موشک‌های بالستیک جایگزینی برای نیروی هوایی موشک‌های بالستیک جایگزینی برای نیروی هوایی

[mehdipersian 23,507]

به طور تئوری اگه به قضیه ی موشک/هواپیما در حالت تهاجمی نگاه کنیم :

 

الان هر چه تکنولوژی پیشرفت میکنه داره میزان برد موشک های روی جنگنده افزایش پیدا میکنه تا نیاز به وارد شدن به فضای هوایی دشمن نباشه. و داره کم کم هواپیما فقط یک سکوی متحرک میشه.

که این کار را می شود با موشک های زمین پرتاب بالستیک و کروز با لانچر متحرک در وسعت زیاد ایران هم انجام داد. و جنگنده بیشتر به درد مواردی می خوره که قرار هست دور از خانه جنگ انجام بشود.

حالا اگه بخواهیم دفاعی به موضوع جنگنده/موشک نگاه کنیم:

 

دفاع هوایی با موشک نمی تواند دفاع کاملی را برای فضای هوایی خانه (مخصوصا جایی مثل ایران با این همه کوه) ایجاد بکنه و به جنگنده نیاز شدید هست برای پوشش هوایی و مقابله با جنگنده های مهاجم در فضای هوای خانه. 

 

 

[Brave_Heart 1,963]

11 hours قبل , worior گفت:

 

حتی آمریکایی ها هم چنین ادعایی ندارن.

اگر در این حمله که من نیروی هوایی مدافع، پدافندش و اقدامات غیر  عاملش رو مغلوب در نظر گرفتم، تا تهاجم خودم رو هزینه یابی کنم. میخواستم درصدی شانس به این موارد بدم اصلا نمیتونستم عملیات کنم.

البته الان با 1991 فرق داره ولی در اون زمان 78 فروند اف 16 نتونستن پایگاه هسته ای عراق و یه نیروگاه رو بزنن! با اینکه کاملا بر آسمان عراق برای ساعاتی مسلط شدن  و دقیقا هم بالای سر اهداف قرار گرفتن اف 15 رو برای دفاع هوایی داشتن و اف 111 رو برای اخلال سنگین. عملا تونستن آسمان رو دست بگیرن ولی نتونستن بمب ریزی کنن. علتش هم این بود که عراقی ها پرده دودی عظیم ایجاد کردن، جی پی اس رو اخلال کردن و حجم زیادی سام شلیک کردن. در صورتی که ما تونسته بودیم عملیاتی بسیار عمقی تر با پیچیدگی بیشتر و حجم کمتری هواپیماهای ضعیفتر و پرمصرفتر در H3 و آسمان سه کشور انجام بدیم.

 

درصد خطا رو من حذف کردم.

در عربستان مقداری از کروز ها به هدف نخوردن اما هدف کاملا محقق شد. چون اینجا تعداد هدف مشخص نشده بود، خود ارسال حجم مهمات رو ملاک بگذارید. 

ممکنه این حجم از مهمات صرفا برای دو هدف یا حتی یکی بکار بره. و اگر موشک به همون هدف اصابت کنه یک موشک با کلاهک 750 کیلویی نزدیک به دو بمب 1000 پوندی عمل کنه.

این رو در خود متن توضیح دادم و بیشتر اینجا ادامه میدم:

........

 

 

 

باز هم نوشته شما و مثال جنگ ۱۹۹۱ تأیید گفته من بود. چند موضوع نباید قاطی شود:

۱- موشکها و جنگنده ها بتوانند بدون نقص فنی از پرتابگرها و پایگاهها بلند شده و بسوی هدف پرواز کنند. این امر وابسته به کیفیت ساخت، نگهداری، و آموزش پرسنل آماد و نگهداری جنگنده ها و موشکها است.

۲- موشکها و جنگنده ها پس از رسیدن به هدف، بتوانند به آن آسیب برسانند که این وابسته به کیفیت سامانه های نصب شده در جنگ افزارها و آموزش کاربر/ خلبان دارد.

۳- چه درصدی از موشکها و جنگنده ها توسط نیروی پدافند دشمن رهگیری و سرنگون می شوند. این هم دوباره به کیفیت جنگ افزارها، سامانه های آنها و نیز آموزش دو سوی جنگ دارد.

