دانشنامه نیروی هوایی دانشنامه نیروی هوایی

[arminheidari 24,407]

صندلی پرتاب خلبان ( قسمت آخر، شرکت شرکت مارتین بیکر طراح)

 

شرکت آثار هواپیمایی مارتین توسط جیمز مارتین در سال 1934 به عنوان طراح هواپیما شروع به کار کرد. اما در یکی از آزمایش های پروازی خلبان تست دچار سانحه و کشته شد این اتفاق باعث شد جیمز تمرکز خود را بر نجات جان خلبان متمرکز کند. پس از مطالعات و تحقیقات خروج اجباری خلبان همراه با صندلی بهترین و جذاب ترین راه برای خروج از هواپیما هست و این آغاز تولد صندلی پرتاب خلبان بود. در حال حاضر 10 درصد سهم بازار صندلی های نجات متعلق به این شرکت هست. 

 

 

تاریخچه شرکت مارتین بیکر و ادغام با سافران

https://www.safran-martin-baker.com/smbf_web/UK/history.awp

سایت معرفی صندلی های مشترک شرکت سافران و مارتین بیکر 

https://www.safran-martin-baker.com/smbf_web/UK/ejection-seat-MK10.awp

بروشور تبلیغاتی در مورد تولیدات شرکت مارتین بیکر طراح و سازنده صندلی پرتاب خلبان

https://www.tara-aerospace.com/pdf/Aircraft_Products_Martin_Baker.pdf

توضیحات در مورد شرکت مارتین بیکر طراح و سازنده صندلی پرتاب خلبان

https://www.faaaa.asn.au/wp-content/uploads/2016/09/MartinBakerDevelopment.pdf

کتابچه فنی صندلی پرتاب خلبان مدل FM-55-43  طراحی شرکت مارتین بیکر

https://www.bits.de/NRANEU/others/amd-us-archive/FM55-43%2882%29.pdf

کتابچه فنی صندلی پرتاب خلبان مدل TM-55-1680-308-24  طراحی شرکت مارتین بیکر

https://www.liberatedmanuals.com/TM-55-1680-308-24.pdf

 

 

 

[arminheidari 24,407]

سطوح کلی آموزش خلبانان در ارتش آمریکا 

 

نیروهای هوایی ارتش امریکا به دو بخش نیروی هوایی و نیروی دریای تقسیم می شود

و از همین بابت مراجع آموزشی این نیروها متفاوت می شود، نکته مهم آموزش بر اساس نیاز هست

بخشی از اموزش ها عمومی هست و بین دو نیرو تقریبا مشترک هستند ولی در دوره های تخصصی و تکمیلی تفاوت ها بنا به محیط عملیات و هواپیماها و نیازمندی ها کاملا متفاوت می شود  

 

 

 

امیدوارم چنین فایل هایی رو بشه کامل تر جمع اوری کرد و شاهد تاپیک سطوح آموزشی در نیروهای چندگانه نظامی باشیم

که گام مهمی در مدون سازی و استاندارد سازی مجدد نیروها می باشد

ما در نیروهای دریای هوایی و هوانیروز اموزش های مدون داریم بویژه تخصصی ولی این اموزش با رفتن نیروهای خبره و جنگ دیده کم رنگ میشه

از این بابت مستندسازی و سیستم سازی آموزش گام مهمی در همه بخش های نظامی و غیرنظامی است

 

[arminheidari 24,407]

 پرنده‏‏‏ های ایکس، مسیر پیشرفت هوایی

 

بعد از جنگ جهانی دوم و عطش شکستن سرعت صوت و تسخیر آسمان سبب شد که برنامه ای از پرنده ها به نام پرنده های ایکس شکل بگیرد. این برنامه بر مبنای ساخت پرنده هایی نوین با هدف کسب فناوری و دانش علمی و فنی در خصوص بدنه، بال، جریان هوا و دیگر موارد مبهم در مورد هواپیما صورت گرفت که از دل بسیاری از پرنده ها، جنگنده و پرنده هایی بیرون آمد که صنعت هوایی نظامی و غیرنظامی را تحت تاثیر قرار داد. 

برنامه پرنده های ایکس نمونه کامل و درخشان تحقیقات است که چند ده برابر ارزش این تحقیقات سود مالی و نظامی و تکنولوژیک برای نیروی هوایی رساند و این برنامه برای مسئولینی که برای تحقیقات ارزش قائل نیستند دلیلی چون افتاب است.

