تاپیک جامع تهاجم به جمهوری اسلامی ایران

[zed 4,778]

2 hours قبل , Oshida1 گفت:

واقعا اگه قرار بود ما مستقیم بجنگیم چه نیاز به هزینه های سنگین  هرساله برای ساخت پروکسی ها بود؟؟

جنگ جنگ لبنان و فلسطین‌هست برای بدست اوردن سرزمین هاشون و ازادیشون ما هم در حد توان کمک کردیم قرار نیست کشورمون فدای این پروکسی ها بشه و ما و موجودیتمون بشه تارگت!

فکر میکنم داریم خودمون‌را در لیست اهداف جابجا میکنیم به سمت صدر در فهرست ؛وخب الان‌غزه که دیگه عملا وجود نداره! بجز چند بلوک فشرده شهری (زندان) و خب جنوب لبنان و حزب‌الله هم که تقریبا نابود شده!! عملا ۱دهه جنگ در سوریه با این هدف که بتونیم باهاش به اسراییل ضربه بزنیم در عمل میبینیم غیر ممکنه و حتی امکان ایجاد کریدور هم فراهم نشده!!!و هزینه‌بی فایده بوده حالا میان این‌همه‌همسایه گرگ صفت‌از باکو بگیر تا طالبان و کویت و امارات و...ما بیاییم خودمون را با یک کشور غیر هم مرز درگیر کنیم برای تبدیل شدن به یک لقمه راحت؟؟

بنظرم الان دیگه بحث بقا و موجودیتی مثل ایران مطرحه و باید روی قدرت داخلی و تقویت قدرت کلاسیک و تاو آوری ،اقتصاد و پدافند غیر عامل و...کار کنیم و کلا تغییر بدیم نگاهمونا

با سلام خدمت همه دوستان گرامی

ریشه همه فتنه ها همان کشور غیر هم مرز است و اتفاقا همان پروکسی ها در حال فدا شدن برای ما هستند . از تقریبا تا به طور مطلق نابود شدن هم فاصله زیاد است . ریشه تمام همسایگان گرگ صفت هم به یک جا ختم می شود ( از شیر شدن آذربایجان جلو ایران قبل از 7 اکتبر تا رفتار آنها بعد از 7 اکتبر خیلی درس آموز است . همینطور در کردستان عراق و جاهای دیگر ) . دشمن هم دشمن دانا و قوی است و پشتیبانان به مراتب قوی تری دارد و نباید انتظار داشت با یک حمله یا دوحمله شمشیرش را غلاف کند . ما مدتها است که وارد جنگ شده ایم فقط آن را احساس نمی کنیم چون شهادتها و رشادتها دور از مرزهای ما در حال وقوع است .

[Oshida1 54]

7 minutes قبل , zed گفت:

اتفاقا همان پروکسی ها در حال فدا شدن برای ما هستند 

میشه توضیح بدید حمله ۷اکتبر دقیقا قرار بود چه هدفی را برای ما محقق کنه که توجیه میکنید که برای ما در حال فدا شدن‌هستن؟

و بعد از اون یورش بی هدف حزب‌الله با سالها سرمایه گزاری ما که در منگنه داخل کشور ورشکسته لبنان قرار داره مقابل اهل تسنن در حال رشد و مسیحی ها وارد این ماجرا شد بصورت ناخواسته و خب بجز از دست دادن این‌جمعیت اثر گزار از شهدا داره جنوب لبنان و احتمالا خود رودخانه لیتانی را هم از دست میدن و قطعا در بلند مدت باعث تقویت جایگاه اسراییل خواهد شد (توجه کنید ما از دریافت حق ابمون مقابل طالبان ناتوانیم بعداین اب برای کشورک اسراییل ببینید چقدر تاثیر گزار میتونه باشه)و الانم ورود ناخواسته و پاسخی ما به این ماجرا دقیقا هدف چیه؟ 

توضیح بدید ممنون میشم؟

اگه هدف رویای نابودی اسراییل هست دقیقا داره عکسش اتفاق میافته و البته من نیاز به یک توضیح تاکتیکالتر و‌ملموس دارم.