دوباره تأکید می کنم که امروزه با وجود ماهواره، آواکس، و سیستمهای ناوبری پیشرفته اگر جنگنده ها به هر دلیلی از پرواز ابورت نکنند، دیگر هدف خود را گم نخواهند کرد که البته به این معنی نیست که پس از رسیدن به هدف، آن را نابود خواهند کرد. حالا شما چرا بحث را به سمت و سوی دیگری می برید الله اعلم.

درباره بخش دوم هم گویا ابهام داشتید. یک موشک بلافاصله پس از شلیک قابلیت استفاده مجدد خود را از دست می دهد! بلافاصله! حالا چه به هدف برسد چه نرسد! در حالیکه جنگنده اگر با شانس حتی زیر ۵۰ درصد به فرودگاه خود بازگردد دوباره توانایی بکارگیری نه تنها در تکرار مأموریت قبلی، بلکه در انجام مأموریتهای گوناگون دیگر را دارا خواهد بود. به بیان روشن تر، یک جنگنده می تواند به عنوان یک سرمایه بلندمدت برای کاربر آن در نظر گرفته شود که در محاسبات شما ارزشی برای آن در نظر گرفته نشده است.

مورد دیگر هم وارد کردن بحث های احساسی مانند فاجعه سرنگونی جنگنده و اسارت خلبان و ... را به ارزیابی اقتصادی - نظامی که هدف اصلی پست شما بود را چندان حرفه ای نمی بینم. برای موشک هم بحث احساسی زیاد هست: اگر موشک در سکوی پرتاب منفجر شود فاجعه است! اگر موشک در مسیر خود منحرف شده و به یک منطقه مسکونی اصابت کند فاجعه است! اگر موشک بصورت عمل نکرده به دست دشمن بیافتد (مثال کروز قدس یمنی) فاجعه است، ...

برخی اعداد مانند ۷۰۰ میلیون دلار سالیانه برای آموزش و آماده نگهداری “خلبانان جنگنده ها”هم فکر نمی کنید تخیلی است؟ سالی ۷۰۰ میلیون دلار؟ عدد مشابه برای آموزش و آماده نگهداری “خلبانان موشکها” چقدر است؟ در رزمایش های سالیانه موشکی، موشک های واقعی پرتاب می شوند که امکان بازیابی ندارند، ولی رزمایش‌های نیروی هوایی جنگنده ها را از بین نمی برد. پس اتفاقا” به نکته مهمی اشاره کردید: هزینه آموزش و آماده نگهداری پرسنل موشکها بسیار بیشتر از پرسنل جنگنده ها است!

بخش آخر هم که نمی شود هزینه موشک را به یک دهم قیمت و هزینه هواپیما و جنگ افزارهای آن را به بهای فروخته شده به عربستان سعودی محاسبه کنید. واقعا” بی خیال بابا! 

با خواندن پست های شما به یاد پست کاربر عزیز دیگری درباره شما - همین چند ساعت پیش در بروز رسانی - افتادم که می گفت این جناب ابراهیم واریور از افعال معکوس در پست هایش استفاده می کند.  

ویرایش شده در دی 99 توسط Brave_Heart

[worior 25,825]

15 hours قبل , Brave_Heart گفت:

دوباره تأکید می کنم که امروزه با وجود ماهواره، آواکس، و سیستمهای ناوبری پیشرفته اگر جنگنده ها به هر دلیلی از پرواز ابورت نکنند، دیگر هدف خود را گم نخواهند کرد که البته به این معنی نیست که پس از رسیدن به هدف، آن را نابود خواهند کرد. حالا شما چرا بحث را به سمت و سوی دیگری می برید الله اعلم.

بله. هر چه بیشتر جلو میریم تسلیحات گرانتری بدست میاریم از طرفی دیگر از شانس خطا هم کم میکنیم که جمع کار رو ارزانتر میکنه. 

