تاپیک جامع برادران شهید باکری تاپیک جامع سرداران شهید علی ، مهدی و حمید باکری

[SAEID 2,832]

خدا رحمت کند شهید باکری را که مظلومانه جنگید و مظلوم تر از آن فراموشش کردن!

[Guardian 16]

خدا رحمتشون کنه.انسان بزرگوار و فرمانده ی بسیار باهوشی بودن.آدم خیلی باید بزرگوار باشه که امام با دست خودشون روی عکسش متنی رو بنویسن.وجود همچین افرادی باعث شد که ما الان بتونیم راحت تو خونه هامون بشینیم.

[samandun 3]

ایشون چطوری به شهادت رسیدن

[Skyhawk 16,544]

ایشون چطوری به شهادت رسیدن

داستان عروج شهید مهدی باکری

شهید مهدی باکری

[mojak 1]

بسم الله

سلام

ياد و خاطرات اينها جاودانه شده در دلها.

كاش مردم شهداي زنده ما رو كه دونه دونه دارن ميرن از ياد نبرن.كساني كه در اوج مظلوميت

دارن زندگي ميكنند!!!

اينو ميگم چون به چشم خودم ديدم.متاسفانه من كساني رو ميبينم كه به اين عزيزان انواع توهين ها و تهمت ها رو ميزنند.حتي از خودشون نميپرسن به چه جرمي؟

من پارسال كسي رو ديدم كه از گردن به پايين فلج بود به دعوت يكي از مسولين دبيرستان اومد دبيرستان ما (متاسفانه اسمشون يادم نيست) و كسي رو ميشناسم كه يه تركش تو پاش داره!اما جداي از ميزان اسيب يه تفاوت بزرگ دارن.

صبر و بردباري و تحمل و پشتكار اون عزيز در مقابل براي من در مقابل اون يكي جانباز عجيب بود.ايشون چند كتاب نوشتند اونم فقط با يك چوب در دهانش!! و ايشون وضع مالي خوبي هم نداره و خرجش رو هم از كتاب در مياره.ولي اون جانباز با اينكه وضع بسيار خوبي هم داره اما............

خدا شاهده اينو كه گفتم به عينه ديدم.و خيلي مثال ها كه از نزديك ديدم و گفتن نداره.

اما فقط اينارو گفتم كه بدونيد چه كسانه عزيز بين ما هستند كه ما نميبينيم.

يا علي

[Stuka 8,826]

تصاويري ناب از مدارک تحصیلی و گواهینامه های شهید باکری که تا به حال از هیچ منبعی انتشار نیافته.مدارک و معدل تحصیلی این شهید بسیار جالب و قابل تامل است. و همچنین در ادامه نامه ای محرنامه مبنی بر مراقبت و نظارت شدید بر این شهید بزرگوار و خانواده ی گرانقدرش بعد از فارق التحصیلی ایشان در دوران پهلوی...

کارت دانش آموزی شهید باکری در کلاس چهارم ریاضی

[img]http://www.vadedidar.com/uploads/Ax/Shahid-bakeri/Shahid-bakeri%28www.VadeDidar.ir%29.jpg[/img]

اینم گواهینامه موتور سیکلت شهید باکری

[img]http://www.vadedidar.com/uploads/Ax/Shahid-bakeri/Shahid-bakeri%28www.VadeDidar.ir%29%281%29.jpg[/img]

گواهینامه پایان تحصیلات دبیرستان(معدل!!!!)

[img]http://www.vadedidar.com/uploads/Ax/Shahid-bakeri/Shahid-bakeri%28www.VadeDidar.ir%29%282%29.jpg[/img]

اینم برگه اعزام به خدمت شهید باکری

[img]http://www.vadedidar.com/uploads/Ax/Shahid-bakeri/Shahid-bakeri%28www.VadeDidar.ir%29%283%29.jpg[/img]

پرسش نامه تحصیلی این شهید گرانقدر

[img]http://www.vadedidar.com/uploads/Ax/Shahid-bakeri/Shahid-bakeri%28www.VadeDidar.ir%29%284%29.jpg[/img]

نامه محرمانه ساواک برای نظارت شدید بر این شهید و خانواده گرانقدرش پس از فارغ التحصیلی

[url=http://www.vadedidar.com/uploads/Ax/Shahid-bakeri/Shahid-bakeri%28www.VadeDidar.ir%29%285%29.jpg]اينجا[/url]

منبع : سايت وعده ديدار.
[url=http://www.vadedidar.com/defa/ax-defa-moghadas/241-madarek-sh.bakeri.html]وعده ديدار[/url].