من فکر میکنم اینکه دنبال اهداف خرد تر و واقع گراتر بودن بهتر از دنبال کردن اهداف غیر قابل دسترس هست که تهش شکست های بزرگ استراتژیک می افرینه البته با خرد پیروزی هایی شکست بزرگ را توجیه میکنیم

ویرایش شده در شنبه در 09:05 توسط Oshida1

[zed 4,778]

هم اکنون, Oshida1 گفت:

میشه توضیح بدید حمله ۷اکتبر دقیقا قرار بود چه هدفی را برای ما محقق کنه که توجیه میکنید که برای ما در حال فدا شدن‌هستن؟

و بعد از اون یورش بی هدف حزب‌الله با سالها سرمایه گزاری ما که در منگنه داخل کشور ورشکسته لبنان قرار داره مقابل اهل تسنن در حال رشد و مسیحی ها وارد این ماجرا شد بصورت ناخواسته و خب بجز از دست دادن این‌جمعیت اثر گزار از شهدا داره جنوب لبنان و احتمالا خود رودخانه لیتانی را هم از دست میدن و قطعا در بلند مدت باعث تقویت جایگاه اسراییل خواهد شد و الانم ورود ناخواسته و پاسخی ما به این ماجرا دقیقا هدف چیه؟ 

توضیح بدید ممنون میشم؟

اگه هدف نابودی اسراییل هست دقیقا داره عکسش اتفاق میافته

مشکل شما و سایر دوستان این است که وقایع را از 7 اکتبر می بینید . در حالی که 7 اکتبر قبل و بعدی دارد که اگر به آنها توجه نکنید علت وقوع 7 اکتبر را متوجه نمی شوید . ایران اگر با این حمله موافق نبود اجازه دخالت حزب الله را از همان اوایل نمی داد و خیلی راحت می گفت من در جریان نبودم و تصمیم خود حماس بود و حماس را با عواقب کارش تنها می گداشت . همیشه سعی کنید داستان را از اول مطالعه کنید . به تبلیغات این روزها هم توجه نکنید . هر وقت حزب الله اعلام کرد عقب نشینی خواهد کرد حساب است . تا حالا هم آمریکا و بقیه دارند زور می زنند چیزی را که روی زمین و از طریق نظامی به دست نیاورده اند از طریق سیاسی بدست آورند و خیال می کنند مثلا با زدن فرماندهان حزب الله ، این حزب را نابود کرده اند . عاقبت صهیونیستها نابودی است چه خودشان بخواهند و چه نخواهند و هر چه به این نابودی بیشتر نزدیک شوند وحشیانه تر عمل خواهند کرد .

[aminf14 4,123]

19 hours قبل , alala گفت:

 

