aryoreza

تاپیک جامع فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (فراجا)

Recommended Posts

P-90
http://world.guns.ru/smg/fn_p90_1.jpg
http://world.guns.ru/smg/fn_p90_2.jpg
http://world.guns.ru/smg/fn_p90_3.jpg
http://world.guns.ru/smg/fn_ps90_1.jpg
http://world.guns.ru/smg/fn_p90_4.jpg
http://world.guns.ru/smg/fn_p90_5.jpg

MP7
http://www.hkpro.com/pdwmain.jpg
http://www.hkpro.com/pdwright.jpg
http://www.hkpro.com/mp7pdw.jpg
http://www.hkpro.com/pdwpos1.jpg
http://www.hkpro.com/pdwpos2.jpg
http://www.hkpro.com/pdwpos3.jpg
http://www.hkpro.com/pdwacc.jpg
http://www.hkpro.com/pdwcover.jpg
http://www.hkpro.com/pdwlabel.jpg
http://www.hkpro.com/pdwstripped.jpg
http://world.guns.ru/smg/hk_mp7_b.jpg
http://world.guns.ru/smg/hk_mp7_a.jpg

دوست عزیز جناب reichmarshal در کارایی فوق العاده P-90 هیچ شکی نیست ولی با توجه به کلاس PDW یا همان personal defense weapon سایز و اندازه سلاح خیلی مهم است تا قابلیت حمل در همه شرایط به راحتی را داشته باشد و باید اعتراف کنم که کار هکلر_کوخ در طراحی MP-7 در این زمینه یک شاه کار است.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
hosseingmnجان باتشكر از توضيحاتت با نظرت موافقم.سپاس از شما

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تشکر جناب aryoreza مطلب خوبی بود
البته در حال حاضر سلاح MP7 جایگزین مناسبی برای یوزی و MP5 و حتی UMP است.
خیلی دوست دارم که شما مقایسه ای در این زمینه داشته باشید. فکر می کنم که بحث جالبی باشد.

دوست عزيز و گرانقدرhosseingmn جان
سپاس از شما بخاطر بذل توجهي كه به اين سري مطالب داريد.
پيشنهاد شما بسيار جالب و مفيد ميباشد.حتما اين كار را خواهم كرد و پس از پايان اين سلسله مطالب(سلاحهاي مورد استفاده نيروي انتظامي) و تا آنجا كه اطلاعات ناقصم اجازه دهد حتما به مقايسه تعدادي از سلاحهاي موجود در ايران با سلاحهاي مشابه يا نسل بعد خواهم پرداخت اما اگر اشكالي ندارد اين فرصت را به من بدهيد كه پس از پايان اين مطالب اين كار را انجام دهم چون باور بفرماييد براي درج همين مقدار مطالب هم بايد از زير بسياري از كارهايم (در ارتباط با شغلي كه دارم) فرار كنم.پس پوزش مرا قبول كرده و اگر پروردگار عمري به من بدهد قول ميدهم كه در آينده اوامر شما را اجرا نمايم.درود بر شما

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
aryoreza, ما هم که سوالی نپرسیدیم! icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

پيشنهاد شما بسيار جالب و مفيد ميباشد.حتما اين كار را خواهم كرد و پس از پايان اين سلسله مطالب(سلاحهاي مورد استفاده نيروي انتظامي) و تا آنجا كه اطلاعات ناقصم اجازه دهد حتما به مقايسه تعدادي از سلاحهاي موجود در ايران با سلاحهاي مشابه يا نسل بعد خواهم پرداخت اما اگر اشكالي ندارد اين فرصت را به من بدهيد كه پس از پايان اين مطالب اين كار را انجام دهم چون باور بفرماييد براي درج همين مقدار مطالب هم بايد از زير بسياري از كارهايم (در ارتباط با شغلي كه دارم) فرار كنم.

