نیروهای ترکیبی نیروهای ترکیبی ( COMBINED ARMS )

[oldmagina 9,239]

بسم الله الرحمن الرحیم 

 

چهره در حال تغییر نیروهای ترکیبی 

 

نوشته : بنجامین جنسن و ماتیو استرومیر

 

منبع : War on the Rocks  MAY 23, 2022

 

 

قسمت اول :

 

 

طبیعت نیروهای ترکیبی :

 

همانند خود موضوع جنگ ، یک وجود پایدار با یک ماهیت در حال تغییر ، برای مفهوم نیروهای ترکیبی ( combined arms ) هم وجود دارد . نیروهای ترکیبی طوری به هم تنیده می شوند که توانایی های ترکیب شده شان به شکل همزمان قابلیت اجرا داشته باشند . به شکل سنتی این ترکیب شامل آتش غیر مستقیم و مستقیم برای پشتیبانی تحرک زمینی برای نزدیک شد به مواضع دشمن است .

 

برای استفن بیدل ، مفهوم نیروهای ترکیبی در ایده کاربرد نیرو خلاصه می شود . از این نظر ، روش جنگ خیلی کم به حجم نیرو می پردازد و بیشتر در مورد تحرک است ، به کار بردن ضرباهنگ درست و هدف قرار دادن دشمن ، باعث می شود در وضعیت دشواری قرار بگیرد که که انسجامش کاهش پیدا کند . با نگاه از یک از یک دید دیگر ، کارآیی نیروهای ترکیبی برای ترکیب تاثیرات هستند : تاثیر مواردی مثل  ترکیب آتش و حرکت ، رویکردهای مستقیم و غیر مستقیم بین حیطه ها ، راهها و ابزارهای معمول و غیر معمول . کاربرد نیروهای ترکیبی فضای تصمیم بین قسمتهای مختلف را کاهش می دهد . در به کارگیری نیرو هر چقدر تاثیر در کاهش فضا و زمان تصمیم و عملکرد نیروهای مختلف بیشتر باشد ، با احتمال بالاتری نتیجه عملیات به فروپاشی سیستم دشمن منجر خواهد شد .

 

ایده کاربرد نیروهای ترکیبی یک مفهوم تاکتیکی است ولی در قرن 19 و 20 در سطح تحرکهای عملیاتی هم  اجرا شد . نخبگان ارتش پروس دورنمایی از قواعد عمومی و طرحهای تحرک را بر پایه نبرد کانای در 216 قبل از میلاد پرورش دادند . مفهوم پاتیل آتش ( fire cauldrons ) یا  kesselschalt یک جزء کلیدی از طرح ریزی عملیاتی بود . با رشد و تقویت شدن هر چه بیشتر توپخانه و گرایش از تجهیزات  آتش مستقیم به طرف اتش غیر مستقیم و با ورود هواپیماها به جنگ ، این مفاهیم به جنگ افزارهای مدرن ماشینی ( مکانیزه ) هم انتقال پیدا کردند و ردی از تخریب را پشت سر خودشان به جا گذاشتند .

 

به طور قابل بحثی  این هنر جنگ ( به طور مثال در حوزه تاکتیک ها ) تلاش می کند که بین هنر عملیات و پویشی برای دستیابی به اهداف واقعی استراتژیک پلی ایجاد کند . مفهوم نیروهای ترکیبی امروزه هم ارزش خودش را حفظ کرده است  و مانند یک الگو برای نبردهای امروزی عمل می کند .

 

 

 

 

زیرشاخه ها و تصمیم ها : پیدایش ویژگی نیروهای ترکیبی .

 

سازمانهای نظامی نهادهای پیچیده ای هستند که مخلوطی از عوامل سیاسی ، اجتماعی و فناورانه روی آنها تاثیر دارد . این عوامل باعث ایجاد محدودیت در چگونگی  ایجاد تحرک توسط گروهها ( گروه و حرکت دولتی یا نظامی ) برای مردم و منابع در راستای ایجاد آرایشهای جنگی می شوند.  موسسات سیاسی ، مبانی نظامی را تغییر می دهند . ساختارهای فرهنگی و اجتماعی تاکتیکها را شکل می دهند . پیشرفتهای فناوری این فرایند ها را تغییر می دهند و این که چگونه ملتها قدرتهای جنگی را ایجاد کنند یا به کار ببرند را اصلاح می کنند . در تفکر پیشرفته جنگی ، زیر شاخه های جدید مثال های جدید فراهم می کنند . استراتژی های حاصل شده از آنها ، پیشنهادهای جدید می کنند : به عنوان مثال برتری فناورانه ( مزیت های ایجاد شده با کیفیت ) برای غلبه کردن جمعیت های نظامی متعارف ( به عنوان مثال برتری عددی ) یا همان " بهتر بیشتر را شکست می دهد" .

 

اولین زیرشاخه در این زمینه ، یا آنچه که برنارد برودی عصر موشک می خواند ، تفکر در هر دو موضوع توازن قدرت و استراتژی را به طور کامل دگرگون کرد. تغییر ایجاد شده حاصل به وجود آمدن سلاحهای هسته ای و پیشرفت در حملات دوربرد بود . ظهور سلاحهای گرما هسته ای یک مجموعه آبشاری از بحثها را در باره احتمال خطر ، تشدید جنگ و توانایی برای حمله دوم ، نمایان کرد . ارتش ایالات متحده رویکردهای جدیدی برای نیروهای ترکیبی در یک میدان جنگ هسته ای آزمایش کرد و همزمان توانایی نیروهای متعارف را هم برای فراهم آوردن گزینه های پاسخهای قابل انعطاف تر افزایش داد . فناوری جدید ، با پالایش توسط تصاویر جنگهای آینده چهره نیروهای ترکیبی را تغییر داد . البته تصاویر جنگهای آینده به عادت های نظامی و انگاره فرهنگ عامه اتصال دارد   .

 

 

ادامه دارد ....