موافقم با اغلب نظرتون. خصوصا اینکه مقاومت گویا اصولا فکری نکرده بود برای چند عامل در حالیکه دشمن کاملا از 2006 درس گرفته بود. دو مورد خیلی واضحش یکی فکری برای نیروی هوایی دشمن در گستره نه لبنان که سوریه و دوم پناهگاه ها و مسیرهای تردد. البته بحث تکنولوژی و ارتباطات هم همینطور. مقاومت که اطلاع داشت که تلفن های همراه هوشمند چه بلایی هستند برای نیروها، باید مدتها پیش برای جایگزینش فکری میشد. خالا البته اینها برای بعد هست. به قول شما برای الان باید فکری کرد. فشار مستمر یمن و عراق خیلی مهمه. خیلی خیلی مهمه. باید دستشون را پر کرد که اونها عملیات های فرسایشیشون را افزایش بدند. و اما خود ما، این جنگ حتی در داخل و رسانه ها و مقامات طوری جلوه داده میشه که انگار جنگ ما نیست و به قولی مثل امریکای جنگ جهانی دوم ما میتونیم بشینیم و از ترکش ها دور باشیم و نهایتا پیروزی نصیبمون بشه. این باید به نظر من تغییر کنه. این جنگ اول و اخر به ما خواهد رسید و بهتر اینکه بر خلاف این یکسال خودمون اماده بشیم و با حماقت احتمالی دشمن شرایط را جنگی فرض کنیم. به چند نمونه توئیت های کوشنر و وزیر دفاع آمریکا و سناتورها و ... نگاه کنیم میفهمیم که چقدر و چقدر حزب الله را مانع میدونستند ( و شخص سید را به عنوان رهبر این جریان ) در حمله و تجاوز به ایران و حالا چقدر فرصت را مناسب میبینند که اول کار حزب الله را یکسره کنند و بعد توامان به ایران حمله کنند ( حتی در کنار رهبران عرب که این روزها از خوشحالی در پوست خودشون نمیگنجند ) - توئیت ذوق زده کوشنر که الان بهترین فرصت برای اسقاطیل هست تا کار حزب الله را یکسره کنه و مستقیم بیاد سراغ ایران به نظرم موضعی فراتر از موضع یک داماد یهودی کاندیدای انتخابات امریکا بود. موضع یک جریان جدی بود. اعتماد به نفس و لفظ تهاجمی مقامات آمریکا این روزها نشون میده که گمان میکنند با حذف حزب الله شرایط اون ضربه نهاییشون ب ایران در حال فراهم شدنه. چیزی که از جنگ عراق و افغانستان دنبالش بودند. باز هم میگم اعتراف کوشنر به اینکه حزب الله تنها سد تهاجم به ایران ( از بیم آسیب به اسقاطیل و نه حتی منافع آمریکا ) بود و حالا بهترین فرصت هست را نباید تنها به عنوان یک ذوق زدگی هیجانی دید. ( البته که نشرش ناشی از همون ذوق زدگی عمیق لحظه ای بود ).

 

بحث یه مقدار پیچیده است.

نبرد نبرد ماست و یا با تاکید 46 ساله نبرد ما شده چه خواهیم یا نخواهیم طرف غربی یعنی ایالات متحده ، انگلیس، رژیم صهیونیستی جمهوری اسلامی ایران رو محور شر میدونه و دیر یا زود به سراغمون خواهد اومد دیگه فرار یا مواجهه ما فرقی نمیکنه (یعنی ربطی به اراده ما نداره و تا موقعی که تسلیم نشیم ول کن نیستن و حاضر به مصالحه و موضع برابر نیستن و فقط زبان زور متوجه میشن). وقتی آخرش قراره به سراغمون بیان خب چرا فرار کنیم و وا بدیم بزار بجنگیم و حداقل شانسمونو در میدان نبرد امتحان کنیم. ولی ما چقدر از نظر نظامی آماده هستیم؟ چقدر از نظر اقتصادی یا انسجام اجتماعی توان یه جنگ طولانی مدت رو داریم؟ چقدر از نظر اقتصادی، اجتماعی و اطلاعاتی روی مردممون کار کردیم که مهیای جنگ شن. به نظرم ما از اینور افتادیم که کلا بیخیالیم و رژیم اسرائیل از اونور که عملا خون مردمانشو توی شیشه کرده و باید به طور مداوم پناهگاه برن و دچار استرس مواجهه و شکنندگی روحی شن.

دوم اینکه ما و متحدینمون هم در خواب خرگوشی بودیم هم در واکنش ها برخلاف طرف غربی یکدست نیستیم

ببینیم نمیشه نیروی هوایی ، زمینی و دریایی همیشه قدرتمند اسرائیل رو نادیده گرفت مخصوصا نیروی هواییش .ما چیکار کردیم برای مقابله یا خنثی کردن این تهدید؟

در زمینه ابزارهای تهاجمی چیکار کردیم؟ همه چیزمون در موشک که به جای خودش ابزار تعیین کننده و کارایی هست خلاصه کردیم ولی در یه جنگ تمام عیار میشه روی فقط یک ابزار و یک نقشه حساب کرد؟ به نظرم نه

ما اونطور که باید در زمینه نیروی هوایی و وجود اسکادران های قوی و چشمگیری از جنگنده های چندمنظوره اقدام خاصی نکردیم حتی در حد پاکستان که با جی اف 17 ها به حداقل خودکفایی رسید. در زمینه نیروی دریایی و ناوها و زیردریایی هم توان ما طوری نیست بتونیم باهاش قاعده بازی رو تغییر بدیم.

