شبیه سازی یک جنگ طولانی ... (اپیزود یکم : اوکراین ) شبیه سازی یک جنگ طولانی ... (اپیزود یکم : اوکراین )

[MR9 113,731]

بخش دوم 

 

 

نمای عمومی ضدحملات ارتش اوکراین / تابستان سال 2022

با شروع حملات متقابل ارتش اوکراین در ماه های اوت و سپتامبر 2022 ، سرفرماندهی ارتش روسیه به ناگاه با یک عدم تعادل روبرو شد که این امر به شکل خودکار به تغییرات بیشتر در سلسله مراتب در زنجیره فرماندهی منجرگشت و در عین حال ، تصمیم به انحلال فرماندهی متمرکز دراوکراین  که مستقل از نواحی نظامی ارتش روسیه  عمل مینمود را نیز به تاخیرانداخت . به شکل موردی ، برکناری ژنرال سیچووی بعنوان فرمانده محور غربی ارتش روسیه ، چند روز قبل از شروع ضدحملات ارتش اوکراین ، نشان می داد که فرماندهی نظامی ارتش روسیه ،دراوت سال 2022 تصمیم گرفته بود تا خط حد گروه های رزمی روسی مستقر در اوکراین را حذف کرده و بعبارت دقیق تر ، ساده سازی ساختار فرماندهی را برای بهینه کردن عملیات در اوکراین در دستور کار قرار دهد . اما زمانی که ارتش اوکراین ، حملات متقابل خود را در استانهای خارکف و سپس خرسون آغاز کردند ، این روند به ناگاه ، آهسته و سپس متوقف شد .

 

ژنرال رومن بردینکوف

 

در این میان ، ژنرال سیچووی ، بعنوان فرمانده محور غربی عملیات اوکراین ، بدلیل دست زدن به یکسری از عقب نشینی ها در شمال شرقی خارکف ، بلافاصله برکنار شد تا جانشین وی ، یعنی ژنرال رومن بردینکوف ، مسئولیت فرماندهی را برعهده گیرد ولی این مساله نیز محقق نشد و ژنرال لاپین فرماندهی محور غربی را درنهایت پذیرفت . انتصاب لاپین برای نظارت بر تمامی واحدهای رزمی روسی در خارکف و لوهانسک احتمالا انعکاسی از جایگاه وی در حلقه درونی پوتین بود ، بطوریکه در تابستان سال 2022 ، دستگاه تبلیغاتی کرملین ، وی را بعنوان تک چهره ارتش روسیه در شرق اوکراین معرفی می نمود و این احتمال می رفت که وی به اولیه فرمانده صحنه رزم در اوکراین ( یعنی برعهده گرفتن مسئولیت تمامی واحدهای روسی از شمال تا جنوب اوکراین ) تبدیل گردد .

 

 

پریگوژین -گراسیموف

 

منابع اطلاعاتی غربی معتقدند که  این تبلیغات بر روی لاپین ، احتمالا پاسخی به شایعات برکناری گراسیموف و انتصاب لاپین به جای وی ، بوده  و استقبال هر دوجناح وزارت دفاع روسیه از این شایعه نیز چنین روندی را تقویت می نمود ، ولی با خبر انتصاب لاپین به سمت فوق الذکر ، تقریبا همه متوجه شدند که  وی به یک قربانی برای توجیه شکست های ارتش روسیه تبدیل شده یا خواهد شد .

 

 

پریگوژین - شویگو

 

در کشاکش درگیری های داخلی روسها در وزارت دفاع ، موفقیت غیرقابل باور ارتش اوکراین در خارکف و خرسون ، موجب بروز تغییرات عمیق تر در زنجیره فرماندهی روسها و ظهور جناح ضد گراسمیوف در وزارت دفاع روسیه گردید . به اعتقاد برخی ناظران نظامی غربی ، ساختار ناپایدار فرماندهی و کنترل ارتش روسیه  که شامل ترکیبی درهم پیچیده از فرماندهان نواحی شرقی و غربی و گروه بندی های نظامی آن ها می شد ، بر آشفتگی ناشی از عقب نشینی از مناطق تصرف شده خرسون و خارکف افزوده بود و این مساله در نهایت به فروپاشی خطوط روسها در محور ایژیوم منتهی گردید .

 

 

ضدحملات ارتش اوکراین درشرق /تابستان 2022

 

با آزاد سازی ایژیوم و بخش های وسیعی از استان خارکف ،  پوتین به پیشنهاد گراسیموف و شویگو ، با اعلام بسیج محدود نظامی موافقت نمود و این امر باعث سرازیر شدن کمیت قابل توجهی از نیروهای رزمی با آموزش محدود به جبهه گردید تا امکان تثبیت جبهه در محور خارکف -لوهانسک برای روسها فراهم گردد که این امر درنهایت با تصرف دوباره لیمان توسط ارتش اوکراین در اول اکتبر سال 2022 تا حدودی محقق گردید . با تثبیت و آرام شدن نسبی خطوط دفاعی ارتش روسیه ، پوتین فرصت پیدا کرد تا تغییرات مد نظر خود را در سلسله مراتب فرماندهی اعمال نماید که این امر به شکل خاص در زیرپوشش هیاهوی از دست رفتن لیمان تا حدودی توجیه گردید . این تغییرات که درآن زمان تا حدودی گسترده نیز بود ، باعث شد تا ژنرال ژیدکو از سمت فرماندهی کل صحنه عملیات اوکراین و ناحیه نظامی شرقی برکنارشود .

 

 

بدین ترتیب با مخدوش شدن دو چهره نظامی وابسته به گراسیموف ، تصمیم پوتین برای انتصاب یک چهره غیروابسته به وی محکم تر گردید .با این حال ، اگر لاپین به این سمت گمارده می شد ، واکنش شدید ملی گرایان افراطی روسی طرفدار جنگ نسبت به از دست دادن لیمان را در پی داشت و احتمالا آرزوهای پوتین برای دادن نقش بزرگتر به لاپین در اوکراین از دست می رفت . این مساله بیشتر ناشی از اتکاء بیش از حد کرملین بر روی شخصیتهای ملی گرای افراطی که فرماندهی ساختارهای شبه نظامی را برعهده داشتند  ( قدیروف / پریگوژین ) بود و این مساله باعث شد تا نامزد این گروه ها ، یعنی سوروویکین برای کسب مقام فرماندهی صحنه عملیات رزمی در اوکراین شانس بیشتری را داشته باشد تا حمایت گروه های طرفدار جنگ همچنان از کرملین ادامه پیدا کند .

 

 

ضدحملات ارتش اوکراین در جنوب 

تابستان 2022

 

با قرار گرفتن سوروویکین در سمت فرماندهی صحنه عملیات نظامی در اوکراین ، محوری ترین جنبه های برنامه تبلیغاتی کرملین ، یعنی کاهش بار روانی ناشی از عقب نشینی های پی درپی تقریبا با موفقیت روبرو شد در حالی که پوتین با این انتصاب ، کرملین و ساختار نظامی روسیه را از هرگونه انتقاد ملی گرایان افراطی روسی درصورت روبرو شدن با شکستهای جدید در خرسون مصون نگه دارد .اما در مورد لاپین ، گفته می شد که کرملین تا اواخر اکتبر 2022 قصدی برای گماشتن وی به فرماندهی ناحیه نظامی مرکزی نداشت ، متقابلا ، لاپین از سمت خود استعفا داد چون علاقه ای برای تبدیل شده به یک هدف ثابت برای افکارعمومی روسیه به جهت شکستهای ثبت شده در محور خارکف نداشت ، ضمن اینکه  بشدت از عملکرد گراسیموف و شویگو ناراضی بود ، چون به مانند سایر فرماندهان ، از وی بعنوان یک چهره نظامی دراوایل جنگ دربرابر سیل انتقادات رسانه ها ، حمایتی نکرده بودند .

 

 

ژنرال الکساندر لینکوف

 

شایعه استعفای لاپین منجربه انتشار خبر نامزدی ژنرال الکساندر لینکوف برای فرماندهی ناحیه نظامی مرکزی گردید که این امر بسرعت باعث واکنش کارکنان ستادی این ناحیه شد . در مجموع هنوز نشانه ای که دلیلی بر پذیرش استعفای لاپین باشد ، دیده نشده ولی در مجموع ، این تزلزل در فرماندهی دو ناحیه نظامی غربی و مرکزی روسیه می تواند راهنمای بسیارخوبی برای بررسی موفقیت ارتش اوکراین در ضدحمله خارکف خود باشد .

 

 

پریگوژین -قدیروف 

 

با این حال ، فرماندهی سوروویکین بعنوان فرمانده کل عملیات ارتش روسیه دراوکراین ، نفوذ و نقش پریگوژین را بتدریج افزایش داد ، چرا که  اکنون واگنر به مشتری اصلی دریافت تدارکات نظامی از ارتش روسیه شد و برهمین اساس ، مسئولیت حمله به باخموت و تصرف آن را برعهده گرفت . علاوه براین ، رسانه های پرنفوذ روسی ، تصمیم سوروویکین مبنی بر عقب نشینی از بخش غربی خرسون را تا حدودی پذیرفت و تایید نمود و تمرکز وی بر انجام عملیات هوایی برعلیه زیرساختهای حیاتی اوکراین را مورد تمجید قرارداد .

 

 

نمای تغییرات در زنجیره فرماندهی ارتش روسیه /تابستان 2022 

 

 

اما این همه ماجرا نبود ، چرا که نفوذ روبه گسترش سوروویکین و پریگوژین ، بخش عمده ای از افسران حاضر در کرملین و وزارت دفاع را ناراضی نمود و این نارضایتی پس از اینکه رئیس گروه واگنر ، این دونهاد را مسئول شکست در اوکراین دانست ، بیشتر نیز شد . با این حال ، افسرانی نظیر رستم مرادوف و سرگئی کوزولوف ، وزنه های اضافی پریگوژین در کرملین و وزارت دفاع محسوب می شدند واین مساله احتمالا این دونهاد را وادار کرد تا بازگشت برخی چهره های وابسته به گراسیموف را بررسی نمایند .

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

2- ادامه دارد ..... 

 

[MR9 113,731]

بخش سوم : 

 

با چراغ سبز اولیه پوتین ، گراسیموف و اطرافیانش تلاش کردند تا پوتین  را متقاعد کنند که با دست زدن به یک حمله زمستانی -بهاری ، پس از به اوج رسیدن حملات اوکراینی ها که با شروع در دسامبر2022 ، پس از حدود یک یکماه در ژانویه 2023 به اوج خود رسیده بود ، میتوانند پیشروی های بیشتری را در داخل خاک اوکراین ثبت کنند . درهمین راستا ، یک منبع روسی غیر موثق مدعی شده بود که  گراسیموف به تدریج پوتین را قانع نمود تا نگهبانان قدیمی ( لاپین ، دورنیکوف ، ژوالیوف ، سردیوکوف و چایکو ) مجددا به مناصب قبلی خود منصوب نماید . این مساله در کنار برگزاری یکسری جلسات مستمر سطح بالا با حضور پوتین ، شویگو و سایر فرماندهان ارشد نظامی روسی و تلاش رسانه های وابسته به وی با ایجاد یک کارزار شدید برای بی اعتبارسازی واگنر به اوج خود رسید.  به گفته این منبع روسی ، تلاش رسانه های منتسب به گراسیموف در خصوص تلفات بالای واگنر ، استفاده این گروه از مهمات به شکل غیر استاندارد ( یا بعبارت بهتر ، اسراف در کاربرد مهمات گرانقیمت و محدود ) و نظم ضعیف  سازمانی  در این دوره زمانی بسیار بیشتر از گذشته شده بود . دراین میان ،برخی مقامات کرملین نیز به یکی از رسانه های مخالف روسی فاش کرده بودند که  نیروهای امنیتی روسیه به شکل عمدی برای تضعیف یکدیگر دست به درز اطلاعات حساس می زنند .

 

 

ژنرال میخائیل تپلینسکی

 

با این وصف ، به ادعای منابع غربی ، گراسیموف موفق شد تا پوتین را متقاعد کند که واگنر ، در حال اتلاف منابع ارزشمند ارتش است که اولین نشانه این امر را می توان در توقف دسترسی واگنر برای عضوگیری از میان محکومین زندان های روسیه و همچنین محدود شدن این گروه در استفاده از مهمات ارتش ، از ابتدای سال 2023 جستجو نمود . اگر چه این موارد نشانه های عینی و مشخصی بشمار می آمدند ولی هنوز مشخص نیست که گراسیموف تا چه اندازه موفق شده تا بر پوتین تاثیر گذارد ، چنانکه سوورکین و فرمانده واحدهای هوابرد روسی ، یعنی ژنرال میخائیل تپلینسکی که بعنوان افسران ضد گراسیموف شهرت دارند ، هنوز در خدمت عملیاتی قرار داشتند . این امر با شهرت بیش از پیش تپلینسکی درمیان رسانه های ابرملی گرای روسی همزمان گردید و همزمان میزان گرایش واحدهای هوابرد ارتش روسیه به همکاری با واگنربرای ادامه عملیات در باخموت نیز افزایش پیدا نمود .

 

 

ژنرال یوگنی نیکیفوروف

 

 

با افزایش شایعات در خصوص رقابت شدید میان گراسیموف  و سووروکین ، اداره اطلاعات ارتش اوکراین نیز میدان دار این معرکه شد تا جایی که این منبع ادعا نمود که  ژنرال یوگنی نیکیفوروف ، رئیس ستاد ناحیه نظامی شرقی روسیه که به واگنر بسیار نزدیک بود ، در 26 دسامبر 2022 جایگزین کوزولوف گردید که تا آن زمان فرمانده ناحیه نظامی غربی روسیه محسوب می شد . علاوه براین ، پوتین در 21 دسامبر 2022 به شکل علنی ، سورورکین را مورد تقدیر قرارداد و همزمان تپلینسکی را بعنوان فرمانده عملیاتی محور تازه تاسیس دنیپر که قرار بود از محور زمینی و دالان منتهی به کریمه دفاع کند ، برگزید . بدین ترتیب ، هردوانتصاب نامبرده نشان دهنده این امر بود که  پوتین در خصوص توان رزم واگنر برای تصرف کامل باخموت ، حداقل تا انتهای سال 2022 شک داشت و البته تصمیم گرفته بود تا جناح ضدگراسیموف را نیز بتدریج تقویت کند .

 

 

ژنرال سرگئی کوزولوف

 

اما این روند همچنان ادامه داشت ، تا جایی که تصرف بسیار فرسایشی سولدار در ژانویه 2023 باعث شد تا وزنه گراسیموف مجددا در نزد پوتین سنگین تر شده و او بعنوان فرمانده کل صحنه عملیات نظامی به منظور هدایت عملیات زمستانی- بهاری تعیین گردد . این خبر در 11 ژانویه 2023 به شکل رسمی از سوی وزارت دفاع روسیه اعلام گردید  و سوروکین نیز به سمت جانشینی گراسیموف ، تنزل مقام پیدا نمود . برخی تحلیلگران نظامی معتقدند که پوتین بدلایل ناشناخته ای ، در برابر فشار گراسیموف ، دستها را بالا برد چرا که واگنر هنوز موفق نشده بود تا باخموت را تا اول ژانویه 2023 بطور کامل تصرف نماید و در عین حال ، نبرد سولدار که در بازه زمانی 4 تا 13 ژانویه 2023 شدت گرفته بود ، باعث گردید تا  رئیس جمهوری روسیه ، تا حدودی مواضع خود را به سوی جناح گراسیموف نزدیک کند که منابع ناشناس در کرملین معتقدند که علت این امر را باید در تایید ناکارآمدی واگنر در صحنه عملیات رزمی جستجو نمود .

این مساله تا جایی گسترش پیدا نمود که  پیروزی بدست آمده در سولدار ، توسط پوتین مستقیماً به وزارت دفاع و ستاد کل نیروهای مسلح نسبت داده شد که موفقیت تقریبا بزرگی برای گراسیموف بشمارمی آمد . این موفقیت برای رئیس ستاد کل نیروهای مسلح آنچنان گرانقدر بود که توانست لاپین رسوا شده  را به خدمت فعال بازگرداند ( لاپین در 10 ژانویه 2023 به سمت رئیس ستاد ارتش روسیه در محور سولدار انتخاب شد ) اما نکته این انتصاب ، محول نکردن یک سمت عملیات در خط مقدم برای لاپین بود که نشان می داد علیرغم وجود روابط گرم ، اعتمادی در سطح حرفه ای میان دوفرمانده وجود ندارد . به ادعای پریگوژین ، بزرگترین نقطه ضعف لاپین در این بود که کورکورانه از دستورات پیروی مینمود و اگر این ادعا صحت داشته باشد ، میتوان شکرآب بودن ارتباط حرفه ای این دو را توجیه نمود .

 

 

دوره زمانی جنگ فرسایشی در محور سولدار- باخموت ، به ادعای منابع اطلاعاتی غربی ، همزمان شد با شدت یافتن تقابل جناح های رقیب در ستاد کل نیروهای مسلح روسیه 

 

با دمیدن نیروی تازه ای به جناح طرفدار گراسیموف ، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح روسیه ، یک کارزار بشدت بی رحمانه را برای حذف کامل نیروهای مسلح خصوصی نامنظم نظیر واگنرو گروه های کوچکتر وابسته به آن که با چراغ سبز پوتین موجودیت پیدا کرده بودند ، آغاز نمود . وی با صدور دستورات جدید ، واحدهای نظامی جمهوری های دونتسک و لوهانسک را بسرعت در ساختار ارتش ادغام نمود ، فرماندهان نیابتی را از جایگاه هایشان بیرون کرد و تلاش نمود تا روحیه حرفه ای نظامی را به این یگان ها تزریق کند که این مساله بشدت بر روی روابط وی با ملی گرایان افراطی و گروه های نظامی خصوصی تاثیرگذاشت . علاوه براین ، به شکل عمدی ، با اعزام واحدهای هوابرد به  محور سولدار ( بدلیل همکاری نزدیک با واگنر ) باعث شد تا تمامی اقدامات تپلیسنکی زیر ذره بین رسانه ها رفته و با انتقادات بیشتری روبرو شود ، هر چند با این کار ، بهترین نیروهای ارتش روسیه در بدترین محور ممکن ، بتدریج فرسوده می شدند که این امر نهایتا در 12 ژانویه با استعفای ناگهانی تپلینسکی منجر گردید .

 

 

ژنرال اولگ ماکاروویچ

 

براساس گزارش های موجود ، جانشین وی ، معاون دانشکده جنگ ستاد کل نیروهای مسلح روسیه ، یعنی ژنرال اولگ ماکاروویچ بود که علیرغم عدم وجود هرگونه تجربه در هدایت نیروهای هوابرد ، جایگزین تپلینسکی شد . با توجه به این موارد ، منابع اطلاعاتی غربی معتقدند که  گراسیموف با علم به عدم کارایی نیروهای هوابرد در مناطق شهری ، این یگانها را در محور باخموت- سولدار بکار گرفت ولی با تعویض فرمانده این واحدها ، تمرکز عناصر هوابرد به شکل خاص بر روی سولدارگذاشته شد تا به یک رقیب برای واگنری تبدیل شوند که بطور همزمان در باخموت مشغول نبرد خانه با خانه با ارتش کیف بود ، در حالی که بصورت پنهان تلاش نمود تا بارسنگین تلفات انسانی را بر دوش گروه های ضد خود قرار دهد .

 

 

تغییرات صورت گرفته در زنجیره فرماندهی ارتش روسیه در طول ضد حملات ارتش اوکراین 

تابستان 2022

 

 

پس از تصفیه حساب با تپلینسکی ، گراسیموف با انتصاب ژنرال کوزلووف به سمت فرماندهی ناحیه نظامی جنوب روسیه در 23 ژانویه 2023 ( وی در اواخر دسامبر از سمت فرماندهی ناحیه نظامی غرب برکنار شده بود ) و همچنین انتخاب آندری موردویچف  به سمت فرماندهی ناحیه نظامی مرکزی دست به تغییرات جدیدی زد ولی برخی معتقدند که انتخاب موردویچف  به نوعی تلاش پوتین برای برقراری تعادل قدرت میان فرماندهان نظامی یا احتمالا افزایش قدرت جناح ضد گراسیموف بوده است .