[Royal_falcon 1,783]

كجايند شهيدان بي ادعا

[najaf47 2,511]

بسمه تعالی

با سلام

معرفی یک باکری دیگر +عکس ( "شهید علی باکری" برادر بزرگ سرداران شهید حمید و مهدی باکری)




حکایت پسر ارشد خانواده باکری + عکس

از میان این سه برادر ، کمتر نامی از علی باکری برده می شود و تا کنون تصویری هم از او منتشر نشده است. او بزرگ ترین فرزند ارشد خانواده باکری بود و برادران کوچک ترش ، تحت تاثیر مبارزات او بود که پای در مسیر مجاهده و ایثار گذاشتند.

به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق ، گرچه برادران باکری را باید افتخار آذربایجاند دانست اما بی شک آنان ستارگان درخشان تاریخ تشیع هستند . این سه برادر ، بدون هر گونه تعلقات قومی ، قبیله ای و گروهی و گروهکی ، تمام هستی خود را در طبق اخلاص نهادند و به عشق حضرت حیدر (صلوات الله علیه) پای در میادین خون و آتش گذاشتند ، در حالی که از همان گام نخستین یقین داشتند عاقبتی جز شهادت در پیش رو ندارند. از میان این سه برادر ، کمتر نامی از علی باکری برده می شود و تا کنون تصویری هم از او منتشر نشده است. او بزرگ ترین فرزند ارشد خانواده باکری بود و برادران کوچک ترش ، تحت تاثیر مبارزات او بود که پای در مسیر مجاهده و ایثار گذاشتند. همزمان با سالگرد شهادت مهدی و حمید باکری ، برای نخستین بار تصویری از شهید علی باکری را منتشر می شود.



و اما حکایت علی باکری:

*علی باکری به سال 1322 در شهرستان میاندوآب متولد شد. به سال ۱۳۴۱ با رتبه ۱ در مهندسی شیمی دانشکده فنی دانشگاه تهران به تحصیل مشغول گردید و در سال ۱۳۴۵ با رتبه اول از دانشگاه فارغ التحصیل شده و بلافاصله پس از آن به تدریس در دانشگاه پرداخت. در همین سال به مبارزات مسلحانه علیه رژیم پهلوی روی آورد و برای دیدن آموزش های کافی و قاچاق اسلحه به داخل کشور ، چندین بار به لبنان سفر کرد. علی در شهریور ۱۳۵۰ به دام ساواک افتاد و پس از شکنجه های فراوان در بی دادگاه نظامی پهلوی به اعدام محکوم و در ۳۰ فروردین ۱۳۵۱ حکمش اجرا شد. پیکر او در قطعه 33 بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.

حکایت دو برادر دیگر نیز این چنین است:

*مهدی باکری به سال ۱۳۳۳ در شهرستان میاندوآب متولد شد.پس از اخذ دیپلم ، در رشته مهندسی مکانیک ادامه تحصیل داد. با پیروزی انقلاب اسلامی ، مهدی باکری نقش مهمی در تاسیس و سازماندهی سپاه در آذربایجان غربی ایفا کرد. او موفق شد با تکیه بر خصوصیات اخلاقی بی نظیرش ، از آذری زبانان مناطق شمال غرب کشور ، لشکری یک دست و خط شکن تشکیل دهد و فرماندهی آن را در عملیات های متعددی بر عهده بگیرد. مهندس مهدی باکری سرانجام به تاریخ 25 اسفند سال 1363( 12 سال پس از برادرش) در عملیات بدر به شهادت رسید. پیکر مهدی باکری ، هنگام انتقال به عقبه ، بر اثر اصابت موشک تکه تکه شد و به دست نیامد.

