امنیت غذایی جامعه در سطح ملی عاریه نبودن امنیت غذایی جامعه در سطح ملی و لزوم پیشرو بودن

[Overdose 2,106]

بسم الله الرحمن الرحیم

 

 

امنیت غذایی و رشد پایدار و حفظ استقلال یک کشور جهت تامین اساسی ترین نیاز خود

 

بعد از آب آشامیدنی این غذا است که دومین نگرانی بشریت است و همین اتفاق صنایع کشاورزی را به یکی از پر اهمیت‌ترین صنایع بر روی کره زمین تبدیل می کند. تولید در این حوزه نه تنها در حوزه درآمدی حائز اهمیت است بلکه در حوزه سلامت و توسعه نیز نقش مهمی ایفا می کند.

 

با این تفاسیر می خواهیم به بررسی این موضوع بپردازیم که کدام کشورها بیشترین تولیدات و صادرات را در حوزه کشاورزی دارند و کشورهای دیگر برای افزایش تولیدات و تقویت محصولات کشاورزی چه اقدامی انجام می دهند؟

 

 

برترین تولیدکنندگان

با توجه به آمار تولیدات غلات و محصولات غذایی آمریکا، چین، هند و روسیه بزرگترین تولید کنندگان محصولات کشاورزی در دنیا هستند و جای تعجب ندارد که چین بزرگترین تولیدکننده برنج در جهان باشد،اما چین بعد از برنج بزرگترین تولیدکننده گندم و ذرت و پیاز نیز می باشد و آمریکا نیز پا به پای چین در تولید ذرت و سویا در حرکت است. محصولات زراعی دیگری نیز در این کشورها تولید می شوند ولی ما در اینجا بر پر اهمیت‌ترین آنها می پردازیم.

ارزن یکی از مهم‌ترین محصولات کشاورزی است که در کشورهای آفریقایی، آسیایی، هند و نیجریه در حجم انبوه تولید می شود. به همین ترتیب جو و لوبیا از دیگر محصولات پر اهمیت در صنعت کشاورزی است که بیشترین حجم آن توسط آمریکا تولید می شود.

برترین صادرکنندگان

عجیب نیست که چین و هند بزرگترین تولیدکنندگان محصولات کشاورزی باشند چراکه با توجه به جمعیت انبوه آن ها و همچنین موقعیت اقلیمی و آب و هوایی سرزمینشان، باید تولید بیشتری در حوزه کشاورزی انجام بگیرد.

 

جدول زیر گوشه ای از آمارهای تولید و صادرات محصولات کشاورزی را نشان می دهد.

 در اینجا تفاوت صادرات و تولیدات به وضوح پیدا است هلند کشور کوچک و کم جمعیتی است ولی از مزارع سرسبز برخوردار است و با تولیدات متوسط توانسته است به فهرست بزرگترین صادرکنندگان محصولات کشاورزی راه پیدا کند.هلند یکی از بزرگترین صادرکنندگان محصولاتی مانند:( برنج، ذرت، گندم، لوبیا، عدس و خوراک دام ها ) به بزرگترین مصرف کنندگان (آمریکا، کانادا، آلمان، برزیل و تایلند) است.

در جدول زیر بیشترین صادرات بزرگترین صادرکنندگان را خواهیم دید:

 

راه کار کشورها برای این حجم از تولید چیست؟

در کشورهایی مثل آمریکا،کانادا و اروپای غربی بخش های بسیار کمی از زمین ها بلااستفاده مانده  و از آنها در صنعت کشاورزی استفاده نشده است. این قسمت ها شامل جاده ها و بزرگ راه ها و... هستند و به همین ترتیب آبیاری در حجم وسیع و استفاده از کودها برای تولید محصولات کشاورزی از اهمیت بالایی برخوردار است.خیلی از کشاورزان به طور خودکار از بذرهای اصلاح شده استفاده می کنند تا منابع آبی و خاکی آن‌ها حدر نرود و مجبور به پرداخت هزینه بیشتر نشوند.شرایط کشاورزی در آسیا و آفریقا کاملا متفاوت است و کشورها در این نقاط از آب کافی برای مزارع خود برخوردار نیستند و تجهیزات کشاورزی آنها نیز بسیار پیش پا افتاده است.توجه بیشتر دولتمردان در این کشورها بر روی ساخت جاده ها است در حالی که باید به حوزه کشاورزی به عنوان یکی از فاکتورهای مهم توسعه توجه فراوان شود.

 

 

با این تفاسیر به مهمترین بخش بحث یعنی چالش ها و راهکارهای توسعه این مهم در کشورمان پرداخته و جدی بودن پرداختن‌به این‌موضوع برای کشوری چون ما با دیدگاه  توسعه‌ای وافزایش نفوذ جهانی(در آینده ابر قدرت نوظهور) و درعین حال حفظ استقلال ملی خود و بخصوص در طوفان های شدید رویداد های جهانی  در این نقطه حساس پر تنش از کره خاکی میپردازیم بخصوص که با داشتن خاطرات بد جنگ ها و به تسلیم کشیدن ملت ها هرکشور  در غالب قلعه‌ای محاصره شده در خواهند آمدکه با تمام شدن تدارکات از ادامه مقاومت در هر اتفاقی امکان‌تسلیم و فروپاشی را متصور خواهیم شد همانطور که در توضیحات دیدید کشورهای تعیین کننده و بزرگ در این بخش اساسی  از پرچمداران پیشروهستن که علاوه بر تامین نیاز خود بر صادرات و تامین کشورهای متعدد علاوه بر سود سرشار اقتصادی کشورهای مزبور را تابعه سیاستهای خود کرده و بر قدرت روز افزون خود  می افزایند!!

کشور ما با توجه به داشتن آب و هوای چهار فصل و زمین‌ها و دشت های پهناور منابع سرشار به دلیل وجود ساختار های فرسوده و نبود زیر ساخت لازم و قوانین مورد نیاز و مشکلات متعدد در این بخش در حد پتانسیل های موجود توسعه نیافته و همچنان شاهد تهدیدات تحریمی تغییر قیمت شدید اقلام اساسی با نوسانات نرخ ارز به دلیل وارداتی بودن بخش عمده نهاده های دامی و روغنی  و ناپایداری به دلیل تغییرات اقلیمی هستیم که باعث شده منافات شدیدی در توسعه پایدار و رشد جمعیت کشور ایجاد کند.......

 

در ادامه :

راه ها و روشهای پیشنهادی برای توسعه پایدار و گسترش این ابر پیش نیاز حفظ استقلال و امنیت غذایی کشور

 

 

[alala 28,629]

برای ادامه این بحث لازم به یادآوری است که باور به خودکفایی در این خصوص مشخصا در بعد امنیت غذایی در شکل عام و حیایتش باید پذیرفته بشه توسط دولتها. بله، ارتباطات و اقتصاد آزاد و بازار رقابتی و امکان تهیه ارزان تر از کشورهایی که دارای آب و خاک و تجهیزات مناسبتری هستند که قیمت تمام شده تر را به صرفه تر میکنه یک حقیقت هست ولی باز؛ چنین بحثی لازم هست یادآوری بشه در شکل ویژه اون انجام میگیره یعنی ذیل شرایط خاص ما و سایه مدام تهدیدها و تحریمها. پس از این منظر اون بخش را میشه کنار گذاشت و تحت در این شرایط اجباری چگونه به این امنیت غذایی دست پیدا کنیم (که قطعا اگر فراهم بشه هم با افزایش تولید باعث افزایش بهره وری و کاهش هزینه ها میشه و هم شاید با افزایش این بهره وری و امکان صادرات به بازارهای در دسترس منطقه ای که مزیت رقابتی دارند برای ما حتی به سودآوری هم رسید (در مقایسه با زمانی که خب واردات به صرفه تر هست در بحث هزینه ها)

 

یک نگاه سطحی به امنیت غذایی حیاتی کشور شامل موارد زیر میشه:

• گندم
• جو
• برنج
• دانه های روغنی ( که خودشون بعد از روغن کشی با محصول خروجی کنجاله به عنوان غذای دام بخشی از نهادهه ای دامی را تامین میکنند، پس نقش دوگانه داره کشتشون)
• ذرت دامی به عنوان یکی از اصلی ترین رئوس نهاده های دامی و بخشی هم ذرت خوراکی

 

برنامه ریزی برای خودکفایی در همین چند بخش محدود میتونه تا حد زیادی امنیت غذایی کشور را خودکفا کنه البته با درنظر گرفتن چند نکته:

 

اگر زنجیره بخواد کامل باشه قاعدتا نباید وابستگی در این بخش وجود داشته باشه:

• بحث تولید! آب و خاک که نیاز به برنامه ریزی داره فقط تقریبا
• در بحث بذر برخی موارد مثل بذرهای اصلاح شده گندم و برنج و ... خیر ولی در برخی بخشها وابستگی وجود داره ( حالا بیشتر در سایر مواد غذایی مثل صیفی جات و سبزیحات و حبوبات و .. عمدتا)
• در بحث مدیریت خاک و کود ما در زمینه کودهای اوره خودکفا هستیم تقریبا با برنامه های سالهای اخیر ولی بخش کود فسفاته وابستگی زیادی وجود داره (معادن سوریه برای همین اهمیت دارند)
• در بحث مدیریت آب (مهندسی سد، سازه، لوله های پلی اتیلن و پمپ و ... ) هم تا حد زیادی وابستگی وجود نداره
• در بحث ماشین آلات کشاورزی خب تا حدودی وابستگی وجود داره در بخش کمباینهای تخصصی و تراکتورهای سنگین و زنجیره نهایی و صنایع تبدیلی هم تا حدودی این وابستگی وجود داره نسبی (صنایع تبدیلی روغن خیر مثلا ولی صنایع تولید نهاده های دامی چرا)
• در بحث واکسن ها و داروهای طیور و آفت کشها هم تا حدودی

