دانشنامه نیروی هوایی دانشنامه نیروی هوایی

[7mmt 12,645]

مجهولات پرنده

 

قسمت 7

 

Bell Aircraft Corporation X-5

 

اولین پرواز : 20 جوئن 1951                            اخرین پرواز : 25 اکتبر 1955

تعداد کل پرواز ها : 149                                 حامی پروژه : USAF, NACA

سریع ترین سرعت : 0.98 ماخ                       بلندترین ارتفاع پروازی : 42 هزار پا

 

 

 

 

هواپیمای X-5    عمدتا بر اساس جنگنده آلمانی Messerschmitt P.1101  که در جنگ جهانی دوم  به چنگ امده بود و برای بررسی های فنی و بازرسی به امریکا برده شده بود ، طراحی شده بود. 2 فروند از این پرنده توسط کمپانی بل ساخته شد، که عمده تفاوتشان با اجداد المانی شان در این بود که قادر بودند زاویه ی عقب رفتگی بال را تنظیم کنند (قابلیت بال متغییر) . این زاویه بین 20 تا 60 درجه قابل تنظیم بود .

اولین ایکس 5 ساخته شده در 13 اکتبر 1953 سقوط کرد که به کشته شدن خلبان ان ، سرگرد نیروی هوایی Raymond Popson انجامید . ایکس-5 باقی مانده علی رغم این حقیقت که کل بال می بایست  حرکت داده می شد تا  مرکز ثقل مناسبی از ان بدست می امد ، تست های پروازی را ادامه داد . ایکس-5 اولین هواپیمای دارای بال با هندسه ی متغییر موفق بود که توانست اطلاعات ارزشمندی را برای پروژه هایی همچون Grumman XF10F-1  و General Dynamics F-111 فراهم اورد. ایکس-5 باقی مانده در 1955 از خدمت خارج شد و هم اکنون در موزه ی نیروی هوایی واقع در دایتون اوهایو در معرض نمایش است . 

 

 

 Messerschmitt P.1101

 

 

 

 Grumman XF10F-1

 

 

General Dynamics F-111 

[7mmt 12,645]

مجهولات پرنده

 

قسمت 8

 

هواپیمای با پیشران تلفیقی          X-6

 

برای این پروژه هیچ پروازی به ثبت نرسیده است

حامیان این برنامه : USAF, AEC

 

 

 

قبل از شروع به ساخت نمونه ی نظامی عملیاتی ، 2 فروند از هواپیمای ایکس-6 که محصول کمپانی کانویر بود برای بررسی عملی بودن بکار گیری پیشران اتمی هواپایه سفارش داده شده بود . موارد در نظر گرفته شده برای ازمایش شامل : سپر محافظ خدمه در برابر رادیو اکتیو ، پیشران ، بررسی زیست شناختی کلیه ی اثرات رادیو اکتیوی هواپیما ، و تاثیر تابش ها روی سایر سامانه های این پرنده بود .

علاوه بر 2 فروند ایکس-6 یاد شده ، ساخت یک فروند بمب افکن پیشران اتمی NB-36H  نیز که محصول دیگری از کمپانی کانویر بود برای انجام تست های پروازی اولیه سفارش داده شده بود. درون NB-36H راکتور اتمی فعال بود اما هیچ نیرویی را برای هواپیما تامین نمی کرد . ابتدا این هواپیمای ایکس-6 بود که پیشرانش ان می بایست توسط یک پیش نمونه ی پیشران اتمی هواپایه که در مخزن بمب ان جای گرفته بود ، تامین می شد.

در نهایت پروژه ی ایکس-6 قبل از انکه هیچ یک از 2 پرنده ی سفارش داده شده ساخته شوند کنسل شد. اگر چه کار ساخت بمب افکن NB-36H به پایان رسید اولین پروازش را در سپتامبر 1955 ثبت رساند . پس از به انجام رساندن تست ها برای مدت حدود 2 سال ، راکتور اتمی این پرنده برداشته شد و هواپیمای NB-36H در پایگاه هوایی Carswell  واقع در تگزاس اوراق شد .

 

[MR9 114,013]

با سلام 

 

 

لوفت وافه در میان رودان 

 

 

 

 

 

پایگاه هوایی الرشید ، بغداد ، میانه سالهای 1941

 

در اثنای جنگ دوم جهانی ، رایش سوم که بسیار به منابع فسیلی آسیای جنوب غربی که در سیطره دشمن قدیمی اش ، بریتانیا ، قرار داشت ، علاقه مند شده بود ، شروع به ارسال کمکهای نظامی به جدیدترین متحدخود در این منطقه ، "عراق" نمود . در نتیجه با هماهنگی ها بعمل آمده ، یک واحد رزمی لوفت وافه  شامل چند فروند جنگنده/ بمب افکن BF-110 D.3 ، برای کمک به  شورش محلی علیه نیروهای بریتانیایی  ، وارد این کشور گردید . این پرنده های رزمی که با عجله بسیار به علائم استاندارد نیروی هوایی ارتش عراق درآمده بودند دراواسط ماه مه 1941 ، وارد موصل و آماده عملیات رزمی شدند . با این وصف ، تنها دو هفته پس از شروع نبرد ، علیرغم ارسال یک دوجین جنگنده  BF-110 به سوریه و عراق ، این یگان ، کشورهای فوق الذکر  را بسرعت ترک نمودند  .