اولین سری این پرنده های ایکس 1 بود که دیوار صوت را شکست و در نهایت سرعت هایی بی نظیر را ثبت کرد و تا کنون که به ایکس 59 و تلاش برای حمل و نقل فراصوت ولی آرام رسیده ایم. 

 

 

 

[arminheidari 24,407]

پرنده جاسوسی یو 2

 

ماهواره ها به عنوان ابزاری قوی در شناسایی مواضع نیروهای متخاصم شناخته می شوند اما هرگز اثر بخشی هواپیماهای شناسایی از بین نرفت. حتی امروزه پهپادها به عنوان ابزار شناسایی جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده اند. در زمانی نه چندان دور و در زمان جنگ سرد پرنده یو با کمک ارتفاع بالای پروازی برای تصویربرداری از مناطق دشمن استفاده می گردید. لاکهید یو-۲ یک هواپیمای شناسایی دوربرد بلندپرواز است که اولین بار در سال ۱۹۵۵ در ایالات متحده آمریکا و به سفارش آژانس اطلاعات مرکزی این کشور ساخته شد. این هواپیمای تک‌موتوره جهت پرواز در ارتفاع بسیار بلند و همچنین همه شرایط آب و هوایی شبانه‌روز تا ارتفاع ۲۱ کیلومتری تولید شده‌است. یو-۲ همچنین برای تحقیقات سنسورهای الکترونیکی، کالیبراسیون ماهواره‌ای، اعتبار سنجی داده‌ها و اهداف ارتباطاتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

ارتفاع بالا پروازی علاوه بر دور نگه داشتن هواپیما از دید رادارها باعث می شد که موشک های پدافندی نیز به این هواپیما نرسند ولی این ارتفاع امن در تاریخ اول می ۱۹۶۰ توسط یک موشک اس-۷۵ دوینا به پایان رسید و اسم این پرنده را در جهان معروف کرد. فیلمی هم در مورد اسارت خلبان آن فرانسیس گری پاورز ساخته شد. یک یو 2 دیگر با خلبانی رودولف اندرسون در بحران موشکی کوبا و بر فراز خاک کوبا در اکتبر ۱۹۶۲ به وسیله موشکهای اس-۷۵ دوینا ساقط و خلبان آن کشته شد. 

در سال ۲۰۱۳ پدافند هوایی خاتم الانبیاء ارتش جمهوری اسلامی ایران یک فروند یو 2 را رهگیری کرد ولی اطلاعات بیشتری از آن منتشر نشد. 

 

دو فیلمی که در مورد سقوط یو 2 در شوروی ساخته شد

1- فیلمی سیاه و سفید (اسم دقیقش یادم نیست احتمالا The True Story of the U-2 Spy Incident)

2- پل جاسوسان 2015 Bridge of Spies

 

 

 

 

 

باتشکر از جناب @MR9 

 

بانوی اژدها ; U-2

 

 

 

 

ویرایش شده در تیر 99 توسط arminheidari

[MR9 113,825]

بسم ا...

 

خط راهنما برای بانوی اژدها

 

 

با آشکار شدن نشانه های جنگ سرد در اواخر دهه پنجاه میلادی قرن بیستم ، نیاز به کسب اطلاعات توسط طرفین منازعه به یک اصل اساسی تبدیل گشت . در این میان ، مشهور است که اتحاد جماهیر شوروی سابق ، بطور کامل مسیر جاسوسی انسانی را در این کشور پهناور بواسطه کنترل دقیق مرزها طویل آن با استفاده از گاردهای کی.جی .بی و همچنین پایش شهروندان در سطوح مختلف نظامی و غیر نظامی بسته بود ، به همین دلیل ایالات متحده برای آگاهی از پیشرفتهای نظامی این کشور و همچنین اطلاع از توسعه سیستم های تسیلحاتی متعارف و غیر متعارف ،  نیازمند به یک هواگرد شناسایی با قابلیت پرواز در ارتفاع بالا  بود که این نیازمندی توسط بخش اسکانک ورکس شرکت معظم لاکهید به سرپرستی کلی جانسون دریافت و ایده پردازی گردید که درنهایت به طراحی و تولید یو-2 منتهی گشت . با این حال ، تا چهار سال قبل از یکم ماه مه 1960 ( تاریخ ساقط شدن یو-2 ) سازمان اطلاعات مرکزی ایالات متحده ، پروازهای متعددی را برفراز خاک شوروی سازماندهی نمود که در خفا ، مورد اعتراض شوروی بود ، اما بدلیل اینکه روسها تا آن زمان ، قابلیت ساقط کردن این پرنده ، در عین وجود توانایی کشف آن را نداشتند ، این اعتراضات با تکذیب مستمر طرف آمریکایی مواجه می گشت . اما اسطوره شکست ناپذیری یو-2 سرانجام در پنجمین ماه از سال آغازین دهه شصت میلادی و درست در روز کارگر !!! درهم شکست واین هواگرد بدلایل ناشناخته (  از کار افتادن موتور ، اشتباه خلبان و ... ) توسط سامانه سام-2 گاید لاین هدف قرار گرفت و ساقط شد . ویدئوی ذیل ، ترکیبی از چند فریم از مستند مربوط به سیستم دفاع هوایی گاید لاین و سکانس جذاب هدف قرارگرفتن یو-2 در فیلم "پل جاسوسان"  است که تقدیم دوستان میشود