ویرایش شده در بهمن 1 توسط oldmagina
اصلاح نگارشی

[oldmagina 9,239]

چهره در حال تغییر نیروهای ترکیبی 

 

نوشته : بنجامین جنسن و ماتیو استرومیر

 

منبع : War on the Rocks  MAY 23, 2022

 

 

قسمت دوم :

 

یک زیر شاخه دیگر از استراتژی در نظر می گیرد که دولتها می توانند با جابجایی منابع ، فرآیندهای نوآوری را به سمت رقابت قدرتهای بزرگ هدایت کنند . برای این کار باید مخلوطی از آزمایشگاههای ملی و منابع مالی حکومتی را با پیشگامان بخش خصوصی و روشهای آزمایشگاهی ادغام کنند تا انواع جدیدی از تشکیلات رزمی را تولید شود . این خط فکری که به عنوان دومین زیرشاخه تعریف می شود ، باعث شد در بین گروههایی مانند اداره بررسی نهایی (the Office of Net Assessment ) و موسسه تحقیقات پیشرفته طرحهای دفاعی ( the Defense Advanced Research Project Agency ) مفاهیم و توانایی هایی برای پی بردن به آنچه تئوریسین های شوروی یک انقلاب فناوری نظامی عنوان می کردند ، ایجاد شود .

 

به دست آوردن برتری حاصل از  انقلاب اطلاعاتی و و پیشرفت در فناوری دیجیتال باعث شد که حملات دقیق با سلاحهای متعارف بتواند تاثیری برابر با حمله متقابل سلاحهای هسته ای داشته باشد . این تحول باعث ایجاد چیزی شد که اکنون سلاحهای استراتژیک غیر هسته ای خوانده می شود .

 

زیر شاخه سوم حاصل اضافه شدن پیشرفت هایی در روبوتیک است ( به عنوان مثال سیستمهای خودکار ) . ماشینهایی مجهز به هوش مصنوعی که قابلیت یادگیری دارند و می توانند حملاتشان را بهبود بدهند ، یک استراتژی جدید در صحنه ایجاد می کنند . مفهوم هایی در طیفی گسترده :  از عملیاتهای پایگاههای مقدم پیشرفته که تلاش می کنند ناوگان چین را در خلیج محدود کنند تا گروههای رزمی چند پایه ای ( multi-domain tasks forces ) و شبکه های کشتار موزائیکی ( mosaic kill-webs ) .

 

این منطق شاخه ای ، در نسل گذشته به تکثیر توانایی حملات دقیق در سطوح تاکتیکی ، عملیاتی و استراتژیک منجر شد ؛ همچنین باعث مبهم تر شدن سطوح جنگ و افزایش کشندگی نیروهای متعارف گشت . علت اصلی این رویداد این است که پیشرفتهای تکنولوژیک با کاهش قیمت شبکه های حملات دقیق ، باعث شدند این حملات با وارد شدن به سطوح تاکتیکی ،  باعث تغییر در چهره نیروهای ترکیبی بشوند .

 

 

A Current Conception of Standoff Precision Strike 

 

این تنها قابلیت کشندگی نیست که باعث تغییر چهره جنگ می شود بلکه تاثیرات جریان سازی شبکه های اجتماعی نیز در این موضوع موثر است . همزمان با این که جهانی سازی و فناوری های دیجیتال ساختارهای جدید سیاسی و اجتماعی ایجاد کردند ، عملیاتهای اطلاعاتی و سایبری نیز در مرکز رقابتهای سیاسی مربوط به اسلحه و خشونت قرار گرفتند . اکنون دیگر کافی نیست که یک تانک روسی را نابود کنید بلکه مجبورید یک ویدئو هم از این اتقاق آپلود کنید تا عقیده جمعی را تحت تاثیر قرار دهید و اراده مردم را بسیج کنید . ازدیاد حملات دقیق در یک دنیای پیوسته ، جغرافیای میدان جنگ را تغییر می دهد و یک چهره جدید برای نیروهای ترکیبی می سازد : 

 

هر چیزی که دیده می شود ، می تواند هدف قرار داده شود و هر چیزی که هدف گرفت می تواند نابود شود .

 

هر چیزی که آپلود می شود ، می تواند مردم و منابع را به حرکت درآورد .

 

 

 

ادامه دارد ....

ویرایش شده در بهمن 1 توسط oldmagina
اصلاح نگارشی

[oldmagina 9,239]

چهره در حال تغییر نیروهای ترکیبی 

 

نوشته : بنجامین جنسن و ماتیو استرومیر

 

منبع : War on the Rocks  MAY 23, 2022

 

 

قسمت سوم :

 

وقتی کشتن هر چیزی که می بینید آسان است ، چالشی که برای نیروهای ترکیبی باقی می ماند معماری تصمیم گیری و به کار بردن مکانیسمهایی در مقیاس مشابه نرم افزار اوبر ( همون اسنپ خودمون  ) برای هماهنگی آتش و تاثیر آن در سطوح فشرده جنگ است .

 

در برابر مشخصات جنگ افزارهای قدیمی که قدرت بر اساس تعداد ، قدرت آتش یا تحرک خطی سنجیده می شد ، تعریف مشخص کننده جنگ پیشرفته با تصمیم ( decision ) است . ابهام در حوزه های سیاسی ، اطلاعاتی و نظامی ، نه فقط پیچیدگی محیط عملیات را بالا می برد ، بلکه در سطحی اطلاعات تولید می کند که منجر به گیج شدن تصمیم گیران هم می شود . این چالش زمانی پیچیده تر می شود که کوچکتر شدن فضای عملیات جنگی توسط موشکهای غیر هسته ای که قابلیت عبور از هزاران مایل را دارند ، دستورالعمل های گوناگون رزمی و  مجموعه گیج کننده دستورات رقابتی مقامات را هم اضافه کنیم .

 

با این که هنوز فرآیندهای تاکتیکی ، حجم آتش و نگهداری موثر زیربنای تاثیر گذاری جنگ افزار را تشکیل می دهند ، اما توانایی میان بر زدن از بین پیچیدگیهای و گرفتن تصمیم درست ، سریع تر از دشمن ، یک برتری جدید ایجاد می کند. این سرعت اجرا بیشتر در مورد سرعت نسبی قضاوت ، خودش را نشان می دهد و نه سرعت در انجام عمل . بیشترین مقدار این برتری از طریق پردازش موثر آنچه می تواند حجم اطلاعاتی در حد چند پتا بایت باشد ، به دست می آید ؛ وظیفه ای که انجام آن برای یک شخص غیر ممکن است و حتی برای یک گروه بزرگ کارکنان هم انجام آن مشکل خواهد بود .