تعدادی از این هواپیماها منقش به طرح استتار بیابانی RLM79/78 و طرح دماغه تعدادی نیز (به مانند نمونه نمایش داده شده ) به طرح شارک ( کوسه ) در آمدند .

[mahdavi3d 14,067]

آزمایشگاه هواپیمای هسته‌ای داسنویل جورجیا

 

وضعیت امروزی سایت

 

آزمایشگاه هواپیمای هسته‌ای جورجیا (GNAL) واقع در جنگل Dawson در داسنویل، به عنوان AFP No. 67 نیز شناخته می‌شود. این تاسیسات متعلق به کمپانی لاکهید در سال‌های 1958 تا 1971 عملیاتی بودند و یک مرکز مهم تحقیقاتی در راستای تلاش‌های نیروی هوایی آمریکا برای توسعه یک بمب‌افکن نیرو گرفته از انرژی هسته‌ای و نیز مطالعه محیط جنگل به منظور تعیین اثرات جنگ هسته‌ای بر حیات وحش به شمار می‌رفت. اغلب فعالیت‌ها در این سایت شامل کارهای مرتبط با مهندسی متالوژی از جمله تحت تشعشع قرار دادن مواد مختلف برای درک بهتر الزامات حفاظتی راکتور احتمالی بمب‌افکن هسته‌ای بود. یک راکتور 10 مگاواتی شناخته‌شده به عنوان راکتور تاثیرات تشعشع (RER) به گونه‌ای نصب شده بود که قابلیت جابجایی عمودی (بالا و پایین رفتن) از داخل یک تاسیسات مهار را فراهم می کرد. بدین‌ترتیب امکان پرتودهی به مواد، به صورت زیر زمینی برای مواد خاص و نیز به محیط پیرامونی (برای یک رنج محدود و تولید سطوح پایین تشعشع با قرار دادن راکتور بدون حفاظ در ارتفاع 24 متری! ) ایجاد می‌شد. این راکتور تنها نمونه‌ از نوع خود در ساحل شرقی ایالات متحده به شمار می‌رفت. تاسیسات جورجیا حتی یک دهه پس از تعلیق فعالیت‌های مرتیط با برنامه بمب‌افکن هسته‌ای در 1960، کماکان به تحقیقات عمومی هسته‌ای برای یوساف و نیز کمیسیون انرژی اتمی ایالات متحده (AEC) اشتغال داشت.
 

محدوده قرارگیری "حمام آب" راکتور در گذشته

 

با تعطیلی آزمایشگاه در 1971 محوطه آن به منظور ایجاد یک فرودگاه جدید برای شهر آتلانتا خریداری شد اما در نهایت توپوگرافی آن برای ساخت فرودگاه نامناسب دیده شد.
 
اسنادی که قادر به توضیح سرنوشت سایت باشند شدیدا طبقه‌بندی‌شده محسوب می‌شوند. ورودی بخش‌زیرزمینی سایت دفن شده است و تنها جسم باقی‌ روی زمین، فونداسیون بتنی است که راکتور و ساختمان‌ها در آنجا واقع بودند.
 

 

تنها تصاویر عمومی‌شده در دسترس از تاسیسات مذکور در آن دوران، در ویدئوی زیر که شامل توضیحاتی نیز هست:
 

دانلود (حجم: 21.11 مگابایت)

http://trainbit.com/files/1112817884/Dawsonville_Georgia_Nuclear_Aircraft_Laboratory_1959_full_video_1001.mp4

https://www.youtube.com/watch?v=urGYMs0-UcM

منابع:

https://nuclearstreet.com/pro_nuclear_power_blogs/b/science-history-nuclear/archive/2014/01/02/historic-film-on-the-georgia-nuclear-aircraft-laboratory#.Vv1U6nqm0ZM

http://wikimapia.org/27728728/Georgia-Nuclear-Aircraft-Laboratory-Reactor-site

https://en.wikipedia.org/wiki/Georgia_Nuclear_Aircraft_Laboratory

[7mmt 12,645]

 

 

مدلی از بمب افکن استیلث B-2 ، مرکز توسعه و مهندسی ارنولد (AEDC) .

در این ازمایش پرسنل تست هایی را روی مدلی از بمب افکن بی-2 و مهمات JDAM  در تونل باد گذر صوت 16 فوتی انجام می دهند ، دقت شوند که مدل به صورت وارونه در تونل باد قرار گرفته و محفظه ی بمب ان در سمت بالا واقع شده است . مرکز ارنولد نقش کلیدی در بدست اوردن اطلاعتی  ایفا کرد که باعث می شد بتوان اطمینان حاصل کرد که رها سازی این مهمات از هواپیماهای مختلف در امنیت کامل انجام می شود. 

[MR9 114,013]

با سلام

 

معبر سرخ

 

 

 

 

در جریان جنگ کره ، بیشتر از 45000 نفر از پرسنل نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در قالب 22 وینگ به همراه یگانهای پشتیبانی زیر پرچم سازمان ملل ، وارد نبرد شدند . در این میان ، وینگ 136 جنگنده /بمب افکن از گارد ملی تگزاس ، اولین یگانی بشمار می آمد که به این منطقه اعزام گردید .