در زمینه متحدینمون هم همینه مثلا سوریه کلا خنثی است یا در همه زمینه ها دچار روزمرگی شده. همین سوریه جنگنده هایی مثل میگ 25 داشت و با حداقل بروزرسانی میشه روی توان زرهی رژیم صهیونیستی خراشی وارد کنه.

در مورد بقیه متحدین یا زمان استفاده از ابزارشون اشتباه بوده یا اون ابزارشون خیلی تعیین کننده و گره گشا نبوده

مثلا این عملیات اکتبر اگر برای به اغما رفتن صلح ابراهیم بود که واقعا نمی ارزید و به نظرم ایران و لبنان غافلگیر شدن

یا حملات لبنان یا حماس یا حتی یمن و عراق اگرچه قابل ستایشن ولی به خاطر محدود بودن ابزار تهاجمی بجز جنبه روانی و روحی تاثیر زیادی در معادله نبرد نداره.همین حزب الله ابزارهای قوی داشت ولی انگار به جای موشک های قوی عادت کرده بود به راکت و موشک های هدایت شونده با برد ناچیز و یهویی توسط نیروی هوایی رژیم صهیونیستی غافلگیر شد 

ما از ترامپ و نتانیاهو و کوشنر انتظاری نداریم ولی جبهه مقاومت بجای خیلی موارد جنگ های روانی و تبلیغات نیازه با توان کامل در مقابل خصم وارد جنگ بشه که فعلا نشده.

 

ویرایش شده در شنبه در 14:54 توسط aminf14

[zed 4,778]

9 minutes قبل , aminf14 گفت:

بحث یه مقدار پیچیده است.

نبرد نبرد ماست و یا با تاکید 46 ساله نبرد ما شده چه خواهیم یا نخواهیم طرف غربی یعنی ایالات متحده ، انگلیس، رژیم صهیونیستی جمهوری اسلامی ایران رو محور شر میدونه و دیر یا زود به سراغمون خواهد اومد دیگه فرار یا مواجهه ما فرقی نمیکنه (یعنی ربطی به اراده ما نداره و تا موقعی که تسلیم نشیم ول کن نیستن). وقتی آخرش قراره به سراغمون بیان خب چرا فرار کنیم و وا بدیم بزار بجنگیم و حداقل شانسمونو در میدان نبرد امتحان کنیم. ولی ما چقدر از نظر نظامی آماده هستیم؟ چقدر از نظر اقتصادی یا انسجام اجتماعی توان یه جنگ طولانی مدت رو داریم؟ چقدر از نظر اقتصادی، اجتماعی و اطلاعاتی روی مردممون کار کردیم که مهیای جنگ شن. به نظرم ما از اینور افتادیم که کلا بیخیالیم و رژیم اسرائیل از اونور که عملا خون مردمانشو توی شیشه کرده و باید به طور مداوم پناهگاه برن و دچار استرس مواجهه و شکنندگی روحی شن.

دوم اینکه ما و متحدینمون هم در خواب خرگوشی بودیم هم در واکنش ها برخلاف طرف غربی یکدست نیستیم

ببینیم نمیشه نیروی هوایی ، زمینی و دریایی همیشه قدرتمند اسرائیل رو نادیده گرفت مخصوصا نیروی هواییش .ما چیکار کردیم برای مقابله یا خنثی کردن این تهدید؟

در زمینه ابزارهای تهاجمی چیکار کردیم؟ همه چیزمون در موشک که به جای خودش ابزار تعیین کننده و کارایی هست خلاصه کردیم ولی در یه جنگ تمام عیار میشه روی فقط یک ابزار و یک نقشه حساب کرد؟ به نظرم نه

ما اونطور که باید در زمینه نیروی هوایی و وجود اسکادران های قوی و چشمگیری از جنگنده های چندمنظوره اقدام خاصی نکردیم حتی در حد پاکستان که با جی اف 17 ها به حداقل خودکفایی رسید. در زمینه نیروی دریایی و ناوها و زیردریایی هم توان ما طوری نیست بتونیم باهاش قاعده بازی رو تغییر بدیم.