 

 

ژنرال آندری موردویچف 

 

در جبهه مقابل گراسیموف ، فرماندهانی که از شدت ضربه های وارده رئیس ستاد کل نیروهای مسلح روسیه ، غافلگیر شده بودند ، دست به تحرکات جدیدی زده  و تلاش کردند تا توجهات رسانه ای را بسمت شکستهای حملات ارتش روسیه در بازه زمانی زمستان 2022 – بهار2023 جلب کنند ولی احتمالا موفقیتی در جلب توجه پوتین برای دست زدن به تغییرات مجدد بدست نیاوردند . دراین میان ، پریگوژین با میدان داری رسانه ای ، به شکل مرتب ، تردیدهای خود را درخصوص توانایی واحدهای منظم ارتش روسیه  برای تصرف کامل دونباس تا قبل از پایان بهار سال 2023 اعلام مینمود و متقابلا جناح طرفدار گراسیموف نیز با ایجاد یکسری محدودیتهای جدید برای واگنر برای دسترسی به مهمات و تجهیزات ، سعی کرد تا از سوء استفاده رئیس واگنر از عدم موفقیت نیروهای روسی در حومه ووهلدار جلوگیری بعمل آورد .

 

 

آندری تورچاک ، دبیر شورای عمومی حزب روسیه متحد

 

درگیری میان دوجناح طرفدار و ضد گراسیموف تا اندازه ای شدید شد که آندری تورچاک ، دبیر شورای عمومی حزب روسیه متحد نیز وارد صحنه گردید تا با رسمی کردن شکایت خود از ارتش روسیه بدلیل شکستهای عملیات نظامی زمستان 2022 و- بهار 2023 بر شدت این درگیری بیافزاید . منابع روسی در این زمینه مدعی شده اند که تورچاک در یک جلسه توجیهی ، به شکل صریح با پوتین گفتگو نمود ولی احتمالا موفقیتی در متقاعد کردن پوتین جهت  تغییر ترتیبات فرماندهی بدست نیاورد . امیدواری جناح ضد گراسیموف آنچنان بود که  سورووکین به تپلیسنکی پیشنهاد داد تا استعفای خود را تا اواخر فوریه 2023 به تعویق اندازد به این امید که گزارش تورچاک ، جریان قدرت را به نفع جناح ضد گراسیموف تغییر دهد .

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

2- ادامه دارد .....

 

[MR9 113,731]

بخش چهارم 

 

 

 

جلسه توجیهی تورچاک و پوتین در 16 فوریه 2023 و درز اطلاعات از محتوای این دیدار ، باعث شد تا حسگرهای وزارت دفاع روسیه نسبت به تشدید تلاش ها علیه گراسیموف و همچنین روند بی اعتبار سازی فرماندهان فعلی محورهای عملیات اوکراین ، حساس شود . به همین دلیل اولین واکنشی که از سوی این وزراتخانه نسبت به این دیدار صورت گرفت ، تایید انتصاب موردویچف به سمت فرمانده ناحیه نظامی مرکزی ، کوزولوف بسمت فرماندهی ناحیه نظامی جنوبی ، نیکیفوروف بسمت فرمانده نظامی ناحیه غربی و درنهایت رستم مرادوف به سمت فرماندهی ناحیه نظامی شرقی بود . اما این مساله چندان برای طرف مقابل غافلگیر کننده نبود ، چرا که در یک پاتک رسانه ای ، ادعا شد که این انتصاب عجولانه بیشتر برای پنهان کردن عدم موفقیت ارتش روسیه در عملیات تهاجمی اخیر خود که از ابتدای دسامبر شروع و تا نیمه بهار سال بعد ادامه یافت ، بوده  و درمقابل پوتین نیز برای مقابله با این پاتک رسانه ای ، علیرغم اینکه نیکیفوروف و مرادوف در میدان عمل هیچ موفقیتی را بدست نیاورده بودند ، این دو را یک درجه ارتقاء داد.

 

 

سرگئی کوزمنکو

 

 

این روند با ملاقات بسیار سریع میان شویگو و مرادوف در 4 مارس 2023 در غرب استان دونتسک ادامه پیدا نمود و احتمالا در این دیدار ، مرادوف دستور پیدا کرد تا برای خاموش کردن انتقادات ، ووهلدار را تصرف کند . در این میان ، بنابراسنادی که گفته می شود از سوی یک افسرجزء پنتاگون افشاء شده ، پوتین در 22 فوریه یک جلسه مشترک را بین شویگو و پریگوژین برگزار نمود تا به اختلافات این دو پایان دهد. برخی منابع مدعی هستند که  پوتین از مسیرهای متفاوتی در مقایسه با روند عادی دریافت گزارش ها ، جنگ  را دنبال می کند و با آگاهی از مشکلات موجود در روند عملیات اوکراین ، به نوعی یک هم افزایی را میان این دو برقرار نماید ، ضمن اینکه تلاش دارد از جانبداری واضح نیز خودداری کند .

از سویی دیگر ، تپلینسکی که پیش از این از سمت فرماندهی یگان های هوابرد استعفاء داده بود ، با دریافت دستور مستقیم از سوی پوتین ، درآوریل 2023 مجدداً به فرماندهی این نیروها گمارده شد. وی با انتشار ویدئویی از فرماندهان روسی خواست تا برای تصرف روستاها و ارتفاعات از جان سربازان هزینه نکنند  . وی که از ژانویه 2023 در خطوط مقدم حضور نداشت ، آرزو می کرد تا مجددا به سمت فرماندهی عملیاتی برگردد ولی با مقاومت گراسیموف روبرو بود به همین دلیل در 15 مارس 2023 در گردهمایی کهنه سربازان یگان هوابرد ارتش از رفتار ضعیف وزارت دفاع با واگنرو عدم شفافیت و بی توجهی به تلاش های جنگی روسیه انتقادات شدیدی را روانه شویگو نمود که این امر برای پریگوژین یک موهبت بشمار می رفت ، چرا که  اکنون سورورکین و تپلینسکی ، به کفه وی اضافه شده بودند و طبیعتا حمایتهای بیشتری از گروه ضد گراسیموف در پیش بود .

 

 

در میان اگر چه انتقادات تپلینسکی در آغاز چندان اهمیت نداشت ولی این روند گسترش پیدا نمود و گراسیموف متوجه شد که مسیر بی اعتبارسازی وی در حال تشدید شدن است . این مساله با انتشار خبری در 26 مارس که درآن ادعا شده بود مرادوف از سمت فرماندهی ناحیه نظامی شرقی برکنار شده  به یک باره مورد توجه رسانه ها قرار گرفت و برخی معتقد بودند که قرار است تا سرگئی کوزمنکو به جای وی در این سمت قرار گیرد . از سویی دیگر ، وزارت دفاع برای راضی کردن تپلینسکی ، او را از مرخصی اجباری فراخواند تا سمت فرماندهی گروه بندی رزمی مشترک روسیه در رستوف- دُن را در منطقه کراسنودار برعهده گیرد که این به معنای انتصاب مجدد او به فرماندهی یگان هوابرد ارتش روسیه بود . همزمان با این خبر ، ژنرال لاپین نیز مجددا بخدمت فراخوانده شد .

بدین ترتیب ، عدم موفقیت ارتش روسیه  در عملیات آفندی زمستانه – بهاری خود احتمالا پوتین را وادار نمود تا مسئولیت عملیات نظامی در اوکراین را به شکل مساوی بین دوجناح موجود در وزارت دفاع روسیه قبل از شروع ضدحمله ارتش اوکراین تقسیم نماید . وی درجریان بازدید خود از مناطق تصرف شده لوهانسک و خرسون که قبل از 16 آوریل 2023 صورت گرفت ، بطور مستقیم فرماندهان نظامی روسی را مورد شماتت قرار داد و با اعلام برخی تغییرات ، به شکل رسمی ، تپلینسکی را بعنوان فرمانده نیروی هوابرد ، ماکاروویچ را بعنوان فرمانده گروه رزمی دنیپر و لاپین را بعنوان فرمانده ناظر در محور لوهانسک تعیین کرد . در این میان ، توجه خاص پوتین به تپلینسکی ، و اهداء یک نماد به او که متولد اوکراین بود ، رسانه های روسی را واداشت که مجددا روی این فرمانده روسی متمرکز شوند . سخنگوی کرملین نیز در یک مصاحبه رسما اعلام نمود که شویگو و گراسیموف بدلایل امنیتی همراه پوتین به لوهانسک سفر نکردند که این مساله چندان مورد پذیرش رسانه های روسی قرار نگرفت .

 

 

 

تغییرات فرماندهی ارتش روسیه در طول حملات زمستان 2022- بهار 2023

 

با تمامی این اوصاف ، بازگشت ژنرال لاپین به خط مقدم نبرد اوکراین ، تا حدودی نشان می داد که پوتین در تلاش است تا میان دوجناح وزارت دفاع یک تعادل نسبی را برقرارکند تا درماه های آینده ، شرق و جنوب اوکراین بلحاظ حضور فرماندهان با تجربه ، به اندازه کافی غنی باشد . در همین رابطه یک منبع روسی در 25 آوریل 2023 مدعی شد که تپلینسکی در حال حاضر جانشین فرمانده صحنه عملیات نظامی اوکراین محسوب می شود و وظیفه دارد تا از خطرناکترین محورهای عملیاتی یعنی خرسون و زاپوروژنیه دفاع کند . زیردست وی ، ژنرال ماکاروویچ قرار دارد که فرماندهی محور دنیپر- خرسون و کوزمنکو نیز بر محور زاپوروژنیه و شرق دونتسک جنوبی نظارت خواهد داشت . در همین راستا ، لاپین بسمت فرماندهی عملیات نظامی شرق اوکراین و مسئولیت نظارت بر لیمان ، آودیوکا ، مارییانکا ، لیسیچانسک ، کوپیانسک -استاروبلیسک منصوب گردید . موردویچف ، کوزولوف و نیکیفوروف به ترتیب مسولیت مرکزی ، جنوب و غربی عملیات نظامی در اوکراین  را برعهده گرفتند در حالی که دورنیکوف /ژورالیوف رسما از ارتش بازنشسته شده و مرادوف نیز از مسئولیت خود برکنار گردید . این مساله برای واگنر یک خبر بسیار خوب بود ، چرا که از ابتدای آوریل 2023 روند تحویل مهمات و نیروهای کمکی به این گروه ، از سر گرفته شد که این امر نشان می داد که پوتین نظر خود را در خصوص واگنر و پریگوژین مجددا تغییر داده است .

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

2- ادامه دارد .....

 

[MR9 113,731]

بخش پنجم و پایانی 

 

 

 

بعنوان یک نتیجه گیری ، دخالت روسها در اوکراین ، علیرغم ادعاهایی که ازسوی کرملین  وجود دارد ، جنبه استراتژیک فُرم  را به نمایش نمی گذارد ولی به نظر می رسد که  عملیات نظامی در خاک اوکراین ، برای شخصیت و ترکیب ارتش روسیه ، یک مساله حیاتی است. به ادعای منابع غربی ، این حیثیت نظامی تا بدانجا اهمیت پیدا نموده که  برخی فرماندهان ، بعنوان یک اولویت ، نیروهای رزمی تحت امر خود را بصورت بهایی برای حفظ جایگاه برخی در سلسله مراتب قدرت ، بصورت یک ابزار مورد استفاده قرار می دهند که در امتداد این تحلیل ، این اولویت ، در برخی مواقع ، جایگزین اهدافی می گردد که قرار است در اوکراین ، محقق گردد . در داخل ارتش روسیه ، برخی نظامیان ارشد معتقدند که  انتظار می رود روند عملیات نظامی همچنان بصورت فرسایشی ادامه پیدا کند و این امر باعث می شود تا کاربرد نیروو تجهیزات از سوی برخی از این فرماندهان با احتیاط بیشتری صورت گیرد  و احتمالا میان حفظ نیرو و حمایت از اهداف عملیاتی کرملین در اوکراین دست به مانورمی زنند تا هردوطرف تا حدودی در دسترس آن قرار داشته باشد ، هر چند دسته دیگری از این فرماندهان نیز در تلاش هستند تا برای محقق کردن اهداف کرملین ، کفه را به نفع این نهاد قدرت ، سنگین تر نمایند . این مساله پس از گذشت 14 ماه از آغاز نبرد در اوکراین ، به احتمال بسیار زیاد ماهیت ارتش روسیه  را تا حدودی تغییر داده  و فرماندهان ارشد ، حفظ خود ، ساختار ارتش و قدرت در روسیه را بصورت یک مساله حیاتی می بینند و این بدان معنسات که  چگونگی ادامه روند فعلی ، تعیین کننده مسئول آینده ارتش در یک بازه زمانی قابل پیش بینی خواهد بود .

 

 

به گفته منابع غربی ، کرملین و وزارت دفاع روسیه ، در طول 14 ماه گذشته همواره در تلاش بودند تا بصورت دستوری و دومینووار ، اثرات ناگوار ناشی از شکستهای ثبت شده در جریان عملیات نظامی را تا حدودی التیام بخشند و به همین منظور ، اغلب سعی شده تا تغییرات در سلسله مراتب فرماندهی ، بصورت محرمانه صورت گیرد و فرماندهان نیز مرتباً درصدد هستند تا از خود در برابر انتقادات ، محافظت نمایند  ، در حالی که به شکل موازی تلاش می کنند تا برای عدم موفقیت در صحنه عملیات ، از رده های پائین تر ، قربانیان جدیدی را برگزینند . در سطح رسانه ای ، برخی از منابع اطلاعاتی غربی معتقدند که فرماندهان نظامی مدتهاست بلحاظ عملکردی ، خشم ملی گرایان افراطی روسی را برانگیخته اند و همین امر موجب شده تا کرملین و وزارت دفاع ، به گونه ای دست به انتخاب رده های فرماندهی جایگزین بزنند که با واقعیات میدان نبرد مطابقت داشته باشد  و این ، امکان توجیه تغییرات پی درپی را بوجود آورد . به شکل خاص ، وزارت دفاع روسیه  از فرماندهانی که در جناح گراسیموف حضور دارند ، پشتیبانی آشکار و پنهانی دارد و در عین حال تلاش می کند تا  روند فعالیت جناح ضد گراسیموف را به گونه ای مدیریت نماید که ساختار ظاهری وزارت دفاع حفظ شده و تصویری متحد از مجموعه نیروهای مسلح روسیه به بیرون انتشار پیدا نماید . در این میان ، تغییرات در زنجیره فرماندهی ارتش روسیه ممکن است موقتا میل بلاگرهای خشمگین روسی را آرام کرده باشد ولی در ماه های اخیر ، رفتار این دسته از فعالان نظامی رسانه ای ، بخوبی نشانگر آن است که تحلیل آنها از چنین تغییراتی از سوی وزارت دفاع تنها برای خاموش کردن انتقادات و نه بهبود روند عملیات نظامی صورت گرفته  و این مساله احتمالا روند انتقادات به شیوه اداره عملیات نظامی ارتش روسیه در اوکراین را بیش از پیش افزایش خواهد داد .

 

 

بدین ترتیب ، کارشناسان نظامی غربی معتقدند که تمایل پوتین به جایگزینی چرخشی فرماندهان و عدم دخالت وی در برکنار کردن آنها از سمت های فرماندهی ، موجبات پرهزینه شدن روند جنگ را برای روسیه فراهم نموده  است . در همین راستا ، برخی معتقدند که پوتین به شکل های مختلف ، دست به جابه جایی  مدیران نظامی و غیرنظامی در مناصب دولتی می زند تا این اطمینان حاصل گردد که هیچ شخصیت سیاسی ، به نفوذ بیش از حدی در ساختار قدرت ، دست نیابد و به همین دلیل بطور دائم از جناح های رقیب ، حمایت می کند . به همین دلیل ، رئیس جمهوری روسیه هیچ گاه نسبت به عزل این مدیران بطور مستقیم دست نزده و درعوض ، آنها را بصورت موقت تنزل جایگاه می دهد  تا وادار شوند برای برگشت به جایگاه سابق خود ، یا قرار گرفتن در ردیف گزینه های پیشنهادی برای یک جایگاه جدید ، تلاش بیشتری را در حوزه مسئولیتی ، مبذول دارند . بعنوان مثال ، ژنرال چایکو ، فرمانده سابق منطقه نظامی شرقی ، یا ژنرال سردیکوف، فرمانده سابق واحدهای هوابرد برای تصدی پستهایی در عملیات ارتش روسیه در سوریه پیشنهاد شده اند و ژنرال مرادوف نیز  بسمت مشاور نظامی نیروهای حافظ صلح روسی در قره باغ احتمالا منصوب خواهد شد . این تنزل جایگاه های که معمولا موقت خواهد بود ، دست پوتین را برای جذب این نیروها در زمان لازم بسوی خود ، باز خواهد گذاشت .

 

 

 

 

با این حال ، عده ای در سیستم های نظامی غربی براین اعتقاد قرار دارند که چنین ساختاری از عزل و نصب ها ، گرچه برای پوتین یک حاشیه امنیت مناسب فراهم می کند ولی برای یک ساختار نظامی که می بایست از ثبات مدیریتی مشخصی برخوردار باشد ، یک امتیاز منفی خواهد بود . در واقع ، تغییرات منظم در سلسله مراتب فرماندهی ، تلاش برای ایجاد یک روند قابل اتکاء کنترل -فرماندهی را نه غیرممکن ، بلکه بسیار سخت خواهد کرد و بازگشت فرماندهان سابقاً تنزل جایگاه یافته ( که احتمالا در سمت های فرماندهی عملیات نظامی ، شکست نیز خورده اند )  به احتمال بسیار زیاد ، شهرت وزارت دفاع و اثربخشی عملیاتی آن ار کاهش خواهد داد .

 

 

با تمامی این اوصاف ، نتایج ضد حمله آتی اوکراین ( که هم اکنون ، یعنی ژوئن 2023 در جریان است ) به احتمال زیاد ، میتواند مشخص کننده این باشد که پوتین به کدام سو بیشتر متمایل خواهد شد . شکل چینش فرماندهان روسی در حال حاضر ( متن در 30 آوریل نوشته شده )  به گونه ای  است که اگر ارتش اوکراین تنها دریک محور دست به ضد حمله بزند ، می تواند سرنوشت یکی از دوجناح موجود در وزارت دفاع روسیه را حداقل برای میان مدت ، تعیین کند ولی اگر این ضد حمله درچند محور صورت گیرد ، ممکن است روند به شکل دیگری ادامه یابد . بدین معنی که  موفقیت یا شکست یک بخش از فرماندهان روسی متعلق به یک جناح در وزارت دفاع با موفقیت یا شکست فرماندهان متعلق به جناح مقابل همراه خواهد بود و احتمالا پوتین باردیگر بسمت جناحی که بیشترین موفقیت را کسب نموده ، متمایل خواهد شد .

با توجه به شرایط پیش گفته ، در شرایط فعلی ، تغییر فرمانده صحنه عملیات نظامی احتمالا بعید به نظر می رسد چرا که برکناری گراسیموف ، که همزمان رئیس ستادکل نیروهای مسلح نیز محسوب میشود ، و در زنجیره فرماندهی ، پس از شویگو ( وزیر دفاع ) قرار دارد ، ممکن است به اعتبار کرملین و وزارت دفاع آسیب جدی وارد نماید . در نتیجه پوتین ترجیح خواهد داد تا همچنان گراسیموف را در جایگاه خود حفظ نموده ( بدلیل اطمینان به وی که درصدد برنخواهد آمد که جایگاه پوتین را تضعیف کند )  و همزمان با دادن امتیازات بیشتر به فرماندهان در سلسله مراتب نظامی ، ضمن تشویق آنها به ارائه عملکرد بهتر ، از پیامدهای احتمالی تغییر فرماندهان نیز اجتناب ورزد و درصورت نیاز به تغییر مجدد ، تنها نقش فرماندهان ضعیف را در عملیات نظامی کاهش دهد .

 

پی نوشت :

1-  استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.