 

 

 

این یگان که در آن زمان به جنگنده های جدید F-84 تاندرجت مجهز شده بود ، در ماه مه 1951 وارد ژاپن گردید و مدت کوتاهی پس از آن ، وارد رزم هوایی با نیروی هوایی کره شمالی و سپس  جمهوری خلق چین شد . در طول زمستان و بهار 1951 ، نیروی هوایی چین کمونیست با متمرکز یگانهای رزمی موجود در طول مرز خود با کره شمالی ( شمال غربی این کشور و در امتداد روخانه یالو  ) بتدریج به یک تهدید  جدی برای گروه بمب افکن های سازمان ملل در آمد . چینی ها با ایجاد یک دالان که به " معبر میگ " یا " دالان میگ" شهرت یافت ، عملاً ضربات پی درپی نیروی هوایی سازمان ملل بر زیرساختهای کره شمالی را کاهش دادند .

 

 

چپ به راست : ستوان یکم آرتور . او .اولگیر - سروان هری آندروود

 

 

در نتیجه ، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده  با اتخاذ یک استراتژی تلافی جویانه ، سعی نمود تا این دالان را به همراه پرنده های رزمی و پایگاه های هوایی آن از میان بردارد . بنابراین ، در26  ژوئن 1951 ، اسکادران 182 از وینگ 136 گارد ملی تکزاس   ماموریت یافت تا چهار فروند  بمب افکن B-29 را بر فراز کره شمالی اسکورت نمایند . در جریان این ماموریت ، میگهای کره ای و چینی بدون اطلاع از وجود اسکورت ، با خیال راحت به بمب افکن ها حمله نمودند ، که با اسکورت جنگنده های آمریکایی مواجه شدند . با ورود میگها ، یک داگفایت نفسگیر میان طرفین درگرفت که درجریان آن ، ستوان یکم آرتور. او. اولگیر با کمک سروان هری آندروود نخستین قربانی جتهای جدید نیروی هوایی را به نام خود ثبت نمودند .

 

پس از این واقعه ، وینگ گارد ملی تگزاس ماموریتهای متعددی را به نام خود ثبت نمود و در حال حاضر نیز ، اسکادران 182 تاکتیکی گارد ملی تگزاس از وینگ 136 ، همچنان مشغول ماموریتهای خود است .

[MR9 114,013]

سلام علیکم 

 

با توجه به اینکه ، امروز ، روز ایر فورس وان بوده ، بد نیست نگاهی به خلبان یکم های این پرنده ویژه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ، از ابتدا تا حال حاضر داشته باشیم :

 

 

 

 

از راست به چپ : 

 

سرهنگ دوم ، هنری تیفت مایرز (1944 تا 1948 ) برای  فرانکلین روزولت و هری ترومن 

 

سرهنگ فرانسیس ویلیامز ( 1948 تا 1953) هری ترومن 

 

 

 

 

 

 

 

از راست به چپ :

 

سرهنگ ویلیام . جی دارپر ( 1951 تا 1963)  دوایت . دی . آیزنهاور 

 

سرهنگ جیمز سویندال ( 1961 تا 1965) / کندی و جانسون 

 

 

 

 

 

 

از راست به چپ :

 

سرهنگ جیمز آندروود کراس ( 1965 تا 1968 )  لیندون جانسون 

 

سرهنگ دوم ، پل ترنهیل ( 1968 تا 1969) لیندون جانسون 

 

 

 

 

از راست به چپ : 

 

سرهنگ رالف . دی . آلبرتایز ( 1969 تا 1974 )  ریچارد نیکسون 

 

سرهنگ رابرت . یس . رودریک ( 1980 تا 1989) جیمی کارتر و رونالد ریگان 

 

 

 

 

از راست به چپ :

 

سرهنگ رابرت . دی . دنی ( 1989 تا 1993)  ، جورج بوش (پدر ) و بیل کلینتون

 

سرهنگ مارک . ای . دانلی ( 1997 الی 2001) . بیل کلینتون و جورج بوش (پسر) 

 

 

 

از راست به چپ :

 

سرهنگ مارک . وی . تیلمن ( 2001 تا 2009 ) جورج بوش (پسر) 

 

سرهنگ اسکات ترنر ( 2009 تا حال حاضر )  باراک اوباما 

[MR9 114,013]

با سلام

 

 

بامکت 2001

 

 

 

هر سه اسکادران تامکت های نیروی دریایی ارتش ایالات متحده که در جنگ 2001 حضور داشتند ، (عملیات آزادی پایدار) برای حمل چهار تیر مهمات هدایت دقیق GBU-12 ارتقاء یافته بودند که این کار دقیقاً چند روز پیش از شروع عملیات رزمی ، به پایان رسید. مایکل لاووی ، افسرتسلیحات اسکادران VF-123 چنین تشریح می کند که خدمه حاضر روی ناوهواپیمابر ، می توانستند ظرف 10 دقیقه ، چهار تیر بمب  فوق الذکر را روی هواپیما سوار کنند ، در حالی که این مدت در طول ماههای قبل ازجنگ ، چیزی در حدود 20تا25 دقیقه به طول می انجامید .

