مسلسلهای دستی ارتش ایران 1941 تا هم اکنون مسلسلهای دستی ارتش ایران 1941 تا هم اکنون

[Brave_Heart 1,963]

بسم الله الرحمن الرحیم

 

مسلسلهای دستی ارتش ایران در سال‌های ۱۹۴۱ تا ۱۹۷۹

 

* بخش نخست

 

در واژگان ایرانی، مسلسل دستی به جنگ افزاری کوچک اطلاق می شود که توانایی آتش رگباری دارد. در دوران پادشاهی محمدرضا شاه پهلوی، ارتش و نیروهای انتظامی ایران از گونه های مختلفی از مسلسلهای دستی ساخت کشورهای بلوک غرب و شرق استفاده می کردند. برخی از این مسلسلها در داخل تولید و برخی نیز مستقیما” از خارج به کشور وارد شده بودند. در نوشتار پیش رو، نگاهی داریم به مسلسلهای دستی مورد استفاده در ایران در سال‌های ۱۹۴۱ تا ۱۹۷۹ بر پایه دانسته های جناب یوسف ریاضی که بیشتر برپایه تصاویر موجود و دانسته های گردآوری شده از منابع مختلف تهیه و گردآوری شده است.

 بیشتر ایرانیان درباره استفاده کشورشان از مسلسلهای یوزی (UZI) و ام پی فایو (HK MP5) شنیده، دیده، و خوانده اند، ولی دانسته های کمتری درباره دیگر مسلسلهای دستی مورد استفاده در نیروهای نظامی، انتظامی، و امنیتی ایران در دسترس علاقمندان قرار داشته است.

به احتمال بسیار زیاد، نخستین مسلسل دستی رسما” بکارگرفته شده توسط ارتش ایران مسلسل آلمانی MP28 ساخت شرکت برگمن (Bergmann) است که پیش از آغاز دومین جنگ جهانی توسط ایران از آلمان خریداری شدند. 

 

 

در ژانویه سال ۱۹۴۳، مقامات ایرانی و اتحاد جماهیر شوروی قراردادی را به امضاء رساندند که برپایه آن صنایع جنگ افزار سازی ایران مسلسل PPSh-41 با کالیبر ۲۵ * ۷/۶۲ میلی متری را برای نیروهای نظامی ایران تولید و همزمان بخشی از تولیدات خود را به اتحاد جماهیر شوروی صادر نماید. این مسلسل یکی از نخستین مسلسلهای تولید شده در ایران می باشد که البته خط تولید آن همزمان با پایان دومین جنگ جهانی متوقف شد. در این دوره کوتاه شمار نامشخصی از این مسلسل دستی در ایران تولید و در اختیار نیروهای نظامی ایران قرار گرفت. البته بر پایه شواهد موجود علاوه بر نیروهای نظامی، نیروی پلیس ایران (شهربانی) هم از این مسلسل استفاده می کرده است تا اینکه همگی در سال‌های دهه ۱۹۵۰ با مسلسلهای دستی جدیدتر جایگزین شدند.

 

 

 

در همین دوره زمانی، ایران همچنین به شمار محدودی مسلسل کالیبر ۰/۴۵ تامپسون M1 نیز دست یافته بود که در جنگ با جدایی خواهان فرقه پیشه وری (نبرد برای نجات آذربایجان) در سال‌های ۱۹۴۵ و ۱۹۴۶ مورد استفاده قرار گرفت. در یک تصویر با ارزش تاریخی بالا، تیمور بختیار جوان که در سال‌های بعد به ریاست سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) رسید، با یک مسلسل دستی تامپسون M1 مشاهده می شود.

 

 

ادامه دارد….

[Brave_Heart 1,963]

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

مسلسلهای دستی ارتش ایران در سال‌های ۱۹۴۱ تا ۱۹۷۹

 

بخش دوم

در سال‌های دهه ۱۹۵۰ میلادی و به ویژه پس از رویدادهای تابستان ۱۹۵۳ (اشاره به ماجراهای مصدق و شاه در مرداد ۱۳۳۲ - مترجم)، دو گونه مسلسل دستی جدید به خدمت نیروهای نظامی و انتظامی ایران درآمدند. گونه نخست مسلسلهای آلمانی MP40 غنیمتی با کالیبر ۱۹*۹ میلی متر و گونه دیگر مسلسل M3/M3A1 با کالیبر ۰/۴۵ (۱۱/۴ میلیمتری) مازاد ارتش ایالات متحده آمریکا بود. هر دو این مسلسلها از سوی دولت آمریکا در اختیار ارتش ایران قرار گرفتند:

