صنعت دفاعی و مدیریت منابع مدیریت منابع و نیروها در صنایع نظامی

[arminheidari 24,407]

 اشتباهات رایج مدیران بویژه در سطوح پایین 

 

وقت نشد مقاله بعدی آماده شود، پس گریزی میزنم به ریز نکات مدیریتی که راحت از کنارشون می گذریم

پس قبل از هر صحبتی باید از یک تکنیک مهم که سال ها پیش استاد کلام سعدی شیرازی گفت و همه ما از حفظیم ولی ... 

لقمان را گفتند: ادب از که آموختی؟ گفت: از بی ادبان! هر چه از ایشان در نظرم ناپسند آمد از فعل آن پرهیز کردم. نگویند از سر بازیچه حرفی. کز آن پندی نگیرد صاحب هوش

 

همیشه مدیریت بویژه در بخش نظامی تحت تاثیر منفی اشتباهاتی ساده ولی اساسی قرار داره که باید مد نظر قرار بدیم:

 

1- مسیر را فدای هدف نکرد. 

2- در هنگام عصبانیت و ناراحتی رای و دستور نباید داد.

3- عواقب کار خود را پذیرفت و الگو برای زیر دست بود.  
4- چاپلوسان و تملق گویان را دور خود جمع نکرد و اینگونه نبود.

5- در کارها مشورت و تعقل رو مد نظر داد و بدون تحقیق نظر نداد. 
6- نیروی زحمت کش و موثر را باید از نیروی بد تمیز داد و از او تقدیر و حمایت کرد.
7- در وظایف افراد همتراز و زیردست دخالت نکرد و بین کمک و دخالت تمیز قائل شد. 
 

 

------------------------

یک کلیپ در خصوص مشکل موجود در خودروسازی های ما 

 

نقل قول

مرتضی مصطفوی کارشناس صنعت خودرو در برنامه چوب خط شبکه افق به فساد در خودروسازی ایران اشاره می‌کند. او می‌گوید صنعت خودرو در ایران تبدیل به پاتوق بازنشسته ها، بعضا امنیتی و نظارتی شده است. به عقیده مصطفوی، انتخاب ۷۰ درصد مدیران خودروسازی ایران زائیده ساختار سیاسی و شبه دولتی حاکم بر صنعت خودرو است که این موضوع سالانه بالغ بر ۱۰۰۰ میلیارد تومان بر این صنعت هزینه مستقیم و غیرمستقیم تحمیل کند و متاسفانه این هزینه‌ها خود را در قیمت تمام شده نشان می‌دهد.

 

https://www.alef.ir/files/archive/originals/2020/20/197467.mp4

نقل قول

چرا دولت‌ها علاقه‌ای به خروج از صنعت خودروسازی ندارند؟ خروج از صنعت خودروسازی برای حاکمیت ضرر دارد اما برای کسانی که در پست‌های مدیریتی و نظارتی هستند و برای خانواده‌هایشان بسیار منفعت دارد.

 

https://farasarmayeh.ir/wp-content/uploads/2020/10/%D8%A7%D9%81%D8%B4%D8%A7%DA%AF%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%A8%D9%8A%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D8%AC%D9%85%D9%86-%D9%88%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%83%D9%86%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B1%D9%88-%D8%A7%D8%B2-%D9%81%D8%B3%D8%A7%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B1%D9%88%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86.mp4

 

بر 30 مهر 1399 در 22:02 , arminheidari گفت:

فساد و چشمه های مخرب را می توان به شیر آب ورودی به تاسیسات خراب نامید که با تداومش شرایط را هر لحظه بدتر می کند در حالی که با حذف آن شرایط پایدار و مدیریت تسهیل تر می شود. 

 

 

 

[arminheidari 24,407]

فروش تجاری با دانش نظامی 

وقتی در صنایع نظامی صحبت از فروش تولیدات به صورت تجاری می شود مثال هایی چون اینترنت و ماهواره به ذهن می آید ولی هر تولیدی می تواند با نیاز جامعه تطبیق پیدا کند و منجر به درآمد زایی شود. 

فروش خودروهای نظامی در قالب تجاری یا استفاده از خودروهای تجاری تقویت شده یکی از تکنیک های درآمدزایی یا کاهش هزینه هست که بیشتر در کشورهای آمریکا و اروپایی دیده می شود و به راحتی مدل های نظامی را در قالب و شمایل تجاری می توان خرید که برای تولید کننده به عنوان یک بازار ثانویه تلقی می شود که بسیار جذاب خواهد بود. متاسفانه طرح های شرکت های روسی بویژه در مورد تسلیحات نظامی تک کاربره بوده و عملا از بازار تجاری جا مانده اند در حالی که خودروهای روسی در زمان جنگ جهانی تماما بر مبنای تجاری بودند. 

 

 

نقطه قوتی که این دیدگاه را تقویت می کند سود چندباره از سرمایه گذاری است به گونه ای که با کمترین توسعه می توان به بازاری بزرگ ورود پیدا کرد. 

چرا وقتی موارد زیر وجود دارد شرکت تولید کننده ورود به بازار نکند؟

- زیرساخت و تجهیزات ساخت 

- نیروی متخصص 

- بازگشت سرمایه سریع 

- طرح و نقشه هایی با درصد مشابهت 70 درصد

- بازاری با قابلیت نوآوری و پیشتازی

 

 

باید این نکته را لحاظ کرد که بسیاری از طرح های نظامی را با تقویت طرح های تجاری می توان تولید کرد. نمونه غیر صنعتی این تفکر در خودروهای زرهی داعش نمود بالایی داشت. 

اگرچه نازیبا ولی موثر در میدان نبرد

 

  

 

 

خودروهای سنگین لجستیک 

 

                                  

 

    

 

 

 

 

  

 

  

 

 

 

  

 

 

 

خودروهای سبک نظامی 

شاید جیپ معروف ترین خودروی سبک نظامی باشد فروش و  کاربرد غیرنظامی هم داشته است. 

طرح هاموو هم در شمایل تجاری طرفدارانی دارد اگرچه که فروشش مثل جیپ نبوده است. 

                           

  

 

 

 

  

 

 

با امید به ترقی تفکر مدیران صنایع و پیشبرد اقدامات چند هدفه 

 

باتشکر از جناب @mehran55 بابت ایده و همفکری 

 

ویرایش شده در آبان 99 توسط arminheidari
تنظیم مجدد ابعاد تصویر

[parsneet 1,990]

بر 8 آبان 1399 در 19:44 , worior گفت:

و برای اینکه بدونید این مکتب مدیریت انسانی در دوره صنعتی از کجا شروع شد؛ جهت مطالعه:

 

https://fa.wikipedia.org/wiki/اثر_هاثورن

 

سپاسگذارم از معرفی لینک ، خیلی مفید بود

و به شکل تعجب آوری به نظر من دقیق بیان شده چون با مصادیق عینی آن را بارها به صورت پراکنده مواجه شده بودم و اینجا خیلی منسجم این نوع مکانیسم بررسی شده

 

" بااین‌حال در عالم واقع، سیستم امتیازدهی پرداخت کاملاً مخالف پیش‌بینی مدیران عمل می‌کرد. کارکنان تعریف خودشان را از “کار روزانهٔ منصفانه” داشتند که به‌طور قابل‌توجهی کمتر از آن چیزی بود که انتظارات مدیران در سیستم مطلوب امتیازدهی پرداخت برمبنای آن شکل گرفته بود. استاندارد نانوشتهٔ کارکنان به تعداد معینی از محصولات ترجمه شده بود که باید هر فرد در طول یک روز آن را تولید می‌کرد؛ در واقع این تعداد، حداقل تعداد کارگران لازم محلی برای انجام کار بود. هر آنچه بیشتر از این حد تولید می‌شد توسط گروه مردود شناخته شده و به طرزی منفی محکوم می‎شد. اگر کارگری سرعت عمل به خرج می‌داد و بیش از حداقل استاندارد تولید می‌کرد مورد خشونت کلامی قرار گرفته و با عباراتی نظیر برده خطاب می‌شد (با استفاده از اتصال انگشت شست به انگشت سوم دست به تعبیری استعاری به او می‌فهماندند که مانند میگساران زیاده‌روی کرده‌است) و در نهایت وحشتناک‌ترین مجازات – استبداد تا انزوا و تبعید مجازی – توسط گروه در مورد او به اجرا درمی‌آمد. معمولاً کارگران در ساعات ابتدایی روز تعداد موردنظر را تولید می‌کردند و به ناگاه در طول بعدازظهر عملکرد آن‌ها به طرز ماهرانه‌ای کاهش می‌یافت و حتی وقت خود را برای تولید محصولات یک شرکت دیگر صرف می‌کردند (تمام این‌ها به‌دوراز چشم مدیریت انجام می‌پذیرفت). این فرهنگ کار برخاسته از این باور کارکنان بود که نرخ بیشتر تولید روزانه مدیران را بر آن می‌دارد تا حداقل تولید روزانه را افزایش دهند، حداقل دستمزد روزانه را بردارند و یا برخی از آن‌ها را اخراج کنند. پروژهٔ هاثورن در طول رکود بزرگ اقتصادی انجام شد و به همین خاطر عجیب نیست که کارکنان نسبت به انجام چنین اعمالی از سوی مدیران ترس‌هایی به دل راه می‌دادند.

یافته‌های هاثورن در تقابل با تئوری مدیریتی رایج در آن روزگار بود. برمبنای گفته‌های تیلور، انسان اقتصادی یک فرد است و ساختارهای انگیزشی برای تشویق افراد بر این مبنا شکل‌گرفته‌اند که نهایت تلاش هر فرد بروز یابد و هرکدام را بر آن دارد تا نظیر فرد متناظر خود در آن سازمان بهره‌وری داشته باشند. بار دیگر در آزمون BWOR مشخص شد که کارکنان نه به‌عنوان افراد واحد، بلکه به‌عنوان یک گروه عمل کرده و تئوری مدیریتی نانوشته‎ی خود را که برمبنای عدم اعتماد به مدیران و نه علاقه به تئوری انسان اقتصادی است، دارا هستند. در اینجا نخستین نشانه‌های تجربی سازمان غیررسمی (چیزی که می‌توانیم آن را زیرفرهنگ حرفه‌ای و با ضدفرهنگ بنامیم) مشاهده شد که به‌عنوان الگوهای واقعی واکنش‌ها و روابط اجتماعی در میان اعضای یک سازمان تعریف شد که توسط مدیران مورد غفلت واقع شده بودند. محققان توانستند این سازمان غیررسمی را با شناسایی تعاملات میان کارکنان تطبیق داده و شبکه‌های روابط میان گروه‌های کاری مختلف یا مشتریان را به‌صورت گرافیکی ترسیم کنند که بسیار به تحلیل شبکه‌ای که امروزه برای شناسایی الگوهای غیررسمی ارتباطات و تبادلات میان افراد به کار می‌رود، شبیه است. " برگرفته از  https://fa.wikipedia.org/wiki/اثر_هاثورن

[arminheidari 24,407]

مدیریت بازسازی و تعمیر 

 

ساخت یک واحد یا تاسیسات همیشه با هزینه تولید همراه است و این هزینه در مقابل هزینه تعمیر و نگهداری و هزینه نوسازی قرار می گیرد. 

تقابل هزینه جایگزینی و هزینه تعمیر و نوسازی همیشه بحثی داغ در حفظ آمادگی واحدهای نظامی و صنعتی است. 

به طور تقریبی می توان توجیه اقتصادی زیر را جهت تصمیم گیری ارائه داد. 

 

هزینه تعمیر و بازسازی =< (یک سوم) 1/3 هزینه جایگزینی   --------- تعمیر توجیه دارد

 

هزینه ارتقا =< (یک دوم) 1/2 هزینه جایگزینی   -------------------------- ارتقا توجیه دارد

 

- تنها استثنا عدم امکان خرید و جایگزینی است که این معادلات را به هم می زند ولی در حالت عادی این فرمول تقریبی کاربردی است. در صورت عدم توجیه طرح های تعمیر و ارتقا تجهیز مدنظر به قبرستان ماشین آلات یا موزه برده می شود. 

 

برای رسیدن به چنین برابری شناخت اولویت ها و خلاقیت دو کلید اساسی در تعمیر و ارتقا است. 

 

* شناخت اولویت ها

شناخت اولویت ها مبتنی بر نیاز میدانی و آینده اندیشی است. 

هرچقدر شناخت بهتر وجود داشته باشد انتخاب ها منطقی تر و طرح توجیهی بهتر می شود. 

- نیاز میدانی از طریق بازخورد نیروهای اجرایی و میدانی بدست می آید و در یک سیستم پویا این بازخوردها مقدمه حیات سیستم است. 

- آینده اندیشی نیز بر اساس مطالعه دشمن و فناوری های پیش رو تدوین می شود. 

آینده فناوری در نیروی هوایی

آینده فناوری در نیروی زمینی

بر 19 خرداد 1399 در 14:09 , arminheidari گفت:

برای این تحقق این خواسته ها، ایده هابیشتر بر استفاده از شبه پروتزها، بدون سرنشین ها، هوش مصنوعی، شبکه سازی متمرکز شده است. که نگاهی گذرا بر آینده نیروهای زمینی چنین تجهیزاتی را به رخ می کشد. 

1- سربازانی با اسکلت های تقویت کننده فلزی و چشمان تیز بین و لباس هایی با قابلیت اندازه گیری علائم حیاتی 

2- روبات های حمل بار و جنگجو 

3- سلاح ها و گلوله هایی هوشمند با بردبلندتر و دقت بیشتر ( شناسایی هدف و تفکیک و اولویت بندی اهداف)

4- زره پوشانی تماما هوشمند با چابکی و زره بهتر (آرماتا و سیستم دفاع فعال گام های اولیه در مسیر این هدف است)

5- پهبادهایی دست پرتاب با قابلیت شناسایی و شکار 

6- توپخانه هایی بردبلند با گلوله های هدایت پذیر ( بالای 500 کیلومتر برد)

7- واحدهای نظارت بر میدان با قابلیت شبکه سازی و تصمیم های بهینه با همکاری هوش انسانی و مصنوعی

8- اتاق های جراحی و درمان مجروحین کاملا اتوماتیک با قابلیت عمل از راه دور

آینده فناوری در نیروی دریایی

بر 18 خرداد 1399 در 17:59 , arminheidari گفت:

با نکات ارائه شده به نظر می آید مسیر تکنولوژی در دریا بر محورهای زیر جلو خواهد رفت: 

1 - مولد انرژی و قدرت

2- توپ های جدید مغناطیسی و لیزری (توپ هایی با سرعت 7 برابر سرعت صوت ولی بدون مواد منفجره)

3- بدنه های چند تکه با سطوح کم بازتابنده راداری

4- پهبادهای دریایی با هوش مصنوعی (هواپایه و دریا پایه)

5- شبکه محوری ( در همه زمینه ها مطرح است)

 

* خلاقیت 

خلاقیت Creativity یا آفرینندگی یا آفرینشگری، توان ساختن یا خلق نمودن چیزی جدید است ، خواه راهکاری جدید برای حل یک مشکل ، یک روش یا یک دستگاه جدید ، و یا یک شی یا فرم جدید هنری است. خلاقیت شامل تولید چیزی است که هم اصیل و هم ارزشمند باشد و نشأت گرفته از فرایندهای خودآگاه و ناخودآگاه انسان می‌باشد.