ممکنه مواردی از قلم افتاده باشه که دوستان میتونند اشاره کنند ولی این زنجیره هرکجاش ناقص باشه ممکنه کل زنجیره را معطل و بی اثر کنه لااقل با بحران های مقطعی و میدونیم این زنجیره اگر وقفه ای درش بیفته در بازار بلافاصله تاثیر خودش را نشون میده

 

پ ن: فقط مسئله همت و برنامه ریزی و قطع دست مدیران از پول نفت و البته سرکوب روابط پشت پرده همین تصمیم گیران و بهره مندی از رانتهایی است که به سبب واردات (از خود خرید و وارداتش بگیر تا توزیع و اختلاطش و فروش سودآور آشغال به جای نهاده و ...) به جیبهاشون سرازیر میشه و برای همین هیچوقت طرح های خودکفایی به ثمر نمیرسه و پشت واژه سازی ها و سیاست زدگیها و حواله به سیاستهای کلان خارجی و مشوش کردن فضا پنهان میشه تا اقایان در هر دولتی که هستند بهره مند بشند از مزایاش.

 

این فقط یکی از صدها طرحی است که تازه اصلا بحث کلان نیست و خودکفایی ریشه ای بلکه یک تغییر جهت بخشی ساده هست:

نقل قول

وی افزود: اگر این طرح (طرح جایگزینی نهاده‌های دامی* )  در تمام استان‌ها به طور دقیق اجرا شود می‌تواند در یک پروژه یک‌ساله، حدود ۳ میلیون تن حجم ذرت وارداتی کشور و حدود ۴۰۰ هزار تن کنجاله سویا را کاهش دهد. همچنین با شروع این طرح در سال اول، افزایش ۴۵۰ هزار تنی تولید جو در کشور را شاهد خواهیم بود.

عزیزکریمی تصریح کرد: این طرح به دولت و سازمان برنامه و بودجه ارسال شده اما هنوز تصمیمی درباره این طرح اتخاذ نشده که بتوانیم برای آن بودجه و اعتباری دریافت کنیم.

 

* این طرح در زمینه چندین محصول جایگزین برای ذرت مانند ارزن، سورگوم، تریتیکاله، ماشک‌ها و همچنین دانه روغنی سویا و کنجاله آن، کنجاله پنبه، کنجد، کلزا و آفتابگردان است که به توصیه مؤسسه تحقیقات علوم دامی و محققین تهیه شده که می‌تواند جایگزین بخشی از ذرت و کنجاله سویا شود.

 

ویرایش شده در آذر 99 توسط alala

[Overdose 2,106]

هوالرزاق

اهمیت موضوع استقلال در تامین نیازهای اولیه کشور را باید در موارد و موضوعات زیادی دخیل دانست مثلا سیاستمداران ما در مواقع لزوم بین‌تصمیم گیری سخت انتخاب راه صحیح ویا محدود شدن توسط رغبا با تحریم ها و گروگانگیری های مربوطه توسط دشمن مواجه میشوند که به دلیل مشکلات زیر ساختی و عدم قدرت تامین نیازهای اولیه با عواقبی چون تورم شدید ،نارضایتی اجتماعی، آسیب به طبقات متوسط و پایین جامعه که اکثریت کشور مارا تشکیل داده اند.ودر بلند مدت کاهش رشد و توسعه پایدار خواهند شد.

 

 

این امر در شرایط معمول نیز پایه گذار مشکلات عدیده ایست که به ذکر آن خواهیم پرداخت ولی با توجه به این ضعف در زمان جنگ ها این عوامل و ناپایداری ها شدیدا تشدید خواهد شد که در نتیجه و سرنوشت یک کشور بشدت تاثیر گذار است تاریخ سترگ ما از این قبیل موضوعات چون قهطی و خشکسالی و آسیبهای فراوان وارده و بخصوص یورش اقوام مهاجم در چنین زمانهایی که در ضعف شدید هستیم را در خاطره خود دارد ..

 

_درسی از همسایگان ....

کشور عراق با توجه به اقتصاد تک محصوله و پولهای باد آورده نفتی به چنین اهرم قدرتی بی توجه بود و با توجه به دشت‌های بزرگ‌ و جلگه ها و وجود دو رودخانه بزرگ که مهد تمدن بشری بوده در روزگاری و در زمانی از این‌دشت‌ها میتوان به سبد قلات امپراتوری ساسانی و قبلتر هانام برد که پس از فتح ایران بدست مسلمین و جدایی آن ،ایران دچار مشکلات عدیده و عدم توازن گردیده

 که شاید این‌موضوع از تبدیل ایران به قدرتی بزرگ چون گذشته جلوگیری نموده  است ولی عراق با داشتن چنین امتیاز بزرگی و بها ندادن به آن و تقویت نکردن این پاشنه آشیل خود در پس جنگ های بالاتر از ظرفیت ساختاری این‌کشور و صرفا به پشتوانه پول نفت و اعتماد به نفس کاذب پس از شکستهایش و بخصوص شکست تحمیلی در مقابل ائتلاف در مقابل تحریمی قرار گرفت که زیرساخت های سرمایه‌ای و پیشرفتی این‌کشور را نشانه گرفته بود در ۱۴اوریل ۱۹۹۵ طی قطعنامه۹۸۶ شورای امنیت معروف به(oil for food program) نفت در برابر غذا عملا محدودیت و ضعف این‌کشور در مقابلش پدیدار شد و این‌کشور تک‌ محصولی از هرگونه خرید کالای سرمایه‌ای و توسعه زیرساختی‌محروم ماند و وابستگی  به این‌امر دچار مشکلاتی شد که بعد ها در سال ۲۰۰۲ نتیجه آن را مشاهده نمودید!

 

 

کشور عراق از اقتصادی به نسبت مستقل با هدف گیری پایه های اولیه ان به یک‌ کشور وابسته سیاست‌غرب تبدیل شد که بزودی با برنامه‌های کنترل و مهار آب توسط ترکیه بحرانهای انسانی شدید را در این کشور شاهد خواهیم بود که ما هم متاثر از این اتفاقات خواهیم بود ...

 

کشوری دیگر با داشته های ناچیز ولی انتخابهای درست

 

دیگر کشور مورد بررسی ما نیز در خاورمیانه جا خوش کرده این کشور از بدو تاسیس با ابر مشکلاتی همراه بوده که البته برمیگردد به ذات و فلسفه موجودیتی آن که همراه شده با اشغال و تملیک غیر قانونی وطن ملتی  دیگر که شاید این امر باعث وجود چالش های شدید و بودن در عمق مشکلات بودهاست  .

اسرائیل با وجود این که جغرافیای آنبه طور طبیعی مناسب کشاورزی نیست از صادر کنندگان عمده محصولات تازه و از پیشروان علم کشاورزی در سطح جهان است. بیش از نیمی از مساحت سرزمینی آن بیابان است واقلیم و نبود منابع آبی شیرین و نبود هیچ‌گونه رودخانه آب  برای کشاورزی مساعد نیست. تنها ۲۰ درصد از سطح زمین به طور طبیعی قابل کشت است. با این که ۳٫۷٪ از نیروی کار اسرائیل در بخش کشاورزی مشغولند این کشور ۹۵٪ از نیازهای غذاییش را خود تأمین می‌کند. علاوه بر گل‌های محبوب در غرب، نظیر گل لاله و رز اسرائیل گونه‌های کویری را صادر می‌کند. این کشور تبدیل به یکی از بازیگران عمدهٔ صنعت جهانی گل تبدیل شده، و خصوصاً از تأمین کنندگان گل‌های سنتی اروپایی در ماه‌های زمستان است.

 

این درصورتی است که وسعت بسیار ناچیز آن و جمعیت به نسبت‌زیاد آن را اگر با کشور ایران مقایسه کنیم عملکرد ما با توجه به شرایط و قدمت ما بشدت غیر قابل دفاع بود است از نظر تقریبی ۹میلیون جمعیت۱ به ۱۰ ما و از نظر وسعت ۱به ۸۰ کشو ما بصورت حدودی میتوان نسبت گرفت!

حال با این تفاسیر چه کنیم ؟

ملزومات تغییر در وحله اول تغییر فکر و دیدگاه به این ظرفیت رو به زوال با توجه به افزایش جمعیت و شرایط اقلیمی است!

و سپس ایجاد برنامه ریزی کوتاه مدت و بلند مدت است ما باید بدانیم که تصمیمات و سیاستهای کشور باید با پشتوانه داخلی و ثبات همراه باشد!

برای توسعه این زیر ساخت باید به ۳ مقوله 

_زمین

_آب 

_ نیروی انسانی ایجاد زیرساختارها و توسعه علمی 

که از اصلیترین بستر های این امر میباشد بپردازیم که هر کدام از این موضوعات با توجه به محدودیت خود نیاز به بررسی جداگانه و اهمیت دادن به نوع حفظ و ارزش گذاری و حفظ پایداری آن برای نسل های آینده اهمیت دوچندانی دارد...که به آن‌خواهیم پرداخت....