 

 

 

 

با توجه به محدود بودن شمار مسلسلهای تحویلی، اولویت نخست برای استفاده از آنها گارد شاهنشاهی ایران در نظر گرفته شد، ولی بر اساس تصاویر موجود تیپ ۵۵ ویژه نیروهای هوابرد ارتش شاهنشاهی هم از دارندگان این مسلسل ها بوده اند:

 

 

 

(بر اساس تصاویر موجود در رسانه های آن زمان، مسلسل استفاده شده در ترور شاه در کاخ مرمر توسط سرباز وظیفه رضا شمس آبادی نیز همین مسلسل آمریکایی M3 بوده است - مترجم):

 

 

 

مسلسل دستی دیگری که در این دوران به کشور وارد شد، مسلسل ۱۹*۹ میلیمتری فرانسوی MAT49 بود که بعدها در جریان ترور سرلشکر ضیاءالدّین فرسیو در سال ۱۹۷۰ (۱۸ فروردین ۱۳۵۰ - مترجم) نیز مورد استفاده قرار گرفت. مسلسل فرانسوی مورد استفاده در این ترور خود پیشتر در جریان حمله به یک پاسگاه شهربانی (کلانتری قلهک تهران - مترجم) به دست اعضای گروهک چریکهای فدایی خلق افتاده بود:

 

 

 

ادامه دارد…

•  

[Brave_Heart 1,963]

بسم الله الرّحمن الرّحیم

 

مسلسلهای دستی ارتش ایران در سال‌های ۱۹۴۱ تا ۱۹۷۹ 

 

بخش سوم:

 

با وجود توضیحات پیشین، هیچ کدام از مسلسلهای دستی که در نیروهای نظامی/امنیتی/شهربانی ایران در آن دوران بکار گرفته شده بودند نتوانستند معروفیت مسلسل یوزی (UZI) ساخت اسرائیل را به دست آورند. 

ایران موجودیت اسرائیل را در سال ۱۹۴۹ به رسمیت شناخت (اسفند ۱۳۲۸ بصورت دو فاکتو - مترجم) و به دنبال آن روابط اقتصادی و نظامی نزدیکی با این کشور برقرار نمود. در سال‌های دهه ۱۹۶۰ میلادی، شاه برنامه گسترده ای را برای ایجاد تحول در نیروهای نظامی ایران آغاز نمود. به عنوان بخشی از این برنامه، سرلشکر طوفانیان که مسؤولیت خریدهای خارجی برای نیروهای نظامی ایران را بر عهده داشت به کمک سرهنگ نیمرودی که وابسته نظامی اسرائیل در ایران بود قراردادی را با صنایع جنگ افزاری اسرائیل (Israel Military Industry-IMI) برای خرید و تحویل مسلسل یوزی در سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۶۶ امضاء نمود (قرارداد دیگری نیز پس از جنگ شش روزه سال ۱۹۶۷ برای خرید حداقل ۶۰۰۰ قبضه دیگر مسلسل یوزی منعقد شد - مترجم):

 

 

 

باوجود اینکه سری نخست یوزیهای تحویلی به ایران قنداق چوبی ثابت داشتند، بیشتر سریهای تحویلی دارای قنداق فلزی و تاشو بودند. مسلسلهای یوزی که از سوی ایران سفارش داده شده بودند علاوه بر حک شدن نشان IMI بر روی بدنه، دارای نشان شاهنشاهی، شماره سریال ساخت، و یگان بکارگیرنده به زبان فارسی نیز بودند. 

