دانشنامه نیروی هوایی دانشنامه نیروی هوایی

[tahayori 576]

با سلام:

آموزش پرسنل نیروی هوایی ارتش قبل و بعد انقلاب در ایران و آمریکا ( قسمت سوم)

ارتش ایلات متحده آمریکا از چهار 4 نیروی هوایی, نیروی زمینی, نیروی دریایی و تفنگ دار دریایی تشکیل شده است.  

خدمت سربازی در ارتش ایالات متحده آمریکا در زمان صلح اختیاری و در زمان جنگ اجباری می شود. اما بخاطر نبودن شغل در این کشور, اکثر جوانان از پسر و دختر خدمت سربازی را بعنوان یک شغل برای کسب درآمد انتخاب می کنند. مدت زمان خدمت سربازی بسته به سختی و راحتی خدمت به 4 گروه تقسیم می شود.

1- خدمت در نیروی هوایی 4 سال است. (  AIR FORCE)

2- خدمت در نیروی دریایی 3 سال است. (NAVY)

3- خدمت در نیروی زمینی 2 سال است.(ARMY)

4- خدمت در تفنگدار دریایی 1 سال است.(MARINE)

راحت ترین خدمت در نیروی هوایی با 4 سال و سخت ترین در تفنگ دار دریایی با یک سال خدمت می باشد. سربازان در طی خدمت درست مثل یک پرسنل کادر کلیه آموزش های تخصصی و غیره را اموزش می بینند و درست حقوق مشابه پرسنل کادر اما کم تر از آن حقوق می گیرند. پس از اتمام دوره سربازی بعنوان پرسنل کادر ادامه خدمت می دهند. من از یک سرباز تفنگدار دریایی راجع به آموزش آن ها سوال کردم, وی گفت ما در زمستان باید با پوتین یخ آب یک رود خانه را بشکنیم و ارتفاع آب تا حدود گردن را از میان ان عبور کنیم چه کسی جرعت دارد نرود.!!! یا در هنگام آموزش نقشه خوانی جیره غذای ما را در یک ظرف در بسته در گوشه ای زمین یا جنگل پنهان می کنند و با دادن گرای قطب نما باید غذا را پیدا کنیم یا اگر نتوانیم از گرسنگی هلاک شویم. شکار درندگان و خزندگان ماننده مار و کباب کردن آن در بیابان و جنگل از دیگر آموزش های زنده ماندن می باشد. تفنگ داران دریایی به خاطر آموزش هایسفت و سختی که دیده اند, شروع کننده حمله در وحله اول به دشمن می باشند. تفنگ داران دریایی دارای ناو ناوچه, هواپیما هلی کوپتر و سایر ادوات جنگی زمینی می باشند.شما درخلیج فارس مشاهده می کنید که همیشه ناو جنگی تفنگ داران دریایی آمریکا منتظر حمله هستند نه نیروی دریایی امریکا. رنگ لباس تفنگ داران دریایی پلنگی خاکی با لکه هایی از رنگ سبز بود. آن ها سخت ترین مانور ها رابرای شکست دشمن انجام می دهند. 

در خدمت سربازی فرقی بین یک پسر و دختر نیست همه بصورت مخلوط به نسبت قد در صف اول الی آخر قرار می گیرند و سینه خیز رفتن و کلاغ پر ساده ترین آموزش های آنان است.در همه جا دختران و پسران سرباز در کلاس درس, نهارخوری باشگاه های شبانه ( دانسینگ) باهم هستند و فقط خوابگاه آن ها جداست. در خواب گاه دختران روزانه نگهبانی بصورت اجبار از کلیه دختران  انتخاب می شود که در راس ساعت خاص نگبانی آن ها شروع می شود و محل استقرار آن ها ابتدای پلکان ورودی خواب گاه می شود. در ایران قبل از انقلاب هم  دختران هم ماننده پسران برای شغل نظامی استخدام می شدند, اما آموزش نظامی آن ها سوا و کلاس درس آن ها هم سوا بود. و در سر صبحگاه بصورت صف مجزا می ایستادند. یک از دختران کلاس می گفت فرمانده ما به 

ما گفت با ایرانی و عرب زیاد صحبت نکنید چون آن ها فرهنگ ما را نمی فهمند و اگر یک دختر با آن ها صحبت کند فکر بد می کنند. در فرهنگ امریکا اگر دو پسر ایرانی که پس ازمدتی هم دیگر ندیده اند بهم برسند طبق معمول به هم دست میدهند و همدیگر را می بوسند چیزیکهبطور معمول در بین تمام ایرانیان حتی در کشور خودمان هم معمول است. اما در آنجا بوسیدن دو پسر یا مرد را بد می دانستند و فکر می کردند این ها همجنس گرا هستند!!! اما اگر در آنجا یک پسر و دختر هم دیگر را ببوسند خیلی خیلی عادی است.!!! ( البته فقط گونه ها را نه لب ها را). در کلاس درس ما در آمریکا دختر و پسر بصورت مخلوط در کلاس و میز بود. در هنگام ترک کلاس شاگردان آمریکایی اعم از پسر و دختر می بایست کلاس را تمیز می کردند و طی می زدند, ولی ما ایرانی ها از این کار مستسنی بودیم و از ما نمی خواستند.  انشا ا... در قسمت چهارم مطالب دیگری عنوان می شود.     