بن پایه

 

[MR9 113,731]

شیوه رزم روسیه در اوکراین

یک دوره تکامل 90 ساله

 

 

مقدمه :

با گذشت بیش از 14 ماه جنگ در اوکراین ، بیلان عملکرد ارتش روسیه آنچنان سینوسی رقم خورد که  مخازن فکر غربی ، میل بلاگرهای روسی  و درنهایت تحلیلگران آزاد ، همچنان با تعجب به شیوه رزم روسها در اوکراین  می نگرند. درواقع ، پیش زمینه ذهنی از عملکرد ارتش سرخ در جنگ دوم جهانی و سپس ارتش شوروی در طول جنگ سرد باعث شده بود تا همه ناظران نظامی ، براین تصور قرار گیرند که علیرغم کاستی های پس از فروپاشی اتحاد شوروی و تجربه رزم در افغانستان ، چچن و مشاهده قابلیتهای فناوری جدیدی در عملیات طوفان صحرا ، ارتش روسیه عملکرد بهتری را از خود به نمایش گذارد ولی بدلایل مختلفی این امر تا کنون محقق نشده است . با این حال ، برخلاف سیل تحلیل های کانالیزه شده در فضای مجازی و بخش اعظم رسانه های دنیا ، برخی از مخازن فکر نظامی ، بدون هیاهو درصدد هستند تا درک روشنی را از نحوه نگاه روسی به صحنه عملیات نظامی به شکل عام و پیشبرد جنگ در اوکراین به شکل خاص ، بدست آورند . متن پیش رو که در چند قسمت ، در معرض دید مخاطبان محترم قرار می گیرد ، نگاه کوتاهی است به روند تکامل تفکر نظامی در شوروی- روسیه و بررسی خلاصه ای از عملکرد روسها در اوکراین.

نکته :  مخاطبان محترم ، متن را با دقت مطالعه کنند ... هدف از ارائه این متون تخصصی ، گسترش افق دید تحلیلی در انجمن میلیتاری است . چنین متونی ، فاقد هیجان پستهای خبری بوده و با منطق افراد بیشتر سر وکار دارد ..

 

=====

 

 

هنگامی که در تابستان سال 2022 ارتش اوکراین در یک ضدحمله غافلگیر کننده ، مساحتی در حدود شش هزار کیلومتر مربع از سرزمین هایی که درشمال شرقی و جنوب این کشور به تصرف روسها درآمده بود را ، بازپس گرفت ، روایتی از صحنه نبرد در این کشور تقویت شد که با روندی که انتظار می رفت حادث شود،  تفاوت داشت . بطوریکه  عملیات تهاجمی ارتش روسیه با دفاع ارتش اوکراین که بواسطه  کمکهای غرب  تقویت شده بود و همچنین  برنامه ریزی تاکتیکی صحیح تا حدودی رنگ باخت که این مساله در مقطعی باعث بروز تلفات بالا در ارتش روسیه و همچنین ناامیدی از روند عملیات نظامی در میان افکارعمومی روسها گردید .

 

 

 

با این حال ، بخش قابل توجهی از ویژگی های این جنگ و البته بیلان ارتش های روسیه و اوکراین ، در پس این روایت ساده شده ، گم شد . از جمله این واقعیات ، می بایست به این نکته اشاره نمود  که ارتش روسیه علیرغم کاستی ها و نواقص متعدد و آشکاری که  عملکرد خود داشت ، در عمل ، یک سطح مفهومی از بیلان رزمی ، جلوتر از زمان خود را به نمایش گذاشت . درواقع ، بررسی نزدیک به یک قرن ، فرهنگ استراتژیک و تفکر نظامی شوروی و سپس روسیه فدرال ، میتواند دلیلی براین مدعا باشد . علاوه براین ، کاوش در سیر تطور و تکامل تفکر نظامی روسیه نشان می دهد که مسکو در رقابت با رقبا و دشمنان غربی خود ، به طور پیوسته  در حال کامل کردن شیوه نگاه خود به مفهوم جنگ بوده و این مساله ، بر عملکرد فعلی و آینده ارتش روسیه تاثیر خواهد گذاشت. بدین ترتیب ، با مطالعه تاریخچه ایده هایی که  میدان های نبرد گذشته را شکل دادند ، می توان ایده های امروز را به صورت روشن تری درک نمود و برای مفاهیمی که قرار است در آینده پدید آید ، آماده سازی های لازم  را انجام داد .

 

 

تکامل استراتژی نظامی روسیه

فرآیند آینده نگری وپیش بینی مفاهیم رزمی در استراتژی نظامی روسیه که معمولا مترادف با پیش بینی ماهیت جنگ آینده است ، به مولفه های متعددی نظیر مفهوم عملیات ، ساختار نیرو وسامانه های نظامی قابل ترجمه است . بررسی حداقل 9 دهه روند تکامل استراتژی نظامی روسیه و پیش بینی های درستی که از پیامدهای پیشرفت فناوری در حوزه هایی نظیر تسلیحات و حسگرها بر روند جنگ صورت گرفته ، حاکی از تاثیرگذاری بر عملیات نظامی روسیه در جنگ اوکراین است . در واقع امر ، تمرکز روسها بر افزایش ظرفیتهای شناسایی و حمله به اهداف از دورترین فواصل ممکن و البته بالاتر رفتن محسوس دقت ، باعث گسترده شدن آسیب وارده بر نیروهای متراکم و متمرکز شده خصم شده  و این توانایی دشمن را در اجرای عملیات های نظامی متوالی در مقیاس بزرگ را تا حدود زیادی محدود می کند . با توجه به این مساله ، هر دوطرف ، به منظور افزایش بقاء در میدان نبرد ، درتلاش اند تا با کوچکتر کردن سازمان رزم نیروهای مستقر در لجمن یا یگانهای آفندی ، بدین مقصد نائل شوند که این امر ، باعث تکه تکه شدن میدان نبرد و متعاقب آن ، استقلال بیشتر واحدهای تاکتیکی در سطوح پائین تر سلسله مراتب نظامی میشود . نتیجه طبیعی چنین وضعیتی ،  گسترده ترشدن  عمق جبهه برای طرفین ، در مقایسه با گذشته ، بود و این نیز خود ، موجب پیچیدگی بیشتر فرآیند های کنترل-فرماندهی می گردد .

 

 

مارشال اتحاد شوروی ، ایسرسون 

وی ، به تقریب از معماران و پایه گذاران هُنر عملیاتی در اتحاد شوروی محسوب میشود

 

در سال 1936 ( یا بعبارت بهتر ، یکسال قبل از شروع تصفیه بزرگ استالینی در ارتش سرخ ) ایسرسون ، یکی از مهم ترین معماران هنر عملیاتی ارتش شوروی ، یک روند جدید مطالعاتی را برای سازماندهی و همسو کردن روندهای تاکتیکی به منظور نیل به اهداف کلان ، آغاز نمود . وی در آن زمان اعتقاد داشت که :

" هردوره تاریخی ، می تواند آبستن آغاز یک دوره جدیدتر باشد و این روند با نشان های بخصوصی نظیر پدید آمدن گرایش ها و ایده هایی که در دوره نوزادی خود قرار دارند ، مشخص می شود ."

اگر این ایده ایسرسون بعنوان مبنایی برای بررسی قرار گیرد ، می توان دو دوره تاریخی ، در حوزه تفکر نظامی شوروی- روسیه ، شامل جنگ غیرخطی ( در میدان نبرد تکه تکه شده ) و جنگ بدون اخذ تماس (جنگ غیرمستقیم ) که از اواخر دهه هشتاد میلادی تا ابتدای دهه نود تکامل پیدا نمود را مورد توجه قرار داد . هردو مفهوم ذکرشده ، تاثیر قابل توجهی را بر تفکر نظامی روسیه در حوزه شیوه اجرای جنگ متعارف از خود برجای نهاد . مورخان نظامی معتقدند که  جهش یکباره فناوری از ابتدای دهه هشتاد میلادی و انعکاس آن در طراحی و  تولید سخت افزار نظامی  باعث پدید آمدن مفاهیم فوق الذکر شدند و اکنون به مرحله بلوغ خود نزدیک می شوند. با این حال ، مفاهیمی که نام برده شد ، ریشه در دوره تاریخی ظهور تسلیحات هسته ای داشت ، در حالی که  میتوان پیشینه آن را تا سالهای قبل از وقوع جنگ دوم جهانی و سپس دوره آغازین جنگ سرد نیز  دنبال نمود .

 

 

 

ایده اولیه عملیات در عمق ، درصورتی که بلحاظ تاریخی ، مقداری سخت گیری شود ، قبل از ایده بلیتز گریک ، پابه عرصه گذاشت

درواقع برخی مورخین نظامی غربی و شرقی معتقدند که بلیتز گریک ، به نوعی فرزند خلف عملیات در عمق محسوب می شود

و برخلاف پدر خود در روسیه ، فرصت پیدا کرد که در وطن جدید ( آلمان) ، صورت عملی بخود گیرد .

تصویر تفاوت میان دو ایده روسی ( راست ) و آلمانی ( چپ ) را به نمایش گذاشته است

 

 

دوره آغازین : نبرد در عمق / عملیات در عمق

جنگ دوم جهانی ، به اعتقاد بخش قابل ملاحضه ای از مورخان نظامی ، یک نمونه برجسته از هنرعملیاتی ارتش شوروی محسوب می شود که پایه های نظری آن در دهه های بیست و سی میلادی گذاشته شد . درواقع ، هنرعملیاتی ارتش سرخ در طول جنگ دوم جهانی ، بر روی دو مولفه نبرد در عمق و عملیات در عمق قرار داشت که این دو اصل ، به شکل ذاتی بر روی حمله همزمان به یگانهای مدافع دشمن در عمق تاکتیکی و عملیاتی وی با استفاده از آتش توپخانه ، نیروی هوایی و درنهایت استفاده از واحدهای هوابرد بنا نهاده شده بود . طراحان این دو ایده ، براین اعتقاد قرار داشتند که  هدف یگان مانوری ، ایجاد شکاف در خطوط دفاعی دشمن و دنبال کردن نیروهای درحال عقب نشینی با واحدهای دنبال پشتیبان سوار-زرهی برای بهره گیری از موفقیت تاکتیکی اولیه ، است . طبیعی است که کاربرد چنین شیوه ای ، مستلزم وجود یک تراکم قابل توجه از نیروها در امتداد لجمن و وجود چند لایه نیروی احتیاط می بود که برهمین اساس ، ساختارو سازمان ارتش سرخ در دهه بیست و سی میلادی پایه گذاری شد .

 

نمای گرافیکی رزم در عمق ایده اصلی مفاهیمی نظیر عملیات در عمق / رزم در عمق  از انتهای دهه بیست میلادی در اتحاد شوروی سابق بوجود آمد در دوره تصفیه های استالینی به محاق رفت ولی با شروع جنگ دوم ، مجددا بکار گرفته شد در دهه هفتاد و هشتاد میلادی ، بصورت بنیادین تغییر ماهیت پیدا کرد و اکنون گفته می شود که به یک بلوغ نسبی رسیده است تصویر را از راست به چپ مطالعه کنید

با اتمام جنگ دوم جهانی و شروع آنچه که در ادبیات سیاسی ، جنگ سرد نامیده میشود ( 1953 میلادی ) استراتژی نظامی شوروی ، حول محور استراتژی تخریب همه جانبه ، تمرکز یافت بدین معنی که ارتش موظف شد تا با اعلام شروع مخاصمه ، بدون درنگ ، دست به اجرای عملیاتهای نظامی در مقیاس بزرگ ، براساس آنچه که از قبل پیش بینی شده بود ، بزند ، در حالی که نیم نگاهی به کاربرد تسلیحات هسته ای نیز وجود داشت . با گذشت زمان و تغییرات بوجود آمده در صف بندی قدرت جهانی ، این استراتژی با تغییرات فوق الذکر ، همراه شد بدین صورت که برنامه  ریزان نظامی روسی متوجه شدند که بصورت اجتناب ناپذیری ، دست زدن به هر گونه عملیات نظامی در مقیاس گسترده با کاربرد تسلیحات هسته ای همراه خواهد شد که این افق دید ، تاثیر قابل توجهی را بر راهبرد نظامی و ساختار نیرویی متعارف ارتش شوروی از خود برجای گذاشت ، چرا که اینک ( دهه 50 و  60 میلادی ) میزان آسیب پذیری واحدهای رزمی متعارف در میدان نبرد هسته ای ، افزایش یافته  و این امر ، بطور قطع بر آنچه که استراتژی عملیات در عمق نامیده می شد ، تاثیر می گذاشت .

 

در نتیجه ، روسها بدین نتیجه رسیدند که برای کاهش این آسیب پذیری ، یگانهای رزمی به تحرک بیشتری نیاز خواهند داشت که این امر با نظارت مستقیم مارشال گئورگی ژوکوف موجب تبدیل لشکرهای پیاده و سوار-زرهی دست و پاگیر جنگ دوم جهانی به لشکرهای زرهی و متعاقب آن ، لشکرهای موتوریزه – تفنگدار گردید که نه تنها در مقایسه با پیشینیان خود ، سازمان رزمی کوچکتری داشتند ، بلکه بلحاظ تحرک ، در سطح بالاتری قرار می گرفتند .

 

 

اما با شروع دهه هفتاد میلادی و تغییر ماهیت تهدید  باعث شده تا ارتش شوروی در پایان این دهه ، تدریجاً استفاده از واحدهای رزمی با سازمان رزم پیچیده و متاراکم بلحاظ نیرویی را کنار گذاشته  ودرعوض ، گروه های تاکتیکی مستقر در لجمن و همچنین گروه های مانوری در سطح عملیاتی را جایگزین واحدهای قبلی نماید . هدف از انجام چنین تغییراتی ، دادن تحرک بیشتر به واحدهای رزمی ، کاهش آسیب پذیری آنها در عین افزایش سرعت پیشروی آنها بود .

 

 

 

درواقع ، برنامه ریزان روسی با شروع دهه هشتاد میلادی به این نتیجه رسیده بودند  که استفاده از تاکتیک های تمرکز نیرو و حجم انبوه نیروی انسانی برای دست زدن به آفند ، دیگر قابل توجیه نیست ، بلکه الزام صحنه نبرد ایجاب می کند که ارتش ها ، با حرکات سریع ، تغییر موضع مداوم و همچنین استفاده از سامانه های آتش غیرایستا ، رودروی دشمن قرار گیرند که این مساله بتدریج اهمیت وجود یگانهای مستقل را افزایش داد . در دیدگاه جدید روسی ، میدان نبرد به شکل فزاینده ای تکه تکه شده  و ماهیت چنین صحنه ای ، باعث شد تا استقلال عمل بیشتری به فرماندهان واحدهای تسلیحات ترکیبی داده شود.

 

پی نوشت :

1- ادامه دارد ....

2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

 

[MR9 113,731]

23 hours قبل , MR9 گفت:

شیوه رزم روسیه در اوکراین

یک دوره تکامل 90 ساله

 

بسم ا..

 

بخش دوم ....

 

 

 

برنامه دارپا ، موسوم به Assault Breaker نقطه آغازی بود بر تولد صحنه رزم با مهمات هدایت دقیق

"این برنامه در میلیتاری بیشتر مورد بررسی قرار خواهد گرفت "

جنگ غیرخطی

در سال 1978 ، دارپا (آژانس تحقیقاتی پیشرفته دفاعی ) توسعه مفهومی برنامه ای تحت عنوان Assault Breaker  را در دستورکار خود قرار داد که هدف ازآن ، تولید سامانه های پیشرفته اطلاعاتی ، نظارتی و شناسایی ( ISR) به منظور تقویت قابلیت حملات دوربرد برای نسل جدید مهمات هدایت شونده ای بود که می بایست در دهه آینده بخدمت گرفته شود . این قابلیت ، یعنی توانایی حمله و وارد کردن ضربه به عمق دفاع دشمن ، ارتش ایالات متحده را قادر می ساخت تا اهدافی را در یک فواصل دور به گونه ای شناسایی ومورد حمله قرار دهد که تا پیش از این دراختیار هیچ سازمان مسلحی قرار نداشت ، ضمن اینکه فلسفه توسعه این فناوری عمدتا برای مقابله با یگانهای متمرکز ارتش شوروی ، پیش از آنکه بتوانند وارد صحنه نبرد رودر رو شوند ، صورت می گرفت . درواقع ، این برنامه یک راه  حل مبتنی بر فناوری به منظور غلبه بر عدم توان توازن کمّی میان نیروهای متعارف پیمان ورشو و ناتو و بخشی از مفهوم کلی تر "نبرد هوا-زمینی " بشمارمی رفت .

 

رزم غیرخطی از دریچه دید ارتش روسیه

مارشال نیکولای اوگارکوف که درآن زمان ، رئیس کل ستاد ارتش شوروی محسوب می شد ، به شکل خاص ، توجه زیادی را به این فناوری نوظهور معطوف نمود و پس از بررسی های فراوان ، پیامدهای قابل توجه بکارگیری این فناوری را در صحنه نبرد آینده ، مورد تایید قرار داد تا آنجا که وی نخستین افسر ارشد روسی محسوب می شد که کاربرد هواگردهای بدون سرنشین را در میانه دهه هشتاد میلادی ( 1984 ) بصورت نظری ، مورد بحث قرار داد .( به احتمال زیاد ، روسها با مشاهده قابلیتهای رزم بدون سرنشین ها در جنگ 1973 و سپس جنگ ایران و عراق ، بدین نتیجه رسیده بودند .م )  بدین ترتیب ، روسها بسرعت پتانسیل تهاجمی این فناوری را تشخیص داد و با اذعان به این نکته که اتحاد شوروی در بکارگیری این نوع فناروی ها ، دچار عقب ماندگی شده ، تبدیل به نیروی محرکه ای شد تا مفاهیم و توانمندی های جدیدی برای مقابله با این تهدید نوظهور ابداع شود که این روند ، تا حد زیادی ، پایه های استراتژی نظامی فعلی ارتش روسیه  را بوجود آورد .

 

 

 

مارشال نیکلای اوگارکوف

 

بدین ترتیب ، قابلیتهایی که روسها بدنبال توسعه آن بودند ، شامل مجموعه ای از سامانه های شناسایی-ضربه و شناسایی- آتش بود که ارتش شوروی  را قادر می ساخت تا بصورت بازدارنده ای ، به سامانه های دفاعی ناتو درعمق ، ضربه وارد کند . بدین ترتیب ، فهرستی از سامانه های بالستیک و کروز پدیدآمد که ماموریت داشتند تا به اهدافی در سطوح عملیاتی و راهبردی حمله ور شوند . در همین راستا ، سامانه های شناسایی و آتشباری در سطح تاکتیکی نظیر هویتزرها و توپخانه موشکی در سازمان رزمی تیپ ها و لشکرهای تهاجمی وارد شد که میتوانست به طور همزمان ، مهمات متعارف یا هدایت دقیق را شلیک کند .

 

 

ایوان آلکسیوویچ وروبیوف

 

این سامانه ها با استفاده از حسگرهای پیشرفته ISR که اجزاء جدیدی نظیر سامانه های کنترل- فرماندهی خودکار را نیز بخود می دید ، تا حد زیادی فرآیند تشخیص ، تصمیم گیری و انهدام هدف را در ارتش شوروی ، تسریع نمود . تاثیر بکارگیری چنین سامانه هایی تا بدانجا مورد توجه قرار گرفت که  سرلشکر ایوان وروبیف که یکی از معاصران اوگارکوف نیز بود ، براین اعتقاد قرار داشت که استفاده از یک شبکه گسترده از این دارایی ها ، می تواند توانایی انهدام هدف در زمان واقعی ( رئال تایم ) را برای ارتش شوروی  به ارمغان آورد .

با آغاز روند توسعه مفهومی این ایده ، ارتش شوروی بدنبال آن بود که ضمن کاهش تاثیر تخریب فناوری جدید غربی ، یگانهای رزمی خود و بخصوص عناصر لجستیکی را خود را به گونه ای در میدان نبرد ، پراکنده کند تا میزان آسیب پذیری آنها ، تا یک حد قابل قبولی ، کاهش یابد ، هر چند این چالش که با اجرای چنین تاکتیکهایی ، حفظ سطح بالایی از تحرک و همچنین تمرکز نیرو ، قبل از آغاز نبرد ، دشوارتر می شود نیز وجود داشت .