 

 

 

همچنین از نکات جالب توجه درباره یوزیهای تحویلی به ایران این بود که برخی دارای برگه ناظم آتش با توضیحات به زبان فارسی و برخی به زبان انگلیسی بودند:

 

 

 

 

ایران همچنین به همراه خود مسلسل، ملحقات آنها شامل صدا خفه کن را نیز از اسرائیل خریداری نمود:

 

 

 

همچنین یک ویژگی منحصر به فرد مسلسلهای یوزی سفارش ایران دارا بودن جایگاه نصب سرنیزه در آنها بود که به سفارش ایران برای استفاده در رژه های نظامی روی آنها پیش بینی شده بود:

 

 

 

در طول چند سال، هزاران دستگاه مسلسل یوزی به ایران وارد و مورد استقبال یگانهای بکارگیرنده آن شامل نیروهای ویژه نیروی زمینی ارتش (نوهد)، تکاوران نیروی دریایی، نیروهای شهربانی و نیز ژاندارمی قرار گرفت. با ورود مسلسل یوزی به ایران، به جز شمار محدودی مسلسل M3، همه مسلسلهای دستی پیشین از رده خدمت در نیروهای نظامی/ امنیتی/ شهربانی خارج شدند.

(همانگونه که در تصاویر و خبر زیر مشاهده می کنید، مسلسل یوزی همچنان در خدمت نیروهای نظامی و امنیتی کشورمان قرار دارد - مترجم):

 

 

 

 

ادامه دارد …..

[Brave_Heart 1,963]

بسم الله الرّحمن الرّحیم

 

مسلسلهای دستی ارتش ایران در سال‌های ۱۹۴۱ تا ۱۹۷۹ 

 

بخش پایانی - آلمانی‌ها وارد می شوند:

 

با ورود رسمی مسلسل ژ -۳ به خدمت ارتش ایران، شرکت سازنده آن یعنی هکلر و کخ (Heckler & Koch) در سال‌های دهه ۱۹۷۰ مسلسل دستی شناخته شده ام پی-۵ را نیز به کاربران ایرانی پیشنهاد داد.

نخستین یگان کاربر این مسلسل در ایران، نیروی هوایی شاهنشاهی ایران بود که پیش از این هرگز مسلسل یوزی را در زیر مجموعه های خود بکارنگرفته بود. نیروی هوایی شاهنشاهی از این مسلسل برای تجهیز یگانهای امنیتی خود استفاده نمود که بیشتر از گونه MP5 A3 و شمار معدودی گونه MP5 A2، بودند. سریهای نخست تحویلی همگی دارای قنداق ثابت با روپوش لوله باریک بودند و البته در ادامه گونه کوتاه شده MP5 K نیز برای نیروهای ویژه حفاظت از مقامات (VIP) به کشور وارد شد. 

 

 

 

در پایان شایان ذکر است که در موزه ذوالفقار ارتش ایران در استان کرمان، سه دستگاه مسلسل دستی اینگرام  MAC-10 کالیبر ۰/۴۵ ساخت آمریکا نیز برای بازدیدکنندگان این موزه به نمایش درآمده است که یکی از آنها مجهز به صدا خفه کن ساخت کمپانی شناخته شده Sionics می باشد. با وجود اینکه از زمان ورود به خدمت و شمار خریداری شده این مسلسل داده های چندانی در دسترس نمی باشد، به نظر می رسد سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک)، تنها یگان بکارگیرنده این مسلسل در کشور بوده است ( این مسلسل از دهه ۱۹۷۰ میلادی تاکنون همچنان در حال تولید توسط شرکت سازنده آمریکایی آن می باشد - مترجم):

 

 

 

پی نوشت: این چهار پست متوالی ترجمه ای بود با کمی بازنویسی از مقاله ای که جناب “یوسف ریاضی” به زبان انگلیسی برای وبسایت اینترنتی زیر تهیه و ارسال کرده اند. بدون شک کار ایشان بسیار ارزنده و شایسته تقدیر است:

 

https://silahreport.com/2021/06/21/iranian-submachine-guns-1941-1979/

 

 

 

 

 

 

[MF44 5,986]

بر 2 تیر 1400 در 16:56 , Brave_Heart گفت:

بر اساس تصاویر موجود در رسانه های آن زمان، مسلسل استفاده شده در ترور شاه در کاخ مرمر توسط سرباز وظیفه رضا شمس آبادی نیز همین مسلسل آمریکایی M3 بوده است - مترجم):

 



در خاطرات افسران محافظ شاه نوشته بود به دلیل اصابت گلوله به اسلحه مرحوم شمس آبادی ایشان قادر به تعویض خشاب نبود در نتیجه شاه جان به در برد در تصویر نقاط اصابت گلوله به اسلحه مشخص شده است 

[MR9 113,717]

بسم ا... 