[MR9 113,845]

با سلام

موشکهای هوا به هوای مادون قرمز

جنگ افزاری برای تمام دوران

باورود پیشرانه های جت به عرصه رزم هوایی از اواخر جنگ دوم جهانی ، تقریباً تمامی کارشناسان این حوزه بدنبال طراحی و تولید جنگ افزاری بودند تا تاخت و تاز جتهای رزمی در پهنه آسمان را تا حد قابل قبولی محدود نمایند . از یک نظر ظهور توپهای با نواخت تیر بالا ، یک راه حل موقت بشمار می آمد ، با این حال جنگ کره نشان داد که دوران استفاده از چنین تسلیحاتی در رزم هوایی ( البته به تنهایی ) بسرآمده و باید در جستجوی راه حل جدیدی بود . به شکل خلاصه  ، این نیازمندی ، موجب ظهور  مهمات جدیدی شد که اکنون موشکهای هوا به هوای مادون قرمز نامیده میشود.

با این وصف ، بخش جستجوگر موشکهای مادون قرمز ، برای عملکرد بهینه ، نیازمند به استفاده از مواد شیمیایی خاصی داشت  که قادر باشد تا نسبت به تشعشع حرارتی خروجی پیشرانه های جت ، واکنش مناسبی داشته باشد . تا حال حاضر ، در تولید بخش جستجوگر موشکهای مادون قرمز بطور معمول از دو ماده شیمیایی  سولفید سرب و ایندیوم آنتی مونید استفاده می گردد که عملکرد آن در طول موجی در حدود 3 میکرومتر ( در صورت استفاده از سولفید سرب ) و 6 میکرومتر ( درصورت کاربرد ایندیوم آنتی مونید ) صورت می پذیرد .  بدین ترتیب ، طبق یک قاعده کلی ، درجریان وقوع یک رزم هوایی نزدیک ، هر چه هدف ، سرعت بیشتری داشته باشد ، ردیابی و انهدام آن ، آسان تر خواهد بود .

صرفا" برای میلیتاری / MR9

[MR9 113,845]

با سلام 

عقابهای  پرو بال شکسته 

پیرو هدف قرار گرفتن ایگل های سعودی برفراز آسمان یمن ، جالب دیده شد که مروری بر تلفات رزمی ایگل های نیروی هوایی ارتش ایالات متحده از بدو شروع ورود بخدمت این پرنده رزمی به سازمان رزم ارتش این کشور گردد .

جنگنده / بمب افکن اف-15 ایگل ، برای نخستین بار در 27 ژوییه 1972 به پرواز در آمد و از همان آغاز بعنوان رقیب سرسخت تامکتهای نیروی دریایی معرفی گردید.مشهور است که فشار "جی" وارد بر خلبان این جت رزمی ، آن چنان است که "جوراب" خلبان این جنگنده بعلت فشار بیش از حد وارده ، از ساق پای خلبان به پایین کشیده میشود . علاوه براین ، کرُی خوانی میان خدمه این جت در نیروی هوایی با  خدمه زبده تامکت در نیروی دریایی ، باعث تولد جمله مشهوری شد که در تاریخ هوانوردی به یادگار ماند (ANY TIME BABY)!!!

با این حال این جت محصول مک دانل داگلاس به مانند سلفش ، "فانتوم" ، جنگنده ای چِغِر و زمخت در آمد که بلحاظ زیبایی شناختی ، دست کمی از جنگنده ای که جانشینش شد ، نداشت . این پرنده نسبتاً بزرگ ، جنگهایی متعددی بخود دید که تنها دریکی از آنها ( عملیات طوفان صحرا ) تلفات رزمی در کارنامه آن به ثبت رسید . 

اولین سقوط :

17 ژانویه 1991 ( به روایتی دیگر 18 ژانویه ) ، یکفروند ایگل به رجیستر بدنه 1689-88 ، جمعی اسکادران تاکتیکی 336 ، به خلبانی سرگرد توماس کوریتز و افسر جنگ افزار ، سرهنگ دوم  دانی هالند ، در حالی که مشغول اجرای ماموریت حمله به ستون های تانک ارتش عراق در نزدیکی بصره بودند ، هدف آتش توپخانه ضدهوایی حریف قرار گرفته و ساقط شدند . طبق اطلاعات موجود ، هردوخدمه کشته شدند .