 

15 hours قبل , Brave_Heart گفت:

برخی اعداد مانند ۷۰۰ میلیون دلار سالیانه برای آموزش و آماده نگهداری “خلبانان جنگنده ها”هم فکر نمی کنید تخیلی است؟ سالی ۷۰۰ میلیون دلار؟ عدد مشابه برای آموزش و آماده نگهداری “خلبانان موشکها” چقدر است؟ در رزمایش های سالیانه موشکی، موشک های واقعی پرتاب می شوند که امکان بازیابی ندارند، ولی رزمایش‌های نیروی هوایی جنگنده ها را از بین نمی برد. پس اتفاقا” به نکته مهمی اشاره کردید: هزینه آموزش و آماده نگهداری پرسنل موشکها بسیار بیشتر از پرسنل جنگنده ها است!

 

https://www.airlinepress.ir/329316/خلبان‌های-ایرانی-با-هزینه-حدود-700-میلیو/

https://www.borna.news/بخش-سیاسی-3/1054027-خلبان-های-ایرانی-با-هزینه-حدود-میلیون-دلار-در-پاکستان-آموزش-می-دیدند-اگر-بنیه-دفاعی-نداشته-باشیم-دشمنان-صدام-دیگری-را-تربیت-می-کنند-باید-رد-موشک-ها-را-به-بالای-هزار-کیلومتر-افزایش-دهند

 

برزگر ضمن اشاره به ساخت جنگنده‌های کوثر به عنوان یکی از اقدامات موثر صنعت دفاعی کشور تصریح می‌کند: در صنعت هوایی نیاز به خلبان داریم پیش از این خلبان‌ها در پاکستان آموزش می‌دیدند که بابت آن حدود 700 میلیون دلار پرداخت می‌کردیم، اما با ساخت سه جنگنده کوثر دیگر نیاز نیست که خلبان‎ها برای آموزش به خارج از کشور بروند.

 

15 hours قبل , Brave_Heart گفت:

 بخش آخر هم که نمی شود هزینه موشک را به یک دهم قیمت و هزینه هواپیما و جنگ افزارهای آن را به بهای فروخته شده به عربستان سعودی محاسبه کنید. واقعا” بی خیال بابا! 

میشود. دلیلش هم در پست موجود بود...

[worior 25,825]

در مورد هزینه آموزش یک خلبان برای جنگنده های آمریکایی ؛

The cost of training a basic qualified fighter pilot ranges from $5.6 million for an F-16 pilot to $10.9 million for an F-22 pilot. Bomber pilot training cost is also high, ranging from $7.3 million for a B-1 pilot to $9.7 million for a B-52 pilot. Costs for training transport pilots and mobility pilots are somewhat lower, but still considerable, ranging from $1.1 million for a C-17 pilot to $2.5 million for a C-130J pilot. Training cost per pilot for command, control, intelligence, surveillance, and reconnaissance operations (e.g., the RC-135) is about $5.5 million.

بعبارتی دیگر اگر هزینه آموزش اف 5 رو نصف اف 16 بگیریم یعنی 2.5 میلیون دلار و 100 خلبان بخواهیم آموزش بدیم میشود 250 میلیون دلار. فقط برای اف 5 ...

پس این قیمت 700 میلیون دلار چیز عجیبی نیست.

 https://www.rand.org/content/dam/rand/pubs/research_reports/RR2400/RR2415/RAND_RR2415.pdf 

[MONTAZEREZOHOR 20]

درمورد حامل های بالستیک هم میشه بگید و کار هایی که در این زمینه صورت گرفته

[Brave_Heart 1,963]

2 hours قبل , worior گفت:

در مورد هزینه آموزش یک خلبان برای جنگنده های آمریکایی ؛

The cost of training a basic qualified fighter pilot ranges from $5.6 million for an F-16 pilot to $10.9 million for an F-22 pilot. Bomber pilot training cost is also high, ranging from $7.3 million for a B-1 pilot to $9.7 million for a B-52 pilot. Costs for training transport pilots and mobility pilots are somewhat lower, but still considerable, ranging from $1.1 million for a C-17 pilot to $2.5 million for a C-130J pilot. Training cost per pilot for command, control, intelligence, surveillance, and reconnaissance operations (e.g., the RC-135) is about $5.5 million.

بعبارتی دیگر اگر هزینه آموزش اف 5 رو نصف اف 16 بگیریم یعنی 2.5 میلیون دلار و 100 خلبان بخواهیم آموزش بدیم میشود 250 میلیون دلار. فقط برای اف 5 ...