 

 

سرهنگ دوم لستر گراو ، عضو دفتر مطالعات ارتش شوروی در مرکز مطالعات تسلیحات ترکیبی ارتش ایالات متحده

 

تلاش روسها برای نیل به این هدف ، باعث جلب توجه نگاه های کنجکاو آمریکایی ها گردید ، تا جایی که درسال 1990 ، سرهنگ دوم لسترگراو ، عضو دفتر مطالعات ارتش شوروی در مرکز مطالعات تسلیحات ترکیبی ارتش ایالات متحده ، طی یک گزارش مفصل ، دیدگاه ارتش شووری ، در خصوص چهره جنگ آینده را مورد بررسی قرار داد . وی در گزارش خود ، چنین نوشت :

" ارتش شوروی ، نبرد غیرخطی را صحنه ای از یک عملیات نظامی میدانند که درآن گردان /هنگ / تیپ های مستقل تاکتیکی ، وارد نبرد رودرو شده و جناحین خود را با استفاده از آتش دوربرد ، ایجاد میدان های موانع و استفاده از اصل تحرک ، تامین می نمایند . واحدهای بزرگتر نظیر لشکر/ ارتش  ، نیز در چنین صحنه هایی حضور دارند ولی این حضور تنها با استفاده از یگانهای ذخیره یا سامانه های آتشباری دوربرد خود است ولی تاثیرگذاری  اصلی برصحنه نبرد ، تنها با استفاده از گردان های تسلیحات ترکیبی و هنگ/ تیپ هایی است که بصورت مستقل ولی بصورت هماهنگ ، صورت می گیرد . این واحدها ، براساس یک برنامه و هدف مشترک ، دست به عمل زده و به همین دلیل ، نبرد در سطح تاکتیکی میان دوطرف ، مخرب تر از گذشته خواهد بود ، بصورتی که  میدان نبرد ، بصورت تکه تکه از هم قابل مشاهده بوده ، برخورد بصورت غیرخطی صورت می گیرد ، پدیده ای تحت عنوان خط مقدم وجود نخواهد داشت و مفهوم جدیدی با شناسه " منطقه رزم" جایگزین مفاهیم قدیمی تری نظیر لجمن ، خواهد شد . درچنین میدان نبردی ، پناهگاه امن یا دفاع در عمق وجود ندارد "

 

 

رزم بدون اخذ تماس

با حمله عراق به کویت و متعاقب آن ، تمرکز نیروهای ائتلاف در عربستان برای بازپسگیری این کشور از صدام ، نوع جدیدی از جنگ پابه عرضه وجود گذاشت که پیش از این برای وارد کردن یک ضربه قدرتمند علیه رده های دنبال پشتیبان ارتش شوروی در اروپا طراحی شده بود . بدین سان ، در حالی که عملیات هوایی نیروهای ائتلاف ، چیزی در حدود 39 روز استمرار داشت ،حمله زمینی تنها 100 ساعت طول کشید ، در حالی که هشت سال بعد ، عملیات ناتو علیه یوگسلاوی  بدون استقرار واحدهای زمینی ، آغاز و سپس پایان یافت . این دو درگیری براساس مستنداتی که  از سوی  روسها منتشر شد ، بشدت برروی دیدگاه ارتش روسیه در خصوص ماهیت جنگ آینده اثرگذاشت ، بدین ترتیب ، ماهیت تهدیدی که نیروهای روسی باید در برابر آن از خود دفاع می کردند ، مشخص شد که به شکل خاص ، دفع تهدید یک حمله هوایی گسترده در راس آن قرار داشت .

 

 

ژنرال ولادیمیر اسلیپچنکو (سمت چپ تصویر )

 

به گفته ژنرال ولادیمیر اسلیپچنکو ( فوت شده ) که یکی از تاثیرگذارترین نظریه پردازان نظامی روسیه در سه دهه اخیر بشمار می رفت ، عملیات طوفان صحرا ، تجلی مفهومی بود که افسر ارشد پیشین وی ، ژنرال اوگارکوف ، آن را "انقلاب در امور نظامی" می نامید که اشاره ای بوده به کاربرد روزافزون سامانه های ضربتی دقیق در جنگ آینده  ، در حالی که اسلیپچنکو در حال بررسی ایده ای بود که آن را نسل ششم جنگ می نامید و نشانه آن ، اتکاء بیش از پیش سازمان ارتش به سامانه های دیجیتال و افزایش استفاده از سامانه های دورایستا می بود . درواقع ، مهمترین مولفه نسل ششم جنگ که درست در مقابل نسل چهارم از عملیات نظامی قرار می گرفت ، رزم بدون تماس نام گرفت .

اسلیپچنکو در خصوص ایده خود چنین اعتقاد داشت که در جنگ آینده ، نقش حملات بدون اخذ تماس با استفاده از سامانه های رزمی دوربرد و مهمات هدایت شونده دقیق که توسط مجموعه ای درهم پیچیده از سامانه های نظارت ، شناسایی و اطلاعات جاسوسی و همچنین قابلیتهای پیشرفته کنترل- فرماندهی صورت می گیرد و درعین حال ، اهمیت سامانه های مستقر در فضا برای پشتیبانی از سیستم های پیش گفته  افزایش پیدا خواهد کرد . مجموع این قابلیتها ، ارتش را قادر می سازد تا اهداف را با سرعت بیشتری ، کشف کرده وآنها را در بردهای بیشتر ، مورد اصابت قرار دهند که این روند ، امروز در ارتش های غربی با عنوان "زنجیره کشتار" مورد مطالعه قرار می گیرد و نتیجه طبیعی آن ، خطرناک شدن متمرکز کردن نیروها در صحنه نبرد است .

 

 

 

اطلاعات ، اطلاعات و اطلاعات

صحنه رزم ، همانطور که اکنون ( ژوئن 2023 ) در اوکراین قابل مشاهده است ، به شکل فزاینده بر میزان دسترسی ارتشها به اطلاعات اتکاء یافته ..

همانطور که زمانی اروین رومل در خصوص اهمیت نیروی هوایی گفته بود ، ارتش هایی که به اطلاعات دسترسی نداشته باشند ، تفاوتی با قبایل بدوی ندارند

 

این شیوه  رزم ( حمله بدون اخذ تماس ) نه تنها در حوزه تاکتیکی کاربرد خواهد داشت ، بلکه  ماهیت استراتژیک آن نیز برای انهدام زیرساختهای نظامی ، اقتصادی با استفاده از ترکیبی از موشکهای بالستیک ، کروز و بدون سرنشین های انتحاری و همچین نیروی هوایی کلاسیک که به مهمات هدایت دقیق مسلح می شود ، نیز آشکار شده است . با تجه به این مساله  اسلیپچنکو، یک نتیجه بسیار مهم را در این خصوص ارائه می کند :

"مفاهیم کلاسیک رزم ، نظیر "عقبه" ، "لجمن" ، بتدریج  ماهیت پیشین خود را از دست می دهند و به جای آن ، اکنون تنها دو واژه را می توان در ادبیات نظامی مورد توجه قرار داد " اهدافی که باید منهدم شوند " و " اهدافی که نباید منهدم شوند " .

بدین ترتیب ، مفاهیمی نظیر نبرد یا عملیات در عمق ، که بطور پیوسته از دهه هفتاد میلادی ، استخوان بندی نظری طراحی استراتژی های نظامی راتشکیل می دادند ، باید با مفهوم " حمله در عمق " جایگزین شوند . از آنجایی که روسیه درآن زمان ، حداقل یک نسل از رقبای خود در زمینه برخورداری  از فناوری لازم عقب تر بود ، به اعتقاد اسلیپچنکو می بایست قابلیتهای نسل ششم خود را توسعه می داد .

 

پی نوشت :

1- ادامه دارد ....

2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

 

 

[MR9 113,731]

بر 5 تیر 1402 در 10:25 , MR9 گفت:

شیوه رزم روسیه در اوکراین

یک دوره تکامل 90 ساله

 

 

بخش سوم 

 

 

 

تحولات در دوره معاصر

در چند دهه گذشته ، مطالعه بر روی مفاهیم جدیدی نظیر رزم غیرخطی و حمله بدون اخذ تماس ، به موضوعاتی پرطرفداری میان تحلیلگران نظامی روسی ، تبدیل شده است . نظری پردازان برجسته ای نظیر ژنرال بازنشسته ، س.س.بوگدانوف یا سرهنگ س.ج.چکینوف ، براین مساله که  در نتیجه پیشرفت فناوری اطلاعات ، درگیری با دشمن از دور با استفاده از مهمات هدایت شونده دقیق ، بخش قابل توجهی از عملیات نظامی در صحنه نبرد آینده را بخود اختصاص  می دهد ، با یکدیگر توافق دارند . با این حال ، این دو معتقدند که  این صحنه نبرد ، جناحین ارتش ها را به شکل غیرقابل تصوری ، در معرض دید طرف مقابل قرار داده و در عین حال ، با حذف آنچه که پیش از این " لجمن" نامیده می شد ، باعث شده تا  دوطرف بتوانند در عمق بیشتری از دفاع حریف به زیرساختهای حیاتی یکدیگر حمله ور شوند. در همین رابطه ، ژنرال کارتاپولوف نیز در یاداشت های خود به شکل مستمر ، براین مساله که  مقیاس عملیات نظامی ، از آفند در تعداد انبوه به اجرای حملات دقیق در امتداد و عمق خطوط تماس تغییر یافته ، تاکید می نمود .

 

 

ژنرال کارتاپولوف

 

برهمین اساس ، ژنرال والری گراسیموف ، در ماه های اخیر ( اسفند 1401 - خرداد 1402 شمسی )  ، به شکل های مختلف و مرتباً به گسترش دامنه فضایی ( مُراد از گسترش فضایی به معنای با هم پیوستن موقعیت های مکانی مختلف به قابل تبیین بوده و در معنای آنچه که در ماوراء جو تعریف شده ، نمی گردد ) جنگ مدرن اشاره می نمود که درآن استفاده و تاثیر تسلیحات هدایت دقیق در حال افزایش است بطوریکه اجرای حملات بدون اخذ تماس و درعمق خاک دشمن ، که با استفاده از سامانه های شناسایی- آفند / شناسایی –آتش صورت می گیرد ، بیش از پیش اهمیت خود به به نمایش می گذارد . به اعتقاد گراسیموف ، روند جنگ به گونه ای در حال پیشرفت است که درآن ، درگیری جبهه ای یگان های بزرگ که بطور معمل وظیفه اجرای عملیاتهای متوالی و متمرکز  را برعهده دارند ، بتدرج کم رنگ شده و به جای آن ، صورتبندی های  رزمی پراکنده وبا تحرک بالاتر ، در حالیکه بصورت ترکیبی سازماندهی شده و در یک فضای اطلاعاتی واحد ، به یکدیگر متصل می شوند ، جایگزین نسخه های قدیمی تر می گردد .

 

 

بااین حال ، ضمن توجه به این نکته که تحولات نظری در حوزه مفاهیم ، الزاماً به معنای اینکه دکترین مورد نظر کامل بوده و در عمل با موفقیت اجرا می شود ، نیست ، باید به این مساله توجه نمود که  هردومفهوم خود ، بشدت بر تفکر نظامی فعلی روسیه و شیوه های رزمی که ازدید تصمیم سازان نظامی این کشور، پیش بینی می شود ، تاثیرگذار بوده است . بدین ترتیب ، نظریه پردازان نظامی روسی ، به جای اینکه خود را درگیر یک عملیات رزمی در امتداد هزاران کیلومترخطوط جبهه کنند ، صحنه رزم بدون اخذ تماس را برای خود متصور هستند که درآن ، نبرد تنها در مکان های خاصی رخ میدهد و ماهیت نبرد بصورت غیرخطی درآمده و تمرکز نیرو نیز با همین هدف صورت می گیرد . چنین دیدگاهی ، در تلاش های اخیر روسها برای سازماندهی مجدد ارتش و نوسازی آن براساس نیاز های روزافزون عملیات نظامی در اوکراین  و تبدیل واحدهای بزرگ به  یگانهایی با سازمان رزمی کوچکتر ولی با آمادگی نظامی بالاتر و همچنین در اختیار داشتن قابلیت رزم مستقل و جنگ بدون اخذ تماس با دشمن بخوبی قابل مشاهده است .

 

برای یاد آوری ، این مطلب ، مخاطبان محترم می توانند تاکتیکهای جدید روسها که با کوچک کردن سازمان رزمی واحدهای مستقر در خطوط تماس ، همراه شده را بهتر تبیین نماید 

تاکتیک های جدید ارتش روسیه در اوکراین

 

 

درسال 2013 ،  ژنرال بازنشسته ، س.س.بوگدانوف و سرهنگ س.ج.چکینوف بصورت مشترک ، مقاله ای را در مجله نظامی "تفکر نظامی " در ارتباط با تولد نسل ششم جنگها به رشته تحریر درآوردند 

عنوان این مقاله که در صفحه 13 این مجله چاپ شد ، این بود 

" ماهیت و چهره نسل جدیدی از جنگ " 

 

اما اسلیپچنکو برخلاف روندی که در دهه نود وجود داشت ، به صراحت اعلام نمود که جنگ بدون اخذ تماس ، هنوز به بلوغ کامل نرسیده  ولی توسعه فناوری ، بتدریج شرایط استفاده از آن فراهم خواهد کرد . این مساله به شکل عملی از فوریه 2020 شکل واقعی بخود گرفت ، بطوریکه نیروهای ارتش ترکیه ، در جریان یک درگیری کوتاه و پرشدت که درآن از پهپاد و توپخانه استفاده شد ، ده ها خودروی زرهی سوری را بصورت دورایستا از میان بردند . بلافاصله پس از این رویداد ، با شروع جنگ میان آذربایجان و ارمنستان ، قره باغ کوهستانی  شاهد استقرار گسترده  پهپادهای مسلح ، انتحاری و مهمات پرسه زن بود که تاثیرات قابل توجهی را بر صحنه نبرد از خود برجای گذاشت. درواقع بخش قابل توجهی از تلفات ارتش ارمنستان ، به جای اینکه در نبرد رودررو رقم زده شود ، در عمق دفاع آن ثبت گردید بطوریکه توانایی این ارتش را در اجرای ضدحملات کلاسیک با استفاده از واحدهایی ترکیبی را بشدت تضعیف نمود و درنهایت شکستی قاطع را که به ندرت در جنگ های مدرن قابل مشاهده بود را به حریف تحمیل کرد .

 

 

زنجیره کشتار ، یکی از جالب ترین مفاهیمی است که در این متن ، از آن یاد شده

 شکل فوق ، تنها یک نمای ساده از این زنجیره محسوب می شود

 

ارتش روسیه ، با پیش زمینه عملیات طوفان صحرا ، هردودرگیری را زیرنظر قرار داد بود ولی روسها پیش از این ، استفاده از سامانه های شناسایی – آتش خود را در جنگ سال 2014 با اوکراین ، به نمایش گذاشته بودند . در 11 ژوئیه 2014 در نزدیکی روستای زلنوپیلیا ، که نخستین آتشباری توپخانه ای برون مرزی ارتش روسیه نیز بشمارمی رفت ، یک پهپاد روسی ، یک موقعیت تمرکز نیروهای اوکراینی را در داخل خاک این کشور ، کشف نمود و در حمله ای که کمتر از 30 ثانیه بطول انجامید ، بیشتر از 30 سرباز اوکراینی کشته ، صدها نفر زخمی شدند و بخش قابل توجهی از تجهیزات خودرویی آنها ازمیان رفت ( البته در درگیری های یکسال اخیر اوکراین ، این مساله برای هردوطرف ، تبدیل به روندی معمول شده .م ) از آن زمان تاکنون ، ارتش روسیه درتلاش بود تا قابلیت های موجود خود را در حوزه اجرای حملات دقیق ، افزایش داده و در کنار آن ، با تقویت سامانه های جنگ الکترونیک ، دست به طراحی و اجرای حملات دقیق برای از هم گسیختن شبکه فرماندهی و کنترل دشمن و کاهش اثر بخشی زنجیره کشتار وی ، بزند .

 

 

صحنه نبرد اوکراین ( 2023- 2022 )

اگرچه صحنه نبرد اوکراین ، همیشه بدین شکلی که در این متن قرار هست بررسی شود ، در رسانه های به تصویر کشیده نمی شود ولی جنگ اوکراین ، بدلیل وسعت کمکهای غرب و بخصوص ایالات متحده ، به یک صحنه نبرد متقارن تبدیل شده که سامانه های رزمی پیشرفته ای در آن حاضر است . علاوه براین ، ارتش اوکراین ، بصورت نظام مند ، اطلاعات جاسوسی ارزشمندی را دریافت می کند که به حملات دوربرد این کشور به اهداف ارتش روسیه ، دقت بیشتری می بخشد . در نتیجه ، این نخستین جنگی در تاریخ نظامی مدرن است که درآن ، هردوطرف ماجرا ، می توانند عمق تاکتیکی وعملیاتی حریف را با دقت بالایی هدف قرار دهند .

 

 

با این وصف ، پس از آنکه  عملیات ارتش روسیه در مرحله نخست با شکست مواجه شد ، دوطرف درگیر ، وارد یک جنگ توپخانه ای شدید در دونباس علیه یکدیگر شدند که درابتدا با برتری آتش روسها همراه شد . درواقع ، مشخصه اصلی این رزم توپخانه ای ، در کنار استفاده از مهمات هدایت دقیق ، کاربرد پهپاد برای شناسایی اهداف بود که برای طرف روسی ، به معنای افزایش کارایی سامانه های توپخانه ای قدیمی بود . بدین ترتیب ، ارتش روسیه پس از یک طی کردن یک دوره کامل از عدم توجه به استفاده از سامانه های پهپادی ، با وارد کردن چند نمونه از پهپادی موجود در سازمان رزم خود ، به یکباره متوجه شدند  که آتشبارهای توپخانه ای می توانند در عرض چند دقیقه با آماج تعیین شده ، وارد درگیری شده و با دقت بالاتری نسبت به گذشته ، آن را مورد اصابت قرار دهند . نتیجه مستقیم چنین کاری ، پراکنده شدن گروهان های  پیاده ارتش اوکراین مستقر در خطوط تماس که اغلب تا سه کیلومتر در عرض گسترش می یافتند ، بود . 

 

 

 

بدین ترتیب ، اینک ارتش اوکراین مجبور شد تا از یگانهایی در مقیاس گردان را برای پوشش دادن جبهه هایی که معمولا یک واحد درمقیاس تیپ می بایست از آن دفاع می نمود ، استفاده کند. علاوه براین ، شیوه اجرای آتشباری ارتش روسیه به گونه ای بود که ارتش اوکراین قابلیت تمرکز نیرو در مقیاسی بالاتر از گروهان را نداشت چرا که هر واحدی بزرگتراز گروهان ، پس از مستقر شدن ، بلافاصله توسط پهپادها شناسایی و به شکل موثری از دور مورد اصابت قرار می گرفتند .

درمقابل ، ارتش اوکراین ، تنها زمانی موفق شد تا آتش توپخانه روسها را با آتش متقابلی ، پاسخ دهد که موفق شد زنجیره کشتار خود را کامل کند که این امر بخصوص پس از تحویل سامانه های هیمارس که بعنوان زیرمجموعه سخت افزاری از مفهوم " آفند /تهاجم شِکَن" تعریف می شد ، صورت واقعی بخود گرفت . درواقع ، ارتش اوکراین با استفاده از سامانه فوق ، ضمن هدف قرار دادن انبارهای مهمات ارتش روسیه ، به شکل پیوسته تلاش کردند تا به یک برابری آتش در برابر روسها تا انتهای تابستان سال 2022 دست یابند و این ، فرماندهی ارتش روسیه را مجبور کرد تا مراکز مواصلاتی لجستیکی خود را به عمق 50 تا 100 مایل از خطوط تماس ، منتقل کند . مضاف براین ، ارتش اوکراین به شکل موثری برعلیه قرارگاه های فرماندهی ارتش روسیه وارد عمل شد بطوریکه در جبهه خرسون و طی یک دوره زمانی هشت ماهه ، براساس داده های منتشره از سوی رسانه های اوکراینی ، چند قرارگاه مهم فرماندهی ارتش روسیه را منهدم کرده و توانایی روسها را برای اجرای عملیات در مقیاس بزرگ بشدت کاهش دادند .

 

پی نوشت :

1- ادامه دارد ....

2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

 

[MR9 113,731]

بر 5 تیر 1402 در 10:25 , MR9 گفت:

شیوه رزم روسیه در اوکراین

یک دوره تکامل 90 ساله

 

 

بخش سوم وپایانی 

 

 

 

از سویی دیگر ، هرزمانی که طرفین ، دست به اجرای مانورهای آفندی یا دفاعی زدند ، آنچه که باعث به حداقل رسیدن تلفات آنها شد ، افزایش تحرک واحدهای رزمی و همچنین کوتاه کردن دوره زمانی تمرکز نیروی یگان های حاضر در صحنه بود . این مساله بخوبی در جریان عملیات آفندی ارتش اوکراین به خارکف به نمایش گذاشته شد ، بطوریکه  واحدهای اوکراینی با تکیه بر سرعت و استفاده از اصل غافلگیری و همچنین اعزام واحدهای شناسایی سبک که بطور طبیعی تحرک بالایی نیز داشتند ، بر یگان های روسی که تراکم کمتری را در یک منطقه بزرگ نشان می دادند ، غلبه نمودند .