دومین سقوط :

ایگل  به رجیستر 1692-88

به ترتیب از راست به چپ :  سرگرد توماس گریفیث و سرهنگ دیوید ابرلی

 

به فاصله 24 ساعت پس ازاین حادثه ، ایگل دوم ، به رجیستر 1692-88 ، جمعی وینگ چهارم ، اسکادران تاکتیکی 335 ، به خلبانی سرهنگ دیوید ابرلی و افسر جنگ افزار سرگرد توماس گریفیث ، در جریان ماموریت شکار اسکاد ( نزدیک موقعیت "القیام " ) ، هدف موشک سام-2 عراقی واقع شد که براثر اصابت موشک ، خلبان بلافاصله کشته شد و کمک خلبان بدلیل اجکت در شرایط نامناسب ، بشدت مجروح گردید .  اگر چه عملیات جستجو ونجات بلافاصله اجرا شد ، اما وی به اسارت درآمد . 

پی نوشت :

از ایگل به رجیستر 1689-88 هیچ تصویری پیدا نشد !!!!!!

[tahayori 576]

بنام خداوند بخشنده مهربان

با سلام:

آموزش پرسنل نیروی هوایی ارتش قبل و بعد انقلاب در ایران و آمریکا ( قسمت چهارم)

با اغازسال 1357 و شروع تظاهرات در ایران ما در مرکز آموزش هوایی لک لند در نزدیکی مرکز شهر سان آنتونیو در ایالت تگزاس آمریکا بودم. همزمان با اعزام ما از ایران به آمریکا ولیعد ایران رضا پهلوی که قبلا با هواپیمای تک موتوره ملخ دار در ایران فن خلبانی را آموزش دیده بود و سولو ( تنها و بدون استاد خلبان قادر به هدایت هواپیما شدن) شده بود، برای آموزش تکمیلی خلبانی به آمریکا اعزام شده بود، اما بر خلاف تصور همه بجای پایگاه آموزشی لک لند او را مستقیما به پایگاه هوایی لاری باک فرستادند.( شاید بخاطر مسئله امنیتی). شبکه تلویزیونی C.N.N  و  N.B.Cهر روز حدود 15 الی 20 دقیقه از اخبار تظاهرات ایران پخش می کردند  و حتی یک روز در زنگ تفریح که مشغول صحبت با دوستان بودم بدون این که متوجه دوربینی باشیم از شاگردان کلاس فیلم برداری که تصویر اینجانب هم در آن مشاهده شده بود. گوینده تلویزیون داشت تفسیر می کرد که این ها نظامیان ایرانی هستند که در داخل آمریکا به تحصیل مشغولند و معلوم نیست آینده شان در اثر سقوط دولت ایران چه شود. یک روز که در کلاس درس بودیم استاد آمریکایی مان  حدود 15 برگ ازاعلامیه هایی را بدست تک تک شاگرادان داد که به زبان انگلیسی بود و عکسی از امام خمینی روی آن چاپ شده و مقاله ای از قول دکتر شریعتی نوشته بود که چرا در ایران همیشه افراد با سواد و دکترو مهندس اعدام می شوند چرا یک کار گر ساده بی سواد اعدام نمی شود و ... استاد گفت این مقله علیه شاه ایران نوشته شده است آن را بدقت بخوانید و پس از اتمام همه ان ها را به من بدهید. تمام دانشجویان مقاله را خواندند و سپس استاد کلا 15 مقاله را از تک تک شاگردان پس گرفت و پاره پاره کرد و در ظرف آشغال کلاس ریخت. فردای ان روز که طبق معمول در سر کلاس حاضر شدیم دیدیم چند دژبان مسلح به کلاس وارد شدند و تک تک نفرات را با کارت شناسایی چک و بیرون ساختمان بردند. و هر کدام را به فاصل های نزدیک چند متر و بصورت تک تک مورد بازجویی قرار دادند. نیرو های امنیتی دقیقا یک اعلامیه درست ماننده روز قبل را صحیح و سالم به تک تک شاگردان  نشان دادند و گفتند شما دیروز این اعلامیه را دیده اید همه اقرار کردند که استاد دیروز آن ها را به ما نشان داده و گفته بخوانید و سپس همه آن ها را پاره کرده بود. نیروی های امنیتی آمریکایی به ما گفت این مقاله ای بوده که راجع به شاه ایران بد گفته بود و شما این مطالب را به مسئول ایرانی خود (افسر رابط یا لیزن آفیسر) گزارش نکردید. بعد از اقرار به خواندن اعلامیه علیه شاه ما را پیش افسر رابط سرهنگ دوم ماموری بردند. سرهنگ ماموری گفت شما خائن به مملکت هستید و بخاطر خواندن اعلامیه و عدم گزارش تمام 15 دانشجو تا چند روز دیگر باید به ایران برگردانده شوند و زندانی و اخراج شوند. این تاریخ 17 بهمن سال 1357 بود. همه ناراحت بودیم اگر ما را به ایران برگرداند و زندانی و اخراج کنند آبروی ما پیش فامیل از بین می رود زیرا آن ها قضیه را نمی دانند و فکر می کنند خدای نکرده بخاطر اختلاص یا دوز دی بوده است. خرید ها و سوغاتی ها برای فامیل را تهیه و چمدان ها را آماده کردیم تا به ایران برگردانه شویم. (تاریخ 19  بهمن سال 1357 بود). همیشه اخبار تظاهرات ایران را بدون سانسور از تلویزیون آمریکا نگاه می کردیم. درتلویزیون مشاهده کردیم که عده زیادی از پرسنل نیروی هوایی به دیدار آیت اله خمینی رفته اند ( 19 بهمن سال 1357). و ما همواره به سرنوشت بی سرانجام خود فکر می کردیم یک روز که برای آخرین بار از مرکز شهر به پایگاه برگشته بودیم دیدیم همه بچه ها دراز کش روی زمین خوابیده اند و دارند اخبار ایران توسط یک رادیو ضبط بزرگ را گوش می کنند که انقلابیون در ایران پیروز شدند و رادیو تلویزیون را فتح کردند وگوینده رادیو اعلام کرد که این صدای انقلاب اسلامی ایران است.  (22 بهمن سال 1357). دو روز بعد ازانقلاب پیش سرهنگ ماموری رفتیم و گفتیم تکلیف ما چیست؟ که ما را بعنوان خائن به ایران بر می گردانند. سرهنگ ماموری در جواب گفت شما افتخار مملکت هستید. !!! آری خائن به مملکت بعد دو روز افتخار مملکت می شود. بعد ها مشخص شد این اعلامیه ها را دانشجویان ایرانی دانشگاه های ایالت های دیگر در پایگاه پخش می کردند. دانشجویانی که ادعا می کردند به خاطر بیکاری و کم پولی ماهیانه 300 دلار از سفارت روسیه ( شوروی سابق) در آمریکا پول می گرفتند تا تظاهرات ضدشاهی برپا کنند. بعد چند روز  کلا اثری از افسران رابطایرانی نبود و معلوم نشد آن ها به کجا فرار کردند. بعد از سقوط شاه آمریکایی ها از ما می خواستند که می توانید در اینجا بمانید و شما پناهنده نمی شوید و ماننده هر شهروند دیگر با دادن کار در اینجا بمانید. من شاگرد اول کلاس شدم آن ها شاگردان اول کلاس را بعنوان مستشار انتخاب می کردند. هرچه تبلیغ کردم که بمانم نپذیرفتم. آنها علت آن را جویا شدند که دولت آمریکا این همه به شما امتیاز می دهد ولی شما نمی پذیرید. علت آن را این گونه بیان کردم که من با هزینه شخصی خود به اینجا نیامدم، بله آن هزینه هایی که برای تحصیلم خرج شده از انسان های بد بخت و بیچاره مالیات گرفته شده تا بتوانم به آن ها خدمت کنم. با این جواب افسر آمریکایی پاسپورتم را بطرف من پرت کرد و گفت شما دیوانه هستید حالا می توانید به ایران بروید و به زودی پشیمان خواهید شد.