*حمید باکری به سال ۱۳۳۴ در شهرستان ارومیه متولد شد. حمید در سال 1355 ظاهراُ به عنوان تحصیل به خارج از کشور سفر کرد ، ابتداء به ترکیه و از ترکیه جهت گذراندن دوره چریکی عازم سوریه شد و بعد به آلمان رفته و در دانشگاه اسم نویسی نمود اما با هجرت امام خمینی به پاریس ، حمید نیز درش را رها کرد و گام در مسیری گذاشت که انتهای آن به منطقه طلائیه می رسید. حمید باکری در پنجم اسفند 1362 در عملیات خیبر (منطقه طلائیه) در جریان نبردی سخت با ارتش متجاوز بعثی ، شربت شهادت نوشید. همرزمانش قصد داشتند پیکر او را که قائم مقام فرماندهی لشکر 31 عاشورا به عقبه بازگردانند اما فرمانده لشکر ، شهید حمید باکری امر کرد ، تنها زمانی می توانید حمید را بیاورید که جسد بقیه بچه ها هم برگردانده شود. به این ترتیب تا امروز حمید باکری هم مزاری ندارد.

منبع:
عصر ایران

[fath 4,686]

خداوند حق همه شهدا و جانبازان و ایثارگران رو بر ما حلال کنه .

[maysam2007 863]

خدایا کمک کن تا از مسیر شهدا خارج نشیم.

خدایا نذار چنان گرفتار دنیا بشیم که فراموش کنیم از کجاییم و به کجا می رویم



یا حق

[DR_CHAMRAN 47]

مهدی باکری به ساعتش نگاه کرد. سه ساعت از قرارش با حمید (برادرش) می‏گذشت؛ اما هنوز او نیامده بود. دلش شور می‏زد. دعا می‏کرد که حمید گیر مأموران مرزی نیفتاده باشد. آخرین نامه‏ای را که حمید از طریق یکی از دوستانش فرستاده بود، در آورد و دوباره خواند:


مهدی جان، سلام. حالت چطوره؟ از آخرین دیدارمان یک ماه می‏گذرد. حال من خوبه و شرمنده تو هستم. تو با آنکه خدمت نظام وظیفه‏ات را انجام می‏دهی، اما خرج تحصیل مرا می‏دهی، آن هم در یک کشور خارجی! من در شهر «آخن» آلمان تحصیل می‏کنم. مهدی جان! حالا که شعله‏های انقلاب آتش به خرمن رژیم پوک شاهنشاهی زده، دیگر طاقت ماندن در اینجا را ندارم. این بار که به سوریه می‏آیم و با توشه‏ای مهم قاچاقی به ایران باز می‏گردم. موعد دیدار ما، صبح روز هیجدهم آذر ماه در همان جایی که می‏دانی! قربانت برادرت حمید باکری!


مهدی سیاهی کسی را دید که از دور می‏آمد. از تپه سرازیر شد. دوید. حمید، عرق‏ریزان با دو کوله بزرگ بر دوش می‏آمد. به هم رسیدند. حمید، کوله‏ها را بر زمین گذاشت و همان‌جا از خستگی بر زمین نشست. مهدی بغلش کرد، شانه‏هایش را مالید و پرسید: چی شده حمید، زهوارت در رفته؟!


حمید که نفس‌نفس می‏زد به خنده افتاد و گفت: شانس آوردم، کم مانده بود گیر ساواکی‏ها بیفتم.


ـ چی، ساواکی‏ها؟


ـ آره. بیا تا در راه برایت تعریف کنم.