 

قدرت برتر در درگیری های آینده ، به احتمال زیاد هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی را برای جمع آوری اطلاعات ، تجزیه روالها و شناسایی الگوها به کار خواهد برد و نتیجه حاصل به دست انسانها خواهد رسید تا با اضافه کردن زمینه ، تصمیم نهایی را بگیرند . همه این تصمیمات همزمان با پایش این موضوع خواهد بود که تاثیرات میدان نبرد چگونه زمینه رسانه های اجتماعی و پیامها را تحت تاثیر قرار می دهند . 

 

 

 

 

در ارتش آمریکا ، دانش مهندسی و ظرفیت لازم برای سازگار شدن با تغییر جهره نیروی ترکیبی وجود دارد ولی مدلهای ذهنی ، مبانی ( Doctrine ) و تاکتیکها عقب مانده اند . برتری نظامی نمایان ارتش آمریکا در جنگ 1991 خلیج فارس ، بعد از آن به یک دهه رکود دانش سوق پیدا کرد . در ای دوره ، نیروی هوایی آمریکا به این نتیجه رسید که چرا چیزی را که ظاهرا آسیب ندیده است ، تعمیر کنیم ؟ با اینکه ارتش و سپاه تفنگداران طرحهای جسورانه ای برای اجرا ارائه کردند ولی به علت عملیاتهای غیر مترقبه و کاهش بودجه برای تطبیق دادن خودشان به مشکل برخوردند . به رغم تلاشهای برجسته برای دگرگون کردن تمام تشکیلات دفاعی بعد از سال 2000 ، در دهه بعدی هم تمرکز بر روی عملیات ضد تروریسم و ضد شورش باعث پرت شدن حواس متفکرین نظامی از توجه به تغییر چهره نیروهای ترکیبی شد. تلاشهای صورت گرفته برای ایجاد تصویری از جنگ آینده مشخص کرد که فرار از جاذبه برنامه های در حال اجرای قدیمی و سکوهای ( پلتفرمهای ) کلیدی سخت خواهد بود.

 

در همان زمانی که ارتش ایالات متحده همزمان در دو جبهه جنگ خاورمیانه و کاغذبازی های بودجه در راهروهای کنگره می جنگید ، روسیه و چین یادداشتهایشان را در مورد جنگ 1991 ، جمع آوری کردند و یک نیروی آتش محور نسل جدید طراحی کردند که می توانست پیش بینی ها در مورد قدرت ایالات متحده برای آینده را به خطر بیندازد . در میانه دهه 2010 بود که متفکرین ارتش آمریکا از خواب بیدار شدند و شروع به فهمیدن واقعیت دوران موشکی جدید کردند ولی همچنان به این تهدید موجود بر اساس انگاره قدیمی خودشان پاسخ دادند ؛ آنها در مقابل چشم انداز موشکهای بیشتر ، تحرک دفاعی بیشتر توسط سکو ( پلتفرم ) های به ارث رسیده از دوران قبل مانند هواپیماهای تاکتیکی و تانک را ، ارائه دادند .

 

 

همچنان ادامه دارد ....

ویرایش شده در بهمن 1 توسط oldmagina
اصلاح نگارشی

[oldmagina 9,239]

چهره در حال تغییر نیروهای ترکیبی 

 

نوشته : بنجامین جنسن و ماتیو استرومیر

 

منبع : War on the Rocks  MAY 23, 2022

 

 

قسمت چهارم :

 

تهدید پیچیده و پایدار حمله موشکی فقط قسمتی از محیط عملیاتی جدید است . مبهم بودن تقسیم بندی های متداول قبلی در میدان جنگ همزمان با ظهور دوباره مقابله در ناحیه خاکستری و ارتباطات جهانی کمک می کند که که چهره اصلی جنگ از موضوع تحرک ( maneuver ) به موضوع تصمیم ( decision ) انتقال پیدا بکند . یک ارتش بسیار متحرک از نظر تحرک تاکتیکی ( more tactically maneuverable army ) یا عناصر هوایی مطمئنا برتری هایی به دست خواهد آورد ولی همین نیرو اگر در یک تبادل آتش هماهنگ پیشرفته با صدها مهمات ارزان قیمت روبرو شود به مشکل خواهد خورد ، مانند نبرد شاهزاده اوبرین ماهر بر علیه گرگور کلگان بزرگ ( م : در سریال نغمه آتش و یخ ، شاهزاده اوبرین با برداشتن تجهیزات سبک با وارد کردن ضربات کم قدرت ولی متعدد گرگور کلگان را که کاملا مجهز و سنگین است ، شکست می دهد ) . تبادل آتش هماهنگ و جنگ در ناحیه خاکستری سکه های جدید این حوزه حساب می شوند و حجم تانکها یا نبردهای هوا به هوا اهمیت سابق را نخواهند داشت .

 

نیروهای ترکیبی در دوران موشکی جدید باید در پی برتری تصمیم گیری بر اساس ماشین باشند . فهمیدن ( sensing ) ، تصمیم گیری ( deciding ) و عمل ( acting ) در کمتر از یک حلقه تصمیم گیری دشمن . در یک مثال ، این که برای عملیات ، کدام هواگرد و موشک به کارگرفته شود با پیچیدگیهای بسیاری از در نظر گرفتن ملاحظات پشتیبانی مانند موجودی انبارهای مهمات و تدارکات ، احتمال نبردهای آینده و محدودیتهای حاصل از بی ثباتی های سیاسی در ارتباط با تشدید خطر روبرو هستیم . برای غلبه بر تعداد بالایی از این گونه پیچیدگی های محض به قضاوت الگوریتمیک ، کاربرد هوش مصنوعی و مخصوصا یادگیری ماشین نیاز خواهیم داشت .تا زمانی که این اثرات ترکیبی تغییر نکند ماهیت نیروهای ترکیبی به صورت فزاینده ای برای همگام سازی و بهینه سازی روی نیرو و تحرک ، تحت فشار قرار خواهد گرفت .