 

هادی غفاری در سه پوزیشن 

 

   

 

 

به ترتیب از راست :  1- یوزی   2- ام-3 گریس گان   3-  اینگرام  MAC-10 ( احتمالا" ) 

 

 

 

[Brave_Heart 1,963]

بر 9 تیر 1400 در 21:39 , MR9 گفت:

بسم ا... 

 

هادی غفاری در سه پوزیشن 

 

 

 اینگرام  MAC-10 ( احتمالا" ) 

 

 

 

 

 بله، خودش است:

 

 

[MR9 113,717]

 

 

 

 

در بخش قبلی مقاله ، تاریخچه مسلسل های دستی موجود در سازمان رزمی نیروهای مسلح ایران که از سال 1941 تا قبل از وقوع انقلاب اسلامی وارد خدمت عملیاتی گردید ، معرفی شد . اما دست قدرتمند تاریخ در سال 1979 ( 1357 خورشیدی )  بر گُرده دودمان پهلوی نهاد و این نظام سیاسی توسط انقلابیون ایرانی سرنگون شد و بطور طبیعی بخش قابل  توجهی از سلاح های سبک خریداری شده  توسط پهلوی اول و دوم  به خدمت ارتش جمهوری اسلامی ایران  و همچنین واحدهای مسلح تازه تشکیل شده در روزهای پس از انقلاب اسلامی ( کمیته های انقلاب و سپس سپاه پاسداران ) درآمد . با این حال ، براساس شواهد تاریخی ، چندین نمونه خرید خارجی در دهه هشتاد میلادی از منابع ناشناخته صورت گرفت  که عمدتا برای واحدهای تازه تاسیس کمیته و سپاه پاسداران بود  . از جمله این واحدها ، یگان موسوم به انصار المهدی که وظیفه حفاظت از جان شخصیتهای کلیدی و همچنین یگان موسوم به "صابرین "  بشمار می آمد .

 

 

 

 

 

 

بابک خان زنجانی ( مولتی میلیارد زندانی ) که اصولا مشخص نیست با چه مجوزی  با سلاح برتا ام-12 سرو کار دارد !!!!

 

 

برتا ام-12 مجهز به صداخفه کن (سمت راست تصویر )  ، ضبط شده از اشرار توسط نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران 

 

 

برتا ام-12 :

یکی از نخستین مسلسل های دستی که پس از انقلاب اسلامی وارد سازمان رزم نیروهای مسلح ایران در اواخر دهه هفتاد و سپس دهه هشتاد میلادی شد ، برتا ام-12 با کالیبر 9×19 م.م بود .  براساس شواهد در دسترس ، تعداد محدودی از این سلاح از منابع ناشناخته ای خریداری و به ایران ارسال شد و طبق تصاویر موجود ، تا سال 2010 نیز در خدمت قرار داشت  . اما این احتمال وجود دارد که امروز ام-12 دیگر در خدمت عملیاتی قرار نداشته باشد . گفته شده این سلاح عمدتا توسط واحدهای انصارالمهدی برای حفاظت از شخصیتهای مهم و همچنین عناصر حفاظت سپاه پاسداران استفاده می شد. 

 

 

زد-84 :

مسلسل دستی دیگری که در اواخر دهه هشتاد میلادی بطور مستقیم از اسپانیا تهیه شد ، مسلسل مشهور استار زد-84 با کالیبر 9×19 بود که نیروی دریایی سپاه برای تسلیح واحدهای عملیات ویژه زیرسطحی ( غواص ) از آن بهره می برد . اگر در ابتدا انتظار نمی رفت که این سلاح چندان مورد استقبال قرار بگیرد ، اما ظاهرا از عملکرد این سلاح چنان رضایت حاصل آمده بود که گفته میشود بدون اخذ مجوزهای لازم نیز درایران تولید شد .

 

 

واحد مردان قورباغه ای نیروی  دریایی سپاه مسلح به زد-84 

 

 

نسخه ای که نیروی دریایی سپاه از آن استفاده می کند ، گونه کوتاه  (نسخه موسوم به Corto) است که طول لوله آن به 215 م.م. می رسد و مشابه سلاح انفرادی  CETME L rifle است . زد-84 آخرین بار در رزمایش پیامبر اعظم (ص) در سازمان رزم واحدهای دریایی سپاه دیده شد و این اعتقاد وجود دارد که هنوز در خدمت است .