متشکرم که به درخواستم توجه کردید.
جا دارد همین جا به دلیل زحماتی که شما در مدت برای تدوین این مطالب کشیدید از شما تقدیر و تشکر کنم. icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

aryoreza,
ما هم که سوالی نپرسیدیم! icon_cheesygrin

سعيد جان من
شما عزيز ما هستي و خيلي خيلي پوزش مي طلبم كه سوال شما را بي پاسخ گذاشتم.اين را به حساب بي توجهي من نگذار.فقط يادم رفت!!! :|
به حضور شما عرض مي كنم كه شخصا با فشنگ هاي آغشته به سيانور كه فرموديد روبرو نشده ام و اصولا اطلاع ندارم كه آيا اين امكان وجود دارد كه مرمي فشنگها را به سيانور آغشته كرد يا نه.اين تكنيك را در خصوص سرنيزه هاي سلاح ها ديده ام كه با آغشته كردن آنها به نوعي ماده كه البته نمي دانم سيانور است يا چيز ديگر باعث مي شوند زخم ايجاد شده توسط اين نوع سرنيزه شديد تر بوده و ديرتر بهبود يابد.يعني زمان درمان زخم را به تعويق بياندازد.ولي در خصوص مرمي فشنگ خير .تاكنون مواجه نشده ام.البته يك نكته را ذكر كنم و آن اين است كه در سالها قبل با فشنگهايي مواجه شدم كه در نيروي انتظامي اصطلاحا به آنها فشنگ سوپر مي گفتند.اين فشنگها از كاليبر متفاوت برخوردار بودند ولي نوعا در كاليبر 44 مگنوم يا 38 و همچنين 9م.م نيز ديده ام .شكل ظاهري اين فشنگها تقريبا شبيه فشنگهاي معمولي بود و تنها تفاوت آن در شكل مرمي بود كه نوك مرمي با يك برش عرضي بصورت تخت شده و از آن حالت آيروديناميك معمول خارج شده است.ضمن اينكه يك حفره كوچك نيز در نوك مرمي تعبيه شده كه معمولا كساني كه از آن استفاده مي كردند بصورت غير علمي اصطلاح هوا كش را به آن اطلاق مي نمودند.شايد اين اصطلاح به اين خاطر بود كه امكان دارد از طريق اين سلاح مقداري هواي بيشتر و با فشار مضاعف وارد بدن شود.مضافا اينكه تخت بودن سر مرمي موجب مي گردد كه جراحت ناشي از برخورد گلوله در محل اصابت شديدتر باشد و در واقع به غير از سوراخ كردن محل اصابت يك حالت خرد شدن نيز به استخوانها بدهد و با ضربه شديدتر وارد بدن شود.اين فشنگها از ضريب مرگ آوري بيشتر برخوردار بودند و همانطور كه در مباحث قبل نيز عرض كردم به همين علت جمع آوري شده و مگر در موارد خاص توسط واحدهاي اسلحه مهمات در اختيار پرسنل قرار نخواهد گرفت چون همانطور كه قبلا هم عرض كردم وظيفه اصلي نيروي انتظامي كه كشتن نيست.
از دوستان ديگر نيز خواهش مي كنم اگر اطلاعات بخصوصي در مورد فشنگهايي كه سعيد جان فرمودند دارند در تاپيك جداگانه اي به اطلاع همه كاربران برسانند.
اميدوارم سعيد عزيز از من دلگير نشده باشند. :|
تصویر

تصویر

تصویر

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
hosseingmnعزيز و گرانقدر از شما سپاسگزارم.باور بفرماييد با تمام علاقه و ميل شخصي اقدام به تهيه اين مطالب مي كنم و خيلي خيلي خوشحال مي شوم اگر بتوانم اطلاعاتم را به شما دوستان عزيز منتقل نمايم.هرچند كه همه شما عزيزان بسيار بسيار بيشتر از من مسلط و مطلع به امورات مربوط به سلاح و مهمات هستيد و در محضر شما بزرگان شايد كم بياورم!!!! همينقدر كه با شما گفتگو مي كنم خوشحالم icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