 

 

این دوره زمانی ، حداقل برای ارتش روسیه ، تجربه ای ارزشمند محسوب می شد ، چراکه صورتبندی های بزرگ رزمی ، به محض قرار گرفتن در حالت ایستا ، براحتی هدف آتش توپخانه نیروی مهاجم قرار می گرفتند . بهترین مثال در این زمینه ، عبور ناموفق ارتش روسیه از سورسکی دونتس در 11 می 2022 بود که درجریان آن ، حداقل یک تیپ تفنگدار موتوری روسیه با استفاده ترکیبی از پهپاد و آتش توپخانه ، سازمان رزم خود را بطور کامل از دست داد .

 

جنگ دراوکراین – روز هفتاد وهفتم

 

بر 24 اردیبهشت 1401 در 22:31 , MR9 گفت:

بسم ا...

 

نکته : این تحلیل تنها نگاه شرقی ( روسها احتمالا ) به ماجرای عبور از رودخانه سورسکی دونتس است ، در نتیجه صحت یا عدم صحت آن باید مورد بررسی قرار گیرد .

متن ذیل تنها برای مخاطبان محترم انجمن میلیتاری برای بحث وبررسی برگردان شده است 

 

سورسکی دونتس گیت !!!!!!

(اشاره به ماجرای واترگیت)

واقعاً در زمان عبور ارتش روسیه از رودخانه سورسکی دونتس چه اتفاقی افتاده ؟!!!!!!!!

 

خبر از این نقطه شروع شد !!!!

فردی گفته شده یک نیروی مهندسی – رزمی ارتش  اوکراین بوده ،  مدعی است که در افتخار نابودی یک گردان تاکتیکی کامل ارتش روسیه و کُشتن 1500 سرباز روس ، زمانی که این نیروها در حال عبور از رودخانه  سورسکی دونتس در نزدیکی بلوگروفکا شرکت داشته و این ادعا بواسطه یکسری تصاویر گرفته شده  توسط بدون سرنشین ها مستند شده است . با این حال واقعا در این نقطه چه اتفاقی رخ داد که اعداد بزرگی در رسانه های خبری منتشر گردید؟!!!!

برای ورود به این تحلیل چند مقدمه می بایست مورد بررسی قرار گیرد

1- عکس ها و ویدئوهای منتشرشده همگی کوتاه ، بدون موقعیت جغرافیایی و تاریخ مشخص ، به شکل ذاتی تصویری کامل از آنچه که رخ داده را به نمایش نمی گذارند .

2- اطلاعات کاملی در خصوص این عکس ها در رسانه ای جمعی منتشر نشده است .

3- هردوطرف درگیر از تجهیزات رزمی مشابهی استفاده می کنند و تعیین هویت تجهیزات منهدم شده از روی تصاویری که منتشر شده تقریبا دشوار و غیرممکن به نظر می رسد .

4- هر دو طرف از تجهیزات به غنمیت گرفته شده از سمت مقابل استفاده می کنند که تجزیه و تحلیل را پیچیده تر می کند .

5- کاربرانی که در رسانه هایی نظیر توئیتر وانمود می کنند متخصص اوسینت هستند ، به تقریب تحلیل های یکطرفه مشخصی را منتشر می کنند و شبه تحلیل های آنها بصورتی که سایر رسانه ها از آنها بعنوان منابع عینی نام می برند ، شاید چندان نباید مرجع تحلیل قرارگیرد .

علاوه براین ، استفاده از فیلم های گرفته شده از بازی های ویدئویی باعث می شود تا بررسی این تصاویر با دقت بیشتری می بایست صورت پذیرد .

 

 

عکس شماره 1 

، بقایای نفربر زرهی bmp-1  ( شماره های 2 و4 و 1 ) و برجکهایی که براثرانفجار مهمات از بدنه جدا شده اند ( 3 و6 ) دیده می شوند . علاوه براین ، مورد شماره 5 است که شباهت بسیارزیادی به BTR-D دارد . این خودروی زرهی توسط واحدهای هوابرد روسیه استفاده میشود ولی نیروی زمینی و هوابرد اوکراین نیز آن را در اختیار دارند ، در حالی که شبه نظامیان جمهوری دونتسک نیز از آن استفاده می نمایند . در مورد نفربرهای BMP-1 نکته ای که می بایست مورد توجه قرار گیرد ، این است که روسها از نوع پایه این نفربر استفاده نمیکنند و نسخه BMP-1AM و BRM-1K در سازمان رزمی آنها عملیاتی است در حالی که برجکهای جداشده برای نسخه پایه است . اما این نکته که مدل پایه در سازمان رزمی واحدهای جمهوری دونتسک و لوهانسک عملیاتی است ، قابل کتمان نمی باشد .

 

 

عکس شماره 2 

دسته از نفربرهای BMP-1 قابل مشاهده است  و اعداد 6,7,11,12,20,21,15,16,19 به وضوح این نفربر را به نمایش می گذارند در حالی که در نزدیکی شماره 12 ، یک برجک جدا شده  را نیز می توان دید . در نتیجه ، 9 دستگاه  BMP-1 بعلاوه سه دستگاه در عکس قبلی ، جمعا 12 دستگاه . برخی معتقدند که این تعداد را نمیتوان به غنیمت هایی که ارتش روسیه از اوکراینی ها بدست آورده نسبت داد . اما نکته جالب این عکس ، مورد شماره 10 است که به احتمال بسیار زیاد ، چیزی نیست جز یکدستگاه آمبولانس زرهی اوکراینی (MTLB) یعنی نسخه C از این نفربر که از سال 2015 در اختیار ارتش اوکراین قرار دارد که تعداد آنها به 70 دستگاه می رسد و همچنین مورد شماره 9 که به وضوح یک نفربر ام تی ال بی قدیمی مجهز به برجک است . اما شناسایی اعداد 8و13و17و18و14 سخت تر به نظر می رسد که شاید از خانواده نفربر MTLB باشند  تا جایی که در موردشماره 13 حتی می توان یک برجک  را نیز تشخیص داد .

 

 

عکس شماره 3

به شمارش نفربرهای BMP-1 ادامه می دهیم ، موارد شماره 23و25و27و28و29و30   که در کنار 12 دستگاه  BMP-1  قبلی جمعا 18 دستگاه نفربر که به غنمیت گرفته شده که  این تعداد مقداری عجیب به نظر می رسد در حالی که درمورد شماره 22 یک MTLB دیگر قابل مشاهده است .

 

 

عکس شماره چهار :

هفت دستگاه دیگر نفربر BMP-1 شامل موارد 32/32/33/34/35/37/و 41 که جمعا 25 دستگاه نفربر BMP-1 را می توان شمارش نمود . اما جالب اینجاست ، موارد شماره 41 و31و35 علائم رزمی قابل مشاهده دارند که تعلق آنها را به واحدهای روسی و دونتسک / لوهانسک قطعی می کند ( احتمالا از غنائم گرفته شده از ارتش اوکراین ) ولی نکته اینجاست که چرا بقیه نفربرهای منهدم شده علائم رزمی واحدهای مهاجم را ندارند ؟!!! حتی آنهایی که در وضعیت نسبتا خوب قرار دارند ؟!!!

مورد شماره 36 هم یک MTLB دیگر است که به نظر می رسد برجک آن منفجر شده  ، موارد شماره 39 و 40 نیز تی-72 هستند که بدون آسیب رها شده اند که به گفته روسها ، اعزام آنها به میدان نبرد ، به نوعی  " نسل کُشی فناوری سالهای آخر اتحاد شوروی "  محسوب می شود !!!!!!!!

 

 

عکس شماره پنج:

مورد شماره 42 هم یقینا یک دستگاه کامیون 8×8   کاماز محسوب میشود . موارد شماره 43 و44و45و46و47 تجهیزات پل گذار نظیر PMP-60 بوده که توسط هر دو طرف استفاده می شود . موارد 48 و49 یدک کش مورد شناسایی قرار گرفتند .

 

حال این داده ها به ما چه چیزی قرار هست بگوید ؟!!

1-با توجه به ترکیب تجهیزات منهدم شده ، حضور توامان ارتش روسیه و اوکراین و همچنین واحدهای جمهوری دونتسک و لوهانسک قطعی است در نتیجه این صحنه به معنای تلفات ارتش روسیه به تنهایی قابل تحلیل نیست .

2-بررسی عکس شماره 5 نشان میدهد  که  پس از انهدام پل های نصب شده روی رودخانه ، این محل نمی توانست از سمت دوطرف نبرد ، بی اهمیت تلقی شود .

3- محتمل ترین گزینه ای که میتواند برای گذرگاه عبوری در نزدیکی بلوگروفکا مورد بررسی قرار گیرد ، این است که هر دو طرف این محل را برای عبوراز رودخانه در نظر گرفته بودند و در ابتدا ارتش اوکراین و سپس واحدهای روسی در زمان عبوراز رودخانه متحمل خسارت شدند .

4- ترکیب تجهیزاتی منهدم شده نشان میدهد که دوطرف ، حداقل برای 7 روز مستمر ، برای بدست گرفتن کنترل این منطقه  در حال جنگ بودند تا اینکه سرانجام روسها بر آن مسلط شدند .

5- عکس ها و فیلم های منتشر شده از سمت ارتش اوکراین از فاصله محتاطانه ای گرفته شده و به نظر می رسد که این محور فعلا در کنترل اوکراینی ها قرار ندارد ، در غیراینصورت ، تصاویر شفاف تر ، اجساد روسها و ... را می شد در گزارشهای تبلیغاتی مشاهده نمود .

6- به شکل عجیبی ، هیچ جسدی در تصاویر دیده نمی شود که این نشان میدهد یکی از دوطرف ( اوکراین یا روسیه ) فرصت داشته تا اجساد را از این منطقه جمع آوری کند .

7 – براساس اطلاعات منتشر شده توسط ستاد کل ارتش اوکراین  ، در غروب روز 11 مه ، روسها تلاش داشتند تا ساحل راست رودخانه را تصرف کنند و تا صبح روز بعد که اعلام شد ، روسها در حال عبور از رودخانه هستند .

پس از چندروز ، گزارش های دوطرف نشان می داد که واحدهای روسی نه تنها ازاین منطقه عقب نشینی نکرده اند ، بلکه در حال توسعه سرپل موجود بوده ولی در حال حاضر امکان ارزیابی بزرگی این سرپل وجود ندارد ولی براساس تصاویر ماهواره ای 11 ماه مه ، این گذرگاه هنوز دست نخورده بود و هم اکنون نیز درگیری در سمت مخالف آن در جریان است که نشان میدهد عبور روسها موفقیت آمیز بوده است . اما برخی نیز معتقدند که واحدهای جلودار مهاجمان ( شبه نظامیان دونتسک/لوهانسک ) در این محور درگیر بوده اند و روسها تنها عملیات عبور را انجام داده اند . برخی منابع مستقل نیز معتقدند که تلفات واحدهای روسی نزدیک به 20 دستگاه انهدامی ( کمتر از 24 دستگاه ) است .

 

 

اما با گذر از این مرحله و تغییر در تراکم نیرویی و شدت نبردها ، جناحین محورهای درگیری بدلایل مختلف ، باز می شود که می بایست آن را با ابزارهای دیگری ایمن نمود . به همین دلیل ، روسها در حال تطبیق با این وضعیت جدید بوده  و شواهد نیز نشان میدهد که کاربرد سامانه های شناسایی –آتش به گونه ای صورت می گیرد که آسیب پذیری در برابر تاکتیک های ضد آتش ارتش اوکراین ، کاهش یابد . علاوه براین ، روسها به شکل فزاینده ای در حال استفاده از مهمات پرسه زن برای انهدام آتشبارهای متحرک اوکراینی و همچنین کاربرد سامانه های جنگ الکترونیک به منظور مقابله با پهپادهای ارتش اوکراین هستند . مجموع این تاکتیکها و ابزار ها باعث شده تا از میزان تاثیر گذاری سامانه های هیمارس اوکراینی به شکل قابل توجهی کاسته شود و متقابلاً گفته می شود که  زیرساختهای کنترل- فرماندهی ارتش روسیه نیز انعطاف پذیری بیشتری را به نمایش می گذارد .

 

 

تحلیلگران غربی معتقدند که ارتش روسیه تا پیش از شروع ضدحملات ارتش اوکراین ، ( احتمالا پس از رویدادهای ووهلدار .م ) ندرتاً از واحدهای زرهی و پیاده بصورت متمرکز استفاده کرده  ، در حالی که به منظور اجرای عملیات دفاعی ، مواضع از پیش ساخته شده را بصورت پراکنده ، اشغال کرده و در عین حال ، به شکل فزاینده ای از توپخانه برای خنثی سازی ضدحملات ارتش کیف استفاده می نماید .

 

 

 

پیامدهای کاربرد نظریه های نظامی در جنگ اوکراین و فراتر از آن ..

تحلیلگران نظامی معتقدند که  اکنون شاهد بلوغ قابلیتهای حمله در عمق ارتش روسیه هستیم که در پایه های اولیه آن در دهه های هفتاد و هشتاد میلادی ، گذاشته شد . درواقع ، نظریه پردازان نظامی روسی در دوره اتحاد شوروی و پس از آن، متوجه شده اند که  پیشرفتهای صورت گرفته در فناوری نظامی و همچنین حسگرهای که وظیفه پایش صحنه نبرد را برعده دارند ، اکنون یکی از چند اصل کلاسیک جنگ ، یعنی اصل تمرکز نیرو را بشدت آسیب پذیر نموده  و علاوه براین ، واژه هایی نظیر لجمن ( لبه جلویی میدان نبرد ) ، خط پیشروی یگانهای رزمی دشمن و خط پیشروی یگانهای رزمی خودی ،اگرچه از فرهنگ لغات نظامی حذف نشده اند ولی اهداف مورد نظر آنها به تقریب در صحنه نبرد امروزین ، معنای خود را از دست داده است ، چرا که  فناوری ، قابلیتهای جدیدی را به ارتشها برای پایش و ضربه زدن به اهداف در تمامی ابعاد صحنه نبرد ( عرض جبهه ، عمق دفاع  ) و حتی فراتر از آن ، بخشیده است .

 

 

 

 

 

درنتیجه برای در اختیار گرفتن ابتکار عمل در چنین صحنه ای ، دو راه حل تا امروز مورد توجه قرار گرفته که نخستین مورد آن ، بهبود تاثیر گذاری سامانه های شناسایی – آتش / شناسایی- آفند به منظور ضربه زدن به زیرساختهای دشمن در عمق دفاع وی و مورد دوم ، پراکنده نمودن واحدها و سخت افزارهای رزمی به منظور افزایش بقاء آنها در میدان نبرد است .

 

 

با این وصف ، پراکنده سازی واحدهای رزمی ، بدلایل مختلف ، از جمله پیچیدگی بیش از حد سامانه های کنترل- فرماندهی و شیوه های دفاع از آن در برابر حملات دشمن ، که استخوان بندی اصلی تمرکز نیرویی در میدان نبرد محسوب می شود ، باعث شده تا تلاش ها برای دست زدن به یک عملیات آفندی ، سخت تر از گذشته گردد . چنین روندی ، ضمن اینکه باعث کاهش تعداد درگیری های نظامی در مقیاس بزرگ می شود ( چرا که به تمرکز نیرو  و هماهنگی بیشتر میان واحدها نیاز دارد )  ، به نوبه خود بار اضافی را برسامانه های فرماندهی – کنترل وارد می کند که اگر این وضعیت با کاربرد تاکتیکهای جنگ الکترونیک توسط دشمن برای از کار انداختن چنین سامانه هایی شود ، ممکن است در سطح استراتژیک بر وضعیت یک سازمان مسلح تاثیرات شدیدی را برجای گذارد .

 

 

در مقابل ، تنها با ایجاد اختلال در زنجیره کشتار دشمن ، امکان استفاده از سازندهای رزمی بزرگ ( گردان ، تیپ ، لشکر ) بوجود خواهد آمد ، چرا که تنها در چنین شرایطی است که نیروی خودی امکان تمرکز نیرو را در یک جنگ مانوری بدست می آورد . این روند در جنگ اوکراین بخوبی قابل لمس است ، چرا که هردوطرف ، تلاش خود را برای از بین بردن زنجیره کشتار طرف مقابل ، متمرکز کرده اند و هرکدام بتوانند بطور کامل چنین هدفی را محقق نمایند ، شرط اساسی برای پیروزی را در اختیار خواهد داشت .

 

 

پی نوشت :

1- بن پایه

2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

[MR9 113,731]

بسم ا...

 

مهمات خوشه ای متعارف بهبود یافته چندماموریته ( DPICM) در راه اوکراین

اعلام رسمی پنتاگون در خصوص تحویل مهمات خوشه ای به ارتش کیف

 

 

براساس داده های موجود ، یکی از مقامات ارشد پنتاگون در هفتم جولای 2023 اعلام نمود که علیرغم اینکه ضد حمله ارتش اوکراین ، برخلاف انتظار اولیه به آهستگی ادامه پیدا کرده ولی ایالات متحده درصدد است تا صد هزار گلوله خوشه ای را در قالب یک کمک نظامی بسیار بحث انگیز با تحویل مهمات متعارف بهبود یافته چندماموریته ( DPICM) به ارتش کیف تحویل دهد . این مهمات ، بخشی از یک بسته کمک نظامی 800 میلیون دلاری است که به همراه 32 خودروی جنگی پیاده نظام برادلی ، 32 دستگاه نفربر زرهی استرایکر و همچنین طیف متنوعی از سلاح و مهمات به این کشور ارسال خواهد شد .

 

 

 

 

جزئیات گرافیکی مهمات خوشه ای متعارف بهبود یافته چند منظوره و ریز مهمات مورد استفاده 

 

 

کالین .اچ .کال جانشین وزیر دفاع در حوزه سیاستگذاری ، در جریان یک جلسه توجیهی در 7 جولای در پاسخ به سئوالات خبرنگاران چنین بیان نمودکه ضدحمله ارتش اوکراین اکنون در دومین ماه خود قرار دارد ولی کیف کار بسیار سختی را پیش روی خود می بیند ، چرا که ارتش روسیه شش ماه فرصت پیدا نمود تا کمربند های دفاعی خود را محکم کند در نتیجه ایالات متحده قصد دارد تا مطمئن شود ، ارتش اوکراین مهمات توپخانه کافی برای ادامه نبرد را در اختیار خواهند داشت  و ازآنجایی که سرعت ضدحمله بسیار پائین است ، بطور طبیعی میزان مصرف مهمات توپخانه بسیار افزایش خواهد یافت .

 

 

به گفته وی ، مهمات خوشه ای متعارف بهبود یافته چندماموریته ( DPICM) به دودلیل اصلی ارائه می شوند ، نخست ، ایالات متحده ذخایر قابل توجهی از این مهمات را در اختیار دارد و ارسال بخشی از این ذخایر به اوکراین ، تاثیرمشابهی نظیر آنچه که برای مهمات 155 م.م رخ داد ، را از خود برجای نمی گذارد ( گفته میشود ایالات متحده چیزی در حدود دو میلیون گلوله 155 م.م را به تنهایی در اختیار ارتش اوکراین گذاشته است )

 

 

اسلاید توجیهی ارتش ایالات متحده با محوریت پرتابه  DPICM-XL

 

دومین دلیل مستند برای ارسال مهمات خوشه ای به اوکراین ، آن است که هر تیر از این مهمات ، حاوی ده ها ریزمهمات هستند که با پخش شدن در منطقه وسیعی از صحنه نبرد ، به پیاده نظام و زرهی ارتش اوکراین کمک می کند تا  به نوعی بر شبکه استحکامات ارتش روسیه غلبه کنند . به گفته وی ، استفاده از این مهمات ، تمرکز روسها را از پیاده نظام و زرهی ارتش اوکراین ، تا حدودی برخواهد داشت .