توسعه و تعریف بهره وری از اقیانوسها و دریا ها در نیل به تامین کشور نیز باید در این چارچوب بررسی شود که امروزه کشورهای دنیا در حال فعالیت شدید در این موضوع هستند و باید ازسهم خود به مقدار نیاز و حتی در جهت توسعه اقتصادی برداشت کنیم که این مورد نیز مغفول مانده است.....

 

در ادامه

تعریف دلائل و مشکلات و ضعفهای ما در نیل به توسعه در این راستا....

 

برروح شهدای این آب و خاک صلوات

[mehran55 20,863]

با سلام خدمت دوستان عزیز میلیتاریست و با تشکر از اوردوز عزیز بخاطر این تاپیک خوب شون ( واقعا جای چنین مطالبی تو انجمن خالی بود  )

 

و اما بعد.

تا به اینجا دیدم که دوستان در خصوص اهمیت و ضرورت پرداختن به امنیت غذائی ایران مطلب ارسال می کنند. بنده میخوام از زاویه عکس این ماجرا و به تجارب تاریخی تلخ گذشته نگاه بندازم و ببینیم در زمان هائی که به این ضرورت توجه نشده ، چه بلائی بر سر کشور و ملت ایران امده است :

 

سه قحطی بزرگ تاریخ معاصر ایران

 

 

درباره سه قحطی بزرگ تاریخ ایران که پیامدهای عظیم در سرنوشت ایران داشت ، کار تحقیقی کافی صورت نپذیرفته است. شاید از این زوایه بتوان به کتاب های ارزشمند آقای دکتر محد مجد اشاره داشت که شاید از معدود منابع قابل دسترس و استناد برای بررسی این تریلوژی (قحطی های سه گانه) به زبان فارسی می باشند.

 

اولین قحطی در اواخر قرن نوزدهم ( 1870-1871 میلادی / 1249-1250 هجری شمسی ) و در خلال سلطنت ناصرالدین شاه به وقوع پیوست و بنا به روایاتی یک دهم جمعیت ایران در خلال این قحطی جان خودشون رو از دست دادند.

 

هجوم مردم بیجار به امعاء و احشاء یک گوسفند در خلال قحطی بزرگ دوم

 

دومین قحطی بزرگ تاریخ معاصر ، قحطی سال های جنگ جهانی اول ( 1917-1919 میلادی / 1296-1298 هجری شمسی ) است که حدود 8 الی 10 میلیون نفر از جمعیت ایران را از بین برد. ( آمار به استناد کتاب قحطی بزرگ / نوشته دکتر محمد قلی مجد )

 

 

سومین قحطی بزرگ تاریخ معاصر ایران مر بوط به سالهای جنگ جهانی دوم (1320-1322 هجری شمسی) می باشد که دکتر مجد تلفات این قحطی را حدود چهار میلیون نفر برآورد می کند. از مهمترین وقایع این دوران شورش نان در سال 1321 است که به دلیل کمبود غلات در ایران روی داد.

 

بلوای نان در سال 1321

 

اثرات قحطی بر جمعیت ایران

 

حداقل رقمی که برای جمعیت ایران در حوالی سال 1900 میلادی مورد اجماع است ، رقمی بین 13 الی 15 میلیون نفر  است که مورگان شوستر بیان کرده.

 

اگر کف این رقم را ( 13 میلیون نفر ) با رشد جمعیت 1.2% محاسبه کنیم ( که خیلی بیشتر از این بوده خصوصا در ایلات ) برای سال 1944 یعنی در پایان جنگ جهانی دوم جمعیت کشور باید حدود 22 میلیون نفر باشد.

 

و اگر نرخ رشد جمعیت را 3% بگیریم ، جمعیت ایران باید در پایان جنگ جهانی دوم نزدیک به 48 میلیون نفر می بایست باشد.

در حالی که در سال 1944 مجددا جمعیت ایران 13 میلیون نفر می شود و در سرشماری سال 1335 ه.ش به 19 میلیون نفر نزدیک می شود.

 

به این ترتیب ملاحظه می شود که به دلیل قحطی بزرگ ناشی از دو جنگ جهانی ، چه فاجعه بزرگ انسانی و قتل عامی از ایرانیان صورت پذیرفته است. ( عجیب است که بر خلاف هولوکاست یهودیان و هلوکاست لهستانی ها و نسل کشی ارامنه و اخیرا هم "هولودومور " اوکراینی ها ، ما ایرانی ها کمتر تمایلی برای پرداختن به این کشتار و فاجعه انسانی از خودمون نشون میدیم. )

 

پی نوشت : هولودومور ( به تقلید از هولوکاست ) پس از انقلاب نارنجی اوکراین باب شد و غرب گرایان اوکراین از اون بعنوان سیاست سازمان یافته روس ها برای نسل کشی اوکراینی ها نام می برند ( جالبه که قحطی فوق ، اختصاص به اوکراین هم نداشت و در خود روسیه هم تعداد زیادی از مردم روس رو هم قربانی خودش کرد ولی کانون های ضد روسی اوکراین از این مفهوم برای تقویت ناسیونالیسم ضد روسی در اکراین حمایت می کنند)

 

و در پایان خداوند کریم در آیه یازدهم سوره مبارکه رعد می فرمایند :

 

إِنَّ اللّهَ لاَ يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ

خداوند سرنوشت هیچ قومی را عوض نمیکند ، مگر آنکه آن قوم خود نسبت به تغییر سرنوشت خود اقدام کند

 

 

ویرایش شده در آذر 99 توسط mehran55

[Overdose 2,106]

《بسم‌الله الرحمن الرحیم》

امنیت غذایی و ایجاد اشتغال هایی با ارزش افزوده بالای ملی علاوه بر جلوگیری از بیکاری و مهاجرت جمعیت به شهر و گسترش و رشد جامعه شهری مصرف گرا و وابسته باعث خودکفایی کشور خواهد بود که به فرصت ها و تهدید های آن گریزی زدیم کشور ما از کشاورزی سنتی ولی گسترده‌ای بهره میبرد ولی در سالهای ۱۳۴۰ اصلاحاتی در این نظام تاریخی ایجاد که تاثیرات منفی زیادی بر امر خودکفایی داشت که بسیاری بر این عقیده اند که این‌برنامه تحمیلی از سوی نظام های سرمایه داری و سلطه جهان بر شاه مخلوع دیکته شده بود. تأثیرات برنامهٔ اصلاحات ارضی گرچه به شکلی اساساً محدود، تأیید مالکیت زمین برای زمین‌داران غیرکشاورز، امکان مالک شدن زارعان سهم‌بر و تثبیت موقعیت اجتماعی کارگران کشاورز یا بذرکاران به مثابهٔ کشاورزان فاقد زمین بود. اما اصلاحات ارضی خصلت اصلی نظام کشاورزی قبلی، یعنی نظامی را که در آن اقلیت مالک با استثمار اکثریت روستانشین از کار کشاورزی سود می‌برد، تغییر نداد. البته ترکیب گروه دوم همچون پیامد مستقیم سیاست‌های تقسیم اراضی حکومت، تغییر یافت. به‌طور مشخص، تعدادی از اربابان سابق از این نظام به‌طور کلی حذف شدند و جای آنان را اقلیتی از کشاورزانی که ۱۰ هکتار زمین با بیش از آن دریافت کرده بودند و نیز بورژوازی دهقانی (تجار خوش‌نشین) گرفتند. این هر دو گروه را باید بخشی از نخبگان جامعهٔ روستایی دانست که از ایجاد روابط استثماری با اکثریت روستانشینان، شامل زارعان معیشتی و کارگران کشاورز فاقد زمین، سود می‌بردند. 

 

در طول حکومت محمدرضا شاه سیاست آن نبود که تغییری ریشه‌ای در روابط سنتی روستایی پدید آید؛ بنابراین نیابد هم حیرت کرد که چرا اصلاحات ارضی به چنین نتیجه‌ای دست نیافت. با این همه، هر برنامهٔ تقسیم زمینی به ناچار تصوری را از تغییری نسبتاً بنیادین در ذهن می‌آفریند. احتمالاً یکی از اهداف این برنامه، ارائهٔ چنین تصویری بود، اگر چه در واقع امکان هیچ تغییر جدی‌ای فراهم نشد. کشاورزان به این تصویر واکنش مثبت نشان دادند و در آغاز امیدوار بودند که اصلاحات ارضی وضعشان را بهبود بخشد. اما، برای اکثر آنان فقر بی‌پایان همراه با عدم امنیت اقتصادی، سرنوشتی تغییرناپذیر بود. کشاورزان که پس از چندی از توهم به درآمدند، به برنامهٔ اصلاحات ارضای به تلخی می‌نگریستند. آن‌ها به حکومت مظنون بودند و نسبت به گروه کوچک مالکان غیابی و دهقانان صاحب زمینی که از اصلاحات سود برده بودند کینه می‌ورزیدند. البته خیلی از مالکان برای جلوگیری از دست رفتن زمینهایشان آن‌ها را به کمک روحانیون وقف عام ویا خاص نمودند که هنوز هم خیلی از روستاییان با سازمان اوقافدچار مشکل می‌باشند.