 

 

 

به ترتیب از راست : شهربانی جمهوری اسلامی ایران ، کمیته انقلاب اسلامی و ژاندارمری جمهوری  اسلامی ایران که تا قبل از سال 1370 ، مسئولیت حفظ امنیت داخلی را بر عهده داشتند 

 

تندر ( ام پی-5 ایرانی ) :

 

در اوایل دهه نود میلادی ( 1991 )  بخش انتظامی نیروهای مسلح ایران ( شامل شهربانی ، ژاندارمری و کمیته های انقلاب اسلامی )  به طیف متنوعی از مسلسل های دستی مسلح شده بودند که  از نمونه های عبری (یوزی ) ، ایتالیا ( برتا ام -12 ) و برخی نمونه هایی  ام.پی-5 آ.3 استفاده می کردند . با این وصف ، پس از ادغام این نیروها و خرید سلاح های کمری جدید نظیر زیگ زائر پی-226 ، این نیروی تازه تشکیل داده شده ، مسلسل دستی  ام.پی-5 آ.3  را بعنوان سلاح ثانویه خود انتخاب نمود و یوزی نیز بتدریج به دپوهای تسلیحاتی برای مواقع ضروری انتقال داده شد و تمامی مسلسل های برتا ام-12 نیز به سپاه منتقل گردید .  با توجه به گسترش یکباره سازمان رزمی نیروی انتظامی ، پلیس ایران نیاز بیشتری به دریافت ام.پی-5 پیدا نمود ،  در نتیجه ، سازمان صنایع دفاع ( DIO) در اواخر دهه نود میلادی ، یک خط تولید جدید برای تحویل تعداد بیشتری از نمونه روگرفت ( کپی )  مسلسل ام.پی-5 آ.3  راه اندازی و آن را تندر ( TONDAR) نام نهاد .

 

.

 

 

 

مسلسل دستی  MP-5A3 ( بالا )  و تندر  (پایین ) 

 

 

   

 

تندرسبک ( راست )  و نسخه بومی ام. پی-5 در دست واحدهای ویژه نیروی انتظامی ( چپ ) 

 

 

 

براساس مندرجات متن ، بدلیل کیفیت پایین ساخت نمونه های بومی ام. پی-5 ، واحدهای نظامی ایران ، مجدداً با  بازسازی مسلسل های سبک یوزی ، آنها را بخدمت گرفتند .

 

 

 

ام.پی-5 در دستان واحدهای کمیته انقلاب اسلامی  ( راست ) و کلاه سبزهای ارتش ( چپ ) 

 

نسخه ایرانی بلحاظ بصری از نمونه های ساخت آلمان بدلیل تفاوت در رنگ بخش محافظ پایینی لوله سلاح (قهوه ای – زیتونی ) که مشابه ژ-3 ، قابل شناسایی است ، در حالی که  حالتهای ماشه آن  بصورت  S.E.F و در برخی از نمونه های تولیدی بصورت  0.1.20   نشانه گذاری شده است . علاوه بر  نسخه MP-5A.3 استاندارد توسط صنایع دفاعی ایران ، نسخه MP-5K نیز تحت شناسه  تندر سبک  یا TK-9 نیز تولید گردید . مضاف براین دو نمونه ، صنعت جنگ افزارسازی ایران نمونه ای را با قنداق پلاستیکی ثابت مشابه  گونه MP-5A2 نیز معرفی نموده  که هم اکنون در ارتش ، سپاه و پلیس در خدمت قرار دارد ولی گفته میشود بدلیل کیفیت پایین تولید ،؛ اغلب آنها در انبارها نگهداری می شوند تا جایی که برخی از یگان های سپاه مجددا مسلسل یوزی را در همان نقش بخدمت گرفته اند .

به تقریب ، 10سال پس از شروع تولید این مسلسل در ایران ، با آغاز سال 2000 و نزدیک شدن روابط ایران و سودان ، این کشور یک کارخانه تولید سلاح را در این کشور راه اندازی نمود  که در کنار طیف متنوعی از سامانه های تسلیحاتی ، نسخه ای از تندر تحت عنوان "Tihraga " در این کشور تولید شد که بخدمت واحدهای مسلح سودانی نیز درآمد . علاوه بر این ، تحلیل تصاویر منتشرشده نشان میدهد که  گروه های مسلح در سراسر خاورمیانه ، نسخه های از مسلسل تندر را بخدمت گرفته اند .