 

 

اسلاید توجیهی ارتش ایالات متحده به سال 2016 با محوریت ناتوانی ماسوره های خودتخریب 

 

 

با این وصف ،به گفته این مقام ارشد پنتاگون ، مهمات خوشه ای ، به اصطلاح ، "گلوله نقره ای " ارتش اوکراین محسوب نمی شوند و درکنار سایر نمونه های تحویلی نظیر گونه های سوختارشدید ، هدایت شونده اکسکالیبور ، ام-982 ، سامانه موشکی چندگانه هدایت شونده ( GMRLS) برای راکت اندازهای ام-142 یا سامانه های هیمارس بکار گرفته خواهند شد . درنتیجه ، تفاوت چندانی برای اوکراین نداشته ولی یک کارت جدید بازی برای جنگ با روسها محسوب خواهد شد . علاوه براین ، ارسال مهمات خوشه ای به اوکراین یک پیام جدید برای روسها نیز بشمارمی رود ، بدین معنی که کیف همچنان به جنگ ادامه خواهد داد.

 

 

ریزمهمات / بمبلت/ مهمات فرعی ام-77 مورد استفاده در پرتابه های خوشه ای DPICM

 

 

به گفته وی ، ایالات متحده میزان تولید مهمات 155 م.م را افزایش داده و اروپا نیز در همین راستا حرکت می کند . این تلاشی است برای ایجاد یک پُل ارسال مهمات با هدف اطمینان یافتن از این مساله که توپخانه اوکراینی ها ، همچنان فعال خواهد ماند . با وجود تمامی این موارد ، ارسال مهمات خوشه ای ، جدای از تمامی نمونه های تسلیحات اهدایی به اوکراین است ، چرا که این مهمات به گونه ای قابل برنامه ریزی هستند که در درازمدت ، تهدیدی برای غیرنظامیان حتی پس از خاتمه درگیری ها محسوب می شوند .

 

مهمات متعارف بهبود یافته دو منظوره DPICM کالیبر155 م.م

 

https://www.aparat.com/v/mHcF4

 

اما کال متذکر شد که مهمات ارسالی به اوکراین ، از کیفیت بالایی برخوردار است به گونه ای که فقط 2.3 درصد از مهمات مصرف شده ، عمل نکرده و منفجر نمی شود که این درمقایسه با مهمات خوشه ای روسی که پیش از این توسط روسها استفاده شده و نرخی در حدود  30 تا 40 درصد رابه نمایش گذاشته ، یک عملکرد قابل توجه به نظر می رسد . وی مدعی است که آزمایش های وزارت دفاع مابین سالهای 1998 تا 2020 نشان میدهد که  مهمات خوشه ای فوق الذکر ،تنها 2.3 درصد نمونه عمل نکرده پس از شلیک را از خود برجای می گذارد .

 

 

علیرغم تمامی این موارد ، یک ژنرال اوکراینی در تاریخ 13 جولای 2023 به سی ان ان گزارش داد که ارتش این کشور ، پیش از این مهمات خوشه ای اعلام شده را از ارتش ایالات متحده تحویل گرفته ولی هنوز در صحنه عملیات نظامی استفاده نشده است . به ادعای این نظامی اوکراینی ، تحویل مهمات خوشه ای به توپخانه ارتش اوکراین ، یک مزیت جدید برای نیروی زمینی محسوب می شود تا جایی که میتواند شیوه رزم ارتش روسیه  را نیز دستخوش تغییر نماید . وی معتقد است که استفاده از این مهمات در هر محور درگیری بدان معناست که نیروی مدافع بدلایل مشخصی محور فوق الذکر را ترک خواهد کرد . با این وصف ارتش اوکراین ضمانت داده که از این مهمات برعلیه مناطق جمعیتی غیرنظامی استفاده نخواهد کرد . در خصوص تحویل این مهمات ، برخی ناظران نظامی معتقدند که ارتش اوکراین ، این سلاح جدید را نه از ایالات متحده ، بلکه از ترکیه تحویل گرفته و این مساله نه درسال 2023 ، بلکه  از میانه دسامبر 2022 رخ داده است .

 

 

 

نمای گرافیکی مقایسه میان سه نوع مهمات توپخانه از راست به چپ :

1- مهمات سوختار شدید با ماسوره زمانی 

2- مهمات سوختار شدید با ماسوره ضربتی

3- مهمات خوشه ای 

 

مهمات خوشه ای متعارف بهبود یافته چندماموریته ( DPICM)

با اعلام تحویل مهمات خوشه ای متعارف بهبود یافته چندماموریته ( DPICM) محصول ایالات متحده به ارتش اوکراین و در کنار آن ، اصرار قابل توجه نیروی زمینی این کشور برای دریافت چنین سلاحی که مذاکرات مربوط به آن ، چندین ماه در جریان بوده ، نگاهی کوتاه به این سلاح خواهیم داشت ، با توجه به این نکته که برخی ناظران نظامی معتقدند که ارتش کیف از این مهمات برای ایجاد تلفات بالا در میان واحدهای پیاده روسی مستقر در استحکامات موجود در جنوب و شرق اوکراین و همچنین وارد کردن تلفات بیشتر به واحدهای زرهی ارتش روسیه در زمین های باز استفاده خواهد کرد ( نکته ، در خصوص تغییر تاکتیک های روسها در صحنه نبرد اوکراین به شکل عام و جزئیات مربوط به رسته پیاده ، مهندسی و یک بخش درمورد توپخانه بحث شده و در تاپیک موجود است ، مخاطب محترم میتواند با مراجعه به این مطالب ، این دو را برای مقایسه مورد بررسی قرار دهد .م )

 

 

 

کلاهک خوشه ای موشک بالستیک تاکتیکی اتامز

 

 با این وصف ، مهمات خوشه ای متعارف بهبود یافته چندماموریته ( DPICM) یک رده مهمات شامل نمونه های گلوله های توپخانه متعارف و همچنین مهمات راکتی حاوی یکسری مهمات فرعی ( ریزمهمات / بمبلت ) با عملکردی یکسان می شود که بصورت انبوه در یک باز زمانی مشخص ، مابین دهه هفتاد تا نود میلادی تولید گشت . براساس داده های موجود ، ارتش ایالات متحده ، این نوع مهمات را برای هویتزرهای 105 م.م ، 155م.م و 203 م.م و همچنین سامانه های راکت انداز 227م.م به شرکت سازنده سفارش داد که نمونه های راکتی آن را می توان از سامانه های راکتی ام-270 و همچنین ام-142 شلیک نمود .

 

مهمات خوشه ای DPICM کالیبر 155 م.م M483A1

https://www.aparat.com/v/FYa2M

 

 

 

علاوه براین ، تعدادی از سامانه های موشکی بالستیک کوتاهبرد اتامز نیز به کلاهک های خوشه ای مسلح شده بودند . ارتش اوکراین نیز از میانه سال 2022 با توجه به شیوه رزم ارتش روسیه در صحنه درگیری ، به شکل علنی خواستار تحویل سامانه موشکی اتامز مسلح به سرهای جنگی سوختار شدید و همچنین خوشه ای شد ولی تا امروز ( جولای 2023 ) این امر صورت واقعی بخود نگرفت  تا سطح جدیدی از تنش در این جنگ ، ایجاد نشود ولی گزارش هایی دردست است که نشان میدهد این سیاست بتدریج در حال رنگ باختن بوده و ممکن است چنین تحویلی صورت گیرد .

 

 

بدین ترتیب ، مهمات خوشه ای متعارف بهبود یافته چندماموریته ( DPICM) به نوعی نسخه بهبود یافته مهمات قدیمی تر ICM است با این تفاوت که اضافه شدن قابلیت "دومنظوره" ناشی از این واقعیت است که مهمات فرعی / ریزمهمات / بمبلت نمونه جدید ، به گونه ای طراحی شده اند که  بتوانند بصورت همزمان بر روی خودروهای زرهی و اهداف نرم تری نظیر پیاده نظام یا سامانه های زرهی سبک تاثیرگذار باشند . این مهمات اگر چه تاکنون به شکل های مختلفی دیده شد ولی همه شیوه عملکرد آنها به نسبت یکسان بوده بطوریکه با دراختیار داشتن یک خرج شکل دار ، می توانند علیه سامانه های زرهی استفاده شوند ، در حالی که بدنه تکه تکه شونده آن ، می تواند پس از انفجار به مانند یک نارنجک عمل کرده  و به پیاده نظام نیز آسیب بزند . این مهمات که ابعادی در حد یک نارنجک دستی دارد ، فاقد قابلیت هدایت شوندگی بوده  ولی هرکدام ازآنها یک چتر کوچک در انتهای خود دارند که بلافاصله پس از رها شدن از درون غلاف اصلی ، به آرامی در یک محوطه بسیار بزرگ ، پخش می شوند .

 

سامانه توپخانه راکتی اتامز ام-39

https://www.aparat.com/v/HR2O3

 

این روند بخصوص برای مهمات توپخانه خوشه ای ، مصداق دارد . براساس آزمایش های صورت گرفته ، بسته به اینکه  ریزمهمات DPICM از چه حاملی بسوی هدف شلیک شود ، هرکدام از نمونه های استفاده شده ، پس از شلیک می تواند منطقه ای به وسعت هزاران فوت مربع را آلوده کند . بعنوان مثال ، یک مهمات راکتی 227 م.م ام-26 کلاهکی را با خود حمل می کند که چیزی درحدود 644 ریزمهمات ام-77 درآن قرار داشته و میتواند یک منطقه دایره ای شکل به قطر تقریبا 656 فوت ( 200 متر) به مساحتی در حدود 50 هزار فوت مربع ، زیرپوشش خود بگیرد ، هرچند بسته به ارتفاعی که کلاهک قرار است درآن عمل کند ، منطقه آلوده شده وسعت کمتر یا بیشتری را به نمایش می گذارد.

دراین میان ، تحلیلگران نظامی معتقدند که  برای ارتش اوکراین ، استفاده از چنین مهماتی می تواند سودمند به نظر برسد . ارتش ایم کشور درحال حاضر ، سامانه ام-142 و مشتقات ام-270 را در اختیار دارد و مجموعه ای هویتزرهای 105 م.م و 155 م.م استاندارد ناتو را که امکان شلیک چنین مهماتی را دارند ، بخود می بیند . علاوه براین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مهمات 203 م.م آمریکایی با تغییراتی ، در هویتزرهای 2اس27 پایون ارتش کیف استفاده می شود .

 

 

ضد حمله ارتش اوکراین ، بدلیل ساختار لایه لایه دفاعی ارتش روسیه ، که شامل رده های متعدد مین و خطوط سنگرهای وسیع بوده ، تا امروز نتیجه مطلوبی را درپی نداشته چرا که خطوط دفاعی روسها دربرابر آتش سنگین توپخانه بسیار مقاوم است در حالی شلیک مستقیم نیز تاثیر کمتری را از خود برجای می گذارد که این اثر بخشی آتش را در حمایت از پیاده نظام و زرهی اوکراین محدود می نماید . ولی تحویل مهمات خوشه ای شامل توپخانه متعارف و راکتی ، باعث میشود تا گستره بیشتری از منطقه نبرد ، تحت پوشش آتش توپخانه قرار گیرد  و علاوه براین ، مصرف مهمات نیز کاهش پیدا کند ، بدین ترتیب ، نفوذ ریزمهمات خوشه ای به داخل سنگرها و مواضع ارتش روسیه ، صدمات ویرانگری به روسها وارد خواهد آمد .

 

 

 

مضاف براین ، نشانه های روشنی وجود دارد که ارتش اوکراین از ابتدای جنگ ، فرصت لازم را برای هدف قرار دادن مراکز مهم ارتش روسیه از جمله کاروان های نظامی را با آتش توپخانه دراختیار دارد که مهمات خوشه ای با توجه به گستره پخش در یک منطقه درگیری ، میتواند یک ابزار مناسب به نظر برسد . بدین ترتیب با توجه به  حجم گلوله های توپخانه  و راکتهایی که  ارتش اوکراین  در جریان یک سال درگیری با روسها مصرف کرده اند ، اشباع کردن یک منطقه با ریزمهمات خوشه ای به جای مهمات متعارف از اهمیت بالایی برخوردار است . در نتیجه ، اگر خبر سهمیه بندی مهمات برای هردوطرف درگیر ، صحت داشته باشد و تامین مهمات جدید برای طرفین یک مشکل قابل توجه درنظر گرفته شود ، میتوان استدلال نمود که  نتیجه جنگ به این وابسته خواهد بود که کدام یک از طرفین ، بتواند ذخیره مهمات توپخانه خود را در یک بازه زمانی طولانی تر حفظ کند . در نتیجه ارسال مهمات خوشه ای می تواند به ارتش اوکراین در حفظ ذخیره مهمات متعارف خود کمک کند ( و البته یک فرصت تنفس را برای شرکتهای تسلیحاتی غربی به منظور فعال کردن خطوط تولید اضافی مهمات را بدهد .م )

 

 

 

نامه کنگره به بایدن در خصوص مهمات خوشه ای ارتش ایالات متحده 

 

 

نماینده گان جمهوری خواه کنگره ایالات متحده ، در نامه ای به بایدن مدعی شده اند که ارسال مهمات خوشه ای ، میتواند فشار فعلی بر روی ذخیره مهمات ارتش های اروپایی و همچنین ایالات متحده را تاحدودی کاهش دهد . با توجه به اینکه ایالات متحده نزدیک به 3 میلیون تیر مهمات خوشه ای را بصورت ذخیره ، در اختیار دارد که بخش عمده از آن ، در پایگاه های خارجی این کشور نگهداری می شود ( نظیر ترکیه . م ) میتوان چنین گفت که این یک فرصت برای واشنگتن به نظر می رسد . دراین نامه آمده است یک تیرمهمات خوشه ای ، اثرعملیاتی مشابه  5 تیر مهمات راکتی GMRLS-U ( راکت توپخانه ای هدایت شونده کالیبر 227 م.م ) را از خود به نمایش می گذارد . در نتیجه با توجه به اینکه ایالات متحده ، اوکراین و روسیه ، عضو پیمان اتاوا ، نیستند ، تحویل این مهمات نباید چندان کارسختی به نظر برسد .

 

 

 

درسال 2008 و با نزدیک شدن به اواخر دوره ریاست جمهوری جورج بوش پسر ، وزیر دفاع وقت ایالات متحده ، رابرت گیتس ، خواستار امحاء مهمات خوشه ای ذخیره شده در انبارهای ارتش با نرخ شکست بالای یک درصد شد ، ولی نزدیک به یک دهه پس از این ایده ، اکنون امریکا در حال استفاده از این مهمات بعنوان جایگزینی برای مهمات متعارف است . این ایده درسال 2017 از سوی دولت ترامپ تعلیق شد و کنگره نیز تولید و استفاده از مهمات با نرخ شکست بالای 1 درصد را تایید نمی کند ولی گفته شده دولت بایدن معتقد است که کنگره باید از این مساله چشم پوشی نماید .

 

 

 

ریزمهمات ام-74

 

دراین خصوص ، نرخ عدم موفقیت انواع مختلف مهمات DPICM نیز موضوع قابل توجهی به نظر می رسد . براساس بررسی های صورت گرفته درسال 2000 ، بطور متوسط ، 14 درصد از مهمات فرعی شلیک شده بدلایل مختلف عمل نکرده اند درحالی این نرخ در گذشته به 20 درصد می رسید . برخی ناظران نظامی معتقدند که  مسائل مختلفی نظیر حساسیت ماسوره مهمات به کیفیت تولید و نگهداری می تواند عامل بالا بودن نرخ شکست باشد . بعنوان مثال ، براساس دستورالعمل نگهداری مهمات ارتش ایالات متحده در سال 1982 ، مهمات نسل قبلی خوشه ای (ICM) نباید در محیط های متراکم گیاهی (جنگلی ) و یا شالیزارهای برنج استفاده شود چرا که ریزمهمات پس از جدا شدن از حامل خود ، با برخورد به شاخ و برگ درختان ، دچار نقص فنی شده ، عمل نمی کنند و درنهایت ، یک محدوده خطرناک را پدید می آورند .

با این حال ، ارتش ایالات متحده اصرار دارد که ماسوره های مهمات DPICM به شکل بهتری ، عمل می کنند و اطمینان پذیری بالاتری دارند  . علاوه براین ، بخشی از مهمات تولیدی ، به ماسوره های زمان دار مجهز هستند که پس از یک دوره مشخص ، بصورت خودکار منفجر شده یا بی اثر می شوند که درنتیجه نرخ شکست آن تا 2.3 کاهش پیدا کرده است ولی این نرخ برای ریزمهماتی که روی مهمات کالیبر 155 سوارمی شود ، احتمالا بیشتر خواهد بود .

 

 

ریزمهمات فرعی محصول رژیم عبری با شناسه ام-85

لبنان سال 2006

 

 

اما در مجموع ، ذکر این نکته قابل توجه است که  هیچ سامانه تسلیحاتی به تنهایی روند پیشروی ارتش اوکراین را تسریع نخواهد کرد و با توجه به اینکه روسها ، ماه ها فرصت داشته اند که خطوط دفاعی خود را مستحکم کنند ، و مضاف براین ، درگیری در مناطقی جریان پیدا کرده که ارتش روسیه می تواند بهتراز گذشته ، نیروی هوایی ، هوانیروز و زرهی خود را بکار برد ، این امر ، رزم ارتش اوکراین را با مشکلات بیشتری مواجه خواهد کرد ولی ، ارتش اوکراین معتقد است که مهمات خوشه ای ، مزیتهای بیشتری را در اختیارش قرار خواهد داد .

 

 

پی نوشت :

بن پایه 1

بن پایه 2

بن پایه 3

4-استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

 

 

[MR9 113,731]

بسم ا...

نکته : این مقاله توسط ژنرال چهارستاره وفرمانده کل ارتش اوکراین والری والوژنی در منابع غربی منتشر شده است که احتمالا برای اولین بار در وب فارسی برگردان شده ..

 

جنگ خندقی مدرن و مسیرهای کسب موفقیت درآن

 

 

فدراسیون روسیه با دست زدن به یک تجاوز همه جانبه مسلحانه علیه اوکراین در 24 فوریه 2022 ، مسبب یک بحران امنیتی بی سابقه در جهان شد  که پس از پایان جنگ دوم جهانی در اروپا به تقریب همتایی برای آن نمی توان پیدا نمود . درواقع امر ، ترکیب  جاه طلبی های نظامی مسکو و توهم قرار گرفتن در ردیف قدرتهای بزرگ ، روند درگیری های نظامی را که از سال 2018 آغاز شده بود ، به طور کامل تغییر داد . با این حمله ، رویارویی مسلحانه میان رژیم های اقتدارگرا و دموکراتیک ! که پیش از این در سایر نقاط دنیا و با الگوهای متفاوت نظیر تقابل میان اسراییل و نوار غزه ، کره جنوبی و شمالی ، تایوان و چین به مرکز اروپا نیز کشیده شد و اثر بخشی ناکافی سازوکارهای تنظیم کننده سیاست جهانی نظیر سازمان ملل متحد و همچنین سازمان امنیت و همکاری اروپا در برخورد با مسکو پس از تجاوز این کشور به مرزهای شناخته شده و به رسمیت شناخته شده سال 1991 ، راهی به جز دفاع دربرابر این حمله را پیش روی کیف باقی ننهاد که درآن نیروهای مسلح اوکراین نقش تعیین کننده ای را ایفا می کنند .

 

 

 

 

بدین سان ، اوکراین با قرار گرفتن دربرابر یک دشمن قوی تر که تسلیحات بیشتر و همچنین قدرت بسیج افزون تری را در اختیار دارد ، نه تنها موفق شد تا ارتش روسیه را در محورهای مختلف متوقف کند ، بلکه توانست یک ضدحمله موفق را در سال 2022 طراحی و اجرا کرده و واحدهای دشمن را از بسیاری از مناطق تصرف شده ، عقب براند . این روند ، نشان داد که مردم اوکراین  نه در گفتار ، بلکه در عمل برای آزادی وارد نبرد شده اند ولی در حال حاضر ، جنگ بدلایل مختلف ذهنی و عینی به تدریج بصورت یک درگیری خندقی درآمده که راه برون رفت از آن ، بررسی روند طی شده  از سوی دولت و نیروهای مسلح است . بعنوان یک قاعده بنیادین ، طولانی شدن یک درگیری مسلحانه همواره برای یکی از طرفین ، مفید بوده و در این مورد خاص ، مسکو از فرصت بدست آمده ناشی از طولانی شدن عملیات نظامی ، برای بازسازی و تقویت قدرت نظامی خود استفاده می کند . در نتیجه ، درک علل بروز وضعیت فعلی می تواند به یافتن مسیرهای برون رفت از آن و تغییر مجدد ماهیت جنگ به نفع اوکراین کمک زیادی نماید .با بررسی صحنه رزم می توان چنین نتیجه گرفت که برای خروج از وضعیت فعلی می بایست ، 5 مسیر اصلی را دنبال نمود :

1- دست یابی به برتری هوایی

2- شکست میدان های مین ارتش روسیه در عمق

3- افزایش قابلیتهای ضدآتشباری

4- ایجاد و آموزش کیفی پیاده نظام

5- بهبود کیفیت توانمندی های جنگ الکترونیک

بدیهی است که برای برون رفت از جنگ فرسایشی فعلی باید به این مولفه ها ، بیش از پیش  توجه نمود . اما این نکته لازم به یادآوری است که موارد فوق الذکر به هیچ عنوان قابلیت جایگزینی با سامانه های موشکی ، توپخانه ای ، دفاع هوایی تامین شده توسط شرکای آمریکایی و اروپایی را ندارد و این مجموعه ها را می توان تنها  در چهارچوب افزایش قدرت آتش ارتش و مکمل مولفه های موصوف مورد بررسی قرار داد . حال باید این موارد با جزئیات بیشتری مورد بررسی قراردهیم.