پس این قیمت 700 میلیون دلار چیز عجیبی نیست.

 https://www.rand.org/content/dam/rand/pubs/research_reports/RR2400/RR2415/RAND_RR2415.pdf 

شما فرمودید سالیانه! در ضمن ظرفیت پذیرش دانشجوی خلبانی جنگنده در ایران بسیار کمتر از ۱۰۰ خلبان در سال است. درصد کمی از پذیرفته شدگان خلبانی در دانشگاه شهید ستاری در پایان دوره به عنوان خلبان جنگنده گزینش می شوند و بخش قابل توجهی مجبور می شوند به خلبانی ترابری، سوخترسانی، و بالگردی منتقل شوند. همچنین فراموش کردید ۷۰۰ را تقسیم بر ده کنید!

[majid363 3,578]

آین خبر مربوط به سال 2015 هست زمانی که اوج برجام بود

https://www.tasnimnews.com/fa/news/1394/05/07/812845/خرید-جنگنده-میراژ-فرانسوی-در-اولویت-نیازهای-نیروی-هوایی-است-جدول-و-تصاویر

اگر تا اتها مطالعه کنید می بینید حتی پیشنهاد خرید تایفون هم داده شد

مسئله اصلی پول و تکنولوژی هست 

روسها مدتهاست که در زمینه ساخت تجهیزات دفاعی روند نزولی را شروع کردند و چین با قدرت جای اونها را گرفته 

خرید جنکنده نگهداری از اون آموزش خلبان خرید تسلیحات مورد نیاز بروز رسانیش و .... هزینه بسیار زیادی می خوادکه بااین بودجه شاید برای ایران امکان پذیر نباشه 

ارزانترین جنگنده اروپایی که شاید دراختیار ایران باشه ساب هست ( تازه موتورش امریکایی هست) 

قیمتی حدود 90 میلیون دلار داره هر موشک متئور حدود 3 میلیون دلار میکا بین یک و نیم تا دو میلیون دلار و irist نیم میلیون دلارقیمت دارن یعنی تجهیز همین جنگنده های ساب شاید تو هر پروازشون باید حدود 10 میلیون دلار تجهیزات (موشک های هوا به هوا هوا به زمین غلاف های جنگ الکرونیک و هدف گیری یا شناسایی ) روشون نصب بشه 

با این وضعیت تحریم نمیشه اینکار را کرد

برای بروز رسانی نیروی هوایی ( با همون ساب 39 و رافال) 

همه اعداد احتمالی هستند

حداقل 80 فروند رافال(حدود 20 میلیارد دلار)

40تا ساب39(7 میلیارد دلار)

ایرباس آ400 15فرئند(حدود 3 میلیارد دلار)

هواپیماهای فالکن فرانسوی برای البیت و شناسایی(هر کدوم باید با تجهیزات 500 میلیون دلار)

آواکس ساب

موشک های هوابه هوا

موشک های هوا به زمین 

غلاف جنگ الکترونیک 

غلاف های شناسایی و هدف گیری 

انواع بمب ها 

و...

به نظر من حداقل 60 میلیارد دلار لازمه تازه تا زمانی که اف 35 واد کشورهای عربی نشه 

البته شاید بشه تو طرح مشترک فرانسه و المان برای ساخت جنگنده هم شریک بشینم که باز باید میلیاردها دلار پول بدیم( حداقل بخشی از هزینه های تحقیق و ... را بدیم)

بعدش باز باید میلیاردها دلار هزینه کنیم که بتونیم بخریم اون جنگنده را 

یعنی تا 10-15 سال دیگه ما حداقل 100 میلیارد دلار بایدتو نیروی هوایی سرمایه گذاری کنیم 

قدرت نظامی و اقتصادی را باید کنار هم دید اول از همه باید پول باشه بعد میشه مثل خبر ابتدای متن میشه دنبال تایفون و رافال بود 

مشکل ما پول هست مطمئنا با دیدن جنگ سوریه فرماندهان ایرانی الان به اهمین بی نظریر نیروی هوایی پی بردن 

فعلان چاره ای نیست جز اینکه روی موشک سرمایه گذاری کنیم 

و گرنه همونطور که موشک پیشرفت کرده سیستم های ضد موشکی هم پیشرفت کردند حداقل الان دقت شناسایی موشکها توسط سامانه های ضد موشکی بسیار زیاد شده 