 

توضیح منطقی در مورد خلاقیت خودش ضد خلاقیت است از این بابت بهتر است خلاقیت را با مثال و ایده نشان داد

شاید بعضی از این مثال ها در نظر صاحب نظران اشتباه بیاید ولی طراح با داشته ها و تهدیدهای پیشرو این طرح ها را داده است. 

 

مثال 1

ارتقای جنگنده های هوایی براساس ارتقا زیرسیستم ها

 

 

 

ارتقای اف 15 های عربستان 

 

 

ارتقا رادار و مخازن سوخت روی بدنه اف 16

 

ارتقا کابین میگ 29

 

  

ارتقا میگ 21 توسط اسرائیل

 

  

ارتقا سوخو و تجهیز موشک فجر 4 توسط سپاه

 

 

مثال 2 

ارتقا زره پوش ها و تانک های قدیمی با تغییر برجک 

ارتقا تانک تجربه ای چندین دهه ای در بین سازندگان و کاربران تانک دارد ولی با دور شدن از سال طراحی شرایط برای ارتقا سخت و سخت تر می شود.

این ایده بر این مبنا است که تانک های قدیمی دیگر در میدان نبرد مستقیم و به عنوان تانک اصلی میدان نبرد کاربرد ندارند ولی جایگزینی آنها هزینه ای بسیار زیاد دارد

برای این کار می توان با تغییر برجک و استفاده از تسلیحات سبک تر ولی زهرآگین تر عمر مجددی برای تانک در محلی با سطح خطر کمتر ایجاد کرد. 

همچنین برجک قدیمی برای استفاده در برجک های ثابت مرزی استفاده شود. 

 

این طرح مخالفان زیادی دارد ولی نیاز و برآورد های مالی نشان می دهد که در صورت وجود تانک های پر تعداد و مشکلات بودجه ای برای جایگزینی این طرح کاربردی است. حتی این ایده برای بروزرسانی زره پوش و استفاده شبه نظامیان قابلیت استفاده دارد. 

 

تانک مرده است

 

 

یک ارتقای فتوشاپی

 

 

یک برجک سبک و قابل استفاده

   

زره پوش Namer مبتنی بر بدنه مرکاوا

 

 

زره پوش ترمیناتور بر مبنای شاسی تی 72 و تی 90

 

 

استفاده از برجک در برجک مرزی و ثابت 

 

همین ایده در مورد ارتقاهای تانک نیروی هوابرد اسکورپین

 

  

 

 

 

الان جناب @Crash با دیدن این مطلب چه میکنه؟

 

----------------------------------------------------------------------------------

 

با احترام ویژه تقدیم به برادر گرانقدر @MR9 بابت هموار سازی این راه و ایجاد جرقه این تاپیک

 

 

 

 

[arminheidari 24,407]

نقد دوستان بر مدیریت بازسازی و تعمیر 

 

- بزرگترین مشکل ما تو مدیریت و تفکر مدیران و افراد اجرایی هستن، اینکه پروژه های زودبازده رو تقویت کنیم و از دل اونها پروژه های بزرگتر رو به پروژه های کوچکتر و زودبازده تبدیل کنیم، لازمه این کار پای کار بودن حتی به قیمت زمان و پول شخصی هست @MR9

 

- باید به خود جرئت داد، این نوع جنگیدن و کار کردن به درد نمی خورد، استراتژی این جنگ باید عوض شود

 

- اجل پیاده تانک هست،- اجل تانک کبری هست،- اجل کبری هواپیما است،- اجل هواپیما تامکت و برتری هوایی هست،- اجل برتری هوایی قطع لجستیک است، اجل لجستیک بی مدیریتی هست

اجل یا مرگ هر سیستم رو باید شناخت، قوت اون رو هم باید شناخت تا بدونیم کجای برنامه ما قرار می گیرد، و اولویتش چیه، شاه در مقابل خریدهای عراق کبری ها رو تقویت کرد و خطوط تاو رو در برنامه گذاشت

 

- هیچکدوم از این دوتایی که نام بردید ، اجلش نرسیده ، فقط کاربردش تغییر پیدا کرده ، ولی چون اصلا برای ما مهم نیست ، کلا دنبالش را نگرفتیم ، حداقل در یکی از این دو مورد

 

- مثل بازی سنگ قیچی کاغذ هست، نباید کاغذ رو جلوی قیچی گذاشت و نه باید قیچی رو جلوی سنگ، متاسفانه عادت به تکرار یک سلاح باعث می شه یادمون بره که این سلاح نقطه ضعف و اجلی داره که اگه دیده نشه نسخه روش ما رو در هم می پیچونه

مثال مشخص تانک هست، که اگر از کسی بپرسی کاربرد تانک چیه ، نمی دونه و در حد یک توپخانه متحرک ازش استفاده می کنه، در حالی که تانک خط شکنه

 

- متاسفانه چون اصول رو خوب بلد نیستیم و مهم نمی شماریم، مسحور تکنولوژی میشیم / برتری هوایی یک اصل هست ولی اف 22 و اف 5 بیان تکنولوژی هست، کسی که ندونه برتری هوایی یعنی چه با اف 22 هم از اف 5 شکست میخوره، و این مهمترین نکته ای هست که در آکادمی هوایی آمریکا اموزش داده میشه

 

- علی الحساب کاری به فناوری ندارم ، بحث شیوه و متدی هست انجا دارد فناوری را جلو می برد ... کلی جانسون ، مدیر پروژه اسکانک ورکس شرکت لاکهید ... آنچه با گوش دادن بدست می آورید ، هرگز با گفتگو بدست نخواهید آور

 

- این گوش کردن ، کنایه ای هست به بررسی تجارب دیگران ... حالا چقدر این مملکت ما تجربه های دیگران مبنایی برای کاهش هزینه ها در تمام امور از جمله بخش دفاعی قرار می دیم ؟؟؟ کسی هست این سئوال را پاسخ بدهد ؟

 

وقتی در عملیات "بدر" عراق در محل تجمع قایق های سپاه ، کاتیوشا ریخت و کلی از شناورها ، آُسیب دیدند و نشد که استفاده بشوند ، کسی رفت دنبال علتش که بابا ، مشکل از کجا بود ؟؟ یا حداقل الان آسیب شناسی کردند که پس فردا دوباره همین بلا را سرما مجدد نیاورند ؟؟

 

تک تک ثانیه های جنگ ما با عراق ، در واقع عصاره 100-150 سال جنگ مدرن بود و هست ولی شما ببینید الان ذائقه ملت رابردند سمت خاطرات و رمان ، کسی دنبال کتاب جدی و تحلیلی نمی رود یا خیلی کم هست

 

یک کتابی هست به اسم " تاریخ فن جنگ " ترجمه سرتیپ محمد علی پیروزان " ، احتمالا در اوایل دهه 40 شمسی که نظریات ماکیاولی ، وبان ، فردریک ، ژومینی ، کلازه ویتس ، لیست ، مولتکه ، اشیفن ، گالینی ، دلبروک و... را بررسی کرده ، شما در این وب فارسی یک نفر کاربر فعال را اگر پیدا کنید که نظریات ژومینی را بررسی کرده باشد در باب جنگ 

 

 سخت افزار ، آموزش ، روحیه رزمی .. این سه تا غیر قابل تفکیک و جدا شدن هستند ، هیچ سازمان مسلح موفقی را هم پیدا نمی کنید که یکی از این ها را نداشته باشد . این سه تا حتما باید در کنار هم و به موازا ت توسعه پیدا کنند ، هر گونه خلل در هر کدوم از اینها ، یعنی توسعه نامتوازن و در نهایت به معنای مشکل در چرخه کسب موفقیت نظامی

 

- اینکه بگیم آیا روش بهتری وجود دارد؟ بله وجود دارد، ولی همیشه مبنا استفاده حداکثری از داشته ها هست ، این تانک ها همینجوری میتونن آتش دقیق حمایتی ایجاد کنن، و از طرفی اگر به جای توپ نرمال خودشون از تیربارهای چندلول با هدایت دقیق استفاده بشه، به مراتب آتششون خطرناک تر میشه

 

- نرماندی اشکالش در بحث عدم تحرکش بود، کلی هزینه شد ولی بعد از شکستن خط از سمت اوها، راهی برای تمرکز و پس زدن نیروها به دریا نبود، اشکال چنین خطوطی این هست شبیه خط دفاعی فرانسوی ها مقابل آلمان که وقتی دور خورد همش به باد رفت

 

- در مرحله ورود نفربرهای ایی و خاکی و خودروهای زرهی به ساحل عملا این تانکها سبک برای جنگ جهانی دوم با توپ 76 م.م کاربری ندارن

 

- وقتی سنگرهای ساحلی درست تعبیه شده باشن، از تو سنگر امن میشه آتش دقیق اجرا کرد، نیروی مهاجم میتونه هلیکوپتر باشه، میتونه ناو تدارکاتی باشه، میتونه قایق نیروهای ویژه باشه

همین تانک های جنگ جهانی دوم اگر به سیستم کنترل آتش دقیق مجهز بشن به عنوان یک سیستم متحرک ساحلی خوب کار می کنن، بر علیه اهداف دریایی شبیه قایق تهدید زا می شوند

 

- قیمت یه موشک‌ضد زره چقدره؟ البته اگه‌بدون‌سرنشین‌بودن‌هزینه زا میشدن‌برای طرف مقابل

 

- فک نمیکنم ... در همون شروع درگیری کروزها و توپخانه ی دریایی چین ساحل رو شخم میزنه بعد از پوشش هوایی نفربرهای ابی خاکی وارد میشن

 

-  چینها همچین نفربر دوزیستی دارن که با توپ 105م.م عملا قدرت بیشتری در برابر اون تانکها داره

 

- این ها ابزار هستن، طراح عملیات اگر دید خوبی نسبت به میدان عملیاتیش داشته باشه، خیلی خوب میتونه این تانک های قدیمی رو بکار بگیره، من مثال خودم رو می زنم، استفاده از تانک های ام 60 برای مرزبانی در شرق کشور، برای سازمانی که مدام میگه بودجه ندارم ارزان ترین و موثرترین کار هست، باقی بودجه رو بذاره برای توسعه تانک مدرن

 

- بله ابراز هست اما هر ابزار هم طول عمری در میدان نبرد داره

 

-  در بحث قدرت اتش توپ 76 م.م دیگه کاربرد نداره و کمترین کالیبر موثر در میدان نبرد امروز 105 م.م هست

در بحث زره هم تانکی که برای جنگ جهانی دوم هست قطعا نمیتونه تهدیدات موجود رو دفع کنه

حتی توپهای اتوماتیک کالیبر پایین 25،30 و 50 م.م کاربرد بهتری در مقایسه با توپ 76 م.م خواهند داشت به خاطر نرخ اتش

وقتی زره های موثرتر وارد میدان نبرد شدت که کالیبر 76م.م که هیچ در مقابل 125م.م شرقی مقاوم هستن توپ 76 م.م چه کاربردی داره صحبت در مورد دقت اتش نیست صحبت در مورد قدرت اتش هست

 

- برای زمانی که میدان نبرد رو دیگری تعیین میکنه کارا نیست، وقتی میدان نبرد رو خودت طراحی کنی چی؟ اگر کنترل آتش دقیق براش بذاری؟ اگر کنترلی و هوش مصنوعی براش بذاری چی؟

 

- البته بگم این صحبت های من ایده است ایده استفاده از داشته ها برای استفاده موثر و کم هزینه در میدان نبرد امروزی، شاید کامل نباشه ولی آنقدر هست که ارزش تامل داشته باشه

مشخصا تو صحبت هام دنبال یک تانک ام 60 نیستم، دنبال یک تفکر سیستمی هستم، که همین سلاح های قدیمی و فراموش شده رو با هزینه کمی بیاره تو مدار و تو میدانی که تهدیدات آنقدر جدی نیست استفاده کنه، تا جا و فضا برای توسعه طرح های بروز ایجاد بشه

 

- بذارید اینطوری بگم، مثال آیا تانک ام 60 با کنترل آتش دقیق در سایت مرزی سیستان قابل استفاده هست ، باتوجه به نوع تهدیدات

 

-  به قولی تا شما بخواید نسل 1 فرضی رو به حد نسل 4 برسونید دشمن شما به تسل 5 و 6 رسیده

سلاح نسل 1 فرضی برای اینکه بشه نسل 4 میلیارد دلار بابد براش خرج بشه اما نسل 3 با چند میلیون دلار به نسل 4 میرسع

 

- نکته همین که اسرائیل یک شبه شروع نکرد، ولی تو این مدت هم این تحقیقات فقط روی کاغذ و توی آزمایشگاه نبود، هر جایی که ممکن بود از نتیجه اون ها استفاده کرد

خب اسراییل از مرکاوا مارک 1 نرسید به مارک 4 بلکه در طول سالها متوالی تانک مرکاوا یی که الان میشناسیم رو ساخته

 

- صحبت من اینکه هزینه کم یعنی تغییرات کم برای سلاحی که سالها بروز رسانی ندیده فایده نداره چون

 

- یعنی امریکا اجازه ندادن یک گپ بزرگ بین نیازشون و فناوری سلاحهاشون ایجاد بشه

بله چنین حالتی ممکنه امریکاها زرهیشون رو همین شکلی ارتقا دادن اما اون ارتقا منظم بوده فرضا از جنگ سرد تا حالا تانکهای ابرامز و خودروهای برادلی به شکل مدوام بروز رسانی شدن

 

- در این زمینه آمریکا مثل خوبی نیست چون سیاست اقتصادی فروش نظامیش خاص هست، مثال اسرائیل بهترین گزینه برای ماست

 