 

در این دوران ، عملکرد نیروهای ترکیبی کمتر شامل به یاد سپردن تمرین های نبرد و شهود انسانی خواهد بود و تکیه اصلی بر روی یک عملکرد افزایش یافته از جنبه آگاهانه خواهد بود. ماشینها وظایفی که نیاز به عملکردهای آگاهانه دارند را از دوش انسانها برخواهند داشت تا فضا برای ابتکار و خلاقیت توسط انسانها در محدوده میدان عملیاتی ارتقا پیدا کند . این کار به طور فزاینده ای شیکه های کشتار موزاییکی را به وجود خواهد آورد که می توانند متناسب سازی شده و درجه بندی شده باشند . 

 

این موضوعات یک نیاز ضروری برای ما ایجاد می کنند که مجددا در مورد این که چگونه نظامی هایمان را برای جنگ آینده آموزش دهیم و تربیت کنیم ، فکر کنیم .

 

 

ادامه دارد .... 

 

 

پی نوشت : سعی می کنم در نوبت بعدی تمام شود .

[unstopable 790]

10 hours قبل , oldmagina گفت:

چهره در حال تغییر نیروهای ترکیبی 

 

نوشته : بنجامین جنسن و ماتیو استرومیر

 

یعنی در واقع تمام اطلاعات نبرد در یک جا جمع می شود و یک هوش مصنوعی یا یک تیم فرمانده ای در مورد چگونه گی واکنش به هر تهدیدی تصمیم میگرد و واحد های عملیاتی تنها اقدام می کنند؟

خب در این صورت که این رویه جنگ های چند سال اخیر هست  فقط کمی پیشرفته تر می شود.

که امریکا هم در جنگ اوکراین ثابت کرد که اشراف طلاعاتیش از همه بیشتره پس در اینده هم برتری نظامی با امریکا است؟

[oldmagina 9,239]

چهره در حال تغییر نیروهای ترکیبی 

 

نوشته : بنجامین جنسن و ماتیو استرومیر

 

منبع : War on the Rocks  MAY 23, 2022

 

 

قسمت پنجم و آخر :

 

راهی که پیش رو داریم : ارزیابی فرضیه ها از طریق آزمودن .

 

در زمانهای بروز تغییر ، مانند الان ، بهترین کاری که می توان در پیش گرفت ، همانی است که کارل فون کلازه ویتس ( Carl von Clausewitz ) آن را تحلیل انتقادی ( critical analysis ) نامید . کلازه ویتس تفاوت مشخصی بین همزمانی تاریخی وقایع و ارتباط علت و معلولی بین انها قائل بود . همزمانی وقایع که هنوز هم در بسیاری از بررسی های تاریخی مورد کاربرد و رسمی ، استفاده می شود ، هنوز هم در آموزشهای حرفه ای نظامی به کار می رود . البته استفاده از ارتباط علّی در رخدادها ، ارزیابی استفاده از نتایج ، روشها و ابزارها را تسهیل می کند . انتقاد ( Criticism ) با مشخص کردن واقعیتهای دو پهلو ( پذیرفتن آنها به جای تمایل به کنار گذاشتن آنها و ایجاد چشم اندازهای باب میل ) و ترسیم نمودار " معلولها همیشه به علت برمی گردند " ( نمودار علّی ) شروع می شود و برای شکل دادن فرضیه های آزمایش پذیر به کار می رود . 

 

از نظر کلازه ویتس ، این فرآیند به افسران حرفه ای کمک می کند تا از طریق تحلیل واقعیت محقق نشده ( counterfactuals )  در عملیاتهای نظامی انجام شده تاریخی ، کارآزموده تر بشوند . در بررسی استراتژیک پیشرفته ، این فرآیند به روشهای فراگیر جامعه شناسی ترجمه می شود و برای مشخص کردن و ارزشیابی راهها و ابزار جدید ایجاد تاثیرات ترکیبی ادامه می یابد. 

 

با توجه به این که تغییر مداوم است پس آینده نامشخص خواهد بود . متخصصین نظامی می توانند فقط یک طرح کلی آینده را ببینند اما به سختی تلاش می کنند که بهینه ترین سرمایه گذاری را در راستای تاثیرات ترکیبی در سطوح حوزه های تاکتیکی ، عملیاتی و استراتژیکی انجام دهند . در اجرای روشهای به کار رفته برای مشخص کردن مسیر پیش رو ( مانند رزمایشها و سناریوهای دفاعی ) به طور معمول خیلی تمایل وجود دارد که از مثالهای قدرتمند کمتر استفاده کنند و ریسک هایی در تعمیم بیش از حد آن موارد محدودی ، که ممکن است چگونگی تغییر جنگ را نشان ندهند ، داشته باشند . درست همان گونه که در روابط بین الملل سالها از اتفاقات 1914 ( م : ترور آرشیدوک فرانتس فردیناند، ولیعهد امپراتوری اتریش-مجارستان در ۲۸ ژوئن ۱۹۱۴ توسط ملی‌گرای صرب، گاوریلو پرنسیپ ) به عنوان یک مورد سرنوشت ساز و به عنوان فرضیه شروع جنگ سوء استفاده می شد ، جامعه امنیت ملی ایالات متحده ( National security community ) هم مانورهایی اجرا می کند که معمولا موضوعات مهمی مثل سیاست و پشتیبانی از آنها کنار گذاشته شده اند و بدتر از همه نقص در بیان کافی از آنها برای به دست آوردن جمع بندی های مشخص است . آنها بیشتر قصد دارند که الگو تولید کنند و نه این که فرضیه ها را آزمایش کنند .

 

این سرویسها برای مدیریت آزمایشهای طراحی نیرو و استفاده از روشهای تحلیل معنی داری که اجازه بدهد یافته های بدست آمده از رزمایشها و تمرینهای میدانی را مقایسه کنند ، به کندی و سختی پیش می روند . نیروی تفنگداران ایالات متحده را در نظر بگیرید : سرویس ، مجموعه ای از رزمایشهای تکرار شده را برای پیشرفت در مسیر طراحی نیرو برای 2030 به کار برده است ، استفاده از قراردادهای عدم افشا ، توانایی یک جامعه بزرگتر برای مباحثه در مورد شایستگی ها یا اجرای آزمایشهای مقابله ای را محدود می کند و باعث انحراف طراحی می شود . نتیجه خالص این کار همان است که کارل پوپر (Karl Popper ) شبه علم می خواند و یک سری احساسات در حال افزایش برای مقابله با مباحث منطقی ایجاد می شود . تفنگداران به تنهایی مقصر نیستند ، جامعه امنیت ملی با انگاره های تغییر ناپذیری ( م : منظور پیشفرض های غیر قابل تغییر در موضوعات ) پر شده است که برای مالیات دهندگان هزارها میلیارد دلار هزینه داشته اند .