حمید بلند شد. مهدی یکی از کوله‏ها را برداشت. از سنگینی کوله، بدنش تاب برداشت. به طرف قاطر کرایه‏ای که مهدی آورده بود رفتند و کوله‏ها را روی قاطر سوار کردند. بعد حمید گفت: از سوریه که سوار اتوبوس شدم، چشمم به یک مرد جوان لاغر و چشم درشت افتاد که بهم خیره شده بود. یکریز مرا می‏پایید. اول توجهی بهش نکردم؛ اما نزدیکی مرز ایران دیدم این‌طور نمی‏شود. راستش کمی ترسیدم. فکری شدم که نکند ساواکی باشد. نزدیک مرز اتوبوس جلوی یک رستوران ترمز کرد. منم آهسته بار و بندیلم را برداشتم و دور از چشم دیگران زدم به چاک و تا اینجا یک نفس آمدم.


ـ حالا ببینم بارت چی هست که اینقدر سنگینه؟


ـ سلاح و مهمات!


ـ خیلی خوب شد. با اینها می‏توانیم حسابی جلوی ساواکی‏ها در بیاییم. حمید روی قاطر پرید. مهدی افسار قاطر را کشید و به سمت روستا راهی شدند.

حمید گفت: آخر من بروم جلسه چه بگویم؟


مهدی خندید و گفت: باز شروع شد. گفتم که قراره فرماندهان لشکرهای سپاه و ارتش دور هم جمع بشوند و برای عملیات آینده برنامه‏ریزی کنند. ناسلامتی تو معاون من هستی. باید جور مرا بکشی. نگران نباش. رییس جلسه برادر همّت، فرمانده لشکر محمّدرسول اللّه(ص) است. با او هم آشنا می‏شوی.


حمید لبخندزنان گفت: باشد. بزرگ‌تری گفته‏اند و کوچک‌تری!


مهدی، حمید را هل داد بیرون. حمید سوار موتور تریل شد و به سوی قرارگاه رفت.


حمید بیشتر فرماندهان را می‏شناخت. در گوشه‏ای پیش حسین خرازی نشست و گفت: حاج حسین! پس این حاج همّت کجاست؟


ـ هر جا باشد الان سر و کلّه‏اش پیدا می‏شود.


در اتاق به صدا در آمد و همت وارد اتاق جلسه شد. همه بلند شدند. حاج همت با فرماندهان دست داد و احوالپرسی کرد. چشمان حمید با دیدن او از تعجب گرد شد. همت به حمید رسید. چشمش به حمید که افتاد، اول کمی نگاهش کرد، بعد او هم مات و مبهوت بر جا ماند. هر دو چند لحظه‏ای به هم خیره ماندند؛ بعد لبانشان کش آمد و همدیگر را بغل کردند. خرازی پرسید: چی شد آقا حمید، تو که حاج همت را نمی‏شناختی؟


حمید خندید و جواب نداد. آخر جلسه بود که مهدی رسید سلام کرد و کنار حمید نشست. اما دید که حمید و همت هر چند لحظه به هم نگاه می‏کنند و زیر بُلکی می‏خندند. تعجب کرد. نمی‏دانست آن دو به چه می‏خندند.


جلسه تمام شد. همت به سوی حمید و مهدی آمد. مهدی پرسید: شما دو نفر به چی می‏خندید؟


حمید خنده‏کنان گفت: آقامهدی، ماجرای آمدنم از ترکیه به ایران یادت هست؟ همان موقع را که گفتم یک ساواکی تعقیب‏ام می‏کرد؟


مهدی چینی به پیشانی انداخت و بعد از لحظه‏ای گفت: آهان، یادم آمد...خُب منظور؟


حمید دست بر شانه همت گذاشت و گفت: آن ساواکی، ایشان بودند!


مهدی جا خورد. همت خندید و گفت: اتفاقاً من هم خیال می‏کردم شما ساواکی هستید و دارید مرا تعقیب می‏کنید. به خاطر همین، از رستوران نزدیک مرز، پیاده به طرف مرز ایران فرار کردم!


مهدی خندید و گفت: بنده‏های خدا، الکی الکی کلّی پیاده راه رفتید. اما خودمانیم. قیافه هر دویتان به ساواکی‏ها می‏خورد!


خنده آنها فضای قرارگاه کربلا را پر کرد.