aryoreza,
ما هم که سوالی نپرسیدیم! icon_cheesygrin

سعيد جان من
شما عزيز ما هستي و خيلي خيلي پوزش مي طلبم كه سوال شما را بي پاسخ گذاشتم.اين را به حساب بي توجهي من نگذار.فقط يادم رفت!!! :lol:
به حضور شما عرض مي كنم كه شخصا با فشنگ هاي آغشته به سيانور كه فرموديد روبرو نشده ام و اصولا اطلاع ندارم كه آيا اين امكان وجود دارد كه مرمي فشنگها را به سيانور آغشته كرد يا نه.اين تكنيك را در خصوص سرنيزه هاي سلاح ها ديده ام كه با آغشته كردن آنها به نوعي ماده كه البته نمي دانم سيانور است يا چيز ديگر باعث مي شوند زخم ايجاد شده توسط اين نوع سرنيزه شديد تر بوده و ديرتر بهبود يابد.يعني زمان درمان زخم را به تعويق بياندازد.ولي در خصوص مرمي فشنگ خير .تاكنون مواجه نشده ام.البته يك نكته را ذكر كنم و آن اين است كه در سالها قبل با فشنگهايي مواجه شدم كه در نيروي انتظامي اصطلاحا به آنها فشنگ سوپر مي گفتند.اين فشنگها از كاليبر متفاوت برخوردار بودند ولي نوعا در كاليبر 44 مگنوم يا 38 و همچنين 9م.م نيز ديده ام .شكل ظاهري اين فشنگها تقريبا شبيه فشنگهاي معمولي بود و تنها تفاوت آن در شكل مرمي بود كه نوك مرمي با يك برش عرضي بصورت تخت شده و از آن حالت آيروديناميك معمول خارج شده است.ضمن اينكه يك حفره كوچك نيز در نوك مرمي تعبيه شده كه معمولا كساني كه از آن استفاده مي كردند بصورت غير علمي اصطلاح هوا كش را به آن اطلاق مي نمودند.شايد اين اصطلاح به اين خاطر بود كه امكان دارد از طريق اين سلاح مقداري هواي بيشتر و با فشار مضاعف وارد بدن شود.مضافا اينكه تخت بودن سر مرمي موجب مي گردد كه جراحت ناشي از برخورد گلوله در محل اصابت شديدتر باشد و در واقع به غير از سوراخ كردن محل اصابت يك حالت خرد شدن نيز به استخوانها بدهد و با ضربه شديدتر وارد بدن شود.اين فشنگها از ضريب مرگ آوري بيشتر برخوردار بودند و همانطور كه در مباحث قبل نيز عرض كردم به همين علت جمع آوري شده و مگر در موارد خاص توسط واحدهاي اسلحه مهمات در اختيار پرسنل قرار نخواهد گرفت چون همانطور كه قبلا هم عرض كردم وظيفه اصلي نيروي انتظامي كه كشتن نيست.
از دوستان ديگر نيز خواهش مي كنم اگر اطلاعات بخصوصي در مورد فشنگهايي كه سعيد جان فرمودند دارند در تاپيك جداگانه اي به اطلاع همه كاربران برسانند.
اميدوارم سعيد عزيز از من دلگير نشده باشند. :lol:
تصویر

تصویر

تصویر

 


تشکر از توضیحات مفیدتون یه سوال هم درباره این نوع فشنگها داشتم که نپرسیده جواب دادید. :|
قضیه مرمی آلوده به سیانور را همانطور که گفتم از بعضی دوستان شنیده ام حالا نمیدونم سیانور بود یا هر چیز دیگه ولی میگفتن در صورت اصابت طرف رو مسموم و میکشه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
aryoreza

برای من هم باعث افتخار است که با شما گفتگو می کنم و از محضر شما بهره می برم icon_cheesygrin

SAEID
من هم یه چیزایی در مورد مرمی سیانوری شنیده بودم ولی نمی دونم که در اختیار نیروهای نظامی و انتظامی ایران قرار داره یا نه :|