 

 

راه خروج از این تله ، تزریق زندگی جدید به این عادتهای قدیمی است : این کار با انجام رزمایشها و آزمایشها ممکن است .  رزمایش قدمتی به اندازه خود شغل نظامی گری دارد و البته می تواند به جای این که فقط برای کسب مهارت به کار برود ، برای تولید و آزمایش طرح های جدید مناسب سازی شود . بنای یک زیرساخت مناسب در رده فرماندهی برای بدست آوردن اطلاعات از رزمایشها و اجرای آزمایی های کنترل شده تصادفی می تواند به فرآیند تطبیق پیدا کردن با چهره جدید تیروهای ترکیبی سرعت بدهد . فراتر از اجرای نقشه ها ، اطلاعات حاصل شده می توانند برای بهبود ابزارهای هوش مصنوعی در ایجاد تاثیرات هماهنگ در میادین جنگ چند دامنه ای (multidomain battlefields ) آینده ، به کار بروند .

 

نیروی نظامی با رزمایش یاد می گیرند . واحدهای آزمایشی و مبارزه برای یادگیری ، سنتهای قدیمی هستند که می توانند با به کارگیری علم اطلاعات و روشهای علمی متحول شوند . در هر دو زمان منتهی به جنگ جهانی دوم و بعد از جنگ سرد ، ارتش ایالات متحده از رزمایشهای لوئیزیانا برای کاوش در طراحی های جدید نیروی عملیاتی و تاکتیکی استفاده کرد . با ترکیب تجربه علمی با رزمایشهای انجام شده ، در دهه 1960 ارتش با استفاده از نتایج هیات هاوزه (  Howze Board  م: هیات نیازهای تحرک تاکتیکی که استفاده از بالگردها برای پشتیبانی نزدیک را بررسی کرد ) دستیابی به تحرک هوایی و سواره نظام هوایی را تسریع کرد و در دهه 1980 با برنامه بستر آزمایشی تکنولوژی پیشرفته ( The High Technology Test Bed Program  م: پروژه ای که برای بلند شدن و نشستن هواپیماهای سی 130 در باندهای آسیب دیده و کوتاه اجرا شد ) برای رسیدن به آرایش و جابجایی نیروهای پیاده سبک تر و متحرک تر ، انجام شد. تفنگداران همچنین در هر دو چالش اژدهای دریا ( Sea Dragon efforts  م: تمریناتی که توسط ژنرال چالرز سی کرولاک برای مهندسی و ارتقای نیروهای تفنگدار به نیروی مناسب برای قرن 21 انجام شد ) در دهه 1990 شرکت کردند . این سنتی است که تا امروز ادامه دارد .

 

آنها می توانند با انجام تکالیفشان و قراردادن خودشان در معرض آزمایشهای موشکافانه ، از تله شبه علم خارج شوند و پیش بروند . زیر بنای مورد نیاز موجود است ؛ فقط نیاز است تا برای ارزیابی پیش بینی ها ، اطلاعات جمع آوری شوند ، ساختارمند شوند ، و به طور مستقل مورد آزمایش قرار بگیرند .

 

این فرآیند نیاز دارد طوری شفاف باشد که قابل تکرار باشد ، این یک استاندارد طلایی در حوزه علم پیشرفته است .

 

 

پایان 

 

منبع 

 

 

ویرایش شده در بهمن 1 توسط oldmagina
اصلاح نگارشی

[oldmagina 9,239]

به نظم درآوردن آشوب : آرایش و حرکت نیروهای ترکیبی در عملیات رزمی با مقیاس بزرگ .

مروری به شکل خلاصه بر کتاب Bringing Order to Chaos

 

نوشته : سرهنگ دوم پیتر جی شیفرل ، بازنشسته ارتش ایالات متحده

 

منبع : Military Review September-October 2018

 

قسمت اول :

 

 

سربازان گروهان فرماندهی ، هنگ بیست و سوم پیاده از لشکر دوم پیاده در حال تیراندازی با یک مسلسل 37 میلیمتری در میان جنگل آرگون در پاییز 1918 ؛ در طی تهاجم موز-آرگون که سربازان آمریکایی سخت ترین نبردشان در جنگ جهانی اول را داشتند و نشان دادند که ارتش آمریکا به رشد کافی رسیده است .

 

عملیات های رزمی در مقیاس بزرگ در نهایت زنجیره تقابلی قرار می گیرند و معمولا به جنگ تعلق دارند . از نظر تاریخی ، عملیاتهای بزرگ رزمی در میدان نبرد ، خیلی آشوبناک ، پرتنش و مخرب تر از چیزی خواهند بود که نیروهای نظامی در دهه های گذشته تجربه کرده اند . در طی نبردهای 1943 در سیدی بوزید (Sidi Bou Zid) و گذرگاه کاسرین (Kasserine Pass) در جنگ دوم جهانی ، 5000 سرباز آمریکایی در زمانی حدود 10 روز کشته شدند ؛ در طی سه روز اول نبرد ، ارتش ایالات متحده به طور تقریب 1333 سرباز  در روز از دست داد . (دستورالعمل رزمی 0-3 ، عملیات )

 

 دو روز بعد از تلفات سیدی بوزید و گذرگاه کاسرین ، لشکر زرهی اول و سایر عناصر سپاه دوم ارتش ایالات متحده شروع به پاتک کردند تا نیروی شاخص گروه پانزر آفریقا (Panzergruppe Afrika) ( قبلا به عنوان سپاه افریقا (Afrika Korps) شناخته می شد ) را از بین ببرند و چند صد هزار اسیر جنگی آلمانی و ایتالیایی به تور بیندازند . این واحد سبز ارتش ایالات متحده ، در اولین نبرد بزرگ خودش بر علیه یک حریف کارآزموده ، آن هم در حالی که 5000 نیروی خودش را از دست داده بود و سپس مجموعه ای از پاتکها را انجام داده بود ، می تواند در کتابهای مرجع به عنوان تعریفی از برگشت پذیری (resilience) باشد . 