در زمینه متحدینمون هم همینه مثلا سوریه کلا خنثی است یا در همه زمینه ها دچار روزمرگی شده. همین سوریه جنگنده هایی مثل میگ 25 داشت و با حداقل بروزرسانی میشه روی توان زرهی رژیم صهیونیستی خراشی وارد کنه.

در مورد بقیه متحدین یا زمان استفاده از ابزارشون اشتباه بوده یا اون ابزارشون خیلی تعیین کننده و گره گشا نبوده

مثلا این عملیات اکتبر اگر برای به اغما رفتن صلح ابراهیم بود که واقعا نمی ارزید و به نظرم ایران و لبنان غافلگیر شدن

یا حملات لبنان یا حماس یا حتی یمن و عراق اگرچه قابل ستایشن ولی به خاطر محدود بودن ابزار تهاجمی بجز جنبه روانی و روحی تاثیر زیادی در معادله نبرد نداره.همین حزب الله ابزارهای قوی داشت ولی انگار به جای موشک های قوی عادت کرده بود به راکت و موشک های هدایت شونده با برد ناچیز و یهویی توسط نیروی هوایی رژیم صهیونیستی غافلگیر شد 

ما از ترامپ و نتانیاهو و کوشنر انتظاری نداریم ولی جبهه مقاومت بجای خیلی موارد جنگ های روانی و تبلیغات نیازه با توان کامل در مقابل خصم وارد جنگ بشه که فعلا نشده.

 

با سلام خدمت همه دوستان گرامی

 

رهبر انقلاب: در انجام وظیفه نه تعلل می‌کنیم و نه شتاب‌زده می‌شویم .

این مسئله در مورد کل محور مقاومت صادق است . شیوه جنگیدن با دشمن ناهمتراز شرایطی را ایجاب می کند . افق دید و برنامه ریزی دقیق و کم اشتباه را می طلبد . دشمن دانا با امکانات وسیع پیش روی ما است و شرایط هر کشوری در محور مقاومت با کشور دیگر متفاوت است . هر راهبرد و هر عملی هر جا جواب یکسانی نمی دهد . در غزه باید جوری جنگید و در لبنان و سوریه و یمن و عراق و ایران جور دیگری . در جنگ تبلیغاتی به نسبت امکانات موجود جبهه مقاومت در حد توان بسیار خوب عمل کرده است . افسانه های زیادی به تاریخ پیوست . مرکاوا و دیوار حائل غزه و گنبد آهنین و سایر موارد و همینها موجب شدند رژیم صهیونیستی قید تصویر مثبتی را که سعی داشت از خود به جهانیان قالب کند بزند و ذات و خوی وحشیگری و توحش خود را نمایان سازد . به فضل خدا دستاوردهای زیادی البته با هزینه بسیار بدست آمده است و نباید اسیر تبلیغات و جنگ روانی دشمن شد . غزه همچنان باقی مانده است . نشان به آن نشان که 101 اسیر صهیونیستها به قول نتانیاهو همچنان دست رزمندگان فلسطینی است و مردم غزه حتی در چادرها و در شرایط بد زندگی در غزه مانده اند و حماس نیز همچنان باقی مانده و در حال مبارزه است .صهیونیستها کار غزه ناتمام رها کرده و ماجرای جدیدی را در لبنان شروع کرده اند و مطمئن باشید کار لبنان را هم نمی توانند تمام کنند و مجبورند شرارت را در جای دیگری آغاز کنند . البته تمام این ماجراها درسهای زیاد و تجربه های گرانبهایی دارد که قطعا از آنها استفاده شده و خواهد شد .