- ما تو بحث تجهیزات باید پوست اندازی کنیم توجه کنید که ما 4دهه در جا زدیم شایدم عقب گرد >تجهیزات هیچ گونه بروزرسانی و بخودشون ندیدند و با اون سطح تعمیرات و نگهداری که از ایران سراغ داریم این تجهیزات که البته یه جنگ 8ساله رو طی کردند دیگه از رده خارج هستند حالا که صحبت نوسازی نیروی نظامی به شکل جدی مطرح هست باید مجهز به جدیدترین نسل موجود در سطح جهانی بشیم اینطوری هزینه های به مراتب کمتری خواهیم داشت و با تربیت نیروی انسانی و برنامه مدون از الان برنامه های بروز رسانی آینده رو براشون به مرور تدارک ببینیم این طوری آفتنابه خرج لحیم نمی کنیم

 

- خب الان برنامه های گسترده در نیروی زمینی در حال جریانه ... الان از روسیه امریکا و اروپا و جین دارن نیروی زمینش رو بروز رسانی میکنن ... شما نمیتونید ارتش فعال رو پیدا کنید که در حال تکامل نیروی زمینش نباشه

با توجه به تغییر در رویارویی های نظامی حال حاضر جهان و به وجود آمدن مفاهیم جدیدی به نام جنگ ناهمتراز و نیابتی ، تغییر در سازمان رزم ارتش ج .ا.ا امری واجب و حائز اهمیت محسوب می شود .این تغییر هرچه با سرعت در ساختار ارتش و آمایش سرزمینی یگان های نزاجا تحت عنوان "طرح ثامن الائمه" انجام گرفت با کندی در تغییر و جایگزینی ادوات نظامی مورد نیاز یگان ها برای رویارویی با این نبردها همراه بود.در عرصه نظامیگری حاضر نیک ثابت شده است ،عدم توجه به نیازهای روز یگان های رزمی میتواند خسارات جبران ناپذیری در زمان رویارویی به بار آورد. در این رابطه یا میبایست " ادوات و تسلیحات جدید متناسب با تهدید" تولید و خریداری شود ویا ادوات و تسلیحات موجود در جهت برطرف کردن نیازها ارتقا یا اصلاح گردند.با توجه به شرایط اقتصادی کشور و هزینه های سرسام آور تولید و جایگزینی محصولات جدید می توان به اهمیت ارتقا و اصلاح ادوات نظامی موجود پی برد.این عمل زمانی با بیشترین کارایی در صحنه نبرد شکل خواهد گرفت که ارتقا و اصلاح ها دقیقا معطوف به نیازهای روز یگان رزمی مربوطه باشد.نیازهایی که از درک صحیح میدان نبرد حال و آینده نشات گرفته باشند

 

- وقتی نمی تونیم خودرو زرهی جدید بسازیم و یا بخریم ... تنها راه ارتقا هست که حتی این هم فراموش کردن و چسبیدن به اورهال خشک و خالی

 

- دقیقا اگر قرار باشه تمرکز با بر روی ارتقا باشه به جای خرید تجهیزات ارتقا تجهیزاتمون باید مستمر باشه نمونه اش بروز رسانی برادلی ها آمریکا از سال 1983 تا الان دارن بروز رسانی میشن

 

- تغییر در هر سیستمی بسیار سخته، بویژه اگر این تغییر در فکر باشه، راهکاری که خودم دارم اجرا میکنم، صحبت برای آشنایی در ذهن، و اقدامات کوچک ولی چشمگیر در بحث اجرا، بگونه ای که تداعی حرف ها رو در اجراهای موفق ببینند، ولی مدیریت تغییر همیشه باید با احتیاط انجام بشه و اگرنه سیستم از هم میپاشه و نه سیستم قبلی می ماند و نه سیستم جدیدی بدست میاد

 

- 

--------------------------

- اینهمه ما خودمون رو کشتیم و مطلب از این ور و اون گذاشتیم که بگیم هنوز تانکها هنوز در میدان نبرد مورد استفاده قرار میگیرن

...آیا جنگ قره باغ نشان میدهد عمر تانکها پایان یافته است؟

@Crash

 

-  این ایده بر این مبنا است که تانک های قدیمی دیگر در میدان نبرد مستقیم و به عنوان تانک اصلی میدان نبرد کاربرد ندارند " تانک های قدیمی بعنوان تانک اصلی کاربرد ندارند و نه هیچ تانکی منجمله تانک های جدید @mehran55

دقیقا نوشته " تانک های قدیمی " : "این ایده بر این مبنا است که """تانک های قدیمی""" دیگر در میدان نبرد مستقیم و به عنوان تانک اصلی میدان نبرد کاربرد ندارند 

 

- بحث ارتقا و تعمیر هست، اونی که شما میگی جایگاه تانک هست

 

- نصب برجکها توی مرزها خیلی جالبه اون عکسها متعلق به کجاست؟ نورماندی 

خیلی ایستگاه ها و برجک های مرزی داریم که اتفاقا راحت هم سقوط میکنن @Overdose

قدرت اتش کمی داره این برجک عالی میشه بخصوص با کنترل اتشش و دید در شب
بنظرم با نصب برجک تانک روی این پاسگاهای مرزی و یا در کنارش میتونه مقابل گروهای کوچیک تروریستی خیلی کاربردی باشع و کم هزنیه ......باعث افزایش قدرت اتش حفظ جان و جلوگیری از غافلگیری بشه

 

-  اتفاقا برجک ثابت تانک کاربردی نیست

خب گروه های کوچک تروریستی رو میتونید با روشهای بهتری از میان بردارید عمر دفاع ثابت در همون جنگ جهانی تموم شد رفت

 

- پاسگاه های مرزی چیکار کنیم و یا برجک‌هارا اونارا هم‌جم کنیم؟

 

- من یه تاپیکی داشتم آماده میکردم در مورد بروز رسانی برجک ها و پاسگاه های مرزی که متأسفانه فرصت شروعش مهیا نشد. برای تقویت استحکامات مرزی و برجک ها و ... راه های خیلی بهتری نسبت به نصب برجک تانک سر در پاسگاه وجود داره.

 

- یعنی شما در نبرد زمینی مدرن باید طیف گسترده ای از تجهیزات رو داشته باشید از تانک نفربر ifv خمپاره انداز هویتزر راکت انداز سربازان پیاده نظام با وظایف گوناگون و ...

شما به جای برجک تانک ، خمپاره انداز مهمات هدایت شوند لیزری و تجهیرات دید در شب بدید ارزش عملیاتش بیشتره

 

-  مثل تجهیز تانک های T-72 به موشک های قابل پرتاب Svir . این چه اشکالی داره ؟

- اشکالی نداره در کنار بقیه واحدهای زمینی مثل تانکها وارد عمل بسن

- موشک Svir ( نسخه بومی اش تندر ) از درون برجک و درون توپ تانک شلیک میشن تا جائی که یادم مونده ( اگر اشتباه نکنم البته ) . منظورتون از " در کنار بقیه واحدهای زمینی رو متوجه نشدم "

 

- فرق تانک منسوخ با برجک تانک منسوخ چیه ؟؟ حداقل تانک منسوخ قابلیت تحرک داره 

 

- خب بهتر بود مثالها رو بهتر انتخاب میکردید تولید نفربر نامر یا ترمیناتور روسی هدف تولیشون ربطی به منسوخ شدن تانکهای که ازشون استفاده شده نداشته

بعد هم اون لینک " تانک مرده است " در مورد منسوخ شدن تانکهای اصلی میدان نبرد هست همه مدلها حتی نمونه های مدل

 

- ما بحث اقتصاد و محدودیت بودجه رو هم داریم ، این نکته مهمی است که تو مقاله هدفم بود، مثال ها رو شما میتونید بهتر بگید

 

- شما بین این دو تا کدوم رو انتخاب میکنید ؟ 

تو این برجک ، نه تنها سرباز هدف تک تیرانداز و تیر مستقیم قرار نمیگیره ، بلکه با داشتن تیربار ریموت کنترل ، توان دفاع از خودش رو هم داره  حتی میشه برجک رو به مینی رادار رازیت هم مجهزش کرد که بتونه اطراف اش رو پایش کنه و حتی لینک تبادل دیتا با پهپاد گشتی 24/7 توی منطقه رو هم داشته باشه

 

 

 

-  برجک تانک ام 48 که نه تجهیزات نظارتی درست حسابی داره و نه قدت اتش مناسب و نه سرعت پایین چه گردش برجک و چه نرخ اتش رو با برجک کنترل از راه دور با مسلسل مقابسه میکنیم ؟؟

نه اینها رو با هم مقایسه نکردم. این پاسخ اون دوست مون بود که با برجک ها و پاسگاه های مرزی چه کنیم. این برجک با اون برجک فرق داشت. پاسخ شما در مورد برجک تانک بود و پاسخ این دوست مون برجک نگهبانی. شاید اشکال از بنده بود که برای جفت شون از عبارت برجک استفاده کردم.

 

- صحبت اینکه به حساب اینکه پول نیست نیاید به سمت کارهای غیر منطقی که با شرایط میدان نبرد مدرن سازگار نیست حرکت کنیم امنیت مسله شوخی برداری نیست که بخوایم به بهانه نداشت پول به سمت کارهای بریم که بعدا باعث خسارت های بیشتری به بدنه نیروهای مسلح میزنه

 

- حفاظت فیزیکی از مرز قابل حذف شدن نیست. همونطور که تانک حذف شدنی نیست. الان کشورهای پولدار و صاحب تکنولوژی مثل آمریکا و اسرائیل هم همچنان از مرزهاشون بطور فیزیکی محافظت میکنند. و پهپادها و نظارت دیجیتال و ... نتونستند کاملا جای نیروهای مرزبانی ، سیم خادار و دیوار مرزی و همچنین پاسگاه ها و برجک های مرزی رو بگیرند

 اما مثل ما از برجک های نگهبانی دوران قاجاریه هم استفاده نمی کنند و برجک هاشون رو مدرن کردند. این یه برجک مرزی اسرائیلی هست

 

- بله اما هیچکی برجک تانک رو برنمیداره بزاره لب مرز سعی میکنن قدرت نظارتی رو افزایش بدن رادارهای زمینی پهپادها و بالن ها اول شناسایی بعد هم نابودی تهدید با دقت بالا نا به سبک ج ج 2 برن از مرز محافظت کنن

 

- گذاشتن برجک تانک لب مرز که ایده من نبود برادر  من باهاش مخالفت کردم و گفتم بجای این کارهای عهد بوقی باید برجک های نگهبانی و پاسگاه ها رو مجهز و به روز کرد.
نقول قول بنده : "برای تقویت استحکامات مرزی و برجک ها و ... راه های خیلی بهتری نسبت به نصب برجک تانک سر در پاسگاه وجود داره."

 

- الان سطح تهدیدات برای برجک های نگهبانی یا پاسگاه های کوچک لب مرز خیلی زیاد شده، استحکامات ثابت در لب مرز خیلی در تیررس تروریست ها هستند

به این عملیلات های داعش در صحرای سینا توجه کنید 

به راختی از فاصله امن با استفاده از موشک های ضد زره اهداف رو میزنند

@Amirali123

https://www.aparat.com/v/hLpO...%87_%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4

 

- یه اشکال هست، ما الان دو چیز متفاوت رو میگیم، صحبت بنده اینه که یک تهدید از سمت پاکستان و افغانستان دارم، از ناحیه قاچاقی ها و اشرار، از طرفی یک تعداد زیاد تانک ام 60 دارم، آیا اگر سیستم کنترل آتش رو اصلاح کنم این تانک برای دفاع از پاسگاه های ما کارا نیست،؟ نگم خود تانک حداقل برجک تانک روی برجک پاسگاه مرزی قابل استفاده نیست؟

 

در حقیقت وقتی صحنه رو می بینی، یک تجربه جهانی از استفاده ها و ارتقاهای خلاقانه، یک حجم از تجهیزات قدیمی ولی پرتعداد، یک سازمان بدون پول برای نوسازی و جایگزینی

 

-  ما حدود 6000 کیلومتر مرز زمینی داریم و فعلا ناگزیر هستیم که برای محافظت از مرزهامون به این پاسگاه های مرزی ( اصطلاحا دژهای مرزی ) و همینطور برجک های نگهبانی مرزی اتکاء کنیم. فقط چاره کار این هست که این برجک ها رو بروز رسانی کنیم که سربازهاش با تفنگ تک تیرانداز از یکی دو کیلومتری هدف قرار نگیرن.

 اگر فاصله هر دو برجک نگهبانی نیم کیلومتر باشه ، یعنی ما 12000 برجک مرزی داریم

- کار زیاد مبشه میکرد مهم اینکه اصولی باشه نه از روی ناچار ... مثلا چون این تجهیزات قدیمی مونده روی دستمون حتما باید زور چپپونی ازش استفاده کنیم

 

-  دژ های مرزی با فرق زیادی با یه برجک نگهبانی دارند و ما هممین طور که اشاره کردید نمیتونیم با این شیوه مرز هامون رو کنترل کنیم _ اگر چه سطح تهدیدات در همه مرزهامون یکسان نیست

 

-تو این مرزها به سربازها کولار و کلاه خود کامپوزیتی بدن من کلاهم رو می اندازم هوا

 

 

ادامه دارد ...

 

ارتقا بی ذوق و سلیقه میشه 

  

 

در حالی که با کمی تحقیق و حوصله این تجربه وجود داشت 

[arminheidari 24,407]

دیپلماسی فعال ولی پنهان

 

وقتی از وزارت امور خارجه صحبت می کنیم همیشه بحث های سیاسی مثل برجام به ذهن می آید ولی کار وزارت امورخارجه فراتر از بحث های سیاسی است و تنها 20 درصد از وظایف این وزارت خانه شامل مباحث سیاسی می شود که بیشتر آن نیز پنهان است. یعنی 80 درصد وظایف امور وزرات امورخارجه غیر سیاسی است. 

برای درک رفتار بازوی های وزارت امور خارجه و اصلاح نگاه نیاز است که سفارت خانه های کشورهایی چون انگلیس، فرانسه، آلمان، ایتالیا و روسیه را به عنوان 5 سفارت خانه فعال و بابرنامه مدنظر قرار داد. با بررسی این 5 نمونه متوجه می شویم که بیشتر بودجه و پرسنل سفارت خانه ها غیرسیاسی بوده و در بخش سیاسی نیز تعاملات از جنس دیگر است. مثال ها زیاد است ولی تاثیر و نتیجه این فعالیت دیپلماتیک فعال در سفر هیئت های اروپایی بعد از برجام به خوبی دیده شد. وقتی که هیئت های اعزامی از کشورهای ایتالیا و فرانسه بسیار آگاهانه و با دید دقیق وارد ایران شدند و با برنامه ریزی قبلی و اهدافی مشخص به سمت امضا نهایی توافقات تجاری و تامین منافع مالی خود بودند. این درحالی است که هئیت های ایرانی بدون برنامه و تنها جهت رایزنی اولیه به اروپا رفته بودند و عملا زمان های طلایی را از دست دادند.