 

https://www.aparat.com/v/JuKCx

 

[Brave_Heart 1,963]

پرواز گروهی با کمترین بازه زمانی (MITO - Minimum Interval Take Off) روش تاکتیکی است که بخش استراتژیک نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا (SAC - Strategic Air Command) در دوران جنگ سرد برای به پرواز درآوردن شمار زیادی از بمب افکن های خود در بازه های زمانی بسیار کوتاه طراحی و عملیاتی کرد. در این تاکتیک، پس از اعلام خطر تازش هسته ای دشمن، شمار زیادی از بمب افکن های استراتژیک نیروی هوایی ایالات متحده یکی پس از دیگری در فاصله های زمانی بین دوازده تا پانزده ثانیه به پرواز در می آیند تا نه تنها از خطر نابودی در امان باشند، بلکه در کوتاهترین زمان ممکن پاسخ هسته ای را به دشمن وارد سازند. در ادامه طرح، پرواز هواپیماهای سوخت رسان نیز به این تاکتیک افزوده شد تا ماندگاری بمب افکن ها در آسمان را افزایش دهند.

با جستجو در فضای مجازی، می توان شمار زیادی فایل تصویری دیدنی مربوط به اجرای چنین تاکتیک تأثیرگذاری را مشاهده نمود؛ ولی بدون شک بهترین و جذاب ترین آنها مربوط به فیلم سینمایی “گردهمایی عقابها (۱۹۶۳)” با بازی راک هادسون (بعدها بر اساس ابتلا به ایدز در سال ۱۹۸۵ درگذشت) و راد تیلور (درگذشته به سال ۲۰۱۵) است که گروهی از بمب افکن های B-52G مجهز به موشکهای کروز AGM - 28 Hound Dog یکی پس از دیگری در جلوی دوربین هالیوود به اجرای چنین تاکتیکی می پردازند:

 

نقل قول

https://youtu.be/Cq6Hpxyrhyo

ویرایش شده در تیر 99 توسط Brave_Heart

[arminheidari 24,407]

نسل آینده جنگنده ها 

همیشه این نیاز و تهدید است که موجب تلاش برای خلق تکنولوژی یا روش های نوین می شود

با عبور از نسل پنجم جنگنده ها تلاش برای درک و توضیح نیاز آینده نسل ششم شدت گرفت و زیرسیستم هایی برای نسل های جدید طراحی و ساخته شد

مهمترین نکات پیش بینی شده در این نسل را می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- شبکه محور بودن و حمل یا فرماندهی ریز پهپاد

- هوش مصنوعی 

- قابلیت کنترل از راه دور 

- موتورهای قدرتمند و سرعت بالا چند ماخ 

- معماری قابل توسعه

 

 

نیم نگاهی به آینده جنگنده ها 

 

 

[Brave_Heart 1,963]

اسکادران لندن

سیزدهم ژوئن سال ۱۹۱۷

شهروندان لندن با شنیدن صداهایی از آسمان، سرها را بلند کرده و از سوی شرق، چهارده فروند هواپیمای دو باله را در حال پرواز به آسمان پایتخت کشورشان مشاهده کردند. گویا هواپیماهای نیروی هوایی سلطنتی انگلستان در آستانه یک رژه هوایی با شکوه بر فراز این کلانشهر بودند.