 

علاوه برآن ، مدت زمان لود کردن موشکهای فونیکس ، اسپارو و سایدویندر ، چیزی درهمین حدود ( 20تا25 دقیقه ) زمان نیاز داشت ، در حالی  که با شروع  عملیات رزمی ، کل مراحل سوار نمودن تسلیحات محمول ، ( مهمات  هوا به زمین هدایت دقیق ، موشکهای برد بلند ، میانبرد و کوتاه برد و خشاب توپ ) از 40 دقیقه ، به نصف آن ، کاهش یافت .

 

 

 

 

این مساله باعث شد تا پرنده های مامور به عملیات در کوتاه ترین زمان ممکن ، از عرشه پایینی به عرشه فوقانی انتقال یافته و بسرعت بسمت هدف به پرواز درآیند . سرعت روند تسلیح  مجدد تامکتها درحالی بود  که تامکتهای نیروی دریایی همواره در حال تعمیر و نگهداری بوده  و یا برای  اجرای  سریع  ماموریت ، نیاز داشتند تا بسرعت سوخت مورد نیاز را دریافت نمایند . بعنوان مثال ، یکی از خطرات این فرآیند ، خطر ایجاد اتصال کوتاه الکتریکی است که احتمال انفجار ،  زمانی که تامکتها مسلح هستند را افزایش می داد .

 

علاوه بر آن ، این مساله را نیز می بایست در نظر داشت که لود کردن مهمات روی غلافهای زیر شکم تامکت ، به مراتب مشکل تر و سخت تر از لود کردن مهمات روی  جنگنده های F/A-18 بشمار می رفت و در کنار آن ، حرارت تولید شده از پیشرانه در طول پرواز CAP شش ساعته ، مزید برعلت بود تا فرآیند 4 تیم 6 نفره ( 24 نفر)  برای آماده سازی مجدد تامکت برای ماموریت ، به یک عذاب همیشگی برای خدمه مبدل گردد .

 

 

پی نوشت :

 

در صورت بازنشر این مطالب در سایر انجمنها ، ف.ب ، تلگرام و .... ، حداقل منبع ذکر شود

[MR9 114,013]

با سلام 

 

 

پتروشیمی بصره 

 

 

یكی از عملیاتهای مهم ما زدن تاسیسات پتروشیمی بصره بود. این محل بر خلاف اسمش كه غیرنظامی است، یكی از بزرگترین پایگاههای عراق بوده و در آنجا دو دستگاه رادار دوربرد كه از نظر نظامی اهمیت زیادی داشتند، نصب شده بود؛ به طوری كه برای عراقی، نگهداری از این رادارها بسیار مهم و برای ما هم انهدام آن یكی از ضروریات بود. عراق با تمام امكانات هوایی و زمینی خود، سعی در نگهداری آن داشت و ایران نیز به تمام نیروهای رزمی خود، اعم از زمینی، هوایی و هوانیروز ماموریت آزاد داده بود كه آنجا را منهدم كنند. یك بار نیروی هوایی یك بمب 5 تنی را با یك فروند F-4D روی ساختمان انداخت، ولی استحكام سطح ساختمان آنقدر زیاد بود كه آسیب كلی به رادار وارد نیامد. اهمیت این رادارها در این بود كه عملكردی مثل آواكس داشتند و مركز تجمع نیروهای ایرانی را ثبت می ‏كردند و توپخانه خود، گرا می‏ دادند.

 

 

 

تنها فرقی كه این رادارها با آواكس داشتند این بود كه آواكس، رادار سیار و دارای برد محدودی است، ولی این رادارهای ثابت بودند و میدان عمل خیلی وسیعی داشتند. هوانیروز برای انهدام آن، اقدامات زیادی كرده بود، ولی هنوز این مهم عملی نشده بود. خلبانهای هوانیروز ساعتها در اطراف رادار دور زده بودند كه موشك خود را روی آن قفل كنند، ولی هنوز موفق به این كار نشده بودند. البته برای این كار، فقط كبراهایی وارد عمل می ‎شدند كه موشك ماوریك داشتند. آن روز درگیری در غرب كارون، بسیار شدید بود و تمام منطقه را دود غلیظ حاصل از سوختن ادوات و چاههای نفت، فرا گرفته بود. ناگهان از نظرم گذشته كه پروازی روی پتروشیمی داشته باشم و به قول معروف، من هم شانسم را امتحان بكنم.

 

 

    

 

راست به چپ :

 

سرهنگ خلبان ، مهدی مدرس ، سروان خلبان ، رضا میبدی 

 

فرمانده منطقه علیرغم اینكه من مسئولیتهای زیادی در هوانیروز داشتم، پیشنهاد پرواز مرا قبول كرد و قرار شد به همراه یك فروند 214 و یك فروند كبرا، كه حفاظت مرا برعهده داشت، به آنجا اعزام شویم. ساعت 9:30 هلیكوپتر من با دو موشك ماوریك از زمین كنده شد و به طرف هدف به پرواز درآمد. هلیكوپتر كبرای دوم و به دنبالش هلیكوپتر 214 كه یك گروه فیلمبرداری از برنامه «ایران در جنگ» را به همراه داشت، در اطراف من به پرواز درآمدند. در ارتفاع خیلی پائین پرواز می‏ كردیم؛ با این حال، زودتر از آنچه انتظار می‏رفت، عراق به پرواز ما پی برد و ابتدا هواپیماهای میگ 21 و پس از آن هلیكوپترهای «هایند» دشمن در ارتفاع بالا اقدام به تیراندازی به سوی ما كردند. علت پرواز هلیكوپترهای عراقی در ارتفاع بالا، این بود كه هم ما را هدف قرار دهند و هم پدافندشان بتواند به راحتی به سوی ما تیراندازی كند. با وجود آن همه موانع، بیش از هفت بار به طرف پتروشیمی پرواز كرده و به آن نزدیك شده بودم ولی موشك ماوریك روی آن قفل نشده بود. به فكر فرو رفتم تا علت را بیابم. ناگهان علت قفل نكردن موشك را فهمیدم. به ستوان میبدی گفتم: می ‏دانی چرا موشك قفل نمی‏شود؟

- نه.