 

 

خدمه واحد توپخانه در حال عملیات در گذرگاه کاسرین تونس ، فوریه 1943

 

ممکن است ارتش ایالات متحده امروزه کاملا آماده نباشد تا بتواند این شکل از برگشت پذیری را انجام دهد یا در این شکل از نبردها پیروز شود . به عنوان نتیجه ممکن است نیاز باشد تا ارزشهای اجتماعی طوری تطبیق داده شوند تا بتوانند متوجه گوناگونی و تغییرات عملیاتهای متعارف بعد از 1945 شوند ، بتوانند با ضربه تلفات بالای ایالات متحده روبرو شوند و با خشونت مطلق حاکم بر نبردهای مدرن نیروهای ترکیبی کنار بیایند . نکته مهم این که نیاز است برداشتها از جنگ آینده تغییر یابد ، نیازهای آموزشی و آمادگی برای عملیاتهای متعارف مدرن پذیرفته شوند و در بهترین حالت باید آمادگی برای سر و کار داشتن با وحشت وابسته به تلفات انبوه و انهدام تقریبی کل یگانها به همراه تاثیرات موازنه هوایی و مغلوب شدن در مقابل توپخانه دشمن ایجاد شود .

 

آخرین دفعاتی که ارتش ایالات متحده یک حرکت هجومی مشترک چند یگانی را با بکار بردن آرایش و حرکت نیروهای ترکیبی اداره کرد ، در سال 2001 در افغانستان و 2003 در عراق بود که منجر به 17 سال تلاش نظامی برای به وجود آوردن ثبات و انجام عملیاتهای ضد شورش همزمان با نبرد با دشمنی مرگ آور بود . تجربیات این نبرد 17 ساله با این که برای فرماندهی واحدهای کوچک تاکتیکی ارزشمند بود ولی چالشهایی را هم پدید آورد.

 

 

ادامه دارد ....

 

منبع

 

 

 

 

ویرایش شده در بهمن 1 توسط oldmagina
اصلاح نگارشی

[oldmagina 9,239]

به نظم درآوردن آشوب : آرایش و حرکت نیروهای ترکیبی در عملیات رزمی با مقیاس بزرگ .

مروری به شکل خلاصه بر کتاب Bringing Order to Chaos

 

نوشته : سرهنگ دوم پیتر جی شیفرل ، بازنشسته ارتش ایالات متحده

 

منبع : Military Review September-October 2018

 

قسمت دوم :

 

تعریف آرایش و حرکت (maneuver) در نیروهای ترکیبی عبارت است از : کاربرد عناصر توان رزمی به شکل مکمل و چگونگی تقویت نیرو برای رسیدن به برتری در جنبه های فیزیکی ، موقت یا روانی برعلیه دشمن ، به منظور حفظ آزادی عمل در مقابل دشمن و به دست آوردن موفقیت . 

 

همزمان با این که نیروی نظامی به آماده شدن برای یک آینده نامشخص مربوط به عملیات رزمی با مقیاس بزرگ (large-scale combat operations)(LSCO) بر ضد یک رقیب هم تراز یا نزدیک به هم تراز را ، ادامه می دهد ؛ باید عاقلانه این فرض را داشته باشد که ممکن است سازمانهای آرایش و حرکت نیروهای ترکیبی اش ، کمتر از دشمن باشد یا اینکه شاید دشمن از نظر فناوری در بعضی موارد بسیار پیشرفته تر باشد و این که ممکن است برای اولین بار بعد از جنگ جهانی دوم ، دشمن برتری هوایی داشته باشد . تلاش برای تطابق دادن پیش فرضها ، ارزش ها و فرهنگ با این محیط عملیاتی در حال تغییر ، باید در زمینه های تربیت ، آموزش و آمادگی نیروها ادامه پیدا کند . 

 

مسیر رسیدن به پیروزی های آینده از طریق یک نیروی نظامی است که در یک کارزار جهانی قرار گرفته است و نیروهای واکنش دهنده منطقه ای آن ، یک مقیاس کامل از توانایی ها برای فرماندهان رزمی فراهم می کنند که از حمله ، دفاع و تثبیت موقعیت ،  برای تصرف کردن ، حفظ کردن ، به کارگیری توانایی های اولیه ، تثبیت موارد سودمند و درنهایت پیروزی استفاده کنند .

 

 

یک نیروی پیاده از هنگ 27 ام که از مزیت پوشش و اختفا در تونل استفاده می کند . 10 آگوست 1952 در فاصله 40 یاردی از Heartbreak Ridge کره شمالی 

 

کتاب دوم از مجموعه LSCO ، با عنوان به نظم درآوردن آشوب : مطالعه موارد تاریخی آرایش و حرکت در عملیاتهای با مقیاس بزرگ ( Bringing Order to Chaos: Historical Case Studies of Combined Arms Maneuver in Large-Scale Combat Operations ) شامل ده مطالعه موردی (case studies) است که توسط گروه متنوعی از تاریخدانهای نظامی انجام شده است . همه این فصلها روی تعدادی از عناصر فرماندهی و کنترل در نیروهای ترکیبی از سال 1917 تا 2003 تمرکز دارند . این مطالعات موردی - در یک گستره از سطح چند سپاه ایالات متحده که در اولین عملیاتهای رزمی شان شرکت می کردند تا لشکرهایی که در دورترین نقطه از نصف النهار (شرق دور : م ) می جنگیدند - درسهای مهمی در زمینه برآیندهای اصلی نبرد نیروهای ترکیبی فراهم می کند تا مشخص شود که پیروزی با آرایش و حرکت (maneuver) حاصل می شود یا با قدرت آتش (fires) می توان به آن دست یافت یا ترکیبی از هر دو مورد نیاز است ، 

 

همانطوری که ریچارد ام سوین (Richard M. Swain) در تاریخ ممتاز خود در مورد ارتش سوم در طی جنگ خلیج فارس ، خاطرنشان می کند که تئوریسین ها ، تاریخدانها و مفسرین همواره خودشان را در یکی از دوگروه توضیحی طبقه بندی می کنند . سوین انها را مکتب خوشبینها (romantic school) و مکتب واقع بینها (realist school) می نامد . مکتب خوش بینها باور دارد که آرایش و حرکت می تواند چنان ماهرانه باشد که دشمن باهوش هم زیر بار شکست به دست یک استاد عملیات برود و در مقابل درخشش هنر عملیاتی دشمن تسلیم شود . مکتب واقع بینها - که به طور عمده از افراد متخصص ، مخصوصا آنهایی که منشا توپخانه دارند ، تشکیل می شود - عقیده دارد که نتیجه نهایی عملیات نظامی ، مرگ توسط اتش غیر مستقیم است ؛ هر چقدر شما بیشتر شلیک کنید ، دشمن در مقابل توان وارد کردن آسیب کمتری خواهد داشت . پیروزی از طریق شوکهای روانی (psychoshock) یا دستمال گردن های نقره ای (silk scarves) مستقر در آسمان ( م : نیروی هوایی ) اتفاق نمی افتد بلکه از طریق آتش توپخانه های 155 میلیمتری و بالاتر رخ می دهد .