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
تيربار سنگين DSHK پرقدرت و چندكاره
در دوران جنگ جهاني دوم بسياري از ارتشهاي درگير جنگ ، خلاء ناشي از عدم برخورداري از يك تيربار سنگين براي حمايت از ستونهاي پياده ارتش در مقابل حملات هوايي دشمن و همچنين ايجاد آتش وسيع و قوي را در جبه هاي جنگ احساس نموده بودند.آنان پي برده بودند كه ستونهاي نظامي و رسته هاي پياده با برخورداري از يك سلاح پرقدرت خواهند توانست بصورت مستقل و بي نياز از يك آتشبار پدافند هوايي سنگين وزن و كششي ، در مقابل حملات هواپيماهاي ملخي آن زمان مقاومت نموده و اينگونه حملات را دفع نمايند.
همچنين پي بردند در صورت برخورداري از سلاح مذكور ميتوانند از فواصل دور و با ايجاد يك آتش تهيه پرقدرت نيروهاي پياده دشمن را زمين گير كرده و ضمن جلوگيري از پيشروي دشمن اقدام به آماده سازي نيروهاي خودي براي دفع مكانيزه حملات توسط واحد ادوات خود نمايند.
به همين علت بسياري از كارخانه هاي اسلحه سازي در پاسخ به اين نياز اقدام به طراحي و توليد تيربارهاي سنگين نمودند كه با استفاده از آن بتوانند كمبودهاي ناشي از عدم وجود اينگونه سلاحها در جنگهاي زميني را پر نمايند.
يكي از كشورهاي پيشرو در زمينه توليد اينگونه سلاحها اتحاد جماهير شوروي بود كه در ابتدا با طراحي يك تيربار قابل حمل كاليبر 12/7 بنام DK (دكتياروف)توانست انقلاب جديدي در توليد تيربارهاي سنگين ايجاد نمايد.سلاح DK از سيستم تغذيه خشابي بهره ميبرد و داراي معايب بسيار از جمله وزن زياد بود.
بعدها يك طراح سلاح روسي بنام شاپگين توانست با تغييراتي كه در سلاح DK داد آنرا با سيستم تغذيه نوار فشنگ روانه نبرد نمايد.سلاح جديد با تلفيق نام دكتياروف و شاپگين DSHK نامگذاري و بعنوان سلاح ضدهوايي و پشتيباني پياده نظام مورد استفاده قرار گرفت.
DSHK در سالهاي پس از جنگ جهاني دوم مورد اصلاحات اساسي قرار گرفت و توانست بعنوان تيربار سازماني نيروهاي پياده ارتش شوروي خدمت نمايد.
همچنين با توجه به دقت مناسب و وزن كمتر جايگزين تيربار برجك بسياري از تانكهاي اتحاد جماهير شوروي گرديد.
از اين سلاح بعلت برخورداري از قدرت مانور خوب در ماموريتهاي متفاوتي استفاده مي شود.
بطور مثال بعنوان تيربار ضدهوايي-تيربار ناوچه ها و قايقهاي گشتي-تيربار پشتيباني و .......
DSHK در اوايل جنگ تحميلي وارد خدمت نيروهاي مسلح كشور ما شد و با توجه به نياز رسته هاي مختلف در اختيار بسياري از نيروها قرار گرفت.البته DSHK در بين نيروهاي مسلح به تيربار دوشكا معروف است.
بيشترين استفاده از اين تيربار در خدمت نيروي انتظامي با نصب آن بر پشت وانت هاي نيسان پاترول يا لندكروز و در مناطق عملياتي شرق كشور صورت گرفته است.بدون اغراق ميتوان گفت كه تمام گشتيهاي رزمي و عملياتي و ستون هاي پاكسازي در شرق كشور در تمام ماموريتهاي خود از اين وانت هاي مجهز به تيربار DSHK استفاده مي نمايند.
همچنين پاسگاهها و پايگاههاي مرزداري نيز با نصب اين تيربار در برجها و برجكهاي خود توانسته اند از حجم آتش بسيار قوي اين سلاح استفاده نمايند.
برد نهايي اين تيربار 7000 متر و برد موثر 3300 متر است.
لازم بذكر است معرفي اين سلاح در سلسله مطالب سلاحهاي مورد استفاده نيروي انتظامي بدليل آشنايي عزيزان با اين سلاحها صورت گرفته است.هرچند كه شايد قبلا دوستان خوب من در تاپيك ها و پستهاي ديگر نيز اقدام به معرفي تيربار سنگين DSHK نموده اند.