 

http://news.mrud.ir/news/17980/%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%8A%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86-%DB%B1%DB%B9%DB%B7-%D8%B4%D8%B1%DA%A9%D8%AA-%D9%88-%D8%AF%D9%88-%D9%88%D8%B2%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%AA%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%A7-%D8%A7%D8%B4%D8%AA%D9%8A%D8%A7%D9%82-%D8%A7%D9%8A%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A%D8%A7%D9%8A%DB%8C-%D9%87%D8%A7

 

فرصت سوزی های وزارت امور خارجه وقتی مهم می شوند که به یاد آوریم که گورباچف در پاسخ به درخواست تسلیحاتی هئیت اعزامی ایران به شوروی گفت که تجهیزات درخواستی شما قدیمی بوده و خودش اسم تسلیحات دیگری که به روزتر بودند در لیست اصلاح نمود. این اتفاق ضعف آشکار وزارت امور خارجه ایران را در آن مقطع نشان می داد که باعث عدم آگاهی هیئت اعزامی و فرصت سوزی ناگواری را رقم زد.  

 

  

 

نقل قول

ناصر نوبری سفیر ایران در شوروی در سال های ۱۳۶۵-۶۹ که عامل اصلی فروپاشی شوروی را عزرائیل و به نوعی فروپاشی از بالا می داند، ناگفته های دیداری میان هاشمی و گورباچف را نیز چنین بازگو کرده است: «در جلسه خصوصی بین گورباچف و هاشمی که من هم حضور داشتم، گورباچف گفت امروز صبح جلسه پولیت بورو (دفتر سیاسی حزب کمونیست) بود، آنجا تصویب کردم آنچه شما بخواهید از تسلیحات نظامی در اختیار شما بگذاریم. ورقه سفیدی را نشان داد که پائین آن امضای تمام ۱۳ عضو پولیت بورو بود؛ گفت از همه امضا گرفتم، شما فقط در جای خالی بالا بنویسید چه چیزی می خواهید؟ من و آقای هاشمی به هم نگاه کردیم، هاشمی گفت چی بگوییم، گفتم وقت بگیرید تا فردا جواب بدهیم. شب هیات ایرانی ریخته بود بهم، حتی اعضای هیات نظامی هم نمی دانستند چه اقلام روسی سفارش بدهند. طوری شد که فردا وقتی با گورباچف جلسه خصوصی گذاشتیم، لیست درخواست های ما را که می دید می گفت اینکه قدیمی است ، الان نام آخرین مدل این است و... لیست را اصلاح می کرد. بزرگترین قرارداد نظامی تاریخ ایران با رقمی بالغ بر ۱۰ میلیارد دلار در این سفر امضا شد. ما توانستیم آخرین تکنولوژی روسی مثل سوخوی ۲۴، میگ ۲۹ و...  برای اولین بار برای کشور زیردریایی بگیریم.» دیدار هیات اعزامی ایران با گورباچف برای ابلاغ پیام امام درباره فروپاشی کمونیسم و سفر ادوارد شواردنادزه، وزیر خارجه شوروی به تهران برای دیدار با امام در جماران و ناگفته های این دیدارها از دیگر خاطراتی است که در این گفت و گو شرح داده شده است. به گفته نوبری: «شواردنادزه نیم ساعت زود تر از دیدار با امام رسید. اضطراب شدیدی داشت. دستش چنان می لرزید که صدای استکان چای و نعلبکی که در دستش بود را می شنیدم. شواردنادزه گفت من مامورم این دیدار را به خوبی انجام بدهم و می ترسم بحرانی اتفاق بیفتد. من به شواردنادزه گفتم هر کاری که امام کرد، شما تبعیت کنید. حتی به او گفتم جلو نرود تا با امام دست بدهد. ببیند امام چکار می کند، او هم همان کار را تکرار کند. شواردنادزه همین کار را کرد.»

 

http://irdiplomacy.ir/fa/news/1909971/%D9%86%D8%A7%DA%AF%D9%81%D8%AA%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D9%87%D8%A7%D8%B4%D9%85%DB%8C-%D8%B1%D9%81%D8%B3%D9%86%D8%AC%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%88-%DA%AF%D9%88%D8%B1%D8%A8%D8%A7%DA%86%D9%81

https://www.farsnews.ir/news/13950518001506/%D8%A2%D8%B3%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%A8%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-2%D9%82%D8%B1%D9%86-%D8%B1%D9%88%D8%A7%D8%A8%D8%B7-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%B1%D9%88%D8%B3-%D8%AF%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%86%DB%8C%D9%85%D9%87-%D8%A8%D8%A7%D8%B2-%DA%A9%D8%B1%D9%85%D9%84%DB%8C%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84

 

از این رو نگاه به وظایف سفارت خانه ها را در جهت حفظ و پیش برد منافع کشور باید بررسی کرد و شاید دسته بندی زیر را برای وظایف سفارت خانه ها ذکر نمود.

-          بخش فرهنگی

-          بخش تجاری صنعتی

-          بخش علمی و تحصیلی

-          بخش نظامی

-          بخش اجتماعی سیاسی

-          بخش صدور ویزا

-          بخش تعاملات دیپلماتیک

 

* بخش فرهنگی

بزرگترین بخش سفارت های انگلیس و فرانسه بخش فرهنگی بوده که نمود اصلی آن را در گسترش زبان و فرهنگ انگلیسی و فرانسوی می توان دید. این بخش با تبلیغ فرهنگ و زبان کشور مبدا به دنبال ایجاد بستری برای نفوذ به کشور مقصد و ارتقا جایگاه کشور خود هستند.

   

 

* بخش تجاری صنعتی

 شناخت صنایع و فناوری ها در کشور هدف این بخش است و پیرو آن بررسی و ایجاد امکان جذب و انتقال تکنولوژی و فناوری از یا به کشور هدف بررسی و فرصت و تهدید ها مستند و گزارش می شود. ایجاد بستر برای تربیت یا صدور نیروی متخصص در این بخش دیده می شود. همچنین شناخت بازارها و صدور و خرید محصولات از دیگر اهداف بخش تجاری و صنعتی است. 

   

 

 

* بخش علمی و تحصیلی

دانشگاه ها، موسسه های پژوهشی به عنوان مراکز علمی و تحقیقاتی شناسایی شده و افراد تراز اول و پروژهای نوین تحقیقاتی مدنظر قرار می گیرند. اینگونه خط سیر و نقشه راه علمی کشور تعیین و پتانسیل های کشور برای همکاری علمی و پژوهشی مشخص می گردد. همچنین ایجاد بورس های تحصیلی هدف مند و هدایت و حمایت از دانشجویان مستعد از وظایف این بخش است. دوره های حین تحصیلی و آموزشی کوتاه مدت، همایش های علمی و تهیه منابع دست اول علمی هم از کارهای اولیه محسوب می شود. 

 

  

 

 

* بخش نظامی

بخش نظامی یا همان وابسته نظامی سفارت علاوه بر حفظ امنیت سفارت، می بایست شناخت دقیق بر توان نیروهای مسلح، تجهیزات و امور مربوط به فرماندهان و وزارت دفاع یا جنگ کشور مقصد داشته باشد. ایجاد بستر برای تجارت تسلیحات نظامی یا اخطار در مورد تهدیدات نظامی یا امنیتی هم در حوزه این بخش می باشد. 

 

 

https://www.thebalancecareers.com/human-intelligence-collector-35m-mos-job-description-3346154

https://www.thebalancecareers.com/career-profile-army-attache-noncommissioned-officer-2356454

* بخش اجتماعی سیاسی

شناخت جامعه، تمایلات و رفتارهای جامعه کشور میزبان، به گونه ای که اطلاعات مستند شده موجب پیش بینی خوبی از رفتار جامعه آنها را بدهد و غافلگیری هایی از قبیل انقلاب رومانی و یا تظاهرات و قتل سفیر آمریکا در لیبی را ایجاد نکند. 

  

 

* بخش صدور ویزا

این بخش علاوه بر نظارت بر ورود افراد به کشور باید هویت شناسی و سیستم های ردیابی افراد را در کشور هدف ایجاد کند تا به یک شناخت اطلاعاتی و هویتی از مردم پیش رو داشته باشد و در اختیار سیستم های اطلاعاتی وتحقیقاتی قرار دهد. 

* بخش تعاملات دیپلماتیک

این بخش افراد و رفتار سیاسی کشور هدف را شناسایی کرده و پیش بینی و سناریو نویسی های لازم را انجام می دهد تا  در مواقع لزوم هر گونه مذاکره یا تعاملی با دید کامل و بهینه صورت بگیرد. ارتباط با افراد سیاسی و ایجاد دوستی های سیاسی از دیگر اقدامات این بخش بوده و پیش بینی و تاثیر بر انتخابات هم از نکاتی مهم محسوب می شود. 

 

 

 

برای درک بهتر این مباحث صحبت های دکتر مهدی صفری بسیار مفید است. 

دکتر مهدی صفری سفیر سابق ایران در چین،روسیه و اتریش در جهان آرا (برنامه کامل) حتما نگاه کنید

https://www.aparat.com/v/K0Izb/%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1_%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C_%D8%B5%D9%81%D8%B1%DB%8C_%D8%B3%D9%81%DB%8C%D8%B1_%D8%B3%D8%A7%D8%A8%D9%82_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%DA%86%DB%8C%D9%86%D8%8C%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%87_%D9%88_%D8%A7%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D8%B4

 

 

 

تقدیم به برادر عزیرمان جناب @MR9 که با همه سختی ها چراغ امید رو روشن نگه داشته است. 

امیدوارم دوستان هم از تفکر ایشون حمایت کنن تا این مسیر ادامه پیدا کنه

[arminheidari 24,407]

بازخورد از دل دغدغه ها

 

دیشب بحثی در مورد شرایط کشور و چالش ها ایجاد شد و دغدغه های دوستان در استاتوس سرازیر شد. 

این موارد رو دسته بندی کردم تا این دغدغه ها از غرغر کردن به یک دید از نگرانی ها تبدیل بشن

 

------------------------

* دغدغه های امنیتی 

نقل قول

 

سردار قا آنی که میرن لبنان و سوریه باید اطرافیانش بسیار هوشیار باشند . وقتی متوجه بشن که دیروز با سید حسن دیدار کرده رد gps اطرافیانش در چند روز قبل برای خودشون و سید خطرناک میشه .

 

زدن تدارکات میخواد شب شهادت سردار هم تحرکات غیر معمول رصد میشدن ولی احتمال نمیدادن که هدف ترور باشه

شما میگین اگه بخواد بزنه قبلش به سردار قانی نمی گن من میگم شاید سپاه خودش فهمیده

چرا باید قبل حمله به قاآنی خبر بدن که ایران آماده باش بزنه @MA5

 

این وزارت دفاع به جای این پروژه های کسری خدمت آبکی بیاد یه مشت شرکت دفاعی تاسیس کنه این دانشجوها رو ببره تو این شرکت ها دوره سربازی شون رو r&d دفاعی درست کار کنند هزینه عمده این پروژه ها تو غرب هزینه انسانیه که اینجا میشه مفتی تمومش کرد

 

دیگران تو خواب بودند ما 50 فروند پهپاد بمب افن بلند کردیم با دقت هدف رو زدیم در یک بازه هزار کیلومتری ، حالا خیلی راه دارند البته این به معنی گل و بلبل بودن وضعیت نیست مسئله همان اعتماد به نفسه هستش که جنگ قره باغ هرچی ضرر بود دراین یکی سود بود @ahmad1361 

 

مشکل داریم شدیدا دارند رو سلاح ماکرویو الکترو مغناطیسی کار میکنند به عبارتی empهای غیر اتمی در هرصورت برتری فضایی و جنگ الکترونیک و سایبر در اختیار اینهاست

 

 

* دغدغه های مقایسه ایران با کشورهای همسایه مثل ترکیه و عربستان 

نقل قول

 

اسراییل و ترکیه رو ببینید که هیچی کلا 100 سال جلوتر ما هستند اسراییل که فقط صنایع های تک صادر میکنه

 

دوستان در این جا هزار بار از اردوغان بد گفتند اما بیخود نیست ترکها عاشق هستند .....ترکیه رو در 20 سال 180 درجه عوض کرد

 

ترکیه سال گذشته فقط 200 میلیون دلار مربا صادر کرده...