[MR9 113,845]

سلام علیکم 

اسناد طراحی گربه دو دُم

در حقیقت می توان چنین  تحلیل کرد که تاریخ هوانوردی نظامی دو نقطه عطف را تا کنون تجربه نموده . نخستین نقطه ، ورود تاریخ هوانوردی به عصر جت با پرنده رزمی مسراشمیت ME-262  و دومین نقطه ، اتمام طراحی گربه افسانه ای گرومن بشمار می آید . در نتیجه به جرات می توان گفت که طراحی جتهای رزمی را می توان  به دو دوره قبل و بعد از "تامکت" تقسیم نمود .

سرطراحان شرکت گرومن  با 54 فایل اسناد طراحی  F-14 تامکت در جلوی محصول طراحی شده 

[MR9 113,845]

هوانیروز در عمل

با آغاز تهاجم ارتش عراق به خاک جمهوری اسلامی ایران ، شاخه هوایی نیروی زمینی ارتش (ISLAMIC REPUBLIC IRAN ARMY AVIATION )، با در اختیار داشتن نزدیک به 700 فروند بالگرد هجومی ،ترابری و شناسایی ، به تقریب یکی از قدرتمند ترین ناوگان هوانیروز را در آسیای جنوب غربی در اختیار داشت . مضاف براین ، نزدیک به 3000 خلبان و کمک خلبان و چیزی در حدود 9000 خدمه فنی در این نیرو مشغول بخدمت بودند که در نوع خود ، بی همتا بشمار میرفت . این نیرو در بازه زمانی 31 شهریور سال 1359 تا تیرماه سال 1367 بیشتر از 300000 پرواز عملیاتی انجام داد و موفق شد بیش از 10000 تن آذوقه ، مهمات و سلاح های مورد نیاز ،  260000 مجروح  و 296000 رزمنده را جابه جا نماید .

 بالگردهای رزمی این نیرو نیز  در نقش پشتیبانی نزدیک هوایی ، 8000 تن مواد منفجره شامل مهمات 20 م.م  ، راکتهای 2.75 اینچی هیدرا و موشکهای ضد زره BGM-71  تاو و در مواردی موشک AGM-65 ماوریک ( تصویر فوق ) را مورد استفاده قرار دادند . بدین ترتیب و به شکل خلاصه ، هر بالگرد عملیاتی در سالهای دفاع مقدس ، نزدیک به 500 ساعت پرواز رزمی را در کارنامه خود به ثبت رسانده که در نوع خود ، عملکردی جالب توجه و بی نظیر به نظر می رسد .