- برای اینكه ساختمان همرنگ زمین است و هرگز این موشك از این زاویه نمی ‏تواند كاری بكند.

- سعی كن این فرصت طلایی را از دست ندهیم.

- بهتر است از سمت غرب هم آزمایش كنیم.

- آن منطقه ناشناخته است و مجاز به پرواز در آنجا نیستیم.

- اهمیت این موضوع بیشتر از آن است كه ما معطل بكنیم؛ پس بهتر است فرصت را از دست ندهیم و كارمان را شروع كنیم.

 

 

او حرفی نزد و بلافاصله هم نظرمان را برای تغییر مسیر به هلیكوپترهای بعدی گفتیم و سپس به طرف غرب ساختمان پتروشیمی پرواز كردیم. پدافند عراق با شدت تمام شلیك می‏كرد و تعداد هلیكوپترهای عراقی كه ما را موشك باران می‏كردند، زیادتر شده بود، ولی هنوز منتظر فرصتی بودم كه موشك قفل كند و كارم را انجام دهم. سرانجام از سمت غرب به ساختمان نزدیك شدیم و با توجه به به سایه‏ای كه آفتاب در سمت غربی ایجاد كرده بود، موشك قفل كرد. بلافاصله خلبان 214 را مطلع كردم كه به فیلمبردارها بگوید كه آماده باشند. ستوان میبدی مرتب می‏ گفت: «بزن! این فرصت طلایی را از دست نده» سعی كردم خونسردی خودم را حفظ كنم. وقتی كه فیلمبردارها اعلام آمادگی كردند، با توكل به خدا و مولا علی، نگاهی به چراغ قرمز موشك كه علامت قفل شدن آن روی هدف بود، اندختم. چراغ قرمزتر از همیشه مرا دعوت به شلیك می ‏كرد! با توكل به خدا، كلید موشك را فشار دادم. موشك از هلیكوپتر جدا شده و رفت تا از دریچه‏ ای كه باز بود وارد ساختمان شد و لحظاتی بعد، ساختمان مجهز پتروشیمی به تلی از دود و آتش مبدل شد. خلبان 214 با خوشحالی گفت: «تبریك می‎ گویم مهدی، هم هدف را زدی و هم تیراندازی ‏ات توسط فیلمبردارها ثبت شد.» برای اطمینان كافی، موشك دوم را نیز پرتاب كردم. اثری از ساختمان پتروشیمی تقریباً برجای نمانده بود.

 

حالا من و میبدی از خوشحالی سر از پا نمی‏ شناختیم. همه عوامل پدافندی دشمن مشغول شلیك به سوی ما بودند. هلیكوپتر كبرای محافظ ما شروع به تیراندازی شدید و پرحجم به طرف آنها كرد. سپس منطقه را دور زدیم و هرچه آتش داشتیم برسر دشمن ریختیم و به منطقه خودی وارد شدیم. در منطقه خودی احساس كردم كه هلیكوپترم هر از چند گاهی یك بار ریپ می‏زند. با این حال كنترلش كردم و تا پایگاه رساندم. پرسنل هوانیروز در محوطه جمع شده و منتظر فرود ما بودند. فرمانده پایگاه تا نزدیكی هلیكوپتر آمد و نگاهی به من كرد. من با دست علامت دادم. به هر ترتیبی بود هلیكوپتر را بر زمین نشانده و از آن خارج شدم. ابتدا فرمانده منطق و پس از او سایر همرزمان دور ما جمع شدند و برایمان دست زدند و صلوات فرستادند. در حال حركت به طرف اتاق عملیات بودیم كه بازرس فنی به سراغم آمد و دستم را گرفت و گفت: «بیا هلیكوپترت را تماشا كن!» به طرف هلیكوپتر برگشتم. بدنه هلیكوپتر سوراخ سوراخ شده بود. غرق در تماشای آن بودم كه او ملخ اصلی هلیكوپتر را نشانم داد. با دقت نگاهش كردم. بیش از نصف پهنای ملخ اصلی ذوب شده بود. پاهایم سست شد و ضمن تحسین هلیكوپتر قدرتمند كبرا، خدا را سپاس گفتم.

 

 

پی نوشت :

 

تاریخ  این سرزمین ، هرگز جانفشانی های دلیرمردان ارتش جمهوری اسلامی ایران را فراموش نخواهد کرد ،  چرا که بخشی از امنیت کنونی ما ، حاصل جانفشانی های  این عزیران است .