 

مساله اصلی دوم که به علت محدودیت ارائه نمونه در این کتاب ، فراتر از این مطالعات قرار می گیرد ، نقش تلفات در عملیاتهای با مقیاس بزرگ (LSCO) است که در کنار کمبود نسبی تلفات در عملیاتهای 17 سال گذشته به اضافه سالهای عملیاتهای تثبیتی قرار میگیرد .

 

این کتاب در مورد مشخص کردن مساله آرایش و حرکت ماهرانه - یا به دست آوردن پیروزی به سادگی ، فقط با کشتن دشمن در تعداد بالا -  دو فصل از تجربه در جنگ جهانی اول را ارائه می کند : یکی از تجربه آلمانیها در اواخر جنگ در جبهه شرقی و دیگری در مورد عملیاتهای سپاه پنجم آمریکا در روزهای پایانی جنگ . سپس به بحث درباره مطالعه موردی از جنگ جهانی دوم در سه مقاله می پردازد : بونا (Buna) ، گذر از رودخانه موزل (Moselle) و تخریب مانیل (Manila) . کتاب با دو مقاله در مورد کره ادامه پیدا می کند . یکی در مورد رویکرد ایالات متحده برای شروع زمان تثبیت (the stabilized period) بحث می کند و دومی در مورد ارتش آزادیبخش مردمی (People’s Liberation Army) ، مخصوصا اسطوره حضور داوطلب های مردمی در آن ، در همان زمان جنگ کره ، می پردازد . سرانجام جنگ ویتنام ، جنگ 1973 اعراب و اسرائیل و عملیات آزادسازی عراق در سال 2003 همه در یک فصل بررسی می شود .

 

 

ادامه دارد ....

 

منبع

 

ویرایش شده در بهمن 1 توسط oldmagina
اصلاح نگارشی

[arminheidari 24,439]

سلام و ممنون از پيگيري موضوع مهم ولي مغفول مانده

اين لينك ها و مطالب شايد در تكميل اين مطالب بد نباشه

 

مدیریت صحنه نبرد

 

 

مدیریت صحنه نبرد - تکمیلی

 

چكيده اي از مطلب 

نقل قول

 

این صحبت برای یک ذهن کنجکاو بیشتر حکم توجیه را دارد و ذهن پویا در پی راهکاری برای یافتن راهکاری خلاقانه می گردد. 

این مقایسه ذهنی ، زمانی معنی پیدا می کند که بازدهی یک تیم چندنفره تکاور با یک لشکر پیاده مقایسه می شود. 

 

                     

        عملیات پر هزینه و پر تلفات در سواحل نرماندی (بر مبنای موج انسانی)                  عملیات سبک نیروهای تکاور در دفاع از خرمشهر ( بر مبنای خلاقیت و مهارت فردی)

 

ارتش آمریکا که با دو تجربه جنگ جهانی، جنگ کره و جنگ ویتنام، خواستار تغییر فرم حملاتاز موج انسانی به ضربات دقیق و حرفه ای با نیروهای تکاور شد. 

 

بزرگترین مانع و پرسش >>>>   مدیریت تعداد بالای نیروی باارزش بود که از دست یک فرد یا تیم بویژه از پشت بیسیم خارج بود. 

اما این مانع خود به انگیزه ای برای توسعه مدیریت صحنه نبرد تبدیل شد. 

تجربه طرح و برنامه ریزی در هدایت جنگنده های بریتانیایی در جنگ جهانی دومو به طبع آن در جنگ های بعدی، بهترین سنگ بنا برای این کار بود. 

 

           

 

هدایت جنگنده های اسپیدفایر بر خلاف، هدایت نیروهای پیاده چند تفاوت بارز داشت: 

* تبحر و هوش بالای نیروی عمل کننده 

* درک نیرو از تاکتیک ها 

* توان تصمیم گیری در میدان نبرد

* مهارت بالا در اجرای تاکتیک مدنظر

 

در حقیقت نیروی عمل کننده دیگر یک ربات و اجرا کننده صرف دستورها نبود، بلکه صحنه نبرد را می دید، فکر می کرد، تصمیم می گرفت و متناسب اجرای فرمان می کرد. 

اینگونه اجرای تکنیک و بخش زیادی از تاکتیک به نیروی حاضر در صحنه سپرده میشد وفرماندهان بر حفظ و انسجام استراتژی تمرکز می کردند. 

 

به مرور مدیران باکیفیت رده پایین ابزار اصلی مدیریت صحنه نبرد شدند ولی با از دست دادن یا اشکال برای این نیروها، احتمال از هم پاشیدگی نیروها بسیار بیشتر می شد. 

چیزی که ما در دفاع مقدس شاهدش بودیم. 

امثال شهید حسن باقری با تکیه بر فرماندهان جزئی که دستورات و فرامین را به خوبی اجرا کرده و اطلاعات درستی از صحنه نبرد گزارش می کردند و در میدان تصمیم های درست را به موقع می گرفتند و عملا فشار کاری را از دوش ستاد و قرارگاه می گرفتند، توانستند عملیات های موفقی را سازماندهی کنند

و در لحظه ای که این سلسله اعصاب فرماندهی به هم خورد شکست و از همپاشیدگی ایجاد شد که مثال بارزش صحبت های شهید باقری بعد از عملیات رمضان و با تکیه بر بی تفاوتی این مدیران رده پایین است. چیزی که در عملیات رمضان سبب شکست شد تفکر کارمند صفتی بود که جای تفکر جهادی و مسئولیت پذیری را گرفته بود و این نکته خود افت هر سیستمی است.