 

دلایل تغییر محیط رزم دراوکراین از جنگ مانوری به جنگ خندقی ( موضعی )

 

 

1- برتری هوایی

هنر جنگ مدرن برپایه کسب برتری هوایی به منظور تضمین انجام موفقیت آمیز عملیات زمینی بنا گذاشته شده است .  این دکترین دراسناد نظامی ناتو و هم در اسناد نظامی ارتش روسیه به شکل مشخصی ، منعکس شده  و قابل بررسی خواهد بود .  نیروی هوایی اوکراین ، با 120 فروند هواگرد رزمی تاکتیکی وارد نبرد شده که درقالب 40 گردان سازماندهی شده بود ، در حالی که رسته پدافند هوایی با استعداد رزمی 33 گردان سامانه های پدافندی میان برد و کوتاهبرد ، پس از شروع عملیات تهاجمی روسیه ، تنها 18 گردان فعال را بخود می دید که اکنون با کمک های ارسال شده توسط اروپا و ایالات متحده ، تا حدودی تقویت شده است .

 

 

 

برای یگانهای پروازی  نیز جتهای ضربتی ، رهگیر و همچنین بالگردهای ترابری و رزمی ساخت شوروی سابق به ارتش اوکرین تحویل گردید  ، در حالی که بطور همزمان ، سامانه های دفاع هوایی غربی نظیر مارتلت ، استاراستریک ، جاولین ، میسترال ، استینگر ، در کنار سامانه های سنگین تر ضد هوایی نظیر ژپارد ، استورمر ، پاتریوت ، هاوک ، کروتال- ان جی نیز در سازمان رزمی شبکه دفاع اوکراین بکار گرفته شد . به همین دلیل ، از ابتدای درگیری ها در فوریه 2022 تاکنون ، ارتش روسیه هواگردهای زیادی ، تقریبا" به استعداد یک ارتش هوایی ( 13 هنگ ) را از دست داده که تعداد آن به 550 فروند می رسد !!!!!!!! اما دشمن با وجود این تلفات قابل توجه ، هنوز برتری هوایی قابل توجهی را در اختیار دارد که این امر ، روند پیشروی نیروی زمینی اوکراین را با پیچیدگی های زیادی روبرو کرده است .

 

 

پراکنش واحدهای نیروی هوایی اوکراین 

2018

 

 

علاوه براین ، گزارش های جدیدی در دست است که نشان میدهد در انتهای سال 2023 ، نیروی هوایی روسیه ، هواگردهای جدیدی را دریافت خواهد کرد به منجر به سازماندهی یگانهای بیشتر برای وی خواهد شد ،اما علیرغم برتری هوایی حریف ، بدلیل علمکرد مناسب شبکه پدافند هوایی اوکراین ، روسها هنوز موفق به ایجاد برتری هوایی کامل برفراز میدان نبرد نشدند و این بدان معناست که نیروی هوایی روسیه بدون احساس آرامش قابل توجهی تلاش می کند وارد منطقه کشتار سامانه های پدافند هوایی ارتش اوکراین نشده  و برعکس ، با استفاده از تسلیحات دورایستا ، که اثربخشی کمی دارند !!!! به فعالیت خود ادامه میدهد . این درحالی است که روند کاربرد سامانه های بدون سرنشین برفراز خطوط جبهه به گونه ای در حال افزایش است که میتوان از آن استنتاج نمود ، فرماندهی نیروی هوایی روسیه از این سلاح ها برای جبران عدم حضور پرنده های سرنشین دارخود بهره می برد .

 

 

2- تاکتیک زمین مسلح ( میدان های گسترده مین )

دومین عامل تبدیل  جنگ مانوری به رزم ایستا در اوکراین ، استفاده گسترده ارتش روسیه از تاکتیک زمین مسلح برای آهسته نمودن یا توقف پیشروی واحدهای زرهی و پیاده نظام ارتش اوکراین است . با این وصف، ارتش اوکراین ، از 24 فوریه 2022 توانمندی های محدودی را بدلیل برخورداری از سامانه های قدیمی برای پاکسازی سریع میدان های مین در اختیار داشت ولی با کمک های جدید کشورهای غربی ، بخشی ازاین قابلیتها بلحاظ فنی و سخت افزاری تقویت گردید ولی با توجه به مقیاس بی سابقه موانع ایجاد شده توسط ارتش روسیه ، هنوز کمبودهای جدی در این زمینه وجود دارد . در حال حاضر ، عمق میادین مین ایجاد شده توسط روسها در محورهایی که بیشترین حساسیت را دارد ، به 20-15 کیلومتر می رسد که توسط زنجیره ای از بدون سرنشین های شناسایی مرتبا" پایش شده و هرگونه نفوذ به درون آنها با عکس العمل سریعی مواجه می شود و این به شکل خودکار ، اجرای هرگونه عملیات تهاجمی از سوی ارتش اوکراین با مشکلات قابل توجه و تلفات بالای سخت افزاری و انسانی روبرو می کند .

 

 

 

راست : مهمات هدایت دقیق 155 م.م اکسکالیبور 

چپ : رادار ضدآتشبار AN/TPQ-36

 

3- قابلیت های ضدآتشباری

در جنگ میان روسیه و اوکراین ، به مانند همه درگیرهای شدید گذشته ، نقش و اهمیت کاربرد نیروی موشکی و توپخانه باردیگر به اثبات رسید و بسته به اهمیت محورهای درگیری ، بین 60 تا 80 درصد حجم کل آتش ، به سامانه های توپخانه ای اختصاص دارد . علاوه براین ، موفقیت عملیات واحدهای زرهی و پیاده ، بطور مستقیم به اثربخشی و دقت سامانه های توپخانه ای بستگی دارد در نتیجه ، خنثی کردن آتش دشمن ، برای هردوطرف از اهمیت اساسی برخوردار بوده  و ترکیب سامانه ها و تاکتیک های ضدآتشبار ، در حال تبدیل شدن به یک جزء مهم  در رویارویی های مسلحانه است .

 

 

 

راست : هویتزر 152 م.م دی-1 

چپ : هویتزر 152 م.م دی-20 

 

اما علیرغم تمامی تحلیل های موجود درخصوص ضعیف تدریجی توپخانه ارتش روسیه ، ارتش اوکراین تا کنون اهمیت و قابلیتهای تسلیحات توپخانه ای و راکتی ، سامانه های اطلاعات ، شناسایی و نظارت ارتش روسیه را با دقت تحت نظر دارد در حالی که اطلاعات  قابل توجهی درخصوص تمرکز صنعت دفاعی روسیه برتولید مهمات و سامانه های توپخانه ای قابل مشاهده است . نتیجتا" ارتش اوکراین تهدیدات موجود را با واقع بینی بیشتری ارزیابی و سپس تحلیل و بررسی می نماید و به همین دلیل ، واحدهای اوکراینی با دریافت تسلیحات موشکی و توپخانه ای به نوعی ، موازنه ای را در این حوزه با ارتش روسیه برقرار نمود . بعنوان مثال ، دریافت مهمات هدایت دقیق 155 م.م اکسکالیبور نقشی حیاتی درمبارزه با سامانه های توپخانه ای ارتش روسیه برعهدهدارد ولی با گذشت زمان ، اثربخشی آن به شکل قابل توجهی کاهش یافته و روسها با استفاده گسترده از سامانه های جنگ الکترونیک ، به شکل موفقیت آمیزی توانسته موفقیت این نوع مهمات را محدود کند .

 

 

 

راست : سامانه هیمارس

چپ: مهمات کراسنوپل 

 

مضاف براین ، واحدهای توپخانه ارتش روسیه بسرعت در تاکتیکهای قدیمی خود تجدیدنظر نمود و با پراکنده کردن قطعات توپخانه ، استفاده از حداکثر برد سامانه ها ، وارد کردن سامانه های جنگ الکترونیک پیشرفته و کاربرد گسترده سامانه های بدون سرنشین باعث شد تاقابلیتهای ضدآتشباری ارتش اوکراین بصورت محسوس کاهش پیدا کند . این در حالی است که روسها برای جبران تلفات خود ، سامانه های توپخانه ای قدیمی خود ( نظیر هویتزرهای دی-1 و دی-20 ) را به منظور افزایش آتشباری ، وارد عمل کرده اند  و به منظور افزایش دقت آتش خود نیز ، ذخیره مهمات 122 م.م کراسنوپل را به میدان آورده تا بخشی از مشکلات خود را در این زمینه حل نمایند . ارتش اوکراین نیز بعنوان یک اقدام متقابل سامانه های راکتی هیمارس را وارد صحنه نمود تا برای اجرای تاکتیک های ضدآتشباری از آن استفاده کند و همین امر باعث شد تا با یک برابری حداقلی با توپخانه روسها ، ایجاد گردد .

پی نوشت : 

1- ادامه دارد ...

9- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

 

[MF44 5,990]

14 hours قبل , MR9 گفت:

این مقاله توسط ژنرال چهارستاره وفرمانده کل ارتش اوکراین والری والوژنی در منابع غربی منتشر شده است که احتمالا برای اولین بار در وب فارسی برگردان شده

به احتمال قوی مقاله توسط ایشون نوشته نشده درواقع مشاورین ناتو نوشتند و به نام ایشون منتشر کردند چرا ؟ محتوی پایین 

 

14 hours قبل , MR9 گفت:

با بررسی صحنه رزم می توان چنین نتیجه گرفت که برای خروج از وضعیت فعلی می بایست ، 5 مسیر اصلی را دنبال نمود :

1- دست یابی به برتری هوایی

2- شکست میدان های مین ارتش روسیه در عمق

3- افزایش قابلیتهای ضدآتشباری

4- ایجاد و آموزش کیفی پیاده نظام

5- بهبود کیفیت توانمندی های جنگ الکترونیک

بدیهی است که برای برون رفت از جنگ فرسایشی فعلی باید به این مولفه ها ، بیش از پیش  توجه نمود

اگر فرمانده ارتش اوکراین نویسنده مقاله باشد باید بداند که چنین مسیرهایی از نظر اقتصادی و انسانی و تکنیکی برای کشور وارتش اوکراین قابل دستیابی نیست و مطمئنا هم میداند که آن کشور یک ابرقدرت یا  قدرت منطقه ای از ابعاد سیاسی و اقتصادی و نظامی نیست و چنین اهدافی برای چنین کشوری یک رویا محسوب میشود 

 

14 hours قبل , MR9 گفت:

از ابتدای درگیری ها در فوریه 2022 تاکنون ، ارتش روسیه هواگردهای زیادی ، تقریبا" به استعداد یک ارتش هوایی ( 13 هنگ ) را از دست داده که تعداد آن به 550 فروند می رسد !!!!!!!! اما دشمن با وجود این تلفات قابل توجه ، هنوز برتری هوایی قابل توجهی را در اختیار دارد

 این آمار در جهان مجازی و موازی هم بلوف محسوب میشود ولی فرض کنیم صحیح است با دشمنی مواجه هستید که با وجود این تلفات سنگین بازهم برتری هوایی دارد شما راهی جز آتش بس و ترک مخاصمه ندارید به شرطی که فرمانده واقعی خودتان باشید 

 

14 hours قبل , MR9 گفت:

ارتش اوکراین تهدیدات موجود را با واقع بینی بیشتری ارزیابی و سپس تحلیل و بررسی می نماید و به همین دلیل ، واحدهای اوکراینی با دریافت تسلیحات موشکی و توپخانه ای به نوعی ، موازنه ای را در این حوزه با ارتش روسیه برقرار نمود . بعنوان مثال ، دریافت مهمات هدایت دقیق 155 م.م اکسکالیبور نقشی حیاتی درمبارزه با سامانه های توپخانه ای ارتش روسیه برعهدهدارد ولی با گذشت زمان ، اثربخشی آن به شکل قابل توجهی کاهش یافته و روسها با استفاده گسترده از سامانه های جنگ الکترونیک ، به شکل موفقیت آمیزی توانسته موفقیت این نوع مهمات را محدود کند

در واقع تلاش کردید با افزایش دقت و نقطه زنی مهمات توپخانه غربی در مقابل برتری عددی و اتشباری اما کم دقت توپخانه شرقی موازنه برقرار کنید ولی این موازنه موقت بود و به تدریج از دست خواهد رفت چون هم دشمن هوشیار شد هم تامین تسلیحات غربی دچار مشکل شد 

 

14 hours قبل , MR9 گفت:

روسها برای جبران تلفات خود ، سامانه های توپخانه ای قدیمی خود ( نظیر هویتزرهای دی-1 و دی-20 ) را به منظور افزایش آتشباری ، وارد عمل کرده اند  و به منظور افزایش دقت آتش خود نیز ، ذخیره مهمات 122 م.م کراسنوپل را به میدان آورده تا بخشی از مشکلات خود را در این زمینه حل نمایند . ارتش اوکراین نیز بعنوان یک اقدام متقابل سامانه های راکتی هیمارس را وارد صحنه نمود تا برای اجرای تاکتیک های ضدآتشباری از آن استفاده کند و همین امر باعث شد تا با یک برابری حداقلی با توپخانه روسها ، ایجاد گردد

روسها میتوانند ادوات قدمی و به قول غربی ها از رده خارج را وارد نبرد کنند و میتوانند از کیم چاقالو با قطار واگنهای لبریز از مهمات توپخانه تحویل بگیرند و در واقع جنگ برای روسها خیلی ارزان تمام میشود و این برابری حداقلی با وجود قیمت گران ادوات و مهمات غربی از نظر اقتصادی توجیه ندارد 

[MR9 113,731]

5 minutes قبل , MF44 گفت:

به احتمال قوی مقاله توسط ایشون نوشته نشده درواقع مشاورین ناتو نوشتند و به نام ایشون منتشر کردند چرا ؟ محتوی پایین

 

سلام

این احتمال وجود دارد ولی یک نکته .. ارتش اوکراین از سال 2014 تحت نظر ناتو آموزش دیده ، پس احتمال اینکه نویسنده مقاله ، دوره های فرماندهی و ستاد را در کشورهای اروپایی یا ایالات متحده طی کرده باشد ، هست ، طبیعتا" مقاله موصوف  بازتابی هست از ایده مبتنی بر رزم هوایی ارتش های غربی

 

7 minutes قبل , MF44 گفت:

اگر فرمانده ارتش اوکراین نویسنده مقاله باشد باید بداند که چنین مسیرهایی از نظر اقتصادی و انسانی و تکنیکی برای کشور وارتش اوکراین قابل دستیابی نیست و مطمئنا هم میداند که آن کشور یک ابرقدرت یا  قدرت منطقه ای از ابعاد سیاسی و اقتصادی و نظامی نیست و چنین اهدافی برای چنین کشوری یک رویا محسوب میشود

 

حالا در ادامه مقاله می بینید که نظرات ایشون روی چه پایه و اساسی قرار گرفته ، با این حال ، این مقاله یا متن های مشابه پالس هایی هست برای غرب که جریان ارسال مهمات و سلاح را سریع تر کند ...

 

8 minutes قبل , MF44 گفت:

 این آمار در جهان مجازی و موازی هم بلوف محسوب میشود ولی فرض کنیم صحیح است با دشمنی مواجه هستید که با وجود این تلفات سنگین بازهم برتری هوایی دارد شما راهی جز آتش بس و ترک مخاصمه ندارید به شرطی که فرمانده واقعی خودتان باشید

 

بخشی از جنگ در ذات خودش ، بلوف را به همراه دارد ... ارائه این آمارها مجددا پالسی هست به طرف غربی که از وقتی شما سلاح دادید ، با فناوری شما ، روسها را وادار کردیم به عقب نشینی ، پس روند ارسال را سریع تر و بیشتر کند که بشود روسها را شکست داد

10 minutes قبل , MF44 گفت:

در واقع تلاش کردید با افزایش دقت و نقطه زنی مهمات توپخانه غربی در مقابل برتری عددی و اتشباری اما کم دقت توپخانه شرقی موازنه برقرار کنید ولی این موازنه موقت بود و به تدریج از دست خواهد رفت چون هم دشمن هوشیار شد هم تامین تسلیحات غربی دچار مشکل شد

 

طرف غربی تحلیل داشت که روسها تا بعد از انتخابات ریاست جمهوری در روسیه دست به یک عملیات آفندی نمی زنند ... برای همین عمده قوا در جنوب متمرکز شد .. اما روسها برخلاف این تحلیل ها ، بعد از حدود 2 ماه حملات در محورهای مختلف ، درنهایت به این نتیجه رسیدند که می شود از محور آودیوکا به اوکراین ضربه زد ..

 

12 minutes قبل , MF44 گفت:

روسها میتوانند ادوات قدمی و به قول غربی ها از رده خارج را وارد نبرد کنند و میتوانند از کیم چاقالو با قطار واگنهای لبریز از مهمات توپخانه تحویل بگیرند و در واقع جنگ برای روسها خیلی ارزان تمام میشود و این برابری حداقلی با وجود قیمت گران ادوات و مهمات غربی از نظر اقتصادی توجیه ندارد 

 

این روند در یک بازه مشخص به نظر قابل اجراست ولی روسها باید یک فکر اساسی برای خودشون داشته باشند ... طرف غربی تلاش می کند تا کج و دار مریض ، اوکراین را به شکل مجهز کند که جنگ یکطرفه مغلوبه نشود ... درواقع استمرار از یک جهت ، به نفع روسهاست و از یک جنبه دیگر ، به ضرراشون هست ..

[MR9 113,731]

بخش دوم : 

 

23 hours قبل , MR9 گفت:

بسم ا...

نکته : این مقاله توسط ژنرال چهارستاره وفرمانده کل ارتش اوکراین والری والوژنی در منابع غربی منتشر شده است که احتمالا برای اولین بار در وب فارسی برگردان شده ..

جنگ خندقی مدرن و مسیرهای کسب موفقیت درآن

 

 

 

4- ذخیره نیروی انسانی

ارتش فدراسیون روسیه  در مقایسه با ارتش اوکراین ، به تقریب 3 برابر از نیروی انسانی افزون تری برخوردار است  ، هر چند عملیات نظامی در فوریه 2024 با واحدهای عملیاتی موجود از سوی روسها آغاز شد ولی پس از عدم موفقیت در کسب اهداف اولیه و ورود به مرحله رزم فرسایشی ، از سپتامبر 2022 بسیج نسبی را در دستور کار خود قرار داد که تا امروز ادامه دارد ،اما روسها تا این لحظه موفق نشده اند تا برتری فعلی خود در حوزه نیروی انسانی ، بخوبی استفاده نموده  و این مساله هنوز بصورت بالفعل در صحنه های نبرد اوکراین دیده نمی شود . این مساله تا حدودی به  مولفه های موجود سیاسی ، سازمانی و روحیه رزمی ارتش روسیه بستگی داشته ، در حالی که پوتین  از اعلام بسیج عمومی درآستانه انتخابات ریاست جمهوری و تبدیل آن به یک بحران سیاسی تا حدودی واهمه دارد . علاوه براین ، روسها زیرساختهای محدودی را برای آموزش نیروهای تازه بسیج شده  و تهیه سلاح و تجهیزات برای آنها در اختیار داشته و نیروهای بسیج شده نیز بدلیل تلفات بالای ارتش به شکل مستمر بدنبال گریز از خدمت نظامی و شرکت در جنگ هستند .