 

دقیقا هدف ترکیه در ظاهر نشون دادن رویای عثمانیه ولی در باطن استفاده از اوضاع بهم ریخته خاورمیانه جهت غارت ثروت همسایگان هست ! ولی به نظرم حتی ده درصد اون چیزی که دلش میخواد رو بهش نرسیده

 

ترکیه دقیقا مناطقی رو اشغال کرده که در پیمان لوزان در موردش توافق شده بوده یعنی بعد از پایان زمان توافق مرزهای جدیدی رو تعریف میکنه با انتقال تروریستها به قره باغ و احتمال حضور نظامی مستقیم نیم نگاهی به مناطق شمال غرب ایران داره که در صورت بی ثباتی ایران این مناطق توسط ترکیه اشغال میشه

قرارداد لوزان سال 2023 منقضی میشه با شرایط بوجود اومده تو منطقه دارن ماهی میگیرن که از غرب امتیاز بگیرن و البته دنبال باز تعریف مرزهاشون هم هستن..تو بعضی جاها نتونستن بخوبی پیشروی کنن مثل اشغال موصل بدست داعش شکست خورد و تو رسانه هاشون شدید بخاطر این موضوع در مورد ایران بدگویی میکردن با در سوریه به دیوار روسیه و ایران خوردن و نتونستن پیشروی کنن

لشکر کشی ترکیه فقط اقتصادی نیست..سال 2023 معاهده لوزان منقضی میشه احتمالا بدنبال تعریف مرزهای جدیدی برای ترکیه هستن نیروهای ما بشدت باید مراقب باشن تا 3 سال آینده احتمال دست درازی به مناطق شمال غرب ایران زیاده

 

ترکیه مناطق شمال غرب فقط نمیخواد،بخوان به سبک عثمانی کار کنن کل نوار مرزی تا خوزستان هم میگیرن. @A7A 

 

3 سال آینده برای ترکیه خیلی مهمه البته برای منطقه هم همینطور..احتمالا شاهد مرزبندی جدیدی در منطقه باشیم

ترکیه جی بیست را باید محدودش کنیم ولی ما به رشدش دامن زدیم........۸ سال انتقال اب یه ابر پروژه امیدوار کننده بود البته اینقدر کمه که ممکنه نابودی اون مناطق را تاخیر بندازه............باید سریع با امریکا عادی سازی کنیم و تعامل دریایی را جایگزین تعامل با ترکیه کنیم ترکها حاظر به تجدید خرید گاز از‌ما نشدن البته یه بن بستی برامون ساختن گار رانمیشه کاری باهاش کرد جز مایع سازی

 

تحلیلگران ترکیه شرایط منطقه رو دوران گذار به نظم جدید میبینن یعنی احتمال اینکه بهار عربی دوباره تکرار بشه و حکومتهای فعلی جایگزین بشن زیاده پس نگران دشمنی بلند مدت نیست..سطح هوشیاری رو باید بالا ببریم..امکان حرکت احمقانه ای از طرف اردوغان بعید نیست

 

البته حرکت ترکیه به نوعی قمار هم میتونه باشه درسته تاریخ داره تکرار میشه ولی ترکیه بجای فرانسه و بریتانیا در حال حاضر باید با امریکای بایدن مواجه بشه که ممکنه موجب پایین کشیدن دولت و هرج و مرج داخلی و در نهایت تجزیه این کشور منجر بشه...باید منتظر بمونیم و ببینیم سیاستمدارای ترکیه چه طرحی دارن

 

از نظر اقتصادی مردم ترکیه وضعیت مناسبی ندارن و نارضایی از حزب حاکم زیاده...من افکار عمومی مردم ترکیه رو دنبال میکنم ...احتمال اینکه اردوغان برای تثبیت دیکتاتوری خودش و سرکوب مخالفان جنگی رو با یونان یا ارمنستان یا ایران و..شروع کنه کم نیست باید هوشیار بود

 

اقتصاد ترکیه برای این تهاجم عجیب غریبش به همه جا امادگیش نداره ! همه این کارهایی که داره میکنه یعنی هزینه بیشتر بازدهی خاصی براش نداشته تا الان 

بدونی مشکل ترکیه از دست رقتن ذخایر ارزیشه باید کاری کنی این روند سرعت بگیره . تله بسازی کاری کنی وارد جنگی و درگیری پر هزینه بشه نه در مقابل خودت بلکه در مقابل یکی دیگه 

 

 ترکیه داره با خیلیا دشمن میشه . شرایط خوبی رو نمیشه واسه ایندش تجسم کرد

 

بازارهای توریستی ما رقیب ترکیه هست شباهت فرهنگی زیاده باید مقداری در روابط و قوانین سخت گیرانه تعدیل کرد

 

امروز عربستان و ترکیه توافق کردن که مشکلات في ما بين رو حل کنن

 

 

* دغدغه امنیت غذایی 

نقل قول

 

ما برای نیازهای اولیمون دستمون درازه چطور میخاهیم ابر قدرت بشیم

ببینید ما بدون کشاورزی صنعتی هم باشیم یعنی وابستگی یعنی طرف خارجی هر زمان‌میتونه پریزمون را بکشه

 

کشاورزی ریشه ی اقتصاد و استقلال یک کشور. اینا تیشه به ریشه اقتصاد کشور زدن با ندانم کاری و چه بسا دانسته!

والا شما نگاهی به بخش واردات بخش کشاورزی و دامداری ایران بندازید ... کشوری بدون واردات اسپرم گاو از امریکا در تولید شیر فلج میشه @GRIPEN

دیگه واردات ذرت و کنجاله سویا بماند

الان ما هم وارد کننده هستیم از برنج روغن بگیر تا خوراک دام وطیور...

 

چرا ترکیه رو مثال نمیزنید؟ از کشورهای همسایه \ منطقه ما تنها کشوری هست که موازنه صادرات و واردات مواد غذاییش مثبت هست. خیلی هم زیاد

بخش توریست کافیه مردم و سرمایه گزاران را وارد کنید نیاز به سرمایه دولتی انصورت نیست البته بناهای شاخص و نظارت باید بهبود پیدا کنه مثلا تخت جمشید توسط گلسنگ داره نابود میشه

 

یادمه سید جواد هاشمی طبا برای ریاست حمهوری گفت ما باید فقط و فقط کشاورزی و توریست را تغییر بدیم هم اشتغال زاست و هم واجب!!

این حرف کسیه که سالها وزیر صنایع کشور بوده

 

همه بخش ها باید متوازن رشد کنه ولی رشد و توسعه زیرساخت‌کشاورزی کشور اولویته خوراک مردم اولین هدف باید باشه

بعد از غذا و بهداشت پوشاک هست ما نساجی هارا هم نابود کردیم

 مگه در بخش کشاورزی و دامی ما کم یارانه و سوبسید تعلق میگیره ؟

همین خرید تضمینی گندم توسط دولت

دولت برای تامین نهادهای دامی مثل ذرت اوکراینی و بزریلی همیش رایانه میده

 سال 98 دولت 8هزار و 145 میلیارد تومن یارانه برای گندم اختصاص داده.

 

سوپسید رو به کی اختصاص داده؟ خریدار یا تولید کننده؟ کشاورز یا دلال 

 

در سال 2019 اذربایجان 600 میلیون دلار میوه سبزی صادر کرد این عدد برای ایران 1 میلیارد دلار بود اونم به لطف بازار عراق

 

ایران 3-4 سال پیش 70-90 درصد زعفران مصرفی دنیا رو تولید میکرد اما فقط 5 درصد از گردش مالی زعفران برای ایران بود.

 

از برکات دانش مسئولان جمهوری اسلامی این هست که با اینکه ایران از بزرگترین تولید کننده های عسل جهان هست اما در بین 20 کشور صادر کننده هم نیست

 

 

یا در زمینه فروش گوشت مرغ هم به این طور که محصولی که تولید میداد به بازار با استاندارهای صادراتی هم خوانی نداشت مثل وزن کشتار

 

ما همون پسته زعفران قالی هم که بومی کشور ومتعلق به ایران بودند هم دادیم رفت حالا شیر و..بماند

من روزهایی رو یادمه که کشاورز هندونه رو میریخت وسط جاده فقط به ۱ دلیل ساده اینکه زمین خالی بشه تا کشت دومشو انجام بده یا ۱ وانت هندونه ۵۰ هزار تومن

 

به این سادگی ها نیست. برای مثال یکی از مرغوب ترین پسته های جهان برای قزوین!. یا بهترین انگور های جهان برای تاکستان. یا شمال ایران بهترین مرکبات و کیوی و خیی از محصولات پرورش میده که البته کفاف نیاز کشور نمیکنه اما شهری مثل شیراز و کازرون و جهرم و ... در مقام های بعدی تولید مرکبات هستند که الان تولید با کیفیتی انجام میدن. اینطور نیست بگیم کل شمال بشه برنج و ... شما اگه شمال بیاید میفهمید مشکل کشاورزی این منطقه نوع محصولات نیست. مردم از فقر ناچار به ترک کشاورزی شدن. شهرها به روستاها رسیدن. تا زمین های کشاورزی به ثروتمندان دیگر شهرا فروخته شد که زمین برنج کاری یا باغی جاشو به ویلا داد. و دولت متاسفانه با رفع مسئولیت تمام و لفظ توریستی. به این نابودی کشاورزی در ایران دامن زد. چای و برنج مناطق غ ب مازندران و شرق گیلان و البته کیوی و مرکباتش در دنیا سرامد و بی نظیر بود. ولی به لطف توریستی و ازاد شدن برخی از این مناطق کاملا نابود شد. کار هایی که اینا با تولید بخصوص کشاورزی کردن در تاریخ ایران هیچ نظیری نداشته. حتی قاجار هم اینکارو نکردن
 

یکی از شرکت های کشت و صنعت همین الان هم داره گوجه به روسیه صادر میکنه . نگاه جعبه شون که میکنی حیفت میاد بازش کنی . کیلویی 60 هزار میفرسته روسیه

 

حالا بحث اسپانیا شد. جالب اسپانیا وسط یک منطقه بیابانی. به روش هیدروپونیک. ده ها هزار هوتار زمین رو به گلخانه تبدیل کرده. و جالب در این روش هیچ ابی مصرف نمیشه. اب بازیافت میشه مدام . و البته در این روش خاک هم استفاده نمیشه!!! با عالم از بیابان که محیطی به آفت و حشرست . فرصت ساختن

 

یکی از اصلی ترین کارهای که ما باید میکردم تقسیم کردن ایران به بخشهای مختلف از نظر کشت محصولات میکردیم یعنی هر منطقه از ایران قطب کشت یک محصول باشه مثلا برنج فقط شمال کشور کشت بشه نیشکر فقط در جنوب میوه ها و محصولات باغی در غرب به همین ترتیب محصولات با توجه به بارش و شرایط اب و هوایی تقسیم بشن

 

شنیدم برای مکران دارن یه کشت و صنعت ۷۰۰ هکتاری برنامش هست برای پرورش میگو و ماهی در قفس و تولید گلخانه ای موز

 

شنیدم یه کارخانه کاغذ سازی داشتیم بعد از انقلاب گفتن شاه خائن و مهندسین و مشاورین غربی چرا محدودیت برداشت چوب گزاشتن ؟؟ میخاستن وارد کنن اونام طی چند سال اینقدر چوب برداشت میکنن بعدش چوبها تمام میشه و کارخانه متلاشی میشه تمام

 

از همین تفاله نیشکر چند سال هست که کارخانه تولید کاغذ ساخته شده در هفت تپه ولی خوب به قول شما متلاشی شد . سوله به اون عظمت رو با گاز و هوا از کف بریدن و بردند ضایعات فروختند 

 

ایران باید روی طرح انتقال اب سرمایع گزاری کنه باید یکپارچه سازی اراضی و جلوگیری از تغییر کاربری در صدر الویت باشه مکانازیسون و تجهیزات و ادوات و روشهای نوین و احیای اراضی لم یزرع و مجتمع های تعطیلی خیلی موثره ....زمینهای بنیاد مستضعفان و اوقاف هم باید واگذار بشه و بودجه این طرح ها بشه

 

عزیز شما هنوز در قنات اب و ..ماندی! شما حتما نام صنایع تبدیلی رو شنیدی چیزی که ارزش گردش مالی بسیار بالای داره امثال نستله با کود و ...کاری ندارند با فناوری در ارتباط هستند

 

 

این باغاتی که شما تو ذهنتونه از انگور خیلی آرمانی تر از باغاتیه که من دیدم شما باغاتی که من میگمو ببینین یاد کانال های جنگی جهانی میفتین فرض کنین یه کانال به عرض ۱متر و طول ۸ متر

 

ما یک زمانی میخواستیم شیر به روسیه صادر کنیم به خاطر اینکه در برخی پارامترها با استاندار اونها فاصله داشتن ازمون نخریدن

در بخش دامی هم همین طور هست مثلا استفاده بی رویه از انتی بیوتیک ها که در شیر گوشت و تخم مرغ وارد میشه و اثرات مضری برای انسان داره

کلا محصولات کشاورزی ما به دلیل استفاده بسیار زیاد و بیش از حد از کودها و سمها و آفت کشها در اکثر کشورها رد میشن و خریداری ندارند. وقتی یک کشاورزی 6 برابر حد مجاز به محصولش سم میزنه همین میشه.

 

اینا اردبیل هستن‌مشکا اب ندارن ولی خوب مدیریت خوبه غرغابی زیان اوره بعد علف هرز را هم نمیتونن کنترل کنن باید افت کش دفع گیاه هرز کنن

 

دوستان هنوز در تولید هندوانه با اب قنات و کود گاوی و انتقال ان با وانت نیسان ابی برای فروش به شهر موندن...!!! بحث سر کشاورزی فراسرزمینی و شرکت های چند ملیتی و صنایع تبدیلی هست و گرنه نستله با کشاورزی در سویییس بزرگترین شرکت مواد غذایی جهان نشد

 

هر دو کشاورزی و دامداری صنعتی دارن عربستان در حال صادرات محصولاتش هست ... یکی از مشکلات ما رعایت نکردن استاندارهای بهداشتی هست

 

دوستان یک الگوی موفق از عربستان در زمینه کشاورزی ارائه دادن که صحت نداره٬ منظور بنده این هست. در ضمن حمایت دولت از بخش کشاورزی ایران شمشیر دو دم هست 

بنده ریز صادرات عربستان رو نمیدونم ولی بر اساس آمارهای فائو درصد خودکفایی غذایی عربستان پایین هست و واردات گسترده داره٬ نتیجتا تولید گسترده مواد غذایی نمیتونه داشته باشه @Crash

 

همین چند روز پیش عربستان میخواست بخش کشاورزی عراق رو متحول بکنه با سرمایه گذاری اما به بهانه اب نشد شاید دلیل اصلی فشار طرفداران ضد سعودی بود @karmania20152015

 

توی کشاورزی زیر صفریم. کشاورزی ما هیچ تفاوتی با کشاورزی زمان هخامنشیان نداره. در صنعت هم زیرساخت خاصی نداریم که بشه بهش تکیه کرد. ایران به هیچ عنوان با کشورهایی مثل ترکیه، کره، مالزی، آفریقای جنوبی و... قابل مقایسه نیست. کشور ما مثل آدم بی عرضه، تنبل و بی هتری میمونه که حتی اگه بهترین مشاغل هم بهش بدن از پسش بر نمیاد

 

تنها راهکار کشوارزی ایجاد تعاونی هایی بین کشاورزان و بزرگ کردن زمین ها هستش........در مورد صنعت هم ما صنعت بروزی نداریم چون دانشگاه بروزی نداریم و البته که ارتباطی بین صنعت و دانشگاه نیست

 

تنوع محصولات صادراتی ایران از نظر شاخص جهانی در حد مغولستان و بولیوی هست. قطعا در همین حدود هم کالاهای با کیفیت داشته باشیم

ایران توانایی صادراتی بالایی نداره. تنوع صادراتی ما طبق شاخص تنوع صادرات در حد کشورهای مغولستان، کنگو و بولیوی هست. ما نه محصولات کشاورزی داریم که بتونیم صادر کنیم نه تولیدات صنعتی خاصی که کشورهای خارجی خواهان اینها باشند. حتی در صورت برداشته شدن تحریم‌ها و بدون صادرات نفت و مشتقات نفتی، کار خاصی نمیتونیم تو بحث صادرات و ارزآوری داشته باشیم