[aminf14 4,123]

1 minute قبل , zed گفت:

با سلام خدمت همه دوستان گرامی. رهبر انقلاب: در انجام وظیفه نه تعلل می‌کنیم و نه شتاب‌زده می‌شویم . این مسئله در مورد کل محور مقاومت صادق است . شیوه جنگیدن با دشمن ناهمتراز شرایطی را ایجاب می کند . افق دید و برنامه ریزی دقیق و کم اشتباه را می طلبد . دشمن دانا با امکانات وسیع پیش روی ما است و شرایط هر کشوری در محور مقاومت با کشور دیگر متفاوت است . هر راهبرد و هر عملی هر جا جواب یکسانی نمی دهد . در غزه باید جوری جنگید و در لبنان و سوریه و یمن و عراق و ایران جور دیگری . در جنگ تبلیغاتی به نسبت امکانات موجود جبهه مقاومت در حد توان بسیار خوب عمل کرده است . افسانه های زیادی به تاریخ پیوست . مرکاوا و دیوار حائل غزه و گنبد آهنین و سایر موارد و همینها موجب شدند رژیم صهیونیستی قید تصویر مثبتی را که سعی داشت از خود به جهانیان قالب کند بزند و ذات و خوی وحشیگری و توحش خود را نمایان سازد . به فضل خدا دستاوردهای زیادی البته با هزینه بسیار بدست آمده است و نباید اسیر تبلیغات و جنگ روانی دشمن شد . غزه همچنان باقی مانده است . نشان به آن نشان که 101 اسیر صهیونیستها به قول نتانیاهو همچنان دست رزمندگان فلسطینی است و مردم غزه حتی در چادرها و در شرایط بد زندگی در غزه مانده اند و حماس نیز همچنان باقی مانده و در حال مبارزه است .صهیونیستها کار غزه ناتمام رها کرده و ماجرای جدیدی را در لبنان شروع کرده اند و مطمئن باشید کار لبنان را هم نمی توانند تمام کنند و مجبورند شرارت را در جای دیگری آغاز کنند . البته تمام این ماجراها درسهای زیاد و تجربه های گرانبهایی دارد که قطعا از آنها استفاده شده و خواهد شد .

با سلام خدمت برادر گرامی

بسیاری از ماها در اینجا تحلیلمونو ارائه می دیم و طبیعت تحلیل و بررسی توسط افراد مختلف اینه متفاوت باشه و ایرادی در اون نیست. بهرحال 5 انگشت مثل هم نیستن و خوبی تضارب آرا هم همینه که نظرات مختلف بررسی میشه و با هم مروری صورت می گیره یا از اطلاعات هم استفاده می کنیم. این به معنی این نیست که ماها ناامید یا مایوس باشیم که کل جنگ رو وادادیم. همین حزب الله و حماس با امکانات خیلی ساده در مقابل اسرائیل جنگیدن و حتی کشورشون در تسخیر خصم بوده ولی کوتاه نیومدن و با همون امکانات ساده اونها مجبور به فرار و عقب نشینی کردند الان که از نظر تجهیزاتی نسبت به اون دوران خیلی بهترن (البته امکانات و ابزار تهاجمی دشمن هم پیشرفت زیادی داشته) هرچند چه از باب ابزار جنگ و چه تاکتیک ها موجود جای پیشرفت زیادی داریم. اگر از شکست یا ناکامی یا بقول دوستان عدم الفتح درس گرفته بشه و نقاط ضعفمونو بررسی و اونها رفع کنیم خودش میشه پل پیروزی. اون ضربه هایی که زمان جنگ از موشک باران عراق و تهاجم هوایی شون خوردیم باعث شد در زمینه موشکی و پدافند به سمت خودکفایی بریم و اگر می بینیم دوبار آسمون فلسطین اشغالی رو اتوبان موشک هامون کردیم به خاطر تجربه گرفتن از تجربیات تلخ دفاع مقدسه.