 

شاه تصور می‌کرد با واگذاری زمین به دهقانان از حمایت عمومی برخوردار خواهد شد. اما بدون توجه به کار پایه‌ای برای تربیت و آموزش دهقانان برای اداره زمینهایشان یا مراکز تعاونی که بتوانند از آن اعتبار بگیرند یا ماشین‌آلات قرض کنند وضع آن‌ها از گذشته هم بدتر می‌شد؛ و بدین ترتیب ایران که همیشه از نظر کشاورزی خودکفا بود به‌طور فزاینده‌ای شروع به وارد کردن مقادیر زیادی مواد غذایی از خارج کرد. که عملا یکی از بزرگترین تولید کنندگان ان زمان محصولات کشاورزی را به یکی از وارد کنندگان بزرگ تبدیل کرد این طرح باعث بالانس صادرات و واردات ما با دنیا غرب شد که تاثیرات مثبت در تجارت این کشورها و تاثیرات مخربی برای ایران بجای گذاشت زمین داران خرد مالکیت که صرفه لازم جهت توسعه و بکارگیری ادوات و روشهای مدرن را نداشتن را رها کردن املاک به شهرها مهاجرت کردن و باعث گسترش هرچه بیشتر حاشیه نشینی و فقر و شغل های کاذب بدون ارزش افزوده برای کشور شدند که اثرات ان‌کاملا مشهود و موید بوده است!

 

 

 

 سهم ارزش افزوده بخش کشاورزی حدود ۸/ ۸ درصد از ارزش افزوده کل فعالیت‌های اقتصادی بوده و با جذب ۲۳درصد از جمعیت شاغل، جایگاه مهمی را در اقتصاد ایران به خود اختصاص داده است .

هرچند تنوع اقلیمی به‌دلیل گستردگی‌خاکایران در طول و عرض جغرافیایی، امکان تولید محصولات متنوعی در بخش کشاورزی را مهیا ساخته است، ولی در مجموع میزان اراضی قابل کشت و قابل بهره‌برداری برای کشاورزی بسیار پایین بوده و سهمی حدود ۱۲ تا ۱۵درصد از کل مساحت ایران را به خود اختصاص داده است که این مقدار اندک نیز با تغییر کاربری و گسترش شهر و صنعت به حریم آن در حال زوال و فنا شدن اندک اندک است.

 

 

 

 

 

در واقع با وجود تنوع اقلیمی بالا، بخش‌کشاورزی ایران از کمبود دو‌شاخص کلیدی آب و‌زمین حاصلخیز نیز رنج می‌برد که ریشه این کمبودها هم به‌طبیعت و هم نحوه مدیریت استفاده از منابع مذکور مربوط می‌شود. از مهم‌ترین نشانه‌های سوءمدیریت استفاده از منابع در بخش کشاورزی می‌توان به استفاده از روش‌های سنتی و فناوری‌های قدیمی، بی‌توجهی به الگوی کشت مناسب با توجه به وضعیت منابع آبی در منطقه، ضعف در زیرساخت‌های نگهداری و حمل‌ونقل، نامتوازن بودن و عدم هماهنگی سیاست‌ها با شرایط تولید و امکانات توزیع شده در طول زنجیره، عدم توجه به پایدار کردن شرایط بازار‌محصولات کشاورزی‌ در سطح داخلی و بین‌المللی اشاره کرد که مهم‌ترین پیامد این چالش‌ها را می‌توان در پایین بودن بهره‌وری عوامل تولید که میانگین تولید سطح کشور فاصله بعضا چند برابری با رکورد های داخلی دارند که نشان از ضعف شدید در امر بهره بری ایست، بالا بودن میزان ضایعات در مراحل مختلف تولید تا مصرف و در نتیجه هدررفت منابع محدود مشاهده کرد.

پیامدهای مذکور خود موانع بزرگ در دستیابی به رشد و رونق تولید تلقی شده و امکان دستیابی به اهداف رفاهی و بهبود شاخص‌های کلان اقتصادی نظیر اشتغال، میزان‌مهاجرت به شهرها و‌رشد ارزش افزوده را با چالش‌های عمیق همراه می‌سازد. بر این اساس بدیهی است تلاش برای رفع چالش‌های موجود در بخش کشاورزی‌ایراننیازمند داشتن نگاهی سیستمی و جامع به ماهیت فعالیت‌ها و نیازمندی‌های این بخش بوده تا بتوان از این طریق راهکارهای موثری را برای رونق تولید در بخش مذکور ارائه کرد. به‌نظر می‌رسد به منظور گام گذاشتن در مسیر رشد بخش کشاورزی، شناخت وضعیت و ماهیت چالش‌های گریبانگیر بخش مذکور با رویکرد شناسایی ریشه‌ها و انتخاب سیاست و برنامه مناسب برای رفع آنها ضرورتی انکارناپذیر باشد. موسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی در گزارشی راهکارهایی برای بهبود بهره‌وری عوامل تولید در بخش کشاورزی ارائه کرده است.

هرچند کشاورزی نقش کلیدی برای امنیت غذایی و توسعه اقتصادی برعهده دارد، اما بیشتر جمعیت‌جهان در مناطق روستایی، به صورت مستقیم یا غیرمستقیم به بخش کشاورزی برای تامین معیشت وابسته‌اند. درک این موضوع که رونق و توسعه بخش کشاورزی یک حرکت چندبعدی بوده که خود باعث ارتقای وضعیت بخش‌های دیگر اقتصاد از جمله‌صنعت و خدمات و حتی پدافند غیر عامل در چالش های جهانی نیز می‌شود، زمینه‌ساز تفکر و برنامه‌ریزی سیستمی برای رفع چالش‌های این بخش و راهبردهایی برای بهبود وضعیت آن خواهد بود. از سوی دیگر، درک این واقعیت که بخش کشاورزی زمانی می‌تواند در مسیر رونق تولید قرار گیرد و خود منشأ رشد یا نیروی محرکه بخش‌های دیگر‌اقتصاد باشد که اولا زنجیره ارزش محصولات خود را تا حد بالایی تکمیل کند و در عین حال همگام با توسعه و رشد بخش کشاورزی، دیگر بخش‌های موردنیاز این بخش نظیر زیرساخت‌های حمل‌ونقل، ذخیره‌سازی، بازاررسانی و توسعه بازارهای داخلی و بین‌المللی رشد یابد، نقش مهمی در تدوین و انتخاب ابزارهای رشد این بخش را به همراه خواهد داشت. در حقیقت آنچه درخصوص توسعه و رونق بخش کشاورزی مهم است، تنها موضوع سنتی بودن یا مدرن شدن این بخش نیست، بلکه همگرا و همگام شدن رشد بخش کشاورزی با رشد دیگر بخش‌های اقتصادی نیز از درجه اهمیت بالایی برخوردار است.

تامین نهاده‌های با کیفیت و بومی  در قالب افزایش ضریب مکانیزاسیون یا استفاده از تکنولوژی‌های مناسب برای تولید بذر یا نهاده‌های شیمیایی با کمترین آثار منفی زیست‌محیطی یا انسانی، توسعه و رشد صنایع ذخیره‌سازی، حمل‌ونقل و توزیع در عین حال که می‌توانند بر رشد بخش کشاورزی موثر باشند، خود برای پایداری تولید، نیازمند رشد قابل‌قبول در بخش کشاورزی است. در واقع یکی از مهم‌ترین و به صرفه‌ترین راه‌های رونق تولید، بهبود بهره‌وری عوامل تولید است. از این‌رو، هر عاملی که بتواند بهره‌وری عوامل تولید را افزایش دهد، قادر خواهد بود بر رونق تولید نیز تاثیر مثبتی داشته باشد. در دنیای مدرن امروزی در نظر گرفتن بهبود بهره‌وری و ارتقای کمی و کیفی تولید از سوی دولتمردان و برنامه‌ریزان یک انتخاب نیست، بلکه به‌دلیل محدودیت منابع، رشد جمعیت و شدت‌رقابت در بازار یک ضرورت غیرقابل انکار است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که‌رشداقتصادی در کشورهای درحال‌ توسعه، اساسا وابستگی شدیدی به بهره‌وری و نرخ رشد آن دارد. از این‌رو، هر عاملی که بتواند باعث بهره‌وری عوامل کلیدی تولید شود، به‌طور یقین بر رشد و رونق اقتصادی نیز تاثیرگذار خواهد بود. در همین راستا مهم‌ترین راهکارهایی که به‌طور مستقیم و غیرمستقیم بر ارتقای بهره‌وری عوامل تولید در بخش کشاورزی موثر باشد، به شرح زیر است:

۱- تلاش در جهت تمییز و تشخیص علت و معلول‌ها در بخش کشاورزی که این امر خود دردرمان موثر بسیار ضروری و مفید است.

۲- موضوع بهینه سازی شرایط آبرسانی که بخش عمده‌ای از هدررفت آب را شامل می‌شود؛ به‌طور جدی در دستور کار متولیان امر قرار گیرد. در این راستا نوسازی و بهسازی لوله‌های آبرسانی و استفاده از تجهیزاتی که بتواند موارد نشتی آب را در لحظه نشان دهد یکی از این راهکارها تلقی می‌شود.