صرفا" برای میلیتاری / MR9

[MR9 113,845]

سلام علیکم 

گربه سوار 

 

هفده روز از دی ماه سال 1360 گذشته بود که نیروی هوایی ارتش بعث عراق ، سیلی بسیار جانانه ای از نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران دریافت نمود . در این روز تاریخی ، سروان اسدا... عادلی به همراهی RIO  ( کابین عقب) تامکت ، محمد مسبوق ،  ۳ فروند میگ ۲۳ که در فرمیشن بسیار نزدیک به هم پرواز می‌کردند را با شلیک یک موشک فونیکس در حوالی جزیره خارک سرنگون کردند که از این لحاظ دارای رکورد سرنگونی سه جنگنده با یک موشک فینیکس می‌باشند . بعد از 3 دهه از این واقعه ، در چند روز اخیر ، مراسم تجلیلی از  تکخالهای جت افسانه ای تامکت در موزه پرواز سیاتل برگزار گردید که سرهنگ اسدا... عادلی ، هرمن کوک و لری موزینسکی  ( شکارچی فیترهای لیبیایی در خلیج سیدرا ) در آن حضور داشتند .در این مراسم هر سه خلبان سخنرانی کردند و بخش مهمی از این مراسم به بررسی پیروزیهای هوایی شگفت انگیز سرهنگ اسد ا... عادلی با هواپیمای F-14 اختصاص یافت .

پی نوشت :

ظاهراً پس از گذشت سه دهه از اتمام جنگ ، هنوز سلسله مراتب نیروی هوایی ارتش ، در بازگویی نبردهای هوایی ، همچنان در تردید به سر می برد . امیدواریم این وضعیت سریعتر بهبود پیدا کند .  

[MR9 113,845]

طومار صلح برای سرزمین پارس

پنجاه سال با اشباح نیروی هوایی

از یک نظر ، دهه چهل و پنجاه شمسی را میتوان  دوران طلایی نیروی هوایی ایران بشمار آورد . در این دو دهه ، نیروی هوایی از یک شاخه ابتدایی و عقب مانده  به یک نیروی پیشرفته و مدرن تبدیل شد که تا نزدیک به  انتهای دهه نود شمسی ( 1397 ) ، همچنان قابلیتهای خود را ، گرچه با فراز و نشیب فراوان ، حفظ نموده است . با این وصف ، سال جاری شمسی ، پنجاهمین سالگرد ورود جنگنده - بمب افکن F-4 به سازمان رزم نیروی هوایی است که مرور فرآیند ورود این جت رزمی جالب به نظر خواهد رسید .

در دهه هفتاد میلادی ، روابط میان اعراب و اتحاد شوروی با تحویل محموله های بزرگی از تسلیحات ، بخصوص جنگنده های رزمی از سوی این کشور ، به اوج خود رسیده بود و این مساله ، ایالات متحده را برآن داشت تا با تمام قدرت و در چهارچوب دکترین ریملند ( اسپایکمن )  ، از ایران حمایت کند، بویژه اینکه ، پهلوی دوم در اظهار نظری ، بیان نمود که قدرت گیری اعراب را به هیچ عنوان تحمل نخواهد کرد . در نتیجه ، برنامه ای که از انتهای دهه شصت میلادی با تحویل 16 فروند جنگنده  اف-4 دی آغاز شده بود ، با قدرت ادامه پیدا کرد و به همین ترتیب ، سیل ویرانگر سفارشهای نیروی هوایی به شرکت مک دانل سرازیر شد . این سفارشها که در قالب پروژه "طومار صلح" تعریف شده بود ، در سال 1971 با تحویل 4 فروند RF-4E ، سال 1972 با تحویل 36 فروند F-4E ، دوازده فروند RF-4E در سال 1973 ،  سی و شش فروند F-4E به سال 1974 ادامه یافت . بدین ترتیب ،درنهایت ماجرا ، 32 فروند F-4D، یکصد و هفتاد و هفت فروند F-4E  و 16 فروند RF-4E ( بعلاوه حداقل 6 فروند فتوفانتوم های دُم سفید ) به نیروی هوایی ایران تحویل شد ، چنانکه IIAF بعد از نیروی هوایی آلمان ، به دومین کاربرفانتوم  تبدیل گردید . این درحالی بود که فانتوم های ایرانی به شکلی خاص ، به تجهیزات پیشرفته  APX-80 ( سامانه درخت جنگی ) ، کابین بهبود یافته  ( طرح MOD.556)   ، رایانه های دیجیتال کنترل آتش برای مهمات هدایت شونده اسپارو و همچنین سامانه ناوبری دیجیتال ARN-101 مجهز شده بودند .