[bds110 11,737]

خدا تمام شهدای عزیز کشور رحمت کنه بخصوص شهدا مدافع حرم درسوریه  عراق  در افغانستان وسایر نقاط جهان 

وایضا شهدای ژآندارمری شهربانی کمیته انقلاب اسلامی  سپاه پاسداران وشهدای بسیجی  خون پاکشان در حفظ کیان مملکت فدا نمودند

دنبال عدد نیستیم ولی حیفمان امد  شاهد پایمال شدن خون 70 درصد شهدا باشیم

امروز شاهد دردی هستیم بچه انقلابی کشیدن خفه کردن صدا اتهامات توامان توسط کفار داخلی  و خارجی  

[kebrit 524]

با سلام

پتروشیمی بصره

یكی از عملیاتهای مهم ما زدن تاسیسات پتروشیمی بصره بود. این محل بر خلاف اسمش كه غیرنظامی است، یكی از بزرگترین پایگاههای عراق بوده و در آنجا دو دستگاه رادار دوربرد كه از نظر نظامی اهمیت زیادی داشتند، نصب شده بود؛ به طوری كه برای عراقی، نگهداری از این رادارها بسیار مهم و برای ما هم انهدام آن یكی از ضروریات بود. عراق با تمام امكانات هوایی و زمینی خود، سعی در نگهداری آن داشت و ایران نیز به تمام نیروهای رزمی خود، اعم از زمینی، هوایی و هوانیروز ماموریت آزاد داده بود كه آنجا را منهدم كنند. یك بار نیروی هوایی یك بمب 5 تنی را با یك فروند F-4D روی ساختمان انداخت، ولی استحكام سطح ساختمان آنقدر زیاد بود كه آسیب كلی به رادار وارد نیامد. اهمیت این رادارها در این بود كه عملكردی مثل آواكس داشتند و مركز تجمع نیروهای ایرانی را ثبت می ‏كردند و توپخانه خود، گرا می‏ دادند.

تنها فرقی كه این رادارها با آواكس داشتند این بود كه آواكس، رادار سیار و دارای برد محدودی است، ولی این رادارهای ثابت بودند و میدان عمل خیلی وسیعی داشتند. هوانیروز برای انهدام آن، اقدامات زیادی كرده بود، ولی هنوز این مهم عملی نشده بود. خلبانهای هوانیروز ساعتها در اطراف رادار دور زده بودند كه موشك خود را روی آن قفل كنند، ولی هنوز موفق به این كار نشده بودند. البته برای این كار، فقط كبراهایی وارد عمل می ‎شدند كه موشك ماوریك داشتند. آن روز درگیری در غرب كارون، بسیار شدید بود و تمام منطقه را دود غلیظ حاصل از سوختن ادوات و چاههای نفت، فرا گرفته بود. ناگهان از نظرم گذشته كه پروازی روی پتروشیمی داشته باشم و به قول معروف، من هم شانسم را امتحان بكنم.

راست به چپ :

سرهنگ خلبان ، مهدی مدرس ، سروان خلبان ، رضا میبدی

فرمانده منطقه علیرغم اینكه من مسئولیتهای زیادی در هوانیروز داشتم، پیشنهاد پرواز مرا قبول كرد و قرار شد به همراه یك فروند 214 و یك فروند كبرا، كه حفاظت مرا برعهده داشت، به آنجا اعزام شویم. ساعت 9:30 هلیكوپتر من با دو موشك ماوریك از زمین كنده شد و به طرف هدف به پرواز درآمد. هلیكوپتر كبرای دوم و به دنبالش هلیكوپتر 214 كه یك گروه فیلمبرداری از برنامه «ایران در جنگ» را به همراه داشت، در اطراف من به پرواز درآمدند. در ارتفاع خیلی پائین پرواز می‏ كردیم؛ با این حال، زودتر از آنچه انتظار می‏رفت، عراق به پرواز ما پی برد و ابتدا هواپیماهای میگ 21 و پس از آن هلیكوپترهای «هایند» دشمن در ارتفاع بالا اقدام به تیراندازی به سوی ما كردند. علت پرواز هلیكوپترهای عراقی در ارتفاع بالا، این بود كه هم ما را هدف قرار دهند و هم پدافندشان بتواند به راحتی به سوی ما تیراندازی كند. با وجود آن همه موانع، بیش از هفت بار به طرف پتروشیمی پرواز كرده و به آن نزدیك شده بودم ولی موشك ماوریك روی آن قفل نشده بود. به فكر فرو رفتم تا علت را بیابم. ناگهان علت قفل نكردن موشك را فهمیدم. به ستوان میبدی گفتم: می ‏دانی چرا موشك قفل نمی‏شود؟

- نه.

- برای اینكه ساختمان همرنگ زمین است و هرگز این موشك از این زاویه نمی ‏تواند كاری بكند.

- سعی كن این فرصت طلایی را از دست ندهیم.

- بهتر است از سمت غرب هم آزمایش كنیم.

- آن منطقه ناشناخته است و مجاز به پرواز در آنجا نیستیم.

- اهمیت این موضوع بیشتر از آن است كه ما معطل بكنیم؛ پس بهتر است فرصت را از دست ندهیم و كارمان را شروع كنیم.

