انجین برای همه ی کارخانه ها ایجاد شود . ایا الزامی وجود دارد هر کارخانه و در شرایط فعلی .... انجین را خاص خود تولید کند ؟

 

چین به عنوان کشوری رو به جلو در بخش تولید خودرو نمونه جالبی است و جالب تر انکه این روزها شاهد تولیدات متنوع در بخش سواری ، تجاری و سنگین ان هستیم حال انکه اغلب موتورهای شرکتهای گوناگون رو یک شرکت مادر تخصصی در رابطه با انجین تامین میکند .

در کشورهاای نظیر ایالات متحده نیز شرکتهای تخصصی انجین وجود دارد که به مرور سمت سوی دیگر نیز رفته اند ( جنرال موتورز)

 

 

[arminheidari 24,407]

1 ساعت پیش, mr-sadra گفت:

انچه که امروز در صنایع نظامی و علی الخصوص صنایه هوافضا شاهد ان هستیم ثمره ی ایجاد زیرساخت (انسانی ، علمی و صنعتی) از سالیان گذشته میباشد و هر روز شاهد بارش فکری و نواوری در ان می باشیم در حالی که در صنایعی امثال خودرو سازی این امور به صورت زیر ساختی انجام نشده و شاهد خلق موجودی هستیم که به سان گوسفندی فربه فقط از حیث طول و عرض به بلوغ رسیده و در حالیکه توان ایستادن بر روی پای خود رو نداشته ، امکان رها کردن ان نیز وجود ندارد .

در صنایعی امثال هواپیما سازی نیز تا مادامی که نهضت قطعه سازی به راه نیافتد شاهد روند مزبور خواهیم بود . چه انکه دولت یا بخش دفاعی نه سرمایه و نه صرفه ی اقتصادی دارد که بخواهد صفر تا صد یک تولید را خود و به تنهایی تولید کند .

امروز و در شرایط تحریمی و با وضع موجود در صنایع خودرو بهترین راه حل ایجاد بخش های زیرساختی در دل خود خودروسازها میباشد .

جه اشکالی دارد، قسمت های قوای محرکه ایران خودرو و سایپا در هم ادغام و شرکت مادر تخصصی جهت تولید انجین برای همه ی کارخانه ها ایجاد شود . ایا الزامی وجود دارد هر کارخانه و در شرایط فعلی .... انجین را خاص خود تولید کند ؟

 

چین به عنوان کشوری رو به جلو در بخش تولید خودرو نمونه جالبی است و جالب تر انکه این روزها شاهد تولیدات متنوع در بخش سواری ، تجاری و سنگین ان هستیم حال انکه اغلب موتورهای شرکتهای گوناگون رو یک شرکت مادر تخصصی در رابطه با انجین تامین میکند .

در کشورهاای نظیر ایالات متحده نیز شرکتهای تخصصی انجین وجود دارد که به مرور سمت سوی دیگر نیز رفته اند ( جنرال موتورز)

 

 

 

 

در بحث تولید دو مسیر برای رسیدن به هدف یعنی خودکفایی شرکت و تولید درآمد وجود دارد 

 

یکی مسیر از مهندسی پایه به سمت تولید محصول نهایی و در آمد زایی هست که بیشتر در فناوری های جدید که برای اولین بار ساخته می شوند کاربرد دارد

1- طراحی مقدماتی 2- طراحی تفصیلی 3- ساخت پیش نمونه 4- نهایی سازی نمونه 5- فروش در بازار 6- بازخورد بازار و ارتقا محصول 7- سرویس و تعمیرات

 

-  طراحی مقدماتی شامل مسیر راه، نیازمندی ها و بازار هدف

- طراحی تفصیلی شامل جزئیات مورد نظر مشتری و مباحث ریز علمی - فنی 

 

این مورد رو در ناسا و دارپا مشاهده می کنیم 

 

 

 دوم مسیر ورود به بازار و صنعت محصول ساخته شده و موجود در بازار است و شامل بیشتر شرکت ها می شود که با مهندسی معکوس خود را به طراحی می رسانند، مثل خودروسازی های کره 

1- فروش در بازار 2- سرویس و تعمیرات 3- مونتاژ و دمونتاژ 4- قطعه سازی 5- مهندسی معکوس کل سیستم 6- ارتقا و بهبود بخشی 7- تولید محصول جدید (در کنار تولید علم و فناوری)

 

 

اگر دقت کنید دو مسیر کاملا مشابه ولی خلاف جهت هم هستند، ولی مسیر دوم چه از نظر فنی و چه از نظر مالی بهینه تر بوده و طرفدارهای بیشتری دارد و علت این علاقه را در ضرب المثل " معما چون حل گشت آسان شود" باید جست

 