[url="http://www.jahannews.com/vdce7e8wnjh8xxi.b9bj.html"]http://www.jahannews.com/vdce7e8wnjh8xxi.b9bj.html[/url]

[F14AA 5,205]

[color=#0000cd]ممنون[/color]

[color=#0000CD]خیلی قشنگ بود .[/color]

[color=#0000cd]جالب اینه که هر دو تاشون تا ایران پیاده اومدن .[/color]

[lordhessam 22]

قشنگ بود
ولی میشه با قاطر از مرز رد شد؟اونم با کوله باری از سلاح و مهمات؟

[Skyhawk 16,544]

[quote name='lordhessam' timestamp='1342526070' post='261082']
قشنگ بود
ولی میشه با قاطر از مرز رد شد؟اونم با کوله باری از سلاح و مهمات؟
[/quote]

اون زمان رو من نمی دونم ولی جدیدا چهار پاها هم بدون سرنشین شدن !
شنیدم قاچاقچی های شمال غرب کشور بارهاشونو روی چهار پا میذارن و تا مکان مشخصی میارن و بعد از اون این چهار پاها خودشون مسیر رو طی میکنن و در این شرایط نیروهای مرزبان به دلیل خطرناک بودن منطقه شاید نتونن به محموله نزدیک بشن !

[labester 1,659]

خانوادۀ باکری دارای سه شهید به نام های علی، حمید و مهدی است. اجساد این سه برادر بعد از شهادت، پیدا نمی شود و هر سه بدون قبر هستند. علی، دانشجوی تبریز است که توسط رژیم شاه اعدام می شود، جسد وی به خانواده اش تحویل داده نمی شود. حمید نیز در عملیات خیبر به شهادت می رسد.
مهدی باکری، در سال ۱۳۳۳ در میان دوآب به دنیا می آید. با ورود به دانشگاه مرحلۀ جدیدی از زندگی علمی و سیاسی او آغاز می شود. مهدی در دانشگاه، درسخوان و یاور دانشجویان و بیرون از دانشگاه، یک انقلابی پر شور و حال است. بعد از گرفتن مدرک مهندسی، دوستان وی ادامه تحصیل می دهند؛ او برای مبارزه از محیط دانشگاه خارج می شود.
مهدی پس از شرکت در عملیات های مختلف و پاکسازی ضد انقلاب ها، به جنوب کشور می رود و معاونت تیپ نجف اشرف را بر عهده می گیرد؛ در عملیات فتح المبین در رقابیه از ناحیۀ چشم مجروح می شود.
یک سال بعد از شهادت برادرش، حمید به دیدار امام خمینی(ره) می رود؛ همچنین وی، از آیت الله خانلری می خواهد تا برای او دعا کند تا شهید شود. شهید باکری در وصیت نامۀ خود می نویسد:
\”خدیا! چقدر دوست داشتنی و پرستیدنی هستی، هیهات که نفهمیدم. چقدر لذت بخش است، انسان آماده باشد، برای دیدار رَبّش! امّا چه کنم که تهیدستم!
خدایا! تو قبولم کن. دوست دارم وقتی شهید می شوم، جسدم پیدا نشود تا یک وجب از خاک این دنیا را اشغال نکنم. خدایا! مرا پا کیزه بپذیر.\”
در روزهای آخر اسفند ماه ۱۳۶۳، عملیات بدر آغاز می شود. مهدی به همراه نیروهایش، ضربات مهلکی به ارتش عراق وارد می کنند.
مهدی در قرارگاه کربلا غرق در خون به آرزوی خود می رسد. بعد از شهادت مهدی، آیت الله خامنه ای در پیامی از او به عنوان شهید ایلام یاد می کند و می فرماید:\”درود بر روان پاک مؤمن صادق و انقلابیِ فداکار و سردار شجاع که عهد پایدار خود با خدا را به سر آورد و خون پاک خود را نثار کرد و به فیض شهادت نایل آمد. امّا، این آرزوی مهدی بود که پیکرش زمین را اشغال نکند.\”

منبع : ساجد