او حرفی نزد و بلافاصله هم نظرمان را برای تغییر مسیر به هلیكوپترهای بعدی گفتیم و سپس به طرف غرب ساختمان پتروشیمی پرواز كردیم. پدافند عراق با شدت تمام شلیك می‏كرد و تعداد هلیكوپترهای عراقی كه ما را موشك باران می‏كردند، زیادتر شده بود، ولی هنوز منتظر فرصتی بودم كه موشك قفل كند و كارم را انجام دهم. سرانجام از سمت غرب به ساختمان نزدیك شدیم و با توجه به به سایه‏ای كه آفتاب در سمت غربی ایجاد كرده بود، موشك قفل كرد. بلافاصله خلبان 214 را مطلع كردم كه به فیلمبردارها بگوید كه آماده باشند. ستوان میبدی مرتب می‏ گفت: «بزن! این فرصت طلایی را از دست نده» سعی كردم خونسردی خودم را حفظ كنم. وقتی كه فیلمبردارها اعلام آمادگی كردند، با توكل به خدا و مولا علی، نگاهی به چراغ قرمز موشك كه علامت قفل شدن آن روی هدف بود، اندختم. چراغ قرمزتر از همیشه مرا دعوت به شلیك می ‏كرد! با توكل به خدا، كلید موشك را فشار دادم. موشك از هلیكوپتر جدا شده و رفت تا از دریچه‏ ای كه باز بود وارد ساختمان شد و لحظاتی بعد، ساختمان مجهز پتروشیمی به تلی از دود و آتش مبدل شد. خلبان 214 با خوشحالی گفت: «تبریك می‎ گویم مهدی، هم هدف را زدی و هم تیراندازی ‏ات توسط فیلمبردارها ثبت شد.» برای اطمینان كافی، موشك دوم را نیز پرتاب كردم. اثری از ساختمان پتروشیمی تقریباً برجای نمانده بود.

حالا من و میبدی از خوشحالی سر از پا نمی‏ شناختیم. همه عوامل پدافندی دشمن مشغول شلیك به سوی ما بودند. هلیكوپتر كبرای محافظ ما شروع به تیراندازی شدید و پرحجم به طرف آنها كرد. سپس منطقه را دور زدیم و هرچه آتش داشتیم برسر دشمن ریختیم و به منطقه خودی وارد شدیم. در منطقه خودی احساس كردم كه هلیكوپترم هر از چند گاهی یك بار ریپ می‏زند. با این حال كنترلش كردم و تا پایگاه رساندم. پرسنل هوانیروز در محوطه جمع شده و منتظر فرود ما بودند. فرمانده پایگاه تا نزدیكی هلیكوپتر آمد و نگاهی به من كرد. من با دست علامت دادم. به هر ترتیبی بود هلیكوپتر را بر زمین نشانده و از آن خارج شدم. ابتدا فرمانده منطق و پس از او سایر همرزمان دور ما جمع شدند و برایمان دست زدند و صلوات فرستادند. در حال حركت به طرف اتاق عملیات بودیم كه بازرس فنی به سراغم آمد و دستم را گرفت و گفت: «بیا هلیكوپترت را تماشا كن!» به طرف هلیكوپتر برگشتم. بدنه هلیكوپتر سوراخ سوراخ شده بود. غرق در تماشای آن بودم كه او ملخ اصلی هلیكوپتر را نشانم داد. با دقت نگاهش كردم. بیش از نصف پهنای ملخ اصلی ذوب شده بود. پاهایم سست شد و ضمن تحسین هلیكوپتر قدرتمند كبرا، خدا را سپاس گفتم.

پی نوشت :

تاریخ این سرزمین ، هرگز جانفشانی های دلیرمردان ارتش جمهوری اسلامی ایران را فراموش نخواهد کرد ، چرا که بخشی از امنیت کنونی ما ، حاصل جانفشانی های این عزیران است .

اطلاعات بیشتری از اون رادار و ریز عملیات اگر دارید لطف کنید قرار بدید.

[hosm 5,921]

با سلام 

 

 

پتروشیمی بصره 

 

 

 

 

 

 

 

 

    

 

راست به چپ :

 

سرهنگ خلبان ، مهدی مدرس ، سروان خلبان ، رضا میبدی 

 

- نه.

- برای اینكه ساختمان همرنگ زمین است و هرگز این موشك از این زاویه نمی ‏تواند كاری بكند.

- سعی كن این فرصت طلایی را از دست ندهیم.

- بهتر است از سمت غرب هم آزمایش كنیم.

- آن منطقه ناشناخته است و مجاز به پرواز در آنجا نیستیم.

- اهمیت این موضوع بیشتر از آن است كه ما معطل بكنیم؛ پس بهتر است فرصت را از دست ندهیم و كارمان را شروع كنیم.

 

 

 

 

 

 

پی نوشت :

 

تاریخ  این سرزمین ، هرگز جانفشانی های دلیرمردان ارتش جمهوری اسلامی ایران را فراموش نخواهد کرد ،  چرا که بخشی از امنیت کنونی ما ، حاصل جانفشانی های  این عزیران است .