وقتی بازاری نباشه و البته اجازه ای برای صادرات نیاشه صادراتی هم نیست ولی تصور کنید که فردا ما با ونزوئلا قرارداد ببندیم که نیاز هاش رو برطرف کنیم......این یعنی یه بازار بی رقیب و اینجاست که بخش خصوصی میتونه وارد بشه و خودشو قوی کنه

خیر. بازار محصولات کشاورزی موجوده، اما توان تولید محصولات کشاورزی ایران جوابگوی تامین نیازهای داخل نیست، کیفیت بسیار پایین محصولات کشاورزی ایران هم باعث شده که اول خرید آخرین خرید باشه و اون کشور دیگه تمایلی به خرید محصولات کشاورزی ایران نداشته باشه

فقط حساب کنید چند کشور هستن که تحریم امریکا هستن و چند نفر جمعیت دارن.....حالا این چند میلیون نفر ماکارونی و ماست نمیخوان؟؟؟ @Bavar373

شما یک نگاهی به واردات ایران بندازید تا دستتون بیاد توان صنعت و کشاورزی ما در چه حده. @ghiam

توی مسئله ی کشاورزی خیلی ضعیفیم

 

بازار عراق در اختیار ما بود اما به دلیل کیفیت پایین کالای ایرانی، دزدی شرکتهای ایرانی، عدم تهیه نقشه راه توسط دولت برای صادرات به عراق، سودجویی مسولان و... ترکیه داره جای ایران رو پر میکنه. مشت نمونه خروار هست. موضوع اینه شما با یک فلج مغزی و معلول قطع نخاع طرفید، با داشتن بازار چیزی عوض نمیشه

در تکمیل حرف دوستان زمانی لیست کالاهای صادراتی ایران رو گذاشتم صد رحمت به جزایر قبیله ای اقیانوس ارام...برای کشورهای متطقه از جمله امارات ترکیه اسراییل عربستان هم قرار داده شد

 

 

* دغدغه بی مدیریتی 

نقل قول

 

مشکل ایران با تغییر رئیس جمهور حل نمیشه @Overdose

 

با نظر شما موافقم..در کره جنوبی بخاطر یه فساد جزئی ریس جمهور همه مردم ریختن خیابون و عزلش کردن و فرستادن زندان..اینجا همه خواب هستن

 

همین تابستان سال گذشته بود که یک شبکه گسترده از مسوولان رده بالای حوزه دارو و درمان در جریان فساد گسترده در واردات دارو و حیف و میل و تاراج منابع کشور، توسط سازمان اطلاعات سپاه بازداشت شدند که در بین آن‌ها عالی‌ترین مقام سابق حوزه غذا و دارو و معاون او هم حاضر بودند. سازمان دیدبان عدالت و شفافیت، در نشست مطبوعاتی که سال گذشته درباره پرونده فساد در حوزه دارو برگزار کرد، از ورود داروهایی خطرناک به کشور خبر داد که در یک مورد موجب نابینایی چند ده نفر از هموطنان شد

بی نظمی موجود در ایران با کشورهای افریقایی که تو جنگ داخلی هستن برابری میکنه...عده ای از این بی نظمی سودهای کلان و باور نکردنی به جیب زدن و به هیچ عنوان حاضر به تغییر شرایط نیستن...محاله بدون خواست مردم و فشار خارجی دست به تغییر شرایط موجود بزنند.. @ariya0912

 

اقتصاد ایران بیشتر شبیه همان قبایل افریقایی هست با هزار رییس و رابطه

 

این وضعیت که تو ایران رقم زدن حاصل سیستم تصمیم گیری هست که اصلا نمیدونه چخبره تو کشور و اطرافش چخبره

 

اون موقع که پول نفت بود نرفتیم دنبال توسعه ی متوازن و زیرساختی انتظار دارید الان که تو تامین بودجه موندیم چکار کنیم اولویت الان باید این باشه که ملت از گشنگی نمیرن! @islfk

 

فساد ساختاری شده و خسارتهایی که این افراد به ایران زدن تا 100 سال آینده هم قابل جبران نیست...مردم ایران باید از خودخواهی بیرون بیان و به فکر کشور و آینده بچه هاشون باشن وگرنه تر و خشک همه با هم می سوزیم..به هیچ عنوان این حجم از فساد و بی کفایتی قابل گذشت نیست و دودمان ایران و ایرانی رو به باد خواهد داد

 

این خانه از عمق ویرانست (این جمله کاملا استیصال و ناامیدی رو نشون میده)

 

توقعی جز این از روحانی نداشتم.........من نگفتم احمدی نژاد خوب بود یا خاتمی همه چیز رو گل و بلبل کرد.......اتفاقا در تمام این سالها در اقتصاد اشتباهات وحشتناکی داشتیم و حالا که پاشنه اشیل ما اقتصاده باید دولتی بیاد سر کار که اولویتش اقتصاد باشه نه سیاست خارجی یا هر چیز دیگه ای....دولتی که به وزارت امور خارجه به عنوان وزارت امور اقتصاد خارجی نگاه کنه

 

ربطی به این دولت نداره. دولت احمدی نژاد هم به لطف نفت ۱۲۰ دلاری تونست درآمد کسب کنه. بفرمایید تو ۳۴ سال قبل از روحانی چقدر در صنعت و کشاورزی پیشرفت کردیم که از روحانی توقع دارید. دولت روحانی عصاره کل این مرکاز تصمیم گیری و حکومت داری هست. توقع داشتید روحانی بیاد تو این ۸ سال ایران رو تبدیل به ترکیه بکنه

 

به قول بنده خدایی: ((افکار کمونیستی سوسیالیستی و بوروکراتیک با روح و جان این مردم عجین شده، این ملت تو خواب هپروته. مردم از دولت انتظار تنظیم بازار دارند انتظار حمایت انتظار کمک مالی در حالی که فقط باید ازش بخوان یک گوشه بشینه و کاری نکنه، اینجایی که هستیم نتیجه عملکرد حکومت جمهوری اسلامی یا پهلوی نیست بلکه در عمق افکار مردمه و حکومتم انعکاسی از خواست مردم هست

 

قبل از انقلاب طرح شرکت نیشکر هفت تپه توسط امریکایی ها ارائه شد همزمان هم نیشکرتولید میکرد و از باگاس نیشکر برای ساخت کاغذ و خمیر ویرجین تو کارخانه کاغذ پارس استفاده میکردن...بعد از انقلاب هیچ طرحی به گستردگی و سود آوری این شرکت ساخته نشد البته طرحهای دیگری هم بودن که ساخته شدن و فقط یه نمونه مثال زدم

همین کشت و صنعت مغان رو قبلا به قیمت متری ۶ هزار تومن داده بودن دوستانی که مغان رو میشناسن میدونن این قسمت از ایران سالی چند بار زمین کشت نیشه کلا برف ندارن یا خیلی کم دارن

 

وقتی در یک شرکت کشت و صنعت محصولی با کیفیت تولید میشود پس می شود در کشت و صنعت هفت تپه هم اجرا بشه . ولی خوب هفت تپه و دشت مغان و ایضاً دیگران را به چه سرنوشتی دچار کردیم ؟ علتش هم همان هست که شما فرمودید

 

مشکل شما اینه که اقتصاد رو تنها در دست دولت میبینید. برنامه های اول تا پنجم توسعه رو بررسی کنید، چه منطقی پشت اونها قرار داشته، چقدر مجلس تونسته قوانین متناسب با اقتصاد صادرات محور و تولید محور تصویب کنه، چند درصد قوانین مبارزه با فساد اقتصادی در مجلس بروزرسانی شدند؟ قوه قضائیه چقدر بر اساس عدالت با مسائل اقتصادی برخورد کرده؟ چقدر نهادهای امنیتی اجازه دادن که سرمایه گذاران امنیت مالی داشته باشند برای سرمایه گذاری در ایران، چقدر شفافیت مالی در نهادهای حاکمیتی غیر دولتی وجود داره؟ وقتی این موارد رو و خیلی از ملاک های دیگه که تو ذهن بنده نیست رو کنار هم بذارید میبینید دولتها سهم زیادی در بهبود اوضاع اقتصادی کشور نخواهند داشت

 

موفقیت ما در فروش لوازم‌ خانگی در کیش باعث شد با شرکت جامبوی دوبی که نماینده سونی بود مارک سوپرا را خلق کنیم وکل لوازم الکترونیکی وخانگی را سفارش دهیم وکارخانجات سامسونگ‌، گلد استار و دوو که در آن زمان در بازار ایران حضور نداشتند برای ما تولید کنند و نهایتاً یک برند نسبتاً معتبر داشتیم که بیش از صد قلم کالا با کیفیت مناسب و قیمت‌های رقابتی عرضه می‌کردیم و بزرگ‌ترین نمایشگاه و فروشگاه لوازم‌ خانگی در سه‌راه جمهوری به سوپرا تعلق داشت و با توجه به خاطره خوشی که کودکی از فروشگاه‌های کفش ملی داشتم بیش از صد فروشگاه اختصاصی در ایران راه‌اندازی کردیم‌

 

دارم امیدوار میشم..هنوز هستن دوستانی که بدور از تعصبات ایدئولوژیک واقع بین باشن و عقب ماندگی گسترده کشور رو در همه زمینه ها ببینن بنظرم اولین قدم برای اصلاح امور همین واقع بینی مردم هست..بدور از شعار زدگی باید عقب ماندگی کشور رو دید و خواهان اصلاح امور شد..وقتی خواست اصلاح در مردم بوجود بیاد حکومت هم ناچارا باید تمکین کنه در غیر اینصورت دوام نمیاره

 

والا در زمینه پسماند انسانی تخصصی ندارم ولی میشه فهمید حتی زیر ساختهای لازم برای تولید کود انسانی هم تو کشور وجود نداره که مجبور به واردات هستن...40 ساله دلسوزان کشور دارن میگن پول نفت باید خرج زیر ساخت بشه نه امور جاری ولی گوش شنوایی نبود و نیست

 

اگه پولی هم بود خرج آقازاده ها و حقوق و مزایایی مدیران و مسئولان و کارمندان دولت میشد..بخاطر همین میگیم تا ساختار تغییر نکنه اتفاق مثبتی نمیفتد

۲.۸میلیون کارمند را میتونستیم به نصف برسونیم و پولش را تو زیرساختدماندگار کشور بریزیم قطعا خیلی سرعت تویعمون بالا میرفتت

 

متاسفانه کشور در زمینه صنعت خیلی عقب مونده و این بدلیل اهمیت ندادن به رشته های مهندسی و حمایت نکردن از نخبگان و صنعتگران هست..وضعیت طوریه که حتی آهن قراضه رو هم بجای بازیافت در داخل کشوربه ترکیه صادر میکنن...یا کود انسانی از ترکیه وارد میکنن و ایران با یه بندر و پایگاه تو مدیترانه و دستیابی به تنگه ی باب المندب چند لول بالاتر از رقباش قرار میگیره

 

سوریه ، عراق از باب اتصال مسیر مدیترانه به اقیانوس هند بیان شد و به حاشیه راندن ترک ها . وگنه در بازه بزرگتر بله یمن هم مهم است 

 

از تاجیکستان و ترکمنستان بیاد ایران از ایران به سه الی ۴راه خروجی برسه اروپا از ارمنستان اذربایجان ترکیه و عراق و سوریه !!

 

این وسط ما انحصاریم فقط نباید گذگاهی در خزر شکل بگیره ما دور بخوریم

 

هیچی ماباید از چین وصل باشیم تا اروپا اونم خاکی دنیاو تارگت این باشه

 

بهتر نیست جای بازی کردن در پلن چین خودمون طرحی نو براندازیم؟ تا همین الانشم دیره اگه تا الان قضیه ی سوریه رو جمع کرده بودیم و یه بندر در دریای عمان رو به یه بندر در مدیترانه از طریق جاده ای و ریلی وصل میکردیم و تمرکز رو میبردیم سمت یمن و نا امن کردن باب المدب چین و هند و پاکستان و ترکیه و مصر و عربستان الان در خونمون داشتن گدایی میکردن

 

یه قرار داد اقتصادی با چین ، روسیه و چند تا کشور تحریم دیگه بهتر از برجام نیست؟؟

 

وقتی از اول توی اون قرارداد جایی برای امریکا نباشه نبود امریکا مشکلی ایجاد نمی کنه........توی برجام مشکل اصلی دولت اینه که اروپایی ها نمی تونن توی ایران سرمایه گزاری کنن و الا چین و روسیه قبل از برجام هم با ما مراوده داشتن.....از طرفی برای ونزوئلا و کره شمالی و سوریه دیگه تحریم بیشتر معنایی نداره.......راه اندازی باشگاه تحریمی ها بهترین کاره

شما یک قرار داد با آمریکا داشته باشی که بقیه دنیا ناراضی باشن هیچ کاری نمیتونن بکن٬ ولی اگر با همه قرار داد داشته باشی و آمریکا بخواد جلوش رو بگیره میتونه٬ به عینه داریم میبینیم

تو این باشگاه تحریمی ها هیچ کاری نمیشه کرد غیر اینکه صبح تا شب بشینیم به همدیگه بگیم داداچ داری اشتباه میزنی

 

به هر حال همه ی تخم مرغ ها رو نباید توی سبد برجام بزاریم.........نباید از یک سوراخ دو بار گزیده بشیم

 

دولتی که دنبال به دست اوردن دل موگرینی بود و هنوز هست هرگز توان حفظ بازار تورقوز اباد را هم نخواهد داشت چه برسد به عراق

 

هرجور فکر میکنم چرا پمپئو باید تمااااام خاورمیانه رو بگرده ، ترکیه اسرائیل قطر عربستان و ...