[MONTAZEREZOHOR 20]

به نظرم مستند بازدارنده رو ببنید تازه پخش شده

برنامه "۱۵ دی ۱۳۹۹" رو تو تلوبیون ببین

http://www.telewebion.com/episode/2471246

اگر تمایل داری برنامه تلوبیون رو از کافه بازار یا گوگل پلی نصب کن

[worior 25,825]

یه تاریخچه مختصر از برنامه موشکی ایران:

 

به نقل از منابع غربی:

ایران خرید اسکاد از کره شمالی رو در حوالی 1985 شروع کرده. اون موقع هیچ حریفی نداشتن این اسکادها، پاتریوت سیستم نوپا و ناشناخته ای بوده و بعد اثبات کرد که قابلیت آنچنانی در برابر اسکاد نداشته. و احتمالا نتایج پاتریوت در 1991 صنعت دفاعی ایران رو متقاعد کرده این یک سلاح استراتژیک و متوقف ناشدنی هست. در اون زمان موشک کروز هنوز پدیده طبیعی جنگ شناخته نمیشده(1985)

ایران در دهه 90 و حتی تا سال 2000 موشک میخرید، جمعا چیزی حدود 300 فروند خانواده اسکاد و از سال 2000 خط تولید شهاب 3 رو ایران با نرخ تولید سالی 70 فروند راه اندازی میکنه.جالبتر اینکه دقیقا در 2001 ایران در مورد موشک کروز هم به نتیجه مشابهی میرسه و از اکراین موشک کروز  میانبرد خ 55 خریداری میکنه و این احتمالا بخاطر موفقیت موشک های کروز در حمله آمریکا به عراق بوده.

یه محاسبه کیلویی؛
اگر همون نرخ تولید 70 فروند در سال رو ثابت نگه داشته باشن و هنوز خط فعال باشه، ایران باید حدود 1700 موشک در اندازه شهاب 3 تولید کرده باشه که همگی باید به سطح عماد ارتقا پیدا کرده باشن. موشک نودونگ 1990 معرفی شد واگر این موشک رو پایه شهاب در نظر بگیریم حدود 10 یا 9 سال طول کشیده که ایران به خط تولید موشک برسه. و اگر کلید زدن این داستان موشکی رو بگذاریم 1991 و فشارهای روانی وارد شده به صنایع دفاع و نیروهای مسلح برای تدارک دیدن در برابر آمریکا، حدود 9 سال باید منطقی باشه برای دستیابی به یک خط تولید. همین مقدار رو برای کروز خا 55 ملاک بگذاریم که در 2001 تحویل ایران شده و البته ایران در موردش تنها بوده و باید مهندسی معکوس میکرده، حدود  9 سال یعنی 2010 میشه و البته اولین سومار 2012 رونمایی شده. که یعنی یه 2 سالی هم مهندسی معکوس زمانبرده، از طرفی تکنولوژی موشکهای کروز هم با سری نور تا حدود زیادی بدست اومده بود. بنابراین اگر همین پایه سالی 70 فروند رو نه بصورت صنعتی بلکه نظامی ملاک سفارش تولید قرار بدیم، ایران باید حدود 560 فروند کروز میانبرد ساخته باشه.

 

 

یعنی بعبارتی دیگر در رنج 1700 کیلومتر ما حدود تقریبی :

600 فروند کروز.

1700 فروند بالستیک.

باید داشته باشیم

 

و تنها دشمن استراتژیکی که برای زدنش به برد بالای 1000 در ابتدای این برنامه ها برای تعریف عددی پروژه نیاز بوده اسراییل هست.

 

فکر میکنم سوخت مایع در رنج 250+1500-250 در فروند 2000 باید متوقف بشه. و همین مقدار هم احتمالا کروز ساخته بشه.

اما دشمنان تهدیدات منطقه ای ما عمدتا در رنج زیر 1000 متوقف میشن یعنی حدود 700 کیلومتر. و به این دلیل که این فاصله نزدیک هست. نیاز به واکنش فوق سریع داره، موشک های سوخت جامد در این مسافت بسیار رعدآسا عمل میکنند، یعنی اگر واکنشمون رو بدقت تنظیم کرده باشیم دشمنی در همسایگی رو قبل از پایان عملیات هواییش منکوب میکنند. و شاید قبل از اینکه جنگنده هاشون از آسمان ما خارج بشه.