 

لینک ویدیویی صحبت های شهید حسن باقری خطاب به فرماندهان جزء                لینک آپارت           

 

حلقه مدیریتی جزء کاملا وابسته به عملکرد، روحیه، مسئولیت پذیری و توان جسمی و روحی فرماندهان و مدیران جزء بود 

راهکار تقویت حلقه مدیرات جزء:

- آموزش مناسب و کاربردی (تربیت مدیر جزء)

- شایسته سالاری در مدیران جزء 

- استفاده از فناوری های سخت افزاری 

- تولید برنامه های نرم افزاری مدیریت صحنه نبرد

 

هر 4 مورد و موراد بیشتر توسط استراتژیست ها، هدف گذاری شد و تحولی بزرگ در نیروهای نظامی بویژه نیروهای نظامی آمریکایی ایجاد کرد. اکنون مدیریت نبرد به یک ابزار بسیار قوی و راهبردی در دفاع آمریکا محسوب می شود. 

 

اکنون دیگر اتاق مدیریت جنگ، به محلی برای مدیریت اطلاعات، کاهش حجم و بار کاری و استفاده از سخت افزار برای کاهش تمرکز بر کارهای غیرضروری شده است.

با این شرایط انسان باهوش تمرکز و وقت کافی برای کار روی موضوع اصلی و ایجاد خلاقیت خواهد داشت. 

 

      

                                        اتاق مدیریت صحنه نبرد                                   حجم بالای داده های دقیق و مدیریت اطلاعات در چشم فرماندهان عالی تا جزء

 

 

ارتباط منسجم همه نیروها با یکدیگر

 

یک پرسش جدی: 

علیرغم نبود چنین سیستم مدیریت صحنه ای با فناوری بالا، چگونه حاج قاسم توانست نیروهایش را به خوبی مدیریت کند؟ 

داشتن فرماندهان جزء با مسئولیت در میدان 

 

چگونه تروریست های داعشی کیفیت بالای مدیریت نیرو را در صحنه نبرد اجرا کردند؟ 

ترکیب مدیران انسانی جز و تکنولوژی های تجاری 

 

این دو سوال و شاید مثال به خوبی نشان می دهد که مدیریت صحنه نبرد متکی بر انسان مسئولیت پذیر است و تکنولوژی تنها ابزار کاهش خطا و بار است و نه بلعکس

 

همه این موارد سبب شده که اکنون نیروهای نظامی علیرغم کاهش هزینه های خود، کیفیت، عملکرد و حتی کمیت خود را در صحنه نبرد افزایش داده و بقای خود را در رزم های آینده تضمین کنند. 

 

 

 

ویرایش شده در بهمن 1 توسط arminheidari

[oldmagina 9,239]

به نظم درآوردن آشوب : آرایش و حرکت نیروهای ترکیبی در عملیات رزمی با مقیاس بزرگ .

مروری به شکل خلاصه بر کتاب Bringing Order to Chaos

 

نوشته : سرهنگ دوم پیتر جی شیفرل ، بازنشسته ارتش ایالات متحده

 

منبع : Military Review September-October 2018

 

قسمت آخر :

 

در فصل جمع بندی ، سپهبد (ژنرال سه ستاره ) (Lt. Gen) میشل دی لاندی (Michael D. Lundy) ، فرمانده مرکز نیروی ترکیبی (Combined Arms Center) ، یک تصویر از آینده آرایش و حرکت در نیروی ترکیبی ارائه می کند و بحثهای ارائه شده در این مجموعه کتاب و کتابهای بعدی را به فراتر از این گسترش می دهد ؛ این کار به وسیله معرفی تعدادی از مسائل حل نشده در عملیاتهای رزمی سیستمهای رقیب همتا (peer-competitor) ، زمانی که نیروها و ارتشها فقط آرایش تاکتیکی می گیرند ، انجام شده است .

 

 

یک تانک شرمن در حال گذشتن از کنار یک تانک متوسط ژاپنی در لوزون فیلیپین در طی جنگ جهانی دوم

 

 

از خود راضی بودن (complacency) ( البته لاندی دقیقا این کلمه را در متن این فصل به کار نبرده است ) ، در آرامش بودن در سایه عملیات های شجاعانه هفده سال گذشته - و حس این که فرهنگ جدید در نیروی نظامی به طور خود بخود و در نتیجه این هفده سال و اضافه برآن عملیاتهای تثبیتی انجام شده ، رخ می دهد - به این منجر می شود که نتیجه گیری شود آمادگی برای عملیاتهای ثبات بخش کافی است و به قدر کافی برای دشمنان آینده مانند روسها ، کره شمالی ها ، چینی ها یا ایرانیها آمادگی ایجاد شده است  . لاندی استدلال می کند که لازم است برای به دست آوردن دوباره بازدارندگی (deter) ، درگیری (engage) ، محاصره (deny) ، شکست دادن (defeat) و پیروزی (win) علیه همه یا یکی از رقبایمان ، بجنگیم . او به طور متقاعد کننده ای دلیل می آورد که نیروی نظامی نیاز دارد دوباره برای انجام عملیات رزمی در مقیاس بزرگ (LSCO) ، تغییر جهت دهد ؛ برای این کار ضمن این که باید درسهای عملیات تثبیتی را باید به خاطر داشت ، علاوه بر آن باید به سرعت و به شکل قابل ملاحظه ای توانایی های نیروی نظامی را در زمینه آموزش و آمادگی برای نبردهای رزمی در مقیاس بزرگ و همچنین استقرار پیشدستانه در صحنه ،  ارتقا داد . اینها اصلی ترین شاخص های درگیری های آینده هستند .

 

 

پایان

 

منبع

 

پی نوشت : برای دسترسی به خود کتابی که این مقاله به طور خلاصه آن را بررسی کرده بود می توانید آن را از لینک زیر تصویر در یافت کنید .

 

 

Bringing Order to Chaos: Historical Case Studies of Combined Arms Maneuver in Large-Scale Combat Operations

ویرایش شده در بهمن 1 توسط oldmagina
اصلاح نگارشی