 

گزارش‌های نماینده ایران از لوزان : اسماعیل ممتاز در یکی از گزارش‌هایی که در اواخر آبان ۱۳۰۱ خورشیدی به تهران ارسال داشت از مهم‌ترین مطالب و مسائل عمده‌ای که می‌بایست موضوع مذاکره قرار گیرند و در این نشست مطرح شود بیان داشت. این مسائل مانند: «تثبیت حدود ملی که گویا راجع به حدود کردستان و عراق مذاکراتی شود و موصل و کرکوک و سلیمانیه را مطالبه نمایند. در خصوص حدود سوریه اگر چه با فرانسه قراردادی امضاء کرده‌اند ولی از آنجا هم بعضی تصمیمات را شاید بخواهند، حدود تراکیه معین شده ولی برای تراکیه غربی احتمال دارد مذاکراتی بنمایند. مورد دیگر مذاکره مربوط به سیر آزاد سفر در تنگه‌های داردانل و بسفر بود. کشورهای مذاکره‌کننده با سیر و سفر آزاد موافق بودند ولی شرط اصلی آن را مأمون بودن استانبول می‌دانستند

اگر میخوان توی منطقه بمونن هم بهترین کار براشون اینه که برن یه گوشه و بی سرو صدا به کار های بدشون فکر کنن

 

وقتی پول و بازار باشه حتی ایرانخودرو هم توان خودشو زیاد میکنه

 

ما اگر خام فروشی رو توی همه ی زمینه ها صفر کنیم سه هیچ جلو میفتیم

 

مبارزه با خام فروشی راه نجات ایران است

 

در مورد کدوم بخش خصوصی صحبت میکنید؟ شرکت‌های خصولتی و رانتهای موجود امکان عرض اندام نمیدن در بازارهای صادراتی

 

منظور از تغییر ساختار لزوما تغییر حکومت نیست..میشه با حفظ حکومت فعلی هم ساختارها رو تغییر داد و به حکومت کارآمد تبدیل کرد.بعضی از دوستان فکر میکنن وقتی میگیم تغییرساختار یعنی عمامه رو تبدیل کنیم به کراوات

 

وقتی بازار یک کشور دراختیار شما باشه جا برای بخش خصوصی هم باز میشه......البته نباید شرکت خصولتی وجود داشته باشه

 

خصوصی سازی اونهم به شیوه ی درست و اصولی هم برای دولت درامد داره و هم براب کشور منفعت

 

واگذاری ها متعفن ترین قسمت عملکرد دولته هر چیزی که خواستن با هر قیمتی به افراد صاحب نفوذ دادن

 

وقتی برای سیاسی کاری خصوصی سازی میشه نتیجه بهتر از این نمیشه

 

هند در کل خوب هست چند شرکت شیمیایی داره ده برابر صنایع نفت ما تولید دارند امثال تاتا و فولاد و ماشین سازی و ..بماند

 

برای گریه بیشتر جمع اقتصاد تایلند رو مطالعه کنید حالا اندونزی ویتنام مالزی سنگاپور و....بماند

 

 

 

[arminheidari 24,407]

رهبری یا مدیریت 

 

رهبری با مدیریت چه فرقی دارد؟ تعاریف زیاد است ولی مدیریت جزئی از وظایف رهبری حساب می شود. 

بالاترین سطح رهبری جایگاه امامت است که علاوه بر نشان دادن مسیر ، همراه با فرد تا انتهای مسیر همراهی می کند. 

یک رهبر برای پیمودن این مسیر به نیروها انگیزه و امید می دهد تا راه را گم نکند. 

 

 

در کشور ما وقتی صحبت از رهبری می شود مقام معظم رهبری به اذهان می آید در حالی که هر یک از ما در جایگاه خود باید تفکر رهبری را پیدا کنیم و بکار ببندیم 

نشان دادن افق روشنی از آینده تاثیر مهمی در امیدبخشی برای پیمودن مسیر مه آلود و پر سنگلاخ روزگار است. 

 

اگر نوشته های دوستان رو در بازخورد از دل دغدغه ها بخونیم یک گم گشتگی دیده می شود

اما علت چیست ؟ 

علت شاید نوع تفکر ما هست که همیشه دنبال شمردن کیلومتر مسیر، درصد پیشرفت یا گل زده یا زمان باقی مانده می گردد.

برای همین هست که خیلی ها بازی شطرنج رو نمی فهمند و نمی توانند درک کنند و سریع سراغ مهره های حذف شده می روند در حالی که نوع بازی متفاوت است. 

 

 

 

واقعیت پیرامون ما هم بصورت شطرنجی پیچیده است اما در هر حرکت بازی های رقابتی و تولید مهره های جدید متفاوتی وجود دارد. 

انتظار انسان ها هم امید و موفقیت است پس راهکار چیست؟ 

 

در زندگی ما با گذر زمان هیچ موفقیت و هیچ هدفی ثابت نمی ماند و با مرور زمان کمرنگ و نابود می شود.

مشخصا در این واقعیت نمی توان معیارهایی مثل پیروزی نهایی، تابلو امتیازات و ... رو به مردم و نیروها نشون داد. 

اما می توان مسیر حرکت را نشان داد،

می توان موفقیت های کوچک را نشان داد،

می توان گوشه ای نشست و شعر خواند 

پس می توان اینگونه مطرح کرد که چگونه فیل را می توان خورد؟ تکه تکه می کنیم و تکه های فیل را می خوریم

 

پس مسیر را باید بصورت زیبا مشخص کرد و در طول مسیر اهداف و نقاط تنفسی برای لذت بردن از مسیر و درک امتیاز یا کیلومتر پیموده شده تعیین کرد. 

 

  

 

با این روش ساده و پیش پا افتاده به راحتی می توان امید و امکان پذیری مسیر را به فرد منتقل کرد

در این بین سختی ها جز بصورت پنهان برای مجهز شدن و آماده شدن بیان نمی گردد و تنها زمانی رونمایی می شود که نیروها نگران می شوند و در نقطه ترس و نگرانی این آمادگی رو می شود. 

 

 

دیگر فرق های مابین مدیر و رهبر: 

1- مدیر واکنش گراست، رهبر خلاق است

2- مدیر کارمند دارد، رهبر پیرو دارد
3- مدیر گروه را مدیریت می‌کند، رهبر تیم ایجاد می‌کند
4- مدیر مسئولیت‌ها را واگذار می‌کند، رهبر مسئولیت‌ها را می‌پذیرد
5- مدیران دنبال حفظ سیستم اند و رهبران دنبال رشد سیستم هستند
رهبران کاری که باید انجام شود را انجام می‌دهند
 

نسخه فارسی

http://life.karnil.com/wp-content/uploads/2017/12/2-768x1007.jpg

---------------------------------

ببخشید اگر مطالب گسسته می شود و ادامه هم نمی آیند

تلاش می شود در این تاپیک، مطالب پاسخی به صحبت ها و نظرات و نگاه دوستان به مسائل کشور و نظامی باشد و در کنار آن مسائل کلیدی بحث شود

 

تقدیم به جناب @mehran55 

هر بحث و گفت گویی بهانه ای برای بیان یک نکته مدیریتی است

[arminheidari 24,407]

بررسی وضعیت امنیت شرق کشور از نگاه یک مدیر بومی 

 

حسنعلی نوری فرماندار سابق زاهدان 

مدت سخنرانی 1 ساعت و 50 دقیقه

 

http://kolbehkeramat.org/video/nq/213.mp4

 

این سخنرانی پر از نکات مغفول مانده از شرق کشور است که به شخصه خیلی از این موارد رو آگاهی نداشتم 

بحث پیشرفت در چابهار، خط راه آهن شرق و توسعه دانشگاه ها در سیستان و بلوچستان از جمله نقاط جالب این ویدیو است

امیدوارم اگر عمری بود نکات درون این ویدیو رو به متن پیاده و خلاصه کنم

 

تقدیم به جناب @MR9 

مسیر تغییر سخت و پر از سنگلاخ است و سال ها طول میکشد که درختی به ثمر بنشیند

 

ویرایش شده در آذر 99 توسط arminheidari

[worior 25,822]

هم اکنون, arminheidari گفت:

رهبری با مدیریت چه فرقی دارد؟ تعاریف زیاد است ولی مدیریت جزئی از وظایف رهبری حساب می شود. 

 

این تعریف برعکسه. نمیدونم کی اینکار رو با چه هدفی کرده، ولی رهبری یکی از 5 وظیفه اصلی مدیریت هست.

 

 

[arminheidari 24,407]

هم اکنون, worior گفت:

 

این تعریف برعکسه. نمیدونم کی اینکار رو با چه هدفی کرده، ولی رهبری یکی از 5 وظیفه اصلی مدیریت هست.

 

نمیشه دقیق این رو گفت

شاید میانه ترین پاسخ تصویر زیر از وظایف مدیر و رهبر باشد

تفاوت ذاتی هر دو در عین داشتن وجه مشترک

 

[worior 25,822]

هم اکنون, arminheidari گفت:

 

نمیشه دقیق این رو گفت

شاید میانه ترین پاسخ تصویر زیر از وظایف مدیر و رهبر باشد

تفاوت ذاتی هر دو در عین داشتن وجه مشترک

 

 

 

بین رئیس، مدیر و رهبر تفاوت هست. و در  این تفاوت شکی نیست، اما رهبری از وظایف مدیریت هست. فرایند 4 یا 5 عنصری مدیریت رو بررسی کنید؛

 

برنامه ریزی>تصمیم گیری>سازماندهی>رهبری>کنترل..

 

و همیشه این دعوا بوده که کسی ممکنه برنامه ریز خوبی باشه، اما رهبر خوبی نباشه، یا اینکه کسی ممکنه تصمیمات خوبی بگیره، اما در سازماندهی و کنترل ضعیف باشه، و یا رهبری ضعیفی داشته باشه یا بالعکس رهبر خوبی باشه اما برنامه ریزی و کنترل رو ندونه.

یکی از دلایلش اینه که رهبری متکی به خصوصیات فردی هست و مدیریت وابسته به خود فرایند، مثل کسب و کار، منابع و ... است.

 

[remo 4,094]

با بررسی ویکی فارسی و انگلیسی :

 

اون رهبری که جزو وظایف مدیر هست درواقع ترم Commanding  هست  و نه Leadership  .

 

 

هنری فایول، صنعتگر فرانسوی، چنین اظهار داشت که همه مدیران، پنج وظیفه یا کار، انجام می‌دهند:

1. برنامه‌ریزی
2. سازماندهی
3. رهبری
4. هماهنگی
5. کنترل

 

According to Fayol, management operates through five basic functions: planning, organizing, coordinating, commanding, and controlling.

1. Planning: Deciding what needs to happen in the future and generating plans for action (deciding in advance).
2. Organizing (or staffing): Making sure the human and nonhuman resources are put into place.^[33]
3. Commanding (or leading): Determining what must be done in a situation and getting people to do it.
4. Coordinating: Creating a structure through which an organization's goals can be accomplished.
5. Controlling: Checking progress against plans

 

 

Management, Leadership and Command

مدیریت ، رهبری و فرماندهی

فرماندهی چیزی است که توسط شخص خارجی به شخصی اعطا می شود. طرف خارجی از اختیارات برخوردار است و همراه آنها مسئولیتها و وظایفی را نیز عهده دار است. مسئولیتها ممکن است تفویض شوند یا به اشتراک گذاشته شوند ، اما فرمانده همچنان مسئول نتایج است.سازمان در مالکیت فرمانده نیست. مدتی به فرمانده سپرده می شود و در این مدت وی سرپرست آن است. این به معنای فروتنی خاص و وظیفه مراقبت است.فرماندهی  در دنیای تجارت اجتناب ناپذیر است. از آنجا که این یک نیاز واقعی است ، همه مجبور به انجام آن هستند و به دلیل اهمیت اصلی آن در تجارت ، ما باید در مورد آن صحبت کنیم. ما آن را تحت 'رهبری' قرار می دهیم. در نتیجه سردرگم می شویم.

تفکر تجاری با مخالفت با مدیریت و رهبری رنج می برد. ادبیات رهبری به دلیل عدم تشخیص رهبری از فرماندهی ، حاوی بحث های بیهوده ای است. یک تثلیث وجود دارد و افسران و مدیران باید هر سه را تمرین کنند ، زیرا یک سازمان به هر سه مورد نیاز دارد:

 

 

هر سه با هم همپوشانی دارند ، به همین دلیل  است که دچار اشتباه می شویم . در واقع ، یک فرد ممکن است هر سه را به سرعت پشت سر هم انجام دهد. گزارش از ماهیت خاص آنها و رابطه آنها متفاوت است ، اما من پیشنهاد می کنم که می توان آنها را به شرح زیر درک کرد:

 

 

منبع : https://www.onethirdmore.co.uk/articles/the-leader-as-hero-an-alternative-the-executives-trinity/

 

 

 

 

[arminheidari 24,407]

اولویت بندی در مدیریت منابع

 

اولین نکته در مدیریت منابع درک اهداف و خواسته ها است. اهداف به دسته های کلی و جزئی تعریف می شود ولی حدی برای تعریف هدف وجود ندارد. از این بابت دفترچه یا بانک اهداف تعریف شده و بدون در نظر گرفتن شرایط واقعی شامل بودجه، زمان، توانمندی و ... اهداف یاداداشت و ثبت می شود. در حقیقت نوشتن اهداف نوع بیان آرزوها و ایده آل ها است. 

بدون هیچ حد و مرزی و بدون هیچ قیدی اهداف و خواسته ها نوشته می شود. 

 

  

 

 

در گام دوم نیاز ها، منابع و واقعیات از جمله زمان، نیروی انسانی، دانش، بودجه و ... نوشته می شود. در این مرحله هزینه جاری به عنوان یک نیاز مداوم یکی از پارامترهای تاثیر گذار است. زمان های کلیدی و dead line ها نیز در زمان خود حکم نیازهای فوری و لحظه ای را بازی می کنند. 

واقعیت شامل توان محدود و 8 ساعته یک نیرو، قیمت نرمال تولید یک قطعه یا دستگاه، هزینه های مالیاتی و حسابداری و ... است که برای برخی می توان با خلاقیت و اجرای تکنیک  تعاریف جدیدی ساخت. 

 

بعد از طی گام دوم، نوبت اولویت بندی اهداف است که تابعی از گام اول به عنوان اهداف و گام دوم به عنوان کمبودها و داشته ها است. 

چیدمان اولویت ها نیاز شدیدی به یک دید کلی بر وضعیت بازار پیش رو داشته و با خلاقیت و ذهن باز می تواند انسجام و سرعت بخشی خوبی به کارها بدهد. 

برای اینکار لازم است هر هدف تا جای ممکن خرد و واقعی شود. همچون فیلی که به قطعات کوچک خرد می شود و آرام آرام خورده می شود. 

 

* اما باید دقت کرد که هر قطعه باید بصورت فازی مستقل تعریف شود تا پس از اتمام وارد چرخه کار شده و به یک پروژه چندساله و مضمن تبدیل نشود. 

این خطری است که اکثر اهداف را تهدید می کند یعنی از دست رفتن زمان طلایی پروژه و متروکه شدن آن 

اتفاقی که در فازهای عسلویه افتاده و بخشی از تجهیزات ساخته شده هنگام شروع بهره برداری به نیمه عمر خود رسیده بودند بدون اینکه درآمدی تولید کرده باشند. 

 

* خطری دیگر نیز پروژه های موازی و محدودیت های منابع است که باعث ایجاد پروژه های نیمه کاره و هدر رفت زمان طلایی پروژه می شود. 