خودروسازی و صنایع موشکی ما هر دو متعلق به دسته دوم هستند

خودروسازی کره و ایران هر دو در این مسیر بودند ولی ایران در میانه راه تنبلی و سستی کرد و شد ایران خودرو و سایپا

و خودروسازی کره ادامه داد و الان به برندهای مثل کیا و هیوندا رسیده است 

 

در مورد صنایع موشکی هم این مسیر صدق می کند چه برای ایران و چه برای امریکا و شوروی 

ولی موشک سازی ایران به خاطر رقابت نظامی و تحریم اجازه نیافت تنبلی کند و مسیر را ادامه داد 

تنها صنایع موشکی المان نازی است که مسیر اول را طی کرده است و بقیه مهندس معکوس موشک وی 2 هستند

 

  

 

 

نکته جالبی که در مسیر دوم وجود دارد توامانی درآمد با تولید علم و فناوری است از این نظر هم از نظر اقتصادی این روش مطلوب بوده و هم احتمال خطا بسیار کمتر از حالت اول است

این نکته آنقدر مهم است که در مسیر اول نیز تلاش می شود شبیه به مسیر دوم رفتار شود تا طرح از نظر فنی و اقتصادی بهینه شود 

 

تقسیم پروژه به چند فاز درآمدی 

مشخص ترین اقدام برای عملی کردن این ایده، تقسیم پروژه به چند فاز درآمدی است به گونه ای که با اجرای فاز اول با حجم 10 الی 25 درصد حجم کل پروژه، فاز اول به بهره برداری رسیده و با درآمدزایی کل پروژه را جلو می اندازد. در ادامه با افتتاح فاز دوم و افزایش درآمد به بالای 60 درصد هدف، هزینه فازهای باقی مانده با درآمد فازهای قبلی تامین شود. برای مثال در ساخت یک پتروشیمی یا بهره برداری نفتی اولین فاز بخش های کوچک ولی درآمدزا ساخته و افتتاح می شود و با درآمد بدست آمده باقی پروژه ساخته می شود. یا در ساخت نیروگاه سیکل ترکیبی با هزینه اولیه 35 درصد، در کمتر از یک سال توربین های گازی خریده و نصب می شود و با تولید برق و درآمد، بخش بخار با درآمد بخش توربین گازی ساخته و توسعه داده می شود.

 

این در حالی است که پیشتر کل فازهای یک کارخانه معطل فاز نهایی مانده و پروژه با از دست دادن زمان طلایی از توجیه اقتصادی خارج می شد. 

این نکته در اکثر پروژه های ایران بویژه بخش دولتی نادیده گرفته شده و باعث می شود پروژه ها با از دست دادن زمان طلایی به مرز غیرقابل توجیه و حیثیتی برسند در حالی که با اجرای درست برنامه زمان بندی بازگشت سرمایه در چند ماه می تواند رخ دهد. 

 

 

 

 

ویرایش شده در آبان 99 توسط arminheidari

[HRA 3,841]

13 hours قبل , arminheidari گفت:

2- سرویس و تعمیرات 3- مونتاژ و دمونتاژ

 

سلام

البته فکر کنم جای این دو شماره باید عوض شود . در واقع سرویس و تعمیرات ، سطح بالاتری از مونتاژ دارند . بعد از این مرحله اورهال یا همان تعمیرات اساسی می باشد که باید در حالت عادی بعد از قطعه سازی قرار بگیرد . 

[arminheidari 24,407]

3 hours قبل , HRA گفت:

 

سلام

البته فکر کنم جای این دو شماره باید عوض شود . در واقع سرویس و تعمیرات ، سطح بالاتری از مونتاژ دارند . بعد از این مرحله اورهال یا همان تعمیرات اساسی می باشد که باید در حالت عادی بعد از قطعه سازی قرار بگیرد . 

 

بسته به کار کمی جای بحث داره 

در مورد تعمیرات اساسی مونتاژ قبل از تعمیرات میاد ولی در مورد تعمیرات جزئی ، مونتاژ بعد از تعمیرات میاد 

 

شاید بهتر بود می نوشتم 2- سرویس و تعمیرات جزئی 3- مونتاژ و تعمیرات اساسی

 

- وقتی می گوییم تعمیر ، بازه وسیعی مد نظر می باشد . شما نمی توانید بیایید یک تعمیر خیلی کوچک را به تمام بازه تعمیم دهید . بهرته اینگونه بگوییم : سرویس ، تعمیر و اورهال . حالا اپراتور یاد می گیرد یا نه و چقدر آن یادگیری دامنه پیدا می کند یک مساله دیگری است . یکهو دیدید اپراتور شما ساخت قطعه را هم یاد گرفت . @HRA

 

- درسته، بازه بزرگ هست، و از سرویس و نگهداری، مونتاژ و دمونتاژ، تعمیرات دوره ای، و تعمیرات اورهال استفاده میشه

 

ویرایش شده در آبان 99 توسط arminheidari