۳- با توجه به اهمیت و نقش کلیدی خاک در پایداری تولید کشور، توصیه می‌شود موضوع عوامل موثر بر فرسایش خاک و برنامه‌های کنترل خاک بیشتر از گذشته و به صورت دائمی در برنامه‌های مربوط به رونق تولید قرار گیرد. استفاده از روش‌های کنترل فرسایش خاک نظیر کنترل پوشش گیاهی در مراتع و آبراهه‌ها، استفاده از بقایای گیاهی و مالچ پاشی، تناوب گیاهی،کاهش عملیات های ماشیی بر روی عرصه با بهره گیری از فناوری های نوین، ایجدبندها، شیب‌شکن‌ها، تراس‌بندی، بادشکن‌ها، کشت روی خطوط کنتوری و کشت نواری با توجه به اقلیم و پتانسیل‌های موجود در منطقه می‌تواند راهکار مفیدی در این راستا باشد.

۴- توصیه به استفاده از شیوه‌های نوین آبیاری با توجه به محدودیت‌های فنی، همچنین نیاز به متمرکز بودن الگوی کشت و یکپارچگی اراضی در مسیر اجرایی شدن قرار گیرد.

بارانی ،آبیاری عمقی قطره‌ای برای باغات میوه بخصوص برا کشور ما ما اب و هوایی خشک و تقریبا گرمسیر که باعث کاهش تبخیر و رسیدن‌مستقیم آب مرود نیاز به گیاه میشودکه بعضا تا ۷۰ درصد باعث کاهش مصرف اب و افزایش راندمان میشود.

 

 

و تغییر در محصولات واجد شرایط از کشت مستقیم بذر به کشت نشا که باعث کاهش چنددوره آبیاری و کاهش مصرف بذر ؛کود و سموم دفع علفهای هرر خواهد شد که امروزه در کلیه کشورهای توسعه یافته ولو پر آب در حال استفاده میباشد که نیازمند توجه و سرمایه گذاری دو چندان میباشد

 

 

۵- توصیه به الگوی کشت مشخص و با برنامه ریزی از سازمانهای و نهاد های مربوطه با بهبود شبکه‌های آبیاری، بهبود وضعیت مکانیزاسیون و ارتقای ژنوتیپ و فنوتیپ بذور همراه شود.

۶- توصیه به استفاده از الگوی کشت پیشنهادی با تضمین ایجاد بازار و به تبع  تبیین درامدو سود انتظاری برای کشاورزان همراه شود.

۷- استفاده از ظرفیت بازار بورس محصولات کشاورزی برای کاهش مسیر بازاررسانی و شفاف‌سازی و ثبات قیمت‌ها.

۸- با توجه به پراکندگی مناطق تولید، همچنین متفاوت بودن فصل برداشت محصولات، توصیه می‌شود به‌جای اتکای به صنایع تبدیلی ساکن و ایستا از تکنولوژی‌هایی که امکان استفاده از صنایع تبدیلی را به صورت سیار فراهم آورد، استفاده شود.

۹- با توجه به اینکه ۹۳ درصد از تولید بخش کشاورزی در زمین‌های کمتر از ۱۰ هکتار صورت می‌گیرد.

از این‌رو به‌نظر می‌رسد ضریب نفوذ فناوری در چنین شرایطی به‌جز مواردی از قبیل اصلاح بذر یا شیوه‌های آبیاری به سختی صورت پذیرد، از این رو اقدامات فرهنگی یا اعطای امتیازات و تسهیلات برای تجمیع و انجام فعالیت‌های گروهی ضروری به نظر می‌رسد. ملاحظات مربوط به قانون تقسیم ارث به عنوان یکی از موانع تجمیع اراضی نیازمند اقدامات فرهنگی وسیع و عمیق است که باید به‌طور خاص مورد توجه قرار گیرد.

۱۰- کاهش ضایعات محصولات کشاورزی نیازمند اصلاح ساختار تولید این محصولات از باغ و مزرعه تا انبار و سپس حمل‌ونقل و بازاررسانی و در نهایت مصرف‌کننده خواهد بود. بالا بردن دانش فنی تولیدکنندگان، انبارداران، مسوولان میادین میوه‌وتره‌بار، خرده فروشی‌ها و در نهایت مصرف‌کنندگان گامی موثر در این راستا است. تلاش برای کنترل ضایعات از طریق مراقبت‌های مرحله داشت محصولات و ملاحظات پس از برداشت از قبیل سیستم‌های بسته‌بندی جدید، انبارداری صحیح (شامل کلیه عملیات طی انبارداری) و بالاخره حمل‌ونقل صحیح از مهم‌ترین راهکارهای موجود هستند که تا حد قابل‌توجهی میزان این ضایعات را به حداقل می‌رسانند.

۱۱-استفاده از برنامه‌های آگاه‌سازی و آموزش تولیدکنندگان و مصرف کنندگان برای کنترل و کاهش ضایعات محصولات غذایی و کشاورزی.

۱۲-اقدامات لازم برای بهبود فرآیند توسعه روستایی با رویکرد بهبود بهره‌وری نیروی کار و جلوگیری از مهاجرت کشاورزان. در این راستا اقداماتی نظیر توسعه گردشگری روستایی و ایجاد زیرساخت‌های مناسب و تقویت جاذبه‌های روستایی می‌تواند انگیزه ماندگاری در روستا و استفاده از ظرفیت‌های کشاورزی را رشد دهد و زمینه بهبود بهره‌وری سایر نهاده‌ها را نیز فراهم آورد.

۱۳_گسترش کشت های گلخانه ‌ای و انتقال کشت بسیاری از محصولات اللخصوص کشت صیفی جات به گلخانه که علاوه بر ضریب اطمینان تامین پایسته در طول سال و کاهش مصرف اب باعث افزایش راندمان و کیفیت محصول برای بازار یابی صادراتی خواهد شد!!

گسترش کشاورزی مزایای بسیار پر شماری دارد که انشالله به آن خواهیم پرداخت که اهم ان بحث تامین امنیت غذایی که مساوی با امنیت کلی کشور و تضمین رشد و توسعه کشور ، سود اوری کلان  و رها شدن از اقتصاد بیمار و تک محصولی که به طور متناوب مورد تحریم غرب قرار میگیرد و نقطه اشیل و ضعف ما در مقابل حریف تبدیل شده است میشود خود کفایی و صنعتی شدن نیاز به تغییر نگاه سرمایه گذاری کلان و تصمیمات بسیار بزرگ در این راستا دارد که حتی می تواند موجبات کسب در آمدو تامین بودجه برای دولت ها در صورت پیشتازی  و گسترش صادرات و صنعتی شدن آن را فراهم کند.

پایان

 

ومن‌الله توفیق

[Deepblue 698]

بر 18 آذر 1399 در 01:47 , Overdose گفت:

راه ها و روشهای پیشنهادی برای توسعه پایدار و گسترش این ابر پیش نیاز حفظ استقلال و امنیت غذایی کشور

 

به نظرم مهمترین اقدام در این زمینه: الف-توسعه بخش خصوصی ب-به صرفه کردن حوزه کشاورزی است.

 

در مورد قسمت اول، کشت و صنعت مغان به یونس ژائله(مالک تبریزی شیرین عسل با صادرات اقلا 200 میلیون دلار در سال شیرینی و شکلات) واگذار کردند. این بنده خدا 2-3 ساله سرمایه گذاری کرده و تعداد شاغلین از 500 به 3000 نفر رسانده و بخش های متنوع تولیدی به کار انداخته. ولی حالا قوه قضائیه دبّه در آورده و میخواد ازش پس بگیره. این یعنی 40 سال کثافتکاری بانک ملی در این زمینها درس عبرت نشده. یعنی امنیت غذایی کوچکترین اهمیتی برای مسئولین نظام نداره. با پس گرفتن مغان مطمئن باشید احدی از سرمایه داران بزرگ پاش رو به حوزه کشاورزی نمیذاره.

 

در مورد قسمت ب. 

پارسال در مورد پرورش گوسفند در محیط بسته تحقیق می کردم. نهایتا به این نتیجه رسیدم با این رانت و فامیل بازی که در واردات علوفه و گوشت با دلار نفتی خوابیده و دخالتهای عجیبی که دولت می کنه، بردن پول و انرژی و وقت در حوزه دامداری(و کشاورزی) خریّت محضه. چنان منافع بزرگی در مجوزهای واردکنندگان بزرگ خوابیده که شعارهایی که داده میشه کشکی بیش نیست. در ظاهر شعار حمایت از ارزانی ارزاق میدن ولی در حقیقت از منافع واردکنندگان حمایت میشه.

 

خلاصه مطلب اینکه اگر کسی در ایران سفر رفته باشه به چشم پتانسیلهای عظیم کشاورزی و دامداری میبینه که بازدهی آب و زمین در حد 20% هم نیست. زمین های کوچک، کشاورزان بی دانش و بی حامی و بی برنامه و بی پول، فساد جهاد کشاورزی و شرکا ..... تا وقتی بخش خصوصی وارد بخش کشاورزی نشه و بروکراسی فاسد دولتی گورش رو گم نکنه، هیچ اتفاقی در حوزه استقلال و امنیت غذایی نمی افته.

ویرایش شده در آذر 99 توسط Deepblue

[Deepblue 698]

در ادامه بحث...

 

در واقع به صرفه نبودن تولیدات کشاورزی ریشه در یارانه های دولتی داره. 