 

 

 

روگرفت بدون نام از مسلسل دستی کا-7 :

در سال 2020 ، نیروهای مسلح ایران در جریان یک نمایشگاه نظامی دولتی ، سلاح جدیدی را به نمایش گذاشت که براساس شواهد ، براساس پیکربندی K-7 محصول کره جنوبی بنا نهاده شده بود . اگر چه هنوز نام این سلاح جدید مشخص نشده ، اما خبرگزاری های کره جنوبی مدعی شدند که نمونه به نمایش درآمده توسط ایران ، نسخه ای از سلاح کا-7 با کالیبر 9×19 م.م محصول این کشور است .

 

 

  

 

 

 

 

 

این نمونه مجددا در سالگرد پیروزی نظامی ایران علیه عراق ( فتح خرمشهر در سال 1361 ) نیز به نمایش درآمد . با این حال ، هنوز مشخص نیست که این مسلسل دستی  بصورت انبوه تولید گردیده یا خیر یا فقط یک نمونه نمایشی بشمار می رود و اگر بصورت انبوه خریداری شده ، چگونه  این معامله تحت شرایط تحریم تسلیحاتی صورت پذیرفته است ؟!!! مضاف براین ، یک گونه کامل از این مسلسل دستی در همین نمایشگاه ، معرفی شد که تا تاریخ انتشار این مقاله ، هنوز اطلاعات بیشتری از آن درز نکرده است .

 

پی نوشت : 

 

1- بن پایه

2-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی در انجمن میلیتاری ، براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی " منوط به  ذکر دقیق  منبع است . امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند . 

[951 13,884]

بر 26 تیر 1400 در 12:40 , MR9 گفت:

برتا ام-12 مجهز به صداخفه کن (سمت راست تصویر )  ، ضبط شده از اشرار توسط نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران 

 

 

برتا ام-12 :

یکی از نخستین مسلسل های دستی که پس از انقلاب اسلامی وارد سازمان رزم نیروهای مسلح ایران در اواخر دهه هفتاد و سپس دهه هشتاد میلادی شد ، برتا ام-12 با کالیبر 9×19 م.م بود .  براساس شواهد در دسترس ، تعداد محدودی از این سلاح از منابع ناشناخته ای خریداری و به ایران ارسال شد و طبق تصاویر موجود ، تا سال 2010 نیز در خدمت قرار داشت  . اما این احتمال وجود دارد که امروز ام-12 دیگر در خدمت عملیاتی قرار نداشته باشد . گفته شده این سلاح عمدتا توسط واحدهای انصارالمهدی برای حفاظت از شخصیتهای مهم و همچنین عناصر حفاظت سپاه پاسداران استفاده می شد. 

 

با سلام

در سازمان رزم سپاه مسلسل Beretta M12 -S ،به اشتباه  به برتا اس 12 معروفه و این اسمی که شما بعنوان برتا ام 12 به اون اشاره کردید در منابع داخلی سپاه که من دیدم وجود نداره .

در مورد این سلاح هم باید بگم که لگد بسیار بدی در هنگام شلیک ایجاد میکنه و ارگونومی گلنگدن اون با توجه با ساختار باز گلنگدن و رفت وبرگشتی بودن دستگیره آن در هنگام شلیک بسیار بد و برای شلیک کننده غیر حرفه ای بسیار اذیت کننده ست .

همچنین حمل این سلاح در زیر لباس برای واحدهای حفاظت بسیار سخت و درآوره و علت اون ، وجود زوائدی مثل ساختار جمع شونده قنداق از بقل در سمت راست و دستگیره مثلثی شکل گلنگدن در سمت چپ سلاحه ! که در هر صورت به بدن بصورت نقطه ای فشار وارد میکنه و آسیب رسانه . و در این موارد با شاهکاری همچون یوزی اصلا قابل مقایسه نیست .

نکته قابل تامل و ستایش این سلاح ، ساختار بسیار کارآمد ضامن ماشه و گلنگدنه که در قبضه سلاح تعبیه شده و از شلیک ناخواسته براحتی جلوگیری میکنه .

در مورد یگانهای بکار گیرنده این سلاح هم این موضوع باید ذکر بشه که فقط در اختیار واحدهای حفاظت نبوده و بصورت عمومی در یگانهای مختلف سپاه ، حتی نیروی مقاومت بسیج هم وجود داشته و داره .