 

صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

 

[MR9 113,845]

اسپارو AIM-7 E.2 در ایران

در اوایل دهه 40 شمسی ، با عملیاتی شده فانتوم ها در نیروی هوایی ایران و افزایش تهدیدها از سوی عراق و اتحاد شوروی ، ارتش ایران بر این تصمیم قرار گرفت تا توانمندی های خود را در حوزه رزم هوایی با خرید موشکهای میان برد AIM-7 اسپارو ، افزایش دهد . به همین علت ، پس از مطالعات و بررسی های صورت گرفته و بر اساس تجربه نیروی هوایی ارتش ایالات متحده در ویتنام ، نیروی هوایی برای خرید اسپارو  اعلام آمادگی نمود . با امضاء قرار داد میان ایران و شرکت سازنده  ( ریتئون ) به سال 1968 ( 1345 شمسی  ) نخست در حدود 300 تیر موشک برای جتهای فانتوم سری دی که به تازگی نیز تحویل داده شده بودند ، به قیمت هر تیر 57000 دلار خریداری شد .

سه سال بعد ، یعنی در سال 1971 ( 1350 شمسی ) ، چیزی درحدود 400 تیر موشک AIM-7.E.2 مجددا برای نیروی هوایی سفارش داده شد که قیمت هر تیر موشک با کمی افزایش به 68000 دلار رسیده بود . دو سال بعد ، ( 1973 / 1352 شمسی ) ایران سفارشی بزرگتر ، در حدود 500 تیر موشک AIM-7 E.3 و پس از یکسال  ( 1974/ 1353 ) ، سفارشی برای 60 تیر موشک ( به قیمت هر تیر 75000 دلار ) را به ریتئون ارائه نمود .

باورود تامکتها در میانه های دهه 50 شمسی ، اینبار یک سفارش بسیار بزرگ  ، چیزی در حدود 800 تیر موشک AIM-7 E.4 در بازه زمانی سال 1354 تا 1356 به نیروی هوایی با قیمت هر تیر 86000 دلار تحویل شد . علیرغم این تعداد انبوه ، برنامه ریزان نظامی ارتش به این نتیجه رسیده بودند که موشکهای تحویلی از کیفیت چندانی برخوردار نیستند ، درنتیجه طبق یک برنامه از پیش تعیین شده ، چیزی در حدود 250 تیر موشک اسپارو از مدلهای تحویلی اولیه به ایالات متحده ارسال شد تا به استاندارد AIM-7 E.3 ارتقاء یابند که هزینه این ارتقاء برای هر تیر 23000 دلار تعیین شده بود .

صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

[MR9 113,845]

تفاوت معنادار در تغییر استراتژی

نیروی هوایی و دریایی ارتش ایالات متحده ، در اوایل جنگ ویتنام براین تصور قرار داشت که درهم کوبیدن عقبه دشمن ، با تکرار استراتژی  جنگ دوم جهانی ( اعزام بمب افکن های سنگین و اجرای بمباران انبوه ، ) می تواند  گِرِه گُشای بن بست این جنگ باشد ، اما در عمل این مساله بطور کامل محقق نگردید ، چنانکه در اثنای این این جنگ ، توان هوایی ارتش آمریکا برای انهدام پل راهبردی "تان هوا" متمرکز گردید تا کریدور اصلی ارتش ویتنام را بطور کامل قطع کند ، اما استفاده از  مهمات غیر هوشمند 3000 پاوندی M-118 هرگز مثمرثمر واقع نگردید . براساس آنچه که در تاریخ نبردهای هوایی این جنگ به ثبت رسیده ، نخستین بمباران این پل در  جریان عملیات رولینگ تاندر در تاریخ 28  ژوییه 1965  با استفاده از 8 تیر مهمات ام-118 توسط اسکادران تاکتیکی دوازدهم نیروی هوایی صورت پذیرفت .

صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

 

[MR9 113,845]

 

ضد چرخش مارپیچی ( spin)  !!!!!!!!

کاناردهای باز و بسته شونده  2در6 پایی نصب شده روی بخش دماغه تامکت وظیفه دارند تا در جریان آزمون های زاویه حمله زیاد هواپیما ، به خارج شدن آن از حالت سقوط مارپیچی (spin) کمک کنند . نیروی دریایی ایالات متحده و سپاه تفنگداران ، نزدیک به 200 فروند فانتوم و در حدود 100 خدمه را بدلیل قرار گرفتن این جتها در چنین حالتی  از دست دادند . در نتیجه هدف اصلی گرومن ، تولید یک هواگرد ضداسپین بود . سامانه رابط شهپر - سکان عمودی متحرک (ARI) به خلبان اف-14 کمک می نمود تا در هر زاویه حمله ای ، جت خوش دست خود را همچنان مانور پذیر نگاه دارد . این اولویتی مهم برای نیروی دریایی ارتش ایالات متحده بشمار  می آمد .