 

ایران سالانه 50 میلیارد دلار یارانه انرژی و اقلا 5 میلیارد دلار بابت ارزاق خوراکی مردم پرداخت میکنه ولی این حجم عظیم یا اسراف میشه، یا قاچاق میشه یا در پروسه های کم بازده اتلاف میشه.

این قضیه هم راه حل ساده و شجاعانه ای داره.

 

من با احمدی نژاد سمپاتی و علقه ای ندارم، ولی راهی که در مورد یارانه انرژی می رفت، راه حل اقتصادی صحیحی بود که همه کشورهای مدرن به کار گرفتن. یعنی بساط یارانه انرژی و ارزاق باید به کل برداشته بشه(یا نهایتا 90% فوب خلیج فارس باشد). و در مقابل همین میزان پول مستقیما به مردم نیازمند(با شناسایی دقیق) پرداخت شود.

 

دستمزدها هم به تبع این قضیه افزایش می یابد. گران شدن مواد خوراکی، انگیزه ورود بخش خصوصی به بخش کشاورزی را مهیا می کند. جلوی قاچاق و هدر رفت عظیم بی ضابطه انرژی گرفته می شود. دست فاسد دولتی از قیمت گذاری و دخالت در بازار چیده می شود و صرفا نقش نظارتی بازی می کند.

 

وقتی بخش خصوصی وارد کار شود، خودش می رود دنبال بذر اصلاح شده، و صرفه جویی در آب و روش های مدرن و... و دیگر نیازی نیست دولت و ما راهکار اجرایی به او بدهیم. خود بخش خصوصی به سرعت برق بهترین راهکارها را پیدا می کند. به عنوان مثال یکی از صادرکنندگان می گفت طعم نوشیدنی های بهنوش در دنیا منحصربفرد است. یا کیفیت جهانی محصولات شیرین عسل و کاله. آیا دولت و ما به اینها راهکار دادیم یا وقتی زمینه مهیا شد خودشان بهترین راهها را یافتند؟

ویرایش شده در آذر 99 توسط Deepblue

[Deepblue 698]

11 minutes قبل , Ghalam گفت:

شما هم وقتتون رو هدر می دهید . 

من دوست داشتم این حرفها رو یه جایی در دید عموم و مسئولین ثبت کنم. وگرنه مطمئنا کوچکترین ترتیب اثری نمیدن. روابط با برزیل و آرژانتین هم قطع بشه، فعلا هند و اوکراین هستن و خدا کریمه! بعد که اینها هم قطع شد قحطی شد هم همین سیاست از این ستون به اون ستون، و بازی با شعارها یک جور دیگه ادامه حیات میده...

 

به نظرم راهکارهای واقعی وقتی عملیاتی میشن که یکی مثل خانواده مدلّل وارد بخش تولید بشه. یعنی نظام، منافع اینها رو با منافع تولید و سیاستگذاری کلان تولید گره بزنه.

 

یه مثال جالب عملیاتی میزنم که فکر کنم دوره احمدی نژاد یا اوائل روحانی انجام شد. قانون گذاشتن و واردکنندگان موز را وادار کردن به ازای هر کیلو واردات موزه، 2 کیلو سیب صادر کنن. این سیاست عاملی شد تا تجار واردکننده، باغهای بزرگ و مدرن سیب در سمیرم و دماوند ایجاد کنند(به همراه سردخانه و تمام تشکیلات وابسته). امسال دوستانم که در دماوند کار سیب می کنند کارشان رونق خوبی داشت بابت صادرات به روسیه.

 

ایران عزیز ما هم آدم داره، هم پول داره، هم توان اجرا داره، هم هوش و مغز داره، فقط اراده لازمه. اراده هم باید از بالاترین سطوح با قدرت عمل بشه. نظام بارها نشان داده اگر کاری رو بخواد بکنه می کنه.

ویرایش شده در آذر 99 توسط Deepblue

[arminheidari 24,416]

16 hours قبل , Ghalam گفت:

هزار هزار نفر هم که مقاله بدهند و راهکار بدهند ، تا زمانی که منافع رانت خواران حکومتی به خطر می افته ، حکومت حاضر به اجرای راهکارها نیست . 

 

البته من « حکومت و دولت » رو یکی می دونم .... به هر حال دولت فعلی هم از سابقون انقلاب و تائید شده ی شورای نگهبان فعلی هست . 

 

شما هم وقتتون رو هدر می دهید

 

برخلاف انتظارتون اين صحبت ها و مقاله ها اثر داره، خيلي هم اثر داره

در تاپيك نبرد رسانه و الگوى تبليغات اين اثرگذاري مستقيم ديده شد 

 

 

حرکتی مثبت در تصویربرداری از نیروهای مسلح 2 - پایگاه پنجم رزمی هوانیروز مشهد

 

اين تاپيك اگر همين مسير رو بره از تاپيك نبرد رسانه بسيار قوي تر خواهد بود 

بويژه اگر مطالب ساده و براي مخاطب عام باشد 

 

بحث امنيت غذائي و مديريت منابع غذائي يكي از نكات اصولي هست كه بايد پيگيري بشه تا به سرانجام مطلوب برسه

براي مايي كه قدرت اجرايمون كمه راهكار اطلاع رساني عامه پسند است  

 

نقل قول

مثال مدیريت تنوع منابع یکی از نکاتی هست که شرکت های انگلیسی و اسرائیل به آن پایبند هستند. همیشه خرید عمده از یک منبع باعث کاهش هزینه می شود ولی امنیت تامین کالا بویژه برای کالاهایی با درجه راهبردی بالا حکم می کند که یک نوع کالا حداقل از دو یا سه منبع متفاوت تهیه شود تا در صورت اشکال برای یک منبع، تولید و محصول مورد نیاز با مشکل مواجه نشود. مزیت دیگر این اقدام امکان افزایش درخواست کالا بصورت ناگهانی بوده که تنها با داشتن چند منبع ممکن هست. شرکت Rotork انگلستان به عنوان نمونه ای صنعتی قطعات مورد نیاز خود را در طی مناقصاتی با حداقل دو یا سه شرکت برنده تامین می کند. رتبه اول 55 درصد کالا، رتبه دوم 35 درصد از کالا و تامین کننده سوم 10 درصد از درخواست را تامین می نماید. در چند شرکت خاص 5 الی10 درصد اخر بصورت تولید بومی تامین می شود. اسرائیل گندم خود را علاوه بر تولید داخلی از 6 منبع متفاوت خریداری می کند

 

[Overdose 2,106]

1 hour قبل , arminheidari گفت:

 

برخلاف انتظارتون اين صحبت ها و مقاله ها اثر داره، خيلي هم اثر داره

در تاپيك نبرد رسانه و الگوى تبليغات اين اثرگذاري مستقيم ديده شد 

 

 

حرکتی مثبت در تصویربرداری از نیروهای مسلح 2 - پایگاه پنجم رزمی هوانیروز مشهد

 

اين تاپيك اگر همين مسير رو بره از تاپيك نبرد رسانه بسيار قوي تر خواهد بود 

بويژه اگر مطالب ساده و براي مخاطب عام باشد 

 

بحث امنيت غذائي و مديريت منابع غذائي يكي از نكات اصولي هست كه بايد پيگيري بشه تا به سرانجام مطلوب برسه

براي مايي كه قدرت اجرايمون كمه راهكار اطلاع رساني عامه پسند است  

 

 

باید این تهدید درک بشه وهمه مسئولین زیربط از حساسیت موضوع اطلاع داشته باشند و تبدیل به یک مطالبه عمومی بشه حل این معضل!

به صورت کلی هم اثرات اقتصادی و ایجاد اشتغال رونق کشاورزی و تامین پایدار ارزاق عمومی بدون وابستگی را هم در نظر نگیریم برای ملت بزرگ ایران با این‌سابقه دیرین  مشاهده  این صف های خرید نواسانات قیمتی و اینکه تبدیل به چوب تنبیه دشمنان علیهمون  هم شده واقعا زشته باید رفع بشه کار خیلی بزرگیه سخته ولی نشد نیست !! 

شرایط همیشه بر وفق مراد نیست و باید برای احیا همه جانبه قدرت خودمون کل ضعف ها و چالش های پیش رو را رفع کنیم!

چارچوب های قدرت باید همه فراهم باشد!

 

ویرایش شده در آذر 99 توسط Overdose

[alala 28,629]

باید از اشکالات گفت. اصلاحات ارضی و بحث خیانت تاریخی که زمینها را به زمین های خردی مبدل کرد که تنها و تنها واجد شرایط کشاورزی سنتی بودند ( میدونیم که کشاورزی صنعتی نیاز به زمینهای یکپارچه برای بکارگیری ماشین آلات صنعتی و پربازده داره) و تازه بعد از تقسیم به شرایط مبتنی بر ارث بری به واحدهای حتی کوچکتری عموما تبدیل میشدند یک معضل اساسی ایجاد کرد که هنوز هم کشور باهاش دست به گریبان هست.

یکی از راه ها باید معطوف به حل این مشکل بزرگ در سطح کشور باشه.

 

از طرفی مثلا در شرایط فعلی متعجبا میبینیم که یک سری طرح ها در بخش انرژی دنبال میشه که به شدت مخرب هستند. بخش اعظم اتلاف انرژی در ایران بابت یارانه هاست. طرح هایی مثل قبوض رایگان برق برخی نهادها و موسسات (از مساجد تا مدارس و خیریه ها و ...) و یا طرح هایی مثل رایگان کردن قبض عده ای (درسته هدفش کاهش استفاده از انرژی است ولی راه صحیحی نیست چون نشان داده شده در ایران به جای تصحیح میزان مصرف معمولا به سمت تصحیح کنتورها! میل پیدا میکنه چنین روش هایی) همه به نظر اشتباه هستند.