 

 

بنابراین تولیدات موشکی در برد 700 تا 1000 بیشتر به نظر میرسه در معرض جایگزینی با توان نیروی هوایی یا تکمیل کننده اون باشن. چون بیشترین ماموریت های هوایی مربوط به این برد هست.

[alala 28,614]

2 hours قبل , worior گفت:

یعنی بعبارتی دیگر در رنج 1700 کیلومتر ما حدود تقریبی :

600 فروند کروز.

1700 فروند بالستیک.

باید داشته باشیم

 

و تنها دشمن استراتژیکی که برای زدنش به برد بالای 1000 در ابتدای این برنامه ها برای تعریف عددی پروژه نیاز بوده اسراییل هست.

 

فکر میکنم سوخت مایع در رنج 250+1500-250 در فروند 2000 باید متوقف بشه. و همین مقدار هم احتمالا کروز ساخته بشه.

اما دشمنان تهدیدات منطقه ای ما عمدتا در رنج زیر 1000 متوقف میشن یعنی حدود 700 کیلومتر. و به این دلیل که این فاصله نزدیک هست. نیاز به واکنش فوق سریع داره، موشک های سوخت جامد در این مسافت بسیار رعدآسا عمل میکنند، یعنی اگر واکنشمون رو بدقت تنظیم کرده باشیم دشمنی در همسایگی رو قبل از پایان عملیات هواییش منکوب میکنند. و شاید قبل از اینکه جنگنده هاشون از آسمان ما خارج بشه.

 

بنابراین تولیدات موشکی در برد 700 تا 1000 بیشتر به نظر میرسه در معرض جایگزینی با توان نیروی هوایی یا تکمیل کننده اون باشن. چون بیشترین ماموریت های هوایی مربوط به این برد هست.

 

استراتژی را نگاه که میکنیم به نظر منطبق با همین بیان پیش رفتند.

تمرکز ویژه ما روی خانواده فاتح که هم در این رنج توسعه پیدا کرد (حالا بالای 1000 به سمت حاج قاسم شاید مسیری بود که جذاب بوده در ادامه با توجه به کارایی و حتی هزنیه تولید و لانچ این نوع موشک) و هم گسترش یافت با تهدیدات پیرامونی ما میخونه مضاف بر اینکه در این رنج با انتقال خط تولید یا خود موشکها میشه حتی همون تهدید +1000 را هم با همین موشکها توسط دوستان در منطقه هدف قرار داد.

 

شاید همین نقطه افتراق ما با کره شمالی بوده نه عقب ماندگی در توسعه موشک های سنگین در کلاس بالای 2000 .

 

پ ن: امروز در برنامه موشکی شبکه یک تاکید ویژه ای روی خرمشهر با چند تفاوت نسبت به نسل سوخت مایع قبل خودش شد. یکی مجهز بودن به سه سر جنگی و دوم تغییر سوخت مایع مورد استفاده در خرمشهر به شکل کامل.

[sasasasa 3,147]

همیشه بحث توانایی حمله ایران بع پایگاه دیگوگارسیا مطرح بوده. نمی دونم تا الان راهی برای این کار پیدا شده یا نه. در صورت درگیری با ایران دیوگو گارسیا پایگاه اصلی بمب افکن های بی 52 خواهد بود. این پایگاه 3800 کیلومتر با ما فاصله دارد و نیاز به موشک جداقل با برد 4000 کیلومتر هست.

[Brave_Heart 1,963]

3 hours قبل , sasasasa گفت:

همیشه بحث توانایی حمله ایران بع پایگاه دیگوگارسیا مطرح بوده. نمی دونم تا الان راهی برای این کار پیدا شده یا نه. در صورت درگیری با ایران دیوگو گارسیا پایگاه اصلی بمب افکن های بی 52 خواهد بود. این پایگاه 3800 کیلومتر با ما فاصله دارد و نیاز به موشک جداقل با برد 4000 کیلومتر هست.