 

 

با رسیدن هواپیماها به آسمان شهر، عده ای از شهروندان شروع به تشویق و تحسین قدرت هوایی ارتش کشورشان بودند که ناگهان اجسامی را مشاهده کردند که از آن هواپیماها جدا شده و به سرعت به سوی زمین سقوط می کردند!

 

 

بله! لندن چند ماه پس از آخرین یورش هوایی زپلین ها که پیشتر شبها انجام می شد، اکنون در روز روشن مورد تازش نخستین دسته از بمب افکن های یگان “بمب افکن های دوربرد راهبردی (Long Range Strategic bombers)” نیروی هوایی پادشاهی آلمان قرار گرفته بود. یگانی که به تازگی و در ماه مارس ۱۹۱۷ در کشور بلژیک برای یورش به انگلستان و با نام London Geschwader (اسکادران لندن) و از بمب افکن های پیشرفته گوتا جی-۴ سازمان یافته بود:

 

 

فرمانده این اسکاردران نیز افسر سابق پیاده و خلبانی سی و دو ساله ای به نام هوفمن برندربرگ بود:

 

 

این بمب افکن محصول مشترک سه کارخانه ‘زیمنس’، ‘ال وی جی’، و صد البته ‘گوتا’ بود. نسخه پیشرفته جی -۴ از بدنه ای با پوششتمام چوبی بود (در نسخه های پیشین بدنه با پارچه پوشیده شده بود) که سه خدمه داشت: خلبان، تیربارچی در دماغه، و افسر بمباران/تعمیرات. این هواپیما از دو دستگاه پیشرانه دایملر D-IVa به توان هر یک ۲۶۰ اسب بخار بهره می برد و به آسانی توانایی پرواز رفت وبرگشت به لندن را از خاک اروپا داشت. همچنین این بمب افکن توانایی حمل پانصد کیلوگرم بمب و دو دستگاه تیربار ۷٫۹۲ میلی متری پارابلوم MG-14 را داشت.

 

در جریان این یورش ناگهانی، ۱۱۸ بمب شدید الانفجار به روی لندن رها شدند که کشته شدن ۱۶۲ شهروند و زخمی شدن ۴۲۶ نفر دیگررا به همراه داشت. 

شکست کامل نیروی هوایی سلطنتی در سرنگونی حتی یک فروند از این بمب افکنهای گوتا، سرافکندگی شدیدی را برای نظامشان ودولتمردان بریتانیا به همراه داشت به گونه ای که جرج پنجم پادشاه این کشور در آنزمان که ریشه خانوادگی آلمانی داشت، کلمه ‘گوتا’ رااز نام فامیلی این خاندان برداشته و آن را با ویندسور جایگزین کرد که تا امروز هم ادامه دارد.

ویرایش شده در مرداد 99 توسط Brave_Heart

[Brave_Heart 1,963]

خطری که از بیخ گوش پیشوا گذشت

 

در روز چهارم ژوئن سال ۱۹۴۲ و در روزهای اوج دومین جنگ جهانی، آدولف هیتلر پیشوای آلمان نازی برای یک دیدار مخفیانه و مهم و نیز شادباش گویی به دوست و متحد خود در کشور فنلاند یعنی کارل گوستاو مانرهایم که به تازگی و در آستانه ۷۵ سالگی به مقام فرماندهی کل قوای فنلاند رسیده بود، آلمان را به مقصد این کشور ترک نمود. 

 

آدولف هیتلر در میان و گوستاو مانرهایم در سمت چپ نمایه

این سفر با پرواز هواپیمای مخصوص پیشوا یعنی فوکه ولف کُندُر (FW—200) از فرودگاه ویژه پیشوا نزدیک به مخفیگاه وی یعنی لانه گرگ (Wolf’s Lair) در پروس شرقی انجام شد و خلبان آن کسی نبود جز هانس باور (Hans Bauer) که سالها پس از پایان دومین جنگ جهانی خاطرات خود را از روزهای خدمت به پیشوا منتشر نمود. 

با توجه مخفیانه بودن پرواز، فرودگاه مقصد به جای هلسینکی، فرودگاه کوچکی نزدیک به مرکز فرماندهی مانرهایم در ایمولا (Immola) برنامه ریزی شده بود.