 

 

برای همین پارامتری برای تعیین عملکرد و کارایی پروژه و اهداف باید تعیین شود. 

در بازار پارامتری به نام بازگشت سرمایه تعریف می شود که مهمترین پارامتر برای تعیین اولویت ها است. 

اگرچه داشته ها در این مرحله مهم است ولی درک هدف و بازگشت آن باعث ابزار سازی و ایجاد راهکاری جدید و متفاوت برای دسترسی به آن می شود برای همین درک هدف بخش مهمی از مسیر است. 

 

 

 

 اهمیت و فوریت کار در زمانی که تعریف درستی از بازگشت سرمایه نداشته باشیم مورد استفاده قرار می گیرد. 

بعد از تعیین اولویت های اهداف ، قسمت سخت ماجرا تازه شروع می شود. کنترل مدام اولویت ها و تصمیمات دینامیک برای جابجایی و انتخاب های به موقع 

اما چرا؟ 

 

یکی از بزرگترین مشکلات برنامه ریزی اتفاقات ناخواسته و غیر قابل پیشبینی است که هیچ برنامه ای را 100 درصد ممکن نمی کند. 

برای همین باید قابلیت دید کلی همیشه حفظ شود تا تصمیمات خوبی گرفته شود. 

این اتفاقات لزوما بد نیستند بلکه چالش هایی هستند که بسته به انتخاب های ما می توانند فرصت یا تهدید باشند، نکته ای مهم که باید توجه شود.

با طی مسیر پروژه جزئیاتی نمایان می شود که برای خیلی از افراد تهدید محسوب می شود و برای افراد باهوش و با دید باز یک فرصت برای تحقق دیگر فرصت ها 

انعطاف پذیری و شناخت اهداف باعث می شود که چالش های روزگار فرصتی برای پرش به آینده و تحقق اهدافی غیر برنامه ریزی شده می گردد. 

 

 

بهترین مثال برای این منظور چیدن یک پازل است که میزان پیشرفت بسته به پازل ها کاملا دینامیک است. 

 

 

 

 

به شخصه این چالش ها رو همون مثل معروف هیچ اتفاقی بی حکمت نیست تعبیر می کنم 

چرا که در یک مسیری غیر دلخواه تجاربی و اتفاقاتی برای انسان می افتد که به ناگاه انسان را به فرای آرزوهایش می رساند 

این اتفاق رو در صحبت های استیو جابز می توان شنید وقتی که از اپل اخراج شد و ناامیدانه و مایوس با شرکت پیکسار کار گرافیکی رو آغاز کرد ولی آینده نشان داد که تجربه کار گرافیکی نعمتی بود برای جابز تا بتواند دوباره به اپل برگردد و آن را به یک جهش بزرگ برساند. 

 

دو نما از زندگی استیو جابز برای نشان دادن تاثیر اتفاقات بد و ناخواسته و فرصت های درون آنها لزوم دینامیک بودن اولویت ها را نشان می دهد. 

 

  

https://www.aparat.com/v/Jef67

https://www.aparat.com/v/DwAQ2

 

 

----------------

پی نوشت: عنوان تاپیک مدیریت منابع نظامی است ولی مطالب جهت ساده سازی و درک بهتر بصورت تجاری بیان شده است. 

انشاالله در آینده مثال های نظامی در این خصوص تهیه می شود تا عمق این مطالب ساده بهتر نمایان می شود. 

 

[arminheidari 24,407]

اولویت بندی در توسعه دانش ساخت هواپیما

 

مثالی که اینجا در موردش بحث می شود روش ایران در مورد ساخت جنگنده است 

* اولین سوال کدام جنگنده برای ساخت بهینه تر بود؟ بویژه با نمونه هایی که داشتیم

* دومین سوال کدام بخش های جنگنده به ترتیب باید کار می شد؟ 

 

اول باید یک نگاه به مسیر رسیدن به خودکفایی و تولید باید انداخت

 

بر 12 آبان 1399 در 21:17 , arminheidari گفت:

در بحث تولید دو مسیر برای رسیدن به هدف یعنی خودکفایی شرکت و تولید درآمد وجود دارد 

....

 دوم مسیر ورود به بازار و صنعت محصول ساخته شده و موجود در بازار است و شامل بیشتر شرکت ها می شود که با مهندسی معکوس خود را به طراحی می رسانند، مثل خودروسازی های کره 

1- فروش در بازار 2- سرویس و تعمیرات 3- مونتاژ و دمونتاژ 4- قطعه سازی 5- مهندسی معکوس کل سیستم 6- ارتقا و بهبود بخشی 7- تولید محصول جدید (در کنار تولید علم و فناوری)

 

 

اگر دقت کنید دو مسیر کاملا مشابه ولی خلاف جهت هم هستند، ولی مسیر دوم چه از نظر فنی و چه از نظر مالی بهینه تر بوده و طرفدارهای بیشتری دارد و علت این علاقه را در ضرب المثل " معما چون حل گشت آسان شود" باید جست

 

در مورد صنایع موشکی هم این مسیر صدق می کند چه برای ایران و چه برای امریکا و شوروی 

ولی موشک سازی ایران به خاطر رقابت نظامی و تحریم اجازه نیافت تنبلی کند و مسیر را ادامه داد 

تنها صنایع موشکی المان نازی است که مسیر اول را طی کرده است و بقیه مهندس معکوس موشک وی 2 هستند

 

 

جنگنده هایی که در اختیار داشتیم ما را به کجا می برد؟

یک سری متعلق به خرید های زمان شاه بود که شامل اف 5 اف4 و اف 14 بودند و شناخت خوبی روی آنها و تعمیرات مربوطه وجود داشت.

سری دوم مربوط به جنگنده های روسی بود که یا از شوروی گرفته بودیم و یا از عراق به همراه تعدادی میراژ که در مورد این جنگنده ها شناخت بسیار کم بود. از این بابت انتخاب می بایست از جنگنده هایی صورت می گرفت که در طوفان دفاع مقدس خود را اثبات کرده بودند. 

 

  

 

انتخاب بین جنگنده ها بسیار سخت بود چون تفاوت ها راهبردی است

اف 14 جنگنده برتری هوایی بود بالاترین سطح تکنولوژی ولی گران و پیچیده 

اف 4 ستون فقرات نیروی هوایی بود و سلاح اصلی در تهاجم و بمباران ها 

اف 5 جنگنده ای پر تعداد، ساده و دم دست 

  

شهید ستاری و تیم همراهان در جمع بندی بر روی اف 5 توافق کرده و کارشان را با ساخت آذرخش اجرا کردند؟ 

تاپیک کامل تر در مورد این مسیر در جنگنده چند ماموریته بومی سبک شفق ، برهان ، صاعقه ، آذرخش و تاپیک جت آموزشی - رزمی کوثر 88/ یاسین آمده است. 

و مسیری که طی شد تا اینجا جنگنده کوثر ساخته شد. 

   

 

اما باتوجه به اهمیت نگهداری اف 4، اف 14 قطعه سازی چه در سطح اورهال و چه در سطح ارتقا پیگیری شد و ارتقا پیشرانه ها  و دیگر سامانه ها نیز صورت گرفت. 

محدودیت در خرید و نیاز به پرواز پرندگان آهنین باعث شد تفکر تعمیر و ارتقا سراغ میگ و میراژ هم برود. 

   
 

با این اوصاف و شواهد ایران روی بخش های هواپیما کار کرد و سعی به تولید دانش فنی هر بخش و دانش ماژوال نمود. 

اما تولید هواپیما در ایران بسیار کند تر از آنچه تصور می شد جلو رفت و ناگاه کشورهایی چون تایوان و ژاپن را می دید که جنگنده می سازند و کشورهایی چون عربستان با پول خود آمار بی شماری جنگنده خریداری می کنند و این اتفاقات افزایش اختلاف سطوح نیروی هوایی ایران با کشورهای اطرافش را نشان می داد که موجب شد عدم توازنی در آسمان بر علیه ایران ایجاد شود. بویژه از سمت ترکیه و از سمت خلیج فارس

 

ابهام بزرگ

این تفاوت تکنولوژی ابهامی بزرگ رو بر سر اقدامات نیروی هوایی ایجاد می کند چرا که نیازها در حال سرعت گرفتن است و پاسخ محسوسی هم دیده نمی شود. همه و همه باعث ایجاد نگرانی و غر می شود و این نگرانی پیشرفت های موشکی را می بیند و به آن چشم غره می رود.

 

* ولی کجای کار اشکال دارد؟ 

آیا بحث فقط بودجه است و یا اینکه مشکل در عدم بکارگیری پتانسیل ها و پروژه های موازی است؟ 

 

اما هدف ساخت اف 5 و ارتقا آن چه بود؟ رسیدن به اف 20، اف 18 و یا ...

* چرا جنگنده نهایی همچون این جنگنده ها نشد؟ 

  

 

 

* سوال کاربردی تر : در این مسیر چه اقداماتی انجام شد و چه توانمندی هایی کسب شد؟ 

- ورود به عرصه جمینگ و جنگ الکترونیک هوایی 

- ارتقا سیستم رادار در جنگندها و تولید حداقل یک نمونه راداری داخلی (ژن برتر گرومن)

- ارتقا سیستم ایونیک و کنترل آتش و نیمه بومی کردن آن برای جنگنده ها 

- تولید رنج نسبتا خوبی از موشک های هوا پایه 

- ساخت نمونه های موتور جنگنده اف 5 و اف 14 و مهندسی معکوس انها 

- توانمندی ساخت بدنه جنگنده های موجود بویژه بال اف 14 

- ساخت اجزا جانبی مثل چرخ و متعلقات، چتر نجات، تجهیزات عملیات در شب، تجهیزات سوخت گیری هوایی

و ...

 

 

این همه کار ولی خروجی در جنگنده دیده نمی شود چرا؟ 

آیا بودجه نداریم؟ آیا مدیریت نداریم؟ آیا بحث حفاظت اطلاعات وجود دارد؟ آیا و آیا ....

ماژول

برای تایید این صحبت ها موضوعی به نام ماژول را می توان مطرح کرد که یک جنگنده را به اجزای گسسته تبدیل کرده و همچون ابزارهای خانه سازی کنار هم می چسباند

این اجزا همگی در نقاطی متفاوت ساخته می شوند ولی در یک ساختار واحد مونتاژ و نهایی می شوند. 

این تکنیک اگرچه کمی هزینه را بیشتر کرده و طراحی دوباره را طلب می کند ولی سبب ساده سازی در تولید، نگهداری و ارتقا تجهیزات شده و امکان استفاده از یا در دیگر سیستم ها را ممکن می نماید. در حقیقت این روش نوعی استاندارد سازی برای کاهش تنوع بی حاصل است. شبیه به تولید کابل های استاندارد برای لپ تاپ های یک شرکت

برای مثال یک سیستم کنترل آتش می تواند در همه جنگنده های ما یکسان باشد تا برای حمل تسلیحات مشکل خاصی وجود نداشته باشد. یا سیستم های رادار بر اساس یک پروتکل و قانون ارتباطی مشخص پیروی کنند تا در همه جنگنده ها قابل استفاده باشند (فارغ از ابعاد و توان مصرفی )

 

 

  

https://www.terma.com/media/433426/2017%20Anders%20Hjermitslev.pdf

 

به نظر می آید ما در چند جبهه دچار ضعف هایی هستیم و ترس از همین ضعف ها سبب شده است که تمام زحمت ها بر روی زمین بماند 

1- عدم سرمایه گذاری روی بدنه و طرحی جدید ( امکان الگو گیری از روی جنگنده هایی مثل اف 18 بود پس دلیل قابل قبولی نیست)

2- موتور جنگنده ( امکان خرید از بازارهای جهانی بود و هست حتی بازارهای سیاه و چین که این کار چند بار صورت گرفته است) 

3- حمایت مثل موشکی بر نیروی هوایی نبود ( حضور رهبری در تصاویر در کنار شهید ستاری نشان می داد حمایت رهبری بر نیروی هوایی همیشه بوده است)

 

به شخصه فکر می کنم تمام قطعات پازل آماده است ولی نهایی کننده وجود ندارد تا این قطعات را کنار هم بچسباند و خط تولید جنگنده برتری هوایی در کشور بسازد 

کل این اتفاق می تواند در 2 الی 3 سال نهایی شود ولی چرا نمی شود؟ 

چگونه شد در ان اوضاع بعد از جنگ سریع آذرخش به پرواز در آمد ولی با گذشت این همه سال و بعد از رفتن شهید ستاری تازه باید شاهد پرنده کوثر باشیم؟

ما سابقه ساخت هلیکوپترهایی رو داریم که با موتورهای بازار سیاه ساخته شدند ولی طرحشان ادامه نیافت

اینجاست که وجود شهیدانی چون ستاری، کاظمی، تهرانی مقدم و حسن باقری معنا پیدا می کند، شهیدانی که مجری میدان بودند و از جانه مایه ایثار می کردند تا کارها به ثمر بنشیند. 

مدیریتی که به جهادی مشهور است ولی درک درستی از آن نداریم. 

مدیری که سدهای نشد را می شکند و در سیستم تغییر ایجاد می کند. 

به نظر می آید سیستم ما اجازه رشد و جسارت به اینگونه افراد نمی دهد و تکرار شهیدانی این چنین را سخت می کند. 

پس سوال نهایی متفاوت از انتظار این است مدیر جهادی کیست؟ و روش رشد و تکرار این مدیران چگونه است؟ 

 

  

 

 

* صحبت های یک ضد انقلاب در مورد خصوصیتی از شهید کاظمی که بحث امروز ماست

https://www.youtube.com/watch?v=3Uc5RxFbpkA&list=ULlk-z8m-WDs0&index=676

* توضیح عملکرد شهید حسن باقری در ایجاد اطلاعات و عملیات سپاه در مستند اخرین روزهای زمستان، قسمت سوم ( آغاز به کار با ابزارهای ابتدایی و خلق امیدی بر پایه تلاش و خلاقیت)

https://www.aparat.com/v/o240k?playlist=563444

 

 

 

لازم است همیشه به یادآوریم که در چالدران ما از تکنولوژی شکست خوردیم و تبریز را از دست دادیم و هرگز نباید گذاشت آن اتفاق دوباره رخ دهد. 

در خبیر و بدر هم نبود برتری هوایی و پوشش از هوا سبب شد که علارغم تمام مجاهدت ها اهداف میسر نشود. 

 

تقدیم به جناب @MR9 که در زمینه رشد تفکر نیروی هوایی پرتلاش و خلاق اند. 

ویرایش شده در آذر 99 توسط arminheidari
تنظیم مجدد ابعاد تصویر