پی نوشت :

محل استقرار  این کاناردها ، درست  بالای محل جایگیری توپ و بخش تحتانی آسمانه خلبان هست که در این تصویر در حالت باز قرار دارد 

صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

[MR9 113,845]

 

سطح مقطع راداری

 

 

 

با پیشرفت فناوری ، سطح مقطع راداری (RCS) یک هواگرد نظامی ، دیگر تناسبی با اندازه هواگردها نداشت . در نمودار فوق ، ابعاد هواگردهای رزمی شرقی و غربی در یک مقیاس ثابت ، به تصویر کشیده شده است ، اما همانطور که مشاهده می شود ، سطح مقطع راداری ، به شکل پیوسته ، از بمب افکن B-52 بتدریج کاهش می یابد تا به نخستین بمب افکن پنهانکار تاریخ هوانوردی برسد.

 

[MR9 113,845]

تاپ گان روسی

داستان تولد اسکادران Aggressor نیروی هوایی اتحاد شوروی

در اوایل دهه 70 میلادی ،  فرماندهی  ارشد نیروی هوایی اتحاد شوروی براین تصمیم شد تا یک مرکز آموزش رزم هوایی مشابه اسکادرانهای 64 و 65 نیروی هوایی ایالات متحده  را برای  ابداع تاکتیکهای رزم هوابه هوا و هوا به زمین جدید ،  با انتقال یک هنگ هوایی به  پایگاه نیروی هوایی این کشور واقع در جمهوری ترکمنستان ( که 365 روز سال ، هوای مطلوبی برای تمرین در آن وجود داشت )  تاسیس نماید .

در گام نخست ، این هنگ آموزشی به جتهای  MiG-21PFM,SMو در نهایت گونه UM مجهز گردید و براساس استاندارد های  این نیرو ، برنامه آموزشی جدید با شناسه  "Kavkaz" " نامگذاری  گردید . با شروع برنامه ، خلبان های دست چین شده نیرو از هنگ های هوایی مستقر در سراسر خاک اتحاد شوروی به ترکمنستان اعزام شدند تا  آخرین الگوهای موجود در نبردهای هوا به هوای یک به یک  و گروهی را به شکل عملی تمرین کنند.

از سویی دیگر ، تجارب بدست آمده از نیروی هوایی شوروی از نبردهای هوایی خاورمیانه  ، برای این مرکز آموزشی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار بود ، به همین دلیل فرمانده نیرو تصمیم گرفت تا براساس اطلاعات در دسترس ، حداقل یک اسکادران مهاجم  ( Aggressor Squadron) را برای شبیه سازی یگانهای هوایی غربی ایجاد کند .

تا این زمان ، استخوان بندی جتهای آموزشی این پایگاه ، صرفا" به  فیشبدهای  دست دوم محدود می شد و خلبانانی که از تجارب نبردهای خاورمیانه ، ویتنام و همچنین دوره های رزمی این پایگاه ، فارغ شده بودند ،  برای تشکیل این اسکادران جدید ، دست چین شدند . بدین ترتیب ، 5 سال پس از نخستین تلاش برای ایجاد این اسکادران ، نیروی هوایی شوروی جتهای جدید تری شامل جنگنده های MiG-23M و MiG-23UB را به این مرکز تخصیص داد .

با  آغاز سال 1979 ، تمامی جتهای میگ-23 مرکز ، استتار صحرایی با لکّه های سبز رنگ بخود گرفتند تا نقش مهماجمان را بهتر شبیه سازی کنند . اما 4 سال بعد ، مربیان آموزشی بدین نتیجه رسیدند که  توانایی های  جتهای موجود ، نیازهای آموزشی را برطرف نمی کند ، در نتیجه ، جنکنده های جدیدتر MiG-23MLD جایگزین تمامی پرنده های قدیمی تر شده  و استتار مشابهی را دریافت نمودند . این جتها که پس از مدتی با گونه های اولیه میگ-29 تعویض شدند ، با داشتن شماره بدنه به رنگ  آبی با حاشیه سفید از سایر جتهای روسی متمایز شده  ، اما همچنان تشخصی انها در یک جنگ هوایی با عناصر مدافع بسیار مشکل بود ، در نتیجه  تمامی فالکروم های موجود طرح دندان کوسه روی بخش جلویی بدنه  را بخود گرفته  در حالی که  فلاگرهای موجود ، علائم دیگری را روی باله های شکمی خود دریافت کردند .

شماره ثبت این جتها نیز با ابعاد بزرگ و بصورت برجسته روی بدنه هواگردهای حک گردید . اما به روال غیر رسمی ، خدمه حداقل دو نشانه دیگر شامل  حک عدد "1" روی بال ( به رنگ زرد )  با یک پیکان قرمز در پس زمینه و یک پلنگ در حال پرش در کنار بدنه کابین خلبان  را به این جتها اضافه نمودند .در سالهای پایانی حیات اتحاد شوروی ، برنامه های گسترده تری برای اعزام جتهای پیشرفته تر سوخو-27 به این مرکز طرح ریزی گردید (  پاییز 1991)  اما بدلیل وقایع سیاسی هرگز صورت نگرفت و پس از فروپاشی نیز بدلیل واقع شدن این پایگاه در یک کشور خارجی  ( جمهوری ترکمنستان ) کل برنامه لغو شد . این پایان داستان اسکادران مهاجم نیروی هوایی اتحاد شوروی بحساب می آمد .