 

هواپیمای پیشوا پس از فرود در ایمولا

 

این فرودگاه باند پروازی کوچکی داشت که به هیچ عنوان برای فرود هواپیمای غول پیکر فوکه ولف کُندُر کافی نبود و از این رو خلبان باور مجبور شد پس از فرود بیشترین فشار را بر ترمزهای هواپیما وارد کند که در نتیجه آن کاسه ترمز ارابه فرود سمت چپ قفل و لوله های روغن هیدرولیک ترمز هواپیما شکسته شد. در ادامه، نشت روغن به بخشهای داغ شده ترمز موجب آتش گرفتن ارابه اصلی فرود سمت چپ این هواپیما شد. تا رسیدن هواپیما به ایستگاه پایانی از شدت آتش سوزی کاسته شده بود ولی کاملا” خاموش نشده بود. این موضوع به گونه شگفت آوری توسط دوربین‌های افراد حاضر در فرودگاه به تصویر کشیده شد!

 

 

آتش سرانجام توسط خدمه فرودگاه نظامی خاموش شد، ولی خطر مهمی بود که پیشوای آلمان از آن سالم بیرون آمد. همچنین این رویداد، کیفیت و ایمنی بالای سیستم فرود هواپیمای کُندُر را نشان می داد. 

شاید جالب باشد که یادآوری شود بخش‌هایی از گفتگوی آدولف هیتلر با مارشال مانرهایم در این دیدار نیز ضبط و در تاریخ ماندگار شده است که در فضای مجازی با ترجمه انگلیسی در دسترس است.

ویرایش شده در شهریور 99 توسط Brave_Heart

[karmania20152015 3,181]

چین اخیرا یک بمب سرشی سنگین به نام Tianlei 500 را با موفقیت ازمایش کرده است این بمب برای هدف قرار دادن باند فرودگاه ها و از کارانداختن انها طراحی شده است به همین منظور این بمب 500 کیلوگرمی 240 بمب شدید الانفجار را در خود جای داده است.این بمب حداکثر 60 کیلومتر برد دارد و میتواند مساحتی بالغ بر 6000 متر مربع را الوده نماید در اصل  از 240 بمب کوچک ان علاوه بر نابودی تاسیسات وهواپیماهای دشمن تعداد زیادی هم به صورت عمل نکرده در محیط باقی میماند که همین امر میتواند فرودگاه رابه مدت بیشتری از حالت عملیاتی خارج نماید این بمب علاوه بر بهره بردن از هدایت داخلی از اطلاعات ماهواره ای نیز  برای افزایش دقت اصابت بهره میبرد..

ویرایش شده در شهریور 99 توسط karmania20152015

[MR9 113,825]

تاج گذاری تزار روسی 

1961

 

https://www.aparat.com/v/NvGny

[arminheidari 24,407]

بخشی از تاریخ شفاهی نیروی هوایی 

 

تاریخ شفاهی با ضبط مصاحبه های تصویری آغاز شد و امروز ابزار پویایی برای ضبط تاریخ شده است. 

بخشی از تاریخ خلبانان نیروی هوایی توسط سرتیپ خلبان حمزه ای بصورت مصاحبه های مجازی ضبط شده است.

فارغ از دقیق بودن صحبت ها منبع خوبی برای افزایش آگاهی تاریخی نیروی هوایی است. 

 

 

https://www.youtube.com/channel/UCr22Uc9iOazh_waTqLcQ2ew/videos

 

راست کار جناب @MR9 است البته اگر قبلا همه رو ندیده باشه

[MR9 113,825]

بسم ا....

 

پنجاهمین سالگرد نخستین پرواز

21 دسامبر 1970 ، 21 دسامبر 2020  

نیم قرن خاطره بازی با گربه تیزچنگال گرومن 

 

در حدود پنج سال پیش ، در این پست ، بصورت مختصر ، شرحی بر نخستین پرواز جنگنده برتری هوایی اف-14 تامکت در انجمن میلیتاری ارسال شد  . با این وصف ، برای جلوگیری از تکرار مطالب ، امروز 21 دسامبر 2020 میلادی ، مصادف با پنجاهمین سالگرد نخستین پرواز گربه دوست داشتنی گرومن ، ویدیوئی با محوریت همین موضوع تقدیم می گردد . 