تصویر

تصویر

تصویر

تصویر

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
باز هم تشکر از تلاشی که بابت تهیه مطالب مفید میکشید. تا حالا ده بار تشکر کردیم! icon_cheesygrin

این تیربار قدرت خیلی خوبی دارد ولی چند سوال درباره آن داشتم؟ برد مفید درگیری با هواگردها چقدر است؟ گلوله های ضد زره دارد یا نه؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

باز هم تشکر از تلاشی که بابت تهیه مطالب مفید میکشید. تا حالا ده بار تشکر کردیم! icon_cheesygrin

این تیربار قدرت خیلی خوبی دارد ولی چند سوال درباره آن داشتم؟ برد مفید درگیری با هواگردها چقدر است؟ گلوله های ضد زره دارد یا نه؟

سعيد جان من هم ارادت دارم كه ده با تشكر كردم بخاطر ده بار تشكر شما(البته تعداد تاپيك هام بيشتره و شما هم زحمت كشيدين بيشتر تشكر كردين!!!)
در مورد سوالتون عرض كنم كه برد مفيد اين سلاح در مقابله با هواگردها با برد مفيد زميني خيلي تفاوت نداره .مهمترين مزيت اون اينه كه قدرت چرخش 360 درجه داره و تقريبا 78 درجه نسبت به افق به سمت بالا ميچرخه.اين مزيت باعث ميشه كه تيرانداز اين امكان را داشته باشه كه با اختيارات بيشتري با پرنده ها درگير بشه.
در خصوص گلوله هاي ضد زره هم عرض كنم كه گلوله هاي اين سلاح اين قدرت را دارن كه از فاصله 500 متري يك زره با ضخامت 15 ميليمتر را سوراخ كنن.پس نتيجه ميگيريم كه با توجه به ضخامت پوشش ضد گلوله اكثر بالگردها اين سلاح قدرت داره كه با استفاده از فشنگ هاي دوزمانه بسياري از اونا رو بندازه.البته به دقت-مهارت و تجربه تيرانداز هم بستگي داره.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در مورد سوالتون عرض كنم كه بر مفيد اين سلاح در مقابله با هواگردها با برد مفيد زميني خيلي تفاوت نداره .مهمترين مزيت اون اينه كه قدرت چرخش 360 درجه داره و تقريبا 78 درجه نسبت به افق به سمت بالا ميچرخه.اين مزيت باعث ميشه كه تيرانداز اين امكان را داشته باشه كه با اختيارات بيشتري با پرنده ها درگير بشه.


خوب بالاخره شلیک با زاویه از برد مفید کم میکند. ولی اگه حداقل برد درگیری با هواگردها 2 کیلومتر باشد سلاح مناسبی است. چون تیربار قابل شناسایی نیست و براحتی میتوان استتار کرد و بعد از نزدیک شدن بالگرد به سمت آن در موقعیت برتر شلیک کرد.

در خصوص گلوله هاي ضد زره هم عرض كنم كه گلوله هاي اين سلاح اين قدرت را دارن كه از فاصله 500 متري يك زره با ضخامت 15 ميليمتر را سوراخ كنن.پس نتيجه ميگيريم كه با توجه به ضخامت پوشش ضد گلوله اكثر بالگردها اين سلاح قدرت داره كه با استفاده از فشنگ هاي دوزمانه بسياري از اونا رو بندازه.البته به دقت-مهارت و تجربه تيرانداز هم بستگي داره.


در مورد گلوله های دو زمانه این سلاح توضیح میدید؟ icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.