مسیر قطعی و درست در این مورد آزاد کردن قیمتهای خصوصا انرژی است. یارانه بلایی است (حالا حتی نقدی خیر چون قابل کنترل هست اگر برای حذف یارانه های پنهان و نهان به شکل انرژیش باشه مثلا) که یکی از چند عنصر محدود به خاک سیاه نشاندن اقتصاد و بهره وری در کشور ماست.

 

درسته به معایب و مضرات طرح هدفمندی یارانه ها به شکل کاملش اونوقت تذکر داده شد و نگذاشت مجلس به شکل کامل (البته اون هم کامل کامل نبود و همچنان بخشی از یارانه ها حفظ میشدند) اجرا بشه ولی اگر اجرا شده بود (شاید برای ما مردم با افت ارزش پول ملی ضرر بود) الان هم در مصرف انرژی و هم اداره کشور بدون پول نفت (خصوصا با توجه به افت ارزش پول ملی و در نتیجه پولی که مثلا اون موقع دولت 250 هزار فرضا درنظر گرفته بود برای مردم) خیلی کمک کننده بود.

[Deepblue 698]

59 minutes قبل , alala گفت:

بحث خیانت تاریخی که زمینها را به زمین های خردی مبدل کرد

اصلاحات ارضی در زمان خودش اقدام درست و به موقعی بود. اقدامات را باید با شرایط زمان خودش سنجید. آن زمان ایران فئودالی در آستانه فروغلطیدن در دهان اژدهای شوروی بود.

 

این اقدام در ایجاد قشر متوسط و پخش ثروت موثر بود. ولی اشتباهی که شاه کرد این بود که به دنبالش تعاونی ها را با مشوق های بیشتر تقویت نکرد تا جلوی خرد شدن زمینها را بگیرد.

البته باید این توجه را هم داشت که بعد از 2 هزار سال، کشاورز ایرانی صاحب زمین خودش شده بود و طبیعتا زیر بار شراکت و تعاونی هم به سادگی نمی رفت! باید سالها می گذشت تا هم ذهن مردم آرام و بالغ شود و هم اهمیت بازده اقتصادی زمینهای بزرگ و یکپارچه روشن گردد.

ویرایش شده در آذر 99 توسط Deepblue

[RezaKiani 1,922]

بر 21 آذر 1399 در 01:11 , Deepblue گفت:

تا وقتی بخش خصوصی وارد بخش کشاورزی نشه و بروکراسی فاسد دولتی گورش رو گم نکنه، هیچ اتفاقی در حوزه استقلال و امنیت غذایی نمی افته.

با سلام.... تقریبا تمام بحث پرت و پلاس جز این پست و پست دیگر برادرمون آبی عمیق....چرا؟ به این دلیل ساده که فرض اساسی ایجاد این تاپیک غلط هست.... و اون فرض چیه؟  این که آدمهایی مثل بنده و شما که توی عمرمون بیل دستمون نگرفتیم و درگیر کار کشاورزی به صورت جدی نبودیم بیاییم و بخواهیم برای کشاورزی کل شور برناه ریزی  کنیم... تمام طرح های روشنفکری اینش کشور توی 250 سال گذشته به این دلیل ساده به بن بست خوردن که طراحان اون نه مردم رو میشناختن و نه جامعه رو حالا این طرح ها ممکنه اصلاحات عباس میرزایی باشه و ممکنه اصطلاحات میرزا تقی خانی باشه یا ملی شدن نفت یا هر چی ..... فرقی نداره... همه ش بن بست.... من برای اینکه بفهمید ما شهر نشین ها چقدر از مرحله پرت هستیم یه مثال واقعی بزنم با نقل از یک واسطه:

همکار من بچه قائم شهره و شالی کاری داره و تقریبا تمام اقوامش توی کار برنج هستند ... یعنی خودش دست ش کاملا توی کاره. میگه یکی از دوستانش توی پژوهشکده ژنتیک داره اصلاح نژاد برنج انجام میده.... با کلی زحمت یه برنج اصلاح شده درست کرده از هر نظر بهتر از برنجهای موجود در بازار هم قد میکشه هم ارزون تره هم آب کمتر می خواد و خلاصه اینکه بهینه است... الان که دهنتون آب افتاده خدمت تون عرض کنم که هیچ شالی کاری حاظر نشده اون رو بکاره... بهش می گم چرا آخه؟  میگه چوون برنجش طوری هست که نمیشه توش قاطی کرد.... گرفتید؟

درباره امنیت غذایی اگر منظور جلوگیری از قحطی هست برنده جایزه نبول اقتصاد آمارتیاسن قضیه رو سالها قبل حل کرده: هر کشوری که هیئت حاکمه ش  دموکراتیک انتخاب بشن از قحطی مصون هست و هر کشوری که به صورت دیکتاتوری اداره بشه سرنوشت نهایی ش به قحطی میکشه

https://donya-e-eqtesad.com/بخش-سیاست-گذاری-100/3550297-محیط-ظهور-قحطی-اقتصادی

در حال حاضر و با توجه به اینکه قراره در این تاپیک به سیاستمدار و سیاست گذار خط بدیم تنها مسائلی که میشه ذکر کرد( والبته دوستمون هم قبلا گفت) اینها است:

1. حرکت به سمت یه دموکراسی واقعی و اجازه دادن به گردش نخبگان
2. تنش زدایی در سیاست خارجی با تمام کشورهای منقطه
3. بازکردن بازارهای ایران بر روی محصولات کشاورزی با قیمت جهانی
4. بازکردن بازارهای جهان بر روی محصولات کشاورزی ایران باز هم با قیمت جهانی
5. دست برداشتن از سیاست احمقانه سرکوب نرخ ارز
6. برداشتن تمام موانع گمرکی و کم کردن عوارض گمرکی تا حد ممکنه
7. برداشتن موانع از  پیش پای کشاورز و آزاد گذاشتن اون برای انتخاب محصول و انتخاب بازار هدف
8. فضولی نکردن دولت در کار کشاورز و تاجر وارد کننده و صادر کننده
9. برداشتن هر نوع سوبسید و یارانه چه در بخش انرژی و چه در بخش آب
10. عدم اجرای طرح های احمقانه مانند ساختن سد در جایی که نباید ساخته بشه و موارد اینچنینی که اکوسیستم ها رو به هم میریزه 

تمام کشورهایی که مثال زده شدند مثل اسرائیل و هلند و آمریکا و هند و اینها که ما ازشون باید یادبگیریم به این علت در کشاورزی مستقل و خودکفا هستند که دولت در کار کشاورز دخالت نمیکنه.... خلاص

ویرایش شده در آذر 99 توسط RezaKiani

[Overdose 2,106]

1 hour قبل , RezaKiani گفت:

با سلام.... تقریبا تمام بحث پرت و پلاس جز این پست و پست دیگر برادرمون آبی عمیق....چرا؟ به این دلیل ساده که فرض اساسی ایجاد این تاپیک غلط هست.... و اون فرض چیه؟  این که آدمهایی مثل بنده و شما که توی عمرمون بیل دستمون نگرفتیم و درگیر کار کشاورزی به صورت جدی نبودیم بیاییم و بخواهیم برای کشاورزی کل شور برناه ریزی  کنیم... 

وقتی مشکل اب وجود داره وقتی مشکل زمین یکپارچه  برای مکانیزه شدن و نبود صرفه وجود داره وقتی به قول شما مرز هاوبستس و ایزوله شدن تولید کنندگان که اگه باز بشه چیز نمی مونه برای مصرف داخل چون شدیدا قیمت خرید از کشاورز سرکوب شده به خاطر پرداخت سوبسید های کلان به واردات و اون توانی براش نمونده و همه اینها دقیقا به برنامه ریزی دولت و حکومت مرکزی و هزینه کرد اون بستگی داره برای حل شدنش!

مگه قدیم که این پروژه های بزرگ مثل قنات های که حفاری میشدن کشاورزان خرد بودجه وپول انجامش را داشتن قطعا دولت های مرکزی طراحی و برنامه ریزی و مقداری کمک میکردن و بعد ها هم با دریافت مالیات پول را برگشت میدادن!

اتفاقا برخلاف صحبت‌شما کشاورزی ما تنها جاییه که بیشترین سهم را خصوصی ها و عوام مردمدارن( بجز مقداری اراضی کشت و صنعت بنیاد ها و اداره اوقاف که اون هم دست متولیان خصوصی و یا دست زارعینه خصوصیه و شاید حق کرد دارن) !