 

 

 

 

اما در این سوی جبهه ، علیرغم توجه به این واقعیت که  فرماندهی نیروهای مسلح اوکراین ، به شکل مستمر در تلاش است تا روند ایجاد و آمادگی نیروهای ذخیره خود را  بهبود بخشد ولی برخی مشکلات در این میان همچنان خودنمایی می کند . به شکل خاص ، ارتش اوکراین توانمندی های محدودی را برای آموزش نیروهای بسیج شده در داخل خاک خود دارد ، چرا که ارتش روسیه به شکل مستمر مراکز آموزشی را زیرحملات هوایی و موشکی خود گرفته است . مضاف موارد بالا ، ماهیت طولانی جنگ ، به ارتش اجازه نمی دهد تا سیستم چرخشی حضور واحدهای رزمی در خطوط تماس با روسها را به درستی اجرا کند  ، در حالی که  شکاف های قانونی امکان فراخوان شهروندانی که از درخواست های پیوستن به ارتش خودداری می کنند را بسیار سخت نموده  و انگیزه شهروندان برای خدمت در ارتش نیز به شکل قابل توجهی کاهش یافته است . ستاد ارتش از این مسائل آگاه است و تلاش می کند تا راه حل هایی را برای جبران این کمبود در دستور کار خود قرار دهد  ولی مجموع موارد فوق الذکر در حوزه نیروی انسانی باعث شده تا اوکراین توان دستیابی به برتری کمّی را دربرابر تلاش دشمن برای گسترش سازمان رزمی خود نداشته باشد .

 

 

5- جنگ الکترونیک

ارتش روسیه چه در دوره شوروی و چه قبل از جنگ سال 2014 بصورت قابل توجهی بر افزایش قابلیتهای جنگ الکترونیک خود سرمایه گذاری می نمود تا جایی که درسال 2009 این نیروها در قالب یک شاخه جداگانه نظامی سازماندهی شدند . علاوه بر واحدهای زمینی ، نیروی هوایی این کشور نیز پتانسیل قابل توجهی را در این زمینه به نمایش می گذارد که  براساس داده های اداره اطلاعاتارتش اوکراین ، مجموعه این نیروها تا کنون 60 سامانه جدید جنگ الکترونیک را وارد صحنه عملیات نظامی نموده  که مولفه هایی نظیر تحرک بیشتر ، امنیت بالاتر ، دوره زمانی تعمیرو نگهداری بالا ، فناوری پیشرفته تر ، خودکارسازی فرآیندها ، نرم افزارهای جدید را بخود می بیند ، که این بدان معناست که ناوگان زمین پایه و هواپایه جنگ الکترونیک ارتش روسیه بطور کامل بازسازی شده است.

 

 

آرایش سامانه های جنگ الکترونیک ارتش روسیه در سال 2016 

 

 

https://www.aparat.com/v/GVbY2

 

این تجهیزات بصورت انبوه تولید شده و در اختیار واحدهای مختلف زمینی و هوایی قرار داده شده تا جایی که گفته می شود سطح تاکتیکی واحدهای زمینی تقریبا" از وجود چنین سامانه هایی اشباع شده است . اما از ابتدای درگیری در 24 فوریه 2022 ارتش روسیه بخش قابل ملاحضه ای از این تجهیزات را از دست داده  ولی همچنان برتری خود را حفظ نموده است به گونه ای که تحلیلگران نظامی ارتش اوکراین معتقدند ، روسها در امتداد محور کوپیانسک و باخموت ، یک خط دفاعی چند لایه نامرئی از سامانه های جنگ الکترونیک ایجاد نموده  که به شکل مرتب ، موقعیت خود را تغییر میدهند تا شناسایی و مورد هدف قرار نگیرند .

 

 

سامانه  Bukovel-AD ارتش اوکراین که بعنوان یک سامانه ضدپهپاد بصورت عملیاتی در خدمت قرار دارد 

 

 

ارتش اوکراین نیز قبل از آغاز درگیری ها تا حدودی از این توانمندی برخوردار می بود ولی با شروع عملیات نظامی ، تنها 65 درصد این تجهیزات آماده به رزم بودند و از این تعداد ، تنها 25 دستگاه سامانه هایی بشمار می آمدند که به تازگی تولید و در اختیار واحدهای ارتش قرار داده شده بود . بدین ترتیب با توجه به ظرفیت محدود صنعت دفاعی اوکراین ، شرکای غربی بتدریج سامانه های جدیدی را در حوزه های مختلف در اختیار اوکراین قرار دادند .بعنوان مثال ، با استقرار گسترده سامانه موسوم به "پوشش " اکنون اوکراین می تواند با جعل سیگنال های ناوبری ماهواره ای ، ایجاد اختلال در این سیگنال ها ، ایجاد اختلال در عملکرد موشک های کروز و پهپادهای مهاجم در کل طول جبهه و مماس با محدوده حضور دشمن ، تمامی تحرکات زمینی و هوایی ارتش روسیه  را ردگیری و شناسایی نموده  و آن را در اختیار مراکز کنترل و فرماندهی قرار دهد .

 

 

ارتش اوکراین در هفته های ابتدایی جنگ،  بخشی از شبکه مراقبت هوایی خود را بدلیل عملیات ضد تشعشع نیروی هوایی روسیه از دست داد 

 

در سوی مقابل ، ارتش روسیه علیرغم برخورداری از نیروی انسانی آموزش دیده تر ، فناوری پیشرفته تر ، هنوز قادر به اجرای نیات افسران ارشد خود نیست ولی با وجود چنین شرایطی ، قابلیتهای عملیاتی این نیروها ، هزینه های بسیار زیادی را برای ارتش اوکراین بوجود آورده است ، تا جایی که در جریان ضدحملات ارتش اوکراین ، یکی از موانع پیش روی نیروهای عمل کننده برای پیشروی ، حضور متراکم واحدهای جنگ الکترونیک روسی محسوب می شد .

 

پی نوشت : 

1- ادامه دارد...

2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

 

 

 

[MR9 113,731]

بخش سوم :

 

بر 13 آبان 1402 در 21:14 , MR9 گفت:

بسم ا...

نکته : این مقاله توسط ژنرال چهارستاره وفرمانده کل ارتش اوکراین والری والوژنی در منابع غربی منتشر شده است که احتمالا برای اولین بار در وب فارسی برگردان شده ..

 

جنگ خندقی مدرن و مسیرهای کسب موفقیت درآن
 

 

جدول شماره یک : برگردان شده از اصل مقاله ژنرال والری والوژنی

این افسر ارشد اوکراینی در مقاله خود ، دو صحنه رزم متفاوت را مورد بررسی قرار داده که صحنه نخست در این پست تقدیم می شود 

وی در تشریح صحنه رزم موضعی یا خندقی مدعی است که از تابستان سال 2023 صحنه نبرد اوکراین بسرعت به یک درگیری فرسایشی موضعی تبدیل شده 

واین نتیجه برابری صحنه رزم میان ارتش روسیه و اوکراین در حوزه های مختلف است 

در ادامه ، ( جدول شماره 2 در پست بعدی ) این توازن برهم خواهد خورد ... که نتیجه آن شکست روسها و پیروزی ارتش اوکراین است 

 

 

 

مسیرهای غلبه بر ماهیت صحنه نبرد فعلی ( رزم موضعی /خندقی )

در واقع امر ، نیاز امروز صحنه نبرد در اوکراین ، اجتناب بیشتر از ورود به  رزم موضعی به مانند درگیری های دوره زمانی 1918-1914 و جستجو برای رویکردهای جدید رزمی به منظور برون رفت از وضعیت فعلی و همزمان شکستن برتری نظامی دشمن  به نظر می رسد.  با توجه به این قاعده بنیادین ، مسیرهای اصلی برای غلبه بر بن بست فعلی در صحنه رزم  که از ابتدای تابستان سال 2023 بر محورهای مختلف درگیری سایه افکند ،  بشرح ذیل می بایست در نظر گرفته شود :

 

 

1- کسب برتری هوایی

کاربرد انبوه و همزمان سامانه های بدون سرنشین ارزان قیمت به منظور اشباع شبکه دفاع هوایی حریف ، گمراه کردن وی در خصوص تعداد واقعی اهداف مورد حمله و درنهایت شناسایی مستمر موقعیت استقرار سامانه های دفاع هوایی حریف و کسب یک نقشه دائم به روز شونده  از نحوه استقرار چنین سامانه هایی ، شکار پهپادهای دشمن یا تخریب سامانه های رزمی حریف با استفاده از پهپادهای انتحاری در کنار بهره گیری از مهمات ضد رادار برای از کار انداختن سامانه های دفاع هوایی دشمن یا سیستم های کسب اطلاعات وی که در نزدیکی خطوط درگیری مستقر هستند ، از اولویت های آینده ارتش اوکراین محسوب می شود .

 

 

 

 

 

علاوه براین ،  استفاده دشمن از مهمات هدایت شونده سُرشی از حداکثر بُرد رزمی ، نیاز دشمن به تعداد پرانه های سرنشین دار را تا حدود زیادی کاهش می دهد  که این نیز باید در نظر گرفته شود .در کنار موارد فوق الذکر ، ایجاد اختلال در تجهیزات شناسایی تصویربرداری حرارتی و همچنین سامانه های هدفگیری پهپادهای دشمن به منظور پیچیده تر کردن عملیات شبانه نیروی مهاجم در حمله به مواضع خودی و حضور گسترده تر سامانه های جنگ الکترونیک در امتداد خطوط تماس با دشمن به منظور دفاع از دارایی های زمینی نیز از ضرورت های اصلی محسوب می گردد .

 

 

 

 

2- سامانه های ضد آتشباری

ارتش اوکراین به منظور افزایش دقت و مرگ آوری تسلیحات هدایت دقیق فعلی و آینده خود بدنبال تولید یا دریافت سامانه های تقویت کننده سیگنال های جی پی اس خود است که نه تنها قابلیتهای ضدآتشباری ارتش را بهبود می بخشد ، بلکه  کارایی سامانه های بدون سرنشین انتحاری را نیز در مقایسه با گذشته ، افزایش خواهد داد. استفاده از دارایی های ضدآتشباری در ترکیب با تاکتیک های فریب نه تنها توانمندی توپخانه اوکراین را تا حد بسیارزیادی بهتر می کند ، بلکه تاثیرزیادی را بر روند عملیات زمینی برجای خواهد گذاشت.

 

 

3- کاربرد سامانه های مین روب

دریافت و استفاده از حسگرهای لایدار برای کسب اطلاعات دقیق از عمق و پهنای میدان های مین دشمن ، کاربرد سامانه های دودزا برای استتار روند فعالیت گروه های مین روب از دید و تیر توپخانه و پهپادهای روسی ، بکارگیری موتورهای جت نصب شده بر روی خودروهای سنگین برای پاک کردن مین های کار گذاشته در سطح زمین از سوی نیروهای مدافع ، وارد کردن مهمات خوشه ای برای ازمیان بردن و پاکسازی میادین مین بدون نیاز به ورود تجهیزات مین روب ، ازجمله برنامه های بلند مدت نیروی زمینی اوکراین است.

 

 

 

علاوه براین ، ایده های جدیدی نظیر تجهیز بیل های مکانیکی غیرنظامی به سامانه های حفر کننده زمین ، کاربرد اژدربنگال ( نوعی لوله دراز برای پاکسازی میدان های مین با طول کم ) به شیوه جدید ، استفاده از مهمات هوا-سوخت برای ایجاد دالان هایی برای پیشروی نیروهای تکور نیز دردست بررسی است . این درحالی است که برای مقابله با فعالیت پهپادهای شناسایی دشمن ، کاربرد سامانه های ضدپهپاد باعث افزایش اختفای گروه های مین روب پیاده و زرهی خواهد شد .

 

 

 

 

4- ذخیره نیروی انسانی

با افزایش تلفات و نیاز ارتش به فراخوان نیروی جدیدی ، سامانه یکپارچه کشوری یا به اصطلاح Oberih ایجاد گردید تا به شکل خودکار از نیروهای واجد شرایط برای بخش های مختلف ارتش ثبت نام بعمل آورد . با شروع به کار این سامانه ، یک شبکه تمام یکپارچه برای جذب شهروندان اوکراینی حاضر در سن خدمت سربازی بوجود آمد که براساس نیازمندی های رزمی ، افراد را دسته بندی نموده و هر کدام از نفرات را با توجه به توانمندی های اعلام شده ، برای رسته های مختلف تخصیص می دهد .

 

 

5- جنگ الکترونیک

به منظور تقویت ساختار کنترل – فرماندهی ارتش ، سامانه های آگاهی محیطی موسوم به " پوشش " ، "گرافیت " و "کوارتز" و همچنین زیرساختهای تبادل اطلاعات متصل به سامانه های نظارت ، شناسایی واطلاعات رزمی بصورت یکپارچه درآمده  تا امکان استفاده از اطلاعات شرکای غربی برای بهبود عملکرد در صحنه رزم ، بوجود آید . اما به شکل خاص باید دسترسی های بیشتری به داده های بدست آمده از سامانه های کسب اطلاعات سیگنالی هوایی ، دریایی و فضایی فراهم گردد . با افزایش این نوع قابلیت ، میتوان از بدون سرنشین های تهاجمی بصورت دقیق تری استفاده نمود . علاوه براین ، سازماندهی و اجرای اقدامات ضد الکترونیک به منظور شناسایی ، جداسازی و انهدام منابع انتشار تشعشعات الکترونیکی دشمن نیز باید تقویت شود  . برای نیل به این منظور ، فناوری های جدید و ساده سازی شده به منظور انتقال سامانه های سبک و کم حجم به خطوط مقدم باید تهیه گردد تا از اجرای آتش خودی علیه سامانه های پهپادی جلوگیری بعمل آید . این چشم انداز ، ارتش اوکراین را قادر می سازد تا محدوده فرکانسی بیشتری را زیرپوشش خود بگیرد.

 

پی نوشت : 

1- ادامه دارد...

2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند. 

 

[MR9 113,731]

بخش چهارم و پایانی 

 

بر 13 آبان 1402 در 21:14 , MR9 گفت:

بسم ا...

نکته : این مقاله توسط ژنرال چهارستاره وفرمانده کل ارتش اوکراین والری والوژنی در منابع غربی منتشر شده است که احتمالا برای اولین بار در وب فارسی برگردان شده ..

 

جنگ خندقی مدرن و مسیرهای کسب موفقیت درآن

 

 

جدول شماره 2 ، مقاله ژنرال والری والوژنی از الزامات مورد نیاز ارتش اوکراین برای شکست دادن ارتش روسیه 

این افسر ارشد اوکراینی معتقد است که اگر این الزامات برآورده شود ، امکان تبدیل صحنه رزم ایستای فعلی به صحنه رزم مانوری و شکست دادن ارتش روسیه وجود دارد 

درواقع امر ، به اعتقاد والوژنی ، با دراختیار گذاشتن این الزامات به ارتش اوکراین ، کفه ترازو بسوی کیف سنگین تر خواهد شد

و این ارتش می تواند نه تنها متصرفات روسیه پس از 22 فوریه 2022 را بدست آورد ، بلکه امکان بازپسگیری کریمه نیز وجود خواهد داشت 

اما این درخواست ها و الزامات ، بخصوص در حوزه نیروی انسانی کیفی  تا چه اندازه قابل دستیابی است ؟ آینده به این سئوال پاسخ خواهد داد 

 

 

 

 

 

 

6 – فرماندهی و کنترل

در یک دید کلی ،  بهبود اثربخشی ساختار کنترل- فرماندهی در سلسله مراتب ارتش یک اولویت ضروری است که با بهبود شیوه ها و سخت افزار به خروج از جنگ موضعی و قرار گرفتن در حالت رزم مانوری کمک می کند . این مساله بخصوص با استفاده گسترده از جدیدترین فناوری های اطلاعاتی که موجبات پدید آمدن یک محیط جدید اطلاعاتی می شود به تقویت ارتش می انجامد .

 

 

 

 

 

در همین رابطه ، ارتش می بایست تمامی فعالیتهای یگانهای تابعه خود را در مجموعه ای ازیک ساختار هماهنگ وارد کرده  که این درنهایت موجب پیشی گرفتن در دست زدن به مانور از دشمن خواهد شد . در واقع ، وجود آگاهی بهتر و سریع تر نسبت به دشمن ، روند تصمیم گیری و بطور کلی روند دستیابی به هدف را به منظور خروج از حالت رزم ایستا تضمین می نماید .

 

 

7- آماد و پشتیبانی ( لجستیک )

یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر روند موفقیت ارتش روی زمین و مهم ترین مولفه در تغییر ماهیت صحنه جنگ از حوزه رزم موضعی به رزم متحرک ، سازماندهی کیفی ساختار لجستیکی برای تمامی یگانهای رزمی و غیر رزمی است که به دفع عملیات تهاجمی دشمن  ، بهبود شبکه پدافند و متقابلا" دست زدن به ضدحمله برای بازپسگیری مناطق از دست رفته ، کمک زیادی می کند . درواقع امر ، دست زدن به ضد حمله به منابع بسیار زیادی ،بویژه در حوزه نیروی انسانی نیاز دارد . مضاف براین ، تجربه دوسال جنگ میان روسیه و اوکراین نشان داد که  شیوه های فراموش شده رزمی نظیر انباشت حجم متنابهی مهمات نظیر موشک های کروز ، بالستیک  ، تسلیحات نیمه سنگین ، سنگین و حتی کالیبرکوچک ، مجددا باید بررسی شده و به شیوه های جدید ادامه یابد . پس از فروپاشی اتحاد شوروی و پایان جنگ سرد ، این مفهوم ، یعنی ذخیره سازی مهمات در حجم انبوه ، بطورکامل بدست فراموشی سپرده شد و اهمیت خود را از دست داد ولی این مفهوم ، امروزه ، چه برای روسیه و چه برای اوکراین مجددا" اهمیت یافته است .

 

تحلیل ژنرال مارک کیمیت از استراتژی اوکراین برای حمله ساختار لجستیکی ارتش روسیه

https://www.aparat.com/v/Nyp0t

 

در حال حاضر ، ارتش روسیه به شکل انبوه از مهمات در انواع مختلف استفاده می کند ، در حالی که  برای ادامه جنگ در حال بازسازی زیرساختهای تولید مهمات خود است تا روند تولید موشک ، سامانه های مختلف رزمی ، مهمات در کالیبرهای مختلف را افزایش داده و برتری خود را همچنان حفظ کند . اما این زیرساختها در اوکراین وجود ندارد و درنتیجه تمامی کمک های ارسالی به ارتش اوکراین ، بلافاصله میان یگانهای رزمی توزیع شده که این بدان معناست که پتانسیلی برای ذخیره مهمات هم اکنون در اختیار ارتش اوکراین نیست . علاوه براین ، طبق محاسبات انجام شده ، تولید تسلیحات در مقیاس انبوه برای اوکراین ، حداقل به یکسال زمان نیاز دارد  و این بازه زمانی برای برخی از تسلیحات فعلی به دوسال هم افزایش پیدا خواهد کرد . بدین ترتیب برای متوازن کردن این حالت ، باید به زیرساختها ، انبارهای مهمات  ارتش روسیه حمله نمود ، در حالی که  برای ایجاد اختلال در زنجیره تولید مهمات روسها و سایر دارایی لجستیکی این کشور نیز باید برنامه ریزی و از سلاح مناسب استفاده نمود که این تنها  با دراختیار گذاشتن موشکهایی با برد بیشتر میسر است . برای نیل به این هدف ، ابتدا باید ظرفیتهای دفاعی اوکراین افزایش پیدا کند ، همزمان با این روند ، زرادخانه نامتقارنی از تسلیحات و مهمات جدید در اختیار ارتش قرار گیرد ، برای تولید سلاح های جدید تلاش های بیشتری انجام شود و در عین حال ، لازم است تا قابلیتهای دشمن در حوزه هایی نظیر لجستیک متحرک ( احتمالا منظور ناوگان حمل و نقل جاده ای ، هوایی و ریلی روسها .م ) تضعیف شده و همزمان ، دارایی ثابت نظیر انبارهای مهمات و حتی خطوط تولید مهمات روسها هدف قرار داده شود .

 

پی نوشت : 

1- بن پایه

2- استفاده از مطالب برگردان شده به پارسی درانجمن میلیتاری،براساس قاعده " رعایت اخلاق علمی" منوط به ذکر دقیق منبع است.امیدواریم مدعیان رعایت اخلاق ( بخصوص رسانه های مدعی ارزشمداری )  بدون احساس شرمندگی از رفرنس قرار گرفتن بزرگترین مرجع مباحث نظامی در ایران ، از مطالب استفاده نمایند.