 

 

  

 

https://www.aparat.com/v/I8VaZ

 

 

[CougarBravo 133]

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

 

سامانه شنود الکترونیک 1L-222 Avtobaza (اَوْتوبازا)

 

 

سامانه اَوْتوبازا یک سامانه حمایت الکترونیکی (ESM) است و توانایی شناسایی رادارهای پهلونگر هوایی، رادارهای کنترل آتش هوا به زمین و رادارهای تعقیب عوارض و نیز استخراج مختصات زاویه­ای رادارها (اعم از Azimuth/Elevation)، کلاس و فرکانس را داراست. اوتوباز در حالت خودکار فعالیت نموده و با داشتن یک آنتن چرخان اقدم به جمع آوری و شنود سیگنال های شناور در فضا می نماید.

(با توجه به Passive بودن سامانه، هیچ گونه تشتشعاتی در طیف الکترومغناطیس از خود ساطع ننموده و غیرقابل شناسایی می باشد.)

 

 

آنتن چرخان سامانه اوتوباز

 

 

این سامانه ELINT، در حقیقت بخشی از یک مجموعه جنگ الکترونیک سیار است و با اخلالگرهای SPN-2 و SPN-4 کار می­ کند.

این مجموعه توسط شرکت Gradient (Градиент) توسعه یافته و توسط Kvant (Квант) به تولید انبوه رسیده است.

کابین فرماندهی و کنترل بر روی شاسی اورال 43203 و منبع تغذیه بر روی شاسی کاماز4310 قرار گرفته است.

 

اخلالگرهای SPN-2/4 که در باند Ku عمل می کنند.

 

اوتوباز علاوه بر توانایی فعالیت در محدوده فرکانسی سامانه های SPN-2/4، توانایی فعالیت در باندهای A,B,C را نیز داراست. (عملیات کشف در تمامی باندها به صورت هم زمان انجام می گردد.)

تمامی اطلاعات اهداف کشف شده، توسط ارتباط کابلی به واحد کنترل اخلال APUR مخابره می گردند. (طول کابل تا 100 متر قابل افزایش است.) شناسایی نوع رادار از طریق تطبیق فرکانس کشف شده با بانک اطلاعاتی موجود در رایانه های سامانه انجام می گیرد. 

 

گزیده ای از مشخصات سامانه اوتوبازا

 

گفته می شود، در مهر 1390 تعدادی سامانه اوتوبازا (نسخه M) توسط روسیه به جمهوری اسلامی ایران تحویل شد.

 

در 13 آذرماه همان سال، یک فروند پرنده بدون سرنشین شناسایی/جاسوسی لاکهید مارتین RQ-170 Sentinel متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده در آسمان افغانستان و نزدیکی مرز ایران از کنترل اپراتور خارج گردید.

ناتو اذعان می داشت که آرکیو-170  به علت نقص فنی سقوط کرده است، در همین حال جمهوری اسلامی ایران طی بیانیه ای اعلام نمود که این هواپیما توسط پدافند هوایی شکار شده است.

 

 

پدافند هوایی ایران، سِنتینل مذکور را با آسیب نه چندان به بدنه و نیز با سامانه های حساس شناسایی، به دست آورده بود.

 

برخی از منابع خارجی حدس می زنند که عملیات قطع ارتباط پهپاد با مرکز کنترل، سپس اخلال و فرود توسط سامانه روسی اوتوبازا که در همان سال به ایران تحویل شده، انجام شده باشد.

در 23 اسفند 1392 یک فروند پهپاد MQ-5 Hunter متعلق به ارتش ایالات متحده توسط سامانه اوتوبازا بر فراز شبه جزیره کریمه، رهگیری و نشانیده شد.

 

 

ترجمه (CougarBravo) صرفا برای انجمن میلیتاری

 

منابع: MilitaryRussia, AusAirPower

 

ادامه دارد...

 

 

ویرایش شده در بهمن 99 توسط CougarBravo

[karmania20152015 3,181]

تصاویر زیبا از نسخه نظامی بالگرد EC-155 شرکت ایرباس که توسط کره جنوبی به نسخه نظامی تحت نام H-155 ارتقا یافته است.

کره جنوبی در سال 2015 تولید تحت لیسانس این بالگرد را  در شرکت صنایع هوا وفضا کیا اغاز کرد و در سال 2018 تصمیم به تولید نسخه نظامی این بالگرد برای حمل 12 سرباز وهمچنین تجهیز به 4 موشک ضد زره وتوپ 20 ملم گرفت.