شما دوست عزیز اگه قصد دست گرفتن بیل داریدبرای اشنایی بیایید ایمیل بدید ادرس بدم الانم از چند وقت دیگه بیل زدن پایه درخت ها شروع میشه و‌ما برای درک‌بهتر این کار را بهتون‌میسپاریم و توفصل میوه از خجالتتون در میاییم . (البته ما با تراکتور و تیلر هم اینکار را انجام میدیم)

البته امروزه بیل زدن و این‌موضوعات درسته باید کارکرد تو کف میدان ولی این تفکر همون تفکر منسوخه که مثلا فرماندهان نظامی ما هم دارن که مثلا فلان فناوری سوسول بازیه تو جوان مگه اصلا جنگ دیدی چه شکلیه و یا اینکه ادارات ما هزاران تن‌کاغذ و عکس و چه و‌چه هنوز میگیرن و با وجود کد ملی هنوز نتونستن این پرونده سازی هارا حذف کنن وقتی بگی میگه شما خبر ندارید کف میدان چخبره البته بی ربطه ممکنه تا هزاران پست سر غلط املایی و یا فلسفه و چرایی موضوع اینجا سفسطه کنیم ولی درکل کشاورزی ما مشکلات ساختاری داره که فقط بدست تصمیم حاکمیت و هزینه سنگین حل میشه(که اتفاقا به خاطر قوانین ارث و سیاست دستوری اشتباه برای طی مدت طولانی ایجاد شده) .........

بقول شما ازاد سازی تجارت و نرخ ارز و حذف گمرکات هم انجام بشه تهش اینه که بازم شما مقدار تولیدات  کشاورزیت هیچ افزایشی با این سطح کم آبی خرده مالکیتی و یا مکانیزه نبودن و تغییر کاربری پیدا نمیکنه نهایت صورت مسئله پاک شده که شما با تجارت فعلا داری ادامه میدی و یسری موارد دیگه صادر میکنی و با از یکسری کشور با مزیت نسبی محصولات اصلی و بیس نیاز کشورت را وارد میکنی فقط ج‌ج۱ و ج‌ج۲ ناگهان و ۳اتفاق بیافته شما نمیتونی بگی من همه تجارت ازاد کردم الان ادامه بدید چه بسا در زمان جنگ نیاز به کالای تولیدی شما نباشه خودت را بازمیتونیتامین کنی اونجا ضعفهات رو میشه اگه حرف شما درست بود شاید فرانسه واردات گوشت و فراورده های دامی از بلژیک‌ براش خیلی به صرفه باشه و چرا داره مثلا هوا را الوده میکنه و این‌همه روستایی را خدمات‌بهشون میده اصلا استرالیا کل محصول کشاورزی امریکا میده امریکا مزیت‌صنعتی داره چرا این ایده های شمارا اونا اجرایی نکردن داداشم؟

البته الان‌میایی یسری امار کمی میدی که واردات دارن ولی مقدارش آیا و اون کالا مثلا امکانش بوده که تولید کنند ؟

مثلا امریکا چرا باید پسته مارا تولید کنه الان از ما جلو زده تو تولید مکانیزه پسته قیمت ما شاید یک دهم اون باشه ولی بازم تولید داره چرا نسبت به ما مزیت نسبیش چیه و اصلا چرا مخترع اقتصاد ازاد این مسائل را نقض کرده؟؟؟

اتفاقا امریکا و انگلیس قونین دخالتی سختی دارن برای بهبود کشاورزیشون از جلوگیری از خرد شدن قطعه بندی اراضی تا خرید تضمینی تا کنترل کیفیت و حتی نوع مصرف اب و حتی برخورد شدید با تغییر کاربری و یا رها کردن اراضی که به خاطر جرائم و مالیاتها اگه کسی زمین را بایر بزاره طی چند ستل کلا مالکیتش ملغی میشه شما یه بررسی کنید دوست عزیز بد نیست ولی بله من‌مخالف سوبسید دادن مثلا ارز ۴۲۰۰ برای واردات به قول دوستان کالاهای اساسی هستم چون هم کشاورز ما به فلاکت کشیده میشه و یسری وارد کننده فقط جیب پر پول میزنن در کل حکومت ما به شهر نشینی داره یارانه میده و کشاورز را ضعیف کردع

ویرایش شده در آذر 99 توسط Overdose

[RezaKiani 1,922]

28 minutes قبل , Overdose گفت:

شما دوست عزیز اگه قصد دست گرفتن بیل داریدبرای اشنایی بیایید ایمیل بدید ادرس بدم الانم از چند وقت دیگه بیل زدن پایه درخت ها شروع میشه و‌ما برای درک‌بهتر این کار را بهتون‌میسپاریم و توفصل میوه از خجالتتون در میاییم . (البته ما با تراکتور و تیلر هم اینکار را انجام میدیم)

من منظورم بنده و شما نبود که به خودت گرفتی... بحث کلی می کنم..... وگرنه در هنگام بیل زدن نوکر شما هم هستم

29 minutes قبل , Overdose گفت:

وقتی مشکل اب وجود داره وقتی مشکل زمین یکپارچه  برای مکانیزه شدن و نبود صرفه وجود داره وقتی به قول شما مرز هاوبستس و ایزوله شدن تولید کنندگان که اگه باز بشه چیز نمی مونه برای مصرف داخل چون شدیدا قیمت خرید از کشاورز سرکوب شده به خاطر پرداخت سوبسید های کلان به واردات و اون توانی براش نمونده و همه اینها دقیقا به برنامه ریزی دولت و حکومت مرکزی و هزینه کرد اون بستگی داره برای حل شدنش!

تمام اینها رو برنامه ریزی های مرکزی حکومت به وجود آوردن... تنها راه فرار از این تله هم اینه که نظارت دولت بر همه اینها حذف بشه شما که به برناه ریزی اعتقاد داری بخون ببین در زمان شوروی با همین برنامه ریزی ها چطوری اومدن و دریچه اورال رو خشک کردن و گند زدن به زندگی مردم قزاقستان و ترکمنستان ...

برنامه ریزی مرکزی در  هیچ جا جواب نداده... بخون زمان مائو اومدن  بر سر کشاورز چه بلایی آوردن با همین اسدلالهای امثال شما ... به روایتی در حدود 40 میلیون تلفات دادن توی قحطی..... آزادسازی سیاسی و بعدش اقتصادی تنها راه حل برون رفت از بحران هست.... دولت حداقل یعنی خداحافظ قحطی... دولت فضول و انگشت توی هر سوراخ بکن یعنی روز از نو روزی از نو

 

من یه دوست دارم که سمت شهرکرد زندگی می کنه ولی کشت و زرعشون سمت فارس هست.... میگه اول ش (حدود 15 سال قبل) ما رفتیم سمت آبیاری به روش مدرن (اسمشو نمیدونم قطره ای؟) همه توی منطقه ما رو مسخره کردن الان که مشکل آب فراگیر شده همه رفتن به همین سمت... کشاورز خودش شعور داره به جای دستور  دادن فقط کافی هست تا فناوری مورد نیازش در اختیارش قرار بگیره به وقتش استفاده می کنه... کشاورز، صنعت گر، فعال اقتصادی... هیچ فرقی ندارن... آزاد بذارش خودش می دونه باید چی کار بکنه

39 minutes قبل , Overdose گفت:

قول شما ازاد سازی تجارت و نرخ ارز و حذف گمرکات هم انجام بشه تهش اینه که بازم شما مقدار تولیدات  کشاورزیت هیچ افزایشی با این سطح کم آبی خرده مالکیتی و یا مکانیزه نبودن و تغییر کاربری پیدا نمیکنه نهایت صورت مسئله پاک شده

همین دوست ما زمانی  که دلاز از 1200 در زمان احمدی نژاد رفت تا 3 تومن میلیاردر شد... اون زمان حدود 1 میلیارد فروش صادرات سیب زمینی داشتن... اما بعدش دولت گفت فلان چیز و فلان چیز و فلان چیز رو کشاورز حق نداره صادرات کنه... به همین دلایلی که شما نماینده ش هستیه   .... طرف با همون دست فرمون می رفت جلو تا حالا زندگی ش این رو به اون رو شده بود ولی امثال شما نذاشتن... ترمز اون و بقیه شدن ... البته نیت خیر داریدشما  همه تون.... در این شک نیست...ولی دوستی دوستی خاله خرسه س... حالا شما هی بزکش کن....  به اسم امنیت و فلان و بهمان دارید یوغ دولت رو دور گردن خودتون می بندید و عین خیالتون هم نیست

40 minutes قبل , Overdose گفت:

شاید فرانسه واردات گوشت و فراورده های دامی از بلژیک‌ براش خیلی به صرفه باشه و چرا داره مثلا هوا را الوده میکنه

کشورهای  پیشرفته حمایت می کنند نه دخالت... خیلی فرق هست بین این دو تا... حمایت هم جا داره... بیشتر از تهعدات بین المللی شون بشه تجارت جهانی میزنه دهنشون رو صاف می کنه

 

همون اسرائیل که شما مثال زدی... برنامه داره برا ی این کارها؟... تنها برنامه اسرائیل این بود که هر  چی زمین خوب به زور گرفت و داد دست شهرک نشینها.. ... خلاص

34 minutes قبل , Overdose گفت:

رکل کشاورزی ما مشکلات ساختاری داره که فقط بدست تصمیم حاکمیت و هزینه سنگین حل میشه(که اتفاقا به خاطر قوانین ارث و سیاست دستوری اشتباه برای طی مدت طولانی ایجاد شده

شما خودت حرف خودت رو نقض کردی عزیز! اگه دخالت دولت چیزی رو درست میکرد که شاه میکرد . نتیجه دخالتهای شاه و بعد از شاه رو هم دیدیم....

حالا شما می خوای ابروش رو برداری ؟بردار برادر من... من چیکاره بیدم ؟ فقط بپا چشمش رو از ته در نیاری

قربانت رضا