صرفا" برای میلیتاری / مترجم MR9

[HRA 3,841]

Project Pigeon

در طول جنگ جهانی دوم، روانشناسی با نام اسکینر بودجه نظامی برای یک سلاح ظاهرا شگفت انگیز  دریافت کرد : یک موشک هدایت شوند توسط کبوتران . این رفتار گرای مشهور این ایده را در هنگام تماشای یک دسته کبوتر در حال پرواز به دست آورد . او می گوید : من آنها را ابزاری دیدم که دید عالی و قابلیت تحرک فوق العاده ای دارند . آیا آنها نمی توانند یک موشک را هدایت کنند !؟ . پروژه ای که او در پی آن بود به همان اندازه ای که فوق العاده بود عجیب هم بود .

اسکینر پس از استفاده از تهویه برای آموزش کبوترها برای انتخاب تصاویر از پیش تعیین شده – به عنوان یک ناو دشمن، پرندگان را در داخل یک موشک طراحی شده ویژه قرار داد. این کابین خلبان کوچک شامل یک صفحه پلاستیکی بود که تصویری از مسیر پرواز سلاح را نشان می داد . با نوک زدن به صفحه، کبوتران می‌توانستند مختصات این موشک را تغییر دهند و به طور موثر آن را به سمت هدف مورد نظر خود هدایت کنند.

سیستم کنترل شامل یک لنز در جلوی موشک بود که تصویری از هدف را روی یک صفحه نمایش در داخل نشان  می داد ، در حالی که یک کبوتر که در دستگاه تهویه آموزش دیده و شرطی شده بود در آنجا قرار می گرفت تا هدف را با نوک زدن به آن تشخیص دهد. تا زمانی که ضربات نوک در مرکز صفحه باقی می‌ماند، موشک مستقیم پرواز می‌کرد، اما زمانی که ضربه نوک باعث انحراف صفحه می گردید ، سیستم از طریق اتصال به کنترل‌های پرواز موشک ، باعث تغییر مسیر موشک می گشت .

 شبیه‌سازی‌های اولیه نشان داد که این پرندگان خلبانان عالی ای هستند و این پروژه موجب تایید فیزیک دان‌ها و روانشناسان گشت . اما برای اسکینر مایه تاسف بود که ارتش از تامین بودجه چنین ایده عجیبی طفره رفت . در اکتبر ۱۹۴۴، با اطمینان از اینکه کبوتر های کامیکازی هرگز در صحنه نبرد وارد نخواهند شد ، این پروژه کنار گذاشته شد .

صرفاً برای میلیتاری / بن پایه ها : History - Cyberneticzoo  

ویرایش شده در دی 97 توسط tiktak

[HRA 3,841]

حامل های هواپیمابر  پرنده

هوابرد های هواپیمابر ممکن است شبیه کاره‌ای علمی‌تخیلی باشند، اما نیروی دریایی آمریکا در واقع یک جفت از کشتی های هوایی مادر را در سال‌های قبل از جنگ جهانی دوم تجربه کرده است . U.S.S. Akron و U.S.S. Macon هر دو کشتی هوایی بودند که از هلیم برای شناور شدن در آسمان استفاده می‌کردند.

برخلاف اکثر کشتی های هوایی ، این سازه های عظیم الجثه  ۸۰۰ فوتی دارای آشیانه های هواپیما توکاری بودند که به آن‌ها اجازه پرتاب، بازیابی و ذخیره تعداد پنج هواپیمای دوباله  Curtiss Sparrowhawk را می داد .

این هواپیماها از یک دهانه T شکل در پایین بدنه پرتاب می شدند و در وسط هوا با پایین آوردن یک بازوی دیگر که به شکل طناب بندبازی بود  و با استفاده از چنگک های هوایی که به بال های آنها متصل می شد در میان آسمان هواپیماها را بازپس می گرفت .

نیروی دریایی امید زیادی به استفاده از Akron و Macon برای شناسایی داشت، اما هر دو کشتی هوایی حامل هواپیما در نهایت سقوط کردند. Akron در آوریل 1933 در سواحل نیوجرسی سقوط کرد و Macon در فوریه 1935 در نزدیکی کالیفرنیا قربانی یک طوفان گشت و دچار آسیب شد . نیروی دریایی آمریکا در مواجهه با مرگ حدود 75 خدمه این حامل ها ، برنامه های پروازی آنها را رها کرد.

 

فیلم حادثه برای Akron در سال 1932 و آسیب رسیدن به باله حامل

 

پی نوشت - همانگونه که می توان از موفقیت های دیگران درس گرفت و بهره برد از شکست هایشان هم می توان استفاده کرد . نگاه کامل و جامع به دیگران و نه بخشی نگری می تواند ما را سریعتر به جلو پیش برده و به اهدافمان نزدیک کند .

 

صرفاً برای میلیتاری / بن پایه ها : History - Military History Now - AIRSHIPS

ویرایش شده در دی 97 توسط tiktak