 

با تشکر فراوان

فیلم مورد نظر رو دوستان دارند؟

[Arash 7,048]

جهان‌آفرین تا جهان آفرید *** پرنده ای زشت تر از این نیامد پدید

 

کاوازاکی سی یک  Kawasaki C-1 یه هواپیمای برد کوتاه ترابری ست که توسط نیروی هوایی ژاپن استفاده میشه که از 1974 در حال خدمت هست . 31 فروند هم ازش تولید شد

 

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/68-1018-jasdf-kawasaki-c-1_PlanespottersNet_100905.jpg][/url]

 

که البته در این پست در مورد این هواپیما نمیخوام صحبت کنم

بلکه در مورد تمرینی جنگ الکترونیک این هواپیما کاوازاکی ای سی یک Kawasaki eC-1 صحبت میکنیم. دو فروند از اون 31 فروند به این استاندارد ارتقاع داده شدند . اولین پروازش در سال 1984 اتفاق افتاد و تا سال 1985 بیش از 100 تست پروازی رو پشت سر گذاشت . تجهیزات ECM این هواپیما XJ/ALQ-5 توسط صنایع جنگ الکترونیک میتسوبیشی طراحی و ساخته شد . یکی روی دماغه یکی روی دم و دوتا در کناره ی این پرنده تعبیه شد و دو آنتن هم برای تبادل اطلاعات با C-1 های دیگه داشت .

 

 

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/Kawasaki_EC-12C_Japan_-_Air_Force_01.jpg][/url]   [url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10266/Kawasaki_EC-12C_Japan_-_Air_Force_03.jpg][/url]

[7mmt 12,645]

رونمایی بوئینگ از جت اموزشی T-X 

 

 

[gashool 706]

                                                                                بسم الله الرحمن الرحیم

                                                                                               http://uupload.ir/fi...d388dc856cd.jpg


                                              اولین نمونه پروازی بالگرد کاموف Ка-62 به شکل رسمی به نمایش درآمد.

در هشتادمین سالگرد شرکت هوایی «پروگرس» در شهر آرسنییف به نام ن. ای سازیکین، شرکت «بالگردهای روسیه» ، بالگرد کاموف Ка-62 با شماره ثبت (رجیستر ) RA-00000 را در نمایشگاهی در آرسنییف به نمایش درآورد.

                                                                                            .......

مدیرعامل هلدینگ مذکور اعلام کرد: «امروز در (کارخانه) «پروگرس» سه نمونه آزمایشی از این پرنده تولید شده و به زودی چهارمین فروند نیز آماده خواهد شد.» بالگرد چند منظوره متوسط کاموف Ка-62 در ماه آوریل (۲۰۱۶) با موفقیت اولین آزمون های پروازی کارخانه ای را پشت سر گذاشت. در جریان پرواز ، متخصصین عملکرد سامانه های اصلی و منبع تامین  انرژی الکتریکی بالگرد را مورد بررسی قرار دادند. پیش تر از آن، این پرنده مجموعه ای از آزمون های زمینی (بر روی زمین) را به شکل موفقیت آمیز پشت سر گذاشته بود.

                                                                                                 http://uupload.ir/files/t0k0_1.jpg

گفته شده است که بالگرد جدید، زمینه نیازمندی به بالگرد در کلاس وزنی با وزن هنگام برخاست 6 الی 7 تن را مرتفع می نماید. حوزه های اصلی کاربرد بالگرد Ка-62 ، حمل و نقل مسافر ، عملیات نجات و همچنین کار (عملیات) در حوزه های نفت و گاز و حمل و نقل شرکتی می باشد. سطح بالای انرژی موتور نصب شده بر روی بالگرد، این امکان را فراهم می سازد تا در محدوده وسیعی از ارتفاعات به ماموریتهای محوله جامه ی عمل بپوشاند. Ка-62 می تواند در آب و هوای گرم مورد استفاده قرار گرفته و پرواز های بر فراز مناطق دریایی (سطح دریا) را انجام دهد.


                                                                                               http://uupload.ir/files/vzd7_2.jpg

قرار داد تحویل (فروش) چهار فروند بالگرد میل Ми-26Т2 با اردن (؟!) منعقد شد. اطلاعاتی (جزییاتی) در مورد انعقاد توافق شرکت سهامی «بالگرد های روسیه» با اسبر بانک روسیه در خصوص ارایه تضمین بانکی جهت تامین تعهد قرار داد شماره فلان (نامشخص) در مورد تحویل چهار فروند بالگرد میل Ми-26Т2  که در تاریخ ۱۷ آوریل منعقد شد، بین شرکت سهامی «بالگردهای روسیه» و دفتر طراحی و توسعه پادشاه عبدالله دوم  (پادشاهی اردن هاشمی علیه اللعنه)، بر روی سایت سفارشات دولتی، قرار گرفته است. تضمینات فوق الذکر ، با مجموع کلی ۱۲.۵ میلیارد دلار آمریکا برای دوره ۲۱ ماهه (یعنی تا اواسط ۲۰۱۸ ) خواهد بود. شرکت مادر تخصصی (این فحش نیست، بلکه معادل فارسی هلدینگ میباشد icon_wink ) «بالگردهای روسیه» انعقاد قرارداد را تایید کرده است.



مترجم زبان روسی: محمد حسین بختیاری ، انتشار این مطلب فقط با ذکر نام مترجم بلامانع می باشد.

منبع: صفحه روسی زبان sdelano-u-nas  (ساخت ما ) در اینستاگرام به نشانی

ویرایش شده در مهر 95 توسط gashool