پیشتر هم پیشنهاد داده بودم که برای دیگوگارسیا ارزان‌ترین روش سوار نمودن دو تیر موشک خانواده سومار در جایگاه های ثابت زیر بال سوخوی ۲۴ است. هر جایگاه ثابت زیر بال سوخو ۲۴ قادر است یک مخزن سوخت ۳۰۰۰ لیتری را حمل کند و از این رو مشکلی برای حمل یک موشک کروز کلاس سومار نخواهد داشت. فنسر یک بمب افکن دوربرد است که با یکبار سوختگیری هوایی و پرتاب موشک کروز به آسانی می تواند اهداف زیر ۴۰۰۰ کیلومتر را هدف قرار دهد. مشکل اینجا است که شمار زیادی فنسر برای ایران باقی نمانده است.

[MONTAZEREZOHOR 20]

6 hours قبل , Brave_Heart گفت:

پیشتر هم پیشنهاد داده بودم که برای دیگوگارسیا ارزان‌ترین روش سوار نمودن دو تیر موشک خانواده سومار در جایگاه های ثابت زیر بال سوخوی ۲۴ است. هر جایگاه ثابت زیر بال سوخو ۲۴ قادر است یک مخزن سوخت ۳۰۰۰ لیتری را حمل کند و از این رو مشکلی برای حمل یک موشک کروز کلاس سومار نخواهد داشت. فنسر یک بمب افکن دوربرد است که با یکبار سوختگیری هوایی و پرتاب موشک کروز به آسانی می تواند اهداف زیر ۴۰۰۰ کیلومتر را هدف قرار دهد. مشکل اینجا است که شمار زیادی فنسر برای ایران باقی نمانده است.

با اف ۴ نمیشه معمولا سلاحی بخواهند تست کنند روی اف ۴ می گذارند

منبع: مستند جهاد خود کفایی نیروی هوایی

و یک سوال مربوط به خودم میشه نمیشه هواپیما های ترابری مثل C_130 توان حمل بمب افکنی پیدا کنند و اگه بتوانند چقدر ظرفیت دارند آیا ما توان این را داریم تا بتوانیم برای آنها ظرفیت حمل سلاح داخلی ایجاد کنیم

یا مثلا وقتی نفتکش توقیفی رو به ناو بالگرد بر تبدیل می کنیم می شه هواپیمای باری و غیر نظامی توان حمل سلاح رو بهش بدهیم؟؟؟

[scorpion57 4,137]

9 minutes قبل , MONTAZEREZOHOR گفت:

با اف ۴ نمیشه معمولا سلاحی بخواهند تست کنند روی اف ۴ می گذارند

منبع: مستند جهاد خود کفایی نیروی هوایی

و یک سوال مربوط به خودم میشه نمیشه هواپیما های ترابری مثل C_130 توان حمل بمب افکنی پیدا کنند و اگه بتوانند چقدر ظرفیت دارند آیا ما توان این را داریم تا بتوانیم برای آنها ظرفیت حمل سلاح داخلی ایجاد کنیم

یا مثلا وقتی نفتکش توقیفی رو به ناو بالگرد بر تبدیل می کنیم می شه هواپیمای باری و غیر نظامی توان حمل سلاح رو بهش بدهیم؟؟؟

کی باید از اون نفتکش و هواپیما محافظت  کنه

 

[scorpion57 4,137]

7 hours قبل , Brave_Heart گفت:

پیشتر هم پیشنهاد داده بودم که برای دیگوگارسیا ارزان‌ترین روش سوار نمودن دو تیر موشک خانواده سومار در جایگاه های ثابت زیر بال سوخوی ۲۴ است. هر جایگاه ثابت زیر بال سوخو ۲۴ قادر است یک مخزن سوخت ۳۰۰۰ لیتری را حمل کند و از این رو مشکلی برای حمل یک موشک کروز کلاس سومار نخواهد داشت. فنسر یک بمب افکن دوربرد است که با یکبار سوختگیری هوایی و پرتاب موشک کروز به آسانی می تواند اهداف زیر ۴۰۰۰ کیلومتر را هدف قرار دهد. مشکل اینجا است که شمار زیادی فنسر برای ایران باقی نمانده است.

با چی اسکورت بشه؟یا خودش دو تیر موشک هوا به هوا ببره یا یک یا چنتا سوخو24 مسلح به تسلیحات هوایی اونو اسکورت کنند یا با دوتا اف14که توسط دو سوخو24مجهز به پاد سوخت رسان اسکورت بشه